پارکینسون | Parkinson's disease

[Sharim]

درباره پارکینسون بیشتر بدانید

چندی پیش هنرپیشه مشهور انگلیسی ، دبورا کر که به بیماری پارکینسون مبتلا شده بود، جان باخت. در تاریخ معاصر افراد مشهور زیادی به این بیماری مبتلا شدند. هیتلر، سالوادور دالی، مائو و محمدعلی کلی از این جمله‌اند. امروزه شیوع بیماری پارکینسون رو به افزایش است و مشاغل گوناگون و کار با مواد شیمیایی و صنعتی، استرس و تغییر سبک زندگی، همه در افزایش شیوع این بیماری مؤثرند. خوب است درباره پارکینسون بیشتر بدانید.

علت ایجاد بیماری پارکینسون در یک شخص هنوز مبهم باقی مانده است. علت احتمالاً ترکیبی از عوامل محیطی و ژنتیکی بوده و ممکن است از شخصی به شخص دیگر متفاوت باشد.
اگرچه علت بیماری پارکینسون ناشناخته مانده است اما دانشمندان عواملی را مرتبط با بیماری پارکینسون شناسایی کرده‌اند. به عنوان مثال، در افراد بالای 60 سال ، احتمال ابتلا به بیماری پارکینسون حدود 2 تا 4 درصد است، در مقایسه با سایر افراد که حدود یک تا دو درصد است.

ردپای بیماری در خانواده
در حدود 15 تا 25 درصد افراد مبتلا به پارکینسون دارای یک خویشاوند مبتلا به پارکینسون، هستند. در یک تحقیق بزرگ، محققان دریافتند که در افرادی که دارای یک خویشاوند درجه اول مبتلا به پارکینسون مانند پدر و مادر یا خواهر و برادر مبتلا هستند، احتمال ابتلا به پارکینسون حدود دو تا سه برابر جمعیت عادی است. این به این معنی است که اگر والدین شما مبتلا به بیماری پارکینسون هستند، احتمال ایجاد این بیماری در شما کمی بالاتر از سایرین است.

بیماری پارکینسون در بسیاری از مبتلایان به صورت مستقیم با وراثت در ارتباط نیست اما محققان تعدادی از ژن‌های دخیل در این بیماری را در تعدادی از خانواده‌ها شناسایی کرده‌اند. بعضی از این ژن‌ها در پروتئین‌هایی که در عملکرد‌های سلول‌های دوپامینی دخیل‌اند، تغییراتی ایجاد می ‌کنند. به دلیل امکان مطالعات وسیع در آزمایشگاه‌های مدرن، امروزه جنبه‌های گوناگون وراثتی این بیماری، تحت تحقیقات گسترده‌ای قرار گرفته است.

صدمات محیطی
بعضی از دانشمندان بر این باورند که بیماری پارکینسون ممکن است در نتیجه تماس با سموم یا آسیب‌های محیطی به وجود بیاید. تحقیقات، تعدادی از عوامل‌ مرتبط با پارکینسون مانند زندگی در مناطق حاشیه‌ای شهر، استفاده از آب چاه یا مصرف ترکیبات آفت‌کش را مشخص کرده‌اند. تزریق ماده مخدری به نام متیل فنیل تتراهیدروپیریدین می ‌تواند به سرعت موجب ایجاد بیماری پارکینسون به صورت دائمی شود. اما در حقیقت هیچگونه مدرک محکمی درباره اینکه یک عامل محیطی به تنهایی موجب ایجاد این بیماری شده است، وجود ندارد. اگرچه این عوامل محیطی در مطالعات نمونه‌های آزمایشگاهی پارکینسون کمک‌ کننده هستند و محققان هنوز به دنبال سرنخ‌ها و ارتباطات تازه‌ای میان عوامل گوناگون و ایجاد پارکینسون می‌ گردند. اغلب متخصصان بر اینکه این بیماری ناشی از ترکیبی از عوامل وراثتی و محیطی است، هم عقیده‌اند، اگرچه ما هنوز ماهیت این ترکیب را نمی ‌دانیم.

پارکینسون چیست؟
بیماری پارکینسون اختلال حرکتی مزمن و پیش رونده‌ است به این معنی که علائم این بیماری به مرور زمان بدتر می‌ شوند. حدود 15 درصد مبتلایان به پارکینسون پیش از 50 سالگی تشخیص داده می‌ شوند. شیوع این بیماری با افزایش سن، زیاد می شود. علت این بیماری ناشناخته است و در حال حاضر درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد اما تعدادی از روش‌های دارو درمانی و جراحی برای بهبود علائم وجود دارند.

بیماری پارکینسون زمانی که سلول‌های مغزی موجود در قسمتی از مغز به نام جسم سیاه دچار اختلال عملکرد می‌ شوند یا می ‌میرند، به وجود می‌ آید. این سلول‌ها ماده شیمیایی به نام دوپامین را تولید می ‌کنند. دوپامین یک واسطه شیمیایی است که اطلاعات را به قسمت‌هایی از مغز که در کنترل حرکت و تعادل بدن دخیل‌اند، می‌ فرستد. زمانی شخص دچار پارکینسون می‌ شود که سلول‌های مولد دوپامین شروع به از بین رفتن بکنند و میزان دوپامین تولید شده در مغز پایین بیاید.
بنابراین پیام‌هایی که در ارتباط با شیوه و زمان حرکت بدن هستند، از مغز آهسته‌تر فرستاده می‌ شوند که سبب می‌ شود، شخص مبتلا قادر به شروع و کنترل حرکاتش به صورت طبیعی نباشد. بیماری پارکینسون علائم متفاوتی دارد که از شخصی به شخص دیگر متفاوت است، مانند لرزش دست و پا، صورت و فک، سفتی یا گرفتگی عضلات اندام‌ها و تنه، کاهش سرعت حرکات و اختلال تعادل و هماهنگی.

دارودرمانی
محققان هنوز در پی ارزیابی سودمندی چند ماده گوناگون روی کاهش سرعت پیشرفت این بیماری و درمان علائم آن هستند. بهتر است مبتلایان به این بیماری پیش از مصرف هرگونه دارویی، برای جلوگیری از ایجاد تداخلات دارویی خطرناک با پزشک‌شان مشورت کنند. از آنجایی که شواهدی در رابطه با آسیب‌های اکسیداتیو به سلول‌های عصبی در بیماری پارکینسون وجود دارد، مصرف آنتی ‌اکسیدان‌ها تحت بررسی قرار دارد.

از مکمل‌ها چه خبر؟
کوآنزیم Q10یک آنتی‌اکسیدان قوی موجود در میتوکندری سلول است. میتوکندری‌ها یک ساختار مولد انرژی در سلول هستند و بعضی از دانشمندان عقیده دارند که اختلالات عملکرد میتوکندری‌ها در ایجاد پارکینسون مؤثر است. یک تحقیق کلینیکی جدید، نشانگر آن بود که میزان‌ زیادی از کوآنزیم Q10 موجب کاهش سرعت پیشرفت این بیماری در تعدادی از مبتلایان شده است اما تحقیقات درباره این آنزیم هنوز به طور گسترده‌ای صورت نگرفته است تا بتوان مصرف این ماده را به مبتلایان توصیه کرد.

ویتامین E نیز می‌ تواند در مقابله با آسیب‌های مغزی ناشی از رادیکال‌های آزاد، مؤثر باشد و به نظر می ‌رسد که احتمال ابتلا به پارکینسون را پایین می ‌آورد، اگرچه شواهد محکمی در این زمینه وجود ندارد اما از آنجایی که ویتامین E عوارض جانبی کمی دارد، بسیاری از مبتلایان به پارکینسون از این دارو استفاده می‌ کنند. تحقیقات درباره مصرف انبه هندی و زغال‌اخته و نقش آنها در کاهش مرگ سلول‌های عصبی در حال انجام گرفتن است.

کراتین یکی دیگر از ترکیبات مورد علاقه دانشمندان است زیرا این ترکیب موجب افزایش میزان فسفوکراتین که یک منبع انرژی برای عضلات و مغز است، می‌ شود. بررسی درباره تأثیر این ماده روی آسیب‌های سلول‌های عصبی، در حال انجام است. تحقیقات همچنین روی ماده‌ای به نام گلوتاتیون و تأثیر آن روی متابولیسم سلولی و قدرت آنتی اکسیدانی آن تحت انجام است. هر دوی این ترکیبات به نظر امیدوارکننده می ‌رسند، اگرچه روش تجویز مفید آنها، عوارض و خطرات استفاده طولانی ‌مدت از آنها مشخص نیست. داروهای متفاوتی برای مبتلایان به پارکینسون در بازار وجود دارد. این داروها اغلب گران و از کارخانه‌های متفاوتی هستند. این داروها اغلب دارای عوارض جانبی و تداخلات دارویی با سایر داروها هستند، بنابراین قبل از استفاده از این داروها، مشورت با پزشکتان بسیار مهم است.

دکتر مهدی یزدانی

[دل تنگم]

احتمال ابتلابه پاركينسون با بالارفتن سن ‌افزايش مي‌يابد



يك متخصص مغز و اعصاب با اشاره به اين كه احتمال بروز پاركينسون با افزايش سن زياد مي‌شود، افزود: پاركينسون در دهه‌هاي پنجم و ششم زندگي شايع‌تر است و اگرچه درمان ريشه‌اي ندارد ولي تا مراحل خاصي مي‌توان با دارو درماني، كيفيت زندگي بهتري براي بيمار فراهم كرد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

دكتر محمد روحاني استاديار دانشگاه علوم پزشكي ايران علت بروز پاركينسون زير20 سال (پاركينسون جوانان) را ارثي دانست و گفت: علايم پاركينسون به صورت تدريجي شروع به پيشرفت مي‌كند و در ابتدا به صورت يك طرفه شروع مي‌شود يعني ممكن است به صورت لرزش يك دست در حالت استراحت كه از علايم اختصاصي پاركينسون است شروع شود و با پيشرفت بيماري طرف مقابل بدن را هم درگير مي‌كند.

دكتر روحاني، سفتي و خشكي عضلات و كندي حركات را از علايم ابتلاي بيماري دانست كه در برخي موارد ممكن است بيماران علايمي نظير خشكي صبحگاهي عضلات را بيماريهاي مفصلي و ديسك كمر يا گردن فرض كنند.

وي در رابطه با ديگرعلايم اين بيماري اظهار كرد: در مراحل پيشرفته‌تر، صورت بيمار بي روح است، به كندي حرف مي‌زند و تن صداي يكنواختي دارد، توانايي جمع كردن بزاق دهان را ندارد و هنگام راه رفتن به سمت جلو خميده مي‌شود و حركتش سرعت مي‌گيرد كه ممكن است زمين بخورد.

استاديار دانشگاه علوم پزشكي ايران، سير پيشرفت بيماري را تدريجي دانست كه ممكن است از 10 تا 35 سال طول بكشد و اضافه كرد: با پيشرفت بيماري، فرد به صندلي چرخ دار وابسته مي‌شود،‌همچنين40 درصد اين بيماران دچار افسردگي و 30 تا 40 درصد آنان دچار زوال عقل و ديگر اختلالات شناختي مي‌شوند.

اين متخصص مغز و اعصاب علت اين بيماري را ناشناخته عنوان كرد و گفت: سلول‌هايي در مغز وجود دارد كه سازنده ماده‌اي در مغز هستند و به دليلي كه هنوز ناشناخته است ممكن است سلولها شروع به تخريب شدن كنند و اگر فردي 80 درصد اين سلولها را از دست بدهد دچار علايم پاركينسون مي‌شود.

دكتر روحاني در پايان در رابطه با اشاره به روش درماني كه به تازگي در ايران راه اندازي شده اظهار كرد: در اين روش 12 الكترود در 2 ناحيه از مغز قرار داده مي‌شود كه به باتري در خارج وصل است و با تنظيم ولتاژ باتري علايم بيماري كنترل مي‌شود كه ازاين روش تاكنون براي درمان 45 بيمار در بيمارستان حضرت رسول استفاده شده و موفقيت آميز بوده ولي مسئله مهم در مورد اين روش اين است كه همه بيماران نمي‌توانند از آن سود ببرند و تنها با تشخيص پزشك متخصص مي‌توان از آن استفاده كرد.

[mohamad23]

/افقي اميدبخش در درمان پاركينسون/
يافته‌هاي نورولوژيست ايراني نشان داد:
بهبود چشمگير علائم پاركينسون با كاشت الكترود در مغز!

براساس نتايج بزرگترين آزمايشي كه تاكنون روي تحريك اعماق مغز صورت گرفته، كاشت الكترود‌هاي درمانگر در مغز تاثير شاياني در درمان پاركينسون داشته و علائم بهبودي در اين گروه از بيماران به ميزان قابل توجهي بيش از بيماراني است كه تنها با دارو تحت درمان قرار مي‌گيرند.
به گزارش سرويس «پژوهشي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين پژوهش كه به مدت شش ماه روي بيماران صورت گرفته، اميدوار كننده‌ترين خبر مربوط به درمان پاركينسون تا اين زمان توصيف شده است.
با اين تكنيك جديد ميزان لرزش‌ها، انعطاف ناپذيري و تكان خوردن‌هاي غير ارادي دستها و پاها كاهش پيدا مي‌كند و بيماران امكان مي‌يابند، حداقل به مدت پنج ساعت بيشتر در روز آزادانه حركت كنند؛ اين تحقيق در عين حال نشان دهنده خطرات بيش از حد انتظار اين روش است؛ براي مثال حدود 40 درصد از بيماراني كه اين الكترودهاي مغزي را دريافت مي‌كنند، با عوارض جانبي جدي مانند افتادن‌هاي مكرر كه منجر به آسيب ديدگي مي‌شود مواجه بوده‌اند.
به گفته محققان،‌ بيماران آنقدر احساس بهبودي مي‌كنند كه گاهي يادشان مي‌رود پاركينسون دارند. براي تحقيق روي اين تكنيك دپارتمان جراحي اعصاب در بيمارستان «نيوهاون» در «ييل»، يك تا دو جراحي dbs را در هر ماه روي بيماران مبتلاء به پاركينسون انجام دادند.
برنامه dbs با همكاري و رياست مشترك دكتر بهمن جباري ــ استاد نورولوژي و رييس برنامه پاركينسون بيمارستان نيوهاون ييل ــ و دكتر كنت وايوز ــ استاديار جراحي اعصاب در ييل انجام شد.
دكتر جباري درباره اين تكنيك جديد، مي‌گويد: اكثريت بيماران كه در اين بيمارستان عمل كاشت الكترود در مغز آنها انجام شد به ميزان قابل توجهي از بهبودي در مشكلاتي همچون عدم انعطاف پذيري ماهيچه‌يي و كندي حركتها بهره‌مند شدند.
وي افزود: تقريبا تمام اين بيماران توانستند دوز داروي مصرفيشان را كاهش دهند.
استاد جباري در عين حال تاكيد كرد كه استفاده از اين روش بايد بسيار با دقت صورت گيرد و براي اطمينان از صحت كار وضعيت بيماران بايد مرتبا ارزيابي شود.
براساس بررسي‌ها، بيماراني كه تحت جراحي پيوند الكترود قرار گرفته بودند، مي توانستند روزانه پنج ساعت بيشتر حركت داشته باشند.
يكي از بيماران كه تحت جراحي قرار گرفته بود، دوباره مزيت كاشت الكترود مي‌گويد: دارو براي چهار تا پنج سال كارايي خوبي دارد، اما پس از آن لرزش دستها شديدتر مي‌شود.
به گزارش ايسنا، محققان مي‌گويند: تعداد كمي از افرادي كه جراحي مي‌شوند، حالشان وخيم تر مي‌شود. هزينه جراحي براي كاشت الكترود 60 هزار دلار است در حالي كه هزينه تهيه دارو براي اين بيماري در سال پنج هزار دلار مي‌شود.
پس از جراحي نياز به مصرف دارو تا 23 درصد كاهش مي‌يابد.
يك چهارم از افراد تحت پژوهش بالاي 70 سال داشتند.
در حال حاضر براي بيماري پاركينسون، درمان خاصي وجود ندارد و طبق آمار، بيش از يك ميليون آمريكايي به اين بيماري مبتلا هستند. علت لرزش شديد و انعطاف پذيري شديد دستها و پاها توقف توليد دوپامين در مغز است. اين ماده شيميايي براي حركت بدن مورد نياز است.
دكتر جباري مي‌گويد: در تحقيق جديد بيماران جراحي شده مسن‌تر توانستند حركت‌هاي خود را بهتر كنترل كنند، اما جوانترها بيشتر از اين روش بهره مي‌برند.

[M O B I N]

تشخيص بيماري پاركينسون با استفاده از نور



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]






پرشكان مي گويند با تكنيك جديد مي توان بيماري پاركينسون را در مراحل اوليه تشخيص داد



پژوهشگران بريتانيايي مي گويند نوري كه قدرت آن به اندازه يك لامپ يك ميليون واتي است، مي تواند به تشخيص بيماري پاركينسون در مراحل اوليه اين بيماري كمك كند.

تيم پژوهشگران بريتانيايي دانشگاه كيل، كه در كنفرانس انجمن آمريكايي براي پيشبرد علوم شركت كرده بودند، اظهار مي دارند كه يك سوپر ميكروسكوپ، مي تواند تغييراتي را كه در سلول هاي مغز پيش مي آيد قبل از اينكه بيماري پاركينسون اين سلول ها را از بين ببرد، رديابي كند.

دكتر جوآن كالينگوود، از دانشگاه كيل به شركت كنندگان در كنفرانس گفت اين تكنيك هنوز در مراحل اوليه است ولي نهايتا با استفاده از آن مي توان بيمار را زودتر معالجه كرد.
تشخيص پاركينسون در مراحل اوليه بيماري

دكتر كالينگوود گفت پژوهشگران دانشگاه كيل در پروژه خود از يك شتاب دهنده سينكروتون كه در هارتول در ناحيه آكسفوردشاير بريتانيا راه اندازي شده، استفاده كرده بودند.

دستگاهي كه از آن استفاده مي شود دايره شكل و به اندازه وسعت 5 زمين بازي فوتبال است.

اين دستگاه به ذره ها با سرعتي كه اندكي كمتر از سرعت نور است حمله كرده و آنها را يك جا گرد آورده و به صورت پرتو يا نوري كه قطرش كمتر از يك سلول واحد است، در مي آورد.

با اين تكنيك پژوهشگران مي توانند ميزان آهن را در هر يك از سلول هاي مغز كه در اثر پاركينسون آسيب ديده اند شناسايي كنند.

دكتر كالينگوود مي گويد با استفاده از اين روش آنها توانسته اند نسوج انسان را با چنان دقتي بررسي كنند كه در نتيجه آن تعيين ميزان آهن در داخل و اطراف هر سلول واحد امكان پذير شده است.

وي ابراز اميدواري كرد كه اين يافته ها بتواند به پزشكان در تشخيص علايم اوليه بيماري پاركينسون با استفاده از MRI كمك كند.

دكتر كالينگوود مي گويد: "تشخيص بيماري درمراحل اوليه مهم است زيرا مي دانيم هنگامي كه عوارض شناخته شده بيماري ظاهر مي شود، زماني است كه تغييرات شيميايي باعث مرگ عصب هاي حركتي آسيب پذير شده است."

[Rahe Kavir]

بيماري پاركينسون براي نخستين بار توسط دانشمندي انگليسي به نام دكتر جيمز پاركينسون در سال 1817 ميلادي توصيف شد و از اين‌رو نام او را بر اين بيماري نهادند. بعد از بيماري آلزايمر، پاركينسون معمولاً بيماري مخرب اعصاب به حساب مي‌آيد. پاركينسون يك بيماري مزمن و هميشه در حال پيشرفت است. به‌طوري كه از هر 100 نفر بالاي 60 سال يك نفر به اين بيماري مبتلا مي‌شود. البته افراد جوانتر هم به اين بيماري مبتلا مي‌شوند و تخمين‌ها نشان مي‌دهند كه افراد جوان مبتلا به پاركينسون 5 تا 10 درصد كل اين بيماران را تشكيل مي‌دهند. براساس آمارهاي موجود هم، بيش از 30 هزار بيمار مبتلا به پاركينسون در كشور وجود دارد. امروز ( 12 آوريل) روز جهاني پاركينسون است و ما با دكتر غلامعلي شهيدي، متخصص داخلي مغز و اعصاب در بيمارستان رسول اكرم(ص) در مورد اين بيماري گفت‌وگو كرده‌ايم.

آقاي دكتر، اصلا پاركينسون چه نوع بيماري‌ است؟
پاركينسون بيماري است كه با لرزش، سفتي عضلاني و كندي حركت مشخص مي‌شود كه اين علائم در مراحل پيشرفته بيماري بيشتر خودشان را نشان مي‌دهند. لرزش هم در بيماران ‌گاهي خيلي شديد و ناتوان‌كننده است.

اين بيماري فقط مخصوص افراد مسن است؟
متأسفانه پاركينسون به‌عنوان بيماري افراد مسن شناخته شده در حالي كه نسبت جمعيت و افزايش جمعيت جوان باعث شده اين بيماري در بين جوانان نيز شيوع بالايي داشته باشد. آمارها نشان مي‌دهند كه 25 درصد اين بيماران در سن 50 سال و كمتر از 15 درصدشان زير 40سال هستند.

چه علائم ديگري ممكن است نشان‌دهنده وجود پاركينسون باشد؟
بيمار معمولاً يك سري از علائم ديگر را دارد كه اين علائم تشخيص بيماري را مشكل‌تر مي‌كنند. بيمار ممكن است با درد دست، شانه، اندام فوقاني و... مراجعه كند و حتي ممكن است بارها با اين دردها به ارتوپد مراجعه كرده باشد، ولي در معاينه مغز و اعصاب مشخص مي‌شود كه اين بيمار كندي و فقر حركتي دارد و ماه‌ها پس از اينكه داروهاي مسكن را به‌صورت متفرقه مصرف كرده، تشخيص پاركينسون در او مسجل مي‌شود. علاوه بر اين علائم افسردگي نيز در 30 تا 40 درصد اين بيماران ديده مي‌شود.

پاركينسوني‌ها از نظر بهداشت غذايي چه مشكلاتي دارند؟
از نظر بهداشت غذايي كندي هضم و يبوست يكي از عوارض اين بيماري است، بنابراين توصيه مي‌شود از غذاهايي كه حجم زياد، سبزيجات و فيبر زياد دارند استفاده كنند و از مصرف غذاهاي كم حجم بپرهيزند.

علت خاصي براي اين بيماري شناخته شده است؟
بعضي از انواع پاركينسون ژنتيك است. البته پاركينسون ژنتيك كه با يك ژن منتقل مي‌شود بسيار نادر است. اكثريت اين بيماران توارثي نيستند، ولي اين به آن معنا نيست كه زمينه خانوادگي در ابتلا به آن نقشي نداشته باشد.

دارو چقدر مي‌تواند در درمان پاركينسون مؤثر باشد؟
نقش دارو در كنترل بيماري بسيار مؤثر است، اما بايد بگويم هنوز درمان پيشگيري كننده‌اي براي پاركينسون شناخته نشده است و تا زماني كه بيمار واقعاً علامت عمده‌اي ندارد نبايد از داروهاي اصلي استفاده شود. درصورتي كه علائم بيمار به حدي رسيد كه در فعاليت‌ها و كارهاي روزمره برايش ايجاد مشكل كرد از آگونيست‌هاي گيرنده دوپامين مثل لوودوپا بايد استفاده كرد. چون پاركينسون به‌علت فقر دوپامين ايجاد مي‌شود.

[M O B I N]

پاركينسون؛ زلزله‌اي در بدن
علائم و عوامل خطر

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


بيماري پاركينسون، جزو گروهي از بيماري‌هاي عصبي است كه در اصطلاح، اختلالات سيستم حركتي ناميده مي‌شوند.

سابقه اين بيماري به 5000 سال پيش از ميلاد مسيح برمي‌گردد.

اين بيماري اولين بار در سال 1817 توسط "جيمز پاركينسون" به نام "فلج لرزشي" خوانده شد. از آنجا كه جيمز تلاش‌هايي در زمينه شناخت علايم اوليه اين بيماري انجام داد، اين بيماري به نام وي خوانده شد.

در يك مغز طبيعي، بعضي از سلول‌هاي عصبي، ماده اي شيميايي به نام "دوپامين" توليد مي‌كنند كه يك انتقال دهنده پيام عصبي در مغز است و موجب حركات نرم و مناسب ماهيچه‌ها مي‌شود. در بيماران مبتلا به پاركينسون بيش از 80 درصد سلول‌هاي توليدكننده دوپامين از بين مي روند يا دچار اشكال مي شوند. همين مساله موجب مي‌شود فرد در كنترل حركات ماهيچه‌اي خود با مشكل روبرو شود.

علائم اوليه بيماري مي‌تواند خفيف باشد و گاهي اوقات بيماران به آن اهميت نمي‌دهند، يا آن را جزو كهولت سن مي‌دانند، اما به مرور زمان علائم بيماري تشديد مي‌شود.
عوامل خطر

افزايش سن: هر چند تعداد اندكي از موارد اين بيماري در جوانان ديده شده است، اما عمده بيماري به اواسط و اواخر زندگي مربوط مي‌شود و اين خطر با افزايش سن بيشتر مي‌شود.

جنس: احتمال ابتلاي مردان به پاركينسون بيشتر از زنان است. علل احتمالي آن مي‌تواند مواجهه بيشتر مردان با عوامل خطري چون توكسين‌ها (سموم) و ضربه مغزي باشد. يك تئوري ديگر اين است كه استروژن (هورمون زنانه) مي‌تواند اثر حفاظتي روي عصب داشته باشد.

سابقه خانوادگي: در صورت ابتلاي خويشاوندان نزديك به پاركينسون، احتمال ابتلاي فرد بيشتر مي‌شود.

علائم اوليه بيماري مي‌تواند خفيف باشد و گاهي اوقات بيماران به آن اهميت نمي‌دهند، يا آن را جزو كهولت سن مي‌دانند، اما به مرور زمان علائم بيماري تشديد مي‌شود.

كاهش سطح استروژن: زنان يائسه اي كه از هورمون استفاده نمي‌كنند و آنهايي كه رحم خود را با عمل برداشته اند، در معرض خطر بيشتري براي ابتلا به پاركينسون قرار دارند.

شغل كشاورزي: تماس با مواد سمي محيطي مانند آفت‌كش‌ها و علف هرزكش‌ها شما را در معرض خطر بالاتري قرار مي‌دهد. بعضي از اين مواد سمي، توليد دوپامين را مهار مي‌كنند.

عوامل ژنتيكي: تحقيقات نشان داده است كه ژن آلفا سينوكلئين ممكن است در ايجاد بيماري موثر باشد و افرادي كه اين ژن در آنها فعال‌تر است، 5/1 برابر در معرض خطر بيشتري براي ابتلا به پاركينسون قرار مي‌گيرند.

ضربه به سر: مطالعات جديد نشان داده‌اند بين آسيب به سر، گردن يا مهره‌هاي گردني و ابتلا به بيماري پاركينسون ارتباط وجود دارد. مطالعه‌اي كه در سال 2007 روي 60 بيمار مبتلا به پاركينسون انجام شد، مشخص كرد همه آنها به نوعي سابقه ضربه به سر يا گردن را دارند.
علائم و نشانه‌ها

پاركينسون، سيستم عصبي مركزي را درگير مي‌كند و باعث كاهش توانايي مغز در هماهنگي حركات مي‌شود. مغز، تمام تلاش خود را براي فرستادن پيام عصبي انجام مي دهد، اما در واقع ترجمه اين پيام دچار اشكال است. اين اختلال موجب بروز علائمي مي‌شود كه در قسمت زير آمده اند:

لرزش: زودرس‌ترين علامت قابل تشخيص است. معمولا از يك محل مانند انگشت يا دست شروع مي‌شود. به مروز زمان پيشرفت مي‌كند و كل بازو را مبتلا مي‌كند.

لرزش‌ها معمولا هنگامي كه اندام در وضعيت استراحت يا بدون تكيه‌گاه است رخ مي‌دهد.

لرزش ممكن است در لب‌ها، پاها يا زبان نيز ديده شود.

كندي حركت: حركت فرد بسيار آهسته مي‌شود و به مرور زمان ماهيچه‌ها به طور تصادفي دچار افت حركت مي‌شوند.

سفتي ماهيچه: معمولا در پاها يا گردن آغاز مي‌شود. اين ماهيچه‌ها بسيار خشك مي شوند.

در صورت گرفتاري ماهيچه ‌هاي صورت، چهره فرد به صورت ماسك درمي‌آيد.

مشكلات گوارشي: هضم غذا كند مي‌شود، بنابراين شخص با كاهش انرژي و يبوست مواجه مي‌شود.

افسردگي: پاركينسون موجب تغييرات شيميايي در مغز مي‌شود كه ممكن است به افسردگي بيانجامد.

فشار خون پايين: كه خود موجب سبكي سر و غش مي شود.

حساسيت به دما: احساس دما دچار تغيير مي‌شود كه به صورت گرگرفتگي و تعريق بيش از حد بروز مي‌كند.

ناراحتي پاها: بعضي از بيماران از احساس سوزش در پاها و گرفتگي عضله شكايت مي‌كنند.

اختلال تعادل: كه پيشرونده است و فرد را در معرض زمين‌خوردگي قرار مي‌دهد.
بيماري كه تشخيص آن دشوار است
يك آزمايش مشخص به تنهايي براي تشخيص پاركينسون وجود ندارد. تشخيص پاركينسون در مراحل اوليه بسيار دشوار است. بعضي از علائم بيماري با فرآيند طبيعي كهولت سن اشتباه گرفته مي‌شوند، مانند علائمي چون لرزش دست ها، اختلال در نوشتن و تغيير در قدم برداشتن.
يكي از روش‌هاي تشخيصي، آزمون ژنتيك است. آزمون ژنتيكي، امكان مشاوره ژنتيك را براي والدين فراهم مي‌كند و آنها مي‌توانند متوجه شوند كه آيا حامل ژن جهش يافته هستند يا نه و چقدر احتمال دارد كه آن را به فرزند خود انتقال دهند.
روش‌هاي تصويربرداري مغزي مانند SPECT و PET مي‌توانند ما را در تشخيص اين بيماري ياري دهند.
افراد مبتلا به پاركينسون دچار اختلال در سيستم بويايي مي‌شوند، بنابراين در بعضي موارد مي‌توان با تست بويايي پاركينسون را تشخيص داد.
سيستم اتونوم در بدن مامور تنظيم فعاليت‌هايي چون فعاليت قلب، تنفس و گوارش است. علاوه بر آن در ترشح بزاق، گشاد شدن مردمك‌ها، ترشح ادرار و ... نيز موثر است. آزمون سيستم اتونوم معمولا شامل ارزيابي تنفس، ضربان قلب، رفلكس‌ها و پاسخ به تغييرات دما مي‌شود. نتايج غيرطبيعي در اين آزمون مي‌تواند ما را به سمت پاركينسون هدايت كند.
زندگي با پاركينسون
انكار بيماري، عصبانيت و دوري از فعاليت‌هاي اجتماعي ممكن است در مبتلايان به پاركينسون ديده شود. غيرطبيعي نيست كه اين افراد از مراجعه به پزشك امتناع كنند، يا داروهايشان را مصرف نكنند.
تبديل شدن از يك فرد طبيعي و مستقل به يك بيمار با بيماري پيشرونده و مزمن براي بيماران قابل قبول نيست و به همين دليل بسياري از افراد، بيماري خود را انكار مي‌كنند.
مساله وقتي وخيم‌تر مي‌شود كه بيمار متوجه شود بيماري وي به طور كامل درمان نمي‌گردد و از علائم بيماري خلاص نمي‌شود. در اين حالت بهترين راه، كنار آمدن با بيماري است.
بهتر است اين افراد شغل‌هايي را انتخاب كنند كه بيشتر كار را بتوان در منزل انجام داد، يا از شغل‌هاي پاره‌وقت استفاده كنند.
همچنين اين افراد بايد به طور مداوم توسط پزشك ويزيت شوند. عضويت در گروه‌‌هاي حامي بيماران مبتلا به پاركينسون از نظر روحي و رواني كمك شاياني به اين افراد مي‌نمايد.
راه‌هايي براي بهبود علا‌ئم بيماري
هر چند بيماري پاركينسون درمان ندارد، اما مصرف بعضي از داروها يا بعضي روش‌هاي جراحي، وضعيت زندگي شخص را بهبود مي‌بخشد.
لوودوپا شاخص‌ترين دارويي است كه مورد استفاده قرار مي‌‌گيرد. اين دارو در مغز به دوپامين تبديل مي‌شود.
سگلين، يك مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز B است. مهار اين آنزيم موجب جلوگيري از شكسته شدن دوپامين شده و نيمه عمر آن را در مغز افزايش مي‌دهد.
داروهاي آنتي كولينرژيك نيز موجب كاهش علائمي چون لرزش و آبريزش از دهان مي‌شوند.
در مواردي كه بيماري بسيار شديد باشد، يا اين كه عوارض داروها براي فرد غيرقابل تحمل باشد، از درمان‌هاي جراحي استفاده مي‌شود.
در پاليدوتومي قسمتي از مغز كه شامل سلو‌ل‌هاي كنترل‌كننده حركات هستند تخريب مي‌شود و موجب كاهش 70 تا 90 درصدي در حركات غيرارادي فرد مي‌شود.
تحريك عميق مغز‌ (DBS) روشي است كه در آن يك الكترود فلزي كوچك در مغز كار گذاشته مي‌شود. اين الكترود به يك ژنراتور كوچك كه زير پوست سينه ي فرد قرار مي‌گيرد متصل است و از طريق ژنراتور، پالس‌هايي به مغز فرد فرستاده مي‌شود. اين روش در كنترل عوارض دارو بسيار موثر است.
هر كدام از اين داروها و روش‌هاي جراحي، عوارض جانبي خاص خود را دارند و بايد روشي انتخاب شود كه بهترين فايده را براي بيمار داشته باشد.
دكتر امير شيرواني

[M O B I N]

ورزش و پاركینسون
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

پاركینسون یك بیماری عصبی است كه در آن حركات بدن تحت تاثیر قرار می‌گیرد و فرد دچار اشكالاتی در راه رفتن، صحبت كردن، بلع و تعادل می‌شود. ورزش می‌تواند به تحرك این بیماران كمك كند.
برخی از پزشكان فیزیوتراپی، تمریناتی برای تقویت عضلات و ایجاد تون مناسب در عضلات تجویز می‌كنند. این عمل موجب می‌شود تا عضلاتی كه كمتر استفاده می‌شوند و دچار خشكی و سفتی شده اند تا حدودی قابلیت حركت كافی را به دست آورند.
البته ورزش سیر پیشرونده‌ی بیماری را متوقف نمی‌كند اما باعث افزایش نیروی بدنی می‌شود و ناتوانی فرد را كمتر می‌كند. همچنین ورزش موجب افزایش تعادل فرد می‌شود و به فرد كمك می‌كند تا بر مشكل عدم تعادل خود غلبه كنند و بهتر راه برود. به علاوه می‌توان با ورزش عضلات خاصی را تقویت كرد تا فرد بتواند بهتر صحبت كند و بلع را انجام دهد. و نیز ورزش احساس روانی خوبی ایجاد می‌كند و از نظر روانی برای فرد مفید است.

چه ورزشی مناسب است؟

هر نوع ورزشی كه انجام می‌دهید باید مطمئن باشید كه تحرك كافی را برای عضلات ایجاد كند، قلب شما سریعتر خون را پمپ كند و بتوانید آن را هر روز انجام دهید.
پیاده روی، جاگینگ (پیاده روی سریع)، نرمشهای كششی، شنا و سایر فعالیتهای بدنی راه فوق العاده‌ای برای غلبه كردن بر لرزش اندامها و خشكی عضلات است و ممكن است روند تغییراتی كه در بیماری پاركینسون روی می‌دهند را آهسته كند.
اگر ورزش مناسبی را در برنامه‌ی روزانه‌ی خود بگنجانید و آن را ادامه دهید، احساس بهتری خواهید داشت، وزن خود را در شرایط مناسبی حفظ می‌كنید و شبها بهتر می‌خوابید.
قبل از شروع برنامه‌ی ورزشی با پزشك خود مشورت كنید و هنگامی‌كه احساس خستگی می‌كنید ورزش نكنید.
برخی از ورزشهایی كه توصیه می‌شوند شامل این موارد هستند:

* پیاده روی روزانه

* یوگا

* نرمشهای كششی ملایم

* چی یی

یوگا به این دلیل كه حركات آهسته‌ای دارد برای بیماران پاركینسونی ایده‌آل است.

چی‌یی یك ورزش چینی برای تنفس عمیق است كه میزان اكسیژن خون را افزایش می‌دهد و از افسردگی فرد می‌كاهد.

برای انجام این ورزش روی یك صندلی بنشینید و به پشتی صندلی تكیه كنید. كف پاها باید روی زمین قرار داشته‌باشند.

هر دو بازو را به طرف سقف ببرید، از طریق بینی دم عمیق انجام دهید. نفس خود را حبس كنید، دستها را مشت كنید و عضلات بازو را منقبض كرده و به آنها فشار بیاورید.

سپس به آرامی‌ از طریق بینی بازدم را انجام دهید و طی 6 ثانیه بازوها كه هنوز سفت و منقبض هستند را تا روی قلب پائین بیاورید به طوری كه بازوها روی سینه روی هم قرار بگیرند. چانه‌ی خود را پائین بیاورید. با 4 نفس كوتاه ریه ها را كاملاً پر كنید تا احساس كنید كه قفسه‌ی سینه كاملاً منبسط شده‌است. چند ثانیه صبر كنید و سپس به آرامی ‌بازدم را انجام دهید. این تمرین را چند بار در روز انجام دهید و بر روی ریتم و عمق هر تنفس تمركز كنید.

اگر لرزش و رعشه در بازوها یا سر مانع انجام این حركات می‌شوند بر روی تنفس تمركز كنید.
سعی كنید به تعداد 5- 4 تنفس در دقیقه برسید. انجام این تمرین را به 5 دقیقه در طول روز محدود كنید.

[wichidika]

پزشکان فرانسوی از ارتباط بین پارکینسون و آفت کش ها خبر دادند
خبرگزاری فارس: پزشکان فرانسوی گفتند که بین بیماری پارکینسون و استفاده کشاورزان از آفت کش ها ارتباط وجود دارد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
به گزارش خبرنگار اجتماعی فارس به نقل از خبرگزاری خاورمیانه، ایو کاسیه پزشک متخصص بیمارهای شغلی فرانسه بیماری پارکینسون را در ردیف بیماریهای شغلی بویژه برای کشاورزان قرار داده زیرا ارتباط بین این بیماری و آفت کش های مورد استفاده کشاورزان ثابت شده است.
کاسیه گفت: آفت کش لاسو که از سال 2007 میلادی از بازارهای فرانسه جمع آوری شده است به همراه بنزن که مسبب سرطان است از جمله این آفت کش ها به شمار می رود.
گزارش های پزشکی حاکی است که آثار و عوارض این آفت کش ها بعد از 10 الی 20 سال از استفاده آن خودش را نشان می دهد.
استفاده از حشره کش ها همچنین به جنین انسان آسیب می رساند به گونه ای که این ترکیبات حاوی موادی هستند که سیستم عصبی حشرات را مورد حمله قرار می دهند و باعث مرگ آنها می شوند. در سه ماهه اول حاملگی سیستم عصبی در جنین بسرعت در حال رشد است و باید در این دوران از استفاده هر گونه حشره کش و ضد آفت جلوگیری شود و در ماههای دیگر هم زنان باردار تا حد ممکن نباید با این ترکیبات تماس داشته باشند.
قرص‌ های حشره ‌کش همان‌ طور که روی اعصاب حشرات اثر می ‌گذارند، می ‌توانند به مرور زمان روی اعصاب پاراسمپاتیک انسان هم تاثیر بگذارند.
پودرهای حشره ‌کش یا بخارهایی که از قرص ‌های حشره‌ کش ساطع می‌ شوند، می‌ توانند به ریه افراد راه یابند و با اثر گذاشتن روی سیستم عصبی و ایجاد اختلال در کارکرد آن، باعث خس‌ خس سینه و تنگی نفس شوند.
حتی افراد سالمی که زیاد در معرض این‌ گونه مواد قرار دارند، ممکن است گرفتار سرفه‌ های شدید یا حمله آسم شوند و به همین خاطر هم هست که بیشتر کشاورزان و افرادی که در کارخانه و تولید مواد حشره‌ کش کار می ‌کنند، از ناراحتی ‌های ریوی و آلرژی ‌های شدید رنج می‌ برند.
ماده موثر و آلرژی‌ زایی که در قرص یا اسپری‌ های حشره‌ کش وجود دارد، می ‌تواند سبب تورم، قرمزی، خارش، درد یا تاول پوستی شود.
انتهای پیام/