نویسنده,شاعر و سیاستمدار فرانسوی قرن نوزدهم,کسی که آرمان های دوره رمانتیک را همچون بهتوون اینبار در ادبیات به کمال رساند."ادبیات رمانتیک تا قبل از قرن نوزدهم شکل نگرفته بود.هنگامی که زندگی مردم از لحاظ سیاسی آزادتر از هر موقع در تاریخ بود و هنگامی که فرهنگ غرب عمدتا تحت تاثیر عقاید ارسطویی قرار گرفته بود,قرن نوزدهم شاهد ظهور عده ای از رمان نویسان بود که برجسته ترین انها ویکتور هوگو نام داشت"-به نقل از مانیفیست رومانتیک
ویکتور ماریه هوگو در 26 فوریه 1802 میلادی در بزانکان فرانسه متولد شد.پدرش کنت جنرال لئوپولد هوگو و مادرش سوفی نام داشت.بعد از جدا شدن پدر و مادرش در سال های بعد از تولد او,به دبیرستان شبانه روزی لویی لو گراند فرستاده شد و پس از پایان تحصیلات مفتخر به دریافت گواهینامه در رشته وکالت شد.اما هوگوی جوان به نویسندگی علاقه داشت.
استعداد او در نویسندگی و شعرسرایی به سرعت نمایان شد تا اینکه در سال 1817 بواسطه یکی از اشعارش از طرف اکادمی فرانسه مورد تقدیر قرار گرفت.هوگو علاوه بر شعرسرایی. تصمیم به تاسیس مجله ای ادبی با نام "ادبیات محافطه کارانه" گرفت و مدتی کوتاه پس از آن اولین کتاب خود را در سال 1822 به پایان رساند.
در دهه 1820 با آدل فاوچر دختر یک افسر دولتی در وزارت فرانسه ازدواج کرد ولی همچنان مشغول به انتشار کتاب و مقالات ادبی گوناگون ماند.
درکتابی که در سال 1827 با عنوان کرام ول نوشت صراحتا نظرش را درباره اهمیت رهایی از قید و بند های گذشته و حرکت به جلو ابراز کرد که این کار بعنوان جرقه ای برای نزاع بین روشنفکران مکتب کلاسیسیسم و رمانتیسم و تبدیل شدن هوگو به پیشرو نویسندگان عصر رمانتیک بود.
با انتشاز کتابی با عنوان "هرنانی" در 1830.شهرت رو به رشد او باعث شرکت در انتخابات اکادمی فرانسه در سال 1841 شد. در این دوره از زندگی مشغول به نوشتن دفترچه غزل هایش گشت که به گفته خودش الهام بخش این اشعار جولیت دروئت بود,کسی که با او تا اخرین لحظه مرگش در 1833 ماند.
دو سال بعد از انتخابات .دخترش و همسر او طی حادثه ای در سن غرق شدند.هوگو دراین مدت از انظار عمومی فاصله گرفت و تا مدتها چیزی ننوشت.
بعد از پشت سر گذاشتن بحران هوگو قدرتمند تر از قبل در چهره سیاست ظاهر شد.وقتی که در 1848 انقلاب فرانسه پیروز شد او خود را با شعار دفاع از عدالت در جامعه فرانسه با حزب جمهوری خواهان همراه کرد.
در 1851 هوگو به بلژیک گریخت,جایی که دوران اسارتش را برای 20سال گذراند و در این موقع در کنار چند اثر دیگر.بهترین اثر خود را با عنوان"بینوایان"در 1862 خلق کرد.
بعد از گذشت چندی از انقلاب دوم در سال 1870 هوگو به فرانسه بازگشت.او مشارکت خود در سیاست را دوباره از سر گرفت و به نمایندگی در شورای ملی فرانسه انتخاب شد و در 1876 به او لقب سناتور اعطا گردید.
ویکتور هوگو در روز 22می 1885 درگذشت.مراسم یادبود او با شرکت تعداد بسیار زیادی از مردم فرانسه همراه بود و آرامگاه او اکنون در پانتئون فرانسه است......
