آشنايى با عوارض جسمانى و روانى مصرف آمفتامين
آمفتامينها گروهى از مواد محرك مغزى هستند كه معمولاً به شكل پودرسفيدرنگ و گاهى سفيد متمايل به قهوهاى روشن يا سفيد چرك(مشاهده مىشوند.
به گزارش ايسنا واحد علوم پزشكى تهران برخى انواع آمفتامينها داراىمصارف طبى هستند و تحت نظارت كامل پزشك در مواردىچونافسردگىها، اختلالات پرتحركى، كمتوجهى كودكان و حملههاى خوابمورد استفاده قرار مىگيرند. آمفتامينها اغلب براى بهبود كارآيى وايجاد حالت سرخوشى توسط دانشآموزان، دانشجويان و رانندگان موردسوء مصرف قرار مىگيرند.
از جمله نامهاى رايج آن مىتوان به آيس (ICE، اسپيد (SPEED،ميتسىبوشى (Mitsibushi و تركيبى از آمفتامينهاى جايگزين بهنام MDMAتحت نام Ecstasy اشاره كرد.
راههاى مصرف:
معمولاً بهصورت خوراكى و گاهى همراه مشروبات استفاده مىشود.انفيهكردن، تزريق يا تدخين با سيگار نيز از ساير راههاى مصرفى است.شكل تزريقى آن نسبت به ساير انواع آن اعتياد بيشترى ايجاد مىكند.
آثار مصرف:
همه آمفتامينها به سرعت از راه دهان جذب شده و در عرض يكساعتعلايم آنها شروع مىشود. آثار مصرف آمفتامينها 1 تا 2 روز طولمىكشد. از جمله عوارض جسمانى مصرف آمفتامينها مىتوان بهافزايش ضربان قلب و فشار خون، خشكى دهان، تعريق، افزايش انرژى،كاهش اشتها، تهوع و استفراغ و بى خوابى اشاره كرد.
از جمله عوارض روانى آن نيز احساس سرخوشى، احساس قدرت،افزايش توانايى تمركز، نوسانات خلقى، برآشفتگى و تحريكپذيرىاست.
مصرف مداوم آمفتامينها منجر به ايجاد تحمل و وابستگى مىشود؛بهنحوى كه با قطع ناگهانى آنها علايمى همچون تحريكپذيرى، گرسنگىشديد، اختلال خواب و افسردگى حاد بروز خواهد كرد و در مصارفطولانىمدت، امكان بروز حالات جنون شبيه به اسكيزوفرنى وجوددارد.
علايم مسموميت:
خونريزى مغزى در اثر افزايش شديد فشارخون، شوك ناشى از افتشديد فشارخون، افزايش شديد درجه حرارت بدن، بىنظمى در ضربانقلب، اختلال هوشيارى، تشنج، اغماء و مرگ.
چگونه كمك كنيم؟
آمفتامينها به شدت وابستگى ايجاد مىكنند. بيمارانى كه علايم جنونمثل اسكيزوفرنى( را نشان مىدهند بايد بلافاصله به روانپزشك معرفىشوند. بيمارانى كه علايم افسردگى حاد را نشان مىدهند به خاطر امكانخودكشى بايد به شدت تحت نظارت باشند. بايد به مصرفكنندگاناطمينان خاطر داد كه علايم ترك آمفتامين مشتمل بر خستگى، اضطراب،اختلال خواب و افسردگى حداكثر تا روز چهارم پس از ترك زياد بوده ودر عرض يك هفته فروكش خواهد كرد.
معمولاً داروى خاصى براى ترك لازم نمىشود. در هنگام ترك بايدبيماران را تشويق كرد تا آب كافى بنوشند، روزانه سه وعده غذا مصرفكنند، ورزشهاى آرامش بخش انجام دهند و در هواى آزاد راه بروند.
معمولاً الكل در همراهى با آمفتامين به دليل خواص خوابآلودگىاشاستفاده مىشود.
همچنين آمفتامينها در ادرار 2 تا 4 روز پس از مصرف قابل تشخيصاست.