نقد grave of the fireflies (گورستان کرم های شب تاب)
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سلام دوستان
این نقد رو برای دوست داران این کارتون می نویسم.
امید وارم براتون مفید باشه.
کارتون grave of the fireflies بدون شک یکی از بهترین کارها و انیمیشین های studio ghibli هست و نوع این کارتون تراژدی است.
به نظر من این کارتون بهترین کار Isao Takahata هست.
این فیلم تاثیر خیلی خیلی زیادی بر افراد داره به طوری که من تا حالا با چندین مورد برخورد کرده ام که در حال دیدن فیلم و بعد از آن قادر به کنترل کردن احساسات خود نبوده اند.
فیلم نامه ی این انیمیشین توسط Akiyuki Nosaka هستش که به نظر من نقطه قوت این فیلم فیلم نامه و موضوع اون هست و نباید از تلاش ها و قدرت خارق العاده ی Isao Takahata که علاوه بر کار کارگردانی به کشیدن و انجام Screenplay این کارتون حمت گمارده چشم پوشی کنیم.
به نظر من Screenplay و فیلم نامه مکمل هم هستند و وقتی با یک کارگردانی خوب جمع بشن می شه یه فیلم و یا انیمیشین خوب مثل grave of the fireflies.
بر اساس زندگینامه ای که Akiyuki Nosaka درمورد خودش نوشته است فیلم در جریان بمب باران جنگ جهانی دوم ساخته شده است.
این فیلم با محوریت « سِتا » پسر یک سرباز طماع نیروی دریایی و خواهر کوچک بی گناهش «ستسوکو »ساخته شده است.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
خلاصه ای از فیلم:
همونطوری که گفتم این فیلم با محوریت « سِتا » پسر یک سرباز طماع نیروی دریایی و خواهر کوچک بی گناهش ستسوکو ساخته شده است.
جدال آنها برای زنده ماندن درست از زمانی که توسط سربازان B29 آمریکایی هدف گلوله قرار می گیرند ــ مادر به سختی مجروح شده و در بیمارستان بستری است. جایی که او مدتی بعد می میرد. بچه ها به نیشینومیا می روند تا با خاله شان زندگی کنند.
خاله شان زنی سرد و نامهربان و در خدمت خودش است و اصلا حوصلۀ « سیتا » و« ستسوکو » را ندارد. مخصوصا وقتی که در زیر نور مهتاب به دنبال کرم های شبتاب می گردند، کنار ساحل بازی می کنند یا اطراف خانه قدم می زنند به جای اینکه به او کمک کنند.
وقتی که بچه ها بیشتر و بیشتر از طرف خاله شان تحقیر شدند تصمیم به فرار گرفتند....
می خوستم خلاصه ی بقیه ی داستان رو براتون بنویسم ولی دیدم که حیفه. بهتره برید خودتون این کارتون و یا فیلم رو ببینید، اگه خلاصه رو بیشتر از این بهتون بگم از هیجانتون در هنگام دیدن این فیلم کم می شه و واقعا حیفه!
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
همونطوری که گفتم این کارتون نوعی تراژدی است و اصلا در ظاهر پایان خوب و خوشی ندارد و می توان گفت که اتفاقات بدی در جریان این کارتون برای شخصیت های این کارتون می افتد.
به نظر من آهنگ این کارتون خیلی خیلی به تاثیر گذاری و موفقیت آن کمک کرده است. موسیقی متن این فیلم توسط Michio Mamiya ساخته شده است.دوره های ممتد سکوت در موسیقی متن فیلم وجود دارد. آهنگ به تنهایی خیلی کم به کار رفته. با این حال هنوز هم فیلم موسیقی متن قدرتمندی دارد.
این کارتون برای ما نوعی درگیری ذهنی ایجاد می کند و آن این است که چه کسی برای گرفتاری این بچه ها مقصر شناحته می شود؟ فیلم هرگز جواب این سوال را به بیننده نمی دهد. یا این سوال که چه کسی برای آنها غصه می خورد؟
به نظر من از دیگر عوامل تاثیر گذاری این کارتون این است که شخصیت های اول این داستان بسیار برای ما جلب توجه کننده هستند و ما آنها را در خلال داستان به عنوان شخصیت های خوبی می پذیریم و اینکه آنها به گرفتاری بیفتند در حالی که بیگناه هستند علارقم تلاش بیش از حدشان برای ما بسیار سخت و درد آور است.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نتایج داستان:
به نظرم برای Isao Takahata آسان است که یک فیلم ضد آمریکایی بسازد، ولی او بهتر عمل می کند. به جای آن او به خوبی نشان می دهد که جنگ می تواند برای قربانیان نتایج مهلک و وخیمی داشته باشد.
او همچنین از اینکه از هر شخصیت یک قهرمان یا یک تبهکار بسازد اجتناب می کند و به جای آن فیلم را داستانی بسیار انسانی بدون هیچ شخصیت کاملا « خوب » یا « بد » تعریف می کند.
معمولا هر کسی فکر می کند که این نوع داستان برای « اکشن کامپیوتری » مناسب است. ولی grave of the fireflies به خوبی ثابت کرد که می تواند خود را با انیمیشن نشان دهد.خبری از جلوه های فوق العادۀ بصری نیست. اگرچه فیلم مانند دیگر محصولات ghibli مجلل و مهیج است و هیجان انگیز ترین هنر این فیلم که چقدر ما را تحت تأثیر قرار می دهد که برای « سیتا » و « ستسوکو » غصه می خوریم. عشق جدا نشدنی آنها و همراهیشان در طول داستان در محوریت است.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
حرف های آخر:
الان 2 ساعته که دارم این نقد رو می نویسم و اصلا احساس خستگی نمی کنم. چون به راحتی می بینیم که می تونم در حوادث و اتفاقات داستان سیر کنم و تک تک اونها رو به خاطر بیارم و برداشت خودم رو از اون برای شما دوست عزیز بنویسم و این هم خودش یکی دیگه از جنبه های قدرتمند داستان هست که من رو مجذوب کرده!
من هر وقت یاد grave of the fireflies می افتم به یاد فیلم زیبای gladiator می افتم و تاثیری که اون روی من داشت که تا 2و3 روز کامل توی ذهنم بود.
این فیلم نیز اینگونه بود و من رو به فکر فرو برد و هم اکنون هم که به یاد اون می افتم من رو به فکر فرو می بره!
اگر مشکلی و یا کاستی و کمی در این نقد دیدین من رو از راهنمایی خودتون محروم نکنید.