مـــقــالـــه : بـــا عـــلــائــم پـیـش از "قــــاعــدگــی" چـه بـایــد کــرد؟!
یک یا دو هفته قبل از شروع قاعدگی، ممکن است متوجه نفخ، سردرد، تغییر خلق و خو و دیگر تغییرات جسمی و یا روحی گردید. این علائم را سندرم پیش از قاعدگی (premenstrual syndrome) یا PMS می خوانند.
حدود 85 درصد زنان دچار درجات مختلفی از PMS می شوند. برخی از آنها دارای علائم شدیدی هستند که با کار و یا روابط شخصی آنها تداخل دارد و به نام اختلال اضطراب پیش از قاعدگی (PMDD) خوانده می شود.
علائم:
1- اشتهای زیاد: بسیاری از زنان در این دوره، تمایل زیادی به خوردن غذاهای شور و شیرین دارند. دلیل این ولع مشخص نیست.
برخی زنان در این دوره، اشتهایشان کم می شود و دچار حالت تهوع می شوند. نفخ و یبوست نیز در این دوره شایع است.
2- آکنه: این مشکل تنها در دوران بلوغ دیده نمی شود، بلکه در زنانی که دارای علائم PMS هستند نیز مشاهده می شود. تغییرات هورمونی باعث می شود غدد چربی پوست، چربی بیشتری را تولید کنند و منافذ پوست را ببندد و موجب آکنه گردد.
3- درد: درد کمر، سردرد، حساس شدن سینه ها و درد مفاصل نیز یکی از علائم این دوره می باشد.
4- تغییرات خلق و خو: زودرنج بودن، عصبانی بودن، گریه کردن، افسردگی و اضطراب ممکن است بیاید و برود. برخی از زنان در این دوره، دچار مشکلات حافظه و تمرکز می شوند.
زنان در معرض خطر
- در اواخر 20 سالگی و اواسط 40 سالگی
- در اواخر جوانی، این علائم شدت می گیرند.
- حداقل یک بار باردار شده اند.
- سابقه افسردگی و یا اختلالات خلقی دیگر را داشته اند.
علت دقیق PMS مشخص نیست، اما شاید کاهش میزان هورمون های استروژن و پروژسترون موثر باشد
PMS و بیماری های دیگر
PMS باعث بدتر شدن برخی از علائم بیماری های زیر می شود:
- آسم و آلرژی
- افسردگی و اضطراب
- اختلالات تشنجی
- میگرن
علت
علت دقیق PMS مشخص نیست، اما شاید کاهش میزان هورمون های استروژن و پروژسترون موثر باشد.
تغییرات مواد شیمیایی مغز و یا کمبود ویتامین ها و عناصر مغذی خاص نیز می تواند در ایجاد علائم PMS نقش داشته باشند.
مصرف غذاهای شور، نوشیدن الکل و کافئین ممکن است باعث بدتر شدن علائم PMS گردد.
مشکلات مشابه PMS
- یائسگی
- افسردگی و اضطراب
- سندرم خستگی مزمن
- بیماری تیروئید
- بیماری روده تحریک پذیر
تنها تفاوت PMS با این مشکلات در این است که علائم PMS هر ماه تکرار می شود و از بین می رود.
تشخیص
اگر هر کدام از موارد زیر در شما وجود داشت، بدانید که این ها علائم PMS هستند:
- علائم پنج روز قبل از عادت ماهیانه ظاهر شوند.
- هنگامی که عادت ماهیانه شروع شد، علائم بعد از چهار روز تمام شود.
- حداقل سه دوره عادت ماهیانه، علائم وجود داشته باشند.
اختلال اضطراب پیش از قاعدگی (PMDD)
این اختلال نیز همانند PMS است، اما دارای علائم مخرب تری می باشد.
زنان دچار PMDD ممکن است حملات ترس، گریه زیاد، افکار خودکشی، بی خوابی و دیگر مشکلاتی که با زندگی روزانه فرد تداخل می کنند را داشته باشند.
عوامل خطر PMDD عبارتند از: وجود سابقه شخصی و یا خانوادگی ابتلا به افسردگی، اختلالات خلقی و یا تروما.
درمان خانگی PMS
1- ورزش کردن: ورزش باعث افزایش سرزندگی می شود و با خستگی می جنگد.
برای کسب فواید ورزش، بهتر است همیشه ورزش کنید، نه فقط وقتی که علائم PMS ظاهر می شوند.
30 دقیقه ورزش با شدت متوسط در بیشتر روزهای هفته انجام دهید.
ورزش های شدید را در تعداد روزهای کمتری انجام دهید.
2- رژیم غذایی غنی از ویتامین B: غذاهای غنی از ویتامین های گروه B می توانند با خستگی ناشی از PMS مبارزه کنند.
در یک بررسی، محققان بیشتر از 2000 زن را در مدت 10 سال مورد مطالعه قرار دادند. آنها به این نتیجه رسیدند که زنانی که غذاهای غنی از تیامین (ویتامین B1) از قبیل: آجیل و غذاهای غنی از ریبوفلاوین (ویتامین B2) از قبیل: تخم مرغ و لبنیات را می خوردند، کمتر علائم PMS در آنها بوجود می آید. توجه کنید که مصرف مکمل های ویتامینی، سودمند نیست.
3- کربوهیدرات پیچیده: کربوهیدارت پیچیده از آنجا که دارای فیبر است، می تواند قند خون را ثابت کند و نوسانات خلقی و ولع غذایی را از بین ببرد.
4- غذاهای ممنوع: غذاهای شور باعث افزایش نفخ می شود، کافئین باعث زودرنجی و تحریک پذیری می گردد، غذاهای شیرین باعث بدتر شدن ولع نسبت به غذاها می شود و نوشیدن الکل بر خلق و خو اثر می گذارد.
درمان استرس
از آنجایی که PMS باعث تنش، اضطراب و زودرنجی می شود، بسیار مهم است که راهی برای خلاصی از استرس پیدا کنید.
روش های مختلفی برای مقابله با استرس وجود دارد. یک روش ممکن است بر روی یک فرد اثر داشته باشد، در صورتی که همان روش بر فرد دیگری موثر نباشد، پس باید روش های مختلف را تمرین کنید تا بهترین روش را دریابید.
این روش ها عبارتند از: یوگا، ماساژ، نوشتن مطلب و یا با دوست خود صحبت کردن.
خواب کافی نیز یکی از درمان های استرس می باشد.
قرص های ضدبارداری منجر به خونریزی کمتر می شوند و علائم PMS را نیز کاهش می دهند
درمان دارویی
1- داروهایی که بدون نسخه پزشک می توان از داروخانه خرید.
مسکن های بدون نیاز به نسخه پزشک مثل بروفن یا استامینوفن یا مفنامیک اسید می توانند برخی از علائم جسمی ناشی از PMS را درمان کنند، از قبیل: درد سینه ها، سردرد، کمردرد و یا گرفتگی های عضلات.
پیشنهاد من استفاده از مفنامیک اسید در کنار ایبوبروفنه! (مفنامیک اسید ابتدا 2 عدد با هم و سپس هر ساعت 1 عدد ؛ ایبوبروفن هم هر 6 ساعت 1 عدد)
2- درمان هورمونی
قرص های ضدبارداری با تنظیم هورمون ها، از تخمک گذاری جلوگیری می کنند.
معمولا این قرص ها منجر به خونریزی کمتر می شوند و علائم PMS را نیز کاهش می دهند.
دیگر داروهای هورمونی ممکن است شامل آزاد کننده های هورمون گنادوتروپین و یا استروئید مصنوعی باشد.
شما ممکن است به بیشتر از یک نوع دارو احتیاج داشته باشید تا بتوانید بهترین دارو برای خود را بیابید.
3- دیگر داروها
مصرف داروهای ضدافسردگی برای زنان با تغییرات خلق و خوی شدید و یا PMDD مفیدند.
برخی از داروهای ضدافسرگی ممکن است 10 تا 14 روز قبل از عادت ماهیانه و یا در طول دوره عادت ماهیانه با تجویز پزشک مصرف شوند.
داروهای ضداضطراب و دیورتیک ها نیز موثرند (با تجویز پزشک متخصص).
4- مکمل ها
برخی قرص های ویتامین و یا املاح ممکن است علائم PMS را کاهش دهند، مثل:
فولیک اسید ( 400 میکروگرم)
منیزیوم (400 میلی گرم)
ویتامین E (400 واحد بین المللی)
کلسیم ( 1000 تا 1300 میلی گرم)
ویتامین B6 (50 تا 100 میلی گرم)
درمان گیاهی
تاثیر گیاهان دارویی در درمان PMS هنوز به طور کامل ثابت نشده است، اما برخی زنان با مصرف روغن گل پامچال، chaste berry، کوهاش سیاه دچار کاهش علائم PMS می شوند.
همیشه قبل از مصرف گیاهان دارویی با پزشک مشورت کنید، زیرا گیاهان دارویی ممکن است با داروهای مورد مصرف شما تداخل داشته باشند و یا برای برخی بیماران مضر باشند.
پ.ن:
تقدیم به بانوان انجمن P30World ...
نکتـــــــــــه ی پزشکـــــی منتخـــــب هفتـــــــــــه ::" طبایع چهارگانه (گرمی و سردی مزاجها) "
اصول تشخیصی ودرمانی این طب برمبنای شناخت اخلاط اربعه (طبایع چهارگانه) استوار است لذا نام اصلی این طب طب اخلاطی است. طبایع یا مزاجها بطور کلی چهار دسته اند:
مزاجهای صفراوی (گرم وخشک):
این افراد لاغربا پوستی گرم وخشک متمایل به رنگ زرد ودارای حرکات سریع وتند وعجول در کارها می باشند کم خواب هستند وتمایل به سردیها مثل خیار وکاهو و ترشیها مثل سرکه و لواشک دارند که در تعادل مزاجی آنان نیز موثر است.
مزاجهای دموی (گرم وتر):
این افراددرشت اندام بوده دارای پوستی سرخ وسفیدوگرم ونرم ودارای نبض پر و قوی هستند .افرادی شجاع ومعمولا آرام هستند تمایل به ترشی وشیرینی دارند تحمل سرما برایشان راحتتر است .
مزاجهای بلغمی (سرد وتر):
افرادی چاق وپرچربی دارای پوستی سفید وموهایی کم پشت هستند تشنه نمی شوند دهان مرطوب است خواب زیادی دارند تمایل به مصرف گرمیها مثل شیرینی وادویه داشته وبه سردیها وترشی رغبتی نشان نمی دهند ودر فصل زمستان ناراحتیهایشان شدت می یابد افرادی کم انرژی و کند بوده و کمتر عصبانی میشوند .
مزاجهای سوداوی (سرد وخشک):
افرادی لاغر دارای خواب کم وبینی خشک میباشند که به گرمیها و شیرینی ها تمایل بیشتری دارند تمایل به هوای گرم دارند و افرادی دقیق ومنظم ومحاسبه گر هستند .
.................................................. ...................................
میوه ها و دانه های گرم و تر :
انجیر ، انگور ، بادام زمینی ، بادام شیرین ، بادام کوهی ، به ، تخم خربزه ، توت (شاه توت) ، انواع توت ها ، خربزه ، هویج ( زردک) ، سیب ، شلغم ، کدو ، کنجد ، گلاب ، لوبیا قرمز
میوه ها و دانه های گرم و خشک:
. انبه ، بادام کاغذی ، بادمجان (خیلی گرم و خشک) ، تخم شربتی ، بولاغ اوتی ، پرتقال ، پسته ، پونه (خیلی گرم و خشک) ، پیاز (خیلی گرم و خشک) ، پیه ( دمبه) ، ترب (خیلی گرم و خشک) ، تره ، جعفری، دینارویه ، چای ، خردل ها ، خرما ، خرمالو ، دارچین ، روغن ، ریحان ، زرد چوبه ، زعفران ، زنجبیل ، زنیان ، زیتون ، زیره سیاه ، سیر ، شنبلیله ، فلفل (خیلی گرم و خشک) ، فندق ، کرفس ، کشمش انگور سیاه ( مویز) ، کلم ، کنگر ، گردو ، گل سرخ (خیلی گرم و خشک) ، لپه ، مرزه ، موسیر ، موم عسل ، نارگیل ، نخود ، نعناع ، عرق بهار نارنج ، هل .
غذاهای گرم و تر :
عسل ، نخود ، آب آبگوشت ، گوشت بوقلمون ، شیر میش ، گوشت غاز (پرنده) ، گوشت گوسفند ، گوشت مرغ خانگی ، گوشت مرغابی و اردک ، میگو (روبیان) ، گوشت بلدرچین ، گوشت کله ، جگر ، خورشت بادمجان ، خورش قورمه سبزی ، آبگوشت به ، آبگوشت کلم قمری ، آب شور ، کره ، خامه ، روغن ، نیمرو ، تخم مرغ ، گوشت بز ،
غذاهای گرم و خشک:
گوشت آهو ، شیر شتر ، گوشت شتر ، گوشت شتر مرغ ، گوشت کبوتر ، کوهان شتر(خیلی گرم و خشک) ، گوشت گاومیش ، گوشت گنجشک ، گوشت لک لک ، نمک طعام (خیلی گرم و خشک) ، گوشت اردک ، خورش فسنجان .
میوه ها و دانه های معتدل :
برگ چغندر ، برنج ، تمشک ، چغندر ، عدس ، عناب ، گرمک ، گندم ، قهوه ، کاسنی ، کاهو ، موز .
غذاهای معتدل :
شیر گاو ، گوشت کبک ، گوشت کبک دری ، کوکو سبزی ، فرنی ، کوفته ، کشک بادنجان ، شیر برنج ، نان فطیر .
میوه ها و دانه های سرد و تر :
اسفناج ، آلو ، انار ، باقلا ، بالنگ ، بامیه ، خرفه ، پنیر ، خیار ، دوغ ، زردآلو ، کدو (تخم) ، کدو حلوایی ، گلابی ، هلو ، هندوانه ،
میوه و دانه های سرد و خشک :
ارزن ، ازگیل ، انار ترش ، تمبر هندی ، جو ، ذرت ، ریواس ، زرشک ، سرکه ، سنجد ، شاه بلوط ، گشنیز ، گیلاس ، لیمو امانی ، لیمو ترش ، لیمو شیرین ، ماش ، نارنج ، نشاسته ، ولیک .
غذاهای سرد و تر :
شیر بز ، ماست ، دوغ ، مرغ ماشینی ، قره قروت ، شیر بز ، ماهی ،
غذاهای سرد و خشک:
کشک ، گوشت گاو .
(این قانون مصرف سردیهاست : اگر پنیرمیخورید حتما با گردو خورده شود ، اگر ماست و دوغ میخورید حتما با یک قاشق چایخوری زنیان خورده شود ، اگر ماهی میخورید با خرما خورده شود ، اگر برنج میخورید با زیره خورده شود ، مرغ را حتما با گرمی خورده شود ، و هر چیز سرد دیگر با گرمی هائی مثل عسل و خرما و دیگر غذاهای گرم
.................................................. ....................
غذاهای سرد و گرم
الأدویه یا گیاه شناسی داروئی و طب سنتی که امروز از آن با نام مفردات پزشکی و فارماکوگنوزی یاد می شود در باورها و اعتقادات درمانی مردم و نیز در متون قدیمی طب سنتی ایران برگرفته از کتب معتبر و دانشمندان نام آوری چون ابن سینا، زکریای رازی، اهوازی ارجانی و ... می باشد که اصول طبابت آن بر چهار طبیعت مزاج آدمی یا اخلاط اربعه بنام : بلغم ، صفرا ، سودا ، خون و همچنین بر گرمی و سردی استوار بوده است و بر این اساس تشخیص و درمان صورت می گرفته است.
در طب تطبیقی و تلفیق عقاید قدما با پزشکی جدید، اخلاط اربعه با نام PH خون یا اسیدیتیک و بازیک؛ و گرمی و سردی با واژه های پرکالری و کم کالری خوانده می شوند. ولی هیچکدام از این تعبیرات بازگو کننده جامعی به شمار نمی روند و غذاهای گرم و سرد در اعتقاد عامه ی مردم ایران به عنوان غذاهای پرکالری و کم کالری نمی باشد، زیرا خوراکی هایی مانند گردو ، نارگیل ، کاکائو ، خرما ، کنجد ، گوشت شتر ، گوشت کبوتر جزء غذاهای گرم و خوراکی هائی مانند هلو ، هنداونه ، خیار ، توت فرنگی ، جو ، برنج ، گوشت گاو ، ماهی و مرغ به نام غذاهای سرد شناخته می شوند. برخی غذاها نیز مثل شیر و م است گوسفند ، نان گندم ، گوشت بره و ... غذاهای معتدل و به عبارتی نه گرم و نه سرد شناخته می شوند و این گروه از غذاها اثر متابولیسمی و حالت خاص در افراد گرم مزاج و سرد مزاج ایجاد نکرده و به هر دو گروه سازگار است.
خوراکی هایی مانند گردو، نارگیل ، کاکائو ، خرما ، کنجد ، گوشت شتر ، گوشت کبوتر جزء غذاهای گرم و خوراکی هائی مانند هلو ، هنداونه ، خیار ، توت فرنگی ، جو ، برنج ، گوشت گاو ، ماهی و مرغ به نام غذاهای سرد شناخته می شوند.
در طب سنتی، خوراکی های سرد ارزش غذایی منفی در شخص ایجاد کرده و خوردن آنها سبب رخوت ، سستی ، ضعف عمومی ، رنگ پریدگی ، بی حالی ، کم حوصلگی، کاهش نیروی جنسی ، پرخوابی و ... می شود. برعکس خوردن غذاهای گرم باعث بالا رفتن فشارخون ، برافروختگی چهره ، کم خوابی ، جوش صورت واحتمالاً کهیر و جوش های چرکی خواهد شد.
در طب سنتی ایران هر فرد حالت و طبیعت مزاج یا ارگانیسم بدن خود را نسبت به غذاهای سرد یا گرم تشخیص می دهد و در مصرف آنها رعایت اعتدال را می نماید تا دچار عوارض گوارشی و ... نگردد.
عدم هماهنگی بین مزاج و غذا - طبق اعتقاد طب سنتی ایران - موجب اختلال در اندام های داخلی مثل قلب و ریه شده و شخص احساس بیماری می نماید. امروزه با پیشرفت پزشکی و کشف علت بیماری ها، این عقاید سنتی کنار گذاشته شده و کمتر مورد استفاده قرار می گیرند.
.................................................. ........
طبع گرمی و سردی غذاها
مصرف غذاهای با طبع گرم باعث افزایش توان جسمی، جنسی و حرارت بدن فرد می شود.
با مصرف غذاهای گرم حرارت بدن فرد به سرعت بالا می رود، احساس انرژی و قدرت پیدا می کند و از نظر جسمی، جنسی و حتی روحی آمادگی و توان بیشتری پیدا می کند و بر عکس با خوردن غذاهای سرد حرارت بدن فرد مقداری کم می شود و احساس سستی و رخوت به او دست می دهد.
برخی افراد نسبت به غذاهای سرد حساس تر از دیگران هستند و با مصرف غذاهای سرد به مقدار زیاد، حالت تهوع، دل پیچه و سرگیجه پیدا می کنند که به آن ها "طبع سرد" گفته می شود و برعکس، برخی افراد با مصرف غذاهای گرم به مقدار فراوان، دچار بالا رفتن غیر عادی حرارت بدن و جوش هایی در نقاط مختلف بدن می شوند، که این افراد دارای "طبع گرم" هستند.
استفاده زیاد و مکرر غذاهای با طبع گرم می تواند، باعث افزایش قوای جسمی، میل و توانایی جنسی شود و بر عکس مصرف مکرر غذاهای با طبع سرد می تواند، این توانایی ها را کاهش دهد.
از مواد غذایی گرم می توان انبه، توت سفید، خربزه، خرما، زردآلو، زیتون، گلابی، موز، نارگیل، ، بادمجان، بامیه، پیاز، ترب، سیب زمینی ترشی، سیر، شلغم، قارچ،کرفس، کنگر فرنگی، مرزه، موسیر، نعناع، هویج، چای، خردل، زعفران، زنجبیل، انواع فلفل، خاکشیر، سیاه دانه، لوبیا، نخود، گندم، کنجد، بادام، پسته، فندق، انواعزیره . گردو، تخم مرغ را نام برد که باعث افزایش میل جنسی می شوند.
از مواد غذایی سرد می توان سرکه، انگور، هندوانه، ریواس، شوید، ترخون، کاهو، گشنیز، ، قهوه، شاهدانه، عدس و ماش را نام برد که میل جنسی را کاهش می دهند.
گرچه مطالعات امروزی نیز، ارتباط بین طبع مواد غذایی و تأثیر آن ها بر میل جنسی را نشان داده است ولی از آنجا که حتی برخی مواد سرد نیز اثرات افزایش دهنده و برخی مواد گرم اثرات کاهش دهنده ی قوای جنسی را از خود نشان داده‌اند، برای یافتن طبع افراد نیاز به بررسی های علمی بیشتری است که علم امروز هنوز یافته های کافی در این مورد ندارد.
کاهو و فلفل هر دو دارای ویتامین ث هستند و این ویتامین مهار کننده ی ترشح تیروکسین است، ولی بر اساس نظرات طب سنتی ایران، کاهو سرد و فلفل گرم است. بنابراین نمی توان تمام فرضیات ارائه شده در طب سنتی را با یافته های علوم امروزی تطبیق داد.
علم امروزی هنوز نتوانسته توضیح قانع کننده ای برای علت گرم شدن بدن به دنبال مصرف برخی مواد غذایی "گرم" و کاهش دمای بدن به دنبال صرف غذاهای "سرد" ارائه کند.
در علم تغذیه، مواد غذایی از نظر سرعت بالا بردن قند خون پس از خورده شدن به انواع با "اندکس گلیسمیک بالا" و با "اندکس گلیسمیک پایین" تقسیم می شوند که گروه اول هنگامی که خورده می شوند، با سرعت بیشتری قند خون را بالا می برند، ولی گروه دوم قند خون را به آرامی بالا می برند که با این وجود، دلیلی وجود ندارد که هیچ یک از این غذاها حرارت بدن را با سرعت متفاوتی تغییر دهند.
.................................................. ..........
طبیعت سرد و گرم بدن
محققانی که در این زمینه تحقیق کرده اند، معتقدند افراد گرم مزاج به مصرف مواد غذایی سرد تمایل دارند
و در صورت مصرف غذاهای گرم مثل شکلات، عسل و خرما، دچار التهاب و گر گرفتگی می شوند
و همچنین افرادی که سرد مزاج هستند، با مصرف غذاهای سرد مثل ماست و ترشی دچار ناراحتی هایی نظیر درد استخوان ها یا ضعف و بی حالی می شوند.
بر این اساس است که توصیه می شود افرادی که طبیعت گرم صفراوی یا دموی دارند، غذاهای سرد مصرف کنند تا گرمی آنان تعدیل شود
و افرادی که طبع سرد بلغمی یا سوداوی دارند، غذاهای گرم مصرف کنند و یا با مخلوط غذاهای سرد و گرم، اثر سردی و گرمی خنثی شود.
سردی و گرمی که در طب جدید با عنوان غذاهای کم کالری و پُر کالری نام برده می شود، واقعیت غیر قابل انکار است
و به عقیده محققان، در صورت پیروی از الگوهای صحیح، افراد از مصرف مواد غذایی مختلف بهره مند خواهند شد.
هر فرد به صورت تجربی قادر است تا طبیعت خود را شناسایی کند تا بر این اساس، ا ز ناهماهنگی بین مواد غذایی و عوارض حاصل از آن پیشگیری کند.
همان طور که گفته شد، افرادی که طبیعت گرم دارند، تحمل گرما را ندارند و به مصرف مواد غذایی خنک و سرد تمایل دارند، زیرا این گونه مواد غذایی انرژی کمتری دارد
اما افرادی که طبیعت سرد دارند، سرمایی هستند، آب و هوا و مواد غذایی گرم برای آنان مناسب تر است و تمایل آنان به مصرف مواد غذایی گرم و پُر انرژی است.
اساتید طب سنتی در خصوص علت بروز این پدیده در افراد، معتقد هستند مزاج افراد یا مادرزادی و یا اکتسابی است.
صفات مادرزادی مزاج انسان، حاصل ترکیب صفات کیفیتی مزاج والدین و تأثیر محیط در دوران رشد جنینی است.
به معنای عام و کلی شامل محیط جغرافیایی و شرایط اقلیمی، تغذیه، میزان خواب و بیداری و فعالیت و استراحت مادر و رویدادهای روانی مادر و... است.
با توجه به این که در فلسفه طب سنتی، گرمی و سردی کیفیت های فاعله هستند،
باید آن ها را در فرآیند توارث ژنی، صفات غالب بدانیم.
بنابراین مزاج فرزند یک زوج که هر دو مزاج گرم دارند، حتماً گرم خواهد بود و تنها در صورتی مزاج فرزند آن ها سرد خواهد شد
که مادر در دوران بارداری به شدت تحت تأثیر عوامل سردی آور قرار داشته و به بیماری های رحم یا مغز و کبد دچار شده باشد.
البته ممکن است فردی که گرم مزاج مادرزادی بوده است،
در دوران زندگی اش تحت تأثیر شرایط زیستی و یا روحی و روانی و عارضه های دیگر تغییر مزاج دهد و مزاج جدیدی را اکتساب کند.
از سوی دیگر طبق نظر حکمای طب سنتی ایران، بدن همه موجودات و انسان ها از چهار ماده اصلی ساخته شده است که عبارت هستند از:
خاک، آب، هوا و آتش. که هر کدام از این ارکان دارای کیفیت خاص خود می باشد.
با بیان این که کیفیت خاک را سرد و خشک، آب، سرد و تر، هوا، گرم و تر و آتش را گرم و خشک در نظر بگیریم،
اگر بدن انسان از مقادیر متناسب خاک، آب، هوا و آتش ترکیب شده باشد،
مزاج معتدل به وجود می آید و اگر یکی بر دیگری برتری داشته باشد،
مزاج های چهار گانه اصلی که عبارت هستند از مزاج سوداوی، بلغمی، دموی و صفراوی، ایجاد می شوند.
به گفته این متخصص طب سنتی " در شخص سوداوی، سردی و خشکی، در بلغمی، سردی و تری
و در فرد دموی، گرمی و تری و نهایتاً در شخص صفراوی گرمی و خشکی غلبه دارد
که این کیفیات یعنی سردی و گرمی و تری و خشکی موجب بروز علائمی در فرد می شود."
طب جدید در تحقیقات خود در زمینه ریشه های بروز سردی و گرمی در افراد بر تجربه های قدما مهر تأیید زده است،
که در صورت ادامه مطالعات و رسیدن به یافته های جدیدتر می تواند در بهبود سلامت نسل نیز کمک کننده باشد.
" برخی افراد طبیعت سرد دارند و با خوردن مواد غذایی سرد مثل ماهی، سردی می کنند که به عبارتی بدن ضعف می کند و دچار سُستی مفاصل، کندی حرکت،خواب آلودگی و یا کم حوصلگی می شود. "
بر اساس برخی از یافته های علمی و تحقیقات متخصصان طب سنتی اساساً این مسئله که برخی از غذاها گرم و برخی از غذاها سرد هستند
درست است و بهتر است افراد با تشخیص این که طبع سرد یا طبع گرم دارند، به رعایت اعتدال در مصرف مواد غذایی اهمیت بدهند.
همان طور که گفته شد در طب ایرانی تئوری بنیادی داریم به نام اخلاط چهار گانه(صفراوی، دموی، بلغمی و سوداوی) که این اخلاط چهار گانه ترکیباتی مایع هستند.
بر اساس این تئوری غذایی که می خوریم در کبد تغییر ماهیت داده و فعل و انفعالاتی روی آن صورت می گیرد و به چهار شکل در می آید:
ترکیبی قرمز متمایل به زرد به نام صفرا که به هضم غذا کمک می کند و کارکرد مغزی را افزایش می دهد.
ترکیب دیگر سرخ رنگ است به نام دم یا خلط خون که اکسیژن و مواد غذایی را به بافت ها و سلول های بدن می رساند.
ترکیب سوم که بلغم نام دارد، قرمز کم رنگ است و وظیفه تسهیل کار مکانیکی و لغزش مفاصل روی هم و تشکیل بافت عصبی و سلول های مغزی را دارد.
ترکیب چهارم قرمز و جگری رنگ است که سودا نام دارد و وظیفه طبیعی تحریک اشتها و تشکیل بافت استخوانی را دارد.
به این ترتیب هر ماده غذایی وقتی وارد بدن می شود،
بسته به مزاجش موجب تولید اخلاط چهار گانه می شود و البته یکی را بیشتر تولید می کند.
افراد باید مشخص کنند که در کدام یک از مزاج های چهار گانه صفراوی، دموی، بلغمی و سوداوی قرار می گیرند
و برای این کار لازم است تا بدانند که علائم هر یک از این مزاج ها چیست و بیشتر علائم کدام یک از این مزاج ها با آن ها تطابق دارد.
نکتـــــــــــه ی پزشکـــــی منتخـــــب هفتـــــــــــه ::" نکاتی درباره ی افزایش قد "
علت را ریشه یابی کنید
تا کی می شود امید داشت؟؟
افزایش قد جزیی از فرآیند رشد است که تحت تاثیر عوامل وراثت و محیط رخ می دهد اما مهم ترین عامل تعیین کننده ی قد افراد مسائل ژنتیکی است.میانگین قد والدین به علاوه عدد 6.5 در پسران و منهای عدد 6.5 در دختران،به عنوان قد مورد انتظار برای افراد محسوب می شود.
در واقع تا زمانی که صفحات رشد استخوانی باز باشند یعنی حدود 5 سال پس از بلوغ می توان انتظار داشت که طول قد افزایش پیدا کند و بعد از دیگر با هیچ دارو یا غذایی نمی شود طول قد را افزایش داد.
اما عوامل محیطی متعددی تا قبل از بسته شدن صفحات رشد،این ویژگی را تحت تاثیر قرار می دهد.مهم ترین عامل محیطی تاثیرگذار روی قد افراد مسئله نوع و میزان تغذیه است.پیروی از یک رژیم متنوع و متعادل که نیازمندی های بدن کودکان و نوجوانان را نسبت به مواد اولیه در طول زمان رشد فراهم کند.شرط لازم برای دستیابی به حداکثر استعداد ژنتیک برای افزایش طول استخوان هاست.
خوراکی های مفید میل کنید
استخوان سازها را بشناسید
پروتئین از اجزای اصلی مورد نیاز برای رشد است که باید در رژیم غذایی کودکانو نوجوانان گنجانده شود که البته نوع حیوانی پروتئین ارجحیت دارد،گوشت و تخم مرغ منبع اصلی تامین پروتئین حیوانی است.
کلسیم عنصر اصلی در ترکیب استخوان بوده و بدون حضور مقدار مناسب آندر رژیم غذایی،رسیدن به بالاترین ظرفیت وراثت طول استخوان میسر نیست.همچنین لبنیات و کلم و مرکبات از منابع اصلی و توصیه شده این عنصر هستند.البته برای ترشح هورمون های موثر در رشد و ساخت بستر استخوانی و در کنار آن عضلات،بدن به ویتامین ها و عناصر دیگری مانند روی،منیزیم،آهن و فلوئور نیاز دارد که رعایت یک الگوی صحیح تغذیه ای،اساسی ترین عامل در رشد طولی استخوان هاست.
استراحت خوب است یا تحرک؟
هو ورزش کنید و هم بخوابید!
اگر اهل ورزش هستید و دوست دارید حرکات ورزشی متناسب با افزایش قد انجام دهید،خوب است بدانید انجام حرکات ورزشی و کششی مثل یوگا،بارفیکس و امثال آنها هم می تواند تا حدودی به رشد استخوانی کمک کند.البته رعایت ریتم مناسب خواب هم یکی دیگر از عوامل تاثیرگذار بر رشد طولی ایتخوان هاست.زیرا خواب مناسب باعث ترشح منظم هورمون رشد شده و کودکان بیشترین بهره را از آن می برند.
در مقابل،همان قدر که خواب خوب و مناسب بر رشد مناسب جسم و قد تاثیرگذار است،خواب نا منظم،شب بیداری و خوابیدن تا دیروقت روز با ایجاد اختلال در روند ترشح هورمون رشد می تواند مانع از رشد واقعی قد در نوجوانان شود،به این ترتیب نوجوانی که شرایط ژنتیک لازم برای قد بلند شدن را داراست،ممکن است با شب بیداری و ساعات نامنظم خواب،فرصت قد بلند شدن را از دست بدهد.
البته نباید تاثیر برخی بیماری ها را بر مختل شدن روند رشد قد نادیده گرفت،برخی بیماری ها مانند نارسایی کلیه،اختلالات روده ای که جذب مواد غذایی را کاهش می دهد یا ابتلا به دیابت و کم کاری تیروئید در دوران کودکی،موجب اختلال در رشد قدی می شود که تشخیص و درمان این بیماری ها در حوزه متخصصان غدد درون ریز و متابولیسم قراردارد و هیچ نوع خود درمانی در این مورد جایز نیست.
باورهای رایج درباره کوتاهی قد
آیا کافئین و سیگار باعث کوتاهی قد می شود؟
بعضی ها تصور می کنند مصرف کافئین مانع از رشد قد می شود اما مطالعات پژوهشگران این ادعا را رد می کند.مصرف مداوم کافئین تنها می تواند بر کیفیت و نظم خواب تاثیر بگذارد،کودکان و افراد میانسال به 9 تا 10 ساعت خواب خوب شبانه نیاز دارند و مصرف بیش از حد کافئین مانع از این مقدار خواب می شود.
مخققان در مورد تاثیر سیگار بر BMI بدن هنوز به نتیجه مشخصی نرسیده اند اما تحقیقاتی که در دانشگاه کلمبیا انجام شده،نشان داده بچه هایی که در سنین پایین سیگار کشیده یا در معرض دود سیگار قرار گرفته اند،نسبت به بچه های غیر سیگاری یا بچه هایی که والدین غیر سیگاری دارند،قدشان کوتاهتر است.همچنین ثابت شده مصرف دخانیات و الکل توسط مادران در دوران بارداری می تواند بر رشد قدی کودکان تاثیر منفی داشته باشد.
ژنتیک مهم تر از همه است
با وجود همه مواردی که گفته شد،نباید فراموش کرد که وراثت اصلی ترین عامل تعیین میزان قد افراد است.در واقع متخصصان برای قد افراد، محدوده ای را در نظر می گیرند که رعایت نکات تغذیه ای و ورزشی تنها می تواند انها را از حداقل این محدوده دور و به حداکثر آن نزدیک کند،بنابراین نمی توان با مصرف بیشتر لبنیات و... باعث افزایش رشد قد شد.
خیلی از افراد تصور می کنند هر چه مواد مورد نیاز برای رشد را بیشتر در اختیار فرزندانشان قرار دهند،شرایط بلند تر شدن قد آنها
را فراهم می کنند و با همین هدف لبنیات،گوشت و میوه بیشتری در اختیار آنان نی گذارند.غافل از اینکه مصرف بیش از حد این مواد،نه تنها افزایش قد را در پی نخواهد داشت،بلکه باعث چاقی آنها می شوند که این چاقی،وضعیت ترشح هورمونی شان را تحت تاثیر قرار داده و افزایش قدشان را مختل می کند.
به یاد داشته باشید که اضافه وزن و چاقی یکی از موانع رشد قدی محسوب شده و درمان آن نیز جز با رعایت رژیم غذایی مناسب نخواهد شد.
منبع:مجله سیب سبز
11 نکتـــــــــــه ی پزشکـــــی منتخـــــب هفتـــــــــــه ::" علل و عوامل کم کاری و پرکاری تیروئید "
غده ی تیروئید یکی از غدد مهم بدن است که میزان سوخت و ساز انرژی بدن را تنظیم می کند. این غده شکلی شبیه پروانه دارد و در جلوی نای قرار گرفته است.
غده ی تیروئید، یُد موجود در غذا را جذب کرده و هورمون های T3 و T4 (تری یدوتیرونین و تترایدوتیرونین یا تیروکسین) را می سازد.
این هورمون ها در غده مزبور ذخیره شده و به تدریج در مواقع لزوم به داخل خون رها می شوند.
هورمون های تیروئید برای رشد نرمال مغز و دستگاه عصبی به خصوص در سه سال اول زندگی ضروری هستند و در صورت عملکرد نامناسب آن ها ممکن است عقب ماندگی ذهنی بروز کند. بچه ها در سنین بالاتر برای رشد مناسب و بزرگسالان برای متابولیسم منظم و تنظیم سوخت و ساز بدن به هورمون های تیروئیدی نیازمند هستند. به همین علت در بعضی کشورها در بدو تولد تست تنظیم تیروئید از نوزادان به عمل می آید.
هیپوتالاموس تنظیم کننده ی ساخت هورمون های تیروئیدی است، به طوری که هورمونی به نام TRH آزاد می کند که بههیپوفیز رفته و هیپوفیز نیز هورمون Thyroid Stimulating Hormone یا TSH را به خون آزاد می کند که این هورمون غده تیروئید را تحریک می کند تا هورمون های تیروئیدی را در خون آزاد کند. به همین دلیل در مواقعی که سطح هورمون تیروئید در بدن کاهش می یابد، TSH بیشتری در خون ترشح می شود و سطح آن در خون بالا می رود.
برعکس در پُرکاری تیروئید که میزان زیادی هورمون(T3 و T4) در خون وجود دارد، TSH کمتری آزاد می شود و سطح آن در خون کاهش می یابد. البته در مراحل اولیه ی عملکرد نامناسب غده ی تیروئید ممکن است حتی TSH نرمال باشد، ولی معمولاً بعد از چند هفته TSH میزان واقعی هورمون تیروئید را منعکس می کند. معمولاً برای اطمینان، T3 و T4 کل پلاسما و T3 و T4 آزاد در آزمایشات اندازه گیری می شوند.
غده تیروئید ابتدا T4 و به مقدار خیلی ناچیزی T3 تولید می کند. اکثر T3 موجود در خون به وسیله ی تبدیل T4 به T3 در بافت احشایی حاصل می شود. T3 و T4 بعد از ساخته شدن در تیروئید به وسیله ی پروتئین هایی نظیر آلبومین و TBG و ترانس تیرتین در خون انتقال می یابند.
تنها مقدار بسیار جزئی یعنی حدود 1 درصد هورمون های T3 و T4 به صورت آزاد در خون هستند و جالب اینجاست که فقط همین مقادیر آزاد بر بافت ها مؤثر هستند. همچنین با وجودی که مقدار T3 آزاد بسیار کمتر از T4 آزاد است، ولی تأثیر بیشتری بر نحوه ی مصرف انرژی توسط بدن دارد.
انواع هورمون های تیروئید
مهم ترین هورمون های تیروئید عبارتند از: تیروکسین ( T4) و ترییدوتیرونین ( T3).
مقدار تیروکسین در بدن زیادتر است، اما تری یدوتیرونین دارای اثربیولوژیکی بیشتری می باشد. هنگامی که هورمون های تیروئید در خون آزاد شوند، T4 تبدیل به T3 می گردد.
یک هورمون دیگر به نام کلسی تونین نیز توسط غده تیروئید تولید میشود. کلسی تونین توسط سلول های خاص در غده تیروئید تولید می شود. بر خلاف T4 و T3، کلسی تونین در تنظیم سوخت و ساز بدن دخالتی ندارد.
کلسیتونین هورمونی است که در تنظیم کلسیم بدن دخالت دارد و به کاهش کلسیم خون کمک میکند.
تنظیمکننده تیروئید
عملکرد تیروئید توسط غده هیپوفیز کهدر مغز جای دارد، تنظیم می شود، یعنی میزان تولید هورمون تیروئید توسط غده هیپوفیزکنترل می گردد.
غدههیپوفیز نیز توسط غده هیپوتالاموس تنظیممی شود.
هیپوتالاموسهورمونی به نام TRH راآزاد می کند و این هورمون به غده هیپوفیز دستور می دهد هورمون TSH را آزادکند.
سپس، TSHبه غده تیروئید خبر می دهد و هورمون های تیروئید آزاد می شوند.
اگر یکیاز این سه غده فعالیت خود را زیاد کند، پرکاری تیروئید و اگر یکی از این سه غده،فعالیت خود را کم کند، کم کاری تیروئید رخ می دهد.
اگر میزانهورمون تیروئید کافی نباشد، میزان TSH زیاد می شود تا تولید هورمون تیروئید را زیادکند و برعکس.
کم کاری تیروئید
اگر فعالیت غده تیروئید کم شود، کم کاری تیروئید بوجود می آید.
علل کم کاری تیروئید
1- التهاب تیروئید هاشیموتو: یکی از علل شایع کم کاری تیروئید می باشد. یک بیماری خودایمنی می باشد که بدن به غده تیروئید به عنوان یک بافت خارجی حمله می کند و موجب التهاب غده تیروئید می شود.
هاشیموتو بیماری ارثی می باشد و با بیماری های خودایمنی دیگری مانند دیابت نوع یک و بیماری سلیاک همراه می باشد.
این بیماری در زنان 5 تا 10 برابر مردان می باشد. شروع این بیماری در سنین جوانی می باشد.
داروی هورمونی تیروئید می تواند جایگزین هورمون های تیروئید قبل از التهاب شود و به این وسیله می توان علائم ناشی از کمبود هورمون های تیروئید را کاهش داد.
2- التهاب تیروئید پس از زایمان: التهاب غده تیروئید که در اولین سال بعد از زایمان، در سقط جنین غیرعمدی و یا سقط جنین عمدی رخ می دهد، تیروئیدیت پس از زایمان نام دارد. حدود 7 درصد زنان دچار این بیماری می شوند.
25 درصد زنان مبتلا به دیابت نوع یک، ممکن است بعد از زایمان دچار این کم کاری تیروئید شوند.
بعد از زایمان به مدت 2 تا 6 ماه، کم کاری تیروئید وجود دارد و بعد میزان هورمون های تیروئید، طبیعی می شود.
اما در برخی زنان 1 تا 4 ماه بعد از زایمان، پرکاری تیروئید شروع می شود و 2 تا 8 هفته طول می کشد. سپس کم کاری تیروئید برای چند هفته تا چند ماه ادامه پیدا می کند و بعد میزان هورمون های تیروئید طبیعی می شود.
تخمین زده شده بیماران مبتلا به التهاب تیروئید پس از زایمان، 4 تا 8 سال بعد، مبتلا به کم کاری تیروئید، گواتر و یا هر دو می شوند.
درمان این بیماری از آنجا که ممکن است تیروئید کم کار و یا پر کار شود، متفاوت است.
اگر تیروئید پر کار شود، پزشک بتابلوکر ها همانند: پروپرانولول و یا آتنولول را تجویز می کند. در این هنگام توصیه می شود که به نوزاد شیر ندهید.
اگر تیروئید کم کار شود، هورمون درمانی برای بیشتر از سه ماه آغاز می شود. سپس بیمار آزمایش خون می دهد تا ببیند آیا برای 4 تا 6 هفته دیگر نیز باید هورمون دریافت کند یا نه.
3- التهاب تیروئید حاد: این بیماری در بیمارانی که دارای سیستم ایمنی ضعیفی هستند، وجود دارد. غالبا توسط عفونت باکتریایی رخ می دهد و سپس موجب ورم غده تیروئید می گردد. درمان شامل مصرف آنتی بیوتیک و در موارد خاص، جراحی و برداشتن غده تیروئید می باشد.
4- التهاب تیروئید خاموش: زنان بیشتر مبتلا به این بیماری هستند. این بیماری به خودی خود در عرض یک سال از بین می رود. درمان شامل داروهای بتابلوکر می باشد.
5- مقاومت نسبت به هورمون های تیروئید: یک بیماری نادر است که در آن میزان هورمون های تیروئید زیاد است، اما میزان TSH مترشحه از هیپوفیز کم است.
6- داروهایی که بر عملکرد تیروئید اثر دارند، مانند آمیودارون (Cordarone) که برای تنظیم ضربان قلب استفاده می شود.
علائم کم کاری تیروئید
خستگی
- گیجی و فراموشی
- احساس سرمای بیش از حد
- یبوست
- خشکی پوست
- احتباس مایعات
- درد و سفتی عضلات و مفاصل
- خونریزی بیش از حد و یا طولانی مدت در قاعدگی
- افسردگی
- شکنندگی ناخن ها
- سردی دست ها و پاها
- سخت بلعیدن غذا
- افزایش کلسترول خون
- فشار خون بالا و پایین
- ورم پلک چشم
- ریزش مو
- بم شدن صدا
- عدم تمرکز ذهنی
- ناباروری
- تحریک پذیری
- پف کردن چشم ها
- کاهش ضربان قلب
پرکاری تیروئید
اگر فعالیت غده تیروئید زیاد شود و یا تنظیم کننده های غده تیروئید (مثل هیپوفیز)، به این غده فشار بیاورند و باعث تولید زیاد هورمون شوند، پرکاری تیروئید واقع می شود.
علل پرکاری تیروئید
1- بیماریگریوز: گریوز یکبیماری مربوط به سیستم ایمنی می باشد که باعث افزایش تولید هورمون های تیروئید میشود (تصویر روبرو). این بیماری در زنان و قبل از 40 سالگی شایع تر می باشد. درمانها شامل ید رادیواکتیو، بتا بلوکرها، داروهای ضدتیروئید و جراحی می باشد.
2- گواترسمی ندولر: غدهتیروئید دارای توده های زیادی (ندول) می شود و باعث افزایش تولید هورمون هایتیروئید می گردد.
3- گرهسمی (ندول داغ): این ندولها به طور خودکار عمل می کنند و توانایی تنظیم شدن توسط TSH را از دست می دهند و غالبا مقدار زیادی هورمونتیروئید را تولید می کنند. درمان شامل ید رادیواکتیو می باشد.
4- مصرفزیاد ید: ید برایعملکرد هورمون های تیروئید لازم است. هنگامی که ید زیادی را مصرف کنید، باعثافزایش تولید هورمون تیروئید می شود و سپس باعث کاهش تولید هورمون توسط سد کردناتصال ید به هورمون های تیروئید می شود.
5- هاشیتوکسیکوز: پرکاریتیروئید گذرا ناشی از التهاب همراه با تیروئیدیت هاشیموتو که فولیکول های تیروئیدرا مختل می کند و موجب افزایش هورمون های تیروئید می شود.
6- برخیداروها، مانند خوردن هورمون تیروئید
علائم پرکاری تیروئید
- تعریق بیش از حد
- عدم تحمل گرما
- افزایش حرکات روده
- لرزش
- عصبی بودن
- افزایش ضربان قلب
- کاهش وزن
- خستگی
- کاهش تمرکز ذهنی
- قاعدگی نامنظم و کم
- پوست گرم و مرطوب
- زیادی اشتها
- کم پشت شدن مو
- افزایش فعالیت
- اسهال
اگر پرکاری تیروئید درمان نشود، باعث بروز "طوفان تیروئید" می شود که علائم آن شامل افزایش فشار خون، تب و نارسایی قلبی است. گیجی و هذیان نیز ممکن است رخ دهد.
در بیماری گریوز، تغییراتی در چشم و پوست به همراه علائم بالا وجود دارد.
اگر چند وقتی است علائم بالا را در خود میبینید، به پزشک متخصص غدد مراجعه کرده و درخواست تجویز آزمایش تیروئید کنید.
در آزمایش تیروئید چه مواردی اندازه گیری می شوند؟
معمولاً تست TSH اصلی ترین و مهم ترین ارزیابی است، ولی به همراه آن ممکن است کل T3 و T4 (مقادیر متصل به پروتئین + مقادیر آزاد) و نیز T3 و T4 آزاد (FT3 و FT4) مورد بررسی قرار گیرند. مقادیر رفرانس در زیر آورده شده اند:
TSH = 0/4 – 4/5 mu/L
T3 = 87- 180 ng/dl
T4 = 5/6 – 13/7 mcg/dl
FT3= 230 – 420 Pg /dl
FT4 = 0/8 – 1/5 ng/dl
امروزه روش های جدید بررسی غده ی تیروئید شامل اسکن غده ی تیروئید و اسکن یُد برداشتی می باشند. در روش اسکن تیروئید، ایزوتوپ یُد به بیمار تجویز شده و منتظر شروع مراحل هورمون سازی مشابه عملکرد طبیعی تیروئید می شوند و از این طریق تفاوت از میزان نرمال تعیین می شود.
در روش اسکن یُد برداشتی، یُد نشاندار برداشته شده توسط غده ی تیروئید بررسی می شود. افراد هیپوتیروئید کمتر برداشت می کنند و برعکس افراد هیپرتیروئید، یُد بیشتری برداشت می کنند.
لازم به ذکر است که اندازه گیری T3 و T4 به وسیله روش های RIA انجام می گیرد که جایزه نوبل 1977 را برای مبدعان این روش به ارمغان داشت.
رِژیم غذایی:
به نظر می رسد رژیم غذایی، نقش مؤثری در بهبود عملکرد غده ی تیروئید داشته باشد. تغذیه ی نامناسب و مصرف غذاهای پُرکالری و فاقد مواد مغذی نظیر فست فودها و انواع غذاهای آماده موجب کمبود یُد در بدن می شوند که به تدریج اختلالات تیروئید را به دنبال خواهند داشت. انواع کیک، بیسکویت، شیرینی جات، محصولات قنادی حاوی آرد سفید، چای،قهوه، غذاهای حاوی مواد نگهدارنده، شکر سفید، کمپوت ها و غذاهای چرب از این دسته هستند که باید برای عملکرد مناسب تیروئید به میزان زیادی محدود شوند.
بعضی غذاها عملکرد هورمون های تیروئیدی را مهار می کنند. این مواد اغلب از خانواده براسیکا هستند و شامل انواعکلم، بروکلی، اسفناج، گل کلم و خردل می باشند. در افراد مستعد ابتلا به کم کاری تیروئید(مثلا افرادی که دارای سابقه خانوادگی آن هستند)، مصرف زیاد سویا، شلغم و یا حتی گردو نیز ممکن است مشکل ایجاد کند. دخانیات(اعم از سیگار، تنباکو و...) و شکر سفید نیز تأثیر منفی در سلامت تیروئید دارند.
غذاهای دریایی نظیر ماهی و جلبک های دریایی غنی از یُد هستند. افراد مبتلا به اختلالات تیروئید باید پروتئین خالص مصرف کنند، زیرا از ریزش مو که اختلال عمومی در ناهنجاری تیروئید است جلوگیری می کند. حبوبات، لوبیا، تخم مرغ، ماکیان و ماهی پروتئین مناسبی به بدن می رسانند. شیر نیز غذای مناسبی برای افراد تیروئیدی است. همچنین باید سعی شود برای نشاسته رژیم، بیشتر از گندم کامل و سیب زمینی استفاده شود.
غذاهای غنی از روی هم مفید هستند، چون روی مانع کاهش سطح هورمون T3 در بدن می شود. از غذاهای حاوی روی، می توان به غلات کامل، دانه ها، جگر، پنیر، ماهی و تخم مرغ اشاره کرد.
افراد مبتلا به اختلالات تیروئیدی روزانه به 400 میکروگرم سلنیوم نیاز دارند که این عنصر به وفور در غلات کامل، امعا و احشا، حبوبات، دانه ها و ماهی یافت می شود.
ورزش:
ورزش و تحرک کافی راه مناسبی برای حفظ عملکرد طبیعی غده ی تیروئید است. پیاده روی، دو و کوهنوردی بهترین و مناسب ترین ورزش ها هستند. 20 دقیقه ورزش هوازی در هر روز کمک زیادی به تنظیم غده ی تیروئید می کند. یوگا نیز یکی از ورزش های مفید است، زیرا حرکات منظم و متوالی باعث تحریک کارکرد این غده می شوند.
استراحت:
استراحت مناسب و متدهای آرام سازی از راه های مهم درمان بیماری به حساب می آیند. در طول دو ماه اول درمان، هر هفته یک روز استراحت کامل به بیماران توصیه می شود. بدن افرادی که اختلالات تیروئید دارند، نباید زیاد خسته شود و باید از تمام موارد استرس زا و ناراحت کننده دوری نمایند.
منبع:تبیان
نکتـــــــــــه ی پزشکـــــی منتخـــــب هفتـــــــــــه ::" علل و عوامل کم کاری و پرکاری تیروئید "
غده ی تیروئید یکی از غدد مهم بدن است که میزان سوخت و ساز انرژی بدن را تنظیم می کند. این غده شکلی شبیه پروانه دارد و در جلوی نای قرار گرفته است.
غده ی تیروئید، یُد موجود در غذا را جذب کرده و هورمون های T3 و T4 (تری یدوتیرونین و تترایدوتیرونین یا تیروکسین) را می سازد.
این هورمون ها در غده مزبور ذخیره شده و به تدریج در مواقع لزوم به داخل خون رها می شوند.
هورمون های تیروئید برای رشد نرمال مغز و دستگاه عصبی به خصوص در سه سال اول زندگی ضروری هستند و در صورت عملکرد نامناسب آن ها ممکن است عقب ماندگی ذهنی بروز کند. بچه ها در سنین بالاتر برای رشد مناسب و بزرگسالان برای متابولیسم منظم و تنظیم سوخت و ساز بدن به هورمون های تیروئیدی نیازمند هستند. به همین علت در بعضی کشورها در بدو تولد تست تنظیم تیروئید از نوزادان به عمل می آید.
هیپوتالاموس تنظیم کننده ی ساخت هورمون های تیروئیدی است، به طوری که هورمونی به نام TRH آزاد می کند که بههیپوفیز رفته و هیپوفیز نیز هورمون Thyroid Stimulating Hormone یا TSH را به خون آزاد می کند که این هورمون غده تیروئید را تحریک می کند تا هورمون های تیروئیدی را در خون آزاد کند. به همین دلیل در مواقعی که سطح هورمون تیروئید در بدن کاهش می یابد، TSH بیشتری در خون ترشح می شود و سطح آن در خون بالا می رود.
برعکس در پُرکاری تیروئید که میزان زیادی هورمون(T3 و T4) در خون وجود دارد، TSH کمتری آزاد می شود و سطح آن در خون کاهش می یابد. البته در مراحل اولیه ی عملکرد نامناسب غده ی تیروئید ممکن است حتی TSH نرمال باشد، ولی معمولاً بعد از چند هفته TSH میزان واقعی هورمون تیروئید را منعکس می کند. معمولاً برای اطمینان، T3 و T4 کل پلاسما و T3 و T4 آزاد در آزمایشات اندازه گیری می شوند.
غده تیروئید ابتدا T4 و به مقدار خیلی ناچیزی T3 تولید می کند. اکثر T3 موجود در خون به وسیله ی تبدیل T4 به T3 در بافت احشایی حاصل می شود. T3 و T4 بعد از ساخته شدن در تیروئید به وسیله ی پروتئین هایی نظیر آلبومین و TBG و ترانس تیرتین در خون انتقال می یابند.
تنها مقدار بسیار جزئی یعنی حدود 1 درصد هورمون های T3 و T4 به صورت آزاد در خون هستند و جالب اینجاست که فقط همین مقادیر آزاد بر بافت ها مؤثر هستند. همچنین با وجودی که مقدار T3 آزاد بسیار کمتر از T4 آزاد است، ولی تأثیر بیشتری بر نحوه ی مصرف انرژی توسط بدن دارد.
انواع هورمون های تیروئید
مهم ترین هورمون های تیروئید عبارتند از: تیروکسین ( T4) و ترییدوتیرونین ( T3).
مقدار تیروکسین در بدن زیادتر است، اما تری یدوتیرونین دارای اثربیولوژیکی بیشتری می باشد. هنگامی که هورمون های تیروئید در خون آزاد شوند، T4 تبدیل به T3 می گردد.
یک هورمون دیگر به نام کلسی تونین نیز توسط غده تیروئید تولید میشود. کلسی تونین توسط سلول های خاص در غده تیروئید تولید می شود. بر خلاف T4 و T3، کلسی تونین در تنظیم سوخت و ساز بدن دخالتی ندارد.
کلسیتونین هورمونی است که در تنظیم کلسیم بدن دخالت دارد و به کاهش کلسیم خون کمک میکند.
تنظیمکننده تیروئید
عملکرد تیروئید توسط غده هیپوفیز کهدر مغز جای دارد، تنظیم می شود، یعنی میزان تولید هورمون تیروئید توسط غده هیپوفیزکنترل می گردد.
غدههیپوفیز نیز توسط غده هیپوتالاموس تنظیممی شود.
هیپوتالاموسهورمونی به نام TRH راآزاد می کند و این هورمون به غده هیپوفیز دستور می دهد هورمون TSH را آزادکند.
سپس، TSHبه غده تیروئید خبر می دهد و هورمون های تیروئید آزاد می شوند.
اگر یکیاز این سه غده فعالیت خود را زیاد کند، پرکاری تیروئید و اگر یکی از این سه غده،فعالیت خود را کم کند، کم کاری تیروئید رخ می دهد.
اگر میزانهورمون تیروئید کافی نباشد، میزان TSH زیاد می شود تا تولید هورمون تیروئید را زیادکند و برعکس.
کم کاری تیروئید
اگر فعالیت غده تیروئید کم شود، کم کاری تیروئید بوجود می آید.
علل کم کاری تیروئید
1- التهاب تیروئید هاشیموتو: یکی از علل شایع کم کاری تیروئید می باشد. یک بیماری خودایمنی می باشد که بدن به غده تیروئید به عنوان یک بافت خارجی حمله می کند و موجب التهاب غده تیروئید می شود.
هاشیموتو بیماری ارثی می باشد و با بیماری های خودایمنی دیگری مانند دیابت نوع یک و بیماری سلیاک همراه می باشد.
این بیماری در زنان 5 تا 10 برابر مردان می باشد. شروع این بیماری در سنین جوانی می باشد.
داروی هورمونی تیروئید می تواند جایگزین هورمون های تیروئید قبل از التهاب شود و به این وسیله می توان علائم ناشی از کمبود هورمون های تیروئید را کاهش داد.
2- التهاب تیروئید پس از زایمان: التهاب غده تیروئید که در اولین سال بعد از زایمان، در سقط جنین غیرعمدی و یا سقط جنین عمدی رخ می دهد، تیروئیدیت پس از زایمان نام دارد. حدود 7 درصد زنان دچار این بیماری می شوند.
25 درصد زنان مبتلا به دیابت نوع یک، ممکن است بعد از زایمان دچار این کم کاری تیروئید شوند.
بعد از زایمان به مدت 2 تا 6 ماه، کم کاری تیروئید وجود دارد و بعد میزان هورمون های تیروئید، طبیعی می شود.
اما در برخی زنان 1 تا 4 ماه بعد از زایمان، پرکاری تیروئید شروع می شود و 2 تا 8 هفته طول می کشد. سپس کم کاری تیروئید برای چند هفته تا چند ماه ادامه پیدا می کند و بعد میزان هورمون های تیروئید طبیعی می شود.
تخمین زده شده بیماران مبتلا به التهاب تیروئید پس از زایمان، 4 تا 8 سال بعد، مبتلا به کم کاری تیروئید، گواتر و یا هر دو می شوند.
درمان این بیماری از آنجا که ممکن است تیروئید کم کار و یا پر کار شود، متفاوت است.
اگر تیروئید پر کار شود، پزشک بتابلوکر ها همانند: پروپرانولول و یا آتنولول را تجویز می کند. در این هنگام توصیه می شود که به نوزاد شیر ندهید.
اگر تیروئید کم کار شود، هورمون درمانی برای بیشتر از سه ماه آغاز می شود. سپس بیمار آزمایش خون می دهد تا ببیند آیا برای 4 تا 6 هفته دیگر نیز باید هورمون دریافت کند یا نه.
3- التهاب تیروئید حاد: این بیماری در بیمارانی که دارای سیستم ایمنی ضعیفی هستند، وجود دارد. غالبا توسط عفونت باکتریایی رخ می دهد و سپس موجب ورم غده تیروئید می گردد. درمان شامل مصرف آنتی بیوتیک و در موارد خاص، جراحی و برداشتن غده تیروئید می باشد.
4- التهاب تیروئید خاموش: زنان بیشتر مبتلا به این بیماری هستند. این بیماری به خودی خود در عرض یک سال از بین می رود. درمان شامل داروهای بتابلوکر می باشد.
5- مقاومت نسبت به هورمون های تیروئید: یک بیماری نادر است که در آن میزان هورمون های تیروئید زیاد است، اما میزان TSH مترشحه از هیپوفیز کم است.
6- داروهایی که بر عملکرد تیروئید اثر دارند، مانند آمیودارون (Cordarone) که برای تنظیم ضربان قلب استفاده می شود.
علائم کم کاری تیروئید
خستگی
- گیجی و فراموشی
- احساس سرمای بیش از حد
- یبوست
- خشکی پوست
- احتباس مایعات
- درد و سفتی عضلات و مفاصل
- خونریزی بیش از حد و یا طولانی مدت در قاعدگی
- افسردگی
- شکنندگی ناخن ها
- سردی دست ها و پاها
- سخت بلعیدن غذا
- افزایش کلسترول خون
- فشار خون بالا و پایین
- ورم پلک چشم
- ریزش مو
- بم شدن صدا
- عدم تمرکز ذهنی
- ناباروری
- تحریک پذیری
- پف کردن چشم ها
- کاهش ضربان قلب
پرکاری تیروئید
اگر فعالیت غده تیروئید زیاد شود و یا تنظیم کننده های غده تیروئید (مثل هیپوفیز)، به این غده فشار بیاورند و باعث تولید زیاد هورمون شوند، پرکاری تیروئید واقع می شود.
علل پرکاری تیروئید
1- بیماریگریوز: گریوز یکبیماری مربوط به سیستم ایمنی می باشد که باعث افزایش تولید هورمون های تیروئید میشود (تصویر روبرو). این بیماری در زنان و قبل از 40 سالگی شایع تر می باشد. درمانها شامل ید رادیواکتیو، بتا بلوکرها، داروهای ضدتیروئید و جراحی می باشد.
2- گواترسمی ندولر: غدهتیروئید دارای توده های زیادی (ندول) می شود و باعث افزایش تولید هورمون هایتیروئید می گردد.
3- گرهسمی (ندول داغ): این ندولها به طور خودکار عمل می کنند و توانایی تنظیم شدن توسط TSH را از دست می دهند و غالبا مقدار زیادی هورمونتیروئید را تولید می کنند. درمان شامل ید رادیواکتیو می باشد.
4- مصرفزیاد ید: ید برایعملکرد هورمون های تیروئید لازم است. هنگامی که ید زیادی را مصرف کنید، باعثافزایش تولید هورمون تیروئید می شود و سپس باعث کاهش تولید هورمون توسط سد کردناتصال ید به هورمون های تیروئید می شود.
5- هاشیتوکسیکوز: پرکاریتیروئید گذرا ناشی از التهاب همراه با تیروئیدیت هاشیموتو که فولیکول های تیروئیدرا مختل می کند و موجب افزایش هورمون های تیروئید می شود.
6- برخیداروها، مانند خوردن هورمون تیروئید
علائم پرکاری تیروئید
- تعریق بیش از حد
- عدم تحمل گرما
- افزایش حرکات روده
- لرزش
- عصبی بودن
- افزایش ضربان قلب
- کاهش وزن
- خستگی
- کاهش تمرکز ذهنی
- قاعدگی نامنظم و کم
- پوست گرم و مرطوب
- زیادی اشتها
- کم پشت شدن مو
- افزایش فعالیت
- اسهال
اگر پرکاری تیروئید درمان نشود، باعث بروز "طوفان تیروئید" می شود که علائم آن شامل افزایش فشار خون، تب و نارسایی قلبی است. گیجی و هذیان نیز ممکن است رخ دهد.
در بیماری گریوز، تغییراتی در چشم و پوست به همراه علائم بالا وجود دارد.
اگر چند وقتی است علائم بالا را در خود میبینید، به پزشک متخصص غدد مراجعه کرده و درخواست تجویز آزمایش تیروئید کنید.
در آزمایش تیروئید چه مواردی اندازه گیری می شوند؟
معمولاً تست TSH اصلی ترین و مهم ترین ارزیابی است، ولی به همراه آن ممکن است کل T3 و T4 (مقادیر متصل به پروتئین + مقادیر آزاد) و نیز T3 و T4 آزاد (FT3 و FT4) مورد بررسی قرار گیرند. مقادیر رفرانس در زیر آورده شده اند:
TSH = 0/4 – 4/5 mu/L
T3 = 87- 180 ng/dl
T4 = 5/6 – 13/7 mcg/dl
FT3= 230 – 420 Pg /dl
FT4 = 0/8 – 1/5 ng/dl
امروزه روش های جدید بررسی غده ی تیروئید شامل اسکن غده ی تیروئید و اسکن یُد برداشتی می باشند. در روش اسکن تیروئید، ایزوتوپ یُد به بیمار تجویز شده و منتظر شروع مراحل هورمون سازی مشابه عملکرد طبیعی تیروئید می شوند و از این طریق تفاوت از میزان نرمال تعیین می شود.
در روش اسکن یُد برداشتی، یُد نشاندار برداشته شده توسط غده ی تیروئید بررسی می شود. افراد هیپوتیروئید کمتر برداشت می کنند و برعکس افراد هیپرتیروئید، یُد بیشتری برداشت می کنند.
لازم به ذکر است که اندازه گیری T3 و T4 به وسیله روش های RIA انجام می گیرد که جایزه نوبل 1977 را برای مبدعان این روش به ارمغان داشت.
رِژیم غذایی:
به نظر می رسد رژیم غذایی، نقش مؤثری در بهبود عملکرد غده ی تیروئید داشته باشد. تغذیه ی نامناسب و مصرف غذاهای پُرکالری و فاقد مواد مغذی نظیر فست فودها و انواع غذاهای آماده موجب کمبود یُد در بدن می شوند که به تدریج اختلالات تیروئید را به دنبال خواهند داشت. انواع کیک، بیسکویت، شیرینی جات، محصولات قنادی حاوی آرد سفید، چای،قهوه، غذاهای حاوی مواد نگهدارنده، شکر سفید، کمپوت ها و غذاهای چرب از این دسته هستند که باید برای عملکرد مناسب تیروئید به میزان زیادی محدود شوند.
بعضی غذاها عملکرد هورمون های تیروئیدی را مهار می کنند. این مواد اغلب از خانواده براسیکا هستند و شامل انواعکلم، بروکلی، اسفناج، گل کلم و خردل می باشند. در افراد مستعد ابتلا به کم کاری تیروئید(مثلا افرادی که دارای سابقه خانوادگی آن هستند)، مصرف زیاد سویا، شلغم و یا حتی گردو نیز ممکن است مشکل ایجاد کند. دخانیات(اعم از سیگار، تنباکو و...) و شکر سفید نیز تأثیر منفی در سلامت تیروئید دارند.
غذاهای دریایی نظیر ماهی و جلبک های دریایی غنی از یُد هستند. افراد مبتلا به اختلالات تیروئید باید پروتئین خالص مصرف کنند، زیرا از ریزش مو که اختلال عمومی در ناهنجاری تیروئید است جلوگیری می کند. حبوبات، لوبیا، تخم مرغ، ماکیان و ماهی پروتئین مناسبی به بدن می رسانند. شیر نیز غذای مناسبی برای افراد تیروئیدی است. همچنین باید سعی شود برای نشاسته رژیم، بیشتر از گندم کامل و سیب زمینی استفاده شود.
غذاهای غنی از روی هم مفید هستند، چون روی مانع کاهش سطح هورمون T3 در بدن می شود. از غذاهای حاوی روی، می توان به غلات کامل، دانه ها، جگر، پنیر، ماهی و تخم مرغ اشاره کرد.
افراد مبتلا به اختلالات تیروئیدی روزانه به 400 میکروگرم سلنیوم نیاز دارند که این عنصر به وفور در غلات کامل، امعا و احشا، حبوبات، دانه ها و ماهی یافت می شود.
ورزش:
ورزش و تحرک کافی راه مناسبی برای حفظ عملکرد طبیعی غده ی تیروئید است. پیاده روی، دو و کوهنوردی بهترین و مناسب ترین ورزش ها هستند. 20 دقیقه ورزش هوازی در هر روز کمک زیادی به تنظیم غده ی تیروئید می کند. یوگا نیز یکی از ورزش های مفید است، زیرا حرکات منظم و متوالی باعث تحریک کارکرد این غده می شوند.
استراحت:
استراحت مناسب و متدهای آرام سازی از راه های مهم درمان بیماری به حساب می آیند. در طول دو ماه اول درمان، هر هفته یک روز استراحت کامل به بیماران توصیه می شود. بدن افرادی که اختلالات تیروئید دارند، نباید زیاد خسته شود و باید از تمام موارد استرس زا و ناراحت کننده دوری نمایند.
منبع:تبیان
نکتـــــــــــه ی پزشکـــــی منتخـــــب هفتـــــــــــه ::" علل ،تشخیص و درمان کم فشاری خون "
برای اندازه‌گیری فشار خون دو فشار مختلف سنجیده میشود؛ فشار خون سیستولیک که حداکثر فشار در زمان انقباض بطن چپ قلب است و فشار دیاستولیک که زمان استراحت و انبساط قلب است.
معمولا در افراد سالم، فشار سیستولیک 120 میلی‌متر جیوه بر فشار دیاستولیک 80 میلی‌متر جیوه است. فشار خون، نود روی شصت میلی‌متر جیوه یا کمتر ناشی از کاهش حجم خون، به عنوان فشار خون پایین محسوب میشود، البته در فشار خون پایین مزمن، تقریبا هیچ علامت جدی‌ای وجود ندارد و در واقع تنها زمانی که فشار خون به طور ناگهانی کاهش می‌یابد و مغز از میزان خون کافی محروم میشود، برای فرد مبتلا مشکلاتی ایجاد میشود.
علل اصلی افت فشار خون
1- کم آبی
کاهش فشار خون در بیمارانی که استفراغ و اسهال طولانی‌مدت داشته‌اند، بخصوص اگر مایعات کافی برای جبران آب از دست رفته دریافت نکرده باشند، شایع است. علل دیگر کم آبی میتواند ورزش و تعریق زیاد، تب و گرما‌زدگی باشد. اشخاص با کم آبی جزئی ممکن است تنها تشنگی و خشکی دهان را تجربه کنند، اما در کم‌آبی متوسط تا شدید، ممکن است کاهش فشار خون همراه با سرگیجه یا غش اتفاق بیفتد. کم‌آبی طولانی و شدید میتواند منجر به شوک، نارسایی کلیوی، اسیدوز (زیاد شدن اسید در خون)، کما و حتی مرگ شود.
2- خونریزی متوسط یا شدید
خونریزی میتواند به سرعت بدن را از خون خالی کند و منجر به کاهش فشار خون شود. خونریزی میتواند ناشی از تروما (آسیب‌ها)، عوارض جراحی یا ناراحتی‌های دستگاه گوارش مانند زخم‌های معده، تومورها و یا دیورتیکولوز باشد. گاهی خونریزی ممکن است آنقدر شدید و سریع باشد (مانند خونریزی از یک سرخرگ پاره شده) که باعث شوک و مرگ سریع شود.
3- التهاب حاد ارگان‌های بدن
پانکراتیت حاد (التهاب پانکراس) میتواند باعث کاهش فشار خون شود. در پانکراتیت حاد، مایعات از رگ‌های خونی به بافت‌های متورم اطراف پانکراس و نیز به حفره شکمی می‌رود، در نتیجه خون غلیظ میشود و حجم آن کاهش می‌یابد.
4- بیماریهای قلبی
از جمله بیماریهای قلبی، ضعف ماهیچه قلب است که میتواند باعث نارسایی قلب شود و در نتیجه، مقدار پمپاژ خون توسط قلب کاهش یابد.یکی از علل شایع ضعف ماهیچه قلب، مرگ (از کار افتادگی) قسمت عمده‌ای از ماهیچه قلب به دلیل یک حمله قلبی منفرد بزرگ یا حملات قلبی کوچک‌تر و مکرر است.
موارد دیگری که میتواند توانایی قلب را برای پمپ کردن خون ضعیف کند، شامل داروهایی است که برای قلب سمی هستند. همچنین عفونت‌های ماهیچه قلب توسط ویروس‌ها و بیماری مربوط به دریچه‌های قلب، از این گروه دلایل به شمار می‌روند.
از بیماریهای قلبی دیگر، التهاب پریکاردیوم (کیسه احاطه‌کننده قلب) است. این التهاب میتواند باعث جمع شدن مایع در داخل پریکاردیوم شود و با فشرده کردن قلب، توانایی آن را برای پر شدن از خون و پمپاژ محدود کند.
آمبولیسم ریوی نیز وضعیت دیگری است که در آن، ابتدا خون در یک ورید لخته میشود (ترومبوز ورید عمقی) و سپس از جداره ورید جدا میشود و به قلب و در نهایت به ریه می‌رود.
یک لخته بزرگ خونی میتواند جلوی جریان خون از ریه‌ها به بطن چپ را بگیرد و بازگشت خون به قلب را برای پمپاژ به شدت کاهش دهد. به همین دلیل هم آمبولی ریوی وضعیت بسیار خطرناکی محسوب میشود.
از دیگر مشکلات قلبی میتوان به کاهش ضربان قلب اشاره کرد که میتواند مقدار خون پمپ شده توسط قلب را کاهش دهد. میزان ضربان قلب در حال استراحت برای یک بزرگسال سالم، بین 60 تا 100 ضربه در دقیقه است. هر چند ضربان کمتر از 60 در دقیقه همیشه در اثر کاهش فشار خون نیست (در برخی از ورزشکاران آموزش دیده، ضربان قلب در حال استراحت، 40 تا 50 ضربه در دقیقه است)، اما در بسیاری از بیماران، کاهش ضربان قلب میتواند منجر به کاهش فشار خون، سرگیجه و حتی غش شود.
افزایش غیرطبیعی ضربان قلب، فشار خون را پایین می‌آورد. از شایع‌ترین نمونه آن میتوان به فیبریلاسیون سرخرگی اشاره کرد که یک اختلال قلبی است و با تخلیه الکتریکی سریع و بی‌نظم از ماهیچه قلب مشخص میشود که باعث انقباض مرتب و معمولا سریع بطن‌ها میشود و در نتیجه بطن‌ها قبل از هر انقباض، زمان کافی برای پر شدن حداکثر از خون را ندارند و مقدار خونی که پمپ میشود، به‌‌رغم ضربان سریع‌تر قلب، کاهش می‌یابد. ضربان سریع قلب در بطن‌ها نیز میتواند فشار خون پایین را ایجاد کند و حتی گاهی موجب شوک خطرناکی شود.
5- سایر مشکلات
از علل دیگر کاهش فشار خون میتوان به ایستادن طولانی‌مدت، برپا خاستن ناگهانی پس از وضعیت نشستن، عفونت شدید خون در اثر ورود باکتری‌ها یا سایر میکروارگانیسم‌ها به خون و شوک آنافیلاکسی که واکنشی آلرژیک و کشنده نسبت به داروهایی مانند پنی‌سیلین، غذاهایی مانند بادام زمینی، دریافت موادی حاوی ید از طریق اشعه ایکس یا نیش زنبور عسل دارند، اشاره کرد.
داروهایی که باعث کاهش فشار خون میشوند
داروهایی مانند مسدودکننده‌های کانال کلسیم، مسدودکننده‌های بتا و دیگوکسین رلانوکسین می‌توانند ضربان قلب را در انقباض‌های قلبی بخصوص در سالمندان کاهش دهند.
همچنین داروهایی که برای درمان فشار خون بالا استفاده میشوند می‌توانند باعث کاهش فشار خون شوند و نیز داروهای مدر مانند لاسکیس (به دلیل ادرار زیاد)، حجم خون را کاهش می‌دهند.
داروهایی که برای بیماریهای افسردگی و پارکینسون استفاده میشوند نیز می‌توانند فشار خون را پایین بیاورند.در این میان، بیماری دیابت هم عامل موثر دیگری در این رابطه است.
کم‌فشاری خون، از تشخیص تا درمان
علائم کاهش فشار خون معمولا ضعف، سرگیجه، تنفس تند، تشنگی، افزایش ضربان قلب و غش است. اندازه‌گیری فشار خون، هم در حالت دراز کشیده و هم ایستاده، معمولا اولین قدم برای تشخیص فشار خون پایین است.
سایر آزمایشات مانند CBC (شمارش کامل سلول های خونی) میتواند کم‌خونی ناشی از کاهش فشار خون یا بالا رفتن گلبول‌های سفید ناشی از عفونت را نشان دهد.اندازه‌گیری الکترولیت‌های خون نیز ممکن است کم‌آبی و کاهش مواد معدنی، نارسایی کلیوی یا اسیدوز را نشان دهد.
کشت خون و ادرار نیز میتواند عفونت خون و مثانه را نشان دهد.
تشخیص کم‌فشاری خون از آنجا اهمیت دارد که در فشار خون بسیار پایین و شوک، ارگان‌های حیاتی مانند مغز، قلب، کبد و کلیه‌ها خون کافی دریافت نمی‌کنند و این مساله میتواند این ارگان‌ها را به سرعت دچار نارسایی و آسیب دائمی کند.
درمان کم‌فشاری خون، بستگی به علت ایجادکننده آن دارد، به عنوان مثال چنانچه دارویی باعث کاهش فشار خون شده باشد، باید کاهش دوز یا توقف دارو، البته تحت نظر پزشک صورت بگیرد.
اگر علت افت فشار خون مربوط به کم‌آبی باشد، با استفاده از مایعات و الکترولیت‌ها و در موارد حاد از طریق تزریق وریدی، این مشکل مرتفع میشود. همچنین در صورت کاهش خون (بر اثر خونریزی و...) از مایعات وریدی و تزریق خون استفاده میشود.
در شوک عفونی نیز مایعات وریدی و آنتی‌بیوتیک‌ها به کار برده میشود و در موارد افزایش ضربان قلب، با استفاده از داروها یا دفیبریلاتورهای قابل پیوند در بدن، مشکل را رفع میکنند.
همچنین مشکل آمبولی ریوی و ترومبوزوریدی، با استفاده از رقیق‌کننده‌های خون مانند هپادین و وارفارین برطرف میشود.
کاهش فشار خون در اثر ایستادن زیاد را نیز میتوان با تغییر در رژیم غذایی مانند افزایش مصرف آب و نمک و شیرینی‌های کافئین‌دار و استفاده از داروهایی مانند میدودرین درمان کرد.
در ضمن استفاده از جوراب‌های تنگ نیز برای جلوگیری از کاهش فشار خون موثر است.
نکتـــــــــــه ی پزشکـــــی منتخـــــب هفتـــــــــــه ::" دلایل گرفتگی عضلات بدن و پیشگیری از آن "
گرفتگی عضلانی زمانی روی می‌دهد که عضله دچار اسپاسم شده و در آن حالت باقی بماند. این حالت توسط هر عاملی که در انقباض یا ارتجاع عضله دخالت دارد رخ می‌دهد. مغز از طریق اعصاب، پیام هایی به عضلات می‌فرستد، وقتی سیگنال‌ها از اعصاب به عضلات می‌رسند یک سری فرایند مرتبط به حرکت مواد معدنی در داخل و خارج عضله، منجر به انقباض عضله میشود.
جریان الکتریکی به علت تفاوت غلظت مواد معدنی در دو طرف غشاء سلول برقرار میشود. در بدن انسان هر ماده معدنی، یک یا دو بار الکتریکی دارد. جمع جبری باز مواد معدنی باید در داخل و خارج سلول‌ها برابر باشد. اگر هر گونه تفاوتی موجود باشد، جریان الکتریکی در طول عضله برقرار می‌گردد. سدیم و کلسیم در ابتدا در خارج سلول‌های عضلاتی قرار دارند و پتاسیم در داخل این سلول‌ها است.
هنگامی که پیام از مغز به عضله می‌رسد، کلسیم به داخل سلول‌های عضلانی و پتاسیم به خارج از آنها حرکت میکند.
این عمل منجر به یک فعالیت الکتریکی در طول عضله میشود که موجب انقباض عضله نیز می‌گردد. سپس هنگامی که بارهای الکتریکی نسبت به هم متعادل شوند از عضله رفع انقباض میشود. برای عمل طبیعی انقباض و ارتجاع عضلات نیاز به مقادیر کافی چربی و قند و اکسیژن است تا این مواد را تجزیه کنند. همچنین به غلظت کافی مواد معدنی سلولی هم نیاز است.
بدون در نظر گرفتن عامل ایجاد کننده، درمان گرفتگی‌ها یکسان است. چنین عضله‌ای را باید توسط یک دست کشیده و به طور متناوب با دست دیگر آن را ماساژ داد.
دلایل گرفتگی عضلات
استفاده بیش از حد از عضلات، کم‌آبی بدن، فشار عضلانی یا قرارگیری در وضعیتی خاص برای مدتی طولانی هر کدام می‌توانند سبب گرفتگی عضلات شوند. به همین دلیل ورزشکارانی که پس از ورزش و بخصوص در آب و هوای گرم خسته شده و دچار کم‌آبی بدن میشوند، معمولا چنین شرایطی را تجربه خواهند کرد.
یکی دیگر از انواع شایع گرفتگی عضلات نیز حالتی است که در طول شب رخ داده و بیشتر عضلات ساق پا و انگشتان را درگیر میکند.
البته در بیشتر شرایط علت اصلی گرفتگی عضله مشخص نیست. گرفتگی عضلات اغلب مشکل خاصی نداشته و خطری ایجاد نمی‌کند اما در برخی موارد نیز بیماریها و شرایط خاصی می‌توانند سبب ایجاد این حالت باشند. گرفتگی عضلانی گاهی بخشی از بیماریهای تیروئید، کلیه، اعصاب، اختلالات هورمونی، دیابت و کم‌خونی نیز میتواند باشد.
بهبود و پیشگیری
چنانچه شما هم با چنین مشکلی روبهرو هستید، با اقداماتی خاص می‌توانید آن را بهبود بخشیده و شرایط بهتری ایجاد کنید. در این شرایط عضله آسیب‌دیده را کشش داده و به آرامی آن را مالش دهید تا آرام شود. بنابراین کشش و ماساژ مناسب و آرام میتواند به شما در این شرایط کمک کند.
در این شرایط می‌توانید از گرما یا سرما نیز استفاده کنید. به عنوان مثال حوله‌ای گرم یا یک حمام آب گرم یا بسته‌ای یخ میتواند به آرام شدن عضله کمک کند.
برای اینکه از بروز این حالت پیشگیری کنید، بهتر است دقت داشته باشید تا بدنتان با کم‌آبی روبهرو نشود. به همین دلیل هر روز به مقدار کافی آب بنوشید و در زمان‌هایی که مشغول فعالیت هستید و این کار را در فواصل منظم تکرار کنید تا مشکلی ایجاد نشود.
حتما به خاطر داشته باشید که قبل و بعد از هر ورزشی، عضله خود را به‌آرامی کشش دهید. اگر شما هنگام خواب دچار این وضعیت می‌شوید، قبل از رفتن به رختخواب این کشش‌ها را انجام دهید. ورزش سبک قبل از خواب هم میتواند برای پیشگیری از این وضعیت مفید باشد.
گرفتگی عضلانی در هنگام شروع ورزش
این مشکل معمولاً مربوط به عدم تعادل مواد معدنی است مثلا:
کاهش یا افزایش کلسیم، سدیم و یا پتاسیم مقادیر غیر طبیعی این مواد در خون منجر به انقباض عضله و جلوگیری از بازگشت آن به حالت اول است.
برای تشخیص مقادیر غیر طبیعی این مواد آزمایش خون انجام می‌گیرد. گرفتگی‌هایی که به هنگام شروع ورزش رخ می‌دهد، میتواند به علت کم‌کاری تیروئید یا عدم توانایی عضله جهت تجزیه قند باشد. آزمایش آدرنالین خون برای بررسی عملکرد تیروئید انجام میشود. همچنین به منظور اطلاع از عملکرد عضله میتوان از بیوپسی عضله استفاده نمود.
مقادیر غیر طبیعی مواد معدنی معمولاً نشانه نوعی بیماری در بدن است. مقدار کم پتاسیم میتواند به علت استفراغ، مصرف مدرهای استروئید و شیرین بیان، اسهال یا بیماری‌هایی که بر جذب و نگه‌داری پتاسیم موثرند، باشد. در صورت تشخیص کمبود منیزیوم، حتماً باید یک بررسی کامل درباره علت این نقصان انجام داد. مقدار کم یا زیاد کلسیم در خون هیچگاه نمی‌باشد.
در صورت وجود کلسیم غیر طبیعی در بدن باید به بیماریهای روده، کلیه یا غدد پاراتیروئید شک کرد. همچنین با مصرف بیش از حد ویتامین D نیز مقادیر غیر طبیعی کلسیم مشاهده میشود.
مقدار کم نمک (سدیم) در خون از علل نادر گرفتگی عضلانی است. برنامه غذایی روزانه حاوی مقدار نمک کافی است و احتمال کمی وجود دارد که فرد دچار فقر سدیم شود.
به عنوان مثال: در صورت ورزش شدید برای چندین ساعت در هوای گرم بدن به ۳۰۰۰ میلی گرم نمک احتیاج دارد. اگر فردی در هنگام مصرف غذا از اضافه کردن نمک خودداری کند و غذای او نیز بی‌نمک باشد. با این وجود میزان نمک دریافتی وی ۳۰۰۰ میلی گرم در روز می‌باشد.
گرفتگی‌های عضلانی در ابتدای فعالیت عضلانی
دلیل مهم در این حالت ناکافی بودن جریان خون در عضله می‌باشد. در هنگام استراحت، قطر شریان‌ها برای رساندن خون کافی به عضلات مناسب است. در جریان ورزش عضلات به مقدار بیشتری خون پراکسیژن نیاز دارند. اگر قطر شریان‌ها برای رساندن این مقدار خون به حد کافی نباشد، عضله به علت کمبود اکسیژن دچار گرفتگی میشود.
گرفتگی‌های عضلانی پس از فعالیت شدید ورزشی
از دست دادن آب بدن مهمترین عامل چنین گرفتگی‌هایی است. در فعالیت طولانی مدت، در هوای گرم مقدار زیادی مایعات از بدن دفع میشود. در این حالت حجم خون کاهش یافته و مقدار کافی خون برای رساندن اکسیژن به کلیه عضلات در حال ورزش وجود ندارد. در نتیجه عضلات در حال فعالیت، خون کافی دریافت کرده و به سمت اسپاسم پیش می‌روند.
با نوشیدن آب قبل از فعالیت و هر ۱۵ دقیقه یک بار در حین فعالیت میتوان از بروز چنین گرفتگی‌هایی پیشگیری نمود.
گرفتگی‌های عضلانی در هنگام خواب
گرفتگی عضلانی در هنگام خواب، معمولاً به علت فشردگی یک عصب یا رفلکس خاص عضلانی – تلزونی بوجود می‌آید. اگر در هنگام خواب فرد غلت بزند، ممکن است که عصبی تحت فشار قرار گیرد، در این هنگام یک پیام از محل فشردگی آغاز و به عضله مربوط به آن امتداد می‌یابد. در این هنگام عضله درست شبیه به هنگامی که پیام از مغز به سوی آن بیاید منقبض میشود. علت دوم این حالت، تشدید یک رفلکس طبیعی در بدن است. در هنگام غلت زدن در خواب، عضلات منقبض میشوند. این عمل باعث کشیدگی تاندون‌های متصل به عضله میشود. در تاندون‌ها، گیرنده‌هایی وجود دارند که در هنگام کشیدگی، پیام‌هایی به نخاع ارسال می‌نمایند. در این هنگام یک پیام به عضله رفته و باعث انقباض آن میشود. در این حالت فرد احساس گرفتگی دردناک می‌نماید. با کشش دادن به عضلاتی که معمولاً دچار گرفتگی میشوند، پیش از خواب، میتوان از بروز این حالت جلوگیری کرد.
بطور خلاصه: علل گرفتگی عضلانی
- سیگنال‌های غیرطبیعی در اعصاب
- غلظت غیر طبیعی مواد معدنی در داخل یا خارج سلول‌ها
- عرضه ناکافی اکسیژن
- منبع ناکافی اکسیژن
- صدمه به سلول‌های عضلانی
- مقادیر غیر طبیعی هورمون‌ها یا آنزیم هایی که در انقباض عضله دخالت دارند
توصیه‌های غذایی:
بهترین توصیه‌های غذایی مواد غذایی بر اساس ارزش تغذیه‌ای که دارند به 4 گروه عمده تقسیم میشوند که هر وعده غذایی حداقل باید 3 گروه را در بر بگیرد:
- گروه نان و غلات که منبع انرژی هستند.
- گروه لبنیات که پروتئین و کلسیم آنها بسیار بوده و با هیچ گروه دیگری قابل مقایسه نیست (این گروه حاوی ویتامین B2 هم هست). مصرف این گروه از مواد غذایی بسیار توصیه میشود، زیرا در صورت عدم دریافت کافی، دچار کمبود کلسیم و ویتامین B2 می‌شویم که عامل اصلی گرفتگی عضلانی شناخته شده‌اند؛
- گروه گوشت و ماهی که حاوی پروتئین و آهن بوده و عدم مصرفشان سبب کمبود ویتامین B12 و کم‌خونی میشود؛
- و گروه چهارم که شامل میوه و سبزیجات است، هم موجب دریافت فیبر میشود و هم انواع ویتامین‌ها و املاح را به بدن می‌رساند.
دکتر کشاورز خاطرنشان میکند: «حال اگر این چهار گروه مواد غذایی را به اندازه استفاده نکنیم، یا کم یا زیاد مصرف کنیم، تعادل املاح و مواد معدنی موجود در خون و سلول‌های بدن به هم خورده و گرفتگی عضلانی پیش می‌آید، بنابراین اصلاح رژیم غذایی راه‌حل اصلی است.»
مکمل ویتامین E دکتر کشاورز درباره لزوم مصرف مکمل‌های غذایی برای پیشگیری از گرفتگی عضلات می‌گوید: «اگر رژیم غذایی‌تان صحیح باشد، یعنی از همه گروه‌های غذایی که توصیه شد، مصرف کنید، دیگر نیازی به مصرف مکمل‌ها از جمله ویتامین E نیست.
اما در ورزشکاران، به دلیل اینکه شب قبل از مسابقه مواد نشاسته‌ای و قندی بیشتری مصرف میکنند که ذخایر گلیکوژن‌شان بالا برود، در حین مسابقه سوخت ناقص انجام می‌گردد و به دنبال آن مواد سمی در بدن تولید میشود و برای از بین بردن این مواد و خنثی کردن آنها ممکن است توصیه شود مکمل‌های غذایی حاوی ویتامین E، مصرف کنند.
فراموش نکنید که منابع غنی این ویتامین، انواع مغزها و روغن‌های گیاهی مثل روغن سویا، بادام، گردو، فندق، ذرت، دانه کتان و زیتون است.»
مصرف چربی را کاهش دهید، زیرا رژیم غذایی چرب سبب کاهش جذب منیزیم و افزایش احتمالی دفع آن میشود.
مصرف قند را هم کم کنید، چون خوردن مواد غذایی شیرین بدن را وادار میکند تا منیزیم را جهت متابولیزه کردن مواد قندی مصرف کند و کمبود این ماده معدنی رخ دهد.
به عنوان توصیه آخر هم باید گفت که یا به کلی مصرف نوشابه‌های گازدار را قطع کنید یا مصرفشان را به حداقل برسانید، زیرا این نوشیدنی‌ها حاوی فسفات هستند و ذخایر کلسیم و منیزیم بدن را کاهش می‌دهند.
منبع :آفتاب
نکتـــــه ی پزشکـــی منتخـــــب هفتـــــــه ::" دلایل گرفتگی عضلات بدن و پیشگیری از آن"
اسکیزوفرنی چیست؟
اسکیزوفرنی نوعی اختلال شدیداست که بر کل شخصیت تاثیر میگذارد ولی همه نشانه های آنرا میتوان بادرمان کنترل کرد.برخی از مبتلایان به اسکیزوفرنی برای کنترل نشانه های بیماری خود باید همیشه دارو مصرف کنند،برخی دیگر برای دوره محدودتری نیاز به دارو دارند وبالاخره عده ای که بیماری آنها در پی استرس حاد نظیر بیماری جسمی یا زایمان شروع شده ممکن است طی مدت زمان کوتاهی بهبود بالینی کامل پیدا کنند.
روان‌گسیختگی یا اسکیزوفرنی یاشیزوفرنی (به انگلیسی: Schizophrenia) یک اختلال روانی است که مشخصه آن از کار افتادگی فرایندهای فکری و پاسخگویی عاطفی ضعیف می‌باشد.
این بیماری معمولاً خود را به صورت توهم شنیداری، توهم‌های جنون آمیز یا عجیب و غریب، یا تکلم و تفکر آشفته نشان می‌دهد، و با اختلال در عملکرد اجتماعی یا شغلی قابل توجهی همراه است. شروع علائم معمولاً در دوران نوجوانی رخ می‌دهد، با یک شیوع در طول زندگی جهانی در حدود ۰٫۳–۰٫۷٪.
تشخیص بر اساس مشاهده رفتار و تجارب گزارش شده بیمار است.
به نظر می‌رسد ژنتیک، محیط اولیه، نوروبیولوژی، و فرایندهای روانی و اجتماعی از عوامل مهم مؤثر باشند؛ به نظر می‌رسد برخی از مواد مخدر تفریحی و داروها باعث ایجاد یا بدتر شدن علایم میشوند. پژوهش حاضر بر روی نقش نوروبیولوژی متمرکز شده است، اگر چه هیچ علت ارگانیک مجزایی یافت نشد. ترکیب بسیار محتمل علائم بحث‌هایی را در مورد اینکه آیا تشخیص نشان دهنده یک اختلال واحد است یا تعدادی از سندرم‌های گسسته، بر انگیخته شده است. با وجود اینکه ریشه لغت در یونانی skhizein (σχίζειν، «گسستن») و phrēn, phren- (φρήν, φρεν-؛ «ذهن») است، اسکیزوفرنی به معنی «ذهن گسیخته» نیست و همانند اختلال شخصیت تجزیه‌ای نمی‌باشد- که به عنوان «اختلال شخصیت چندگانه» یا «هویت پریشی» نیز شناخته میشود - شرایطی که اغلب در ادراک عمومی با آن اشتباه گرفته میشود
نقطه اتکای درمان، داروهای آنتی سایکوتیک (ضد جنون) است، که عمدتاً فعالیت [گیرنده (بیوشیمی) | گیرنده]] دوپامین (و گاهی اوقات سروتونین) را سرکوب میکنند. درمان روانی و توان بخشی حرفه‌ای و اجتماعی نیز در درمان مهم هستند. در موارد جدی تر - که امکان ایجاد خطر برای شخص بیمار و دیگران وجود دارد - ممکن است به بستری اجباری نیاز باشد، اگر چه ماندن در بیمارستان در حال حاضر کوتاه تر و کمتر از آن چیزی است که زمانی مرسوم بود
اختلال عمدتاً ادراک را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما معمولاً به مشکلات مزمن در رفتار و احساسات نیز می‌انجامد. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در معرض شرایط اضافی ( همراه بیماری) هستند، از جمله افسردگی اساسی و اختلال اضطراب؛ احتمال سوء مصرف مواد مخدر در طول زندگی تقریباً ۵۰٪ است.
مشکلات اجتماعی از قبیل بیکاری طولانی مدت، فقر و بی خانمانی، شایع هستند. امید به زندگی متوسط افراد مبتلا به این اختلال به دلیل افزایش مشکلات سلامت جسمی و نرخ خودکشی بالاتر (حدود ۵٪) ۱۲ تا ۱۵ سال کمتر از کسانی که مبتلا به آن نیستند.
نشانه های بیماری:
درافراد مختلف متفاوت است ولی اغلب شامل تغییر در بهداشت فردی، افسردگی ،رفتار عجیب و غریب ، تحریک پذیری، خواب زیاد یا عدم توانائی در خوابیدن ، گوشه گیری ، خصومت بی دلیل ، فراموشی،واکنش شدید در بحران ها، عدم توانائی درگریه کردن یا گریه های شدید، درک احساس غیرمعمول ، استفاده از الکل ومواد مخدر ،تراشیدن موهای سر وبدن و خودکشی
درمان:
داروهای ضدجنون بهترین درمان است که بیماری را قطعا"درمان نمی کنند یا تضمینی برای عود مجدد بیماری نیست.
هنگام ویزیت ،پزشک چه سوالاتی ازبیمار می کند؟
1- برای رسیدن به تشخیص صحیح، پزشک ازبیمار خواهد خواست که درباره نشانه های خود، احساسات راجع به آنها و نیز اینکه آیا آنها رابه مثابه قسمتی از بیماری تلقی می کند یا نه گفتگوکند.
2- داروهائی که اخیرا"مصرف کرده است زیرا تعدادی از داروها ومواد اعتیادآور می توانند نوعی بیماری با نشانه های شبیه اسکیزوفرنی ایجاد کنند.
3- جهت شناخت بیشتر افکار و هیجانات بیمار، پزشک ممکن است معنی یک ضرب المثل یا دادن شرح مفصلی از آنچه در یک طرح یا نقاشی میبینید، بپرسد.
4- بیماریها ، ناراحتی ها و مشکلاتی که اخیرا"به آن گرفتار شده است نیز میتواند با وضعیت فعلی بیمار مرتبط باشند.
اگر پزشک برای بیمارداروی تزریقی تجویز کرد وظیفه بیمارچیست؟
1- این تزریقها درد ندارند وبه بیمارکمک میکنند که بر بیماری خود فائق آید.
2- منظم بودن تزریق دارو بسیار مهم است چون در غیر اینصورت ممکن است بیماری عود کند.
3- اگرقصد مسافرت به داخل یا خارج کشور داردبا روانپزشک خود صحبت کند چون همه داروها در کشورهای دیگر موجود نیستند ودر برخی از کشورها هم گران هستند.
4- درصورتیکه بیمار به دارو پاسخ نداد به پزشک خود اطلاع بایددهد زیرا ممکن است تغییر یا تعویض دارو لازم باشد.
5- هرگز بطور ناگهانی دارو را قطع نکندچون این کار ممکن است به بازگشت شدید وناتوان کننده بیماری بیمارمنجر شود.
بیمارکدام علائم را به پزشک معالج خود اطلاع دهد ؟
اگردچار سفتی گردن ، آبریزش از دهان ، تب ، گلودرد، اختلال در تعادل، بیقراری، بثورات پوستی، کاهش دید، لرزش دست ها وتشنج شد حتما"به پزشک معالج خود اطلاع دهد.
آموزش به بیمار:
1- اگر موقتا"اشکالی در بخواب رفتن بوجود آمد باید دلیل آنرا یافت.از زیاده روی در مصرف چای و قهوه در ساعات بعد از ظهر خودداری کند.فعالیت خود را باید در طی روز افزایش دهد.
2- از مصرف داروهای کنترل چاقی پرهیز کرده زیرا ممکن است سبب ایجاد یا تشدید نشانه های اسکیزوفرنی شوند.
3- طبق دستور پزشک با پزشکش جهت ویزیت ملاقات کند.
4- برای حل مشکلاتش باید تلاش کند.
5- داروها را طبق دستور پزشک معالج خود مصرف کرده واز قطع ناگهانی وزیاد کردن تعداد آنها بدون دستور پزشک جدا"خودداری کند.
6- به پزشکش اعتماد داشته تا با برقراری رابطه خوب بتواند هرگونه علائم را به موقع به وی اطلاع دهد تا از عود بیماری پیشگیری بعمل آید.
7- از انزوا وگوشه گیری خودداری کند.
