Snowberry یا همان مروارید سفید درختچه ای اسـت برگریز از خانـواده CARPRIFFOLIACEAE که بومی شمال آمریـکا و کانادا می باشد.این گیاه به دلیل داشتن میوه های زیبا
در پاییز و زمستان جزء گیاهان زینتی محسوب می شود. این گیاه به دلیل مقاوم بودن دز زیسـتگاه های مختلفی می توانـد رشد کند و در کوه های سایه دار و مرطـوب و جنگلها
و دشت ها و کنار رودخانه ها دیـده می شود. در ایـران این گیـاه در باغ گیـاه شـناسی ملی ایـران و باغ دانـشگاه کـشاورزی کرج نگـهداری می شـود. مـیوه های این گیـاه بـرای
پرندگان جذاب می باشد.
مروارید سفید درختچه ای توخالی با ریشه های کوچـک می باشـد و ریشـه ای بین 1 تا 2 متر دارد. این درخـتچه شاخـه هایی مـتراکم و پرپشـت دارد و برگ ها که بیضی شکل
می باشند و اندازه و شکل متفاوتی دارند، به صورت برعکس روی شاخه ها گسـترده شده اند. برگ ها 5 سانـتی متر طول دارند. گل آذیـن شامـل 16 گـل می باشـد و هر گـل
شامل یک کاسه گل کوچک می باشد. گل های این گیاه صورتی رنگ و حدود 6 میلی متر می باشند و در فاصله مهر تا اسفند ظاهر می شوند. مـیـوه های این درخـتچه کـروی
شکل بوده و بزرگ و گوشتدار و زینتی هستند و به رنگهای سفید، صورتی و قرمز دیـده می شوند. در فصل زمستان پس از ریزش برگ ها میوه ها باقی می ماننـد و نســبت به
سرما مقاوم می باشـند و ظاهری زیـبا به این گـیاه می بخشـند. پرنـدگان بـعد از آنـکه میـوه های این گیـاه را می خورند، دانـه ها را پراکنده می کنند. بوتـه این گیاه منبع غذایی
مهمـی برای حیـواناتی نظـیر بز کوهـی آمریـکایی، گوزن، خرس و دام هایی مانـند گاو و گوسفند می باشد. از این درخـتچه در مناطق ساحلی برای کنـتـرل فرسـایش استفاده
می شود.
نگهداری از گیاه مروارید سفید:
باید این گیاه در نیم سایه یا آفـتاب قرار گیـرد.بهترین تولید میـوه زمانی صورت می گیرد که این گیاه در آفتاب کامل قرار داشته باشد.گیاهی مقاوم می باشد و با طیف گسترده ای
از خاک سـازگار است و حتی در خـاک هایی که غنی نیستـند می تواند رشد کند. ولی در حالت عادی خاک مرطوب و خوب زه کشی شده، خاک مناسب می باشد.از 6 -درجه تـا
9 درجه برای این گیاه دمای مناسب می باشد. بهتر است در فاصله بین زمستان تا اوایل بهار این درختچه هرس شود.
بومیان آمریکا از این گـیاه به عنـوان دارو و صـابون استفاده می کنند. در روسیه میـوه های این گیاه را در دست خرد کرده و به عـنوان تسکین دهنده و لوسـیون استفاده می شود.
تکثیر:
ازدیاد این گیاه از طریق تقسیم بوته در اسفند ماه و فروردین ماه - جدا کردن پاجوش و همچنین از طریق قلمه خشبی می باشد.
بیـماری خاصـی این گیـاه را تهـدید نمی کنـد ولی بایـد مراقـب بیـماری های لـکه بـرگی، سفـیدک پودری و پوسـیدگی تـوت بـود.
منبع : nargil.ir
