آبزیان ( روش های نگهداری و پرورش و....)!!

[Vmusic]

از (¯`•Boye_Gan2m•´¯) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) عزيز براي تنظيم فهرست اين تاپيك تشكر مي كنم.

Post Merged by Dianella

==================


فهرست بندی تاپیک آبزیان ( روش های نگهداری و پرورش و....)!!


آموزش پرورش میگو ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
روشهای نگهداری ماهی در مخازن آب سرد ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
بیماری های ماهی آکواریومی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
صدف دوکفه ای مَلوک ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
تنظیم PH در آکواریم های آب شیرین ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ماهی های آکواریومی قابل تکثیر در ایران ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
«خانواده گوارامیها» ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
خانواده ماهیهای سیچلاید ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
خانواده ماهیهای تترا ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
خانواده ماهیهای بارب ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
خانواده ماهی های طلایی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ایجاد چرخه آکواریم، بدون نیاز به ماهی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
پرورش ماهی بس دریائی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
پرورش تیلاپیا ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی در پرورش ماهیان دریایی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
آشنايي با ماهي زينتي بادكنكي- ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
گلاس فيش يا ماهيان شيشه اي ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
آماده سازي استخرهاي پرورش ميگو ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
نگهداري از Discus در يك آكواريم عمومي ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
روشهای تعیین سن ماهیان ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ماهيان ترانس ژنيک ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
انجماد اسپرم ، کاربرد و روش انجام آن در ماهيان ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ماهيان آبهای عميق دريا ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
تغذيه ماهيان پرورشی(گرمآبی) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
فيلماهي ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
استرلياد ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ماهي شيپ ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
تاسماهي ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
تغذيه ماهيان سردابي(قزل آلا) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
نحوه و میزان غذادهي ماهي قزل آلا ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
کوسه ماهی دم دراز ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ماهی حلوای سفید ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
تغيير جنسيت در ماهيهاي آزاد ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
خطرات بهداشتی در هنگام حمل و نقل ماهیان صنعتی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
تأ ثیر فاضلاب وپس ابهای صنعتی كارخانجات بر آبزیان ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ماهی خاویار ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
نگهداری بهتر از ماهی های قرمز کوچک خانگی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ماهی سوف ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
خانواده ماهی های طلایی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
پلی پتروس – Polypterus ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])41. دراگون – Dragon ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
گیاهان آکواریوم ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
گیاه " والیس " Vallisneria ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
گیاه " کابومبا " , Cabomba ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ماهی گوشتخوار اسکار ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
كوسه ماهی دم دراز ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ماهی آکواریومی دیسکاس، بیولوژی و تکثیر و پرورش آن ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
کپور ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
نکاتی درباره بیماری های آبزیان ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ماهی گوپی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
خفاش ماهی آب شیرین ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ماهی دیسکاس ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
خانواده گربه ماهیان ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ماهیان شبیه شربت ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
جک دمپسی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
اسکار – Oscar ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
اسکار قرمز ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
بلاک گوست ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
خانواده گواراميها ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
معرفي كلي آنجلها ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
نیتروژن در آب و آبزی پروری ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
پرورش توأم ماهی و اردک ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
پيرانا ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
گوارمي دارف ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
رفتارهاي عمومي ديسكاس ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
خانواده ماهي هاي سيچلايد ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
چاقو ماهي ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ماهي شبح سياه ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ماهي دندان نيش ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
گورامی دارف ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
گورامی غول پیکر ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
گورامی مرواریدی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
تولِيد مثل انواع گورامي ها ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
طرز تکثیر و پرورش گوارامیها ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ماهی دم شمشیری(Xiphophorus Helleri) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
گرین ترور ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
رامیزی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
سیچلاید پرچمی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
سیچلاید کی هول ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
روشهای تکثیر و پرورش ماهی های سیچلاید ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
جک دمسپی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
مارمالاد سیچلاید marmalade cichlid ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ماهی Gold trimacco ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ماهی پاروت فیش ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
چگونگی تنفس ماهي در آب ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
دانِيوِي گورخر ِيا زِيبرادانِيو ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
anio rerio ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
بارش(سیشلید گورخری ) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
بارش(سیشلید گورخری ) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
چارت تشخیص بیماری ماهیان آب گرم ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ماهي چگونه در آب نفس مي کشد؟ ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
چارت تشخیص بیماری ماهیان آب سرد ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
چارت تشخیص بیماری ماهیان آب شور ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
دم خوره يا پوسيدگي باله ها ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
سفيدك ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
loricariidae ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
pelco ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
RedTail CatFish ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
مشخصات آنجل ماهي ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ماهی جک دمپسی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
سوروم ماهی دوست داشتنی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
آنجل مونو ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
پیرانا ((piranha)) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ماهی رامیزی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
فلاور هورن ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
وزامبیک ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
اسکار سلطنتی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
ديسكس ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
آروانای آسیایی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
آروانای نقره ای(Silver Arowana) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
لاكپشت گوش قرمز ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
پنگوسي ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
زیست شناسی سلول های جنسی کپور ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


========================
آموزش پرورش میگو

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


گونه‌های میگوی آب شیرین جنس Macrobrachium در سراسر مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان پراکنده‌اند. این گونه‌ها در اغلب آبهای شیرین داخلی شامل دریاچه‌ها ، رودخانــه‌ها، باتلاقها ، نهرهای آبیاری ، کانالها و استخرها یافت می‌شوند. اغلب گونه‌ها در مراحل نخستین چرخه زندگیشان به آب لب شور نیاز دارند و بنا بر این در آبهایی یافت می‌شوند که مستقیم یا غیر مستقیم به دریا می‌پیوندند، هر چند بعضی از آنها چرخه زندگیشان را در دریاچه‌های داخلی آب شور یا آب شیرین کامل می‌کنند. بعضی از گونه‌ها ، رودخانه‌هایی با آب شفاف را ترجیح می‌دهند، در حالی که بعضی دیگر در آبهای بسیار گل آلود یافت می‌شوند.

● چرخه زندگی
برای رشد ، تمام میگوهای آب شیرین مانند سایر سخت‌ پوستان بطور منظم اسکلت خارجی یا پوسته خود را می‌اندازند. این فرآیند به پوست اندازی موسوم است و با افزایش ناگهانی در اندازه و وزن همراه است. چهار شکل مشخص در چرخه زندگی میگوی آب شیرین وجود دارد: تخم ، لارو ، پست لارو ، و بالغ. این جانوران همه چیز خوارند و جیره غذایی آنها در نهایت شامل حشرات آبزی و لاروهایشان ، جلبکها ، دانه گیاهان ، حبوبات ، بذر و گیاهان ، میوه‌ها ، نرم‌تنان ریز و سخت پوستان ، گوشت ماهی و پس مانده‌های ماهی و سایر جانوران است. به علاوه ممکن است همجنس خوار باشند.

● عملیات پرورشی
▪ مدیریت استخر
گیاهان امتداد دیواره‌های استخر ، فرسایش آنها را به حداقل می‌رسانند و زیر خط آب نیز غذا و زیستگاهی برای میگوها فراهم می‌کنند. به هر حال باید توجه داشت که رشد آنها نباید چنان زیاد شود که با برداشت کردن تداخل بوجود آید. از رشد گیاهان ریشه‌دار آبزی و جلبکهای کف‌زی نیز باید با اعمال مدیریتی جلوگیری کرد. استخرهای تازه باید آهک پاشی شوند. در عمل ، کاربرد استاندارد ۱۰۰۰Kg/ha سنگ آهک کشاورزی هر بار پس از تخلیه استخر پرورش میگوی آب شیرین توصیه می‌شود. پس از آهک دهی استخرها بیش از میگودار کردن آنها پر می‌شوند.
کود دهی در کشت میگوی آب شیرین به ندرت لازم می‌شود. در هر حال استخرهای ساخته شده در خاکهای شنی-رسی ممکن است نیاز به کوددهی داشته باشند. اجرا کننده باید در طی مدت پرورش ، مراقب خوب نگه داشتن استخرها باشد. برای جلوگیری از فرسایش دیواره‌ها ، کنترل گیاهان ریشه‌دار آبزی ، تعمیر و نگهداری تجهیزات خروجی و ورودی آب بویژه توریها بـاید مـراقـبت خـاصـی انجام گیرد. گیاهان Elodea و Hydrilla بستر خوبی برای میگوها می‌سازند.

● میگودار کردن
پست لاروها را می‌توان بلافاصله پـس از پـر آب شـدن اسـتخرهـا در آنها ریخت . معمولا پست لاروهایی که تنها ۴ - ۱ هفته سن دارند (پس از دگردیسی) برای میگودار کردن استخرها بکار برده می‌شوند که تا زمان برداشت در آن باقی می‌مانند. به محض ورود پست لاروها به کناره استخر باید دقت شود که در پی شناور کردن کیسه‌های انتقال در استخر به مدت ۱۵ دقیقه قبل از خالی کردن آنها در آب به درجه حرارت استخر عادت داده شوند.
اختلاف PH استخر و کیسه انتقال نیز موجب مرگ و میر می‌شود. میزان میگودار کردن استخر به اندازه بازاری مطلوب و مدیریت استخر ، خصوصا روش برداشت ، بستگی دارد. در جاهایی که اندازه مطلوب برای فروش حدود ۷۰ گرم است و بسیاری از استخرها به علت ذخیره آب فصلی دچار محدودیت فصلی در حدود ۸ ماه هستند، پیشنهاد می‌شود میزان میگو ۵ پست لارو در متر مربع (۵۰۰۰/ha) باشد.

● تغذیه
▪ نوع تغذیه
کشت تجارتی موفق میگوی آب شیرین به غذای مکمل نیاز دارد. نوع این غذا بسیار متنوع است و مواد زیر را دربر دارد: مواد خام جانوری یا گیاهی ، مخلوطهای غذایی تهیه شده در کنار استخر و غذاهای ترکیبی. در بعضی جاها نیز از برنـج و محـصولات فـرعـی بـرنـج به صـورت مـخلوط با غذاهای دیگر استفاده می‌شود.

▪ مقدار تغذیه
تـوصـیه کلی برای مقدار تغذیه روزانه وجود ندارد زیرا این مقدار بستگی به اندازه و تعداد میگوها در استخر ، کیفیت آب و خاصیت غذا دارد. بهترین رهنمود برای مجریان استخر ، تغذیه تا حد تقاضا است. غذا بطور معمول در اطراف محیط استخر در محلهای کم عمق که منطقه خوبی برای تغذیه است پخش می‌شود. در بعضی از مواقع غذا به منطقه تغذیه در چند متری کناره محدود می‌گردد.
در هر دو مورد مجری استخر می‌تواند ببیند چه مقدار غذا مصرف شده است. اگر هیچ غذایی در روز بعد باقی نماند، مقدار غذا باید افزایش یابد. اگر مقدار زیادی غذا بماند، مقدار آن را باید کاهش داد و یا حتی به مدت یک روز قطع کرد. مقدار اولیه غذای پیشنهادی با استفاده از جیره خشک ، همچون غذای ترکیبی جوجه در یک استخر دارای ۵ عدد در متر مربع باید در حدود ۶/۲۵ Kg/ha در روز باشد.

● برداشت
زمان برداشت بستگی به میزان رشد و اندازه بازاری مطلوب و تا حدی تکنیک مدیریت استخر دارد. اصولا در مدیریت استخر میگوی آب شیرین دو روش بسیار رایج وجود دارد. نخست ، تکنیک پرورش دسته‌ای که امکان می‌دهد جانوران تا اندازه بازاری متوسط یا تا هنگام تخلیه استخر به دلایل دیگر (مثلا کمبود آب ، پایین بودن درجه حرارت) رشد کنند، و سپس تمام محصول برداشت می‌شود.
تکنیک دیگر ، پرورش مداوم است به این ترتیب که معمولا یکبار در سال با تراکمی بسیار بیشتر از پرورش دسته‌ای به میگودار کردن استخر می‌پردازند و معمولا پس از ۷ - ۵ ماه بسته به میزان رشد (درجه حرارت) و اندازه قابل فروش محلی ، جانوران با اندازه بازاری بوسیله پره در فواصل زمانی منظم دست‌چین می‌شوند. استخرها را معمولا به طور کامل هر ماه یکبار و یا نصف استخر را ماهی دو بار برای جلوگیری از گل آلودگی تمام استخر پره کشی می‌کنند.

● عملیات پس از برداشت
اغلب میگوهای آب شیرین ، در نزدیکی محل پرورش در یخ یا زنده فروخته می‌شوند. میگوها را نیز می‌توان در تانکهای حمل هوادار به مشتریان عرضه کرد. میگوهای آب شیرین خصوصا در معرض صدمات آنزیمی پس از برداشت و مرگ هستند و بعضی پرورش دهندگان میگوها را در آب یخ فرو می‌کنند و آنها را در آب ۶۵ درجه سانتیگراد به مدت ۲۰ - ۱۵ ثانیه نگه می‌دارند تا سفید شوند و سپس آنها را در یخ به فروشگاه حمل می‌کنند.

● بیماریها
بیماریها معمولا عامل ثانوی هستند و از نقص بهداشت تانک ، تعویض غیر کافی آب ، کمیت یا کیفیت غذا ، و اکسیژن محلول در شرایط بد ناشی می‌شوند. تک سلولیها شایع‌ترین عامل بیماریهای لارو می‌باشند. عفونتهای قارچی لاروها در مواردی مشاهده شده است اما غالبا در پی بهداشتی‌تر کردن غذا و کاهش تراکم لاروها رفع می‌گردد. فورمالین ۲۰۰ - ۲۵۰ p.p.m روزانه به مدت ۳۰ دقیقه ، عامل موثری برای درمان بیماریهای ناشی از تک سلولیها و قارچهاست.
بیماری صدفی یا لکه‌های سیاه که بدیهی‌ترین بیماریهای پست لارو و میگوهای در اندازه بازاری هستند از تهاجم باکتریهای تجزیه کننده کیتین ناشی می‌شوند و در بعضی از مواقع با قارچها آلوده می‌گردند. تاری یا سفیدی بافتهای عضلانی که غالبا به طرف دم صورت می‌گیرد، احتمال دارد که واکنشی در برابر استرس باشد.

● صیادان
صیادی را اصولا سایر گونه‌های آبزی ، پرندگان ، مارها و انسان انجام می‌دهند. استفاده از تورهای با ارتفاع ۶۰ سانتیمتر با چشمه‌های ریز در اطراف استخرها برای جلوگیری از ورود صیادان مشکل‌آفرین به استخرها مفید است. مشکلات ناشی از هیدروزوآ بویژه به هنگام استفاده از منابع آب سطحی نمایان می‌شود. استفاده از مواد شیمیایی نیز برای مبارزه با هیدروزوآ بکار می‌رود. عمده‌ترین صیادان مشکل آفرین مارها و گربه ماهی رودخانه‌ای هستند. خرچنگهای گرد نیز مشکلاتی را بوجود می‌آورند، بویژه از آن‌رو که سوراخهایی در دیواره استخرها ایجاد می‌کنند. البته می‌توان آنها را با قرار دادن تله‌هایی در دیواره استخرها از بین برد.


شبکه رشد

[Vmusic]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ر گذشته ماهیگیران برای نگهداری ماهیان صید شده در فصول مختلف سال، از روشهای گوناگونی استفاده می كردند تا بتوانند حتی الامكان زمان نگهداری را افزایش دهند. از روشهای كه در زمانهای اخیر برای نگهداری ماهی استفاده می شد شامل:
۱- خشك كردن Dried
۲- نمك سود كردن Salty
۳- دودی كردن Smoked
۴- استفاده از یخ و پودر یخ و برف
كه مزایای این روشهای ارزان بودن آنها، عدم نیاز به تجهیزات پیشرفته، امكان فرآوری آنها در هر محلی می باشد. ولی معایب آن به ترتیب، در روش خشك كردن پایین آمدن كیفیت ماهی و در روش دودی كردن و نمك سود كردن مورد علاقه نبودن طعم برای بسیاری افراد می باشد و در روش استفاده از یخ و پودر كوتاه بودن زمان نگهداری كه با افزایش زمان كیفیت ماهی كاهش می یابد.امروزه افزایش تقاضا برای كیفیت بالای مواد خام انواع محصولات دریایی، ماهیگیران را در بررسی بهبود ذخایر صید شده تحت فشار قرار می دهد. كیفیت ماهی و محصولات آن، مهمترین موضوع در صنعت ماهیگیری است، بویژه در كشورهای در حال توسعه. تاریخ مصرف ماهی عمدتاً بوسیله رشد میكروارگانیسمها تخمین زده می شود. برای جلوگیری یا به تأخیر انداختن رشد چنین میكروارگانیسمهایی، خنك كردن مهمترین عامل است. بنابراین داشتن یك سیستم خنك كننده خوب برای نگهداری و ذخیره ماهی و پایداری كیفیت بالای ماهی مهم می باشد كه با پیشرفت تكنولوژی از روشهای مكانیزه ای برای نگهداری ماهی استفاده می شود. كه این روشها عبارتند از:
۱- تونل انجماد Cooling Tunnel
۲- پلیت فریزر Plate Fizzer
۳- IQF-Individually Quick Frozen
۴- RSW -Refrigerated Sea Water
كه در روشهای تونل انجماد و پلیت فریزر ماهی بعد از صید بین ۴۰- تا ۴۵- درجه سانتی گراد سرد شده، سپس در انبار در ۲۱- درجه سانتی گراد نگهداری می شود. در روش IQF ماهی در ظرف مدت چند دقیقه تا زیر ۹۰- درجه سانتی گراد سرد می شود، از مزایای این روش این است كه در مدت كوتاهی ماهی فریز شده و از تشكیل بلور آب درون سلولی جلوگیری می شود. در روش RSW ماهی در مخازن آب سرد كه ۸۰% ماهی و ۲۰% آب است نگهداری می شود. در مجتمع فرآوری ماهی قشم به دلیل اینكه لازم است ماهی میكتوفیده صید شده در شرایط تازه ای نگهداری شود تا برای تولید پودر ماهی مناسب باشد زیرا اصلی ترین فاكتور در تعیین كیفیت پودر ماهی پروتئین می شود كه تازگی ماهی موجب افزایش میزان درصد پروتئین می باشد بنابراین از این روش برای نگهداری ماهی در كشتی استفاده شده. درجات ویژهای از پودر ماهی، مواد اولیه تازهای را كه سریعاً تحت تأثیر سرما قرار گرفته اند را می طلبد. سرد كردن سریع و ذخیره ماهی روی كشتی، كیفیت پودر ماهی را تضمین می كند. در صورت سرد كردن نامناسب، ماهی روی قایقها اتلاف خواهد شد. سرعت سرد كردن و نگهداری ماهی در دمای پائین روی قایقهای ماهیگیری یكی از فاكتورهای كلیدی است تا از كیفیت و سلامت محصولات و فرآورده های ماهی مطمئن شویم.اغلب ماهی روی عرشه كشتی برای زمان طولانی قبل از ذخیره سازی در یخ و مخزن باقی می ماند. اگر ماهی صید شده در طول روز در مقابل خورشید و جریان باد قرار گیرد دما كاملاً افزایش می یابد. وقتی ماهی در یخ و خنك نگهداری شود از تخریب آن جلوگیری می شود. خنك سازی فعالیت میكروارگانیسمهای فاسد كننده و آنزیمهایی را كه تغییرات عمیق و ضایعات ماهی را ایجاد می كنند افت می دهد. خنك كردن توده ماهی فرایندی است كه بوسیله كاهش دما تا نزدیكی نقطه یخ زدگی ماهی نه زیر آن و توسط گرفتن گرما انجام می گیرد. نقطه انجماد برای گونه های مختلف بین ۶/۰- و ۲- درجه سانتیگراد تغییر می كند و بستگی به غلظت سیال دارد كه معمولاً ۱- درجه سانتیگراد در نظر گرفته می شود.در سیستم RSW واحد سرد كننده مكانیكی دمای آب را از دمای معمول آب دریا به زیر صفر كاهش دهد و معمولاً از آب شوری كه میزان شوری آن نزدیك به آب دریاست استفاده می شود.در این سیستم ابتدا گاز وارد سیستم شده، بعد از تصفیه و انبساط وارد بخش خنك كننده می گردد و توسط دستگاه سرد كننده سرد می شود. سپس گاز سرد شده به داخل آب دریا می باشد پمپ شده و بعد از توزیع و سرد كردن آب دریا به هواكش خروجی برمی گردد. بدین ترتیب آب دائماً خنك شده و در یك دما ثابت می ماند.سیستمهای RSW به عنوان حدواسطی برای سرد كردن، ذخیره سازی و انتقال ماهی هستند.مزیت اصلی استفاده از سیستم RSW، داشتن سرعت بیشتر در سرد كردن، كاهش فشار روی ماهی، پائین آوردن دمای نگهداری و مناسب برای مقادیر زیادماهی است. سیستمهای RSW باعث كاهش عملیات دستی و اخذ دمای ثابت در گونه های دریایی در اثر كاهش اكسیدكنندگی می شود كه فساد در بافت را كاهش می دهد. همچنین معایبی مانند جذب آب بوسیله ماهیهای خیلی ظریف و افزایش مقدار نمك را دارا می باشد. نفوذ نمك به داخل ماهیچه های ماهی استفاده از سیستمهای RSW را در بعضی ماهیگیری ها دچار مشكل می كند. مقدار نمكی كه در ماهی نفوذ می كند عمدتاً بستگی به اندازه و نوع ماهی دارد. مقدار نمك جذب شده بوسیله ماهی از ۱% وزن ماهی تجاوز نمی كند.وقتی كه بین صید و فرآوری فاصله زمانی باشد سیستمهای RSW در یخدانها و قایقهای ماهیگیری استفاده می شود. ماهی كه به صورت توده ای ذخیره شده و در فاصله بین صید و بهره برداری سرد نشده باشد به سرعت فاسد می شود، بویژه در مناطق گرمسیری.
سیستمهای RSW از بهترین روشهای نگهداری بوده و دارای فواید زیر می باشند:
- در شرایطی كه مسئله جذب نمك مورد توجه نباشد، نگهداری ماهی بمدت طولانی در این روش امكان پذیر خواهد بود.
- سرد نگهداشتن ماهی های صنعتی امكان نگهداری بمدت زیاد و كاهش خسارت از امتیازات این روش می باشد.
- در شرایطی كه كشتی های ماهیگیری بایستی مقادیر زیادی ماهی را حمل و جابه جا كنند روش سرد كردن بسیار مفید خواهد بود
- در این روش بدون جابه جائی بی مورد تا زمان بهره برداری سرد نگه داشتن ماهی روش خوبی خواهد بود. سارا فرامرزی- کارشناس ارشدو مدیر آزمایشگاه مجتمع فرآوری ماهی قشم


پایگاه اطلاع رسانی شیلات ایران

[Boye_Gan2m]

بیماری های ماهی آکواریومی

1- ماهی جدید شما بدون هیچ گونه نشانه ی بیماری مرده است:"علایم تانک جدید" :
افزودن ماهی به تانک گرم جدید می تواند ماهی را شکه کند و در بعضی مواقع مهلک باشد
2-از دست دادن اشتها:یک مشکل محیطی، ماهی که به تازگی اضافه شده است خوردن اغلب غذا ها به جز غذاهای زنده را رد می کند:
شاید به خاطر شرایط بد آب و وجود اوره ی زیاد باشد.مقداری از آب آکواریوم را تعویض نمایید.همچنین ممکن است به خاطر استرس بوده باشد.با ماهی های خود مهربان ترباشید
3-. کرک های پنبه ای شکل بر روی: بدن قارچ ها, (قارچ دهان):
در صورت مشاهده ی این بیماری می توانید از دارو های قارچ کش چون "مالاشیت گرین" و حمام نمک استفاده کنید.(1 قاشق چایخوری برای هر 4 لیتر آب)
لکه های سفید کوچک بر روی بدن سر و باله ها:سفیدک (ایک):
بیماری ای بسبار مطرح (خصوصا در آکواریوم های جدید) روش های مختلفی برای جلوگیری از انتشار آن وجود دارد که بهترین آن استفاده از نمک است(1 قاشق چایخوری به ازای هر 4 لیتر آب)
4- فرسایش در غشای نرمعشای باله ها):دم خوره، فاسد شدن باله ها:
قبل از بروز عفونت ثانوی درمان را شروع کنید.عفونت ثانوی بعد از چند روز قسمت اعظم باله ها را از بین می برد.برای درمان می توانید از آنتی بیوتیک ها به همراه حمام نمک استفاده کنید.
5- ظاهر شدن پرده ای نسبتا سفید بر روی چشم ماهی:کیفیت بد آب ، وجود کلرین در آب
کیفیت بد آب:
تعویض منظم آب از جمله احتیاجات ماهی ها هستند.
وجود کلر:

از داروی ضد کلر قبل از قرار دادن ماهی در تانک استفاده کنید.و یا مدت 24 ساعت بعد از پر کردن تانک ماهی ها را بدان منتقل کنید
6- ماهی ها در کف آکواریوم نفس نفس می زنند.در اطراف آبشش ها رگه های قرمزی به چشم می خورد.:به احتمال زیاد به خاطر کمبود اکسیژن و یا نوعی بیماری آبششی:
اگر ماهیان زیادی دارید پمپ هوا کارساز خواهد بود.به اندازه ی کافی اکسیژن در اختیار ماهی ها قرار دهید.در مورد بیماری آبششی اطلاعاتی در دسترس نمی باشد.
7- کرم هایی از آبشش ماهی آویزان شده اند و ماهی دائم نفس نفس می زند.:کرم آبشش Dactylogyrus:

یکی دیگر از انگل ها می باشد

.از دارو های ضد انگل طبق دستور استفاده کنید.
8- قرمز شدن پوست،یا پدیدار شدن نقاط قرمز بر روی باله ها:ویروس،زخم،عفونت باکتریالی:

ویروس ها تنها توسط میکروسکوپ قابل مشاهده هستند و بیناری ای علاج ناپذیر اس و لی می توانید در مراحل اولیه از آنتی باکتری ها و یا حمام نمک طولانی مدت استفاده کنید.( گرم برای هر لیتر برای مدت چند روز)



9- باله ها سیخ ایستاده اند و ماهی پف کرده است:استسقا(آب آوردن شکم):



به نظر می رسد که مربوط به عفونت های باکتریایی باشد.ولی هیچ درمانی در مورد آن وجود ندارد.



10- کرم های کوچکی چون انگل ها ار ماهی ها آویزان هستند و ماهی مدام خود را به سنک های داخل آکواریوم می مالد.:کرمهای لنگری(Lernea):


ممکن است تعداد زیادی از انگل ها(ی سخت پوست) در اطراف ماهی ها و در تانک شما موجود باشد.می توانید از داروی ضد انگل و یا نمک استفاده کنید.



11-رنگ قسمتی از پوست بدن ماهی کدر تر شده است.:تولید بیش از حد بلغم:


این بیماری توسط فقدان برخی مواد معدنی ظاهر می گردد


.سعی کنید از ریز مغذی ها و ویتامین های گروهB استفاده کنید.

__________________________________________________ _________

مسلما آکواریوم داران می خواهند ماهی های خود را حفظ کنند و به همین منظور اقدام به خرید برخی دارو ها می کنند و در بعضی مواقع این دارو ها موثر واقع می شود.ولی یک هشدار قبل از مصرف این دارو ها باید مورد توجه قرار گیرد:بعضی از دارو ها می توانند در مدت طولانی زیان آور باشند. درمان توسط "مالاشیت گرین" و "متیلن بلو" می تواند موثر باشد ولی متاسفانه همین داروها برخی از باکتری های مفید را نیز از بین می برند. برخی از دارو ها در طول مدت درمان موجب می شوند کربن و زئولیت از بین بروند. و این امر عامل موثری است که با از دست دادن این باکتری ها(مواد) نیم چرخه ی کربن/ زئولیت ناقص بماند.
حمام نمک
یکی از راه های موثر در درمان بیماری ماهی ها حمام نمک است که کزیت آن از بین نبردن باکتری های کفید می باشد. حمام نمک یکی از بهترین دارو های ضد عفونی کننده و ضد قارچ است.اگر می خواهید برای درمان از غلظت زیاد نمک استفاده کنید بهتر است به تدریج مقدار نمک مورد نظر را اضافه کنید تا به ماهی ها هم فشار وارد نشود و دچار اختلال نگردند.در بعضی از مواقع استفاده از حمام نمک برای مدت کوتاه می تواند بسیار مفید و موثر باشد.برای این منظور از مفدار بیشتری نمک استفاده می کنیم.(10 گرم بر لیتر برای مدت 30 دقیقه)

[Boye_Gan2m]

صدف دوکفه ای مَلوک ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

این صدف از:
شاخه نرم تنان MOLLUSCA - رده دوکفه ایها BIVALVIA - راسته VENERIDA - تیره غلافی شکل SOLENIDAE
جنس و گونه Solen vagina می باشد. [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
صدفها یا رده دوکفه ایها فاقد سر و دندانهای رادولا هستند و تغذیه آنها از جانوران کوچک میکرسکوپی است که در آب دریا موجود است . در این موجودات برانشیها علاوه بر وظیفه تنفسی ، وظیفه نگهداری از لارو را نیز برعهده دارند که آب را هم تصفیه می کنند و پس از جداکردن مواد غذائی ، آنها را به طرف دهان جانور می فرستد .
در قسمت انتهائی پشتی ، دو تکه از غشاء تبدیل به دو لوله می شود که از طریق آنها آب دریا وارد و خارج می گردد.
دو کفه پوسته با کمک دو ماهیچه باز و بسته می شود که در قسمت لولا به هم وصل هستند.
دو کفه ای های غلافی شکل با چرخاندن پای قوی به آسانی خود را در ماسه مدفون می سازند . به علاوه این جانوران می توانند تند و آسان حرکت کنند .
یک گونه از این غلافی شکل ها در سواحل اقیانوس آرام وجود دارد که خوراکی هستند و برای صید ماهی هم از آنها استفاده می شود.
شیوه برداشت
در زمینه صید این آبزی ، اکثر ساحل نشینان مهارت خاصی دارند و با نیزه های باریکی که از ترکه چتر ، رینگ دوچرخه و یا میله های مخصوصی که سر آن قلاب شکل است به کار صید مبادرت می ورزند به این صورت که با فروبردن همان قلاب به درون حفره هایی که آبزی در گل و لای ساحل ایجاد کرده و خود صیادان براساس تجربه به خوبی می دانند که صدف درون آن هست یا خیر کُچَک را در زمان جزر به راحتی از لانه بیرون می کشند و صید می نمایند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ابزار صید ملوک
موارد استفاده :
1-مصارف غذائی بومیان منطقه.
2-خشک نمودن و فروش آن به کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس.
3-مصرف خشک شده آن برای دام .
4-جهت استفاده برای طعمه قلاب.
5-فروش آن به صورت تازه برای مراکز تکثیر و پرورش

مطلب قابل توجه برای تکثیر و پرورش دهندگان میگو
در حال حاضر میگوهای مولد با گوشت نرم تن ملوک و خرچنگ تغذیه میشوند ، بدلیل وجود بعضی از اسیدهای چرب درملوک موجب تسریع رسیدگی جنسی در میگوهای مولد میگردد.
که میزان غذادهی با غذای تر ملوک3 وعده درشبانه روز می باشد که %25 میزان غذای روزانه 12ظهر ، %60 در ساعت 6 بعداز ظهر و %15 ساعت 11 شب به آنها داده می شود.
و تقریبا برای هر میگو مولد حدود 1 تا 5/1 کیلوگرم از این صدف دوکفه ای مصرف میشود.

پایگاه اطلاع رسانی شیلات ایران

[Boye_Gan2m]

تنظیم PH در آکواریم های آب شیرین

قبل از هر جیز می خواهم از این که به دلیل گرفتاریهای شخصی مدتی نتوانستم مطلب بنویسم عذرخواهی کنم. وقتی مشکلات درسی و زندگی و کاری و ... دست به دست هم میدهند راهی جز تسلیم برای انسان باقی نمی ماند. به هر حال امیدوارم در آینده بیشتر با هم در ارتباط باشیم.
متنی را که ملاحظه می کنید ترجمه ای است از یک مقاله که توسط Mark Lehr نوشته شده است :


یکی از مشکلات عمومی و اصلی آکواریم داران نگهداری و حفظ PH در یک میزان ثابت است. خیلی از افراد متوجه اهمیت نقش PH و فاکتورهایی که بر روی آن تأثیر می گذارند، نیستند.
زمانیکه PH را در نظر می گیریم، بیشتر از اینکه هدف خود را، حفظ کردن یک PH ثابت فرض کنیم، باید سعی کنیم هدف ما متعادل نگاه داشتن آن باشد. اگر چه ممکن است PH=7 بهترین و مطلوبترین PH برای ماهیان باشد ولی در هر مقداری بین 6/6 و 8/7 ماهی ها می توانند به زندگی عادی خود ادامه بدهند. ما به عنوان آکواریم دار باید از اتفاقاتی که موجب تغییرات ناگهانی PH می شود، جلوگیری نماییم.

خاصیت تغییر پذیری PH آب می تواند بوسیله ظرفیت بافرینگ شناخته شود. شما می توانید ظرفیت سیستم بافرینگ خود را با اندازه گیری میزان سختی آب بدست آورید. میزان سختی بین 4-6 یا کمی بالاتر معمولا برای نگه داشتن سیستم بافری و به تبع آن نگهداری یک PH ثابت کافی می باشد. وقتی که سختی آب آکواریم شما زیر 4 باشد، به این معنی است که سیستم بافرینگ کافی نیست و احتمال سقوط PH وجود دارد. وقتی که میزان PH بالاست سختی آب را بین 6 تا 12 فرض می کنیم. اکثر آکواریم داران میزان کربنات را برای تنظیم درجه سختی انتخاب می کنند که میزان کربنات کلسیم در آب می باشد. این تست همچنین برای نگهداری و تنظیم یک سیستم بافری مناسب، مؤثر است که برای آن اندازه گیری یکی از مقادیر سختی کل و یا سختی کربنات لازم است، ولی اینکه هر دو را مستقلاً اندازه گیری کنیم نیاز نیست. خوشبختانه آکواریم شما معمولاً دارای منبعی طبیعی از کانی های نامحلولی است که یک سیستم بافری تشکیل می دهند و PH را در حد مطلوب حفظ می کنند. تمام این کانی های نامحلول روی هم سختی تام آب آکواریم شما را می سازند. شما نیاز دارید که تست سختی تام را انجام دهید. دانستن این که PH آب آکواریم شما در حد مناسب است نمی تواند گویای موفقیت کامل باشد. تنها با انجام تست سختی تام است که می توانید پیش بینی کنید PH بعد از آنکه تنظیم شد در همان حد باقی خواهد ماند یا خیر. این مسئله ناشی از چرخه های بیولوژیکی طبیعی است که در آکواریم شما روی می دهند. مانند تنفس ماهی ها و ضایعات و کثیفی های معلق و ته نشین شده که نتیجه آن خنثی شدن یون بیکربنات ساخته شده بوسیله سیستم بافرینگ است. آکواریم داران بوسیله تعویض های مکرر و منظم آب آکواریم و نگهداری های روتین، مثلاً تعویض فیلتر و تمیز کردن تصفیه زیر شنی، این نقصان را جبران می کنند و بدینوسیله به سختی آب می افزایند.
در اینجا بطور خلاصه توضیح می دهیم که چرا هر یک از این نگهداری های روتین آکواریم، برای پایدار نگهداشتن PH لازم هستند. باید بدانید هر کجا که در آکواریم شما ذرات زائد انباشته می شوند، تولید تجمعی از فرآورده های فسفاتی می کنند. تجمع مواد زائد بر روی بستر ماسه ای و لایه فیلتر شما میزان فسفات را در آکواریم افزایش می دهد. یونهای فسفات آزاد می توانند با مواد بافری کلسیمی پیوند تشکیل داده و موجبات ته نشین شدن کلسیم را در آکواریم فراهم کنند. به این شکل توانایی تنظیم و تعادل PH کاهش می یابد. به همین دلیل است که تمیز نگهداشتن لایه فیلتر، بستر، فضای زیر ماسه ها و تعویض های مکرر قسمتی از آب، بسیار با اهمیت می باشد. بعلاوه آب شیر محتوی یونهای بافری می باشد و شما می توانید با تعویض مکرر بخشی از آب به جایگزینی این یونهای بافری از دست رفته کمک کنید. این مسئله در مورد تمام آکواریم ها اهمیت دارد چرا که تنفس ماهی ها و ذرات زائد انباشته شده به تنهایی می توانند سبب کاهش توانایی سیستم بافری در تنظیم PH شوند.
حال سؤالی که مطرح می شود این است که اگر ماهیی که قصد نگهداری از آن را داریم نیاز به یک PH مخصوصی داشت چه کاری باید انجام دهیم. اگر PH آبی که ماهی شما آن را ترجیح می دهد نزدیک به PH طبیعی آب موجود در آکورایم شما است، توصیه می شود که تغییری در آن اعمال نکنید. در غیر اینصورت، یعنی اگر PH طبیعی آب آکواریم شما از PH مورد نیاز ماهیی که قصد نگهداری از آن را دارید زیاد فاصله دارد، کارهایی هست که باید انجام دهید.
اجازه بدهید با روش افزایش سطح PH شروع کنیم. امروزه تعداد زیادی افزایش دهنده PH در فروشگاه ها وجود دارد. محصولات مایع را وقتی به تنهایی استفاده کردم، در حد 50/50 با موفقیت همراه بود. همچنین نیاز به محصولی دارید که بتوانید با آن توان سیستم بافری آکواریم خود را بالا ببرید. برای نگهداری PH در یک مقیاس بالا، به شما استفاده از یک بستر بافری مثل مرجان های خرد شده را پیشنهاد می کنم. شما می توانید این مرجانهای خرد شده را به آکواریم کنونی خود اضافه نمایید. من خودم مرجانهای خرد شده را داخل یک کیسه توری قرار داده و آنرا زیر بستر آکواریم جای داده ام. برای اینکه PH آکواریم خود را در حدود 6/7 حفظ کنید، به ازای هر 40 لیتر آب نیاز به 1 کیلوگرم مرجان خرد شده دارید. برخی از آکواریم داران، این کیسه محتوی مرجان های خرد شده را مانند یک لایه در سیستم فیلترینگ خود قرار می دهند. این متد به شما اجازه استفاده از مرجان های خرد شده درشت تر را نمی دهد. اما اگر شما در حد کمی نیازمند تعدیل و سازگاری در سیستم بافری خود هستید این روش می تواند مؤثر باشد. اگر ترجیح می دهید که از مرجانهای خرد شده استفاده نکنید، پودرهای زیاد دیگری در بازار وجود دارد که عمل افزایش سختی آب یا خاصیت قلیایت آنرا انجام می دهند. شما به راحتی توانید این پودرها را طبق دستورالعمل آن به آکواریم خود بیافزایید. البته این متدها گرایش به ایجاد تغییرات شدید در سختی آب دارند که اگر در تنظیم سختی و PH ورزیده و با تجربه نباشید، ممکن است خطرناک باشند. بی خطرترین متد همان استفاده از مرجان های خرد شده می باشد.پس از اینکه توانایی بافرینگ آکواریم خود را تقویت نمودید، می توانید PH آب را در درجه دلخواه تنظیم کرده و به آکواریم بیافزایید. محصولات زیادی در فروشگاه ها موجود است که اینکار را انجام می دهند. اغلب اوقات آبی که برای آکواریم استفاده می کنید به طور طبیعی دارای PH بالایی است و شما فقط نیازدارید که با اضافه کردن مرجانهای خرد شده به تقویت سیستم بافری خود کمک نمایید تا بتوانید PH را در همین سطح بالا حفظ و نگهداری کنید.

اما پایین آوردن PH کاری سخت تر است. اگر فکر می کنید که می توانید براحتی با اضافه کردن مواد کاهش دهنده PH سطح آنرا پایین بیاورید کاملاً در اشتباه هستید، چرا که سیستم بافری شما بسادگی و بسرعت میزان آنرا به همان مقدار طبیعی خود افزایش خواهد داد. در واقع شما باید یونهای بافری را از آب آکواریم خود جدا کنید، به این شکل می توانید PH آب را نیز پایین بیاورید. بهترین راه برای انجام این کار اینست که یک دستگاه پالاینده آب ( دستگاهی که آب را سبک می کند ) تهیه کنید. این دستگاه آب شیر را بوسیله یونهای رزین که در خود دارد فیلتر می کند. آبی که حاصل می شود عاری از نمک و کانی های دیگر است و در واقع آبی است سبک و با سختی صفر.

( در مورد این دستگاه قبلاً و در مطالب گذشته وبلاگ صحبت شده است که دراینجا نحوه کار آن و چگونگی ساخت نوع دست ساز آن را مروری میکنیم:
درکارگاه های پرورش ماهی معمولاً از این دستگاه برای کاهش سختی آب و در واقع بدست آوردن آبی با سختی صفر ( آب سبک ) استفاده می کنند. این وسیله که داخل آن ماده شیمیایی بنام رزین یا صمغ شیمیایی است املاح اضافی آب را بخود گرفته و آب سبک و صفر درست می کند. قیمت این دستگاه گران است ولی چون مکانیسم ساده ای دارد می توان نمونه دست ساز آن را ساخت. شمایی از مکانیسم عمل این دستگاه را در شکل زیر می بینید. )




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




استفاده از این دستگاه بهترین روش برای پالایش آب و در نهایت بدست آوردن آبی است که مخصوص استفاده در آکواریم می باشد. همانطور که گفته شد بدون داشتن یک آب پالایش شده نیز می توانید PH آب را با مواد مخصوص اینکار کاهش دهید، ولی این تنظیم فقط یک یا نهایتاً دو روز پایدار خواهد ماند و بزودی دوباره به میزان اولیه خود بازخواهد گشت. ضمن اینکه این پایین آمدن و بالا رفتن مجدد PH، خطرناک تر و بدتر ازPH نامناسبی است که شما از ابتدا داشتید.
این را هم باید اضافه کنم که برخی از آکواریم داران برای بدست آوردن آبی با سختی کم، از زغال سنگ استفاده می کنند. با قرار دادن زغال سنگ در فیلتر تصفیه کننده آب و یا قرار دادن یک لایه از آن در زیر بستر آکوراریم می توانید سختی آب خود را کاهش دهید. این تکنیک نیز می تواند بخوبی مؤثر باشد ولی دارای پیچیدگی بیشتری است و کمتر قابل پیش بینی می باشد و احتمالاً بهتر است که آکواریم داران کم تجربه از آن دوری نمایند.

[Boye_Gan2m]

ماهیان آکواریم آب شیرین بیش از بیست هزار گونه در دنیا شناسایی و یا با علم ژنتیکی بوجود آمده اند. تنها گونه های محدود و معینی از آنها به ایران وارد شده است که باتلاش و زحمات فراوان تکثیر پرورش آنها میسر شده است. مطالب مفید بصورت کتاب یا جزوه که بتوان به آن دسترسی پیدا کرد و یا مسائلی چون نگهداری، تکثیر، پرورش و تشخیص جنسیت را تحقیق و مطالعه کرد کمتر یافت می شود. در اینجا در مورد شش خانواده از ماهیهایی که با موفقیت در ایران قابل تکثیر و پرورش بوده اند صحبت شده است که با ایجاد سالن و کارگاه پرورش ماهی، می توانید براحتی آنها را تکثیر و پرورش دهید که آنها عبارتند از :

1- خانواده ماهیهای زنده زا
2- خانواده ماهیهای طلایی
3- خانواده ماهیهای بارب
4- خانواده ماهیهای تترا
5- خانواده ماهیهای سیچلاید
6- خانواده ماهیهای گوارامی

[Boye_Gan2m]

«خانواده گوارامیها»

گوارامیها دارای انواع زیادی هستند. آنهایی که در ایران تاکنون تکثیر و پرورش یافته اند، شامل: گوارامی آبی، کاذبی، زرد و گوارامی عسلی، گوارامی بوسنده، گوارامی پرل، فایتر یا سیامی جنگجو، گوارامی دارف کوتوله و گوارامی بهشتی هستند.
که اغلب این ماهیها به ماهیهای ضعیفتر و کوچکتر از خود آزار می رسانند. بنابراین باید همیشه گوارامیها را رقم بندی کرد و گوارامیهایی که با ماهیهای داخل آکواریوم یک اندازه باشند قرار داد.
نگهداری از گوارامیها کار آسان و ساده ایی است چون مقاومتشان نسبت به بقیه ماهیهای آکوریومی بیشتر است.
چنانچه گرسنه بمانند خیلی زود هم جنس خواری می کنند و اگر بتوانند حتی بقیه ماهیها را طعمه خود می کنند و آنها را بعنوان غذا می خورند.
گوارامیها خیلی زیاد تغییر رنگ می دهند، در مواقع ترس و آمیزش رنگ آنها پررنگ می شود و با هر تغییراتی در داخل آکواریوم رنگ آنها عوض می شود. برای تکثیر گوارامیها باید از ماهیهای بالغ که معمولا بین 6 تا 8 ماهگی بالغ می شوند انتخاب کرد.
باید از بهترین آنهایی که سرحالتر، شادابتر و خوب رشد کرده اند و نسبت به بقیه بزرگترند و در واقع از شاه تخمها یا شاه ماهیها هستند انتخاب و مورد استفاده تکثیر قرار گیرند.

روش تکثیر و پرورش انواع گوارامیها

تمام گوارامیها برای تکثیر و پرورش شرایط یکسان و مساوی دارند.
چنانچه شما بتوانید یک نوع آن را با موفقیت تکثیر و پرورش دهید از بقیه گونه های دیگر گوارامیها براتی خواهید توانست تخمگیری بعمل آورید و براحتی آنها را پرورش دهید.
در ابتدا بایستی گوارامیهای ماده و نر قبل از تخمگیری 15 روز بطور جداگانه نگهداری شوند تا علاوه بر علاقه و میل بیشتر تعداد تخم زیادتری را در موقع تخمریزی رها سازند.
ترتیب و رعایت انجام کارهای لازم برای تکثیر گوارامیها دارای اهمیت زیادی است. چنانچه بموقع آن کارها انجام نگیرد نتیجه تکثیر خراب خواهد شد.
باید همزمان با آماده ساختن ماهیهای مولد برای انجام تخمریزی پیش بینی لازم را برای تهیه غذای لاروهای گوارامیها صورت بگیرد و از قبل اقدامات لازم را انجام داد و برای آنها غذا تهیه کرد.
لاروهای گوارامی در ابتدا خیلی ریز هستند و غذای خیلی ریزتری احتیاج دارند. معمولا نوزادان میگو را تا یکهفته بعد از شنای آزاد نمی توانند صید کنند و بخورند زیرا برایشان بزرگ است و اگر بی غذا بمانند تمام آنها تلف خواهند شد.
بنابراین باید موجودات زنده خیلی ریزتری را مانند انفوزئرها و فیتوپلانکتنها را تولید کرد. تا لاروهای گوارامی بعد از آنکه کیسه زرده زیر شکمشان را جذب کردند و دارای شنا آزاد شدند، بتوانند آنها را بعنوان اولین غذا استفاده نمایند.

طرز تهیه آنفوزئرها و فیتوپلانکتنها:
ابتدا ظرفی را آب کنید و در مکانی قرار دهید که نور مستقیم آفتاب به آن بتابد. برای تولید فیتوپلانکتنها و تک سلولیهای گیاهی مقداری برگ کاهو را داخل ظرف قرار دهید. برای تولید انفوزئرها بهتر است مقداری کاه گندم را داخل ظرف قرار دهید. بعد از گذشت یکهفته داخل آب موجودات ره بینی و خیلی ریزی تولید شده اند که غذای لاروهای گوارامی در مرحله اولیه زندگی شان خواهد بود.

طرز تکثیر و پرورش گوارامیها
ابتدا آکواریومی که ارتفاع آب آن 15 سانتیمتر باشد را با آب که دارای سختی 6 تا 8 درجه DH و دمای مناسب 27 درجه سلسیوس باشد، مهیا و آماده می سازیم.
برای جلوگیری از مزاحمتهای احتمالی دور آکواریوم پوشیده می شود که از بیرون برایشان مزاحمت ایجاد نشود و داخل آکواریوم شن یا ماسه و شعله اکسیژن قرار داده نمی شود. گوارامیها قادرند از سطح آب اکسیژن بگیرند و باید در محیطی آرام و ساکت و بدور از مزاحمتهای دیگران و بدون تلاتم آب تخمریزی کنند.
چند شاخه گیاه طبیعی یا مصنوعی در روی سطح آب قرار دهید.
از آنجائیکه گوارامیهای نر خیلی زیاد علاقه به تخمها و نوزادان دارند با شتاب و عجله می خواهند صاحب نوزاد شوند و این عجله و شتاب در مواقعی که ماهی ماده آمادگی نداشته باشد اختلاف بوجود می آید و ماهی نر شروع به زدن و کندن دم و باله های ماهی ماده می کند. اگر ماهی ماده همچنان بی میل و بی رغبت به تخمریزی باشد، آنچنان ضربات شدیدی را خواهد خورد که گاهی منجر به تلف شدن ماهی ماده خواهد شد.
وجود چند شاخه گیاه طبیعی و مصنوعی پناهگاهی برای ماهی ماده خواهد بود که بتواند رد لابلای آنها پنهان و مخفی شود. و بتدریج ماهی ماده آماده خواهد شد و با گذشت چند ساعت اعلام آمادگی برای تخمریزی خواهد کرد. و بدون ناراحتی و درگیری و با بدن سالم و شاداب به کنار ماهی نر خواهد آمد و با راهنمایی ماهی نر به قسمت لانه هوایی هدایت می شود. و در آنجا آرام باقی می ماند و در چندین مرحله با ماهی نر تخمریزی می کنند.
بنابراین نحوه تخمریزی و مراحل انجام کارها بترتیب اهمیت بشرح زیر است.
1- آکواریوم محل تخمریزی باید دارای آبی با سختی بین 6 تا 8 درجه DH و دمای 27 درجه سلسیوس باشد. ارتفاع آب حداکثر 15 سانتیمتر و دور آکواریوم پوشیده شود.
اکسیژن داخل آکواریوم قرار نمی گیرد چون باعث تلاتم آب خواهد شد و گوارامیها محیط آرام و ساکت را دوست دارند. هیچگونه شن و یا ماسه در کف قرار ندهید و هرگز برای آنها مزاحمت ایجاد نکنید. چند شاخه گیاه داخل آکواریوم قرار دهید تا علاوه بر اینکه محیط طبیعی برای ماهیها ایجاد می شود، ماهی ماده بتواند در لابلای آن رد مواقع ضروری پنهان شود. با ایجاد چنین محیطی حالا می توانید ماهی نر را بداخل آکواریوم بگذارید.
ماهی نر شروع به ساختن لانه هوایی می کند و با بزاق دهانش از سطح آب هوا می گیرد و بصورت حبابهای بلوری شفاف در سطح آب بصورت لانه هوایی به خانه سازی می پردازد. بیشتر دوست دارد در بین گیاهان باشد. اگر گیاهان برگ دار پهن استفاده شود، در زیر برگ گیاه لانه هوایی ایجاد می کند. و سر پناه مناسبی برایش خواهد بود. و مکان مناسبی برای تخمها و لاروها در چند روز اول است.
2- بعد از گذشت 24 ساعت حالا نوبت به معرفی ماهی ماده خواهد بود. بآرامی ماهی ماده را داخل آکواریوم قرار دهید. دقت کنید، کوچکترین ضربه ای به بدن ماهی ماده باعث صدمه جدی و یا اینکه احتمالا از شدت درد و ضربه وارده به بدنش تخمریزی را به تأخیر می اندازد که در این فاصله چون حوصله ماهی نر کم است امکان ضربه زدن شدید به ماهی ماده زیادتر می شود و ممکن است ماهی ماده تلف شود. بنابراین با حوصله و بآرامی ماهی ماده را در کنار ماهی نر قرار دهید. با اضافه شدن ماهی ماده به آکواریوم، حرکات زیبا و دیدنی ماهی نر شروع خواهد شد. بطوریکه رقصهای زیبا و با ایجاد حرکاتی موزون که بهمراه این حالت، آبششها را باد می کند و ژست مخصوصی می گیرد و با گاردهای زیبا به دور و اطراف ماهی ماده می چرخد و همراه رقص، ماهی ماده را به آغوش می گیرد و به زیر لانه هوایی که ساخته است می برد و خیلی زود خانه اش را تکمیل تر و بزرگتر می کند. سپس ماهی ماده را دعوت به تخمریزی در محل لانه هوایی می کند. اگر ماهی ماده آماده باشد در همان ساعات نخست اعلام خواهد کرد و برای تخمریزی به زیر لانه هوایی می رود و خیلی آرام می ایستد و تخمریزی شروع می شود. و چندین ساعت تخمریزی طول می کشد و در هر نوبت تخمها در داخل لانه هوایی چیده می شود چنانچه ماهی ماده به هر دلیلی آماده نباشد و از کنار ماهی نر فرار کند و به طرف دیگری برود. این عمل باعث عصبانیت ماهی نر خواهد شد. ماهی نر دوباره دنبال او می رود و از او دعوت بعمل می آورد و چنانچه با بی میلی و فرار ماهی ماده روبرو شود. شروع به زدن ماهی ماده می کند. ماهی ماده که احساس خطر می کند سعی در مخفی و پنهان شدن دارد. در این مرحله وجود گیاهان بکمک او خواهند بود و او در لابلای آنها دور از ماهی نر ساعتی را پنهان می شود. این تعقیب و گریزها و ضربه زدنها ساعتها ادامه خواهد داشت. و در مواقع عصبانیت ماهی نر در هر دفعه با حمله تکه ایی از باله یا دم و یا از بدن ماهی ماده را کنده و با بی رحمی تمام با او رفتار می کند. اگر ماهی ماده نتواند بخوبی خود را مخفی کند، خیلی زود بد شکل و بد قیافه و بی حال و پژمرده و نیمه جان می شود و چنانچه اوضاع بهمین صورت پیش برود تلف خواهد شد. بنابراین باید مراقب باشید قبل از آنکه ماهی ماده به این وضع دچار شود، چندین شاخه گیاه حتما در آکواریوم قرار دهید. و در صورتیکه تشخیص دادید ماهی ماده آمادگی تخمریزی ندارد او را سریعا از آنجا خارج کنید.
چنانچه ماهی ماده اعلام آمادگی نماید در نهایت حداکثر بین 24 الی 48 ساعت جفت تخمریزی خواهند کرد و پس از پایان تخمریزی ماهی ماده را به آکواریومی که از قبل آماده کرده اید و دارای آب سالم و تمیز و آماده دارد منتقل کنید و مقداری داروی متیلن آبی به آب اضافه کنید تا زخمهای ماهی ماده عفونی نشوند و سپس ماهی ماده را با غذاهای زنده برای مرحله بعدی که باید 15 روز آینده باشد آماده نمائید. خیلی زود قسمتهای کند شده بدن ماهی ماده ترمیم خواهد شد و بحالت اول بر می گردد و بنابراین همه نگرانیها پایان خواهد یافت. مسئولیت و مراقبت از تخمها بعهده ماهی نر خواهد بود. بنابراین ماهی نر در آکواریوم باقی می ماند و شما می توانید تخمها را در داخل لانه هوایی مشاهده نمائید که بصورت دانه های ریز و مانند شکر سفید رنگ است.
ماهی نر از تخمها مراقبت می کند و گاهی که در اثر ترکیدن حبابهای هوایی بعضی از تخمها به پایین می افتند سریعا ماهی نر با دهان برداشته و آنها را مجددا به داخل لانه هوایی بر می گرداند. ماهی نر مرتب این عمل را تکرار می کند و بخوبی تخمها را تمیز می کند و برایشان حبابهای جدید می سازد و از آنها بخوبی مراقبت بعمل می آورد. تا اینکه تخمها بعد از 36 ساعت باز خواهند شد. همچنان نر فعالیت می کند و تمام لاروهای تازه بدنیا آمده را تمیز می کند و دوباره به حبابهای هوایی بداخل لانه بر می گرداند. از زمانیکه تخمها تبدیل به لارو می شوند. حداکثر تا سه روز ماهی نر در کنار لاروها باقی می ماند بعد از آن بهتر است ماهی نر را برداشته و لاروها را به تنهایی نگهداری کنید. در این سه روز که ماهی نر از آنها مراقبت می کند هیچگونه غذایی احتیاج ندارند و از کیسه زرده ایی که در زیر شکمشان دارند تغذیه می کنند. از این مرحله به بعد چون لاروها قد می کشند و قادرند بخوبی شنا کنند و به تمام نقاط دیگر آکواریوم می روند و از فرمان پدر اطاعت نمی کنند و در نهایت ماهی پدر عصبانی می شود و آنهایی که از لانه دور می شوند با عصبانیت می خورد، پس برای محافظت از بچه ها بهتر است ماهی نر را در روز چهارم بردارید.
از روز سوم معمولا لاروها قادرند شنای آزاد داشته باشند و می توانند موجودات ریز زنده را صید کنند و بخورند. بهترین این موجودات ریز زنده در این مرحله برای لاروها می تواند آمفوزئرها و فیتوپلانکتنها باشد. که برای این منظور همانطوریکه قبلا گفته شد بایستی از یکهفته قبل برایشان تدارک دیده و پرورش داده باشید.
حالا باید از ظرفی که در آن کشت و پرورش آمفوزئر و فیتوپلانکتن داده اید یک لیوان از آن آب را بردارید و در تمام سطح آکواریوم لاروها بآرامی پخش کنید. تا لاروهای گوارامی خیلی زود بتوانند در تمام نقاط آکواریوم براحتی آن موجودات زنده ریز را که همراه آن آب به آکواریومشان وارد شده است بخوبی صید کنند و آنها را بعنوان غذا بخورند. روزانه چهار نوبت باید بدین ترتیب به آنها غذا بدهید و معمولا تا پنج روز غذای آنها بدین روال خواهد بود. رنگ آب آنها سبز خواهد شد که مناسبترین آب برای رشد لاروهای گوارامی همان آب سبز است.
بعد از گذشت پنج روز لاروها کمی بزرگتر شده اند و حالا قادر خواهند بود که از نوزادان میگوی نمکی که تازه از تخم باز شده اند و ریز هستند تغذیه بعمل آورند. (دقت کنید نباید از نوزادان میگو که در 24 ساعت یا بیشتر از تخم در آمده اند استفاده کنید زیرا نوزادان میگو بصورت میکرونی رشد می کنند که البته اندازه رشد آنها را با چشم نمی توانید مقایسه کنید. و در این مرحله لاروها قادر به خوردن آنها هستند.) نوزادان میگو در مدت 24 ساعت بعد از باز شدن رشد می کنند و قد می کشند که بزرگ بودن آنها باعث خواهد شد لاروهای گوارامی قادر بخوردن آنها نباشند ولی نوزادان میگوی تازه از تخم درآمده ریز هستند و لاروهای گوارامی زرد می زند و کاملا شکم لاروها توپ و برآمده می شود و شما می توانید تشخیص دهید که آیا آنها غذا خورده اند یا خیر؟ چنانچه مشاهده نمودید که شکم لاروها خالی است باید مجددا به آنها آمفوزئر و فیتوپلانکتن بدهید و در روزهای بعد مجددا نوزادان میگو را امتحان کنید. چنانچه تعداد لاروهای گوارامی زیاد هستند، بهتر است آنها را به محیط بزرگتری که از قبل مهیا و آماده ساخته اید انتقال دهید و در آنجا با رعایت تمام اصول صحیح و با حفظ و کنترل زنجیره های مراقبتهای ویژه پرورش دهید.
دیده شده است که یک جفت گوارامی حدود دو هزار عدد تخم گذاشته است و تمام آنها تبدیل به لارو شده اند ولی بدلیل عدم رعایت اصول مربوط به تغذیه و در واقع گرسنگی تمام آنها تلف شده اند. اهمیت پرورش آمفوزئرها و فیتوپلانکتنهای گیاهی و استفاده در تغذیه در مراحل اولیه زندگی لاروها آنقدر مهم است که نتیجه تکثیر را بطور کلی عوض می کند و سپس بعد از گذشت پنج روز لاروها چون قد می کشند و بزرگتر می شوند قادرند بخوبی از نوزادان میگو تازه بدنیا آمده بخوبی تغذیه کنند و با سرعت رشد خواهند کرد. مشکل نگهداری لاروها اساسا تا 15 روز اول زندگیشان است. مسئله مهم دیگر گوارامیها اختلاف اندازه آنها است. که خیلی زود ریز و درشت خواهند شد یعنی تمام لاروها به یک اندازه رشد نخواهند کرد بعضی ها که بهتر غذا خورده اند سریعتر رشد می کنند و بزرگتر می شود و بهمین ترتیب بین اندازه آنها اختلاف زیادی به چشم می خورد. و این خطری است که چنانچه گرسنگی ببینند. بزرگترها به کوچکترها حمله می کنند و آنها را طعمه قرار می دهند و در بین آنها عادت همجنس خواری پیش خواهد آمد که روزانه تعداد زیادی از آنها توسط هم نوعانشان از بین خواهند رفت و روز به روز تعداد آنها کمتر خواهد شد. که چاره کار تغذیه مناسب است و باید در هر 15 روز یکبار آنها را رقم بندی کرد. یعنی بزرگترها را جدا و با همدیگر نگهداری کنیم و کوچکترها را هم با همدیگر نگهداری کنیم و تمام اصول و برنامه غذایی آنها را بدقت انجام دهیم و طبق و یک برنامه مرتب و منظم هر 15 روز یکبار آنها را رقم بندی کنیم. برای این منظور می توانید از تورهایی که چشمه های متفاوت دارند به اندازه مورد نیاز درست کنید و ماهیها را داخل آن تورها قرار دهید آنهایی که کوچکترند از چشمه های تور بخوبی عبور می کنند و بزرگترها در داخل تور باقی می مانند و با زحمت کمتری آنها رقم بندی خواهند شد. چنانچه این اقدامات را انجام دهید تعداد زیادی از لاروها به ثمر خواهند رسید. باید توجه داشته باشید! بهترین راندمان و درصد موفقیت زمانی است که از ابتدای تخمریزی تا عرضه به بازار فقط 3% درصد خطا داشته باشید (یعنی از هر 100 عدد لارو فقط 3 عدد آن از مرحله تخمریزی تا فروش تلفات بدهید) چنانچه بیشتر از 3% خطا دارید و تلفات می دهید باید برگردید و بدقت از اول تا آخر تمام برنامه کارتان را مرور کنید و نواقص آنرا برطرف سازید. و در هر قسمت که اشکال دارید باید سریعا برای رفع آن اقدام نمائید تا از تلفات بیشتر لاروها جلوگیری بعمل آید.

طرز تشخیص جنسیت گوارامیها:

ماهی نر:
1- دارای باله پشتی بلندتر که نوک آن تیز است.
2- دارای باله زیر شکمی بلندتر که نوک آن تیز است.
3- دارای بدن دراز، کشیده و لاغرتری نسبت به ماده است.
ماهی ماده:
1- باله پشتی کوتاه تر و نوک آن گرد است.
2- باله زیر شکمی کوتاه تر و نوک آن گرد است.
3- دارای بدن گرد، چاق و از عرض پهنتر است.

[Boye_Gan2m]

خانواده ماهیهای سیچلاید

روشهای تکثیر و پرورش ماهی های سیچلاید

سیچلاید ها ماهی هایی وحشی، جنگجو که بسیار عصبانی عمل می کنند و تغییرات داخل آکواریم آنها را شدیداً ناراحت و مضطرب می کند.
انواع سیچلاید هایی که تا کنون در ایران قابل تکثیر و پرورش بوده اند عبارتند از :
دیسکاس، آنجل، اسکار، سیچلاید گوره خری، سیچلاید زرد و سیچلاید جولی و سیچلاید جک دمپسی هستند. که در واقع برای تکثیر و پرورش هر کدام از آنها باید یک جفت را در یک آکواریم قرار داد و شرایط سختی آب برای سیچلاید ها بین 5 تا 8 درجه DH می باشد. بهترین درجه حرارت برای تخم ریزی 27 درجه سانتی گراد است. سیچلایدها با میل و علاقه خودشان تخم ریزی می کنند و هیچ گونه تغییراتی را از طرف شما نمی پذیرند، بلکه ممکن است بر عکس جواب دهند و آنها را عصبانی کند که در مواقع عصبانیت معمولاً بین جفت نزاع و درگیری بوجود می آید که آنها همدیگر را مقصر قلمداد می کنند. دیده شده است که گاهی این نزاع ها که بین نر و ماده اتفاق افتاده است آنقدر زیاد و شدید بوده است که حتی منجر به تلف شدن یکی از آنها شده است. بنابراین سعی کنید همیشه با آنها بآرامی رفتار کنید. برای تکثیر از سیچلاید ها بهتر است یک گله 10 تایی از آنهایی که بخوبی تغذیه شده اند و رشد کافی داشته اند را در یک آکواریم بزرگ نگه داری کنید. شرایط نگهداری و تغذیه آنها باید کاملاً اصولی و تمام شرایط لازم مهیا و آماده باشد. ماهی های انتخاب شده باید جوان، سالم ، بدون نقص عضو، سرحال ، شاداب ، خوش رنگ، چابک و قبراق باشند. معمولاً چند روز که بگذرد، سیچلاید ها خودشان به انتخاب جفت می پردازند. بطوریکه هر سیچلاید نر در یک قسمت آکواریم حکومت تشکیل و هر کس که به قلمرو او نزدیک شود مورد حمله قرار می دهد. ماهی ماده به قلمرو نر مورد علاقه می رود و در آنجا ساکت می ایستد و باحرکات خاصی اعلام قبول ازدواج با نر انتخاب شده را می دهد. دیده شده است که در اکثر مواقع ماده قویترین و بهترین نر را انتخاب کرده است و هیچ ماهی دیگری حق ورود به منطقه جفت را نخواهد داشت، اگر بر اثر لجاجت ماهی دیگری وارد قلمرو جفت شود بر اثر ضربات زیاد آنها از بین خواهد رفت. بنابراین باید وضعیت ماهیها را کنترل کنید، هرگاه در بین آنها جفتی یکدیگر را واقعاً انتخاب کردند بهتر است آن جفت را بآرامی به آکواریمی که از قبل آماده کردید انتقال دهید و در واقع شروع کار تکثیر و پرورش سیچلایدهای شما با موفقیت انجام شده است.


ماهی اسکار سلطنتی

اسکار سلطنتی با ابهت ترین، جذاب ترین و پرطرفدار ترین ماهی آکواریم بحساب می آید. برای تکثیر و پرورش اسکار نکات مهم و فراوانی را باید همواره در نظر داشت .
اگر یک جفت اسکار جوان و سرحال که تازه همدیگر را انتخاب کرده اند و با هم جفت شده اند را با یکدیگر در یک آکواریم نگهداری کنید. خیلی زود شاهد تخم ریزی آنها خواهید بود. اسکار دوست دارد تخمهایش را در کف و روی سطحی صاف بریزد. تخمهای اسکار چسبندگی دارند و به شکل گرد و قهوه ای رنگ و هر عدد آن تقریباً اندازه یک عدد ماش است. در کف آکواریم بهتر است یک تخته سنگ صاف قرار دهید. ( بهتر است تخته سنگ از جنس مرمریت یا گرانیت باشد که تخمها را خراب نکند. سنگهای گچی یا آهکی تخمها را فاسد می کنند. ) آکواریم باید دارای فیلتر مناسب، اکسیژن کافی، نور کافی باشد. به مولدین باید غذای مناسب داده شود. بهترین غذا برای آنها غذاهای زنده مثل ماهی رودخانه، بچه قورباغه و آبزیان بزرگ هستند. روزانه یکبار کاملاً آنها را خوب سیر کنید و غذاهای اضافی را از آب خارج نمایید و مقداری از آب را تعویض کنید. ( بعضی اوقات اشخاص تعداد زیادی ماهی رودخانه را در آکواریم می ریزند و آنها تعدادی را می خورند و بقیه را می کشند و رها می کنند. چون سیر می شوند و بیشتر از آن میل به خوردن ندارند، از طرفی دوست دارند هیچ مزاحمی در آکواریمشان نباشد. بعد از چند ساعت ماهی های مرده رودخانه ای در آکواریم اوضاع خرابی را بوجود می آورند. بتدریج اکسیژن آب اشکال پیدا می کند و آلودگی آب باعث تلف شدن جفت اسکار شما خواهد شد) چنانچه غذای زنده در اختیار نداشتید می توانید دل گاو یا گوسفند را تمیز کنید و به اسکارها بدهید.
اسکارهای جفت شده که در یک آکواریوم تنها هستند. خیلی زود سنگ کف را بعنوان محل تخم ریزی انتخاب می نمایند و آنرا شروع به تمیز کردن می کنند. زمانیکه نر و ماده بر روی سنگ بروند و شروع به تمیز کردن آن بکنند، لحظات تخم ریزی نزدیک می شود. که ابتدا با بیرون آمدن لوله تخم ماهی ماده از زیر شکمش که تقریبا به اندازه 3 میلیمتر خارج می شود و شکل لبه آن گرد و چاق است شروع می شود. همزمان لوله اسپرم نرم هم تقریبا به اندازه 5/1 میلیمتر خارج می شود که شکل لبه آن زوکی شکل است.
نر و ماده هر دو چند ساعت قبل از تخم ریزی بر روی سنگ با لرزش و تمیز کردن و با حالات شدید و تغییر رنگ و پر رنگ شدن شروع به آماده و تمیز کردن محل تخم ریزی می کنند.
ماهی ماده با لرزشهای مخصوصی به سطح سنگ نزدیک می شود و تخم ریزی را شروع می کند و بصورت یک خط ردیفی از اول تا انتهای سنگ تخمها را بر روی آن می چیند و چون چسبنده هستند تخمها به سنگ چسبیده می شوند. پشت سر ماهی نر با حرکات و رقصهای شادی و لذت و با لرزشهای مخصوص روی تخمها اسپرم رها می کند. و به همدیگر اعلام رضایت می کنند. این ابزارهای علاقه همراه با بوسه زدن و یا نوازش با لب به همدیگر اعلام می شود.
حدود دو ساعت این حرکات زیبا و موزون همراه تخم ریزی ادامه خواهد داشت. شادی آنها لحظه به لحظه زیادتر می شود و ابراز علاقه آنها شدیدتر و خشن تر به ظاهر می رسد، بطوریکه آب آکواریوم به تلاتم می افتد. اگر آکواریوم در پوش نداشته باشد گاهی بیرون می پرند و صدمه خواهند خورد. بنابراین حتما روی آکواریوم را بپوشانید و هرگز برای آنها ایجاد مزاحمت نکنید.
بعد از اتمام تخم ریزی ماهیها شل و بی حال بصورت مورب و کج در کنار همدیگر آرام می گیرند، در اینحالت سطح آب کف زده است و رنگ آب بر اثر تجزیه اسپرم نرم ها شیری رنگ شده است که باید قسمتی از آب تعویض یا داخل آکواریوم را فیلتر بگذارید تا آب دوباره شفاف و زلال شود.
از اینجا به بعد به دو طریق می توانید از تخمها محافظت کنید.
1- ماهیهای مولد را به آرامی به آکواریومی که از قبل آماده کرده اید منتقل سازید.
2- سنگ تخمها را بآرامی به آکواریومی که شرایط مناسب دارد منتقل دهید.

1- حالت اول:
چنانچه از تخمها مقدار زیادی توسط حرکات ماهیها در نقاط دیگر آکواریوم پاشیده شده است و امکان جابجایی تخمها نیست، در اینصورت بهتر است ماهیهای مولد را از آنجا به آکواریوم آماده دیگری بآرامی انتقال دهید (آکواریوم باید از قبل کاملا آماده و مهیا شده باشد)

2- حالت دوم:
چنانچه تخمها بصورت مرتب و منظم بر روی تخته سنگ چیده و چسبیده شده اند. می توانید بآرامی سنگ تخمها را به آکواریومی با مشخصات آب تخمها که از قبل آماده کرده اید منتقل سازید. در هر دو حالت تفاوتی وجود ندارد و معمولا نتیجه یکسان حاصل خواهد شد. چیزی که مهم است باید حتما تخمها از دسترس ماهیها دور شوند و آنها را با شرایط و اصول صحیح نگهداری کنید. برای آکواریوم تخمها حتما باید اکسیژن کافی قرار دهید، چنانچه آب تخمها شیری رنگ است حداقل 3 روز فیلتر در آکواریوم کار بگذارید تا آب را کاملا شفاف و روشن کند. می توانید در صورت تشخیص و نیاز مقداری از آب را با آب مناسب و آماده تعویض نمائید.

سپس به آب تخمها داروی متیلن آبی بمقدار 1/0% اضافه می کنیم. هجوم و حمله قارچها به تخمها باعث فساد آنها می شود داروی متیلن آبی علاوه بر جلوگیری از هجوم و حمله قارچها رشد باکتریهای مضر را هم کنترل و بحالت ثابت و فیکسه نگه می دارد و آسیبی به تخمها وارد نمی شود. بعضی اوقات تخمها آنقدر نزدیک به هم و گاهی هم روی یکدیگر چیده شده اند که چنانچه یک تخم مورد هجوم قارچها قرار بگیرد خیلی سریع بقیه تخمها هم با لایه های ابری سفید رنگی پوشیده می شوند، که در واقع مورد هجوم و حمله قارچها قرار گرفته اند و بدین صورت باعث فساد تخمها خواهد شد. بصورت تجربی بدست آمده است که اگر هر روز مقداری از آب تعویض و مقداری داروی متیلن آبی تازه حل شده به آب تخمها اضافه شود. در مواقعی که شرایط آکواریوم تخمها وضعیت خوبی ندارد بسیار عمل مفیدی است که نتیجه باروری و باز شدن تخمها را بالا می برد.
از آنطرف دیگر ماهیهای مولد هستند که باید آنها را بآرامی انتقال دهید و آکواریوم آنها مرتب و منظم باشد. تغذیه در تخم ریزی برای مراحل بعدی آنها نقش مهم و سرنوشت سازی دارد. باید دقت کنید آنها را ضعیف یا بیمار نکنید که در اینصورت مدتی تخم نخواهند ریخت. آنهایی که به مولدین اسکار فقط ماهی رودخانه می دهند، باید نکات را مورد توجه قرار دهند.
1- ماهیهای رودخانه ایی ممکن است حامل امراض و بیماریهای باشد که با ورود آنها به آکواریوم مولدین، خیلی زود محیط آنها را آلوده و در آنجا تکثیر و منتشر می شوند. و سپس به اسکارها منتقل خواهند شد. بنابراین حتما باید از سلامت ماهیهای رودخانه ایی اطمینان حاصل کنید.
2- می توانید به ماهیهای رودخانه ایی غذاهای مقوی و انواع ویتامینها و املاح مورد نیاز را بدهید. سپس با در اختیار گذاشتن ماهیهای رودخانه ای برای اسکارها آن ویتامینها و املاح مفید را به ماهیهای اسکار مولد انتقال دهید. که باعث تقویت و رشد و سلامت آنها شود.

حالا باز می گردیم به آکواریوم تخمها
تخمها در آکواریومی قرار گرفته اند که اولا آب شفاف، زلال و تمیز است.
دوما سختی آب تخمها بین 5 تا 8 درجه DH است.
در اینصورت معمولا سه روز که بگذرد تخمها می ترکد و شروع به باز شدن می شود. از روز چهارم روی سنگ در حالیکه از سر چسبیده به تخته سنگ هستند دم تکان می دهند که تعداد تخمهای باز شده بر روی تخته سنگ مشخص می شود. کم کم از سنگ جدا می شوند و با یک شنای کوتاه دوباره به کف می افتند. بهتر است ارتفاع آب را حداکثر به 15 سانتیمتر برسانید و اکسیژن آب به اندازه کافی باشد و تغییرات سریع برای تخمها نداشته باشید. لارو اسکار در زیر شکمش دارای کیسه زرده مجهز و کاملی است که تا چهار روز غذایش را تأمین می کند. توجه کنید چنانچه آب بر اثر تجزیه تخمهای فاسد شده آلوده شده باشد لاروها بی حال و کسل می شوند و متابولیسم (جذب کیسه زرده) بخوبی انجام نمی گیرد و ممکن است لاروها تلف شوند. در اینصورت باید اقدام به تعویض آب لاروها کنید. (آب باید آماده و مهیا باشد)
در این مدت هیچ غذایی نباید به لاروها بدهید. چنانچه تعداد آنها زیاد است بهتر است آنها را در چندین آکواریوم پخش کنید و فضای کافی برای رشد و فعالیت آنها با توجه به تمام نکات ضروری واجب در مورد نگهداری آنها را انجام دهید.
می دانید بهترین غذا برای لاروهای تازه از تخم در آمده می تواند نوزادان میگو باشد که باید از قبل تدارک دیده باشید. مقدار نوزادان میگو را باید به حساب بریزید زیرا اگر اضافه تر وارد آکواریوم لاروها بریزید، بعد از چند ساعت نوزادان میگو در آب شیرین می میرند و در آب تجزیه می شوند و باعث آلودگی و فساد آب می شوند و در نتیجه این آلودگی ها به لاروها اثر می کند و باعث تلفات آنها خواهد شد.
بنابراین غذا دادن لاروهای اسکار باید با دقت و حوصله انجام شود. چنانچه اکسیژن محلول در آب لاروهای اسکار کم باشد. خیلی زود دچار عوارض و تلفات زیادی خواهند شد. که اگر کمبود اکسیژن در آکواریوم لاروها را سریعا تأمین نکنید. خیلی از لاروها تلف خواهند شد. در مواردی که تشخیص می دهید آب لاروها آلوده شده است. بهترین راه علاج جابجایی بچه ماهی ها به مکان جدید و با آب سالم و تمیز و آماده است یا حداقل مقداری از آب آنها را باید تعویض نمائید و مقداری هم داروی متیلن آبی به آب اضافه کنید.
هر چه سطح وسیعتری برای تعداد کمتری لارو اسکار در نظر بگیرید درصد خطاهای شما کمتر بروز حوادث دارد. و دیرتر باعث تلفات آنها خواهد شد. و در نتیجه تعداد بیشتری از آنها دوران لاروی خود را با موفقیت پشت سر می گذارند. بعد از 15 روز که دوران لاروی اسکارها تمام می شود مقاومت آنها بیشتر خواهد شد و به دوران بچه ماهی وارد می شوند در این مرحله مقاومت بیشتری دارند. ایجاد شوک و استرس و تغییرات سریع در خواص و شرایط آب و کمبود اکسیژن محلول در آب اگر باعث تلفات بچه ماهیها نشود احتمال کج شدن اندامهای بدن بخصوص دهان بچه ماهیها خواهد شد. که هر چه بچه ماهیها بزرگتر می شوند کج بودن دهانشان مشخص تر می شود که در حال حاضر این عارضه را بعنوان سکته کردن ماهی می دانند. در حالیکه اگر در اوایل زندگی لاروها و در دوران بچه ماهی کلیه نکات گفته شده را رعایت کنید قطعا چنین عوارضی برای ماهیها بوجود نخواهد آمد.
مسئله مهم دیگر که باید گفته شود سوء تغذیه بچه اسکارها است. تغذیه نامناسب و اشتباه باعث می شود اسکارهای گرسنه به همدیگر حمله کنند و در وحله اول چشم هم جنسان خودشان را می خورند. بنابراین بعد از مدتی اکثر بچه اسکارها چشم نخواهد داشت و کور شده اند. اگر تمام نکات و اصول تکثیر و پرورش اسکارها را بخوبی رعایت کنید. در آنصورت پرورش اسکار برایتان خیلی آسان خواهد بود. دقت کنید همیشه برای اسکارها باید فضای کافی در نظر بگیرید تا آنها با نشاط و سرحال باشند و خیلی سریع و زود رشد کنند. زنجیره کنترل و مراقبتهای ویژه را که شامل اکسیژن کافی، نور کافی، تغذیه مناسب و مقوی با غذاهای زنده، آب سالم و تمیز، فیلتر مناسب، جلوگیری از بروز حوادث مانند ایجاد شوک و استرس و تغییرات سریع DH آب، PH آب، درجه حرارت آب و کنترل و پیشگیری امراض و بیماریها که همه این عوامل را باید بدقت توسط شما رعایت و منظم باشد. در هر صورت چنانچه با هر حالت غیر عادی که منجر به تلفات بچه اسکارها مواجه شدید باید تشخیص صحیح بدهید که :

1- آیا آب آلوده شده است.
2- آیا غذا دادن اشکال دارد.
3- آیا درجه حرارت آب اشکال پیدا کرده است.
4- آیا DH آب تغییر کرده است.
5- آیا به ماهیها شوک وارد کرده اید.
6- آیا ماهیها در خطر ابتلاء به یک بیماری هستند.

بعد از تشخیص، سریعا اقدام به برطرف ساختن آن مشکل بپردازید و پیشگیری لازم برای جلوگیری از ادامه تلفات آنها را بعمل آورید.
کاری را که برای عموم اتفاقات رخ داده، باید سریعا انجام دهید. تعویض قسمت یا تمام آب بچه اسکارها خواهد بود. و با توجه به تشخیص گاهی لازم است بچه اسکارها را به محیط سالم و تمیز دیگری انتقال دهید. بقیه موارد تشخیص باید با نظر خودتان و طبق دستورالعمهای همان تشخیص انجام دهید. چنانچه کافی نبود در صورت نیاز می توانید به صاحب نظران و متخصصین پرورش ماهی مراجعه و از آنها راهنمایی و کمک بگیرید.

طرز تشخیص جنسیت اسکار

ماهی نر:
1- نوک لوله اسپرم نر شبیه به نوک قلم نی و زوکی شکل اس.
2- قوز روی سر ستبر و بلندتر است.
3- لبهای پهن و ضخیمتری نسبت به ماده دارد و کمی دهانش بزرگتر است.

ماهی ماده:
1- نوک لوله تخمدان درست شبیه تخم و لبه آن گرد است.
2- قوز روی سر کوتاه تر است.
3- لبهای ماده باریکتر و نازکتر و دهان آن کوچکتر است.


آنجل یا فرشته ماهی

آنجل یا فرشته ماهی دارای انواع متعددی است. در گروه سیچلایدها، آنجل یکی از زیباترین ماهیها بحساب می آید و از طرفداران زیادی برخوردار است. آنجل باله بلند چلگیس، آنجل نیم تنه مشکی، آنجل ببری، آنجل سفید، آنجل مشکی، آنجل باله بلند دودی، آنجل باله بلند سفید هستند، که در ایران تکثیر و پرورش یافته اند و اکثر علاقمندان به این ماهیها برای انتخاب ماهیهای مولد خوب باید تعدادی از آنجلهای جوان، شاداب، سرحال و بدون نقص باله ها و عضو را بصورت گروهی در شرایط عالی نگهداری کنند. و از بین آنهایی که با همدیگر جفت می شوند برای تکثیر و پرورش جدا کنند. برای اینکار باید در روی هر دیواره آکواریوم چندین تکه سنگ به اندازه ارتفاع آکواریوم و به عرض 5 سانتیمتر قرار داده شود. بطوریکه تکه سنگ با دیواره آکواریوم بصورت مورب و زاویه ایی تقریبا 55 بوجود آورد. آنجلها محلهایی که دارای شیب است برای تخمریزی انتخاب می کنند.
ماهیهای آنجل جوان معمولا بین 10 تا 12 ماهگی بالغ می شوند و در آنموقع بین 13 تا 15 سانتیمتر طول خواهند داشت.
در یک گروه معمولا آنجلها برای انتخاب جفت حرکات و رقصهای مخصوصی را انجام می دهند. با سرعت بطرف جفت مورد علاقه شان حرکت می کنند و بنظر می رسد بهمدیگر ضربه وارد می آورند ولی اینطور نیست. ابراز علاقه و دعوت به ازدواج و تمایل یکدیگر را با این حرکات به نمایش می گذارند. ادامه این حرکات رقصها و گردشگهای سریع به چپ و راست بالاخره انتخاب جفت را در برخواهد داشت زمانیکه اعلام قبول ازدواج را نر و ماده با یکدیگر دادند. آنوقت جفت یکدیگر را پذیرفته و حرکات به شکل منظم و دقیق ظاهر می شوند. بطوریکه موازی با همدیگر و در یک ستون و به یک فاصله معین با همدیگر حرکت می کنند. آنها به تمام نقاط آکواریوم سرکشی می کنند تا بالاخره مکان مناسب که معمولا یکی از آن تکه سنگهایی است که به دیواره آکواریوم تکیه داده اید را بعنوان محل تخم گذاری انتخاب و شروع به تمیز کردن آن می نمایند.
ماهیهای دیگر چنانچه دخالت کنند با عکس العمل شدید آنها مواجه خواهند شد و گاهی ضربه ایی هم خواهند خورد. آنجلهای جفت شده با لبهای مکنده شان و لرزش های مخصوصی منطقه ای را بر روی تکه سنگ برای تخمهایشان بدقت تمیز می کنند در اینحالت بهتر است بآرامی آنها را به یک آکواریوم آماده که از قبل تدارک دیده اید با همان تکه سنگ انتخاب شده جفت انتقال دهید. (اگر تعدادی تکه سنگ مشابه داشته باشید بهتر است چون موقعی که آنرا خارج می کنید باید یک عدد دیگر برایشان قرار دهید تا از نبودن محل تخمها عصبانی نشوند) گاهی دیده شده است آنجلهایی با همدیگر جفت شده اند و محلهای نامناسبی را انتخاب کرده اند. مثلا شیشه بخاری آکواریوم یا از این قبیل اشیاء که در آنصورت اگر برای اولین بار تخمریزی می کنند باید اجاره بدهید تخمهایشان را در همان محل بریزند. در غیر اینصورت قهر خواهند کرد و مدت طولانی تخمریزی نخواهد کرد. آنجلهای جوان جفت شده اگر خوب تغذیه شوند معمولا بین 8 الی 15 روز یکبار تخمریزی خواهند کرد. آنجلها هم در موقع تخمریزی لوله مخصوصی از بدنشان خارج می شود که معمولا لوله تخمدان ماهی ماده حداکثر تا 2 میلیمتر بیرون می آید و لبه آن گرد و پهن است. و لوله اسپرم ماهی نر حداکثر تا 1 میلیمتر بیرون می آید که لبه آن زوکی شکل و کوچک است. بعد از بیرون آمدن لوله ها، تخمریزی در محلی که از قبل انتخاب و تمیز شده است شروع می شود.
ماهی ماده با نزدیک شدن به صورت زاویه ایی و با لرزش مخصوصی تخمهایش را بصورت زنجیر و ردیفی بر روی تک سنگ می چسبانند.
پشت سر ماهی نر فعالیت می کند و با رها ساختن اسپرم بر روی تخمها آنها را بارور می سازد. بعد از حداکثر 2 ساعت تخمریزی تعداد زیادی تخم بر روی تکه سنگ چسبیده خواهد شد و در آخر، تخمریزی تمام خواهد شد.
بهتر است بآرامی تخمها را با سنگش به آکواریومی که دارای شرایط لازم و از قبل آماده شده است منتقل شوند. و به جای تکه سنگ تخمها که بر می دارید یکعدد تکه سنگ مشابه به جای آن قرار دهید که جفت آنجل از نبودن سنگ تخمها عصبانی نشوند.
آب تخمها باید دارای DH بین 5 تا 8 درجه باشد و دمای 27 درجه سلسیوس مناسب خواهد بود. مقداری داروی متیلن آبی به مقدار 1/0% به آب تخمها اضافه می کنیم تا از هجوم و حمله قارچها به تخمها جلوگیری بعمل آید. معمولا بعد از 48 ساعت تخمها باز و تبدیل به لارو می شوند. و روی سنگ در حالیکه با سر چسبیده به سنگ هستند. دم تکان می دهند و اصطلاحا گفته می شود تخمها باز شده و در مرحله دم تکان دادن هستند. بعد از آن از سنگ جدا می شوند و همه آنها در یک گوشه ایی از آکواریوم تجمع می کنند. همانطوریکه می دانید لاروها همراه با خودشان دارای کیسه زرده ایی در زیر شکمشان هستند که تا سه روز از آن تغذیه می کنند. سنگ تخمها را بآرامی آنها را بخارج بیاورید. در این مرحله بر اثر تجزیه پوسته تخمها مقداری آب آلوده شده است مقداری از آب را با آب مناسب که از قبل آماده ساخته اید تعویض کنید تا علاوه بر تمیزی آب؛ لاروها شاداب شوند و کیسه زرده آنها بخوبی جذب بدنشان بشود. چنانچه آب آلوده باشد لاروها ضعیف و بی حال و سفید خواهند شد و کمرشان خم می شود و کیسه زرده آنها آب می رود و در نهایت تلف خواهند شد. (برای تهیه آب مناسب باید DH آب برای لارو آنجل بین 3 تا 5 درجه باشد و یکهفته آنرا با فیلتر ذغالی فیلتراسیون کنید که در آنصورت آب شفاف و کریستالی خواهد شد و درجه حرارت را روی 27 سلسیوس ثابت نگهدارید و تغییر نداشته باشد.)
بعد از جذب کیسه زرده؛ لاروها خیلی حریص غذا خوردن هستند و از صبح روز چهارم که دارای شنای آزاد شده اند می توانید به آنها غذای زنده و مقوی بدهید بهترین غذای زنده در این مرحله نوزادان میگو هستند. بهمین منظور باید تخم میگوی نمکی را طوری تنظیم کنید که همزمان با نیاز لاروها آنها هم تبدیل به نوزادان میگوی تازه بدنیا آمده شوند تا بخوبی توسط لاروها قابل صید و خوردن باشند. چنانچه از نوزادان میگو که 24 ساعت قبل از تخم درآمده باشند. و آنها را استفاده کنید بدلیل بزرگ بودن نوزادان میگو لاروهای آنجل آنها را نمی توانند صید و مورد مصرف قرار دهند. این موضوع در روزهای اول دارای اهمیت زیادی است. چنانچه لاروها نتوانند غذا بخورند در مدت 48 ساعت آینده تمام آنها بر اثر نخوردن غذا خواهند مرد.
مطلب مهم دیگر که در این مرحله باید دقت کافی بشود. مقدار غذایی که لاروها احتیاج دارند باید به همان اندازه برایشان بریزید. چنانچه اگر اضافه تر از مصرف آنها ریخته شود. نوزادان میگو در آب شیرین بعد از چند ساعت می میرند و در آب تجزیه خواهند شد و خیلی سریع آب آلوده و کثیف می شود و همین امر باعث تلفات لاروها خواهد شد. برای اینکه درصد تلفات به پایین ترین حد ممکن برسد باید اولا به لاروها فضای کافی اختصاص دهید. و به مکان بزرگتری انتقال دهید.
دوما: آلودگی آب را کنترل کنید در صورت مشاهده اولین تلفات خیلی زود آب را با آب سالم و آماده تعویض کنید.
سوما: بهتر است تا 15 روز اول برای آب لاروها داروی متیلن آبی استفاده کنید تا از آلودگی و تلفات لاروها جلوگیری شود.

طرز تشخیص جنسیت آنجل:

ماهی نر:
1- نوک لوله اسپرم نر زوکی شکل شبیه به نوک قلم نی است.
2- لبهای پهن و ضخیمتری نسبت به ماده اش دارد و کمی دهانش بزرگتر است.
3- قوز روی سر نر دارای بر آمدگی بیشتری نسبت به نوع ماده اش دارد.
4- باله زیرین بلندش در محل تلاقی با بدن زاویه باز ایجاد می کند.

ماهی ماده:
1- نوک لوله تخمدان درست شبیه به تخم و لبه آن گرد است.
2- لبهای نازکتر و باریکتری دارد و کمی دهانش کوچکتر است.
3- قوز روی سر ماده دارای برآمدگی کمتری نسبت به نوع نرش است.
4- باله زیرین بلندش در محل تلاقی با بدن زاویه قائمه ایجاد می کند.



ماهی سیچلاید گورخری

سیچلایدهای گورخری دارای فلسهای ریزی هستند که دائما رنگ خود را عوض می کنند. سیچلایدها دارای هوش سرشاری هستند که با رفتارهای جالب و قابل توجه ایی به تربیت و باروری تخمها و بچه های خود می پردازند.
در واقع هوش سرشار این ماهیها نکات قابل توجه و عجیبی را بهمراه دارد. معمولا هر کدام از سیچلایدهای نر گوشه ایی را بعنوان مقر قدرت خود انتخاب می کنند و هیچکدام از نرهای دیگر حق ورود به آنجا را نخواهند داشت برای انتخاب جفت نرها برای مبارزه به وسط آکواریوم می روند و درگیری و خشونت بخرج می دهند. ماهیهای ماده نظاره گر و تماشاچی آنها هستند و از بین آنها بهترین و قویترین نر را زیر نظر می گیرند و بالاخره نر مورد علاقه شان را انتخاب می کنند. (در واقع نوع ماهی ماده ماهی نر را برای ازدواج انتخاب می کند) بدین ترتیب به مکان مقر نر انتخاب شده می رود و در آنجا می ایستد. در اینحالت ماهی نر انتخاب شده با غرور و شادی با شهامت بیشتری از مرزهایش دفاع می کند و بشدت مراقب اوضاع و احوال نرهای مجاور است. تا به حریم او وارد نشوند. در این مرحله برای جلوگیری از درگیری و خشونت بیشتر بهتر است جفت انتخاب شده را بآرامی به یک آکواریوم دیگر انتقال دهید. و برای آنها یک کوزه یا گلدان کوچک قرار دهید و یا با چند تکه سنگ که بر روی هم می چینید و بحالت غار مانند ایجاد می شود درست کنید که آن مکان مورد انتخاب جفت سیچلاید خواهد بود و در همانجا تخمریزی خواهند کرد. سیچلایدها معمولا درست دارند تخمهایشان را در داخل حفره ها و یا سوراخها مخفی کنند. ماهیهای سیچلاید خیلی زود تخمریزی خواهند کرد. نوع ماهی ماده تخمها را بر روی سطوح صاف می چیند و بلافاصله ماهی نر آنها را بارور می سازد. تخمها چسبنده هستند. بعد از اتمام تخمریزی به مراقبت از تخمها می پردازند. و در حالیکه یکی از آنها تخمها را مراقبت و جریان آب را بر روی آنها ایجاد می کند تا تخمها تمیز بمانند، دیگری برای تهیه خوراک به شکار می رود. مراقبت از تخمها چنان است که حتی در هنگامیکه والدین نگهبانی تخمها را با یکدیگر عوض می کنند تخمها تحت نظر هستند.
بعد از چهار روز تخمها شروع به ترک برداشتن می کنند، والدین آنها را به دهان خودشان منتقل کرده که در حفره داخل دهان قرار می دهند. در طی چهار روز کیسه زرده ایی که در زیر شکم لاروها همراه آنها است بتدریج جذب بدنشان می شود و بعد از آن قادر هستند براحتی شنا کنند. سیچلایدها از فرزندان خود مراقبت می کنند و با رفتارهای هوشمندانه ایی آنها را تحت آموزشهای سختی قرار می دهند. آنها بچه ها را به گردش می برند و در حالیکه یکی از والدین در جلوی صف و دیگری در انتهای صف قرار می گیرند از آنها مراقبت بعمل می آورند. در این مرحله باید دادن غذای زنده را به آنها شروع کنید. بهترین غذای زنده مورد علاقه آنها نوزادان میگو نمکی هستند. روزانه چهار نوبت به آنها غذا بدهید. مقدار غذایی که می دهید باید تمام آن توسط ماهیها خورده شود و چیزی از آن را باقی نگذارند. چنانچه اضافه تر غذا بریزید باعث آلودگی و فساد آب که در این صورت باعث تلفات لاروها خواهد شد. شرایط آکواریوم را باید طبق زنجیره مراقبتهای ویژه و با اصول صحیح نگهداری کنید.
حالت متعددی پیش خواهد آمد که باعث ناراحتی و عصبانیت والدین می شود. که در بیشتر مواقع ماهی نر به اشتباه شروع بخوردن بچه ماهی خودش می کند، که این عمل باعث درگیری و نزاع با ماهی ماده خواهد شد و جفت بشدت با همدیگر زدو خورد می کنند، بطوریکه تا حد مرگ پیش خواهند رفت و اگر شما به کمک آنها نروید و از همدیگر جدا نشوند به مرگ ماهی ماده ختم خواهد شد. قبل از بروز چنین حالتی که ماهی نر بخواهد عصبانی شود بلافاصله باید آنرا از بچه ها جدا کنید و بهتر است فقط ماهی ماده بتنهایی از بچه ها مراقبت کند. بعد از چند روز ماهی ماده را هم از کنار بچه ها بردارید و به ماهی نر خودش معرفی کنید. چنانچه در آنجا درگیری ادامه پیدا کرد بهتر است بین آنها را با یک تیغه شیشه ایی جدا کنید و دو روز بعد تیغه را بردارید اگر همه چیز عادی بود که بین جفت آشتی برقرار است و آنها را تقویت کنید تا مجددا برای شما تخمریزی کنند. چنانچه درگیری ادامه پیدا کرد باز هم بین آنها را با تیغه شیشه ای جدا کنید معمولا بعد از دو مرتبه که آنها را از همدیگر جدا کنید آشتی برقرار خواهد شد.
نوزادان سیچلاید به غذاهای گوشتی علاقه زیادی دارند اگر در هر روز یک وعده دل گاو یا گوسفند به آنها بدهید خیلی سریع رشد خواهند کرد. اگر بموقع به آنها غذا بدهید هیچ مشکلی برای بچه ها بوجود نخواهد آمد. چنانچه به آنها گرسنگی بدهید سیچایدهای بزگتر به کوچکترها حمله ور می شوند و آنها را می خورند و طولی نخواهد کشید که این هم جنس خواری همه گیر خواهد شد و روز به روز تعداد بچه سیچلایدها کمتر خواهند شد. اگر آنها را سریع رقم بندی کنید بطوریکه بزرگترها در یک آکواریوم و کوچکترها در آکواریوم دیگر قرار بگیرند این مشکل خیلی زود برطرف خواهد شد. و شما هم روی نظم و ترتیب و سر موقع به آنها غذا بدهید تا کاملا سیر شوند.

طرز تشخیص جنسیت سیچلاید گورخری:

ماهی نر:
1- باله پشتی بلند و نوک آن تیز است.
2- باله زیر شکم بلند و نوک آن تیز است.
3- لبهای نر کلفت و ضخیمتر است.
4- روی سر آن قوزی ستبر و بر آمده است.
5- بدنش کشیده تر و لاغرتر است.
6- نوک لوله اسپرم در زیر شکم حالت زوکی شکل است.

ماهی ماده:
1- باله پشتی کوتاه و نوک آن گرد است.
2- باله زیر شکم کوتاه و نوک آن گرد است.
3- لبها ظریف و باریکتر است.
4- سر آن قوز ندارد و صاف تر است.
5- بدنش گرد و چاق تر است.
6- زیر شکم ماهی ماده رنگ زرد وجود دارد.
7- نوک لوله تخم در زیر شکم حالت گرد و بشکل تخم است.



ماهی دیسکاس

زیباترین و قشنگ ترین ماهی آب شیرین باعتقاد اکثر کارشناسان ماهیهای دیسکاس هستند. دیسکاسها دارای انواع رنگاهی گوناگونند. مانند دیسکاس آبی، قهوه ایی، سبز که معمولا در 15 ماهگی بالغ می شوند. تمام شرایط و نگهداری و تکثیر آنها مشابه آنجل بهتر صورت می گیرد معمولا داخل گله خودشان همدیگر را انتخاب کنند. یکجفت مولد دیسکاس خوب از تخمها مراقبت می کنند. و معمولا هر 15 روز یکبار تخمریزی انجام می دهند. آب دیسکاسها باید دارای سختی 3 تا 5 درجه DH باشد و دمای آب آنها 27 درجه سلسیوس ثابت باشد. دیسکاسها تخمهایشان را روی اشیاء شیب دار می گذارند. معمولا 48 ساعت بعد از تخمگذاری تخمها باز خواهند شد.
لاروهای دیسکاس سه روز احتیاج به هیچ غذایی ندارند چون از کیسه زرده ایی مجهز که در زیر شکم دارند تغذیه می کنند.
از صبح روز چهارم بعد از تولد لاروها به بدن والدین خود می چسبند و از لعابی که از پوست آنها تراوش می شود تغذیه می شود تغذیه می کنند. بعضی معتقدند که تخمهای خراب و تجزیه شده که رشد باکتریها را همراه دارد می تواند غذای چند روز لاروهای دیسکاس باشد ولی چیزی که ثابت شده است حضور والدین در هر حالت برای غذا دادن و پرورش لاروهای دیسکاس کاملا واجب ضروری است. زمانیکه بچه ها بخوبی شنای آزاد پیدا کنند و بتوانند نوزادان میگو را بخورند می توان والدین را از آنها دور ساخت و مولدین را برای نوبت بعدی تخمریزی آماده ساخت. تعویض آب به رشد و شادابی بچه های دیسکاس کمک می کند. زیرا آب دیسکاسها بر اثر مدفوع و غذاهای اضافی و مانده در آکواریوم آلوده و کمی اسیدی می شود که در نتیجه آب باعث سوختن لبه های باله و دم آنها خواهد شد. از طرفی دیگر بر اثر تبخیر آب املاح موجود در آب مانند نمکهای کلسیم و منیزیم باقی می مانند و آب را سنگین می کنند که برای دیسکاسها قابل تحمل نیست. بنابراین بهتر است همواره باندازه ایی که آب تبخیر می شود. به همان اندازه هم شما آب از آکواریوم خارج کنید. سپس آب آماده و مناسب اضافه کنید تا همواره تعادل بین املاح موجود در آب و سختی آب برای دیسکاسها برقرار باشد. (تمام نکات و شرایط مربوط به قسمت ماهی آنجل در مورد دیسکاسها صدق می کند لطفا به قسمت ماهی آنجل مراجعه شود)

[Boye_Gan2m]

خانواده ماهیهای تترا

تتراها گروه بزرگی از ماهی های آکواریم هستند که غالباً کوچک جثه و پر تحرک هستند. انواع ماهیهای تترا که تا کنون در ایران تکثیر و پرروش یافته اند، عبارتند از : تترای سیاه، تترای جواهر، تترای نئون، تترای زرد، تترا پنگوئن، تترا نئون سیاه، تترا کاردنبال ، تترا لیمویی، تترا الماسی و تترا امپراطور که در واقع این ماهیها براحتی قابل تکثیر و پرورش هستند.
در هر مرحله ازتکثیر و پرورش ماهیهای تترا نکات مهم و قابل توجهی وجود دارد که باید بدقت آنها را رعایت کنید. تتراها ماهی های آرام و زیبایی هستند و به ماهی های دیگر هیچ صدمه ای نمی زنند.
درجه حرارت 27 درجه سانتی گراد و سختی آب 3 تا 5 درجه DH برای تخم ریزی تتراها مناسب است. آب مورد استفاده برای تخمها علاوه بر اینکه باید دارای DH مناسب باشد، باید حتماً یکهفته توسط فیلتر ذغالی فیلتراسیون شود، که در آنصورت آب شفاف، زلال و کریستالی خواهد بود. تتراها در آکواریم راحتتر تکثیر و پرورش داده می شوند. بنابراین مکان تخم ریزی آنها باید شرایطی مناسب باشد. بهتر است ماهی های مولد را داخل قفس توری و در آکواریم قرار دهید. تا اینکه در موقع تخم ریزی براحتی تخمها از چشمه های تور عبور کنند و در کف آکواریم قرار گیرند تا ماهی های مولد فرصت خوردن تخمهایشان را پیدا نکنند.
چند شاخه گیاه طبیعی یا مصنوعی داخل آکواریم تخم ریزی بهترین محرک برای تتراها خواهد بود و وجود گیاه به آنها احساس آرامش و امنیت می دهد و تخم ریزی بهتر انجام می شود در آنصورت بخوبی ماده ها تمام تخمهایشان را رها می سازند.
کارهای مهمی که برای تکثیر تتراها باید انجام دهید عبارتند از:

1- ماهیهای مولد نر و ماده را بمدت دو هفته از یکدیگر جدا نگهداری کنید تا نسبت به همدیگر تمایل و علاقه بیشتری پیدا کنند و در آنصورت تعداد تخم هم در موقع تخم ریزی بیشتر رها می شود.
2- آکواریم محل تخم ریزی از قبل آماده می شود و باید دارای آب مناسب با سختی آب 3 تا 5 درجه DH ، نور کافی ، اکسیژن کافی باشد و آب تخمها حداقل یک هفته با فیلتر ذغالی فیلتراسیون شود.
3- بهتر است تتراها بصورت گروههای 5 عدد ماده و 7 عدد نر باشند و در کنار همدیگر قرار بگیرند در نتیجه تخمگیری بهتری را در بر خواهد داشت.
4- بهتر است در داخل آکواریم تخم ریزی، قفس توری با چشمه های مناسب قرار دهید و ماهیهای مولد را داخل قفس توری بگذارید، چون این ماهی ها علاقه شدید به خوردن تخمها دارند.
معمولاً ماهیهای ماده را در روز، ساعت 12 ظهر داخل قفس بآرامی انتقال می دهید، بطوریکه هیچ گونه صدمه ای به آنها وارد نشود. چند ساعت بعد ماهی های نر را به آکواریم اضافه می کنید. دیده شده است، تتراها در همان بعد از ظهر شروع به تخم ریزی کرده اند، ولی تعداد تخمها کافی نیست و هنوز ماهی های ماده تخمهای بیشتری دارند که بهتر است تا فردا صبح صبر کنید تا تخم ریزی بطور کامل انجام شود.
فردای آنروز در سپیده دم صبح فعالیت شدید تری را با همدیگر شروع می کنند، رنگ آنها پر رنگ می شود و با سرعت همدیگر را تعقیب می کنند که هر دفعه چندین تخم رها می سازند تا ساعت 12 ظهر تخم ریزی ادامه خواهد داشت و تمام تخمهایشان را رها می سازند. هر دفعه که ماده ها تخم می ریزند پشت سر آنها نرها با رها ساختن اسپرم تخمها را بارور می سازند. بعد از اتمام تخم ریزی همدیگر را تعقیب نمی کنند و فعالیتشان متوقف می شود. در اینحالت باید به آرامی ماهی های مولد را از آنجا خارج کنید و به مکان اولیه منتقل کنید ( چنانچه قصد دارید در دو هفته آینده مجدداً از آنها تخمگیری بعمل آورید، بهتر است نرها و ماده ها را از همدیگر بطور جداگانه نگهداری کنید تا برای دو هفته بعد کاملاً آماده شوند. )
5- آب آکواریم تخمها ممکن است بخاطر تجزیه اسپرم نرها شیری رنگ شده باشد. بهتر است قسمتی از آب را تعویض نمایند. ( تعویض آب باید با رعایت نکات مهم از جمله آب هم درجه حرارت باشد و دارای DH مناسب و با آرامی صورت بگیرد)
6- در آکواریمی که تخم ریزی انجام می شود، هیچوقت به ماهیها غذا ندهید. توضیحات و علل آن در مطالب قبلی ذکر شده است.
7- تخمها خیلی زود و در کمتر از 24 ساعت باز و تبدیل به لارو می شوند. لاروها در ابتدا بی حرکت در کف آکواریم قرار دارند و همراه خودشان در زیر شکمشان کیسه زرده ایی مجهز دارند که از آن شروع به تغذیه می کنند. دو روز طول می کشد تا کیسه زرده جذب بدن لاروها شود و در اینمدت شما هیچ غذایی نباید به آنها بدهید.
8- بعد از سپری شدن این مرحله و جذب کیسه زرده لاروها، فعالیت آنها شروع می شود و از صبح روز سوم احتیاج به غذا خواهند داشت. در این مرحله جدید بهترین غذا برای لاروها می تواند نوزادان میگوی تازه بدنیا آمده و ریز باشد که با پیش بینی لازم از قبل آنها را آماده کرده اید.
9- چنانچه نوزادان میگو زیادتر از مصرف باشند. بزودی در آب شیرین خواهند مرد و تجزیه شده، آب را کدر می کنند و باعث آلودگی و فساد آب می شوند. از طرف دیگر موجب رشد سریع باکتری ها و قارچها خواهند شد.
10- بهتر است لاروها را به مکان بزرگتری انتقال دهید و روزانه چهار بار به آنها از نوزادان میگو بدهید.

طرز تشخیص جنسیت ماهی های تترا:

ماهی نر :
1- دارای جثه کوچکی است.
2- باله مخرجی اش در زیر شکم بلند تر و نزدیک به دم است.
3- کشیده تر ، لاغر تر و درازتر است.
4- دارای رنگ بیشتر و پررنگ تر است.
ماهی ماده :
1- دارای جثه بزرگی است.
2- باله مخرجی اش در زیر شکم کوتاهتر و با دم بیشتر فاصله دارد.
3- چاق، گرد و اگر باله هایش را بطور فرضی در نظر نگیرید شبیه به سکه خواهد بود.
4- نسبت به نوع نر کم رنگتر و روشن تر است.

[Boye_Gan2m]

خانواده ماهیهای بارب

انواع بارب ها شامل تایگر بارب، گرین بارب، رزی بارب، شوبرتی بارب و بارب زرد از جمله باربهایی هستند که در ایران بخوبی قابل تکثیر و پرورش هستند. زندگی تمام باربها با همدیگر شباهت دارند. اگر با غذاهای زنده و مقوی خوب تغذیه شوند، تعداد زیادی تخم می ریزد و هر ده روز یک بار میتوان از آنها تخمگیری کرد. اگر به روش صحیح و در سطح بالا این ماهیها را پرورش دهید، از نظر اقتصادی پر سود است. بسیار آسان و ساده می توانید از باربها تخمگیری نمائید و بخوبی آنها را پرورش دهید. ماهیهای بارب بسیار مقاوم، سرسخت و پرتحرک هستند و معمولاً باید بصورت گروهی از آنها تخمگیری شود.
ماهیهای مولد بهتر است از ماهیهای جوان، با نشاط، سالم و از شاه ماهیها انتخاب شوند. سن بلوغ باربها شش ماهگی است و قبل از تخم ریزی باید ماهی های نر از ماده حداقل 10 روز جدا نگهداری شوند. تا تمایل و علاقه آنها نسبت به همدیگر شدید تر و تعداد تخم بیشتری ریخته شود در این مدت باید تمام شرایط نگهداری بخوبی کنترل شود.
باربها چون پرخور هستند باید اکسیژن زیادی در آکواریم آنها باشد. چنانچه با کمبود اکسیژن مواجه شوند، خیلی سریع تلف می شوند. دیده شده است، تعداد زیادی از مولدین بارب در اثر کمبود اکسیژن و عدم دقت کافی در نگهداری آنها تلف شده اند و چرخه تولید آنها چندین ماه به تعویق افتاده است.
برای پیشگیری و احتمال بروز چنین حالتی بهتر است همیشه هر ماه تعدادی از باربهای جوان و شاه ماهی ها را جدا کنید و بعنوان ماهیهای مولد برای آینده نگهداری کنید تا چنانچه چنین مشکلی پیش آید در کمترین زمان باربهای جوان را بتوانید جایگزین کنید. باربها در آکواریم بخوبی تکثیر می شوند. معمولاً یک گروه که تعداد ماده ها 5 عدد و نرها 7 عدد باشد با همدیگر قرار می گیرند و گروهی تخم ریزی می کنند. برای تخم گیری از باربها ابتدا باید شرایط آب آکواریم با آب سختی بین 3 تا 5 درجه DH آماده شود. قفس توری به اندازه آکواریم داخل قرار می گیرد بطوریکه حداقل 5 سانتی متر از کف آکواریم بالاتر باشد. سنگ هوا برای تأمین اکسیژن داخل آن قرار می گیرد.
معمولاً ماده ها زودتر گذاشته می شوند و پس از چند ساعت نرها هم به آنها معرفی می شوند. چند شاخه گیاه می تواند محیط را آرام و محرک خوبی برای تخم ریزی ماهیها بحساب آید.
بهتر است محیط آکواریم بطور طبیعی تاریک شود و ماهیها شب را آرام و بدون مزاحمت پشت سر بگذرانند. در سپیده دم فردا صبح تخم ریزی با تعقیب نرها به دنبال ماده ها شروع می شود و هر نوبت تعدادی تخم از چشمه های توری عبور می کنند و به کف آکواریم می روند و تا حدود ساعت 12 ظهر تخم ریزی ادامه خواهد داشت. بعد از پایان کار باید مولدین را از آکواریم خارج کنید چنانچه برای 10 روز آینده مجدداً می خواهید از آنها تخمگیری بعمل آورید نرها را از ماده ها بطور جداگانه نگهداری کنید.
( ماهیها مولد بهتر است با غذاهای زنده و مقوی تغذیه شوند. تا آن مقداری که از توان و انرژی و نشاط را از دست داده اند جبران شود.)
سپس به آکواریم تخمها داروی متیلن بلو اضافه کنید تا از حمله قارچها و خراب شدن و فاسد شدن آنها جلوگیری شود.
معمولاً تا 24 ساعت بعد تخمها باز خواهند شد و لاروها به کف و دیواره ها می چسبند و حرکت خیلی آرام و کمی دارند. کیسه زرده لاروها غذای دو روز آنها را تأمین می کند و روز سوم باید به آنها غذا داد. بهتر است از قبل پیش بینی کرده باشید و تخم میگو باز کنید، بطوریکه همزمان با صبح روز سوم نوزادان میگوی تازه از تخم درآمده و ریز داشته باشند تا بخوبی تغذیه شوند. در این مراحل برای لاروها آب معمولی آماده شده بهتر است زیرا لاروها برای رشد و جذب مواد غذایی و سوخت و ساز بدنشان ( متابولیسم ) به املاح موجود در آب احتیاج دارند.
آب آکواریم لاروها هرگز نباید آلوده و کثیف و کدر شود. میزان اکسیژن محلول در آب همواره باید به اندازه کافی باشد. از اضافه ریختن غذا به داخل آکواریم جداً پرهیز کنید. مشاهده شده است نوزادان میگو که بعنوان غذا برای لاروها به آکواریم اضافه می شوند زیادتر از مصرف بوده است و در آکواریم بعد از چند ساعت در آب شیرین نوزادان میگو تلف و سپس تجزیه می شوند که این امر علاوه بر آلودگی آب و نقصان اکسیژن، باعث تلفات سریع لاروها خواهد شد.
از طرفی منبع رشد انواع بیماریها خواهد بود که علاوه بر آلودگی آب رشد امراض و بیماریها را در بر خواهد داشت. با مشاهده چنین وضعیتی باید بلافاصله قسمتی از آب آکواریم را تعویض نمائید یا اینکه در صورت امکان تمام آب را با آب سالم و مناسب عوض کنید.

طرز تشخیص جنسیت تایگر بارب و گرین بارب

ماهی نر:
1- لب و دهان و باله های ماهی نر آلبالوئی پر رنگ است. رنگ مشکل که بصورت نوار دور بدن ماهی است تیره و پر رنگ است.
2- بدن ماهی نر کشیده تر، لاغرتر و پررنگ تر است.
3- جثه بدن ماهی از پهنا نسبت به ماهی ماده کوچکتر است.

ماهی ماده :
1- رنگ آلبالوئی بر روی اندامهای ماهی خیلی کم رنگ است و نوار مشکی دور بدن ماهی روشن تر و کم رنگتر است.
2- بدن ماهی ماده چاقتر و گرد تر است که اگر باله هایش را بطور فرضی حذف کنید گرد شبیه به سکه خواهد شد.
3- جثه بدن ماهی ماده از پهنا بزرگتر است.

طرز تشخیص جنسیت رزی بارب و شوبرتی بارب

ماهی نر :
1- معمولاً بعد از بلوغ ماهی نر به رنگ قرمز پر رنگ درمی آید و روی باله پشتی اش خط سیاه ایجاد می شود.
2- نرها دارای بدن کشیده، لاغر و درازتری نسبت به ماده ها هستند.

ماهی ماده :
1- ماده ماده خیلی کم رنگ و رنگ قرمز آن روشن است.
2- ماده ها دارای شکمی بزرگ و چاق هستند که از دو طرف بدنشان بیرون زده است.

بقیه باربها معمولاً از روی همین مشخصات قابل تشخیص هستند.
اولاً : ماهی پررنگ تر نر و ماهی کم رنگ تر ماده است.
دوماً : ماده ها چاق ترند ولی نرها لاغرتر.
سوماً: جثه ماهی های ماده از نرها بزرگتر است.

[Boye_Gan2m]

خانواده ماهی های طلایی

خانواده ماهی طلایی شامل گلدفیش کالیکو، بلک مور، لاین هد، دم چادری، چشم آسمانی، چشم بادبادکی ( بابل آیز ) و انواع دیگر می باشد.
خانواده ماهی طلایی بسیار متنوع و از انواع زیادی تشیکل شده است و بیشترین طرفداران این ماهیها در ژاپن و چین هستند. تکثیر انواع ماهیهای طلایی بسیار آُسان انجام می گیرد و تخمها از مقاومت بالایی برخوردار هستند. سرسختی و مقاومت و زیبایی این ماهی ها باعث شده است روز به روز طرفداران بیشتری پیدا کنند و هر روز کارشناسان پرورش ماهی با استفاده از علم ژنتیک و وراثت، نژادها و گونه های جدیدی را تولید می کنند. تا کنون حدود 100 نوع ماهی طلایی بوجود آمده است. که فقط چند گونه از آنها به ایران آورده شده اند که تمام آنها با موفقیت تکثیر و پرورش یافته اند، برای تکثیر ماهیهای طلایی روشهای متعددی وجود دارد که عبارتند از :

۱- روش مصنوعی
۲- روش نیمه مصنوعی
۳- روش طبیعی

مقاومت ماهیها طلایی در مقابل درجه حرارت آب زیاد است بطوریکه در زمستان در زیر لایه های یخ زمستانی در کف استخرها براحتی درجه حرارت پایین آب را تحمل می کنند. ماهیها خونسرد هستند و همین امر باعث می شود در هر درجه حرارتی فعالیت متناسب با آن داشته باشند در واقع در تابستان که درجه حرارت آب استخر حدود 30 درجه سانتی گراد است ماهی های طلایی بیشترین فعالیت خود را دارند و به غذا و اکسیژن خیلی زیادی احتیاج دارند و به سرعت هم رشد می کنند و از اواخر پاییز که درجه حرارت پایین می آید فعالیت آنها خیلی کم می شود و مصرف غذا و اکسیژن هم به حداقل می رسد و در زمستان به پایین ترین حد ممکن می رسد. معمولاً در زمستان از ذخیره غذایی بدنشان مصرف می کنند که همین موضوع باعث کم شدن وزن آنها می شود. بطوریکه اگر یک ماهی 200 گرم در اوایل پاییز وزن داشته باشد در آخر زمستان حدود 160 گرم وزن خواهد داشت و حدود 40 گرم از وزن آن کاسته می شود. در آکواریم، ماهی های طلایی خیلی زود با هر شرایطی تطبیق می کنند و هر نوع غذایی را بخوبی می خورند. حتی غذاهای پس مانده بقیه ماهیها را در کف از لابه لای ماسه ها می مکند و ذرات ریز غذا را می خورند.
تحرک و جنب و جوش این ماهیها زیاد است و در مقابل بیماریها و امراض پوستی مقاوم و خیلی بندرت بیمار می شود. از طرفی چون پرخور و پرتحرک هستند، بعضی اوقات آب آکواریم را کدر آلوده می سازند که در اینصورت هر هفته بهتر است مقداری از آب آنها را تعویض کنید. اکسیژن مصرفی گلدفیشها خیلی زیاد است و باید همیشه اکسیژن آب ماهیهای طلایی تأمین باشد.

روشهای تکثیر و پرورش ماهیهای طلایی

1- روش مصنوعی
در ایران برای اولین بار از روش مصنوعی در کارگاه پرورش ماهی در رشت توسط محمدرضا شیخیان با موفقیت انجام شده است. در روش مصنوعی باید حوضچه های مخصوصی برای مولدین آماده ساخت که دارای سیستم فیلتر و اکسیژن دهی و ورودی و خروجی آب مرتب باشد و بخوبی قابل کنترل و از قبل آماده و مجهز باشد.
در حوضچه های مخصوص ماهیهای نر از ماهی های ماده بطور جداگانه نگهداری می شوند. از قبل کلیه وسایل و آکواریم ها و ابزار کار آماده و مهیا می شود. در روش مصنوعی طریقه تخمگیری کاملاً بصورت مصنوعی انجام می شود. یعنی ماهی ها هرگز همدیگر را نمی بینند و یا تماسی با هم ندارند. ابتدا ماهیهای مولد باید وزن شوند و به ازای وزن هر ماهیها مقدار هورمون هیپوفیز یا هورمون HCG طبق دستور بصورت محلول درآید و با سرنگ مقدار لازم به هر ماهی تزریق شود. برای ماهی های ماده 24 ساعت قبل از تخم گیری فقط در یک نوبت میزان هورمون تزریق می شود ولی برای ماهی های نر بهتر است مقدار محاسبه شده هورمون در دو نوبت و بفاصله 12 ساعت تزریق شود. بعد از 24 ساعت ماهی های مولد آماده هستند ابتدا ماهی ماده را آزمایش می کنیم، اگر تخمها رسیدگی کامل پیدا کرده باشند برای تخمگیری با احتیاط و به آرامی از دو طرف پهلوی ماده با فشار ملایم تخمها به بیرون هدایت می شوند و داخل یک ظرف قرار می گیرند. سپس از دو عدد ماهی نر استفاده می کنیم و اسپرم گیری می شود. این عمل را گشن گیری یا تخمگیری به روش مصنوعی هم می گویند. حالا با ملایمت تخمها را با اسپرمها مخلوط می کنیم که بهتر است از یک پر استفاده شود تا تخمها صدمه نبینند. سپس تخمهای داخل ظرف را با محلول آب نمک 7/0 % شستشو می دهیم که معمولاً حدود پنج دقیقه باید شستشو را انجام دهیم و همانطور با ملایمت تخمها را با اسپرم نرها مخلوط می کنیم. تا تمام تخمها بخوبی بارور شوند. بعد از آن چون تخمها چسبندگی دارند و تا زمانیکه با آب نمک شستشو می دهیم این خاصیت چسبندگی کم است. حالا باید تخمهای بارور شده را به آکواریم هایی که از قبل آماده ساخته ایم منتقل سازیم. در هر آکواریم تعداد مشخصی بطور تقریبی تخم رها می سازیم، بعد داخل هر آکواریم یک شعله اکسیژن قرار داده می شود و مقداری داروی متیلن بلو با غلظت 1/0 % اضافه می شود تا از خرابی تخمها و شیوع و حمله قارچها جلوگیری بعمل آید. ماهیهای مولد بعد از پایان کار به حوضچه ها بر می گردند و برای نوبت بعدی بخوبی تغذیه و نگهداری می شوند.
تخمها درداخل آکواریم بعد از 48 ساعت باز می شوند و بتدریج لاروها به دیواره آکواریم می چسبند. لاروها همراه خودشان کیسه زرده دارند که تا سه روز از آن تغذیه می کنند و در این مدت به هیچ غذایی احتیاج ندارند. معمولاً از صبح روز چهارم لاروها اشتهای زیادی برای خوردن غذا دارند. نوزادان میگوی نمکی بهترین غذا برای آنها بحساب می آیند. لاروها هر چه بزرگتر می شوند باید مقدار غذا و محل نگهداری متناسب با آنها باشد و تمیزی آب لاروها و رقم بندی بچه های ماهی طلایی در هر 15 روز یک نوبت باید انجام شود. در روش مصنوعی نکات بسیار مهمی وجود دارد که حتماً باید مورد توجه قرار گیرد.
1- محل تزریق هورمون باید بین برانشی و باله پشتی و در وسط بدن ماهی بصورت عضلانی زده شود و حداکثر نیم سانتی متر سوزن سرنگ بداخل بدن ماهی وارد شود.
2- فاصله زمانی تزریق برای ماده ها نرها رعایت شود.
3- مقدار محلول هورمون باید دقیق محاسبه شود و برای هر ماهی به اندازه تعیین شده تزریق شود.
4- کلیه لوازم باید کاملاً تمیز، استریل و ضد عفونی باشند.
5- قبل از انجام تخمگیری ( گرفتن تخم و اسپرم ) حتماً از باروری و رسیدگی کامل تخمها و اسپرمها باید باید مطمئن بود.
6- اشخاص مبتدی از این روش استفاده نکنند.
7- حتماً از افراد آگاه، متخصص و کارشناس پرورش ماهی کمک بگیرید. بدلیل حساسیت و دقت لازم در موقع انجام و تشخیص باروری تخمها و اسپرم به تنهایی عملیات را انجام ندهید.



2- روش نیمه مصنوعی :
در این روش مانند روش مصنوعی تمام کارهای مربوط به تزریق هورمون هیپوفیز یا HCG به مولدین انجام می شود. به جای اینکه با روش مصنوعی تخمها و اسپرم گرفته شود. از اینجا به بعد را بصورت طبیعی ماهیها در کنار یکدیگر قرار می گیرند و بصورت طبیعی با تعقیب و گریز همدیگر و با فشارهایی که ماهیهای نر از دو طرف به پهلوی ماهی ماده وارد می آورند باعث می شوند ماهی ماده تخمهایش را رها سازد و همزمان نرها هم بصورت طبیعی و با میل خودشان اسپرمها را رها می سازند و در چندین نوبت تعقیب و گریز هر نوبت تعداد زیادی تخم رها می شود. معمولاً چند ساعت طول می کشد تا تخمگیری انجام شود. در این روش بهتر است ماهی های ماده و نر بصورت گروهی و به نسبت 5 به 7 در کنار هم قرار بگیرند چون نتیجه تخمگیری بهتر خواهد شد.
چنانچه در آکواریم تخمگیری صورت می گیرد بهتر است تعداد ماده یک عدد و تعداد نرها 2 عدد باشند. در روش نیمه مصنوعی چون نیمی از کار توسط ماهی ها باید انجام شود و چون ماهی ها هم علاقه شدیدی به خوردن تخمهایشان دارند بنابراین باید چاره کاری اندیشید تا تخمها از دسترس مولدین دور یا پنهان شوند. می توان ماهیها ی مولد را داخل قفس توری قرار داد و یا با انبوه گیاهان طبیعی یا مصنوعی آکواریم را پوشانید که تخمها در لابلای گیاهان استتار شوند و یا از چشمه های تور عبور کنند.
بعد از پایان تخم ریزی که معمولاً ماهیها دیگر میلی به تعقیب همدیگر نشان نمی دهند از آکواریم خارج شوند و به محل نگهداری انتقال داده شوند. در این روش معمولاً هر 15 روز یکبار می توانید از ماهی های تخمگیری کنید. در مدت 15 روز بهتر است ماهیهای ماده از نر جداگانه نگهداری شوند و با بهترین روش ممکن آنها را تغذیه نمایید.

3- روش طبیعی در آکواریم یا حوضچه

الف- روش قفس توری
ب- روش استتار

راحت ترین و ساده ترین طریقه تکثیر و پرورش ماهیهای طلایی روش طبیعی است. همانطور که گفته شد، بهتر است مولدین ماده و نر از همدیگر جدا نگهداری شوند و به بهترین شکل ممکن تغذیه شوند. آب سالم و اکسیژن کافی داشته باشند. ماهی های طلایی در آکواریم یا حوضچه می توانند تخمگیری نمایند. محل تخمگیری باید از قبل کاملاً آماده و مهیا باشد و درجه سختی آب هم بین 10 تا 15 درجه باشد. تعداد ماهی های مولد باید متناسب با آن باشد. مثلاً اگر در یک آکواریم 40 * 35 *70 سانتی متر قرار است تخمگیری انجام شود بهتر است از یک ماهی ماده و دو عدد ماهی نر استفاده شود. چنانچه در حوضچه 1*1*4 متر قرار است تخمگیری شود بهتر است از 10 عدد ماهی ماده و 14 عدد ماهی نر انتخاب و مورد استفاده قرار بگیرد. در محل تخمگیری هرگز به ماهیها غذا داده نمی شود چون غذا دادن علاوه بر اینکه آب را آلوده می سازد باعث فساد و خرابی تخمها نیز می شود و رشد قارچها را همراه خواهد داشت که خود قارچها هم باعث از بین رفتن بقیه تخمهای باقیمانده خواهند شد و در نتیجه غذا دادن در مکان تخمگیری مولدین باعث از بین رفتن تمام تخمها خواهد شد.

الف- روش قفس توری
در این روش قفس توری داخل مکان تخمگیری آکواریم یا حوضچه قرار می گیرد. ( معمولاً قفس متناسب با مکان تخمگیری ساخته می شود ) چشمه های تور باید آنقدر درشت باشند که تخمها براحتی از آن عبور کنند. بطوریکه ماهیهای مولد از آن چشمها نتوانند به بیرون از قفس توری بیایند. بهتر است ماهیهای ماده را در ساعت 12 ظهر داخل قفس قرار دهید تا فرصت داشته باشند با محیط انس بگیرند و در آنجا با آرامش احساس امنیت کنند و در واقع محل را انتخاب و مورد پسند قرار بدهند. بعد از 3 الی 4 ساعت نرها به داخل قفس گذاشته می شوند. بهتر است چند شاخه گیاه طبیعی یا مصنوعی داخل قفس قرار بگیرد تا برای ماهیها محیط طبیعی تر جلوه کند و به امنیت و آرامش ماهیها بیشتر کمک کند. ضمناً گیاهان می توانند محرک و راه انداز خوبی برای تخم ریزی باشند. یادآوری می شود در مکان تخم گیری هرگز غذا داده نشود. محل تخم گیری آکواریم یا حوضچه باید دارای آب با سختی مناسب بین 10 تا 15 درجه DH از قبل آماده شده باشد و در همان بعدازظهر نرها را در قفس قرار دهید. ماهیهای نر خودشان را به ماده ها معرفی می کنند و با حرکت نزدیک و چسبیده و آنها تمایل به تخمگیری یا بی میلی خودشان را ابراز می کنند و بهتر است بصورت طبیعی نور کم و به تاریکی شب ختم شود و هرگز آنشب روشنایی را نباید روشن کنید تا ماهیها بتوانند شب را در آرامش استراحت کنند تا فردا در سپیده دم صبح ابتدای روشن شدن هوا، ماهیهای نر با تعقیب ماهیهای ماده به تخمریزی بپردازند. هر ماهی ماده که اعلام آمادگی کند با دو عدد ماهی نر و گاهی هم بیشتر عمل تخمریزی را شروع می کنند.
ماده ها و نرهای دیگر یکی بعد از دیگری به جمع آنها می پیوندند و طولی نمی کشد که تمام ماهیها تعقیب و گریز را شروع می کنند و تخمها بصورت انبوه پاشیده می شوند و به آرامی به کف و دیواره ها می چسبند.
بعضی ماهیها تخم خوره های حرفه ایی هستند که بر می گردند و تعدادی تخم را قبل از اینکه توری عبور کنند می خورند. که این مسئله اصلاً مهم نیست. چون آنقدر تخم زیاد می ریزند که خوردن تعدادی از آنها هیچ اثری نخواهد داشت. بلکه باعث تشویق و علاقه مندی آنها خواهد شد که در نوبت بعدی بخوبی تخمگیری با تمایل شدیدتری انجام می دهند. چون بصورت غریزی متوجه می شوند سهمی از آن تخمها نصیب خودشان خواهد شد. در هر صورت هیچ گونه مزاحمتی یا ممانعتی از ادامه تخم ریزی نباید صورت بگیرد. معمولاً تخم ریزی حدود 5 ساعت ادامه خواهد داشت و در پایان سطح آب کف می زند و آب کدر و شیری رنگ می شود. دیده شده است، بعضی از ماهیهای ضعیف تر بر اثر فشار زیاد تلف شده اند و گاهی آنقدر صدمه می بینند که بیمار می شوند و هرگز در آینده برای تکثیر مناسب نخواهند بود که در این صورت بهتر از اینگونه ماهیها را از دور خارج کنید.
با مشاهده تخمها و با ساکت و آرام شدن ماهیها باید با حوصله آنها را از آنجا خارج کنید و با حوصله و آرامش کارهای لازم را در کمال خونسردی و با دقت تمام انجام دهید.
1- ماهی های ماده را از ماهیهای نر جدا کنید و هر گروه را به محل خودشان انتقال دهید و مکان نگهداری مولدین باید از قبل آماده شده باشد.
2- در صورتیکه آب خیلی شیری و ابری رنگ شده است بهتر است مقداری از آب را با آب مناسب که همان شرایط را دارد تعویض کنید. می توانید از یک فیلتر برقی کمک بگیرید و چند ساعت فیلتر داخل آب کار کند تا آب را شفاف و زلال کند.
3- مقداری داروی متیلن بلو به آکواریم تخمها اضافه کنید. معمولاً ( 1/0 % ) رنگ آب باید آبی آسمانی شود بنابراین بهتر است دارو را قطره قطره اضافه کنید و رنگ آب زیاد آبی پررنگ نشود دارو باعث جلوگیری از رشد و حمله قارچها به تخمها خواهد شد.
4- اکسیژن آب تخمها باید کافی باشد. معمولاً دو روز طول خواهد کشید تخمها باز شوند و روز سم لاروها به دیواره و وسایل داخل آب می چسبند. در این مرحله بهتر است قفس توری از آنجا خارج شود. مواظب باشید لاروها چسبیده به قفس تور با تکانهای آرام رها شوند معمولاً تا روز ششم ( یعنی سه روز بعد از چسبیده شدن ) لاروها هیچگونه غذایی نمی خواهند. در این سه روز لاروها زیر شکمشان کیسه زرده ایی دارند که از آن تغذیه می کنند و احتیاج به هیچ غذایی نخواهند داشت.
صبح روز چهارم ( سعی صبح روز هفتم از زمان تخم ریزی) که لاروها چهار روز عمر دارند کاملاً شنای آزاد پیدا کرده اند و کیسه زرده آنها هم کامل جذب بدنشان شده است. از اینجا به بعد لاروها احتیاج به غذا دارند که اهمیت بسیار زیادی دارد. باید روزانه چهار نوبت به لاروها غذا داد. بهترین غذای زنده در این مرحله نوزادان میگوی نمکی هستند که از قبل باید تدارک دیده باشید. لاروها خیلی پرخور و با اشتها هستند و خیلی سریع رشد می کنند بطوریکه رشد روزانه آنها را با چشم می توان مشاهده کرد بعد از چند روز لاروها باید به مکان جدید و بزرگتر که از قبل آماده شده است انتقال داده شوند. بطور متوسط برای هر متر مربع سطح آب باید 500 عدد لارو ماهی در نظر گرفت. ارتفاع آب باید 30 سانتیمتر باشد ولی چنانچه در حوضچه پرورش ماهی رها شده اند در مدت یکماه ارتفاع بتدریج بالاتر می آید و در آخر یکماه به یک متر خواهد رسید. اکسیژن، فیلتر، نور و تغذیه مناسب همواره باید مورد توجه باشد. بسیار دیده شده است بر اثر آلودگی آب، کمبود اکسیژن محلول در آب تعداد زیادی از لاروها در روزهای اول تلف شده اند.
در پروش ماهی طلایی یک مشکل بزرگ که تعداد بچه ماهی ها را کم می کند، هم جنس خواری بچه گلدفیش های بزرگتر است. بین آنها خیلی زود اختلاف اندازه بوجود می آید و آنهایی که بزرگترند بچه ماهیهای کوچکتر را خیلی راحت می خورند. بهمین منظور بهتر است هر 15 روز یک نوبت بچه ماهی ها را رقم بندی کنیم و آنهایی که هم اندازه هستند یعنی بزرگترها با همدیگر و کوچکترها هم با همدیگر نگه داری کنیم.
بعضی اوقات 500 عدد لارو ماهی طلایی در مدت 15 روز آنچنان تفاوت اندازه پیدا می کنند که به 3 اندازه رشد می کنند. یعنی حدوداً هر 170 عدد به یک اندازه رشد می کنند. که معمولاً بزرگ متوسط و ریز هستند. آنها که بزرگ و درشت تر شده اند ( به آنها شاه تخم یا شاه ماهی می گویند) در صورتیکه مخلوط با بقیه باشند و رقم بندی نشوند شروع به خوردن کوچکترها و ریزها خواهند کرد و همین رویه ادامه پیدا می کند تا اینکه حداکثر 100 عدد خیلی بزرگترها باقی خواهند ماند و معمولاً سه ماه که بگذرد دیگر اندازه ها بزرگ شده و همدیگر را کاری نخواهند داشت. عمل رقم بندی و اندازه کردن بچه ماهی های طلایی معمولاً باید تا شش ماهگی ادامه پیدا کند. در موقع رقم بندی اکثر پرورش دهندگان، ماهیها را از نظر رنگ، نژاد، گونه از نظر باله ها و چشم طبقه بندی و جدا می کنند. مثلاً بچه ماهیهایی که دارای دم خراب و فقط یک دم دارند و اصطلاحاً به آنها تک دم گفته می شوند در همان ابتدای کار از ردیف پرورش خارج می کنند چون ارزش اقتصادی ندارند و بعد از چند ماه زحمت، بچه ماهیهای زشت و بی قواره ایی پرورش یافته است. اغلب کارگاه های پرورش ماهی دقت لازم را در مورد این مسائل دارند.

ب- روش استتار گیاهی
در روش استتار گیاهی محلی که قرار است در آنجا تخمگیری صورت گیرد. داخل آکواریم یا حوضچه را با انبوه گیاهان طبیعی و مصنوعی کف و بالا را بطور کامل پوشش می دهند. تا تخمها در لابه لای آن استار شود. در مدتی که مولدین سرگرم تخمریزی هستند تعداد کمی از تخم ها خورده می شود. پس از اتمام کار تخمریزی مولدین شروع به خوردن تخمها می نمایند. بنابراین باید مراقبت لازم انجام شود تا در پایان تخم ریزی مولدین از آنجا خارج شوند و همانند روش قبل بقیه مسائل را انجام داد. روش سنتی که در ایران رایج است و بیشتر برای ماهی قرمز هفت سین شب عید انجام می دادند بدین صورت است. در استخرهای پرورش ماهی قرمز ابتدا کف استخر را با انواع جاروهای کوهی و یا خارهای کوهی بصورت بسته بندی درست می کنند و در سرتاسر کف استخر چیده می شود و برای هر استخر 10 عدد ماهی ماده و 14 عدد ماهی نر قرار می دهند و معمولاً در اوایل بهار اینکار انجام می شود و در طی سال فقط روزانه مقداری نان خشک روی سطح آب می اندازند تا ماهیها را به سطح آب بیاورد و نور آفتاب آنها را قرمز کند و در پایان سال اوایل اسفند تمام استخر را خالی می کنند، ماهیهای تولید شده را بفروش می رسانند و تعداد ماهی مادر را دوباره به استخر رها می کنند و مجدداً برای سال بعد بهمین روش کار را ادامه می دهند که در این روش نتیجه تکثیر و پرورش در پایین ترین حد ممکن خواهد بود. البته روش سنتی اصلاً قابل قبول نیست و هیچکدام از اصول تکثیر و پرورش در آن رعایت نمی شود و به نسبت تخم ریزی که انجام می شود، تعداد لاروها در پایان سال بسیار پایین است. در واقع در پایین ترین حد ممکن تولید خواهد شد. چنانچه از روش قفس توری استفاده شود درصد بیشتری تولید خواهد شد.

روش تشخیص جنسیت ماهی های طلایی
ماهیهای طلایی معمولاً بعد از یکسال به سن بلوغ می رسند و در آن موقع قابل تشخیص جنسیت هستند. ماهی نر معمولاً زودتر بالغ می شود. سن بلوغ در ماهی های طلایی برای ماده ها یکسال است و برای نرها معمولاً بعد از نه ماهگی بالغ خواهند شد. ماهیها ی بالغ براحتی قابل تشخیص جنسیت هستند.

ماهی نر :
1- لبه باله های آبششی جلو در ماهی های نر :
اولاً : ضخیم تر است.
دوماً : بصورت دندانه دندانه است.
سوماً: بر روی هر برآمدگی که بصورت دانه دانه و زبر است، یک نقطه سفید رنگ برآمده وجود دارد.
2- بر روی سطح آبشش یا برانشی ماهی نر همان نقاط سفید برآمده وجود دارد.
3- معمولاً گلدفیشهای ماده دارای شکم های بزرگتر و گنده ایی هستند در حالیکه نرها دارای شکل ظاهری دراز و کشیده و لاغرتر هستند.
4- درماهی نر زیر شکم قسمت خروجی لوله بیضه های نر در انتهای متصل به بدن شکل آن زوکی شبیه به نوک قلم نی سر شده است.

ماهی ماده :
1- ماهیهای ماده دارای باله های نازک و ظریفتر و لبه باله های آبششی خیلی نازک و ظریف است و هیچگونه برآمدگی و نقطه سفید بر روی آن وجود ندارد.
2- روی سطح برانشی هم هیچگونه برآمدگی و نقطه سفید وجود ندارد.
3- تمام گلدفیشهای ماده دارای شکمی چاق، گنده و بزرگ هستند و از روی شکل ظاهری آنها با نگاه آول قابل تشخیص هستند.
4- در زیر شکم قسمت خروجی لوله تخمدان در انتهایی که متصل به بدن می شود شکل آن گرد و شبیه به تخم که از آن خارج می شود است.

[Boye_Gan2m]

ایجاد چرخه آکواریم، بدون نیاز به ماهی

متن زير ترجمه مقاله ايست که توسط Shawna McGregor نوشته شده است:

متن مقاله :

وقتی که یک آکواریم جدید را نصب می کنید، مهمترین مرحله ای که قابل بحث است معروف به چرخه و سیکل آکواریم می باشد. اولین دوره ( که حدود 4 الی 6 هفته طول می کشد )، زمانی است که کلونی باکتریهای مفید شروع به رشد می کنند و به پروسه تجزیه مواد زائد تولید شده بوسیله آبزیان، کمک می نمایند. در طول چرخه آکواریم، سموم - بیشتر آمونیاک و نیتریت - به میزان بالایی افزایش می یابند تا زمانی که کلونی باکترهای مفید به حد کافی برای تجزیه آنها رشد کنند. از هنگامی که وجود زباله ها و مواد دفعی ماهی ها به عنوان نقطه آغازین چرخه آکواریم به حساب می آمد، بطور سنتی چرخه را به این نحو آغاز می کردند که تعدادی ماهی مقاوم و قوی (مانندZebra Danios) را به آکواریم می افزودند و اجازه می دادند که مواد دفعی آنها چرخه آکواریم را برقرار کنند. این متد براستی مؤثر است، هرچند که این سموم حتی برای ماهی های مقاوم هم بسیار استرس زا هستند. آمونیاک سمی است بسیار قوی و اثر آن بر روی دستگاه تنفس ماهی ها را می توان با اثر شامپویی که به چشم انسان وارد می شود مقایسه کرد - می سوزاند! - حتی بدتر از این، سبب پایداری آسیب بافتهایی می شود که در تنفس ماهی نقش دارند. این آسیب ها بقدری جدی هستند که ممکن است باعث مرگ ماهیها شوند و حتی اگر برخی از آنها بتوانند این وضعیت را تحمل کنند، طول عمر آنها بسیار کاهش خواهد یافت و اغلب بجای اینکه 3 تا 10 سال عمر مفید داشته باشند، ظرف چند ماه می میرند. در بسیاری از موارد، مردم برای شروع کار و در آکواریمی که تازه آنرا به کار انداخته اند برخی از ماهیانی را انتخاب می کنند که اصلاً تمایلی به قرار گرفتن در چنین محیط به اصطلاح صفر کیلومتری را ندارند. آنها این ماهی ها را می خرند فقط به خاطر اینکه کسی به آنها گفته این ماهی ها برای شروع چرخه خوب هستند؛ اگر واقعاً اینطور باشد!!!

در سالهای اخیر، اکنون که اطلاعات بیشتری در مورد شیمی و بیولوژی ماهی های آکواریمی دریافتیم، به این تشخیص رسیده ایم که تنها عامل لازم برای انجام شدن چرخه ابتدایی، مواد دفعی ماهی ها نیست، بلکه خود آمونیاک است. بنابراین به این نکته می رسیم که از خود درباره ضرورت قرار دادن ماهی های ضعیفمان در معرض عذاب و شکنجه ای که در بالا شرح آن رفت، سؤال کنیم. خوشحالم از این که باید بگویم جواب اینست: واقعاً ضرورتی ندارد.

روند رشد در چرخه آکواریم روشی است که به (Fishless Cycling) یعنی چرخه فاقد ماهی معروف است. این روش بیشتر از روش سنتی، انسانی بنظر می رسد چرا که - همانطور که از نامش پیداست - در آن از ماهی استفاده نمی شود. انجام آن بسیار ساده است و من چرخه آکواریم های بسیاری را به این روش برقرار کردم و از نتایج آن بسیار راضی و خشنودم. چرخه آکواریم در زمان طبیعی خودش انجام می شود و شما واقعاً نمی توانید آن پروسه را به اجبار بوجود آورید. اگرچه من در تجربیاتم روش برقراری چرخه بدون وجود ماهی را بسیار سریعتر از روش سنتی یافتم. آکواریم 100 لیتری من که چرخه آن با روش سنتی برقرار شده بود شش هفته کامل طول کشید. در حالی که با این متد به نتایج زیر دست یافتم:

آکواریم 40 لیتری (10گالن ) - بدون گیاه هفت روز
آکواریم 70 لیتری (18گالن )- گیاهدار 2 هفته
آکواریم 23 لیتری ( 6 گالن )- گیاهدار 10 روز
آکواریم 23 لیتری ( 6 گالن ) - بدون گیاه 3 هفته

این متد چطور کار می کند ؟
تنها به دو چیز احتیاج دارید: منبعی از آمونیاک و کیت آزمایش برای ترکیبات نیتروژن.
شما یک کیت برای آزمایش آمونیاک نیاز دارید و یکی برای نیتریت. داشتن یک کیت برای نیترات نیز می تواند بخوبی کمک کننده باشد، اما من دریافتم که همان دو کیت اول برای ایجاد این چرخه مهمتر و کافی است. ( دقت کنید که دو اسم نیتریت و نیترات با وجود شباهت زیادی که به هم دارند، دو فاکتور متفاوت می باشند که نقش آنها در چرخه نیتروژن و آسیبی که به ماهی ها وارد می کنند کاملاً متفاوت است. ) این کیت های آزمایش را در بازار و نیز از فروشگاه های اینترنتی می توان خریداری کرد یا از فروشگاه های ماهی و یا حتی از سوپرمارکت های زنجیره ای تهیه کرد. ( بستگی به محل زندگی شما دارد )
بسیار خوب است که یک پیمانه درجه بندی شده برای اندازه گیری مقدار آمونیاکی که اضافه می کنید داشته باشید و همینطور تمام وسایلی که در نهایت برای تعویض آب به آنها نیاز دارید. برخی از مردم، مانند خود من، ترجیح می دهند برای انجام این چرخه از محصولات تجاری استفاده کنند و برخی نیز فکر می کنند که این محصولات فقط عامل هدر دادن پول است. اینها همه عقاید شخصی است و شما بطور قطع می توانید چرخه را بدون استفاده از باکتری های بسته بندی شده در بطری های تجاری هم ایجاد کنید چرا که آنها همه جا هستند، حتی بطور معلق در هوا.
اگر شما یک آکواریم دیگر که قبلاً نصب شده باشد در دسترس خود دارید، استفاده از شن های آن می تواند در ایجاد چرخه بسیار کمک کننده باشد.این شن ها را در داخل یک جوراب یا جوراب شلواری قرار دهید و سر آنرا گره بزنید، سپس آنرا ته آکواریم جدیدی که بکار انداختید بگذارید تا اینکه بخوبی با باکتریهای عالی بذرپاشی شود. همچنین مقداری آب تمیز از آکواریم قدیمی به آکوراریم جدید اضافه کنید که به ایجاد چرخه کمک می نماید. حقه دیگری که می توانید بکار ببرید این است که فیلتر آکواریم جدید را برای یک هفته در آکواریم قدیمی قرار دهید و بعد به آکواریم جدید منتقل نمایید. یا اینکه بسادگی لوازم فیلتر جدید را برای یک هفته در آکواریم قدیمی قرار دهید و بعد آنرا در فیلتر مناسب قرار داده و قبل از شروع چرخه در آکواریم جدید بگذارید.اگر هم که این آکواریم جدید اولین آکواریم شماست و دسترسی به آکواریم قدیمی نیز ندارید، اصلاً نگران نباشید، چرا که باز هم می توانید از روش چرخه بدون ماهی استفاده کنید.
بسیار خوب، دکوراسیون را قرار دادید و آکواریم را پر نمودید، فیلتر هم بخوبی بکار خود مشغول است. دمای آب را به اندازه 30 تا 32 درجه بالا ببرید . این عمل به سرعت چرخه کمک می نماید. اما نیاز نیست که شما صبر کنید تا دما به این حد برسد و بعد آمونیاک را اضافه کنید . این کار را بعد از پر کردن آکواریم ، هر زمان که خواستید می توانید انجام دهید. اگر می خواهید که یک آکواریم محتوی گیاه داشته باشید، حتماً در طول چرخه این گیاهان را اضافه کنید ( برعکس ماهی ها، گیاهان مقادیر کم آمونیاک را دوست دارند) اما در اینصورت دما را به 25 تا 27 درجه کاهش دهید چرا که بیشتر گیاهان آب گرم را دوست ندارند.
کیت آزمایش آمونیاک خود را آماده کنید. مقداری آمونیاک اضافه نمایید. با مقدارکم شروع کنید. فقط دو قاشق چایخوری برای یک آکواریم کوچک ( حدود 40 لیتر آب ) و نصف فنجان برای آکواریم های بزرگ ( حدود 200 لیتر ). حدود یک ساعت صبر کنید و اجازه بدهید که آمونیاک منتشر شود و بگردش درآید. حال آزمایش کنید. هدف شما باید قرائت رنج آمونیاک در حدود 3 تا 5 میلی گرم بر لیتر(یا ppm) باشد. اگر قرائت آمونیاک صفر بود.مقدار بیشتری به آب اضافه کنید نه خیلی زیاد؛ به هر صورت شما یک ماده شیمیایی سمی را به کار می برید. اجازه بدهید که آکواریم به کار خود ادامه دهد. دوباره آزمایش کنید. به همین روش آنقدر این اضافه کردن آمونیاک و تست کردن را ادامه دهید تا اینکه به هدف تعیین شده برسید. برای اینکار ممکن است بخواهید که از محصولات تجاری استفاده کنید. فراموش نکنید که باکتریهای تجاری در بطری ها و به فرم آمونیاک غیر سمی وجود دارند و اگر از آنها استفاده می کنید قرائت آمونیاک شما بالاتر از حدی خواهد رفت که در هنگام استفاده نکردن از این محصولات شاهد هستید. شما ممکن است رنج آمونیاک را بالاتر از 6 ppm (parts per million ( مشاهده کنید که برای ماهی ها بسیار سمی است اما تا زمانی که از ماهی در چرخه استفاده نمی کنید نیازی به نگرانی در این زمینه نیست.
بلافاصله پس از اینکه به رنج بالای آمونیاک دست یافتید، اضافه کردن آنرا قطع کنید و حالا زمانی است که باید در انجام آزمایش و اندازه گیری مقدار آن صبور باشید. اجازه دهید همه چیز روند خود را طی کند و به آزمایش آب ادامه دهید. روزی یکبار مناسب است و یا یک روز در میان. بعد از چند روز می توانید آزمایش مقدار نیتریت را مثل آمونیاک شروع کنید. اگر مقادیری از نیتریت را مشاهده نکردید،مسئله ای نیست. این مسئله نیاز به زمان دارد. هنوز تعویض آب را انجام ندهید و باز هم اجازه بدهید که همه چیز روال خود را دنبال کند. وقتی میزان آمونیاک شروع به کاهش کرد باید بتوانید مقادیری از نیتریت را اندازه گیری کنید. وقتی که مقدار آمونیاک به صفر کاهش یافت، دوباره شروع کنید به اضافه کردن روزانه مقدار کمی از آن. فقط حدود یک قاشق چایخوری.
هر وقت دیدید که میزان نیتریت شما به ماکسیسم خود رسیده و شروع به کاهش کرد، بدانید که تقریباً کارتان تمام شده است. در تجربیاتی که من داشتم چرخه آکواریم سه تا چهار روز بعد از این زمان کامل شد. اما این زمان برای افراد مختلف ممکن است متفاوت باشد. زمانی که میزان نیتریت و آمونیاک به صفر رسید چرخه آکواریم شما کامل شده است. حالا زمان آن است که مقدار زیادی از آب آکواریم را تعویض کنید ( در حدود 50 تا 80 درصد ). لوازم فیلتر خود را تعویض نکنید و در حین تعویض آب شن های کف آکواریم را نیز تمیز ننمایید. آکواریم را دوباره با آب مناسب پر کنید و دمای آن را تا حدی که برای ماهی انتخاب شده نیاز است پایین بیاورید. اجازه دهید که چند ساعت یا برای تمام مدت شب، همه چیز روال خود را طی کند . دوباره میزان آمونیاک و نیتریت را چک کنید و اگرمیزان هر دوی آنها هنوز صفر بود، چرخه آکواریم به خوبی انجام شده و آماده پذیرش ماهی می باشد.

[Boye_Gan2m]

پرورش ماهی بس دریائی
1.نام علمی: Lateolabrax Japonicus
2.نام معمولی (رایج): بس دریایی خال دار

3.اکولوژی:
ماهی بس دریایی متعلق به جنس Lateolabrax ، زیر رده percoidei، رده پرسیفرم ها (perciforms) و کلاس Actinopterygi است. پراکنش این گونه از غرب تا جنوب سواحل Korean ونزوئلا است. البته در ژاپن، بعضی قسمتهای چین و تایوان نیز یافت می شود. با اینکه بچه مایهان انگشت قد در سوحل زندگی می کنند اما مهاجرتهای متفاوتی دارند.

4.پرورش:
L. japonicus گوشتخوار بوده و نسبتا سریع رشد می نماید (حدود بیشتر از 300 میلی متر در طول بدن در طی 2 سال و حدود 600 میلی متر در طی 3 تا 4 سال). این ماهی حتی در آبهایی که دمایشان کمتر از 10 درجه سانتی گراد است، بسیار پرخور می باشند.

L. japonicus وحشی چنانچه در اسارت پرورش یابد ( در حالت مصنوعی ) در طی اکتبر و دسامبر بالغ می گردد. زمان بلوغ و تخم ریزی در مکانهای سرپوشیده پرورشی مشروط به تیمار هورمونی و چرخه نوری محیط است. تیمار هورمونی به دو طریق تزریق بوسیله سرنگ و خوردن بوسیله پلتهای غذایی که به آنها هورمون افزوده شده انجام می گیرد.

در مورد ماهیان مولد که برای تخم ریزی در پاییز و زمستان مهاجرت می کنند، آبهای لب شور سواحل یا مصب رودخانه ها هدف اصلی است. صید این ماهیان (مولد) بوسیله تورهای ماهیگیری انجام می شود و تخم گذاری آنها بسرعت صورت می گیرد. اخیرا هر ساله از مهاجرت این ماهیان کاسته شده و یافتن ماهیان مولد دشوارتر شده است. نسبت مورد نیاز برای تخم گذاری 1 ماده به 2 نر می باشد.

دوره تخم گذاری از اکتبر تا دسامبر (حدود 30 روز) بوده و در طی این دروه تخم گذاری فقط یکبار انجام می شود (دوره اصلی تخم گذاری در ماهیان بس دریایی در کشور کره از اواخر اکتبر تا اوایل نوامبر و در ماهیان بس دریایی خلیج Bohai از آگوست تا نوامبر است). دمای مناسب آب برای تخم گذاری 16 الی 19 درجه سانتی گراد بوده و ماهیان مولد 50 الی 80 سانتی متری حدود 2 تا 15 میلیون تخم می گذارند. در مورد عملیات تکثیر باید گفت که بهترین نتیجه از یک تکثیر خشک (حاصل از تخم کشی 1 ماده به 4 تا 5 نر) حاصل می شود.

دوره هچ شده تخم ها بسته به دمای آب بوده و در دمای حدود 18 الی 20 درجه سانتی گراد در مدت 54 ساعت و در دمای 16 الی 17 درجه سانتی گراد حدود 60 ساعت به طول می انجامد.
اندازه ماهیان تازه هچ شده حدود 5/3 الی 6/3 میلی متر بوده و بعد از 2 تا 3 روز کیسه زرده جذب و دهان باز می گردد و این نقطه آغازین تغذیه انگشت قدها خواهد بود. در این زمان و بعد از 20 روز از هچ شدن، بچه ماهیان با روتیفر مخلوط با آرتمیا تغذیه می شوند. اندازه انگشت قدها حدود 10 میلی متر بوده و بهتر است غذای مخلوط شده حدود 30 روز بعد از هچ شدن استفاده شود.

میزان رشد ماهیان بس دریایی جوان به ترتیب حدود 2/9 میلی متر در طول بعد از 30 روز، 4/21 میلی متر بعد از 60 روز، 2/42 میلی متر بعد از 90 روز و 8/65 میلی متر بعد از 130 روز خواهد بود.
آنها اغلب بعد از 30 تا 40 روز به دلایلی چون دفرمه بودن یا دلایل غیر طبیعی دیگر بصورت انبوه یا دست جمعی می میرند.

همچنین ممکن است در 60 روز به دلیل کم شدن انرژی حاصل از تغذیه غذای مخلوط که احتیاچ به یک مراقبت و رسیدگی دقیق و منطقی دارد بصورت دسته جمعی بمیرند.

حاصل شدن موفقیت در تولید بچه ماهیان بستگی به تامین منبع کافی مواد مغذی برای انگشت قدها، مدیریت کیفیت آب و کنترل دمای آب در طی دوره زمستان دارد.

پرورش L. japonicus عموما در قفسها یا خاکریزها انجام می شود. البته اخیرا روشهایی جهت پرورش این گونه در آبهای شیرین داخلی نیز توسعه یافته است.

در مورد روشهای اصولی پرورش باید ذکر کرد که تغذیه در دمای آب حدود 30- 10 درجه سانتی گراد فعال می باشد. اما در دمای کمتر از 10 درجه سانتی گراد کاهش می یابد. تعداد دفعات مناسب جهت غذادهی 1 تا 2 بار در هر روز است. ظرفیت پرورش به میزان 75 – 500 قطعه ماهی بس 15 سانتی متری در هر قفس یک تنی است و در طول یک سال پرورش در قفس هر کدام می توانند به وزن 400 تا 500 گرم برسند. اخیرا پرورش این گونه در آبهای شیرین 10 درصد افزایش در میزان رشد را در مقایسه با پرورش در قفس نشان داده است.

گزارشهاي بسیاری از دفرمه شدن انگشت قدها در طول دوره هچ شدن تخمها و رشد لاروها وجود دارد. البته هیچ بیماری خاصی برای این دوره گزارش نشده است. در این راستا روشهای ممانعت از استفاده فرمالین یا آنتی بیوتیکها شناخته شده است که در بسیاری از فعالیتهای پرورش در این دوره کابرد دارد

[Boye_Gan2m]

پرورش تیلاپیا
شناسایی
تیلاپیا عضو خانواده cichlidae بوده و دارای مشخصه های زیر می باشد.:
- باله پشتی بلند دارند.
- باله ها خارهای تیز داند.
- باله سینه ای و لگن نزدیک به سر هستند.
تیلاپیاها بومی آفریقا و خاورمیانه می باشند. آنها اصولا از طریق معرفی برای پرورش مصنوعی در نقاط مختلف پراکنده شده اند و اخیرا در همه قاره های گرمسیری یافت می شوند. امروزه تیلاپیا به یکی از مشهورترین ماهیان برای پرورش در سراسر دنیا تبدیل شده و در آفریقا، اروپا، سراسر اقیانوس آرام، چین، اسرائیل، آمریکا و دریای کرائیب پرورش می یابد.

رده بندی
تا اواخر سال 1970 تمامی تیلاپیاها فقط در یک جنس (دسته) به نام Tilapia طبقه بندی می شوند. اما اخیرا بیشتر زیست شناسان بر طبق رفتار تخم ریزی آنها را در سه دسته Tilapia، Saratherodon و Oreochromis طبقه بندی کرده اند.
گونه های تیلاپیا در کف بستر استخر لانه سازی کرده و از تخم و بچه هایشان در لانه ها مواظبت می کنند. آنها دارای اندامهای درشت و خارهای آبششی کمی بوده و اصولا علفخوار و میکروفیتوپلانکتون خوار هستند. از جمله Tilapia zilli، Tilapia rendalli گونه های Sarotherodon تخم ها و لاروهای خود را در دهان تیلاپیای نر گذاشته و نگهداری می کنند. آنها دندانهای ریز و خارهای زیادی داشته و همه چیز خوار هستند. از جمله sarotherodon galilaeus.
جنس oreochromis بهترین گونه ها را برای آبزی پروری شامل می شوند. آنها عادات غذایی مشابه به گونه های sarotherodon دارند. تخم ها و بچه ماهیان انگشت قد این جسن در داخل دهان ماده هایشان رشد می کنند. از جمله Oreochromis niloticus و Oreochromis mossambieus البته همه زیست شناسان این طبقه بندی را نپذیرفته اند.

دلایل انتخاب تیلاپیا برای پرورش
فاکتورهای زیر دلایل سادگی پرورش تیلاپیا هستند:
1) مقاومت بالا در برابر بیماریها و در آبهای دارای کیفیت پایین
2) سازگاری و عادابته شدن با شرایط متنوع زیست محیطی
3) قابلیت تبدیل ضایعات کشاورزی – دامی و آلی به پروتئین با کیفیت بالا
4) میزان رشد بالا
5) رشد آسان و سریع در پرورش متراکم
چرخه زندگی تیلاپیای نیل به صورت زیر می باشد:
1. نرها آشیانه سازی کرده (یا یک ناحیه از کف تانک یا سرح دارای روزنه های ریز از تور قفس را تحت قلمرو خود قرار می دهند) و با رفتار عاشقانه ماده های بالغ را به داخل لانه جذب می کنند.
2. ماده ها تخم را در داخل آشیانه یعنی محلی که می توانند با نرها لقاح یابند رها کرده و بلافاصله آنها را به داخل دهان می کشند.
3. نرها جذب ماده ها را به درون آشیانه ادامه می دهند تا زمانیکه ماده های تخم ریزی کرده برای گذراندن دوره رشد تخم هایشان از لانه خارج و دور شوند.
4. تخم ها بعد از پنج روز در دهان ماده ها هچ می شوند (بستگی به دمای هوا دارد) و بچه ماهیان تازه هچ شده تا زمانیکه کیسه زرده شان جذب شود در دهان باقی می مانند.
5. سرانجام بچه ماهیان نورس برای بدست آوردن غذا به خارج از دهان شنا می کنند. اما به محض روبرو شدن با علائم خطر دوباره به درون دهان برمی گردند.
6. به محض اینکه بچه ماهیان نورس به حد کافی رشد کردند (به اندازه دهان مادر شدند) همگی مستقل شده و به سمت آبهای گرم و پناهگاهها از جمله لبه های استخر شنا می کنند.
7. تخم های ماده ها به محض اینکه گروه قبلی نوزادشان رشد یابند دوباره مستعد رویش و لقاح می شوند. یعنی بعد از یک دوره استراحت حدود 4 هفتگی دوباره به تخم می رسند.
نکات قابل ملاحظه ای در این زمینه وجود دارد.
• در مورد اغلب گونه های Oreochromis برای رسیدن به قابلیت تخم ریزی لازم است دمای آب به بالای 32 درجه سانتی گراد برسد، چنانچه دما در تمام طول سال بالای 22 درجه سانتی گراد باشد تخم ریزی ادامه می یابد و در صورتیکه به زیر 22 درجه نزول یابد تخم ریزی بصورت فصلی انجام خواهد شد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]ماهي تيلاپيا

• نرها نقشی در مسئولیت نگهداری و مراقبت از بچه ها ندارند و می توانند در یک زمان با تعداد متعددی از ماده ها در کار تکثیر شرکت کنند. بنابراین نسبت جنسی در یک تخم ریزی در استخر می تواند حتی بیشتر از 7 ماده به 1 نر باشد.
• اندازه دهان ماده می تواند تعداد بچه ماهیان نورس حاصل از تخم ریزی را تخمین بزند. ماده های بزرگتر تعداد تخم بیشتری می گذارند. بطور کلی تعداد بچه ماهیان نورس حاصل شده می تواند بین 100 تا 500 قطعه باشد.
• تخم ها نسبتا بزرگ هستند و بچه ماهیان نورس بزرگتی نیز تولید می شود که در اولین تغذیه نیاز به غذای زنده ندارند.
• حذف تخم ها یا بچه ماهیانی که زودتر از موقع مورد نظر رسیده اند از میان سایرین، میزان فرآوری را افزایش می دهد.
• در شرایط نامطلوب گونه هایی چون oreochromis mossambicus می توانند در اندازه کوچک (10 گرمی) حدود 4 تا 6 ماه بعد از هچ شدن به بلوغ جنسی برسند. این مطلب منجر به افزایش بیش از حد جمعیت ماهیان کوچک و غیر قابل فروش در استخر می شود.
• در یک جمعیت بالغ تیلاپیا، ماده ها مرتبا توانایی تکثیر مجدد را دارند و در طی این دوره توانایی غذاخودن را ندارند. به این معنی که نسبت رشد نرها خیلی بیشتر از ماده ها می باشد.

روشهای پرورش
تیلاپیا در سالهای 1950 و 1960 به عنوان یک ماهی شگفت انگیز به بسیاری از کشورها معرفی شد. اما به دلیل حاصل شن تجربیات بد حاصل از تخم ریزی زیاد آن در استخرها و حاصل شدن ماهیان ریز و کم ارزش هنگام صید، بسیاری از پرورش دهندگان از پرورش آن منصرف شده و آن را یک ماهی هرز نامیدند.
این تصور علی رغم این حقیقت که روشها و تکنیکهای دام پروری در بیش از 20 سال گذشته تحول عظیمی در پرورش تیلاپیا ایجاد کرده اند و آن را به یکی از مهم ترین ماهیان استخوانی قابل پرورش در جهان تبدیل کرده اند، هنوز در بعضی لحاظ باقی است.
چهار شیوه ذخیره سازی و هچ کردن بیش از سایرین موجب بوجود آمدن این تغییر بودند:
• ذخیره سازی گونه های خوب مانند oreochromis niloticus به جای orechromis mossambicus
• دستکاری جنسی بچه ماهیان جوان
• دورگه گیری یا هیبریداسیون
• تغییر هورمون جنسی
شیوه های ذخیره سازی
آسان ترین راه برای بهبود عملکرد، انتخاب بهترین گونه تیلاپیا است.
O. mossambicus اولین گونه تیلاپیا است که در سراسر جهان پراکندگی دارد. اما بیشترین خصوصیات نامطلوب را نیز داراست. تخمهایشان دارای اندازه بسیار کوچک هستند، به سختی رشد کرده و سایز قابل فروش بازاری (g 100+) می رسد.
O.mossambicus به O.niloticus یکی از دلایل اصلی تولید شگفت انگیز در کشورهایی چون تایوان و فیلیپین است.

دستکاری جنسی جوانها
تفاوتهای بارز و آشکاری بین جنسهای نر و ماده در گونه های تیلاپیا وجود دارد. از جمله این تفاوتها شکل اندام تناسلی، ریخت شناسی باله ها و رنگ بالغ ها می باشد. تشخیص جنسی ماهیان بزرگ نسبت به ماهیان کوچک راحت تر است. بصورتیکه اندام تناسلی آنها کاملا قابل رویت است. کارگران ماهر و زبردست در هچری ها می توانند بیش از 95 درصد جمعیت نر را به 5 تا 7 سانتی متر برسانند. این مسئله به استفاده از ذره بین و نیز ابزار رنگ کننده (جوهر، مالاشیت گرین و ... ) برای علامت گذاری و مشخص کردن اندام تناسلی کمک می کند.
دستکاری جنسی نیازمند یک سری تجهیزات پیشرفته نوزادگاهی برای پرورش بچه ماهیان نورس تا مرحله تولید بچه ماهیان انگشت قد پیشرفته که قادر به فعالیت جنسی در وزن حدود 20 گرمی باشند، دارد. ماهیان دارای این سایز قادر به مقاومت در ماقبل استرسها، دستکاریها و شکارچیان هستند. اما به هر حال این روش یک فعالیت نسبتا کم راندمان برای تولید جمعیت تمام نر است. بطوریکه نیمی از ماهیان غیر قابل قبول هستند. ماده های بدرد نخور را می توان فروخت یا به مصرف خوراکی رساند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]تيلاپياي موزامبيكي


دورگه گیری (هیبریداسیون)
ژنتیک تیلاپیا بسیار پیچیده می باشد. دروگه گیری بین گونه ای ممکن است گاهی اوقات به تولید بچه هایی با نسبت جنسی متفاوت (بیشتر نر نسبت به ماده یا بیشتر ماده نسبت به نر) بیانجامد. بیش از 25 ترکیب هیبریدی متفاوت از تیلاپیاها تولید 80% نر را نشان می دهد. (این یک اتفاق دلخواه برای پرورش دهندگان است. زیرا نرها نسبت به ماده ها سریعتر رشد می کنند).
اصولات از دورگه گیری استفاده تجاری نمی شود. زیرا بجز نسبت جنسی حاصل مطلب زیاد دیگری در مورد خصوصیات دورگه های متولد شده هنوز کشف نشده است.
O.hornorum تنها گونه شناخته شده ای است که در اثر ترکیب شدن با O.niloticus یاO.mossambicus جمعیت تمام نر تولید می کند.
ماده O.niloticus و نر O.aureus جمعیت دورگه های 80 تا 90 درصدی نر تولید می کنند که قدرت رشد را از O.niloticus و تحمل در برابر سرما را از O.aureus به ارث برده اند.

تغییر هورمونهای جنسی

این روش یک شیوه موثلر گران قیمت برای تولید جمعیت تمام نر (100% نر) است. در این روش به یک تانک یا قفس توری کوچک نیاز است تا بچه ماهیان در مرحله جذب کیسه زرده یا اولین تغذیه در آن جمع شوند.
(چنانچه یک هفته از این مرحله بگذرد بچه ماهیان نورس بصورت ماهیان ماده منتشر و رها سازی می شوند).
بچه ماهیان نورس درون تانک باید از غذاهای حاوی هورمونهای تغییر دهنده جنسیت تغذیه شوند. غذا باید بلافاصله توسط بچها ماهیان نورس خورده شود. در این صورت آنها دارای شرایط مناسب خواهند شد.
در ادامه به روش آماده سازی غذاهای حوی هورمونهای جنسی اشاره شده است.
1. مخلوط کردن 30 تا 70 میلی گرم هورمون (میتل یا اتی نیل تستسترون در 700 میلی لیتر اتانول 95%)
2. افزودن 700 میلی لیتر هورمون حلال به هر کیلوگرم از غذای مناسب مورد نظر
3. به خوبی مخلوط و خشک کردن
4. افزودن مکمل ها
5. قرار دادن در فریزر یا جای خنک (در صورتی که غذا بلافاصله مصرف نشود).
6. خوردن غذا به میزان 10- 30% از وزن بدن در روز، به دفعات حداقل 4 بار در روز و به مدت 21 تا 28 روز این کار ادامه یابد.
افزایش تولید تخم تیلاپیا
اگرچه تکثیر (تخم گذاری) تیلاپیا به طور کثیری در استخرهای بدون مدیریت و غیر قابل کنترل انجام می گیرد. اما فرآوری پایین آن به این معناست که پرورش این ماهی برای تبدیل بچه ماهیان نورس به بچه ماهیان انگشت قد نیاز به سرمایه گذاری دارد. سیستم هایی که برای این کار استفاده می شوند شامل استخرها، تانکها و قفسهای توری کوچک هستند. سیستم های تکثیر این ماهی وابسته به رفتار طبیعی آن است. متاسفانه ماده های گربه ماهی یا کپور هر کدام تولید تخم نسبتا کمی می کنند و برای باروری و تکثیر مصنوعی مناسب نیستند.

سیستم های تکثیر

1) استخرهای بدون مدیریت و غیر قابل کنترل شایع ترین سیستم های مورد استفاده جهت تفریخ تیلاپیا هستند. این استخرها نیاز به مدیریت اندکی داشته و تولیدات آنها نیز کم است.
(1تا 2 بچه ماهی نورس در هر مترمربع در ماه یا 5 بچه ماهی نورس به ازاری هر ماده در ماه)
2) استخرهای قابل کنترل معمولا دارای طراحی و مدیریت پیشرفته هستند. این استخرها به صورتی ساخته می شوند که می توانند از عمیق ترین نقطه به طور کامل تخلیه شوند. در این سیستم ها پررورش دهنده بر کیفیت آب، کود دهی، مدیریت، غذادهی (استفاده از غذاهای مکمل) مؤثر است. ماهیان 100 تا 200 گرمی به میزان 1 تا 3 ماهی در متر مربع و با نسبت جنسی 1 نر به 3 ماده برای تولید گونه های خالص یا 1:1 برای دورگه گیری ذخیره سازی می شوند. آنها باید تا 15 بچه ماهی نورس در هر متر مربع در ماه یا 100- 35 بچه ماهی نورس به ازاری هر ماده در ماه تولید کنند. تولیدات می تواند با افزایش تعداد ماهیان درشت تر در استخرهای بزرگتر، افزایش دفعات صید و استفاده از روشهای متفاوت برای جمع آوری بچه ماهیان نورس افزایش یابد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]تيلاپياي خالدار

چنانچه مولدین 1 تا 5/1 کیلوگرمی استفاده شده و بچه ماهیان نورس هر 17 تا 19 روز جمع آوری و برداشت شوند، تولید تا 45 بچه ماهی نورس در هر متر مربع در ماه یا 380 بچه ماهی نورس به ازای هر ماده در ماه افزایش می یابد. همچنین بهتر است بچه ماهیان نورس بطور روزانه توسط یک تور دستی از لبه های استخر (در طول) جمع آوری شوند تا برای مولدین آشفتگی بودجود نیامده و بچه ماهیان نورس آسیب نبینند.
3) قفسهای توری کوچک (hapa) معمولا از نایلون مناسب، پشه بندهای پلاستیکی یا تورهای کتانی ساخته می شوند. این قفسها به سادگی قابل کنترل هستند. زیرا بچه ماهیان نورس نمی توانند فرار کنند و لذا برداشت آنها به سادگی انجام می شود.اندازه آنها 1 تا 40 متر مربع و عمق آنها 1 تا 2 متر بوده و بر روی میله هایی آویزان هستند. همچنین به شکل مربع یا مستطیل ساخته می شوند.
این قفسها دارای طرحهای طرحهای پیچیده ای هستند. بعضی ها دارای محیطی جهت جدا کردن مولدها از بچه ماهیان نورس می باشند.
2 نفر به راحتی می توانند یک قفس 40 متری را صید نمایند. ظرفیت معمول برای ذخیره سازی مولدین 7- 2 ماهی در هر متر مربع است (نسبت جنس نر به ماده 1:2 تا 1:7 می باشد ). میزان تولید بچه ماهی نورس، 150 قطعه در متر مربع در ماه یا 50 قطعه به ازای هر ماده در ماه تا بیش از 880 قطعه در هر متر مربع در ماه یا 400- 300 قطعه به ازای هر ماده در ماه می باشد. اصلی ترین راه برای افزایش تولید، تمیز کردن و صید بچه ماهیان نورس بصورت منسظم و پی در پی است.
4) تانکهای هچری که به راحتی مدیریت می شوند اما نسبتا هزینه ساخت آنها گران است. این تانکها به چندین قسمت به نام واحدهای تخم ریزی و واحدهای پرورش بچه ماهی نورس تقسیم می شوند. واحدهای تکثیر معمولا تانکهای گردی به قطر 1 تا 6 متر بوده که حاوی 5/0 تا 7/0 متر آب هستند. (در این واحدها به هیچ گونه زیرسازی نیازی نیست). ماهیان مولد 100 تا 200 گرمی در یک تا پنج متر مربع آب به نسبت جنسی 1 نر به 2 تا 7 ماده (از رژیم غذایی شامل 30 تا 40 درصد پروتئین به نسبت 1 تا 2% وزن بدن در روز تغذیه می شوند) ذخیره سازی می شوند.
تولید بچه ماهی نورس با تکرار صید بچه ماهیان بصورت دستی (توسط تورهای گود) و بررسی وضعیت ماده ها به حداکثر می رسد.
چنانچه تخم ها هر 5 روز یکبار یا تخمها و بچه ماهی تبدیل می شوند و این مستلزم آن است که تخم های هچ نشده و بچه ماهیان نورس دارای کیسه زرده تا زمانیکه دارای توانایی غذا خوردن شوند درون یک سیستم انکوباتور مصنوعی نگهداری گردند.
سیستمهای انکوباتور به صورتی طراحی شده اند که تخمها را در یک سری حرکات ملایم نگهداری کنند. زیرا حرکات شدید و آشفتگی ها منجر به بروز آسیبهای مکانیکی در تخمها می شود.
3 نوع سیستم اصلی انکوباتور در این روش پرورش استفاده می شود.


سیستم های پرورش تیلاپیا

استخرها:
انواع متنوعی از استخرها برای پرورش تیلاپیا استفاده می شوند. رایج ترین اما بی حاصل ترین نوع این استخرها آنهایی هستند که ورودی پایین، تخم گذاری بدون کنترل و صید بی قاعده داشته و محصولات عموما بین 500 تا 2000 کیلوگرم در هکتار در سال از ماهیان غیر هم سایز است.
قدم فراتر بعدی استخرهای کوددهی شده با تکثیر کنترل نشده و صید با قاعده است، محصول بین 3000- 5000 کیلوگرم در هکتار در سال از ماهیان غیر هم سایز است. [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]تيلاپياي شكم قرمز

برای بدست آمدن محصولات بیشتر نیاز به سرمایه گذاری کلان تر در دوره مدیریت و ذخیره سازی است. چنانچه ماهیان تک جنسی ذخیره سازی شده و کوددهی و غذادهی بصورت منظم انجام شود، می توان محصولات را تا 800 کیلوگرم در هکتار در سال (از نوع ماهیان هم اندازه) افزایش داد.
افزایش محصول را می توان با استفاده از یک جنس از ماهیانف غذادهی مکمل و تعویض منظم و مرتب آب بدست آورد. این کار باعث تولید kg/ha 15000 در سال (ماهیان هم اندازه) می شود.اکنون پرورش تیلاپیا در استخرهای چند گونه ای همراه با کپور، گربه ماهی یا میگوی آب شیرین (ماکروبراکیوم) نیز رایج شده است. مزیت اصلی استفاده از استخرها رشد سریع و راحت ماهی از طریق کوددهی استخر و حاصل خیزی خاک است. این روش از چندین معایب نیز برخوردار است:
ساخت استخرها گران تمام می شود. استخرها نیاز به فضا (محیط) زیادی دارند، فقط در مکانهایی که خاک مناسب دارند می توان این استخرها را ساخت و نیاز به آب فراوان جهت جبران آب از دست رفته از طریق تراوش و تبخیر است. ماهیان این استخرها به راحتی شکار و یا دزدیده می شوند و در هنگام صید اندازه های متفاوتی دارند.

قفسها

پرورش تیلاپیا در قفس با مشکل تخم ریزی بیش از حد روبرو نیست. زیرا تخم ها از بین شبکه های قفس به بیرون سقوط می کنند. دیگر مزیت اصلی قفس این است که لازم نیست پرورش دهند در مکانی که قفس واقع شده صاحب و مالک آب باشد.
دو نوع اصلی قفسهای کوچک و کم تراکم که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند در کانالها یا دریاچه های فقیر از نظر مواد مغذی واقع می شوند. این قفسها را می توان از تور یا گاهی اوقات از بامبو یا سایر مواد و تجهیزات قابل دسترس در محل ساخت. ماهیان در این قفسها از مواد مغذی موجود در آب پیرامونشان استفاده کرده ولی به هر حال با غذاهای مکمل نیز تغذیه می شوند.حداکثر میزانی که می توان برداشت نمود بطور ماکزیمم kg/m3 10 می باشد.
در حال حاضر پرورش تیلاپیا در قفسهای متراکم نیز بسیار رایج شده است. چندین پروژه بزرگ تجاری اخیرا در آفریقا آغاز گردیده است . ماهیان در نسبتهای بیشتر ذخیره سازی گردیده و از غذاهای مکمل تغذیه می شوند.
میزان محصول به طور نمونه حدود kg/m3 25 است. حداکثر ظرفیت با توجه به اکسیژن قابل دسترس محدود می شود.
پرورش در قفس نیازمند سرمایه گذاری کمتری نسبت به پرورش در استخر یا تانک است. همچنین احتیاجی به جریان دادن یا پمپ کردن آب به درون سیستم نیست. عیب اصلی در این روش حساسیت بالا و قرار گرفتن در معرض دزدیده شدن و آسیبهای دشمنان است.

تانکهای متراکم

پرورش در تانکهای متراکم با مشکلاتی چون تکثیر و تخم ریزی بیش از حد روبرو نمی باشد. زیرا فضا برای قلمرو طلبی و لانه سازی نرها وجود ندارد. این سیستم نیاز به یک منبع آب ثابت و یا پمپ دارد. بنابراین در مناطقی که منبع جریان آب کافی و غنی یا نیروی تامین کننده فشار برای پمپ کردن آب را نداشته باشند، ساخت این تانکها مشکل است
مصرف آب بستگی به سیستم مدیریت دارد. اما بطور قابل ملاحظه ای کمتر از میزان مصرف آب برای تولید میزان مشابه محصول در استخرها است. همچنین از مساحت کمتری نیز استفاده می شود. حداکثر میزان ذخیره سازی در تانکها (در جاهائیکه آب هر 2- 1 ساعت یکبار تعویض می شود) حدود 50- 25 kg/m3 است. این میزان با استفاده از سیستمهای هوادهی تا kg/m3 70 و با اکسیژن دهی به بیش از kg/m3 150 افزایش می یابد.
حفظ امنیت در این تانکها بسیار آسان است. زیرا کل تولیدات در یک محوطه کوچک محاظفت شده تجمع می یابند.

[Boye_Gan2m]

فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی در پرورش ماهیان دریایی
در یک مفهوم کلی ، کیفیت آب ، بوسیله متغیرهای فیزیکی ، شیمیایی و بیولوژیکی که برای هر استفاده خاص روی مطلوبیت آب اثری می گذارند ، تعیین می شود .

در پرورش ماهی ، کیفیت آب به این صورت تعریف شده است :
مطلوبیت آب برای بقا و رشد ماهی و معمولاً این مطلوبیت تحت تاثیر چند متغیر است ( 6 ) . حال تامین کیفیت و کمیت مناسب آب یکی از الزامات اولیه برای انتخاب مکان و برای مدیریت تولید آبزی پروری می باشد ( 7 ) . برای کمک به پرورش دهنده ماهی و آگاهی او از ویژگیهای کیفی آب مورد پرورش ماهی هدفهای زیر در این پروژه دنبال می شود :

1- تعادل ماهی در آب
2- منابع تامین آب
3 – مقدار آب
4 – فاکتورهای فیزیکی آب
5 – فاکتورهای شیمیایی آب

بعلت اینکه ماهی بطور کامل وابسته به سطوح بالائی آب برای تنفس ، تغذیه ، رشد ، دفع مواد زائد ، نگهداری تعادل نمک موجود در بدن ، و تولید مثل می باشد پس دانستن ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی آب در موفقیت آبزی پروری نقشی بسیار حیاتی دارد . برای رسیدن به میزان رشد مطلوب ، آب ، موفقیت یا شکست یک پروژه آبزی پروری را تعیین می کند

[Boye_Gan2m]

آشنايي با ماهي زينتي بادكنكي-
ماهي puffer ( بادكنكي) از اعضاي خانواده Tetraodontidae است كه بطور گسترده و در هر گونه شرايط آبي در جهان يافت مي شود. ماهيان بادكنكي از نظر شكل ظاهري از ساير گونه هاي زينتي متفاوت هستند. ماهيان بادكنكي نام خود را به دليل داشتن قدرت دفاعي در برابر تهديدات شكارچي از طريق متورم شدن بدنشان, گرفته اند. آنها با عنوان ماهي بالوني يا بادي نيز شناخته شده اند. به دليل توانايي آنها به باد كردن بدنشان, همانند توپ گلف با بدني بزرگ و بدون مقياس و طرح خاصي در داخل حوضچه هايشان شناور مي شوند و اغلب روي سطح بدنشان خارهايي است كه تا ماهي باد نشود قابل مشاهده نيستند.
بر خلاف ساير ماهي ها، بادكنكي هاباله هاي لگني ندارند و بجاي استفاده از باله هاي دمي كه يك اندام اصلي براي شنا است، آنها از باله هاي سينه اي شفاف به همراه باله هاي پشتي و مخرجي كمك مي گيرد. چشمان ماهيان بادكنكي قادر به حركت به طور مستقل از يكديگر بوده كه ديد دو چشمي را مقدور مي سازد.

ماهيان بادكنكي طول عمر بالايي حتي در شرايط اسارات دارند و نگهداري آنها نسبتاً آسان است. آنها به راحتي مي توانند خودشان را با نوسانات شرايط آب وفق بدهند ( در طول مدت زمانيكه شرايط آب تغيير مي يابد) تعداد كمي از واريته هاي بادكنكي ها براي تكثير به آب شيرين مهاجرت مي كنند اگر چه از اصل دريايي هستند. اين ماهيان با وجود گوشتخوار بودن به غذاي آماده نيز به سرعت سازگاري پيدا مي كنند. آنها ترجيحاً از نرم تنان, ميگو و krill تغذيه مي كنند.

بادكنكي ها در مقابل بيماريها و عفونتها بسيار حساس هستند. آنها با داشتن خارهاي گزنده در مقابل ساير ماهيان بادكنكي و ماهيان ديگري كه آنها را نگه داشته و تكه تكه آنها را مي خورند, به زحمت مي توانند از خود حفاظت كنند. با وجود اين ماهيان بادكنكي كوتوله يا كوتاه قد در مقايسه با ساير بادكنكي ها كمتر گزنده هستند. فقط تعداد كمي از اين گونه ها در تجارت گونه هاي آكواريومي طرفدار دارند. اگر چه بيش از 150 گونه از اين ماهيان شناخته شده اند اما اغلب آنها در محيط هاي آب لب شور و شيرين يافت مي شوند. ماهيان بادكنكي آب شيرين شامل گونه هاي زير مي باشد: Carinotetraodon lorteti , C. salivator, Monotetrus travancoricus, Chonerhinos amabilis, C. nefastus, C. modestus, C. remotus,C. asellus, Colomesus asellus و C. psittacus .

بعضي از ماهيان بادكنكي متعلق به گونه هاي Tetraodon هستند كه گونه هاي لب شور مي باشند در حاليكه ساير گونه ها بطور كل مربوط به آب شيرين هستند و تعداد كمي حد واسط هر دو آب شيرين و لب شور قرار مي گيرند. ماهي Monotetrus travancoricus كه نام رايج آن Malabar يا ماهي بادكنكي كوتوله است، بومي كشور هند است و به عنوان كوچكترين ماهي بادكنكي در تجارت اين ماهيان شناخته شده است. اين ماهي با حداكثر اندازه 5 / 2 سانتيمتر در حال حاضر به عنوان گونه آب شيرين مورد علاقه دوستداران آكواريوم مي باشد. آنها از غذاهاي گوشتي كوچك تغذيه مي كنند و علاقه اي به غذاهاي گياهي ندارند.

ماهي T. fluuiatilus با نام رايج بادكنكي Ceylon بومي كشورهاي سري لانكا, هند, بنگلادش, ميانمار و برونئي است. آنها در بين گونه هاي تجاري ماهيان رايجي هستند و داراي باله هاي گزنده, خارهاي مشخصي در دوران بزرگسالي هستند. غذاي آنها شامل سخت پوستان كوچك, كرمها, نرم تنان, جلبكها و خرده ريزه ها در حيات وحش مي باشد.

Tetraodon Biocellatus با نام ماهي بادكنكي ( شكل &) يا بادكنكي eye spot بومي كشورهاي هندوچين, مالزي و اندونزي هستند. اينها در اصل گونه هاي لب شور بوده و پرخاشگر هستند. فاكتورهاي مناسب آنها شامل PH بين 5 / 6 تا 5 / 7 و سختي آب 12 - 5 است. اندازه اين گونه بطور معمول كمي بيش از 5 سانتي متر است.

T. leiurus با نام رايج بادكنكي نشانه يا بادكنكي دو خال يك puffer آسيايي است. اين ماهي مي تواند هر گونه شرايط آب, شيرين تا لب شور با PH=7 و سختي آب 12 را تحمل كند. اين ماهي پرخاشگر و داراي باله گزنده است.

T. lineatus با نام بادكنكي fahaka يا بادكنكي نيل، بومي رودخانه هاي نيل، حوزه آبريز چاد، ولتاي نيجر، گامبيا و سنگال در جنوب افريقا است. آنها به puffer خطي نيز معروفند. آنها به شرايط آب شيرين و لب شور سازش دارند و فاكتورهاي آب براي اين ماهي PH=7 و سختي آب 10 مي باشد. اندازه اين ماهي 35 سانتي متر است.

T. mbu- ماهي بادكنكي غول پيكر آب شيرين با نام mub puffer بومي آفريقا بوده و بطور وسيعي در درياچه Tanganyika و رودخانه Congo basin گسترش يافته است. اين گونه يكي از بزرگترين ماهيان بادكنكي آب شيرين است و به عنوان puffer واقعي آب شيرين به حساب مي آيد. شرايط آب شامل PH متوسط با درجه حرارت 24 تا 26 درجه سانتيگراد است. حداكثر اندازه اين گونه 75 سانتيمتر است.

T. nigroviridis- ماهي بادكنكي خال سبز به دليل داشتن رنگ سبز زمردي كه موجب كنتراست زيبا با خالهاي سياه شده است، بومي نواحي گرمسيري كشورهاي آسياي شرقي شامل نواحي ساحلي هندوچين و فيليپين تا هند مي شود. آنها در آبهاي شيرين و لب شور يافت مي شوند و ماهي رايج درتجارت گونه هاي آكواريومي است. حداكثر اندازه اين گونه 15 سانتي متر است. اين ماهيان پرخاشگر بوده و اغلب به تنهايي نگهداري مي شوند. شرايط آب متوسط سخت با PH=8 تا 5 / 8 , سختي آب 9 و درجه حرارت 24 تا 28 درجه سانتيگراد مي باشد.

[Boye_Gan2m]

گلاس فيش يا ماهيان شيشه اي
مقدمه

گلاس فيش يا ماهيان شيشه اي متعلق به خانواده Chandidae يا Ambassidae شامل همه ماهياني است كه داراي بدن شفاف مي باشند . آنها بومي آسيا به خصوص پاكستان ، هند ، نپال ، بنگلادش ، ميانمار و تايلند بوده و تا اندازه 9-8 سانتي متري رشد مي كنند . بدن ماهي بسيار كوچك بوده و داراي نقاط سياه و قرمز بر روي فلس ها است . نخاع ماهي از ميان بدن آن قابل مشاهده مي باشد . اين ماهيان به آرامي در آبها ، چشمه هاي تميز ، كانالها ، استخرها و در شاليزارها شنا مي كنند . آنها شناگرهاي ماهري در سطح مياني آكواريم ها بوده و در اسارت در صورت ايجاد شرايط مناسب آب ، در سلامت كامل خواهند بود .
كيفيت پايدار آب ، درجه حرارت و سطوح PH از شرايط زيستي اين ماهيان مي باشد . دماي آب بين 30 – 26 درجه و PH 8/6 و 7 مناسب است . بعضي از گونه هاي گلاس فيش در آبهاي لب شور نيز زندگي مي كنند . ماهيان اهلي زندگي گروهي را ترجيح مي دهند . تمايل آنها به گاز گرفتن باله هاي ساير ماهيان به خصوص اگر محل زندگي به اندازه كافي بزرگ نباشد ، زياد است . در محيط وحشي آنها گوشتخوار بوده و به همين دليل به غذاي گوشتي تحت شرايط آكواريوم علاقمندند .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] />


با وجود اينكه گيلاس فيش هاي وحشي تقريبا شفاف هستند ولي اغلب به منظور تجارت ، مواد رنگي غيرسمي به دليل ايجاد رنگ هاي نئون درخشان به ماهي تزريق مي شود كه دوام رنگ تا 4-3 ماه مي باشد . عمليات رنگ كردن موجب استرس ماهي شده و مستعد بيماري مي شوند و نيز تزريقات منجر به تلفات شديد ماهي مي گردد . بررسي اخير در كشور انگلستان نشان مي دهد كه بالغ بر 40% گلاس فيش هاي رنگي به ويروس لنفوسيت ها معروف به قارچهاي پنبه اي مبتلا مي شوند .
آنها با تتراها ، بارب ها ، راس بوراس ، ماهي رنگين كمان ، live bearers ، گورامي و كت فيش سازگار هستند . بيماري مرسوم آنها پوسيدگي باله ها و آلودگي پوستي است . 4 گونه از اين ماهيان شامل : Chanda ranga , C lala , C nama & C baculis عموما" براي تجارت در نظر گرفته مي شوند .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] />


گونه Chanda ranga معرف به گلاس فيش هندي يا گلاس perch هندي داراي بدني فشرده از پهلو ، گاهي اوقات داراي اشكال تخم مرغي مي باشد . پيشاني ماهي برجسته ، پشت ماهي كماني شكل داراي 2 باله مجزا به اضافه يك باله بلند مخرجي است . بدن شفاف ماهي در بازتاب نور به رنگ كهربايي مايل به سبز رنگين كماني مشاهده مي شود . باله ها شفاف هستند . رنگ بدن بستگي به محل زندگي ماهي دارد . آنها تحت شرايط نورهاي فرابنقش يا در آكواريوم هاي مدرن داراي لايه هاي تاريك با بهترين رنگ قابل مشاهده اند . حداكثر اندازه قابل دسترسي 9 سانتي متر است . آنها به آب با شرايط PH بين 5/8 – 7 و دماي بين 30- 28 درجه نياز دارند و اضافه كردن 5/1 – 1 % نمك به آب ايده آل است .نرها داراي رنگ زرد بيشتري هستند و در فصل تخم ريزي ، رنگ آبي رنگين كماني در حاشيه باله هاي پشتي ديده مي شود .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] rt</FONT />


C lala معروف به گلاس فيش هندي در نواحي خليج دهانه رودخانه ها كشور هند ، تايلند و ميانمار يافت مي شوند . ماده ها برخلاف نرها داراي رنگ آبي در حاشيه باله هاي پشتي و مخرجي نمي باشند . اين ماهيها در دنياي وحش در گروههاي بزرگ ديده مي شوند به همين دليل بهتر است به صورت گروهي در آكواريوم نگهداري شوند . سختي متوسط آب با PH بيش از خنثي ( 5/7 – 2/7 ) و دماي آب بين 26 – 24 درجه ( 25 درجه ايده آل است ) براي اين گونه مناسب است . آنها غذاي زنده را به جاي غذاهاي پولكي و پلت ترجيح مي دهند . اين گونه در آكواريوم حاوي گياهان آبي به دليل شرايط مناسب آب تكثير مي يابد .
C nama معروف به glass-perchlet دراز يا گلاس فيش هندي بومي خليج دهانه رودخانه ها در شبه قاره هند مي باشند . در تجارت ، بيشتر گونه هاي اين ماهي را با رنگهاي فلورسنت رنگ مي كنند . سختي متوسط آب با PH كمي بيش از خنثي براي آنها مناسب است . دماي آب مي تواند بين 28 – 26 درجه باشد اما در هر صورت آنها در محيط هاي سردتر يا گرم تر بخوبي سازش مي يابند . به دليل لب شور بودن اين ماهي ، آب با شوري پايين براي آنها مناسب است . نرها داراي باله هاي كمي بلندتر و رنگ هاي روشنتري مي باشند . اين نوع ماهي در شرايط اسارت تكثير مي يابد .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] />


C baculis با عنوان گلاس فيش Burmese كوچكترين آنها در بين گلاس فيش ها است . آنها صلح جو اما خجالتي بوده و محل هاي آفتابي را ترجيح مي دهند . كمي شوري آب با PH 7 و دماي 27-24 درجه براي آنها مناسب است . آنها شناگرهاي سطوح مياني آب و گوشتخوارند . تغذيه با غذاهاي پولكي براي آنها مشكل است . حداكثر اندازه آنها 4 سانتي متر است.


نویسنده : سيد هادی علوي سرباز سازندگي جهاد سرايان در ساعت 19:18 روز جمعه، 12 آبان، 1385

[Boye_Gan2m]

آماده سازي استخرهاي پرورش ميگو
مقدمه:
آماده سازي صحيح استخرهاي پرورش ميگو ؛ شرط لازم براي پرورش موفقيت آميز ميگو در آنها مي باشد. آماده سازي شامل عمليات مختلفي است كه بايستي براي استخرهاي پرورشي نوساز وهمچنين بهره برداري شده در دوره قبلي پرورش، انجام پذيرد. هدف از آماده سازي، مهيا نمودن بسترتميز و همچنين ايجاد كيفيت پا يدارومطلوب در آب استخرهاي پرورشي است.

كاهش رسوبات آلي تجمع يافته در استخر:

مواد باقي مانده در كف استخرهاي پرورشي ناشي از پس مانده هاي مواد غذايي و آلي تجمع يافته (در كف استخر) به سامانه پرورشي وتركيب يا بافت خاك استخرمرتبط است . مواد آلي باقيمانده به شكل خاك سياه يا رسوبات سياه رنگ، داراي بوي تند ي هستند كه ناشي از حضور هيدروژن سولفوره در آن است. هيدروژن سولفوره گازي سمي است كه شديدا بر ميگو اثر گذار است بنابراين ، رسوبات را بايستي قبل از ذخيره سازي جمع آوري يا با انجام عملياتي اقدام به تجزيه آنها نمود.

زهكشي ؛ خشك كردن و عمليات پس از آن:

در استخرهايي كه مواد باقي مانده حاصل از پرورش ميگو چندان قابل توجه و چشمگير نيست، مي توان از طريق خشك كردن استخر اقدام به جمع آوري مواد زايد در آن نمود، به طوري كه سطح كف استخر در اثر خشك كردن بايستي ترك ويا اصطلاحا سله بسته وسپس به جمع آوري و خروج مواد باقي مانده از طريق تراشيدن اقدام نمود .
براي استخرهايي كه تجمع موادزايد باقي مانده در كف آنها قابل توجه وزياد باشد با استفاده از وسايل مكانيزه (ماشين آلات ؛بلدوزر) و ابزار مخصوص اقدام به جمع آوري مواد زايد باقي مانده مي نمايند. همچنين بعد از خشك كردن استخرها مي توان با استفاده از وسايلي نظير تراكتورهاي كوچك باغباني ؛ تراكتورهاي ديگر و غيره اقدام به شخم زدن كف استخر به عمق 5 سانتيمتر كرد كه هدف آن نيز افزايش فعاليت هاي ميكروبي طبيعي استخر و انجام عمل اكسيداسيون در آن است .

يكي از معايب شخم زدن در استخرها افزايش مواد جامد معلق در آن پس از آبگيري مي باشد، بنابر اين فشرده سازي خاك كف استخر ( كمپاكت ) بايستي در دستور كار قرار گيرد. علاوه بر آن برداشت خاك كف استخر موجب مي شود كه زهكشي استخر دچار اشكال شود همچنين امتداد طول دوره پرورش نيز موجب افزايش بار مواد الي در كف استخر و نهايتاً نقصان و به هم ريختگي پايداري فاكتورهاي كيفي آب استخر خواهد شد.

بر اثر خشك كردن كف استخر مواد زايد باقي مانده در كف استخر بايد تغيير رنگ داده و به رنگ روشن برگردد و شكل خاك سالم را به خود بگيرد ولي ممكن است مواد آلي در خاك هنوز وجود داشته و مشكلاتي را در دوره بعدي پرورش ايجاد نمايد .

در صورتي كه امكان خشك كردن كف استخر بر اثر آفتاب خوردگي فراهم نباشد از طريق شستشو مي توان اقدام به كاهش بار مواد آالي تجمع يافته در استخر كرد، بنابر اين كار شستشوي استخر بايستي به دقت صورت گيرد تا از نفوذ باقي مانده مواد آلي در داخل خاك ( خاكهاي شني ) جلوگيري شود .

يكي از معايب شستشو ،ورود مواد آلي به محيط زيست طبيعي بوده و از مزاياي اين روش در مناطق با خاكهاي اسيد سولفاته آن است كه در اثر خشك كردن، خروج مواد امكان پذير نبوده و امكان اكسيداسيون در آن نيز فراهم نمي شود كه با روش شستشو، مواد اسيدي به همراه مواد زايد به آساني خارج مي شوند .

توصيه مي شود ميزان pH ، پتانسيل RedOX و ميزان كربن آلي خاك استخر بعد از برداشت محصول و قبل از آبگيري استخر مورد كنترل و اندازه گيري قرار گيرد . براي اين كار در يك استخر يك هكتاري چهار نقطه را مشخص و اقدام به نمونه گيري از اين نقاط مي كنيم . علاوه بر آنها مي توان كيفيت خاك استخر را در همان نقاط اندازه گيري كرد.

تسطيح كف استخر :

در زمان آماده سازي استخرهاي پرورش ميگو كار تسطيح نيز بايستي صورت پذيرد زيرا بر اثر به كار گيري هواده ها در زمان پرورش و همچنين برداشت خاك سياه در زمان آماده سازي ، سطوح ناهموار در سطح استخر ايجاد شده و شيب مناسب استخر را از قسمت ورودي به خروجي به هم زده و در نهايت كار زهكشي استخر و يا تخليه آب در زمان بر اشت محصول دچار اشكال مي شود . بنابر اين لازم است در زمان آماده سازي استخر و قبل از آبگيري و شروع مجدد پرورش، كار تسطيح استخر به منظور كاهش بار مشكلات در زمان برداشت محصول به خوبي صورت گيرد .

تعمير سازه هاي ورودي و خروجي استخر و توريها :

در زمان آماده سازي استخرهاي پرورش ميگو و قبل از آبگيري استخرها براي شروع مجدد سيكل پرورش بايستي سازه هاي ورودي و خروجي استخرها ، توريها ، شاندورها و لوله ها به دقت مورد بررسي قرار گرفته و در صورت نقص در آنها ،اقدام به بازسازي آن نمود . توريهاي مورد استفاده در قسمتهاي ورودي آب نقش مهمي در جلوگيري از ورود موجودات ناخواسته به استخر در زمان آبگيري دارند . بنابر اين لازم است به منظور پيشگيري از ورود شكارچيان و موجودات هرز، توريهاي سالم نصب شده و در زمان آبگيري نيز بايستي به طور مرتب اين توريها تميز شده و از گرفتگي و پارگي شان جلوگيري نمود .

تعمير دايك ها :

در زمان آماده سازي استخر بايستي ديواره هاي استخر به خوبي مورد بررسي قرار گرفته تا در صورت نفوذ و تراوش آب از ديواره ها اقدام به تعمير و اصلاح آن براي جلوگيري از نفوذ آب انجام پذيرد .

پتانسيل يا OX Red :

پتانسيل Redox نشان دهنده تغييرات تدريجي كيفيت خاك مي باشد . بنابر اين كنترل اين عامل قبل از شروع اولين سيكل توليد بايتسي مد نظر قرار گيرد . پتانسيل Red ox به وسيله يك ميله خاص و ويژه و با واحد mv اندازه گيري شده و آن نشان دهند ه آن است كه چه ميزان كيفيت خاك استخر به واسطه تخليه اكسيژني كاسته شده است . ميزان پتانسيل رد اكس در عمق 50 سانتي متري خاك ستخر بايستي بين 400 تا 500 mv باشد. وقتي كه خاك استخر كاهش كيفي پيدا مي كند تجمع خاك سياه به آساني قابل مشاهده و اين عامل به واسطه بوي بد هيدروژن سولفوره مضاعف مي شود .

مواد آلي :
ميزان مواد آلي استخر بايد كمتر از 5/3 در هزار باشد .

آهك پاشي استخر :
آهك پاشي استخر معمولا" پس از تميز كردن كف استخر انجام مي شود . براي اين كار ابتدا استخر را به ميزان خيلي كمي آبگيري و در آن وضعيت مي گذارند . در صورتي كه پ هاش خاك استخر خيلي پايين باشد اين عمل چندين بار تكراروتخليه مي شود بنابراين ميزان مصرف آهك در استخر پس از آخرين شستشو در بين استخر هاي مختلف متفاوت مي باشد . آهك پاشي استخر به منظور ايجاد پ هاش مطلوب براي خاك استخر و قليائيت ان صورت مي گيرد . در زمان خشك كردن استخر ،ميزان مصرف آهك بايستي به حداقل ممكن رسيده و آهك مورد نياز بايستي در طول دوره توليد نيز مورد استفاده قرار گيرد .
در صورت استفاده همگام آهك با كلر، ميزان كارائي هيپوكلريد كلسيم كه براي حذف شكارچي هاي نقب زن ، جلبكهاي رشته اي نامطلوب كف زي نظير لوموت استفاده ميشود، كاهش مي دهد، . لازم است در هنگام آهك پاشي از وسايلي نظير ، پيش بند ، چكمه ، ماسك ، دستكش استفاده كنيم .
هنگامي كه قليائيت و پ هاش آب بالا باشد ( پ هاش بيش از 8 و قليائيت به بيش از 80 ميلي گرم در ليتر ) استفاده از آهك ضروري نيست .
آهك هيدراته، فقط در زماني كه پ هاش خاك استخر كمتر از 5 باشد استفاده شده و لازم است آهك را در تمامي سطوح كف استخرپخش نموده و در نقاطي كه مواد زايد تجمع يافته زياد است ميزان بيشتري در آن نواحي پخش شود .

آهك كشاورزي : ( Caco3 )

آهك كشاورزي مورد استفاده در آبزي پروري بايستي پودري و ميزان كربنات آن بيش از 75 درصد باشد . هدف اصلي استفاده از اين آهك افزايش ظرفيت بافري آب استخر پرورش ميگو مي باشد . براي اطمينان از كيفيت آهك كشاورزي لازم است محلول 10 درصد آن تهيه پ هاش آن مورد سنجش قرار گيرد در صورتي كه پ هاش محلول 10 درصد آماده ،9 باشد آهك خوبي تلقي مي شود .

2- دولوميت ( Mgca(co3 ):

يك نوع ديگر از سنگ آهك است كه علاوه بر كلسيم داراي منيزيوم نيز مي باشد . همانند آهك كشاورزي اين آهك نيز باعث افزايش ظرفيت بافري آب استخر مي شود و محلول آماده10 درصد آن، بايستي داراي پ هاش بين 9تا10 باشد .

آهك هيدراته ( Ca(oH)2 ) :

اين آهك براي افزايش پ هاش خاك استخر استفاده مي شود . ومحلول 10 درصد آن بايستي داراي پ هاش 11 باشد .


ميزان آهك مورد استفاده و توصيه شده در زمان آماده سازي استخر :

پ هاش خاك آهك كشاورزي مورد نياز آهك هيدراته
(كيلوگرم/هكتار) (كيلوگرم/هكتار)
بيش از 6 كمتر از1000 كمتراز 500
بين 5تا6 كمتراز 2000 كمتر از1000
كمتر از 5 كمتراز3000 كمتراز 1500


پ هاش چيست (تعريف پ هاش)

پ هاش خاك يا فعل و انفعاال (كنش و واكنش ) خاك يك شاخصي از اسيديته و يا قلياييت خاك بوده و بصورت واحد پ هاش اندازه گيري مي شود . پ هاش خاك در واقع بصورت منفي لگاريتم غلظت يون هيدروژن تعريف ميشود . مقياس پ هاش از صفر تا 14 مي باشد كه پ هاش 7 ،نقطه خنثي آن مي باشد .


هر چه قدر ميزان يون هيدروژن در خاك افزايش يابد پ هاش خاك كاهش يافته وبه طرف اسيدي مي رود . پ هاش خاك وقتي كه به طرف صفر حركت كند نشان دهنده افزايش اسيديته خاك و هر چه پ هاش از عدد 7 به طرف 14 برود به معناي افزايش قليا ييت يا با زي خا ك استخر مي باشد .

اندازي گيري پ هاش خاك :

اندازه گيري پ هاش خاك بر اساس ويژگي ها و معيارهايي كه به كار گرفته مي شود به آساني قابل اندازه گيري است . دقيق ترين روش اندازه گيري پ هاش خاك استفاده از دستگاه پ هاش متر مي باشد وروش دوم براي اندازه گيري پ هاش خاك كه روشي ساده و آسان ولي بادقت كمتر از روش اول است، استفاده از شاخص هاي رنگي مي باشد .


بسياري از رنگها با افزايش و يا كاهش پ هاش خاك ،تغيير رنگ داده و با اين روش مي توان به برآورد پ هاش خاك اقدام نمود . براي تهيه پ هاش خاك نمونه ها در رنگ آغشته شده و براي مدت چند دقيقه باقي و تغييرات رنگ آن برررسي مي شود . با اين روش مي توان به اهداف مورد نظر دسترسي پيدا كرد . ممكن است پ هاش خاك از يك نقطه به نقطه ديگر تغييرات قابل توجهي داشته باشد . به همين منظور براي تعيين پ هاش خاك استخر ، چندين نقطه در يك استخر انتخاب و نمونه گيري و سپس نمونه ها را جمع آوري و پس از مخلوط و آماده نمودن آن، اقدام به تعيين پ هاش متوسط خاك مي شود .
پ هاش خاك بايستي در نقاط ثابت كف استخر براي مقايسه اطلاعات جمع آوري شده و همچنين ارزيابي كيفيت خاك كف استخر صورت گيرد . براي دو نقطه تعيين شده در سه مقطع ( سطح ، يك سانتي متري عمق ، دو سانتي متري عمق خاك ) پ هاش اندازه گيري مي شود .

كنترل موجودات ناخواسته :

توصيه مي شود كه در استخرها تمام موجودات ناخواسته از جمله ( خرچنگها ، ماهيها ) قبل از آبگيري استخر حذف شوند . براي حذف ناخواسته ها و شكارچيان استخر با استفاده از مواد ذيل مي توان اقدام نمود :


1 - روتنون : اين ماده براي كشتن ماهيها خيلي موثر است ولي قيمت آن بالا مي باشد . ميزان مصرف آن 5/1 تا 2/1 ميلي گرم در ليتر براي حجم كوچك و حجم بالاي آب به ترتيب ميباشد .


2- هيپوكلريد كلسيم 65% :
اين ماده براي كشتن تمام موجودات باقي مانده در چاله ها خيلي موثر است . ميزان مصرف آن 10 تا 300 ميلي گرم در ليتر است و لازم است حجم آب مورداستفاده به درستي برآورد و محاسبه شود .


3- تفاله تخم چاي :
تفاله تخم چاي براي از بين بردن ماهيهاي هرز وارده به آب استخر كاربرد دارد. اين ماده يك هفته قبل از ذخيره سازي بچه ميگو و پس از آبگيري آن استعمال مي شود . ميزان مصرف آن 12 ميلي گرم در ليتر بوده كه پس از تعيين وزن مورد نياز آن را در آب خيسانده و سپس در سرتاسر استخر پخش مي نمايند . اين ماده علاوه بر كشتن ماهي هاي هرز خاصيت غني سازي استخر را نيز دارد .

[Boye_Gan2m]

نگهداري از Discus در يك آكواريم عمومي (javascript:void(0))
همه ما داستانهاي ترسناك خيالي در مورد نگه داري و پرورش Discus شنيده ايم. فرض كنيم كه آنها بسيار حساس و مستعد مبتلا شدن به بيماراهاي مختلفي هستند ،? مراقبت ويژه نياز دارند ، از مخفي گاه خود به ندرت خارج ميشوند ، در مورد غذا مشكل پسند هستند و و و. آيا شما واقعا فكر ميكنيد همه اينها گناه Discus است كه چنين آفريده شده؟


اجازه دهيد طبق تجربيات شخصي خودم به شما بگويم كه اين ماهي چقدر ظريف طبع و حساس است. اين ماهي ممكن است در معرض هرگونه ناملايمتي قرار بگيرد. حتي قبل از رسيدن آن به كشور مقصد كه ميتواند روي آن تاثير منفي نيز بگذارد. ماهي پس از گرفته شدن از زيستگاه طبيعي اش در پلاستيك هايي قرار ميگيرد كه فقط حدود 2 اينچ (5 سانتيمتر) آب دارد. اين مقدار آب براي آنست كه از بيرون پريدن ماهي جلوگيري شود و بيشترين سطح ممكن براي ميزان هوا نسبت به حجم آب است،? به منظور جابجايي گازها فراهم شود. اين آب كه حجم آن بين 2/1 تا 1 گالون (2 تا 4 ليتر) است بايد چند بار در روز تعويض شود ولي به ماهي ها غذا داده? نميشود. اين روند? معمولا حداقل يك هفته يا بيشتر طول ميكشد تا زماني كه به محل نگه داري موقت برسند. در آنجا آنها را در قفسهايي كه در آب رودخانه قرار دارند نگه داري ميكنند تا وقتي كه قايقي اتفاقا آنها را خريداري كرده و به كشتي‌‌هاي باري ديگري منتقل كند و اين به اين معناست كه ماهيهاي بيچاره باز بايد چندين روز بدون غذا در پلاستيك بسر برند. در كشتي معمولا آنها را در حوضچه هاي سيماني قرار ميدهند تا هنگامي كه به كشور مقصد مانند آمريكا ، آلمان يا ژاپن منتقل شده و بدست عمده فروشها برسند. عمده فروشها معمولا Discus را در آبي نگه ميدارند كه براي آن مناسب نيست. در چنين شرايطي آنها سپس به فروشگاههاي آكواريم يا فروشنده هاي جزء منتقل ميشوند. غذاي مناسب؟ نه خير ، از غذاي آنچناني خبري نيست! استرس؟ تا دلتان بخواهد!


حالا ماهي بدست شما رسيده در شرايطي كه بشدت تحت فشار روحي بوده كه ممكن است حتي به بيماري هاي انگلي يا باكتريايي منجر شود و به شما مي‌‌گويند كه اين ماهي بسيار لطيف و حساس است! اين واقيت كه ماهي هنوز زنده است نشان دهنده استقامت و پايداري آنست. اكنون با وضعيت موجود شما چگونه ميتوانيد بيشترين كمك را به آن بكنيد؟ بايد بدنبال كدام ويژگيها در يك ماهي باشيد قبل از اينكه آنرا خريداري كنيد؟ چه بايد بكنيد وقتي ماهي را به خانه خود منتقل كرديد؟

بايد قبل از خريد Discus خود يا هر ماهي ديگر موارد زير را مورد نظر خود داشته باشيد:

1. به دنبال ماهي باشيد كه وقتي به تانك آب نزديك ميشويد براي غذا خوردن به شما نزديك شود.

2. آيا پيشاني ماهي به اندازه پهناي چشمها است؟ ديسكوسي را كه پيشاني باريكي دارد انتخاب نكنيد چراكه آنها معمولا مبتلا به انگلهاي داخلي ميباشند.

?3. اگر مدفوع شفاف ، دراز و رشته مانندي بدنبال ماهي مشاهده كرديد هيچ ماهي از آن تانك نخريد. اين هم ميتواند نسان دهنده انگل‌ها يا باكتري‌هاي دروني ماهي باشد.

4. ماهي را نخريد كه از ديگر ماهيها دوري گزيده و به گوشه ها پناه ميبرد.

5. ماهي را انتخاب نكنيد كه داراي رنگي تيره و/ يا چشمهاي برجسته است.

6.مطمئن شويد كه در خط سر يا خطهاي پهلوهاي ماهي جراحتي وجود ندارد. گاه از اين جراحات ماده چركيني تراوش ميكند.

7. دم? و باز دم ماهي را بررسي كنيد. آيا يكنواخت است؟ آبششها بايد تقريبا در هر ثانيه يك بار باز يا بسته شوند.
بسيار مهم: اگر حتي يكي از ماهيهاي يك ظرف سريع تنفس ميكنند يا تنها از يك آبشش استفاده ميكنند از آن هيچ ماهي نخريد. اين عارضه از انگل فلاك آبشش ناشي ميشود كه از مقاوم ترين ، رايج ترين و كشنده ترين انگلهاي Discus ميباشد.???


8. درجه حرارت مخزن آب را چك كنيد. بايد بين 84 تا 86 درجه فارنهايت باشد (29 تا 30 درجه سانتيگراد). اگر دماي آب 5 يا 6 درجه كمتر است ممكن است ماهي سرما خرده و مستعد ابتلا به انگل "Ich" شده باشد. نگاه كنيد كه لكه كوچك سفيد نمك مانندي روي بدن ماهي وجود نداشته باشد.

9. از صاحب فروشگاه در مورد غذايي كه به Discus ميدهد سوال كنيد. با اينحال بهتر است خودتان نگاه كنيد كه در حال خوردن چه چيزي هستند. من شخصا اگر ببينم كه به آنها كرماهي بسته بندي شده يا كرمهاي سياه داده ميشود (كه در آمريكا ، كاليفرنيا معمول است) در مورد خريد آنها شك خواهم كرد مگر اينكه شما به عمل خود آگاهي داشته باشيد. علي الخصوص غذاي "Tubifex" بسيار خطرناك است. براي من فرقي نميكند حتي اگر آنها را شسته باشند يا در آب جاري نگه داشته باشند و يا مواد ضدعفوني كننده زده باشند. اين كرمها از گندابهاي تصويه نشده بدست مي آيند. آنها نه تنها همه نوع باكتري مضر براي ماهيها را به همراه دارند بلكه شامل كرمهاي چسبنده نيز ميشوند. از آنها دوري كنيد!

اخطار – ديسكوسهاي آسياي جنوب شرقي در اكثر موارد بيشتر با كرمهاي "Tubifex" تغذيه ميشوند. بين مراقبت آنها و نگهداري از ديگر ماهيهايي كه به تور افتاده‌اند فرقي وجود ندارد بنابراين مبتلا به اكثر بيماريهاي ذكر شده ميباشند درحاليكه در مورد خريد ديسكوسي كه در آمريكاي شمالي يا آلمان پرورش داده شده با خيال راحت تري ميتوانيد تصميم بگيريد. البته اينها معمولا گرانتر هستند (ولي ارزش پولي را كه ميدهيد دارند).
كارهاي انگشت شماري هستند كه با انجام دادن آنها ميتوانيد درصد مواجه شدن با مشكلات احتمالي را كم كنيد و در عوض كمك كنيد تا ديسكوسهاي شما به خانه جديد خود خو بگيرند.

[Boye_Gan2m]

روشهای تعیین سن ماهیان
1- فلس

تکنیک های جمع آوری ، تمیز کردن، آماده سازی فلس ها:

از آنجایی که فلسها نسبت به ساختارهای سخت دیگر در بدن ماهیان کثیرالانتشارترند بیشتر از سایر قسمتهای بدن برای تعیین سن استفاده می شوند از طرف دیگر فلسها راحت تر جمع آوری و قرائت می شوند.
معمولاً برای تهیه فلس جهت تعیین سن از فلسهای ناحیه میانی و جانبی بدن استفاده می شود. اکثراً از ناحیه میانی بدن و زیر باله پشتی و بالای خط جانبی به جهت اینکه دارای فلسهای متقارن و بزرگ، با خطوط منظم و مشخص است استفاده می شود. برای مطالعه سن از روی فلسها باید فلسها از قسمتهای مختلف بدن جدا شود و نتایج بدست آمده از آنها باهم تطبیق داده شود تا بتوان مناسب ترین منطقه را برای برداشتن فلس تعیین کرد. از آنجایی که ممکن است اندازه و مورفولوژی فلسها با هم متفاوت باشد باید از چندین فلس برای این کار استفاده کرد زیرا برای مثال ممکن است یک خط سالیانه از یک فصل بطور مشکوک ظاهر شود ولی در فلس دیگر واضح باشد. بعلاوه چون امکان تجدید فلسهای از دست رفته وجود دارد، ممکن است فلسهای جدید که خطوط سالیانه متفاوتی دارند جایگزین شده باشند.

پس از کنار زدن مکوس و مواد زائد روی فلسها با فشار در جهت دم ماهی به کمک انبر با حرکتی سریع و محکم فلسها جدا می شوند. فلسها را در پاکتهای کاغذی مخصوصی که حاوی اطلاعات بیومتریک ماهی است قرار می دهند. روی فلسها نباید موادی باقی مانده باشد. همچنین فلسها نبایستی به هم چسبیده باشند. اگر نیاز به تمیز کردن فلسها باشد می توان از آب گرم یا محلول پتاس سوز اور یا چند بار شستشو با الکل 95 درصد و یا موادی که پس از شستشو با آب برطرف می شوند استفاده کرد.
جهت آماده سازی فلسها روشهای مختلفی وجود دارد:
1- تهیه کپی های مثبت یا منفی با استفاده از ورقهای نرم سلولوئیدی
2- قرار دادن فلسها در سطحی بین شیشه و اسلاید و فشردن آنها توسط باندهای شیشه ای وخشک کردن آنها
3- استفاده از ورقهای دوبل پلاستیکی برای ایجاد اثرات فلس برروی آنها بدون استفاده از گرما، فشار و مواد شیمیایی
استفاده از اثرات فلس نسبت به روشهای فوق جهت تعیین سن مزایایی دارد که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1- این علائم روشن هستند حتی اگر فلس اصلی چنین شرایطی نداشته باشد.
2- اثرات فلس بزرگتر بوده و بوسیله نور عبوری دیده می شوند.
3- امکان مطالعه چندین فلس بطور همزمان وجود دارد.
معمولاً روی فلسها یک سری خطوطی دیده می شود که که از مرکز فلس بطرف لبه کشیده می شود که به آنها کانالهای شعاعی (Radius) گفته می شود که باعث انعطاف پذیری آنها بخصوص در فلسهای ضخیم می شود. اصولاً روی فلسها دوایر متحدالمرکزی وجوددارد که هرساله در نتیجه تغییر آهنگ رشد ایجاد می شوند. در فصول سرد سال به علت کاهش سرعت رشد این خطوط به هم فشرده تراست که باعث می شوند در مطالعه فلسها یکسری نواحی روشن و تیره بصورت متناوب دیده شود(پرافکنده حقیقی،1376). یک منطقه تیره به همراه یک منطقه روشن معرف یک سال از عمر ماهی است. البته روی فلسها یکسری خطوط دیگری هم به چشم می خورد که نسبت به حلقه های سالیانه وضوح کمتری دارند که به آنها حلقه های اضافی گفته می شود این حلقه ها در نتیجه تغییرات غیر دوره ای در رشد ماهی در طول سال بوجود می آیند مانند تغییر در تراکم مواد غذایی.

برای تعیین سن معمولاً از دو نوع فلس شانه های(کتنوئید) و دایره ای(سیکلوئید) استفاده می شود که بخش مورد مطالعه در هر دو فلس قسمت قدامی فلس است.

2- اتولیت

ماهیان فاقد گوش خارجی و میانی بوده و تنها دارای گوش داخلی هستند که به نام لابیرنت (Labyrinth) خوانده می شود که بجز عمل شنوایی در اعمال تعادلی نیز دخالت دارند. بخش تحتانی گوش داخلی دارای سه حفره است که درون آنها سنگریزه های شنوایی یا اتولیتها قرار دارند. جنس اتولیت ها از کربنات کلسیم بوده و همانند فلس ماهیان دارای تزئینات دایره ای هستند که معرف سن ماهی است.
گوش داخلی دارای سه جفت اتولیت به نامهای Sagita, Lapillus, Asteriscus مي باشد. در مطالعات اتولیت از Sagita که بزرگترین سنگریزه شنوایی است استفاده می شد ولی جدیداً هر سه جفت اتولیت در شمارش و مطالعه علائم مربوط به سن مورد استفاده قرار می گیرند.

طرح والگوی شکل گیری حلقه ها روی اتولیت همانند ساختارهای دیگری است که برای تعیین سن استفاده می شوند به این معنی که به موازات رشد ماهی این اعضا هم رشد کرده و با تغییر آهنگ رشد یکسری خطوط و حلقه هایی روی آنها تشکیل می شود که در تعیین سن کاربرد دارند. رشد جسمی ماهی و رشد اتولیتها همانند زنجیر به هم مرتبط می باشد. اتولیتها اولین ساختارهای آهکی هستند که در مراحل جنینی تشکیل می شوند این ساختارها در تمام طول حیات ماهی بدون تغییر باقی می مانند البته ممکن است در شرایط نامناسب بازجذب شوند. اتولیتها حکم جعبه سیاه هواپیما را دارند که حاوی اطلاعات گذشته ماهی است بخصوص به مطالعه مراحل حیات اولیه ماهی کمک شایانی می نماید. اتولیتها حاوی اطلاعات روزانه ماهی می باشند. علائم روزانه روی اتولیت بصورت نوارهای روشن و تیره مشخص شده است که اصطلاحاً آنها را DGI (Daily Grow Increament) می نامند. مناطق روشن معمولاً پهن تر از نوارهای تیره هستند. مناطق روشن مربوط به دوره روشنایی روزانه با درجه حرارت بالای آب می باشد که اصطلاحاً ناحیه «برتری کلسیم» هم خوانده می شود. مناطق تیره مربوط به رژیم شبانه یا سردی آب است که به ناحیه «برتری ماتریکس» معروف است.

رشد اتولیتها در ارتباط با متابولیسم داخلی کلسیم و تولید اسید آمینه بوده و اولین علائم رشد معمولاً بعد از جذب کیسه زرده بر روی آنها ظاهر می شود. ناحیه مربوط به رشد سریع پهن تر بوده و علائم و تزئینات روی آن به خوبی مشخص هستند ولی در دوره رشد کند میکروکریستالها با فاصله کمتر و فشرده تر قرار می گیرند. چنانچه مطالعه علائم روزانه مورد نظر باشد بهتراست که از ماهیان جوانتر برای اینکار استفاده شود. مهمترین فاکتور در شکل گیری علائم روزانه عبارتند از درجه حرارت آب، نور، دسترسی به غذا و PH که از این میان مهمترین نقش را حرارت ایفا می کند به گونه ای که در ماهیانی که در درجه حرارت نسبتاً ثابتی نگهداری می شوند تشخیص دو ناحیه روی اتولیت مشکل است. [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]محل های مختلف تهیه فلس در گونه های مختلف ماهی


3- خارها و شعاع باله ها

در ماهیان استخوانی بدون فلس که اتولیتهای مناسبی هم برای تعیین سن ندارند بایستی از ساختارهای دیگر بدن جهت تعیین سن استفاده کرد. در Cat fish برای این کار معمولاٌ از بین خارهای سینه ای و مهره ها این انتخاب صورت می گیرد. اما خارهای سینه ای نسبت به مهره ها ارجحیت دارند چرا که جمع آوری آنها نیاز به کشتن ماهی ندارد همچنین جمع اوری آنها در آزمایشگاه سریع تر بوده و حلقه های اشتباه کمتری در برشهای آن وجود دارد. البته ممکن است سن کمتر از سن واقعی تخمین زده شود. تنها عیب استفاده از خارهای سینه ای این است که در ماهیان مسن تر ممکن است حلقه ها تیره و تار شوند. برای بعضی از ماهیان از قبیل Suchers وSturgeon بهترین ساختمان برای تعیین سن شعاع باله می باشد.

دو روش برای جدا کردن خارها (چپ یا راست) به کار می رود. اولین روش پیچاندن همزمان و شل کردن خارهاست که در محل مفصل به طرف دم ماهی صورت می گیرد. دومین روش بدین شکل است که ماهیان بزرگ خار را با انبردست (در ماهیان کوچک بوسیله انبرکهای مخصوص) محکم گرفته و بطرف بیرون می کشیم تا بندها شل شوند. خارهای چپ را مطابق با حرکت عقره های ساعت و خارهای راست را مخالف حرکت عقربه های ساعت می چرخانیم. در مورد ماهیان بزرگ ممکن است بریدن عضلات دور خارها لازم باشد. بایستی خارها را قبل از نگهداری در پاکت در هوای آزاد خشک کرد. برای تهیه شعاع باله آنرا درست زیر محل مفصل به کمک قیچی یا انبر جدا می کنیم. بافتهای غشایی اضافی را با خراشیدن از آن دور می سازیم. سپس برای پاک کردن باقیمانده بافتها از مواد تمیز کننده خانگی استفاده کرده آنها را در هوای آزاد خشک کرده و نگهداری می کنیم.

برش و آماده سازی خارها و شعاع باله ها:

برای برش تیغه ها تعیین محل مناسب که دربرگیرنده حلقه های سالانه باشد مشکل است. ضخامت برشها به فاکتورهای زیادی بستگی دارد اما بطور معمول نازک ترین برشها بهترین دید را خواهند داشت. شعاع باله ها معمولاً در انتهای شیار پائینی برش داده می شوند. برشها را می توان روی لامهای شیشه ای یا پلاستیکی نگهداری کرد و به مطالعه آنها پرداخت.

به غیر از فلس، اتولیت و شعاع باله ها دیگر بخشهای اسکلتی بدن ماهی مانند ستون فقرات، سرپوش آبششی حتی مهره ها برای تعیین سن بکار می روند. تمام این ساختارها دارای حلقه های رشد هستند زیرا رسوب متفاوت نمکهای کلسیم و تعدادی از حلقه ها را دارند که به سن ماهی ارتباط دارد. به هر حال مطالعه این قسمت های اسکلتی معمولاً در حالت تازه عملی تر است.

با استفاده از کلیه اندامهای سخت ذکر شده و پاره ای محاسبات می توان سن ماهی را تعیین کرد برای این کار از روشهای بسامد طولی و ترکیب سن وکلیدهای طولی- سنی استفاده کرده و در نهایت رشد و سن را بطور قطعی تخمین می زنند.

در روش بسامد طولی اصول روش اینست که طولهای ماهی از یک سن به شکل یک توزیع طبیعی منجر می شوند. اطلاعات نمونه برای تمام جمعیت گونه مورد مطالعه در یک کاغذ نمودار کشیده می شود و از طریق ترسیم طولهای احتمالی در سنهای مختلف، رشد متوسط در یکسال مطالعه می شود. البته این روش فقط برای گونه هایی که یک تخمریزی محدود فصلی دارند قابل استفاده است.

ترکیب یا تناسب مختلف گروههای سنی در نمونه بدس آمده یا در جمعیت یک ترکیب سنی نامیده می شود. ترکیب سنی معمولاً بوسیله محاسبه تمام گونه های یک صید محاسبه می شود.

ممکن است رشد افزایش در اندازه یا همراه با افزایش سن تعریف شده باشد. افزایش در اندازه یا وزن در طول فواصل زمانی متوالی اندازه گیری شده هنگامیکه بعد (طول یا وزن) یک ماهی بخصوص رسم می شود در برابر زمان(سن)، نمودار، یک طرح نموداری منحنی رشد را نشان می دهد. رشد قطعی میانگین کل رشد در هر سن می باشد و معمولاً برای هر گروه سنی ترسیم می شود. از سوی دیگر رشد ویژه، افزایش رشد در هر فاصله زمانی است و دلالت بر درصد رشد در شروع فاصله زمانی دارد. در حقیقت از تقسیم اختلاف لگاریتم طول ثانویه و اولیه به تفاوت مدت زمان تغییر طول ثانویه و اولیه رشد ویژه قابل محاسبه خواهد بود.

پیشینه پردازی

پیشینه پردازی روشی برای برآورد اندازه ماهی در سنین پائین تر می باشد.در این روش وجود یک ارتباط متناسب بین طول ماهی و مقدار افزایش اندازه ساختمانهای مورد بررسی مورد نظر می باشد. برای این کار برشهایی را از شعاع باله ها و خارها تهیه می کنند که بطورکامل حلقه ها را نشان دهد. برای اندازه گیری قطر یا شعاع هر حلقه از مرکز تا لبه بیرونی هر حلقه بلندترین محور انتخاب می شود. دو روش مناسب در این زمینه تکنیکهای متقارن و رگرسیون هستند.

تهیه و تنظیم:
سارا صحیحی بنیس

[Boye_Gan2m]

ماهيان ترانس ژنيک

اصلاح نژاد موجودات، توليد محصولی از موجود با دست بردن در ژن ها از نظر مطلوب کردن صفات بطور دلخواه می باشد و در واقع محور اصلی اصلاح نژاد، بهگزينی است. بسياری از DNA های هورمون رشد و ديگر ژن های پستانداران، مرغ و خود ماهی بمنظور تسريع رشد به داخل تخم های ماهی منتقل می شوند. با وجود اين،نتيجه اين انتقال به ميزان زيادی به عملکرد درست عناصر تنظيم کننده بستگی دارد. البته اين ژنها برای انتقال به هر گونه ای ممکن است مطلوب نباشند بدليل:
1) عملکرد اختصاصی بافت غير مطلوب
2) اثرات جانبی که منجر به مختل کردن ديگر عملکردها می شود.

تعريف ماهی ترانس ژن(اصلاح نژاد شده):
اين ماهی که دارای يک يا بيشتر از يک ژن خارجی می شود. ژنهای خارجی بطور انتخابی با تزريق ميکروسکوپی در داخل تخم وارد می شوند. اين پروژه در علم مهندسی ژنتيک در سال 1970 و همچنين 1980 انجام گرفت. ممکن است تزريق ميکروسکوپی چنين ژنهايی در داخل تخم حيوانات توليد موجودات ترانس ژن را کند. اين تکنيک بعدا برای ماهی بکار برده شد و تعداد بسيار زيادی از ماهيان ترانس ژن در سال 1989 توليد گرديد مثل:
الف) ماهی سالمون اقيانوس اطلس که به آن، ژن پروتيين ضد انجماد از ماهی فلاندر قطب تزريق گرديده که اين کار بمنظور مقاومت در برابر دماهای پايين آب های قطب در سالمون انجام گرديد بطوری که زيستگاه اين سالمون می تواند تا آبهای قطبی هم کشيده شود و در نتيجه به سرما خيلی مقاوم تر شده اند.

ب) ماهيان خوراکی قزل آلا، تيلاپيا و گربه ماهی و ... که ژن هورمون رشد را از انسان، موش و ديگر پستانداران دريافت کرده اند که اصلاح نژاد بمنظور توليد گسترده اين ماهيان صورت گرفت.

ج)همچنين می توان ژن مقاومت به بيماری و ژن مقاومت محيطی مثل متالوتيونين(که با فلزات سنگين باند می شود و از اثر سمی و بيماريزای آنها جلوگيری می کند) که اگر به ماهی منتقل شوند ماهی ها را در برابر فلزات سنگين حاصله از فاضلاب کارخانجات و يا نفت کش ها و ... مقاوم می کند .

اما در کل ماهی برای عمل ترانس ژنی شدن دارای مشکلاتی می باشند:
1) لايه کوريونی تخم آنها ضخيم و چند لايه است پس تزريق ميکروسکوپی درآنها مشکل است و بايستی تزريق از راه دهانه ميکروپيلی تخم صورت پذيرد.
2) ديگر اينکه تخم ماهی پر زرده است و ممکن است ژنها قبل از رسيدن به ژنوم هضم شوند که برای توليد انبوه مناسب نيست چون به تک تک تخم ها بايستی تزريق شود.
3) روش ديگر که نفوذ الکتريکی يا Electroporation است که تخم های لقاح يافته را داخل حمام گذاشته و با پالس های الکتريکی يک تعداد ژن وارد تخم ها می شود حسن اين کار اين است که انتقال ژن بطور انبوه است ولی موفقيت در آن محدوديت دارد.

ژن ها و ماهيان ترانس ژنيک(اصلاح نژاد شده):
Zhu اولين کسی بود که ژن انسولين انسانی را به تخم های ماهی کپور کاراس و سگ ماهی تزريق کرد. ژن هورمون رشد انسانی اولين ژنی بود که با موفقيت بمنظور توليد چنين موجودات ترانس ژنی استفاده گرديد.
ژنهای هورمون رشد قزل آلای رنگين کمان و ماهی آزاد پس از سال 1986 در دسترس قرار گرفت که موفقيت با هورمون پستانداران فقط 50 درصد بود بنابراين نياز فوری برای ساختن ترانس ژنی از اين ماهيان وجود دارد.
تکنولوژی ماهيان ترانس ژن بمنظور افزايش ميزان رشد ماهيان خوراکی و مقاومت در برابر انجماد در ماهی Zebra fish و medaka استفاده گرديد.

اما در آسيا با توجه به بحران های صورت گرفته، توليد ماهی مقاوم به خشکی و بيماری نياز ضروری و اصلی است و می بايست در اين زمينه بررسی های لازم صورت گيرد.


در زير مزايا و معايب استفاده از تخم ماهی بعنوان مدل دستکاری آمده است:
- مزايا:
لقاح خارجی و مصنوعی، امکان اختلاط تخمک و اسپرم، رسيدگی گامت ها بطور مصنوعی که امکان پذير است. تخم ها بزرگ و گوناگون بوده و به آسانی بعد از لقاح نگاهداری شده و حداکثر تنوع را دارا بوده و توسعه جنينی سريعتری را دارا می باشند.
تخم های ماهی قابليت تاه خوردگی کروموزوم های جنسی را دارا بوده از اين رو امکان توليد صدها کلونی از يک والد فراهم می گردد.

- معايب:
در بسياری از گونه ها هسته های زايگوت ها خيلی کوچک است و قابل مشاهده نيست از اينرو تزريق ميکروسکوپی نوکلئوپلاسم در داخل هسته های اووسيت از ماهی تخمگذار و زنده زا تنها در تعدادی گونه ها ممکن می گردد. هسته های اووسيت بيشتر از 1000 بار بزرگتر از پستانداران است و پوشش کوريونی تخم خيلی محکم و مقاوم است.

دستکاری ژنی:
برای اين منظور تکنيک های دستی و فيزيکی بکار می رود چنين تکنيک هائی نياز به سوزن های ريزی با کمتر از 1/ 0 ميکرومتر ضخامت و پيپت های کوچک و نيز نگهدارنده پيپت بمنظور تزريق ميکروسکوپی درست نياز است و تزريق ميکروسکوپی از ژن هورمون رشد گاو و موش در تخم ماهی تيلاپيا با موفقيت انجام شده است. تخم ماهی تيلاپيا بسيار مات است و کوريون سختی دارد از اين رو کار در آن حتی با سوزن خيلی کوچک مشکل است بنابراين DNA بيگانه بداخل ديسک ژرمينال از ميان ميکروپيل قبل از شروع تقسيم سلولی با يک دستکارنده کوچک تزريق می گردد.همچنين تزريق ميکروسکوپی ژن هورمون رشد در تخم ماهیZebra fish بوسيله تزريق در داخل سيتوپلاسم قبل از اولين تقسيم با موفقيت انجام گرديد.
در ماهيان کوشش های اوليه در زمينه اصلاح نژاد در گلد فيش ها و سگ ماهی ، تيلاپيا، قزل آلا و ماهی آزاد و Zebra fish صورت گرفت و اين دستکاری های ژنی، افق جديدی از آبزی پروری را در گذر زمان در تحقيقات در زمينه سرمايه گذاری ژنی فراهم می سازد.

روش های انتقال ژنی و مزايا و معايب آن:
- تزريق ميکروسکوپی:
مزايا:
تزريق دقيق در جايگاه مطلوب در تخم مانند هسته.
سيتوپلاسم که اجازه برآورد کمی از ژن تزريقی را می دهد.


معايب:
زمان بر، نياز به مهارت،ايجاد تغيير بدليل صدمه و آسيب سوزن تزريق.

- نفوذ الکتريکی:
مزايا:
به محرک ها اجازه می دهد که به DNA خارجی وارد شده و توليد ماهی ترانس ژن می کند که روش بسيار مناسبی در برخی گونه های ماهی است که تخم های آنها برای تزريق ميکروسکوپی بسيار کوچکند.

معايب:
مشکل، ارزيابی کميت واقعی ژن بيگانه يا خارجی است که به سلول ها وارد می گردد و همچنين سبب مرگ ومير نسبتا بالا می گردد.

- انتقال اسپرم واسط:
مزايا:
فقدان آکروزوم در اسپرم ماهی که يک ميدان عمل وسيع تر را برای انتقال اسپرم واسط فراهم می آورد.

معايب:
فوائد آن بيشتر در پرندگان است اما در ماهی و پستانداران هنوز جای بررسی دارد.



اما استفاده از ترانس ژنها با انتخاب صفات مطلوب به توليد ماهی مطلوب نر و ماده کمک می کند. چينی ها سگ ماهی بزرگی مشابه موش با استفاده از تزريق ميکروسکوپی ژن هورمون رشد انسانی توليد کرده اند که نشان می دهد اين روش ها در صورت بکاربرده شدن در شيلات کاربرد زيادی در پرورش ماهی دارد.
اما آنچه که در اصلاح نژاد ماهی حائز اهميت است بطور خلاصه عبارتند از:
- رشد سريع تر
- طول عمر بيشتر
- تغذيه نسبتا همه چيز خواری
- همآوری بالاتر
- سازگاری بييشتر
- با دوام تر و بسيار مقاوم به بيماری، آفت کش ها و آلاينده ها
- از دست دادن استخوان ماهی و ديگر ساختارهای نامطلوب و ....

که برای رسيدن به اين صفات مطلوب از ديد شيلاتی کار اصلاح نژاد انجام می گيرد.

[Boye_Gan2m]

انجماد اسپرم ، کاربرد و روش انجام آن در ماهيان
مقدمه:
در زمينه انجماد گامت ها و جنين های موجودات آبزی کار نسبتا کمتری در مقايسه با جانوران و گياهان خشکی زی انجام شده است. با اينکه اسپرم با موفقيت در برخی از ماهيان انجماد يافته با اين وجود کاربرد آن در مزارع خيلی محدود می باشد. اما موفقيت کمی در زمينه انجماد لاروها و جنين ها در صدفها بدست آمده است. همچنين انجماد تخمک و جنين ماهيان زياد موفق نبوده است زيرا تخمک و جنين ماهيان نسبتا بزرگ است و ميزان زيادی زرده دارد که با لايه کوريونی نسبتا ضخيم پوشيده شده است و سرد کردن در طول فرايند انجماد در گونه های بزرگ و متراکم حاصل نمی شود اما انجماد در سلول های حاوی زرده کمتر و کوچکتر موفق تر است.
انجماد اسپرم بخوبی در بسياری از گونه های ماهيان اما فقط در تعداد محدودی از صدفها سالها پيش انجام شده است. هنوز مطالعات کمتری در جنين ماهيان و صدفها انجام شده است و مطالعات، بيشتر برروی گونه هايی باارزش تجاری و در معرض خطر انقراض صورت گرفته است . بيشتر فعاليت انجماد برروی اسپرم می باشد و علت آن شرايط ساختاری و فيزيولوژيکی پيچيده تر تخمک نسبت به اسپرم می باشد و ما در اين مقاله بيشتر بر روی روشهای انجماد اسپرم توضيح می دهيم.

در مجموع اهداف انجماد اسپرم به اين شرح است:
الف)کمک به جلوگيری ار انقراض نسل گونه های در معرض خطر
ب) کمک به تکثير گونه هائی که در شرايط طبيعی، همزمانی رسيدگی جنسی در آنها کمتر ديده می شود
ج) کمک به در اختيار بودن اسپرم برای تمام طول سال
د) کاهش اثرات استرس حمل و نقل بر مولدين نر و در نتيجه جلوگيری از کاهش کارآئی اسپرم در نتيجه اين حمل و نقل
ه) و هدف مهم تر، تهيه بانک اسپرم بصورت بانک ژنی برای نگهداری اسپرم ها حتی پس از مرگ جانور. اين روش همچنين بعنوان راهکاری موثر برای ذخيره اسپرم گونه های در معرض خطر مثلا با شيوع بيماری ناگهانی و در نتيجه از بين رفتن گونه و يا با هر گونه از بی نظمی های معمول و يا حوادث ناگهانی مثل نشت نفت و روغن می باشد که يک منبع پايدار از اسپرم را تهيه می کند
و) همچنين جلوگيری از تلاقی خويشاوندی و ايجاد تنوع زيستی
اما بايد دانست که بيشتر انجماد اسپرم، برای تک جنسی ها و مولدين استفاده می شود .
بسياری از سلول های منجمد شده در دماهای بالای80 - درجه برای مدت زمان طولانی پايدار نيستند و پايداری سلولها برای مدت زمان طولانی نياز به ذخيره آنها در دماهای زير 130- درجه دارد تا از بقاء آنها اطمينان حاصل گردد.

روشهاي انجماد اسپرم:

روشهای انجماد اسپرم به 2 صورت می باشد:

روشهای کوتاه مدت در انجماد اسپرم به روش های زير ميسر می باشد:
1) نگهداری در يخچال های معمولی (معمولا دمای 4 درجه سانتی گراد) تا 70 ساعت
2) استفاده از تغيير فشار اسمزی مثلا با قرار دادن اسپرم در محلول های نمکی
3) استفاده از محلول مشتمل بر پتاسيم
4) پائين آوردن درجه حرارت و سرد کردن البته ضمن استفاده از اکسيژن
5) کاربرد آنتی بيوتيک ها
6) استفاده از محلول های رقيق کننده ای مانند مخلوط اوره و کلرور سديم
که اين روش ها در واقع تحرک اسپرم ها را محدود می سازد.

_ روش بلند مدت در انجماد اسپرم:
در اين روش می توان اسپرم ها را حتی تا 2 سال هم نگهداری کرد. روش کار به اين شکل است که ابتدا اسپرم ها را با محيط های مختلف رقيق کننده چون دی متيل سولفوکسايد((DMSO مخلوط کرده که اين مواد بعنوان مواد محافظ سرما در ازت مايع عمل می کنند و سبب انجماد سريع اسپرم ها می گردد و در نهايت اين اسپرم های منجمد را در ازت مايع با دمای 196- درجه سانتی گراد بطور سالم نگهداری می کنند. لازم به ذکر است که در مورد محافظ سرمائی، مسموميت کم و قابليت حل شدگی بالا حائز اهميت است در صورت مسموميت اين محافظ ها، مرگ و مير در گامت ها بعد از انجماد زدائی اتفاق می افتد.
اما سرد کردن با نيتروژن مايع برای انجماد جنين روش قابل اعتمادی نمی باشد. و اين روش را در زمينه انجماد اسپرم بايد برای تمام انواع گونه ها آزمايش کرد زيرا گونه ها شامل انواع مختلفی از سلولها هستند که اين سلول ها، گونه ها را با هم متفاوت می سازد پس انجماد آنها با هم متفاوت است.

بايد عنوان کرد که صدمات زيادی هم در ارتباط با انجماد و انجمادزدائی می تواند صورت بگيرد و بسياری از اين صدمات در محدوده دمائی 0 تا 40- درجه اتفاق می افتد و دليل اين صدمات برداشت حرارت و ايجاد شوک سرمائی و تشکيل کريستال يخی و نيز بکار بردن محافظ های سرمائی در سلول ها و سميت آنها و همچنين نوسان pH که در نتيجه انجماد و يا اضافه کردن محافظ های سرمائی اتفاق می افتد که بايد به اين مساله توجه کافی داشت و تا حد ممکن از اين صدمات به روش های مختلف جلوگيری کرد.

اما هنگام استفاده از اين اسپرم های منجمد شده با استفاده از قرار دادن ظروف محتوی آنها در آب تقريبا گرم در مدت زمانی کوتاه اين اسپرم ها را ذوب کرده و در زمان ذوب شدن اين اسپرم ها هيچ حرکتی ندارند و فرقی با اسپرم تازه ندارند و بايد سريع استفاده شوند.
اين خلاصه ای از روشهای انجماد اسپرم می باشد که هنوز هم به مطالعات زيادی در اين زمينه نياز می باشد و اعتقاد بر اين است که با انجام اصلاحات لازم در اين تکنيک ها می توان ميزان بقاء را در اين سلولها بميزان بيشتری افزايش داد.

[Boye_Gan2m]

ماهيان آبهای عميق دريا
مقدمه:
همانطور که می دانيم اقيانوس ها تقريبا 71 درصد از سطح زمين را پوشش داده و از نظر عمقی به چند منطقه تقسيم می شوند. در آنها 2 منطقه اصلی وجود دارد 1) منطقه پلاژيک 2)منطقه بنتيک(کفی)
در منطقه پلاژيک ارگانيسم ها آزادانه روی سطح آب شناور می شوند و اما در منطقه بنتيک، ارگانيسم ها با کف ارتباط دارند. منطقه پلاژيک: شامل1) منطقه نريتيک است که تا عمق 200 متری آب را (روی فلات قاره) پوشش می دهد و 2)منطقه اقيانوسی که در زير فلات قاره تا کف اقيانوس را در بر می گيرديعنی بيشتر از 200 متر را از نظر عمقی در بر می گیرد.
منطقه اقیانوسی خود به چند بخش نيز تقسيم می شود: 1)اپی پلاژيک: از سطح تا عمق 200 متری در دريا همراه با نور و اکسيژن غنی در سطح آب 2) مزوپلاژيک از عمق 200 تا 1000 متری آب را در بر می گیرد در جائی که نور بتدريج کم می شود و دما بين 4 تا 8 درجه سانتی گراد است. با افزايش دما، مقدار غذای در دسترس و اکسيژن حل شده نيز در حال کاهش است. 3) منطقه ژرفی(bathypelagic) زير 1000 متری آب تا عمق 4000 متری را شامل می شود و 4) منطقه مغاکی(Abyssopelagic)که زيستگاه عميق دريا از 4000 تا 6000 متریست و يک فضای آبی پهن است که شامل انواع ماهيان عجيب و ويژه می باشد. اين ماهيان برای زندگی در اين آبهای عميق است بصورت ويژه ای سازگار شده اند و اشکال گوناگونی در شکل بدن و فيزيولوژی آنها ديده شده که با خصوصيات فيزيکی منطقه عميق دريا ارتباط دارد و در اين مقاله سعی بر آن است که خلاصه ای از خصوصيات اين منطقه و ماهيان موجود در آن شرح داده شود.

شرايط فيزيکی منطقه عميق دریا
1) امواج آبی: آب در اين منطقه آرام و فاقد هر گونه جريان آبی است.
2) فشار آب: فشار در اعماق آب بالا است و خصوصيات ماهيان آبهای عميق، پاسخگوی اين ميزان بالای فشار آب است، بطوری که به ازای هر 10 متر عمق که به پائين می رويم 1 اتمسفر به فشار اضافه می گردد.
3) نور: نور در اعماق آب وجود ندارد و اين کمبود نور نقش مهمی را در شکل دادن به فرم زيستگاه ماهی بازی می کند.
4) اکسيژن حل شده: محتوای اکسيژنی اعماق آب زياد است. ماهيان منطقه مزوپلاژيک که دائما در حال مهاجرت های عمودی هستند می توانند کيسه شنای خود را ضمن مهاجرت به بالا و پائين پر و خالی سازند اما بسياری از ماهيان آبهای عمقی دريا، فاقد کيسه شنا می باشند.
5) درجه حرارت: دمای آب بتدريج با افزايش عمق آب کاهش می يابد بنابراين در عمق 200 متری آب درجه حرارت20 تا 25 درجه سانتی گراد و در عمق 1000 متری دما5 /0 درجه سانتی گراد و در حد فاصل منطقه پلاژيک و بنتيک دما از 5 درجه به 1 درجه سانتی گراد می رسد و در منطقه مغاکی(عميق) آب هم دما به ميزان زيادی کاهش می يابد.
6) دسترسی به غذا: در منطقه بنتيک(کفی) اقيانوسی کمبود غذا وجود دارد زيرا فعاليت فتوسنتزی وجود ندارد. بنابراين اشکال ساکن در مناطق عميق می بایست به ذرات باقيمانده غذائی از سطح آب و از منطقه نوری بسنده کنند.
7) شوری: شوری يک فاکتور شيميائی است که توزيع ماهی ها را تحت تاثير قرار می دهد اما شوری با عمق تغيير نمی کند.
8) فاکتورهای زيستی: پارامترهای زيستی مهم شامل ماهيخواری، رقابت و کمبود غذا است. غذا شامل ذراتی است که از بالا به پائين می افتند و همواره کمبود غذائی وجود دارد. رقابت برای غذا فاکتور مهمی است که جامعه عمقی آب را تحت تاثير قرار می دهد . همه ماهيان آبهای عميق گوشتخوارند و از راههای مختلفی برای دسترسی به غذا استفاده می کنند ، همچنين جانوران مرده در آبهای عمقی تجزيه نمی شوند.

تغييرات ماهيان آبهای عميق

- سازگاری های معمول در ماهيان آبهای عميق:
1) اندازه و وزن: اندازه و وزن ماهيان آبهای عميق با افزايش عمق کاهش می يابد. اين مساله بدليل جبران فشار بالای ستون آب، دسترسی به مواد غذائی کم و مساله ته نشينی می باشد. اين ماهيان فعاليت کمی دارند پس عضلات قرمز که در فعاليت ماهيان موثر است کمتر و همچنين اسکلت محوری آنها کوچکتر است.
2) فراوانی: تعداد و تنوع ماهيان آبهای عميق با افزايش عمق کاهش می يابد همچنان که مقدار غذا هم بتدريج با افزايش عمق کاهش می يابد.
3) تنظيم شناوری: ماهيان آبهای عميق به اشکال مهاجر و غير مهاجر طبقه بندی می شوند. اشکال مهاجر به سطح آب در جستجوی غذا مهاجرت می کنند و تفاوت فشار آب اعماق مختلف را در حين مهاجرت تحمل می کنند. اما اشکال غير مهاجر که مهاجرتی ندارند و در همان منطقه محدود به خود شنا می کنند. تنظيم شناوری و حرکت به اعماق مختلف آب نياز به ميزان بالای انرژی دارد که ماهيان آبهای عميق فاقد آن هستند اما تنظيم را با يک يا بيش از يکی از راههای زير انجام می دهند:

الف) با کاهش اندازه بدن
ب) افزايش محتوای آبی بدن که چگالی آنها را به آب اطراف نزديکتر کرده و ميزان فرونشست را کاهش می دهد.
ج) برخی از ماهيان با ذخيره مايعاتی با چگالی پائين به شناوری متعادلی می رسند و تری گلیسیريدهای معمول را در بخش های مختلف بدن ذخيره می سازند.
د) بسياری از ماهيان استخوانی مزوپلاژيک، استرهای مومی را برای رسيدن به شناوری متعادل استفاده می کنند.
ه) و با پر و خالی کردن کيسه شنا (معمولا در انواع ماهيان عمقی مهاجر)

4) خاصيت نورتابی: اين خاصيت در ماهيان آبهای عميق وجود دارد و بدين منظور از اندام های نورزا استفاده می کنند. اين مساله يک سازگاری به کمبود نور است. اندام های نورتاب ممکن است روی تمام سطح بدن وجود داشته باشند و يا ممکن است در محدوده های متفاوتی متمرکز شوند مثلا در طرفين شکم و يا در سر و ... .
ماهی کورIphops يک جفت اندام نور زای بزرگ در زير استخوان های پشت جمجمه دارد. کوسه های Squalidaeدارای نور بسيار کمی هستند و اندام های توليد نور آنها در تمام سطح بدن پراکنده اند. ماهیPhotoblepharon در زير چشم ها دارای اندام نوری می باشد. نور توليد شده توسط ماهيها، رنگ های متنوعی را دارد که بمنظور اهداف متفاوتی استفاده می گردد. ماهیMalacoteus و ماهی Pachystomiasنور قرمز توليد می کنند.

نور تابی به 2 منظور استفاده می گردد:
• برای جذب طعمه مثلا در ماهیAngler fish
• برای شناسائی جنس مخاف و شناسائی ديگر افراد گونه خود

5) چشم ها: در برخی از ماهيان آبهای عميق، چشم ها بسيار بزرگ اند. چشم اين ماهيان تا حد ممکن بسياری از اشعه های نوری را تجمع می دهد. چشم های تلسکوپی می تواند در بالا مثل ماهیGigantara و يا در پائين مثل ماهیArgyropelecus وجود داشته باشد. در ماهيان مزوپلاژيک چشم ها معمولا بزرگتر است که بمنظور ديدن در نور کم سازگار شده است. اين چشم ها مردمک های بزرگی را بمنظور جذب ميزان بالای نور دارد و شبکيه تراکم بالائی از رنگدانه های بينائی را دارد که سبب جذب 95 درصدی از نور می گردد.
برخی از اين ماهيان هم چشم هائی مشابه آئينه مقعر دارند که بمنظور به حداکثر رساندن مقدار نور بکار می رود. ماهيان منطقه مغاکی در تاريکی مطلق دريا زندگی می کنند و چشم های کوچکی دارند و بمنظور شناخت جفت خود دارای خاصيت نورتابی هستند.
بسياری از ماهيان آبهای عميق کاملا کور هستند اما آنها برای جبران کمی ديد ، يک سيستم پيشرفته از کانال های موجود در خط جانبی و يا زوائد خارج شده از بدن را بمنظور اطلاع از محيط اطراف استفاده می کنند.
6) غذا و عادات غذائی: در آبهای عميق، مواد غذائی مشتمل بر جانوران و گياهان مرده مانند باران از بالا به پائين سقوط می کنند اما مقدار غذا به تدريج با افزايش عمق بدليل وجود تغذيه کنندگان از ستون آب محدود می گردد. ماهيان آبهای عميق شکارچی اند . کمبود غذائی، آنها را به سمت رژيم گوشتخواری سوق داده و مصرف انرژی با افزايش عمق اقيانوسی افزايش می يابد.
در منطقه مزوپلاژيک ماهيانی (مانندMyctophids و Stomiatoids ) برای تغذيه از زئوپلانکتون ها مهاجرت عمودی به سطح دارند. مطابق نظرMarshall در سال 1979 مهاجرت تغذيه ای در ماهيان اين منطقه امری معمول است. برخی از ماهيان شکارچی، آرواره ای بزرگ همراه با دندان های قوی و کانال گوارشی بلند بمنظور خوردن طعمه بزرگتر از اندازه خود دارند(مانندAlepisauroids وChiasmodontoids ). ماهيان آبهای عميق، آرواره های پيشرفته، دهان پهن، دندان های قوی، خارهای آبششی توسعه يافته و معده بلندی را دارا هستند مانند ماهیSaccopharynx . ماهی Chiasmodus melanoceatasمی تواند طعمه ای را با اندازه 2 تا 3 برابر اندازه بدن خود استفاده کنند. بلع در اين ماهيان مانند مارها تحت تاثير آرواره ها قرار می گيرد و از عمل ماهيچه های حلقی استفاده نمی شود. ماهيان Benthopelagic (حد فاصل منطقه سطحی و کفی) بميزان زيادی به زئوپلانکتون های وابسته هستند. بسياری از اينها روی مواد پوسيده تغذيه می کنند و قدرت جويدن ندارند.
7) اندام های حسی ديگر در ماهيان آبهای عميق دريا: تعدادی از ماهيان آبهای عميق قدرت ديدن ندارند اما دارای شاخک های بلند بسيار توسعه يافته ای هستند که بوسيله آن می توانند از محيط اطراف خود اطلاع پيدا کنند. در ماهیBathypterois يکی از شعاع های باله بلندتر از بدن است که بعنوان شاخک عمل می کند. ماهیStylophorus paradoxus هم يک رشته طولانی دارد که از باله دمی بالا می آيد و بعنوان آنتن عمل می کند. شاخک های بلند ماهيان آبهای عميق می تواند حرکت جزئی آب اطراف را حس کند و بدين وسيله هم از وجود دشمن باخبر شده و از آن دوری می کنند.
8) سيستم بويائی: در اين ماهيان، اندام های بويائی در يک پوشش در کنار پوزه قرار دارد. هر اندام مشتمل بر تيغه های بويائی است که بصورت گل نواری يا موازی هم قرار گرفته است. اين سلول های حساس پس ار دريافت اطلاعات از محيط اطراف اين پيام را به پياز بويائی در مغز جلوئی انتقال می دهند. در ماهيان آبهای عميق اندام های بويائی بصورت متفاوتی توسعه يافته است بطوری که در يک طرف، اين اندام ها بزرگ اند مانند کوسه ها و مار ماهيان ساکن در کف و يا در بعضی ديگر در يک طرف اين اندام ها کوچک اند مانند ماهیAngler fish ماده.
9) رنگ ماهيان آبهای عميق: اين ماهيان معمولا دارای رنگ تيره می باشند. بسياری از اين ماهيان به رنگ سياه يا نقره ای تيره بمنظور حفاظت از ديد شکارچيان می باشند.
10) روش توليد مثلی: اين ماهيان دارای سازگاری های توليد مثلی هستند و بدليل عدم وجود نور با مشکل پيدا کردن جفت مواجهه اند. خاصيت نورتابی ويژه و وجود فرمون های جنسی در جنس ماده، توسط اندام های بويائی در جنس نر تشخيص داده می شود. برخی از ماهيان کفزی آبهای عمقی مساله يافتن جفت خود را با توليد صدا توسط کيسه شنايشان حل می کنند(مثلا در ماهیMacrouridae وOphididae ). همچنين فتوفورها(اندام های نوری) بمنظور جذب جنس مخالف بکار می رود. روش ديگر توليد مثلی در اين ماهيان، هرمافروديت شدن است (مثلا در ماهیLancet fish و ماهیBaracudin ). اما در برخی از گونه های ماهيان آبهای عمقی جنس نر بعد از پيدا کردن جنس ماده بصورت انگل به آن می چسبد. در چنين گونه هائی گنادهای هر دو جنس تا زمانی که ماده توسط نر بصورت ميزبان انگلی در آمده به بلوغ جنسی نمی رسد.

برای ديدن خصوصيات عجيب ماهيان آبهای عمقی دريا به پيوست مراجعه کنيد.

11) چرخه زندگی در ماهيان آبهای عميق:
الف) تخم ها: ماهيان آبهای عمقی دريا در محل زندگی خود در عمق تخمريزی می کنند اما همواره تخم های آنها بصورت شناور به سطح آب می آيد. اين تخم ها به ميزان زيادی توليد می شوند و اين شانس بقا را افزايش می دهد. تعداد تخم های اپی پلاژيک جنس ماده ماهیAngler fish ممکن است به بالای 5 ميليون عدد تخم هم برسد.
ب) لاروها: لاروها در سطح آب هچ می شوند در جائی که برای لارو، غذای کافی در دسترس بوده و شرايط لازم بمنظور تکامل تخم ها، مساعد می باشد و در آنجا مانند ديگر لاروها هچ می شوند. لارو تازه هچ شده کروی است و اين لاروها در آب های بالائی تغذيه کرده و رشد می کنند.
اين لاروها معمولا بمنظور فرار از دشمنانشان بدنی شفاف دارند. بعد از دگرديسی، افراد جوان به محل زيست والدين شان در عمق بر می گردند و پوست آنها بمنظور کاستن چگالی و کاستن سرعت ته نشينی بمانند بالون باد می کند.
مترجم: نسرين چوبكار

[Boye_Gan2m]

تغذيه ماهيان پرورشی(گرمآبی)
از آنجا كه سهم عمده اي از هزينه هاي پرورش ماهي مربوط به تأمين غذاست لذا توجه به مسائل تغذيه اي از جمله نوع غذا ، مقدار غذا ، زمان غذادهي وهمچنين ارتباط تغذيه با ساير عوامل از جمله درجه حرارت آب واندازه ماهي بسيار مهم است.از آنجا كه شرايط پرورش وعادات تغذيه اي ماهيان سردابي وگرمابي متفاوت است مسائل تغذيه اي آنها در دو بخش بررسي مي گردد.

الف) تغذيه ماهيان گرمابی

با توجه به اينكه پرورش ماهيان گرمابي بصورت توأم وچهار گونه اي در استخرهاي خاكي انجام ميشود. لذا بخشي از نيازهاي غذايي آنها از محيط طبيعي استخر از جمله زي شناوران گياهی و جانوري ، كفزيان و گياهان علوفه اي موجود در استخر تامين مي گردد.

۱-ماهی فيتوفاک ياکپور نقره ای
فيتوپلانکتون خوار بوده واز پلانکتونهايي كه اندازه آنها حدود 20 ميكرون است تغذيه مي نمايد.

۲-ماهی کپور سرگنده يا بيگ هد
زئوپلانکتون خوار بوده واز زي شناوران جانوري با اندازه 60 ميكرون تغذيه مي نمايد و از روتيفرها ، سخت پوستان كوچك و آلگهاي درشت نيز تغذيه مي نمايد.
· نكته : توليد دو گونه يادشده در استخرهاي پرورش نيازي به غذاي دستي نداشته وبا عمل كوددهي وبارور سازي استخر ميتوان اين دو گونه ماهي را با حداقل هزينه توليد نمود.

۳-ماهی آمور
از گياهان عالي وماكروفيت ها تغذيه مي نمايد.اين ماهي براي توليد يك كيلوگرم گوشت نياز به 25 تا 30 كيلوگرم علوفه سبز دارد.

4ـ ماهي كپور معمولي :
همه چيز خوار بوده واز جانوران كفزي ، شيرونوميده ها وموجودات پلانکتوني درشت تغذيه مي نمايد.
· بمنظور سرعت بخشيدن به رشد دو گونه اخير (آمور ـ كپور) پرورش دهنده ناگزير است از غذاي دستي استفاده نمايد. بدين منظور براي تغذيه ماهي آمور از علوفه سبز (شبدرويونجه) استفاده مي نمايد.ـ براي تغذيه ماهي كپور ميتوان مخلوطي از غذاي دستي شامل غلات ، كنجاله ها وپودرماهي به شكل خميري ويا از غذاي كنسانتره استفاده نمود. تغذيه ماهي كپور بايد درحدي باشد كه 70-60 درصد محصول ماهي از غذاي طبيعي استخر ومابقي از غذاي دستي تأمين گردد.

نكته هاي مهم:
1ـ استفاده از تشت هاي پلاستيكي جهت تغذيه ماهي كپور به تعداد 10-5 عدد در هكتار وقاب چوبي به ابعاد 2×2 براي تغذيه ماهي آمور ضروري است.
2ـ تشت هاي غذاي ماهي كپور بايستي در يك طرف ديواره طولي استخر ودر خلاف جهت آخور (قاب چوبي)براي تغذيه آمور قرار داده شود.
3ـ جهت تغذيه ماهيان آمور كمتر از 100 گرم بايستي علوفه ها را قطعه قطعه كرده ودر داخل قابهاي چوبي قرارداد.
4ـ با توجه به مصرف غذاي كپور توسط ماهي آمور وبمنظور جلوگيري از تغذيه ماهي آمور از كنسانتره كپور بايستي غذاي ماهي آمور 2-1 ساعت زودتر داده شود.

[Boye_Gan2m]

فيلماهي با نام علمي Huso huso از ساير ماهيان خاوياري بعلت داشتن دهاني بزرگ و هلالي شكل و سبيلكهاي فشرده متمايز مي‏شود. اين ماهي يكي از بزرگترين ماهيان درياي خزر است كه طول آن تا 6 متر و وزن آن تا 1500 كيلوگرم نيز مي‏رسد. اين ماهي در حوضه درياي سياه، آزوف و خزر زندگي كرده و جهت توليد مثل به رودخانه‏هايي مثل ولگا، سفيدرود و گرگانرود مهاجرت مي‏كند. تعداد صفحات استخواني پشتي، پهلويي و شكمي آن بترتيب 14-11 عدد، 52-41 عدد و 11-9 عدد مي‏باشد اولين پلاك پشتي از ساير پلاكهاي اين رديف كوچك‏تر است. سن بلوغ جنسي در فيلماهي بالاست، بطوريكه نرها در 14-12 سالگي و ماده‏ها از 18-16 سالگي به بعد بالغ مي‏شوند. اين ماهيان در فصول بهار و پائيز وارد رودخانه‏ها مي‏شوند. تكثير در فصل بهار قسمت اعظم توليدمثل طبيعي اين ماهي را تشكيل مي‏دهد. ماهيان بهاره در همان سال و ماهياني كه در پائيز وارد رودخانه مي‏گردند در بهار آينده تخمريزي مي‏كنند. فيلماهي بالغ در اواخر زمستان و اوائل بهار، هنگامي كه دماي آب 8-6 درجه سانتيگراد است تخمريزي مي‏كند. اوج تخمريزي اين ماهي در آب 12-10 درجه مي‏باشد كه بيشتر در رودخانه‏هاي صخره‏اي، سنگي و رسي و معمولاً تا عمق 20 متري صورت مي‏پذيرد.

هماوري اين ماهيان 2500-360 هزار است. اين تعداد براساس سن و وزن ماهي افزايش مي‏يابد. انكوباسيون تخمهاي آن در دماي 14-12 درجه سانتيگراد 9-8 روز طول مي‏كشد. فاصله بين دو تخمريزي طبيعي 5-3 سال است. افراد جوان در اوائل سن بلوغ هر سال يكبار تخمريزي مي‏كنند. اما با افزايش سن اين فاصله زماني بيشتر مي‏شود.

بچه فيلماهيان از بي‏مهره‏گان تغذيه كرده و سپس با ماهيان بالغ بسوي دريا سرازير مي‏شوند. از مهم‏ترين غذاي اين ماهيان در درياي خزر مي‏توان به شگ‏ماهيان، كفال ماهيان، كيلكا، گاوماهيان، كلمه و انواع سپرينده‏ها و بي‏مهره‎‏گان ديگر اشاره كرد.

رشد اين ماهي در مقايسه با ساير ماهيان خاوياري آهنگ سريعتري دارد بطوريكه فيلماهيان يكساله به طول 65-28 سانتي‏متري مي‏رسند، اما رشد طولي آن از سال چهارم زندگي كاهش مي‏يابد.گوشت اين ماهي حاوي 6/16% پروتئين و 7/6% چربي مي‏باشد. خاويار آن نيز 9/25% پروتئين و 8/11% چربي دارد.

اين ماهي از نظر شيلاتي اهميت فراواني دارد و خاويار آن از نوع درجه 1 محسوب مي‏شود. ميزان خاويار استحصالي فيلماهي در سالهاي اخير روند نزولي داشته است

[Boye_Gan2m]

استرلياد با نام علمي Acipenser ruthenus از جمله ماهيان حوضه درياهاي سياه، خزر و بالتيك محسوب مي‏شود. اين ماهي از تاسماهيان آب شيرين بشمار رفته و بطور دائم در رودخانه‏ها زندگي مي‏كند. حداكثر طول اين ماهي تا 100 سانتي‏متر مي‏رسد. لب پائيني اين تاسماهي شكافدار بوده و سبيلكهاي آن زوائد كركدار ريزي دارند. حداكثر وزن اين ماهي تا 16 كيلوگرم نيز مي‏رسد. تعداد صفحات استخواني پشتي، پهلويي و شكمي آن بترتيب معادل 16-12 عدد، 71-58 عدد و 16-12 عدد مي‏باشد. مهمترين محل زيست اين ماهي رودخانه ولگا مي‏باشد و آب با شوري 5 در هزار براي اين ماهي بسيار مطلوب مي‏باشد. حداكثر سن اين ماهي 27 سال گزارش شده است. غذاي اصلي اين ماهي را لارو و حشرات، نرمتنان و سخت‏پوستان كوچك تشكيل مي‏دهند. اين ماهي در فصل زمستان تغذيه نمي‏كند و در قسمتهاي عميق رودخانه به خواب زمستاني مي‏رود. بلوغ جنسي در نرها در سن 5-4 سالگي و در ماده‏‎ها در 9-7 سالگي رخ مي‏دهد. تعداد تخمها بين 137-11 هزار متغير مي‏باشد. تكثير اين ماهي در آب 11-9 درجه به اوج خود مي‏رسد. ماهيان جوان قدرت شناي زيادي نداشته و مناطق آرام را جهت زندگي انتخاب مي‏كنند. گوشت اين ماهي حاوي 4/6-6/5% چربي مي‏باشد.

اين ماهي امكان توليد دورگه با ساير ماهيان خاوياري بخصوص فيلماهي را داشته و از نظر پرورش گوشتي اين دورگه‏ها نتايج بسيار مطلوبي بدست آمده است. به اين دليل استرلياد از اين نظر حائز اهميت شيلاتي زيادي مي‏باشد. گفته مي‏شود كه از اين ماهي دو جمعيت با مشخصات مرفومتريك متمايز از يكديگر وجود دارد.

[Boye_Gan2m]

ماهي شيپ با نام علمي Acipenser nudiventris

در گذشته بيشتر به آبهاي جنوب درياي خزر در بخشهاي كورا و سفيدرود و در شمال رودخانه اورال وابسته مي‏باشد. اين ماهي در درياي آرال و سياه زندكي مي‏كند. رشد اين ماهي در درياي خزر بهتر از درياي اورال است. تعداد صفحات استخواني پشتي، پهلويي و شكمي آن به ترتيب 17-11 عدد، 74-52 عدد و 17-11 عدد مي‏باشد. اين ماهي نيز در پائيز و بهار وارد رودخانه‏ها مي‏شود، يعني داراي دو نسل مهاجر پائيزه و بهاره مي‏باشد. زمان تخمريزي آن از فروردين تا ارديبهشت بوده و تخمريزي در آب حدود 10 درجه سانتيگراد را ترجيح مي‏دهد. سن بلوغ جنسي در نرها 12-9 سالگي و در ماده‏ها 14-12 سالگي بوده و ماهيان ماده يكسال در ميان تخمريزي مي‏كنند. حداكثر سن اين ماهي به 36 سال مي‏رسد. حداكثر طول و وزن آنها بترتيب 192 سانتي متر و 40 كيلوگرم است. هماوري مطلق اينها حدود 600000 عدد است كه تا يك ميليون نيز گزارش شده است. غذاي اين ماهي در درياي خزر بيشتر شامل ريزكولي و نرمتنان، حشرات، سخت پوستان و كيلكا مي‏باشد. پراكنش اين ماهي در درياي خزر يكنواخت نمي‏باشد و بيشتر در اعماق 25-11 متري با دماي آب 14-3 درجه سانتيگراد زيست مي‏كنند. بعلت نوع تغذيه اين ماهي بيشتر آبهاي كم عمق با عمق كمتر از 50 متر با بستر گلي را ترجيح مي‏دهد. گوشت اين ماهي حاوي 2/10% چربي و 7/18% پروتئين مي‏باشد. اين ماهي يكي از پرارزش‏ترين ماهيان خاوياري درياي خزر بوده و در آمار صيد سواحل ايران، مشابه آمار صيد ساير كشورهاي حاشيه درياي خزر، ميزان صيد آن از همه ماهيان خاوياري كمتر مي‏باشد. در دهه اخير بعلت صيد بي‏رويه ذخاير ماهي شيپ در درياي خزر به شدت كاهش يافته بطوريكه در رودخانه ولگا اصلاً گزارش نشده و در كشورهاي روسيه، آذربايجان و تركمنستان در ليست كتاب قرمز قرار دارند. در حال حاضر تخمريزي طبيعي اين گونه فقط در رودخانه اورال قزاقستان صورت مي‏گيرد و تعداد اندك وارد رودخانه سفيدرود مي‏شود. شيلات ايران براي حفظ ذخاير اين گونه در سالهاي اخير بطور متوسط 2-5/1 ميليون عدد بچه ماهي از اين گونه را از طريق تكثير مصنوعي توليد و به درياي خزر رهاسازي نموده است. طبق توافق 5 كشور حاشيه درياي خزر و كنوانسيون CITES صادرات گوشت و خاويار اين گونه از سال 2001 براي همه كشورهاي حاشيه درياي خزر صفر مي‏باشد

[Boye_Gan2m]

تاسماهي روسی بانام علمي Acipenser gueldenstadti

در حوضه درياي سياه ، آزوف و خزر زندگي مي‏كند. اين ماهي در درياي آزوف رشد خوبي دارد اما رشد آن در درياي خزر به مراتب بيشتر است. پوزه اين ماهي درمقايسه با تاسماهي ايراني كوتاه‎تر و گردتر مي‏باشد و سبيلكهاي آن به نوك پوزه نزديكترند. تعداد صفحات استخواني پشتي، پهلويي و شكمي آن به ترتيب 18-9 عدد، 50-30 عدد و 14-6 عدد مي‏باشد، لب پائيني اين ماهي در وسط داراي بريدگي است. محل زندگي اين ماهي در درياهاي سياه، آزوف و خزر است. مهاجرتهاي توليدمثلي اين ماهي در فصول بهار و پائيز انجام مي‏گيرد . ماهياني كه در بهار مهاجرت مي‏كنند در تابستان همان سال و ماهيان مهاجر پائيزي، پس از زمستان گذراني در اوائل بهار سال بعد تخمريزي مي‏كنند.

اوج تخمريزي اين ماهي در دماي 25-21 درجه سانتيگراد مي‏باشد. سن بلوغ جنسي در نرها از 7-14 سالگي و در ماده‏ها از 20-8 سالگي شروع مي‏شود. حداكثر سن اين ماهي 50 سال است. حداكثر طول و وزن آنها بترتيب به 175 سانتي‏متر و 64 كيلوگرم مي‏رسد. هماوري مطلق اين ماهي بين 800-700 هزار عدد است. بچه ماهيان اين گونه ابتدا از بي‏مهر‏ه‏گان، سخت پوستان، كرمها و ماهيان بالغ عمدتاً از نرمتنان و ماهيان تغذيه مي‏كنند. ميانگين خاويار استحصالي از هر ماهي ماده در آبهاي ايران حدود 3 كيلوگرم مي‏باشد. تكثير مصنوعي اين ماهي امروزه يكي از فعاليتهاي عمده تكثير مصنوعي در شمال درياي خزر مي‏باشد. در شمال درياي خزر ماهيان جوان اين گونه در محدوده 5-2 متري زندگي مي‏كنند اما در آبهاي جنوبي درياي خزر، محدوده عمقي 30-2 متري را ترجيح مي‏دهند. آمار نشان مي‏دهد كه ميانگين طول و وزن ماهيان نر و ماده اين گونه در تركيب صيد هر ساله اندكي رو به كاهش گذاشته است

[Boye_Gan2m]

تغذيه ماهيان سردابي(قزل آلا)

ازآنجائيكه آزاد ماهيان در محيط طبيعي از نرمتنان , حشرات آبزي , سخت پوستان كوچك و… تغذيه مينمايد در شرايط پرورش مي بايست نيازهاي تغذيه اي آنان از نظر پروتئين , چربي ها , قندها , ويتامين ها و مواد معدني توسط غذاي كنسانتره تأمين کند. ميزان نيازمندي ماهيان به مواد فوق با وزن ماهي تغيير مي كند به همين جهت غذاي كنسانتره ماهيان با توجه به اندازه ماهي در اندازه هاي مختلف وبا تركيبات مختلف ساخته مي شود.

انواع غذاي كنسانتره ماهي قزل آلا

1_ غذاي آغازين(sft) با ميزان پروتئين بالاتراز (50-45)درصد،براي ماهيان كمتراز 5 گرم

2_ غذاي رشد(fft) باميزان پروتئين بطورمتوسط(45-40) درصد ،براي ماهيان 30-5 گرم

3_ غذاي پرواري (gft ) با ميزان پروتئين حدود(4035) درصد ،براي ماهيان 350-30 گرم

4_ غذاي مولدين(bft )با ميزان پروتئين(45-40)درصد،براي ماهيان مولد (بيش از 350گرم)

[Boye_Gan2m]

نحوه و میزان غذادهي ماهي قزل آلا :

در صورتی که غذادهی به صورت دستی انجام ميشود ميزان غذاي ماهي قزل آلا پس از محاسبه ، داخل سطل ريخته واز روي ديواره استخر توسط كارگر به داخل استخر پخش مي گردد.

طريقه محاسبه غذا بدين صورت است.

درصدغذادهي× بيوماس ماهي= ميزان كل غذا

· بيوماس ماهي از ضرب تعداد ماهي بر متوسط وزن ماهيان بدست مي آيد.

· درصد غذادهي با توجه به سايز ماهي ودماي آب وبراساس جدول غذادهي بدست مي آيد.

[Boye_Gan2m]

كوسه ماهي دم دراز

رده: Lamniformes
خانواده: Alopiidae
جنس: Alopias
گونه: vulpinus

طبقه بندی:

كوسه ماهی دم دراز سواحل امريكا در ابتدا توسط Bonnaterre در سال 1788 با نام Squalus vulpinis شرح داده شد و بعداً به اسم صحيحتر Alopias vulpinus توسط Bonaterre در سال 1788 تغيير كرد كه اشتقاق يافته از vulpes ( روباه صفت ) بود كه معنی روباه را در لاتين می داد. اسم های مشابه اين كوسه ماهی شامل:
توزيع جغرافيايی:

كوسه ماهی های دم دراز اقانوسی و گونه های ساحلی در مناطق گرمسيری و آب های سرد ملايم در سرار جهان ساكن شده اند ولی‌ بيشتر در آب های ملايم رايج و معمول اند. اين كوسه ماهی در اقيانوس اطلس از جزيره نيوفاولند تا كابا، در جنوب برزيل تا آرژانتين، از نروژ و جزيره بريتانيا تا قانا و ساحل Lvory كه شامل دريای مديترانه است وجود دارد. اگرچه در ميان سواحل بكر و دست نخورده اتلانتيك US نيز يافت می شوند.وجود اين كوسه ماهی در جنوب انگلستان بسيار نادر است. همچنين اين كوسه ماهی در مناطق Indo-pacific ، در جنوب آفريقا، تانزانيا، سومالی، Maldives ، مجمع الجزاير Chagos ، خليج آدن، پاكستان، هند، سرلانكا، ساماترا، ژاپن، جمهوری كره،استراليا، نيوزلند و New Caledonia يافت می شوند.
اين ماهی دارای چشم تخم مرغی شكل عمودی بزرگ است همراه با يك نوك V شكل در سر، يك پوزه دراز و تعداد دندان های معدود. همچنين يك انتهای آزاد تيز در باله ی پشتی وجود دارد كه اين باله قبل از منشا باله ی لگنی واقع شده است. كوسه ماهی دم دراز به كوسه ماهيان درنده شباهت دارد با اين تفاوت كه كوسه ماهی دم دراز سر باريكتر و پوزه ی كشيده تر دارد و باله ی سينه ای تقريباً مستقيم با انتهای پهن دارد.

رنگ كوسه ماهی دم دراز:

كوسه ماهیان دم دراز اغلب قهوه ای تيره و خاكستری مايل به سفيد هسنتد ولی غالباً كاملاً سياه هستند. اين كوسه ماهيان در سطح پايينی بدنشان سفيد هستند، ولی لكه هايی نزديك به باله ی پشتی و قسمت اصلی دم دارند كه اين رنگ سفيد به سمت باله ی سينه ای و سر نيز توسعه يافته است.

ساختمان د ندان ها:

كوسه ماهیان دم دراز دندان های كوچك شمشيری شكل با لبه های صاف شده دارند.حدود 20 دندان روی هر يك از آرواره های بالايی و 21 دندان روی آرواره های پايينی وجود دارند. دندان های هر دو آرواره مشابه اند و اين دندان ها بصورت فزاينده ای مورب و با حاشيه ی بيرونی مقعر هستند.

دندان های كوچك:

دندان های پوستی (Dermal ) اشتراك زيادی با هم دارند و خيلی كوچك هستند ( 2/0*21/.mm) اين دندان ها بصورت تيغه های افقی پهن و كوچك اند كه يك ساقه ی مناسب و بلندی دارد.

سايز، سن و رشد:

نرهای اين كوسه ماهی 5/10 فوت(cm 330) و ماده ها حدود 8/14-8/5 فوت (m450-260) بالغ می شوند. آنها هنگام تولد حدود 5 فوت (cm 150) طول دارند. اين كوسه ماهيان جوان در هر سال حدود 3/0 فوت (cm 10) در سال رشد می كنند.
اين كوسه ماهی در جوامع جزيره ای مثل جزيره Fannig و جزيره هاوايی نيز وجود دارد. در اقيانوس آرام شرقی اين كوسه ماهی در خارج از بريتانيای كلمبيا به سمت baja مركزی و جنوب يپاناما به سمت chile يافت می شوند.

محل سكونت:

كوسه ماهی دم دراز يك گونه آبزی ساكن شده در آب های ساحلی و اقيانوسی است. اين ماهی بطور طبيعی دور از ساحل مشاهده می شود اگرچه گاهی اوقات برای پيدا كردن غذا به سمت ساحل منحرف می شود. كوسه ماهی بالغ اغلب در بخش بالايی فلات قاره ای ساكن اند در صورتی كه در نوجوانی در ساحل خليج های كوچك و نزديك آب های ساحلی دريا زندگی می كنند. اين كوسه ماهی بيشتر روی سطح آب ديده می شود ولی در آب هايی با عمق حدود 1800 فوت (m 550) نيز ديده شده اند.گاهاً مشاهده شده است كه اين كوسه ماهی ها بيرون از آب می پرند. كوسه ماهيان دم دراز بعنوان گونه هايی با مهاجرت بالا در US مطرح شده اند.



بيولوژی (زيست شناسی):

خصوصيات بارز:
كوسه ماهيان دم دراز براحتی توسط Lobe بالايی دراز خود در باله ی دمی خود مشخص كننده هويت خود هستند. Lobe بالايی می تواند به بلندی بدن باشد و بصورت باريك و بلند و تازيانه وار ظاهر شود ، چشم اين كوسه ماهی نيز دارای سايز مناسبی است و باله ی پشتی اولی دارای انتهای تيز است و در جلو باله ی مخرجی قرار دارد. باله ی سينه ای اين ماهی داسی شكل است و با انتهای باريك است. قسمت های بالايی باله ی سينه ای توسط يك تكه وصله سفيد كه از منطقه ی شكمی به سمت جلو توسعه يافته است مشخص شده است.

بالاترين اندازه طول اين كوسه ماهی حدود 9/24 فوت (cm 760) و بالاترين وزن ثبت شده حدودًاً بالغ برlbs 750 (kg 340) گزارش شده است.

عادات غذايی:
ماهيان استخوانی حدود 97% از رژيم غذايی كوسه ماهيان دم دراز را تشكيل می دهند. آنها اغلب با ماهيان schooling (دسته ماهيان) مثل menhaden ، شاه ماهی، ماهی باريك اندام دراز منقار اقانوس اطلس، Sand Lance ، ماهی خال مخالی (استومری)، Blue Fish و
Butter Fish تغذيه می كنند و غذای معمول و رايج آنهاست. آنها همچنين از ماهيان استخانی و انواع سرپاوران تغذيه می كنند. اين كوسه ماهيان با احاطه كردن دسته های ماهيان آنها را با حركت تازيانه مانند دم هايشان حيرت زده می كنند اين عمل اغلب در گروه ها يا زوج ها مشاهده می شود.

تكثير:
كوسه ماهی دم دراز يك گونه ی تخم گذار زنده زا ست. به اين معنی كه بدون جفت ايجاد می شود. جنين ها توسط گروه كثيری از تخم ها در رحم تغذيه می كنند. تقريباً 2 تا 4 بچه در هر بارداری پرورش می يابند. سايز آنها غالباً در زمان تولد بين 5-7/3 فوت (cm 160-114) و
Lbs 13-11 (kg 5-6) است كه مستقيماً متناظر با سايز مادر است.
باله ی دمی در رويان درست متناسب با باله ی دمی در بزرگسالان است. آنها هر سال يكبار توليد مثل می كنند و آنها سعی در اين دارند كه در سراسر rang گونه ای خود تكثير داشته باشند.

انگل ها:
9 گونه از Copepods ها از جنس Nemesis ها انگل های كوسه ماهيان دم دراز هستند. اين انگل ها خود را به رشته های آبششی می چسبانند و می توانند باعث آسيب بافتی شوند. اين آسيب به رشته های آبششی می تواند باعث تنفس سخت در قسمت های مختلف آبشش شود.

تقاضای انسانی:
گوشت و باله های كوسه ماهی دم دراز ارزش تجاری خوبی‌ دارند. از اندام های داخلی اين ماهی برای تهيه ی چرم، روغن جگر و ويتامين استفاده می شود.
كوسه ماهی دم دراز صيد نامحدودی در قسمت هايی از سواحل تايوان،‌ برزيل، Uruguay ، USA و بقيه كشور ها دارد كه غالباً توسط longline ها و با قالب گيرهای USSR صيد می شوند. از ديگر مناطق مهم صيد اين ماهی قسمت های شمال غرب اقيانوس هند و شرق اقيانوس آرام است.
در جنوب كاليفرنيا برای صيد از تور بالاكش استفاده می شود و ذخائر آنها سريعاً رو به اتمام است. اين كوسه ماهيان اغلب توسط باله ی دمی خود به دام می افتند كه وقتی اين اتفاق رخ می دهد كوسه ماهی سراسيمه سعی می كند كه خود را از قلاب ماهيگيری برهاند كه در طی‌ اين حركت كوسه ماهی يك مقاومت پر تكاپو را متحمل می شود كه غالباً هم در رها سازی خود از تورهای ماهيگيری موفق است.


خطرهای انسانی:
كوسه ماهيان دم دراز بعنوان كوسه ماهيان بی خطر مطرح شده اند. زيرا اين گونه از كوسه ماهی بسيار ترسو بوده و نزديك شدن برای او سخت است و مشاهده شده كه اين كوسه های آرام هيچ گونه عمل پرخاشگری را انجام نمی دهند. اگرچه بايد احتياط لازم را در برخورد با آنها كرد زيرا آنها قبلاً به چند قايق حمله كرده اند.

نگهداری و حفظ منابع طبيعی:

كوسه ماهيان دم دراز بهنوان كوسه ماهيانی‌ كه مقدار آنها رو به كاهش است مطرح شده اند. اين كوسه ماهيان در سراسر جهان توسط اتحاديه ی IUCN حفاظت می شوند و در واحد های طبقه بندی جانوری بعنوان "داده های‌ دارای كمبود" تشخيص داده شده اند و اين تشخيص انقراض بر پايه ی توزيع آنها و وضعيت آنهاست. اين گونه ها در راه بازيافت و بهبود آب های خارج از محدوده ی ساحلی كاليفرنياست.
عوارض سنگينی برای مديريت برآورد شده و الان با نام گونه ی‌ "تقريباً تهديد كننده" در اين مناطق مطرح شده اند. IUCN يك نمايندگی اتحاديه ی جهانی سياستمدار حكومتی است و جريمه ای كه برای صيد آنها در نظر گرفته می شود برای نگهداری گونه ها مصرف می شود.
كوسه ماهی دم دراز يك گونه ی جهانی و توزيع شده با تعداد كم است كه متمركز كردن آنها يك امر آسيب پذير است زيرا باعث صيد پی در پی در دوره ی زمانی كوتاه می شود كه
نتيجه ی آن كمبود سريع داده هاست.

[Boye_Gan2m]

ماهي حلوا سفيد با نام انگليسي silver pomfret و نام علمي pampus argenteus كه در كويت زبيدي ناميده مي شود ، داراي ارزش غذايي بالايي است كه در سراسر جهان مشتريان فراواني دارد . اين ماهي همچنين داراي پراكندگي وسيعي در مناطق مختلف جهان از درياي شرق چين در آسياي جنوب شرقي و اقيانوس هند تا خليج فارس دارد . در سالهاي اخير به علت بهره برداري بيش از حد ذخاير اين گونه در آبهاي طبيعي ، كاهش شديدي در ذخاير آن در كويت و ساير مناطق جهان ايجاد گرديده است . عليرغم كاهش ايجاد شده در ذخاير طبيعي اين گونه و افزايش قيمت آن تحقيقات اندكي بر روي توسعه تكنولوژي هچري و پرورش اين گونه در سالهاي اخير انجام گرديده است .

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ca/jackson.hp/IWR/Taxa/Perciformes/Stromateidae/Pampus/P_argenteus/Specimens/UAMZ_8232.skeleton.jpg
در ژوئن سال 1997 در يك تلاش مقدماتي براي توسعه هچري و تكنيكهاي پرورش لارو بخش آبزي پروري شيلات و اقيانوس شناسي موسسه تحقيقات علمي كويت براي اولين بار در جهان در پرورش لارو و توليد بچه ماهي حلوا سفيد در شرايط كشت در هچري به موفقيت هايي دست يافت كه با استفاده از تخم كشي از مولدين وحشي كه به وسيله تورهاي گوشگير سطحي صيد گرديده بودند ، تعداد 45 قطعه لارو بصورت موفقيت آميزي تا مرحله بچه ماهي نورس پرورش داده شدند0
متعاقب اين موفقيت كسب شده در مورد پرورش لارو در سال 1997 ، يك پروژه تحقيقاتي 5 ساله با بررسي امكانات فني كشت ماهي حلوا سفيد در كويت از آوريل 1998 آغاز گرديد . ازآن پس تاكنون اين پروژه توانست بطور موفقيت آميزي چندين هزار بچه ماهي انگشت قد ماهي حلوا سفيد را براي پرورش در نرسري و محيطهاي پرورشي توليد نمايد و تكنيك هاي پرورش لارو براي پرورش بازاري توسعه يافت0 در حال حاضر تلاشهاي مستمري براي توسعه مولدين پرورشي براي تكثير در شرايط كنترل شده پرورشي نيز در دست اقدام مي باشد.

عملكرد هچري :
منبع كنوني براي پرورش لارو استفاده از تخم هاي گرفته شده از مولدين وحشي است . نرها و ماده هاي كاملا رسيده در مدت ژوئن تا سپتامبر در آبهاي ساحلي كويت در اعماق حدود 5 تا 20 متر يافت مي شوند . آنها با تورهاي گوشگير سطح، در زمان جز ر و مدهاي بلند هنگام ماه نو و كامل در ساعات روز صيد مي گردند . در مدت دوره تخمريزي ، دامنه دماي سطحي آب دريا بينC º 33-28 و شوري بين 39-35 قسمت درهزار مي باشد .
پيك تخمريزي در ژوئن – جولاي ، هنگامي كه دماي آب در حدودC º 29-28 است ، مي باشد . ماده هاي كاملا رسيده با تخم هاي آزاد سيال و آبدار ، بين ساعت هاي 15 تا 18 در هنگام جزر يافت مي شوند0 در صيد با تور گوشگير ، نرهاي كاملا رسيده از نظر تعداد نسبت به ماده ها، به نسبت 5:1 بيشتر مي باشند0 نرها با يك شاخص گنادوسوماتيك( GSI) خيلي كمتري كه نسبت به ماده ها دارند، زودتر به رسيدگي جنسي مي رسند 0 مطالعات هم آوري و بافت شناسي نشان مي دهد كه مولدين با علائم نامشخصي كه دارند مي توانند حداقل شش بار از ژوئن تا آگوست با يك هم آوري نسبي 6/170 عدد تخم به ازائ هر گرم وزن بدن در هر بار ، تخمريزي نمايند . هم آوري مطلق براي يك ماهي ماده 500 گرمي حدود 350000 تخم مي باشد . بطور متوسط از هر عدد مولد رسيده حدود 40000 تا 60000 تخم سالم بر اساس اندازه و وضعيت تخمدان ها مي توان گرفت . در صد تخم هاي سالم بر اساس فصل / ماه صيد مي باشد بنابراين بالاترين درصد تخم هاي سالم مربوط به تخم هايي است كه در ماه ژوئن گرفته شده اند . تخم هاي لقاح يافته ، كروي، شفاف و شناور و قطري حدود 1/1 ميلي متر دارند . زمان تفريخ تخم ها 15 ساعت در دمايC º30-29 مي باشد و نسبت تفريخ بر اساس زمان و وضعيت جمع آوري تخم ها و معمولا بين 50-28 درصد مي باشد . لاروهاي تازه هچ شده داراي يك كيسه زرده بيضوي بزرگ و اندازه اي حدود 4/2 ميلي متر دارند .

پرورش لارو :
بهترين درجه حرارت براي پرورش لاروهاC º 29-27 درجه سانتي گراد و
شوري PPT 40-39 مي باشد . معمولا لاروهاي تازه تفريخ شده را در تراكم 120-30 قطعه لارو در ليتر ذخيره سازي مي كنند . با وجود اين ميزان ذخيره سازي 40-20 قطعه لارو در ليتر را بدون هيچ اختلاف معني داري در بقائ لارو در اين ميزان ذخيره سازي استفاده مي نمايند .
ميزان بقا در 12 روز بعد از تفريخ ، براي لاروهاي تغذيه شده با تركيبي از مخلوط چندگونه از ميكروآلگها شامل كلرلا ، ايزوكرسيس و نانوكلروپسيس با تراكم سلولي يك ميليون سلول در ميلي متر در آب محيط پرورش لاروها، به همراه روتيفرهاي غني سازي شده با مواد مغذي ، در مقايسه با استفاده از فقط يك گونه از آلگ ها ، بطور فابل ملاحظه اي بالاتر بوده است .
ابتدا لاروها را با روتيفر با تراكم 5 عدد روتيفر در ميلي متر تا روز ششم بعد از تفريخ ، تغذيه مي نمايند و سپس تراكم را به 15-10 عدد روتيفر در ميلي ليتر ، تا زمان اوج رفتار تغذيه اي شكارگري لاروها در روز هشتم ، افزايش مي يابد تا اينكه آنها را با ناپلي آرتمياي تازه هچ شده تغذيه نمايند .
لاروها بطور قابل ملاحظه اي بيشتر از روتيفرهايي كه محيط كشتشان با مخلوطي از چند گونه آلگ باشد در مقايسه با اينكه محيط كشت آنها فقط از يك آلگ باشد ، تغذيه مي كنند . علاوه بر آن چربي هاي امگا سه اساسي كه داراي اسيدهاي چرب غير اشباع با زنجيره بلند هستند در روتيفرهايي كه با مخلوطي از چند گونه آلگ ، همراه با مكمل هاي تجاري مانند Selco Super و
protein selco DHA تغذيه شده اند بطور قابل ملاحظه اي بيشتر است .
درخلال يك هفته از تغذيه با ناپلي آرتميا ، لاروها قادر به تغذيه با غذاهاي فرموله خميري مي باشند . لاروها همچنين به راحتي جهت تغذيه با غذاهاي خميري در سيني هاي آويزان شده در ستون آب عادت مي كنند .
در شرايط آزمايشي، بقاء تا مرحله بچه ماهي جوان 2/4% بوده است . پرورش لارو و توليد بچه ماهي با استفاده از تانك هاي فايبر گلاس گرد با ظرفيت يك تا چهار متر مكعب موجب بقائ بهتر لاروها در مقايسه با تانك هاي بزرگتر بوده است .
يكي از علل تلفات لاروها در هچري ناشي از رفتار لاروها در بلعيدن حباب هاي كوچك هوا در سطح آب است كه اين ناشي از رفتار ذاتي لاروهاي ماهي حلوا سفيد مبني بر مصرف مدوزها و ژله ماهي هاي كوچك است ، حبابهاي كوچك كه در ظاهر به شكل ژله ماهي هاي غير واقعي است توسط لاروها خورده شده و موجب شناور شدن و از دست دادن تعادل لاروها در ستون آب مي گردد . اين پديده در مرحله دوم پرورش لارو از روز 25 پرورش به بعد افزايش مي يابد. تلفات لاروها بر اثر بلعيدن حباب هاي هوا را با جايگزين كردن تكنيك هاي هوادهي مستقيم در تانك هاي پرورش لارو مي توان كاهش داد . تلفات لاروها بر اثر همجنس خواري در مقايسه با ساير گونه هاي ماهيان دريايي كمتر است . فقدان همجنس خواري و آمادگي پذيرش غذاي فرموله ، تكنيك هاي هچري را توسعه مي دهد و موجب اميدواري جهت توليد تجاري لارو مي باشد . مطالعات تحقيقات آتي براي بهبود پرورش لارو ، بر روي تغذيه و تكنيك هاي مديريت تانك براي افزايش توليد بچه ماهي خواهد بود .

كشت در محيط هاي پرورش :
تاريخ كشت ماهي حلوا سفيد در محيط هاي پرورشي در خشكي به سيستم كشت با استفاده از تانك هاي گرد با ظرفيت هاي متفاوت حتي بيش از 65 متر مكعب با جريان مداوم آب دريا بر مي گردد .
توليد غذاي تجاري مناسب براي استفاده در فاز پرورش نيز هنوز در دست اقدام مي باشد . بطور هم زمان ، بر اساس نتايج بدست آمده از تجربيات گوناگون ، يك غذاي نيمه مرطوب استفاده گرديده است ، غذا را در ظروف پلاستيكي كه در ستون آب آويزان است قرار مي دهند .
در آزمايشات انجام گرفته بين سالهاي 2003-1998 ، متوسط وزن حاصل شده براي ماهيان زير 50 گرم ، بيش از 34/.0 گرم در هر روز براي هر ماهي و 23/0 گرم در هر روز براي هر ماهي بالاي 50 گرم بوده است كه بدليل بهبود غذاهاي ساخته شده با افزودني هاي غذايي در سال 2004 ، ميزان رشد براي ماهيان زير 50 گرم ، به 62/0 گرم در هر روز براي هر ماهي و در سايزهاي بالاي 50 گرم ، به 32/1 گرم در هر روز براي هر ماهي افزايش يافته است .
در طول اين دوره نسبت رشد ويژه ( SGR ) برابر با 96/5% در هر روز براي هر ماهي در سايز زير 50 گرم و حدود 13/2% در هر روز براي هر ماهي بالاي سايز 50 گرم بوده است .
ميزان رشد در طول زمستان از نوامبر تا مارس در كويت هنگامي كه دماي آب به زير 13 درجه سانتي گراد مي رسد ، كاهش مي يابد . عملكرد رشد در اين ماهيان كه در تراكم هاي مختلف 60 ، 80 ، 100 و 120 قطعه در متر مكعب در روش كشت در تانك هاي با سيستم گردشي، ذخيره سازي شده اند نشان داد كه در تراكم ذخيره سازي 60 قطعه در متر مكعب ، بقائ بهتري را مي توان بدست آورد . عملكرد رشد ماهي حلوا سفيد در استخرهاي خاكي و قفس هاي دريايي تاكنون مورد بررسي قرار نگرفته است

توسعه مولدين پرورشي :
در طول مدت پرورش ماهياني كه رشد سريع تري داشتند را در تانك هاي جداگانه اي به منظور توسعه مولدين پرورشي نگهداري كردند . مطالعات بافت شناسي نشان مي دهد كه ماهي حلوا سفيد از
گونه هاي Gonochroistic مي باشد كه جنس هاي نر و ماده از هم جدا مي باشند0 مطالعات همچنين نشان مي دهد كه پروسه تفريق جنسيت براي نرها و ماده ها به ترتيب در سن 115 و 135 روز بعد از تفريخ كامل مي شود . در شرايط پرورش در تانك ، اندازه رشد كامل مولدين از 124 تا 832 گرم است0 ماهياني كه براي توسعه مولد سازي انتخاب شده بود ند رسيدگي گنادها در شرايط اسارت در آنها به سختي صورت مي گرفت ، چنانچه اولين نشانه وجود نرهاي كاملا رسيده براي توليد اسپرم در اندازه هاي 134 گرم وزن بدن و 17 سانتي متر طول چنگالي ( FL) مشاهده مي گرديد و ظهور ماده هاي رسيده در مولد سازي با مرحله 2 گنادها در اندازه 4/222 گرم وزن بدن و 5/19 سانتي متر طول چنگالي( FL) بود .
در مدت جولاي سال 2004 يك ماهي ماده 408 گرمي با مرحله چهار رسيدگي تخمدان مشاهده گرديد0 سرانجام مولدين نگهداري شده در تانك ها به Criptocarion آلوده شده و روند تخمريزي مولدين را در سال 2004 مختل نمود . بررسي هاي آتي در خصوص توسعه مولدين پرورشي از ماهيان توليد شده در هچري خواهد بود . به منظور دستيابي به تخمريزي مولدين نگهداري شده در كارگاه ، تلاش هايي جهت تزريق ماهيان با هورمون HCG صورت گرفت كه بر اثر تلفات ماهيان هيچ نتيجه اي حاصل نگرديد . پتانسيل مولدين پرورشي تحمل دستكاري و استرس تزريق را در مقايسه با مولدين وحشي ندارد و تكنيك هاي تخمريزي طبيعي مولدين در شرايط اسارت با استفاده از بهبود مديريت تانك پرورش و تغذيه هنوز در حال توسعه مي باشد .

چشم انداز آينده :
بطور معمول ، تكنولوژي هاي توسعه كشت تجاري گونه هاي ماهيان دريايي جهت تحقيقات و توسعه چندين سال وقت نياز دارد . در مقايسه با برخي از گونه هاي تجاري مهم دريايي پرورشي ، تحقيقات بر روي ماهي حلوا سفيد نسبتا در مراحل متاخرتري قرار دارد و در مراحل اوليه توسعه به نظر مي رسد كه به هر حال پروسه هاي ارزشمندي به منظور كاربرد تجاري صورت گرفته است . براساس نتايجي كه اخيرا حاصل شده، به نظر مي رسد كه ماهي حلوا سفيد يك كانديد جالب براي آبزي پروري با پتانسيل خيلي بالايي از ارزش بازاري و تقاضا بخصوص در خاور ميانه و آسياي جنوب شرقي باشد.

[Silence so loud]

:سالانه ماهي هاي آزاد شنوك _ بزرگ ترين ماهي هاي آزاد اقيانوس آرام _ اقيانوس را به قصد سفر به رودخانه هاي محل تولد خود ترك كرده و در خلاف جهت رودخانه به شنا مي كنند. اين ماهي هاي ۴ تا ۶ ساله معمولاً پس از رسيدن به رودخانه در آنجا تخم ريزي كرده و سپس مي ميرند. طبق جديدترين مطالعات صورت گرفته ماهي هاي ماده يكي از بزرگ ترين جمعيت هاي توليد مثل كننده ايالت واشنگتن تغيير جنيست داده و زندگي خود را به عنوان ماهي هاي نر آغاز مي كنند.

جيمز ناگلر (Nagler.J) زيست شناس تكويني از دانشگاه آيداهو مي گويد: «از نظر زيست شناسي اين مسئله كاملاً غيرعادي است.» نتايج حاصل از بررسي هاي ناگلر و هم تيمي هايش موجب نگراني تعدادي از دانشمندان علوم محيط زيستي شده و آنها را واداشته تا مسئله را مجدانه مورد پيگيري قرار دهند.

كلي مانكيتريك (Mankittrick.K) اكوتاكسيكولوژيست دانشگاه نيوبرانسويك مي گويد: «به هر جا كه نگاه مي كنيم مي بينيم كه تعداد ماهي هاي آزاد به شدت كم شده است.» او كه در حال حاضر مشغول همكاري با سازمان حفاظت از محيط زيست كاناداست مي گويد كشف تغيير جنسيت در ماهي هاي شنوك نر (Oncorhynchus tshawytcha) مي تواند به حل اين معما كه چرا ماهي هاي آزاد در وضعيت زيست محيطي بسيار بدي قرار گرفته اند كمك شاياني بكند.

ناگلر به هنگام بررسي غدد جنسي ماهي هاي آزاد بالغ كه سال گذشته صورت داد متوجه ۵۰ ماهي نر و ۵۰ ماهي ديگري شد كه ظاهراً ماده به نظر مي رسيدند. او بررسي هاي خود را به ۳ ايستگاه تخم ريزي ماهي هاي آزاد معطوف كرد: ايستگاه تخم ريزي اين ماهي ها در واشنگتن، آيداهو و خم رودخانه هنفورد ريش در نزديكي ريشلند واش. آخرين ايستگاه مورد مطالعه مهمترين مكان تخم ريزي پاييزه شنوك ها در رودخانه كلمبياست.

ناگلر، از باله كوچك اين ماهي ها نمونه هاي بافتي تهيه كرده و DNA اين نمونه ها را در جست وجوي مواد شيميايي مرتبط با كروموزوم Y جنس نر مورد آزمايش قرار داد. هدف ناگلر از مورد مطالعه قراردادن ماهي ها در ايستگاه هاي تخم ريزي تنها به اين دليل بود كه مي توانست جنسيت شنوك هاي بالغ را به راحتي تشخيص دهد.

نتايج آزمايش هاي ناگلر بر روي ماهي هاي نر كاملاً مثبت بود. علاوه بر اين، ۸۴ درصد از ماهي هاي ايستگاه تخم ريزي هنفورد ريش كه ظاهراً ماده به نظر مي رسيدند حاوي مواد شيميايي مرتبط با جنس نر بودند و اين در حالي است كه هيچ يك از ماده هايي كه در اين ايستگاه اقدام به تخم ريزي مي كنند حاوي چنين موادي نيستند. ناگلر و هم تيمي هايش در شماره ژانويه مجله Environment Health Perpectives اعلام كردند كه تعدادي از آلاينده ها قادرند جنسيت جنين يا نوزادان نر ماهي هاي شنوك را به ماهي هايي تغيير دهند كه ظاهراً نر هستند، اما در واقع همانند يك ماهي ماده عمل مي كنند. هر تخمك ماهي معمولاً حاوي يكي از ۲ كروموزم X مادر است. اسپرم نيز يا كروموزم X و يا كروموزوم Y پدر خود را داراست.

هنگامي كه مواد شيميايي كه عمل هورمون ها را تقليد مي كنند ماهي هاي نري را به وجود مي آورند كه از نظر كروموزومي نر بوده اما همانند يك ماده تخم ريزي مي كنند (SN:2/5/00,p.84) تعدادي از اين تخمك ها به جاي داشتن كروموزوم X داراي كروموزوم Y خواهند بود. اين مسئله باعث افزايش نابهنجاري و عدم تساوي خواهد شد چرا كه تمامي تخمك ها حاوي كروموزوم Y بوده و به دنبال لقاح با اسپرم حاوي كروموزوم X تمامي نوزادان حاصل نر خواهند شد. علاوه بر اين ممكن است برخي از نوزادان دو كورموزوم Y، يكي از پدر و يكي ديگر از مادر خود دريافت كنند و موجودي شوند كه نربرتر(Saper maie) ناميده مي شوند.در صورتي كه اين نرهاي برتر توليد مثل كنند تمامي نوزادان آنها نر خواهند شد _ بنابراين نسبت جنسيت در جمعيت به هم مي خورد. نهايتاً پس از مدتي تمامي ماهي ها نر شده و ديگر ماهي ماده اي وجود نخواهد داشت. اين سناريو مي تواند به خوبي كاهش جمعيت ماهي هاي آزاد را توضيح دهد.

علت واقعي تغيير جنسيت ماهي هاي شنوك نامشخص است. به گفته ناگلر، اگرچه نمي بايست نقش آفت كش هاي تقليدكننده هورمون استروژن را ناديده گرفت اما او تاكنون نتوانسته است به غلظت بالايي از اين ماده در رودخانه كلمبيا در نزديكي هنفورد ريش دست يابد. به گفته وي، فرضيه ديگر مي تواند كاهش روزانه دماي آب در نتيجه شبانه ريخته شدن آب هاي سرد سدهاي هيدروالكتريكي باشد. در تعدادي از گونه هاي ماهي، منجمله گونه هاي ديگر ماهي آزاد، تغييرات درجه حرارت موجب تغيير جنسيت آنها در بررسي هاي آزمايشگاهي شده است.به گفته ناگلر در صورتي كه آزادسازي ماهي ها تا چندين هفته (به منظور تثبيت جنسيت كامل آنها) به تعويق افتد در اين صورت ايستگاه هاي تخم ريزي خواهند توانست آنها را از شر چنين تأثيرات زيست محيطي محفوظ نگاه دارند.

اما به راستي چرا تمامي ماهي هاي نر هنفورد ريش تغيير جنسيت داده و ماده شدند؟ ناگلر مي گويد چنين چيزي عملاً در طبيعت ممكن است. در واقع يك ماهي متولد يافته مي تواند تمامي پيامدهاي حاصل از آنچه كه در محيط بر سر ماهي والد او آمده است را نشان دهد.

دان كمپتون (Campton.D) متخصص ژنتيك ماهي ها مي گويد: «اين گزارش به عنوان نخستين گزارش از تغيير جنسيت زيست محيطي ماهي هاي آزاد اقيانوس آرام، حاوي نكات علمي بسياري است.» مطالعات بسياري مورد نياز است تا اين نتيجه گيري را دقيقاً ثابت كند و مشخص كند آيا اين پديده يك اتفاق وابسته به فصل بوده يا خير؟ با اين وجود به اين نتايج مي بايست به عنوان علايم هشداردهنده اي نگريست چرا كه ممكن است اين خطر ساير ماهي ها را نيز تهديد كند.

مانكيتريك نيز با اين عقيده موافق است. او مي گويد تغيير جنسيت ماهي هاي شنوك اقيانوس آرام ممكن است در ساير خويشاوندان اين ماهي منجمله ماهي آزاد آتلانتيك نيز رخ بدهد. در صورتي كه در ماهي آزاد آتلانتيك (Salmo Salar) نيز همانند ماهي آزاد اقيانوس آرام آزمايش سنجش كروموزوم Y صورت گيرد، قطعاً متوجه خواهيم شد كه آيا چنين اتفاقي در آنها نيز رخ داده يا خير؟

[AaVaA]

سلام
دوستان خسته نباشید!
مطالب خوب بود فقط یه مشکلی هست
اگر فهرست تاپیک در پست اول بود بهتر نبود؟
اصلا منطقی نیست که در پست 19 با فهرست مواجه شوید!!
اینطوری ما هم دچار درد ایجاد تاپیک تکراری نمیشدیم!
ممنون
موفق باشید!
دلیل زنده کردن این تاپیک:ایجاد تاپیک تکراری!

[Vmusic]

فهرست این تاپیک چون توسط کیمیا خانوم تنظیم شده بود برا همین فهرست تو پست 19 شده بود !! درست شد فهرست تو پست یک قرار گرفت

موفق باشید !!

[Vmusic]

خطرات بهداشتی در هنگام حمل و نقل ماهیان صنعتی


ذخیره شدن ماهی بصورت تازه و زنده موجب مصرف اکسیژن می شود ودر حالیکه فساد شروع شده کاز های سمی تولید می نماید در یک محفظه بسته هوا بسرعت آلوده شده و موجب کمبود اکسیژن میگردد که این عامل منجر به مرگ ماهیان می شود که در این هوا تنفس می کنند.
این وضعیت در مواقعیکه ماهیان در مخازن بدون یخ ذخیره می گردد بیشتر ین خطر را دارد و همانند عملی است که در مجاری در ماهیگیری صنعتی رخ می دهد و نیز ماهیانی که پس از صید درکنار ساحل ریخته شده و سپس ذخیره می گردند نیز باچنین خطری مواجه هستند.
در این مقاله خطراتی را که ماهیان را تهدید میکند و میزان آلودگی و چگونگی بوجود آمدن آن و نیز میزان تاثیری که کارگران در هنگام کاربر روی کیفیت ماهی در ماهیگیری صنعتی ایجاد می کنند را شرح داده می شود.

خطرات در کجا بوجود می آید؟

از سالها پیش دریافته اند که یک محفظه بسته واقع در کرجیهای ماهیگیری که حامل ماهیان همراه یخ می باشد بعلت بسته بودن درب محفظه بمدت چند روز در طی حمل و نقل وارد نمودن محموله بطور سریع بداخل آب ایجاد خطر می نماید.
در اولین فرصت کارگران آماده میشوند تا بوسیله روشن نمودن شمع در مسیر تخلیه بار ، صیدهائی را که برای چک کردن د رنظر گرفته شده تخلیه نماید. اگر شعله خاموش گردد، نشانه عدم وجود اکسیژن کافی می باشد . امروزه پوشش که بر روی دریچه بارگیری قرار می گیرد را حداقل یک ساعت قبل از تخلیه باربر می دارند .در بعضی از بخشها در صورت نیاز برای تهویه محفظه ماهی هواکشهاو دمنده هایی تعبیه شده است .


در سالهای اخیر با طریقه درست چیدن و کم کردن تعداد ماهی و پایین آوردن مدت زمان حمل ماهیان کمک شده است که از بروز خطرات جدی در طول تخلیه ماهی جهت مصرف انسانی جلوگیری بعمل آید . کارگران که در اتاقکهای نگهداری ماهی و نیز در فروشگاه و کارخانه های گوشت ماهی مشغول بکار هستنداز سر گیجه رنج می برند و نیز دچار عدم هوشیاری و خفکی ناشی از سموم آن می گردند و در بعضی مواقع بیهوش گشته و در همان حال جان خود را از دست می دهند .این کارگران وقتی تلاش می کنند تا خود را از وضعیت که به آن دچار شده اند رهایی بخشنددر اثر حوادثی دیگر جان می سپارند .


ودر صورت بهوش آمدن مبتلا به بیماری چشمی و اثرات سوء دیگر خواهند شد. ماهی بدون یخ و نیز صورتهای دیگر از فساد انجمادی بسرعت اکسیژن هوا را مصرف کرده و به همان نسبت دی اکسید کربن و گاز های سمی دیگری تولید می کنند که استعشام آنها نیز صفر می باشد اگر اما بعد از اینکه اتاقکهای ماهی را تخلیه گردید، هنوز خطر وجود خواهد داشت زیرا هوای آلوده و سنگین هنوز در کف این اتاقکها که تهویه نیز صورت گرفته است وجود داردوبرای کسانیکه برای تمیز کردن به آنجا وارد می شوند خطرناک است.


برای مثال در یک سیستم تخلیه پمپی قبل از بارگیری بوسیله پمپ آب بداخل سیستم کشیده شده و به محفظه های خالی از ماهی در تانکهای ساحلی برای مصارف بعدی برگشت داده می شود . عمل باکتریائی که در آب کشیده شده بوسیله پمپ به همان طریقی که ماهیان را فاسد می کند هوارا آلوده می سازند.


و می توانند محیط محفظه های ماهی را آلوده کنند .بخشهای دیگر که در مجاور محفظه ماهی قرار دارند نیز در معرض خطر می باشند زیرا گازهای سمی از اتاقکهای حاوی ماهی به اتاقهای مجاور محفظه ماهی قرار دارند نیز در معرض خطر می باشند زیرا گازهای سمی از اتاقکهای حاوی ماهی به اتاقهای مجاور انتقال می یابند.
بنابر این مسئولیت دادن به افرادی که ممکن است به خواب روند در حالیکه ظرفها در حال خالی شدن می باشند ، خطرناک است مواردی دیده شده است که افرادی از پای درآمده اند و چندین ساعت پیدا نشده اندچه موقع هوا آلوده می شود؟


گازهای سمی در همه سطوح لزوما" مضر نیستند مردم می توانند برای مدت زمان طولانی غلظت پایین سموم را تحمل نمایند. با دانستن حد استانه می توان تمهیداتی برای تشخیص غلظت مواد سمی که بوسیله هوا منتقل می شوند در نظر گرفت تا بتوان برای ۸ ساعت در روز بدون اثر سوء تاثیر آن را تحمل نمود محدوده آستانه می تواند راهنمای خوبی باشد .


اما بعضی از اشخاص بدلیل سن کم و یا عدم سلامت و یا موقعیتهایی که در آن قرار می گیرند در آستانه بسیار پایینی نیز احساس ناراحتی و بیماری می کنند. بررسی هوا اندوخته شده در طی چند روز وجود گازهایی از قبیل دی اکسید کربن ، سولفید هیدروژن و آمونیاک در غلظت بالا را نشان می دهند که ارتباط مستقیم با کمبود اکسیژن دارد جدول زیر محدوده آستانه این گازهاونیز درصدی که زندگی را دچار خطر می نماید را نشان میدهد.


حتی وقتیکه میزان گازهای سمی موجود در هوا از حد آستانه نیز پایین تر باشد کمبود اکسیژن می تواند موجب مرگ در اثر خفگی شود هوایی که کمتر از ۱۸ درصد اکسیژن داشته باشد ناسالم است. >

توصیه های ایمنی

چیدن ماهیان صنعتی در دریا

برای جلوگیری از جابجایی ماهیان که در کنار هم بصورت لایه لایه چیده می شوند باید بوسیله تخلیه حفاظت شوند ۰ گوشت ماهی در اثر جابجایی تخریب شده و فاسد می گردد و بدین ترتیب گازهای سمی تولید میکند وقتی کارگران در محفظه های ماهی مشغول کار هستند باید یک نفر در مسیر پایین فرستادن بار حاضر باشد تا در هنگام خطر ، دیگران را خبر کند در این موقع اولین کمکی که افراد می توانند انجام دهند تنفس دهان به دهان است .
برروی عرشه کشتی در نزدیکی مسیر دریچه تخلیه بار باید محلی برای این منظور وجود داشته باشد وقتی فردی برای بیرون آوردن فرد بیهوش داخل محفظه ماهی می شود دیگر اعضاء باید در محل دریچه بارگیری باشندودر مکانی که برای حفاظت در نظر گرفته شده باید از حوادث و اتقاقات بیشتر پرهیز گردد.


در بندر گاه زمانیکه صید در ظروف وجود دارد افراد نباید بخواب روند و ارتباط با ساحل تا زمانیکه محفظه ماهی خالی گرددو تهویه صورت گیرد باید برقرار باشد چند ساعت قبل از شروع تخلیه دریچه های محفظه ماهی باید برداشته شود و در ضمن قبل از تخلیه و نیز درطی تخلیه به منظور پیشگیری از فاسد شدن محموله کشتی باید تهویه صورت گیرد تخلیه بعضی از صید ها ممکن است سبب آزاد شدن ناگهانی گازهای سمی شود.


زمانی که کارگران در محفظه ماهی مشغول کار هستند فردی باید مراقب دریچه تخلیه بار باشدزمانیکه یک کارگری احساس خستگی کند می بایست از ادامه کار دست بردارد و تخلیه باید متوقف گردد تا زمانی که محفظه ماهی بخوبی تهویه شود محلی را در روی عرشه جهت استراحت و مراقبت از افراد آسیب دیده در نظر گرفته شده که این محل باید در نزدیکی دریچه تخلیه بار باشد تا از حوادث دیگر در طی کار جلوگیری شود به کارگرانی که برای تخلیه در نظر گرفته می شوند باید کمک شود واگر کسی بیمار ومصدوم شد باید سریعا" تحت درمان قرار گیرد لوازمی که برای تجزیه هوای آلوده بکار می رود باید در دسترس بوده اگر چه کنترل اصلی می توانددر طی تخلیه صورت پذیردوهر حادثه ای می تواند بسرعت بررسی و مورد تحقیق قرار گیرد.

در کارخانه های گوشت ماهی

توصیه ایمنی برای کارکردن در محفظه های ماهی عموما" در فروشگاهها عرضه گوشت ماهی و کارخانه ها قابل اجرا است فساد ماهی در قسمت داخلی و سطحی رخ می دهد وجود حشرات و عدم تهویه سالن موجب بروز خطرات ناشی از ایجاد گازهایی در فضای اطراف می شود.
بطور کلی تمام امور که با صید و فرآوری و عملیات آن در ماهیگیری صنعتی ارتباط دارد باید با آگاهی از خطرات آن و احتیاطی که نیاز است صورت گیرد ماهیگیران و کارگران ساحلی باید بدانند که مرز بین خفگی و احساس آن بسیار اندک است احتیاطهای ایمنی باید در همه مواقع به منظور جلوگیری از حوادث جدی در نظر گرفته شود.
بهترین راه برای کم کردن خطر پایین آوردن ضایعات و آلودگی هواست پایین آوردن درجه حرارت صید بوسیله یخ و آب سرد شده دریا در ماهیگیری صنعتی کمک می کند که ماهیان برای مصارف انسانی کم خطر تر شوند و در عین حال باید بتوانند از ایجاد بوی ناراحت کننده و ضخم کاسته و از تراوش مواد بین بافتی به خارج جلوگیری بعمل آید.


مهندس سامیه مبصر
کارشناس شیلات استان گلستان
منابع:
وزارت کشاورزی غذا و ماهیگیری کشور اسکاتلند
پایگاه اطلاع رسانی شیلات ایران



مقاله در قالب PDF

[Vmusic]

تأ ثیر فاضلاب وپس ابهای صنعتی كارخانجات بر آبزیان


مقدمه :

افزایش روز افزون جمعیت و تو سعه بیش از حد اسكان انسان ها درحاشیه رودخانه ها وسوا حل ابها و منابع آبی منجر به افزایش ایجاد مراكز صنعتی و كارخانجات شده است . كه اینها به نوبه خود ، ضا یعا ت و فضو لات آ لوده كننده به آ بها را افزایش می دهند . بطور ی كه این عوامل آ لوده كننده میتو انند تغیرات غیر قابل قبول وپیش بینی نشده ای را بر روی محیط ومنا بع آ بی ایجاد نما یند. و روند طبیعی زندگی آبزیان را تغیر دهند.
تك تك آلوده كنندها ی صنعتی در آ بها ، به تنها ی آنقد ر مشكل ساز نمی باشند. بلكه عوامل گونا گون ،شامل:

روش عمل ، مقدار رقیق شدن در طول مسیر و..... دست به دست هم داده تا اینكه مشكلات فراوان را در آبها ایجاد می كنند.
بطور مثال: تركیبات سیانور در محیطهای آبی سّمی هستند . ولی وقتی درمجاور كادمیم و روی ، قرار میگیرند . سمّی شدن آنها صدها بار تشدید وكشنده تر می شوند.

هدف :
شناسای برخی ازمنابع ضایعات وپس آبهای صنعتی كارخانجات ومراكز صنعتی كه آ لوده كننده محیط زیست و اكوسیستمهای آبی می باشند و در نهایت منجر به بروز مشكلات فراوان برای آبزیان و انسانها می شوند .

بحث :
بطور كلی ضایعات وپس آبهای صنعتی كارخانجات به صورت: مواد آلی گیاهی وجانوری ( اجسادوبقایای آنها ) _مواد آلی شیمیای( شامل: سموم گیاهی ، پاك كننده ها وهیدروكربنها) _ عناصروتركیبات معدنی _رسوبات _ مواد رادیواكتیو _حرارت _فلزات سنگین وغیره ...می باشند .
اثرات ایجاد شده ناشی از فاضلابهای صنعتی در منابع آبی شور وشیرین تا حدودی یكسان است كه برخی از انها بطور خلا صه به قرار زیر می باشد .
فاضلا بهای صنعتی كا رخانجا ت شستشوی الیاف و پس ما نده های كارخانجات شیمیای كه منشأ الی دارند . به شدت آبها را قلیای كرده ، بی.ا. دی. آب را افزایش می دهند .
كارخانجات گوشت ،لبنیات ،نی شكر، به همراه تقطیر وكنسرو كردن آنها در آ بها به علّت تجزیه باكتریها ، بی.ا.دی. را افزایش واكسژن محلول را كاهش میدهند .
فاضلاب كارخانجات تولید كاغذ كه محتوی تكه های چوپ –پنتا كلروفنل –پنتا كلروفنات سدیم-متیل مركاپتان وسولفات ها ، هستند به شدت خورنده بوده وسمّ مهلكی برای ما هیان ایجاد میكنند . همچنین باكتریهای تولید كننده گاز با استفاده از سولفاتهای حاصله از تولید كاغذ ، محیط آب را آلوده وكم اكسیژن می كنند .
دسته های ماهی وقتی در چنین آب وشرایطی قرار می گیرند ،یا كوچ كرده ویا به كلی نابود می شوند.
نیروگاههای اتمیو هسته ای با ایجاد ضایعات مواد رادیو اكتیوی در كمترین زمان بالا ترین مقدار آلودگی وتغیرات را در آب وماهی ها ایجاد میكنند . این تركیبات با تغیرات ژنتیكی ما هیان منجر به
مشكلات فراوان می شوند.

فاضلاب كار خانجات متالوژی مثل :
كار خانه های ذوب آهن كه از آب برای سا ختن ذغال كك استفاده می كنند ، بسیار اسیدی بوده ومواد سمّی فراوانی مانند : فنل ، سیا نوژن ، سرباره ، كك و جامدات بسیار ریز محلول در خود را وارد منا بع آبی كرده ،باعث تغیرات و مرگ ومیر ماهیان می شوند .
بطور كلی كلّیه فاضلاب های صنعتی كارخانجات كه از طرق فراوان وارد محیطهای آبی می شوند،
در مرحله اول منجر به تغیرات ،در پارا مترهای فیزیكوشیمیا ی آب شده سبب بروز مشكلات عدیدهایمی شوند .



گونه های مختلف آبزیان وماهی ها ،دامنه های محدودی از این تغیرات را می توا نند تحمّل نما یند.
همچنین برای رشد وحفظ سلامتی خود به حد معینی از پارامتر هاِی مانند : پی.اچ - درجه حرارت- اكسیژن – سختی - و..... نیاز دارند .
از بین این عوامل محیطی ، درجه حرارت اب و دامنه تغیرا ت آن مهمترین نقش را در زندگی آبزیا ن داراست . بدلیل آنكه تمام فعالیت های فیز یولوژیكی ماهیان ، اعم از تغذ یه ،رشد، تكثیر ومقاومت در برابر بیماریها متأثر از آن است. بنا بر این درجه حرارت آب از لحاظ كمّی وكیفی ، بایستی در دامنه مطلوب ومورد نیاز آبزیان باشد.
اكثر كارخانجات مانند: كارخانه های تولید انرژی الكتریكی ، از آب برای سرد كردن تأ سیسات خود
استفاده می كنند ،كه فاضلاب این نوع كارخانجات دارای آبهای با درجه حرارت بالا هستند. كه افزایش درجه حرارت خود نوعی آلودگی به حساب میآید . زیرا این گونه فاضلابهای گرم وقتی
وارد منا بع آبی میشوند ،باعث گرم شدن آبهای مسیر و خود آن منبع آبی میشوند.
این گرما باعث كاهش وزن مخصوص و ویسكوزیته آب میگردد، در نتیجه ظرفییت حمل اكسیژنی آن كاهش می یابد . یعنی آب زودتر به حالت اشباع رسیده و اكسیژن كمتری را برای رسیدن به حد اشباع قبول میكند . همچنین نسبت رسوب شدن در این گونه آبها به شدّت افزایش می یابد ، تبخیر نیز سریع شده ،شوری افزایش پیدا می كند. در این شرایط اكثر ماهیها وآبزیان در برابر این تغیرات اگر هم جزیء باشد ، واكنش نشان میدهند. به عبارت دیگر اگر این تغیرات كم ولی دایمی باشد ، می تواند فون وفلور منطقه را تغیر دهد .
با توجّه به این كه اكثر آبزیان در منابع آبی با یك درجه حرارت معین ومخصوص به خودشان رشد و تولید مثل میكنند، در اثر این تغیرات ، ماهیها یا جلوتر از حد معمول تخم ریزی میكنند ، یا اینكه هرگز تخم ریزی نخواهند كرد .
از طرف دیگر لاروهای كه زودتر بدنیا آمدند ،غذا بدست نیاورده ازبین خواهند رفف بنابراین دراین شرا یط تعادل زندگی آبزیان به هم خورده و پوشش آب توسط اجتماعات آبزی به كلی دگرگون میشود. برخی آبزیان مانند ماهیان سردآبیهم خیلی سریع تر به مرحله مرگ ومیر
می رسند.
بنابراین اكثر پس آبهای كارخانجات باعث می شوند كه اجتماعات آبزی تغیر كرده ومواد غذای آب تغیركند اكثر آنها باعث می شوند كه اجتماعات آبزی تغیر نمایند ومواد غذای آب تغیر كند.
گاهی اوقات این تغیرات در دریا ودریاچه ها فراتر می شوند. یعنی باعث تغیرات ساختمانی آب آنها می گردند .
بطوری كه در این گونه آبها با شدّت گرفتن رسوب گذاری آلگها، مواد آلی ومعدنی رسوب پیدا می كنند كه تجزیه كامل آنها در كف باعث مسطح تر شدن بستر آنها می شوند .در اثر این فرایند رسوب گذاری لاروها وتخم آبزیان نابود می گردند . همچنین در بعضی از نقاط ارتفاع آب كاهش یافته وماهیان دیگر قادر نخواهند بود كه در آنجا به زیست خود ادامه دهند.
رویش گیاهان باتلاقی افزایش پیدا میكند و بتدریج كل دریاچه به زمین باتلاقی مبدل میشود. بنا براین اگر از این تغیرات جلو گیر نشود .یعنی رسوبات از كف خارج نشوند ،محیط آبی به مرداب باتلاقی مبدل خواهد شد. فلزات وتأثیر آلودگی آنها اثرات آلودگی بعضی ازفلزات ( ناشی از حمل آنها درپس آبها ی صنعتی ) مانند : مس ،سرب وجیوه شناخته شده است. ولی اثرات بعضی از فلزات دیگر مانند: كرم ، كادمیم ، كبالت ،نیكل ، كاملا مشحص نمی باشد . بنابراین وجود برخی از این مواد در گوشت ماهیها ،صدفها وغیره بعد از مصرف آن توسط انسان ،ایجاد ناراحتیهای بسیار شدیدی می كند كه بایستی از ورود این گونه آبهای صنعتی آلوده به محیطزیست آبزیان جلوگیری شود .
ماهی ها این فلزات را یا از طریق برانشی ها جذب كرده ویا از طریق تغذیه كردن وارد بدن خود میكنند.
برخی از این مواد مانند متیل جیوه دربدن ماهیها بعد از تجمع ذخیره می شوند . مثلا نوع ماهی پیكرل حدود پنج جزء در میلیون (۵ppm ) جیوه وتركیبات آن را در خود جمع و ذخیره می كند . مصرف این نوع ماهیان توسط انسان ، به مرور زمان سبب كوری ، كرولالی و در آخر مرگ می شود .
تركیبات سرب در آب از طریق زئو پلانكتون ها جذب وسپس وارد زنجیرهء غذای آبزیان میشوند كه به نوبهء خود سمّی وبرای ماهیها ایجاد مشكل می نماید ودر انسان سیستم عصبی را مختل و عضلات را شل می كند .مس وتركیبات آن در ماهیها وصدفها ، باعث سبز یا آبی شدن آنها می شوند . مقدار یك میكروگرم این تركیبات برای آبزیان كشنده است ودر نهایت در انسان باعث بروز مشكلات فراوان می گردند.




نتیجه گیری
باتوجه به مطالب گفته شده در مورد آثار مخرّب پس آبهای صنعتی ،كه اكثر آنها آلودگی حرارتی ایجاد می كنند . بایستی قبل از ورود انها به اكو سیستمها ی مختلف آبی وایجاد هر گونه تغیرات ، از طریق متدهای گو ناگون تصفیهء آب ( مهمترین آنها تصفیه های بیو لوژیكی ) پاكسازی اولیه گردند .


قدمعلی بهرامی
كارشناس آزمایشگاه
اداره كل شیلات گلستان
منابع :
۱- تكنو لوژی آبهای تأ لیف: جان. آ. بلا ك
ترجمه: دكتر محمد رضا بنا زاده ماهانی
دكتر علی اكبر سمنار شاد
۲- مدیریت تغذیه ( در پرورش متراكم آبزیان) تألیف: استفن . گدارد
ترجمه: دكتر مرتضی علیزاده
مهندس شهرام دادگر
۳- فیزیولوژی ماهی تألیف: گری. آ . ودمیر
(پرورش متراكم)
ترجمه: دكترمهرداد عبد الله مشائی
۴- هیدرو شیمی تألیف:
دكترعباس اسماعیلی
ساری (بنیان آبزی پروری)
پایگاه اطلاع رسانی شیلات ایران



مقاله در قالب PDF

[AaVaA]

اهیان خاویاری که استروژن نامیده می شوند و از خانواده تاس ماهیان، از جمله گونه های آب زی کم نظیری هستند که از قدمتی چند صد میلیون ساله که به عصر ژوراسیک باز می گردد بر خوردارند و از این رو ماهیان خاویار را فسیلهای زنده جهان می نامند که همراه با تکاملی فیلوژنی تا به امروز باز مانده اند .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اهیان خاویاری که استروژن نامیده می شوند و از خانواده تاس ماهیان، از جمله گونه های آب زی کم نظیری هستند که از قدمتی چند صد میلیون ساله که به عصر ژوراسیک باز می گردد بر خوردارند و از این رو ماهیان خاویار را فسیلهای زنده جهان می نامند که همراه با تکاملی فیلوژنی تا به امروز باز مانده اند . از منظر تعدد گونه ها به ۲۷ گونه و زیر گونه در جهان تقسیم می شوند که از این تعداد ۵ گونه در دریای خزر زندگی می کنند ،دریایی که خود به تنهایی ۹۳ درصد ذخایر ماهیان خاویاری جهان را در خود جای داده است.
اما ارزش ماهیان خاویاری نه به جهت استفاده از گوشت انان که به واسطه تخم انان که به خاویار یا مروارید سیاه مشهور است ،می باشد . خاویار خود به تنهایی به عنوان اشرافی ترین صبحانه جهان محسوب می گردد بسیاری آن را به شکل خام و یا همراه با تخم مرغ و اغشته به زرده ان میل می کنند و گروهی نیز به اندازه نوک قاشقی از ان را همراه با سبزیجات معطر یا قطعه کوچکی از نان و کره می خورند و بوی تند ماهی مانند ان و طعم شورش را بسیار دوست می دارند و انرا بسیار پر کالری و انرژی زا می دانند و این چنین نیز هست .
خاویار انواع گوناگونی دارد چون خاویار طلایی و سرخ و سیاه که البته در این میان خاویار سیاه از ازرشی قابل توجه بر خوردار است. ۵ گونه از ماهیان خاویاری ممتاز جهان نیز در این دریا میزیند که به ترتیب کیفیت عبارتند از « فیل ماهی» -«قره برون یا ماهی خاویاری ایران »- «ماهی خاویاری گلد(چالباش) یا روس»- «ماهی شیپ »-« ماهی ازون برون»، . فیل ماهی بزرگترین ماهی ابهای داخلی است که از نقطه نظر کیفیت خاویار رتبه اول را به خود اختصاص داده است نام دیگر ان بلوگا است و نمونه هایی از انها با وزنی در حدود۱۴۰۰کیلوگرم و سنی بیش از ۱۰۰ سال صید شده است .
هر ۲ یا ۳ سال یک بار تخم ریزی می کند و بین ۱۴ و ۱۷ سالگی بالغ می شود و به واسطه بهترین خاویار، رتبه گرانترین ماهی و خاویار جهان را دارا ست . از قامتی معادل یک و نیم متر تا بیش از چهار متر بر خوردار است ، رکورد صید ان در ایران ۶۲۰ کیلوگرم بوده است.
قره برون یا تاس ماهی ایران در حال حاضر گونه ای مستقل محسوب می شود ،چرا که تا قبل از این انرا زیر گونه ای از ماهی روس می دانستند .
در لفظ به معنای بینی سیاه است که از رتبه دوم ارزش بر خوردار است . در حال حاضر به واسطه تکثیر مصنوعی از نقطه نظر تعدد از گونه روس پیشی گرفته است . از گونه روسی بزرگتر می باشد و کیفیت خاویاری برتر از وی را نیز دارا می باشد از نظر ظاهری تا حدی شبیه به هم می باشند گرچه رنگی تیره تر همراه با رنگ دانه های سفید رنگ که تا بینی وی ادامه پیدا کرده وی را از نظر ظاهری از تاس ماهی روس جدا می کند . وزنی معادل ۶۰ تا ۱۳۰ کیلوگرم دارد و طولی معادل ۱متر تا بیش از ۲متر که در فاصله ۱۲ تا ۱۴ سالگی بالغ می گردد.
تاس ماهی روس یا چالباش در زمره گونه هایی است که در تمامی نقاط دریای خزر یافت می شود و خاویار ان را نیز به اصطلاح طلایی می نامند که از رتبه سوم ارزش بر خوردار است و در فاصله ۱۲ تا ۱۶ سالگی به سن تخم دهی میرسد و بالغ می شود . از طولی معادل ۱ تا ۲ متر بر خوردار است و وزنی معادل ۶۰ تا ۱۰۰ کیلوگرم.
ماهی خاویار شیپ معمولا ماهی مهاجری است که به واسطه تخم ریزی به سواحل ایران می اید و در رودخانه های ابریز دریای خزر تخم گذاری می کند . از عمری معادل ۳۰ سال بر خوردار است ، سبک وزن است و از تعدد کمی هم بهره می برد ،از نقطه نظر ارزش در رتبه چهارم قرار دارد . با طولی بیش از ۱ متر و وزنی سبک ، در فاصله ده سلگی تا ۱۴ سالگی بالغ می گردد و به سن تخم دهی می رسد .
ماهی اوزون برون (دراکول) کوچکترین ماهی خاویار دریای خزر می باشد که در ایران به اشتباه کلیه ماهیان خاویاری را به نام وی اوزون برون می نامند .از نقطه نظر کیفی در رتبه اخر قرار دارد چرا که از خاویار ریزتر و ارزانتری بهره می برد . از نظر تکثیر مصنوعی با مشکلاتی مواجه است و تعداد ان نیز در شرایط طبیعی رو به کاهش می رود .در ترجمه نام وی بینی دراز است.در فاصله ۸تا۱۲ سالگی بالغ می شود . از قامتی معادل ۱ تا ۱.۵متر بهره می برد و وزنی سبکتر در قیاس با دیگر ماهیان این خانواده در دریای خزر.
همانگونه که خاویار سیاه در ایران و جنوب روسیه شناخته شده تر است، خاویار سرخ در سیبری و خاور دور طرفداران بیشتری دارد .گرچه خاویار سرخ از خاویار سیاه ارزانتر است اما طعم و ارزش غذایی آن دست کمی از خاویار سیاه ندارد. در ایران کرانه های شرقی دریای خزر بویژه سواحل بندر ترکمن( از حسنقلی تا میانکاله) مهمترین محل صید میاهیان خاویاری می باشد که به تنهایی نیمی از خاویار ایران در آنجا استحصال می شود.
خاویار سرخ یا سیاه را می‌توان در تمامی فروشگاههای مواد غذایی روسیه خریداری کرد. در اغذیه فروشیها چند دانه خاویار سرخ بر روی برشی از نان با یک برگ جعفری سرو می‌شود. البته علاقمندان واقعی خاویار، آن را سرد و با یک قاشق کوچک و بدون نان میل می‌کنند .طعم خاویار که ترکیبی از بوی تند ماهی و شوری نمک است، ممکن است برای بسیاری اصلاً خوشایند نباشد. واژه خاویار واژه‌ای فارسی و دگرگون‌شدهٔ واژهٔ خاگ‌آور (به معنی تخم‌آور) است.







موزه جانورشناسی دانشکده علوم _دانشگاه آزاد اسلامی مشهد

[mehraria]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ماهی قرمز کوچک یا Goldfish
ماهی قرمز کوچک یا همان ماهی طلایی (Goldfish) از معمول ترین ماهی هایی است که در منزل می توان از آنها نگهداری کرد. این حیوان کوچک خانگی که بسیار جذاب و دوست داشتنی می باشد در صورت مراقب مناسب می تواند تا چند سال در کنار ما در منزل زندگی کند.
اما متاسفانه بخاطر قیمت ارزان آن اغلب بهای لازم به آن داده نمی شود و در شرایط نامناسب نگهداری می شود و بیش از چند ماه عمر نمی کند. باید دانست که قیمت ارزان این ماهی های زیبا نباید با ارازن بودن جان این موجودات زیبا اشتباه گرفته شود. لذا لازم است برای فراهم آوردن شرایط مناسب زندگی آنها مواردی را رعایت کنیم.
ظرف نگهداری
اولین موضوعی که می تواند بعنوان یک عامل مهم در عمر بیشتر ماهی موثر باشد محل زندگی آن است. ظروفی که در آنها ماهی فروخته میشود اغلب کوچک می باشد و نباید اشتباه کرد و ماهی ها را در همان ظروف کوچک نگاه داشت. ماهی ها به اکسیژن موجود در آب احتیاج دارند و این اکسیژن از طریق سطح هوایی که با آب در تماس است وارد آب می شود. هرچه سطح مقطع بالای تنگ کوچکتر باشد اکسیژن کمتری می تواند وارد آب شود. پس سعی کنید تا آنجا که ممکن است از ظروف کوچک برای نگهداری ماهی ها استفاده نکنید.
آب
از آنجایی که ماهی در تمام طول عمر خود در آب می باشد لذا لازم است آبی که برای زندگی آن انتخاب می کنیم دارای شرایط مناسب زندگی باشد. معمولا” استفاده از آب شهری مشکل خاصی برای ماهی های قرمز ایجاد نمی کند. اما قبل از کنار گذاشتن آب برای ظرف ماهی، بگذارید یک دقیقه آب از شیر بیرون برود این باعث می شود برخی مواد شیمایی که احتمالا” در لوله رسوب کرده اند بیرون روند. برای اطمینان از خارج شدن موادی مانند کلر باید قبل از عوض کردن آب ماهی ها، بگذارید که آب بمدت یک شبانه روز در ظرف بماند. همچنین این عمل باعث می شود که آب دمای محیط را گرفته و تغییر آن برای ماهی ها خطری در بر نداشته باشد.
هرگز نباید اجازه دهید که آب ظرف ماهی ها کثیف شود، اینکار می تواند باعث بیماری، کوتاهی عمر و در نهایت مرگ آنها شود. برای تعویض آب هرگز آب را یک دفعه عوض نکنید، با آرامش کامل نیمی از آب ظرف را خالی کرده و سپس کم کم آب برداشته شده از ظرف را با آبی که از روز قبل نگه داشته اید جایگزین کنید. در هر صورت باید سعی کنید که کمترین استرس را به ماهی های کوچک منتقل کنید. شما باید در طول هفته یک یا دو بار آب ظرف ماهی ها را به اینصورت عوض کنید.
غذا
ماهی های قرمز کوچک حیوانات بسیار سخت جانی هستند و هر چیزی را می خورند. لذا به راحتی می توانید در شرایطی که غذای مناسب در دسترس ندارید از خرده های نان، شیرینی و … به مقدار کم بعنوان غذا به آنها بدهید. اما اگر در نگهداری آنها مبتدی هستید به شما پیشنهاد می شود از غذاهای آماده آنها که ارزان قیمت هم می باشد تهیه کنید. فقط مطمئن باشید که غذایی را که می خرید مربوط به Goldfish می باشد. ماهی های نیز مانند انسان به پروتئین، ویتامین و … برای رشد و زندگی نیاز دارند.
در ارتباط با غذا دادن باید دقت کنید که دادن زیاد غذا به آنها و ماندن آنها در ظرف باعث آلودگی آب شده و برای ماهی ها خطراتی به همراه خواهد داشت. سعی کنید به مقدار بسیار بسیار کم در سه نوبت غذایی همانند خودتان به آنها غذا دهید، مقدار آن باید بگونه ای باشد که اضافه غذا در آب نماند.
دمای محیط
بهترین دما برای زندگی این ماهی ها از حدود 10 تا 25 درجه سانتیگراد می باشد. دمای محیط هرگز نباید دفعتا” تغییر کند، تغییر تدریجی و ملایم دمای محیط یا آب برای آنها قابل تحمل می باشد.
نور
ماهی های قرمز کوچک نیز همانند سایر حیوانات یا گیاهان احتیاج به نور خورشید دارند. محل نگهداری آنها باید به گونه ای باشد که تغییر روز و شب در آن احساس شود. هرگز آنها در زیر نور آفتاب مستقیم و شدید قرار ندهید.
سایر شرایط
ریختن شن یا ماسه کف ظرف می تواند حس بودن در منزل را برای این ماهی ها بیشتر کند. دقت کنید که بیش از دو یا سه سانتیمر ارتفاع ماسه کف ظرف نباشد چرا که در غیر اینصورت می تواند محیط خوبی برای رشد خزه و باکتری ها باشد. همچنین باید از ماسه ایی استفاده کنید که لبه های تیز نداشته باشد تا باعث زخمی شدن ماهی ها نشود. در این رابطه هرگز از ماسه های رنگ شده استفاده نکنید.
بررسی رفتار
حداقل روزی دو نوبت یک دقیقه ای به رفتار ماهی های خود توجه کنید. به این ترتیب می توانید حرکت های غیر معمول آنها تشخیص دهید، در صورت بروز مشکل در رفتار آنها اگر علاقمند باشید می توانید از متخصصین نگهداری ماهی برای درمان آنها مشورت بگیرید. اما مطمئن باشید اگر موارد بالا را رعایت کنید مشکل خاصی برای آنها پیش نخواهد آمد.

[AaVaA]

ماهی سوف (Zander) همچنان قسمتی از معمای این گونه است كه بارها در سرتاسر جهان مورد آزار واقع شده و پایان زننده ای از لحاظ سیاست بهره برداری در انتظار اوست. در اروپا سوف یك ماهی ورزشی است و قدر آن دانسته شده است. چنانكه یك خوردنی عالی است. بسیاری از خصوصیات ماهی های سوف حاجی طرخان (Perch) و Ruffe را داراست. یك سوف صید شده منحصر به فرد باید حداقل بیش از 10 سال سن و وزنی بالغ بر 4500 گرم داشته باشد.هر چند تعداد زیادی از آنها کوچک هستند اما بیشتر ماهیگیران با صید سوفهایی به وزن 3 تا 5 کیلوگرم خوشحال می شوند. البته تروفه های بالای 8 كیلوگرم به تعداد كم در سرتاسر جهان یافت می شوند. مثلأ آخرین ركورد صید سوف در انگلستان ، وزنی معادل 8780 گرم داشته است و در ایران اینجانب آخرین رکوردی که از ماهی سوف با مدرک مشاهده کردم به وزن 6 کیلوگرم و بطول 97 سانتمتر بوده است و در یاچه سد 15 خرداد صید شده است
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مشخصات عمومی :

ماهی سوف گونه ای از ماهی با نام علمی Lucioperca است . ماهی سوف بزرگترین عضو خانواده گسترده (Percidae) (ماهیان باله خاردار خوردنی آبهای شیرین) است. این ماهی به وزنی معادل 20 کیلوگرم و به طولی بیش از 100 سانتیمتر می رسد. نام عمومی ماهی سوف در اروپا Pike-Perch می باشد كه شاید سرچشمه آن شباهت ظاهری این ماهی با اردك ماهی است. اما حقیقت این است كه آنها هیچ پیوندی با یكدیگر ندارند. سوف آنچه كه بعضی‌ها باور دارند نمی‌باشد. اردك ماهی و سوف دو گونه متفاوت می‌باشند. اما از لحاظ شكل ظاهری جزء یك دسته هستند. ماهی سوف ساكن بومی اروپای شرقی و آسیای مركزی است. یك گونه محلی در شرق اروپا بیش از گسترش این ماهی در غرب اروپا وجود داشته كه خویشاوندی نزدیكی با ماهی سوف داشته است كه آن نوعی اردك ماهی با نام چشم مات Walleye بوده است كه اغلب با یكدیگر اشتباه می شوند والبته بسیاری نیز از این اشتباه سود اقتصادی برده‌اند. مثلأ در سال 2004 میلادی تعدادی از رستورانهای میناپولیس واقع در شرق میناسوتای آمریکا ماهی سوف وارد کرده بودند و آن را بجای وابسته نزدیکش Walleye برای مردم سرو کرده بودند. این بخاطر آن است که مزه این دو ماهی کاملأ شبیه به یکدیگر است. لازم بذكر است كه زیستگاه اصلی Walleye در كانادا و آمریكا است.

آنها در قسمتهای كم عمق نسبتأ كوچك و نزدیكی كف در قسمتهای مركزی و پست مسیر رودخانه زندگی می‌كنند. آنها برتریشان را در مكانهای ماسه‌ای وزیر تخته سنگها و مخفیگاههای مناسب آشكار می‌كنند و در هر كجای ممكن روزشان را سپری می‌كنند. آنها آبهای شور و مخازن آب (استخرها) را تحمل می‌كنند. فعالیت اصلی آنها در نزدیكی غروب و صبح زود می‌باشد.

مشخصات ظاهری :

پشت آنها معمولأ برنگ خاكستری یا قهوه‌ای با خالهای مشكی در نوارهای تیره است. كوچكتر بودن این نوارها نسبت به سوف حاجی طرخان به خوبی مشخص می‌باشد. این نوارها در ماهیان جوانتر واضحتر هستند در صورتیكه با رسیدن به سن بلوغ كاملأ ناپدید می‌شود. پهلوهای ماهیهای جوانتر نقره‌ای است در صورتیكه ماهیهای مسن تر رنگ طلایی مایل به سبز دارند. سطح زیرین (شكم) و بالهای پایینی به رنگ سفید می‌باشد. اگرچه در بعضی از اوقات به مقدار بسیار كم متمایل به آبی است.باله های پشتی مخصوصأ باله خاردار بعد از سن بلوغ خالهایی مشكی را با پشت زمینه زرد و خاكستری حمل می‌نماید. دم نیز دارای لكه های خاكستری است.

چشم :

طراحی چشمها و دندانهایشان به گونه ای است كه تعداد كمی از قربانیان اجازه فرار خواهند یافت. چشمان نسبتأ بزرگی نسبت به اردك ماهی دارند كه ظاهر شیشه مانند عجیب دارد زیرا در پشت مردمك چشمشان یك ماده منعكس كننده وجود دارد كه در هنگام شب میزان حساسیتشان را در نور ضعیف افزایش می‌دهد و به آنها كمك می نماید تا بیشترین بهره را در شرایط نور ضعیف ببرند و بدین خاطر اغلب شبانه به تغذیه می پردازند. در مكانی كه نور شدید وجود دارد ماهی سوف یافت نمی‌شود لذا اختلاف زیادی از لحاظ محل سكونت با ماهی‌های دیگر دارند.

دندان :

در سالهای اولیه زندگیشان چهار دندان جلویشان رشد می نماید كه با آنها به ربودن طعمه هایشان اقدام می كنند و قبل از هوشیاری طعمه هایشان ، آنها را می بلعند و به جیره غذایشان كه مقدار كمی از منابع غذایی فراوان موجود می باشد وفق می‌یابند. از آرواره های غار مانند نسبتأ كوچكی نسبت به اردك ماهی برخورداراست اما دندانهای آنها جبران این سایز را می‌نمایند. در جلوی آرواره های بالایی و پایینی دو جفت دندان نیش مانند یافت می‌شود. آنها در آرواره های فوقانی وتحتانی در تورفتگی هایی گنجانده شده‌اند.كه بوسیله آنها شكار را سوراخ و زخمی می‌نمایندكه وارد كردن این ضربه جراحت كشنده ای به دنبال خواهد داشت و سپس آن را نگه می‌دارند.


تغذیه :

ماهی سوف در سالهای اولیه زندگی یك نمونه خوب از یك ماهی درنده ومتفاوت از اردك ماهی در هوش می باشد چراكه او تمایل دارد تا در دسته های متراكم و دسته های تجمع یافته به شكار بپردازد تا در آن انبوه و تجمع ، یك دسته از ماهیان را در جای كم عمق احاطه و به آنها حمله نمایند. وقتی كه آنها به وزنی بیش از 4500 گرم می‌رسند به نظر می‌آید كه گوشه گیر می‌شوند و طعمه های عاقلانه و در دسترس را انتخاب می كنند كه این می تواند مبین بخشی از هوش این ماهی باشد. آنها بسیار سرسخت به شكار هستند. این عمل به اكوسیستم كمك می نماید چراكه با از پا درآوردن ماهیهای رشد نیافته و ضعیف ، معیوب و مریض اجازه میدهند تا ماهیان سالم رشد نمایند. همچنین همانند اردك ماهی تمایل دارند تا نمونه های بزرگ و جالب اینكه اغلب از انواع خودشان را از پای درآورند مخصوصأ ماهی هایی با وزن بیش از 500 گرم.

جیره غذایی ماهی سوف تا اندازه زیادی به غذای در دسترس او بستگی دارد. هر گونه ای از ماهی ،‌ شكار بسیار خوبی برای آرواره های دنداندار ماهی سوف می‌باشد حتی نوع خودش. آنها علاقمند به نمونه های كوچكتر هستند مخصوصأ ماهیهای قنات ،‌ دهان گشاد رودخانه‌ای ،‌ هم خویشان و Ruffe . آنها ماهیهای كوچكتر را ترجیح می‌دهند غیر از آنكاری كه اردك ماهی انجام می‌دهد و طعمه هایشان را از طرف دو یا طرفین ماهی دنبال می‌كنند و گیر می‌اندازند و بدین روش صید می‌نمایند. آنها طعمه را از قسمت سر یا دم می‌بلعند. نمی‌چرخند آن روشی است كه اردك ماهی انجام می‌دهد. هر ماهی را كه نمی‌توانند ببلعند از دهان خارج می‌كنند. آنگاه با پیوستن گرهی از همنوعان به هم لاشه را تكه تكه می‌نمایند. ماهی سوف میگوهای آب شیرین را نیز می‌خورد. شكاری كه گاهی از اوقات فرار می‌كند بواسطه زخمهایی كه برداشته می‌میرد و بعضی‌ها بغلط بیان می‌كنند كه صوف از روی حماقت كشته است.

ماهی سوف رجحان و كامیابی بهتری در آبهای رنگی (مانند آبهای كدر و یا وجود گیاهان فراوان در آب) دارند خصوصأ آبهای روان. دلیل این مدعا وجود گیاهان فراوان در دریاچه سد 15 خرداد در ایران و دریاچه Norfolk و Cambridge در كشور انگلستان می باشد. با وجود كارایی فراوان در شكار دارای دوام و طاقت نمی باشند و مد دریا ، دما و آبهایی كه حجم اكسیژنشان كم است را دوست ندارند.


تخم ریزی :

در ماههای مارس (فروردین) و آوریل (اردیبهشت) وقتیكه دمای آب به 12 تا 14 درجه سانتیگراد می‌رسد ماهیهای نر و ماده تداركات تخم ریزی را فراهم می‌كنند. ماهیهای ماده در مدت سه سال و ماهیهای نر ظرف یكسال بالغ می‌شوند. ماهی سوف تخمهای زرد كمرنگ خود را بصورت انبوه بر روی گیاهان ، ماسه و سنگها می‌ریزد. زمانیكه موقعیت تخم‌ریزی مناسبی را می‌یابد آنجا خانه اوست و بیدرنگ در آنجا تخم‌ریزی می‌كنند. ماده‌ها بین000/100 تا 000/850/1 تخم می‌گذارند. قطر این تخمها در حدود 1.6 میلیمتر است. تخمها چسبناك هستند و در كف آب به یكدیگر می‌چسبند. همچنین برروی گیاهان آبزی كه بوسیله ماهی نر تمیز شده است تخم ریزی می‌كنند. ماهی نر از تخمهای ته نشین شده پاسداری می‌نماید و آنها را جابجا میكند تا تخمها بعد از 10 – 5 روز به بچه ماهی تبدیل شوند سپس از محتویات درون كیسه ها تغذیه می كنند تا رشد نمایند. بعد از آن از انواع خودشان ، تخم حشرات كوچك و تخم یا نوزادان ماهی های دیگر تغذیه می نمایند. پس از شروع به شنا از موجودات زنده پلنگتونی تغذیه می‌كنند. این روش را پس از اینكه به طولی در حدود 3 تا 5 سانتیمتر رسیدند به روش تغذیه از شكار عوض می‌نمایند. در ابتدا آنها به شكار تخم ماهی آنگاه انواع بچه ماهی می‌پردازند. آنها قادر نیستند تا طعمه های بزرگ را ببلعند چراكه آنها گلویی كوچك دارند. این یك واقعیت است كه ماهی سوف گونه های با ارزش اقتصادی را كمتر شكار می‌كند و غذای آنها از تبدیل خود ، به خودشان فراهم می‌شود لذا گوشتی بسیار لذیذ دارند و برای بخشی از ماهیگیران (خصوصأ ماهیگیران غیر ورزشی و سودجو كه به هر وسیله ممكن مانند دام ، سم وغیره به نابودی نسل این ماهی زیبا با ارزش غذایی فراوان می‌كوشند) سود فراوانی را بهمراه دارد. جالب است بدانیم كه در اروپا هر ساله بیش از 000/10 تن ماهی سوف صید می‌شود.

منبع : انجمن گسترش و آموزش ماهیگیری ورزشی

[Farshadd]

[QUOTE=mehraria;1393676][ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ماهی قرمز کوچک یا Goldfish
[QUOTE]

این نوع هم اسمش کله شیری هست .

[Farshadd]

سلام دوستان.
من این تاپیک رو تازه دیدم. و از اونجایی که من علاقه خاصی به همه چیز از جمله آکواریوم دارم خوشم اومد در اینجا هم فعالیت کنم.

در زمینه ی این اطلاعاتی که شما گذاشتید باید بگم دستتون درد نکنه .

اگه هم بخوایید میتونیم یه تاپیک تخصصی تر برای اکواریوم با عنوان مثلا : "اکواریوم و ماهی های اکواریومی" راه بندازیم. اگه هم نه خوب در همینجا به صورت عمومی تر پرداخته بشه.

از دوستان اگر کسی سوالی در مورد ماهی های اکواریومی داشت بپرسه. تا جواب بدیم. چه بسا جواب اون سوال رو هم خود من هم ندونم و از دیگران یاد بگیریم.

[AaVaA]

.

اگه هم بخوایید میتونیم یه تاپیک تخصصی تر برای اکواریوم با عنوان مثلا : "اکواریوم و ماهی های اکواریومی" راه بندازیم. اگه هم نه خوب در همینجا به صورت عمومی تر پرداخته بشه.

از دوستان اگر کسی سوالی در مورد ماهی های اکواریومی داشت بپرسه. تا جواب بدیم. چه بسا جواب اون سوال رو هم خود من هم ندونم و از دیگران یاد بگیریم.


همچین تاپیکی داشتیم حذفش کردیم چون مشابهت داشت!
همینجا ادامه بدید
خوشحال میشیم
موفق باشید

[AaVaA]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


خانواده ماهی طلایی شامل گلدفیش کالیکو، بلک مور، لاین هد، دم چادری، چشم آسمانی، چشم بادبادکی ( بابل آیز ) و انواع دیگر می باشد.

خانواده ماهی طلایی بسیار متنوع و از انواع زیادی تشیکل شده است و بیشترین طرفداران این ماهیها در ژاپن و چین هستند. تکثیر انواع ماهیهای طلایی بسیار آُسان انجام می گیرد و تخمها از مقاومت بالایی برخوردار هستند. سرسختی و مقاومت و زیبایی این ماهی ها باعث شده است روز به روز طرفداران بیشتری پیدا کنند و هر روز کارشناسان پرورش ماهی با استفاده از علم ژنتیک و وراثت، نژادها و گونه های جدیدی را تولید می کنند. تا کنون حدود ۱۰۰ نوع ماهی طلایی بوجود آمده است. که فقط چند گونه از آنها به ایران آورده شده اند که تمام آنها با موفقیت تکثیر و پرورش یافته اند، برای تکثیر ماهیهای طلایی روشهای متعددی وجود دارد که عبارتند از :

۱) روش مصنوعی
۲) روش نیمه مصنوعی
۳) روش طبیعی

مقاومت ماهیها طلایی در مقابل درجه حرارت آب زیاد است بطوریکه در زمستان در زیر لایه های یخ زمستانی در کف استخرها براحتی درجه حرارت پایین آب را تحمل می کنند. ماهیها خونسرد هستند و همین امر باعث می شود در هر درجه حرارتی فعالیت متناسب با آن داشته باشند در واقع در تابستان که درجه حرارت آب استخر حدود ۳۰ درجه سانتی گراد است ماهی های طلایی بیشترین فعالیت خود را دارند و به غذا و اکسیژن خیلی زیادی احتیاج دارند و به سرعت هم رشد می کنند و از اواخر پاییز که درجه حرارت پایین می آید فعالیت آنها خیلی کم می شود و مصرف غذا و اکسیژن هم به حداقل می رسد و در زمستان به پایین ترین حد ممکن می رسد. معمولاً در زمستان از ذخیره غذایی بدنشان مصرف می کنند که همین موضوع باعث کم شدن وزن آنها می شود. بطوریکه اگر یک ماهی ۲۰۰ گرم در اوایل پاییز وزن داشته باشد در آخر زمستان حدود ۱۶۰ گرم وزن خواهد داشت و حدود ۴۰ گرم از وزن آن کاسته می شود.

در آکواریم، ماهی های طلایی خیلی زود با هر شرایطی تطبیق می کنند و هر نوع غذایی را بخوبی می خورند. حتی غذاهای پس مانده بقیه ماهیها را در کف از لابه لای ماسه ها می مکند و ذرات ریز غذا را می خورند.
تحرک و جنب و جوش این ماهیها زیاد است و در مقابل بیماریها و امراض پوستی مقاوم و خیلی بندرت بیمار می شود. از طرفی چون پرخور و پرتحرک هستند، بعضی اوقات آب آکواریم را کدر آلوده می سازند که در اینصورت هر هفته بهتر است مقداری از آب آنها را تعویض کنید. اکسیژن مصرفی گلدفیشها خیلی زیاد است و باید همیشه اکسیژن آب ماهیهای طلایی تأمین باشد.

● روشهای تکثیر و پرورش ماهیهای طلایی

▪ روش مصنوعی

در ایران برای اولین بار از روش مصنوعی در کارگاه پرورش ماهی در رشت توسط محمدرضا شیخیان با موفقیت انجام شده است. در روش مصنوعی باید حوضچه های مخصوصی برای مولدین آماده ساخت که دارای سیستم ***** و اکسیژن دهی و ورودی و خروجی آب مرتب باشد و بخوبی قابل کنترل و از قبل آماده و مجهز باشد.
در حوضچه های مخصوص ماهیهای نر از ماهی های ماده بطور جداگانه نگهداری می شوند. از قبل کلیه وسایل و آکواریم ها و ابزار کار آماده و مهیا می شود. در روش مصنوعی طریقه تخمگیری کاملاً بصورت مصنوعی انجام می شود. یعنی ماهی ها هرگز همدیگر را نمی بینند و یا تماسی با هم ندارند. ابتدا ماهیهای مولد باید وزن شوند و به ازای وزن هر ماهیها مقدار هورمون هیپوفیز یا هورمون HCG طبق دستور بصورت محلول درآید و با سرنگ مقدار لازم به هر ماهی تزریق شود. برای ماهی های ماده ۲۴ ساعت قبل از تخم گیری فقط در یک نوبت میزان هورمون تزریق می شود ولی برای ماهی های نر بهتر است مقدار محاسبه شده هورمون در دو نوبت و بفاصله ۱۲ ساعت تزریق شود.

بعد از ۲۴ ساعت ماهی های مولد آماده هستند ابتدا ماهی ماده را آزمایش می کنیم، اگر تخمها رسیدگی کامل پیدا کرده باشند برای تخمگیری با احتیاط و به آرامی از دو طرف پهلوی ماده با فشار ملایم تخمها به بیرون هدایت می شوند و داخل یک ظرف قرار می گیرند. سپس از دو عدد ماهی نر استفاده می کنیم و اسپرم گیری می شود. این عمل را گشن گیری یا تخمگیری به روش مصنوعی هم می گویند. حالا با ملایمت تخمها را با اسپرمها مخلوط می کنیم که بهتر است از یک پر استفاده شود تا تخمها صدمه نبینند. سپس تخمهای داخل ظرف را با محلول آب نمک ۷/۰ % شستشو می دهیم که معمولاً حدود پنج دقیقه باید شستشو را انجام دهیم و همانطور با ملایمت تخمها را با اسپرم نرها مخلوط می کنیم.

تا تمام تخمها بخوبی بارور شوند. بعد از آن چون تخمها چسبندگی دارند و تا زمانیکه با آب نمک شستشو می دهیم این خاصیت چسبندگی کم است. حالا باید تخمهای بارور شده را به آکواریم هایی که از قبل آماده ساخته ایم منتقل سازیم. در هر آکواریم تعداد مشخصی بطور تقریبی تخم رها می سازیم، بعد داخل هر آکواریم یک شعله اکسیژن قرار داده می شود و مقداری داروی متیلن بلو با غلظت ۱/۰ % اضافه می شود تا از خرابی تخمها و شیوع و حمله قارچها جلوگیری بعمل آید. ماهیهای مولد بعد از پایان کار به حوضچه ها بر می گردند و برای نوبت بعدی بخوبی تغذیه و نگهداری می شوند.

تخمها درداخل آکواریم بعد از ۴۸ ساعت باز می شوند و بتدریج لاروها به دیواره آکواریم می چسبند. لاروها همراه خودشان کیسه زرده دارند که تا سه روز از آن تغذیه می کنند و در این مدت به هیچ غذایی احتیاج ندارند. معمولاً از صبح روز چهارم لاروها اشتهای زیادی برای خوردن غذا دارند. نوزادان میگوی نمکی بهترین غذا برای آنها بحساب می آیند. لاروها هر چه بزرگتر می شوند باید مقدار غذا و محل نگهداری متناسب با آنها باشد و تمیزی آب لاروها و رقم بندی بچه های ماهی طلایی در هر ۱۵ روز یک نوبت باید انجام شود. در روش مصنوعی نکات بسیار مهمی وجود دارد که حتماً باید مورد توجه قرار گیرد.

۱) محل تزریق هورمون باید بین برانشی و باله پشتی و در وسط بدن ماهی بصورت عضلانی زده شود و حداکثر نیم سانتی متر سوزن سرنگ بداخل بدن ماهی وارد شود.
۲) فاصله زمانی تزریق برای ماده ها نرها رعایت شود.
۳) مقدار محلول هورمون باید دقیق محاسبه شود و برای هر ماهی به اندازه تعیین شده تزریق شود.
۴) کلیه لوازم باید کاملاً تمیز، استریل و ضد عفونی باشند.
۵) قبل از انجام تخمگیری ( گرفتن تخم و اسپرم ) حتماً از باروری و رسیدگی کامل تخمها و اسپرمها باید باید مطمئن بود.
۶) اشخاص مبتدی از این روش استفاده نکنند.
۷) حتماً از افراد آگاه، متخصص و کارشناس پرورش ماهی کمک بگیرید. بدلیل حساسیت و دقت لازم در موقع انجام و تشخیص باروری تخمها و اسپرم به تنهایی عملیات را انجام ندهید.
▪ روش نیمه مصنوعی :
در این روش مانند روش مصنوعی تمام کارهای مربوط به تزریق هورمون هیپوفیز یا HCG به مولدین انجام می شود. به جای اینکه با روش مصنوعی تخمها و اسپرم گرفته شود. از اینجا به بعد را بصورت طبیعی ماهیها در کنار یکدیگر قرار می گیرند و بصورت طبیعی با تعقیب و گریز همدیگر و با فشارهایی که ماهیهای نر از دو طرف به پهلوی ماهی ماده وارد می آورند باعث می شوند ماهی ماده تخمهایش را رها سازد و همزمان نرها هم بصورت طبیعی و با میل خودشان اسپرمها را رها می سازند و در چندین نوبت تعقیب و گریز هر نوبت تعداد زیادی تخم رها می شود. معمولاً چند ساعت طول می کشد تا تخمگیری انجام شود.

در این روش بهتر است ماهی های ماده و نر بصورت گروهی و به نسبت ۵ به ۷ در کنار هم قرار بگیرند چون نتیجه تخمگیری بهتر خواهد شد. چنانچه در آکواریم تخمگیری صورت می گیرد بهتر است تعداد ماده یک عدد و تعداد نرها ۲ عدد باشند. در روش نیمه مصنوعی چون نیمی از کار توسط ماهی ها باید انجام شود و چون ماهی ها هم علاقه شدیدی به خوردن تخمهایشان دارند بنابراین باید چاره کاری اندیشید تا تخمها از دسترس مولدین دور یا پنهان شوند. می توان ماهیها ی مولد را داخل قفس توری قرار داد و یا با انبوه گیاهان طبیعی یا مصنوعی آکواریم را پوشانید که تخمها در لابلای گیاهان استتار شوند و یا از چشمه های تور عبور کنند.

بعد از پایان تخم ریزی که معمولاً ماهیها دیگر میلی به تعقیب همدیگر نشان نمی دهند از آکواریم خارج شوند و به محل نگهداری انتقال داده شوند. در این روش معمولاً هر ۱۵ روز یکبار می توانید از ماهی های تخمگیری کنید. در مدت ۱۵ روز بهتر است ماهیهای ماده از نر جداگانه نگهداری شوند و با بهترین روش ممکن آنها را تغذیه نمایید.

▪ روش طبیعی در آکواریم یا حوضچه
الف) روش قفس توری
ب) روش استتار

راحت ترین و ساده ترین طریقه تکثیر و پرورش ماهیهای طلایی روش طبیعی است. همانطور که گفته شد، بهتر است مولدین ماده و نر از همدیگر جدا نگهداری شوند و به بهترین شکل ممکن تغذیه شوند. آب سالم و اکسیژن کافی داشته باشند. ماهی های طلایی در آکواریم یا حوضچه می توانند تخمگیری نمایند. محل تخمگیری باید از قبل کاملاً آماده و مهیا باشد و درجه سختی آب هم بین ۱۰ تا ۱۵ درجه باشد. تعداد ماهی های مولد باید متناسب با آن باشد. مثلاً اگر در یک آکواریم ۴۰ * ۳۵ *۷۰ سانتی متر قرار است تخمگیری انجام شود بهتر است از یک ماهی ماده و دو عدد ماهی نر استفاده شود. چنانچه در حوضچه ۱*۱*۴ متر قرار است تخمگیری شود بهتر است از ۱۰ عدد ماهی ماده و ۱۴ عدد ماهی نر انتخاب و مورد استفاده قرار بگیرد. در محل تخمگیری هرگز به ماهیها غذا داده نمی شود چون غذا دادن علاوه بر اینکه آب را آلوده می سازد باعث فساد و خرابی تخمها نیز می شود و رشد قارچها را همراه خواهد داشت که خود قارچها هم باعث از بین رفتن بقیه تخمهای باقیمانده خواهند شد و در نتیجه غذا دادن در مکان تخمگیری مولدین باعث از بین رفتن تمام تخمها خواهد شد.

الف) روش قفس توری

در این روش قفس توری داخل مکان تخمگیری آکواریم یا حوضچه قرار می گیرد. ( معمولاً قفس متناسب با مکان تخمگیری ساخته می شود ) چشمه های تور باید آنقدر درشت باشند که تخمها براحتی از آن عبور کنند. بطوریکه ماهیهای مولد از آن چشمها نتوانند به بیرون از قفس توری بیایند. بهتر است ماهیهای ماده را در ساعت ۱۲ ظهر داخل قفس قرار دهید تا فرصت داشته باشند با محیط انس بگیرند و در آنجا با آرامش احساس امنیت کنند و در واقع محل را انتخاب و مورد پسند قرار بدهند. بعد از ۳ الی ۴ ساعت نرها به داخل قفس گذاشته می شوند. بهتر است چند شاخه گیاه طبیعی یا مصنوعی داخل قفس قرار بگیرد تا برای ماهیها محیط طبیعی تر جلوه کند و به امنیت و آرامش ماهیها بیشتر کمک کند.

ضمناً گیاهان می توانند محرک و راه انداز خوبی برای تخم ریزی باشند. یادآوری می شود در مکان تخم گیری هرگز غذا داده نشود. محل تخم گیری آکواریم یا حوضچه باید دارای آب با سختی مناسب بین ۱۰ تا ۱۵ درجه DH از قبل آماده شده باشد و در همان بعدازظهر نرها را در قفس قرار دهید. ماهیهای نر خودشان را به ماده ها معرفی می کنند و با حرکت نزدیک و چسبیده و آنها تمایل به تخمگیری یا بی میلی خودشان را ابراز می کنند و بهتر است بصورت طبیعی نور کم و به تاریکی شب ختم شود و هرگز آنشب روشنایی را نباید روشن کنید تا ماهیها بتوانند شب را در آرامش استراحت کنند تا فردا در سپیده دم صبح ابتدای روشن شدن هوا، ماهیهای نر با تعقیب ماهیهای ماده به تخمریزی بپردازند. هر ماهی ماده که اعلام آمادگی کند با دو عدد ماهی نر و گاهی هم بیشتر عمل تخمریزی را شروع می کنند.

ماده ها و نرهای دیگر یکی بعد از دیگری به جمع آنها می پیوندند و طولی نمی کشد که تمام ماهیها تعقیب و گریز را شروع می کنند و تخمها بصورت انبوه پاشیده می شوند و به آرامی به کف و دیواره ها می چسبند.
بعضی ماهیها تخم خوره های حرفه ایی هستند که بر می گردند و تعدادی تخم را قبل از اینکه توری عبور کنند می خورند. که این مسئله اصلاً مهم نیست. چون آنقدر تخم زیاد می ریزند که خوردن تعدادی از آنها هیچ اثری نخواهد داشت. بلکه باعث تشویق و علاقه مندی آنها خواهد شد که در نوبت بعدی بخوبی تخمگیری با تمایل شدیدتری انجام می دهند. چون بصورت غریزی متوجه می شوند سهمی از آن تخمها نصیب خودشان خواهد شد. در هر صورت هیچ گونه مزاحمتی یا ممانعتی از ادامه تخم ریزی نباید صورت بگیرد. معمولاً تخم ریزی حدود ۵ ساعت ادامه خواهد داشت و در پایان سطح آب کف می زند و آب کدر و شیری رنگ می شود. دیده شده است، بعضی از ماهیهای ضعیف تر بر اثر فشار زیاد تلف شده اند و گاهی آنقدر صدمه می بینند که بیمار می شوند و هرگز در آینده برای تکثیر مناسب نخواهند بود که در این صورت بهتر از اینگونه ماهیها را از دور خارج کنید.
با مشاهده تخمها و با ساکت و آرام شدن ماهیها باید با حوصله آنها را از آنجا خارج کنید و با حوصله و آرامش کارهای لازم را در کمال خونسردی و با دقت تمام انجام دهید.

▪ ماهی های ماده را از ماهیهای نر جدا کنید و هر گروه را به محل خودشان انتقال دهید و مکان نگهداری مولدین باید از قبل آماده شده باشد.
▪ در صورتیکه آب خیلی شیری و ابری رنگ شده است بهتر است مقداری از آب را با آب مناسب که همان شرایط را دارد تعویض کنید. می توانید از یک ***** برقی کمک بگیرید و چند ساعت ***** داخل آب کار کند تا آب را شفاف و زلال کند.
▪ مقداری داروی متیلن بلو به آکواریم تخمها اضافه کنید. معمولاً ( ۱/۰ % ) رنگ آب باید آبی آسمانی شود بنابراین بهتر است دارو را قطره قطره اضافه کنید و رنگ آب زیاد آبی پررنگ نشود دارو باعث جلوگیری از رشد و حمله قارچها به تخمها خواهد شد.
▪ اکسیژن آب تخمها باید کافی باشد. معمولاً دو روز طول خواهد کشید تخمها باز شوند و روز سم لاروها به دیواره و وسایل داخل آب می چسبند. در این مرحله بهتر است قفس توری از آنجا خارج شود. مواظب باشید لاروها چسبیده به قفس تور با تکانهای آرام رها شوند معمولاً تا روز ششم ( یعنی سه روز بعد از چسبیده شدن ) لاروها هیچگونه غذایی نمی خواهند. در این سه روز لاروها زیر شکمشان کیسه زرده ایی دارند که از آن تغذیه می کنند و احتیاج به هیچ غذایی نخواهند داشت.

صبح روز چهارم ( سعی صبح روز هفتم از زمان تخم ریزی) که لاروها چهار روز عمر دارند کاملاً شنای آزاد پیدا کرده اند و کیسه زرده آنها هم کامل جذب بدنشان شده است. از اینجا به بعد لاروها احتیاج به غذا دارند که اهمیت بسیار زیادی دارد. باید روزانه چهار نوبت به لاروها غذا داد. بهترین غذای زنده در این مرحله نوزادان میگوی نمکی هستند که از قبل باید تدارک دیده باشید. لاروها خیلی پرخور و با اشتها هستند و خیلی سریع رشد می کنند بطوریکه رشد روزانه آنها را با چشم می توان مشاهده کرد بعد از چند روز لاروها باید به مکان جدید و بزرگتر که از قبل آماده شده است انتقال داده شوند. بطور متوسط برای هر متر مربع سطح آب باید ۵۰۰ عدد لارو ماهی در نظر گرفت. ارتفاع آب باید ۳۰ سانتیمتر باشد ولی چنانچه در حوضچه پرورش ماهی رها شده اند در مدت یکماه ارتفاع بتدریج بالاتر می آید و در آخر یکماه به یک متر خواهد رسید. اکسیژن، فیلتر، نور و تغذیه مناسب همواره باید مورد توجه باشد. بسیار دیده شده است بر اثر آلودگی آب، کمبود اکسیژن محلول در آب تعداد زیادی از لاروها در روزهای اول تلف شده اند.

در پروش ماهی طلایی یک مشکل بزرگ که تعداد بچه ماهی ها را کم می کند، هم جنس خواری بچه گلدفیش های بزرگتر است. بین آنها خیلی زود اختلاف اندازه بوجود می آید و آنهایی که بزرگترند بچه ماهیهای کوچکتر را خیلی راحت می خورند. بهمین منظور بهتر است هر ۱۵ روز یک نوبت بچه ماهی ها را رقم بندی کنیم و آنهایی که هم اندازه هستند یعنی بزرگترها با همدیگر و کوچکترها هم با همدیگر نگه داری کنیم.

بعضی اوقات ۵۰۰ عدد لارو ماهی طلایی در مدت ۱۵ روز آنچنان تفاوت اندازه پیدا می کنند که به ۳ اندازه رشد می کنند. یعنی حدوداً هر ۱۷۰ عدد به یک اندازه رشد می کنند. که معمولاً بزرگ متوسط و ریز هستند. آنها که بزرگ و درشت تر شده اند ( به آنها شاه تخم یا شاه ماهی می گویند) در صورتیکه مخلوط با بقیه باشند و رقم بندی نشوند شروع به خوردن کوچکترها و ریزها خواهند کرد و همین رویه ادامه پیدا می کند تا اینکه حداکثر ۱۰۰ عدد خیلی بزرگترها باقی خواهند ماند و معمولاً سه ماه که بگذرد دیگر اندازه ها بزرگ شده و همدیگر را کاری نخواهند داشت.

عمل رقم بندی و اندازه کردن بچه ماهی های طلایی معمولاً باید تا شش ماهگی ادامه پیدا کند. در موقع رقم بندی اکثر پرورش دهندگان، ماهیها را از نظر رنگ، نژاد، گونه از نظر باله ها و چشم طبقه بندی و جدا می کنند. مثلاً بچه ماهیهایی که دارای دم خراب و فقط یک دم دارند و اصطلاحاً به آنها تک دم گفته می شوند در همان ابتدای کار از ردیف پرورش خارج می کنند چون ارزش اقتصادی ندارند و بعد از چند ماه زحمت، بچه ماهیهای زشت و بی قواره ایی پرورش یافته است. اغلب کارگاه های پرورش ماهی دقت لازم را در مورد این مسائل دارند.

ب) روش استتار گیاهی

در روش استتار گیاهی محلی که قرار است در آنجا تخمگیری صورت گیرد. داخل آکواریم یا حوضچه را با انبوه گیاهان طبیعی و مصنوعی کف و بالا را بطور کامل پوشش می دهند. تا تخمها در لابه لای آن استار شود. در مدتی که مولدین سرگرم تخمریزی هستند تعداد کمی از تخم ها خورده می شود. پس از اتمام کار تخمریزی مولدین شروع به خوردن تخمها می نمایند. بنابراین باید مراقبت لازم انجام شود تا در پایان تخم ریزی مولدین از آنجا خارج شوند و همانند روش قبل بقیه مسائل را انجام داد.

روش سنتی که در ایران رایج است و بیشتر برای ماهی قرمز هفت سین شب عید انجام می دادند بدین صورت است. در استخرهای پرورش ماهی قرمز ابتدا کف استخر را با انواع جاروهای کوهی و یا خارهای کوهی بصورت بسته بندی درست می کنند و در سرتاسر کف استخر چیده می شود و برای هر استخر ۱۰ عدد ماهی ماده و ۱۴ عدد ماهی نر قرار می دهند و معمولاً در اوایل بهار اینکار انجام می شود و در طی سال فقط روزانه مقداری نان خشک روی سطح آب می اندازند تا ماهیها را به سطح آب بیاورد و نور آفتاب آنها را قرمز کند و در پایان سال اوایل اسفند تمام استخر را خالی می کنند، ماهیهای تولید شده را بفروش می رسانند و تعداد ماهی مادر را دوباره به استخر رها می کنند و مجدداً برای سال بعد بهمین روش کار را ادامه می دهند که در این روش نتیجه تکثیر و پرورش در پایین ترین حد ممکن خواهد بود. البته روش سنتی اصلاً قابل قبول نیست و هیچکدام از اصول تکثیر و پرورش در آن رعایت نمی شود و به نسبت تخم ریزی که انجام می شود، تعداد لاروها در پایان سال بسیار پایین است. در واقع در پایین ترین حد ممکن تولید خواهد شد. چنانچه از روش قفس توری استفاده شود درصد بیشتری تولید خواهد شد.

● روش تشخیص جنسیت ماهی های طلایی

ماهیهای طلایی معمولاً بعد از یکسال به سن بلوغ می رسند و در آن موقع قابل تشخیص جنسیت هستند. ماهی نر معمولاً زودتر بالغ می شود. سن بلوغ در ماهی های طلایی برای ماده ها یکسال است و برای نرها معمولاً بعد از نه ماهگی بالغ خواهند شد. ماهیها ی بالغ براحتی قابل تشخیص جنسیت هستند.

▪ ماهی نر :

۱) لبه باله های آبششی جلو در ماهی های نر :
ـ اولاً : ضخیم تر است.
ـ دوماً : بصورت دندانه دندانه است.
ـ سوماً: بر روی هر برآمدگی که بصورت دانه دانه و زبر است، یک نقطه سفید رنگ برآمده وجود دارد.
۲) بر روی سطح آبشش یا برانشی ماهی نر همان نقاط سفید برآمده وجود دارد.
۳) معمولاً گلدفیشهای ماده دارای شکم های بزرگتر و گنده ایی هستند در حالیکه نرها دارای شکل ظاهری دراز و کشیده و لاغرتر هستند.
۴) درماهی نر زیر شکم قسمت خروجی لوله بیضه های نر در انتهای متصل به بدن شکل آن زوکی شبیه به نوک قلم نی سر شده است.

▪ ماهی ماده :

۱) ماهیهای ماده دارای باله های نازک و ظریفتر و لبه باله های آبششی خیلی نازک و ظریف است و هیچگونه برآمدگی و نقطه سفید بر روی آن وجود ندارد.
۲) روی سطح برانشی هم هیچگونه برآمدگی و نقطه سفید وجود ندارد.
۳) تمام گلدفیشهای ماده دارای شکمی چاق، گنده و بزرگ هستند و از روی شکل ظاهری آنها با نگاه آول قابل تشخیص هستند.
۴) در زیر شکم قسمت خروجی لوله تخمدان در انتهایی که متصل به بدن می شود شکل آن گرد و شبیه به تخم که از آن خارج می شود است.


کشاورز تنها

[Boye_Gan2m]

آروانا – Arowana :

این ماهی جزو ماهیان گران قیمت و بسیار زیبا و از دسته ماهی های بزرگ آکواریوم محسوب میشه و جالب ترین نکته در مورد این ماهی اینه که متعلق به عصر ژوراسیک و زمان ماقبل تاریخ و بازمانده دوران دایناسورها ست . این ماهی در رنگهای نقره ای و سفید و مرواریدی و طلایی و قرمز و سیاه دیده میشه با پولکهای درشت درخشان و ارزش خیلی زیادی داره و انواع بزرگ اون تا چند هزار دلار هم قیمت دارن و حتا بخاطر بقای نسلشون فروخته نمیشن و در بازار سیاه بصورت قاچاق وجود دارن . این ماهی از خانواده Osteoglossidae و با نام علمی Osteoglossum bicirrhosum شناخته میشه . این ماهی به طول بیش از 2 متر هم میرسه . بومی آمریکای جنوبی هست و با مجوزهای بسیار سخت به کشورهای دیگه صادر میشه ! گونه های قرمز و سیاه این ماهی در خطر انقراض قرار دارن و فروش اونها ممنوعه و فقط در بازار سیاه یافت میشن . برای نمونه یک عدد از این ماهی در بازار بیش از 1000 دلار قیمت داره . دوره بلوغ این ماهی ها 3 سال طول میکشه . در این مدت باید دائم از ماهی های ریز مثل مولی ها و گوپی ها تغذیه بشن .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
غذاي داده شده بايد مغذي باشه و از غذاهاي دريايي در رژيم غذاييشون استفاده بشه مثل میگو . در کل آروانا نباید به يك نوع غذا عادت كنه و يا به مقدار زيادي غذا بخوره . غذا دهي بايد به خوبي كنترل بشه . در محیط اسارت بیشتر بچه ماهی ها از بین میرن و ماهی های کمی به سن بلوغ میرسن . آروانا به حالت شیمیایی آب نیاز خاصی نداره و در آبی با pH 7 – 6 و dH آب 1 – 8 به خوبی زندگی میکنه . دمای آب 28 تا 30 درجه برای این ماهی مناسبه و حتا در دمای 26 درجه هم به خوبی زندگی میکنه . از نکات جالب تولید مثل این ماهی ها اینه که از نوزادان مراقبت میکنن . ماهی نر حدود 2 ماه بچه ها رو در داخل دهان نگهداری میکنه . اگر والدین از نوزادان مراقبت میکنن نباید اونها رو از فرزندان جدا کرد چون دچار افسردگی و مرگ میشن !
از نکات مهم در نگهداری این ماهی اینه که آروانا باید در مکان بزرگی نگهداری بشه و اگر تعداد زیادی از این ماهی رو نگهداری میکنید باید جای وسیعی در اختیارشون باشه تا با هم درگیر نشن . این ماهی ها رو میشه با ماهی های گوشتخوار بزرگ نگهداشت . آکواریومیست های حرفه ای برای جلوگیری از نزاع این ماهی ها با هم در حوضچه های پرورش ماهی , ماهی های دیگه ای رو داخل آب می اندازن تا توجه آرواناها به ماهی تازه وارد جلب بشه و از درگیری با هم خودداری کنن . آروانا چون ماهی گران قیمتیه به همین دلیل در موقع خرید اون باید به نکات مهمی توجه کنید :

- شكل بدن : ماهي نبايد خيلي چاق و يا خيلي لاغر باشه . به غذايي كه بهش میدن و محل نگهداريش باید توجه كنيد . فضاي محدود مانع از رشد ماهي ميشه و باعث ايجاد قوز در ماهي شده و تمايل به خميدگي در ماهي افزايش پیدا میکنه . به طور كلي اندازه مخزن در هر مرحله بايد حداقل سه برابر طول ماهي باشه .
- فلسها : بايد درخشنده باشن . نبايد تيره و لك دار باشن . وجود نقاط قرمز بر روي فلسها عادی و دليل بر وجود عوامل بيماريزا نیست !
- سبيل ها : بايد به اندازه كافي بلند و مستقيم باشن و رنگي شبيه رنگ بدن داشته باشن . از خريد آروانا با سبيل های كنده و كوتاه شده یا شکسته خودداری كنيد .
- باله ها : باید زيبا و صاف و گسترده باشن و تمامي شعاعهاي سخت باله اي صاف و محكم باشه و هيچگونه پارگي در باله ها دیده نشه !
- چشمها : در حالت طبيعي به سطح آب نگاه مي كنن و به دنبال غذاهاي زنده هستن چون در طبيعت ، يكي از غذاهاي اصلي آروانا رو پرندگان نشسته بر روي شاخه ها و يا سطح آب تشكيل ميده. چشمهاي سالم بايد كاملن در مركز بوده و كدر و برآمده نباشن .
- دهان : لبها نبايد خيلي برآمده باشه و فك پايين نبايد شل باشه .
- سرپوش آبشش : بايد صاف و عادي باشه و هيچگونه برآمدگي و چين خوردگي بر روي اون وجود نداشته باشه .
- شكم : شكم نبايد برآمدگي داشته باشه در غير اينصورت ماهي دچار مشكلات معده ست .
- نحوه شنا كردن : ماهي باید بتونه بطور عادي شنا كنه و باله هاي خودشو كاملن باز كنه . سبيلكها بايد صاف باشنن و ماهي نبايد دائم بالا و پايين يا به صورت زاويه دار شنا كنه .

وبلاگ xxl

[Boye_Gan2m]

پلی پتروس – Polypterus :

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

یک ماهی بی نظیر بازمانده از نسل دایناسورها با سابقه 248 میلیون ساله , تنفس هوایی و مقاوم در مقابل بیماری و شرایط ناگوار محیطی . اینها مشخصات یک ماهی باهوش و دست آموز و مقاوم هست که با فراهم کردن یک آکواریوم بسیار ساده با مقداری غذای گوشتی میتونین سالها اونو نگهداری کنین . این ماهی از خانواده Polypteridae و با نام علمی Polypterus شناخته میشه . این ماهی دارای 2 جنس متفاوت هست . یکی Polypterus senegalus و دیگری Polypterus ornatipinnisنام دارن .







جنس Polypterus Senegalus :



اسم عمومی این ماهیGray Bichir یا ماهی بیشیر ( بیکیر ) خاکستری هست که بهش بیشیر سنگالی هم می گن . باله پشتی دراز و کشیده این ماهی به بالچه های مجزا تبدیل شده که در هر بالچه یک خار و چند شعاع منشعب وجود داره و در حالت افراشتگی حالتی اره مانند به پشت ماهی میده . ماهی بیشیر سنگالی ( خاکستری ) فراوان ترین گونه از این خانواده در تجارت آکوآریوم محسوب میشه . این ماهی بومی آفریقا و حوضه آبریز رودخانه نیل و آفریقای غربی , سنگال , نیجر و گامبیا ست ! بدن این ماهی استوانه ای ( سیلندری ) و مار ماننده . طول کل این ماهی به 50 سانتیمتر میرسه و گاه به وزن 200 کیلو یا بیشتر هم دیده شده .


رنگ این ماهی در پشت بدن متمایل به زیتونی و در کناره ها کرم – خاکستری و زیر شکمش شیری رنگ و سفید با خال های ریز سیاه رنگی روی پوست بدن مثل ذرات شن . گاهی در انتهای باله های این ماهی رگه های قرمز دیده می شه که نشونه کمبود اکسیژن و نامناسب بودن آب آکوآریومه و باید آب آکواریوم رو به صورت مطلوب در آورد . این ماهی ساکن آب شیرین و یک ماهی گرمسیریه و دمای 25 تا 28 درجه سانتیگراد رو می پسنده , هر چند که در دمای کمتر هم زیست میکنه اما دمای مناسب 28 درجه ست . p.H مورد تحمل این ماهی 6 تا 8 درجه ست . از لحاظ ظاهری گاهی فک بالایی در این ماهی جلوتر از فک پایینی قرار میگیره . دهان پلی پتروس دارای دندانهای ساده ریز و نا منظمه و بوسیله لثه ها پنهان شده و دیده نمیشه .


سوراخهای بینی این ماهی به شکل لوله در اومده و از پوزه بیرون زده و دلیل اون هم اینه که ماهی بینایی نسبتن ضعیفی داره ولی حس بویایی بسیار قوی ای داره . تعداد بالچه های پشتی از 8 تا 11 عدد متغیره . باله سینه ای در ماهی پلی پتروس دارای ساختار جالبیه و در طی میلیونها سال جای خودش رو به مچ داده . در واقع وظیفه اصلی اون حفظ تعادل ماهی در حالت ایستاده ست . فلس های این ماهی لوزی شکل ( گانوئید ) هست و پوششی زره مانند به ماهی میده و در مقابل خراشیدگی ها و ضربه ها بسیار مقاومه . بیشیر خاکستری در طبیعت از حشرات , سخت پوستان , نرم تنان , قورباغه ها و ماهی ها تغذیه می کنه . طول عمر این ماهی تا 34 سال گزارش شده . این ماهیان مثل کوسه ماهی ها دارای اسپیراکل و دریچه مارپیچی روده هستن و همین امر در بهتر هضم شدن غذا و بالا بردن مقاومتشون در برابر تغذیه بد موثره . استخوانهای فک بالایی اونها با جمجمه یکی شده . به علت بالا بودن ترکیبات نیتروژن دار در ادرار این ماهیان هر هفته یا 10 روز یکبار تا 25% آب مخزن اونها رو باید با آب تازه عوض کرد . اگر گیاه در مخزن قرار بدیم , ماهی با رفتار ویژه ای در لابه لای اونها کمین می کنه و گاهی سرش رو از لابلای گیاهان رو آبی بیرون میآره . مخزن این ماهی باید سر پوشیده باشه چون استرس یا رد شدن حشرات یا حتا کم شدن عمق آب و گرسنگی باعث بیرون پریدن این ماهی میشه . اگر یکی از این ماهی ها از آب بیرون پریده و بی حرکت افتاده بود , نگران نشید , چون معمولا پس از منتقل کردن ماهی به آب , ماهی دوباره جون میگیره . مشابه همین حالت در زمانی اتفاق میافته که در آب سرد و حتا در آبی با دمای زیر صفر قرار بگیره . ماهی بطور کامل بی حرکت میشه و روی آب میاد و وارونه میشه . این تصور پیش میاد که ماهی مرده اما به محض انداختن به آبی با دمای مناسب کم کم جون میگیره و شروع به شنا کردن میکنه . شاید راز بقای این ماهی در طی میلیونها سال همین قابلیت بالای اون در برابر تغییرات شدید محیطی و غذایی بوده ! پلی پتروس ها قلمرو طلب هستن و با هم می جنگن . بهتره که محیط آکواریوم بزرگ باشه و با ریشه ها یا کنده درختان تزئین شده باشه تا هر کدوم از اونها قسمتی از مخزن رو در تصرف خودشون بگیرن . مخزن پلی پتروسها بهتره دراز باشه و گیاه در اون وجود داشته باشه . آب نسبتن سنگین رو بیشتر ترجیح میدن تا آب سبک ! پلی پتروس ها دارای ویژگی منحصر به فردی هستن و اون هم تنفس هوایی هست . این ماهی ها دارای شش هستن و کیسه شنای این ماهی علاوه بر حفظ شناوری به عنوان اندام تنفسی هم ایفای نقش می کنه . یک بخش از این کیسه شنای دو بخشی با یک مجرای دریچه دار یه گلو ( مری ) متصل می شه و در زمان کمبود اکسیژن در آب ( هیپوکسی ) نقش تنفسی ایفا می کنه . نکته مهم در نگهداری این ماهی این هست که همیشه باید سطح آب مخزن برای این ماهی ها 5 تا 10 سانتیمتر خالی از آب باشه تا ماهی بتونه از هوا تنفس کنه . این ماهی ها هر چند دقیقه یکبار به سطح آب میان و هواگیری میکنن . به همین علت در صورت مسدود بودن سطح مخزن , ماهی خفه میشه ! این ماهی رو میشه با همه گونه غذاهای گوشتی , چه زنده و چه منجمد و خشک تغذیه کرد . میگو , کرم ها , لارو حشرات (مثل کرم خونی ) , تکه های بریده شده دل گوسفند یا گوساله , نوزاد قورباغه , ماهیان کوچک یا تکه های کوچک ماهی کیلکا , سمندر کوچک ( Newt ) و حتی ماهی های آکواریومی کوچک مثل زبرا و گوپی و مولی رو میشه بعنوان غذا به ماهی داد . از عادت های جالب این ماهی اینه که تا تمام غذایی رو که در مخزن ریختین نخوره , دست از خودن نمیکشه . مخصوصن وقتی چند ماهی زنده در آب می اندازین , تا تمام ماهی ها رو شکار نکنن و نخورن دست از سرشون بر نمیدارن . شکل شکار کردن پلیپتروس ها هم جالبه . ماهی ابتدا بدنش رو مثل مار به نشونه حمله کردن در میاره و دور خیز میکنه و بعد با یک جهش سریع ماهی رو در بین آرواره های خودش میگیره و میبلعه . آرواره ها دارای قدرت زیادی هستن و در هنگام غذا دادن به اونها باید از پنس یا دستکش کلفت استفاده کرد چون احتمال آسیب رسوندن به انگشتان زیاده . بعلت بینایی کمی که دارن , گاهی پیش میاد اشتباهی انگشت شما رو بجای طعمه گاز بگیرن . این ماهی به سرعت دست آموز میشه و شما رو میشناسه و دوست داره غذا رو از دست شما بگیره و حتا نوازش بشه . اما نکته مهم در نگهداری این ماهی , تناسب دهان ماهی و اندازه غذا و سایز سنگهای کف آکواریوم هست . اگر از غذایی استفاده می کنید که به کف فرو میره , باید مواظب باشید که به علت ساختار پوزه مانند این ماهی , ممکنه مقداری از سنگها رو هم همراه با غذا ببلعه . هر چند ماهی سنگها رو بیرون می اندازه اما ممکنه اشتباهی تعدادی از اونها رو بخوره و دچار مشکلات گوارشی بشه . به همین دلیل بهتره از شن های ریز استفاده کنید چون این ماهی روی زمین هم دراز میکشه برای جلوگیری از خراشیده شدن بدنش استفاده از ریگ ریز با درشتی 2 میلیمتر مناسبه ! این ماهی رو میشه با ماهی های گوشتخوار و یا ماهی هایی بزرگتر از اندازه خودش در مخزن نگهداری کرد . در این حالت باید مخزن بزرگ باشه و پناهگاهی هم برای این ماهی ها در نظر گرفته بشه تا در اون بتونن پنهان بشن .

تفاوت جنسی این ماهی چندان مشخص نیست . تنها در زمان تولید مثل میشه از باله مخرجی نر ها که بزرگتر از ماده هاست , پی به جنسیت اونها برد . همینطور ماده ها سر بزرگتری نسبت به نرها دارن . به نظر میآد که یک دوره خشکسالی برای آماده سازی این ماهی برای تخم ریزی محرک به حساب میاد . یعنی ماهی در فصل بارندگی ( که پس از خشکسالی رخ میدهد ) جفت گیری و تخم گذاری می کنه که اوایل مرداد ماه تا اواخر شهریور هاست در این زمان سیلاب های متناوب در حوضه رود نیل رخ میده . در زمان جفت گیری معمولا یک جفت ماهی نر بر سر تصاحب یک ماده با هم به جست و خیز می پردازن . سپس ماهی پیروز در کنار ماهی ماده خزیده و ضربه های آرومی به سر ماهی ماده وارد میکنه . در همین زمان , ماهی نر باله مخرجی خودش رو به شکل یک لیوان در آورده و اونو زیر شکم ماده در زیر سوراخ تناسلی قرار میده تا تخمها در این باله مخرجی گود شده جای بگیرن ! شاید به همین دلیل باله مخرجی نر ها بزرگتر از ماده هاست . ماهی ماده چند صد تخم میگذاره و در دمای معمولی پس از 4 روز نوزادان از تخم خارج می شن . نوزادان در ابتدا به صورت گروهی ( School ) زیست می کنن . ویژگی جالب این ماهیان اینه که نوزاد دارای آبشش های خارجی برگ مانند شبیه به نوزادان قورباغه هستن . ماهیان جوان دارای چند نوار تیره رنگ بر روی بدن هستن که با بزرگ شدنشون به تدریج محو میشن .


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
جنس Ploypterus Ornatipinnis :




نام عمومی این ماهی Ornate Bichir یا ماهی بیشیر پر نقش و نگاره . ساکن آب شیرین با دمای 26 تا 28 درجه سانتیگراد و طول 60 سانتیمتر . خاستگاهش حوضه رود کنگو بوده و فک بالا و فک پایین مساوی هستن . تعداد بالچه های باله پشتی 9 تا 11 عدد متغیره . این ماهیها شبها شکار می کنن و به صورت انفرادی ( و نه گروهی ) زیست می کنن . سایر ویژگی ها شباهت زیادی به ماهی بیشیر خاکستری داره . فقط اینکه این ماهی کمی خجالتی تر و در مقابل بیماریها آسیب پذیرتره . به همین دلیل هم انواع کوچک اون در بازار پیدا نمیشه و قیمت نسبتن بالایی داره .


بلاگ xxl

[Boye_Gan2m]

پروت – Parrot :

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دو گونه از سیکلید ها وجود دارن که پروت نامیده می شن .این ماهی به دلیل دستکاری ژنتیکی توسط انسان نام علمی نداره . در بازار به این ماهی طوطی ماهی هم گفته میشه . نوع اصلی ماهی سبز رنگه که در رودخانه ی آمازون در آمریکای جنوبی زندگی میکنه . نر ها در محیط طبیعی تا 30 - 40 سانتیمتر رشد می کنن .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نام این ماهی به خاطر دهان بزرگ و طوطی وار طوطی ماهی نامگذاری شده . این ماهی کمتر مورد توجه قرار گرفته و خیلی کم تکثیر شده . نوع جدیدی از این ماهی که به تازگی طرفدار پیدا کرده در بین آکواریومیست ها با نام پروت قرمز ( Red Parrot Cichlid ) یا پروت خونی (Blood Parrot Cichlid ) شناخته می شه . زمانیکه این ماهی چندین سال پیش برای اولین بار عرضه شد به رنگ نارنجی بود ولی امروزه در رنگ های مختلفی از نارنجی و قرمز گرفته تا بنفش و سبز و زرد عرضه می شه . پروت قرمز یکی از گونه هایی هست که توسط بشر به وجود اومده ( Man-Made Hybrid ) . والدین اصلی این ماهی بطور دقیق شناخته شده نیستن . ولی به نظر می رسه که گونه هایی چون سورم ( Heros Severum ) و سیکلید میداس ( Midas Cichlid ) مولدین این ماهی باشن . به توجه به اینکه این ماهی بوجود اومده توسط انسان هست زیستگاه اصلی و بومی ای نداره . ولی با با توجه به والدینش و با توجه به شرایط سایر سیکلید ها pH 6 - 7.5 برای این ماهی مناسبه با درجه حرارت 24 - 28 درجه سانتیگراد . غذای این ماهی هم مشابه سایر سیکلیدهاست . انواع غذاهای گوشتی و پلت ها . پروت در آکواریوم 20 تا 25 سانتیمتر رشد میکنه . عمر زیادی داره و تا 8 سال گزارش شده . بیشتر دارندگان این ماهی اعلام کردن رنگ این ماهی بعد ار مدتی کم رنگ تر می شه . البته این امر در مقایسه با والدینش امری غیر طبیعی به نظر نمی رسه چون والدین هم , همین تغییر رنگ رو حتا به مقدار بیشتری دارن . پروت در آکواریوم براحتی تخم ریزی می کنه و حتی تخم گذاری در چندین نوبت انجام میگیره و در سن بلوغ دائمن تخم میذاره . این ماهی هم مثل سایر سیکلید ها بعد از پسندیدن جفت , محلی رو برای تخم ریزی پاک می کنه و سپس تخم ها رو در اون مکان قرار میده . با این وجود در بیشتر مواقع بچه ای از تخم ها بیرون نمیآد . حتی در چنین شرایطی والدین چند روزی از بچه ها نگهداری می کنن تا سر انجام تخم ها توسط قارچ ها فاسد و توسط والدین خورده میشه . باید توجه داشت که تکثیر اونها مشابه سایر سیکلید هاست

بلاگ xxl

[Boye_Gan2m]

دراگون – Dragon :

دراگون از تیره گربه ماهی های خوراکیه . این ماهی از خانواده Pimelodidae و با نام علمی Pseudoplatystoma Fasciatom مشخص شده و در کتابهای علمی با نام Barred sorubim یا Shovelmouth Catfish مشهوره . این ماهی به هیچ وجه برای آکواریوم مناسب نیست به این علت که بسیار مهاجم و تجاوز کاره و هر ماهی ای رو که در دهانش جا بگیره میخوره و تنها میشه اونو با پیرانا و سیکلید ها نگهداری کرد .

ورودش به خیلی از کشورها ممنوعه چون اگر در آبگیری رها بشه نسل تمام ماهی ها رو منقرض میکنه و اونها رو شکار میکنه . این ماهی بومی نواحی شمالی آمریکای جنوبی و منطقه آمازون هست اندازه اون گاه تا 2 متر هم میرسه و رشد خیلی سریعی داره . شکل ظاهری ماهی بصورت کشیده و پهن هست با پوزه ای پهن به شکل پارو و 3 جفت سبیل دراز که یک جفت اونها روی آرواره بالایی و 2 جفت اونها در آرواره پایینی قرار گرفته . برای نگهداری این ماهی آکواریومی به گنجایش بیش از 400 لیتر نیازه . اگر آکواریوم کوچک باشه پوزه ماهی زخمی میشه و ماهی به دور خودش میچرخه و بیقراری از خودش نشون میده و از آکواریوم به بیرون میپره . بهتره کف آکواریوم از ماسه های ریز پوشیده شده باشه چون این ماهی سنگهای درشت رو به دهان میبره و با شدت به شیشه پرتاب میکنه و باعث شسکتن شیشه میشه همینطور باید بخاری رو پنهان کرد چون امکان داره با ضربه زدن به بخاری , باعث شکستنش بشه . نکته مهم برای این ماهی این هست که به آکواریومی ساده با نور ضعیف و همچنین دکور ساده ای از شاخه ها و یا ریشه درختان احتیاج داره تا در طول روز استراحت کنه . نمونه های کوچک این ماهی در بازار فروخته میشه و خیلی از آکواریومیست ها بخاطر زیبایی اون که بدنی شبیه پوست پلنگ با سبیل های دراز و باریک و پوزه ای پهن و کشیده شبیه اردک داره , میخرن ولی بعد از مدتی متوجه اشتباهی که مرتکب شدن میشن !!!!! معمولن هر نوع غذای زنده و گوشتی ای رو میخوره و جالب اینه که ماهی های کوچک و یا تکه های کوچک گوشت رو نمیخوره و قطعات غذاش باید درشت باشن . جالبتر اینکه بعد از غذا خوردن چند روزی رو صرف هضم غذا میکنه و غذا نمیخوره . این ماهی رو میشه با پیراناها و سیکلید ها و گورامی های درشت نگهداری کرد . این ماهی زمانیکه به اندازه 50 سانتیمتر میرسه تازه قابلیت تولید مثل پیدا میکنه و میتونه بیش از هشت میلیون تخم بذاره . نرها کمی بزرگتر از ماده ها هستن . این ماهی به مصرف خوراک هم میرسه و گوشت زرد رنگ و آبدار و بدون خار داره و در ورزش ماهیگیری هم یکی از ماهی های پر طرفدار به حساب میاد و زادگاهش در آمازون هست .

بلاگ xxl

[Boye_Gan2m]

گیاهان آکواریوم :

گیاهان آکواریوم نقش بسیار مهمی در ایجاد تعادل اکوسیستم آکواریوم بازی میکنن . گیاهان آکواریوم درست مثل درختان عمل میکنن و محیط آکواریوم رو زیباتر و سالم تر میکنن . دی اکسید کربن و گازهای زیان آور رو از آب میگیرن و اکسیژن پس میدن . محلی برای مخفی شدن بعضی گونه های ماهی ایجاد میکنن و محرکی هستن برای تولید مثل بیشتر ماهی ها . مواد معلق در آب رو جذب میکنن و باعث شفاف شدن آب میشن . بعضی از باکتریهای مضر و معلق در آب رو هم جذب میکنن و باعث سلامتی محیط آب میشن و بطور کلی نقش مهمی در ایجاد و پایداری اکوسیستم یک آکواریوم زیبا و سالم ایفا میکنن . برای کاشتن گیاهان از یک بستر ماسه ای یا شنی استفاده میکنن . بهتره بجای استفاده از ریگ یا ماسه های کنار دریا , از ماسه های درشت و صیقلی به درشتی 5 میلیمتر استفاده بشه تا ریشه ها بتونن در داخل این بستر نفوذ کنن . استفاده از گلدانهای سفالی هم برای کاشت گیاهانی که نیاز به خاک غنی دارن و یا دارای ریشه های ترد و شکننده و یا پراکندگی زیاد ریشه هستن مفیده . این اواخر هم سبد های پلاستیکی کوچکی ساخته شده که ریشه گیاهان رو در داخل اون قرار میدن و بعد سبد رو داخل ماسه فرو میکنن . گیاهان آکواریوم در کل به سه دسته تقسیم میشن :
- گیاهان رو آبی .
- گیاهان میان آبی .
- گیاهان زیر آبی .

- گیاهان رو آبی : که در سطح آب شناور هستن , قابل کاشتن نیستن و روی سطح آب رشد میکنن و نیاز به نور شدید دارن و از ذرات معلق در آب تغذیه میکنن . این گیاهان مناسب برای تولید مثل ماهی های زنده زا هستن و بچه ماهی ها در لای برگها و ریشه های نازک و کوچک اونها مخفی میشن و محیط مناسبی برای زایمان ماهی های بالغ فراهم میکنن و از طرفی هم سطح آب رو تمیز و پاک نگه میدارن به علت قرار گرفتن در سطح و جذب مواد آلی سطح آب . این گیاهان در واقع به نوعی انگل و مزاحم هم به حساب میان چون در مدت کوتاهی تمام سطح آب رو میپوشونن و مانع از رسیدن نور و اکسیژن به عمق آب و گیاهان دیگه میشن نمونه این گیاهان انگل Azolla هست که در تصویر مشاده میکنید . بهتره هر چند وقت مقداری از این گیاهان رو دور بریزید و یا از ماهی های گیاهخواری مثل سیلور دالر و یا گورامی ها هم جزو ماهیهاتون داشته باشید تا این نوع گیاهان رو کنترل کنن . در ایران تنها یک نوع از این گیاهان فروخته میشه به اسم " کرفسی " یا Wisteria که گیاهی بسیار زیبا با رشدی فوق العاده ست . کافیه یک بوته کوچک از اونو روی آب آکواریوم بندازین تا در مدت خیلی کوتاهی تمام سطح آب رو بیپوشونه و زیبایی خاصی به آکواریوم بده . یکی از گیاهان دیگه که بیشتر مخصوص برکه ها ست گیاه نیلوفره که اون هم زیبایی خاصی داره و میشه در حوض هایی که ماهی طلایی نگهداری میکنن اونو پرورش داد .

- گیاهانی که در لایه های میانی آب قرار دارن : گیاهانی هستن که ریشه اونها چندان عمیق نیست و بیشتر در لایه های میانی آب معلق هستن و تا سطح آب رشد میکنن . نیاز به مواد آلی مغذی برای تغذیه ندارن و این مواد رو توسط ریشه هاشون از خود آب دریافت میکنن و نیاز به بستر مناسب ندارن .

- گیاه " الودئا " Elodea :
این گیاه در ایران هم فروخته میشه و بصورت ساقه ای تُرد با برگهای ریز و فر خورده و زیباست . خیلی سریع رشد میکنه و تکثیر میشه و کافیه وقتی دراز شد اونو قطع کنیم و دوباره بکاریم . این گیاه باعث شفاف شدن سریع آب آکواریوم میشه و ذرات معلق در آب رو به سرعت جذب میکنه . در شرایط مناسب از گیاه ریشه های درازی تا سطح آکواریوم رشد میکنه و اونو زیباتر میکنه و در فصل تابستان هم گل میده .

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Family : Hydrocharitaceae
Continent : Cosmopolitan
Region : Cosmopolitan
Country of origin : Canada
Height : 40-100 cm
Width : 3-5 cm
Light requirements : medium - very high
Temperature : 10-26 °C
Hardness tolerance : very soft-very hard
pH tolerance : 5-10
Growth : very fast
Demands : easy


- گیاهانی که ریشه اونها در خاک یا ماسه و بستر آکواریوم قرار داره : جزو زیبا ترین و با دوام ترین گیاهان آکواریوم هستن . متاسفانه در ایران گیاهان آکواریومی تنوع چندانی ندارن و به چند نوع خاص محدود شدن . در ایران فقط چند نوع با دوام از این گیاهان فروخته میشه . این گیاهان مثل گیاهان آپارتمانی دارای ریشه هستن و رشد خوبی دارن و زیبایی فوق العادی ای به محیط ماهی ها میبخشن . از مواد آلی موجود در بستر آکواریوم بعنوان کود و خاک تغذیه و استفاده میکنن و با جذب این مواد باعث زلال شدن آب و بهینه سازی محیط آکواریوم میشن . بعضی از معروفترین این گیاهان شامل گیاهان زیر میشن :

1- گیاه " کریپتون " Cryptocoryne :
مشهورترین و بهترین و مناسب ترین این گیاهان آکواریومی هست که خیلی مناسبه برای آکواریوم . گیاه زیبا و با دوامی هست که رشد خوبی داره و خیلی عالی تکثیر میشه . این گیاه برتری ای که نسبت به گیاهان دیگه آکواریوم داره اینه که توسط ماهی های گیاهخوار و یا حلزونها خورده نمیشه . دلیلش هم اینه که برگها و ساقه این گیاه تلخه و ماهی ها رغبتی به خوردنش پیدا نمیکنن . در ضمن این گیاه در نور کم و متوسط و دمای بالای آب هم بخوبی رشد و نمو میکنه و زیبایی خاصی داره و گل های زرد رنگی در زمستان میده که خیلی خوش بو هستن . در صورتیکه باقی گیاهان آکواریومی برای بیشتر ماهی ها غذا به حساب میان و خورده میشن و از طرفی گرمای آب و نور کم اونها رو خراب میکنه . نکته ای که در پرورش گیاه کریپتون باید در نظر بگیرید اینه که این گیاه با بعضی از انواع گیاهان نمیتونه رشد کنه و گیاهانی که در کنار این گیاه کاشته میشن , بزودی خشک میشن . یکی از این گیاهان گیاه والیس Vallis یا همون گندمی نام داره که اگر با گیاه کرپتون کاشته بشه , سریع زرد و خراب میشه و از بین میره . دلیلش هنوز مشخص نیست و این دو گیاه با هم همزیستی ندارن . گیاه کریپتون تا سطح آب رشد میکنه و برگهای مواج و زیبایی داره و اگه در نور طبیعی قرار بگیره حتا گل هم میده . در شرایط مناسب گاه به ارتفاع یک متر رشد میکنه . تکثیر اون از طریق پاجوش هایی هست که از خود گیاه خارج میشه و در مدت 6 ماه یک آکواریوم بزرگ رو بطور کامل میپوشونه و بسیار زیبا میکنه . جزو گیاهان گران قیمت به حساب میاد و یک بوته کوچک اون بین 3 تا 5 هزار تومان قیمت داره . خیلی خوبه که این گیاه رو در گلدانهای سفالی سوراخ دار و یا گلدانهای پلاستیکی مشبک مخصوصی که مثل سبد هستن بکارن تا موقع عوض کردن آب آکواریوم ریشه ش آسیب نبینه و در ضمن زیاد از حد در زیر ماسه پراکنده نشه .

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Family : Araceae
Continent : Asia
Region : South-east Asia
Country of origin : Thailand
Height : 20-60+ cm
Width : 20-15+ cm
Light requirements : low-very high
Temperature : 20-28 °C
Hardness tolerance : soft - very hard
pH tolerance : 5-9
Growth : medium
Demands : easy
وبلاگ xxl

[Farshadd]

دمتون گرم (¯`•Boye_Gan2m•´¯) جون


من همش 6 ماه نمیشه اکواریوم رو جمش کردم. ولی شما دوباره منو انداختین یاد اون دوران و دوباره باید روبه راش کنم.

پسر من عاشق اروانا بودم. دیسکس پرت دراگون و ...95 درصد ماهی هایی اکواریوم اب شیرین رو داشتم. یادش به خیر یه بار یه اروانا خریدم 8 هزار تومن . همش بهش ماهی زنده میخریدم. اول که خریدم 8 سانتی متربود بعد از 1 ماه شد 27 - 28 سانت.


اقا کسی اینجا اکواریوم داره یا داشته؟؟

[Boye_Gan2m]

2- گیاه " والیس " Vallisneria :
جزو یکی از گیاهان زیبای آکواریومی هست که در شرایط مناسب مثل آبی با جریان ملایم و نور زیاد سریع رشد میکنه . برگهای اون باریک و نواری شکل هستن و گاه پیچ خورده هستن و تا سطح آب رشد میکنن . سریع تکثیر میشه و پاجوش هایی که از گیاه خارج میشه در مدت کوتاهی میتونه آکواریوم رو بپوشونه . این گیاه در آب سرد بهتر رشد میکنه و در فصل پاییز رنگ برگها کمی متمایل به قرمز میشه !! نوع دیگه ای هم از این گیاه هست که برگهاش پیچ خورده نیست و کاملن صاف و نواری شکل هست و رشد سریعتری داره و بصورت انبوه رشد میکنه . این گیاه گونه های زیادی داره و طول و پهنای برگها در انواع مختلف اون متفاوت هستن . اما شرایط رشد همه اونها یکسانه .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Family : Hydrocharitaceae
Continent : Asia
Region : South-east Asia
Height : 10-15+ cm
Width : 5-15 cm
Light requirements : low-very high
Temperature : 20-28 °C
Hardness tolerance : soft-hard
pH tolerance : 6-8,5
Growth : medium
Demands : medium




3- گیاه " لودویژیا " , Ludwigia :
در ایران به این گیاه سیوی گفته میشه و 2 نوع برگ پهن و برگ قرمز اون فروخته میشه . جزو گیاهان متداول آکواریوم هست . برگهای نازک و ترد و سبز روشنی داره و خیلی رشد سریعی پیدا میکنه . وقتی که به سطح آب رسید کافیه ساقه اونو از وسط قطع کنین و دوباره بکارین . در مدت کوتاهی ریشه میده و به گیاه جدیدی تبدیل میشه ! بهتره این گیاه در آکواریومی باشه که ماهی های گیاهخوار وجود ندارن چون به علت داشتن برگهای ترد , مورد علاقه ماهی هاست و برگهاش رو بزودی از دست میده و توسط بسیاری از ماهی ها خورده میشه !! نوع برگ قرمز این گیاه بصورت بوته کاشته میشه تا بواسطه برگ های قرمز رنگش دکور آکواریوم رو زیبا تر کنه .

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

Family : Onagraceae
Continent : North America
Region : Central America
Height : 20-50 cm
Width : 5-15+ cm
Light requirements : low-very high
Temperature : 15-30 °C
Hardness tolerance : very soft-hard
pH tolerance : 5-8
Growth : fast
Demands : very easy



Family : Onagraceae
Continent : North America
Region : North America
Height : 30-50 cm
Width : 5-8 cm
Light requirements : medium-very high
Temperature : 15-26 °C
Hardness tolerance : very soft-hard
pH tolerance : 5,5-8
Growth : fast
Demands : very easy



وبلاگ xxl

[Boye_Gan2m]

4- گیاه " کابومبا " , Cabomba :
این گیاه با برگهای بادبزنی و زیبای خودش جزو یکی از گیاهای ظریف و زیبای آکواریوم به حساب میاد . بهتره این گیاه بین گیاهان دیگه کاشته باشه چون گیاه ترد و ظریفی هست و به سادگی میشکنه و خراب میشه . رشد سریعی داره و در شرایط مناسب و نور زیاد برگهاش بزرگ میشه و جلوه خاصی پیدا میکنه . چون ریشه هاش عمیق نیست بهتره که در کوزه یا گلدان سفالی کاشته بشه .


Family Cabombaceae
Continent South America
Region America
Country of origin
Height 30-80+ cm
Width 5-8+ cm
Light requirements medium-very high
Temperature 18-26 °C
Hardness tolerance soft-hard
pH tolerance 4-7
Growth fast
Demands medium


5- گیاه " اکینودوروس " , Echinodorus :
گیاه بسیار زیبایی هست که در نور زیاد و بستری با املاح معدنی زیاد بصورت انبوه و بسیار سریع رشد میکنه . ساقه ها ترد و شکننده ست و در نور کم گیاه ضعیف میشه . به آبی با درجه اسیدی نیاز داره و بهتر نمو میکنه . در شرایط مناسب از پای گیاه پاجوش هایی بیرون میاد و به این ترتیب زیاد میشه . ریشه های ایم گیاه خیلی پراکنده میشه و بهتره در گلدان کاشته بشه برای جلوگیری از صدمه دیدن .

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Family Alismataceae
Continent South America
Region South America
Country of origin
Height 15-30 cm
Width 15-30 cm
Light requirements low-very high
Temperature 20-30 °C
Hardness tolerance very soft-very hard
pH tolerance 5,5-8
Growth medium
Demands very easy


6- گیاه " اسپاتی فیلوم " , SpathyPhillum :

یکی از گیاهان نه چندان متداول آکواریوم هست که خیلی شبیه گونه آپارتمانی این گیاهه که در گلدان و خاک نگهداری میشه ! این گیاه برای آکواریوم چندان مناسب نیست ولی بعلت ارزون بودن و برزگ بودن آکواریومیست های کم تجربه اونو خریداری میکنن و بعد از مدتی آب رو آلوده میکنه و خراب میشه چون گیاهی مردابیه و نباید بطور کامل زیر آب باشه و نیاز به بستری غنی از مواد آلی و هوایی با رطوبت خیلی بالا داره . برگهای بزرگ و ضخیمی داره که حتا بیرون آب هم رشد میکنه . در شرایط مناسب گلهای درشت و سفید رنگ خیلی زیبایی میده که بوی خوبی دارن .

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




باقی گیاهان آکواریومی چون مناسب نیستن و باعث خرابی آب آکواریوم و بد نما شدن , بدلیل خورده شدن توسط ماهی ها میشن , شرح داده نمیشه !


نکته !! در موقع کاشت گیاهان باید توجه کنید که گیاهان رو بهتره در قسمت دیواره عقبی و ته آکواریوم و یا دیواره های کناری بکارید و قسمت وسط رو برای شنای ماهی ها باز بذارید تا هم دید و جلوه بهتری داشته باش و هم ماهی ها بین انبوه گیاهان محو نشن .
________________________

کود دهی گیاهان آکواریومی :

گیاهان آکواریومی هم مثل تمام گیاهان طبیعی که در باغچه یا گلدان کاشته میشن برای رشد و نمو نیاز به مواد آلی یا کود دارن . در طبیعت گیاهات مواد آلی رو از بازمانده مدفوع و لاشه گیاهان و جانوران داخل آب تامین میکنن ولی چون در محیط آکواریوم وجود مدفوع و باقی مانده غذا و ... باعث فساد آب و انتشار بیماری میشه و مدام آب آکواریوم سیفون و ***** میشه , به همین دلیل باید برای رشد بهتر گیاهان از کودهای مخصوصی که برای این منظور تهیه شده استفاده کرد . کود ها دو نوع هستن : یا بصورت مایع با ترکیبات آهن دار و یا بصورت قرص . بهترین نوع هم محصولات تترا هست که طبق دستور روی بطری یا جعبه باید مصرف بشه . اگر کود مایع باشه به مقدار ذکر شده در روی بطری رو باید در آب آکواریوم ریخت و اگر بصورت قرص باشه باید قرص رو بطور کامل در زیر ریشه گیاه در شن فرو کرد . این قرص ها هیچ ضرری برای ماهی ها نداره و باعث شادابی و رشد زیاد گیاهان آکواریومی میشه و بسیار مفید و لازمه برای رشد گیاهان آکواریومی شما . در کل گیاهان آکواریومی بیشتر نیاز به کودهای آهن دار دارن و در چنین محیطی بخوبی رشد میکنن .

گاز CO2 :

از مواد دیگه مورد نیاز برای گیاهان CO2 هست که نقش مهمی رو در سلامت و استحکام گیاهان ایفا میکنه ! میشه این گاز رو بطور مستقیم در آکواریوم وارد کرد توسط کپسول هایی که ساخته شده و یا از قرص های مخصوصی که برای این منظور وجود داره میتونیم استفاده کنیم تا میزان CO2 آب رو بالا ببریم . این عمل برای استحکام گیاهان و شادابی اونها مفیده و همچنین از رسوب قشر آهک بر روی شیشه آکواریوم و سطح گیاهان جلوگیری میکنه و pH آب رو هم پایدار نگه میداره و از طرفی مقدار اکسیژن محلول در آب رو هم در سطح بالایی نگه میداره . بهترین این محصولات هم متعلق به شرکت تترا هست که در تصویر میبینید .




_____________________


نابود کننده جلبک ها :

این قرص هم برای از بین بردن جلبک ها کاربرد داره و با استفاده از اون میشه جلوی تکثیر و انتشار جلبک ها رو گرفت . معمولن در آکواریوم هایی که از نور طبیعی استفاده میکنن و یا نور شدیدی بهشون تابیده میشه بعد از مدتی جلبک ها و فیتوپلانگتون ها شروع به رشد و فعالیت میکنن و هم آب رو سبز رنگ میکنن و هم اشیاء تزئینی آکواریوم رو بد نما میکنن . از طرفی روی شیشه ها و گیاهان و ماسه ها رو هم میپوشونن و آکواریوم رو بد نما جلوه میدن . به همین دلیل هست که از این قرص میشه در کاهش و از بین بردن جلبک ها استفاده کرد . بعد از یکهفته که از مصرف این قرص گذشت جلبک ها کم کم شروع به از بین رفتن میکنن و آب زلال میشه و سطح اشیا تمیز میشه .
وبلاگ xxl

[Farshadd]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اسکارها ماهیان بزرگ و بادوامي هستند . اسكارها بین با تجربه ها و هم مبتدیان بطور مساوی موردتوجه قرار دارند . همچنین برای کسانی که آکواریم دار نیستند ، نیز اسکار بعنوان یک ماهی بزرگ ترجیح داده می شود .

نام علمی که هم اکنون این ماهی با آن شناخته می شود ASTRONATUS OCELLATUS است . ASTRONATUS به معنی نشانه گذاری شدی بوسیله ی ستاره ای در پشت است .

همان طور که بیان شد اسکارها ماهیان بزرگی هستند . آنها میتوانند تا 35 cm رشد کنند . البته درست است که این سایز در آکواریم های معمولی بسیار نادر است ولی این ماهی در این گونه آکواریم ها تا حدود 25cm رشد میکنند . اسکارها باید در آکواریم هایی حداقل باندازه ی 45×45×8 نگهداری شوند . این اندازه به انها مکانهایی را برای حرکت کردن داده و به انها اجازه رشد کردن و بزرگ شدن می دهد . اگر میخو اهید اسکار به سایز واقعی خود نزدیک شود انرا در یک آکواریم بزرگ که دارای فضای کافی برای شنا کردن است قرار دهید و نیز فیلتراسیون آنها را به طور منظم انجام دهید .

اگرخواهان رشد آنهاهستیدشرایط آب آکواریم شما بسیار حیاتی است مخصوصاً زمانی که تمایل به تکثیر آنها دارید . اسکارها به تغییرات آب زیادی نیازمندند . اگر آنها برای مدتی در آب فقیر نگهداری شوند دیر یا زود نسبت به شرایط آب بسیار حساس خواهند شد و سپس برای پذیرش انواع بیماریها و مشکلات آماده خواهند شد . مهمترین و مطرحترین مشکل اسکارها حفره ایست که در سر آنها ایجاد می شود بنظر می رسد که حفره ی ایجاد شده در سر آنها همچون فرسایش خط پهلویی در ماهیان دریایی است که اصولاً مربوط به شرایط بد آب و کمبود ویتامین c می باشد . انگلهای روده منجر به کمبود ویتامین c و سپس حفره خواهند شد .

در نگهداری اسکارها داشتن درجه ای از شوری در آب حیاتی می باشد . اضافه کردن نمک زمانیکه اسکارها تخم ریزی کرده اند سرعت از تخم درآمدن بچه ها را بالا خواهد برد .

تغذیه اسکارها سخت نیست ولی بعضی اوقات با ناکامیهایی همراه خواهد بود . آنها هر چیزی اعم از ماهیهای زنده ، تا کرمهای خاکی را خواهند خورد ولی بعضی اوقات و نه اغلب آنها سعی میکنند با نخوردن بعضی چیزها صاحب خود را به سمت غذای مورد علاقه خود هدایت کنند . ولی شما میتوانید با تنوع غذایی و فراهم کردن غذای مورد علاقه شان در چنین دامی نیفتید . تغذیه با "پلت" ها ممکن است خیلی کثیف کننده باشد که در این شرایط به تعویض مداوم آب و فیلتراسیون مناسب نیاز است .

احتمالاً یکی از مسائلی که آنها را محبوب ساخته شخصیت آنهاست . اسکارها به صاحب خود وابسته خواهدند شد که این رابطه در مقایسه با ارتباط آنها با سایرین متفاوت خواهد بود . آنها شبیه بچه ی۲ ساله ای هستند که اگر چیزی روال عادی خود را طی نکند و برخلاف خواسته آنها باشد قهر میکنند . البته این رفتار در آنها غیر عادی نیست . وقتی از چیزی راضی نباشند در کف آکواریم دراز می کشند تا اینکه همه چیز طبق خواسته شان تغییر کند .

تشخیص جنسیت اسکارها هم نوعی هنر از نوع خودش است . البته با وجود اینکه بعضی از کتابها راههایی را مشخص می کنند که از جمله تفاوت در رنگ و حالات و ... است ولی بهترین و مطمئن ترین راه خریدن تعدادی اسکار جوان و بزرگ کردن آنها به منظور انتخاب یک جفت بصورت طبیعی از بین انهاست . تئوری ریاضی که در این مورد وجود دارد این است که اگر شما تعداد شش جفت یا بیشتر اسکار جوان بخرید طبق محاسبات ریاضی میتوانید حداقل یک جفت مناسب از انها را جدا کنید . این بهترین روشی است که اگر شما بخواهید و صبر لازم را داشته باشید. زیرا اسکارها باید به سن 18 ماهگی و اندازه 15 – 20 سانتیمتر برسند تا قادر به تولید مثل باشند . ولی اگر شما عجله دارید یکی از راهها نگاه کردن به لوله تخمی و مقایسه انهاست که در نرها نوک تیزتر است درحالیکه ماده ها دارای لوله تخمی کوچکتر و گردتری هستند ولی هنوز هم شما به تعداد ماهی برای مقایسه نیاز دارید .

یکی از علائمی که نشان می دهد اسکارها برای تخم ریزی آماده هستند اینست که انها شروع به پاک کردن مکانی خواهند کرد و یا حفره ی عمیقی برای تخم ها ایجاد خواهند کرد . هم ماهی نر و هم ماده اینکار را انجام خواهند داد . هر دوی آنها نگهداری و مراقبت از خانه را بین خود تقسیم کرده و حمایت و بزرگ کردن بچه ها را انجام می دهند . روحیه تهاجمی آنها در طول مدت تخم گذاری و پرورش بچه ها افزایش خواهد یافت . بچه ها تقریباً پس از 4 روز از تخم بیرون می آیند . میتوانید بچه ا را از والدین جدا کرده و مستقلاً بزرگ کنید . تغذیه بچه ها با میگوهای آب شور کوچک که با دل گاو مخلوط شده است خواهد بود

منبع: من که از پی حالز گرفتم. نمیدونم اون از کجا گرفته

[AaVaA]

▪ رده: Lamniformes

▪ خانواده: Alopiidae

▪ جنس: Alopias

▪ گونه: vulpinus

▪ طبقه بندی:

كوسه ماهی دم دراز سواحل امریكا در ابتدا توسط Bonnaterre در سال ۱۷۸۸ با نام Squalus vulpinis شرح داده شد و بعداً به اسم صحیحتر Alopias vulpinus توسط Bonaterre در سال ۱۷۸۸ تغییر كرد كه اشتقاق یافته از vulpes به معنای روباه صفت بود .

▪ اسم های مشابه این كوسه ماهی شامل:

Squalus vulpes Gmelin ۱۷۸۹, Alopias macrourus Rafinesque ۱۸۱۰, Galeus vulpecula Rafinesque ۱۸۱۰, Squalus alopecias Gronow ۱۸۵۴, Alopecias barrae Perez Canto ۱۸۸۶, Alopecias chilensis Philippi ۱۹۰۱, Alopecias longimana Philippi ۱۹۰۱, Vulpecula marina Garman ۱۹۱۳, Alopias caudatus Philipps ۱۹۳۲, and Alopas greyi Whitely ۱۹۳۷.

● توزیع جغرافیایی:

كوسه ماهی های دم دراز اقانوسی و گونه های ساحلی در مناطق گرمسیری و آب های سرد ملایم در سرار جهان ساكن شده اند ولی‌ بیشتر در آب های ملایم رایج و معمول اند.

این كوسه ماهی در اقیانوس اطلس از جزیره نیوفاولند تا كابا، در جنوب برزیل تا آرژانتین، از نروژ و جزیره بریتانیا تا قانا و ساحل Lvory كه شامل دریای مدیترانه است وجود دارد. اگرچه در میان سواحل بكر و دست نخورده اتلانتیك US نیز یافت می شوند.

وجود این كوسه ماهی در جنوب انگلستان بسیار نادر است. همچنین این كوسه ماهی در مناطق Indo-pacific ، در جنوب آفریقا، تانزانیا، سومالی، Maldives ، مجمع الجزایر Chagos ، خلیج آدن، پاكستان، هند، سرلانكا، ساماترا، ژاپن، جمهوری كره،استرالیا، نیوزلند و New Caledonia یافت می شوند.

این ماهی دارای چشم تخم مرغی شكل عمودی بزرگ است همراه با یك نوك V شكل در سر، یك پوزه دراز و تعداد دندان های معدود. همچنین یك انتهای آزاد تیز در باله ی پشتی وجود دارد كه این باله قبل از منشا باله ی لگنی واقع شده است. كوسه ماهی دم دراز به كوسه ماهیان درنده شباهت دارد با این تفاوت كه كوسه ماهی دم دراز سر باریكتر و پوزه ی كشیده تر دارد و باله ی سینه ای تقریباً مستقیم با انتهای پهن دارد.

● رنگ كوسه ماهی دم دراز:

كوسه ماهیان دم دراز اغلب قهوه ای تیره و خاكستری مایل به سفید هسنتد ولی غالباً كاملاً سیاه هستند. این كوسه ماهیان در سطح پایینی بدنشان سفید هستند، ولی لكه هایی نزدیك به باله ی پشتی و قسمت اصلی دم
دارند كه این رنگ سفید به سمت باله ی سینه ای و سر نیز توسعه یافته است.

● ساختمان دندان ها:

كوسه ماهیان دم دراز دندان های كوچك شمشیری شكل با لبه های صاف شده دارند.حدود ۲۰ دندان روی هر یك از آرواره های بالایی و ۲۱ دندان روی آرواره های پایینی وجود دارند. دندان های هر دو آرواره مشابه اند و این دندان ها بصورت فزاینده ای مورب و با حاشیه ی بیرونی مقعر هستند.

▪ دندان های كوچك:

دندان های پوستی ( Dermal ) اشتراك زیادی با هم دارند و خیلی كوچك هستند( ۲/۰*۲۱/. mm ) این دندان ها بصورت تیغه های افقی پهن و كوچك اند كه یك ساقه ی مناسب و بلندی دارد.

● سایز، سن و رشد:

نرهای این كوسه ماهی ۵/۱۰ فوت( cm ۳۳۰) و ماده ها حدود ۸/۱۴-۸/۵ فوت ( m ۴۵۰-۲۶۰) بالغ می شوند. آنها هنگام تولد حدود ۵ فوت ( cm ۱۵۰) طول دارند. این كوسه ماهیان جوان در هر سال حدود ۳/۰ فوت ( cm ۱۰) در سال رشد می كنند.

این كوسه ماهی در جوامع جزیره ای مثل جزیره Fannig و جزیره هاوایی نیز وجود دارد. در اقیانوس آرام شرقی این كوسه ماهی در خارج از بریتانیای كلمبیا به سمت baja مركزی و جنوب یپاناما به سمت chile یافت می شوند.

● محل سكونت:

كوسه ماهی دم دراز یك گونه آبزی ساكن شده در آب های ساحلی و اقیانوسی است. این ماهی بطور طبیعی دور از ساحل مشاهده می شود اگرچه گاهی اوقات برای پیدا كردن غذا به سمت ساحل منحرف می شود.
كوسه ماهی بالغ اغلب در بخش بالایی فلات قاره ای ساكن اند در صورتی كه در نوجوانی در ساحل خلیج های كوچك و نزدیك آب های ساحلی دریا زندگی می كنند. این كوسه ماهی بیشتر روی سطح آب دیده می شود ولی در آب هایی با عمق حدود ۱۸۰۰ فوت ( m ۵۵۰) نیز دیده شده اند.گاهاً مشاهده شده است كه این كوسه ماهی ها بیرون از آب می پرند. كوسه ماهیان دم دراز بعنوان گونه هایی با مهاجرت بالا در US مطرح شده اند.

● بیولوژی (زیست شناسی):

▪ خصوصیات بارز:

كوسه ماهیان دم دراز براحتی توسط Lobe بالایی دراز خود در باله ی دمی خود مشخص كننده هویت خود هستند. Lobe بالایی می تواند به بلندی بدن باشد و بصورت باریك و بلند و تازیانه وار ظاهر شود ، چشم این كوسه ماهی نیز دارای سایز مناسبی است و باله ی پشتی اولی دارای انتهای تیز است و در جلو باله ی مخرجی قرار دارد.
باله ی سینه ای این ماهی داسی شكل است و با انتهای باریك است. قسمت های بالایی باله ی سینه ای توسط یك تكه وصله سفید كه از منطقه ی شكمی به سمت جلو توسعه یافته است مشخص شده است.
بالاترین اندازه طول این كوسه ماهی حدود ۹/۲۴ فوت ( cm ۷۶۰) و بالاترین وزن ثبت شده حدودًاً بالغ بر lbs ۷۵۰ ( kg ۳۴۰) گزارش شده است.

▪ عادات غذایی:

ماهیان استخوانی حدود ۹۷% از رژیم غذایی كوسه ماهیان دم دراز را تشكیل می دهند. آنها اغلب با ماهیان schooling (دسته ماهیان) مثل menhaden ، شاه ماهی، ماهی باریك اندام دراز منقار اقانوس اطلس، Sand Lance ، ماهی خال مخالی (استومری)، Blue Fish و Butter Fish تغذیه می كنند و غذای معمول و رایج آنهاست.
آنها همچنین از ماهیان استخانی و انواع سرپاوران تغذیه می كنند. این كوسه ماهیان با احاطه كردن دسته های ماهیان آنها را با حركت تازیانه مانند دم هایشان حیرت زده می كنند این عمل اغلب در گروه ها یا زوج ها مشاهده می شود.

▪ تكثیر:

كوسه ماهی دم دراز یك گونه ی تخم گذار زنده زا ست. به این معنی كه بدون جفت ایجاد می شود. جنین ها توسط گروه كثیری از تخم ها در رحم تغذیه می كنند. تقریباً ۲ تا ۴ بچه در هر بارداری پرورش می یابند. سایز آنها غالباً در زمان تولد بین ۵-۷/۳ فوت ( cm ۱۶۰-۱۱۴) و (Lbs ۱۳-۱۱ ( kg ۵-۶) است كه مستقیماً متناظر با سایز مادر است.

باله ی دمی در رویان درست متناسب با باله ی دمی در بزرگسالان است. آنها هر سال یكبار تولید مثل می كنند و آنها سعی در این دارند كه در سراسر rang گونه ای خود تكثیر داشته باشند.

▪ انگل ها :

۹ گونه از Copepods ها از جنس Nemesis ها انگل های كوسه ماهیان دم دراز هستند. این انگل ها خود را به رشته های آبششی می چسبانند و می توانند باعث آسیب بافتی شوند. این آسیب به رشته های آبششی می تواند باعث تنفس سخت در قسمت های مختلف آبشش شود.

● تقاضای انسانی:

گوشت و باله های كوسه ماهی دم دراز ارزش تجاری خوبی‌ دارند. از اندام های داخلی این ماهی برای تهیه ی چرم، روغن جگر و ویتامین استفاده می شود.

كوسه ماهی دم دراز صید نامحدودی در قسمت هایی از سواحل تایوان،‌ برزیل، Uruguay ، USA و بقیه كشور ها دارد كه غالباً توسط longline ها و با قالب گیرهای USSR صید می شوند. از دیگر مناطق مهم صید این ماهی قسمت های شمال غرب اقیانوس هند و شرق اقیانوس آرام است.

در جنوب كالیفرنیا برای صید از تور بالاكش استفاده می شود و ذخائر آنها سریعاً رو به اتمام است. این كوسه ماهیان اغلب توسط باله ی دمی خود به دام می افتند كه وقتی این اتفاق رخ می دهد كوسه ماهی سراسیمه سعی می كند كه خود را از قلاب ماهیگیری برهاند كه در طی‌ این حركت كوسه ماهی یك مقاومت پر تكاپو را متحمل می شود كه غالباً هم در رها سازی خود از تورهای ماهیگیری موفق است.

● خطرهای انسانی:

كوسه ماهیان دم دراز بعنوان كوسه ماهیان بی خطر مطرح شده اند. زیرا این گونه از كوسه ماهی بسیار ترسو بوده و نزدیك شدن برای او سخت است و مشاهده شده كه این كوسه های آرام هیچ گونه عمل پرخاشگری را انجام نمی دهند. اگرچه باید احتیاط لازم را در برخورد با آنها كرد زیرا آنها قبلاً به چند قایق حمله كرده اند.

● نگهداری و حفظ منابع طبیعی:

كوسه ماهیان دم دراز بهنوان كوسه ماهیانی‌ كه مقدار آنها رو به كاهش است مطرح شده اند. این كوسه ماهیان در سراسر جهان توسط اتحادیه ی IUCN حفاظت می شوند و در واحد های طبقه بندی جانوری بعنوان "داده های‌ دارای كمبود" تشخیص داده شده اند و این تشخیص انقراض بر پایه ی توزیع آنها و وضعیت آنهاست.
این گونه ها در راه بازیافت و بهبود آب های خارج از محدوده ی ساحلی كالیفرنیاست.

عوارض سنگینی برای مدیریت برآورد شده و الان با نام گونه ی‌ "تقریباً تهدید كننده" در این مناطق مطرح شده اند. IUCN یك نمایندگی اتحادیه ی جهانی سیاستمدار حكومتی است و جریمه ای كه برای صید آنها در نظر گرفته می شود برای نگهداری گونه ها مصرف می شود.

كوسه ماهی دم دراز یك گونه ی جهانی و توزیع شده با تعداد كم است كه متمركز كردن آنها یك امر آسیب پذیر است زیرا باعث صید پی در پی در دوره ی زمانی كوتاه می شود كه نتیجه ی آن كمبود سریع داده هاست.


مترجم: سارا امیری


علوی

[AaVaA]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


علیرغم اینکه طرفداران زیادی برای تکثیر و نگهداری ماهیان آکواریومی وجود دارد اما منابع کمی راجع به آن در دسترس میباشد که بهتر دانستیم بدلیل منابع کمتر روی یکی از گونه های زیبا و پر طرفداراین ماهیان توضیحاتی را ارائه کنیم.

● ماهیان سیمفیسودون ( دیسک ماهیان).

( Symphysodon discus ) یا discus fish

این ماهی از خانواده سیچلادها بوده و بومی آمریکای جنوبی است که در مناطق مختلف حوضه آمازون و سر شاخه های آن زندگی می کنند. دیسکسها ماهییان ویژه ای هستند که رنگهای متنوعی دارند و شکل بدن آنها جالب توجه است . این ماهیها ارام، بسیار زیبا و خوش اندام هستند. اما تکثیر و پرورش و نگهداری آنها مشکل است. زیرا پرورش و تکثیر موفقیت آمیز آنها نیاز به شرایطی دارد که عبارتند از آکواریوم بزرگ.آب زلال بسیار سبک،هزینه خرید ماهی و غذای زنده متنوع به طور مداوم و صرف وقت کا فی برای نگهداری و مراقبت ، اما با تمام این تفاسیر آنها یکی از مشهورترین ماهیان آکواریومی اند که علاقه مندان به آنها روز به روز بیشتر می شوند.

● مکان اصلی زندگی:

دیسکاسها در قسمت آرام رودخانه های کوچک، دریاچه ها وآبگیرهای عمیق یافت می شوند .آنها معمولادر گروهها ی کوچک دور گیاهان غوطه ور شده در آب، چوبهای پوسیده گیاهان و علفهای آبزی وجود دارند. دیسکسها بیشتر مدت روز را در منطقه ای که اکسیژن بیشتری دارد سپری می کنند. آب آنها معمولا تمیز و بدون آلودگی است .آب طبیعی و مکان اصلی زندگی دیسکس اسیدی بوده باPH ۶ تا ۵/۶ و خیلی سبک با سختی ۳-۰ آنها آبهای گرم را می پسندند اصولا آبهایی با درجه حرارت ۲۵ تا ۲۹ درجه سانتی گراد برای آنها مناسب است . اما در جنوب شرقی آسیا دیسکسها را در آبهایی و با سختی متوسط و آبهای قلیایی با PH ۷-۸ و درجه حرارت ۲۷ تا ۳۳ درجه سانتی گراد پرورش می دهند. برای ایجاد دماهای گفته شده در آکواریومها از بخاریهای ترموستات دار استفاده می کنند.

● شکل بدن:

همه دیسکاسها تقریبا مدور بوده و دارای پهلویی به هم فشرده می باشند باله های پشتی و مخرجی بزرگی داشته و دارای پیشانی شیب دار و دهانی کوچک هستند و عنبیه در چشم آنها معمولا به رنگ قرمز خونی دیده می شود . رنگ بدن و باله ها از یک الگوی خاص پیروی می کند و در میان گونه های آنها تنوع زیادی دیده می شود. باید بگوییم مکان آنها و غذای ویژه در رنگ آنها تاثیر بسزایی دارد. برای نمونه رنگ قرمز این ماهیان که زیباترین و گرانترین آنها به حساب می آید، بر اثر تغذیه این ماهی از میگوی آب شور (آرتمیا) ایجاد می شود. در ضمن از اسپیرولینا برای افزایش رنگ آنها استفاده می شود.

● تانک (آکواریوم ):

دیسکسها ترجیح می دهند در تانکها ی بلند جادار و بزرگ زندگی کنند. کوچکترین تانکی که می شود برای آنها استفاده کرد. درازای آن ۱۰۱ سانتی متر می باشد سایز تانک به تعداد دیسکسهای پرورشی بستگی دارد یک راه تجربی می گوید در حدود ۵۰ لیتر برای هر دیسکاس فشا لازم است برای مثال در یک تانک ۲۵۰ لیتری شما نمی توانید بیشتر از ۶ دیسکاس بالغ داشته باشید.

آب دیسکاسها باید تمیز بوده و تانک در جایی تاریک قرار داشته باشد. این ماهیها به مکانهایی برای پنهان شدن در بین گیاهان متراکم، غارهای سنگی و ریشه گیاهان و همچنین به امکانات لازم برای ورود و خروج آزاد از این پناهگاهها نیاز دارند.

در ضمن باید سطح آب آکواریوم را با برگ گیاهان شناور پوشاند زیرا این ماهیها از نور گریزانند. باید توجه کرد که صخره ها نباید به قدری بزرگ باشند که فضای شنا کردن را از آنها بگیرد و باید آنقدر باشد که آنها بتوانند به راحتی شنا کنند.

اما استفاده از این صخره ها، غارها، سنگ ریزه ها و گیاهان که محل مناسبی برای رشد باکتریها هستند ممکن است به دیسکسها که ماهیان حساسی هستند ضربه جبران ناپذیری وارد سازد،به همین دلیل است که گاهی به کسانی که تمایل دارند از یک دیسکس نگهداری کنند توصیه می شود که این کار را در یک تانک خالی انجام دهند. شاید بگویید چرا تانک خالی؟ زیرا با حساسیتی که این ماهی به آب و مکان زندگی خود دارد شاید این راه آسانتر باشد.

ولی یک راه دیگر نیز وجود دارد و آن استفاده از یک سیستم فیلتراسیون است که فیلترها به دو دسته فیلترهای بیولوژیکی و فیلترهای مکانیکی تقسیم می شوند. یک ***** خوب برای جلوگیری از تلفات و نگهداری از دیسکاسها ضروری است. توصیه می کنیم که به طور منظم آب دیسکاسها را تعویض کنید که این کار خود به سلامتی آ نها کمک شایانی می کند این ماهیها به آلودگیهای نیترات و نیتریت بسیار حساسند به خاطر همین باید در تانک حتماً از یک سیستم فیلتراسیون استفاده کرد.

در محیطی که از ***** استفاده شده می توان از گیاهان و امکانات دیگر به راحتی استفاده کرد اما هر ۶ تا ۸ هفته یکبار باید میزان آمونیاک و نیترات را ارزیابی کرد. در آغاز ***** گذاری نیترات و آمونیاک به میزان زیاد وجود دارند اما بعد از مدتی کاهش می یابند و به صفر می رسند که این همان زمانی است که دیسکاسها جانی دوباره می گیرند.
● نگهداری توأم:

دیسکاسها ماهیان آرام ، صلح جو و ترسویی هستند و از مزاحمت و استرس بیزارند و بسیار حساس هستند. آنها را باید در گروههای ۶ – ۸ تایی نگهداری کرد. آنها را می توان به راحتی با دیگر ماهیان آرام نگهداری کرد. دیسکسها دارای صفات اختصاصی هستند که یکی از آنها این است که محیط را خوب درک می کنند و با ماهیان کوچکی که با آنها ترکیب می شوند سازگارند صفت دیگری که آنها دارند این است که به ماهیانی که از خارج می آیند یعنی به تازه واردها بسیار حساسند پس سلامتی ماهیان تازه وارد بسیار مهم است.

شما می توانید دیسکاسها را با آنجل ( فرشته ماهی ) نگهداری کنید ولی باید توجه داشته باشید که آنجلها فاقد هر گونه انگل و یا بیماری باشند. از گونه های کوچکی که برای زندگی با آنها پیشنهاد می شود می توان به تترایل، کاردینال و لوچ دلقک و... اشاره کرد. ولی باید به این نکته توجه کرد که ماهیان کوچک ممکن است توسط دیسکاسها ترسانده یا خورده شوند . گربه ماهی گزینه ای ایده آل برای زندگی کردن با دیسکاس است چون او خود را با دهان به دیسکس متصل کرده و از شیرابه ای که از روی پوست بدن دیسکاس تراوش می شود تغذیه می کند .
● تکثیر و پرورش:

تشخیص دادن جنس های نر و ماده آنها از یکدیگر مشکل است . مثلا در نرهای بالغ ممکن است یک برامدگی کوچک بر روی پیشانی آنها آشکار شود اما این صفت نمی تواند همیشه مورد استفاده قرار گیرد و یا در فصل تخم ریزی شکل اندام تناسلی یکی از راههای تشخیص آنهاست که در ماده ها گرد و در نرها نوک دار است اما مشاهده این نیز یکی دیگر از مشکلات است . با نگهداری و مراقبت درست از آنها می بینید که بعد از اینکه به بلوغ رسیدند جنس مخالف را خودشان انتخاب می کنند جالب توجه است که یک جفت از این ماهی ها تا آخر به زندگی مشترک خود وفا دار می مانند . این ماهی ها تا حدود ۱۰تا ۱۸ سانتی متر رشد می کنند .

اگر یک جفت از آنها شروع به ضربه زدن به کناره شیشه تانک کردند آنها آماده تخم ریزی هستند. این جفت را به تانک تمیز دیگری ( تانک تکثیر ) که دارای pH نزدیک به ۵/۶ و ابی به سختی Dh ۱ تا ۳ و گرمایی معادل ۲۸ تا ۳۱ درجه سانتیگراد انتقال می دهیم. در درون تانک باید برای آن یک لوله پلاستیکی بزرگ با یک سنگ بزرگ و یا یک تخته نازک به صورت عمودی قرار دهیم چون تخم ریزی ای به صورت عمودی دارند.

قبل از تخم ریزی سطح توسط جنس نر به دقت تمیز می شود. بعد جنس ماده بر روی سطحی که تقریباً به صورت مایل گذاشته شده از پایین به بالا شروع به تخم ریزی می کند و به دنبال آن نرها لقاح تخمها را کامل می کنند. بعد ماده ها تخمها را هوادهی می کنند و دائماً در حال تکان دادن باله های خود بر روی تخمها هستند و ۱۰۰ تا ۲۰۰ تخم نگهداری می کنند. و نرها نیز از منطقه ای که تخم ریزی صورت گرفته محافظت می کنند.

تخمها طی ۲تا ۳ روز از تخم خارج می شوند و والدین به خارج شدن بچه ماهیها بوسیله نوک زدن آهسته خود به پوسته تخمها کمک می کنند. بچه ماهیها بوسیله والدینشان تغذیه می شوند. آن هم از طریق رشته های چسبناکی که به آنها متصل است. اما بعد از ۴ تا ۵ روز بیشتر بچه ماهیها خودشان به پهلوی والدینشان متصل می شوندو از شیرابه ای که از سلولهای غده ای پوست بدن والدینشان تراوش می شود تغذیه میکنند.

این پدیده در بین ماهیها منحصر به فرد است. و تا کنون تمامی تلاشها برای تغذیه بچه ماهیها به روش دیگر با شکست مواجه شده است. اما بعد از نزدیک به ۱۰ روز از والدین خود جدا می شوند والا ممکن است باعث خراب شدن پوست والدینشان شود. از این به بعد آنها باید از ناپلیوس آرتمیا تغذیه کنند.

● تغذیه:

تهیه کردن یک محیط زیست بزرگ و متنوع نیازمند دادن غذای مناسب خشک و غذاهای منجمد است. غذای دیسکسها می تواند شامل حشره های آبی و میگو آب شور ( آرتمیا ) باشد. بعضی دیسکاسها در انتخاب خوراک خود حساسند و فقط غذاهایی مانند کرم توبی فیکس، کرمهای خونی (شیرونوموس)، لارو پشه ها ، کرم خاکی ، کرم سفید، گوشت میگو، اسپیرولینا (برای افزایش رنگ )و امعاء و احشاء گاو و یا غذاهای شیمیایی ( مصنوعی ) را استفاده می کنند. اما این غذاها فقط می توانند ذخیره ای و تفریحی باشند حتی می توان از غذاهای گیاهی همچون اسفناج نیز استفاده کرد اما آنها فقط برای صرفه جویی اند و مواد غذایی مورد نیاز این ماهیها را تامین نمی کنند مثلاً کرمهای توبی فیکس معمولاً از راه آبهای آلوده می آیند بنابر این آنها را کاملاً تمیز کرد چون ممکن است باعث بیماری شوند و باعث ایجاد یک حفره در سر دیسکس شوند و او را بیمار کنند بنابر این استفاده از غذاهای فرموله شده (مصنوعی) بهتر است.

دیسکاسها را می توان تقریباً با هر گونه ای پرورش داد.ولی آنها بی نهایت به پروتئین غذای خود حساسند. مخصوصاً اگر غذای جدیدی باشد.

باید بگوییم که آنها اگر غذایی را قبول نداشته باشند ممکن است هفته ها بدون غذا سر کنند. (به همین خاطر توصیه می کنیم هنگامی که دیسکسی را خریداری می کنید حتماً این سوًال را بپرسید که قبلاً از چه غذایی تغذیه می کرده است ) یک دیسکاس ممکن است بعد از یک ماه یک غذای جدید را برای همیشه قبول کند اما این ممکن است باعث کاهش رشد ماهیان جوان شود.

یک روش برای اینکه دیسکاسها از از غذاهای دیگر مصرف کنند و باب میلشان باشد مخلوط کردن غذای مطلوب آنها با غذای جدید است ( البته به صورت تدریجی ) آنگاه وقت زیاد است برای اینکه دیسکاس غذای جدید را بپذیرد و غذای قدیمی را فراموش کند.اگر غذا به صورت یکدفعه به تدریجی تعویض شود باعث ایجاد استرس در آنها می گردد و غذای جدید را نمی پذیرد درست است که امعاء و احشاء گاو توسط دیسکاسها به خوبی مصرف می شود و باعث رشد سریع آنها می شود ولی نتیجه آن در درازمدت نگران کننده است. اگر دیسکاسها از پروتئین پستانداران تغذیه کنند آن تبدیل به یک غذای ویژه برای آنها خواهد شد که این نگران کننده است یکی دیگر از غذاهای ویژه دیسکاسها، کریلها (جزء زئو پلانکتونها و شبیه میگو و بسیار کوچک است) هستند.

● نکاتی برای شناخت یک دیسکاس سالم:

۱) برای شناخت یک دیسکاس سالم باید به موارد زیر توجه کرد. دیسکاسها باید اندامی گرد داشته باشند و رنگ بدن آنها روشن با زمینه صاف باشد. بدن آنها دارای ۹ خط عمودی میله ای است وقتی که ترسیده یا استرس داشته باشند موقتاً آنها را نشان می دهند. باله های پشتی دراز و کشیده بوده و حداکثر درازای آن وقتی است که آنها شنا می کنند. یک دیسکاس سالم نباید بیشتر از ۶۰ دفعه تنفس در دقیقه داشته باشد.

با این استثنا که آنها در هنگام غذا خوردن سرعت تنفسشان افزایش می یابد و به ۷۰ تا ۸۰ تنفس در دقیقه می رسد. پیشانی آنها باید عریض و بزرگ و گوشتالود باشد نه پوک و میان تهی. چشمها باید روشن و صاف و با رنگ شدید باشد و هنگامی که ساکن و در حال استراحتند باید اندامی متناسب داشته باشند. تمامی این نکات مهم است برای اینکه شما یک دیسکاس سالم و خوب را خریداری کنید. یک دیسکاس سالم خیلی فعال است و با دقت خیلی زیاد مراقب محیط اطراف خود است.

وقتی که شما به نزدیک تانک می آیید شما را با چشمان خود تعقیب کرده و به جلوی تانک می آید و از شما می خواهد که به او غذا بدهید. حال اگر شما قدری تند حرکت کنید دیسکاس خود را برای مدت کوتاهی مخفی می کند اما دوباره به سوی شما می آید.

۲)مدفوع یک دیسکاس سالم و قهوه ای یا سیاه رنگ است. و مانند یک سنگ به کف تانک فرو می رود. اگر مدفوع سفید باشد یا مانند یک نخ سفید خارج از مخرج آویزان باشد. این نشان دهنده آن است که ماهی دارای یک نوع عفونت معده یا روده می باشد و نباید این ماهی خریداری شود.

● روشهایی برای انتخاب ماهیان سالم و مناسب :

▪ اولین گام نگاه کردن به ماهی در ماهی فروشی است. آیا ماهیها فعال هستند و در گوشه ای پنهان نمی شوند.
▪ ماهیهایی که مریض هستند و یا شوک بدانها وارد شده تیره تر و کمرنگتر می شوند.

▪ چک کنید و ببینید آیا ماهی مریض و یا مرده در تانک آنها وجود دارد اگر چنین بود در انتخاب ماهی از آن تانک خودداری کنید.

▪ نشانه هایی از دارو در آب تانک بدین معنی است که ماهیها مریض هستند یا تازه از یک مریضی رهایی پیدا کرده اند.
▪ آیا زخم یا جراحتی روی بدن ماهیها وجود دارد.

▪ آیا آبششها کوتاه و یا بد فرم نیستند؟ ( سرپوشهای آبششی باید به طور کامل آبشش را بپوشاند) هنچنین تنفس سنگین را نیز چک کنید.

▪ چشمها باید صاف و شفاف باشند. باید از ماهیانی با چشمان تیره و مات و کدر اجتناب کنید.

▪ از ماهی هایی با اسکلت بندی کج و بد فرم اجتناب نمایید.

▪ نگاهی دقیق به ماهیها بیندازید و از عدم وجود هر گونه انگل خارجی بر روی بدن ماهیها اطمینان حاصل کنید.
▪ همچنین اگر ممکن باشد از فروشنده بخواهید که به آنها غذا بدهد و مشاهده کنید که آیا اشتهای کافی و مناسب دارند.

▪ از خرید ماهیهایی که باله های نازک و لاغر دارند خودداری کنید. این مورد می تواند از وجود انگلهای خارجی ناشی شود.
▪ از ماهیهایی که از فلسهای کامل و مرتب ندارند اجتناب کنید.

▪ اطمینان حاصل کنید که اندازهٌ چشمها در مقایسه با بدن بزرگ نیست. این حالت نشان دهنده عدم رشد کامل ماهی می باشد.
▪ از خرید ماهیانی که باله هایشان را جمع می کنند خودداری کنید.

● نکات مهم در بعد از خریداری ماهیها:

▪ سعی کنید ماهی جدید را قرنطینه کنید.
▪ برای جلو گیری از انتقال بیماری از مخلوط کردن ماهیهایی که از منابع مختلف خریداری کرده اید خوداری کنید. تعویض منظم آب در داشتن ماهیان سالم کمک شایانی می کند



پیام یاری(دانشجوی کارشناسی رشته شیلات)
دانشگاه آزاد واحد کرمانشاه
استاد راهنما:دکتر نسرین چوبکار
منابع
References:
۱)en.wikipedia.org/wiki/Symphysodon
۲)
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید)

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید)


پایگاه اطلاع رسانی شیلات ایران

[Boye_Gan2m]

کپور


انواع گونه های کپور ماهیان :
1- کپور معمولی 2- کپور نقره ای 3- کپورسرگنده
4- کپور علفخوار روش های پرورش
بهترین روش برای پرورش ماهیان گرمابی ، پرورش چند گونه ایست.چون دراین روش از تمامی سطوح غذایی موجود در استخر استفاده می شود و هیچ کدام از سطوح غذایی داخل استخر بلا استفاده نمی ماند علاوه بر آن در پرورش چند گونه ای ماهیان اثرات متقابل مثبت تغذیه ای بر روی یکدیگر می گذرانند. در پرورش ماهیان گرمابی بر خلاف پرورش ماهیان سردآبی ،پرورش تک گونه ای متداول نبوده و از نظر اقتصادی نیز به صرفه نیست همچنین پرورش به صورت دوگونه ای نیز متداول نیست و در شرایط خاص منطقه ای توصیه می شود زیرا این روش پرورش چند گونه ای دارد .در هر صورت شرایط خاص منطقه ای که ماهیان به صورت دو گونه ای پرورش داده می شوند . باید ترکیب گونه ها به صورتی باشد که با یکدیگر رقابت غذایی نداشته باشند .به همین علت پرورش ماهی کپورنقره ای با آمور، پرورش ماهی آمور با سر گنده می تواند صورت بگیرد ولی همانطور که قبلا گفته شد بهترین روش برای پرورش ماهیان گرمابی به خصوص در کشور ما روش پرورش چند گونه ای است.
ترکیب و تراکم کشت
ترکیب وتراکم گونه های ماهی در پرورش ماهیان گرمابی بستگی به استفاده از هواده و یا عدم استفاده از آن و همچنین شرایط منطقه ای مزارع پرورش ماهی دارد ولی به طور کلی ترکیب وتراکم ذیل از طرف معاونت تکثیر وپرورش دهندگان ماهی توصیه می شود.
الف-استخر های پرورش ماهی فاقد هوادهی
تراکم ماهی در هکتاربرابر5/3 تا 4هزارقطعه
1 ماهی کپور نقره ای 60-50 درصد
2 ماهی کپور25-20 درصد
3 ماهی آمور 20-15 درصد
4 ماهی سرگنده 10- 5درصد
علاوه بر این ،حدود ده درصد تلفات دوره پرورش در نظر گرفته می شود که در زمان کشت بچه ماهی باید به استخر اضافه گردد . با توجه به شرایط منطقه از نظر مدت زمان پرورش، دسترسی یا عدم دسترسی به غذای دستی ارزان ،زیاد بودن ویا کم بودن گیاهان استخر و همچنین دسترسی به علوفه ارزان ، ترکیب گونه ای کپور نقره ای ، کپور و آمور می تواند تا ده درصد افزایش یا کاهش یابد .
ب- استخرهای پرورش ماهی با هوادهی :
1. ماهی کپور نقره ای 55-50 درصد
2.ماهی کپور 25-20 درصد
3.ماهی آمور 20-15 درصد
4.ماهی سرگنده 10-5 درصد
دراین مورد نیز ترکیب گونه ها می توانذ تا ده درصد کاهش و یا افزایش یابد.
روش انتخاب گونه های اصلی در پرورش
این روش یکی از روش هایی است که دربعضی از کشورهای دنیا برای پرورش ماهیان گرمابی به کار برده می شود. در این روش با توجه به شرایط و امکانات موجوددر منطقه یکی از گونه ها به عنوان گونه اصلی انتخاب شده و بقیه ماهیان به صورت ماهیان جنبی همراه با آن پرورش داده می شوند . به عنوان مثال اگر در منطقه ای ضایعات کشاورزی محصولاتی مثل گندم ، جو، ذرت فراوان و ارزان قیمت باشد می توان در آن منطقه اقدام به پرورش ماهی کپور به عنوان ماهی اصلی و بقیه ماهیان به صورت جنبی نمود و یا ابنکه شرایط آب و هوایی منطقه و تعداد روزهای آفتابی و طول روز به حدی کم است که نمی توان با باروری استخر را در آن انتظار داشت. با در نظر گرفتن فضای مورد نیاز برای تغذیه ماهی کپور، می توان اقدام به پرورش آن به گونه اصلی نمود. در مناطقی که کود حیوانی فراوان و ارزان قیمت در اختیار بوده و طول مدت روز و تعداد روزهای آفتابی در طول زمان پرورش زیاد است و باروری طبیعی استخربه نحو مطلوب صورت می گیرد می توان از ماهی کپور نقره ای بعنوان گونه اصلی و سایر ماهیان به عنوان ماهی جنبی استفاده کرد . در مناطقی که استخرهای پرورش ماهی پوشیده از علف و گیاهان آبزی فراوان میشود و علوفه کاری در منطقه زیاد و ارزان است می توان اقدام به پرورش ماهی آمور به عنوان ماهی اصلی نمود . در شرایط کشور ما از بین سه گونه ماهی فوق که می توانندبه عنوان ماهی اصلی پرورش انتخاب شوند در بعضی از مناطق می توان از ماهی کپور به عنوان ماهی اصلی استفاده نمود. شرایط برای انتخاب ماهی آموربه عنوان گونه اصلی مناسب نبوده و مقرون به صرفه نیست .
ماهی کپور به عنوان ماهی اصلی
مشاهدات نشان می دهد که با افزایش باروری استخر، تعداد ماهیان کپور نقره ای و سرگنده افزوده می شود ولی تعداد ماهیان علفخوار ثابت می ماند و برای ماهیان جنبی یا ثانویه تلفات در نظر گرفته نمی شود. همچنین محصول ماهیان جانبی کمی بیشتر از ماهی اصلی است. ضریب تبدیل غذایی به این معنی است که چه مقذار غذا باید مصرف شود تا ماهی کپور یک کیلو افزایش وزن پیدا کند. بنابراین برای محاسبه میزان غذای لازم برای رسیدن به محصول برنامه ریزی شده ماهی کپور باید وزن محصول یا بازده خالص هر گونه ماهی از تفاوت وزن اولیه آن هنگام رها کردن در استخر با وزن نهایی آن به دست می آید. برای مثال اگر 600 قطعه ماهی کپور 100 گرمی در استخر رها شده باشد ، وزن اولیه آنها برابر با 60000=100*600 گرم وزن نهایی آنها نیز 650 کیلوگرم می باشد. بنابراین وزن خالص محصول برابر با 500=60-560 کیلوگرم است . باید توجه داشت که در پرورش نیمه متراکم به ماهیان جنبی یا ثانویه غذا داده نمی شود . وزن نهایی ماهیان مذکور نیز بدین صورت در نظر گرفته می شود :
1.کپور معمولی 1000-1200 گرم
2.سرگنده 1200-1400 گرم
3.علفخوار 800-1200 گرم
4. کپورنقره ای 800-1000 گرم
ماهی کپور نقره ای بعنوان ماهی اصلی
در این روش از ماهی کپور فقط برای به هم زدن گل کف استخرو گل آلود نمودن آب یا همیاری آن دراستخر استفاده می شود. میزان کود لازم برای فصل پرورش محاسبه و به تعداد هفته های موجود در فصل پرورش تقسیم می شود. کود دهی هر هفته انجام می پذیرد.اگر در طول فصل پرورش در هر هکتار از استخر 300-500 قطعه اردک را پرورش دهیم نیازی به کود دهی نیست. درپایان فصل پرورش ماهیان به اوزان زیر خواهند بود:
کپور نقره ای 1-2/1 کیلوگرم
کپور معمولی 8/0- 1 کیلوگرم
کپور علفخوار 2/1 کیلوگرم
کپور سر گنده 1-4/1 کیلوگرم
به نظر میرسد با توجه به شرایط فیزیکی و شیمیایی منابع آبی این مزرعه از روش اول یعنی گونه کپور معمولی به عنوان گونه اصلی از توجیه اقتصادی بیشتری برخوردار می باشد. به طور کلی سر دسته ماهیان پرورشی گرمابی ، کپور ماهیان هستند. آنها بزرگترین خوانواده ماهیان آب شیرین هستند. 90در صد ماهیان آب شیرین متعلق به این خانواده اند که 200 جنس دارند.

منبع :سایت اتحادیه پرورش دهندگان ماهی

[boy iran]

راهنمای جامع دارویی:

1- نقاط سفید کوچک بر روی پوست و باله ها ---- ایک ----- اگزالات مرمر سبز- انتقال - حرارت درمانی

2- پوشش مایل به زرد بر روی پوست و باله ها ----- مخملک ماهی ----- اگزالات مرمر سبز

3-نقاط سفید و یا خاکستری پنبه ای ( پوست و دور دهان ) ------ بیماری قارچی ----- متیلن بلو – داروهای ضد قارچ – قرص گریسوفولوین

4- حرکات سریع در مخزن ----- انگل ----- انواع داروهای ضد انگل

5 – برآمدگی های سیاه یا قرمز در زیر پوست ----- انگل ----- انواع داروهای ضد انگل

6- کدر شدن پوست – پوسته پوسته ( شیری رنگ ) ( موضعی یا کلی ) ------------ کوستیا –کیلودونلا -------- آکریفلاوین – سولفات مس

7- پوسیدگی و فساد باله ------- بیماری فساد باله ---------- نیتروفیورانتیون

8- رگه های قرمز بر روی پوست -------- پوسیدگی – انگل -------- تتراسایکلین ها –آکریفلاوین – پنی سیلین –

9- برامدگی زرد و سیاه بر روی پوست ----- ناشی از ایک ------ مورد 8

10 – زخم های کوچک ------ ناشی از درگیری و ... ------- مورد 8

11 – لاغری همراه با زخمهای ریش ریش ---- سل ---- تمام ماهی های آکواریوم از بین برود

12- باد کردن قسمتی از بدن ( یکدفعه ) --- استسقا ء --- آنتی بیوتیک ها ( فقط در مراحل اولیه جواب می دهد )

13- باد کردن قسمتی از یدن ( با بدن نرمال ) --- ورم پوستی یا شکمی مورد 12


14- بیرون زدن و برآمدگی چشم ---- بیماری چشمی --- پنی سیلین - آموکسی سیلین


15 – کدر شدن چشمها --- عوامل باکتریایی ------ آنتی بیوتیک – ضد باکتری – افزایش ویتامین آ

16- وجود لکه و سوراخ در نواحی سر و کله -------- بیماری حفره -------- افزایش ویتامین سی و داروی مترونیدازول

17- بی اشتهایی . سیاهی بدن . لاغر شدن . مدفوع سفید------- هگزامیتا --------- مترونیدازول

18- بی اشتهایی . سیاهی بدن . لاغر شدن . مدفوع سفید------- سایر تاژکداران شکمی و روده ای ---- گابروکول

19- شپش بر روی پوست ---- آرگولوس . اراگسیلوس ------- جداسازی . پنبه و الکل - ضد انگل ها ( آکریفلاوین - و .. )

20 - انگل بر روی آبشش و پوست ---- انگل ---- ضد انگل ها

21- کرم های آویزان از مقعد ------------ نماتود ------ ضد انگلها

22- کرم های قلبی شکل بر روی پوست -------- زالو - روش 19 به صورت همزمان

23 - نقاط ورم کرده سفید بر روی باله ها و پوست --- لیمفوکیست ها --- معمولا درمانی وجود ندارد

24 - مالیدن بدن به سنگ ها --- ایک - انکل پوستی و ... ---- اگزالات سبز . انواع ضد انگل ها

25 - تنفس بر سطح آب -- کمبود اکسیژن . افزایش دی اکسید کربن . توکسین .استرس --- پایین آوردن دما - افزایش هوادهی

26 - بیرون پریدن از سطح آب -- توکسین بالا . پی هاش بالا یا پایین --- تعویض مقدار زیادی از اب

27- زخم شدن باله ها . ابشش ها . پوست و.... - زخم --- پماد نیستاتین . اکریفلاوین - متیلن بلو - و......


نشانه ی
بیماری
عامل بیماری
درمان
ماهی جدید شما بدون هیچ گونه
نشانه ی بیماری مرده است
"
علایم تانک جدید"
افزودن ماهی به تانک گرم جدید می تواند ماهی را شکه کند و در بعضی مواقع مهلک باشد
.
از دست دادن اشتها
یک مشکل محیطی، ماهی که به تازگی اضافه شده است خوردن اغلب غذا ها به جز غذاهای زنده را رد می کند
.
شاید به خاطر شرایط بد آب و وجود اوره ی زیاد باشد
.مقداری از آب آکواریوم را تعویض نمایید.همچنین ممکن است به خاطر استرس بوده باشد.با ماهی های خود مهربان ترباشید.
2,3)
کرک های پنبه ای شکل بر روی بدن
قارچ ها
, (قارچ دهان)
در صورت مشاهده ی این بیماری می توانید از دارو های قارچ کش چون
"مالاشیت گرین" و حمام نمک استفاده کنید.(1 قاشق چایخوری برای هر 4 لیتر آب)
1)
لکه های سفید کوچک بر روی بدن سر و باله ها
سفیدک
(ایک)
بیماری ای بسبار مطرح
(خصوصا در آکواریوم های جدید) روش های مختلفی برای جلوگیری از انتشار آن وجود دارد که بهترین آن استفاده از نمک است(1 قاشق چایخوری به ازای هر 4 لیتر آب)
8)فرسایش در غشای نرمعشای باله ها)

دم خوره، فاسد شدن باله ها
قبل از بروز عفونت ثانوی درمان را شروع کنید
.عفونت ثانوی بعد از چند روز قسمت اعظم باله ها را از بین می برد.برای درمان می توانید از آنتی بیوتیک ها به همراه حمام نمک استفاده کنید.
ظاهر شدن پرده ای نسبتا سفید بر روی چشم ماهی
کیفیت بد آب ، وجود کلرین در آب
کیفیت بد آب
: تعویض منظم آب از جمله احتیاجات ماهی ها هستند.
وجود کلر
:از داروی ضد کلر قبل از قرار دادن ماهی در تانک استفاده کنید.و یا مدت 24 ساعت بعد از پر کردن تانک ماهی ها را بدان منتقل کنید.
4)
ماهی ها در کف آکواریوم نفس نفس می زنند.در اطراف آبشش ها رگه های قرمزی به چشم می خورد.
به احتمال زیاد به خاطر کمبود اکسیژن و یا نوعی بیماری آبششی
اگر ماهیان زیادی دارید پمپ هوا کارساز خواهد بود
.به اندازه ی کافی اکسیژن در اختیار ماهی ها قرار دهید.در مورد بیماری آبششی اطلاعاتی در دسترس نمی باشد.
5)کرم هایی از آبشش ماهی آویزان شده اند و ماهی دائم نفس نفس می زند.
کرم آبشش
Dactylogyrus

یکی دیگر از انگل ها می باشد
.از دارو های ضد انگل طبق دستور استفاده کنید.
7)
قرمز شدن پوست،یا پدیدار شدن نقاط قرمز بر روی باله ها
ویروس،زخم،عفونت باکتریالی
ویروس ها تنها توسط میکروسکوپ قابل مشاهده هستند و بیناری ای علاج ناپذیر اس و لی می توانید در مراحل اولیه از آنتی باکتری ها و یا حمام نمک طولانی مدت استفاده کنید
.(3-5 گرم برای هر لیتر برای مدت چند روز)
باله ها سیخ ایستاده اند و ماهی پف کرده است
.
استسقا
(آب آوردن شکم)
به نظر می رسد که مربوط به عفونت های باکتریایی باشد
.ولی هیچ درمانی در مورد آن وجود ندارد.
کرم های کوچکی چون انگل ها ار ماهی ها آویزان هستند و ماهی مدام خود را به سنک های داخل آکواریوم می مالد
.
کرم های لنگری
(Lernea)
ممکن است تعداد زیادی از انگل ها
(ی سخت پوست) در اطراف ماهی ها و در تانک شما موجود باشد.می توانید از داروی ضد انگل و یا نمک استفاده کنید.
6)
رنگ قسمتی از پوست بدن ماهی کدر تر شده است.
تولید بیش از حد بلغم
این بیماری توسط فقدان برخی مواد معدنی ظاهر می گردد
.سعی کنید از ریز مغذی ها و ویتامین های گروهB استفاده کنید.
مسلما آکواریوم داران می خواهند ماهی های خود را حفظ کنند و به همین منظور اقدام به خرید برخی دارو ها می کنند و در بعضی مواقع این دارو ها موثر واقع می شود.ولی یک هشدار قبل از مصرف این دارو ها باید مورد توجه قرار گیرد:بعضی از دارو ها می توانند در مدت طولانی زیان آور باشند. درمان توسط "مالاشیت گرین" و "متیلن بلو" می تواند موثر باشد ولی متاسفانه همین داروها برخی از باکتری های مفید را نیز از بین می برند. برخی از دارو ها در طول مدت درمان موجب می شوند کربن و زئولیت از بین بروند. و این امر عامل موثری است که با از دست دادن این باکتری ها(مواد) نیم چرخه ی کربن/ زئولیت ناقص بماند.
حمام نمک
یکی از راه های موثر در درمان بیماری ماهی ها حمام نمک است که کزیت آن از بین نبردن باکتری های کفید می باشد. حمام نمک یکی از بهترین دارو های ضد عفونی کننده و ضد قارچ است.اگر می خواهید برای درمان از غلظت زیاد نمک استفاده کنید بهتر است به تدریج مقدار نمک مورد نظر را اضافه کنید تا به ماهی ها هم فشار وارد نشود و دچار اختلال نگردند.در بعضی از مواقع استفاده از حمام نمک برای مدت کوتاه می تواند بسیار مفید و موثر باشد.برای این منظور از مفدار بیشتری نمک استفاده می کنیم.(10 گرم بر لیتر برای مدت 30 دقیقه)


پیشگیری از بیماری ها

برای سالم نگاه داشتن ماهی ها در آکواریوم و فراهم کردن زندگی طولانی برای آنها برای اجتناب از بیماری ها باید به توصیه های زیر توجه نمود.و با انجام اقدامات مناسب از آغاز بیماری جلوگیری کنیم.
۱- ماهی تازه را قبل از ورود در آکواریوم قرنطینه نگهداری کنید.
۲- برای هر مخزن از تور ماهی گیری مخصوص به خود استفاده کنید.
۳- تورها و وسایلی را که مستقیما با آب آکواریوم در تماس است باید به طور جداگانه در یک محلول غلیظ از مایع ضدعفونی کننده در هنگام خروج از آب آکواریوم و قبل از ورود به آن ضد عفونی شده و سپس با آب پاکیزه شسته شوند.
۴- دست های شما باید پس از خروج از یک مخزن و قبل از ورود به مخزن کاملا ضد عفونی شده و سپس با آب پاکیزه شسته شوند.
۵- آب نباید از یک مخزن به مخزنی دیگر انتقال یابد.
۶-گیاهانی که در آکواریوم های خالی از ماهی رشد کرده اند می تواند ناقل انگل های خطرناکی به درون آب آکواریوم باشند. قبل از ورود این نوع گیاهان به درون آکواریوم می توانید آنها را در یک محلول زاج سفید ضد عفونی کنید

عواملی که در اثر آنها حالات عصبی ایجاد می شود
۱- تغییرات سریع درجه حرارت
۲-تغییرات سریع Ph آب
۳-تغییرات سریع Dh (سختی ) آب
۴-تحریکات عصبی و ایجاد شوک و استرس
۵-ضربه زدن به آکواریوم و ایجاد ترس در ماهی ها
۶-خاموش و روشن کردن نا به جای رو شنی آکواریوم

نور دهی به آکواریوم

مسلما هر آکواریومی برای زیبایی خود نیاز به نور دارد . از طرفی این نور باید بتواند در رشد گیاهان داخل آکواریوم نیز تاثیر گذار باشد.اما همانطور که می دانید قرار دادن آکواریوم در معرض نور طبیعی خورشید متاسفانه موجبات رشد جلبک ها را فراهم خواهد آورد.

برای جلوگیری از این منظور جهت نور دادن به آکواریوم تماما از لامپ های فلورسنت( مهتابی) استفاده میکنیم.
بهتر است در مورد آکواریوم دیسکاس بر اساس تجربه ترکیبی از نورهای آبی و سفید مورد استفاده قرار بگیرد.
بهترین زمان ها برای روشن کردن لامپ ها صبح تا ظهر و سپس خاموش کردن لامپ و مجدا بعد از ۳ ساعت خاموشی دوباره ۵ یا ۶ ساعت روشن می کنیم.
نکته:
دقت کنید به هیچ عنوان در زمان تاریکی آکواریوم و استراحت ماهی ها اقدام به غذا دادن نکنید و اگر از زمان غذا دادن نیز حداقل ۱ ساعت نگذشته است نورهای آکواریوم را قطع ننمایید.

ورم شکمی
تقریبا تمام گونه های ماهی ها از جمله دیسکاس می توانند به اینبیماری مبتلا شوند. وقتی که یک ماهی به این بیماری مبتلا میشود مقدار زیادی باکتریرا در آب رها می کند و تقریبا تمام ماهی ها را به این بیماری دچار میسازد. در اغلبموارد این طور به نظر می رسد که شکم ماهی تا نقطه نهایی و حد انفجار باد کرده است وحتی پوست ماهی در روی شکم و ناحیه باد کرده ترکیده و یا خیلی نازک و شفاف شده است. در این حالت ماهی در زیر سطح آب به عقب و جلو تاب میخورد و فاقد هرگونه حرکت جهشی(و یا به میزان بسیار محدود ) می باشد. پاسخ های چشما ماهی اغلب ضعیف و مقعد ماهیمتورم می شود. باله ها نیز توسطماهی جمع میگردند. در نهایت به دلیل پیشرفت بیماریماهی خواهد مرد.روشدرمان برای این بیماری بسیار?ساده است.
اما همیشه پیشگیری بهتر از درمان است.?حالا چکار کردیم کهاین طور شده ؟!؟!؟!


1-غذای تکراری
2-شکشدید
3-خوردن یک چیز غیر غابل هضم(در اروانا بیشتر دیده میشود چون دهان بزرگیدارند) اما بیشتر به خاطر غذای تکراری است


شما اگر از فیبر استفاده کنید90% به این مشکل دچار نمی شوید.

رنگدانه هاي كارتنويد كه در چربي حل ميشوند (كاروتين و زانتوفيليس) باعث رنگ بخشيدن به پوست ، گوشت و تخمهاي بسياري از ماهيها هستند. من مقاله اي خواندم كه حاكي از اهميت ويژه غذايي اين رنگدانه ها نيز بود.
حتي يكي از عوامل كه در بقاي تخمهاي لقاء يافته و خارج شدن لارو از آنها تاثير دارد تمركز همين ذرات در نطفه تخم و رژيم غذايي ماهي ماده قبل از تخم ريزي است. همچنين ذرات كاروتنويد بنوعي وظيفه محافظت از غشاء بسيار نازك و ديگر قسمتهاي حساس تخمها را دارند. فراموش نكنيد كه در صورت وجود رنگدانه هاي كاروتنويد در غذاي ماهي بايد مقدار ويتامين E و آنتي اكسيدان ها را نيز افزايش داد.

[boy iran]

معرفی ماهیان زنده زا= انواع مولی - گوپی پلاتی - دم شمشیری

ماهی گوپی!!!

نام ماهیان : گوپی
طول حداکثر: 6 سانتی متر
سطح شنا: میان آب
مکانهای جاگیری :میان تخته سنگهاو گیاهان آبزی
نور مناسب: روشن ، بدون تابش مستقیم آفتاب
همزیستی: سازگار با تمام ماهیان
تغذیه: غذای خشک
خصوصیات فیزیکوشیمیایی : دما 25درجه سانتی گراد - سختی آب 20 درجه - PH= 7
دشواری نگهداری: گروه 2

رفتار و نوع تولید مثل : زنده زا،یکی از فراگیرترین و زیباترین ماهیان اکواریومی بوده و تقریباً تمامی رنگهای موجود در رنگین کمان را میتوان در ماهیان گوپی مشاهده کرد. تکثیرکنندگان گوپی با اصلاح نژاد به انواع مختلف گوپی دست یافته اند. تکثیر آن در اکواریوم امکان پذیر است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

براي نگهداري از ماهي گوپي توصيه مي شود آکوارومی کوچک با حجم 20 گالن همراه با مقدار زیادی گیاه آكواريومي نظیر java Fern و java Moss استفاده شود. گیاهان فوق مقاوم هستند و می توانند ترکیبات آب سخت را که برای گوپی ها مطلوب است تحمل كنند.
خانواده گوپي
گوپی ها از وابستگان مولی ها، پداتی ها و دم شمشیری ها هستند که نام خانواده این گونه Poeciliidae می باشد. همه آنها زنده زا هستند به این معنی که بچه زا می باشند. این ماهیها گونه هایی هستند که بین آنها سازگاری وجود دارد. بنابر این شما می توانید آنها را در کنار هم بدون هیچ خطری نگهداری کنید.
ماهی گوپی معمولا PH در محدوده متوسط یعنی 7 (خنثی) را ترجیح می دهد اما می تواند خود را با شرایطی پایین تر تا 6 و در نهایت تا بالای محدوده 7 (نزدیک به 8) وفق دهد و ( اگرچه آنها آب سخت را به خوبی تحمل می کنند) سختی آب می بایست در حد متوسطی باشد. هنمچنین در مقابل سختی كم مقاومت نيستند. درجه حرارت محيط نگهداري آنها می بایستی پایین تر از 75 درجه فارنهایت باشد اما می توانند درجه حرارتی مابین 60تا 80 درجه فارنهایت را نيز تحمل کنند.

از گوپی ها استفاده گسترده اي براي كنترل پشه مي شود و به عنوان غذاي اين ماهي پشه هايي كه تهديدي براي انتقال بيماري مالاريا هستند را مي توان استفاده كرد.
شما می توانید در آکواریوم خانه خود به گوپی ها غذاهای خشک شده، فریزری، لارو قرمز رنگ پشه های ریز، توبی فیکس، میگوی آب شور و همچنین غذاهای آماده که حاوی حجم بالای سبزیجاتی نظیر Spirulina است، بدهید.
هیچگاه به آنها بیشتر از آنچه که در 1 دقیقه می توانند بخورند غذا ندهید. باقیمانده غذايي که خورده نمی شود تجزیه شده و مخزن را آلوده می کند. اگر بخشي از غذاي آنها خورده نشد، آنها را جمع آوری کنید. به گوپی هایتان در وعده های کمتر مثلا 2 دفعه در طول روز غذا دهید.

گوپیها را با ماهی Betta (نوعی ماهی آکواریومی) یا دیگر ماهیهایی که جنبش و حرکت کمی دارند نگهداری نکنید زیرا آنها به باله های خودشان صدمه خواهند زد. همچنین ممکن است به خودشان آسیب برسانند.
بنابراین بهترین راه این است که چندین گوپی را بصورت زوجی برای کاهش حالت تهاجمی و جنگجویی ماهیها در آکواریوم با هم نگهداری کنید.
ماهی گوپی نر باله های بلندتر با رنگهای جالب توجهی دارد و بقیه خصوصیات ظاهری اش نسبت به ماده که معمولا بزرگتر است برابری دارد.
گوپیها در آبهایی که کیفیت بهتری دارد سالم تر خواهند بود. برنامه غذایی مناسب همراه با آبی که زود به زود تعویض شود محیطی سالم تر را ایجاد می کند. بهترین مقدار تعویض 10 تا 15 درصد آن هر هفته یا 20 تا 25 درصد در هفته های بعد توصیه می گردد.
تکثیر گوپی ها خیلی آسان است. در حقیقت تنها چیزی که نیاز است یک نر همراه 2 ماده می باشد. حال ممکن است این سوال در ذهن شما بوجود آید که چرا فقط 1 ماده مورد نیاز نیست؟ این مسئله به این خاطر است که گوپی های نر بیشتر وقت و نیرویشان را صرف جلب توجه کردن ماده ها می کنند. بنابراین بهتر است که در ازای 1 نر دو ماهی ماده موجود باشد تا ماده ها هر از چند گاهی فرصت استراحت داشته باشند.
گوپی نر، گوپی ماده را بارور می کند. به این صورت که از باله مخرجی اش یا همان منفذ تناسلی استفاده کرده و این کار را انجام می دهد. ماده هایی که باردار می باشند معمولا در محیط تاریک ظاهر می شوند و اطراف مخرج و همینطور بدنشان افزایش حجم پیدا می کند.

ما توصیه می کنیم که ماهی های ماده باردار را از داخل ماهي دان به مخزن زایشگاه برای تولد بچه هایشان انتقال دهید.

اگر بعد از تولد نوزادان، بالغين را از داخل جعبه زایمان خارج نکنید، بزرگترها، نوزادان را خواهند خورد (حتی اگر مادرشان باشد).

اين ماهي با ساير ماهیهایی که همگی در رده زنده زا ها هستند مانند:
تتراها، رازبوراها، گورامی ها، ماهیان رنگین کمان، گریدوراس ها، پلکوها، لوچ ها، گورامی دارف (کوتوله) و گربه ماهیان کوچک سازگاري دارند

[boy iran]

خفاش ماهی آب شیرین


کلا این ماهی -ماهی نجیب زیبا صلح جو و با وقاری میباشد که شاید شما هم برای همین لقبش را سلطان قلب ها نامیدیدش


نکته مهم درباره این ماهی زیبا اینه که به آبی با کیفیت خوب تقریبا همانند پارامترهای آب دی****** ماهین و کلا به جای نسبتا بزرگی برای رشدشون احتیاج دارن میتوانند تا اندازه های بسیار بزرگی برسند حتی ته 1 متر من 50 cm تو پلاسکو دیدم که برای خودش هیولای میشه و مثل 1 بولدوزر شن ها رو تو دهنش میمکه و بیرون میده ولی رشد نسبتا کندی داره شاید سالی به 5 cm در صورت بهترین شرایط برسه به آبی با شرایط خنک تر نسبت به ماهی های دیگه احتیاج داره دمای آب مثل ماهیان گلدفیش رو میپسنده تو دمای بالا هم تحمل میاره ولی زیاد سر حال به نظر نمیرسه دارای رفتار اجتماعی خوبی و با پوزه خرگوشي های دیگه هم سر حالتر به نظر میرسد و هم رشد بهتری داره با ماهی های آرام وصلحجو نگاهداریش نمای بعضی از دوستای من با سیلور شارک که نگهش داشتن منجر به مرگ این ماهی شده چند روز اول که خریدیش ممکن 1کمی خجالتی باشه و غذا نخوره که بمرور زمان به شرایطش خو میگیره با دی****** ماهیان و انجل ها بخوبی سازگاری داره در مورد غذاشم دارای رژیم غذایی همه چیز خوار است و در وعده های غذاییش غذاهای گیاهای رو فراموش نکنید جلبک ها بهشون رشد خوبی میدن از غذا های ورقه ای هم میخورند عاشق کر م خونی هستند بعضی از دوستان با دست بهش غذا میدنند
تزئینات تانکشونم مثل دی****** ماهیا ن میباشه که معمولا به جایی برای پنهان شدن نیاز ندارنند خوش عمرند یعنی بالای 20 سالم عمرشون گذارش شده جزو ماهیان در حال انقراضند متاسفانه و در دنیا دارای قیمت فروش بالایی میباشند کلا در ایران به نام پوزه خرگوشي معروفند اما نامهای مهمترش در جاهای دیگر از قرار شارک باله بلند و خفاش ماهی آب شیرین هستش که خفاش ماهی آب شیرین به نظر من بهش بیشتر میاد باد گذشت سن از رنگ نوارهای روی بدن این ماهی کاسته میشود
دارای رنگ راه راه با خطوط سفید و گاهی یفید آلبیانویی میباشنند که بسیار کمیاب است

تکثیرشون در آکواریوم ها بسیار مشکل هست


اینم چند تا عکس از این ماهی مظلوم



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[boy iran]

ماهی دیسکاس


دیسکویس از خانواده سیچلایدها بوده و بومی آمریکای جنوبی می باشد. این ماهی ها تا حدود 18 – 15 سانتیمتر رشد می کنند.

درجه حرارت مناسب برای دیسکوس حدود 30 – 25 درجه بوده و آب آنها نیز باید تا حدودی اسیدی باشد. اگرچه دیسکوس ها ماهیان صلح جویی هستند ولی نگه داری آنها بصورت جداگانه در تانک توصیه می شود زیرا دمایی که آنها نیارمند آن هستند از دمای قابل تحمل بسیاری از گونه ها بالا تر است. با وجود این بهتر است به ماهیان صلح جو و گرما دوست چون تترایل کاردنیال، لوچ دلقک و … نگه داری شوند. دیسکوس ها نباید با آنجل هایی که از بیماری انگلی رنج می برند نگهداری شوند. دیسکوس ها باید در تانکهای بزرگ و دراز با کف پوش نرم و لایه ای از گیاهان شناور به منظور کنترل و کمتر کردن نور نگهداری شوند. سنگ و یا صخره ها نباید به قدری بزرگ باشند که فضای شنا کردن را از آنها بگیرد. توجه ویژه ای نیز باید به کیفیت آب نمود. تعویض مرتب قسمتی ازآب یکی از نیاز های اساسی این ماهی هاست. غذای مناسب این ماهی شامل کرم خونی زنده، لاروپشه، کرم خاکی، کرم سفید، گوشت میگو و (پودر)اسپیرولینا (برای افزایش رنگ آنها)می باشد . دل گاو و یا غذا های شیمیایی می توانند از جمله گزینه های ذخیره و تفریحی باشند. غذا های گیاهی همچون اسفناج نیز می توانند مورد استفاده قرار گیرند ولی باید توجه داشت که نباید محتوای اصلی غذای آنها را تشکیل دهد. به دلیل این که تشخیص جنسیت آنها تا حدی مشکل است، بهترین راه داشتن 6 – 4 ماهی کوچک برای انتخاب جفت می باشد.

اگر آنها در شرایت مطلوب نگهداری شوند( آب نرم و کمی اسیدی با تعویض هفتگی مقداری از آب ) دیسکوس ها راحت تر در آکواریوم تکثیر خواهند شد ولی باز هم تکثیر آنها امری مشکل است. بچه ها در هفته اول با ماده ی لزجی که از بدن والدین ترشح می شود تغذیه می شود.

روشهایی برای انتخاب دیسکوس سالم و مناسب:

- اولین گام نگاه کردن به دیسکوس ها در ماهی فروشی است. آیا ماهی ها فعال هستند و در گوشه ای پنهان نمی شوند؟ دیسکوس هایی که مریض هستند و یا شوک بدانها وارد شده تیره تر و کمرنگتر می شوند.

- چک کنید و ببینید آیا ماهی مریض و یا مرده در تانک آنها وجود دارد. اگر چنین بود از انتخاب ماهی از آن تانک خودداری کنید.

- نشانه هایی از دارو در آب آکواریوم بدین معنی است که دیسکوس ها مریض هستند یا تازه از یک مریضی باز گشته اند.

- آیا زخم ها و یا جراهاتی روی بدن ماهی وجود دارد؟

- آیا آبشش ها کوتاه و یا نافرم نیستند؟ ( رویه های آبشش باید بطور کامل آبشش را بپوشانند.) همچنین تنفس سنگین را نیز چک کنید.

- چشم ها باید ساف و شفاف باشند. باید از دیسکوس هایی با چشمان کثیف – کدر و تار دوری کنید.

- از ماهی هایی با اسکلت بندی کج و نافرم اجتناب نمایید.

- نگاهی دقیق به ماهی ها کنید و از عدم وجود هر گونه انگل خارجی بر روی بدن ماهی ها اطمینان حاصل کنید.

- همچنین اگر ممکن باشد از فروشنده بخواهید که به آنها غذا بدهد و مشاهده کنید که آیا اشتهای کافی و مناسب دارند.

- از خرید ماهی هایی که باله های نازک و لاغر دارند خودداری کنید. این مورد می تواند از وجود انگل های خارجی ناشی شود.

- دیسکوس سالم باید دارای پیشانی عریض و بزرگ باشد.

- از ماهی هایی که پولک های کامل و مرتب ندارند دوری کنید.

- اطمینان حاصل کنید که اندازه چشم ها در مقایسه با بدن بزرگ نیست. این حالت نشان دهنده عدم رشد کامل ماهی می باشد. ( سن ماهی نسبت به اندازه آن بیشتر است.)

- دیسکوس باید اندامی گرد داشته باشد.

- از خرید ماهی هایی که باله هایشانم را جمع می کنند خود داری کنید.

نکاتی برای بعد از خریداری دیسکوس:

- سعی کنید ماهی جدید را قرنطینه کنید.

برای جلوگیری از انتقال بیماری از مخلوط کردن ماهی هایی که از منابع مختلف خریداری کرده اید خود دار کنید.

- دیسکوس های جوان باید چندین بار در روز تغذیه شوند تا رشد صحیحی داشته باشند.

- تعویض منظم آب در داشتن ماهیان سالم کمک شایانی می کند.

-از تغذیه دیسکوس با کرم توبی فکس جدا خودداری کنید.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[boy iran]

معرفی خانواده گربه ماهیان=کوریدوراس - وارانه - شیشه ای - مکنده و ...
کوریدوراس ها از دسته ماهیان کت فیش هستند . به طور کل آنها بسیار ریز و صلح طلب هستند . برای نگهداری هرچه بهتر از آنها باید به طور گروهی و دسته ای نگهداری شوند . کوریدوراس ها دسته جمعی هستند و خیلی دوست دارن به دسته ای شناور از نوع خودشان بپیوندند . پیشنهاد میشود به هیچ وجه ممکن کمتر از ۳ از آنها را نگهداری نکنید . گاهی شما که برای مدتی کوتاه است این ماهی را خریداری کردید ، دیده اید که چند تا از آنها در یک خندق مانند و گودال جمع شده اند و هیچ حرکتی نمی کنند . در بعضی از این شرایط شخص گمان میکند که ماهی مریض شده و یا دچار ضربه خوردگی شده است و از داروهای موجود استفاده میکند . خیر . کوریدوراس ها بعد از جستو جویی که در آکواریوم و لا به لای سنگها میکنند ، خسته می شوند و برای مدتی استراحت میکنند . آنها در کف آکواریوم و روی سنگها هستند و از مفساد غذاها و باقی غذای خورده نشده ی ماهیان استفاده می کنند . انها نظافت چیان رایگان هستند که در اکواریوم شما فعالیت میکنند و تا حد بسیار زیادی می توانند از آلوده شدن آب و خود آکواریوم جلوگیری کنند . ولی به این منظور نیست که آنها تا ابد آکواریوم را نظافت می کنند .
تولید مثل کوریدوراس ها چندا کار سختی نیست . فقط برای تولی مثل آنها باید آب آکواریوم مناسب و تمیز و دارای استادارد باشد . برای تولید مثل کوریدوراس ها چند عدد برای جنس نر برای چندین جنس ماده کافی است . در هنگام جفت گیری ماهی نر در کنار ماهی ماده حرکت می کند و آن را برای تخم ریزی تشویق می کند . نحوه ی تخم ریزی بدین شکل است که ماهی ماده محلی گود را برای تخم ریزی انتخاب میکند و تخم ها را رها مکند و هر تخمی که توسط ماهی نر بارور می شود به سطح آب می آید . تعداد تخم های کوریدوراس ها متفاوت است و آنها به نوزادان خود عشق می ورزند .
در میان گونه های متفاوت این ماهی ، کوریدورای برنزه ای از همه محبوب تر است . کوریدوراس پاندا از انواع دیگر هم بزرگتر و هم وحشی تر است . کوریدوراس خشن ، کوریدوراس راهزن و کوریدوراس فلفلی هم میتوانند از جمله ماهیان قابل نگهداری شوند . نگهداری از کوریدوراس ها بسیار آسان است و آنها خود را با هر شرایطی وقف میدهند .


اما : این ماهی از خانواده ی Callich thydae است و قابل نگهداری با تمامی ماهیان آکواریومی و بغیر از ماهیان گشتخوار قابل نگهداری هستش . PH مناسب برای این ماهی تاثیر چندانی در کار و فعالیت او ندارد ولی بهتر است در محدوده ی ۶.۵ الی ۷ باشد . دمای مناسب برای این ماهی ۲۷ درجه است ولی قادر اند دمای ۱۸ درجه و ۳۲ درجه را برای مدتی تحمل کنند . در ایرن این ماهی به کفخوار معروف است و قیمت معمولی آن از ۵۰۰ تومان تا ۸۰۰ تومان هم میرسد . ولی بهترین نوع کوریدوراس های پرورش یافته در ایران کوریدوراس جولی است که قیمتی بالغ بر ۱۵۰۰ الی ۲۰۰ تومان دارد .



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[boy iran]

معرفی ماهیان شبیه شربت=انواع بارب - دانیو - تایگر - لوچ - شارک ها - مار ماهی پلنگی -
نام علمی ماهی : Botia macracantha
نام عمومی ماهی : لوچ دلقک
خانواده : Cobitidae
خاستگاه : سامارتا , بارنیو و Indonesia
PH : 7 ( تقریبا خنثی )
دما : 26-30 درجه سانتیگراد
غذا : همه چیز خوار : غذای زنده, دل گاو, غذای فریزی و خزه دریایی
اندازه تانک مورد نیاز : 80 گالن
سطح شنا : معمولا در کف آب
رفتار و نوع تولید مثل :
این ماهی بسیار خجالتی است و جزو ماهیان شب زیست است .تخته سنگها و غارها و لوله های پلاستیکی محیط بسیار خوبی برای مخفی شده لوچ است . اما سرانجام لوچ شما یاد می گیرد که از مخفیگاه خود بیرون بیاید .
این ماهی بندرت در اسارت تکثیر شده است . ماهی ماده نسبت به نر لاغر تر است و همینطور ماهی نر باله انتهایش بزرگتر است .
در زير هر دو چشم زائده اي تيغ مانند موجود است كه هنگام در گيري از آن استفاده مي كند . و جزو ماهياني است كه به پهلو مي شود و اين رفتار را نبايد ناشي از بيماري دانست . داراي لبهاي ضخيم و 3 تا 6 سبيلك حسي . اندازه در طبيعت تا 30 سانتي متر هم مي رسد اما در آكواريوم به اين اندازه رشد نمي كند .
از خانواده اين گونه مي توان از لوچ نيم نوار ، لوچ راه راه ، لوچ هوا شناس ، و لوچ خار دار را نام برد .



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[boy iran]

جک دمپسی
جک دمپسی – Jack Dempsey :



این ماهی از لحاظ سیستماتیک در راسته سوف ماهیان و خانواده سیکلیدها و جنس سیکلاسوما قرار میگیره . نام علمی این ماهی Cichlasoma octofasciatum ست . واژه octofasciatum به معنی هشت خط هست و اشاره به 8 نوار تیره عرضی داره که روی بدن ماهی کشیده شده . این ماهی در بازار ایران اسامی گوناگونی داره مثل سیکلید کله قویی !
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]






ماهی جک دمپسی یک ماهی رنگارنگ زیبا ست . هر چند که استرس می تونه رنگ این ماهی رو تحت تاثیر قرار بده و به خاکستری یا سیاه دگرگون کنه ؛ اما اگر در شرایط خوبی نگهداری بشه واقعن زیباست و رنگی دیدنی داره ؛ زمینه ای تیره با نقاط بسیار زیبا و درخشان مثل جواهر ! بعضی از انواع این ماهی هم کمیاب هستن و همین کمیاب بودن باعث افزایش قیمت جهانی اونها شده .

این ماهی در اصل بومی آمریکای مرکزیه . دمای 22 تا 30 درجه سانتی گراد رو تحمل کرده ولی 25 تا 28 درجه برای زیستش مناسب تره .p.H خنثی و در محدوده 7 تا 8 مناسبه . طول عمر این ماهی بیش از 10 سال گزارش شده . طول ماهی تا 20 سانتی متر هم میرسه و در این اندازه آماده تولید مثل میشه . ماهی جک دمپسی در زیستگاه طبیعی از کرم ها ، سخت پوستان ، حشرات و ماهیان کوچک تغذیه می کنه . ولی در آکواریوم میشه با غذاهای مختلف تغذیه ش کرد و از این لحاظ ماهی سخت گیری نیست . در زمان نوزادی باید اونها رو با آرتمیاهای زنده درشت و کرم خاکی زنده تغذیه کرد . از غذا های خشک و فریز شده از کرم توبیفکس ( مکعب های کوچک ) استفاده میکنن . همینطور کرم خونی منجمد . بهتره که از غذاهای شرکت تترا که بصورت پولکی یا Flake و گرانول برای این نوع ماهی ها بنام تترا سیکلید تهیه شده استفاده کرد !



- تفاوت ماده و نر و شیوه تولید مثل سیکلید جک دمپسی :

سن بلوغ جنسی این ماهی در شرایط نرمال در حدود یک سالگی و به طور کلی زیر 15 ماهگی پس از تولد رخ میده و پس از بلوغ می تونه چند بار در سال تخم ریزی کنه . این ماهی بین 500 تا 800 تخم میریزه . رفتار تولید مثلی ماهی جک دمپسی مانند رفتار کلاسیک بیشتر سیکلید هاست .این ماهی یکی از ساده ترین ماهیان برای تکثیر شناخته میشه . در موقع تکثیر بهترین دما سیکلید ۲۶ درجه سانتی گراد هست . نر ها معمولا بزرگ تر ، رنگین تر و دارای باله دمی و مخرجی دراز تری هستن . همچنین در نرهای مسن تجمع بافت چربی بیشتری رو میشه در ناحیه سر مشاهده کرد و به همین جهت در ایران به این ماهی گاه کله قویی هم گفته میشه !



- رفتار شناسی ماهی جک دمپسی :

ماهی جک دمپسی ماهی شرور و ستیزه جوو نا آرومیه و معمولن تند خوییش رو با جوئل فیش یا جواهر ماهی مقایسه میکنن . البته گاهی خجالتی به نظر میآد و اگر در دکور آکواریوم غارهایی برای مخفی شدن این ماهی درست کنید ، بیشتر ترجیح میده که در این پناهگاه ها استراحت کنه . نگهداری ماهیان نر این گونه با هم در یک مخزن مشکل سازه ( مگر اینکه مخزن خیلی بزرگ باشه ) در ضمن معرفی ماهی ماده غیر بالغ یا غیر آماده به مخزن حاوی نر بالغ در زمان تولید مثل ممکنه باعث مرگ ماهی ماده به وسیله ماهی نر بشه ؛ از طرفی ، وقتی یک نر و ماده آماده با هم جفت شدن ، آکواریوم محیط نا امنی برای سایر ماهیها ( چه از این گونه و چه سایر گونه ها ) بوجود میاد چون با نزدیک شدن ماهی های دیگه به محل تخم ریزی دمپسی ها ، سرنوشتشون مرگ یا آسیب های جدی خواهد بود . برای تخم ریزی ، ابتدا سنگ صاف و صیقلی ای مثل یک تکه سرامیک رو در داخل آکواریوم اونها قرار میدیم . والدین اقدام به پاک نمودن سطح اون می کنن . سپس تخم ریزی و لقاح انجام می شه . طول دوره انکوباسیون ( یعنی زمانی که طول می کشه تا نوزادان از تخم خارج بشن ) سه روز بوده و پس از اون والدین نوزادان رو در گودالی که از قبل در کف ماسه های آکواریوم حفر کردن میبرن و در اونجا ازشون مراقبت میکنن !



معمولا ماهی ها هر روز یا یک روز در میون گودال جدیدی ساخته و بچه ماهیان رو به اونجا منتقل می کنن و این کار تا روز دهم تولد یعنی تا زمانی که شنای آزاد بچه ماهیان شروع می شه ادامه پیدا میکنه ! نکته مهم در پرورش این ماهی ها اینه که دمپسی ها از تخم ها و نوزادان به شکل بسیار مطلوبی مراقبت میکنن و مراقبت از نوزادان بین ماهی نر و ماده تقسیم می شه . رفتار این ماهیها با فرزندان به حدی دوستانه ست که پرورش دهنده ها یک جفت از این ماهی ها رو در آکوآریوم بسیار بزرگی قرار میدن تا وقتی بچه ها بزرگ شدن جای کافی برای همه ماهی ها وجود داشته باشه و بینشون نزاع در نگیره ! پدر و مادر بچه ها رو بصورت گروهی اداره میکنن و از پراکنده شدن اونها جلوگیری می کنن تا با این کار بتونن مراقبت بهتری ازشون بعمل بیارن . بچه ماهیها تا زمانیکه به سن بلوغ نرسیدن می تونن با پدر و مادر در یک مخزن به خوبی زندگی کنن .

در مورد دکوراسیون دلخواه این ماهی باید گفت که جک دمپسی و بسیاری از سیکلید ها با کندن زمین و خارج نمودن گیاهان از بستر باعث تخریب اونها میشن . بهترین محل برای اونها آکواریومی صخره ای با تکه های کنده درخت و نوز ضعیف هست . همچنین ریشه های زیر آبی و تکه های چوب در زیستگاه طبیعی اونها فراوونه و میشه با اضافه کردن چنین اجسامی به آکوآریوم در طبیعی تر کردن محل زندگی اونها اقدام کرد . از کوزه های سفالی هم لذت میبرن ولی باید اندازه کوزه رو بزرگ بگیرین چون این ماهی ها به سرعت بزرگ میشن ! استفاده از گیاهان طبیعی فایده ای نداره چون عادت کند و کاو سیکلیدها در نهایت به نابودی گیاهان ختم میشه ! بهتره از گیاه پلاستیکی استفاده بشه تا طبیعی ! ماهی هایی که در صورت اجبار میتونید با دمپسی ها نگهداری کنید شامل انواع سیکلید ها ، گربه ماهیان ( لجن خوار یا کت فیش ) ، شارک ها ، نایف و ماهیانی از این قبیل استفاده کرد ولی نباید فراموش کرد که هم مخزنی های ماهی جک دمپسی باید هم اندازه و یا بزرگ تر از خودشون باشن . هر چند جک دمپسی معمولن ماهی شروریه و سازگاريش با ماهيان ديگه تصادفیه . معمولن بعد از معرفی جک دمپسی به آکواریوم عمومی ، بايد يک هفته تا ده روز به دقت رفتار اين ماهی رو تحت نظر قرار داد تا اتفاق ناگواری رخ نده . همینطور از اونجایی که جک دمپسی در کف آکواریوم گودال ایجاد می کنه ، آب کدر شده و به همین دلیل نیاز به وجود ***** های مناسب در مخزن هست .

[boy iran]

یکی از محبوب ترین ماهی های آکواریوم در رده گوشتخوارها به حساب میاد که خیلی مورد توجه آکواریومیست های حرفه ای قرار میگیره . ماهی اسکار بومی آمازون , پاراگوئه و شرق ونزوئلا ست. این ماهی از خانواده Chichlidaeو با نام علمی Astronotus ocellatus شناخته میشه .


شاید در نگاه اول ظاهر خشن و پر هیبت و ترسناکش افرادی که دارای روح لطیفی هستن رو منصرف کنه از خرید چنین ماهی ای , اما دونستن اینکه این ماهی یکی از باهوش ترین و دست آموز ترین ماهی های آکواریوم به حساب میاد , باعث شده که جزو پر طرفدار ترین ماهی ها شمرده بشه . از خصوصیات ماهی اسکار اینه که کاملن دست آموز میشه و صاحب خودش رو از غریبه تشخیص میده . وقتی شما به ماهی خودتون غذا میدین , بعد از مدتی ماهی فقط وقتی که شما جلوی آکواریوم می ایستین به سمتتون میاد و هر کس دیگه ای که قصد غذا دادن به اونها رو داشته باشه , بهش توجهی نمیکنه حتا وقتی گرسته باشه ! وقتی که این ماهی ها بزرگ میشن میتونید سطح بدنشون رو نوازش کنین و از نوازش شدن لذت میبرن . از طرفی ماهی هایی هستن با هوش خیلی بالا . گاهی اوقات از سیستم پنهان سازی غذا استفاده میکنن و طعمه ها رو در جایی مخفی میکنن و سر فرصت اونها رو میخورن . شکارچی های خیلی ماهری هستن و به سادگی هر نوع ماهی کوچکی رو صید میکنن . از نوزادانشون مراقبت میکنن و خیلی دوست داشتنی هستن . از این نظر این ماهی ها پر طرفدار شدن . شرایط نگهداری اونها تقریبن ساده ست و ماهی های خیلی مقاومی هستن در مقابل بیماریها و در صورتیکه در شرایط خوبی نگهداری بشن و از نظر تغذیه و بهداشت رعایتشون رو بکنید , خیلی زود بزرگ میشن و بعد از یکی دو سال آماده برای تولید مثل . بهتره بصورت گروهی نگهداری بشن در دسته های 3 تا 4 تایی یا بیشتر تا خودشون جفتشونو انتخاب کنن . این ماهی ها از سن 2 سالگی بالغ میشن و آماده تخم گذاری . یعنی اندازه اونها باید تقریبن بین 15 تا 20 سانتیمتر برسه . دمای 24 تا 28 درجه رو میپسندن و در دمای 28 درجه تخم ریزی میکنن و کمتر از این دما رو نمیپسندن و عوض کردن قسمتی از آب آکواریوم با آب تازه محرک خوبی برای تولید مثل اونها به حساب میاد .
نکته بسیار جالب در این ماهی ها اینه که با دکوراسیون آکواریوم مشکل دارن و اگر از دکور آکواریوم خوششون نیاد و یا خیلی شلوغ باشه , اونو به هم میریزن و گاه دیده شده حتا قطعات پلاستیکی گیاهان رو از آکواریوم به بیرون می اندازن . نسبت به اکسیژن آب حساس هستن و اگر اکسیژن آب کم باشه سریع عکس العمل نشون میدن و به پهلو مایل میشن ! نسبت به شوک و استرس شدید هم حساس هستن و در این صورت دچار سکته میشن و لبهاشون کج میشه که ارزش اقتصادی خودشونو از دست میدن . پس باید خیلی مراقب باشید تا به این ماهیها شوک وارد نشه . همینطور , این ماهی ها وقتی که میترسن رنگشون عوض میشه و به پهلو روی ماسه ها دراز میکشن , این حالت در زمانی اتفاق می افته که قصد گرفتن اونا رو با تور دارین ! آکواریومی که مناسب برای اونها باشه , آکواریومی بزرگ با فضای باز برای شنای ماهی و تزئینات صخره ای و کنده های درخت و آبی کمی اسیدی با تهویه دائم آب هست . ریگ های نسبتن درشت و تکه سنگهای درشت و صیقلی . pH مورد نیاز این ماهی 6 – 7.5 و dH آب 5 – 15 هست . موقع تخم گذاری بهتره از یک تکه کاشی تمیز و براق یا یک تکه سنگ مرمر صاف استفاده بشه و در کف آکواریوم قرار بدید تا ماهی تخم ها رو روی اون بذاره . وگرنه ماهی ها خودشون اقدام به تمیز کردن سطح سنگها یا حفر گودال در ماسه میکنن و سپس شروع به تخم گذاری میکنن . در این شرایط هیچ ماهی ای نمیتونه به لانه اونها نزدیک بشه و پدر و مادر به شدت از تخم ها مراقبت میکنن .
باید بدونید که برای تحریک اسکارهای به تخم گذاری باید pH آب 7.5 و سختی آب 10 و دمای آب 28 درجه و آکواریومی با گنجابش 200 لیتر لازمه وگرنه تخم نمیگذارن . تخم ها بعد از 3 تا 4 روز شکفته میشن و نوزادان تا مدت 2 روز بی حرکت باقی میمونن و بعد از اون از کیسه زرده تغذیه میکنن . بعد از یک هفته لازمه روزانه 4 بار با آرتمیا و در هفته های بعد از دل چرخ شده گوسفند تغذیه بشن . این ماهی ها گوشتخوار و مهاجم هستن و بهتره فقط با ماهی های گوشتخوار نگهداری بشن . برای سلامتی اونها خوبه از ماهی های رودخانه ای ریز در هفته یک تا دو بار استفاده بشه . البته بهتره از قبل طعمه ها رو در ماده ضد عفونی کننده به مدت یک ساعت قرار بدید و بعد به آب ماهی ها بندازید تا اگر حامل بیماری باشن , از بیمار کردن اسکارها جلوگیری به عمل بیاد . گاهی اوقات غذاهای گیاهی مثل گلوله خمیر نان جو و اسفناج هم میخورن . اما غذای اصلی اونها قطعات درشت گوشت و دل گاو و میگو و حتا گوشت صدف هست . ماهی سیکلید گورخری میتونه در کنترل تجاوزکاری اسکار نقش مهمی رو ایفا کنه و خوبه این دو ماهی در کنار هم نگهداری بشن تا از حالت تهاجمی و کنجکاوی اسکارها کم بشه . اسکارها رنگهای متفاوتی دارن . سفید و صورتی و زرد و ببری و قرمز و حتا باله پروانه ای و مسی رنگ . میتونید رنگهای مختلف اونها رو با هم نگهداری کنید . راههای تشخیص جنسیت اسکار کمی مشکل و در سن بلوغ فهمیده میشه :
ماهی نر :
- قوز روی سر بلندتر از ماده ست .
- دهان بزرگتر و لبها پهن تر از ماهی ماده ست .
- نوک لوله اسپرم در مخرج دوکی شکل و قلمو شکله .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[boy iran]

نام ماهیان : اسکار قرمز
طول حداکثر: 45 سانتی متر
سطح شنا: تمام سطح آب
مکانهای جاگیری :میان تخته سنگهاو گیاهان آبزی
نور مناسب: روشن ، بدون تابش مستقیم آفتاب
همزیستی: سازگار با همنوعان خود و ماهیان نسبتاً بزرگ
تغذیه: غذای زنده و گوشتی منجمد و خشک شده
خصوصیات فیزیکوشیمیایی : دما 25درجه سانتی گراد - سختی آب 15-10 درجه - PH= 7.5
دشواری نگهداری: گروه 2
رفتار و نوع تولید مثل : تخم گذار، اسکار ماهی بسیار کنجکاوی بوده و تا حدودی دست آموز است و غذا را از دست صاحبش دریافت کرده و همانند سگ ها میتوان آن ها را با دست نوازش داد. اسکارها جزو بزرگ ترین ماهی آکواریومی آب شیرین هستند .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




سکارهااگر خوب تغذيه شوند، بسيار سريع بزرگ می شوند،در حدود 3 سانتيمتر در هر ماه.
به آنها غذاهای متفاوتی بدهيد مانند کرمهای خاکی،کرم خونی،ميگو،حشرات و غيره بعلاوه غذای خشک مناسب.با غذاهای متفاوتی امتحان کنيد،غذاهايی که روی سطح آب می مانند يا غذاهايی که داخل آب فرو می روند.دادن کرم خاکی آبدار بزرگ به آنها بسيار مهم است.زيرا هم جالب است و هم هضم آن راحت است و دارای پروتئين زيادی می باشد.
رنگ روشن وتابان موجب افزايش پرخاشگری انها می گردد.از استفاده از وسايل تزيينی تيز در آکواريوم پرهيز کنيد،زيرا اسکارها همواره به وسايل داخل آب برخورد می کنند و به راحتی آسيب می بينند.اگرچه که اگر شرايط آب مناسب باشند، به طور قابل ملاحظه ای سريعاٌ شفا می يابند.همواره آب را خوب تميز و ***** کنيد که در اين صورت اسکارها به ندرت مريض خواهند شد

انها را می توان به همراه سوروم وساير سيکليدهای بزرگ صلح جو نگهداری کرد.داشتن ماهيهای فعال مانند بارب حلب و دانيوی بزرگ موجب افزايش فعاليت و تغذيه بيشتر آنها خواهد شد.

[boy iran]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نام:بلاک گوست
خانواده :Apteronotus albifrons
محل زندگی:Amazon Basin
این ماهی که از خانواده ی Apteronotus albifrons میباشد که از گونه های آن میتوان به نایف اشاره کرد ماهیاین بسیار حساس ترسو و با مقاومتی نسبی در برابر نا مناسبی آب میباشند
از نظر زیبایی این ماهیان در شاخه ی متوسط قرار میگیرد ولی از نظر قیمیت ماهی نسبتا گرانی محسوب میشود دارای بینایی کم و علاقه مند به پنهان شدن در زیر سنگ ها و کلیه ی وسائل داخل آکواریوم میباشد. این ماهی در ایران به نامهای زیادی شهرت دارد از جمله : روح سیاه . کله بزی . دم قیتانی که تماما بر گرفته از شکل ظاهری این ماهی میباشد.
رشد این ماهی در آکواریوم تا 20 سانتی متر هم گزارش شده است ولی در محیط آزاد تا 30 سانت نیز مشاهده شده.
این ماهی را میتوان با ماهیان غیر مهاجم و گیاه خوار در آکوازیوم نگه داری نمود

[boy iran]

«خانواده گوارامیها»

گوارامیها دارای انواع زیادی هستند. آنهایی که در ایران تاکنون تکثیر و پرورش یافته اند، شامل: گوارامی آبی، کاذبی، زرد و گوارامی عسلی، گوارامی بوسنده، گوارامی پرل، فایتر یا سیامی جنگجو، گوارامی دارف کوتوله و گوارامی بهشتی هستند.
که اغلب این ماهیها به ماهیهای ضعیفتر و کوچکتر از خود آزار می رسانند. بنابراین باید همیشه گوارامیها را رقم بندی کرد و گوارامیهایی که با ماهیهای داخل آکواریوم یک اندازه باشند قرار داد.
نگهداری از گوارامیها کار آسان و ساده ایی است چون مقاومتشان نسبت به بقیه ماهیهای آکوریومی بیشتر است.
چنانچه گرسنه بمانند خیلی زود هم جنس خواری می کنند و اگر بتوانند حتی بقیه ماهیها را طعمه خود می کنند و آنها را بعنوان غذا می خورند.
گوارامیها خیلی زیاد تغییر رنگ می دهند، در مواقع ترس و آمیزش رنگ آنها پررنگ می شود و با هر تغییراتی در داخل آکواریوم رنگ آنها عوض می شود. برای تکثیر گوارامیها باید از ماهیهای بالغ که معمولا بین 6 تا 8 ماهگی بالغ می شوند انتخاب کرد.
باید از بهترین آنهایی که سرحالتر، شادابتر و خوب رشد کرده اند و نسبت به بقیه بزرگترند و در واقع از شاه تخمها یا شاه ماهیها هستند انتخاب و مورد استفاده تکثیر قرار گیرند.

روش تکثیر و پرورش انواع گوارامیها

تمام گوارامیها برای تکثیر و پرورش شرایط یکسان و مساوی دارند.
چنانچه شما بتوانید یک نوع آن را با موفقیت تکثیر و پرورش دهید از بقیه گونه های دیگر گوارامیها براتی خواهید توانست تخمگیری بعمل آورید و براحتی آنها را پرورش دهید.
در ابتدا بایستی گوارامیهای ماده و نر قبل از تخمگیری 15 روز بطور جداگانه نگهداری شوند تا علاوه بر علاقه و میل بیشتر تعداد تخم زیادتری را در موقع تخمریزی رها سازند.
ترتیب و رعایت انجام کارهای لازم برای تکثیر گوارامیها دارای اهمیت زیادی است. چنانچه بموقع آن کارها انجام نگیرد نتیجه تکثیر خراب خواهد شد.
باید همزمان با آماده ساختن ماهیهای مولد برای انجام تخمریزی پیش بینی لازم را برای تهیه غذای لاروهای گوارامیها صورت بگیرد و از قبل اقدامات لازم را انجام داد و برای آنها غذا تهیه کرد.
لاروهای گوارامی در ابتدا خیلی ریز هستند و غذای خیلی ریزتری احتیاج دارند. معمولا نوزادان میگو را تا یکهفته بعد از شنای آزاد نمی توانند صید کنند و بخورند زیرا برایشان بزرگ است و اگر بی غذا بمانند تمام آنها تلف خواهند شد.
بنابراین باید موجودات زنده خیلی ریزتری را مانند انفوزئرها و فیتوپلانکتنها را تولید کرد. تا لاروهای گوارامی بعد از آنکه کیسه زرده زیر شکمشان را جذب کردند و دارای شنا آزاد شدند، بتوانند آنها را بعنوان اولین غذا استفاده نمایند.

طرز تهیه آنفوزئرها و فیتوپلانکتنها:
ابتدا ظرفی را آب کنید و در مکانی قرار دهید که نور مستقیم آفتاب به آن بتابد. برای تولید فیتوپلانکتنها و تک سلولیهای گیاهی مقداری برگ کاهو را داخل ظرف قرار دهید. برای تولید انفوزئرها بهتر است مقداری کاه گندم را داخل ظرف قرار دهید. بعد از گذشت یکهفته داخل آب موجودات ره بینی و خیلی ریزی تولید شده اند که غذای لاروهای گوارامی در مرحله اولیه زندگی شان خواهد بود.

طرز تکثیر و پرورش گوارامیها
ابتدا آکواریومی که ارتفاع آب آن 15 سانتیمتر باشد را با آب که دارای سختی 6 تا 8 درجه DH و دمای مناسب 27 درجه سلسیوس باشد، مهیا و آماده می سازیم.
برای جلوگیری از مزاحمتهای احتمالی دور آکواریوم پوشیده می شود که از بیرون برایشان مزاحمت ایجاد نشود و داخل آکواریوم شن یا ماسه و شعله اکسیژن قرار داده نمی شود. گوارامیها قادرند از سطح آب اکسیژن بگیرند و باید در محیطی آرام و ساکت و بدور از مزاحمتهای دیگران و بدون تلاتم آب تخمریزی کنند.
چند شاخه گیاه طبیعی یا مصنوعی در روی سطح آب قرار دهید.
از آنجائیکه گوارامیهای نر خیلی زیاد علاقه به تخمها و نوزادان دارند با شتاب و عجله می خواهند صاحب نوزاد شوند و این عجله و شتاب در مواقعی که ماهی ماده آمادگی نداشته باشد اختلاف بوجود می آید و ماهی نر شروع به زدن و کندن دم و باله های ماهی ماده می کند. اگر ماهی ماده همچنان بی میل و بی رغبت به تخمریزی باشد، آنچنان ضربات شدیدی را خواهد خورد که گاهی منجر به تلف شدن ماهی ماده خواهد شد.
وجود چند شاخه گیاه طبیعی و مصنوعی پناهگاهی برای ماهی ماده خواهد بود که بتواند رد لابلای آنها پنهان و مخفی شود. و بتدریج ماهی ماده آماده خواهد شد و با گذشت چند ساعت اعلام آمادگی برای تخمریزی خواهد کرد. و بدون ناراحتی و درگیری و با بدن سالم و شاداب به کنار ماهی نر خواهد آمد و با راهنمایی ماهی نر به قسمت لانه هوایی هدایت می شود. و در آنجا آرام باقی می ماند و در چندین مرحله با ماهی نر تخمریزی می کنند.
بنابراین نحوه تخمریزی و مراحل انجام کارها بترتیب اهمیت بشرح زیر است.
1- آکواریوم محل تخمریزی باید دارای آبی با سختی بین 6 تا 8 درجه DH و دمای 27 درجه سلسیوس باشد. ارتفاع آب حداکثر 15 سانتیمتر و دور آکواریوم پوشیده شود.
اکسیژن داخل آکواریوم قرار نمی گیرد چون باعث تلاتم آب خواهد شد و گوارامیها محیط آرام و ساکت را دوست دارند. هیچگونه شن و یا ماسه در کف قرار ندهید و هرگز برای آنها مزاحمت ایجاد نکنید. چند شاخه گیاه داخل آکواریوم قرار دهید تا علاوه بر اینکه محیط طبیعی برای ماهیها ایجاد می شود، ماهی ماده بتواند در لابلای آن رد مواقع ضروری پنهان شود. با ایجاد چنین محیطی حالا می توانید ماهی نر را بداخل آکواریوم بگذارید.
ماهی نر شروع به ساختن لانه هوایی می کند و با بزاق دهانش از سطح آب هوا می گیرد و بصورت حبابهای بلوری شفاف در سطح آب بصورت لانه هوایی به خانه سازی می پردازد. بیشتر دوست دارد در بین گیاهان باشد. اگر گیاهان برگ دار پهن استفاده شود، در زیر برگ گیاه لانه هوایی ایجاد می کند. و سر پناه مناسبی برایش خواهد بود. و مکان مناسبی برای تخمها و لاروها در چند روز اول است.
2- بعد از گذشت 24 ساعت حالا نوبت به معرفی ماهی ماده خواهد بود. بآرامی ماهی ماده را داخل آکواریوم قرار دهید. دقت کنید، کوچکترین ضربه ای به بدن ماهی ماده باعث صدمه جدی و یا اینکه احتمالا از شدت درد و ضربه وارده به بدنش تخمریزی را به تأخیر می اندازد که در این فاصله چون حوصله ماهی نر کم است امکان ضربه زدن شدید به ماهی ماده زیادتر می شود و ممکن است ماهی ماده تلف شود. بنابراین با حوصله و بآرامی ماهی ماده را در کنار ماهی نر قرار دهید. با اضافه شدن ماهی ماده به آکواریوم، حرکات زیبا و دیدنی ماهی نر شروع خواهد شد. بطوریکه رقصهای زیبا و با ایجاد حرکاتی موزون که بهمراه این حالت، آبششها را باد می کند و ژست مخصوصی می گیرد و با گاردهای زیبا به دور و اطراف ماهی ماده می چرخد و همراه رقص، ماهی ماده را به آغوش می گیرد و به زیر لانه هوایی که ساخته است می برد و خیلی زود خانه اش را تکمیل تر و بزرگتر می کند. سپس ماهی ماده را دعوت به تخمریزی در محل لانه هوایی می کند. اگر ماهی ماده آماده باشد در همان ساعات نخست اعلام خواهد کرد و برای تخمریزی به زیر لانه هوایی می رود و خیلی آرام می ایستد و تخمریزی شروع می شود. و چندین ساعت تخمریزی طول می کشد و در هر نوبت تخمها در داخل لانه هوایی چیده می شود چنانچه ماهی ماده به هر دلیلی آماده نباشد و از کنار ماهی نر فرار کند و به طرف دیگری برود. این عمل باعث عصبانیت ماهی نر خواهد شد. ماهی نر دوباره دنبال او می رود و از او دعوت بعمل می آورد و چنانچه با بی میلی و فرار ماهی ماده روبرو شود. شروع به زدن ماهی ماده می کند. ماهی ماده که احساس خطر می کند سعی در مخفی و پنهان شدن دارد. در این مرحله وجود گیاهان بکمک او خواهند بود و او در لابلای آنها دور از ماهی نر ساعتی را پنهان می شود. این تعقیب و گریزها و ضربه زدنها ساعتها ادامه خواهد داشت. و در مواقع عصبانیت ماهی نر در هر دفعه با حمله تکه ایی از باله یا دم و یا از بدن ماهی ماده را کنده و با بی رحمی تمام با او رفتار می کند. اگر ماهی ماده نتواند بخوبی خود را مخفی کند، خیلی زود بد شکل و بد قیافه و بی حال و پژمرده و نیمه جان می شود و چنانچه اوضاع بهمین صورت پیش برود تلف خواهد شد. بنابراین باید مراقب باشید قبل از آنکه ماهی ماده به این وضع دچار شود، چندین شاخه گیاه حتما در آکواریوم قرار دهید. و در صورتیکه تشخیص دادید ماهی ماده آمادگی تخمریزی ندارد او را سریعا از آنجا خارج کنید.
چنانچه ماهی ماده اعلام آمادگی نماید در نهایت حداکثر بین 24 الی 48 ساعت جفت تخمریزی خواهند کرد و پس از پایان تخمریزی ماهی ماده را به آکواریومی که از قبل آماده کرده اید و دارای آب سالم و تمیز و آماده دارد منتقل کنید و مقداری داروی متیلن آبی به آب اضافه کنید تا زخمهای ماهی ماده عفونی نشوند و سپس ماهی ماده را با غذاهای زنده برای مرحله بعدی که باید 15 روز آینده باشد آماده نمائید. خیلی زود قسمتهای کند شده بدن ماهی ماده ترمیم خواهد شد و بحالت اول بر می گردد و بنابراین همه نگرانیها پایان خواهد یافت. مسئولیت و مراقبت از تخمها بعهده ماهی نر خواهد بود. بنابراین ماهی نر در آکواریوم باقی می ماند و شما می توانید تخمها را در داخل لانه هوایی مشاهده نمائید که بصورت دانه های ریز و مانند شکر سفید رنگ است.
ماهی نر از تخمها مراقبت می کند و گاهی که در اثر ترکیدن حبابهای هوایی بعضی از تخمها به پایین می افتند سریعا ماهی نر با دهان برداشته و آنها را مجددا به داخل لانه هوایی بر می گرداند. ماهی نر مرتب این عمل را تکرار می کند و بخوبی تخمها را تمیز می کند و برایشان حبابهای جدید می سازد و از آنها بخوبی مراقبت بعمل می آورد. تا اینکه تخمها بعد از 36 ساعت باز خواهند شد. همچنان نر فعالیت می کند و تمام لاروهای تازه بدنیا آمده را تمیز می کند و دوباره به حبابهای هوایی بداخل لانه بر می گرداند. از زمانیکه تخمها تبدیل به لارو می شوند. حداکثر تا سه روز ماهی نر در کنار لاروها باقی می ماند بعد از آن بهتر است ماهی نر را برداشته و لاروها را به تنهایی نگهداری کنید. در این سه روز که ماهی نر از آنها مراقبت می کند هیچگونه غذایی احتیاج ندارند و از کیسه زرده ایی که در زیر شکمشان دارند تغذیه می کنند. از این مرحله به بعد چون لاروها قد می کشند و قادرند بخوبی شنا کنند و به تمام نقاط دیگر آکواریوم می روند و از فرمان پدر اطاعت نمی کنند و در نهایت ماهی پدر عصبانی می شود و آنهایی که از لانه دور می شوند با عصبانیت می خورد، پس برای محافظت از بچه ها بهتر است ماهی نر را در روز چهارم بردارید.
از روز سوم معمولا لاروها قادرند شنای آزاد داشته باشند و می توانند موجودات ریز زنده را صید کنند و بخورند. بهترین این موجودات ریز زنده در این مرحله برای لاروها می تواند آمفوزئرها و فیتوپلانکتنها باشد. که برای این منظور همانطوریکه قبلا گفته شد بایستی از یکهفته قبل برایشان تدارک دیده و پرورش داده باشید.
حالا باید از ظرفی که در آن کشت و پرورش آمفوزئر و فیتوپلانکتن داده اید یک لیوان از آن آب را بردارید و در تمام سطح آکواریوم لاروها بآرامی پخش کنید. تا لاروهای گوارامی خیلی زود بتوانند در تمام نقاط آکواریوم براحتی آن موجودات زنده ریز را که همراه آن آب به آکواریومشان وارد شده است بخوبی صید کنند و آنها را بعنوان غذا بخورند. روزانه چهار نوبت باید بدین ترتیب به آنها غذا بدهید و معمولا تا پنج روز غذای آنها بدین روال خواهد بود. رنگ آب آنها سبز خواهد شد که مناسبترین آب برای رشد لاروهای گوارامی همان آب سبز است.
بعد از گذشت پنج روز لاروها کمی بزرگتر شده اند و حالا قادر خواهند بود که از نوزادان میگوی نمکی که تازه از تخم باز شده اند و ریز هستند تغذیه بعمل آورند. (دقت کنید نباید از نوزادان میگو که در 24 ساعت یا بیشتر از تخم در آمده اند استفاده کنید زیرا نوزادان میگو بصورت میکرونی رشد می کنند که البته اندازه رشد آنها را با چشم نمی توانید مقایسه کنید. و در این مرحله لاروها قادر به خوردن آنها هستند.) نوزادان میگو در مدت 24 ساعت بعد از باز شدن رشد می کنند و قد می کشند که بزرگ بودن آنها باعث خواهد شد لاروهای گوارامی قادر بخوردن آنها نباشند ولی نوزادان میگوی تازه از تخم درآمده ریز هستند و لاروهای گوارامی زرد می زند و کاملا شکم لاروها توپ و برآمده می شود و شما می توانید تشخیص دهید که آیا آنها غذا خورده اند یا خیر؟ چنانچه مشاهده نمودید که شکم لاروها خالی است باید مجددا به آنها آمفوزئر و فیتوپلانکتن بدهید و در روزهای بعد مجددا نوزادان میگو را امتحان کنید. چنانچه تعداد لاروهای گوارامی زیاد هستند، بهتر است آنها را به محیط بزرگتری که از قبل مهیا و آماده ساخته اید انتقال دهید و در آنجا با رعایت تمام اصول صحیح و با حفظ و کنترل زنجیره های مراقبتهای ویژه پرورش دهید.
دیده شده است که یک جفت گوارامی حدود دو هزار عدد تخم گذاشته است و تمام آنها تبدیل به لارو شده اند ولی بدلیل عدم رعایت اصول مربوط به تغذیه و در واقع گرسنگی تمام آنها تلف شده اند. اهمیت پرورش آمفوزئرها و فیتوپلانکتنهای گیاهی و استفاده در تغذیه در مراحل اولیه زندگی لاروها آنقدر مهم است که نتیجه تکثیر را بطور کلی عوض می کند و سپس بعد از گذشت پنج روز لاروها چون قد می کشند و بزرگتر می شوند قادرند بخوبی از نوزادان میگو تازه بدنیا آمده بخوبی تغذیه کنند و با سرعت رشد خواهند کرد. مشکل نگهداری لاروها اساسا تا 15 روز اول زندگیشان است. مسئله مهم دیگر گوارامیها اختلاف اندازه آنها است. که خیلی زود ریز و درشت خواهند شد یعنی تمام لاروها به یک اندازه رشد نخواهند کرد بعضی ها که بهتر غذا خورده اند سریعتر رشد می کنند و بزرگتر می شود و بهمین ترتیب بین اندازه آنها اختلاف زیادی به چشم می خورد. و این خطری است که چنانچه گرسنگی ببینند. بزرگترها به کوچکترها حمله می کنند و آنها را طعمه قرار می دهند و در بین آنها عادت همجنس خواری پیش خواهد آمد که روزانه تعداد زیادی از آنها توسط هم نوعانشان از بین خواهند رفت و روز به روز تعداد آنها کمتر خواهد شد. که چاره کار تغذیه مناسب است و باید در هر 15 روز یکبار آنها را رقم بندی کرد. یعنی بزرگترها را جدا و با همدیگر نگهداری کنیم و کوچکترها را هم با همدیگر نگهداری کنیم و تمام اصول و برنامه غذایی آنها را بدقت انجام دهیم و طبق و یک برنامه مرتب و منظم هر 15 روز یکبار آنها را رقم بندی کنیم. برای این منظور می توانید از تورهایی که چشمه های متفاوت دارند به اندازه مورد نیاز درست کنید و ماهیها را داخل آن تورها قرار دهید آنهایی که کوچکترند از چشمه های تور بخوبی عبور می کنند و بزرگترها در داخل تور باقی می مانند و با زحمت کمتری آنها رقم بندی خواهند شد. چنانچه این اقدامات را انجام دهید تعداد زیادی از لاروها به ثمر خواهند رسید. باید توجه داشته باشید! بهترین راندمان و درصد موفقیت زمانی است که از ابتدای تخمریزی تا عرضه به بازار فقط 3% درصد خطا داشته باشید (یعنی از هر 100 عدد لارو فقط 3 عدد آن از مرحله تخمریزی تا فروش تلفات بدهید) چنانچه بیشتر از 3% خطا دارید و تلفات می دهید باید برگردید و بدقت از اول تا آخر تمام برنامه کارتان را مرور کنید و نواقص آنرا برطرف سازید. و در هر قسمت که اشکال دارید باید سریعا برای رفع آن اقدام نمائید تا از تلفات بیشتر لاروها جلوگیری بعمل آید.

طرز تشخیص جنسیت گوارامیها:

ماهی نر:
1- دارای باله پشتی بلندتر که نوک آن تیز است.
2- دارای باله زیر شکمی بلندتر که نوک آن تیز است.
3- دارای بدن دراز، کشیده و لاغرتری نسبت به ماده است.
ماهی ماده:
1- باله پشتی کوتاه تر و نوک آن گرد است.
2- باله زیر شکمی کوتاه تر و نوک آن گرد است.
3- دارای بدن گرد، چاق و از عرض پهنتر است

[boy iran]

معرفی کلی آنجلها

نام گروه ماهیان : cichlidae
نام خانواده: انجل(فرشته ماهی)
نام ماهیان : انجل (رنگهای مختلف)
طول حداکثر: 15 سانتی متر
سطح شنا: میان آب
مکانهای جاگیری :میان تخته سنگهاو گیاهان و جلبکها
نور مناسب: روشن ، بدون تابش مستقیم آفتاب
همزیستی: سازگار با تمام ماهیان آکواریومی
تغذیه: غذای خشک و زنده
خصوصیات فیزیکوشیمیایی : دما 26درجه سانتی گراد - سختی آب 8 درجه - PH= 7
دشواری نگهداری: گروه 2
رفتار و نوع تولید مثل : تخم گذار، ماهیان بالغ آن از زیباترین ماهیان اکواریومی هستندماهی صلح جو ئی بوده و تقریباً نیاز خاصی ندارد در عین حال نسبت به آب آلوده دارای نیترات حساس است. تفاوت های ماهی نر و ماده بسیار کم است . مخرج ماهی ماده قبل و بعد از تخم ریزی متورم است.








عکس هایی از نژاد های مختلف این ماهی



آنجل آب شیرین :

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

آنجل سیاه :

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

آنجل مرمری :

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

آنجل طلایی مرواریدی :

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

آنجل روح صورتی :

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[AaVaA]

در پرورش متراکم ماهی نظیر سیستم پرورش مدار بسته تمام اشکال و ترکیبات ازت بجز غذای ماهی خطرناک و مضر محسوب می شوند. بطوریکه ظرفیت تولید در این سیستم ها رابطه مستقیم با خروج و تخلیه این مواد از آب دارد .


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ترکیبات مختلف نیتروژن در آب دارای اهمیت فوق العاده ای در پرورش آبزیان هستند . این ترکیبات گاهی بسیار مفید و گاهی خیلی مضر هستند .

مثلاً در حالیکه پرورش دهندگان ماهی در آبهای راکد و استخرها و دریاچه های خاکی سعی دارند تا بمنظور افزایش باروری و بهبود کیفیت آب استخر خود کودهای معدنی ازته مثل نیترات و آمونیم را به آب بیافزاید تا تولیدات طبیعی آب را گسترش دهند ، در عین حال پرورش دهندگان ماهی در سیستم متراکم سعی دارند بهر وسیله ممکن ترکیبات نیتروژن دار را از آب خارج کنند و کیفیت آب خود را بهبود ببخشند .

براستی چرا اینچنین است ؟ در این مقاله سعی شده است تا گردش ازت در آب و مضرات و فواید ترکیبات ازته در سیستمهای مختلف پرورش آبزیان بررسی شود .

● ترکیبات مضر و مفید ازته در پرورش آبزیان

در پرورش متراکم ماهی نظیر سیستم پرورش مدار بسته تمام اشکال و ترکیبات ازت بجز غذای ماهی خطرناک و مضر محسوب می شوند. بطوریکه ظرفیت تولید در این سیستم ها رابطه مستقیم با خروج و تخلیه این مواد از آب دارد . در این سیستم ها آمونیاک که حاصل از متابولیسم ماهیهاست معمولاً با استفاده از بیوفیلترها ۷ تصفیه می شود . بیوفیلتر ها بکمک میکروارگانیزم ها عمل اکسیداسیون بیولوژیک آمونیاک را انجام می دهند در مرحله بعد نیترات نیز طی عمل شوره زدایی از آب گرفته می شود .

در پرورش متراکم ماهی قزل آلا در حوضچه های سیمانی نیز تمام اشکال ازته شامل نیترات ها – نیتریت ها – آمونیاک و سایر پسماندهای غذاهای حاوی پروتئین

می بایستی از سیستم خارج شوند در این سیستم بکمک جریان دایمی آب در حوضچه ها تمام ضایعات فوق از محیط به بیروان رانده می شوند .

در پرورش ماهیان گرمابی و میگو در استخرهای خاکی بخشی از غذای مورد نیاز ماهیان باید از تولیدات طبیعی آب تأمین شود . لذا مسئله تولید غذای طبیعی اهمیت ویژه ای دارد بهمین دلیل پرورش دهنده مجبور است بکمک افزودن کودهای ازته و فسفاته معدنی و آلی تولیدات طبیعی خود را افزایش دهد .

در عین حال در همین سیستم نیز آمونیاک بفرم NH ۳ ماده ای سمی است که نباید در محیط استخر تجمع یابد و چون در این سیستم جریان آب وجود ندارد لذا پرورش دهنده می بایستی بطریقی مازاد آنرا اکسیده نماید و البته بخشی از آن جذب گیاهان می شود اما اگر غلظت آمونیاک در آب از غلظت آمونیاک را در خون ماهی بیشتر شود ماهی قادر به تخلیه آمونیاک از آبشش های خود نمی باشد و در این حالت ممکن است مرگ و میر دسته جمعی ماهیانی که غذا خورده اند بعلت مسمومیت آمونیاکی اتفاق افتد که به آن مسمومیت خودبخودی ۸ماهی گفته می شود .

همانطوریکه قبلاً اشاره شد آمونیاک ممکن است در فرم NH۴ در استخر وجود داشته باشد که در اینصورت سمی نمی باشد . اما اگر در پی اچ آب بالا رود و همزمان دما هم بالا باشد این ترکیب بسرعت به فرم NH۳ درآمده که بسیار پرخطر است .

نیتریت ها هم در پرورش میگو و ماهی ترکیبات خطرناکی محسوب می شوند . معمولاً در استخرهایی که کمبود اکسیژن مزمن وجود دارد و اکسیداسیون آمونیاک بخوبی انجام نمی شود وجود دارند . بهترین راه مبارزه با نیتریتها و آمونیاک در استخرها هوادهی مصنوعی است.

منبع:


محمود توسلی
کارشناس ارشد تکثیر و پرورش آبزیان شیلات خوزستان


پایگاه اطلاع رسانی شیلات ایران

[AaVaA]

پرورش اردک در سطح استخرهای پرورشی ماهی می تواند بخوبی با سیستم پرورش چند گونه ای ماهی هماهنگ شود بطوریکه اردکها بخوبی با ماهیان پرورشی سازگار می شوند. این سیستم مزیتهای زیادی برای پرورش دهنده دارد:

۱) هنگامی که اردکها در سطح استخر آزاد هستند می توانند از طریق دفعیاتشان استخرها را کوددهی کنند.
اردکها به خاطر کارایی بسیاری که دارند به اصطلاح ماشین کود دهی نامیده می شوند و راهی برای پس انداز حق الزحمه این موارد ۶۰ درصد از کل هزینه های عرف در پرورش ماهی را شامل می شوند.

۲) اردکها گیاهان آبی را در کنترل خود نگه می دارند. (مانع از افزایش بی رویه آنها می شوند).

۳) اردکها با راه رفتن بر روی کف استخر باعث نرم شدن بستر و کمک به خروج مواد مغذی از خاک و نتیجتا افزایش تولیدات استخر می شوند.

۴) هنگامیکه اردکها در آب شنا می کنند باعث هوادهی آب شده بنابراین می توانند هواد دهنده های بیولوژیکی نامیده شوند.

۵) پناهگاه اردکها در قسمت خاکریز استخرها ساخته می شود بنابراین فضایی اضافی برای حرکت، تکاپو و زیست اردکها نیاز نمی باشد.

۶) بیشتر نیاز غذایی اردکها از استخر با خوردن علفهای هزر آبی، حشرات، لارو و کرمهای کف بستر و غیره برآورده می شود و لذا غذای مکمل خیلی کمی نیاز دارند و بطور معمول پرورش دهنده از ضایعات مرغ، نرم تنان و پوسته برنج جهت تغذیه آنها استفاده می کند.

● روش پرورش ماهی

مدیریت موفق در استخرها بر اساس رسیدن به سود در پرورش ماهی استوار می باشد.

▪ جهت راحتی در کار مراقبت از اردکها و ماهیها و جلوگیری از شکار شدن آنها توسط شکارچیان، استخر (حدود ۱۰۰۰ متر مربع) در نزدیک به محل سکونت ساخته شود.

▪ خاکریزها و دیواره های استخر دقیق بررسی شده و در صورت وجود خسارت بازسازی شوند. استخر به حدی گود شده شود که در طول فصل خشک بیش از یک متر آب در آن باقی بماند.

▪ استخر را خشک و ماهیان باقیمانده (هرز) یا جابجا شده یا توسط ۱۵ کیلوگرم پودر کلر و ۵ کیلوگرم اوره در هر ۱۰۰۰ متر مربع کشته شوند. می توان اوره یا پودر کلر را بصورت تناوبی به کار برد. در این صورت برای کشتار ماهیان دیگر نیازی به تور ماهیگری نمی باشد. بطور متناوب یا یک دوره در میان می توان ۲۵۰ کیکوگرم روغن کیک Mahua- Basia Latifolia را نه تنها برای کشتار ماهیان هرز بلکه بعنوان نوعی کود به کار برد.

▪ یک هفته قبل از کود دهی ۲۰ تا ۲۵ کیلوگرم آهک به استخر اضافه شود. در مواردی که مخلوط پودر کلر و اوره جهت از بین بردن شکارچیان و تخم ماهیان به کار رفته< فقط ۵ تا ۱۰ کیلوگرم آهک استفاده می شود (در این صورت باید میزان پودر کلر را کاهش داد).

▪ استخر توسط ۵۰۰ کیلوگرم (در ۱۰۰۰ متر مرع) کود گاوی کود دهی شده و ۷ روز بعد از سم پاشی (بطوریکه یک هفته از سم پاشی توسط پودر کلر گشته باشد) با بچه ماهیان انگشت قد ذخیره سازی شود. طول مناسب جهت ذخیره سازی بچه ماهیان بیشتر از ۱۰ سانتی متر است. زیرا احتمالا کوچکترها توسط اردکها شکار می شوند. میزان ذخیره سازی توصیه شده ۶۰۰ قطعه در هر ۱۰۰۰ متر مربع می باشد. با توجه به شرایط استخر و بچه ماهیان قابل دسترس می توان بعضی تغییرات را ظرفیت ذخیره سازی و نسبت گونه های رها شده بوجود آورد.

▪ آمور باید بطور تنظیم شده ای توسط گیاهان آبی یا خاکی تغذیه شود، این غذادهی باید قبل از رها کردن اردکها به درون استخر انجام شود. در غیر این صورت اردکها گیاهان مورد تغذیه آمور را در سطح استخر پراکنده می کنند.

● صید

ماهیانی که به اندازه بازاری رسیدند باید صید شوند و به مابقی اجازه رشد بیشتر داده شود. صید ممکن است ۱۰ – ۱۲ ماه بعد از تاریخ ذخیره سازی انجام شود.

● پرورش اردک

تخم گذاری در اردکها به عوامل مختلفی از جمله خصوصیات ژنتیکی و جنس یا گونه آنها وابسته است. اما شرایط مدیریتی خوب، ما را به سوی بدست آوردن با کیفیت ترین تخم و گوشت سوق می دهد.

اردکها به دلیل اینکه بیشتر ساعات روز را در استخر سپری می کنند نیاز به داشتن پناهگاههای خیلی پیشرفته ندارند. پناهگاهها از بامبو یا دیگر مواد ارزان قیمت که در محل یا سواحل خاکریز استخر یا حتی سطح استخر موجود باشند، ساخته می شوند. پناهگاه باید دارای قدرت تهویه خوب باشد و طوری طراحی شود که موجود باشند، شاخته می شوند. پناهگاه باید دارای قدرت تهویه خوب باشد و طوری طراحی شود که هنگام شسته شدن مواد درونشان به داخل استخر زهکشی شود.

تقریبا ۳۰ استخر جهت کود دهی ۱۰۰۰ متر مربع استخر کافی می باشد. این تعداد پناهگاهی با سطح ۱۳ – ۱۴ متر مربع نیاز دارند. بچه اردکهای ۳ تا ۴ ماهه بعد از انجام مراقبت های حفاظتی در برابر بیماریهای همه گیر، در استخر رها سازی می شوند.

اردکها می توانند غذای طبیعی را در استخر بیابند. بنابراین به میزان اندکی غذای مکمل که شامل دفعیات خانگی از جمله ضایعات مرغ، پوسته برنج، برنج خرد شده و پوسته حبوبات می شود، نیاز دارند. غذای تنظیم شده ممکن است به میزان ۵۰ گرم به ازای هر اردک در هر روز خریداری و داده شود.

از دادن غذاهای قارچ زده یا غذاهایی که برای مدت طولانی نگهدای شده اند به علت مسمومیت باید خودداری شود. اردکها از ۲۴ هفتگی شروع به تخم گذاری می کنند. جعبه ای از جنس حصیر مخصوص تخم گذاری در پناهگاه اردکها قرار داده شود. مراعات اصول بهداشتی و سلامتی به صورت مناسب و کافی جهت حفظ سلامتی اردکها بسیار مهم می باشد. یک پرنده بیمار به راحتی با علائمی از جمله بی قراری، عدم درخشندگی چشمها و خروج آب از بینی و چشمها تشخیص داده می شود. پرنده بیمار باید به سرعت از مابقی جدا شده و تحت درمان قرار گیرد.

تخم ها باید هر روز صبح جمع آوری شوند (اردکها فقط در شب تخم می گذارند). اردکها به مدت ۲ سال تخم می گذارند و بعد از این مدت باید از مجموعه خارج شوند.

منبع:


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید


مقالات ارسالی به آفتاب

[boy iran]

پیرانا ((PIRANHA))



پیراناها از جمله ماهیان گروهی آمریکای جنوبی وبومی رود خانه امازون می باشند که از جمله خطرناک ترین ماهیان دنیا محسوب می شوند طوری که آن را 5 برابر کوسه سفید خطرناکتر می دانند البته پیرانااز خانواده بسیار بزرگی است حتی خود پیراناها هم از انواع متنوعی تشکیل شدند از جمله پیرانا ی ناتری ،پیرانای خالدار، پیرانای شکم قرمزو000 که البته همگی خطرناک نیستند مثلا پیراناها شکم قرمز تنها به جانداران زخمی ومرده هجوم می آورند،اما پیرانای ناتری به هر جانداری حمله می کند و باداشتن فک های بسیار قوی و پر از دندانش می تواند هر نوع گوشتی رابدرد وببلعد؛ که یکی از مشکلات دامداران آن منطقه را همین پیراناها به وجود آورده اند به طوری که در فصل کوچ یا عبور دسته جمعی گله از رودخانه مشکل آفرینی می کنند. برای حل این مشکل گله داران در سال گاوی را که از همه ضعیف تر است در نزدیکی گله رها می کنند تا برای خود بچرد و زحمتی را متحمل دامداران نکند و هنگام عبور از رود خانه گاو ضعیف ولاغر را در پایین رودخانه رهامی کنند ودر زمانی که پیراناها مشغول خوردن گاو هستند گله رااز بالای رودخانه عبور می دهند .

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Breath of fire]

سلام
اول تشکر می کنم از مطالب خوبتون
بعدم یه سوال داشتم
چند وقته روی بدن (انتهای باله ها و دم و دور دهان و روی سر) یکی از ماهی هام ( همون ماهی های قرمز عید) لکه سیاهی به وجود اومده
اول فکر کردم چیزی نیست و خوب میشه
اولش تعادلش کاملا به هم می خورد ولی بعدا یکم بهتر شد
ولی الان خیلی ضعیف شده
لاغر شده
اکثرا کف ظرف می خوابه و تکون نمی خوره
غذا هم نمیخوره
انگار حرکت براش خیلی سخته میخواد شنا کنه ولی نمی تونه

روش درمانش چجوریه؟
آب نمک براش خوبه؟

[boy iran]

ماهی گورامی دارف




نام علمی:Colisa lalia
سایر نامها: گورامی آبی پودری، گورامی قرمز ( در ایران: گورامی دارف )
خانواده:Belontiidae
خاستگاه:گنگ، جومنا و براهماپوترا
طول ماهی بالغ:2 اینچ ( 5 سانتیمتر)
رفتار اجتماعی :صلح جو
طول عمر:4 سال
سطح شنا:سطوح بالایی و میانی
حداقل اندازه مخزن:5 گالن ( تقریبا 19 لیتر )
وضعیت تغذیه:همه چیزخوار، جلبک و خزه می خورد
تولید مثل:تخم ریزی در لانه هایی از حباب
سختی نگهداری: متوسط
PH: 6 تا 7.5
سختی آب: 4 تا 10 dGH
دمای آب: 72 تا 82 درجه فارنهایت ( 22 تا 28 درجه سانتیگراد )

توضیحات : نام رایح این ماهی نامی است کاملا مناسب، چرا که این ماهی بیش از دو اینچ ( پنج سانتیمتر ) رشد نمی کند. ماهی نر اندکی بزرگتر از ماهی ماده است و به علاوه رنگ ماهی نر، نارنجی-قرمز درخشان با راه راههای آبی فیروزه ای است که تا باله ها ادامه می یابند. باله پشتی ماهی نر تیزتر از باله پشتی ماهی ماده می باشد. رنگ ماهی ماده آبی-خاکستری نقره ای کدر باقی می ماند و هرگز به شفافیت رنگ ماهیهای نر نمی رسد. رنگهای ترکیبی زیادی هم در این نوع از ماهیها دیده می شود. مثلا : آبی/ آبی پودری، نئون، رنگین کمان و سرخ. در ماهیهای آبی پودری، آبی رنگ غالب می باشد که البته روی بدن این ماهیها کمی رنگ قرمز هم دیده می شود. در ماهیهای به رنگ نئون، رنگ آبی نسبت به حالت معمول شفافتر است. ماهیهای رنگین کمانی، رنگ نارنجی-قرمز درخشان به همراه نوارهای آبی رنگی دارند که با برق سبز-طلایی فلزی همراه می باشند. ماهیهای قرمز اغلب قرمز یکپارچه با باله های آبی رنگ می باشند .
شرایط زیست و نحوه مراقبت: گورامی کوتوله در زادگاه اصلیش هند، بنگال غربی، آسام و بنگلادش در آبهایی با پوشش گیاهی متراکم یافت می شود. این ماهیها اکثرا با سایر انواع ماهیهای کولیسا یافت می شوند. در جلگه های رودخانه های شمالی هند این ماهیها یکی از فراوانترین انواع ماهیها هستند و در بسیاری از فروشگاهها به صورت خشک شده و یا به عنوان یک وعده غذایی سرو می شوند. گورامیهای کوتوله به خاطر طبیعت صلح جویشان بسیار مناسب آکواریومهای کوچک می باشند همانطور که برای آکواریومهای اجتماعی هم مناسب هستند. این ماهیها نباید با ماهیهای خیلی بزرگ و یا ماهیهای خشن نگهداری شوند. باید مقدار زیادی گیاه برایشان فراهم شود که مقداری از آنها باید گیاهان شناوری باشند که بخشی از سطح آکواریوم را بپوشانند. مقدار بهینه PHبرای این ماهیها محدوده خنثی می باشد و سختی آب باید 4 تا 10 dGH باشد. بهترین دمای آب هم 77 درجه فارنهایت ( 25 درجه سانتیگراد ) است. گورامیهای کوتوله ممکن است چنانچه در برابر شلوغی و سر و صدا قرار بگیرند بترسند و باید در یک جای ساکت نگهداری شوند.
تغذیه: در طبیعت گورامیها حشرات کوچک و لاروهای سطح آب را می خورند و از جلبکهایی که بر روی سایر گیاهان می رویند تغذیه می کنند ولی در اسارت این ماهیها غذاهای پولکی، غذاهای خشک منجمد، غذاهای منجمد و قرصهای سبزی می خورند. برای فراهم کردن سلامتی مناسب، این ماهیها باید به صورت دوره ای، از غذاهای زنده نظیر کرمها هم تغذیه شوند. همچنین برای زوجهای در حال تولید مثل هم باید از غذاهای زنده استفاده شود.
تولید مثل: پایین آوردن سطح آب تا 6 الی 8 اینچ ( 15 الی 20 سانتیمتر ) و بالا بردن دمای آب تا 20 الی 30 درجه سانتیگراد زمینه ساز تولید مثل خواهد شد. پوشش گیاهی واجب است چرا که ماهیهای نر برای ساخت لانه از مصالح گیاهی استفاده می کنند که آنها را با استفاده از حبابها به هم می چسبانند. این لانه ها با جزئیات خیلی زیاد و بسیار محکم ساخته می شوند که عرضشان به چندین اینچ ( یا سانتیمتر ) و عمقشان به یک اینچ ( دو و نیم سانتیمتر ) می رسد. Limnophila aquatica،Riccia fluitans ، Ceratopteris thalictroideو Vesicularia dubyanaانتخابهای مناسبی برای مخزن زایشگاه می باشند. الیاف زغال هم می تواند به عنوان مصالح ساختمانی به کار رود.
به محض آماده شدن لانه ماهی نر شروع به خواستگاری از ماهی ماده می نماید که این موضوع اغلب در بعد از ظهر یا غروب اتفاق می افتد. ماهی نر قصد خود را با شنا کردن در اطراف ماهی ماده در حالیکه باله هایش را کاملا گشوده است، می رساند و تلاش میکند که ماهی ماده را به لانه اش بکشاند و خواستگاریش را در آنجا ادامه دهد. چنانچه ماهی ماده این خواستگاری را بپذیرد شروع می کند به شنای دایره وار در زیر لانه حبابی. هنگامی که ماده آماده تولید مثل می شود پشت یا دم ماهی نر را با دهانش لمس می کند. با این علامت ماهی نر ماهی ماده را بغل کرده، ابتدا به پهلو و سپس به پشت می چرخاند. در این لحظه ماهی ماده تقریبا شصت تخم رها می کند که به سرعت توسط ماهی نر بارور می شوند بیشتر تخمها به سمت بالا داخل لانه حبابی شناور می شوند. تخمهای سرگردان توسط ماهی نر جمع آوری می شوند و به لانه حمل می شوند. وقتی که تمام تخمها در لانه جمع آوری شدند، این زوج دوباره شروع به جفت گیری می کنند. چنانچه بیش از یک ماهی ماده در مخزن زایشگاه باشد، ماهی نر می تواند با همه این ماهیها جفت گیری کند. این تولید مثل بین دو تا چهار ساعت طول می کشد و بین 300 تا 800 تخم تولید می شود. با تمام شدن تخم ریزی ماهی نر برای اطمینان از اینکه تخمها در لانه باقی می مانند، یک لایه نازک از حباب در ریر تخمها ایجاد می کند. در چنین زمانی، ماهی ماده باید از مخزن خارج شود.از این به بعد ماهی نر به تنهایی مسوولیت تخمها را بر عهده می گیرد و به شدت از لانه و محدوده اطرافش محافظت می کند. بعد از دوازده تا بیست و چهار ساعت نوزادان از تخم خارج می شوند، ولی همچنان در حفاظ حبابها به رشدشان ادامه می دهند. پس از سه روز بچه ها به حدی از رشد می رسند که بتوانند آزادانه شنا کنند. وقتی ماهیهای کوچک از لانه حبابی خارج می شوند ماهی نر باید از مخزن خارج شود چرا که در غیر اینصورت ماهی نر آنها را خواهد خورد. ماهیهای کوچک باید در هفته اول با غذاهای خیلی ریز نظیر infusoria، rotifer، یا غذاهای تجارتی که ویژه بچه ماهیها تولید می شوند، تغذیه شوند. پس از آن می توان آنها را با میگوی پخته و غذای خشک پودر شده تغذیه نمود.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[boy iran]

رفتارهای عمومی دیسکاس


رفتارهاي عمومي دیسکاس :ماهياني همچون سيچلايد و دسته سيمفيسادنsymphysodon)) از خانواده Discus از ديد بسياري از پرورش دهندگان ماهياني هستند كه شديدا به آب تازه و در نتيجه تعويض آب نياز دارند. به اين ترتيب Discus كه به عنوان شاه ماهي آكواريم شناخته ميشود ظاهري زيبا و جذاب و رفتاري فوق‌العاده دارد.
وقتي از پرورش دهنده هاي باتجربه در مورد Discus بپرسيد از سختي نگه داري آن و از سختي فراهم آوردن شرايط توليد مثل آن و از نيازهاي زياده از حدش ميگويد در نهايت بيان خواهند كرد كه Discus ارزش نگه داري را ندارد. با اينكه اطلاعات پرورش دهندگان در مورد اين ماهي بايد بيشتر از اين باشد برخي حتي از آن ها به خاطر اينكه سيچلايد هستند ايراد مي‌گيرند. به خاطر همين غرض ورزي و پيش داوري هاست كه اگر كسي قصد نگهداري Discus را دارد بايد در ابتدا شكيبايي و حاظر جوابي لازم را داشته باشد. وقتي شما از قصدتان براي نگهداري Discus صحبت ميكنيد احتمالا افراد زيادي به شما خواهند خنديد ! آنها شما را به خاطر حماقتتان سرزنش ميكنند و به شما برچسب خودآزار ميزنند! از شما با وقاحت تمام در مورد در آمدتان ميپرسند و اينكه آيا پولتان را از سر راه آورده‌ايد كه براي اين ماهي هزينه مي كنيد. با اين وجود وقتي اين افراد ميبينند كه شما در كار خود موفق شده ايد براي تمسخر خواهند گفت كه ماهي بسيار لذيذي براي خوردن است چراكه Discus بالغ شما به اندازه وشكل يك ماهي تابه است! متاسفانه عكسهاي تاريخي وجود دارد كه نشان ميدهد قبايلي وحشي در جنگاهاي آمازون در حال به دندان كشيدن Discus هاي آبي هستند. اما رنگ اين ماهي بقدري درخشان و زيباست كه امكان ندارد پخته شده باشد در نتيجه ما تنها ميتوانيم اينطور تصور كنيم كه عكسها عممدا براي ايجاد شگفتي در بيننده و با برنامه ريزي قبلي برداشته شده اند. البته ممكن است تصور ما غلط باشد و اين صحنه و خورده شدن Discus كاملا تصافي بوده و سوژه عكس بردار تنها آن قبايل وحشي بوده باشد. پس براي آرامش ذهني خودتان هم كه شده زياد به اين موضوع فكر نكنيد.

به كساني كه شما را به تمسخر ميگيرند توجه نكنيد. اينان افرادي تنگ نظر و حسود هستند و گرفتار عقده هاي روحي خود هستند. شما ميتوانيد با اعتماد بنفس كامل به پرورش و توليد مثل Discus بپردازيد بدون اينك سختيها و مشلات زيادي را متحمل شويد. با كمي فراست و توجه به نيازهاي اساسي و اصلي ماهي ميتوانيد در كار خود موفق شويد.

من قصد اين را ندارم با گفتن آزماشها و خطاهاي خود در مورد Discus شما را خسته كنم. چون من آدم سرسخت و لجوجي هستم و معمولا به راهنماييها و كتابها رجوع نميكنم زيرا تصور ميكنم كاري كه انجام ميدهم درست است با اينحال نتايج كارهايم هميشه مطلوب است. اما با گذشت زمان و اضافه شدن سنم و از بين رفتن غرور جواني ام حس ميكنم كه هميشه ايده خوبي است اگر قبل از انجام هر كاري با مراجعه واستفاده از تجربيات ديگران در آن زمينه نگاهي بيندازم حتي اگر ميدانم كه كارم درست است. ممكن است مهمل به نظر بيايد اما وقتي ما به مطالعه زياد در مورد يك موضوع ميپردازيم اين نشان ميدهد كه تجربه لازم را در اين زمينه كسب كرده ايم و ديگر يك تازه كار نيستيم و ميتوانيم اميدوار باشيم كه با درايت و عقل سليم خود و با كمي شانس ميتوانيم موفق شويم. بطور كلي نگهداري Discus با پرورش هر ماهي آمريكايي جنوبي مانند اسكار ، كوري ها يا Angel ماهي فرق چنداني ندارد بنابراين اگر تجربه كافي در نگهداري هر يك از اين ماهي ها داريد با افزودن چند نكته به تجربياتتان براي پرورش Discus با مشكل خاصي روبرو نخواهيد شد.

براي قوت قلب دادن به شما خيلي حرف زدم ، حالا ميپردازيم به اصول و مباني نگهداري Discus.

Discus ذاتا ماهي آبهاي حاره ايي است چراكه در گرمترين آبهاي رودخانه هاي استوايي زندگي ميكند بنابراين آب آكواريم آن نيز بايد گرم باشد. برخي سعي كرده اند كه Discus را در آبي با دماي 26 درجه سانتيگراد نگهداري كنند كه شايد بخاطر گياهان و يا ماهي هاي ديگر درون آكواريم بوده كه تنها در كوتاه مدت موفقيت آميز بوده است. اين به اين خاطر است كه آب با دماي پايين استرس زاست و بمرور زمان باعث از بين رفتن Discus ميشود و بخصوص باعث آسيب پذير شدن نسبت به تاژكهاي(Flagellate ) رودوي يا هگزاميتا ميشود. بهترين دما براي اين ماهي بين 30ـ28 درجه سانتيگراد است و دماهاي بالاتر تا 32 درجه سانتيگراد براي زماني كه ماهي به خانه جديد خود منتقل ميشود.دماي بالا نيروزاست و ازاين رو تا ماهي‌ها به محيط جديد عادت كنند برايشان مفيد است. دماي بالاي آب براي زماني كه ماهي تحت درمان است نيز مفيد است چراكه سرعت سوخت و ساز بدن ماهي را افزايش ميدهد و موجب تاثير گذاري سريعتر داروها نيز ميگردد. من براي 110 ليتر آب از بخاري‌هاي 150 وات داخل آب و از انواع 100 وات براي 75 ليتر آب استفاده ميكنم.

شما بايد قبل از آوردن Discus خود به خانه تانك آب آماده و فيلترهاي رشد كرده داشته باشيد. اين كار احمقانه ايي است اگر تصميم داريد ابتدا ماهي را خريده و سپس تانك آن را آماده كنيد چراكه اين روش قبلا امتحان شده و در اكثر موارد نتايج نام مطلوبي بدست آمده.
اگر شما بدفعات يا بصورت مداوم آب را عوض نميكنيد فرقي نميكند كه شما چه فيلتري استفاده ميكنيد(تا زماني كه فشار زيادي نداشته باشد ). بسياري از پرورش دهندگان Discus كه از اسفنجهاي بزرگ تصفيه كننده آب در تانكرهايي با حداكثر 110 ليتر آب (كه زياد شلوغ نيستند) استفاده ميكنند از آن راضي هستند. براي تانكرهاي بزرگ با تعداد بيشتر ماهي بايد از سيستم تصفيه قويتري استفاده كرد. اگر شما در ابتداي كار هستيد و از ماهي هاي كوچك نگهداري ميكنيد از نوع اسفنجي كه باكتري‌هاي ***** زيستي در آن رشد كرده ميتوانيد براحتي استفاده كنيد و اگر نميتوانيد صبر كنيد تا باكتري‌ها بطور طبيعي رشد كنند ميتوانيد از باكتريهاي مخصوص تسريع رشد آن استفاده كنيد. با اين كار امكان انتقال بيماري با يك اسفنج كهنه و پير را نيز كاهش ميدهيد. براي 6 Discus جوان (5 تا 5.7 سانتيمتري) تانكري با 75 ليتر ظرفيت مناسب است و براي اينكه بتوانيد از آن براي بلند مدت استفاده كنيد تانكري 110 ليتري مناسب تر خواهد بود.
معمولا بهتر است كه ما كار خود را با 6 ماهي شروع كنيم و حداقل اين رقم 3 ماهي خواهد بود زيرا امكان دعوا بين دو Discus وجود دارد و ماهي سوم در واقع ميتواند نقش ميانجي و خنثي كننده حس پرخاش جويانه دو ماهي ديگر را داشته باشد. با وجود اين ، در دعواهاي بين Discus هاي كوچك امكان كشته شدن يكي از آنها وجود ندارد و اين صحنه نه ديدني است و نه اينكه سودي براي هيچيك از دو ماهي دارد. نهايتا بهترين راه اينست كه در ابتدا 3 جفت ماهي را در يك آكواريم قرار دهيم و بمرور زمان ماهيهاي ضعيفتر را از اين جمع خارج كنيم. در نهايت كار به جايي ميكشد كه تنها 2 ماهي در آكواريم خواهند ماند و اين دو ماهي جفتي بسيار ارزشمند خواهند بود كه احتمالا بزودي شروع به تخم ريزي خواهند كرد.

خيلي وقتها شنيده ايم كه بهتر است براي كف آكواريم Discus از هيچگونه پوششي استفاده نكنيم. من شخصا Discus را در انواع آكواريمها منجمله آكواريمهاي تزييني كه پر از گياهان آبي و جانوران ديگر هستند و يا آكواريمهاي كاملا خالي كه معمولا توسط ديگر پرورش دهنده ها توصيه ميشوند نگه داشته‌ام. اما من براي ماهي هاي خودم چه جوان باشند و چه آماده توليد مثل ، از يك لايه نازك ماسه بسيار ريز در كف استفاده ميكنم و بدين ترتيب تخليه آب نيز آسان تر ميشود چراكه ماسه ها فضولات ماهي ها را در زير خود پنهان ميكند و ماهي نيز از بازي با شن لذت ميبرد و براي پيدا كردن غذا در ماسه ها ميدمد. ولي معمولا با نگه داشتن Discus در آكواريم بدون كف پوش دچار مشكل نميشويد اما اگر تصميم به اين كار گرفتيد فراموش نكنيد كه حتما جداره خارجي كف آكواريم را رنگ بزنيد و يا به نحوي بپوشانيد تا ماهي خارج آكواريم را نبيند در غير اينصورت در روحيه آنها تاثير گذاشته و باعث ترسو و خجالتي شدن آنها ميشود.

به غير از لايه ماسه كه در كف آكواريم ريخته ميشود من دوست دارم كه از تكه چوبهايي كه از خزه پوشيده شده اند و از گياهان معلق در آب همچون باقلاي آبي و از كوزه هاي گلي كه از ماسه و گياهان ديگر پر شده اند استفاده كنم. يك لامپ فلوروسنت با يك حباب گرم و يك حباب سرد نياز گياهان را به نور تامين ميكنند. ولي به ياد داشته باشيد كه روشن شدن ناگهاني آكواريم Discus باعث عكس العمل ناگهاني و جهش آن ميشود كه با استفاده از گياهان غوطه ور در آب – كه جلو رسيدن ناگهاني نور به Discus را ميگيرند - براحتي ميتوان از اين مسئله جلوگيري كرد.

با تمام اين تفاسير من براي تانكر بيمارستان Discus يا تانكر قرنطينه از ماسه يا هيچ تجهيزات ديگري استفاده نميكنم. اگر اولين باري است كه از Discus نگهداري ميكنيد مسلما تانكر اوليه شما محل قرنطينه نيز خواهد بود. در اين صورت تانكر آب بايد به غير از ***** و هيتر و چراغها خالي از هرگونه تجهيزات اضافي باشد. دليل اين بي تجملي اينست كه شما بتوانيد ماهي خود را بدقت زير نظر بگيريد و از صحت و سلامت آن اطمينان حاصل كنيد چراكه خيلي وقتها ماهي سعي در پنهان كردن خود در پشت گياهان ، از چشم شما ميكند.و اگر قصد مداواي ماهي را داريد وجود گياهان و ماسه و ديگر تزيينات بي فايده و مزاحم خواهد بود. بعد از مداوا و اطمينان از سلامت ماهي ميتوانيد ديگر تجهيزات و تزيينات را اضافه كنيد. اين دوره قرنطيه نبايد كوتاهتر از 30 روز باشد. اگر ميخواهيد به آكواريم Discus خود ماهي ديگري اضافه كنيد ابتدا آنرا در تانكري حدااقل 38 ليتري نگه داري كنيد تا زماني كه كاملا از مبتلا و آلوده نبودن آنها مطمئن شويد.

آيا شما از كيفيت آب لوله كشي منزلتان اطلاع داريد؟ البته اكثر آبهاي لوله كشي منازل با تغيير اندكي براي Discus مناسب خواهند بود. اگر شما از آب شير منزلتان براي نوشيدن استفاده ميكنيد اين آب قطعا ماهي شما را نخواهد كشت (البته در بعضي كشورها از آب شير براي نوشيدن استفاده نميشود). اگر ماهيان شما در سن و در حال توليد مثل هستند بايد كلر(cholorine) و كلرين (choloramine) را از آب جدا كنيد و pH آنرا تغيير دهيد ولي سختي آب مشكل حادي ايجاد نمي‌كند. بهترين آب براي Discus آب با سختي پايين كه كمي اسيدي باشد ، است. با اينحال بسياري از پرورش دهندگان Discus هاي جوان خود را در آب شير معمولي ديكلره شده ( منظور از ديكلره ، جداسازي كلر از آب است) و با pH كمتر نگهداري ميكنند.
اين مسئله خيلي اهميت دارد كه قبل از درست كردن آكواريم ، كيفت آبي را كه ماهي شما قبلا در آن بوده را آزمايش كنيد يا بپرسيد. اگر ماهي مورد نظر شما در آب با pH خنثي نگهداري ميشده شما نيز بايد در ابتدا آبي با همان كيفيات در آكواريم خانه خود فراهم كنيد به جاي اينكه از pH هاي معمول 6 و 6.5 استفاده كنيد و هميشه سعي كنيد كه تغييرات اعمال شده در آب همواره به تدريج صورت گيرد.
من بسياري از Discus هايم را در آب با pH بسيار پايين 4.5 نگه داري ميكنم البته آنهايي را كه در شرايط توليد مثل هستند و بصورت وحشي از زيستگاهشان گرفته شده اند نه ماهي هاي جواني را كه در آكواريم بدنيا آمده اند. ماهي هايي كه در حال رشد هستند معمولا در pH 6.5 نگه داري ميشوند چون امكان اينكه در آبي با pH كاملا متفاوت قرار بگيرند بسيار كم است.
روشهاي زيادي براي تغيير pH آب وجود دارد كه از جمله آنها عبارتند از مواد از پيش آماده شده و يا كودهاي تصفيه كننده. بنابراين انتخاب هر يك از اين روشها به سليقه شخصي خودتان بستگي دارد.
يكي از وسايلي كه براي من بسيار اهميت دارد pH سنج است. شما بايد همواره از اندازه pH بطور دقيق مطلع باشيد ولي بسياري از اين وسايل اندازه گيري دقت لازمه كار پرورش دهندگان Discus را ندارند.
آب با pH در برخي موارد راحت تبخير ميشود و از آب آكواريم شما كاسته ميشود بنابراين pH آب بايد دائما اندازه گيري شود.

همچنين در مورد قضاي ماهي خود از فروشنده آن سوال كنيد كه تابحال چه با آن ميداده است. اگر غذايي است كه Discus شما با ميل حاضر به خوردن است مقداري از آن را تهييه كنيد. همه Discus هاي من روزي حداقل يكبار تكه اي از گوشت قلب گاو را با اشتها ميخورند.
اخيرا تحقيقاتي در مورد غذاي Discus در دانشگاه سنگاپور انجام شده كه نشان ميدهد كه وقتي به Discus گوشت تميز و ريز شده قلب گاو داده ميشود به حداكثر ميزان رشد خود ميرسد بدون اينكه هيچ ماده ديگري به غذاي آن اضافه شود.
برخي افراد عادت دارند كه به ماهي هاي خود غذاهايي همچون ميگو يا حبوبات بدهند كه سود چنداني براي ماهيها ندارد. يكي از موادي كه باعث ايجاد تفاوت محسوسي در رنگ Discus ميشود زانتان (روناس) است كه ماده اي طبيعي است و بسيار مؤثرتر از پاپريكا(ميوه رسيده فلفل قرمز ) ميباشد. زانتان در گلبرگ‌هاي گل جعفري است و در بسياري از غذاهاي آماده نيز مي‌باشد).
گوشت قلب گاو براي اينكه به Discus داده شود بسيار آلوده است و باعث چاق شدن ماهي ميشود. اگر شما جيره گوشت قلب گاو را طوري طبق برنامه زماني به ماهي بدهيد كه دقيقا قبل از تعويض آب آكواريم باشد بدين ترتيب آب آكواريمتان آلوده نخواهد شد. به غير از قلب گاو و فليكس Discus هاي سالم اشتهاي زيادي براي خوردن بسياري از غذاهاي ديگر دارند. اما مطلقا نبايد به آنها از انواع كرم هاي تيوبيفكس(Tubifex) يا كرمهاي سياه و يا انواع موجودات زنده آبي داده شود. البته اين نوع غذاها مورد علاقه بيشتر ماهي ها هستند اما خطر انگل هايي كه ممكن است در آنها وجود داشته باشد ريسك اين كار را بسيار بالا ميبرد. ازديگر غذاهايي كه مورد علاقه Discus و در عين حال بسيار آلوده است كرمهاي يخ زده هستند كه فكر اين انگلها مرا از دادن آنها به Discus هايم باز ميدارد. من تنها زماني از اين كرمها و موجودات آبي زنده به ماهيهايم ميدهم كه در حال مرگ باشند و احتياج مبرمي به غذاي انرژي زا كه مورد علاقه شان نيز ميباشد ، داشته باشند. در صورتي كه خواستيد از اين نوع غذاها استفاده كنيد ، بهتر است از ميگوي آب شور شسته شده استفاده كنيد كه از غذاهاي مورد علاقه Discus نيز هست.

Discus ها معمولا با متانت و آرامش غذا ميخورند مگر اينكه اندوهگين يا پريشان باشند. سعي كنيد كه بيش از حد به ماهي هاي خود غذا ندهيد و يا آنها را گرسنه نگاه نداريد. بسيار خوب است كه باقي مانده غذاي ماهي ها را يك تا دو ساعت بعد از هر وعده از غذايشان از تانكر خارج كنيد. ماهي هاي در حال رشد بايد دو يا سه وعده در روز غذا داده شوند. آنها را زير نظر بگيريد و بيشتر از مقداري كه در يك ساعت ميتوانند بخورند به آنها ندهيد. Discus معمولا غذا را با اشتهاي زيادي در دقايق اول ميخورد ولي بعد از آن تنها به آن نوك ميزنند بنابراين اصلا در خارج كردن پس مانده ها عجله نكنيد.

انتخاب جفت يا گروه كوچكي از Discus كه قرار است با هم زندگي كنند كار بسيار طاقت فرساييست. اصولا در اين رويه سلامت ماهي ها خيلي بيشتر از نژاد و رنگ آنها اهميت دارد. دنبال ماهي باشيد كه شكل ظريف و گردي دارد و اثر زخم يا نقصي بر روي آن ديد نميشود ، تعداد باله هايش درست باشد و اندازه چشمهاشي با اندازه ماهي تناسب داشته باشد. Discus ي كه چشمهاي بزرگ و جسه كوچكي دارد نشان دهنده اينست كه بشدت ترسانده شده و حداكثر رشد خود را نخواهد كرد. بدنبال Discus ي باشيد كه چشمهاي قرمز و يا كهربايي و يا رنگي روشن داشته باشد. رنگ سياه يا رنگهاي كدر نشان دهنده بيمار بودن ماهي است. حركت همزمان آبشش هاي ماهي نيز بسيار مهم است. به عنوان مثال اگر ماهي با يك آبشش خود به سختي نفس ميكشد و آبشش ديگر بسته مانده احتمالا آن ماهي به فلوك آبششي مبتلا شده. البته فلوك آبششي و بسياري ديگر از بيماريهاي Discus بسادگي با كمي تجربه و مراقبت درمان ميشوند اما اگر اين تجربه اول شما در زمينه نگهداري Discus است ، بهتر آنست كه شما براي بار اول با اين گونه مشكلات روبرو نشويد. شما همچنين بايد فضولات ماهي را نيز بنگريد. اگر ضايعات تيره اي در ته تانكر ديديد دليل خوبي براي اثبات سلامت ماهي و عدم ابتلاي آن به انگلهاي رودوي ميباشد. فضولات سفيد چه در ته آكواريم و چه متصل به بدن ماهي نشان دهنده انگلهايي چون كاپيلاريا ، هگزاميتا و ... ميباشد. باز گفتن اين نكته ضرورت دارد كه همه اين بيماريها قابل درمان هستند اما اين كار براي مبتديها كار خسته كننده و پر زحمتي خواهد بود. اگر شما ماهي خود را از يك فروشگاه خريداري ميكنيد خالي از فايده نيست كه ماهي را هنگام غذا خوردن نيز نگاه كنيد. اگر ديديد كه با اشتها غذا ميخورند ميتوانيد مطمئن باشيد كه در وضعيت خوبي هستند و در خانه شما نيز به اين صورت خواهند ماند.

هنگامي كه ماهي را به خانه منقل ميكنيد به خاطر داشته باشيد كه آب آنرا كم كم با آب آكواريمتان همسان كنيد . به اين صورت كه از آب آكواريم در سطلي كه ماهي و آب آكواريم قبلي در آن هستند بريزيد. و وقتي كه آب ظرف پس از مدتي با اين كار دوبرابر شد ميتوانيد با يك تور يا دست خودتان ماهي را به آكواريم جديد منتقل كنيد ولي آب ماهي را هرگز در آكواريم خودتان نريزيد. چراغها را در روز اول يا حداقل تا زماني كه ماهي با آرامش شنا كند خاموش يا كم نور نگاه داريد. اين غير طبيعي نيست كه Discus بعد از انتقال به محل جديد براي چند ساعت در كف آكواريم بخوابند يا بي‌حركت بمانند. همچنين غير طبيعي نيست اگر در ده دقيقه‌ي اول هم شروع به حركت كنند و با آمدن به طرف شما درخواست غذا كنند. در هر صورت اگر در مراحل جابه جايي و رساندن ماهي ها به منزل شوك شديدي به آنها وارد نشده باشد همگي بعد از يك يا دو روز براي اولين وعده غذاي خود آماده خواهند بود.

بعد از سكني گرفتن ماهي ها در خانه جديدشان شما باشد حتي الامكان از نزديك شدن و دست زدن به ماهي ها خودداري كنيد مگر اينكه واقعا نياز باشد. آنها به مرور زمان شما را خواهند شناخت وتعجب نكنيد اگر به هنگام نزديك شدن شما به سرعت فرار كرده و خود را مخفي كنند. پس عجله نكنيد. كنجكاوي زاتي آنها بالاخره باعث ميشود كه به شما خو بگيرند و پس از مدتي براي جلب توجه شما در جلوي آكواريم به خود نمايي بپردازند. موفق باشيد و از آكواريم خود لذت ببريد!

[boy iran]

خانواده ماهیهای سیچلاید

روشهای تکثیر و پرورش ماهی های سیچلاید

سیچلاید ها ماهی هایی وحشی، جنگجو که بسیار عصبانی عمل می کنند و تغییرات داخل آکواریم آنها را شدیداً ناراحت و مضطرب می کند.
انواع سیچلاید هایی که تا کنون در ایران قابل تکثیر و پرورش بوده اند عبارتند از :
دیسکاس، آنجل، اسکار، سیچلاید گوره خری، سیچلاید زرد و سیچلاید جولی و سیچلاید جک دمپسی هستند. که در واقع برای تکثیر و پرورش هر کدام از آنها باید یک جفت را در یک آکواریم قرار داد و شرایط سختی آب برای سیچلاید ها بین 5 تا 8 درجه Dh می باشد. بهترین درجه حرارت برای تخم ریزی 27 درجه سانتی گراد است. سیچلایدها با میل و علاقه خودشان تخم ریزی می کنند و هیچ گونه تغییراتی را از طرف شما نمی پذیرند، بلکه ممکن است بر عکس جواب دهند و آنها را عصبانی کند که در مواقع عصبانیت معمولاً بین جفت نزاع و درگیری بوجود می آید که آنها همدیگر را مقصر قلمداد می کنند. دیده شده است که گاهی این نزاع ها که بین نر و ماده اتفاق افتاده است آنقدر زیاد و شدید بوده است که حتی منجر به تلف شدن یکی از آنها شده است. بنابراین سعی کنید همیشه با آنها بآرامی رفتار کنید. برای تکثیر از سیچلاید ها بهتر است یک گله 10 تایی از آنهایی که بخوبی تغذیه شده اند و رشد کافی داشته اند را در یک آکواریم بزرگ نگه داری کنید. شرایط نگهداری و تغذیه آنها باید کاملاً اصولی و تمام شرایط لازم مهیا و آماده باشد. ماهی های انتخاب شده باید جوان، سالم ، بدون نقص عضو، سرحال ، شاداب ، خوش رنگ، چابک و قبراق باشند. معمولاً چند روز که بگذرد، سیچلاید ها خودشان به انتخاب جفت می پردازند. بطوریکه هر سیچلاید نر در یک قسمت آکواریم حکومت تشکیل و هر کس که به قلمرو او نزدیک شود مورد حمله قرار می دهد. ماهی ماده به قلمرو نر مورد علاقه می رود و در آنجا ساکت می ایستد و باحرکات خاصی اعلام قبول ازدواج با نر انتخاب شده را می دهد. دیده شده است که در اکثر مواقع ماده قویترین و بهترین نر را انتخاب کرده است و هیچ ماهی دیگری حق ورود به منطقه جفت را نخواهد داشت، اگر بر اثر لجاجت ماهی دیگری وارد قلمرو جفت شود بر اثر ضربات زیاد آنها از بین خواهد رفت. بنابراین باید وضعیت ماهیها را کنترل کنید، هرگاه در بین آنها جفتی یکدیگر را واقعاً انتخاب کردند بهتر است آن جفت را بآرامی به آکواریمی که از قبل آماده کردید انتقال دهید و در واقع شروع کار تکثیر و پرورش سیچلایدهای شما با موفقیت انجام شده است.

[boy iran]

چاقو ماهی

چاقو ماهي ها يا Knife fish چند گونه متنوع دارد.

آنها متعلق به خانواده NOTOPTERIDAE و فراوان ترين گونه

Homopterous chital چاقو ماهي دلقک مي باشد که امروزه در اکثر

فروشگاه هاي آکواريوم ديده مي شوند. ماهي بسيار مقاوم و گوشتخواري

مي باشد. آنها غالبا از ماهي زنده و غذاهاي گوشتي تغذيه مي کنند. اين

ماهيان بومي جنوب شرقي آسيا مي باشد و گونه هاي متنوعي از آنها در

آفريقا نيز زندگي مي کنند
.
در آکواريومها با ماهيهاي بزرگ نگهداري مي شوند. به ماهيهاي کوچک

حمله مي کنند. آنها را در آکواريومهاي بزرگ نگهداري مي نمايند. اندازه

آنها تا 75 سانتيمتر نيز مي رسد. اين ماهي بسيار مقاوم بوده و در

صورت مهيا بودن شرايط آب به سختي بيمار مي شود. دماي مورد نياز

آب 28- 24 درجه سانتيگراد با ph 8/7- 3/7.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[boy iran]

ماهی روح سیاه
نام:بلاک گوست
خانواده :Apteronotus albifrons
محل زندگی:Amazon Basin
این ماهی که از خانواده ی Apteronotus albifrons میباشد که از گونه های آن میتوان به نایف اشاره کرد ماهیاین بسیار حساس ترسو و با مقاومتی نسبی در برابر نا مناسبی آب میباشند
از نظر زیبایی این ماهیان در شاخه ی متوسط قرار میگیرد ولی از نظر قیمیت ماهی نسبتا گرانی محسوب میشود دارای بینایی کم و علاقه مند به پنهان شدن در زیر سنگ ها و کلیه ی وسائل داخل آکواریوم میباشد. این ماهی در ایران به نامهای زیادی شهرت دارد از جمله : روح سیاه . کله بزی . دم قیتانی که تماما بر گرفته از شکل ظاهری این ماهی میباشد.
رشد این ماهی در آکواریوم تا 20 سانتی متر هم گزارش شده است ولی در محیط آزاد تا 30 سانت نیز مشاهده شده.
این ماهی را میتوان با ماهیان غیر مهاجم و گیاه خوار در آکوازیوم نگه داری نمود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[mehraria]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


ماهی دندان‌نیش


ماهیهای دندان نیش که به نام غول ماهی نیز شهرت دارند در اعماق دریاها زندگی می‌کنند و این گونه ماهي ها که بسیار وحشی به نظر می‌‌رسند، جزء خانواده Anoplog astridae (که گاه به غلط Anoplog asteridae نوشته می‌شود) به شمار می‌‌آیند.این گونه در آبهای گرمسیری و سرد ـ معتدل پراکنده هستند. این خانواده تنها شامل دو گونه بسیار مشابه می‌‌باشد:

.ماهی دندان نیش معمولی، Anoplogastr cornuta)۱۸۳۳ و valenciennes) که در سراسر جهان پراکنده هستند.
.ماهی دندان نیش تیغ دار،(brachycera Anoplogastr kotlyar۱۹۸۶) که در آبهای گرمسیری اقيانوس آرام و اطلس پراکنده هستند.اندام ‌شناسی
اگر چه این گونه ماهیها بخاطر دندانهای بیش از حد بزرگ و نیش مانند خود و همچنین صورت خشک و خشن خود به این نام شهرت یافته‌اند اما این ماهیها بسیار کوچک بوده و هیچ آسیبی به انسان نمی‌رسانند. طول بزرگ‌ترین ماهی درگونه ماهی دندان نیش معمولی به حداکثر ۱۶ سانتی متر (۶ اینچ) می‌‌رسد و طول بزرگ‌ترین ماهی درگونه ماهی ماهی دندان نیش تیغ دار در حدود نصف این اندازه است.
این ماهی دارای سر بزرگ با حفره معدی حجیمی است که شکل ابتدایی دارد، روی سطح آن حفره‌های مخاطی آبكش مانندی قرار دارند که به‌وسیله لبه‌های دندانه دار مشخص شده‌اند و پوست نازکی نیز سطح آن را پوشانیده است.
چشمان این ماهی نسبتاً ریز هستند و در سمت فوقانی سر جانور قرار دارند. بدن این ماهی قهوه‌ای تیره و سیاه است که در پهلوها بسیار فشرده بوده و از جلو گود و هر چه به سمت دم ماهی پیش می‌‌رویم باریک تر می‌شود. باله‌های این ماهی کوچک، ساده و بی مهره هستند، پولکها در پوست ماهی قرار دارند که به شکل بشقابك هاي نازک به چشم می‌‌خورند. اگر چه این ماهی چشمان ریزی دارد. ولی خط جانبی بدن این جانور کامل تکامل یافته و به شکل یک شیار باز در امتداد پهلوها به چشم می‌‌خورد.
در ماهیهای بالغ دو دندان نیش فک تحتانی جانور آنقدر دراز هستند که برای جایگیری مناسب دندانها در زمانی که دهان ماهی بسته است، دو حفره در دو طرف مغز جانور در مقابل یکدیگر قرار گرفته اند. ماهیهای جوان از لحاظ ظاهری کاملاً متفاوت هستند: ماهیهای جوان برخلاف ماهیهای بالغ دارای مهره‌های کشیده بر روی سر و سرپوش هستند، چشمان درشت تری دارند، یک کیسه هوا در بدن این نوع ماهی فعال است، تیرهای آبششی باریک و کشیده‌ای دارند، دندانهای بسیار کوچک‌تر هستند و قابلیت فشردگی دارند. و رنگ آنها خاکستری روشن است. این تفاوتها باعث شده است که در مرحله زندگی این ماهی به‌عنوان دو گونه مجزا طبقه بندی شوند که یکی از آنها در طبقه دیگری caulolepsis، قرار می‌گیرد

بوم‌شناسی
ماهیهای دندان نیش دریایی از جمله ماهیهانی هستند که در عمیق‌ترین نقاط دریاها به چشم می‌‌خورند. این گونه ماهیها حتی در عمق ۵۰۰۰ متری (۱۶۴۰۰ فیت) نیز یافت می‌شوند. این ماهیها عموماً در عمق ۲۰۰ تا ۲۰۰۰ متری (۶۶۰ تا ۶۵۶۰ فیت) یافت می‌شوند و این در حالی است که ماهیهای جوان اغلب در اعماق کمتر به چشم می‌‌خورند، این ماهیها نیز همانند اکثر ماهیانی که در اعماق دریاها زندگی می‌کنند حرکات دایلی (diel) دارند بدین صورت که آنها در طول روز در اعماق تاریک دریاها باقی می‌‌مانند و هر چه به‌طرف شب نزدیک می‌‌شویم به طرف لایه‌های فوقانی آب شنا می‌کنند تا از ستاره هاي دريايي تغذیه کنند و دوباره در سپیده دم به اعماق آب باز می‌‌گردند.
ماهیهای نیش دندان هم به صورت گروهی و هم به تنهایی به چشم می‌‌خورند گفته می‌شود که آنها از گیرنده‌های شیمیایی برای شکار استفاده می‌کنند پس در نتیجه برخورد آنها به چیزی که قابل خوردن باشد به شانس آنها بستگی دارد.
دندانهای کوچک و پره‌های گوش دراز ماهیهای جوان نشان می‌‌دهد که آنها عمدتاً از زوپلانكتونهاي تصفیه ساز دریا تغذیه می‌کنند و این در حالیست که ماهیهای بالغ که در اعماق دریا زندگی می‌کنند غذای خود را از ماهیهای دیگر و اسکوئیدها تأمین می‌کنند. دندانها و دهان بزرگ ماهیهای دندان نیش خصوصیتی است که در میان آبزیان کوچک الحاق دریا معمول است (تیرمارماهی، ماهی دندان‌بی‌ریخت، ماهی دندان خنجری، کُرک‌دهان (Bristlemouth ماهی که در دهانش موهای ریز وجود دارد)، Berra cudina، ماهی ماهی گیر و این خصوصیت برای این ماهیها یک مزیت به حساب می‌آید چرا که در محل زندگی آنها غذا به اندازه کافی یافت نمی‌شود و هر چیزی (حتی اگر بزرگ‌تر از اندازه ماهی باشد) به‌عنوان غذا محسوب می‌شود. ماهیهای دندان نیش توسط دیگر ماهیهای دریایی بزرگ همانند تن ونيزه ماهيها شکار می‌شوند.
ماهیهای دندان نیش در مقایسه با بسیاری از ماهیهایی که در اعماق دریا زندگی می‌کنند قوی و نیرومند به نظر می‌‌رسند. این ماهیها قادرند ماهیها در محیط اكواريوم که بسیار با محیط زیست طبیعی آنها متفاوت است زندگی کنند.

زادآوری
ماهیهای دندان نیش دارای ليسه هاي پلانكتوني و بی حفاظ هستند. زمان و تکرر تخم ریزی در آنها مشخص نیست، اما بر طبق گزارشات بعضی فعالیتهای تخم ریزی در ماههای ژوئن تا اوت مشاهده شده است. وقتی که طول بدن ماهیهای جوان نیش دندان معمولی به ۸ سانتی متر (۳ اینچ) می‌‌رسد، آنها کم کم شبیه ماهیهای بالغ می‌شوند و به طرف اعماق آب می‌‌روند. آغاز بلوغ ماهیهای نیش دندان مشخص نیست، اما معمولاً بلوغ این ماهیها زمانی است که طول آنها به ۱۳ سانتی متر (۵ اینچ) می‌‌رسد. این ماهیها همانند اکثر ماهیهایی که در اعماق دریاها زندگی می‌کنند و به کندی رشد می‌کنند.

=-=-=-=-=-=-=-=-=-
ويكي پديا

[mehraria]

نام علمی:Colisa lalia
سایر نامها: گورامی آبی پودری، گورامی قرمز ( در ایران: گورامی دارف )
خانواده:Belontiidae
خاستگاه:گنگ، جومنا و براهماپوترا
طول ماهی بالغ:2 اینچ ( 5 سانتیمتر)
رفتار اجتماعی :صلح جو
طول عمر:4 سال
سطح شنا:سطوح بالایی و میانی
حداقل اندازه مخزن:5 گالن ( تقریبا 19 لیتر )
وضعیت تغذیه:همه چیزخوار، جلبک و خزه می خورد
تولید مثل:تخم ریزی در لانه هایی از حباب
سختی نگهداری: متوسط
PH: 6 تا 7.5
سختی آب: 4 تا 10 dGH
دمای آب: 72 تا 82 درجه فارنهایت ( 22 تا 28 درجه سانتیگراد )

توضیحات : نام رایح این ماهی نامی است کاملا مناسب، چرا که این ماهی بیش از دو اینچ ( پنج سانتیمتر ) رشد نمی کند. ماهی نر اندکی بزرگتر از ماهی ماده است و به علاوه رنگ ماهی نر، نارنجی-قرمز درخشان با راه راههای آبی فیروزه ای است که تا باله ها ادامه می یابند. باله پشتی ماهی نر تیزتر از باله پشتی ماهی ماده می باشد. رنگ ماهی ماده آبی-خاکستری نقره ای کدر باقی می ماند و هرگز به شفافیت رنگ ماهیهای نر نمی رسد. رنگهای ترکیبی زیادی هم در این نوع از ماهیها دیده می شود. مثلا : آبی/ آبی پودری، نئون، رنگین کمان و سرخ. در ماهیهای آبی پودری، آبی رنگ غالب می باشد که البته روی بدن این ماهیها کمی رنگ قرمز هم دیده می شود. در ماهیهای به رنگ نئون، رنگ آبی نسبت به حالت معمول شفافتر است. ماهیهای رنگین کمانی، رنگ نارنجی-قرمز درخشان به همراه نوارهای آبی رنگی دارند که با برق سبز-طلایی فلزی همراه می باشند. ماهیهای قرمز اغلب قرمز یکپارچه با باله های آبی رنگ می باشند .
شرایط زیست و نحوه مراقبت: گورامی کوتوله در زادگاه اصلیش هند، بنگال غربی، آسام و بنگلادش در آبهایی با پوشش گیاهی متراکم یافت می شود. این ماهیها اکثرا با سایر انواع ماهیهای کولیسا یافت می شوند. در جلگه های رودخانه های شمالی هند این ماهیها یکی از فراوانترین انواع ماهیها هستند و در بسیاری از فروشگاهها به صورت خشک شده و یا به عنوان یک وعده غذایی سرو می شوند. گورامیهای کوتوله به خاطر طبیعت صلح جویشان بسیار مناسب آکواریومهای کوچک می باشند همانطور که برای آکواریومهای اجتماعی هم مناسب هستند. این ماهیها نباید با ماهیهای خیلی بزرگ و یا ماهیهای خشن نگهداری شوند. باید مقدار زیادی گیاه برایشان فراهم شود که مقداری از آنها باید گیاهان شناوری باشند که بخشی از سطح آکواریوم را بپوشانند. مقدار بهینه PHبرای این ماهیها محدوده خنثی می باشد و سختی آب باید 4 تا 10 dGH باشد. بهترین دمای آب هم 77 درجه فارنهایت ( 25 درجه سانتیگراد ) است. گورامیهای کوتوله ممکن است چنانچه در برابر شلوغی و سر و صدا قرار بگیرند بترسند و باید در یک جای ساکت نگهداری شوند.
تغذیه: در طبیعت گورامیها حشرات کوچک و لاروهای سطح آب را می خورند و از جلبکهایی که بر روی سایر گیاهان می رویند تغذیه می کنند ولی در اسارت این ماهیها غذاهای پولکی، غذاهای خشک منجمد، غذاهای منجمد و قرصهای سبزی می خورند. برای فراهم کردن سلامتی مناسب، این ماهیها باید به صورت دوره ای، از غذاهای زنده نظیر کرمها هم تغذیه شوند. همچنین برای زوجهای در حال تولید مثل هم باید از غذاهای زنده استفاده شود.
تولید مثل: پایین آوردن سطح آب تا 6 الی 8 اینچ ( 15 الی 20 سانتیمتر ) و بالا بردن دمای آب تا 20 الی 30 درجه سانتیگراد زمینه ساز تولید مثل خواهد شد. پوشش گیاهی واجب است چرا که ماهیهای نر برای ساخت لانه از مصالح گیاهی استفاده می کنند که آنها را با استفاده از حبابها به هم می چسبانند. این لانه ها با جزئیات خیلی زیاد و بسیار محکم ساخته می شوند که عرضشان به چندین اینچ ( یا سانتیمتر ) و عمقشان به یک اینچ ( دو و نیم سانتیمتر ) می رسد. Limnophila aquatica،Riccia fluitans ، Ceratopteris thalictroideو Vesicularia dubyanaانتخابهای مناسبی برای مخزن زایشگاه می باشند. الیاف زغال هم می تواند به عنوان مصالح ساختمانی به کار رود.
به محض آماده شدن لانه ماهی نر شروع به خواستگاری از ماهی ماده می نماید که این موضوع اغلب در بعد از ظهر یا غروب اتفاق می افتد. ماهی نر قصد خود را با شنا کردن در اطراف ماهی ماده در حالیکه باله هایش را کاملا گشوده است، می رساند و تلاش میکند که ماهی ماده را به لانه اش بکشاند و خواستگاریش را در آنجا ادامه دهد. چنانچه ماهی ماده این خواستگاری را بپذیرد شروع می کند به شنای دایره وار در زیر لانه حبابی. هنگامی که ماده آماده تولید مثل می شود پشت یا دم ماهی نر را با دهانش لمس می کند. با این علامت ماهی نر ماهی ماده را بغل کرده، ابتدا به پهلو و سپس به پشت می چرخاند. در این لحظه ماهی ماده تقریبا شصت تخم رها می کند که به سرعت توسط ماهی نر بارور می شوند بیشتر تخمها به سمت بالا داخل لانه حبابی شناور می شوند. تخمهای سرگردان توسط ماهی نر جمع آوری می شوند و به لانه حمل می شوند. وقتی که تمام تخمها در لانه جمع آوری شدند، این زوج دوباره شروع به جفت گیری می کنند. چنانچه بیش از یک ماهی ماده در مخزن زایشگاه باشد، ماهی نر می تواند با همه این ماهیها جفت گیری کند. این تولید مثل بین دو تا چهار ساعت طول می کشد و بین 300 تا 800 تخم تولید می شود. با تمام شدن تخم ریزی ماهی نر برای اطمینان از اینکه تخمها در لانه باقی می مانند، یک لایه نازک از حباب در ریر تخمها ایجاد می کند. در چنین زمانی، ماهی ماده باید از مخزن خارج شود.
از این به بعد ماهی نر به تنهایی مسوولیت تخمها را بر عهده می گیرد و به شدت از لانه و محدوده اطرافش محافظت می کند. بعد از دوازده تا بیست و چهار ساعت نوزادان از تخم خارج می شوند، ولی همچنان در حفاظ حبابها به رشدشان ادامه می دهند. پس از سه روز بچه ها به حدی از رشد می رسند که بتوانند آزادانه شنا کنند. وقتی ماهیهای کوچک از لانه حبابی خارج می شوند ماهی نر باید از مخزن خارج شود چرا که در غیر اینصورت ماهی نر آنها را خواهد خورد. ماهیهای کوچک باید در هفته اول با غذاهای خیلی ریز نظیر infusoria، rotifer، یا غذاهای تجارتی که ویژه بچه ماهیها تولید می شوند، تغذیه شوند. پس از آن می توان آنها را با میگوی پخته و غذای خشک پودر شده تغذیه نمود
------------
ساين نيك صالحي

[boy iran]

گورامی غول پیکر( Giant Gurami-osphronemus)

گورامی غول پیکر در ایران به نام اسفرانوس معروفست و همچنین به گورامی غول پیکر نیز مشهورست
این ماهی زیبا دارای 4 نوع از خانواده اسفرانومید(Osphronemidae) میباشد
دارای رنگهای سفید خاکستری ,سفید ,خاکستری و کرم رنگ میباشد
در بچه گی بسیار شبیه به گورامیهای معمولی بخوصوص گورامی شکلاتی هستش ولی با گذشت سنش به دوره بلوغ کاملا تغیر رخسار و شمایل و گاهی رنگ میدهد و به شکل عکس زمینه که در موزه حیات وحش داراباد گرفتم در میاید
دارای مبدا China, Java, Malaysia,S.E. Asia, Indonesia میبا شد
ماهی بسیار مقاوم و دوست داشتنی و دوره زندگیش در اکواریوم تا 25 سال نیز گزارش شده است
تقریبا همه چیز خوار میباشد
در طبیعت به 80 سانت نیز میرسد
مثل ماهیoscar جزو ماهی های تولید کننده ضایعات زیاد هستش پس فیلتراسیون خوب رو در تانکش فراموش نکنید
بسیار ستیزه جو هستش و تنهاشم یا با همنوع خودش خیلی خوب و زیباتر جلوه میکنه
گیاهارو یا میخوره یا از بین میبره پس یک تانک باز با دکور کم رو براش فراهم کنین توصیه من تانک 150 liter به بالا برای نگه داریش است
دمای 23-30 براش مناسبست
نرها دارای بالهای گورامی غول پیکر( Giant Gurami-osphronemus)

گورامی غول پیکر در ایران به نام اسفرانوس معروفست و همچنین به گورامی غول پیکر نیز مشهورست
این ماهی زیبا دارای 4 نوع از خانواده اسفرانومید(Osphronemidae) میباشد
دارای رنگهای سفید خاکستری ,سفید ,خاکستری و کرم رنگ میباشد
در بچه گی بسیار شبیه به گورامیهای معمولی بخوصوص گورامی شکلاتی هستش و زیباتر ولی با گذشت سنش به دوره بلوغ کاملا تغیر رخسار و شمایل میدهد کمی زشت میشه البته نه همشون و به شکل عکس زمیمه که در موزه حیات وحش داراباد گرفتم در میاید
دارای مبدا China, Java, Malaysia,S.E. Asia, Indonesia میبا شد
ماهی بسیار مقاوم و دوست داشتنی و دوره زندگیش در اکواریوم تا 25 سال نیز گزارش شده است
تقریبا همه چیز خوار میباشد
در طبیعت به 70 سانت نیز میرسد
مثل ماهیoscar جزو ماهی های تولید کننده ضایعات زیاد هستش پس فیلتراسیون خوب رو در تانکش فراموش نکنید
بسیار ستیزه جو هستش و تنهاشم یا با همنوع خودش خیلی خوب و زیباتر جلوه میکنه
گیاهارو یا میخوره یا از بین میبره پس یک تانک باز با دکور کم رو براش فراهم کنین توصیه من تانک 150 liter به بالا برای نگه داریش است
دمای 23-30 براش مناسبست
نرها دارای بالهای پشتی تیزتری میباشند
دارای اندام لابرینس بسان اکثر گورامیها میباشند
گاهی با ماهیoscar نیز میتوان نگهداری کرد بشرط تانک بزرگ

متوانند در اکواریومها تخمریزی کنند انم بشرط جای خیلی بزرگ 600 لیتر به بالا
در طبیعت مثل اکثر گورامیها برای خمریزی 1 شبکه بزرگ حباب هوا روی سطح اب درست مکنند و تخماشونو تو اونا قرار میدنند که بعد از 2 هفته بچه ماهیا شروع به شنا کردن میکنند
در صورت تنها بسیار مغرور و زیبا جلوه گر میشود.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[boy iran]

گورامی مرواریدی

نام علمی : Trichogaster leeri

نام : گورامی مرواریدی ( Pearl gourami )

بومی منطقه : مالزی، سوماترا و جزایر بورنئو

نامهای دیگر : Trichopodus leeri, Osphromcnus trichopterus, Trichopus lecri

دیگر گونه های این تیره : سیلور گرامی، گورامی گازبی، گورامی دوخال، گورامی آبی، گورامی زرد، ....

اندازه جنس نر: طول نهایی ۱۲۰ میلیمتر

اندازه جنس ماده : طول نهایی کمتر از ۱۲۰ میلیمتر
پی هاش : 5.6 تا 5.8

سختی آب : dGH 30 ـ 5

دمای مورد نیاز : ۲۴ تا ۲۸ درجه سانتی گراد

در میان ماهیها نگهداری از گورامی مرواریدی کم درد سر تر و راحت تر از بقیه است. این ماهی می تواند اختلاف زیاد PH را تحمل کند. دارای اندام تنفسی اضافی(۱) است که به او کمک می کند اکسیژن مورد نیازش را به طور مستقیم از محیط بیرون آب کسب کند. این ماهی متعلق به رودخانه های کم عمق با جریان آرام در مناطق نزدیک به خط استوا ست. اغلب در سطوح میانی و بالایی آب شنا می کند. دمای مناسب برای این ماهی حدود ۲۴ تا ۲۸ درجه سانتی گراد است.

رژیم غذایی: این ماهی زمانی که به صورت آزاد زندگی می کند از لارو پشه، کرمهای خونی، بی مهرگان آبزی و جلبکها و گیاهان آبی تغذیه می کند. گاهی هم در رفتاری شبیه به Archer fish به شکار حشراتی که نزدیک سطح آب هستند می پردازد. در آکواریوم از غذاهای پولکی استفاده کرده و گاهی به خوردن میگوی زنده آب شور و غذاهای منجمد مانند کرمهای خونی علاقه نشان می دهد.

بیماری ها: به طور تقریبی تمام گورامی های مرواریدی در مزارع رشد و پرورش یافته اند و مشکل یا بیماری خاصی ندارند. گورامی های وحشی که از رودخانه ها جمع آوری می شوند، ممکن است مشکل عفونت آبشش داشته باشند. در این صورت باید درمانهای گسترده انگلی در مورد آنها به کار رود.

رفتار ماهی : ماهی آرام و صلح جویی است. گاهی از ماهیهای بزرگتر و ستیزه جو مانند سیچلاید آمریکای مرکزی و ماهیهای بزرگ آبهای شیرین می ترسد. در فصل تخمریزی گورامی مرواریدی نر گاهی به درگیری و زدن ضربه یا باله سینه ای خود می پردازد.

تفاوت بین ماهی نرو ماده ( ویژگیهای جنسی ) : باله پشتی گورامی مرواریدی نر و نوک تیزتر از باله پشتی گورامی مرواریدی ماده است. لبه های باله مخرجی گورامی ماده فاقد کشیدگی است. بین باله مخرجی و دمی ماهی نر فاصله وجود دارد. گلو وشکم ماهی نر بالغ نارنجی رنگ می شود درحالی که گلو و شکم گورامی ماده نقره ای رنگ باقی می ماند.

تولید مثل : گورامی مرواریدی نر در لابلای گیاهان شناور یک لانه حبابی می سازد و اگر گیاه شناوری موجود نباشد درگوشه های آکواریوم به تولید لانه حبابی می پردازد. چند شاخه گیاه شناور به روند لانه سازی کمک می کند. شکم گورامی مرواریدی ماده، قبل از تخم ریزی به طور قابل توجهی بزرگتر می شود. در دوره قبل از تخم ریزی به طور قابل توجهی بزرگتر می شود.

تولید مثل در آکواریوم : در دوره قبل از تخم ریزی در یک آکواریوم کوچک باید چندین مخفیگاه وجود داشته باشد. توصیه می شود عمق آب در آکواریومی که در آن تخم ریزی انجام می شود کمتر از ۱۵ سانتی متر باشد و دراین هنگام از ***** اسفنجی هواده استفاده شود. زمانی که لانه آماده شد. گورامی نر به تحریک گورامی ماده می پردازد و او را وادار می کندکه به سمت لانه برود. اگر گورامی ماده برای تخم ریزی آماده باشد به سمت لانه رفته و آنجا منتظر می ماند. در این زمان ماهی نر به دور ماهی ماده حلقه می زند، درحالی که به آرامی دور یکدیگر می چرخند و می غلتند تخمها و اسپرمها در آب رها می شوند. تخمهای شناور به سمت سطح آب می روند و تخمهایی که پراکنده شده اند توسط ماهی نر جمع شده و به لانه برده می شوند. پس از تخم ریزی بهتر است با دقت گورامی ماده را از آکواریوم خارج کنید تا از آزار ماهی نر که به تنهایی وظایف والدین را انجام می دهد، در امان بماند. پس از گذشت ۲۴ ساعت بیش از ۵۰۰ لارو از تخمها خارج می شود ( لاروها ۲۴ ساعت پس از لقاح از تخمها خارج می شوند ) و بعد از ۴ روز کیسه زرده آنها جذب می شود. در این مرحله توصیه می شود که ماهی نر را از آکواریوم خارج شود زیرا ممکن است غریزه نگهداری از لاروها در او کاهش یابد و از بچه ماهیها به جای غذا استفاده نماید.
بچه ماهیها بسیار کوچک هستند و به غذای مایع مخصوص بچه ماهیها نیاز دارند. غذاهایی از قبیل: غذاهای فشرده بسیار کوچک بچه ماهی،(2)انفوزوئر ، روتیفرهای زنده(۳). پس از یک هفته بچه ماهیها باید به قدری بزرگ شده باشند که بتوانند از غذای پودری بچه ماهی و بچه میگوی آب شور تغذیه کنند. در آکواریوم های مخصوص پرورش بچه ماهی آب آکواریوم را به مقدار کم در حدود یک پنجم در روز تعویض می کنند. عمل تعویض آب و استفاده از ***** اسفنجی باعث کاهش مواد زائد و نیتراتها درآب آکواریوم می شود. به منظور جلوگیری از خروج بچه ماهیها در هنگام تعویض آب از جورابهای ساق بلند زنانه و یا پارچه های پنبه ای استفاده می کنند به نحوی که جلوی لوله سیفون را بگیرند و مانع از مکیده شدن بچه ماهیها شوند. این امر که در ماه اول دمای آب جدید باید به دمای آب تعویض شده نزدیک باشد از اهمیت بسزایی برخوردار است زیرا ثبات دمای آب باعث کاهش استرس بچه ماهی ماهیها می شود، بخصوص زمانی که اندام تنفسی تکمیلی آنها ( لابرینت ) درحال رشد وتکامل است.

زیستگاه های بومی: گورامی مرواریدی رنگین ترین عضو گونه Trichogaster بوده و منطقه زیستی آن جنوب شرقی آسیا است.

پاورقی:

۱) وجه مشخصه ماهی گورامی وجود یک دستگاه تنفس به نام لابرینت است که در حفره آبششی دو طرف قرار دارد. وطیفه این دستگاه کمک به کار آبششهای تکامل نیافته این ماهیها در هنگام تنفس است به طوری که آنها را قادر می سازد تا هوای اضافی مورد نیاز خود را از سطح آب تنفس نمایند. چنانچه مانع تنفس ماهیها به این روش شوند، خفه خواهند شد.
۲) انفوزوئر : گروهی از موجودات ریز آبی (اعم از گیاه یا جانور ) که در مواد آلی تجزیه شده و در آبهای راکد موجودند.
۳) رونیفر های زنده: طبقه ای از جانوران ریز سلولی آبزی هستند که دارای یکی دو حلقه مژه مانند می باشند. این جانوران دارای حرکات دورانی بوده و در آبهای راکد فراوانند.

عکس هایی از این ماهی :


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[boy iran]

تولِيد مثل انواع گورامي ها


تولِيد مثل در انواع گورامي ها و ساِير لابِيرانت دارها تا حدودِي مشابه است ولِي گاهِي ممکن است برخِي از گونه ها خصوصيات جزيي داشته باشند همه اِين ماهي ها براِي تخم رِيزِي اقدام بساختن لانه هاِي خاصِي از حباب هوا مي نماِيند .ساختن لانه حبابِي در تخصص ماهِي نر است و براِي ساختن آن ماهِي مرتبا بسطح آب آمده و مقدارِي هوا با خود به داخل آب مي برد .پس از آن حبابهاِي کوچک هوا در داخل دهان ماهِي نر با لاِيه اِي از بزاق دهان آغشته شده و به سطح آب رها مي گردد .حباب هاِي هوا در مجموع شباهت زِيادِي به کف صابون در روِي آب دارد ولِي حباب هاِي حاصل ازآن بسِيار کوچک مي باشند .اندازه حبابها از ِيک ماش بزرگ تجاوز نمي نماِيد .ماهِي از گِياهان سطح آب براِي نگهدارِي و اسکان دادن حبابها استفاده مي نماِيد .گاهِي نِيز ممکن است حباب هاِي هوا زِير گِياهان داخل آکوآريوم و بخصوص زِير برگهاِي پهن قرار داده شوند .
ساختن لانه حبابِي توسط ماهِي نر نشان از آمادگِي تولِيد مثلِي است و اگر در آکوآريوم ماهِي ماده از جنس او وجود ندارد ، بايد بلافاصله اقدام به تهِيه جفت براِي او نمود .به اِين منظور بايد آکوآريوم بزرگ و پر گِياه براِي اِينکار اختصاص ِيابد .ماهِي نر هنگام انتخاب جفت و ِيا اظهار تماِيل به ماهِي ماده موجود در آکوآريوم ، ابتدا باله هاِي خود را تا حداکثر ممکن گسترده کرده و به طرف ماهِي ماده مي رود .اگر ماهِي ماده نِيز همين عکس العمل را نشان دهد انتخاب جفت انجام گردِيده است .

ماهِي نر بسِيار کم حوصله است و اگر بعد از ساختن لانه حبابِي و راندن جفت خود بطرف آن براِي تخمرِيزِي ، ماهِي ماده آمادگِي تخم رِيزِي را نداشته باشد ، جنگ و منازعه را با آن شروع کرده و با ضرباتِي که با سر به طرفِين بدن او وارد مي کند و نِيز با پاره کردن باله هاِيش ممکن است او را بکشد .

در اوايل شروع نزاع بهتر است ضمن مواظبت دقِيق به آنها فرصت بِيشترِي داده شود چون ممکن است تغِيِير عقِيده داده و سر عقل بِياِيند .در غِير اِين صورت و ادامه نزاع بايد ماهِي نر را از آکوآريوم خارج نمود .چند ساعت بعد بايد مجددا ماهِي نر را داخل آکوآريوم ماده قرار داد .اگر منازعه با ز هم شروع شود بايد بهمان منوال دو سه بار دِيگر اِينکار را ادامه داد تا سرانجام تخم رِيزِي انجام شود .در غِير اِينصورت بايد نسبت به تعوِيض ماهِي نر اقدام نمود .

اگر انتخاب انجام گِيرد ، ماهِي نر پس از ساختن لانه حبابِي جفت خود را بزِير آن برده و بدن خود را خم کرده و هلال وار به دور ماهِي ماده مي چسبد. در اِينموقع هر دو ماهِي به آرامي و بدو ن شنا کردن بکف آکوآريوم افتاده و ماهِي ماده تعدادِي تخم از خود خارج مي کند که بلافاصله توسط ماهِي نر بارور مي گردند .پس از آن ماهِي نر جفت خود را رها کرده و تخمها را در دهان با حباب هوا و بزاق آغشته کرده و به زِير لانه حبابِي مي فرستد .اِين عمل چندِين بار و براِي مدت ِيکساعت ِيا بِيشتر ادامه مي يابد تا وقتِي که تمام تخمها که معمولا 300 تا 500 عدد هستند رِيخته شوند .پس از تمام شدن کار تخم رِيزِي ، ماهِي نر بلافاصله ماهِي ماده را به دورترِين نقطه آکوآريوم از لانه حبابِي تبعِيد کرده و حفاظت و مراقبت از تخمها را خود بعهده مي گِيرد .در اِين موقع بخصوص در آکوآريومهاِي کوچکتر از 60 لِيتر ، بهتر است بلافاصله ماهِي ماده از آکوآريوم خارج شود ، در غِير اِينصورت دخالت وِي در امر مراقبت از تخمها ممکن است باعث مرگ او مي شود .

تبخِير آب تا حدودِي باعث شکسته شدن برخِي از حبابهاِي هوا مي گردد .اگر چه ماهِي نر به سرعت با ساختن حبابهاِي تازه کمبود آنها را جبران مي کند ، با وجود اِين حتما در آکوآريوم بايد کاملا بسته باشد تا از خراب شدن حبابها جلوگِيرِي شود .براِي اِين منظور کافِي است که روِي آکوآريوم با شِيشه پوشِيده شود .

لانه حبابِي بطور ميانگِين 8 ×8 سانتِيمتر است و ضخامت آن ِيک سانتِيمتر ِيا کمي بِيشتر مي باشد .پس از قرار گرفتن تخمها در زِير لانه حبابِي ، ماهِي نر تعداد دِيگرِي حباب هوا تولِيد کرده و زِير تخمها قرار مي دهد .تخمها را با دقت زِياد مي توان بِين حبابهاِي هوا مشاهده نمود .

حرارت لازم براِي تخم رِيزِي آنها بِين 25 تا 28 درجه سانتِيگراد است .در اِين حرارت لاروها معمولا دو روز پس از لقاح از تخم خارج مي شوند .لاروها ابتدا شکل بچه قورباغه را ( قبل از دگردِيسِي ) دارند و داخل حبابهاِي هوا مي مانند .

اگر نوزادِي از داخل حبابها بداخل آب بِيفتد ، ماهِي نر بلافاصله آن را تعقِيب کرده و با حباب هوايي که به دور او درست مي کند ، وِي را بداخل لانه حبابِي متصاعد مي سازد .سه روز بعد کم کم حبابهاِي هوا شروع به خراب شدن کرده و نوزادها که در اِين حالت قسمت عمده کِيسه زرده آنها جذب گردِيده است به طور دسته جمعِي شروع به شنا مي نماِيند .اگر ِيکِي از بچه ها از گروه خارج شود بلافاصله توسط ماهِي نر به گله بچه ها بازگشت داده مي شود .سه هفته بعد از تولد که بچه ها مي توانند از خود مراقبت نماِيند ، ماهِي نر دِيگر کار خود را خاتمه ِيافته مي داند و بچه ها را بحال خود وا مي گذارد ، و چون مي داند که بچه ها دِيگر مي توانند از خود دفاع نماِيند ، گاهِي شروع به خوردن آنها مي کند .بنابراِين اگر ماهِي نر تاکنون از آکوآريوم خارج نشده است بايد بلافاصله اقدام به خارج کردن وِي نمود .

در تکثِير و پرورش اِين ماهِي ها چند نکته مهم وجود دارد که بايد مورد توجه و دقت قرار گِيرند .اکثرا تازه واردها ممکن است در آکوآريوم خود حتِي اقدام به تکثِير ماهِي بنماِيند ولِي پس از اِينکه سن بچه ماهي ها به 15 تا 30 روز برسد تمام و ِيا عده زِيادِي از آنها خواهند مرد .دلِيل اصلِي آن را فقط مي توان در دو کلمه مختصر نمود : تغذِيه بد .بچه اِين ماهي ها احتِياج زِيادِي به غذاِي زنده ميکروسکوپي دارند و اگر آکوآريوم بسِيار کوچک و تميز باشد ، غذاِي کافِي براِي آنها تولِيد نمي شود .براِي پرورش بچه ماهي ها حجم آکوآريوم بايد حداقل 60 لِيتر باشد .عمق آب داخل آن بايد بِين 15 تا 20 سانتِيمتر بوده و به اندازه کافِي گِياه در آن کاشته شود .در کف آن بايد کمي لاِيه ماسه به ضخامت 1 تا 2 سانتِيمتر رِيخته شود .آب آکوآريوم حتما بايد کهنه باشد تا غذاِي کافِي تولِيد نماِيد .اگر مقدارِي گِياه مرده و در حال پلاسِيدن در آکوآريوم باشد نه تنها مضر نِيست بلکه از نظر تولِيد غذا بسِيار مناسب نِيز مي باشد .

اگر نمي توان در آکوآريوم و ِيا مخزن دِيگرِي اقدام به پرورش انفوزوئرها نمود - که رِيزترِين مواد غذايي زنده مي باشند - ،مي توان پس از تخم رِيزِي مقدار کمي کاهوِي له شده و مقدار خِيلِي کمي غذاِي ماهِي که به صورت پودر در آمده است در داخل آب رِيخت تا در داخل آکوآريوم انفوزوئرها که غذاِي اصلِي بچه ماهي ها است تولِيد شوند .در مراحل اولِيه رشد و نمو بهتر است روزِي دو سه بار و هر بار دو سه لِيوان آب سبز محتوِي فِيتوپلانکتن به آکوآريوم ها اضافه نمود .دافنِي رِيز بايد موقعِي به آنها داد که قدرت گرفتن و خوردن آنها را داشته باشند .حداقل تا ِيک ماهگِي بايد روِي آکوآريوم با شِيشه پوشِيده باشد زِيرا نوزادها بشدت در مقابل تغِيِيرات درجه حرارت و خشک شدن کم مقاومت هستند .در هفته سوم عمرشان لابِيرانت ها تشکِيل مي شوند واز اِين پس قدرت مقاومت آنها بِيشتر خواهد شد .اگر در اِين مدت سطح آب کثِيف شده ِيا لاِيه اِي از چربِي و مواد دِيگر روِي آن را بپوشاند ، بايد با تماس دادن ِيک ورق روزنامه با سطح آب ، مواد اضافِي روِي آنرا برداشت نمود .

براِي تولِيد و پرورش تجاری و زِياد آن مي توان در استخرهاِي کوچک که داراِي لاله آبِي هستند اقدام به تکثِير آنها نمود .اگر تغِيِيرا ت درجه حرارت بِين 16 تا 32 درجه سانتِيگراد بِيشتر نباشد ماهي ها بخوبِي تولِيد مثل خواهند نمود .در ِيک حوضچه کوچک با ابعاد 2×2 متر حتِي اگر دو جفت نر و ماده گذاشته شوند ، معمولا رقابتِي با ِيکدِيگر انجام نخواهند داد .در چنِين شرايطي مواد غذايي ميکروسکوپي به اندازه کافِي تولِيد خواهد شد و مصر ف گاهگاهِي دافنِي رِيز مفِيد خواهد بود .هرگز نباِيد ماهِي جنگجو ِيا بتا را در استخرهاِي کوچک تکثِير نمود .

طبِيعتا اِين ماهي ها گوشتخوارند و در شرايط طبِيعِي غذاِي اصلِي آنها را سخت پوستان کوچک تامين مي نماِيند .اگر چه اِين ماهي ها سرِيعا به خوردن غذاهاِي مصنوعِي عادت مي نماِيند ، اما با وجود اِين بايد گاهگاهِي غذاِي زنده مانند کرم خاکِي خرد شده ، دافنِي ها، تکه هاِي کوچک گوشت بدون چربِي ، ماهِي و ِيا ميگو به آنها داد .

نکته مهم :
براِي تکثِير اِين ماهي ها بهتر است مقدارِي گِياه شناور در سطح آب قرار گِيرد تا لانه حبابِي بِين آنها ساخته شود .اگر گِياه شناورِي روِي آب وجود نداشته باشد ماهِي نر تقرِيبا تمام گِياهان رِيشه دار داخل آکوآريوم را خراب کرده و بر روِي آب مي برد .

[boy iran]

طرز تکثیر و پرورش گوارامیها

ابتدا آکواریومی که ارتفاع آب آن 15 سانتیمتر باشد را با آب که دارای سختی 6 تا 8 درجه Dh و دمای مناسب 27 درجه سلسیوس باشد، مهیا و آماده می سازیم.

برای جلوگیری از مزاحمتهای احتمالی دور آکواریوم پوشیده می شود که از بیرون برایشان مزاحمت ایجاد نشود و داخل آکواریوم شن یا ماسه و شعله اکسیژن قرار داده نمی شود. گوارامیها قادرند از سطح آب اکسیژن بگیرند و باید در محیطی آرام و ساکت و بدور از مزاحمتهای دیگران و بدون تلاتم آب تخمریزی کنند.

چند شاخه گیاه طبیعی یا مصنوعی در روی سطح آب قرار دهید.

از آنجائیکه گوارامیهای نر خیلی زیاد علاقه به تخمها و نوزادان دارند با شتاب و عجله می خواهند صاحب نوزاد شوند و این عجله و شتاب در مواقعی که ماهی ماده آمادگی نداشته باشد اختلاف بوجود می آید و ماهی نر شروع به زدن و کندن دم و باله های ماهی ماده می کند. اگر ماهی ماده همچنان بی میل و بی رغبت به تخمریزی باشد، آنچنان ضربات شدیدی را خواهد خورد که گاهی منجر به تلف شدن ماهی ماده خواهد شد.

وجود چند شاخه گیاه طبیعی و مصنوعی پناهگاهی برای ماهی ماده خواهد بود که بتواند رد لابلای آنها پنهان و مخفی شود. و بتدریج ماهی ماده آماده خواهد شد و با گذشت چند ساعت اعلام آمادگی برای تخمریزی خواهد کرد. و بدون ناراحتی و درگیری و با بدن سالم و شاداب به کنار ماهی نر خواهد آمد و با راهنمایی ماهی نر به قسمت لانه هوایی هدایت می شود. و در آنجا آرام باقی می ماند و در چندین مرحله با ماهی نر تخمریزی می کنند.

بنابراین نحوه تخمریزی و مراحل انجام کارها بترتیب اهمیت بشرح زیر است.

1- آکواریوم محل تخمریزی باید دارای آبی با سختی بین 6 تا 8 درجه Dh و دمای 27 درجه سلسیوس باشد. ارتفاع آب حداکثر 15 سانتیمتر و دور آکواریوم پوشیده شود.

اکسیژن داخل آکواریوم قرار نمی گیرد چون باعث تلاتم آب خواهد شد و گوارامیها محیط آرام و ساکت را دوست دارند. هیچگونه شن و یا ماسه در کف قرار ندهید و هرگز برای آنها مزاحمت ایجاد نکنید. چند شاخه گیاه داخل آکواریوم قرار دهید تا علاوه بر اینکه محیط طبیعی برای ماهیها ایجاد می شود، ماهی ماده بتواند در لابلای آن رد مواقع ضروری پنهان شود. با ایجاد چنین محیطی حالا می توانید ماهی نر را بداخل آکواریوم بگذارید.

ماهی نر شروع به ساختن لانه هوایی می کند و با بزاق دهانش از سطح آب هوا می گیرد و بصورت حبابهای بلوری شفاف در سطح آب بصورت لانه هوایی به خانه سازی می پردازد. بیشتر دوست دارد در بین گیاهان باشد. اگر گیاهان برگ دار پهن استفاده شود، در زیر برگ گیاه لانه هوایی ایجاد می کند. و سر پناه مناسبی برایش خواهد بود. و مکان مناسبی برای تخمها و لاروها در چند روز اول است.

2- بعد از گذشت 24 ساعت حالا نوبت به معرفی ماهی ماده خواهد بود. بآرامی ماهی ماده را داخل آکواریوم قرار دهید. دقت کنید، کوچکترین ضربه ای به بدن ماهی ماده باعث صدمه جدی و یا اینکه احتمالا از شدت درد و ضربه وارده به بدنش تخمریزی را به تأخیر می اندازد که در این فاصله چون حوصله ماهی نر کم است امکان ضربه زدن شدید به ماهی ماده زیادتر می شود و ممکن است ماهی ماده تلف شود. بنابراین با حوصله و بآرامی ماهی ماده را در کنار ماهی نر قرار دهید. با اضافه شدن ماهی ماده به آکواریوم، حرکات زیبا و دیدنی ماهی نر شروع خواهد شد. بطوریکه رقصهای زیبا و با ایجاد حرکاتی موزون که بهمراه این حالت، آبششها را باد می کند و ژست مخصوصی می گیرد و با گاردهای زیبا به دور و اطراف ماهی ماده می چرخد و همراه رقص، ماهی ماده را به آغوش می گیرد و به زیر لانه هوایی که ساخته است می برد و خیلی زود خانه اش را تکمیل تر و بزرگتر می کند. سپس ماهی ماده را دعوت به تخمریزی در محل لانه هوایی می کند. اگر ماهی ماده آماده باشد در همان ساعات نخست اعلام خواهد کرد و برای تخمریزی به زیر لانه هوایی می رود و خیلی آرام می ایستد و تخمریزی شروع می شود. و چندین ساعت تخمریزی طول می کشد و در هر نوبت تخمها در داخل لانه هوایی چیده می شود چنانچه ماهی ماده به هر دلیلی آماده نباشد و از کنار ماهی نر فرار کند و به طرف دیگری برود. این عمل باعث عصبانیت ماهی نر خواهد شد. ماهی نر دوباره دنبال او می رود و از او دعوت بعمل می آورد و چنانچه با بی میلی و فرار ماهی ماده روبرو شود. شروع به زدن ماهی ماده می کند. ماهی ماده که احساس خطر می کند سعی در مخفی و پنهان شدن دارد. در این مرحله وجود گیاهان بکمک او خواهند بود و او در لابلای آنها دور از ماهی نر ساعتی را پنهان می شود. این تعقیب و گریزها و ضربه زدنها ساعتها ادامه خواهد داشت. و در مواقع عصبانیت ماهی نر در هر دفعه با حمله تکه ایی از باله یا دم و یا از بدن ماهی ماده را کنده و با بی رحمی تمام با او رفتار می کند. اگر ماهی ماده نتواند بخوبی خود را مخفی کند، خیلی زود بد شکل و بد قیافه و بی حال و پژمرده و نیمه جان می شود و چنانچه اوضاع بهمین صورت پیش برود تلف خواهد شد. بنابراین باید مراقب باشید قبل از آنکه ماهی ماده به این وضع دچار شود، چندین شاخه گیاه حتما در آکواریوم قرار دهید. و در صورتیکه تشخیص دادید ماهی ماده آمادگی تخمریزی ندارد او را سریعا از آنجا خارج کنید.

چنانچه ماهی ماده اعلام آمادگی نماید در نهایت حداکثر بین 24 الی 48 ساعت جفت تخمریزی خواهند کرد و پس از پایان تخمریزی ماهی ماده را به آکواریومی که از قبل آماده کرده اید و دارای آب سالم و تمیز و آماده دارد منتقل کنید و مقداری داروی متیلن آبی به آب اضافه کنید تا زخمهای ماهی ماده عفونی نشوند و سپس ماهی ماده را با غذاهای زنده برای مرحله بعدی که باید 15 روز آینده باشد آماده نمائید. خیلی زود قسمتهای کند شده بدن ماهی ماده ترمیم خواهد شد و بحالت اول بر می گردد و بنابراین همه نگرانیها پایان خواهد یافت. مسئولیت و مراقبت از تخمها بعهده ماهی نر خواهد بود. بنابراین ماهی نر در آکواریوم باقی می ماند و شما می توانید تخمها را در داخل لانه هوایی مشاهده نمائید که بصورت دانه های ریز و مانند شکر سفید رنگ است.

ماهی نر از تخمها مراقبت می کند و گاهی که در اثر ترکیدن حبابهای هوایی بعضی از تخمها به پایین می افتند سریعا ماهی نر با دهان برداشته و آنها را مجددا به داخل لانه هوایی بر می گرداند. ماهی نر مرتب این عمل را تکرار می کند و بخوبی تخمها را تمیز می کند و برایشان حبابهای جدید می سازد و از آنها بخوبی مراقبت بعمل می آورد. تا اینکه تخمها بعد از 36 ساعت باز خواهند شد. همچنان نر فعالیت می کند و تمام لاروهای تازه بدنیا آمده را تمیز می کند و دوباره به حبابهای هوایی بداخل لانه بر می گرداند. از زمانیکه تخمها تبدیل به لارو می شوند. حداکثر تا سه روز ماهی نر در کنار لاروها باقی می ماند بعد از آن بهتر است ماهی نر را برداشته و لاروها را به تنهایی نگهداری کنید. در این سه روز که ماهی نر از آنها مراقبت می کند هیچگونه غذایی احتیاج ندارند و از کیسه زرده ایی که در زیر شکمشان دارند تغذیه می کنند. از این مرحله به بعد چون لاروها قد می کشند و قادرند بخوبی شنا کنند و به تمام نقاط دیگر آکواریوم می روند و از فرمان پدر اطاعت نمی کنند و در نهایت ماهی پدر عصبانی می شود و آنهایی که از لانه دور می شوند با عصبانیت می خورد، پس برای محافظت از بچه ها بهتر است ماهی نر را در روز چهارم بردارید.

از روز سوم معمولا لاروها قادرند شنای آزاد داشته باشند و می توانند موجودات ریز زنده را صید کنند و بخورند. بهترین این موجودات ریز زنده در این مرحله برای لاروها می تواند آمفوزئرها و فیتوپلانکتنها باشد. که برای این منظور همانطوریکه قبلا گفته شد بایستی از یکهفته قبل برایشان تدارک دیده و پرورش داده باشید.

حالا باید از ظرفی که در آن کشت و پرورش آمفوزئر و فیتوپلانکتن داده اید یک لیوان از آن آب را بردارید و در تمام سطح آکواریوم لاروها بآرامی پخش کنید. تا لاروهای گوارامی خیلی زود بتوانند در تمام نقاط آکواریوم براحتی آن موجودات زنده ریز را که همراه آن آب به آکواریومشان وارد شده است بخوبی صید کنند و آنها را بعنوان غذا بخورند. روزانه چهار نوبت باید بدین ترتیب به آنها غذا بدهید و معمولا تا پنج روز غذای آنها بدین روال خواهد بود. رنگ آب آنها سبز خواهد شد که مناسبترین آب برای رشد لاروهای گوارامی همان آب سبز است.

بعد از گذشت پنج روز لاروها کمی بزرگتر شده اند و حالا قادر خواهند بود که از نوزادان میگوی نمکی که تازه از تخم باز شده اند و ریز هستند تغذیه بعمل آورند. (دقت کنید نباید از نوزادان میگو که در 24 ساعت یا بیشتر از تخم در آمده اند استفاده کنید زیرا نوزادان میگو بصورت میکرونی رشد می کنند که البته اندازه رشد آنها را با چشم نمی توانید مقایسه کنید. و در این مرحله لاروها قادر به خوردن آنها هستند.) نوزادان میگو در مدت 24 ساعت بعد از باز شدن رشد می کنند و قد می کشند که بزرگ بودن آنها باعث خواهد شد لاروهای گوارامی قادر بخوردن آنها نباشند ولی نوزادان میگوی تازه از تخم درآمده ریز هستند و لاروهای گوارامی زرد می زند و کاملا شکم لاروها توپ و برآمده می شود و شما می توانید تشخیص دهید که آیا آنها غذا خورده اند یا خیر؟ چنانچه مشاهده نمودید که شکم لاروها خالی است باید مجددا به آنها آمفوزئر و فیتوپلانکتن بدهید و در روزهای بعد مجددا نوزادان میگو را امتحان کنید. چنانچه تعداد لاروهای گوارامی زیاد هستند، بهتر است آنها را به محیط بزرگتری که از قبل مهیا و آماده ساخته اید انتقال دهید و در آنجا با رعایت تمام اصول صحیح و با حفظ و کنترل زنجیره های مراقبتهای ویژه پرورش دهید.

دیده شده است که یک جفت گوارامی حدود دو هزار عدد تخم گذاشته است و تمام آنها تبدیل به لارو شده اند ولی بدلیل عدم رعایت اصول مربوط به تغذیه و در واقع گرسنگی تمام آنها تلف شده اند. اهمیت پرورش آمفوزئرها و فیتوپلانکتنهای گیاهی و استفاده در تغذیه در مراحل اولیه زندگی لاروها آنقدر مهم است که نتیجه تکثیر را بطور کلی عوض می کند و سپس بعد از گذشت پنج روز لاروها چون قد می کشند و بزرگتر می شوند قادرند بخوبی از نوزادان میگو تازه بدنیا آمده بخوبی تغذیه کنند و با سرعت رشد خواهند کرد. مشکل نگهداری لاروها اساسا تا 15 روز اول زندگیشان است. مسئله مهم دیگر گوارامیها اختلاف اندازه آنها است. که خیلی زود ریز و درشت خواهند شد یعنی تمام لاروها به یک اندازه رشد نخواهند کرد بعضی ها که بهتر غذا خورده اند سریعتر رشد می کنند و بزرگتر می شود و بهمین ترتیب بین اندازه آنها اختلاف زیادی به چشم می خورد. و این خطری است که چنانچه گرسنگی ببینند. بزرگترها به کوچکترها حمله می کنند و آنها را طعمه قرار می دهند و در بین آنها عادت همجنس خواری پیش خواهد آمد که روزانه تعداد زیادی از آنها توسط هم نوعانشان از بین خواهند رفت و روز به روز تعداد آنها کمتر خواهد شد. که چاره کار تغذیه مناسب است و باید در هر 15 روز یکبار آنها را رقم بندی کرد. یعنی بزرگترها را جدا و با همدیگر نگهداری کنیم و کوچکترها را هم با همدیگر نگهداری کنیم و تمام اصول و برنامه غذایی آنها را بدقت انجام دهیم و طبق و یک برنامه مرتب و منظم هر 15 روز یکبار آنها را رقم بندی کنیم. برای این منظور می توانید از تورهایی که چشمه های متفاوت دارند به اندازه مورد نیاز درست کنید و ماهیها را داخل آن تورها قرار دهید آنهایی که کوچکترند از چشمه های تور بخوبی عبور می کنند و بزرگترها در داخل تور باقی می مانند و با زحمت کمتری آنها رقم بندی خواهند شد. چنانچه این اقدامات را انجام دهید تعداد زیادی از لاروها به ثمر خواهند رسید. باید توجه داشته باشید! بهترین راندمان و درصد موفقیت زمانی است که از ابتدای تخمریزی تا عرضه به بازار فقط 3% درصد خطا داشته باشید (یعنی از هر 100 عدد لارو فقط 3 عدد آن از مرحله تخمریزی تا فروش تلفات بدهید) چنانچه بیشتر از 3% خطا دارید و تلفات می دهید باید برگردید و بدقت از اول تا آخر تمام برنامه کارتان را مرور کنید و نواقص آنرا برطرف سازید. و در هر قسمت که اشکال دارید باید سریعا برای رفع آن اقدام نمائید تا از تلفات بیشتر لاروها جلوگیری بعمل آید.

[boy iran]

ماهی دم شمشیری کمتر در آکواریوم ها دیده می شود.اما ماهی ای آرام و صلح جو می باشد.دارای چند نژاد متنوع است که از فراوان ترینشان می توان ماهی دم شمشیری قرمز را نام برد.

ماده ی این ماهی شبیه ماهی تنگ است.نر این ماهی به دلیل دارا بودن انشعابی در انتهای دمش متفاوت با ماهی ماده است.


نوزادان این ماهی مقاوم نبوده و پس از زایش تعداد زیادی از آن ها می میرند.رشد آن ها نیز بسیار آهسته صورت می گیرد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[boy iran]

در پستهای بعد درباره این موضوع مطلب قرار داده می شود

ماهیان بارش رنگی ( سیکلیده ها ) - Cichlidae

شامل
انواع بارش ها - Cichlid
انواع اسکار - Oscars
ماهی سورم - Severum Fish
ماهی دیسکس - Discus Fish
ماهی آنجل - Angel Fish

[boy iran]

اسم این ماهی در ایران گرین ترور و لی بیشتر به گرین تیلور نیز معروف است.(Aequidens rivulatus - Green terror)
دارای رنگی بسیار زیبا میباشد تا جایی که گاهی به جواهر سبز نیز در میان سیچلایده معروفست و دارای بدنی فشرده و بیضی گون میباشد و دور بالهایشان((باله دمی و پشتی حاله ای از رنگ قرمز میگیرد)) روی گونه های این ماهی رگه ها و رگچه هیی به رنگ سبز-آبی با توجه به سن و جنسیت ماهی وجود دارد))

بومی آمریکای جنوبی زیبا((اکوادور و پرو میباشد))
همه چیز خوار هست ((1 امتیاز خوب))

به شرایط آب مانند اسکار ماهیان زیاد سختگیر نیست ولی برای داشتن 1 گرین ترور زیبا باید آبی کریستاله و با کیفیت با PH در حدوده 6.5 تا 7.5 درجه آب 20-24°C ((در این درجه ماهی دراری رنگ سبز زیتونی بیشتری میباشد)) و 24-30°C (( ((در این درجه ماهی دراری رنگ تندتر و پر رنگتری هست))

نرها میتوانند به 20 cm و ماده ها 18 سانتیمتر برسند

درارای اخلاق نسبتا آرام تا مهاجم میباشد((نرها معمولا تدخو ترند))
نرها قلمروطلب میباشند

به فضایی در حدوده 200 لیتر به بالا احتیاج دارند ولی گاهی در50-60 لیتر نیز نگاهداری میشوند((معمولا برای فروش))

نرهای این ماهیان هنگاهیکه بالغ شدند بسیار زیبا و دوستداشتنی میشوند


تشخیص جنسیت این ماهی:گرین ترور نر در هنگام بلوغ در 6-8 ماهگی دارای حبابی زیبا بر روی سر خودش میشه((مانند فلاور هورن نر))ولی ماهی ماده دارای سر معمولی هست و ماهی نر معمولا درشت هیکلتر و بزرگتر از ماهی ماده میباشد مانند اسکار و بعضی از سیکلیدهای دیگر در هنگام تخمریزی میتوان اندام تناسلی ر شکل نرها و ع شکل ماده ها را مشاهده کرد در ماهیان نر دارای رگچه های معمولا آبی رنگ ودر باله زیرین از تنه تا کمی به طرف پائین باله ها درارای رنگ آبی هستند ولی ماده های دارای رنگ سبز و سبز زیتونی برای رگچه ها و باله زیرین قسمت حاشیه چسبیده به بدن هستن

دوستان اغلب میگند که ما ماهی نر رو تو هنگاه کوچیکیش نمیتونیم((1-3 ماهگی یا کمی بیشتر)) تشخیص بدیم((درستم میگن چون از 3-6 ماهگی میشه تشخیص داد)) که من 1 راهنمای کلیدی میکنم که در بیشتر گرین ترورها جواب میده:

اول باید تو مخزن گرین ترور ها به شکل- رفتار ماهی توجه کنید که ماهی های نر معمولا درشتر از بقیه و دارای رنگی تندتر میباشند
ولی راه حل بهتر دیگه اینه که رگچه های صورت نر ها معمولا بسمت رنگ آبی میل میکنه ولی برای ماهیان ماده سبز رنگ تا سبز زیتونی هست

ماهی نر را تنها نگاه میدارند ولی میتوان با ماهیانی مانند اسکارهای هم اندازه تا کمی بزرگتر و لجن خورها-دلقک -بلک گوست -پرت و..و گاهی سیچلاید طاوسی نگاهداری کرد
توجه شود این ماهی نباید با ماهیانی شبیه خود مانند گونه خود- بلو آکرا-سیچلاید افرا-جک دمپسی و.. نگاهداری شود)) و همچنین نباید با اکثر گونه های سیکلیدهای آفریقایی نگاهداری شوند((گاهی میتوان آنها را با مارمالاد سیکلیدها نگاهداری کرد))

برای تخمگذاری ماهی نر باید ماهی ماده را بپسندد که در صورت نپسدیدن ماهی ماده را میکشد
برای بهتر شدن شرایط پسند باید 2 ماهی را با توجه به قوانین و تجربیات سیچلاید دوستان آماده کرد

مانند اسکار ماهیان و بعضی از سیچلایدهی دیگر عادت به تخمگذاری بر روی سطوح صاف را دارند

والدینی بسیار خوب برای تخم ها و بچه های خود هستند و از بچه ها و تخم های خود بشدت مراقبت میکنند پس در هنگام تخمریزی و مراقبت از بچه هایشان نباید ماهی دیگری جز نر پدر و مادر گرین ترور در تانک باشند و استرس را از آنا دور کرد و شرایط مناسبی یرای آنا پدید آورد

برای دکوراسیون میتوانید از سنگ و حفرهای غارگون و گیاهان مصنوعی یا گاهی گیاهاین طبیعی در گلدان یا کوزه کاشته و .... شده استفاده کنید

در میان آنها گاه گونهای پیدا مشون که به رشد کامل خود نمیرسند و به کوتوله های گرین ترور معروفند



نکته مهم:
در امر غذا دهی و کیفیت و حفظ فاکتورهای آبی بسیار دقت کنید

برای غذای این ماهیان باید از غذاهایی که رنگدانه های قرمز و سبز ماهین را بوجود می آورند استفاده کنید
وجود غذاهای با پروتئین بالا مانند قلب و گوشت بدون چربی برای رشدشون ضروری هست
سعی کنید به گرین ترورها رژیم غذای متنوع بهید
به گرین ترورام در طول هفته غذاهای تترا سیکلید-تترا پریما-تترا فین-تترا پرو و قلب بدون چربی می توانید بدهید.

در صورت تغذیه صحیح این ماهی میتونه تا 10 سال عمر کنه و بسیار زیبا و دلفریب بشه.

[boy iran]

رامیزی یکی از زیباترین و در عین حال آرامترین سیچلایدهای در اندازه کوچک میباشهدارای نام علمی Microgeophagus ramirezi هستو در ایران به نامهای رامیزی-رامیزیا و در دیگر نقاط به همین نام رامیزی -بولو-گلد-جرمن رم و همچنین سیکلید پروانه ای شهره استاین ماهی میتونه به 7.5 سانتیمتر برسهبومی آمریکای جنوبی همیشه سر سبز و ریو اوریوناکو و قسمتهای از کلمبیاست1 جفت از آن حداقل به 50-60 لیتر آب احتیاج دارندبه آبی با کیفیت بالا سافت تا کمی اسیدی نیازمندند و شرایط فاکتورهای آبی آنها مانند دیسکس ماهیان هستنرها معمولا کمی درشتر و خوشرنگتر و همچنین در باله پشتی در شعاع 1-2 ((اوایل باله پشتی))دارای باله بلندتر و گسترده تری نسبت به ماده ها میباشند و ماده ها معمولا نسبت به نرها کمی کوچکتر و در هنگام زاد و ولد در قسمت زیرین آنها میتوان نقاط مایل به صورتی را مشاهده کرددارای رژیم غذایی گوشتخوار میباشند و من خودم بهشون کرم خونی و گاهی دل ریز شده میدم((به غذا های زنده ریز از جمله آرتمیا لارو پشه ها و... علاقه فراوانی نشان میدهند))برای تخم گذاری آنها باید 1 سطح صاف مانند سنگ صاف یا چوب آماده و آنها را خوب تغذیه کنید گاهی ممکنه که رامیزیای ریزه میزتون 1 گودال تو شنها بکنند و تخمهاشون رو اونجا بزارند که بعدا خودشون روی 1 سطح صاف تخمهارو منتقل میکنند در این هنگام جفت والدیت از تخمها محافظت میکنند ولی ماهی نر نسبت به هر جسم متحرکی اطراف محل تخمگذاری بشدت واکنشی تا سر حد مرگ نشان میدهدبزرگ کردن بچه ها کمی صبر و حوصله میخواهد.....توجه کنید این رامیزیای زیبا رو با هر ماهی همخونه نکنید چرا که با سیچلیدهای دیگر اکثرا نمیتونه بسازه منجر به مرگ یا گوشه گیریش میشه و با دیسکس ماهیم بعد از 1 مدت بخاطر خلق و خوی سیچلاید بودنش کمی قلمروطلب میشه((بخصوص در وقت تخمگذاری)) و دیسکس شما نمینونه از عهدش بر بیادبا رامیزی میتونید گیاه طبیعی رو بخوبی نگه داریددر آخر اینکه سعی کنید آب رامیزیاتون کریستاله باشه و سیفون و تعویض منظم آب از یادتون نره و(( من نیتراته آب تانکمو ابین 25-50 و زیر 25 میلی نگه میدارم)) تا رامیزیای زیبا داشته باشید.

[boy iran]

نام : سیچلاید پرچمی Flag Cichild , festive Cilchild
نام علمی : cichlasoma festivum - Mesonauta festiva

این ماهی از جهت نگه داری در مخازن اجتماعی، به دلیل کاملا صلح جو بودنش گونه ای رضایت بخش است. بومی آمریکای جنوبی بوده و همان طور که امکان رشد تا 15 سانتی متر (6اینچ) را داراست نیاز به مخزنی بزرگ نیز دارد.
سیچلاید پرچمی دارای تنوع رنگ است ، اما معمولا بدن یک سایه سبز به همراه نواری تیره از انتهای چشم تا انتهای بالایی باله پشتی کشیده شده ، دارد.همچنین دارای خطوط عمودی در پهلوها و نقاط تیره در ساقه دمی می باشد. چشم قرمز و شکم مانند ماهی آنجل است.آلت تناسلی در نر خالدار است.سیچایلد پرچمی چنان ماهی ارام و صلح جویی است که از دست پرورش دهنده هم تغذیه میکند.جهت تغذیه همه نوع غذا را می پذیرد و این میتواند شامل لارو حشرات سخت پوستان و دل چرخ کرده گردد. در هر طبقه از آب شنا کرده و به راحتی تکثیر می گردد. به آب سبک و نیمه سنگین (4-12) و دمای 24 درجه سانتی گراد (75 فارنهایت) نیاز دارد. البته باید توجه داشت که برای تشویق به تخم ریزی دما را تا 2 درجه سانتی گراد افزایش داد. جهت تخمریزی ابتدا تخم را در داخل شکم پرورش داده شده و سپس تخمریزی انجام میگیرد.

[boy iran]

نام : سیچلاید کی هول(سوراخ کلیدی) Keyhole cichlid
نام علمی : Aequidens maronii - Cleithracara maronii

این ماهی نام عمومی اش را از لکه سیاهرنگی که شبیه به سوراخ کلید بوده و بر روی بدن زرد رنگش قرار دارد و درست از روی چشمش میگذرد ، می گیرد. آن در طبیعت بومی قسمتهای شمالی آمریکای جنوبی است.

این سیچلاید گونه ای بسیار آرام است که هرچه سنش بیشتر می شود باله های پشتی و شکمی بزرگتر و طبعی تر می شوند. این ماهی در هر طبقه از آب شنا کرده و تا 10 سانتی متر (4 اینچ) رشد میکند. تکثیر خیلی راحت بوده و جهت تخمریزی نیاز به سنگهای صاف دارد. دمای 24 درجه سانتی گراد(79 فارنهایت) را برای مخازن تکثیر و آب سبک و نیمه سنگین (4-12) را ترجیح می دهد. تغذیه این ماهی با یک رژیم غذایی گوشتی همانند سایر سیلکیده ها می باشد.

[boy iran]

روشهای تکثیر و پرورش ماهی های سیچلاید
سیچلاید ها ماهی هایی وحشی، جنگجو که بسیار عصبانی عمل می کنند و تغییرات داخل آکواریم آنها را شدیداً ناراحت و مضطرب می کند.

انواع سیچلاید هایی که تا کنون در ایران قابل تکثیر و پرورش بوده اند عبارتند از :

دیسکاس، آنجل، اسکار، سیچلاید گوره خری، سیچلاید زرد و سیچلاید جولی و سیچلاید جک دمپسی هستند. که در واقع برای تکثیر و پرورش هر کدام از آنها باید یک جفت را در یک آکواریم قرار داد و شرایط سختی آب برای سیچلاید ها بین 5 تا 8 درجه Dh می باشد. بهترین درجه حرارت برای تخم ریزی 27 درجه سانتی گراد است. سیچلایدها با میل و علاقه خودشان تخم ریزی می کنند و هیچ گونه تغییراتی را از طرف شما نمی پذیرند، بلکه ممکن است بر عکس جواب دهند و آنها را عصبانی کند که در مواقع عصبانیت معمولاً بین جفت نزاع و درگیری بوجود می آید که آنها همدیگر را مقصر قلمداد می کنند. دیده شده است که گاهی این نزاع ها که بین نر و ماده اتفاق افتاده است آنقدر زیاد و شدید بوده است که حتی منجر به تلف شدن یکی از آنها شده است. بنابراین سعی کنید همیشه با آنها بآرامی رفتار کنید. برای تکثیر از سیچلاید ها بهتر است یک گله 10 تایی از آنهایی که بخوبی تغذیه شده اند و رشد کافی داشته اند را در یک آکواریم بزرگ نگه داری کنید. شرایط نگهداری و تغذیه آنها باید کاملاً اصولی و تمام شرایط لازم مهیا و آماده باشد. ماهی های انتخاب شده باید جوان، سالم ، بدون نقص عضو، سرحال ، شاداب ، خوش رنگ، چابک و قبراق باشند. معمولاً چند روز که بگذرد، سیچلاید ها خودشان به انتخاب جفت می پردازند. بطوریکه هر سیچلاید نر در یک قسمت آکواریم حکومت تشکیل و هر کس که به قلمرو او نزدیک شود مورد حمله قرار می دهد. ماهی ماده به قلمرو نر مورد علاقه می رود و در آنجا ساکت می ایستد و باحرکات خاصی اعلام قبول ازدواج با نر انتخاب شده را می دهد. دیده شده است که در اکثر مواقع ماده قویترین و بهترین نر را انتخاب کرده است و هیچ ماهی دیگری حق ورود به منطقه جفت را نخواهد داشت، اگر بر اثر لجاجت ماهی دیگری وارد قلمرو جفت شود بر اثر ضربات زیاد آنها از بین خواهد رفت. بنابراین باید وضعیت ماهیها را کنترل کنید، هرگاه در بین آنها جفتی یکدیگر را واقعاً انتخاب کردند بهتر است آن جفت را بآرامی به آکواریمی که از قبل آماده کردید انتقال دهید و در واقع شروع کار تکثیر و پرورش سیچلایدهای شما با موفقیت انجام شده است.

[boy iran]

جک دمسپی

این ماهی از لحاظ سیستماتیک در راسته سوف ماهیان
و خانواده سیکلدها و جنس سیکلا سوما قرار میگیرد

یک ماهی رنگا نگ زیباست . هرچند که
استرس میتواند رنگ این ماهی را تحت تاثیر قرار

دهد و به خاکستری سیاه دگرگون کند. این ماهی در
اصل بومی آمریکا مرکزیه . دمای 22 تا 30


درجه سانتیگراد رو تحمل میکند اما دمای
25 تا 28 درجه
سانتیگراد مناسب تر است

این ماهی تا 20 سانتیمتر رشد میکنند این ماهی از کرم
خونی منجمد شده

کرم خاکی زنده از غذا های فیریز شده تغذیه میکند

سن بلوغ جنسی این ماهی در شرایط نرمال در حدود
یک سالگی و به طور کلی

در 15 ماهگی است . این ماهی در سال چند بار تخم
ریزی میکند ودر هر بار 500
تا 800 تخم میریزد

[boy iran]

مارمالاد سیچلاید marmalade cichlid

مارمالاد سیچلاید یکی از زیباترین سیچلایدهای موجود در بازار ماهیان زینتی و ایران میباشد

این ماهی بومی دریاچه زیبای مالاوی در آفریقاست و دارای نام علمی Labeotropheus fuelleborni میباشد

از لحاظ رنگ دارای تنوع گوناگونی میباشد مانند آبی-سیاه .آبی-قرمز.نارنجی .زرد-سیاه و .....

در ایران به نامهای سیچلاید آفوما - سیچلاید کالیکو -سیچلاید افرا و.. مشهور میباشد و بطور کلی به نامهای مارمالاد سیچلاید و فیولی بورنی معروفست

pH 7.5-8.5 و GH 10-18 سختی کل و درجه حرارت 26-28 را برای خود مناسب میداند

دارای خلق و خوی و رفتار کمی وحشی مانند دیگر سیچلیدهای مالاویایی میباشد اما در مقایسه با آنها بسیار اجتماعی تر و صلح طلب تر بوده و را میتوان با ماهیان مالاویایی مانند اوراتوس و بارش ها بخوبی نگاهداری کرد و توانایی سازگاری با ماهیانی از جمله بارب ها و کتفیش ها و دلقک ها سخت پوستان و ماهیان دریاچهای تانکانیکان و ویکتری زیبا را دارا میباشند
تزیین آکواریوم آنها مانند تمامی آمبوناها یا سیچلیدهای ساکن دریاچه های آفریقا بصورت سنگی با حفرهای زیاد میباشد که میتوانید از سنگهای آهکی ماههد دولومیتها و توفها و سنگهای آندزیتی و ولکانیک با توجه به ترکیب سنگ شناسایی آنه استفاده کنید

همه چیز خوار میباشند ولی باید در وعده های غذایی آنها غذای گیاهی مانند اسفناج و کاهو و جلبکها و ... قرار گیرد

در صورت رشد خوب به 15 cm رسیده تشخیص نر وماده کمی سخت میباشد زیرا که هم نرها دارای دایره های تخم مرغی شکل بر روی باله مخرجی میباشند و هم ماده ها و ماده ها میتوانند این دایره را نداشته باشند پس میتوان از روی رنگ روشنتر نرها معمولا آبی بنفش با بالهای زیرین قرمز و ماده ها نقرهای سفید یا زرد کمرنگ با دهانی بزرگتر پي به هویت آنها برد

برای هر نر 4 ماده در نظر گرفته میشود ومادها تخمها و بچه ماهیان خود را در دهان خود مانند اوراتوسها به مدت 14_21 روز نگهداری و مراقبت میکنند

رشد خوبی دارند و به آب کریستالی نیاز دارند

در کوچکی کمی زشت بنظر میآیند((جوجه اردک زشت)) ولی اگر تحمل کنید و بزرگشون کنید میبینید که به سیچلیدهای دوست داشتنیتون تبدیل میشه

برای غذا از قلب خرد شده به همراه غذاهایی همچون اسفناج استفاده کنید و سعی کنید برای رنگ بهتر از غذاهای مخصوص سیچلیده استفاده کنید
تزیین آکواریوم را با گیاهان طبیعی نمیپسندنند و معمولا گیاهان را به طبع طبیعی خود میخورنند

عاشق جلبکهای روییده بر روی سنگها میباشند

[boy iran]

ماهی Gold trimacco
این ماهی از خانواده سیچیلاد ها بوده و از رسته فلاور هورن می باشد.
زیبایی و رنگ آمیزی منحصر به فرد این نوع از ماهی و برآمدگی روی سر آن باعث جذابیت و قیمت بالای آن شده است.
در اروپا و آمریکا از این ماهی با عنوان مدنس نیز یاد می شود.
نمونه بسیار زیبای این ماهی در آکواریوم ناکتا موجود می باشد.

[boy iran]

ماهی پاروت فیش را با نامهای طوطی ماهی سرخ یا خونین رنگ نیز می شناسند .
ترجمه نام عمومی انگلیسی این ماهی ، طوطی ماهی می شود . اما متاسفانه بی سوادی و بی مبالاتی ادبی در ابتدای ورود این گونه به بازار و این واقعیت تلخ که متاسفانه بیشتر صاحبان تجارت در کشورهایی که روابط بر اصول و قوانین پیشی می گیرد ، افراد کم سواد و صرفا پول دار هستند ؛ باعث شده که امروزه بیشتر افراد علاقمند نام آن را به اشتباه تلفظ کنند . درست همان رخداد ناگواری که گریبان نام ماهی دم شمشیری را گرفته است .
نام عمومی ماهی مورد نظر ما در زبان انگلیسی Parrot Fish است که از دو بخش تشکیل شده : Parrot = طوطی و Fish = ماهی .به همین سادگی !
بخش نخست این واژه یعنی کلمه Parrot به صورت پاروت تلفظ می شود .
راستش را بخواهید این ماهی قبل از دهه 1980 روی کره زمین وجود نداشته است و اصولا جز مخلوقات خداوند محسوب نمی شود که هر کدام نامی دو قسمتی دارند . چون این ماهی ساخته دست انسان و حاصل از دورگه گیری بین دو گونه متفاوت است ، اسم علمی هم ندارد . اگر هم روزی صاحب نظران علم سیستماتیک بخواهند برایش نامی پیشنهاد کنند حتما از واژگانی استفاده می کنند که نشان دهنده مصنوعی بودن این ماهی باشد .
گمان کنم که حالا بهتر منظور پیشگفتار این نوشته را درک خواهید نمود . همچنین به همین دلایل ، سخن گفتن از خاستگاه یا پراکنش این گونه کاری بیهوده است زیرا در طبیعت به طور طبیعی وجود نداشته و تنها در آکوآریوم ها دیده می شود .

ماهی پاروت فیش یا طوطی ماهی نخستین بار در اواخر دهه 80 در تایوان ایجاد ( نه کشف ! ) گردید .
بر اساس برخی گزارشها زمان دقیق ظهور پاروت فیش سال 1986 است .
به درستی مشخص نیست که نخستین پاروت فیش از جفت شدن کدام دو ماهی حاصل شده است . امروزه نیز کسانی که به شغل پر منفعت تکثیر ماهیان آبزی دانی مشغولند حاضر نمی شوند که اسرار تجاری خود را به همگان بگویند اما به نظر می آید که پاروت فیش را از هیبرید ماهی سیکلید میداس نر با نام علمی Amphilophus citrinellus و سیکلید سر قرمز ماده با نام علمی Vieja synspila تولید می شود .
یک روایت رایج دیگر این است که از هیبرید سیکلید رد دویل ( شیطان سرخ ) با اسم علمی Amphilophus labiatus و یکی از گونه های ماهی سورم مانند سورم سبز یا سیکلید راه راه با نام علمی Heros severus و یا سورم طلایی با نام علمی Archocentrus spilurus حکایت می کند .
البته ماهیان گفته شده در بالا پیش از این نامهای علمی دیگری داشته اند پس اگر در سایت دیگری نامهای دیگری دیدید به حساب کم سوادی من نگذارید .
از آنجا که پاروت فیش ماهی نسبتا خجالتی است و بین ماهیان گفته شده فقط سورم ها چنین رفتاری را از خود بروز می دهند ، می توان تصور نمود که یکی از والدین پاروت فیش ها باید از گونه های سورم باشد .
همین جا باید یاد آوری کنم که ماهیان متنوعی هستند که به عنوان والدین پاروت فیش به حساب می آیند و اگر در سایت دیگری مطلب متفاوتی در این مورد خواندید من را به تشویش اذهان عمومی متهم نکنید

معمولا پیشنهاد می شود که دست کم یک آبزی دان 40 تا 45 گالنی برای هر 2 تا 3 جفت پاروت فیش تدارک دیده شود .
( نکته : برای بیشتر ماهیان گوشتخوار زینتی دنیا معمولا عدد 10 گالن به ازاء هر عدد ماهی پیشنهاد می شود که البته این عدد تجربی است . )
معمولا آبزی دانی با پی اچ 5/6 تا 8 و با سختی 2 تا 25 dGH و دمای 28 تا 21 درجه سانتی گراد را برای پاروت فیش ها مناسب می دانند .
گفتنی است که دما های پایین تر باعث می شود که ماهی رنگ پریده و گوشه گیر به نظر بیاید .
از آنجا که پاروت فیشها دوست دارند بستر آبزی دان را زیر و رو کنند و افراد بزرگ آنها ماهیان پر خوری هستند استفاده از ----- های قوی و گوناگون در آکوآریوم آنها لازم است .
از نقطه نظر نور پردازی ( چیزی که در ایران اهمیتی به آن داده نمی شود ) ، میزان نور زیاد باعث می شود که ماهی ها رنگ پریده شوند . مخصوصا چون در آبزی دان پاروت فیش ها از گیاهان زنده استفاده نمی شود ، نور زیادی نیاز ندارند .
معمولا لامپی با 5/0 تا یک وات برای هر گالن آب مناسب است ( به طور غیر دقیق مثلا می شود یک لامپ 20 یا 10 واتی برای مخزن 60 لیتری تقریبا البته ) .
همچنین بهتر است لامپهایی با طیف قرمز استفاده شوند تا لامپهای با طیف آبی زیرا در بهتر ظاهر شدن رنگ ماهی تاثیر دارند .
از لحاظ آرایه گری ، پاروت فیش ها یک آبزی دان حاوی تکه سنگ و غار برای پنهان شدن را می پسندند و همچنین ماسه هایی که گهگاه با جابجا کردن آنها حس کنجکاوی خود را به رخ دیگر ماهیان بکشند . استفاده از تکه چوبهای غوطه ور در آب نیز بر زیبایی مخزن شما خواهد افزود .

پاروت فیش ها ماهیان همه چیز خواری محسوب می شوند اما اگر والدین آنها را مد نظر قرار دهیم می فهمیم که بهتر است به آنها غذاهای سرشار از پروتئین داده شود . همچنین غذاهای حاوی بتا – کاروتن باعث می شود که طوطی ماهی ما رنگ پر جلا تری پیدا کند یا دست کم رنگش را از دست ندهد .
به عنوان یک رژیم غذایی می توانید از پولکی و یا پلت های با کیفیت به عنوان وعده های ثابت روزانه در تغذیه پاروت فیش ها استفاده کنید و از گوشواره آبی ( آرتمیا ) تازه یا فریز شده و کرم خونی به عنوان غذای مکمل سود ببرید .
همچنین با خوراندن نوزاد گوپی و گلد فیش باعث می شوید که ماهیتان تپل شود و زود رشد کند .

رفتار و ویژگی های پاروت فیش

وقتی که یک پاروت فیش تازه خریداری می کنید و آن را به مخزن خود معرفی می کنید ( البته مطمئنا قبل از معرفی هر ماهی به مخزن اصلی خود مدتی آن را در تانک قرنطینه گذاشته اید ) ، ماهی شما خجالت زده و ترسو به نظر می رسد . بسته به رفتار شما و محیط اطراف مخزن و سایر هم مخزنی های ماهی ، ترسو بودن پاروت فیش ممکن است یک هفته تا 50 روز به طول بینجامد .
اما پس از اینکه ترس ماهی ریخت و به اصطلاح به خانه تازه اش خو گرفت ، ماهی بسیار خوش رفتار و باهوشی می شود که صاحب خود را می شناسد و هر بار که متوجه عبور شما از جلو آبزی دان بشود خود را به شیشه نزدیک کرده و شروع به بالا و پایین رفتن می کند و با زبان بی زبانی می گوید که : " بده بخورم ! بده بخورم ! "

از لحاظ سازگاری این ماهی با ماهیان دیگر به طور کلی می توان اینگونه گفت که ماهی پاروت فیش درنده خویی والدین خود را ندارد و مثلا آنگونه که سیکلید زندانی ( که به فارسی به آن سیکلید گورخری می گویند ) به ماهیان دیگر جفا می کند ، پاروت فیش چنین رفتاری ندارد .
اما از طرف دیگر با استناد به این شعر شاعر که گفته :

عاقبت سیکلید زاده سیکلید شود / گرجه با آدمی بزرگ شود

نباید پاروت فیش را با ماهیان کوچک یا بسیار صلحجو همسایه کرد . نباید این واقعیت را فراموش نمود که والدین اولیه این ماهی از سیکلید های آمریکای مرکزی و آمریکای جنوبی بوده اند .
بهتر است در نگهداری این ماهی با ماهیان دیگر ، همسان بودن اندازه ماهیان مخزن رعایت گردد . همچنین در مورد نگهداری چند پاروت فیش در یک آبزی دان نمی توان با قاطعیت نظری داد . معمولا این ماهیان اگر هم اندازه باشند زیاد به هم کاری ندارند ولی گاهی دیده شده که پاروت فیشها از صبح تا شب با هم می جنگند .
معمولا از ماهی هایی مانند سیلور دالر ، تترای بلاک ویدو ( بیوه سیاه ) ، تترای کنگو ، کوریدوراسها و انواع کت فیش ها ( لجن خوار ها ) ، آنجل های بزرگ ، سورم ها و با کمی احتیاط بیشتر ، سیکلید گورخری ( زندانی ) به عنوان گونه های سازگار با پاروت فیش نام می برند . حتی آن ها را با دیسکس های بزرگ هم نگه داری می کنند .
یادتان باشد که چون دهان پاروت فیش ها نسبت به پیکر آنها کوچک است ، ممکن است در زمان غذا خوردن از سایر ماهیانی که غارتگر هستند عقب بیفتند .
همین جا اضافه کنم که پاروت فیش ها در زمان تولید مثل رفتار جدی تری از خود بروز می دهند .
و در آخر شاید یکی از بارز ترین ویژگیهای رفتاری پاروت فیش ها علاقه آنها به حفر گودال است .پاروت فیش ها عاشق کندن هستند . در نتیجه پول خود را برای خرید گیاهان طبیعی آبزی دانی در آکوآریوم محتوی طوطی ماهی ها حرام نکنید .

شاید هیچ ماهی دیگری مثل پاروت فیش نباشد . ماهی زیبا و با وقاری که با بدن بادکنک مانندش و پوزه اش که شبیه منقار طوطی است در آبزی دان شنا می کند و ماسه های بستر را از این طرف مخزن به آن طرف منتقل می کند .
پاروت فیش دارای ویژگی مشخصی است که شناسایی آن را آسان ساخته و در واقع علت نامگذاریش به شمار می آید .
بینی و دهان این ماهی حالت منقار مانندی به خود گرفته و در واقع مانند کسی است که لبهایش را غنچه کرده است . اگر به خوبی به پاروت فیش بنگرید متوجه می شوید که این ماهی نمی تواند دهانش را کاملا ببندد . به بیان دیگر دهان این ماهی همیشه کمی باز است .
شاید بپرسید چگونه حیوانی که نمی تواند دهانش را ببندد می تواند غذا را بجود ؟
پاسخش این است که ماهی پاروت فیش با استفاده از عضلات ناحیه حلق خود غذا را می جود . همچنین شایعاتی در مورد اشکال در ساختار کیسه شنای این ماهی وجود دارد که به اثبات نرسیده اند .
پاروت فیش ها همچنین دارای چشمان نسبتا درشت به رنگ زرد مایل به سبز روشن هستند .
اندازه رایج این ماهیان 15 سانتی متری است اما گاهی نمونه های بزرگتر از 22 سانتی متر هم دیده می شود . در مورد طول عمر پاروت فیش عدد دقیقی وجود ندارد ولی دست کم نمونه هایی گزارش شده اند که تا 10 سال عمر کرده اند .
امروزه اشکال و رنگ های مختلفی از ماهی پاروت فیش وجود دارد که به اصطلاح به آنها واریته (Variety ) های گوناگون پاروت فیش می گویند .
من به جای واریته از واژه نژاد استفاده می کنم و یاد آوری می کنم که قصدم از بکار بردن واژه نژاد ، مفهوم علمی آن که در سیستماتیک تعریف روشن و دقیقی دارد نیست .
نژادهای معروف پاروت فیش عبارتند از :
Red and White
Black and Red
Red and Black Streaked
Black
White
Silver Spots
Black and Red No Tail
Red and Black Streaks no Tail

همچنین با تیمار هورمونی توانسته اند طوطی ماهیانی با رنگهای مختلف زرد و سبز و آبی و بنفش و قرمز پر رنگ و . . . تولید نمایند .
به گروهی از این ماهیان رنگ شده (Dyed) اصطلاحا ژلی بین ( Jellybean ) که نوعی آبنبات با رنگهای متنوع با مغز ژله ای است ، می گویند .
اما نکته مهم این است که با گذشت زمان رنگ این ماهیان کم جلوه و رنگ پریده می شود و از این گذشته گزارشهای پراکنده ای در مورد اثر منفی استفاده از این هورمونها بر باروری ماهیان وجود دارد .

همچنین نژادی از این ماهی به وجود آمده که دم ندارد و شبیه قلب است و در مراسم سن والنتاین عشاق سینه چاک این ماهی را به نشانه عشق به یکدیگر پیشکش می کنند . به این نمونه قلب عشق یا Love heart parrotfish می گویند .

با اینکه این ماهی دم ندارد ولی به خوبی هم گونه های دم دارش شنا می کند . گویا به تازگی نژادی از ماهی دیسکس هم به بازار معرفی شده که فاقد دم است

افسانه های زیادی در مورد تکثیر طوطی ماهی در ایران وجود دارد .
برخی می گویند ، نا مناسب بودن شرایط آب و وجود قارچ باعث نابودی تخمها می شود .
عده ای می گویند این ماهیان به صورت نابارور شده ( عقیم ) به کشور ما فروخته می شوند و موقع ورود از جلو اشعه رادیو اکتیو یا X یا امواج فرا صوت یا دعای کور کننده اجاق یا قفل کننده اولاد سید جعفر برزخ فروش عبور داده می شوند .
عده ای می گویند که همه آنها ماده هستند ، عده ای می گویند که همه آنها نر هستند ، شاید هم همگی خواجه باشند .
عده ای می گویند که پاروت فیش هیچ مشکلی ندارد و به قول شاعر ، هر عیب که هست از مسلمانی ماست !
برخی هم می گویند که به راحتی این ماهی را تکثیر می کنند ولی زمانی که از آنها می خواهیم روش کار را بگویند یا نوزادانشان را نشان دهند هزار و یک دلیل مبنی بر حرام بودن این عمل می آورند و حاضر نمی شوند یکی از میلیونها لارو تولیدیشان را در بازار بفروشد زیرا معتقد اند که این نوزادان مثل فرزندان خودشان هستند و . . . .
و از این قبیل گمانه زنی ها و بلوف های نادرست .
واقعیت این است که از هیبرید یا دورگه گیری گونه های مختلف جانوری معمولا افراد سترون ( عقیم ) به وجود می آیند . مثل سگ و گرگ و اسب و الاغ و از این قبیل .
در مورد پاروت فیش هم این دورگه گیری باعث شده که افراد نر این گونه دارای اسپرمهای نا کار آمدی برای بارور نمودن تخمک باشند . البته استثنا هم وجود دارد .
به بیان ساده ماهی ماده تخمک تولید می کند و ماهی نر هم اسپرم تولید و هردو ماهی رها سازی سلولهای جنسی را انجام می دهند ولی چون اسپرمها ناتوان از ترکیب با تخمک می باشند ، هیچ سلول تخمی تولید نمی شود .
پس چاره چیست ؟
خیلی ساده است .
باید سیکلیدی را که از لحاظ تکاملی با این ماهی نزدیک است ( مانند گونه هایی که ذکرشان گذشت ) را پیدا کنیم و با این ماهی جفت کنیم .
نکته با اهمیت این است که باید فرد ماده پاروت فیش را با فرد نر سیکلید گونه دیگر جفت نمود و اگر عمل بر عکس انجام دهیم نتیجه ای نخواهد داشت چون ماهی نر عقیم است. گزارشهایی دریافت کرده ام که این ماهی با موفقیت با ماهی دیگری که در ایران پوزه میمونی نام دارد ( و اسم علمی اش را نمی دانم ) جفت شده است .
البته با تزریق یا خوراندن برخی هورمونهای جنسی در برخی نقاط جهان گزارش کرده اند که پاروت فیش نر را بارور ساخته اند اما این اخبار تا چه حد درست است نمی دانم .
استثنا زمانی رخ می دهد که مثلا یک جهش ژنتیکی تصادفی باعث رفع نقص از اسپرم نر گردد یا اینکه نری که داریم پاروت فیش خالص نیست یعنی مادر آن را که پاروت فیش بوده است را با ماهی دیگری جفت کرده اند و آنچه اکنون می بینیم فرزند نر حاصل از همان ازدواج است . پس هیچ بعید نیست که کسی ادعا کند پاروت فیش را تکثیر کرده است چون ماهیش احتمالا خالص نبوده است و امیدوارم گیج نشده باشید .

برای شناسایی نر و ماده شیوه روشنی وجود ندارد زیرا صفت ثانویه جنسی بارزی در این ماهی دیده نمی شود فقط می توان گفت که اگر آنها را به صورت گروهی نگهدارید پس از مدتی جفت های خود خواسته از گروه جدا می شوند و در ضمن در زمان تخم ریزی که لوله تخم بر ماهی ها بر آمده می شود و به اصطلاح بیرون میزند ، سر لوله ماهیان ماده گرد بوده در حالی که این لوله در ماهیان نر نوک تیز است ( چرا ؟ ) درست مانند همان چیزی که در مورد ماهی آنجل و ماهی دیسکس معروف است .
حتی گفته می شود که معمولا نر ها بزرگتر از ماده ها هستند و در زمان جفت گیری زیر گلو و سرپوش آبششی آنها تغییر رنگ داده و صورتی رنگ می شود .
تشخیص جنسیت در این ماده از روی باله های پشتی و مخرجی نیز آسان نیست زیرا درست است که باله نوک گرد نشانه ماده هاست ولی نمونه های نر هم می توانند باله نوک تیز داشته باشند و هم نوک گرد و این کار را دشوار می سازد .
تخم ریزی پاروت فیش ها هم با همان الگوهای آئینی تمیز کردن تکه سنگ مناسب و رقص عشق و رهاسازی سلولهای جنسی همراه است .
مثل تخم ریزی سیکلید گور خری یا تکزاسی یا اسکار یا . . . .

[Luti]

اگر ماهي را از آب بگيريد ، خيلي زود به علت كمبود اكسيژن مي ميرد هيچ از خود پرسيده ايد كه چرا اين وضعيت بوقوع مي پيوندد ؟
در حاليكه مقدار اكسيژن موجود در حجم معيني از آب تنها يك سيزدهم مقدار اكسيژن موجود درهمان حجم ار هوا است پس چرا وقتي در محيط جديد مقدار اكسيژن سيزده برابر مي شود ، ماهي به علت كمبود اكسيژن مي ميرد بدون شك اين رويداد پي آمد عدم توانايي ماهي در وفق يابي با محيط تازه است
لذا بايستي به بررسي مكانيزمي در بدن ماهي بپردازيم كه قادر نيست از اكسيژن غني هوا استفاده نمايد اما مي تواند مسئله بزرگ استخراج اكسيژن را كه به مقدار ناچيز در آب وجود دارد براي خود حل نموده و اكسيژن مورد نياز خود را به اين روش تأمين نمايد.
يك ماهي صد گرمي رودخانه اي در حال استراحت حدود 5 سانتي متر مكعب اكسيژن در ساعت احتياج دارد ، و وقتي فعاليت عادي خود را شروع نمايد سه تا چهار برابر اين مقدار اكسيژن نياز دارد . اگر راندمان مكانيزم تنفسي آن در انتقال اكسيژن صد در صد باشد اين ماهي بايستي در هر دقيقه 15 تا 30 سانتي متر مكعب آب را از سطح تنفسيش عبور دهد تا اكسيژن مورد نیاز خود را تأمين نمايد.
جابجا كردن چنين مقدار اكسيژني در هوا مشكل نيست ، اما در آب كار و فعاليت زيادي را مي طلبد زيرا چگالي آب تقريبا هزار برابر هوا ، و غلظت و چسبندگيش هم حدود صد برابر است .
در انسان فقط يك الي دو درصد از اكسيژن دريافتي در ماهيچه ها براي كار شش ها مصرف مي شود اما در ماهيان اين مقدار بسيار بيشتر مي باشد از طرفي سرعت انتشار اكسيژن در آب 300 هزار برابر آهسته تر از هوا مي باشد .
پس چگونه يك ماهي بر اين مسائل غامض فائق مي آيد ؟ مسائلي كه بسيار عظيم تر از مسائل تنفسي مهره داران زميني مي باشد . و چرا ماهي در شرايطي بسيار آسان تر براي تنفس در روي زمين مي ميرد؟
قسمتي از جواب به اين سوالات در ساختار مكانيزم تنفسي ماهي و طبيعت جريان روي آنها نهفته است آبشش هاي ماهي از يك سري از صفحات بدقت تقسيم شده تشكيل شده اند كه در نتيجه سطح زيادي را براي تماس با آب ايجاد مي نمايند و آب در يك جهت از روي آنها عبور مي نمايد كه اين با جريان كشندي در شش پستانداران تفاوت دارد . زماني كه ماهي از آب بيرون آورده مي شود و در معرض هوا قرار مي گيرد از دست رفتن پشتيباني آب همراه با كشش سطحي سبب كوچك شدن شديد سطح آبشش ها مي گردد كه نتيجه اين عمل در اكثر موارد كاهش شديد دريافت اكسيژن و مرگ خواهد بود .
كل سطح تنفسي در تماس با جريان آب بين ماهيان مختلف متفاوت است و اين منطبق با حجم فعاليت هر گونه اي از ماهيان مي باشد . براي مثال در ماهيان بسيار فعال مانند ماهي خال مخالي اين سطح بيش از 1000 ميلي متر مربع براي هر گرم وزن بدن ماهي است كه از ده برابر سطح خارجي بدن ماهي بزرگتر است .
براي اندازه گيري راندمان مكانيزم استخراج اكسيژن از آب ، توانايي ماهي را در استخراج 80 درصد اكسيژن محلول در آبي كه از سطوح برانش ماهي عبور مي نمايد مورد نظر قرار مي دهند درصورتيكه بيشترين راندمان براي يك انسان كه بتواند با ورزش و تنفس شكمي يعني تنفس از ته ششها كه اين عمل در ورزش هايي مثل تاي چي چوان و يوگا آموزش داده مي شود فقط استفاده از 25 درصد اكسيژن موجود در هوا امكان پذير است .
چنين راندمان بالايي در ماهيان بوسيله ويژگي ضد جريان تأمين می شود . كه رابطه ای است بين جريان خون در بدن ماهي و جريان آب و مكانيزم قدرتمند پمپاژي كه بطور مستمر آب را از سطوح آبشش در تمام مدت چرخه تنفسي عبور مي دهد.

جريان ضد جريان بين جريان خون و جريان آب:
اصول جريان ضد جريان در بسيار از موارد مختلف در بدن جانوران اتفاق مي افتذ كه بدين وسيله مبادله مؤثر مواد محلول يا گرما بين دو مايع در جريان بوقوع مي پيوندد اين چنين سيستمي از گذشته هاي دور بوسيله مهندسين در مكانيزم مبادله گرما كاربرد داشته است كسي كه براي اولين با اهميت اين پديده را در فيزیولوژی حيوانات كشف كرد« ون دام » بود كه در سال 1938 چگونگي عمل اين پديده را در آبشش ماهيان شرح داد .
اين پديده بدين گونه است كه وقتي خون در جريان خروجي در آبشش ماهيان كه كاملا از اكسيژن تهي شده است با جريان آب پر از اكسيژن برخورد مي نمايد بر اثر كشش زيادي كه در اكسيژن آب وجود دارد ( بسيار بيشتر از خون همجوارش مي باشد ) اكسيژن از آب به خون انتقال مي يابد .
اين راندمان بالا به همين ضد جريان بستگي دارد زيرا اگر ما بصورت تجربي جريان آب عبور كننده از آبشش ماهيان را برعكس نماييم استخراج اكسيژن از51 درصد به 9 درصد كاهش مي يابد.
براي راندمان حداكثر ، لازم است دو محلول آب و خون با همديگر تماس نزديكي را حاصل نمايند و سرعت جريان هر يك نسبت به ديگري تنظيم شود . فاصله اي كه در آن اكسيژن آب به گلبول هاي خون ماهي انتقال مي يابد بسيار كوچك است زيرا گلبول هاي خون ماهي تقريبا به نازكي پهناي صفحات برانش ماهيان كه در آنها گردش خون و آب صورت مي گيرد مي باشند .
خارج از اين صفحات آب از هر دو طرف عبور مي نمايد و همچنين رابطه اي بين ضربان قلب ماهي و فركانس تنفسي ماهي وجود دارد كه بصورت يك مكانيزم واكنش دار حجم خون عبور كننده از برانش ها را تنظيم مي نمايد ضربان قلب معمولا از فركانس تنفسي آهسته تر مي باشد و در بعضي موارد قلب با فازهاي ويژه اي از سيكل تنفسي همزمان مي شوند.
اما اين همواره در كليه گونه ها روي نمي دهد براي مثال در ماهي قزل آلا فركانس تنفسي با ضربان قلب تقريبا مساوي است و به تدريج اين دو فركانس خارج از اين نظم مي گردند هرچند كه قلب تمايل دارد كه وقتي دهان ماهي بسته است ضربه زند . و در ساير موارد اغلب ضربان قلب از فركانس تنفسي آهسته تر مي باشد .
اين چنين مكانيزمي اين اطمينان را ايجاد مي نمايد كه همواره مقدار كافي آب براي تأمين اكسيژن خون ماهي در دسترس باشد و اين بسيار مهم است زيرا حجم معيني از خون ماهي مي تواند حدود 10 تا 15 برابر مقدار اكسيژني را كه همان حجم آب حمل مي نمايد دريافت كند.

جريان مستمر از داخل آبشش ها:
هنگامي كه يك ماهي نفس مي كشد دهانش را باز مي كند و آب را وارد دهانش مي نمايد و بعد از عبور آب از ميان آبشش ها از حفره هاي آبششي به داخل شكافهايي كه وقتي سرپوش آبشش انبساط حاصل كرده و از بدن ماهي فاصله مي گيرند ظاهرمي گردند وارد مي شوند.
اين جريان منقطع كه بداخل و خارج سيستم تنفسي ماهي برقرار است اين ايده غلط را مي دهد كه آب در روي آبشش ها در جريان است شواهد توصيفي حقيقي تر از كار دستگاه تنفسي با ثبت تغييرات فشار در دو طرف آبشش با نشان دهنده هاي حساس كندانسور مانومتر حاصل گرديده است تجربياتي كه با سه نوع ماهي آب شيرين انجام گرديده نشان داده اند كه بجز يك دوره بسيار كوتاه، همواره فشار داخل حفره دهان از فشار حفره هاي برانش بيشتر است و لذا اين نتيجه حاصل مي شود كه آب بدون انقطاع از روي برانش ها عبور مي كند و به همين سبب استخراج اكسيژن از آب افزايش مي يابد .
اين مكانيزم بوسيله دو پمپ كه كمي از فازكارشان با هم متفاوت است ايجاد مي گردد در ماهي فعاليت پمپاژ به علت تغييرات درحجم حفره ها كه بوسيله عمل عضلا ت توليدمي شود انجام مي گردد . البته مكانيزمي كه در برانش ها قرار دارند بسيار پيچيده تر از اين شكل ساده است .
در طي فاز دم حفره دهان انبساط حاصل نموده و آب وارد دهان مي شود و همزمان حفره هاي برانش انبساط حاصل مي نمايند اما آب نمي تواند وارد دريچه هاي خارجي آن شود . زيرا پوسته دور لبه خارجي به صورت بك والو عمل مي كند.
در طول انبساط حفره برانش ، فشار هيدروستاتيك از فشار داخل حفره دهان كمتر مي شود و سبب مي گردد كه آب در طول برانش ها رانده شود در اين حالت حفره برانش بصورت پمپ مكش عمل مي نمايد در خلال فاز كم شدن حجم حفره دهان فشار داخل از فشار بيروني همزمان كه دهان شروع به بسته شدن مي نمايد بيشتر مي شود و عملا بسته شدن مجرا انجام مي گردد حتي در ماهياني كه قادر به بستن دهان خود بطور كامل نمي باشند به علت وجود لوله غشائي نازك كه در لبهاي بالايي و پائيني ماهي قرار دارند مجرا عملا بسته مي شود در خلا ل اين فاز افزايش فشار در حفره دهان بيشتر از حفره هاي برانشي مي باشد و آب به عبور از برانش ها ادامه مي دهد در اين حالت حفره دهان بصورت يك پمپ فشار عمل مي نمايد .
در خلال تقريبا تمام سيكل تنفسي ، همواره فشار اضافي كه تمايل دارد آب را وادار به عبور از برانش و از حفره دهان به حفره هاي برانش نمايد وجود دارد .
البته يك دوره بسيار كوتاه نيز وجود دارد كه اختلاف فشار بر عكس می شود و تمايلي براي ايجاد جريان در جهت عكس بوجود مي آيد. اما از آنجا كه اين زمان بسيار كوتاه و اختلاف فشار بسيار كم است تحرك كند آب اجازه ايجاد جريان برعكس را نمي دهد . لذا در اين صورت جريان آب مستمري در روي برانش ها تشكيل مي شود كه جهت اين جريان برعكس جهت جريان خون است لذا درصد بالايي از اكسيژن آب به گلبول هاي خون انتقال مي يابد.
اما شكل جالب توجه مختلفي در اين سيستم وجود دارند براي مثال در ماهياني كه بصورت غالب شناگر مي باشند، پمپ دهان بهتر توسعه يافته است . هر چند كه در بعضي موارد هيچ يك از دو پمپ كار نمي كند .
اين زماني است كه ماهي با شنا تحركات خود را ايجاد نموده است مثال خوبي در اين مورد ماهي خال مخالي است كه اجبار دارد بطور مستمر شنا نمايد تا جريان دائمي آب روي برانش هايش بر قرار باشد مثال ديگر كوسه پلنگي مي باشد كه در خلال شنا پمپ هايش كار نمي كنند اما به محض اينكه بصورت ساكن درآيد پمپ ها شروع بكار مي نمايند .
ماهياني كه اغلب يا تمام اوقات خود را در كف دريا سپري مي نمايند داراي حفره برانشي بزرگتر كه با شعاعهاي استخواني اضافي تقويت مي شوند مي باشند و پمپ مكش آنها نيز بهتر تكامل يافته است .
ماهياني مثل گربه ماهي آمريكائي (bullhead ) ، گورنارد ( gurnard ) ، دراگونت ( dragonet ) ،‌په ليس ( plaice ) و ساير ماهيان پهن از اين نوع هستند . براي مثال در ماهي دراگونت (dragonet ) انبسلط حفره هاي برانشي تدريجي مي باشد. لذا يك اختلاف فشار كم ثابت روي برانش ها تشكيل مي شود .
در فاز انقباض ،آب از هر دو حفره حركت كرده و از دريچه هاي باريك حفره برانشي خارج مي شود . در ماهيان پهن كه مدام روي يك طرف بدن خود قرار مي گيرند وقتي در حال استراحت هستند و در كف اقيانوس بصورت مدفون شده در مي آيند مسائل ديگر تنفسي ايجاد مي گردد براي مثال برانش ها در هر دو طرف ماهيان په ليس ( plaice ) و كفشك ( sole ) توسعه يافته اند و بدون شك آب از هر دو حفره برانشي پمپ مي شود .
در اين حالت خطر ورود ماسه كف دريا و آسيب رساندن به برانش ها وجود دارد . لذا در اين ماهي در فشار مشتق جريان برعكس نمي شود اين بعلت كنترل عامل روي لوله هاي برانش مي باشد كه از ورود كمترين جريان نيز جلوگيري مي نمايد.
لذا منطبق با عادات ماهيان ، ساختار برانش ها متفاوت مي باشند . ماهيان كف زي عموما داراي سطوح برانش كوچكتر و مجاري خشن تري مي باشند و مجاري از هزاران سوراخ ريز تشكيل شده اند كه در بين تارهاي برانش قرار گرفته اند .
دو رديف صفحه اي نازك كه در اطراف چهار قوس استخواني در تمام مسير در دو طرف ماهي انباشته شده اند تشكيل يك شبكه مشبك را مي دهد كه در تمام ديواره هاي حلق ماهي جاي دارد .
از آنجائيكه لبه هاي تارهاي برانشي به علت ويژگي انعطافي اسكلت نگهدارنده اش به صورت اريب مي باشد همواره لبه ها در تماس يكديگرند و در نتيجه آب از شكافهايي كه بوسيله صفحات تارهاي همجوار ايجاد شده اند عبور مي نمايد همين سطوح بالا و پائين تارها در حقيقت سطوح تنفسي را تشكيل مي دهند سقوط همين چين هاي ثانويه موجب كم شدن سطح مبادله گاز ها و در نتيجه اختناق ماهي كه از آب خارج شده است مي گردد هر چه اين چين ها به يكديگر نزديك باشند آنها بهتر يكديگر را پوشش مي دهند براي مثال در ماهي خال مخالي 39 تار در ميليمتر ، و در شاه ماهي 33 تار در ميليمتر مي باشد .
در ماهياني كه حوالي سواحل زندگي مي نمايند و تحت تأثير جريانات كشندي قرار مي گيرند ، مانند گاو ماهيان ،‌ چين هاي ثانويه خيلي فاصله دار هستند و 15 رشته در ميليمتر است . انواع گونه هاي مختلف با توجه به تحت تأثير قرار گرفتن در آبهاي ساحلي داراي ساختار متفاوت مي باشند .
شبكه هايي كه بوسيله برانش ها ايجاد گرديده اند بسيار باريك مي باشند با يك نگاه به نظر مي رسد كه ابعاد بسيار كوچك اين شبكه ها اجازه عبور آب كافي با اختلاف فشار تنها يك سه هزارم اتمسفر را ( كه در بسياري از گونه ها وجود دارد ) ندهند . اما تعداد سوراخ ها آنقدر زياد است كه آب كافي را عبور مي دهند
براي مثال در يك ماهي آب شيرين 130 گرمي تعداد اين سوراخ ها به 250 هزار مي رسد در سرعت هاي بالاي جريان آب مقداري آب از بين لبه تارها قرار مي نمايد اما در حالت استراحت ماهي كل جريان برابر جرياني است كه از سوراخ ها عبور مي نمايد .
مقاومت سوراخهاي برانش در تمام وضعيت هاي فعاليت ماهي يكسان نيست . بلكه متناسب با فعاليت ، انعطاف پذير مي گردد. فيلمبرداري از مارماهيان جوان نشان داده است كه فاز مشخصي در چرخه تنفسي وجود دارد و آن زماني است كه لبه هاي رشته ها از هم باز مي شوند و اجازه افزايش مدار كوتاه جريان را مي دهند در خلال فعاليت پمپاژ ، فرآيند تحت الشعاع برانش در مقابل بار افزايش اختلاف فشار مي باشد .
تماس بين لبه هاي تارها بوسيله انعطاف پذيري شعاع هاي برانش برقرار مي گردد و هيچ قدرت ماهيچه اي براي مجزا كردن آنها وجود ندارد . انقباض عضلات وقتي فعال مي شوند كه ماهي تحركات سرفه اي انجام مي دهد در اين وضعيت شيب فشار برعكس شده و برعكس شدن جريان آب موجب تميز شدن برانش ها مي گردد.

تنفس پوستی در آب :
در بعضی از ماهیان ، مقداری از تبادل گاز در محیط آبی ، از طریق پوست صورت می گیرد . انتشار از طریق پوست نقش مهمی در تنفس ماهیان در مرحله نوزادی دارد . برای مثال در نوزاد ماهیان سین برانچی فورم(مونوپتروس آلبوس) جنوب شرقی آسیا ، قبل از تکامل آبشش ها تنفس از طریق شبکه مویرگی تنفسی وسیع که درست در زیر سطوح بافت پوششی باله میانی ، باله سینه ای و کیسه زرده قرار دارد ، صورت می گیرد .
ذکر این نکته جالب توجه است که این ماهی ، آب بشتری را به سمت سطح عقب بدن به گردش در می آورد . این در حالی است که جهت جریان خون ، از سمت عقب به جلو بدن است . بدین ترتیب جریان متقابل حاصل از آن برای بهینه کردن جذب اکسیژن در هنگام کاهش اکسیژن آب ، موءثر واقع می شود .
وجود تنفس پوستی به میزان قابل ملاحظه ، در تعدادی از ماهیان بالغ ثبت و اندازه گیری شده است . اندازه گیری میزان تنفس پوستی در شش گونه ماهی استخوانی آب شیرین نشان داد که عمدتا" ، تنها نیاز پوست به اکسیژن ازاین طریق تأمین شده است . بنابراین ،در ماهی کاراس ، سوف زرد ، قزل آلای جویباری و قزل آلای قهوه ای پوست ، عامل تبادل اکسیژن مورد نیاز برای سایر بافتها نیست . فقط در ماهی بول هد سیاه فاقد فلس (ایکتاروس ملاس )، پوست به عنوان یک اندام کوچک تنفسی عمل می کند و در حدود 5% نیاز به اکسیژن را فراهم می سازد. همچنین در ماهی پهن دریایی(پلورونکتس پلاتسا)، انتشار اکسیژن از طریق پوست ، با مصرف اکسیژن توسط این اندام مطابقت دارد.

نتيجه گيری:
آن چه گفته شد مختصر و ناچيزي از مكانيزم تنفسي ماهي مي باشد . هنوز مسائل متعددي در مورد چگونگي ارتباط جريان آب و خون در طول برانش ها و چگونگي استخراج اكسيژن از آب وجود دارند كه بايستي بررسي شوند ،‌بويژه در روي گونه هاي مختلف ماهيان و بايستي تحت شرايط متفاوت گونه هاي مختلفي را مورد بررسي قرار داد همچون مسائل متعددي كه بوسيله جانورشناسان تحت بررسي است .
و ناشناخته هاي فيزيكي و فيزيولوژيك هر روز روشنتر مي گردد. دانش تاريخ و ساختار طبيعي حيوانات هر روز گسترده تر مي شود . به اميد روزي كه بشر بتواند از اين شاهكارهاي خلقت خداوند كپي صنعتي تهيه نموده و براي مثال با تهيه دستگاهي براي غواصان كه همچون برانش ماهيان بتواند اكسيژن را از آب استخراج نمايد محيط ناسازگار زير دريا را با طبيعت انسان سازگاري دهد و انسان بتواند بهتر از آن بهره برداري نمايد .

[boy iran]

دانِيوِي گورخر ِيا زِيبرادانِيو
اندازه اِين ماهِي که بومي بنگال و هندوستان است تا 4 سانتِيمتر ِيا کمي بِيشتر مي رسد .نخستِين بار در سال 1905 به اروپا برده شد .بِين ماهي هاي تخمگذار آکوآريومي ، بدون شک اِين ماهِي از معروفترِين آنها به شمار مي آيد .ماهِي بسِيار فعالي است و بصورت دسته اِي حرکت مي کند .برروِي بدن آن خطوط افقِي زِيبايي وجود دارد که شکل رنگ بندِي گورخر به آن مي دهد .اِين ماهِي معمولا مزاحم ساِير ماهي ها نمي شود .

تشخِيص نر و ماده در فصل تخم رِيزِي آسان است، زِيرا ماده ها داراِي شکمي بزرگتر مي باشند .ماهِي ماده روِي بدن و بخصوص باله دمي ، رنگ آميزِي زرد بِيشترِي از ماهِي نر دارد.

.

تخمگذارِي آن بسِيار جالب است و ماهِي علاقه خاصِي به خوردن تخمهاِي خود دارد و معمولا قبل از اِينکه تخمها به کف آکوآريوم برسند آنها را مي خورند .براِي اِين منظور بايد اقدامات لازم براِي جلوگِيرِي از خورده شدن تخمها به عمل آِيد .معمولا بايد عمق آب آکوآريوم کم شود تا ماهِي فرصت خوردن تخمها را قبل از رسِيدن به کف آکوآريوم نداشته باشد. در کف آکوآريوم بايد مقدارِي سنگرِيزه و ِيا گوِيچه شِيشه اِي به عمق 5/2 تا 3 سانتِيمتر رِيخته شود تا تخمها که فاقد قدرت چسبندگِي هستند در داخل آنها جاِيگزِين شوند. به کار بردن سنگرِيزه و گوِيچه شِيشه اِي بزرگ خطرناک است زِيرا در مواقعِيکه ماهِي مي ترسد ممکن است به داخل اِين سنگرِيزه ها رفته و نتواند خارج شود .بنابراِين قطر آنها بايد از 6 تا 8 مي لِيمتر تجاوز ننماِيد .

ِيکِي از بهترِين راههاِي جلوگِيرِي از تلفات تخمها و خورده شدن آنها به وسِيله ماهي ها ، قرار دادن ِيک لاِيه حصِير شِيشه اِي در کف آکوآريوم است .حصِير شِيشه اِي از لوله هاِي شِيشه اِي به قطر 5 تا 8 مي لِيمتر بافته مي شود فاصله بِين هر دو شِيشه نباِيد از 2 تا 4 مي لِيمتر بِيشتر باشد .دو لوله شِيشه اِي را در کف آکوآريوم بايد طورِي قرار داد که زِير سر و ته بافته شِيشه اِي قرار گِيرند .معمولا کف بايد لخت باشد ولِي اگر ماسه ِيا سنگرِيزه هاِي کوچک در کف آن وجود دارد بايد ابتدا آن را به خوبِي مسطح کرده و سپس بافته شِيشه اِي را روِي آن قرار داد .اگر قطر دو لوله شِيشه اِي زِير آن 10 ميلِيمتر باشد ، فاصله بافته از کف آکوآريوم بهمين ميزان خواهد بود .آب بالاِي اِين بافته نباِيد از 10 سانتِيمتر بِيشتر باشد.

هنگام نزدِيک شدن تخم رِيزِي بايد هر ماده بارور را جدا گانه در ِيک اکواریوم قرار داده و مدت ِيک هفته با غذاِي زنده بخوبِي تغذِيه نمود .پس از آماده شدن آکوآريوم مخصوص تخم رِيزِي و قرار دادن آن در محل نورگِيرِي ، ابتدا ِيک ماده خوب در آکوآريوم قرار مي گِيرد .روز بعد 2 تا 3 نر فعال به آکوآريوم اضافه مي شود .اگر تخم رِيزِي در مدت 3 ِيا 4 روز انجام نشود بايد مجددا ماهِي ماده به آکوآريوم مخصوص تغذِيه برگشت داده شود و پس از ِيک هفته مجددا با همان ترتِيب دفعه قبل به آکوآريوم مخصوص تخم رِيزِي منتقل گردد .

وقتِي که ماهي هاي نر شروع به تعقِيب ماهِي ماده مي کنند ، موقع تخم رِيزِي فرا رسِيده است. طبِيعتا پس از تخم رِيزِي قطر شکم ماهِي ماده کوچک خواهد شد .چون تخمها پس از تخم رِيزِي از بِين لوله هاِي شِيشه اِي به کف آکوآريوم مي رِيزند.دِيگر احتِياجِي به مراقبت از تخمها و جلوگِيرِي از خورده شدن آنها بوسِيله والدِين نِيست .اگر کف آکوآريوم شِيشه اِي باشد از زِير مي توان تخمها را مشاهده نمود .تعداد تخمها در هر تخم رِيزِي حدود 200 عدد مي باشد .

پس از تخم رِيزِي بايد والدِين را از آکوآريوم خارج کرد و مي توان با دقت هرچه بِيشتر حصِير شِيشه اِي را نِيز از آکوآريوم بِيرون آورد .در حرارت مناسب تخم رِيزِي که 25 تا 27 درجه سانتِيگراد است لاروها معمولا پس از دو روز از پوسته تخم خارج مي شوند .با توجه به تعداد زِياد آنها بايد دو سه روز اول به آنها آب محتوِي انفوزوئر داد ( کشت انفوزوئرها در قسمت قسمت غذادهی به ماهیان بحث شده است ) .در دو روز اول زندگِي حرکات آنها نسبتا ناجور است ولِي بزودِي رفتار و حرکات آنها عادِي و اشتهاِي آنها خوب مي شود.

تغذِيه خوب و کافِي در اِين ماهي ها اثر بسِيار مطلوب دارد .پس از اِينکه بچه ماهي ها به حدِي رسِيدند که بتوانند با غذاِي مصنوعِي تغذِيه شوند بايد از نظر قد و سلامت بدن، آنها را رقم بندِي نمود .اِين ماهي ها در يک سالگِي بالغ مي شوند و ماهي ها دو ساله پِير به حساب مي آيند .
سن آنها معمولا از دو سال تجاوز نمي کند .اين ماهِي همه چِيز خواراست که تغِيِيرات درجه حرارت 18 تا 29 درجه سانتِيگراد را به خوبِي تحمل مي نماِيد .

[boy iran]

این ماهی بوسیله آقای Hamilton-Buchanan در سال 1822 به ثبت رسیده است
نام علمیanio rerio
مبدا:شرق هند
خانواده:Cyprinidae
دوره زندگی:5 سال
رژیم غذایی:همه چیز خوار
شرایط نگهداری :یسیار آسان
PH آب :6.5 - 7.0
سختی آب:5-12 dGH
درجه حرارت مورد نیاز آب تانک:18-24 درجه C

ماهی بسیار جان سختی میباشد و در عین حال آرام و بیشتر از 6 cm نمیشود و گونه متداول دارای خطهای راه راه افقی میباشد 2 نوع دیگر زبرا دانیو باله بلند-لیپارد دانیو و زبرا دانیو آلبیانو میباشد
در این اواخر زبرا دانیو هایی تکثیر و بوجود آمده اند که توانایی انتشار پروتئین نورانی در بدن در نتیجه تولید نورفلورسنت سبز و قرمز را میدهند
این ماهی در طیف بسیار مورد علاقه بیولوژیست ها و ماهی شناسان میباشد چرا که طیف وصیعی از مطالعات و آزمایشات خود را بروی این ماهی که معمولا به گیاهخواران طبقه بندی میکنند انجام دادهان برای مثال مهندسن و محققین علم ژنتیک از ژنهای این ماهی در بوجود آوردن گلد فیش هایی با طیف رنگی گوناگون بهره برده و میبرند همچنین به دلیل مهم بودن و تا حدودی سهولت و تطبیق ژنهای پيگمانهی رنگی این ماهی در علم پزشکی امروزی نیز طیف تحقیقات وصیعی را بخود اختصاص داده اند

گاهی از این این ماهی برای بهبود سیکل آب بدلیل بسیار مقاوم بودنش استفاده میکنند((سیکل آب با ماهی))
تانک مورد نیاز این ماهی باید فضای مناسب برای شنای این ماهی و نور کافی و تانک گیاه کاری شده باشد
در مورد غذا سختگیر نیستند و همه چیز را قبول میکنند
زبرا دانیو ماده معمولا در مقایسه با نر بزرگتر و دارای شکم گردتری هست و دیگه اینکه زبرا دانیوی نر کمی متمایل به زرد هست
شرایط تخمریزی بسیار آسانی دارند که با بالا بردن مقدار کمی از دمای آکواریوم و فراهم کردن سطح بستر آکواریوم با تور یا برگ یا شن و رساندن عمق آب تانک به 15 cm و ماهی نر ماده که همدیگر را انتخاب کردهاند و گاهی تا مدت ها فقط با یکدیگر جفت گیری میکنند شروع به تخمریزی کرده و تخمه در بستر قرار گرفته و بعد از 2 روز هچ میشوند در این دوره توصیه شده برای خورده نشدن بچه ماهیان زبرا دانیو که بسیار ریز میباشند ماهیان مولد را از آنه دور نمایید

[boy iran]

بارش(سیشلید گورخری )
بارش(سیشلید گورخری Cichlasoma Nigrofasciatum)
این ماهی متعلق به خانواده ی بزرگ سیشلیدها است . بارش بومی گواتمالا تا پانامای غربی می باشد طولش به 8 تا 10 سانتیمتر می رسد این ماهی به رنگ خاکستری با 8الی 9 راه راه تقریبا مشکی می باشد که البته جلای بدنش نسبت به سرحال بودنش متغییر است در ضمن نوع دیگری نیزوجود دارد که کاملا سفید است و هیچ خطی در بدن ندارد و همراه با نوع نقش دارش به فروش می رسد بارش ذاتآ ماهی بسیارخشنی است وبااینکه دهان کوچکی دارد آرواره های بسیار قوی ودندان های کوچکش هنگام گازگیری عاقبت ناخوشایندی را برای ماهی مقابل رقم می زند می توان گفت گونه سفید و بی نقش کمی آرام تر می باشد .


نر یا ماده بودن این ماهی به آسانی قابل تشخیص است ماهی ماده کمی کوچکتر و شکمش کمی متورم و در صورتی که آماده ی تخم ریزی باشد نسبت به آماده بودنش رنگ شکم از زرد تا برنزی می باشد،ماهی نر دارای باله های پر جلاتر و باله های پشت ومخرجش کاملا کشیده تر و تا انتهای دم و حتی بیشتر ادامه دارند هنگام جفت خوردن خشونت این ماهی زیاد می شود و در زمان تخم ریزی خشونت آنها بیشتر وزمانی که بچه ها سر از تخم در آورند این ماهی بسیار تهاجمی تر می شود به طوری که هیچ نوع ماهی دیگری را نمی توان همراه با آنها نگهداری کرد و همچنین به هر جسم خارجی عکس العمل نشان می دهند و به آن حمله ور می شوند و تا پای جان از فرزندان خود محافظت می کنند واگر احساس ترس و نا امنی کنند جای بچه های خود را پنهانی عوض می کنند ودر نهایت اگر بیش از حد بترسند فرزندان خود را می خورند تا دست کس دیگری به بچه ها یشان نرسد . بچه گیری از این ماهی بسیار آسان است و تنها وسیله ی مورد نیاز یک کوزه ی سفالی می باشد تا در آنجا تخمریزی کنند آکواریوم مورد نیاز هر چند کوچک باشد چندان مهم نیست شما در آکواریمی حتی که به طول 30 سانتیمتر می توانید از یک جفت بارش متوسط بچه گیری کنید ؛ بچه ها را مدت زیادی(( تا وقتی که در آکواریم فضا برای زندگی بچه ها باشد )) می توان در کنارپدرو مادرشان آنها را نگه داری کرد. بعد از تخم ریزی بچه ها در حدود24الی 36 ساعت از تخم سر در می آورند و بعد از 5 روز شنای آزاد و دسته جمعی می کنند بچه بارش ها هر نوع غذای ریزی را می خورند،پدرو مادر می توانند غذای فرزندان خود را تا مین کنند البته بهتر است در ابتدا ازتخم میگو وبعدآ کاهوی کاملآ ریز شده وغذاهای پودری استفاده کرد.
خصوصیت دیگر بارش نر اسپرم آن است به طوری که با اکثر سیشیلد ها قابلیت جفت شدن را داراست. بارش های دو رگه بسیار زیاد هستند حتی اسپرم بارش نر می تواند تکثیر بعضی از ماهی ها که تقریبا در آکواریم نا ممکن می باشد را ممکن می سازد((مانند پرت فیش)) .
برای تغذیه ی بارش بهتر است از لوفاگ متناسب با دهانش وغذاهای گوشتی از جمله دل گاو و... استفاده کنید .بارش کاهو را دوست دارد وبه سرحال بودنش کمک می کند البته این ماهی شکارچی نیز است وماهی های کوچک را براحتی شکار می کند . می توان گفت محیط زندگی دررفتار این ماهی بسیار موثر است مثلآ اگر بارش را از بچگی با ماهی های آرام وگیاه خوار بزرگ کنید این ماهی مهاجم به ماهی بسیار آرامی تبدیل خواهد شد.(( البته به غیر از زمان جفت گیری)) .
برای خرید بارش آن را در اندازه های کوچکتر نسبت به ماهیان خود بخرید تا نتواند به آنها آسیب برساند .

[aquaquest]

چارت تشخیص بیماری ماهیان آب گرم

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

توضیحات بیماری ها

نام و توضیح کوتاه شماره سفیدک بیماری شماره 1 دم خوره بیماری شماره 2 برجسته و تیره شدن چشم هابیماری شماره 3 قارچ دهان بیماری شماره 4 قارچ بیماری شماره 5 خشک شدن یک قسمت از پوست ( خاکستری شدن )
بیماری شماره 6 لکه های سفید ریز بیماری شماره 7 ایجاد خارهایی روی بدنبیماری شماره 8 چسبیدن یک کرم به بدن ( بسیار محکم سر جای خود بایستد .
بیماری شماره 9 شپش ماهی بیماری شماره 10 ( هگزامیتا ( چاله در سر بیماری شماره 11 ورم کردن و تکه تکه شدن بدن بیماری شماره 12


منبع : سایت تخصصی ماهیان آکواریومی

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[capitan black]

اگر ماهی را از آب بگیرید خیلی زود به علت کمبود اکسیژن می میرد; هیچ از خود پرسیده اید که چرا این وضعیت بوقوع می پیوندد؟ در حالیکه مقدار اکسیژن موجود در حجم معینی از آب تنها یک سیزدهم مقدار اکسیژن موجود درهمان حجم از هوا است!
پس چرا وقتی در محیط جدید مقدار اکسیژن سیزده برابر می شود، ماهی به علت کمبود اکسیژن می میرد؟!
بدون شک این رویداد پی آمد عدم توانایی ماهی در وفق یابی با محیط تازه است، لذا بایستی به بررسی مکانیزمی در بدن ماهی بپردازیم که قادر نیست از اکسیژن غنی هوا استفاده نماید اما می تواند مسئله بزرگ استخراج اکسیژن را که به مقدار ناچیز در آب وجود دارد برای خود حل نموده و اکسیژن مورد نیاز خود را به این روش تامین نماید.
یک ماهی صدگرمی رودخانه ای در حال استراحت حدود ۵سانتیمترمکعب اکسیژن در ساعت احتیاج دارد و وقتی فعالیت عادی خود را شروع نماید سه تا چهار برابر این مقدار اکسیژن نیاز دارد. اگر راندمان مکانیزم تنفسی آن در انتقال اکسیژن صددرصد باشد این ماهی بایستی در هر دقیقه ۱۵تا۳۰ سانتیمترمکعب آب را از سطح تنفسی اش عبور دهد تا اکسیژن مورد نیاز خود را تامین نماید.
جابجا کردن چنین مقدار اکسیژنی در هوا مشکل نیست، اما در آب کار و فعالیت زیادی را می طلبد زیرا چگالی آب تقریبا هزار برابر هوا، و غلظت و چسبندگی اش هم حدود صد برابر است. در انسان فقط یک الی دو درصد از اکسیژن دریافتی در ماهیچه ها برای کار شش ها مصرف می شود اما در ماهیان این مقدار بسیار بیشتر می باشد از طرفی سرعت انتشار اکسیژن در آب ۳۰۰هزار برابر آهسته تر از هوا می باشد.
پس چگونه یک ماهی بر این مسائل غامض فائق می آید؟ مسائلی که بسیار عظیم تر از مسائل تنفسی مهره داران زمینی می باشد و چرا ماهی در شرایطی بسیار آسان تر برای تنفس در روی زمین می میرد؟ قسمتی از جواب به این سوالات در ساختار مکانیزم تنفسی ماهی و طبیعت جریان روی آنها نهفته است. آبشش های ماهی از یک سری از صفحات بدقت تقسیم شده تشکیل شده اند که در نتیجه سطح زیادی را برای تماس با آب ایجاد می نمایند و آب در یک جهت از روی آنها عبور می نماید که این با جریان کشندی در شش پستانداران تفاوت دارد.
زمانی که ماهی از آب بیرون آورده می شود و در معرض هوا قرار می گیرد از دست رفتن پشتیبانی آب همراه با کشش سطحی سبب کوچک شدن شدید سطح آبشش ها می گردد که نتیجه این عمل در اکثر موارد کاهش شدید دریافت اکسیژن و مرگ خواهد بود.
کل سطح تنفسی در تماس با جریان آب بین ماهیان مختلف متفاوت است و این منطبق با حجم فعالیت هر گونه ای از ماهیان می باشد. برای مثال در ماهیان بسیار فعال مانند ماهی خال مخالی این سطح بیش از ۱۰۰۰میلیمترمربع برای هر گرم وزن بدن ماهی است که از ده برابر سطح خارجی بدن ماهی بزرگتر است.
برای اندازه گیری راندمان مکانیزم استخراج اکسیژن از آب، توانایی ماهی را در استخراج ۸۰درصد اکسیژن محلول در آبی که از سطوح برانش ماهی عبور می نماید مورد نظر قرار می دهند درصورتیکه بیشترین راندمان برای یک انسان که بتواند با ورزش و تنفس شکمی یعنی تنفس از ته شش ها که این عمل در ورزش هایی مثل «تای چی چوان» و «یوگا» آموزش داده می شود فقط استفاده از ۲۵درصد اکسیژن موجود در هوا امکانپذیر است. چنین راندمان بالایی در ماهیان بوسیله ویژگی ضدجریان تامین می شود، که رابطه ای است بین جریان خون در بدن ماهی و جریان آب و مکانیزم قدرتمند پمپاژی که بطور مستمر آب را از سطوح آبشش در تمام مدت چرخه تنفسی عبور می دهد.
جریان ضدجریان بین جریان خون و جریان آب
اصول جریان ضدجریان در بسیار از موارد مختلف در بدن جانوران اتفاق می افتد که بدین وسیله مبادله موثر مواد محلول یا گرما بین دو مایع در جریان بوقوع می پیوندد این چنین سیستمی از گذشته های دور بوسیله مهندسین در مکانیزم مبادله گرما کاربرد داشته است کسی که برای اولین با اهمیت این پدیده را در فیزیولوژی حیوانات کشف کرد «ون دام» بود که در سال ۱۹۳۸چگونگی عمل این پدیده را در آبشش ماهیان شرح داد.
این پدیده بدین گونه است که وقتی خون در جریان خروجی در آبشش ماهیان که کاملا از اکسیژن تهی شده است با جریان آب پر از اکسیژن برخورد می نماید بر اثر کشش زیادی که در اکسیژن آب وجود دارد(بسیار بیشتر از خون همجوارش می باشد) اکسیژن از آب به خون انتقال می یابد.
این راندمان بالا به همین ضدجریان بستگی دارد زیرا اگر ما بصورت تجربی جریان آب عبورکننده از آبشش ماهیان را برعکس نماییم استخراج اکسیژن از۵۱درصد به ۹درصد کاهش می یابد. برای راندمان حداکثر، لازم است دو محلول آب و خون با همدیگر تماس نزدیکی را حاصل نمایند و سرعت جریان هر یک نسبت به دیگری تنظیم شود.
فاصله ای که در آن اکسیژن آب به گلبول های خون ماهی انتقال می یابد بسیار کوچک است زیرا گلبول های خون ماهی تقریبا به نازکی پهنای صفحات برانش ماهیان که در آنها گردش خون و آب صورت می گیرد، می باشند. خارج از این صفحات آب از هر دو طرف عبور می نماید و همچنین رابطه ای بین ضربان قلب ماهی و فرکانس تنفسی ماهی وجود دارد که بصورت یک مکانیزم واکنش دار حجم خون عبورکننده از برانش ها را تنظیم می نماید ضربان قلب معمولا از فرکانس تنفسی آهسته تر می باشد و در بعضی موارد قلب با فازهای ویژه ای از سیکل تنفسی همزمان می شوند. اما این همواره در کلیه گونه ها روی نمی دهد، برای مثال در ماهی قزل آلا فرکانس تنفسی با ضربان قلب تقریبا مساوی است و به تدریج این دو فرکانس خارج از این نظم می گردند هرچند که قلب تمایل دارد که وقتی دهان ماهی بسته است ضربه زند و در سایر موارد اغلب ضربان قلب از فرکانس تنفسی آهسته تر می باشد.
این چنین مکانیزمی این اطمینان را ایجاد می نماید که همواره مقدار کافی آب برای تامین اکسیژن خون ماهی در دسترس باشد و این بسیار مهم است زیرا حجم معینی از خون ماهی می تواند حدود ۱۰تا۱۵ برابر مقدار اکسیژنی را که همان حجم آب حمل می نماید دریافت کند.
جریان مستمر از داخل آبشش ها
هنگامی که یک ماهی نفس می کشد دهانش را باز می کند و آب را وارد دهانش می نماید و بعد از عبور آب از میان آبشش ها از حفره های آبششی به داخل شکاف هایی که وقتی سرپوش آبشش انبساط حاصل کرده و از بدن ماهی فاصله می گیرند ظاهرمی گردند وارد می شوند.
این جریان منقطع که بداخل و خارج سیستم تنفسی ماهی برقرار است این ایده غلط را می دهد که آب در روی آبشش ها در جریان است شواهد توصیفی حقیقی تر از کار دستگاه تنفسی با ثبت تغییرات فشار در دو طرف آبشش با نشان دهنده های حساس کندانسور مانومتر حاصل گردیده است تجربیاتی که با سه نوع ماهی آب شیرین انجام گردیده نشان داده اند که بجز یک دوره بسیار کوتاه، همواره فشار داخل حفره دهان از فشار حفره های برانش بیشتر است و لذا این نتیجه حاصل می شود که آب بدون انقطاع از روی برانش ها عبور می کند و به همین سبب استخراج اکسیژن از آب افزایش می یابد.
این مکانیزم بوسیله دو پمپ که کمی از فازکارشان با هم متفاوت است ایجاد می گردد در ماهی فعالیت پمپاژ به علت تغییرات درحجم حفره ها که بوسیله عمل عضلات تولید می شود انجام می گردد. البته مکانیزمی که در برانش ها قرار دارند بسیار پیچیده تر از این شکل ساده است.
در طی فاز دم حفره دهان انبساط حاصل نموده و آب وارد دهان می شود و همزمان حفره های برانش انبساط حاصل می نمایند اما آب نمی تواند وارد دریچه های خارجی آن شود، زیرا پوسته دور لبه خارجی به صورت بک والو عمل می کند.
در طول انبساط حفره برانش، فشار هیدروستاتیک از فشار داخل حفره دهان کمتر می شود و سبب می گردد که آب در طول برانش ها رانده شود در این حالت حفره برانش بصورت پمپ مکش عمل می نماید در خلال فاز کم شدن حجم حفره دهان فشار داخل از فشار بیرونی همزمان که دهان شروع به بسته شدن می نماید بیشتر می شود و عملا بسته شدن مجرا انجام می گردد حتی در ماهیانی که قادر به بستن دهان خود بطور کامل نمی باشند به علت وجود لوله غشائی نازک که در لب های بالایی و پائینی ماهی قرار دارند مجرا عملا بسته می شود در خلا ل این فاز افزایش فشار در حفره دهان بیشتر از حفره های برانشی می باشد و آب به عبور از برانش ها ادامه می دهد در این حالت حفره دهان بصورت یک پمپ فشار عمل می نماید.
در خلال تقریبا تمام سیکل تنفسی، همواره فشار اضافی که تمایل دارد آب را وادار به عبور از برانش و از حفره دهان به حفره های برانش نماید وجود دارد. البته یک دوره بسیار کوتاه نیز وجود دارد که اختلاف فشار برعکس می شود و تمایلی برای ایجاد جریان در جهت عکس بوجود می آید. اما از آنجا که این زمان بسیار کوتاه و اختلاف فشار بسیار کم است تحرک کند آب اجازه ایجاد جریان برعکس را نمی دهد. لذا در این صورت جریان آب مستمری در روی برانش ها تشکیل می شود که جهت این جریان برعکس جهت جریان خون است لذا درصد بالایی از اکسیژن آب به گلبول های خون انتقال می یابد.
اما شکل جالب توجه مختلفی در این سیستم وجود دارند برای مثال در ماهیانی که بصورت غالب شناگر می باشند، پمپ دهان بهتر توسعه یافته است، هرچند که در بعضی موارد هیچ یک از دو پمپ کار نمی کند. این زمانی است که ماهی با شنا تحرکات خود را ایجاد نموده است مثال خوبی در این مورد ماهی خال مخالی است که اجبار دارد بطور مستمر شنا نماید تا جریان دائمی آب روی برانش هایش بر قرار باشد مثال دیگر کوسه پلنگی می باشد که در خلال شنا پمپ هایش کار نمی کنند اما به محض اینکه بصورت ساکن درآید پمپ ها شروع بکار می نمایند.
ماهیانی که اغلب یا تمام اوقات خود را در کف دریا سپری می نمایند دارای حفره برانشی بزرگتر که با شعاع های استخوانی اضافی تقویت می شوند، می باشند و پمپ مکش آنها نیز بهتر تکامل یافته است. ماهیانی مثل «گربه ماهی آمریکائی»، «گورنارد»، «دراگونت»، « په لیس» و سایر ماهیان پهن از این نوع هستند. برای مثال در ماهی دراگونت، انبسلط حفره های برانشی تدریجی می باشد، لذا یک اختلاف فشار کم ثابت روی برانش ها تشکیل می شود.
در فاز انقباض، آب از هر دو حفره حرکت کرده و از دریچه های باریک حفره برانشی خارج می شود. در ماهیان پهن که مدام روی یک طرف بدن خود قرار می گیرند وقتی در حال استراحت هستند و در کف اقیانوس بصورت مدفون شده در می آیند مسائل دیگر تنفسی ایجاد می گردد برای مثال برانش ها در هر دو طرف ماهیان «په لیس» و «کفشک» توسعه یافته اند و بدون شک آب از هر دو حفره برانشی پمپ می شود. در این حالت خطر ورود ماسه کف دریا و آسیب رساندن به برانش ها وجود دارد، لذا در این ماهی در فشار مشتق جریان برعکس نمی شود این بعلت کنترل عامل روی لوله های برانش می باشد که از ورود کمترین جریان نیز جلوگیری می نماید.
لذا منطبق با عادات ماهیان، ساختار برانش ها متفاوت می باشند. ماهیان کف زی عموما دارای سطوح برانش کوچک تر و مجاری خشن تری می باشند و مجاری از هزاران سوراخ ریز تشکیل شده اند که در بین تارهای برانش قرار گرفته اند.
دو ردیف صفحه ای نازک که در اطراف چهار قوس استخوانی در تمام مسیر در دو طرف ماهی انباشته شده اند تشکیل یک شبکه مشبک را می دهد که در تمام دیواره های حلق ماهی جای دارد. از آنجائیکه لبه های تارهای برانشی به علت ویژگی انعطافی اسکلت نگهدارنده اش به صورت اریب می باشد همواره لبه ها در تماس یکدیگرند و در نتیجه آب از شکاف هایی که بوسیله صفحات تارهای همجوار ایجاد شده اند عبور می نماید همین سطوح بالا و پائین تارها در حقیقت سطوح تنفسی را تشکیل می دهند سقوط همین چین های ثانویه موجب کم شدن سطح مبادله گاز ها و در نتیجه اختناق ماهی که از آب خارج شده است می گردد هرچه این چین ها به یکدیگر نزدیک باشند آنها بهتر یکدیگر را پوشش می دهند برای مثال در ماهی خال مخالی ۳۹تار در میلیمتر، و در شاه ماهی ۳۳ تار در میلیمتر می باشد.
در ماهیانی که حوالی سواحل زندگی می نمایند و تحت تاثیر جریانات کشندی قرار می گیرند، مانند گاو ماهیان، چین های ثانویه خیلی فاصله دار هستند و ۱۵رشته در میلیمتر است. انواع گونه های مختلف با توجه به تحت تاثیر قرار گرفتن در آب های ساحلی دارای ساختار متفاوت می باشند.
شبکه هایی که بوسیله برانش ها ایجاد گردیده اند بسیار باریک می باشند با یک نگاه به نظر می رسد که ابعاد بسیار کوچک این شبکه ها اجازه عبور آب کافی با اختلاف فشار تنها یک سه هزارم اتمسفر را(که در بسیاری از گونه ها وجود دارد) ندهند، اما تعداد سوراخ ها آنقدر زیاد است که آب کافی را عبور می دهند.
برای مثال در یک ماهی آب شیرین ۱۳۰گرمی تعداد این سوراخ ها به ۲۵۰هزار می رسد در سرعت های بالای جریان آب مقداری آب از بین لبه تارها قرار می نماید اما در حالت استراحت ماهی کل جریان برابر جریانی است که از سوراخ ها عبور می نماید. مقاومت سوراخ های برانش در تمام وضعیت های فعالیت ماهی یکسان نیست، بلکه متناسب با فعالیت، انعطاف پذیر می گردد.
فیلمبرداری از مارماهیان جوان نشان داده است که فاز مشخصی در چرخه تنفسی وجود دارد و آن زمانی است که لبه های رشته ها از هم باز می شوند و اجازه افزایش مدار کوتاه جریان را می دهند در خلال فعالیت پمپاژ، فرآیند تحت الشعاع برانش در مقابل بار افزایش اختلاف فشار می باشد.
تماس بین لبه های تارها بوسیله انعطاف پذیری شعاع های برانش برقرار می گردد و هیچ قدرت ماهیچه ای برای مجزا کردن آنها وجود ندارد. انقباض عضلات وقتی فعال می شوند که ماهی تحرکات سرفه ای انجام می دهد در این وضعیت شیب فشار برعکس شده و برعکس شدن جریان آب موجب تمیز شدن برانش ها می گردد.
تنفس پوستی در آب
در بعضی از ماهیان مقداری از تبادل گاز در محیط آبی از طریق پوست صورت می گیرد. انتشار از طریق پوست نقش مهمی در تنفس ماهیان در مرحله نوزادی دارد. برای مثال در نوزاد ماهیان «سین برانچی فورم» جنوب شرقی آسیا، قبل از تکامل آبشش ها تنفس از طریق شبکه مویرگی تنفسی وسیع که درست در زیر سطوح بافت پوششی باله میانی، باله سینه ای و کیسه زرده قرار دارد، صورت می گیرد. ذکر این نکته جالب توجه است که این ماهی، آب بیشتری را به سمت سطح عقب بدن به گردش در می آورد و این در حالیست که جهت جریان خون، از سمت عقب به جلو بدن است.
بدین ترتیب جریان متقابل حاصل از آن برای بهینه کردن جذب اکسیژن در هنگام کاهش اکسیژن آب، موثر واقع می شود. وجود تنفس پوستی به میزان قابل ملاحظه در تعدادی از ماهیان بالغ ثبت و اندازه گیری شده است. اندازه گیری میزان تنفس پوستی در شش گونه ماهی استخوانی آب شیرین نشان داد که عمدتا تنها نیاز پوست به اکسیژن ازاین طریق تامین شده است.
بنابراین در ماهی «کاراس»، «سوف زرد»، «قزل آلای جویباری» و «قزل آلای قهوه ای پوست» عامل تبادل اکسیژن مورد نیاز برای سایر بافت ها نیست. فقط در ماهی بول هدسیاه فاقد فلس، پوست به عنوان یک اندام کوچک تنفسی عمل می کند و در حدود ۵درصد نیاز به اکسیژن را فراهم می سازد.
همچنین در ماهی پهن دریایی، انتشار اکسیژن از طریق پوست با مصرف اکسیژن توسط این اندام مطابقت دارد.

[Boye_Gan2m]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


توضیحات بیماری ها

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Boye_Gan2m]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

توضیحات بیماری ها

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Boye_Gan2m]

دم خوره يا پوسيدگي باله ها

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نام : دم خوره یا پوسیدگی باله ها
نوع بیماری : باکتریایی
علائم : دم و باله های ماهی ترک برداشته و زبر و ناصاف می شود . اغلب در لبه های دم ، رده ها و لکه های ریز سفید و رگ های قرمزی مشاهده می شود . به تدریج دم ها خراب شده و کاملاً از بین می روند که در اینصورت بیماری بر ماهی غلبه می کند .

منبع:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[Boye_Gan2m]

سفيدك
نام بیماری : سفیدک
نام علمی : Ich Thyopthirius Multifilis
عامل : انگل ایک و ویروس Lymphocystist

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تاریخچه کشف : ویروس Lymphocystist برای اولین بار در سال 1965 کشف شد .

[MaFia_King]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


توضیحات بیماری ها


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


با سلام..
دوست عزيز ميشه در مورد درمان اين بيمارها هم يه توضيح بدين.

|*سپاس*|:11:

/*يا حق*/

[boy iran]

خانواده ی loricariidae بوده و قابلیت همزیستی با ماهیانی چون آنجل ،دیسکیوس و سیچلایدها باربها گورامی ها لوچ ها ودیگر ماهیان را دارا می باشد. کت فیش نیازمند آکواریوم پر گیاهی که گیاهانش دارای رشد سریع باشند می باشد. داشتن آبی با جریان ملایم باعث بوجود آمدن محیط سالم و مطلوبی برای زيست این ماهی می گردد. داشتن سنگ ها و چوب های داخل آکواریوم موجب ایجاد محیطی طبیعی و مکان های مخفی برای این ماهی می شود که این ماهی به چنین جاهای خلوت و مخفی در طول روز نیاز دارد تا خود را در آن مخفی نماید. کت فیش درطول شب فعالتر می شود و نیازمند مکان های تاریک ومخفی است که در طول روز خود رادر آن پنهان کند.

برای داشتن اکسیژن کافی براي این ماهی فيلـتراسیون مناسب بسیار حیاتی و ضروری میباشد در صورتیکه بطور مناسبی و صحیح خوب تغذیه شوند مدفوع آنها بسیار طویل و بزرگ خواهد شد که در آکواریوم تاثیر منفی گذاشته و حتما نیازمند فيلـتر کردن می باشد تا بتوانید از شر این فضولات طناب مانند راحت شويد. تعویض هفتگی آب و داشتن فيلـتر کفی برای رهایی از دست این پس ماندها می تواند مفید وضروری باشد.اگرکیفیت آب آنها مناسب نباشد حفره های کوچکی درروی پوسته و باله هایشان بوجود خواهد آمد و اگر اکسیژن کافی در اختیارشان نباشد خیلی بیشتر به سطح آب می آیند

اگر برای مدت زیادی در آب نسبتا سرد نگهداری شوند ممکن است به بیماری سفیدک مبتلا گردند.بیماری ها ی قارچی یکی از مشکلات گريبان گیر این ماهیها می باشد که د ر صورت بروز لکه هایی مخملی بر روی بدنشان می گردد.

یکی از علایم خارجی این بیماری قبل از بروز لکه ها بر روی بدن و باله ،حالت خواب آلودگی ،کسلی یا بی حالی ماهی است که اگر در این مرحله دما و اکسیژن آب مطلوب تر گشته و غذای مناسب کافی و مقولی در اختیار ماهی قرار گیردمی تواند تا حدود زیادی با این بیماری مقابله کرد.

یکی از مسائل مهم و حیاتی این است که آیاغذای کافی در اختیار ماهی قرار گرفته است؟ کت فیش ها باید دارای شکم بسیار گرد وبرجسته باشند که اگر شکم آنها گود و میان تهی باشد غذای کافی نداشته اند

تصور غلطی که در مورد این ماهی وجود دارد این است که این ماهی از مانده غذاهای دیگر ماهیان و با فضولات و پس ماندهای آنها تغذیه می کند ولی هرگز نباید این ها به عنوان غذا برای این ماهی تلقی شوند. تغذیه این ماهی ها عمد تا از کف آکواریوم بوده و توسط غذاهای کف رو همچون دل و جگر ، پلت ها و کرم خونی می باشد.

در یک آکواریوم هرگز تکثیر نمی شود. آنها در تونل ها ی حفر شده در ساحل رودخانه تخم ریزی میکنندماهی نردر این سوراخ زیرزمینی مانده و به محافظت از تخمها می پردازد.با این وجود این ماهی ها درآسیای شرقی فلوراید و در برخی نقاط کویینز لند بطور تجاری در حوضچه هایی تکثیرمی شوند و تاحدود۲۰-۲۵سانتیمتررشد می کنند.

[boy iran]

گربه ماهی های مکنده بومی آمریکا ی جنوبی هستند گربه ماهی خالدار با نام علمی Hyposiomus multiradiatus که به پلکو pelco یا گربه ماهی خالدار مکنده معروف است .
که در ایران به اشتباه آنها را گربه ماهی آفریقایی می گویند . این ماهی بومی آمریکای جنوبی و حوزه رود آمازون است .
آنها در دمای 26 تا 20 درجه سانتیگراد براحتی زندگی می نمایند و جز ماهیهای بی آزار آکواریوم ها و بسیار مفید می باشند ، گیاه خواراند و جلبکهای مزاحم آکواریوم را می خورند . طول بالغین بین 35 تا 40 سانتیمتر است ، بنا بر این نمی توان آنها را در آکواریوم تکثیر نمود . برای تکثیر نیاز به استخرهای خاکی یا حوضچه های مخصوص است و آنها در زیر شکاف سنگها یا غارها ی کوچک در محیط طبیعی تخم ریزی می نمایند . برای آنها در محیط های مصنوعی کوزه هایی تعبیه نموده یا از سفالهای شکاف دار که بصورت مخصوص طراحی شده استفاده می نمایند . در زمان تخم ریزی ماهی نر و ماده یکدیگر را دنبال می نمایند . و اغلب با دهان مکنده به بدن یکدیگر می چسبند و یکدیگر را برای تخم ریزی ترغیب می نمایند . ماهی ماده تخمهایش به شکل خوشه های 2 تا 5 تخمی است که در مجموع بین 60 تا 200 عدد می باشد و معمولا از تخم هایش در جلو دهانه لانه یا سوراخ نگهداری می نماید .

[boy iran]

- رد تیل – RedTail CatFish:


نام علمی این ماهی Phractocephalus hemioliopterus هست و از خانواده Pimelodidae به شمار میاد . این نوع گربه ماهی جزو زیباترین گربه ماهی های آکواریومه و بومی آمریکای جنوبی و رودخانه های برزیل و آمازون و در اغلب نواحی آمریکای جنوبی گسترده شده . سطح زیر شکم زرد لیمویی هست و پشت ماهی سبز یشمی و لجنی و دارای خالهای سیاه و برجسته روی پشت و دمی دو شاخه و بزرگ و بدنی پهن . سبیلهای دراز و باریکی از دور دهانش خارج شده و دهان بر خلاف انواع دیگه در جلو قرار داره . این ماهی شدیدن مهاجمه و جزو ماهی های گوشتخوار به حساب میاد و باید با ماهی های گوشتخوار نگهداری بشه . بهتره آب کمی اسیدی باشه . pH مورد نیاز 5.5 - 6.8 و dH آب 9 - 10 رو میپسنده . بهتره از فيلـترهای بیرونی استفاده کنین و همچنین بخاری های روکش دار یا نشکن . چون این ماهی ها خودشونو به بخاری میکوبن و امکان شکستن بخاری وجود داره .

رد تیل از ماهی های زنده ریز و ماهی کیلکا و کرم خونی و دل و اسفناج و میگو و حتا میوه ها تغذیه میکنه . در طبیعت این ماهی عامل پراکنده ساختن تخم گیاهان به شمار میاد . . آب گرم 26 تا 28 درجه رو میپسنده و دکور آکواریوم بصورت صخره ای با ریگ های درشت و فضای کافی برای شنا . رشد سریعی داره و خیلی زود بزرگ میشه و در محیط آکواریوم تا یک متر هم رشد میکنه ولی در طبیعت گاه تا 3 متر هم دیده شده با وزنی در حدود 200 کیلو گرم . خوبه از قبل پیش بینی جای اون رو بکنید چون رشد این ماهی خیلی سریعه و به جای وسیعی نیاز داره . جزو ماهی های مقاوم هست و به ندرت بیمار میشه !

[boy iran]

مشخصات آنجل ماهي
============

P. scalare كه نام عمومي آن «آنجل» است، يكي از اولين و مشهورترين اعضاي دنياي جديد خانواده سيلكيده ها است كه به امريكا وارد شدند، درحقيقت 2 گونه از آنجلها و جود دارد p. scalare & p
altum آنجلها نسبتا تخت بوده و يا ماهيان از پهلو فشرده شده اي هستند كه اندازه بدن آنها تقريبا به 3 اينچ مي رسد. آنها داراي باله هاي پشتي و مخرجي فوق العاده بلندي مي باشند.
يك ماهي آنجل كه به خوبي رشد كرده باشد مي تواند به طول 5 اينچ و ارتفاع 10 – 9 اينچ برسد. جهشي به نام veiltail وجود دارد كه 4 ـ 3 اينچ به طول و عرض ها اضافه مي كند. ماهي آنجل اصلي نقره اي همراه با خطهاي مشكي است.
• زيستگاه:
ماهي هاي نسبتا زيادي در امتداد و طول رودخانه آمازون وجود دارند كه مورد علاقه دوستداران ماهيان مناطق گرمسيري بوده است.
آناه به ندرت صادر مي شود به اين علت كه در آنجا گونه هايي وجود دارند كه ارزش معقولي را دارا هستند.
• مراقبت:
محيط طبيعي آنها آبهاي سبك و اسيدي رودخانه آمازون است. آنها مي توانند در PH بين 2/7 ـ 5/6 زندگي نمايند اما جهت تكثير آنها به آب باPH 6/8ـ 5/6 (كمي اسيدي) نيازمندند. دماي مورد علاقه شان F 85 ـ 70 و بهترين دماي ممكن F80 ـ 76 است.
• تغذيه:
آنجلها تقريبا نسبت به هر غذايي علاقه نشان مي دهد. اگر در فكر تكثير آنها هستيد يك رژيم متنوع و غذاي زنده و غذاهاي منجمد شده را استفاده كنيد. آرتيما، كرمهاي سفيد، كرمهاي سياه، توبي فكس، دافني، بچه گوپي و ... از غذاهاي ديگر مورد علاقه شان است. نوزادان به آساني مي توانند آرتمياي تازه هيچ شده را ببلعند و يا هر غذاي به خوبي خرد شده مي تواند بادهان آنها متناسب باشد.

دوستان آنجلها: زنده زاها، تتراها، رازبوراها، گورامي ها، Rainbow ، Cry cots ، Plecos و مردارخوارهاي صلح جو

نژادهاي مختلف ماهي آنجل:

1- Gold pearl
گونه Pterophyllum Scalare: اندازه: cm12، تغذيه: همه چيز خوار، سرشت: صلح جو
آنجل Gold Pearl نيازمند مخزن به خوبي با گياه پوشيده شده با حداقل 30 گالن آب مي باشند كه آب آن سبك و اندكي اسيدي باشد. سنگ و چوبهاي در آب مانده مي تواند به آب آكواريوم اضافه گردد. اما جايي را براي شناي آزاد آنها در نظر بگيريد.
2ـ آنجل آب شيرين(fresh water)
گونه p. salare ، اندازه cm 13، تغذيه: گوشتخوار، سرشت صلح جو اين گونه به آساني تخم ريزي مي كند و مراقبت والديني از فرزندان را بسيار عالي نمايش مي دهد. مخزن عميقي براي آنها نيازمند است تا كاملا بزرگ شوند. زيستگاه: رودخانه آمازون و رودخانه هاي افريقا
3ـ آنجل Altum
گونه P. altum ، تغذيه: گوشتخوار، سرشت: صلح جو
تركيب مشخص كننده اين گونه، شكاف در شكل پيشاني در بالاي پوزه است.
باله هاي پشتي و مخرجي بلندند و بالغين داراي فيلامنت هاي بلندي مي باشند. شكل اين گونه آن را قادر مي شازد در لابه لاي ساقه هاي هي به خوبي شنا كند درحالي كه رنگش آنرا در ميان گياهان و درزمان استراحت ره خوبي پنهان مي كند. اين آنجل به ندرت وارد كشور ها مي گردد و توسط استخرهاي پرورشي توليد نمي شود.
زيستگاه: بسترهاي حاوي ني سيستم رودخانه Orinoco ، ونزوئلا
4ـ آنجل سياه (black angel fish)
گونه p. scalare ، انداره: cm 10 ، تغذيه: همه چيزخوار، سرشت: صلح جو
اين آنجل يك رگه آنجل است كه داراي طرج مرمري سياه، سفيد و زرد مي باشد.
باله ها نازك و بلند هماره با يك بافت ظريف و به طور طبيعي به سمت عقب بدن گسترش مي يابد.
اين ماهيها آبي به خوبي با گياه پوشيده شده و سبك و كمي اسيدي را دوست دارند كه با سنگ و چوبهاي مانده در آب پوشيده شده باشد. بهتراست كه جفت گيري در تانكهاي گروهي انجام گيرد.
5ـ آنجل مخطط ( مرمرنما) (Marbled)
گونه p. scalare ، اندازه cm 11، تغذيه: همه چيزخوار سرشت: صلح جو
توضيحات بسيار شبيه آنجل سياه است.
6ـ آنجل روح صورتي (Pink ghost)
گونه p. scalare، اندازه cm 11، تغذيه: همه چيزخوار سرشت: صلح جو
توضيحات شبيه Gold pearl است.
7ـ آنجل پلاتيني (Platinum)
گونه p. scalare، اندازه:cm 10 ، تغذيه: همه چيز خوار، سرشت: صلح جو

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[boy iran]

ماهی جک دمپسی یک ماهی رنگارنگ زیبا ست . هر چند که استرس می تونه رنگ این ماهی رو تحت تاثیر قرار بده و به خاکستری یا سیاه دگرگون کنه ؛ اما اگر در شرایط خوبی نگهداری بشه واقعن زیباست و رنگی دیدنی داره ؛ زمینه ای تیره با نقاط بسیار زیبا و درخشان مثل جواهر ! بعضی از انواع این ماهی هم کمیاب هستن و همین کمیاب بودن باعث افزایش قیمت جهانی اونها شده .

این ماهی در اصل بومی آمریکای مرکزیه . دمای 22 تا 30 درجه سانتی گراد رو تحمل کرده ولی 25 تا 28 درجه برای زیستش مناسب تره .p.H خنثی و در محدوده 7 تا 8 مناسبه . طول عمر این ماهی بیش از 10 سال گزارش شده . طول ماهی تا 20 سانتی متر هم میرسه و در این اندازه آماده تولید مثل میشه . ماهی جک دمپسی در زیستگاه طبیعی از کرم ها ، سخت پوستان ، حشرات و ماهیان کوچک تغذیه می کنه . ولی در آکواریوم میشه با غذاهای مختلف تغذیه ش کرد و از این لحاظ ماهی سخت گیری نیست . در زمان نوزادی باید اونها رو با آرتمیاهای زنده درشت و کرم خاکی زنده تغذیه کرد . از غذا های خشک و فریز شده از کرم توبیفکس ( مکعب های کوچک ) استفاده میکنن . همینطور کرم خونی منجمد . بهتره که از غذاهای شرکت تترا که بصورت پولکی یا Flake و گرانول برای این نوع ماهی ها بنام تترا سیکلید تهیه شده استفاده کرد !



- تفاوت ماده و نر و شیوه تولید مثل سیکلید جک دمپسی :

سن بلوغ جنسی این ماهی در شرایط نرمال در حدود یک سالگی و به طور کلی زیر 15 ماهگی پس از تولد رخ میده و پس از بلوغ می تونه چند بار در سال تخم ریزی کنه . این ماهی بین 500 تا 800 تخم میریزه . رفتار تولید مثلی ماهی جک دمپسی مانند رفتار کلاسیک بیشتر سیکلید هاست .این ماهی یکی از ساده ترین ماهیان برای تکثیر شناخته میشه . در موقع تکثیر بهترین دما سیکلید ۲۶ درجه سانتی گراد هست . نر ها معمولا بزرگ تر ، رنگین تر و دارای باله دمی و مخرجی دراز تری هستن . همچنین در نرهای مسن تجمع بافت چربی بیشتری رو میشه در ناحیه سر مشاهده کرد و به همین جهت در ایران به این ماهی گاه کله قویی هم گفته میشه !



- رفتار شناسی ماهی جک دمپسی :

ماهی جک دمپسی ماهی شرور و ستیزه جوو نا آرومیه و معمولن تند خوییش رو با جوئل فیش یا جواهر ماهی مقایسه میکنن . البته گاهی خجالتی به نظر میآد و اگر در دکور آکواریوم غارهایی برای مخفی شدن این ماهی درست کنید ، بیشتر ترجیح میده که در این پناهگاه ها استراحت کنه . نگهداری ماهیان نر این گونه با هم در یک مخزن مشکل سازه ( مگر اینکه مخزن خیلی بزرگ باشه ) در ضمن معرفی ماهی ماده غیر بالغ یا غیر آماده به مخزن حاوی نر بالغ در زمان تولید مثل ممکنه باعث مرگ ماهی ماده به وسیله ماهی نر بشه ؛ از طرفی ، وقتی یک نر و ماده آماده با هم جفت شدن ، آکواریوم محیط نا امنی برای سایر ماهیها ( چه از این گونه و چه سایر گونه ها ) بوجود میاد چون با نزدیک شدن ماهی های دیگه به محل تخم ریزی دمپسی ها ، سرنوشتشون مرگ یا آسیب های جدی خواهد بود . برای تخم ریزی ، ابتدا سنگ صاف و صیقلی ای مثل یک تکه سرامیک رو در داخل آکواریوم اونها قرار میدیم . والدین اقدام به پاک نمودن سطح اون می کنن . سپس تخم ریزی و لقاح انجام می شه . طول دوره انکوباسیون ( یعنی زمانی که طول می کشه تا نوزادان از تخم خارج بشن ) سه روز بوده و پس از اون والدین نوزادان رو در گودالی که از قبل در کف ماسه های آکواریوم حفر کردن میبرن و در اونجا ازشون مراقبت میکنن !



معمولا ماهی ها هر روز یا یک روز در میون گودال جدیدی ساخته و بچه ماهیان رو به اونجا منتقل می کنن و این کار تا روز دهم تولد یعنی تا زمانی که شنای آزاد بچه ماهیان شروع می شه ادامه پیدا میکنه ! نکته مهم در پرورش این ماهی ها اینه که دمپسی ها از تخم ها و نوزادان به شکل بسیار مطلوبی مراقبت میکنن و مراقبت از نوزادان بین ماهی نر و ماده تقسیم می شه . رفتار این ماهیها با فرزندان به حدی دوستانه ست که پرورش دهنده ها یک جفت از این ماهی ها رو در آکوآریوم بسیار بزرگی قرار میدن تا وقتی بچه ها بزرگ شدن جای کافی برای همه ماهی ها وجود داشته باشه و بینشون نزاع در نگیره ! پدر و مادر بچه ها رو بصورت گروهی اداره میکنن و از پراکنده شدن اونها جلوگیری می کنن تا با این کار بتونن مراقبت بهتری ازشون بعمل بیارن . بچه ماهیها تا زمانیکه به سن بلوغ نرسیدن می تونن با پدر و مادر در یک مخزن به خوبی زندگی کنن .

در مورد دکوراسیون دلخواه این ماهی باید گفت که جک دمپسی و بسیاری از سیکلید ها با کندن زمین و خارج نمودن گیاهان از بستر باعث تخریب اونها میشن . بهترین محل برای اونها آکواریومی صخره ای با تکه های کنده درخت و نوز ضعیف هست . همچنین ریشه های زیر آبی و تکه های چوب در زیستگاه طبیعی اونها فراوونه و میشه با اضافه کردن چنین اجسامی به آکوآریوم در طبیعی تر کردن محل زندگی اونها اقدام کرد . از کوزه های سفالی هم لذت میبرن ولی باید اندازه کوزه رو بزرگ بگیرین چون این ماهی ها به سرعت بزرگ میشن ! استفاده از گیاهان طبیعی فایده ای نداره چون عادت کند و کاو سیکلیدها در نهایت به نابودی گیاهان ختم میشه ! بهتره از گیاه پلاستیکی استفاده بشه تا طبیعی ! ماهی هایی که در صورت اجبار میتونید با دمپسی ها نگهداری کنید شامل انواع سیکلید ها ، گربه ماهیان ( لجن خوار یا کت فیش ) ، شارک ها ، نایف و ماهیانی از این قبیل استفاده کرد ولی نباید فراموش کرد که هم مخزنی های ماهی جک دمپسی باید هم اندازه و یا بزرگ تر از خودشون باشن . هر چند جک دمپسی معمولن ماهی شروریه و سازگاريش با ماهيان ديگه تصادفیه . معمولن بعد از معرفی جک دمپسی به آکواریوم عمومی ، بايد يک هفته تا ده روز به دقت رفتار اين ماهی رو تحت نظر قرار داد تا اتفاق ناگواری رخ نده . همینطور از اونجایی که جک دمپسی در کف آکواریوم گودال ایجاد می کنه ، آب کدر شده و به همین دلیل نیاز به وجود ----- های مناسب در مخزن هست .
__________________
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[boy iran]

این ماهی متعلق به خانواده ی بزرگ سیشلیدها است . بارش بومی گواتمالا تا پانامای غربی می باشد طولش به 8 تا 10 سانتیمتر می رسد این ماهی به رنگ خاکستری با 8الی 9 راه راه تقریبا مشکی می باشد که البته جلای بدنش نسبت به سرحال بودنش متغییر است در ضمن نوع دیگری نیزوجود دارد که کاملا سفید است و هیچ خطی در بدن ندارد و همراه با نوع نقش دارش به فروش می رسد بارش ذاتآ ماهی بسیارخشنی است وبااینکه دهان کوچکی دارد آرواره های بسیار قوی ودندان های کوچکش هنگام گازگیری عاقبت ناخوشایندی را برای ماهی مقابل رقم می زند می توان گفت گونه سفید و بی نقش کمی آرام تر می باشد .


نر یا ماده بودن این ماهی به آسانی قابل تشخیص است ماهی ماده کمی کوچکتر و شکمش کمی متورم و در صورتی که آماده ی تخم ریزی باشد نسبت به آماده بودنش رنگ شکم از زرد تا برنزی می باشد،ماهی نر دارای باله های پر جلاتر و باله های پشت ومخرجش کاملا کشیده تر و تا انتهای دم و حتی بیشتر ادامه دارند هنگام جفت خوردن خشونت این ماهی زیاد می شود و در زمان تخم ریزی خشونت آنها بیشتر وزمانی که بچه ها سر از تخم در آورند این ماهی بسیار تهاجمی تر می شود به طوری که هیچ نوع ماهی دیگری را نمی توان همراه با آنها نگهداری کرد و همچنین به هر جسم خارجی عکس العمل نشان می دهند و به آن حمله ور می شوند و تا پای جان از فرزندان خود محافظت می کنند واگر احساس ترس و نا امنی کنند جای بچه های خود را پنهانی عوض می کنند ودر نهایت اگر بیش از حد بترسند فرزندان خود را می خورند تا دست کس دیگری به بچه ها یشان نرسد . بچه گیری از این ماهی بسیار آسان است و تنها وسیله ی مورد نیاز یک کوزه ی سفالی می باشد تا در آنجا تخمریزی کنند آکواریوم مورد نیاز هر چند کوچک باشد چندان مهم نیست شما در آکواریمی حتی که به طول 30 سانتیمتر می توانید از یک جفت بارش متوسط بچه گیری کنید ؛ بچه ها را مدت زیادی(( تا وقتی که در آکواریم فضا برای زندگی بچه ها باشد )) می توان در کنارپدرو مادرشان آنها را نگه داری کرد. بعد از تخم ریزی بچه ها در حدود24الی 36 ساعت از تخم سر در می آورند و بعد از 5 روز شنای آزاد و دسته جمعی می کنند بچه بارش ها هر نوع غذای ریزی را می خورند،پدرو مادر می توانند غذای فرزندان خود را تا مین کنند البته بهتر است در ابتدا ازتخم میگو وبعدآ کاهوی کاملآ ریز شده وغذاهای پودری استفاده کرد.
خصوصیت دیگر بارش نر اسپرم آن است به طوری که با اکثر سیشیلد ها قابلیت جفت شدن را داراست. بارش های دو رگه بسیار زیاد هستند حتی اسپرم بارش نر می تواند تکثیر بعضی از ماهی ها که تقریبا در آکواریم نا ممکن می باشد را ممکن می سازد((مانند پرت فیش)) .
برای تغذیه ی بارش بهتر است از لوفاگ متناسب با دهانش وغذاهای گوشتی از جمله دل گاو و... استفاده کنید .بارش کاهو را دوست دارد وبه سرحال بودنش کمک می کند البته این ماهی شکارچی نیز است وماهی های کوچک را براحتی شکار می کند . می توان گفت محیط زندگی دررفتار این ماهی بسیار موثر است مثلآ اگر بارش را از بچگی با ماهی های آرام وگیاه خوار بزرگ کنید این ماهی مهاجم به ماهی بسیار آرامی تبدیل خواهد شد.(( البته به غیر از زمان جفت گیری)) .
برای خرید بارش آن را در اندازه های کوچکتر نسبت به ماهیان خود بخرید تا نتواند به آنها آسیب برساند .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[boy iran]

سوروم ماهی دوست داشتنی Severum

--------------------------------------------------------------------------------

سوروم ماهی نسبتن صلح جو و بومی آمریکای جنوبی و رودخانه آمازون هست و تا 20 سانتیمتر رشد می کنه . هر چند نباید زیاد به صلح جویی این ماهی دل بست چون بسیار حساس و قدرتمنده و حتی پیراناها هم جرات نزدیک شدن و درگیری با این ماهی رو ندارن بخاطر وجود آرواره های قوی و دندانها تیز در جلوی آرواره ها .





سورم ها مثل سایر سیکلیدها گیاهان آکواریومی رو از بین میبرن به همین دلیل بهتره از گیاهان مصنوعی در مخزن این ماهی ها استفاده بشه . همینطور این ماهی ها عادت به حفر ماسه دارن که باعث گل آلود شدن آب مخزن میشه و به همین دلیل باید فیلترهای قوی ای رو در آکواریوم این ماهی ها نصب کرد . شرایط مناسب برای نگهداری اونها دمای بین 24 تا 28 درجه و سختی آب dH 4 - 6 و pH آب 6 - 6.5 درجه ست . سورم ها انواع غذاهای بسته بندی شده تترا بصورت پلت رو دوست دارن . همینطور از سبزیجات تازه ای مثل کاهو و اسفناج و کدو و نخود فرنگی آب پز پوست کنده هم میخورن . سورم ها خجالتی هستن و عادت به مخفی شدن دارن و مثل سایر سیکلید ها علاقه به پنهان شدن در کوزه های سفالی بزرگ . عاملی که باعث می شه تا این ماهی نزد ماهی های دیگه خطرناک جلوه کنه دندان های جلویی این ماهی هست . سوروم ها در سه رنگ طلایی ، سبز و فیروزه ای در بازار یافت میشن . باله های شکمی به رنگ مسی و 9 - 8 خط عمودی تیره رنگ در طول بدن به چشم می خوره . این خطوط بیشتر در دوران جوانی ظاهر می شن و با بزرگ شدن و بالغ شدن سوروم ها تنها نیمی از اونها که به باله ی دمی ماهی نزدیک تر هستن باقی می مونن و باقی محو میشن . با این حال این ماهی قادره تا این خطوط و رنگ های بدنش رو روشن و خاموش کنه . چشمان این ماهی رنگ شاخصی از قرمز و نارنجی دارن .




باله ی پشتی و مخرجی ماهی نر در مقایسه با ماده نوک تیز تر و اندازه ش هم درازتر از باله ی ماده است که این باله ها در ماهی نر تا نزدیکی باله ی دمی کشیده شده . رنگ نر و ماده در حالت کلی یکیه ولی ماده ها کمی رنگ پریده تر بوده و خطوط آبی رنگ در سر ماده ها خیلی کمه یا اصلن وجود نداره . نر بالغ باله های درازتر و نوک تیز تری دارد.ماهی ماده ( بالغ ) نقطه ی تیره رنگی روی باله ی پشتی درست در بالای دومین راه خود ( بین دومین و آخرین راه ) داره . در طول دوران تکثیر پرخاشگر می شن و به تعقیب ماهی های دیگه می پردازن . برای تکثیر باید اجازه داد ماهی جفت خودش رو خودش انتخاب کنه و بخاطر مشکل پسند بودن این کار ممکنه زمان زیادی طول بکشه . اولین نشونه انتخاب جفت , قفل کردن لبها و مجادله ی بین جفت غالب با نرهای دیگه ست . تکثیر اونها باید در تانکی مجزا انجام بشه .




کف مخزن باید از سنگ های تیره رنگ پوشیده شده باشه . این ماهی از داشتن مکان هایی برای مخفی شدن خوشش میآد که میشه از گلدان های سفالی استفاده کرد که علاوه بر ایجاد مکانی برای مخفی شدن سوروم ها , بستر مناسبی هم برای تخم ریزی اونها فراهم می شه . همچنین سوروم ها نسبت به شرایط بد آب حساس هستن چون بسیاری از بیماری ها به خاطر شرایط نا مطلوب آب در مخزن بوجود میاد . بعد از تخم ریزی بطور کامل از تخم ها نگهداری می کنن . ماهی ماده بالای سر تخم هایی که گاه تا 1000 عدد میرسه ایستاده و از اونها مراقبت می کنه . بچه در دهان والدین مراقبت می شن و فقط برای شکار کردن و غذا خوردن بیرون میآن . غذای مناسب برای بچه ها، آرتمیای تازه از تخم در اومده و یا ذرات ریز غذای خشک هست .

[boy iran]

یکی دیگر از ماهیان خارق العاده ای که در آکواریوم نگهداری می شود آنجل سنگاپوری یا آنجل مونو(Mono Sebae) است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

قبل از هر چیز باید گفته شود که اغلب در ایران این ماهی را با نام آنجل منو می شناسند ولی با توجه به نام آن مونوصحیح تر می باشد.نام علمی آن نیز monodactylus sebae می باشد.
این گونه در دسته بندی ماهیان آب نیمه شور و یا شور قرار می گیردولی باید خاطر نشان کرد که به خاطر زندگی این ماهی در اقیانوس ها و مسافرت در طول رودخانه ها می تواند به راحتی در آب شیرین نیز نگهداری شود.

با تمام این گفته ها ماهی پس از اینکه به اندازه ی دو ونیم سانتی متری رسیدند می توانند به راحتی در آب شیرین نگهداری و حتی تکثیر شوند آنجل مونو ها بسیار اجتماعی بوده و باید به صورت دسته های چهار یا پنج تایی نگهداری شوند؛ اگر یک یا دو عدد از آنها را بصورت انفرادی نگهداری کنید بعد از مدت اندکی خواهند مرد. از قابلیت انطباق بسیار بالایی برخوردارند و می توانند با اکثر شرایط آب سازگار شوند ولی به شدت توصیه می شود که در آب سنگین نگهداری شوندزیرا آب سبک برای آنها زیان آور است.pH مناسب برای آنها 7.7-9است .دمای تانک این ماهی باید حدود 22-26 درجه باشد.برای تغذیه آنها می توان از انواع غذا ها استفاده کرد ولی برای ماهی های در حال رشد بهترین غذا آرتمیا می باشد.در غذا دادن به آنها هرگز اصراف نکنید زیرا ممکن است پس از مدتی به بیماری هایی چون بواسیر مبتلا شوند.
تکثیر آنها تقریبا مشکل است و از آن مشکل تر بزرگ کردن بچه ماهی هاست.حداکثر بزرگی که آنها می توانند داشته باشند 30 سانتی متر است ولی این اندازه بسیار نادر است و اغلب از 10 سانتی متر تجاوز نمی کنند.
برای آماده کردن شرایط تخمریزی این ماهی اولین کاری که می کنیم افزایش میزان شوری آب است تا حدی که شوری آن به اندازه ی شوری آب دریا باشد.البته این کار طی چندین روز و به صورت تدریجی انجام می شود.برا بالا بردن شوری باید از نمک آکواریوم که در آکواریوم فروشی ها یافت می شود استفاده کرد.ماهی ها را برای مدت چند هفته در این شرایط نگهداری می کنیم.بعد از این مدت هر روز مقداری از آب شور آکواریوم را خالی کرده و آب شیرین را جایگزین آن می کنیم.بدین ترتیب هر روز از شوری آب کاهش می یابد.ماهی ها پس از چند روز احتمالا تخم ریزی خواهند نمود.
علت انجام این کار:این ماهی قبل از تخمریزی در اقیانوس زندگی می کند که شوری آن نسبتا زیاد است به همین خاطر در مرحله اول به صورت تدریجی به شوری آب اضافه می کنیم تا با شرایط آب اقیانوس یکسان شود.این ماهی در طول رودخانه ها برای تخمریزی مسافرت می کند که با دور شدن از اقیانوسها از شوری آب کاسته می شود.به همین خاطر از شوری آب در مرحله ی دوم کم می کنیم.بعد از تخمریزی بچه ماهی ها پس از چند روز به طرف اقیانوس حرکت می کنند که دوباره به شوری آب اضافه می شود.
قبل از تخمریزی ماهی ها به صورت دایره ای در امتداد یک دایره به شعاع 20 سانتیمتر حرکت می کنند.در ادامه ی این حرکت ماده ها چندین تخم رها می کند که توسط نرها بارور می شوند.تخم ها به قدری کوچک هستند که با چشم به سختی دیده می شوند.هر ماهی می تواند تا حدود 20000 تخم بگذارد.با تمام این اوصاف بزرگ کردن بچه ها بسیار مشکل و تقریبا غیر ممکن است.برای تغذیه بچه ها حتی بچه آرتمیا ها هم بسیار درشت هستند و باید از پلانکتون های تازه و ریز استفاده کرد.

[boy iran]

سطح مراقبت:متوسط
شرايط آب:دما25 سانتيگراد ،پ هاش7.3،سختی 12
حداکثر اندازه در آکواريوم:20 سانتيمتر
رنگ:مشکی،سبز،سفيد،خاکستری� �صورتی
مزاج:تا حدی مهاجم
عادت غذايی:همه چيز خوار
خاستگاه:رودخانه آمازون
منطقه شنا :ميانه آکواريوم
[
اين ماهی، بزرگ ،مهربان،مرموز و معتاد کننده و در واقع دارای شخصيت يکتايي است.اگرچه در عين حال می تواند مهاجم باشد و ساير ماهی های کوچکتر را بخورد.در عين حال می تواند تمام گياهان را خراب کند.هنگامی که ماهی جديدی به آکواريوم اضافه می کنيد ،به آنها حمله می کنند و معمولاً به کوچکترين انها هم حمله می کند که در بعضی مواقع با مرگ ماهی جديد همراه است.آنها با اين کار می خواهند به ميهمان جديد بفهمانند که رئيس چه کسي است.
با اينکه آنها در طبيعت در آبهای نرم و اسيدی آمريکای جنوبی زندگی می کنند،اما اين موضوع برای آنها حياتی نيست و می توانند به راحتی در آبهای سخت هم زندگی کنند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[boy iran]

معمولا اين مايهان را بصورت گروهاهي 6 تا 7 تاپي در آكواريوم نگهداري ميكنند اختصاص اين ماهي به بدنه كشيده با سر بزرگ و داراي پيشاني تقريبا برجسته و داراي چشمهاي نسبتا بزرگ باله هاي پشتي و دمي تقريبا طويل است محل زندگي اين ماهي آمريكاي جنوبي پرو و اكوادور ميباشد داراي رنگهاي متنوع وزيباپي ميباشد و همنطور آكواريوميستها نسبت به تقاضاي اين ماهي علاقه بيشتري نشان ميدهند يكي از محاسن گرين ترور همه چيز خوار بودن آن است ميگو بچه ماهي مايهان كوچك گياه براي نگهداري گرين ترور كيفيت اب آكواريوم بايد پي اچ مناسب 6 تا 7.5 دماي مناسب 25 تا 30 درجه در درجه اسيدي آب رنگ ماهي ژررنگتر است اين دسته ماهيان اكنون بوسيله مواد مكمل رنگ داراي رنگهاي بسيار زيبا مانند فلاورها هستند اين ماهي ميتواند در آبي با ظرفيت 40 ليتر هم زندگي كند اما بهتر است طرفيت آب اين ماهي بيشتر از 150 ليتر باشد نرها تا 20 سانتيمتر رشد و مادهاه كمتر از مقدار ذكر شده به نهايت ميرسند خصوصيت نرها سلطه طلبي و تا حدودي تند خوپي است نرها اصولا از ماده هاي اين گونه جالبتر هستند تشخیص جنسیت این ماهی:گرین ترور نر در هنگام بلوغ در 6-8 ماهگی دارای حبابی زیبا بر روی سر خودش میشه((مانند فلاور هورن نر))ولی ماهی ماده دارای سر معمولی هست و ماهی نر معمولا درشت هیکلتر و بزرگتر از ماهی ماده میباشد مانند اسکار و بعضی از سیکلیدهای دیگر در هنگام تخمریزی میتوان اندام تناسلی ر شکل نرها و ع شکل ماده ها را مشاهده کرد در ماهیان نر دارای رگچه های معمولا آبی رنگ ودر باله زیرین از تنه تا کمی به طرف پائین باله ها درارای رنگ آبی هستند ولی ماده های دارای رنگ سبز و سبز زیتونی برای رگچه ها و باله زیرین قسمت حاشیه چسبیده به بدن هستند نرها اصولا داراي رنگي تندتر ميباشند و با دقت ميتوان به رفتار ماهي در مخزن توجه نمود اين ماهيان را ميتوان با پرت اسكار بشرطه بزرگتر بودن جثه نگهداشت
اين ماهي مانند فلاور بايد ماهي ماده را از لحاظ صلاحيت جفتگيري بررسي كند وگرنه به يقين اورا خواهد كشت اين ماهي بصورت كشيدن تخم بروري سطوح صاف تخم گذاري را انجام ميدهد
بهتر است از كاشتن گياه طبيعي در محيط اين ماهي خودداري كرد زيرا اقادام به خراب كردن آن ميكنند براي استفاده از محيطي خوب براي اين ماهي بايد از صخرهاهي سنگي و محيطي شني استفاده نمود استفاده از غذاهاي خشك مانند رنگدانه ها براي اين ماهي مفيد است اما بهتر است براي اين ماهي از پروتپين استفاده نمود عمر اين ماهي بين 8 تا 12 سال است كه با شرايط خوب ميتواند نهايت عمر خود را بنمايد


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[boy iran]

پیرانا ((piranha))
پیراناها از جمله ماهیان گروهی آمریکای جنوبی وبومی رود خانه آمازون می باشند که از جمله خطرناک ترین ماهیان دنیا محسوب می شوند طوری که آن را 5 برابر از کوسه سفید خطرناکتر می دانند البته پیرانا از خانواده بسیار بزرگی است حتی خود پیراناها هم از انواع متنوعی تشکیل مي شوند از جمله پیرانای ناتری ، پیرانای خالدار، پیرانای شکم قرمز و000 که البته همگی خطرناک نیستند مثلا پیراناهاي شکم قرمز تنها به جانداران زخمی ومرده هجوم می آورند ، اما پیرانای ناتری به هر جانداری حمله می کند و باداشتن فک های بسیار قوی و پر از دندانش می تواند هر نوع گوشتی رابدرد وببلعد؛ که یکی از مشکلات دامداران آن منطقه را همین پیراناها به وجود آورده اند به طوری که در فصل کوچ یا عبور دسته جمعی گله از رودخانه مشکل آفرینی می کنند. برای حل این مشکل گله داران در سال گاوی را که از همه ضعیف تر است در نزدیکی گله رها می کنند تا برای خود بچرد و زحمتی را متحمل دامداران نکند و هنگام عبور از رود خانه گاو ضعیف ولاغر را در پایین رودخانه رهامی کنند ودر زمانی که پیراناها مشغول خوردن گاو هستند گله رااز بالای رودخانه عبور می دهند .

[boy iran]

ماهی رامیزی:

بارش پروانه ای یا همون رامیزی از خانواده ماهییان سیچلاید بوده و نگهدارنده تخم و نوزادان خود می باشند. از ویژهگیهای زیبای این ماهی رنگ آنهاست که بسیار زیبا و چشم زننده است. همچنین باله پشتی این ماهی که در ابتدای آن 2 تا 3 بالچه کوچک و به رنگ سیاه و بلندتر از بقیه زیبایی خاصی به ماهی بخشیده و همچنین وجود دانه های رنگی روشن که به رنگ آبی آسمانی است بر روی باله هایش در زیر نور چراغ باله های ماهی را از بقیه فضا متمایز می سازد و از همه مهمتر خال سیاه بزرگ و خطی که از روی چشماش عبور کرده می باشد.

رامیزیها را می توان با ماهیهای دیگه نیز نگهداری نمود اما توجه کنید که ماهیهای دیگه هم اندازه با رامیزی انتخاب شوند تا آسیبی به آنها نرسانند همچنین می توان با غذاهایی چون آرتمیا و بیومار و کرم خونی و غذاهای دیگه تغذیه نمودشان.

تشخیص نر و ماده:

ماهی نر:

1: دارای رنگی ساده است.

2: شکم ماهی نر هم رنگ بدنش بوده و کمی متمایل به رنگ سفید است.

3: دارای باله های پشتی و شکمی و همچنین شاخکهای بلند و کشیده ای است.

4: زیاد فعالیت نکرده و بیشتر گوشه نشین است.

5: ماهی نر دارای لوله مخرجی نوک تیز و کوچکی است.

ماهی ماده:

1: دارای رنگی زیبا و تیره است ( پر رنگتر از جنس نر ).

2: شکم ماهی ماده به رنگ قرمز می باشد.

3: دارای باله های ساده و کوتاهتری نسبت به نرهاست

4: فعالتر بوده و بیشتز جست و خیز می نماید.

5: لوله تخمی ماهی ماده دارای سری گرد و بزرگی نسبت به ماهی نر می باشد.

تکثیر رامیزی:

اول از همه می خوام به شما عزیزان بگم که ماهیهای رامیزی نیز مثل بعضی از ماهیهای مانند ( پرت فیش ها ) تکثیر نمی شوند ( بخاطر اینکه عقیم شده اند ). اما باز هم نهوه تکثیرش را به شما عزیزان می گویم : چون ممکن هست که بطور شانسی جفتی پیدا بشه که تخمهاش باربر بشه.

برای این منظور کافی است که یک جفت ماهی نر و ماده را انتخاب و در آکواریومی کوچک با تزئیناتی که خواهم گفت نگهداری کنید.

رامیزیها همانند خانواده سیچلاید ها دوست دارند که واسه تکثیر یک گودال کنده و داخل آن تخم ریزی کرده و از نوزادان خود نگهداری نمایند.

برای این کار بهتر است که گودالی را باسنگهای تیره درست کرده و یا از تکه سنگهای صاف و صیقلی استفاده کنید اما اینو به خاطر داشته باشید که از سنگهای سیاه و تیره استفاده کنید همچنین میتونید این اجازه را به ماهی خود بدهید که واسه خودش گودالی را حفر نماید. بعد از این کارها ماهیها را به آکواریوم رها کنید تا با دیدن سنگهای تیره و تنها بودنشان شروع به جفتگیری نمایند ( از نگهداری ماهیهای دیگه داخل آکواریوم تکثیر خودداری نمایید حتی از لجن خوار ) ماهیها بعد از چند روز شروع به جفتگیری می نمایند که ابتدا ماهی ماده گودالی را حفر می کند و یا اگر گودال حاضری باشد داخل آن را تمیز می نماید سپس ماهی نر نیز به داخل گودال می آید و ماهی ماده شروع به رقص جالبی می کنه ( سر خود را به طرف گودال یا محلی که انتخاب کرده می کنه و شروع به جلو و عقب رفتن می کنه و به نظر میرسد که داره محلی را که انتخاب کرده به ماهی نر نشون میده ) بعد از این رقصهای پی در پی ماهی ماده شروع به تمیز کردن داخل گودال یا سنگ می کنه. سپس هردو ماهی داخل گودال رفته ( در این موقع هست که لوله مخرجی هر دو ماهی کمی به طرف بیرون می آید که لوله مخرجی ماهی ماده بزرگتر و دارای سری گرد است و لوله مخرجی ماهی نر کوچکتر و نوک تیزتر می باشد ). ماهی ماده شروع به مالیدن لوله تخمی خود به محل تخم ریزی می نماید که با این عمل تخمهای خود را به تخته سنگ می چسباند و ماهی نر نیز هماهنگ با آن شروع به اسپرم پاشی می نماید.

موقع اتمام تخم ریزی وقت آن رسیده که یکی از ماهیها نگهداری تخمها و نوزادانشان را به عهده بگیرند ( که بیشتر ماهی نر این کار را به عهده می گیرد ) اما بعضی موقع نیز اتفاق می افتد که هر دو ماهی نگهداری را به عهده بگیرنند.

اما موقعی که یکی از ماهیها این مسعولیت را به عهده گرفت شروع به زدن و راندن ماهی دیگه میکنه که باید ماهی دیگه را از محل دور و در محلی مجزا و دور از چشم ماهی نگهدارنده تخمها نگه داشت و خوب تغذیه اش نمود تا برای دوره بعدی کاملا" آماده باشد.

دمای آب آکواریوم تکثیر را روی 28 درجه ثابت نگهداری و از یک حباب هوا نیز برای ایجاد اکسیژن مورد نیاز ماهی مولد استفاده نمایید ماهی مولد شب و روز بالای سر تخمها ایستاده و با باله هایش آب تازه را از روی تخمها عبور میدهد بعد از گذشت 36 ساعت نوزادان از تخم بیرون می آیند که والدین خود آنها را برای شنا و تغذیه راهنمایی می کنند.

همانطور که گفتم ممکن است که هیچ تخمی به نوزاد تبدیل نشود و یا اینکه والدین تخمهای خود را قبل از بیرون آمدن از تخم بخورند که با مشاهده این عمل در دوره بعدی تخم ریزی بعد از تخم ریزی. ماهیها را از تخمهایشان دور سازید و کنار تخمها یک سنگ هوا قرار دهید که شبانه روزی باید کار کند.

نوزادان را بعد از بیرون آمدن از تخم با آرتمیای تازه تغذیه نماییدشان و اگه والدینشان از آنها نگهداری می کنند بهد از مدتی که نوزادان خود توانایی شنا و پیدا کردن غذا را داشتند ( توانایی زندگی مستقل را دارند ) از والدینشان دور کنید چون ممکن است بعد از مدتی به نوزادان آسیب برسانند.

[boy iran]

فلاور هورن يگي از زيباترين ماهيهاي آب شيرين است که نسبت به سيکليد هاي ديگر قيمت بالايي دارد فلاور هورن داراي گونه ها ورنگ هاي متنوعي است براي هر چه زيبا تر شدن رنگ فلاورها ميتوانيد انها را با غذا هاي زنده و کاهو واسفناج تغذيه کنيد که رنگ ماهي شما را زيبا تر ميکند همچنين ميتوانيد از غذاهاي رنگدانه که براي رنگ دهی به بدن ماهی ها مخصوصا فلاور ساخته شده استفاده کنيد .

بعضي ها اعتقاد دارند که ماهي فلاور ماهي دو رگه است که از جفت گيري دو نوع ديگر از سيکليدها به وجود امده است فلاورها تا 30 سانتي متر رشد ميکنند ماهيهاي بسيار خشني هستند که حتي به هم نوعان خويش رحم نمي کنند و به انها اسيب ميرسانند ازماهی های هیبرید هستند اسم علمی ندارند در عوض اسم چینی دارن عده ای عقیده دارن که پیدایش این ماهی بر اثر جهش ژنتیکی سیکلید هاست ولی دلایل زیادی هست که این ماهی در اثر جفت گیری های انتخابی بشری بدست اومده.
شرایط سخت اکواریوم رو از لحاظ دما، سختی اب و پ هاش و نیترات رو تحمل میکند ولی بهترین پ هاش برای انها 7 تا 7.8 هست. ودمای 27 تا 32. مثل تمام سیکلید ها فضای بزرگ برای شنا و مخفیگاه رو در اکواریوم دوست داره ولی به گیاه طبیعی جور نیست. شن کف رو هم بهم میریزه. تا 30 سانت رشد میکنند.در سطوح میانی و کف اکواریوم شنا میکنند تقریبن انواع غذا هارو میخورن چه زنده و چه خشک ویا فریز شده.ماهی بسیار مهاجمی هست و عمومن با ماهی دیگری سازگاری ندارد بهتراست با دست به او غذا ندهید!بعضی عقیده دارند که با سیکلید های بزرگ میشود نگهداری بشود اين ماهي براي رشد خوب احتياج به 200 ليتر أب دارد
فلاور ها معمولا عادت دارند برای خودشان 1 مکان یا چند نقطه در آکواریوم را انتخاب کرده و آن را گود میکنند و آنجا را به مکانی امن برای استراحت و زندگی اتخاب مینمایند در بالغین این رفتار برای نگاهداری تخم ها و بچه ماهیان درون این گودال نیز دیده میشود در مورد تعيين جنسيت اين ماهي بايد گفت نوع نربالغ روي سرش برامدگي وجود دارد ولي نوع ماده چنين نيست نربالغ دارای رنگ زیبا ترومتنوع تر نسبت به ماده است ماهي ماهی نر لبهای پهن و ضخیمتری نسبت به ماده دارد و کمی دهانش بزرگتر است نوک لوله تخمدان درست شبیه تخم و لبه آن گرد است نوک لوله اسپرم نر شبیه به نوک قلم نی و زوکی شکل است. در مورد فلاور هورن , باید بدونید ماهی ماده هم میتونه رو سرش برامدگی داشته باشه , و با توجه به گونه اش دارای رنگهای بسیار زیبا باشه که خیلی از نرها نداشته باشن,شناخت فلاور نر و ماده با اسکار تفاوت داره خیلی مشکل تره.براي تغذيه آنها بهتر است از پروتپين هاي خالص استفاده شود مانند دل گاو گوشت ميگو ويا ماهيان ريز

روش تکثير فلاور مانند اسکار است فقط باید توجه داشت که برای تکثیرنر وماده بالغ را در کنار هم قرار دهید اگر نر وماده همدیگر را برای جفت گیری پذیرفتند که هیچ ولی اگر نوع نر ضربات شدیدی را به ماده وارد کرد خیلی زود بین ماهی نر وماده یک شیشه قرار دهید و پس از یک هفته شیشه را از بین انها بر دارید اگر دوباره ماهی نر خشونت به خرج داد انگاه یا ماهی نر ویا ماده را عوض میکنیم وهمین کار را انجام میدهیم تا جفت مناسب را پیدا کنیم اين ماهيان در حدوده 1000 تخم ميگذارند در صورتي كه شما ماهي ماده را در صورت ضربات ماهي نر كنترل نكيند و جدا نكنيد منجر به مرگ حتمي ماهي ماده خواهد شد
شرایط خلقی ماهی نر برای عملیات جفتگیری یکی از حیاتی ترین مسائل است بعد از تمیز نمودن محل تخم ریزی بوسیله ماهی نر و تخم گذاری از سوی جفت فلاور به مدت 3 الی 4 روز طول خواهد کشید که تخمها به لارو و بعد از 5 الی 6 روز به بچه ماهی تبدیل شده و میتوانند تغذیه نمایند و دیگر نیازی بوجود والدین آنها نیست

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[boy iran]

وزامبیک از خانواده سیچلایدها وماهی بسیار باهوش و جذابی است در 6 ماهگی بالغ میشود ومیتواند تولید مثل کند ماهی موزامبیک ماهی موزامبیک بسیار باهوشی است ولی نسبت به سیلکید های دیگر که دارای رنگهای زیبا ومتنوعی هستند دارای رنگ سفید مایل به خاکستری ودر بعضی نقاط بدن قهوهای میباشد اما تفاوت موزامبیک نسبت به بیشتر سیلکیدها این است که روند تکامل تخم و پرورش اولیه نوزادان درون دهان مادر انجام میشود که این موضوع برای من که این ماهی را تکثیر کردم بسیار جذاب وزیبا بود

نحوه تکثیر:

برای تکثیر موزامبیک وپیدا کردن یک جفت از این ماهی مانند سیکلیدهای دیگر باید چند عدد از انها را درون یک اکواریوم نگهدارید

پس از مدتی کم کم موزامبیک هایی که همدیگر را پسندیدند با هم جفت میخورند ومی توانید انها را به یک اکواریوم دیگر منتقل کنید تا انها را تکثیر کنید ویا اینکه یک موزامبیک نر ویک موزامبیک ماده را درون یک اکواریوم قرار دهید تا انها کم کم با هم جفت شوند پس از جفت شدن موزامبیکها انها را به یک اکواریوم دیگر منتقل کنید برای تولید مثل سیکلید ها نباید از شن یا ماسه در کف اکواریوم تولید مثل استفاده کرد ولی به نظر من برای تکثیر موزامبیک و بارش از شن در کف اکواریوم استفاده کنیم بهتر است در زیر شن ها از ----- کف استفاده نکنید و مقدار شن ها تقریبا 5سانتی متر بیشتر نباشد زیرا موزامبیک ها برای تخم ریزی شن ها را جا به جا میکنند تا به سطح صافی برای تخم ریزی برسند و وجود ----- کف برای تخم ریزی مانع حساب میشود و به نظر من موزامبیکها پس از جابجایی شن ها به

بهترین سطح صاف یعنی شیشه کف اکواریوم میرسند موزامبیکها پس از رسیدن به سطح صاف

شروع به تخم ریزی میکنند نر و ماده با حرکات خاص دور هم میچرخند و نر نوع ماده را تحریک به تخم ریزی میکند و ماده بال فاصله پس از تخم ریزی تخم ها را مک میزند و تخم ها را به دهان خود انتقال میدهد و بعد از ان ماهی نر اسپرم رها میکند که ماهی ماده اسپرم ها را هم مثل تخم ها مک زده و به دهان خود منتقل میکند وتخم ها درون دهان ماده با اسپرم ها لقاح مییابد و ماهی ها این کار را تکرار میکنند تا اینکه دهان ماهی ماده پر از تخم میشود ماهی ماده در مدتی که تخم ها را در دهان دارد نمی تواند غذا بخورد برای همین باید از قبل ماهی ها را با غذای زنده و مقوی تغذیه کرده باشید پس از چند روز تخم ها درون دهان مادر تبدیل به نوزاد می شوند و تا سه روز از کیسه زردهای که همراهشان است تغذیه میکنند پس از 3 روز کیسه زرده نوزادان هضم شده و ماهی ماده به ارامی در

حالی که مواظب اطراف است دهان خود را باز کرده و نوزادان به ارامی از دهان مادر بیرون میایند در این زمان باید یک غذای مثل میگوی نمکی یا همان ارتمیا به نوزادان و والدین بدهید می توانید در کنار این غذا از غذا های خشک نیز استفاده کنید نوزادان پس از تغذیه به دهان مادر پناه میبرند و رفتن نوزادان ماهی به دهان مادر به طو هماهنگ انجام میگیرد که بسیار صحنه زیبا و جذابی است .

بعد از چند روز نوزادان دیگر به دهان مادر نمیروند و سر حال شنا میکنند و کمی رشد کردند در این مرحله میتوانید والدین را از نوزادان جدا کرده تا اماده تخم ریزی مجدد شوند.

نحوه تشخیس جنسیت:

۱- نوع نر بزرگتر و دارای لب درشت است ولی نوع ماده کوچکتر و لبهای ظریفی دارد

۲- نوع نر دارای باله های پشتی بلند تر نسبت به ماده و شکل بدن ان مسطتیلی شکل است ودارای لکه های قهوهای مایل به کرم است ونوع ماده باله های پشتی کوچکتر و شکل بدن ان زوکی شکل است

[boy iran]

اندازه اِين ماهِي که بومي رودخانه نِيل ، کنگو و نِيجر است تا 15 سانتِيمتر مي رسد .بدن آن ظرِيف و باريک است و داراِي پشتِي بلند و کم عرض مي باشد ، باله هاِي شکمي طوِيل و در انتها تِيز هستند .در موارد عادِي بدن آنها کمرنگ است ولِي هنگام تخم رِيزِي ،بخصوص رنگ ماده تِيره مي شود .رنگ اصلِي بدن آنها سبز زِيتونِي تا خاکسترِي متماِيل به قهوه اِي در پشت و زرد روشن در قسمت شکمي است .در دوره تخم رِيزِي ، اِين ماهِي ِيکِي از زِيباترِين سِيکلِيدهاِي آفرِيقايي مي باشد . این ماهی به شرایط هر آکواریومی به خوبی سازش پیدا میکند مواقع تخم رِيزِي و مراقبت از نوزادان ، اِين ماهي ها با ساِير ماهي ها و نِيز همجنسان خود ستِيزه جويي مي کنند تکثیر آنها مانند سیکلید های دیگر است سیکلید جواهری در گروه انتخاب جفت میکند و تخم ریزی آنها بر روی سنگ است

تشخیص جنسیت:

1- در هنگام جفت یابی: ماهِي نر برنگ قرمز تِيره با نقاط سبز درخشان در آمده و قسمت جلويي شکم ماهِي ماده زرد و قسمت عقبِي آن صورتِي مي شود

2- نوع نر کشیده تر و لاغرتر نسبت به نوع ماده است

3- بدن ماهی ماده چاقتر و دوکی شکل است

[boy iran]

اسکار سلطنتی با ابهت ترین، جذاب ترین و پرطرفدار ترین ماهی آکواریم بحساب می آید. برای تکثیر و پرورش اسکار نکات مهم و فراوانی را باید همواره در نظر داشت .
اگر یک جفت اسکار جوان و سرحال که تازه همدیگر را انتخاب کرده اند و با هم جفت شده اند را با یکدیگر در یک آکواریم نگهداری کنید. خیلی زود شاهد تخم ریزی آنها خواهید بود. اسکار دوست دارد تخمهایش را در کف و روی سطحی صاف بریزد. تخمهای اسکار چسبندگی دارند و به شکل گرد و قهوه ای رنگ و هر عدد آن تقریباً اندازه یک عدد ماش است. در کف آکواریم بهتر است یک تخته سنگ صاف قرار دهید. ( بهتر است تخته سنگ از جنس مرمریت یا گرانیت باشد که تخمها را خراب نکند. سنگهای گچی یا آهکی تخمها را فاسد می کنند. ) آکواریم باید دارای ----- مناسب، اکسیژن کافی، نور کافی باشد. به مولدین باید غذای مناسب داده شود. بهترین غذا برای آنها غذاهای زنده مثل ماهی رودخانه، بچه قورباغه و آبزیان بزرگ هستند. روزانه یکبار کاملاً آنها را خوب سیر کنید و غذاهای اضافی را از آب خارج نمایید و مقداری از آب را تعویض کنید. ( بعضی اوقات اشخاص تعداد زیادی ماهی رودخانه را در آکواریم می ریزند و آنها تعدادی را می خورند و بقیه را می کشند و رها می کنند. چون سیر می شوند و بیشتر از آن میل به خوردن ندارند، از طرفی دوست دارند هیچ مزاحمی در آکواریمشان نباشد. بعد از چند ساعت ماهی های مرده رودخانه ای در آکواریم اوضاع خرابی را بوجود می آورند. بتدریج اکسیژن آب اشکال پیدا می کند و آلودگی آب باعث تلف شدن جفت اسکار شما خواهد شد) چنانچه غذای زنده در اختیار نداشتید می توانید دل گاو یا گوسفند را تمیز کنید و به اسکارها بدهید.
اسکارهای جفت شده که در یک آکواریوم تنها هستند. خیلی زود سنگ کف را بعنوان محل تخم ریزی انتخاب می نمایند و آنرا شروع به تمیز کردن می کنند. زمانیکه نر و ماده بر روی سنگ بروند و شروع به تمیز کردن آن بکنند، لحظات تخم ریزی نزدیک می شود. که ابتدا با بیرون آمدن لوله تخم ماهی ماده از زیر شکمش که تقریبا به اندازه 3 میلیمتر خارج می شود و شکل لبه آن گرد و چاق است شروع می شود. همزمان لوله اسپرم نرم هم تقریبا به اندازه 5/1 میلیمتر خارج می شود که شکل لبه آن زوکی شکل است.
نر و ماده هر دو چند ساعت قبل از تخم ریزی بر روی سنگ با لرزش و تمیز کردن و با حالات شدید و تغییر رنگ و پر رنگ شدن شروع به آماده و تمیز کردن محل تخم ریزی می کنند.
ماهی ماده با لرزشهای مخصوصی به سطح سنگ نزدیک می شود و تخم ریزی را شروع می کند و بصورت یک خط ردیفی از اول تا انتهای سنگ تخمها را بر روی آن می چیند و چون چسبنده هستند تخمها به سنگ چسبیده می شوند. پشت سر ماهی نر با حرکات و رقصهای شادی و لذت و با لرزشهای مخصوص روی تخمها اسپرم رها می کند. و به همدیگر اعلام رضایت می کنند. این ابزارهای علاقه همراه با بوسه زدن و یا نوازش با لب به همدیگر اعلام می شود.
حدود دو ساعت این حرکات زیبا و موزون همراه تخم ریزی ادامه خواهد داشت. شادی آنها لحظه به لحظه زیادتر می شود و ابراز علاقه آنها شدیدتر و خشن تر به ظاهر می رسد، بطوریکه آب آکواریوم به تلاتم می افتد. اگر آکواریوم در پوش نداشته باشد گاهی بیرون می پرند و صدمه خواهند خورد. بنابراین حتما روی آکواریوم را بپوشانید و هرگز برای آنها ایجاد مزاحمت نکنید.
بعد از اتمام تخم ریزی ماهیها شل و بی حال بصورت مورب و کج در کنار همدیگر آرام می گیرند، در اینحالت سطح آب کف زده است و رنگ آب بر اثر تجزیه اسپرم نرم ها شیری رنگ شده است که باید قسمتی از آب تعویض یا داخل آکواریوم را ----- بگذارید تا آب دوباره شفاف و زلال شود.
از اینجا به بعد به دو طریق می توانید از تخمها محافظت کنید.
1- ماهیهای مولد را به آرامی به آکواریومی که از قبل آماده کرده اید منتقل سازید.
2- سنگ تخمها را بآرامی به آکواریومی که شرایط مناسب دارد منتقل دهید.

1- حالت اول:
چنانچه از تخمها مقدار زیادی توسط حرکات ماهیها در نقاط دیگر آکواریوم پاشیده شده است و امکان جابجایی تخمها نیست، در اینصورت بهتر است ماهیهای مولد را از آنجا به آکواریوم آماده دیگری بآرامی انتقال دهید (آکواریوم باید از قبل کاملا آماده و مهیا شده باشد)

2- حالت دوم:
چنانچه تخمها بصورت مرتب و منظم بر روی تخته سنگ چیده و چسبیده شده اند. می توانید بآرامی سنگ تخمها را به آکواریومی با مشخصات آب تخمها که از قبل آماده کرده اید منتقل سازید. در هر دو حالت تفاوتی وجود ندارد و معمولا نتیجه یکسان حاصل خواهد شد. چیزی که مهم است باید حتما تخمها از دسترس ماهیها دور شوند و آنها را با شرایط و اصول صحیح نگهداری کنید. برای آکواریوم تخمها حتما باید اکسیژن کافی قرار دهید، چنانچه آب تخمها شیری رنگ است حداقل 3 روز ----- در آکواریوم کار بگذارید تا آب را کاملا شفاف و روشن کند. می توانید در صورت تشخیص و نیاز مقداری از آب را با آب مناسب و آماده تعویض نمائید.

سپس به آب تخمها داروی متیلن آبی بمقدار 1/0% اضافه می کنیم. هجوم و حمله قارچها به تخمها باعث فساد آنها می شود داروی متیلن آبی علاوه بر جلوگیری از هجوم و حمله قارچها رشد باکتریهای مضر را هم کنترل و بحالت ثابت و فیکسه نگه می دارد و آسیبی به تخمها وارد نمی شود. بعضی اوقات تخمها آنقدر نزدیک به هم و گاهی هم روی یکدیگر چیده شده اند که چنانچه یک تخم مورد هجوم قارچها قرار بگیرد خیلی سریع بقیه تخمها هم با لایه های ابری سفید رنگی پوشیده می شوند، که در واقع مورد هجوم و حمله قارچها قرار گرفته اند و بدین صورت باعث فساد تخمها خواهد شد. بصورت تجربی بدست آمده است که اگر هر روز مقداری از آب تعویض و مقداری داروی متیلن آبی تازه حل شده به آب تخمها اضافه شود. در مواقعی که شرایط آکواریوم تخمها وضعیت خوبی ندارد بسیار عمل مفیدی است که نتیجه باروری و باز شدن تخمها را بالا می برد.
از آنطرف دیگر ماهیهای مولد هستند که باید آنها را بآرامی انتقال دهید و آکواریوم آنها مرتب و منظم باشد. تغذیه در تخم ریزی برای مراحل بعدی آنها نقش مهم و سرنوشت سازی دارد. باید دقت کنید آنها را ضعیف یا بیمار نکنید که در اینصورت مدتی تخم نخواهند ریخت. آنهایی که به مولدین اسکار فقط ماهی رودخانه می دهند، باید نکات را مورد توجه قرار دهند.
1- ماهیهای رودخانه ایی ممکن است حامل امراض و بیماریهای باشد که با ورود آنها به آکواریوم مولدین، خیلی زود محیط آنها را آلوده و در آنجا تکثیر و منتشر می شوند. و سپس به اسکارها منتقل خواهند شد. بنابراین حتما باید از سلامت ماهیهای رودخانه ایی اطمینان حاصل کنید.
2- می توانید به ماهیهای رودخانه ایی غذاهای مقوی و انواع ویتامینها و املاح مورد نیاز را بدهید. سپس با در اختیار گذاشتن ماهیهای رودخانه ای برای اسکارها آن ویتامینها و املاح مفید را به ماهیهای اسکار مولد انتقال دهید. که باعث تقویت و رشد و سلامت آنها شود.

حالا باز می گردیم به آکواریوم تخمها
تخمها در آکواریومی قرار گرفته اند که اولا آب شفاف، زلال و تمیز است.
دوما سختی آب تخمها بین 5 تا 8 درجه Dh است.
در اینصورت معمولا سه روز که بگذرد تخمها می ترکد و شروع به باز شدن می شود. از روز چهارم روی سنگ در حالیکه از سر چسبیده به تخته سنگ هستند دم تکان می دهند که تعداد تخمهای باز شده بر روی تخته سنگ مشخص می شود. کم کم از سنگ جدا می شوند و با یک شنای کوتاه دوباره به کف می افتند. بهتر است ارتفاع آب را حداکثر به 15 سانتیمتر برسانید و اکسیژن آب به اندازه کافی باشد و تغییرات سریع برای تخمها نداشته باشید. لارو اسکار در زیر شکمش دارای کیسه زرده مجهز و کاملی است که تا چهار روز غذایش را تأمین می کند. توجه کنید چنانچه آب بر اثر تجزیه تخمهای فاسد شده آلوده شده باشد لاروها بی حال و کسل می شوند و متابولیسم (جذب کیسه زرده) بخوبی انجام نمی گیرد و ممکن است لاروها تلف شوند. در اینصورت باید اقدام به تعویض آب لاروها کنید. (آب باید آماده و مهیا باشد)
در این مدت هیچ غذایی نباید به لاروها بدهید. چنانچه تعداد آنها زیاد است بهتر است آنها را در چندین آکواریوم پخش کنید و فضای کافی برای رشد و فعالیت آنها با توجه به تمام نکات ضروری واجب در مورد نگهداری آنها را انجام دهید.
می دانید بهترین غذا برای لاروهای تازه از تخم در آمده می تواند نوزادان میگو باشد که باید از قبل تدارک دیده باشید. مقدار نوزادان میگو را باید به حساب بریزید زیرا اگر اضافه تر وارد آکواریوم لاروها بریزید، بعد از چند ساعت نوزادان میگو در آب شیرین می میرند و در آب تجزیه می شوند و باعث آلودگی و فساد آب می شوند و در نتیجه این آلودگی ها به لاروها اثر می کند و باعث تلفات آنها خواهد شد.
بنابراین غذا دادن لاروهای اسکار باید با دقت و حوصله انجام شود. چنانچه اکسیژن محلول در آب لاروهای اسکار کم باشد. خیلی زود دچار عوارض و تلفات زیادی خواهند شد. که اگر کمبود اکسیژن در آکواریوم لاروها را سریعا تأمین نکنید. خیلی از لاروها تلف خواهند شد. در مواردی که تشخیص می دهید آب لاروها آلوده شده است. بهترین راه علاج جابجایی بچه ماهی ها به مکان جدید و با آب سالم و تمیز و آماده است یا حداقل مقداری از آب آنها را باید تعویض نمائید و مقداری هم داروی متیلن آبی به آب اضافه کنید.
هر چه سطح وسیعتری برای تعداد کمتری لارو اسکار در نظر بگیرید درصد خطاهای شما کمتر بروز حوادث دارد. و دیرتر باعث تلفات آنها خواهد شد. و در نتیجه تعداد بیشتری از آنها دوران لاروی خود را با موفقیت پشت سر می گذارند. بعد از 15 روز که دوران لاروی اسکارها تمام می شود مقاومت آنها بیشتر خواهد شد و به دوران بچه ماهی وارد می شوند در این مرحله مقاومت بیشتری دارند. ایجاد شوک و استرس و تغییرات سریع در خواص و شرایط آب و کمبود اکسیژن محلول در آب اگر باعث تلفات بچه ماهیها نشود احتمال کج شدن اندامهای بدن بخصوص دهان بچه ماهیها خواهد شد. که هر چه بچه ماهیها بزرگتر می شوند کج بودن دهانشان مشخص تر می شود که در حال حاضر این عارضه را بعنوان سکته کردن ماهی می دانند. در حالیکه اگر در اوایل زندگی لاروها و در دوران بچه ماهی کلیه نکات گفته شده را رعایت کنید قطعا چنین عوارضی برای ماهیها بوجود نخواهد آمد.
مسئله مهم دیگر که باید گفته شود سوء تغذیه بچه اسکارها است. تغذیه نامناسب و اشتباه باعث می شود اسکارهای گرسنه به همدیگر حمله کنند و در وحله اول چشم هم جنسان خودشان را می خورند. بنابراین بعد از مدتی اکثر بچه اسکارها چشم نخواهد داشت و کور شده اند. اگر تمام نکات و اصول تکثیر و پرورش اسکارها را بخوبی رعایت کنید. در آنصورت پرورش اسکار برایتان خیلی آسان خواهد بود. دقت کنید همیشه برای اسکارها باید فضای کافی در نظر بگیرید تا آنها با نشاط و سرحال باشند و خیلی سریع و زود رشد کنند. زنجیره کنترل و مراقبتهای ویژه را که شامل اکسیژن کافی، نور کافی، تغذیه مناسب و مقوی با غذاهای زنده، آب سالم و تمیز، ----- مناسب، جلوگیری از بروز حوادث مانند ایجاد شوک و استرس و تغییرات سریع Dh آب، Ph آب، درجه حرارت آب و کنترل و پیشگیری امراض و بیماریها که همه این عوامل را باید بدقت توسط شما رعایت و منظم باشد. در هر صورت چنانچه با هر حالت غیر عادی که منجر به تلفات بچه اسکارها مواجه شدید باید تشخیص صحیح بدهید که :

1- آیا آب آلوده شده است.
2- آیا غذا دادن اشکال دارد.
3- آیا درجه حرارت آب اشکال پیدا کرده است.
4- آیا Dh آب تغییر کرده است.
5- آیا به ماهیها شوک وارد کرده اید.
6- آیا ماهیها در خطر ابتلاء به یک بیماری هستند.

بعد از تشخیص، سریعا اقدام به برطرف ساختن آن مشکل بپردازید و پیشگیری لازم برای جلوگیری از ادامه تلفات آنها را بعمل آورید.
کاری را که برای عموم اتفاقات رخ داده، باید سریعا انجام دهید. تعویض قسمت یا تمام آب بچه اسکارها خواهد بود. و با توجه به تشخیص گاهی لازم است بچه اسکارها را به محیط سالم و تمیز دیگری انتقال دهید. بقیه موارد تشخیص باید با نظر خودتان و طبق دستورالعمهای همان تشخیص انجام دهید. چنانچه کافی نبود در صورت نیاز می توانید به صاحب نظران و متخصصین پرورش ماهی مراجعه و از آنها راهنمایی و کمک بگیرید.

[yahya_h28]

اينجا چرا اينقدر سوتو كوره
يكم راش مي ندازم ببينم كسي مشتاق مي شه بياد كمك كنه

[yahya_h28]

از ماهي مورد علاقه خودم شروع مي كنم
ديسكس

با توجه به اينكه دوستان تو پست هاي ديگه در مورد خود ماهي توضيح دادن ما در مورد روش نگهداري و تزيينات صحبت مي كنيم
نگهداري از Discus در يك آكواريم عمومي :



هر چيزي را نميتوان با Discus در يك آكواريم نگه‌داشت . بايد تلاش كرد كه محيط اطراف اين ماهي بيشترين شباهت را به محيط طبيعيش داشته باشد.

آكواريم:

ابعاد آكواريم يك ماهي Discus معمولا بايد حداقل 120x50x50 باشد. هرچقدر بزرگتر باشد زيبايي رويايي ماهي بيشتر نمايان ميشود! چراكه از نظر زيست شناسي نيز به محيط زندگي طبيعي آن نرديكتر خواهد بود.هر چيزي را نميتوان با Discus در يك آكواريم نگه‌داشت . بايد تلاش كرد كه محيط اطراف اين ماهي بيشترين شباهت را به محيط طبيعيش داشته باشد.



فضاي مورد نياز:

در يك آكواريم كاملا مجهز ماهي Discus شما ميتوانيد به نسبت آبي كه در آن است ماهي نگه داريد. به عنوان يك قاعده كلي هر 50 ليتر آب براي يك ماهي بالغ در نظر گرفته ميشود. اما به ياد داشته باشيد كه ماهي Discus از انواع ماهياني است كه بصورت دسته جمعي حركت ميكند.



پوشش كف:

به طور طبيعي محل زندگي Discus از زميني تيره و پس زمينه اي شامل مقدار زيادي چوب تشكيل شده است ، اما در اين شرايط رنگهاي زيباي بدن آن نمايان نخواهد شد. بهتر آنست كه زمينه اي به رنگ روشن و پس زمينه‌اي طبيعي داشته باشيم. شما ميتوانيد از شن سفيد يا پودر كوارتز استفاده كنيد.من خودو از پوشش صدف روشن استفاده كردم



ديواره پشتي:

شما ميتوانيد از چيزهاي مختلفي براي اين منظور استفاده كنيد. به عنوان مثال ميتوانيد از چوب يا از يك سنگ آذرين براي ديواره پس زمينه استفاده كنيد. به خاطر داشته باشيد كه بايد همواره جاهاي كافي براي مخفي شدن ماهي وجود داشته باشد .مثل سنگ هوا يا كوزه يا....



سنگها:

توجه داشته باشيد كه بايد فقط از سنگهاي كوچك و ظريفي كه درصد آهكي كم دارند در آكواريم خود استفاده كنيد. ( بهترين سنگ‌ها ، سنگ‌هايي هستند كه از آنها در ساخت شيشه استفاده مي‌شود مانند : Si(سنگ سيليس )



چوب:

چوبها بايد طوري در آب قرار بگيرند كه براي ماهي بشكل ريشه هايي كه در آب معلق هستند بنظر برسند (زيرا مخفي گاههاي خوبي هستند).



گياهان:

در زيستگاه طبيعي Discus خيلي به ندرت ميتوان گياهي پيدا كرد. گياهاني كه ميتوان از آنها در آكواريم Discus استفاده كرد عبارتند از: برگ بلوط معلق روي آب ،watersla و انواع مختلف گياهان شمشيري آمازون(مانند كريپتون ) .من خودم از كريپتون استفاده كردم قشنگ هم از آب درومده



اينها همگي راهنماييها و دستورالعملهايي هستند كه شما ميتوانيد از آنها پيروي كرده يا از آنها استفاده نكنيد.

[yahya_h28]

اين هم چند عكس از ديسكس
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[yahya_h28]

چند نوع بیماری در دیسکاس دیده میشود که اکثر کسانیکه چه حرفه ای هستند و چه مبتدی با این مشکلات و یا بیماریها دست و پنجه نرم میکنند و این بیماریها اکثرا مختص خاص دیسکاس هست امیدوارم بدردتون بخورد اینرو برای خودتون نگهدارید البته باز یکسری از بیماریها ی خاص دیسکاس هم وجود دارد که بعدا به محض گرفتن اطلاعات دقیقتر در خدمتتون میگذارم البته ممکن هست شما برخی ازو این بیماریها ر وبدونید ولی بین بیماریها شبیه به هم تفاوتی دیده میشود همچنین در درمان آ ن

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[yahya_h28]

ديسكس رو تا همين جا داشته باشيم بريم ساغ يه ماهي خوشگل ديگه كه خودم هم دارم

آروانا

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[yahya_h28]

نام : آروانای آسیایی

نام انگلیسی : Asian Arowana

اندازه : تا 90 سانتی متر (36 اینچ)

محل زندگی : جنوب تایلند ، جنوب ویتنام ، شبه جزیره مالایا ، سوماترا و اندونزی

چگونگی وضعیت آب : سبک و آب کمی اسیدی

دما : 24 تا 30 درجه سانتی گراد (75 تا 86 درجه فارنهایت)

بومی آرامی از اندونزی و مالزی است و گفته می شود که آروانای آسیایی در کوه ها و یا زمینهای پست پدیدار نشده است.این آروانا به انواع رنگهای آروانای قرمز ، آروانای طلائی ، آروانای سبز و چندین نوع دیگر است ولی طرز رفتار و دیگر نیازمندی های آنها شبیه به یکدیگر است و و از یک نوع نشات گرفته است.

آروانای آسیایی در لیست CITES (قرارداد بین المللی مبارزه با سوداگری گونه های در معرض خطر) به عنوان ماهی بالاترین درجه در نگهداری ماهی شناخته شده است اما در سال 1989 در هفتمین کنگره تجدید نظر روزانی(Rosanne) توافق شد که این انواع عالی آن به اندونزی منحصر شود. تعداد صادر شده آن در سال 1990 ، 1250 ، در سال 1991 ، 1500 ، در سال 1993 ، 3000 ، در سال 1994 4000 عدد بوده است. اما صادرات غیر قانونی آن در حدود 2500 عدد بوده.

آروانای قرمز آسیایی یک غنیمت در هر اکواریوم در دنیا است. این ماهی گرانترین ماهی اکواریومی در دنیا می باشد که یک دانه از این ماهی به قیمت بیشترین مقداری که برای یک ماهی داده شده است شناخته می شود. قیمت این ماهی به اندازه ، وضعیت اعضای بدن و در آخر ریخت ، رنگ و همچنین به جیب خریدار بستگی دارد. یک آروانای قرمز آسیایی بزرگ در حدود دها هزار دلار و در بعضی اوقات صدها هزار دلار به فروش می رسد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[yahya_h28]

آروانای نقره ای(Silver Arowana)
من خودم از اين ماهي نگهداري مي كنم
آرواناها ماهیان بزرگ ، شاهانه و با ابهت ، با پولک های بزرگ و مرواریدوار هستند . این خانواده(osteoglossidae)در دوره ی ژوراسیک(jurassik)پدیدار شده اند و به نظر می رسد که در 150 میلیون سال اخیرتغییرات اندکی داشته اند . آنها گروهی منحصربه فرد و برجسته از ماهی ها هستند و اغلب در تجارت ماهیان زینتی بیشتر مطالبه شده و مشتریان فراوانی دارندذ . تا این ، تنها 3 مورد تخم ریزی در اسارت این ماهی سندیت پیدا کرده است .
آرواناها یکی از با ارزش ترین ماهیان تزئینی هستند که قیمت به صد و یا هزاران دلار می رسد . اسمچینی این ماهی Dragon fish = هیولا ماهی God fish باعث ایجاد شبهاتی در مورد اسرار و رموز با این ماهی ها میگردد .
آروانای نقری ( Osteoglessum bicirrhosum ) که بومی آمریکای جنوبی است مشهورترین عضو این خانواده قدیمی یعنی آروانا است . از این خانواده تنهاگونه های نقره ای و سیاه می توانند با مجوزهای سخت گیرانه و مشکل حمل و نقل و صادر شوند . گونه های قرمز و طلایی آرواناها در خطر انقراض می باشند و تنها در بازار سیاه است که میتوان آنها را بدست آورد . با این وجود تنها جائی که میتوان این ماهی ها را راحتتر بدست آورد جنوب شرقی آسیاست و آن بدین دلیل است که سود سرشار آن جریمه های مالی این کار را جبران می کند . یک عدد آروانای طلایی در بازار سیاه اندونزی قیمتی بالغ بر $1400 دلار دارد
در سال 1991 ما به تانکی که 240 سانتیمتر بود 12 بچه آروانا که حتی در بعضی از آنها کیسه ی زرده مشاهده می شد افزودیم . تانک دارای سیستم تصفیه آب و همچنین سرپوش توری بود . داشتن سرپوش یکی از مهمترین نیازها است زیرا این ماهی ها صرفنظراز اندازه و سن انها از تانکشان بیرون خواهند پرید . بنابراین تانکشان " همیشه " باید پوشیده باشد . ماهیان پشه خور و مولی ها نیز به عنوان غذا به تانک افزوده می شوند . تنها 5 عدد از 12 آروانا توانستند این دوره ی 3 ساله را طی کرده و به بلوغ جنسی برسند .
5 ماهی زنده مانده و هم اکنون در حدود 120 سانتیمتر هستند که به نظر می رسد Maxسایز آنها باشد . با این وجود در این ماهی ها متناقض و ناجور است . البته سایزهای آکواریمی آن تا حدود60-70 سانتیمتر رشد می کنند .
آرواناها در مورد شرایط آب خود بسیار نکته بین و حساس نیستند برخلاف سایر ماهیهای حوزه آمازون آرواناها به آب سبک و اسیدی برای پرورش موفق نیاز ندارند .ما تغییرات مفصلی را در خصوص دمای این ماهی منظور نکردیم و اغلب دمای آن ثابت و حدود 60 درجه فارنهایت بود . PH و سختی آب نیز زیاد مودر توجه دقیق قرار نگرفت ولی سختی اب نیز تقریباً در حدود 60 میلیمتر در لیتر میزان شده بود . PHنیز اغلب ما بین 8-7 بود . با این وجود تأکید ما بر تمیزی آکواریم بخصوص در دوران بلوغ و تخم ریزی بود . اعتقاد ما بر استفاده ازغذاهای زنده یا تمیز کردن آکواریم پیوند خورده بود .
به محض اینکه این ماهی نشانه هایی مبنی بر نزدیک شدن دوران بلوغ را عرضه داشتند ، آنها از مرکز تحقیق و پرورش به انستیتویی در هاوایی منتقل شدند . ابتدا این ماهی ها از 60 به حدود 75 سانتیمتر رشد کردند .
در طول تابستان نشانه هایی آشکار از تکامل یافتن تخم دان در 2 تا از آرواناها بروز یافت . و نیز نشانه های رفتاری مبنی بر جفت یابی مشهود گشت .
این ماهی ها پرورش دهندگان بچه های خود می باشند ، به خصوص نرها کم تخم ها و یا بچه ها را حداقل برای مدت 2 ماه در دهانش نگاه می دارد . قطرتخم ها 5-4 میلیمتر است . بچه ها نیز 7-5 سانتیمتر می باشند و حدود 30-12 عدد می باشند . والدین باید سریعاً از بچه ها جدا شوند . این عمل میتواند با بازکردن و جستجوی دهان پدر صورت پذیرد . البته اگر والدین از بچه ها نگهداری می کنند نیازی به جداسازی نمی باشد ، حتی جداسازی می تواند باعث وارد شدن لطمات روحی به والدین گردد . ولی اگر نشانه هایی مبنی بر خورده شده تخم ها و یا نوزادان توسط والدین مشاهده گردد سریعاً باید از هم جدا گردند .برخی از پرورش دهندگان مزیت هایی را در جداسازی والدین و تخم ها ذکر می کنند که شاید مهم ترین انها تسریع زمان تخم ریزی بعدی است .
با غذاهایی چون آرتمیا و نوزادان ماهیان و نوزادان ماهیان زنده زا بچه آرواناها به سرعت رشد می کنند . نگهداری تعداد زیادی آروانا در یک مکان ممکن است منجر به زدوخورد بین آنها و در نهایت کاهش تعداد آنها گردد ، بنابراین بچه ماهی ها باید فضای کافی برای رشدشان در اختیار داشته باشند . روش معمول نگهداری 12 بچه آروانا در تانکی به درازی 240 سانتیمتر است . آنها باید در تانک های بزرگ و یا حوضچه ها پرورش یابند و در آن مکان نیز باید بزرگترین ماهی باشند . در صورت نگهداری چندین آروانا مشکلی که ممکن است پدیدار گردد ، درگیری آنها می باشد . برای جلوگیری از امر فوق میتوان از ماهی دیگری بعنوان هدف استفاده کرد . برای مثال از یک گلدفیش 15 سانتیمتری بعنوان هدف استفاده می شوند و با قرار دادن آن در تانک حاوی آروانا دیگر آرواناها توجهشان با همنوعانشان قطع و یا کم می شود .

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[yahya_h28]

چند عكس از نژاد هاي مختلف اين ماهي

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[yahya_h28]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

خوب با اجازه بريم سراغ لاكپشت كه ديگر آبزي مورد علاقه منه اينو هم نگهداري مي كنم

[yahya_h28]

لاكپشت گوش قرمز



لاک پشتها گوش قرمز روز زی هستند به این معنی که در روز فعالیت می کنند و شبها می خوابند، مطابق طول روز معمولی بیدارن و با تاریک شدن هوا باید محل سکونتشان هم تاریک شود تا بخوابند. خیلی خوبه که اجازه بدین لاک پشت در روز زیر نور مستقیم خورشید باشد اما باید مواظب گرمای بیش از حد بود که باعث غش کردن و مرگ آنها می شود. حتی 5 دقیقه در روز زیر نور مستقیم خورشید بودن بسیار مفید است. لاک پشتها به هیچ واکسنی نیاز ندارد و ملاقاتهای دوره ای با دامپزشک هم در صورت سلامت لاک پشت الزامی نیست. تو یک جا خواندم تمام حیوانات باکتری سالمونلا را حمل می کنند. پیش از دست زدن به لاک پشت دست خود را با آب بشویید ( برای سلامت لاکپشت ) و پس از دست زدن به لاکپشت دست خود را با آب و صابون بشویید (برای سلامت خودتان ). اگر بهداشت را کاملا رعایت کنید هرگز مشکلی پیش نخواهد آمد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[yahya_h28]

چشمان لاک پشت از مهمترین اندامهای خارجی آنها است و مراقبت از چشمان مسئولیت مهم نگهدارنده لاک پشت است. بسیار شنیدم از لاک پشتهایی که به هر دلیلی کور شدن و نتوانستند غذایی پیدا کنند و بخورند و در نتیجه از گرسنگی تلف شده اند. دو عامل مهم در مراقبت از چشمان لاک پشت وجود دارد :

1 - شرایطی داخلی بدن
شرایط داخلی بدن عبارت است از تغذیه و دوری از عفونت ها؛ کمبود ویتامین A در تغذیه لاک پشت باعث خروج ترشحات غیر عادی از چشمها ، تورم غدد اشکی و در نهایت کوری می شود. برای جبران این کمبود می توان از غذاهای دارای ویتامین A مانند هویج ( حلقه های هویج ) و گوجه فرنگی ( حداکثر یک هشتم گوجه فرنگی گیلاسی در هفته ) در رژیم غذایی لاک پشت استفاده کرد.

2 - شرایط خارجی محیطی
شرایط خارجی محیطی عبارت اند از کلر آب و آلودگی آب؛ آبی که می خواهید در تانک لاک پشت استفاده کنید حتما و حتما حداقل 24 ساعت باید بماند و بعد از آن استفاده شود ( مخصوصا در شهری مثال تهران که آب لوله کشی آن سرشار از کلر است ) . کلر برای چشمان لاک پشتها مخصوصا چشمان لاک پشتها کوچک بسیار مضر است و باعث سوزش و تخریب آن می شود. آلودگی آب نیز به همین منوال می تواند بر روی چشمان لاک پشت اثر گذارد و باعث التهاب آنها شود.

درمان چشمان لاک پشت زیاد مشکل نیست. در چشمان بسته شده می توان چند قطره ویتامین A یا روغن جگر ماهی چکاند. همچنین می توان از پماد تتراسیکلین چشمی استفاده کرد. اکثر مشکلات چشم که از شرایط داخلی به وجود می آیند با تغییر رژیم غذایی بهبود پیدا می کنند. استفاده از ----- مناسب در آکواریوم آلودگی ها را از بین می برد و محیط مناسبی برای زندگی لاک پشت پدید می آورد. همچنین تعویض قسمتی از آب به طور هفتگی ( سیفون کردن آب ) باعث تثبیت کیفیت آن می شود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[yahya_h28]

خوب بريم سراغ پنگوسي
من پست ها رو با توجه به ماهي هايي كه خودم هم دارم مي زارم مثل همين پنگوسي
اگه بتونم سوالي هم جواب بدم خوشحال مي شم


وطن اصلیش آسیای جنوب شرقی واندونزی ا ست این ماهی خانواده ی مستقلی راتشکیل می دهد به نام (کوسه لجن خوارها) که انواع مختلفی از آن دردسترس می باشد در بازار اکثر مواقع آنها را تنها به دونوع گوشتخواروگیاهخوار تقسیم می کننداین درست نیست زیرا گیاهخوارهااز چندین مدل تشکیل شده اند که البته دربچگی شبیه به هم هستند اما بعضی تنها به 20سانتیمتر می رسندوبعضی تازه در2متری به بلوغ ،اما هیچکدام در آکواریم به اندازه واقعی خود نمی رسد در خرید پنگوسی گیاهخوار بهتر است پنگوسی را خریداری کنید که در وسط آکواریم وموزون شنا کندو همچنین چاق وتپل بودن هم درپنگوسی ها صفت خوبی است . رنگ واندازه را باسلیقه وتناسب ماهی به اندازه ی آکواریم خود انتخاب کنید پنگوسی ها دید خوبی ندارند ودر گیاهخواران بینایی به بیش از10درصد تجاوز نمی کندو راهنمای اصلیش برای یافتن غذا ریشهایش می باشد.این ماهی بسیار پرخور است وهمه نوع غذایی را که در کف آکواریم می یابد می خورد بهتر است روزی دو بار به ان غذا دهید واز لوفاگ متناسب با دهانش بیشتر استفاده کنید .
پنگوسی گوشتخوار در بازاررامی توان به سه دسته تقسیم کرد که زیبا ترین وگرانترین آنها پنگوسی باله بلند می باشد . اگر خواهان پنگوسی گوشتخوارهستید تنها پنگوسی باله بلند را بخرید علاوه بر زیباوبا ارزش بودن رشدش وخوراکش نیز از همه ی پنگوسی ها بسیار بیشتر ا ست می توان روزانه چند وعده خوراک گوشتی(دل گوساله)به آن داد البته این ماهی شکار چی بدی نیست وماهی های ریز را به راحتی می بلعد البته اصلآ ماهی خشنی نیست . وبیناییش نسبت به بقیه پنگوسی ها بیشتر است.((در حدود30درصد))
دمای مورد نیازش22تا28 درجه است واین ماهی نسبت به بسیاری از بیماری ها مصون است اما دمای پایین گاهی اوقات موجب بیماری سفیدک در این ماهی می شود ودرآب نیمه سنگین سر حال است.از این ماهی به صورت تکی نخرید زیرا ماهی تا مدت زیادی اعتصاب می کندوغذا نمی خورد.
تا به حال ازپنگوسی ها در آکواریم نتوا نستند بچه گیری کنند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[yahya_h28]

پنگوسي ها ماهي هاي حساسي هستند و چون بينايي ضعيفي دارند از حركات سريع مانند روشن كردن چراغ مي ترسند.عموما ماهي است كه دوست دارد به صورت گروهي زندگي كند ولي به تنهايي هم مي توان آن را نگهداري كرد.به صورت تكميلي.....



اين گونه از ماهيان بزرگ در كشورهاي جنوب شرقي آسيا همچون تايلند ، مالزي و ويتنام يافت مي شوند . كوسه ي ملون يا پنگوسي نامي است كه به اين ماهي اطلاق مي شود و علتش هم به خاطر نحوه ي شنا كردن آن در ميانه ي آب و يا شباهت ظاهري اش با هم نام خود(كوسه) مي باشد . اين ماهيان به خانواده ي پنگاسيده ها (PANGASSIDAE) تعلق دارند . اين خانواده شامل تعدادي ماهي است كه همگي بومي جنوب شرقي آسيا بوده و حداقل تا 45 سانتيمتر رشد مي كنند . به جهت اندازه ي بزرگ و زندگي جمعي آنها اغلب شكار شده و به عنوان غذا مورد استفاده قرار مي گيرند . پنگوسي مي تواند به وزني بالغ بر 15 كيلوگرم برسد و بزرگي در حدود 120-100 سانتيمتر داشته باشد . سرعت رشد بسيار بالائي دارند و در عرض 4 سال به بلوغ جنسي مي رسند . پنگوسي ماهي بسيار عصباني است . همچنين قدرت بينايي اونیز بسيار ضعيف است .دمای مناتسب برای این ماهی ۲۵-۳۰ درجه بوده و به آب سبک و یا کمی سنگین نیاز دارد.
اين عصبانيت و هيجان اغلب هنگامي كه بصورت انفرادي نگهداري شوند تشديد مي شود . براي جلوگيري از ترسيدن ماهي كه موجب آسيب به خود ماهي و همچنين به دكوراسيون آكواريم مي گردد از ضربه زدن به شدت بپرهيزيد . اين ماهي در عميق ترين نقاط رودخانه ها مي ماند و بدين ترتيب در فصول باراني يافت مي شود . براي رشد بهتر و همچنين شادابي ماهي سعي كنيد بيشتر از 3 تا از اين ماهي را داشته باشيد ولي به خاطر داشته باشيد كه با بزرگتر شدنشان حس انزوا طلبي و همچنين محدوده طلبي آنها در مقايسه با قبل افزايش مي بابد . در اسارت اندازه ي اين ماهي ها به بيش از 55 سانتيمتر نمي رسد . ماهيان شاداب و فعالي هستند ولي از بينائي ضعيفي برخوردارند كه اين امر موجب زود عصباني شدن آنها مي شود . اين ماهيان در آبهايي با جريان تند زندگي مي كنند و در هنگام جفت گيري در خلاف جهت آب مهاجرت مي كنند . از آكواريومي با روشنائي زياد و دكوراسيون كم خوششان مي آيد و براي تداعي كردن زاد بومشان بهتر است از چند گياه شناور نيز در آكواريوم استفاده شود . آكواريوم گياه كاري شده ي بدون دكوراسيون مناسب ترين تانك براي نگهداري آنها مي باشد . پنگوسي به فضاي زيادي براي شنا كردن نياز دارد و چنين آكواريومي علاوه بر قرار دادن چنين فضايي در اختيار ماهي ، موجب عدم احساس شلوغي توسط ماهي مي شود .
ضربه زدن به شيشه ، روشن كردن ناگهاني لامپ آكواريوم و حركات ناگهاني موجب ترسيدن اين ماهي مي شود كه در چنين حالتي ماهي خود را به اطراف تانك مي كوبد و پس از مدتي در كف تانك به پشت يا بغل دراز مي كشد و يا به سطح آب و يا گوشه اي از آكواريوم پناه مي برد . پس از مدتي دوباره به حالت عادي برمي گردد و شروع به شنا كردن معمولي مي كند . اين ماهي در جواني گوشتخوار است ولي با بزرگ شدن به سمت گياه خواري پيش مي رود . در جنوب شرقي آسيا پنگوسي در حوضچه هايي نگهداري و تكثير مي شود و توسط پس ماند آشپزخانه ها ، موز، سبوس برنج و برنج پخته تغذيه مي شوند . اين ماهي در اسارت بطور طبيعي تكثير نمي شود .
تكثير آن از طريق تزريق هورمونهاي Clarius و ... انجام مي شوند . بدين ترتيب تخم ها از ماهيان نر و ماده جدا شده و در ظرفي ريخته مي شود و باهم مخلوط مي گردند ، تخم ها در دماي 30 درجه پس از 30-24 ساعت فيلتراسيون بيرون مي ايند و تبديل به بچه مي شوند.غذاهاي گياهي و گوشتي متنوع براي سلامتي آنها بسيار مناسب است . همچنين مي توان از غذاهايي چون : ميگو ، پلت ها و كرم خوني اسفناج سبوس برنج و ساير غذاها استفاده كرد . ممكن است در هنگام نقل و انتقال و بخصوص زماني كه بصورت انفرادي نگهداري مي شوند قهر كنند و غذا نخورند ولي جاي نگراني نيست مي توان با دادن غذا مورد علاقه شان آنها را بهروال عادي باز گرداند .
يكي از غذاهاي پيشنهادي مخلوط غذاهاي گياهي چون اسفناج ، كاهو يا نخود فرنگي و ... سبوس برنج ، مرغ ، ماهي و ژلاتين است. بعد از مخلوط كردن مقداري ويتامين C و ساير ملزومات ماهيان ، به صورت يخ زده در اختيار آنها قرار دهيد .

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ghazal_ak]

مقدمه <