سلام آقایان ! بحث من مشکلات ازدواج دختران دهه شصتی هست...علت زیاده ولی یکیش اشتباه بعضی پسرای این دهه و هم نسلامونه که یجورایی بهمون خیانت کردن و رفتن چسبیدن به دخترای دهه هفتادی و هشتادی!!!... آدمایی که زیر بار ده سال اختلاف سنی و اختلاف فکری با یه آدم میرفتن! نسلی که همسرشونو از سفره خونه و کافه و جنگل و پارتی و کف خیابون و ..... پبدا میکردن و به دخترای هم نسل خودشون که اهل این برنامه ها نبودن بی اعتنا بودن، نگید تو خونه بودین نه هیشکی تا ابد تو خونه نیست شما نخواستین ببینین. خیلی از ما دخترای دهه شصتی باشگاه نداشتیم، تو فکر برجسته کردن خودمون برای به به گفتن مردم نبودیم... ولی یادمون نبود معیارا از حیا و نجابت به قلمبه شدن و دم دستی بودن تغییر پیدا کردن. خیلی از ما دهه شصتیا مثل همون قدیما زندگی کردیم بدون اینکه سر و گوشمون بجنبه یا هم سفره و هم خواب و هم پیاله پسرای مردم باشیم . خیلیامون دختر موندیم تا سرمونو بالا بگیریم ازدواج کنیم نه با یه گذشته ی سیاه و چند میلیون پول بابا یا دوست پسر بریم مطب خانم دکتر فلانی که مسئله رو پاک و پوچ کنه. خیلیامون مهریه نمیخواستیم چون عشق مهمتر بود آدمای عاشقی بودیم، نسل عاشقی بودیم... ولی نمیدونستیم پسرای هم نسلمون سر و گردن زیر مهریه چند صد سکه و ملک میذارن. ما از همه جا ضربه خوردیم دنیای شیرینی داشتیم که کلا تلخ شد. متاسفم
