-
انگور خرس
انگور خرس يك گياه قابض فوق‌العاده قوي و ضد ميكروب است و از گذشته‌هاي دور، از اين گياه براي درمان عفونتهاي مثانه و دفع سنگ كليه استفاده مي‌شده است. بوميان آمريكايي براي جلوگيري از مسموميت پوست بدن كه در اثر تماس با نوعي پيچك سمي حاصل ميشود،و بدن مصدوم را با برگهاي اين گياه شستشو مي‌دهند.
ميوه انگور خرس بيمزه است، ولي احتمالاً براي خرس‌ها كه اين ميوه را دوست دارند چنين نيست .
زيستگاه طبيعي :
اين گياه در شرايط آب و هواي سرد مثل مناطق اروپاي شمالي، قسمتهاي شمالي آمريكاي شمالي و نيز شمال كشور خودمان ايران يافت ميشود. در جنگل‌هاي كاج، زمين‌هاي صخره‌اي و شني-خاكي به خوبي مي‌رويد. انگور خرس همچنين به شكل يك گياه تزييني نيز كشت ميشود .
مشخصات ظاهري :
طول بوته‌ي كوتاه هميشه سبز اين گياه كه رونده مي‌باشد، به 15 سانتي‌متر مي‌رسد. گياه داراي شاخه‌هاي فراواني به رنگ تيره و بندبند مي‌باشد. برگهاي گياه انگورخرس كه برنگ سبز تيره هستند. سفت و حالت چرمي دارند و در راس دايره‌اي ميشوند. گل انگور خرس كه به شكل زنگ مي‌باشد، به رنگ‌هاي سفيد، صورتي و يا به رگه‌هاي قرمز ديده ميشود. همين گلها در فصل پاييز تبديل به ميوه‌هاي قرمز روشن و به اندازه مويز ميشوند .
-
بتونيكا
Stachys officanlis, Betonic officinalis ..:
مصريان باستان معتقد بودند كه اين گياه داراي نيروهاي جادويي مي‌باشد و روميان درمان چهل بيماري مختلف را به اين گياه نسبت داده‌اند. بتونيكا يك داروي سنتي براي سردرد است و خاصيت آرام بخش خفيفي دارد و به عضلات حالت رخوت و سستي مي‌دهد و از همين روي، گياه پزشكان از آن براي كاهش تنش، درمان سردردهاي عصبي استفاده مي‌كند .
زيستگاه طبيعي :
بتونيكا يك گياه بومي اروپا است و در انگليس به وفور ديده ميشود. گياه در خاك‌هاي سبك و شني مناطق جنگلي كم درخت، حاشيه‌ي معابر جنگلي، كنار باتلاقها و در داخل بيشه‌ها پيدا ميشود .
مشخصات ظاهري :
بتونيكا گياه بادوامي است كه شبيه گزنه است و طول آن به 50 سانتي متر مي‌رسد. در بالاي ساقه‌ي گياه كه چهار گوش و شياردار است، يك بته مركب از چند برگ بزرگ كه به شكل قلب هستند، مي‌رويد. برگهاي رويي كه سخت تر هستند، ساقه ندارند. و روي آنها را غده‌هايي پوشانيده است. لبه‌ي اين برگها دندانه‌دار است. گلهاي قرمز متمايل به ارغواني از اواسط تابستان تا نيمه‌ي پاييز در قاعده بته‌ها ديده ميشوند .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
-
قره گيله
ميوه و برگهاي قره گيله در تهيه داروهاي گياهي كاربرد دارند. ميوه آن حاوي تركيباتي به نام "آنتي سيانوسيد" است كه گفته ميشود رگهاي خوني را تقويت مي كند، جريان خون را بهبود مي بخشد و مي توان از آن در درمان اختلالات چشمي نظير رتينوپاتي ديابتي، آب مرواريد و آب سياه و اختلالات گردش خون در بدن نظير رگهاي واريس و بواسير استفاده كرد. اين تركيبات همچنين شبكيه را (بخشي از چشم كه ديد در شب را تقويت و به چشم كمك مي كند تا با تغييرات نور سازگاري پيدا كند)، تقويت مي كنند. خلبانان بريتانيايي در طول جنگ جهاني دوم قبل از عزيمت به عمليات بمباران شبانه قره گيله مصرف مي كردند چون در اثر مصرف آن قدرت بينايي آنها تقويت مي شد.
برگهاي قره گيله، براي كنترل ميزان قند خون در افراد ديابتي مورد استفاده قرار گرفته است، ليكن هيچگونه اسناد و مدارك مستندي دال بر موفقيت اين نوع درمان وجود ندارد. هر چند مصرف قره گيله در هر ميزان بي خطر است، اما اگر برگهاي اين گياه در مقادير بالا و به مدت طولاني مصرف شود سمي است. به همين دليل، مصرف كم و محدود آن توصيه مي گردد.
قره گيله خشك در طول ساليان متمادي براي درمان اسهال مورد مصرف بوده است. اين گياه حاوي ميزان بالاي "تانين" است، كه به كنترل و كاهش التهاب روده اي (كه سبب اسهال ميشود) كمك مي كند.
عصاره قره گيله، نيزمي تواند معده را در مقابل عارضه اولسر حفاظت كند. اين ماده توليد موكوس معده را، كه در مقابل اسيدهاي هاضمه مقاومت مي كند، تحريك مي كند. چون اين ماده عضلات را شل مي كند، در تسكين درد ناشي از انقباضهاي قاعدگي مي تواند مؤثر واقع شود.
معرفي گياه
قره گيله گياهي است كه طول آن به 16 اينچ مي رسد، اين گياه داراي برگهاي بيضوي و نوك تيز با گلهاي صورتي و سفيد ريز است، كه در خلال ماههاي آوريل و ژوئن غنچه باز مي كنند. در اواخر تابستان، دانه هاي سياه ارغواني آن براي چيده شدن آماده ميشوند. اين گياه در زمرة گياهان خانگي از تيره سياه گيله است و ميوه آن بيشتر مزه و ظاهر سياه گيله آمريكايي را دارد. ميوه آنرا مي توان هم به صورت تازه و هم خشك شده مصرف كرد يا در تهيه انواع مرباها و دسرها بكار برد.
تركيبات گياه
مهمترين تركيبات موجود در ميوه و عصارة قره گيله تركيبات گلوكزي به نام "آنتي سيانوسيدها" است. اين تركيبات به تشكيل مويرگهاي قويتر كمك مي كند، گردش خون به تمامي نقاط را بهبود مي بخشد و كاهش چسبندگي پلاكت خون را سبب ميشود و از انعقاد خون جبوگيري مي كند. اين عناصر رنگدانه اي كه قدرت بينايي در شب را تقويت و به چشم در سازگاري با تصورات نور سازگاري پيدا كند، كمك مي كنند. برگهاي قره گيله از نظر "كروميوم" غني هستند، و احتمالاً بدين خاطر است كه مي توانند در كنترل قند خون در افراد مبتلا به ديابت مؤثر واقع شوند. قره گيله خشك شده حاوي مقدار زيادي "تانيس و پكتين" است كه اين مواد با اثر قابض خود التهاب ايجاد كننده اسهال را كنترل مي كند.
اشكال موجود
قره گيله، را مي توان به صورت تازه يا خشك شده مصرف كرد. مي توان از قره گيله تازه يا خشك شده يا از برگهاي آن چاي تهيه كرد. عصاره آن به صورت كپسولهاي پودري عرضه ميشود و بايد داراي محتواي 25 درصد عناصر آنتي سيانوسيد استاندارد شده باشد.
نحوه مصرف
قره گيله حاوي تركيبات و عناصري است كه سيستم گردش خون را تقويت مي كند. لذا مي توانيد از آن به عنوان يك درمان پيشگيرانه، در صورتي كه از نظر سابقه خانوادگي داراي مشكلات و اختلالات گردش خون نظير واريس، بواسير يا آرترواسكلروز هستيد، استفاده كنيد. قره گيله همچنين به سلامتي بينايي نيز كمك مي كند و مي توان آنرا براي پيشگيري از بروز اختلالات چشمي ناشي از پيري يا بيماري ديابت مانند آب مرواريد، آب سياه، دژنراسيون ماكولا يا رتينوپاتي ديابتي مصرف كرد. قره گيله در درمان اسهال نيز مؤثر است اما اگر اين عارضه بيشتر از سه يا چهار روز طول بكشد، بايد با پزشك خود مشورت كنيد.
براي درمان اختلالات چشم و گردش خون: عصاره استاندارد قره گيله (حاوي 25 درصد آنتي سيانوسيد) به صورت كپسول و ميزان مصرفي آن معادل 480 ميلي گرم در روز در دو يا سه نوبت است و پس از بهبودي، بايد مصرف آن روزانه 240 ميلي گرم ادامه يابد. هدف از تداوم مصرف آن پيشگيري از بيماري است.
براي درمان گرفتگيهاي قاعدگي و پيشگيري از زخم: 20 الي 40 ميلي گرم عصاره آن روزانه سه بار، 2 الي 4 ملي ليتر تنتور (1/5) روزانه سه بار يا روزانه نصف ليوان قره گيله تازه را مصرف كنيد.
براي درمان اسهال: 5 تا 10 قره گيله خشك كوبده شده را در آب سرد حل كنيد و به مدت 10 دقيقه بجوشانيد و سپس از صافي عبور دهيد و مصرف كنيد.
براي درمان ديابت: يك ليوان آب جوش را روي بيش از 1 گرم (تقريباً 1/2 1 قاشق چايخوري) برگ قره گيله بريزيد و پس از 10 الي 15 دقيقه آنرا از صافي عبور دهيد. مصرف طولاني مدت بايد حتماً زير نظر پزشك معالج باشد.
نكات احتياطي
برگ آن اگر صحيح مصرف شود خطري ندارد، اما نبايد ميزان مصرف آن در مدت طولاني بالا باشد چون احتمال مسموميت وجود دارد.
تداخل هاي احتمالي
شناخته شده نيست.
-
گياه بارهنگ:
اين گياه در جاهاي مختلفي مي رويد و انواع مختلفي دارد. معمولا از دانه هاي اين گياه استفاده مي شود. از اين گياه براي ناراحتي هاي تنفسي استفاده مي شود و يکي از گياه هاي لعاب دار است. دانه هاي آن را در آب خيس مي کنند. اين گياه عوارض جانبي ندارد. از برگ اين گياه به وفور استفاده مي شود و برگ آن خاصيت ضد عفوني کننده دارد و همچنين دانه اين گياه هم خاصيت ضدعفوني کننده و خلط آوري خوبي براي دستگاه تنفسي دارد.
-
گياه گشنيز کوهي:
گياه گشنيز هم به صورت اهلي کشت مي شود و هم در کوه مي رويد ولي گياهي که در کوه مي رويد داراي خواص بيشتري است. برگ و ميوه اين گياه مورد توجه مي باشد و منبع ويتامين هاي C و B و A است. موارد استفاده اين گياه براي ناراحتي هاي قلبي، نيرودهنده مغز و برطرف کننده هيستري و غش، اشتهاآور، ضدجوش و آفت دهان، ضدعفوني کننده مجاري تنفسي در زمان سرماخوردگي و زکام مي باشد و حساسيت ناشي از آبريزش بيني را از بين مي برد.
اين گياه با تمام خواصي که دارد مصرف زياد آن ممکن است مضر باشد. از جمله ضررهاي مصرف زياد اين گياه عبارتند از: خواب هاي پريشان و آشفته، بي خوابي، نسيان و فراموشي و لکنت زبان.
مقدار مصرف اين گياه بايد توسط پزشک تعيين شود که بايد 25 گرم در يک ليتر آب بصورت جوشانده و2 تا 4 گرم از پودر دانهاش مورد استفاده قرار گيرد. مناطق رويش اين گياه در ارتفاعات است و فصل گل دهي گياه از اواسط ارديبهشت تا اواخر تيرماه مي باشد.
-
سنبل الطيب، علف گربه با نام علمي Valerianaofficinalis. گياهي است پايا، از خانواده Valerianaceae ، با ريزوم هاي کوتاه که ساقه هاي خزنده زيرزميني ايجاد مي کند، ريشه هايي به طول 10 تا 20 سانتي متر که از ريزوم آن خارج مي شود. برگ هاي آن تک شانه اي، ساقه با گل هايي به رنگ صورتي و گاهي سفيد رنگ به آرايش چتر که در سال دوم يا سوم ظاهر مي شوند و زمان گل دهي آن هم بين خرداد تا مرداد ماه است. در نواحي شمال ايران و قسمت هاي مختلف سلسه جبال البرز، در کنار رودخانه ها، نهرها، در مکان هاي باتلاقي، در بيشه زارها و مراتع اروپا غير از منتهي اليه جنوبي و شمالي مناطق غرب آسيا مي رويد. در آلمان، هلند، بلژيک و کشورهاي اروپاي شرقي به ويژه شوروي سابق کشت مي گردد.
مردم يونان باستان، خاصيت دارويي سنبل الطيب را مي شناختند و براي درمان برخي بيماري هاي عصبي از آن استفاده مي کردند. سنبل الطيب هم به صورت سنتي و هم در صنايع دارويي جديد کاربرد دارد. در طب گذشته به عنوان آرام بخش، خواب آور و رفع تشنج کاربرد داشته است. سيري در طب درماني قديم استفاده از سنبل الطيب را از قرن شانزدهم تا به امروز در فرانسه، آلمان و هلند به عنوان خواب آور و ضداضطراب نشان مي دهد، قسمت مورد استفاده اين گياه در مصارف دارويي ريشه و ريزوم خشک شده يا تازه آن مي باشد که به صورت دم کرده مورد استفاده قرار مي گيرد. به صورت موضعي هم از جوشانده غليظ ريشه سنبل الطيب براي تسکين درد هاي عصبي، عضلاني در محل استفاده مي شده است. بوي ناخوشايند دارد اما حمام آن (به صورت کيسه اي پر از گياه درون آب) به رغم بوي بد آن، براي بهبود استرس، هيجان، اضطراب و بي خوابي در اروپا استفاده مي شود.
در بازار دارويي ايران دو فرآورده که از اين گياه تهيه شده است، با نام هاي "سرامين" و " والرين" به صورت کپسول موجود است. والرين يک گياه قلبي، معرق، مقوي مغز و معده است. ضدانگل و قاعده آور و بالاتر از همه آرام کننده قوي دستگاه عصبي، دارويي مطمئن براي بحران هاي عصبي، دلهره، ضعف اعصاب، درمان ميگرن و سردرد هاي شديد عصبي مي باشد. از آن به عنوان ضدتشنج، صرع، هيستري، آسم و ناراحتي هاي رواني مثل سردرد هاي عصبي، تپش و ترس هاي شبانه اطفال نام برده شده است. مطالعات انجام شده برروي انسان، اثرات آرام بخش سنبل الطيب را تاييد مي کند و فعاليت ملايم خواب آوري بر روي افراد طبيعي بي خواب و با خواب غيرطبيعي را نشان مي دهد. زمان شروع خواب را کوتاه کرده، بي نظمي خواب را اصلاح مي بخشد.
مواد موثره آن به تازگي کشف شده و عبارتند از والپوترات ها، يک اسانس فرار و يک ترکيب ضداسپاسم، تانن و آلکالوييدها، کپسول والرين به عنوان داروي مضعف سيستم اعصاب مرکزي عمل مي کند ولي مکانيسم دقيق آن به طور کامل شناخته نشده است. مصرف بيش از حد طولاني اين گياه ممکن است عوارضي داشته باشد. از اين رو بهتر است به مقدار کم و حداکثر از نظر مدت 7 تا 10 روز مصرف شود. ضمنا در زمان حاملگي و شيردهي نيز نبايد مصرف شود.
-
اراقيطون
(برگ باباآدم)
Burdock
كارشناسان طب گياهي انگليس در طول قرون وسطي ريشه اراقيطون (باباآدم) را در درمان كوركها، اسكوربوت و روماتيسم به "سارساپاريلا" ترجيح مي دادند. درمانگران بومي آمريكا علاقمند به باباآدم بعنوان يك گياه دارويي بودند. كارشناسان طب گياهي آمريكا از ريشه ها و تخم اين گياه به عنوان ماده تصفيه كننده خون و مسكن درد به مدت بيش از دو قرن استفاده
كرده اند.
ريشه و برگهاي اين گياه در درمان با گياهان دارويي مورد استفاده قرار مي گيرد، اما اغلب مصرف ريشة آنرا ترجيح مي دهند. گياه باباآدم عمدتاً در درمان آرتريت، نقرس و ساير حالات التهابي مورد توجه است. تصور ميشود كه اين گياه با تحريك كبد در درمان نقرس و روماتيسم مفيد واقع ميشود. اين گياه به عنوان ادرارآور (ديورتيك) مورد استفاده قرار مي گيرد. تنفس را راحت مي كند و اين حالات سبب ميشود كه اين گياه در درمان نقرس مؤثر واقع شود. كارشناسان طب گياهي در سرتاسر جهان براي درمان طيف و سيعي از بيماريها از جمله ذات الريه، آبسه، آكنه، تب، شوره سر و عفونتهاي گلو و همچنين التهاب از باباآدم استفاده كرده اند. با اين وجود، اسناد و مدارك دال بر مؤثر بودن باباآدم در درمان نقرس، آرتريت و بيماريهاي پوستي عمدتاً كافي نيست.
معرفي گياه
گياه باباآدم ابتدا در اروپا و شمال آسيا روييد. عضوي از اين گياه كه تيره "تاتاري" است بعنوان يك گياه دو ساله امروزه در سرتاسر ايالات متحده مي رويد. اين گياه داراي شاخه هاي پهن است و ارتفاع آن به سه يا چهار پا مي رسد. گلهاي ارغواني آن بين ماههاي ژوئن و اكتبر غنچه باز مي كنند. شكل ديگري از گياه باباآدم، داراي برگهاي پيچ خورده و قلبي شكل است كه قسمتهاي بالاي آنها سبز اما قسمت پائين مايل به سفيد است. ريشه هاي عميق اين گياه داراي رنگ سبز متمايل به قهوه اي با قسمتهاي بيروني تقريباً سياه است. ريشه هاي آن مهمترين بخش گياه است كه براي اهداف درماني مورد استفاده قرار مي گيرد.
اين گياه بصورت وحشي بخوبي رشد مي كند اما در معرض نور و خاك، خشك و پژمرده ميشود. كارشناسان طب گياهي برگهاي اين گياه را در طول اولين سال رشد آن جمع آوري مي كنند و ريشه هاي آنرا در پائيز اولين سال پس از كاشت گياه (يا در طول بهار آتي قبل از اينكه گلها غنچه باز كنند) برداشت مي كنند.
تركيبات گياه
گياه باباآدم حاوي عناصر و تركيبات فعالي بنام "لاكتون سيسكوئيترپين" است. اين گياه داراي درصد بالايي هيدرات كربن بنام اينولين يا (فراكتوسان) است. همچنين حاوي روغن مايع، استرول هاي گياهي، تانين و روغن چربي دار است. كارشناسان طب گياهي از قديم الايام از ريشه و برگهاي اين گياه در درمان آرتريت، روماتيسم، نقرس، بيماريهاي پوستي، اسكوربوت، بيماريهاي آميزشي، پسوريازيس و ساير اختلالات پوستي استفاده مي كردند. اما آنها مطمئن نيستند كه كدام تركيب و عنصر فعال موجود در ريشه اين گياه عامل خواص درماني است.
اشكال موجود
فرآورده هاي اين گياه از ريشه ها يا برگهاي تازه و خشك آن تهيه ميشوند. معمولاً ميتوانيد آنرا بصورت پودر ريشه خشك شده، عصاره (مايعي كه از طريق جوشاندن گياه در آب تهيه ميشود)، تنتور (محلولي از گياه در الكل يا آب و الكل) يا عصاره مايع تهيه كنيد.
نحوه مصرف
ريشه باباآدم در ميان كارشناسان سنتي طب گياهي براي درمان روماتيسم، نقرس، تاولهاي پوستي و عفونت مثانه مورد توجه است. اين گياه اشتها را تحريك مي كند، لذا كارشناسان امروزي براي درمان بي اشتهايي عصبي آنرا توصيه
مي كنند. اين گياه همچنين بعنوان داروي ادرارآور براي درمان علائم مجاري معده اي - روده اي يا براي مصرف موضعي درمان پوست فلسي و پسوريازيس مورد استفاده قرار مي گيرد. تحقيقات علمي بعمل آمده در طول تقريباً پنجاه سال بيش نشان داد كه ريشه باباآدم داراي پاره اي خواص آنتي بيوتيكي است. اسناد و مداركي نيز دال بر مؤثر بودن اين گياه در درمان كوركها وجود دارد. برخي افراد حتي ادعا مي كنند كه ريشه اين گياه در درمان ديابتيها نيز مؤثر است. اما تحقيقات بعمل آمده در خصوص ديابتيها چندان سريح و روشن نيست.
در يك تحقيق به عمل آمده معلوم گشت كه اين گياه سبب كاهش ميزان قند خون و براساس تحقيق ديگري حتي سبب تشديد علايم و ناراحتيهاي ديابت در حيوانات گرديد.
تحقيقات اخير نشان داده كه اين گياه از آسيب مواد شيميايي خطرناك منعقد شده به سلولها پيشگيري كرده است. اين دستاورد مويد اين احتمال است كه گياه مزبور مي تواند در كاهش ميزان خطر رشد سرطان ناشي از مواد شيميايي سمي جلوگيري كند. گياه باباآدم را مي توانيد به صورتهاي زير به عنوان تقويت كننده روزانه مصرف كنيد:
* ريشه خشك: 2 تا 6 گرم عصاره اين گياه روزانه سه بار.
* تنتور (1/5): 8 تا 12 ميليليتر روزانه سه بار.
* عصاره مايع (1/1): 2 تا 6 ميليليتر روزانه سه بار.
* چاي گياه: 2 تا 6 گرم در 500 ميليليتر آب.
نكات احتياطي
خطر شناخته شده اي كه مرتبط به استفاده از باباآدم باشد، وجود ندارد، اما هنگام تماس با آن مراقب باشيد چون شانس كمتري وجود دارد كه آدم بتواند از تحريك پوستي ناشي از استعمال آن گريزي داشته باشد. اگر باردار يا شيرده هستيد، به اين گياه دست نزنيد. چون ممكن است سبب تحريك رحم گردد كه نهايتاً به سقط جنين منتهي خواهد شد.
در هر صورت، در اين مرحله بهتر است از مصرف زياده از حد آن (به ويژه ريشه آن) اجتناب ورزيد چون كارشناسان هنوز اثرات سمي بودن اين گياه را به طور عميق تحقيق نكرده اند.
تداخل هاي احتمالي
اگر تحت درمان بيماري ديابت هستيد، از مصرف زياده از حد اين گياه اجتناب ورزيد زيرا مي تواند اثر ساير داروها را خنثي كند. اگر مبتلا به ديابت هستيد، با پزشك خود قبل از مصرف اين گياه يا هر تقويت كننده ديگري مشورت كنيد.
-
اکاليپتوس
اکاليپتوس
Eucalyptus
ساكنين اوليه استراليا- بوميهاي استراليايي- از برگهاي اكاليپتوس براي درمان جراحات و پايين آوردن تب استفاده مي كردند. آنها همچنين
مي دانستند اگر در منطقه بياباني استراليا به نام "آتبك" (Outpack) با بي آبي مواجه شوند، مي توانند ريشه هاي اكاليپتوس را، كه آكنده از آب است، از زمين براي رفع تشنگي بيرون بياورند. برگهاي اكاليپتوس و روغني كه آنها توليد مي كنند سبب كشتن باكتريها و رفع ناراحتيهاي تنفسي افراد مبتلا به خناق، آسم و برونشيت ميشود. اگر سابقه مصرف ويكس داريد، آنگاه احتمالاً خنكي و احساس سوزش ناشي از مرهم روي پوست و پاك شدن سينوس ها در اثر رايحة نعناعي و معطر را به ياد خواهيد آورد. در واقع اين اثرات روغن اصيل اكاليپتوس است. اكاليپتوس به انواع عطر، صابون و برخي از مواد غذايي و نوشيدنيها اضافه ميشود. از اين گياه همچنين به عنوان عامل دفع حشرات نيز استفاده و به روغن شمع و افشانه هاي حشره كش نيز اضافه ميشود. اگر به هيره ها (حشرات) گرد و غبار آلرژي داريد، مي توانيد اضافه كردن چند قطره روغن اصلي اكاليپتوس به مايع شستشوي لباسهايتان را مورد توجه قرار دهيد. تحقيقات اخير مؤيد اين است كه اين گياه دارويي تعداد هيره ها (حشرات)ي گرد و خاك را تا حد زيادي كاهش مي دهد و راه تنفس شما را بازتر مي كند.
اگر در خانة خود شاهد سوسك هستيد، اضافه كردن چندين قطره روغن اصيل اكاليپتوس بر لباسهاي مندرس و گذاشتن آنها را در كمد لباسهايتان امتحان كنيد (دقت كنيد لباسهاي مزبور را از مواد غذايي يا ظروف دور نگهداريد). به خاطر داشته باشيد كه روغن اكاليپتوس فوق العاده براي انسان سمي است و در مصرف آن بايد دقت كنيد.
اگر فرزند داريد، اطمينان پيدا كنيد كه روغنهاي اصيل اين گياه دور از دسترس او نگهداشته شود.
معرفي گياه
كاليپتوس بومي استراليا است، و در اين قاره غذاي اصلي موجود در وعده غذايي خرسهاي كوآلا محسوب ميشود. امروزه اين گياه در سرتاسر جهان از جمله ايالات متحده كشت ميشود. اكاليپتوس گونه هاي بسياري دارد. برخي از گونه هاي آن به اندازه گلهاي تزئيني و برخي ديگر به اندازه درختان بزرگ است. اكاليپتوس لثه آبي يا درخت تب استراليا، شناخته شده ترين گونه اكاليپتوس است كه مصرف پزشكي دارد. ارتفاع اين گياه به 230 پا مي رسد.
برگهاي 4 تا 12 اينچي اين گياه سبز تند و براق است.
وقتي پوستة خاكستري آبي اين گياه كنده ميشود، زير آن پوسته كرمي رنگ وجود دارد.
تركيبات گياه
چاي و عصاره اين گياه از مادة برگ خيس خورده در محلول الكل كه داراي مواد فعال است، تهيه ميشود. پاره اي از اين عناصر و تركيبات فعال "تانين" و "فلاونويد" ناميده ميشوند. روغن اصيل برگ تهيه شده از تقطير بخار عمدتاً از عنصر فعالي به نام "سينوئول" تشكيل شده است. روغن اين گياه همچنين حاوي ساير عناصر شيميايي گياهي است
اشكال موجود
اين گياه به صورت روغن مايع اساسي، روغن اساسي به شكل پماد تنتور برگ (محلول تهيه شده از گياه و الكل يا گياه، الكل و آب)، برگ خام و چاي قابل دسترسي است. قطره هاي ضد سرفه تجاري، انواع شربتها، مايعات تبخير كننده، روغنهاي ماليدني، انواع خميردندان و مواد شستشوي دهان حاوي روغن اكاليپتوس يا تركيب اصلي آن يعني سينئول است
نحوه مصرف
اين گياه براي درمان التهاب سينه، ريه ها، بيني و گلو بكار مي رود و مي تواند برخي از گونه هاي باكتري و همچنين برخي از انواع قارچها را از بين ببرد. وقتي ازاين گياه دارويي براي مصرف موضعي استفاده مي كنيد، مي تواند درد رماتيسمي را تسكين بخشد. قبل از مصرف ميزان ريز يا هر ميزان مصرف، با پزشك معالج خود مشورت و از دستورات ايشان پيروي كنيد.
* جوشانده برگ اكاليپتوس (براي احتقاق): 1/2 تا 1 ميلي ليتر روزانه.
* روغن براي مصرف موضعي (براي مقاصل متورم يا احتقاق سينه): 30 ميلي ليتر روغن اكاليپتوس را به 500 ميلي ليتر آب ولرم اضافه كنيد.
* اكاليپتول: روزانه 0/05 تا 0/2 ميلي ليتر (1 تا 2 قطره براي هر ليوان آب جوش).
* روغن اكاليپتوس (براي استعمال موضعي): نصب تا يك ميلي ليتر (15 تا 30 قطره) روغن مزبور را به نصف ليوان روغن مايع (كنجد، زيتون و غيره) اضافه كنيد.
* به منظور استفاده استنشاقي از اين گياه داروئي، 5 تا 10 قطره از روغن آنرا به 2 ليوان آب جوش اضافه كنيد و سپس حوله را بالاي سر خود بكشيد و بخار آنرا استنشاق كنيد.
نكات احتياطي
در دوران بارداري يا شيردهي از مصرف اكاليپتوس پرهيز كنيد. روغن اين گياه اگر استعمال موضعي داشته باشد، سمي نيست. اما نبايد از اين گياه براي مصارف داخلي استفاده كرد.
انجمن فرآوردهاي گياهان دارويي آمريكا برگ اكاليپتوس را از نظر بي خطري در رديف و درجه دو ارزيابي كرده است. درجه 2 به معناي اين است كه در كاربرد اين گياه محدوديتهايي متصور است. در ارتباط با عصاره هاي برگ اكاليپتوس بايد گفت كه افرادي كه مبتلا به التهاب معده اي- روده اي يا التهاب مجراي صفراوي هستند، بايد از مصرف عصاره برگ اكاليپتوس اجتناب كنند. در صورت ابتلا به ناراحتي كبد نيز از مصرف آن پرهيز كنند. در صورتي كه مشمول هر كدام از اين حالات هستيد، با پزشك خود مشورت كنيد. از مصرف بي رويه عصارة مزبور نيز اجتناب ورزيد. "تانين" موجود در عصاره اين گياه مي تواند، در صورتي كه بي رويه مصرف شود، به انواع شكم درد يا آسيب كبدي و كليوي منجر شود. هرگونه روغن اين گياه را به صورت يا بيني كودكان زير دو سال نماليد.
تداخل هاي احتمالي
روغن و عصاره اكاليپتوس مي تواند اثرات داروهايي را كه براي درمان كمبود قند خون بكار مي رود، خنثي كند. اگر به بيماري افت قندخون مبتلا هستيد، مطمئن شويد كه پزشك شما قبل از آغاز درمان با اين گياه در جريان امر واقع شده است.
-
بابونه اروپايی
بابونه اروپايی
Feverfew
بابونه اروپايي در طول قرنهاي متمادي در طب سنتي و عاميانه اروپا براي درمان سردرد، ورم مفصل و تب مورد استفاده قرار گرفته است. واژة بابونه اروپايي از اصطلاح لايتن "فبري فيويج" به معناي "تب بر" اخذ شده است. اين گياه از ديرباز در درمان گزيدگي حشرات، قاعدگي نامنظم. دردهاي معده و دندان درد مي رفته است. هر چند كه كارشناسان گياهان دارويي امروزي معمولاً براي مقابله با حالات فوق از اين گياه استفاده نمي كنند. اين عده امروزه از بابونه اروپايي براي معالجه ميگرن، شروع اوليه آرتريت، بيماريهاي روماتيسمي و ساير ناراحتيها استفاده مي كنند.
معرفي گياه
بابونه اروپايي اصالتاً بومي جنوبي شرقي اروپا است. امروزه اين گياه در كل اروپا، آمريكاي شمالي و استراليا نيز يافت ميشود. اين نوع گياه كوتاه قد و بادوام است و بين ماههاي جولاي و اكتبر رشد و نمو مي كند. در گذشته اين گياه در تمامي ديواره هي باغهاي انگليس و آلمان يافت ميشد. مردم نيز به كشت و پرورش آن در اطراف منازلشان مي پرداختند چون عقيده داشتند اين گياه جو زمين را تصفيه و بيماري را خنثي مي كند. گلهاي ريز و مرواريد گونه زردرنگ اين گياه نشان مي دهد كه از تيرة "آفتابگردان" است. اين گياه كمي به بابونه شباهت دارد ليكن بين اين دو تفاوتهايي نيز هست. برگهاي زرد مايل به سبز حالت حالت تناوب دارند و با موهاي كوتاه به سمت پائين رشد مي كنند. برگها در واقع مهمترين بخش اين گياه را در طب گياهي تشكيل مي دهند. بابونه اروپايي يك گياه معطر با رايحة قوي و تند است.
تركيبات گياه
فرآورده هاي حاصل از اين گياه معمولاً از برگهاي آن تهيه مي شوند. گاهي اوقات اينگونه فرآورده ها را از قسمتهاي بالايي گياه (يعني كليه قسمتهايي كه در بالاتر از سطح زمين رشد
مي كنند) تهيه مي كنند. خاصيت ضد ميگرني اين گياه به عنصر فعالي به نام "پارتنوليد" مربوط
مي گردد.
اين عنصر روي عضله صاف ديواره شريانهاي خوني در مغز اثر مي گذارد تا فعاليت عوامل تنگي رگ نظير سروتونين، پروستاگلاندين و نوراپي نفرين را متوقف كند. عوامل تنگي رگ سبب باريك شدن رگهاي خوني و در زمرة يكي از عوامل اصلي انواع ميگرن محسوب ميشود.
اشكال موجود
انواع كپسول اين گياه از برگهاي خشك آن تهيه ميشود. همواره در جستجوي فرآورده هاي استاندارد اين گياه، حاوي حداقل دو درصد پارتنوليد، باشيد. اگر فرآوردة مورد استفاده استاندارد نباشد، نمي توانيد مطمئن باشيد كه آنچه مصرف مي كنيد حاوي پارتنوليد كافي است و بدون وجود اين عنصر، فوايد درماني كافي از مصرف اين گياه نصيب شما نخواهد شد. خواندن عنوان و مشخصات فرآورده هاي بابونه اروپايي حائز اهميت است چرا كه ميزان پارتنوليد موجود، بسته به محل رشد و نمو اين گياه متغير است. بابونه اروپايي پاره اي از مناطق جهان، يا پارتنوليد كمي دارند يا فاقد آن هستند.
مي توانيد برگهاي اين گياه را كه خودتان كشت كرده ايد يا گونه اي از آن را كه از بازار تهيه
مي كنيد، براي مصارف درماني بجويد. با اين وجود، در خوردن برگهاي اين گياه محتاط باشدي. حدود 10 درصد افرادي كه برگهاي اين گياه را مي جوند به زخم هاي دهان، از دست رفتن مزه ها يا تورم لبها، زبان و دهان مبتلا مي شوند
نحوه مصرف
امروزه تقريباً 10 درصد آمريكاييها از انواع ميگرن رنج مي برند. بابونه اروپائي مي تواند در نجات بسياري از انسانها از اين عارضه مؤثر واقع شود. اين گياه دارويي مي تواند براي درمان انواع ميگرنهاي در حال پيشرفت و همچنين در پيشگيري از آنها مورد استفاده قرار گيرد. گياه مزبور در درمان آن دسته از افراد مبتلا به ميگرن كه معالجات ديگر برايشان مؤثر واقع نشده است، مفيد است. (اين امر شامل تجويز داروها و معالجات پيشگيري از ابتلا به درد ميشود). بابونه اروپايي اگر مطابق با دستورالعملهاي پزشك معالج مصرف شود، داروي بي خطري است. در دهه 1980، متخصصان اروپايي پي بردند 70% از مبتلايان به ميگرن كه روزانه دو تا سه عدد برگ بابونه اروپايي مصرف مي كنند از سردرد رهايي پيدا مي كنند. دانشمندان انگيسي چنان از اين ضريب بالاي موفقيت شگفت زده بودند كه درصدد برآمدند دامنه اين تحقيقات را گسترش دهند. آنها دريافتند كه بابوبه اروپايي در كاهش شدت ميگرن به مراتب مؤثرتر از مسكنها است. اين گياه همچنين علايم ناراحتيهايي نظير تهوع، استفراغ ناشي از ميگرن را از بين مي برد. در سال 1997، بابوبه اروپايي در فروشگاههاي مواد غذايي بهداشتي آمريكا در ميان پر فروشترين گياهان دارويي ايالات متحده در رديف نوزدهم قرار گرفت. متخصصان علم پزشكي مطمئن نيستند كه آيا اين گياه در كاهش تورم و مفاصل آرتريت نيز مؤثر است يا نه. اسناد و مدارك در اين زمينه متناقض است اما برخي از افراد كه مبتلا به ورم مفصل بوده اند ادعا مي كنند گياه مزبور در كاهش درد و مفاصل سفت آنها مؤثر بوده است.
ميزان مصرفي پيشنهادي
* براي درمان و پيشگيري از ميگرن عصارة استاندارد شده بابونه اروپايي را روزانه 2 بار (حاوي حداقل 250mcg پارتنوليد) مصرف كنيد.
* براي درمان حمله شديد ميگرن روزانه 1 تا 2 گرم پارتنوليد مصرف كنيد. براي درمان ساير حالات، روزي دو بار به ميزان 1 تا 2 ميلي ليتر عصاره مايع 1:1 يا 2 تا 4 ميلي ليتر تنتور 1:5 (محلولي كه از اين گياه و الكل يا از گياه مزبور، الكل و آب تهيه ميشود) ميل كنيد.
نكات احتياطي
بابونه اروپايي در درمان ناراحتي ميگرن آن دسته از بيماراني كه نسبت به معالجات عادي و رايج پاسخ مثبت نداده اند مؤثر واقع ميشود. گاهي اوقات از عوارض جانبي اين داروي گياهي نظير دردشكم، سوء هاضمه، نفخ، اسهال، تهوع، استفراغ و عصبيت رنج مي برند. چون بابونه اروپايي مي تواند چرخه و سيكل عادت ماهانه را به هم زند، لذا زنان در طول دوره قاعدگي بايد با احتياط آن را مصرفكنند. زنان باردا، شيرد وهمچنين كودكان زير 2 سال بايد از مصرف آن پرهيز كنند.
تداخل هاي احتمالي
از مصرف توأم آسپرين، وارفارين يا هر نوع داروي رقيق كننده خون (آنتي ترومبوتيك) بپرهيزيد. اگر هر كدام از اين داروها را مصرف مي كنيد، بهتر است قبل از شروع مصرف بابونه اروپايي با پزشك معالج خود مشورت كنيد
-
بابونه رومی
بابونه رومی
Roman Chamomile
به احتمال زياد بابونه رومي، كه به بابونه انگليسي نيز معروف است، پيتر رابيت را به بستر خواب فرستاد تا همانطور كه در داستان "بيتريكس پاتر" يعني داستان "پيتر رابيت" آورده شده است، آرام و تسكين يابد. اين داستان در ابتداي قرن بيستم به رشتة تحرير درآمد، اما امروزه بابونه هنوز هم در اروپا به عنوان يك داروي آرامبخش مورد استفاده قرار مي گيرد. اين گياه همچنين براي درمان سوزش سردل و گاز اضافي كه مي تواند ناشي از حالت عصبيت باشد، بكار مي رود. بابونه را در كرمهاي صورت، نويدنيها، انواع رنگ مو، انواع شامپو و عطر نيز مي توان يافت.
بابونه رومي مي تواند ميزان تهوع، استفراغ و تشكيل گاز در روده ها را كاهش دهد. اين گياه همچنين در ايجاد آرامش، كاهش ورم ناشي از بريدگيها يا بواسير مفيد واقع ميشود، و شرايطي نظير اگزما، التهاب لثه ها (ژنژيويت) را درمان مي كند. مصرف آن عملاً شباهت به مصرف بابونة آلماني دارد، و بنا به دلايل مستند اين دو گياه حاوي تركيبات و عناصر فعال مشابهي هستند. بابونه رومي به اندازه بابونه آلماني مورد تحقيق و بررسي نبوده است، لذا ادعا در خصوص فايده و اثر آن و در پاره اي موقعيتهاي بهداشتي خاص بايد با تحقيقات مضاعف تأييد گردد.
متأسفانه، اين بدان معناست كه بسياري از مردم تصور مي كنند مصرف بابونه رومي فايده اي ندارد. در حالي كه بابونه رومي از مدتها قبل به بسياري از چايها، پمادها و ساير انواع اقلام و تركيبات دارويي اضافه ميشود.
معرفي گياه
بابونه رومي، بومي شمال غرب اروپا و شمال ايرلند است. در اين مناطق به حالت خزيده و چسبيده به زمين مي رويد و ارتفاع آن نيز به يك پا مي رسد. برگهاي سبز خاكستري اين گياه از ساقه هاي آن ريشه مي گيرند و گلهاي آن مراكز زرد رنگي دارند كه گلبرگهاي سفيد آنها را در بر گرفته و مينياتور مرواريد گونه اي را ايجاد كرده است. گلهاي اين گياه بوي سيب مي دهند.
تركيبات گياه
تهيه چاي، پمادها، و عصاره هاي حاصل از بابونه موقعي صورت مي گيرد كه گلهاي اين گياه غنچه سفيد و زرد به خود گرفته باشند. اگز اين شوفه ها چاي درست نكنند، آنها را براي توليد روغن آبي رنگ كه فوايد درماني دارد، مي كوبند و مي جوشانند. تركيبات موجود در روغن اين گياه از پيشرفت ورم جلوگيري مي كند و رشد باكتري ها، ويروسها و قارچها را كه مي توانند عامل درد باشند، كند مي سازد
اشكال موجود
بابونه رومي به شكل گلهاي خشك در قالب فله، چاي، تنتور و همچنين در كرمها و پمادها يافت ميشود
نحوه مصرف
بابونه رومي را به چند طريق مي توان مصرف كرد. يكي از اين حالات نوشيدن يك ليوان داغ چاي بابونه در صورت درد معده يا اختلال خواب است. در كل، ميزان ها مصرف بابونه كه در پايين آورده ميشود احتمالاً به تسكين انواع دردهاي معده كمك و اشتهاي شما را بيشتر مي كند.
بابونه در كاهش درد دورة قاعدگي و تورم لثه ها، در صورتي كه مبتلا به ژنژويت (التهاب لثه ها) باشيد، مفيد است.
* چاي گلهاي خشك اين گياه سه بار در روز به مقدار يك تا چهار گرم، يا عصاره با محتواي 70 درصد الكل به ميزان 1 تا 4 ميلي ليتر، روزي سه بار.
* براي معالجه بواسير يا مشكلات پوستي دو چاي كيسه اي بابونه را به يك لگن آب اضافه كنيد يا چندين قطره تنتور بابونه رومي مصرف كنيد. اگر پماد بابونه را مصرف مي كنيد، فرآورده هايي را برگزينيد كه حاوي 3 تا 10 درصد سرهاي گل بابونه خشك شده باشد.
نكات احتياطي
مصرف بابونه رومي بي خطر است ليكن نبايد در دوران بارداري يا شيردهي مصرف شود. هر چند اما مصرف چاي آن اشكال ندارد.
بابونه رومي حاوي تركيبي به نام "اسيد آنتميك" است كه مي تواند در صورت مصرف زياد سبب استفراغ شود. گزارش شده است كه فردي پس از خوردن چاي بابونه رومي با واكنش آلرژيك شديدي روبرو گشت. وي به "ابروسيا" آلرژي داشت كه در تيره بابونه رومي قرار دارد. اگر شما هم به ابروسيا آلرژي داشتن خود به ابروسيا اطلاعي نداريد، از پزشك خود در خصوص خطر مواجه شدن با اين آلرژي سؤال كنيد. به احتمال زياد مي توانيد هر شكلي از بابونه را براحتي مصرف كنيد.
تداخل هاي احتمالي
تعامل و تداخل اين گياه با ساير داروها و گياهان دارويي هنوز گزارش نشده است، اما در صورتي كه از رقيق كننده هاي خوني استفاده مي كنيد، از مصرف بابونه بهتر است پرهيز كنيد.
