به خوابی دیدمش غمگین نشسته
گرفته در بغل چنگی گسسته
من این چنگ حزین را می شناسم
دریغا عشق من ، عشق شکسته
Printable View
به خوابی دیدمش غمگین نشسته
گرفته در بغل چنگی گسسته
من این چنگ حزین را می شناسم
دریغا عشق من ، عشق شکسته
دیشب کلام نقره ی نازت عجیب بود
با من که آشنای تو بودم ، غریب بود
بود و میهمان و تو و ماه و آسمان
زیبا خیال می کنم او یک رقیب بود
به هر در جستمش در بر رخم بست
چو افتادم ز پا بگشود در را
منم سهراب سرگردان که بر خک
به وقت مرگ می بیند پدر را
ز چه ره تو آمدستي كه چنين شكسته بالي
ز كدام قصه آيي كه جدا ز حس و حالي
بنشستمت كه آيي و كه با منت نشيني
نه به يك شب و يكي روز كه صد هزار سالي
نبرم از تو امید ای نگارین
که تا از من نبرد جان شیرین...
گر امیدم نماند وای جانم
که بی امید یکساعت نمانم
اگر دستم رسد بر چرخ گردون
از او پرسم که این چون است آن چون
یکی را می دهی صد ناز و نعمت
یکی را نان جو آلوده در خون
اي دل كه به آزادي خود خرسندي
غافل كه اسير خود به صد پيوندي
چون مرغ قفس كه با قفس گردانند
عالم همه گشjي و همچنان در بندي
ای عشق مدد کن که به سامان برسیم
چون مزرعه تشنه به باران برسیم
یا من برسم به یار یا یار به من
یا هردو بمیریم و به پایان برسیم
درین غــــربت ســـرا بیمــــــــــار و زارم
بــــه کنج بیکســـــی زار و نـــــــــــــزارم
بیــــــا جـــانا شبــی حال دلـــم پــــــــــرس
دمـــــی تسکین شـــــــود درد هـــــــــزارم
درین غــــربت ســـرا گــــم کـــرده خـــانـه
غــــم مارا در اینجــــــا کس نــــــــدانـــــــه
اگــــر دوستی بیـــــایــــد پیش رویـــــــــــم
کشــــم آهـــــــی ز بیــــــداد زمــــــــانـــــه