بسترم
صدف خالی یک تنهایی است
و تو چون مروارید
گردن آویز کسان دیگری
Printable View
بسترم
صدف خالی یک تنهایی است
و تو چون مروارید
گردن آویز کسان دیگری
آب از سرم گذشته
فریاد میزنم دوستت دارم
و تو آرام وخونسرد
به ترکیدن حباب ها می خندی
در میلیونها سلول تنم فقط یک زندانی وجود دارد
چه امتحان سختی است، خیابان؛
همه از آن رد می شوند ...
" (؟) "
عشق را باید از ریاضی یاد گرفت.../
از هر راهی...x را پیدا میکند./
دیگران برای خوابیدن قصه می گویند...
ما قصه ی خود را می گوییم
تا دیگران بیدار شوند...!!
منت دختر را قشنگ میکشد
علیرضا جمشیدی
...
شب نيامده به روشنی روز است.
سوزن، قافله سالار نخ است.
«خود رو» گام مدور برمیدارد.
پرويز شاپور
...
عمر انسان لحظه به لحظه فوت میشود.
غم؛ واحد سنجش شادیهاست.
تا امروز ديروز نشود، فردا امروز نخواهد شد.
پرويز شاپور