مهمترين مسائل و معضلات فرهنگى و اجتماعى1
سیاست اجتماعی (Social Policy)
وضعیت زنان در جامعه
سرویسهای بهداشتی (Health Services)
ورزش
سرویسهایی برای معلولان
مرکز امور جوانان (Central Youth Agency)
خانهسازی
--------------------
سياست اجتماعى (Social Policy)
اهميت وجود يک سرويس اجتماعى خصوصاً بعد از اشغال نظامى قبرس توسط ترکيه در سال ۱۹۷۴ بيش از پيش احساس گرديد، چرا که در آن زمان تجاوز ترکيه باعث آوارگى حدود ۲۰۰ هزار نفر از مردم يونانىنشين جزيره شد و تأمين احتياجات اساسى و اوليهٔ پناهندگان (Refugees) مشکلات اجتماعى عديدهاى را فراهم آورد. دولت قبرس از آن زمان جهت تأمين نيازهاى بلندمدت (اسکان پناهندگان) تحصيلات مجاني، سرويسهاى بهداشتى و سرويسهاى اجتماعي، تأسيس بيمارستانها، مدارس، مؤسسهٔ سالمندان، مراکز خدمات درماني، مراکز عمومي، مهد کودک، کانونهاى کودکان و نوجوانان و مراکز عامالمنفعه ديگر برنامهريزىهاى مختلفى را انجام داد.
موضوعات اساسى سياسى اجتماعى دولت عبارتند از:
- تأمين حداقل امنيت براى کليهٔ شهروندان.
- اجراء برنامههاى اجتماعى و معرفى برنامههاى جديد.
- ايجاد زمينه جهت دستيابى به بيشترين حد برابرى اجتماعى و توزيع عادلانه درآمد ملى و ماليات بين گروهها و مناطق مختلف، مخصوصاً توجه ويژه به کسب موقعيت درآمدى پناهندگان.
سرويسهايى براى معلولان
يک سرويس ويژه جهت رسيدگى بهوضع اشخاص معلول در آگوست ۱۹۷۴ تأسيس شد که هدف آن رسيدگى به وضعيت اشخاص معلول بود. اقدامات اين سرويس شامل چهار شکل کلى است عبارتند از:
- کمکهاى دوستانه و بيشتر بهصورت کمکهاى نقدى
- تأمين منازل مسکونى
- کمک و ارائهٔ تسهيلات به آسيبديدگان تجاوز ۱۹۷۴ ترکيه
- سرويس اشخاص گمشده
وضعيت زنان در جامعه
نزديک به چهل درصد تحصيلکردههاى قبرس را زنان تشکيل مىدهند و از نظر کاريابى و اشتغال درصد بالائى از زنان مشغول بهکار مىباشند و بيکارى زنان نسبت به مردان کمتر مىباشد، علت اين امر شايد در کم بودن حقوق زنان نسبت به مردان و توانائى کنترل بيشتر بر آنان باشد. گرچه اخيراً حرکتهائى جهت ايجاد حقوق مساوى بين زنان و مردان در جامعهٔ قبرس صورت گرفته است. در کابينهٔ دولت نيز وزير آموزش و پرورش يک خانم مىباشد و اين اولينبارى است که در طول تاريخ قبرس بعد از استقلال يک زن به کابينهٔ دولت راه يافته است.
بهدنبال اعلام دهه زنان از سوى سازمان مللمتحد (UNDW) و تصميم کميتهٔ ملى قبرس (National Committee of Cyprus)، شوراى وزيران (Council of Ministers) تصميم به تشکيل نمايندگى دائمى براى دفاع از حقوق زنان (Permanent Central Agency for the Rights of Women) در مقابل مشکلات ايجاد شده گرفت، اين نمايندگى متشکل از شمار زيادى از زنان مقامات دولتى و ديگر سازمانهاى موجود قبرس مىباشد. هدف اين تشکيلات ايجاد برابرى بين مردان و زنان و حفظ حقوق زنان مىباشد.
مرکز امور جوانان (Central Youth Agency)
اين مرکز بهدنبال قانون مصوب ۱۹۸۹ در خصوص جوانان تشکيل گرديد. اهداف اين مرکز عبارتند از:
- برنامههائى براى بهبود وضعيت جوانان در زمينههاى ملى و دينى
- توجه به مشکلات جوانان
- تأمين فرصتها براى جوانان و سازمانهاى جوانان براى شرکت و تأثيرگذارى بر مسائل اقتصادي، اجتماعى و فرهنگي
اين مرکز جهت دستيابى به اهداف موردنظر خود و حل مشکلات و مسائل فوق همکارى نزديکى را با رئيسجمهور و شوراى وزيران قبرس دارد.
سرويسهاى بهداشتى (Health Services)
احتياجات داروئى و پزشکى مردم قبرس از سه طريق برآورده و تأمين مىگردد:
- سرويسهاى بهدارى عمومى که تأمينکنندهٔ مراقبتهاى پزشکى رايگان و يا با هزينهٔ کمى خصوصاً براى پناهندگان مىباشد.
- سرويسهاى بهدارى خصوصى براى قشرى از جامعه که قادر به پرداخت هزينهٔ درمانى هستند.
- تعدادى سرويسها و مراقبتهاى پزشکى پراکنده که وظيفهٔ سرويسدهى به اقشار بهخصوصى از جامعه را برعهده دارند: اينها شامل:
۱. طرح سرويس بهداشتى براى ارائهٔ مراقبتهاى پزشکى رايگان
۲. طرح سرويسهاى پزشکى جهت صنايع و مراکز توليدى
۳. طرح بيمههاى اجتماعى
افزون بر اينها سرويسهاى درمانى توسط قسمتهاى دولتى و خصوصى با همکارى مقامات وزارت بهداشت و شهردارىها به مردم ارائه مىشود. اين سرويسها وظيفهٔ تأمين سرويسهاى بهداشتى جهت پيشگيرى از ابتلاء به بيمارىها، دفع فاضلاب شهري، کنترل آب آشاميدنى و بهداشت عمومى را برعهده دارند.
سرويسهاى بهداشت بخش خصوصى عمدتاً در شهرها و سرويسهاى بهداشت بخش عمومى عمدتاً در مناطق روستائى مستقر هستند، اين سرويسها شامل پزشکان، دندانپزشکان، پرستاران، بازرسان بهداشتى و داروسازان مىباشد. در سال ۱۹۹۰، طبق آمار منتشره نسبت افراد جامعه ۴۵۷ نفر در برابر يک دکتر، ۱۲۵۳ نفر در برابر يک دندانپزشک، ۱۷۰ نفر در برابر يک تخت بيمارستانى و ۲۳۱ نفر در برابر يک پرستار بود.
استاندارد سطح بهداشت تنها بستگى به منابع بهداشتى ندارد بلکه به شرايط محيط عمومى و آب و هوا نيز بستگى دارد. قبرس با توجه به اينکه داراى صنعت سنگين نمىباشد و داراى دماى متوسط هوا مىباشد و افزون بر اينها داراى آب لولهکشى شده و سيستم دفع فاضلاب و آشنائى عمومى نسبت به مراعات بهداشت مىباشد، داراى استاندارد خوب بهداشتى مىباشد. طول عمر زندگى بهطور متوسط در قبرس براى زنان ۷۷ سال و براى مردان ۷۲ سال مىباشد. نرخ رشد تولد (Birth Rate) برابر با ۳/۱۸% به هزار و نرخ رشد مرگ (Death Rate) برابر با ۶/۸% به هزار مىباشد. سرويسهاى بهداشتى سعى بسيارى کردهاند تا بيمارىهاى پوستى و امراضى که توسط حشرات و پشهٔ مالاريا شيوع مىيابد تا سر حد امکان ريشهکن نمايند و بهعنوان نتيجه مىتوان گفت امروزه در قبرس علت اصلى مرگ و مير نه به خاطر وجود امراض و بيمارىها، بلکه بهعلت وجود تصادفات مىباشد.
مهمترين مسائل و معضلات فرهنگى و اجتماعى (۲)
خانهسازى
تجاوز ترکيه در سال ۱۹۷۴ سياست خانهسازى را بهعنوان يکى از مهمترين مشکلات اجتماعى که دولت و کشور قبرس با آن روبهرو بود، مبدل ساخت، يک شبه ۲/۳۶% از خانههاى مسکونى از دست مردم يونانىنژاد خارج شد و دولت مجبور شد تا براى حدود ۲۵،۰۰۰ هزار نفر در اردوگاهها خانههاى موقت بسازد و بهطور بلندمدت نيز به فکر تأمين و ساخت ساختمانهاى مسکونى براى مردم بىسرپناه باشد. هدف دولت تأمين بهتر احتياجات خانوادههاى پناهنده تا حد امکان مىباشد. به همين خاطر از اوايل دههٔ ۱۹۸۰ سياست درازمدتى جهت رفع احتياجات پناهندگان برنامهريزى گرديد. دولت طرحها و برنامههاى مختلفى را در اين خصوص معرفى کرده است که شامل موارد زير مىباشد:
- ايجاد خانههاى ارزانقيمت در زمينهاى متعلق به دولت: از طريق اين طرح دولت خانههاى ارزانقيمت و تقريباً نزديک به مجانى را براى خانوادههاى کمدرآمد تأمين نمود و تا پايان سال ۱۹۹۰ تعداد ۴۸۸/۱۳ واحد مسکونى بدين ترتيب اجراء و به اتمام رسيد. اين واحدها داراى مراکز و سرويسهاى اساسى مانند مراکز خريد، مراکز عمومي، مدارس، تفريحگاههاى عمومي، مراکز درمانى و خانههاى سالمندان مىباشد.
- طرح خانههاى خودگردان: اين طرح شامل ايجاد و نگهدارى خانهها توسط خود پناهندگان و جهت ايجاد اعتماد به نفس در آنان مىباشد که موارد زير را شامل مىباشد:
۱. ايجاد جو حمايتى و تأمين زمينهاى مجانى جهت ساخت خانه. تا پايان سال ۱۹۹۰ تعداد ۱۰،۶۳۵ واحد مسکونى تحت اين طرح قرار گرفتند، هدف اين طرح ايجاد حداقل درآمد براى خانوادههاى پناهنده بود.
۲. طرح ضمانت منافع درازمدت براى پناهندگان که طبق اين طرح تا پايان سال ۱۹۹۰ تعداد ۱۲،۷۵۰ خانواده صاحبخانه شدند.
۳. طرحهاى کوچکتر تأمين خانه در روستاهاى ترکنشين قبرس براى کمک به پناهندگان که تا پايان سال ۱۹۹۰ تعداد ۳۱۵ خانواده صاحبخانه شدند.
- طرح جديدى در سال ۱۹۸۱ عنوان گرديد که طبق آن مردم بهصورت شخصى مىتوانند خانهٔ مسکونى و مزرعه را خريدارى نمايند که با استفاده از اين طرح تا پايان سال ۱۹۹۰ تعداد ۳۷۹۵ خانواده داراى خانه شدند.
- طبق اين طرح خانههاى متروکه ترکهاى قبرس که قبلاً در بخش يونانىنشين جزيره سکونت داشتند جهت استفادهٔ موقت پناهندگان مورد استفاده قرار گرفت و بدين ترتيب تعداد ۵۷۳۰ خانواده در اين خانهها ساکن شدند، دولت قبرس انجام تعميرات زيربنائى و تهيهٔ ديگر تسهيلات براى اين خانهها را تقبل نموده است.
- کمکهاى دولتى به شکل وام جهت تأمين خانهٔ مسکونى براى پناهندگان باعث شد تا ۲۱۳۵ خانواده از اين طرح استفاده و داراى خانه شدند.
- طرحهاى درازمدت تأمين، خريد و يا احداث واحدهاى کوچک مسکونى که به اين ترتيب ۱۳۷۹ خانواده تا پايان سال ۱۹۹۰ صاحبخانه شدند.
ورزش
سازمان ورزش قبرس (The Cyprus Sports Organisation - C.S.O) در سال ۱۹۶۹ بهعنوان يک سازمان غير انتفاعى دولتى تأسيس شد. و از آن تاريخ هرگونه فعاليت ورزشى و رويدادهاى ورزشى تحت نظر اين سازمان صورت گرفته است. هدف اين سازمان پىريزى ورزشهاى جدى در قبرس بود، در اين راستا دستاورد قابل توجه طرح پنجساله از ۱۹۸۲-۱۹۷۸ در خصوص بازىهاى درون سالنى در زمينههاى شنا و ژيمناستيک بود که در تمام شهرها به اجراء درآمد.
سازمان ورزش قبرس به داشتن رابطه با سازمانهاى بينالمللى اهميت خاصى قائل است و در اين خصوص C.S.O تا کنون چندين پروتکل را با جامعهٔ کامنولث و کشورهاى بلغارستان، چکسلواکي، استراليا و آلمان به امضاء رسانده است. روابط با يونان نيز در سطحى عالى وجود دارد و شامل روابط مالى و تکنيکى ورزشى در تمام رشتههاى موجود در قبرس مىشود. سومين طرح ۵ ساله که دورهٔ زمانى سالهاى ۱۹۹۳-۱۹۸۹ را تحت پوشش قرار مىدهد داراى دو هدف مهم و اساسى مىباشد:
۱. ساخت و تهيهٔ تسهيلات جديد و تقويت و توسعهٔ امکانات موجود.
۲. توسعهٔ ورزشهاى موجود و افزايش سطح کيفى آنها.
بهعنوان اولين نتيجهٔ عملى توجه خاصى به استاديوم ماکاريون جهت مبدل ساختن آن به مرکز ورزشى در سطح استانداردهاى المپيک گرديد و تسهيلات و امکانات قابل توجه در خصوص بازىهاى ژيمناستيک و شنا در اين محل ايجاد گرديد و سالنهاى ورزشى جديدى احداث گرديد و C.S.O توجه ويژهاى نسبت به موارد ذيل مبذول داشت:
- فعاليتهاى وسيع در رسانههاى گروهى تحت برنامه ”ورزش براى همه - Sports for All“.
- فعاليتهاى ورزشى در سطحى بسيار عالي.
C.S.O برنامههاى ورزشى ويژهاى براى کودکان، مردان و زنان در سنين مختلف تدارک ديده است. (تا کنون ۲۰،۰۰۰ نفر در اين برنامهها شرکت کردهاند). در رشتهٔ مسابقات ورزشى ۳۵ فدراسيون و ۴ کنفدراسيون ورزشى فعال هستند و توسط کميتهٔ بينالمللى المپيک سازماندهى مىشوند. قبرس ميزبان بازىهاى سه بازى کشورهاى اروپائى در سال ۱۹۸۹ بوده است، در اين بازىها ۸ کشور شرکت داشتند. رويداد قابل توجه براى کشور قبرس در اين زمينه ميزبانى بازىهاى ژيمناستيک بينالمللى مدارس در سال ۱۹۹۴ مىباشد.
سياست اقتصادى و برنامهريزى دولت (Development Planining & Economic Devolopment)
قبرس را مىتوان بهعنوان يکى از نمونههاى موفق در زمينهٔ تحولات اقتصادى قلمداد نمود. قبرس را (از لحاظ اقتصادى) بهعنوان يک کشور متوسط طبقهبندى نمودهاند، گرچه قبرس در سالهاى اخير سعى بسيارى در رساندن خود به کشورهاى توسعهيافته مىنمايد. در حال حاضر مىتوان اذعان نمود که قبرس داراى عملکرد موفق اقتصادى بوده است.
در دههٔ اول پس از استقلال و بهخصوص وقوع حوادث سال ۱۹۷۴ منجر به اين شد تا اساس توليدى کشور به مقدار موردنياز نباشد و فعاليتهاى اقتصادى عمدتاً مبتنى بر فاکتورهاى بىثبات و داراى تغيير و تحول بود. مشکلات در بخش کشاورزى که عمدهترين بخش توليدى کشور محسوب مىشد بيشتر محسوس بود و بهعلت کمبود مواد خام منجر به افزايش بيکارى و عدم اشتغال در سطحى وسيع گرديده بود و در مجموع شرايط نامطمئن حاکم بر بخش اقتصادى جزيره موجب خروج قابل توجه سرمايه به خارج از مرزها بود.
مکانيسم بازار آزاد بهعنوان تنها راه جهت تقويت و تغييرات اساسى و رسيدن به رشد قابل توجه اقتصادى از اوايل دههٔ هشتاد مدنظر دولتمردان قبرس قرار گرفت. در اقتصاد قبرس، بخش خصوصى بهصورت فعال نقش اساسى و حساسى را در جريانات و تحولات اقتصادى جزيره ايفاء مىنمايد و دولت بيشتر نقش قبول اهداف و صدور مجوزهاى قانونى را دارا مىباشد. هدف نهائى دستيابى به بالاترين سطح رشد اقتصادى و رشد و افزايش استاندارد سطح زندگى مردم مىباشد.
برنامههاى توسعه
برنامهٔ توسعهٔ ۵ ساله ۷۳-۱۹۶۲ (Five- Year Development Plans, 1962-73)
برنامههاى توسعهٔ اقتصادى در قبرس بهصورت برنامههاى پنجساله طرحريزى شدهاند و اولين برنامهٔ پنجساله در طول سالهاى ۶۶-۱۹۶۲ به اجراء درآمد. در اين برنامه بر تشکيل مؤسسات و زيرسازي، تجهيز و حمايت از تلاشهاى انجام گرفته در خصوص توسعهٔ اقتصادى تأکيد خاصى بهعمل آمد.
مؤسسات و سازمانهاى تشکيل شده شامل طرحهاى ايجاد بانک مرکزى قبرس (Central Band of Cyprus) و بانک توسعهٔ قبرس (Cyprus Development Bank) و ديگر طرحها بود. در طول زمان دورههاى پنجسالهٔ مختلف، قبرس به صندوق بينالمللى پول (Ineternational Monetary Fund) و بانک بينالمللى توسعه (بانک جهانى - International Bank of Development) پيوسته است. پروژههاى زيرسازى و حمايت از برنامههاى توسعهٔ اقتصادى شامل طرحهاى ساخت جادهها، تأسيسات بنادر، تسهيلات فرودگاهي، برنامهٔ برقرساني، ارتباطات و فعاليتهاى آبى مىشود.
به رغم اغتشاشات ايجاد شده در سال ۱۹۶۴، تا قبل از سال ۱۹۶۶ علائم رکود اقتصادى به کمترين حدّ خود رسيد و بيکارى کاهش يافت و بهدنبال آن از ميزان مهاجرت کاسته شد.
اهداف اساسى دومين برنامهٔ پنجسالهٔ توسعهٔ اقتصادى که از سال ۱۹۶۷ تا سال ۱۹۷۱ بهطول انجاميد، شدت بخشيدن به روند توسعهٔ اقتصادى بود و بدين ترتيب حوزهٔ وسيعترى را نسبت به برنامهٔ پنجسالهٔ اول شامل مىگرديد. در برنامهٔ دوم توسعه، توجه زيادى به ايجاد سرويسها و تسهيلات اجتماعى مبذول گرديده بود. در اين برنامهٔ اقتصادى نقش ويژهاى به بخش خصوصى (با توجه به اهداف و اصول مهم اقتصاد کلان) واگذارى شده بود. برنامهٔ دوم توسعهٔ اقتصادى همچنين تابلو اعلان اولين تلاش جهت گسترش برنامهريزى مدون و مناسب با امکانات و ترتيبات فيزيکى و توسعهٔ منطقهاى قبرس بهشمار مىرفت.
سومين برنامهٔ توسعهٔ اقتصادى که در مدت سالهاى ۷۶-۱۹۷۲ به اجراء گذارده شد توسعه و بهبود اهداف برنامهٔ دوم توسعه را مدنظر داشت و در اين برنامه به لزوم توجه به موارد فرهنگى و اجتماعى در توسعهٔ اقتصادى توجه خاصى مبذول شد و توسعهٔ شهرى و منطقهاى نيز به اين برنامهها افزوده شد. برنامهٔ سوم توسعه به دنبال حملهٔ ترکيه به قبرس در سال ۱۹۷۴ عملاً ناتمام باقى ماند.
برنامههاى توسعهٔ سالهاى ۸۱-۱۹۷۵
سالهاى بين ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۱ بار ديگر شاهد رشد بالاى اقتصادى در قبرس بود و اين نشاندهندهٔ اين موضوع بود که به رغم صدمهٔ جدى اقتصادى قبرس در اثر حملهٔ ترکيه، اقتصاد اين کشور قابليت بهبود و رسيدن به يک سطح قابل قبول را دارا بود. اين رشد با توجه به کسب و افزايش درآمد حاصل گشت. در زمينهٔ مسائل اجتماعى نيز دستاوردهاى حاصله قابل توجه بودند و در اين سالها قبرس مىتوانست بهعنوان يک کشور مرفه مطرح باشد، اقدامات اجتماعى که در اين دوره صورت پذيرفت شامل موراد زير بود:
- اجراء برنامههاى گسترده و وسيع خانهسازى براى پناهندگان.
- عرضهٔ وسيع برنامههاى بيمهٔ اجتماعى.
- سرويسهاى پزشکى مجانى.
- گسترش آموزش رايگان در تمام سطوح.
- اجراء طرحهاى مطالعاتى و برنامهريزى.
- ساخت بيمارستانها، مدارس و مؤسسات بهداشتى.
برنامههاى فوقالعادهٔ اقتصادى چهارم (۸۶-۱۹۸۲)
اهداف اصلى برنامهٔ فوقالعادهٔ چهارم ادامهٔ رشد اقتصادي، بهبود شرايط اقتصادى داخلى و زيرسازى تدريجى اقتصاد قبرس بودند. هدف اساسى و مهم طرح چهارم توسعهٔ اقتصادى حل مشکل بيکارى و رسيدن به اشتغال در سطح بالا و ثبات اقتصاد داخلى بود. نرخ رشد در حدود ۶% بود و اين از اهداف برنامه که ۴% را پيشبينى کرده بود بالاتر بود و اين مسئله نتيجهٔ عملکرد مثبت صنعت توريسم و خدمات در قبرس بود و بدينسان ميزان تورم از حدود ۸/۱۰% در سال ۱۹۸۱ به حدود ۲/۱% در سال ۱۹۸۶ کاهش يافت و توازنى بين پرداختها و مالياتها حاصل شد.
توسعهٔ اقتصادى در طول سالهاى ۱۹۸۷ و ۱۹۸۸
به رغم کاهش تعرفه طبق موافقتنامهٔ اتحاديهٔ گمرکى با EC که از سال ۱۹۸۸ اجراء گرديد، توسعهٔ اقتصادى در سالهاى ۱۹۸۷ و ۱۹۸۸ بهبود يافت. در مقايسه با سالهاى ۸۶-۱۹۸۲ نرخ رشد GDP به حدود ۵/۷% رسيد و اين رشد سريع مديون درآمدهاى حاصله از توريسم و صادرات محصولات صنعتى بود.
عملکرد موفقيتآميز اقتصاد قبرس در بيشتر قسمتها آثار مثبتى از خود بهجا نهاد، سرويسها به ايجاد محورهاى عمده و اساسى رشد ادامه دادند و بدينسان نرخ رشد از حدود ۷% در سال ۱۹۸۷ به حدود ۹% در سال ۱۹۸۸ رسيد. رشد سريع اقتصادى در اين سالها امکان ايجاد فرصتهاى شغلى جديد را فراهم آورد و بدينسان نرخ بيکارى از حدود ۴/۳% در سال ۱۹۸۶ به حدود ۸/۲% در سال ۱۹۸۸ رسيد.
ميزان نرخ تورم نيز از حدود ۱۲% در سال ۱۹۸۶ به حدود ۸/۲% در سال ۱۹۸۷ و ۴/۳% در سال ۱۹۸۸ و اين مسئله متأثر از روند تأثيرات بينالمللى بوده است، نرخ تورم در بخش ترکنشين قبرس در سال ۱۹۹۲ به حدود ۶۹% رسيد که نشاندهندهٔ تأثيرپذيرى مستقيم اقتصاد اين بخش از اقتصاد ترکيه مىباشد.
اهداف اصلى برنامهٔ توسعهٔ اقتصادى سالهاى ۹۳-۱۹۸۹ (Major Objectives of the Development Plan 1989-93)
هدف اصلى برنامهٔ توسعهٔ اقتصادى سالهاى ۹۳-۱۹۸۹ افزايش استاندارد سطح زندگى مردم، رشد بالاى اقتصادي، ايجاد توازن و ثبات اقتصادى مىباشد. شرط اساسى در اين خصوص اصلاح و انطباق اقتصاد داخلى با شرايط رقابتهاى فشردهٔ اقتصادى در بازارهاى جهانى مىباشد. اهداف اصلى اين برنامه در اين خصوص عبارتند از:
- توسعهٔ سطح زندگى و توجه ويژه به بهبود سطح زندگى اجتماعى مردم در تمام قسمتها و بهخصوص در قسمتهاى بهداشتي، آموزشى و خانهسازي.
- توزيع متناسب درآمد ملى و منابع اقتصادي، مخصوصاً با توجه به افراد و اقشار کمدرآمد بهويژه پناهندگان.
- حفظ سطح بالاى ميزان اشتغال، ايجاد شرايط و فرصتهاى جديد شغلى براى فارغالتحصيلان.
- توجه به بالاترين نرخ رشد و ثبات شرايط اقتصادي، سطح قيمتها و توازن در پرداختها.
- رشد تکنيکى و امکان توسعهٔ ميزان توليد در اقتصاد قبرس.
ميزان رشد GDP در طول سالهاى ۹۳-۱۹۸۹ در حدود ۶% بود و اين از مقدار پيشبينى شده در برنامه ۵% بالاتر بود. در طول اين برنامه رشد اقتصادى به کسب درآمد از بخشهاى صنعت توريسم، خدمات، صدور کالاها و صدور ميوهجات و محصولات کشاورزى بستگى دارد.
ميزان جمعيت شاغل کشور از ۲۳۸،۰۰۰ نفر در سال ۱۹۸۸ به ۱۲۷،۰۰۰ نفر در سال ۱۹۹۲ افزايش پيدا کرد (حدود ۹/۲% رشد داشته است) و اين بيش از ميزان پيشبينى شده در برنامهٔ توسعهٔ اقتصادى بود و بيشتر اين افراد در بخشهاى خدمات و صنعت توريسم بهکار گرفته شده بودند. نرخ تورم نيز به حدود ۵% در طول سالهاى ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۲ رسيد که از ميزان پيشبينى شده در برنامه ۳/۴% بالاتر بود.
برنامههاى توسعهٔ سالهاى ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۳
تمام معيارها و شاخصهاى اقتصادى و اجتماعى نشاندهندهٔ اين موضوع است که قبرس تا قبل از سال ۱۹۷۴ از رشد قابل ملاحظهاى برخوردار بوده است و ميزان GDP در حدود ۷% رشد داشته است و در طول سالهاى ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۳ حدود ۴۰،۰۰۰ شغل جديد ايجاد گرديده بود.
صادرات کالاها و خدمات و توريسم بهعنوان بزرگترين منابع درآمد خارجى در اين سالها مطرح بودهاند. در اين سالها توليد محصولات صنعتى به دو برابر مقدار قبلى و توليدات کشاورزى به حدود سه برابر رسيد و اين پيشرفتها مديون ايجاد طرحها و پروژههاى عمرانى و ساختارى اشاره شده در برنامهٔ دوم توسعه بود. رشد سريع اقتصادى باعث ثبات پولى و ايجاد توازن در پرداختها شده بود و نرخ تورم از ۲/۲% تجاوز نمىنمود. تحولات اقتصادى و ادامهٔ رشد درآمدها باعث بهبود سطح بالائى در شرايط و اوضاع اجتماعى گرديده بود و در طول اين دوره ۱۳ ساله بود که آموزش و تحصيل دورهٔ ابتدائى اجبارى و رايگان گرديد و دورههاى تکميلى آموزشى نيز براى ادامهٔ تحصيل دانشآموزان ايجاد گرديد و طرح مؤسسات جديد و حرفهاى و فنى نيز در طول اين دوره به اجراء درآمدند.
در بخش بهداشتى نيز سرويسهاى مرتبط با اين بخش توسعه يافتند و بدين ترتيب سطح زندگى در قبرس افزايش يافت و تسهيلات اجتماعى بيشترى براى زندگى بهوجود آمد.
تجاوز ترکيه و نتايج آن (The Turkish Invasion & Its Aftermath)
نتايج رضايتبخش ۱۳ ساله (۷۳-۱۹۶۰) برنامههاى توسعهٔ اقتصادى قبرس بهصورت ناگهانى با تجاوز ترکيه در سال ۱۹۷۴ به پايان رسيد. پيامدهاى نامطلوب حاصل از حملهٔ ترکيه عبارتند از:
- مشکل بزرگ پناهندگان بهصورتىکه تقريباً يکسوم جمعيت مکان مناسبى جهت زندگى در اختيار نداشتند.
- افزايش سريع بيکارى و در ادامهٔ اين روند وابستگى شديد اقشار مختلف جامعه به کمکهاى دولتي.
- کاهش شديد فعاليتهاى اقتصادي، درآمد ملى و درآمدهاى شخصى و در ادامه احتياج شديد به سرمايهگذارى خارجي.
- ضعف در فعاليتهاى درآمدساز.
- فشارهاى حاصله در خصوص قدرت مبادله با کشورهاى خارجي.
- کاهش مواد خام و منابع طبيعى و وابستگى به منابع خارجى و توليدات نهائى و منابع خام.
- کاهش عوايد عمومي.
- کاهش سطح بهداشت، آموزش و مسکن مناسب.
برنامهريزى بعد از اشغال
تجاوز در عمل مانع از ادامهٔ فعاليتها و برنامهٔ توسعهٔ اقتصادى در قسمتهاى اشغالى قبرس گرديد. در اين زمان برنامهٔ سوم توسعهٔ اقتصادى عملاً معوق مانده بود و بنابراين ضرورتاً در سالهاى ۱۹۷۵ و ۱۹۷۶ يک برنامهٔ اقتصادى ويژه به اجراء درآمد. خصوصيت اصلى اين برنامه ايجاد شرايط جهت بازگشت تدريجى به استانداردهاى زندگى سالهاى قبل از ۱۹۷۴ بود.
سومين برنامهٔ فوقالعادهٔ اقتصادى از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۱ به طول انجاميد و هدف اين برنامه رسيدن به بالاترين ميزان رشد و ثبات اقتصادي، افزايش درآمد، ايجاد تناسب بين پرداختها و ريشهکن نمودن بيکارى بود. گرچه در زمينهٔ حل مشکل بيکارى و افزايش نرخ رشد بهبود قابل ملاحظهاى حاصل شد وليکن در خصوص ايجاد و زيرسازىهاى اقتصادى موفقيت خاصى بهعمل نيامد.
قوهٔ مقننه (The Legislature)
جدول میزان نمایندگان شهرهای مختلف قبرس
موضوعات جلسات عادی مجلس
انتخابات مجلس
قانوناساسى ۱۹۶۰ تصريح کرده است که بايد ۵۰ نماينده (۷۰% يا ۳۵ نفر از جامعهٔ يونانىنشين قبرس) و (۳۰% يا ۱۵ نفر از جامعهٔ ترکنشين قبرس) انتخاب شوند. طبق قانوناساسى ويژهاى در حال حاضر شمار نمايندگان به ۸۰ نفر افزايش يافته و نمايندگان به مدت ۵ سال انتخاب مىشوند (مواد ۶۲ و ۶۵) طبق قانون اساسى ۱۹۶۰ رئيس مجلس بايد توسط نمايندگان يونانى و معاون رئيس مجلس توسط نمايندگان ترک انتخاب گردند و در زمان غيبت يا عدم صلاحيت رئيس يا معاون مجلس وظايف آنها توسط بزرگترين و ارشدترين نمايندهٔ مجلس انجام خواهد شد (مادهٔ ۷۲). براى تصويب قوانين و تصميمات رأى اکثريت لازم مىباشد (مادهٔ ۷۸). قدرت قانونگذارى درقبرس توسط مجلس اجراء و اعمال مىگردد و وزيران دولت نيز حق دارند. رئيسجمهور و معاون وى حق دارند در خصوص هرگونه قانونى که در مجلس تصويب مىشود و مربوط به امور سياست خارجي، دفاعى و امنيتى مىباشد، اعمال نظر بنمايند.
رئيسجمهور و معاون وى حق بازگرداندن لايحه از مجلس را دارند، مجلس بايد در خصوص هر موضوعى که به آن ارجاع مىشود در مدت ۵ روز و در خصوص امور مالى در مدت ۳۰ روز حکم صادر کند. مجلس مىتواند خود را منحل نمايد وليکن قبل از اتمام کار بايد روز انتخابات بعدى را اعلام و اين انتخابات نبايد کمتر از ۳۰ روز و بيشتر از ۴۰ روز، از روزى که مجلس منحل مىشود انجام پذيرد.
به دنبال تجديدنظر در قانوناساسى در سال ۱۹۸۵ تعداد نمايندگان مجلس به ۸۰ نفر افزايش يافت (۵۶ کرسى براى نمايندگان يونانى و ۲۴ کرسى براى نمايندگان ترکها)، مارونىها، ارامنه، لاتينىها بدون حق رأى حق شرکت در مجلس را دارند.
جدول ميزان نمايندگان شهرهاى مختلف قبرس
نيکوزيا...................... ۲۱ کرسى
ليماسول.................. ۱۲ کرسى
فاماگوستا................. ۱۱ کرسى
لارناکا...................... ۵ کرسى
پافوس..................... ۴ کرسى
کايرنيا..................... ۳ کرسى
هر نماينده مىتواند از طريق احزاب يا مستقلاً در انتخابات شرکت نمايد. جلسات منظم مجلس از ماه سپتامبر آغاز و تا ژولاى به طول مىانجامد و هفتهاى يک روز و معمولاً پنجشنبهها جلسههاى مجلس برگزار مىشود. مجلس وقتى حداقل يک سوم اعضاء حاضر باشند تشکيل جلسه مىدهد و تصميمات و قوانين بايد حداقل به تصويب اکثريت ساده برسد.
موضوعات جلسات عادى مجلس
- قانونگذارى
- معرفى اسناد
- سؤال و جواب نمايندگان
- موضوعات مطروحهٔ نمايندگان
انتخابات مجلس
تا بهحال ۶ دور انتخابات مجلس برگزار شده است (در سالهاى ۱۹۶۰، ۱۹۷۰، ۱۹۷۶، ۱۹۸۱، ۱۹۸۵، ۱۹۹۱).
تقسيمات کشورى (Administration)
جمهورى قبرس به ۶ بخش تقسيم شده است که عبارتند از: نيکوزيا (پايتخت)، فاماگوستا، ليماسول، پافوس، لارناکا و کايرنيا. هر بخش توسط يک فرماندار اداره مىشود. ساختار ادارات محلى در قبرس به سه شکل مىباشد:
- شوراى شهرى در رأس
- هيئت مديرهٔ اصلاحات در سطح ميانه
- کميسيونهاى روستائى در پائينترين سطح
اينها دستگاههاى مستقل هستند، اعضاء اين دستگاهها بهوسيلهٔ مردم انتخاب مىشوند و دولت مرکزى از اين دستگاهها حمايت مىنمايد. قابل ذکر است که در حال حاضر در بخش شمالى قبرس اين تقسيمات اعمال نمىگردد. پايتخت بخش شمالى لفکوشا (قسمت اشغالى نيکوزيا) مىباشد و بخشها و شهرهاى مهم در آن بخش عبارتند از: لفکوشا (نيکوزيا)، قاضى موگيوسا (فاماگوستا)، گيرين (کايرنيا) و گوزل يورت (مورفو).
ادارات مستقل (Independent Offices)
ادارات مستقلى در قبرس وجود دارند که تحت نظارت هيچ وزارتخانهاى نيستند و بهصورت مستقل عمل مىکنند که عبارتند از:
- ادارهٔ عمومى وکلا (بهوسيلهٔ رئيسجمهور و با شرکت وکلاى طراز اول تشکيل مىشود).
- ادارهٔ حسابرسى قبرس
- کميسيون برنامهريزى
- کميسيون سرويسهاى آموزشى
- کميسيون سرويسهاى عمومى (توسط رئيسجمهور و اعضاء آن به مدت ۶ سال انتخاب مىشوند).
چگونگى شکلگيرى ارادهٔ سياسى
گروههای ذینفع
نهادهای سیاسی
سندیکاها و ...
در خصوص نحوهٔ شکلگيرى ارادهٔ سياسى در قبرس بايد اذعان نمود که گرچه در مورد تمام مسائل و موارد مهم و قابل توجه، شوراى وزيران، پارلمان و شوراى ملى قبرس که متشکل از دولت، رهبران احزاب قانونى قبرس و ديگر مقامات درجه اول مىباشد، بحث و اظهارنظر مىنمايند وليکن در خصوص مسائل سياست خارجي، دفاعى و امنيتى شخص رئيسجمهور مسئول و داراى حق رأى نهائى مىباشد.
گروههاى ذينفع
از جمله گروههاى ذينفع در قبرس اتحاديههاى تجارى و اقتصادى مىباشند که نفوذ و تسلط زيادى بر منابع و امکانات موجود در قبرس دارند و به نحو غير مستقيم در خصوص مسائل داخلى وارد عمل مىشوند و بر نحوهٔ شکلگيرى قوانين و دستورات اثر مىگذارند.
نهادهاى سياسى
احزاب سياسى در بخش يونانىنشين قبرس
ADISOK) Ananeotiko Dimokratiko Sosialistiko Kinima .۱): اين حزب در سال ۱۹۹۰ تأسيس شد، اين حزب قطعنامههاى سازمان مللمتحد در خصوص حل مسئلهٔ قبرس حمايت مىکند. رهبر اين حزب ميخائيل پاپاپترو مىباشد.
۲. AKEL) Anorthotiko Komma Ergazomenou Laou): اين حزب در سال ۱۹۴۱ بهوجود آمد و پيرو اهداف حزب کمونيست قبرس مىباشد و بيش از ۱۴ هزار عضو دارد. دبير کل اين حزب دميتريس کريستوفياس مىباشد.
۳. DIKO) Dimokratiko Komma): اين حزب در سال ۱۹۷۶ تأسيس شد و در خصوص حل مسئلهٔ قبرس از قطعنامههاى سازمان مللمتحد حمايت مىکند. رهبر اين حزب اسپيروس کيپريانو مىباشد.
۴. DISY) Dimokratikos Syagermos): اين حزب در سال ۱۹۷۶ تأسيس شد، اين حزب خواهان مداخلهٔ بيشتر غرب در حل مسئله قبرس مىباشد، اين حزب بيش از ۱۰ هزار عضو دارد. رهبر اين حزب گلافکوس کلريديس مىباشد.
۵. EDEK) Ethnki Dimokratiki Enosi Kyprou- Socialistiko Komma) (اتحاديهٔ دمکراتيک ملى قبرس - حزب سوسياليست): اين حزب در سال ۱۹۶۹ تأسيس شد و از استقلال، عدم تعهد، يکپارچگي، غير نظامى کردن قبرس و بنا گذاردن سوسياليسم در قبرس حمايت مىکند. رهبر اين حزب دکتر واسوس ليساريديس مىباشد.
۶. Komma Philelftheron (حزب ليبرال): اين حزب در سال ۱۹۸۹ تأسيس شد، اين حزب از قطعنامههاى سازمان مللمتحد در خصوص حل مسئله قبرس حمايت مىکند و رهبر اين حزب آقاى نيکوس ا.رولانديس مىباشد.
۷. PAKOP (حزب پناهنده): اين حزب در سال ۱۹۹۱ تأسيس شده است.
احزاب سياسى در بخش ترکنشين قبرس
۱. CTP) Cumhuriyetci Turk Partisi): اين حزب در سال ۱۹۷۰ تأسيس شده است و به اصول سوسياليسم و عقايد ضد امپرياليستى معتقد است و در تمام شهرهاى بخش شمالى قبرس فعال است، رهبر اين حزب عسگر اوزگور و دبير کل آن طلعت اوسار مىباشد.
۲. DMP) Demokratik Mucadele Partisi): اين حزب در سال ۱۹۹۰ تأسيس شده است.
۳. DP) Demokrat Parti): اين حزب در سال ۱۹۹۲ تأسيس شده است و رهبر اين حزب هکل آتون مىباشد.
۴. HDP) HurDemokrat Partisi): اين حزب در سال ۱۹۹۱ تأسيس شده است و رهبر اين حزب عصمت کوتاک مىباشد.
۵. SDP) Sosyal Demokrat Partisi): رهبر اين حزب ارگون وهبى مىباشد.
۶. TKP) Toplumcu Kurtulus Partisi): اين حزب در سال ۱۹۷۶ بهوجود آمد و معتقد به اصول سوسياليسم و حل مسئلهٔ قبرس و عدم تعهد مىباشد. رهبر اين حزب مصطفى آکينجى و دبير کل آن اردال لورچ مىباشند.
۷. UBP) ULusal Birlik Partisi): اين حزب در سال ۱۹۷۵ تأسيس شده است و داراى گرايشهاى دستراستى است و به عقايد آتاتورک گرايش دارد و از راهحل مسالمتآميز و سيستم دو منطقهاى و دو جامعهاى قبرس حمايت مىکند. رهبر اين حزب دکتر درويش اروغلو مىباشد.
۸. YDP) Yeni Dogus Partisi): اين حزب در سال ۱۹۸۴ تأسيس شده است و گرايشهاى دستراستى دارد و به اقتصاد مختلط معتقد است. رهبر اين حزب على اوزکان آتنيشک مىباشد.
۹. YKP) Yeni Kibris Partisi): اين حزب در سال ۱۹۸۹ تأسيس شده است و رهبر اين حزب آلپى دوردوران مىباشد.
سنديکاها و ...
نزديک به ۸۵% از کارگران در قبرس تحت لواى اتحاديههاى کارگرى سازماندهى شدهاند. اکثريت کارگران سازماندهى شده عضو يکى از دو کنفدراسيون اتحاديههاى کارگرى فدراسيون سراسرى کارگران و کنفدراسيون کارگران قبرس مىباشند.
PEO
فدراسيون سراسرى کارگران. اين حزب داراى ۷۲ هزار نفر عضو مىباشد و در سال ۱۹۴۱ تأسيس شده است و عضو فدراسيون جهانى اتحاديههاى کارگرى مىباشد.
اتحاديههاى کارگرى وابسته به PEO
- (Cyprus Hotels & Catering Establishment Employees Trade- Union): اين اتحاديه حدود ۶۲۳۳ نفر عضو دارد و در سال ۱۹۸۵ تأسيس شده است و عضو اتحاديههاى بينالمللى کارگرى (امور مربوط به هتل و صنعت هتلداري) مىباشد.
- (Pancyprian Government & Military Workers Trade Union): اين اتحاديه ۵۴۴۵ نفر عضو دارد و عضو اتحاديهٔ بينالمللى کارگرى مىباشد.
- (Pancyprian Transport. Port Seamen & General Workers Trade- Union): اين اتحاديه ۳۱۳۳ نفر عضو دارد.
- (Cyprus Commercial & Industrial Workers Trade- Union): اين اتحاديه ۷۳۶۵ نفر عضو دارد و عضو اتحاديهٔ کارگرى بينالمللى بخش بازرگانى مىباشد.
- (Cyprus Metal Workers, Mechanics & Electricians Trade- Union): تعداد ۴۷۱۰ نفر عضو دارد.
- (Cyprus Clothing & Footwear Workers Trade- Union): اين اتحاديه ۹۸۵۸ نفر عضو دارد.
- (Cyprus Building, Wood, Miners & General Workers Trade- Union): اين اتحاديه ۲۰،۶۹۵ نفر عضو دارد.
- (Cyprus Press & Printing Workers Trade- Union): اين اتحاديه ۶۷۸ نفر عضو دارد.
SEK
کنفدراسيون کارگران قبرس که حدود ۵۱،۶۸۱ نفر عضو دارد و در سال ۱۹۴۳ تشکيل شده است و عضو اتحاديههاى بينالمللى کارگرى (CTUC ،ETUC، (ICFTU مىباشد.
اتحاديههاى کارگرى وابسته به SEK
Seeyolpme Letoh & Lairtsudni Fo Noitaredef -
Sedart Deilla & Srenim, Srekrow Noitcurtsnoc Fo Noitaredef -
Seeyolpme Laicremmoc Fo Noitaredef -
Srekrow Larutlucirga & Muelortep, tropsnart Fo Noitaredef -
Srekrow Secivres Cilbup & Yratilim, Tnemrevog Fo Noitaredef -
Seeyolpme Tnemnrevog Imes Fo Noitaredef -
اتحاديههاى کارگرى مستقل Oelmek, Etyk, Poed, Pasidi, Deok, Poas
اتحاديههاى کشاورزى Pek, Eka, Agrotiko, Oebk, Kebe
اطلاعات فردى و اجتماعى مقامات مملکتى
رئيسجمهور قبرس: گلافکوس کلريديس (Glafcos Clerides)
کلريديس در ۲۴ آوريل ۱۹۱۹ در نيکوزيا متولد شده است و در طول چهل سال اخير در تحولات قبرس نقش مهم و اساسى ايفاء نموده است. در طول جنگ دوم جهانى کلريديس مدت ۳ سال را در زندان آلمان گذرانده است و در طول سالهاى ۱۹۵۵-۱۹۵۹ در رشتهٔ حقوق فعاليت نمود. کلريديس در طول مذاکرات استقلال قبرس در سال ۱۹۵۹ نقش فعالى را ايفاء نمود و در سال ۱۹۶۰ بهعنوان نماينده به مجلس راه يافت و از سال ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۶ بهعنوان رئيس مجلس فعاليت نمود. کلريديس در سال ۱۹۶۸ مذاکرات مستقيم را با طرف ترکنشين تحت نظارت سازمان مللمتحد آغاز نمود و در سال ۱۹۷۴ نيز مسئول مذاکرات با طرف ترک بود. در فوريهٔ ۱۹۷۶ حزب دمکرات رالى را بنيانگذارى نمود که در سالهاى ۱۹۸۵ و ۱۹۹۱ بهعنوان بزرگترين حزب مطرح بود. وى خواستار ادامهٔ مذاکرات و حل مسئلهٔ قبرس تحت نظارت سازمان ملل مىباشد و بهعنوان يک سياستمدار برجسته از محبوبيت عمومى برخوردار بوده و علاقهمند ايجاد و گسترش روابط بين دو کشور جمهورى اسلامى ايران و قبرس در تمام زمينهها مىباشد.
وزير امور خارجه: آلکوس ميخائيليديس (Alecos Michaelides)
وى متولد سال ۱۹۳۳ مىباشد و در دانشگاههاى آمريکائى تحصيل نموده است و در امور اقتصادى متخصص مىباشد. آلکوس مطالعه در خصوص صنعت توريسم را از سال ۱۹۷۲ آغاز نمود و در همان سال نيز به عضويت حزب دمکراتيک قبرس درآمد و در سال ۱۹۷۶ به مجلس راه يافت و در طول سالهاى ۱۹۷۷-۱۹۸۱ بهعنوان رئيس مجلس فعاليت مىنمود، وى در سال ۱۹۸۱ حزب دمکراتيک پيشرو را بنيان نهاد و در سال ۱۹۸۷ اين حزب به حزب دمکراتيک رالى پيوست و بهعنوان معاون رئيس حزب شروع بهکار نمود وى خواهان ارتباط قوى بين ايران و قبرس مىباشد.
وزير کشور: دنيوس ميخائيليدس (Dinos Michaelides)
دنيوس در سال ۱۹۳۷ متولد شده است و در رشتهٔ حقوق و علوم سياسى دانشگاه يونان تحصيل کرده است، وى در سال ۱۹۶۱ بهعنوان عضو سرويس ديپلماتيک برگزيده شد و از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۸ در سفارت قبرس در آتن خدمت نمود و از سال ۱۹۶۲ تا ۱۹۷۲ بهعنوان مدير دفتر ديپلماتيک وزير امورخارجه قبرس فعاليت نمود. از سال ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۸ وى بهعنوان سفير در سفارت قبرس در مصر فعاليت نمود و از سال ۷۸ تا ۸۰ بهعنوان مشاور ويژه در دفتر رياست جمهورى بود و از سال ۸۵ تا ۸۸ بهعنوان وزير کشور انتخاب و از سال ۱۹۹۱ بهعنوان نماينده به مجلس راه يافت و به حزب دمکرات رالى پيوست. دنيوس خواهان عميقتر شدن روابط بين دو کشور جمهورى اسلامى ايران و کشور متبوع خود مىباشد.
وزير کشاورزى و منابع طبيعى: کوستاس پتريديس (Costas Petrides)
وى در سال ۱۹۴۹ متولد شده است و در سال ۶۸-۶۹ در رشتهٔ حقوق و علوم سياسى در آتن تحصيل نموده است و از سال ۷۴ تا ۱۹۸۱ در دانشگاههاى مختلف بهعنوان استاد تدريس نموده است.
وزير کار و بيمهٔ اجتماعى: آندرياس موشيوتاس (Andreas Moushouttas)
وى در سال ۱۹۳۹ بهدنيا آمد و در رشتهٔ حقوق در آتن تحصيل نموده است و از سال ۷۹ تا ۸۴ رئيس بخش برق قبرس بود. از سال ۸۵ تا ۸۸ وزير کار بود و از سال ۸۸ تا ۸۹ بار ديگر بهعنوان رئيس بخش برق قبرس انتخاب گرديد.
وزير صنعت و بازرگانى: استيليوس کيلياريس (Stelios Kiliaris)
وى در سال ۱۹۵۱ متولد شده است، در طول سالهاى ۷۰ تا ۷۱ در رشتهٔ اقتصاد در دانشگاههاى آتن و انگلستان تحصيل نموده است و از سال ۱۹۷۷ تا ۸۲ مسئول دفتر اقتصادى وزارت دارائى بود. وى بارها علاقهمندى خود را از گسترش روابط بين ايران و قبرس اعلام نموده است. وى از سال ۸۹ تا ۹۳ در مشاغل مختلفى در امور اقتصادى به فعاليت پرداخته است.
وزير امور مالى و دارائى: فدروس اکونوميديس (Phaedros Economides)
در سال ۱۹۴۵ متولد شده است و در رشتهٔ اقتصاد تحصيل نموده است و از سال ۱۹۷۰ تا ۱۹۹۳ بهعنوان مدير در بخشهاى مختلف اقتصادى و امور صادرات و واردات مشغول بهکار بوده است.
وزير ارتباطات و امور عامالمنفعه: آداموس آداميديس (Adamos Adamides)
وى در سال ۱۹۴۲ بهدنيا آمده است و از سال ۶۰ تا ۶۵ در رشتهٔ حقوق در دانشگاه آتن تحصيل نموده است و از سال ۶۹ تا ۹۳ بهعنوان وکيل دعاوى در قبرس مشغول بهکار بوده است.
وزير آموزش و پرورش: خانم کليرا آنگليدوو (Clairs Angelidou)
وى در سال ۱۹۳۲ متولد شده است و از سال ۱۹۵۶ تا ۱۹۹۱ بهعنوان معلم مدارس متوسطه فعاليت مىکرد و در سال ۱۹۹۱ بهعنوان نماينده به مجلس راه يافت، وى همچنين رياست کلوپ زنان فاماگوستا را برعهده داشت و عضو نويسندگان قبرس و يونان بوده است.
وزير دفاع: کوستاس الياديس (Costas Eliades)
وى در سال ۱۹۵۰ متولد شده است و دانشجوى مدرسهٔ پزشکى دانشگاه آتن مىباشد. وى از سال ۸۳ تا ۹۳ بهعنوان پزشک در قبرس فعاليت نموده است. در سال ۱۹۸۶ بهعنوان رئيس کميتهٔ حزب دمکراتيک در لارناکا و در سال ۱۹۹۱ بهعنوان نمايندهٔ مجلس انتخاب شده است.
وزير بهداشت: مانوليس کريستوفيديس (Manolis Christofides)
در سال ۱۹۴۱ متولد شده است و در رشتهٔ علوم سياسى و اقتصاد در آتن تحصيل نموده است و ۲۵ سال بهعنوان وکيل در قبرس فعاليت نموده است و از سال ۸۱ تا ۱۹۹۱ بهعنوان نماينده در مجلس فعاليت نموده است.
وزير دادگسترى: آلکوس اوانگيلو (Alecos Evangelou)
وى در سال ۱۹۳۹ متولد شده است و در سال ۱۹۶۵ در رشتهٔ حقوق در لندن تحصيل نموده است.
سخنگوى دولت: ييانکيس کاساليديس (Yiannakis Cassoulides)
در سال ۱۹۴۸ متولد شده است و در دانشگاه ---- در رشتهٔ پزشکى تحصيل نموده است و در سال ۱۹۹۰ رئيس حزب دمکراتيک شد و در سال ۱۹۹۱ تا ۹۳ بهعنوان نماينده وارد مجلس شد.
رئيس مجلس: آلکسيس گالانوس (Alexis Galanos)
متولد ۱۹۴۰ مىباشد و از سال ۵۸ تا ۱۹۶۲ در رشتهٔ اقتصاد تحصيل نموده است و در سال ۱۹۷۶ بهعنوان نماينده وارد مجلس شد و تا سال ۱۹۸۵ در رياست کميسيونهاى مختلف در مجلس فعاليت نمود و در سالهاى ۸۱ تا ۹۱ بهعنوان سخنگوى حزب دمکراتيک فعاليت نمود و از سال ۸۰ تا ۸۹ عضو شوراى ملى قبرس بود و در سال ۸۹-۹۰ دبير کل حزب دمکراتيک گرديد و بعد به معاونت رئيس حزب دمکراتيک رسيد و در سال ۱۹۹۱ بهعنوان رئيس مجلس برگزيده شد. وى خواهان گسترش روابط دو کشور ايران و قبرس در زمينههاى اقتصادى مىباشد.
رئيس دادگاه عالى: آندرياس نيکولاس ليوزيو (Andreas Nicolas Loizou)
وى متولد سال ۱۹۲۶ مىباشد و در سالهاى ۴۵-۵۰ در رشتهٔ حقوق تحصيل نموده است و در سال ۵۳ عضو سرويس قضائى قبرس گرديد و طى سالهاى ۶۰ تا ۶۱ بهعنوان اولين کنسول قبرس در سازمان ملل خدمت کرد و از سال ۷۱ تا ۸۸ بهعنوان قاضى در دادگاه عالى قبرس فعاليت نمود و از سال ۸۸ بهعنوان رئيس دادگاه عالى برگزيده شده است، وى در سال ۱۹۹۰ بهعنوان قاضى دادگاه اروپائى در خصوص حقوق بشر بهمدت ۹ سال انتخاب شده است