-
آوکادو «داروئی»
کلیات گیاه شناسی
آووکادو درختی است که ارتفاع آن به حدود 6 متر می رسد و درقسمت های گرم آمریکا و برزیل و غرب هندوستان پرورش می یابد . منشاء آووکادو آمریکای جنوبی بوده که از آنجا به نواحی دیگر دنیا راه یافته است . برگهای این درخت ضخیم و سبز و گلهای آن کوچک و سبز رنگ است . میوه آن مانند گلابی و درای پوستی سخت برنگ سبز تیره و یا سیاه است در حدود 400 نوع مختلف آووکادو وجود دارد که بعضی از آنها درای پوست صاف و سبز رنگ بوده ولی پوست برخی از آنها سیاه و خشن است / مدرکی در دست است که نشان می دهد مایاها و اینکاها از این میوه استفاده می کرده اند .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ترکیبات شیمیایی:
آووکادو چرب است و درای اسیدهای آمینه مختلف مانند سیستین Cystine تریپتوفان Tryptophane و تیروسین Tyrosine می باشد . در تحقیقات جدیدی که انجام شده وجود چند نوع آنتی بیوتیک در آووکادو ثابت شده است . دانه گیاه درای مقدار کمی ( در حدود 2 درصد ) روغن است . این روغن غلیظ و سفت و به رنگ زرد مایل به سبز بوده که درای بو و طعمی مطبوع است . روغن دانه آووکادو درای حدود 7 درصد روغن های اشباع شده مانند اسید پالمتیک Palmitic و اسید استئاریک Steraric Acid اسید آراشیدیک Arachidic Acid ، اسید میریستیک Myristic Acid و در حدود 80 درصد روغن های اشباع نشده مانند اسید اولئیک Oleic Acid و اسید لینولئیک Linoleic Acid می باشد . در یکصد گرم آووکادو مواد زیر موجود است :
خواص داروئی:
جوشانده برگهای آووکادو قاعده آور است .
آووکادو تقویت کننده معده است .
نفخ و گاز معده را از بین می برد .
برای درمان یرقان مفید است .
جوشانده برگهای آووکادو اسهال خونی را برطرف می کند .
آووکادو تقویت کننده بدن است .
آووکادو رشد بچه ها را جلو می اندازد زیرا درای مواد معدنی بسیاری است .
آووکادو خون ساز است و آنهایی که مبتلا به کم خونی هستند باید از آووکادو استفاده کنند .
آووکادو بدن را قلیایی کرده و تمیز می کند .
چون آووکادو شکر و مواد نشاسته ای کمی دارد برای آنهایی که بیماری قند دارند نیز مناسب است .
برای دوره نقاهت به مریض آووکادو بدهید . ضعف عمومی را برطرف می کند .
خستگی را برطرف می کند .
ناراحتی روده و معده را معالجه می کند .
بیخوابی را درمان می کند زیرا درای تریپتوفان است . اگر به کم خونی دچار هستید حتما با شام خود آووکادو بخورید .
برای درست کردن سس سالاد از آووکادو استفاده کنید .
طرز استفاده: روغن آووکادو درای ویتامین های مختلف مانند P ، C، K ، H ، E، D ، B، A می باشد . بنابراین ارزش غذایی زیادی دارد .
روغن آووکادو ضد رماتیسم است و اگر مفاصل شما درد می کند آنرا با روغن آووکادو ماساژ دهید .
برای جلوگیری از ریزش مو ، هرشب مقداری از روغن آووکادو را به سر بمالید و صبح بشوئید .
شوره سر را از بین می برد .
برای براق شده موها ، بعد از شستشوی سر چند قطره آووکادو را به موها بمالید .
روغن آووکادو بهترین کرم برای پوست است زیرا به آسانی در پوست نفوذ یم کند و به پوست شادابی می دهد . و بالاخره آووکادو بهترین ماسک برای برطرف کرده چین و چروک های صورت و جلوگیری از پیدایش آن است . برای این منظور آووکادو را پوست کنده و له کنید و بصورت ماسک بر روی صورت و گردن بگذارید و بعد از نیم ساعت بشوئید .
آب 80 گرم
انرژی 150 کالری
پروتئین 1/8 گرم
چربی 14 گرم
مواد نشاسته ای 5 گرم
کلسیم 8 میلی گرم
فسفر 35 میلی گرم
آهن 5/0 میلی گرم
پتاسیم 600 میلی گرم
ویتامین آ 250 واحد
ویتامین ب 1 0/08 میلی گرم
ویتامین ب 2 0/15 میلی گرم
ویتامین ب3 1/4 میلی گرم
ویتامین ث 12 میلی گرم
-
آسیکلوویر
آسیکلوویر یک داروی ضدویروسی رایج است. از این دارو برای جلوگیری و درمان عفونتهای ویروسی نظیر هرپس سیمپلکس و هرپس ژینتالیس، و درمان آبلهمرغان استفاده میشود. اگر برای جلوگیری از تبخال راجعه استفاده شود، آسیکلوویر باید به مجردی که احساس گزگز یا سوزش (که اولین علامت عود مجدد است) آغاز شد مورد استفاده قرار گیرد. در مورد آبلهمرغان اگر درمان ظرف 24 ساعت اول از شروع پیدایش بثورات جلدی آغاز شود بیشترین تأثیر را خواهد داشت. زویراکس نام تجاری آسیکلوویر است.
چگونگی مصرف
کپسول ، قرص ، و سوسپانسیون خوراکی آسیکلوویر را میتوان با غذا مصرف کرد. دارو در هر نوبت باید با یک لیوان پر از آب مصرف شود. بهتر است برای حفظ یک سطح ثابت دارو در خون، آسیکلوویر در فواصل یکسان در طی 24 ساعت مصرف شود. آسیکلوویر معمولاً هر 4 ساعت، 5 بار در روز تجویز میشود. برنامه زمانی مصرف دارو میتواند 6 صبح، 10 صبح، 2 بعدازظهر و 6 عصر و 10 شب باشد. اگر این برنامه با برنامه کاری یا خواب شما تداخل میکند از پزشکتان بخواهید در تعیین یک برنامه دارویی که برای شما مناسبتر بوده و در عین حال اهداف درمانی را برآورده سازد، به شما کمک کند. بسیار مهم است که دارو سر وقت و به مقدار تجویز شده کامل مصرف شود، حتی اگر احساس میکنید حالتان بهتر شده است. اگر پیش از مصرف کامل دارویتان آن را قطع کنید، علایمتان ممکن است مجدداً ظهور کنند. پیش از مصرف سوسپانسیون خوراکی، شیشه را به خوبی تکان دهید و از وسیلهای اندازهگیری همراه دارو برای تعیین مقدار مصرفی در هر نوبت استفاده کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، آن را به مجردی که به یاد آوردید مصرف کنید. البته اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی رسیده است، نوبت قبلی را رها کرده به برنامه دارویی خود برگردید، مقدار دارو را دو برابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید: اسهال ، دردهای شکمی، تهوع و استفراغ ، سردرد ، یا سیاهی رفتن چشم .
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آسیکلوویر پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت نسبت به آسیکلوویر یا گانسیکلوویر vitrasert ،cytovene.
بارداری یا شیردهی.
در حال مصرف دیگر داروها، به ویژه آنهایی که ممکن است برای کلیههایتان مضر باشند، مثل مقادیر بالای استامینوفن تیلنول ، داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی (NSAID) مثل ایبوپروفن ، سیکلوسپورین ، فوسکارنت ، لیتیم ، ریفامپین ، سولفونامیدها و تتراسایکلینها.
دارای سابقه یا دچار دهیدارتاسیون (کاهش آب بدن) یا بیماری کلیوی.
توصیه در هنگام مصرف
دوره درمان با آسیکلوویر را بهطور کامل طی کنید تا عفونت در بدنتان درمان شده، از عود بیماری جلوگیری شود؛ حتی اگر احساس بهبود میکنید.
اگر خانمی هستید که به علت هرپس ژینتالیس (تبخال در ناحیه تناسلی) آسیکلوویر مصرف میکنید، هر ساله یک آزمون گستره پاپانیکولا (پاپ) انجام دهید؛ زیرا این عفونت با افزایش احتمال ابتلا به سرطان گردن رحم همراه است.
منطقه مبتلا را تا آنجا که میتوانید تمیز و خشک نگاه دارید. لباس زیر گشادتری بپوشید تا ضایعات آزرده نشوند.
آسیکلوویر را دور از دسترس کودکان و دور از حرارت، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگاه دارید (در این شرایط آسیکلوویر فاسد میشود).
اگر آسیکلوویر مصرف میکنید و در عرض چند روز بهتر نشدهاید با پزشکتان مشورت کنید.
نبایدها
استفاده از آسیکلوویر تاریخ گذشته.
قطع مصرف دارو تا وقتی که دارو تمام نشده است ، مگر اینکه پزشکتان چنین دستور دهد.
-
آسپیرین
آسپیرین یک داروی رایج است که بدون نسخه پزشک قابل تهیه میباشد. این دارو یک مسکن غیرمخدر برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط نظیر سردرد ، دنداندرد ، و دردهای هنگام عادت ماهانه است. آسپیرین تب را کاهش میدهد و التهاب را در موارد رماتیسمی کاهش میدهد. آسپیرین خشکی، تورم و درد مفاصل را درد آرتریت میکاهد ولی بیماران را درمان نمیکند. از این دارو همچنین در پیشگیری از لخته شدن خون ، کاهش خطر حمله قلبی و مغزی، و موارد دیگر استفاده میشود. البته این خاصیت آسپیرین ممکن است موجب افزایش احتمال خطر خونریزی شود. استیل سالیسیلیک اسید یک نام دیگر آسپیرین است.
چگونگی مصرف
برای جلوگیری از اثرات مضر آسپیرین بر روی معده ، این دارو را با غذا ، شیر ، داروهای ضداسید ، یا یک لیوان پر از آب مصرف کنید (این در مورد قرصهای پوششدار یا شیاف صدق نمیکند). همچنین برای پیشگیری از دل بهم خوردگی بهتر است از30-15دقیقه پس از خوردن آسپیرین دراز نکشید. بجز در مورد قرصهای پوششدار و قرصهای طولانیاثر، سایر قرصهای آسپیرین را میتوان برای سهولت بلع خرد یا در یک مایع حل کرد. بهمنظور استعمال راحتتر شیاف آسپیرین، آن را برای 30 دقیقه قبل از استفاده داخل یخچال بگذارید. برای استعمال شیاف، پوشش شیاف را باز کرده، شیاف را با آب سرد مرطوب کنید، به یک پهلو دراز کشیده، شیاف را با کمک انگشتتان داخل مقعد فرو کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید، البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده و به برنامه منظم داروییتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر، مصرف آسپیرین را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید: سوزش سر دل، بثورات جلدی ، تورم دستها، پاها و پلکها ، افزایش وزن، خسخس سینه ، مدفوع سیاهرنگ ، خونریزی از لثهها در هنگام مسواک زدن.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آسپیرین پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به هر چیز، به ویژه آسپیرین یا داروهای شبه آسپیرین.
بارداری یا شیردهی.
مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی (مثل ایبوپروفن )، داروهای ضدانعقادی (رقیقکنندههای خون مثل وارفارین )، داروهای خوراکی ضددیابت ، آنتیبیوتیکها ( سفالوسپورینها، وانکومایسین )، داروهای ضدسرطان ( متوترکسات ) ، والپروئیک اسید ، پروبنسید و سولفین پیرازون (داروهای نقرس )، و زیدووودین .
سابقه یا ابتلا به مشکلات خونریزیدهنده (مثل زخم معده ، هموفیلی ، و کمبود پلاکتی)، پولیپهای بینی ناشی از آسپیرین، نقرس، کمبود آنزیم G6pd ، پرفشاری خون، و بیماریهای کبدی، کلیوی، و قلبی.
توصیه هنگام مصرف
برچسب روی دارو را خوانده و از دستوراتش پیروی کنید.
برچسب روی سایر داروهای بدون نیاز به تجویز پزشک را بخوانید تا مبادا در حال مصرف داروهایی باشید که حاوی آسپیرین هستند یا حاوی داروهایی باشند که با آسپیرین تداخل ایجاد میکنند.
آسپیرین را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگاه دارید (در این شرایط آسپیرین فاسد میشود).
شیاف آسپیرین را در یک جای خنک نگاه دارید، ولی آن را و شکلهای مایع آسپیرین را منجمد نکنید.
آسپیرین تاریخ گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
در صورتی که آسپرین را برای درد ، تب یا گلودرد میخورید، در موارد زیر با پزشکتان مشورت کنید:
درد بیش از 10 روز طول بکشد یا علامت جدیدی اضافه شود.
تب بیش از 3 روز طول بکشد، تشدید شود یا علامت جدید اضافه شود.
گلودرد دردناکتر شود، بیش از 2 روز به طول انجامد، یا تب، تهوع ، استفراغ ، بثورات جلدی یا سردرد رخ دهد.
آسپیرین را فقط به مقدار تجویز شده برای جلوگیری از حمله قلبی، مغزی و دیگر مشکلات ناشی از لخته شدن خون مصرف کنید .
نبایدها
نباید آسپیرینی را که بوی سرکه میدهد استفاده کرد. این به معنای فاسد شدن آسپیرین است.
در صورتی که در عرض 7 روز گذشته عمل جراحی لوزه ، کشیدن دندان، یا جراحی دندان یا دهان داشتهاید، نباید آسپیرین را بجوید. آسپیرین را به همان صورت ببلعید.
نباید آسپیرین را مستقیماً روی دندان یا لثه گذاشت؛ در این صورت ممکن است موجب سوزش شود.
اگر آسپیرین را برای پیشگیری از لخته شدن خون مصرف میکنید ، نباید بدون مشورت با پزشکتان قطع کنید.
نباید تا 5 روز پیش از هر جراحی آسپیرین مصرف کنید مگر به دستور پزشک ، این کار موجب خونریزی خواهد شد.
نباید به کودکی که تب یا دیگر علایم شبه آنفلوآنزایی که ممکن است ناشی از یک ویروس مثل ویروس آبلهمرغان یا آنفلوآنزا باشد آسپیرین بدهید. آسپیرین در برخی از موارد با نشانگان « رای » که یک بیماری وخیم است ارتباط داشته است. در این موارد در مورد داروی مناسب با پزشکتان مشورت کنید.
مسمومیت
در صورت شک به مصرف بیش از حد آسپیرین، بلافاصله درخواست کمک پزشکی کنید. * علایم مصرف بیش از حد عبارتند از: صدای زنگ داخل گوشها، خوابآلودگی، گیجی، افت شنوایی، اضطراب، هیجان شدید، تنفس تند و عمقی. برای پیشگیری از عوارض جدی نظیر تشنج یا حتی مرگ بلافاصله به دنبال مراقبتهای پزشکی باشید.
اطلاعات دیگر
انواع ژنریک آسپیرین از انواع دارای نام تجاری ارزانترند و در اکثر موارد به همان اندازه مؤثرند. انواع طولانیاثر گرانترند ولی ممکن است مصرف آنها راحتتر باشد.
-
آزیترومایسین
آزیترومایسین یک آنتیبیوتیک است که برای گلودرد استرپتوکوکی، برونشیت، برخی انواع سینهپهلو (پنومونی)، و عفونتهای کلامیدیایی تجویز میشود.
چگونگی مصرف
آزیترومایسین باید با شکم خالی خورده شود، حداقل 1 ساعت قبل یا 2ساعت بعد از غذا. این دارو برای بعضی از عفونتها به صورت تکنوبتی تجویز میشود یا در سایر موارد به شکل روزی یک نوبت برای 5 روز. مهم است که دارو سر وقت و بهطور کامل مصرف شود، حتی در صورت احساس بهبودی. چنانچه پیش از مصرف تمام دارو آن را قطع کنید. علایمتان ممکن است برگشت کنند. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است، این نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه منظم داروییتان بازگردید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر، مصرف آزیترومایسین را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید: اسهال، دردهای شکمی، تهوع و استفراغ، زخمهای دهانی یا زبان، خارش یا ترشح واژن، پلاکهای سفید در دهان یا روی زبان، تب ، درد مفصلی یا بثورات جلدی. یک پاسخ حساسیتی نادر به آنتیبیوتیکها آنافیلاکس است که نیازمند توجه و مراقبت فوری پزشکی میباشد. از آنجایی که آنافیلاکس به سرعت پیشرفت میکند، در صورت بروز تورم لبها و دور چشم، کهیر یا تورمهای پوستی، غش ناگهانی، ضربان قلب تند یا خسخس سینه یا مشکل در تنفس، مصرف دارو را قطع کرده بلافاصله با یک مرکز خدمات اضطراری پزشکی تماس بگیرید.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آزیترومایسین، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به آزیترومایسین، اریترومایسین ، یا آنتیبیوتیکهای دیگر.
بارداری یا شیردهی.
مصرف داروهای دیگر، به ویژه کاربامازپین ، سیکلوسپورین، ضدانعقادها (رقیق کنندههای خون مثل وارفارین )، تئوفیلین ، و آنتیاسیدهای حاوی آلومینیم/ منیزیم.
سابقه یا ابتلا به بیماری کبدی.
توصیه هنگام مصرف
حتی در صورت احساس بهبود دوره کامل دارویتان را مصرف کنید تا عفونت در بدنتان درمان شده، از عود بیماری جلوگیری شود.
اگر ظرف 3 روز از آغاز درمان با آزیترومایسین احساس بهبودی نکردید با پزشکتان مشورت کنید.
آزیترومایسین را دور از دسترس کودکان، دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط آزیترومایسین فاسد میشود).
نبایدها
نباید از داروهای تاریخ مصرف گذشته استفاده کنید.
نباید پیش از اتمام دارویتان آن را قطع کنید، مگر به دستور پزشکتان.
-
آرتیشو «داروئى»
کلیات گیاه شناسی
آرتیشو گیاه بومی مناطق مرکزی مدیترانه است ولی در حال حاضر در بیشتر نقاط معتدل دنیا کشت می شود . رومی ها در حدود 2000 سال پیش این گیاه را پرورش می دادند و بعنوان سبزی در سالاد استفاده می کردند .آرتیشو در قرن شانزدهم در انگلستان و فرانسه برده شد و سپس در قرن نوزدهم در آمریکا کشت شد . اکنون کالیفرنیا و سواحل اقیانوس آرام مرکز کشت آرتیشو می باشد . کلمه Artichoke از کلمه ایتالیایی Articicco مشتق شده که بمعنی میوه کاج می باشد و آرتیشو هم مانند میوه کاج است .
آرتیشو برای رشد احتیاج به آب و باران فراوان درد . آرتیشو گیاهای است چند ساله درای ساقه ای راست که ارتفاع آن بحدود یک متر می رسد . برگهای آن پهن و دراز مانند برگهای کاهو است که برنگ سبز تیره است . در انتهای ساقه میوه آن که بشکل میوه کاج یا سیب فلس در است مشاهده می شود .گلبرگهای آن ضخیم و گوشتی بوده و انتهای گلبرگها ضخیم تراست که مصرف خوراکی درد . برای خرید آرتیشو دقت کنید که برگها با نشده و سفت و سبز باشد . هنگامیکه برگهای آرتیشو قهوه ای است نشان دهنده کهنه بودن آن می باشد . فصل آرتیشو معمولا ماههای فرودرین و اردیبهشت ( آپریل و می )است .
ترکیبات شیمیایی:
برگهای خوردنی آرتیشو در اینولین ، اینولاز و ماده ای تلخ بنام سینارین Cynarine می باشد . سینارین خاصی زیاد کننده ترشحات صفرارا درد و علت صفرا بری آرتیشو داشتن این ماده است . در صد گرم آرتیشو پخته مواد زیر موجود است :
انرژی 14 کالری
پروتئین 1/5 گرم
آب 86 گرم
مواد چرب 0/1 گرم
مواد نشاسته ای 5 گرم
کلسیم 22 میلی گرم
فسفر 40 میلی گرم
آهن 0/6 میلی گرم
سدیم 30 میلی گرم
پتاسیم 0 25 میلی گرم
ویتامین آ 40 واحد بین المللی
ویتامین ب 1 0/04 میلی گرم
ویتامین ب 2 0/02 میلی گرم
ویتامین ب 3 0/6 میلی گرم
ویتامین ث 5/2 میلی گرم
خواص داروئی:
آرتیشو از نظر طب قدیم ایران گرم و کمی خشک است . قسمت مورد استفاده آرتیشو برگها و قسمت سوط آن است که بنام قلب آرتیشو معروق می باشد .
کبد را تمیز و اعمال کبد را تنظیم می کند .
ترشح صفرا را افزایش می دهد .
از جمع شده چربی در کبد جلوگیری می کند و آنهایی که کبد چرب دارند بهتر است از آرتیشو استفاده کنند
یرقان مزمن را درمان می کند .
تقویت کننده بدن است .
موجب دفع ادرار می شود .
تب بر است .
در درمان رماتیسم موثر است .
یبوست های ناشی از عدم صفرا را درمان می کند.
در درمان ورم روده موثر است .
باعث دفع سنگهای کیسه صفرا می شود .
نیروی جنسی را افزایش می دهد .
کلیه و مثانه را گرم می کند .
گاز و نفخ معده و روده را از بین می برد .
باعث هضم غذا می شود .
بیماریهای کبدی را درمان یم کند .
کلسترول خون را پائین می آورد .
داروی لاغری است و کسانیکه می خواهند وزن کم کنند و لاغر شوند می توانند هر روز آرتیشو بخورند .
سرگیجه را برطرف می کند .
آنهائیکه گوششان زنگ می زند اگر آرتیشو را بخورند آنرا برطرف می کند .
مبتلایان به بیماری قند می توانند با خوردن آرتیشو قند خود را تنظیم کنند .
در درمان میگرن موثر است .
در برطرف کردن بیماری آسم اثر مفید درد .
نقرس را برطرف می کند .
آرتیشو رگها را تمیز کرده و تصلب شرائین را درمان می کند .
در برطرف کردن اگزما موثر است .
در درمان اکثر بیماریهای پوستی اثر مفید درد .
سموم بدن را دفع می کند .
زخم های ریه و روده را درمان می کند .
برای جلوگیری از ریزش مو ار برگهای آرتیشو ضماد تهیه کرده و به سر بمالید .
برای برطرف کردن بوی بد زیر بغل عصاره برگ آرتیشو را به زیر بغل بمالید .
عصاره آرتیشو را اگر به بدن بمالید خارش را برطرف می کند .
برای رفع آب آوردن بدن از جوشانده آرتیشو بمقدار سه فنجان در روز استفاده کنید .
مضرات : آرتیشو چون گرم است ممکن است در بعضی از اشخاص تولید سودا کند لذا بهتر است با سرکه خورده شود ضمنا طعم آرتیشو را دوست ندارند . اینگونه اشخاص اگر بخواهند از مزایای آرتیشو استفاده کننده تنطور قرص یا کپسول آرتیشو مصرف نمایند .
-
آتنولول
آتنولول به علل گوناگونی مثل افزایش فشار خون ، تسکین درد قلبی ، پیشگیری از سردردهای میگرنی، و درمان بینظمی ضربان قلب تجویز میشود. همچنین برای جلوگیری از دومین حمله قلبی در افرادی که یک بار دچار حمله قلبی شدهاند، کاربرد دارد. ممکن است در شرایط دیگری نیز پزشکتان این دارو را برایتان تجویز کند. آتنولول با مسدود کردن برخی تکانههای عصبی به بخشهای خاصی از بدن عمل میکند؛ به همین علت آن را یک مسدودکننده بتا میشناسند. با مسدود کردن این تکانهها، آتنولول به قلب کمک میکند تا منظمتر و مؤثرتر بزند و در نتیجه بار کاری قلب کاهش یابد.
چگونگی مصرف
آتنولول معمولاً روزی یک بار مصرف میشود. مهم است که دارو را هر روز سر ساعت معینی بخورید. معمولاً بهتر است دارو را صبح پیش از صبحانه مصرف کنید تا فراموشش نکنید. آتنولول را میتوان با یا بدون غذا مصرف کرد. هر روز پیش از خوردن آتنولول نبضتان را بشمارید. اگر زیر 50 در دقیقه بود پیش از خوردن داروی آن روز، با پزشکتان مشورت کنید. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید.
اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر کمتر از 8 ساعت تا نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه منظم داروییتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید و دارو را بدون هماهنگی با پزشکتان قطع نکنید. با قطع مصرف آتنولول ممکن است در معرض خطر یک حمله قلبی باشید. در اکثر مواردی که آتنولول تجویز میشود، بیماری مهار می شود ولی درمان نمی شود. و این بدین معناست که ممکن است لازم باشد چندین سال یا تا پایان زندگی آن را مصرف کنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر، مصرف آتنولول را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید:
اشکال در تنفس تنگی نفس ، یا خسخس سینه
سرد شدن کف دست و پا
ضربان قلب زیر 50 در دقیقه
سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم در هنگام بلند شدن از حالت خوابیده یا نشسته
تورم دستها و پاها یا افزایش وزن ناگهانی (5/1 کیلو در 48-24 ساعت)
افسردگی ، گیجی، یا توهم (شنیدن، دیدن، یا احساس چیزهایی که وجود ندارند)
درد قفسه سینه ، مفاصل یا کمر
تب ، گلودرد
بثورات جلدی
هرگونه کبودی یا خونریزی غیرعادی
نشانههای زیر تا هنگام عادت کردن بدنتان با دارو ممکن است مشاهده شوند:
خوابآلودگی، خستگی، مشکل در خوابیدن ، اضطراب ، یبوست یا اسهال ، کابوس، یا کاهش توانایی جنسی، اگر این علایم ادامه یافتند یا مشکلساز شدند، وضعیت را با پزشکتان در میان بگذارید.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آتنولول پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به آتنولول یا دیگر داروهای مسدودکننده بتا
بارداری یا شیردهی.
در حال مصرف داروهای دیگر، به ویژه تزریقات حساسیتزدایی، کافئین، داروهای آسم ( آمینوفیلین ، دیفیلین ، اکستریفیلین ، تئوفیلین )، داروهای دیابت ( انسولین ، داروهای خوراکی پایینآورنده قند )، دیگر داروهای کاهنده فشار خون (مسدودکنندههای کانالهای کلسیمی، کلونیدین ، گوانابنز )، کوکائین ، یا مهارکنندههای مونوآمیناکسیداز .
سابقه یا ابتلا به حساسیت، آسم، یا آمفیزم، مشکلات احتقانی قلب، بیماری قند، پرکاری تیرویید ، افسردگی، یا بیماریهای کلیوی یا کبدی. اگر بیماری قند دارید، آتنولول ممکن است قند خون شما را افزایش دهد و نیز ممکن است علایم افت قند خون را مخفی کند. اگر دچار حساسیت باشید با مصرف آتنولول واکنشهای حساسیتیتان ممکن است تشدید شود.
توصیه هنگام مصرف
بهطور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودیتان را زیر نظر داشته باشد.
در مورد میزان فعالیت قابل قبول بر اساس وضعیت بدنیتان با پزشکتان مشورت کنید. * آتنولول ممکن است درد قفسه سینه را کاهش دهد یا از آن جلوگیری کند و در نتیجه باعث شود تا از آن حد که برایتان بیخطر است فعالتر باشید. که این خود موجب درد قفسه سینه و علایم جدی دیگر میشود.
وزنتان را نسبت به قد و استخوانبندیتان در یک محدوده مناسب نگاه دارید. در صورت نیاز برای کاهش وزن از پزشکتان کمک بگیرید.
اگر برای کاهش فشار خون آتنولول مصرف میکنید، مصرف سدیم (نمک) خود را محدود کنید. از پزشکتان درخواست کنید دستوارات تغذیهای در اختیارتان بگذارد یا شما را به یک متخصص تغذیه معرفی کند.
اگر سیگاری هستید، سیگار را ترک کنید، از پزشکتان بخواهید شما را به یک مشاور یا گروه ترک سیگار معرفی کنید.
الکل ننوشید.
از وضعیت خوابیده به نشسته یا ایستاده و یا از حالت نشسته به ایستاده آرام تغییر وضعیت دهید تا دچار سرگیجه ، سیاهی رفتن چشم یا غش نشوید.
در هوای سرد لباس گرمتر بپوشید، چرا که آتنولول ممکن است شما را به سرما حساستر کند.
برای روزهای تعطیل مقدار کافی دارو در دسترس داشته باشید.
یک برگه شناسایی پزشکی که نشان دهد آتنولول مصرف میکنید به همراه داشته باشید.
پزشکان دیگر را از اینکه آتنولول مصرف میکنید مطلع سازید؛ زیرا آتنولول ممکن است بر روی برخی آزمونهای آزمایشگاهی اثر بگذارد.
آتنولول را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما ، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط آتنولول فاسد میشود).
آتنولول تاریخ گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
نبایدها
نباید تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگی کنید یا با وسایل خطرناک کار کنید. اگر خوابآلودگی یا سرگیجه مشکلساز شد، با پزشکتان مشورت کنید.
نباید بدون مشورت با پزشکتان دارویی مصرف کنید؛ به ویژه داروهای محرک و داروهای سرفه یا سرماخوردگی که بدون تجویز پزشک قابل تهیه هستند .
-
تیمولول
تیمولول در درمان گلوکومساده مزمن و افزایش فشار داخلی چشمبهکار میرود.
مکانیزم اثر
تیمولول گیرندههای بتاآدرنرژیک را بلوک میکند و تولید مایع رادر چشم کاهش میدهد. این دارو ممکناست موجب افزایش جریان خروج مایع ازچشم شود.
فارماکوکینتیک
زمان شروع اثر دارو 30دقیقه و زمان رسیدن به حداکثر اثر 1-2ساعت پس از مصرف میباشد. طول مدتاثر 24 ساعت است.
موارد منع مصرف
در آسم نایژهای،بیماری انسدادی مزمن ریوی، بیماریقلبی، شوک کاردیوژنیک، بلوک قلبی وبرادیکاردی سینوسی نباید مصرف شود.
در التهاب برونشها، آمفیزم،بیماریهای ریوی و دیابت باید با احتیاط تجویز شود.
در صورت بروز حساسیت به نور ازعینک آفتابی استفاده و از قرار گرفتن درمعرض نور خودداری شود.
عوارض جانبی احتمالی
قرمزی چشمها یا پلکها،التهاب پلکها، التهاب ملتحمه چشم،کراتیت، افتادگی پلک، کاهش حساسیتقرنیه، دوبینی و اختلالات بینائی ازعوارض جانبی مهم دارو میباشد.
-
جمفیبروزیل
جمفیبروزیل دارویی است که برای پایین آوردن کلسترول لیپوپروتئین کمچگال (ldl) وتریگلسیریدها و افزایش سطح لیپوپروتئین پرچگال (ldl) درخون استفاده میشود. بنابراین جمفیبروزیل دارویی است که به جلوگیری از بیماری عروقی کرونری کمک میکند. این دارو بالا بودن سطح کلسترول خون را درمان نمیکند، بلکه فقط شرایط را کنترل میکند. برای افزایش تأثیر این دارو باید از دستورات پزشکتان مبنیبر کاهش دریافت اسیدهای چرب اشباع و کلسترول از طریق غذاها، پرداختن به ورزش به مقدار کافی، کاهش وزن تا رسیدن به وزن مطلوب و ترک سیگار (اگر سیگاری هستید) پیروی کنید.
چگونگی مصرف
جمفیبروزیل باید روزی 2 بار، 30 دقیقه پیش از صبحانه و شام خورده شود. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آوردید، مصرفش کنید. مگر اینکه تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده باشد. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر یک از علایم زیر مصرف جمفیبروزیل را قطع کرده، با پزشکتان مشورت کنید: شکم درد شدید همراه با تهوع و استفراغ ( سنگ کیسه صفرا ) ، درد عضلانی یا خستگی غیرعادی ، سرفه ، تب یا لرز ، یا کمردرد. علایم زیر ممکن است رخ دهند ولی فقط اگر مشکلساز شوند باید به اطلاع پزشک برسند: اسهال ، نفخ ، یبوست ، سوزش سردل ، تهوع ، سرگیجه ، سردرد یا بثورات جلدی.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف جمفیبروزیل، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به جمفیبروزیل
بارداری یا شیردهی
در حال مصرف داروهای دیگر، به ویژه لووستاتین یا ضد انعقادهای خوراکی ( وارفارین )
سابقه یا ابتلا به مشکلات کیسه صفرا ، سنگ کیسه صفرا، یا بیماریهای کلیوی یا کبدی.
توصیه هنگام مصرف
به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد. اگر ظرف 3 ماه درمان با این دارو پاسخی مشاهده نشود، پزشک معمولاً دارو را قطع میکند.
از دستورات تغذیهای و دیگر توصیههای پزشکتان پیروی کنید.
پیش از هرگونه جراحی، و نیز کارهای دندانپزشکی سایر پزشکان را از اینکه این دارو را مصرف میکنید مطلع سازید.
جمفیبروزیل را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط جمفیبروزیل فاسد میشود).
جمفیبروزیل تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان توالت دور بریزید.
نبایدها
نباید پیش از مشورت با پزشکتان دارو را قطع کنید. در صورت قطع دارو چربیهای خونتان ممکن است به شدت افزایش یابند.
-
دیازپام
دیازپام برای تسکین اضطراب، اختلالات خواب، و اختلالات هراس تجویز میشود. این دارو همچنین بهعنوان ضد تشنج و شلکننده ماهیچه اسکلتی استفاده میشود.
چگونگی مصرف
دیازپام بسته به شرایط متفاوت و در افراد متفاوت با مقادیر متفاوتی تجویز میشود. هیچگاه بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. شکلهای مایع دیازپام را میتوان با غذاهای مایع یا نیمه جامد مثل پوره مخلوط کرده نگذارید دیازپام مایع یخ بزند. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی منظمتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر، مصرف دیازپام را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید: افت قوای ذهنی، خوابآلودگی شدید، تکلم نامفهوم، ضربان قلب کند، تنگینفس، عدم تعادل، بثورات جلدی، گلودرد، تب، لرز، کبودی یا خونریزی غیرعادی، زخمهای دهانی، زردی پوست یا چشمان، از دست رفتن حافظه، بیخوابی، اضطراب، یا تحریکپذیری. دیازپام میتواند اعتیادآور باشد، و علایم ترک دارو ممکن است در صورت قطع ناگهانی آن روی دهد، علایم ترک دارو عبارتند از: گیجی، افت قوای ذهنی، دردهای شکمی، افزایش تعریق، تهوع، استفراغ، حساسیت به نور و صدا، یا احساس سوزنسوزن شدن یا گزگز. اگر میخواهید مصرف دیازپام را قطع کنید با پزشکتان تماس بگیرید تا شاید این کار تدریجی انجام گیرد.
این علایم ممکن است مشاهده شوند اما فقط در صورتی که مشکلساز شوند نیاز به گزارش دارند: سرگیجه، خوابآلودگی، خشکی دهان، سردرد ، تهوع، یبوست، اسهال، ضربان قلب سریع و شدید، یا لرزش.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف دیازپام، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به دیازپام، بنزودیازپینهای دیگر، یا هرگونه ماده غذایی، رنگهای خوراکی، یا نگهدارندهها.
بارداری یا شیردهی.
مصرف داروهای دیگر، به ویژه الکل، آرامبخشها، داروهای ضدافسردگی، یا داروهای ضدتشنج.
سابقه اعتیاد به الکل یا مواد مخدر، گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم)، میاستنیگراویس، بیماری انسدادی ریوی مزمن شدید، یا آمفیزم یا ابتلا به این موارد.
توصیه هنگام مصرف
به پزشکتان بهطور منظم مراجعه کنید تا بهبود شما را زیر نظر داشته باشد.
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو در رانندگی و کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. * برخی افراد با مصرف این دارو دچار خوابآلودگی و افت سطح هوشیاری میشوند.
در صورت شک به مصرف بیش از حد دارو، بلافاصله تقاضای کمک پزشکی کنید.
اگر در هنگام مصرف دیازپام دچار افکار یا احساسات عجیب شدید با پزشکتان مشورت کنید.
یک برگه شناسایی پزشکی به همراه داشته باشید که نشان دهد دیازپام مصرف میکنید.
دیازپام را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط دیازپام فاسد میشود).
دیازپام تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
نبایدها
نباید داروهای آرامبخش دیگری مصرف کنید.
نباید الکل بنوشید.
نباید دیازپام را بهعنوان قرص خواب مصرف کنید، مگر اینکه برنامه شما اجازه دهد 8-7 ساعت خواب داشته باشید، در غیر این صورت ممکن است تا بیاثر شدن دارو خوابآلوده باشید و فراموشکار شوید.
-
دیفن هیدرامین
دیفنهیدارمین از داروهای بدون نیاز به نسخه است که بهعنوان آنتیهیستامین هم مورد تجویز قرار میگیرد. این دارو یک آنتیهیستامین است که برای درمان یا پیشگیری مواردی نظیر علایم ناشی از حساسیتها (آبریزش بینی، سرفه، خارش و قرمزی چشم، خارش بدن)، سرماخوردگیها ( عطسه، آبریزش بینی، سرفه)، پارکینسونیسم (لرزش، حرکات غیرارادی)، بیماری حرکت، سرگیجه ، تهوع یا استفراغ، و بیخوابی تجویز میشود. دیفنهیدرامین همچنین یکی از ترکیبات داروهای گوناگونی است که برای تسکین سرفه و سرماخوردگی در هنگام مصرف میشوند. نام تجاری دیفنهیدارمین بنادریل است.
چگونگی مصرف
دیفنهیدارمین را میتوان با غذا، آب یا شیر مصرف کرد تا معده را ناراحت نکند. اگر برای پیشگیری از بیماری حرکت این دارو را مصرف میکنید، دارو را حداقل 30 دقیقه (ترجیحاً 2-1 ساعت) پیش از شروع سفر مصرف کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آوردید، مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. از دو برابر کردن مقدار دارو بپرهیزید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید: گلودرد و تبی که با بیماریای که بهخاطرش دیفنهیدارمین مصرف میکنید بیارتباط باشد، کبودی یا خونریزی غیرطبیعی، خستگی یا ضعف شدید، خشکی شدید دهان، بینی یا گلو، کاهش مهارتهای حرکتی یا مشکل در حفظ تعادل، تاری دید، ادرار کردن مشکل یا دردناک، برافروختگی یا قرمزی صورت، کابوس، توهمات (دیدن، شنیدن، یا حس کردن چیزی که وجود ندارد)، یا تشنج. کودکان و افراد مسن ممکن است با مصرف این دارو دچار سراسیمگی، بیقراری، و هیجان شوند، در این صورت پزشکتان را مطلع سازید.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف دیفنهیدرامین، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به هر نوع ماده غذایی، نگهدارندهها، رنگهای خوراکی، یا داروهای دیگر (به ویژه آنتیهیستامینها).
بارداری یا شیردهی.
مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای آرامبخش، خواب، تشنج، مسکنها، شلکنندههای عضلانی، یا داروهای دلپیچه (داروهای آنتیکولینرژیک ).
ابتلا یا سابق بزرگی پروستات، مشکل در ادرار کردن، انسداد گردن مثانه، گلوکوم زاویه بسته.
توصیه هنگام مصرف
از مصرف الکل، داروهای خواب، یا آرامبخشها بپرهیزید، این داروها اثرات تخدیری دیفنهیدارمین را افزایش میدهند.
انتظار خوابآلودگی را داشته باشید.
پیش از اقدام به رانندگی یا کار با وسایل خطرناک از واکنش بدنتان نسبت به این دارو مطمئن شوید. دیفنهیدارمین ممکن است روی سطح هوشیاری شما تأثیر بگذارد.
برای رفع خشکی دهان آدامس بجوید یا آبنبات بمکید. اگر خشکی دهان بیش از 2 هفته ادامه یافت با پزشکتان مشورت کنید.
دیفنهیدارمین را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط دیفنهیدارمین فاسد میشود).
از منجمد کردن شکل شربت این دارو بپرهیزید.
اگر ظرف 3 روز از مصرف دارو احساس بهبودی نداشتید، با پزشکتان مشورت کنید.
نبایدها
نباید دارو را پس از تاریخ انقضایش مصرف کنید.