PDA

نسخه کامل مشاهده نسخه کامل : سهیل محمودی



green-mind
29-01-2016, 02:52
.






سید حسن ثابت محمودی که اغلب با نام سهیل محمودی شناخته می‌شود، شاعر، نویسنده و مجری ایرانی است.







زندگی نامه



محمودی در ۲۷ دی سال ۱۳۳۹ در حوالی میدان خراسان در شهر تهران به دنیا آمد. وی در محله‌های قدیمی تهران، از کودکی با چاوشی خوانیحاجیانی که از مکه می‌آمدند آشنا شد.


پس از فراغت از تحصیل به کار مطبوعاتی روی آورد، به گفتهٔ خودش پس از انقلاب در ۱۸ سالگی به یاری اشخاصی چون منوچهر آتشی، پرویز خرسند و محمود گلاب‌دره‌ای به فضای مطبوعاتی وارد شد. وی سپس به کمک شهید مجید حداد عادل به صدا و سیما و با حضور میرحسین موسویدر روزنامه جمهوری اسلامی وارد این روزنامه شد.


ورود او به عرصهٔ شعر و آشنایی با رموز آن در پی آشنایی با مهرداد اوستا صورت گرفت. وی تخلص سهیل را برای خود برگزید و هرچند اغلب با این نام شناخته می‌شود، کم‌تر از آن در شعر استفاده می‌کند. ترانه‌های سهیل محمودی توسط خوانندگانی چون: علیرضا افتخاری، شادمهر عقیلی، محمد اصفهانی، مانی رهنما، ناصر عبد اللهی، حمید حامی، حمید غلامعلی، مهران مدیری و... خوانده شده است.




اثار


[ویرایش]
دریا در غدیر (حوزه هنری، آبان ۱۳۶۴)
فصلی از عاشقانه‌ها (جمهوری، ۱۳۶۹)
ترانه‌ها (؟، ۱۳۷۹)
عشق ناتمام، مجموعه غزل (نقش سیمرغ، ۱۳۸۰؛ برگ زیتون، ۱۴ مهر ۱۳۸۳)
عاشقانه در پاییز، گزیده شعر، دفتر اول (نقش سیمرغ، ۴ تیر ۱۳۸۱)
حرف آخر من و تو (نقش سیمرغ، ۲۱ مهر ۱۳۸۲)
با کاروان شعر عاشورا (تاریخ و فرهنگ، ۱۳۸۳)
می‌خواهم عاشقانه‌تر بخوانم (نقش سیمرغ، ۱ مهر ۱۳۸۳)
سوگند من به نام شماست (نقش سیمرغ، ۱ مهر ۱۳۸۳)
خانهای روی ابرها (فردوس برین، ۱۸ تیر ۱۳۸۴)
پرنده‌ها یک‌دیگر را دوست دارند (فردوس برین، ۱۸ تیر ۱۳۸۴)
خانه‌ای روی ابرها (فردوس برین، ۱۸ تیر ۱۳۸۴)
شادی ستاره‌ها (ثانی، ۱۰ تیر ۱۳۸۶)
شهر دیریست که رفته‌ست به خواب: مجموعهٔ شعر (نشر ثالث، ۵ آذر ۱۳۸۶)
شاعر مردم: گزیده اشعار شهریار به اهتمام سهیل محمودی (همشهری، ۱۲ شهریور ۱۳۸۷)
سپید، غزل، ترانه (انجمن شاعران ایران، ۱۴ اسفند ۱۳۸۷)
پیش از تو یاس نام گلی بود (انجمن شاعران ایران، ۱۴ اسفند ۱۳۸۷؛ دفتر شعر جوان، ۲ اسفند ۱۳۸۸)
رویای درخت ریشه‌دار است (نشر ثالث، ۲۶ اردیبهشت ۱۳۸۸)
خانه هنوز سیاه است (نگاه، ۶ خرداد ۱۳۸۸)
بهار ادامهٔ پیراهن توست (نشر ثالث، ۱۳ آبان ۱۳۸۸)
دختری که می‌خواست پرنده باشد (کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، ۴ بهمن ۱۳۸۸)
حالا هر دو تنهاییم (نشر ثالث،۱۹ خرداد ۱۳۸۹)
از شلوغی پیاده‌روها؛ شعرهای سال ۱۳۸۶ (نشر نگاه، ۲۳ خرداد ۱۳۸۹)

green-mind
30-01-2016, 16:57
سکوت میکنم و عشـــق در دلم جاریست
که این شگفت ترین نوع خویشتن داریست

تمام روز اگر بی تفاوتم، اما
شبم قرین شکنجه، دچار بیداریست

رها کن آنچه شنیدی و دیده ای، هرچیز
به جز من و تو و... عشق من و تو تکراریست

من از خودم تهی ام،از تو نیز...؟ نه...! بگذر
همین...! دلیل چهل سالگی سبکباریست

مراببخش بدی کرده ام به تو ؛ گاهی
کمال عشق ، جنون است و دیگرآزاریست...

مرا ببخش اگر لحظه هایم آبی نیست
ببخش اگر نفَسم سرد و زرد و زنگاریست

بهشت من...! به نسیم تبسمی دریاب
جهان - جهنم ما را که غرق بیزاریست



سهیل محمودی /


.

green-mind
16-02-2016, 19:35
.


عمری به تنهایی جهان را زیر و رو کردم
عمری خودم را هر کجا شد،جستجو کردم

یک عمر،گور آرزوهای خودم بودم
یک عمر،بی تشویش-ترک آرزو کردم

گفتی: "جهان آوازهای شاد می خواهد"
دلتنگ بودم،بی بهانه های و هو کردم

ترکیب بی همتایی از اندوه و از شادی
لبخند بر لب،گریه پنهان در گلو کردم

یک عمر رویارو شدم با آینه... ؛اما
با یک منِ دیگر خودم را روبرو کردم

در گرمیِ بازارِ ایمان های پوشالی
در خلوتی خود خواسته،با خویش خو کردم

یک مرد بودم،مرد...یک تنهای بی همدرد
یک عمر،با تنهاییِ خود گفتگو کردم