PDA

نسخه کامل مشاهده نسخه کامل : مقایسه‌ میزان حقوق در 11 کشور



V E S T A
26-06-2013, 16:03
سازمان جهانی کار جدول مقایسه‌ای میزان دریافت حقوق در 11 کشور را منتشر کرد.

به گزارش مهر، به تازگی سازمان جهانی کار گزارشی از وضعیت حقوق و دستمزد ماهیانه 10 کشور جهان منتشـر کرد که براساس بررسی ها و مطالعات صورت گرفته در سال 2010 میلادی بوده است.

در این گزارش وضعیت دستمزد ماهیانه شاغلان در برخی کشورها اعلام شده است.

بر اساس جدولی که سازمان جهانی کار برای وضعیت دستمزدهای ماهیانه کارگران در 10 کشور دنیا ارائه کرده اسـت، هر فرد اندونزیـایی با وضعیت سال 2010 ماهیـانه 250 دلار درآمد دارد که با قیمت

امروز دلار آزاد در بازار ایران این رقم معادل 800 هزارتومان و با دلار سال 88 به میزان 250 هزار تومان بوده است.

هرچند میزان درآمد افراد در هر کشوری با میزان هزینه ها و قیمتها در آن کشورها دارای تطابق نسبـی است و نمی تـوان چنین تصـور کرد که افـراد سـاکن در کشـورهای دیگر تنها درآمـدهای به مراتب

بالاتری از کارگران ایرانی دارند (با اینکه در مقایسه با ریـال ایران ارقـام درآمـدی بالایی نیز در برخی کشورها دیده می شود) اما هزینه های آنها نیز با یک کارگـر ایرانی متفاوت است، با این حال مقایسـه

ظاهری درآمدهای ماهیانه برخی کشورها مانند ترکیه که در همسایگی ایران قرار دارد با کارگران ایرانی قابل توجه است.

آیا درآمدها با هزینه متناسب است؟

طبق گزارش ILO در سال 2010 هر فرد ترکیه ای ماهیانه 1400 دلار درآمد داشته که با دلار 3200 تومانی امروز بازار ایران، این میزان معادل 4 میلیون و 480 هزارتومان در هر ماه و با دلار آن سال به میزان

1 میلیون و 400 هزارتومان بوده است. همچنین میزان درآمد افراد در پرو و مکزیک نیز ماهیانه 600 دلار معادل 1 میلیون و 920 هزارتومان در سال 92 برآورد شده است.

یک فرد چینی طبق آمارهای سال 2010 در هر ماه 700 دلار درآمد داشته که به ریـال امروز ایـران 2 میلیون و 240 هزارتومـان و با ریال آن روز نیز 700 هزارتومـان می شود. در این میـان، در کشـوری مانند

آمریکا معادل 3 هزار و 400 دلار یا 10 میلیون و 880 هزارتومان است.

در ایران نرخ آزاد دلار در سال 88 به میزان 1000 تا 1100 تومان بوده است که بر اساس حداقل دستمزدهای تعیین شده در سال های 88 و 89 رقمی بین 239 تا 303 دلار در ماه بوده است. البته این ارقام

بر مبنای حداقل دستمزدها محاسبه شده و می تواند تا 3 برابر و در مواردی خاص بیشتر نیز افزایش داشته باشد.

با این حال، به دنبال نوسانات نرخ ارز در سال گذشته و به تبع آن سه برابر شدن نرخ دلار، هر کارگر ایـرانی ماهیانه 152 دلار (487هزارتومـان بر مبنـای دلار 3200 تومانی بازار آزاد) حقوق دریافـت می کند.

کارشناسان بازار کار می گویند این رقم در بالاترین حد برای کارگران و مشمولان قانون کار می تواند تا 3 برابر نیز افزایش داشته باشد.

افت درآمد ماهیانه کارگران بر مبنای دلار

حمید حاج اسماعیلی با بیان اینکه بیشتر کارگران و مشمولان قانون کار در ایران به میزان حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار و یا ارقامی نزدیک به آن را دریافت می کنند،گفت: درصد شاغلانی که

ارقام چند برابر حداقل دستمزد در ماه دریافت کنند پایین است و در برخی رشته ها و مشاغل خاص ممکن است اتفاق بیافتد.

کارشناس بازار کار اظهار داشت: هرچند در برخی کشورها ممکن است درآمدها بالا باشد اما افراد به همان نسبت نیز هزینه می کنند اما در مورد ایران مسئله مهـم این است که کارگران تنـها یک سوم

دستمزدهای واقعی خود را دریافت می کنند.

مکانیسم ناکارآمد تعیین مزد

حاج اسماعیلی ادامه داد:این موضوع دلایل گوناگونی دارد که می توان به عدم تمکین کارفرمایان به پرداخت دستمزد بالاتر و عدم تناسب دستمزدها با بهره وری نیروی کار اشاره کرد.متاسفانه پرداخت

دستمزدها در ایران مکانیسم ناکارآمدی دارد. وی افزود: در برخی از کشورها مانند ژاپن به نیروی کار توجه بالایی صورت می گیرد و در کشوری مانند چین به دلیل بالا بودن تعداد نیروی کار، این کشـور با

نیروی ارزان قیمت مواجه است. در ایران به دلیل حضور دولت در همه بخش ها، امکان استفاده از توانمندی های افراد وجود ندارد و افراد از دستمزدها راضی نیستند.

نماینده کارگران در هیئت حل اختلاف گفت: در ایران با وجود اینکه نیروی کار بخش خصوصی 2 برابر تعداد شاغلان در بخش های دولتی است، اما دولت نه تنها برای آنها برنامه ای ندارد و حمایت نمی کند

بلکه چندان اهمیتی نیز قائل نیست.




جدول میانگین دستمزد ماهیانه 10 کشور در 2010
(ارقام به دلار)


کشور
دستمزد ماهیانه


ایران
239 تا 303


اندونزی
250


مکزیک
600


پرو
600


چین
700


مصر
700


ترکیه
1400


پرتغال
1600


آفریقای جنوبی
2400


آلمان
2800


آمریکا
3400



جامعه خبری تحلیلی الف

NorthBridge
26-06-2013, 17:41
اینجور مقایسه ها همونطور که توی متن گفته شد اصلاً به نتیجه گیری درستی ختم نمیشه
نسبت درآمد/هزینه بهتره گفته بشه
مثلاً در سوئد که بلحاظ پیروی از اقتصاد راه سوم (سوسیال دموکراسی = توزیع عادلانه ی ثروت جامعه بین همه حتی بیکاران) در زمینه ی رفاه اجتماعی موقعیت کم نظیری داره، کف هزینه های زندگی 9000 کرون هست (به پول ایران 3.6 میلیون ت)

از این گذشته خیلی از اقتصاددانهای ایرانی مخصوصاً اونهایی که در دولتهای 1368 تا 1384 تصمیم گیرنده بودند مخصوصاً در سازمان کذایی برنامه و بودجه اصلاً معلوم نیست در فضا سیر و سیاحت میکنند یا در تئوریهای دو قرن قبل یا ....
برای نمونه تا صحبت افزایش درامد همین اقشار محروم حقوق بگیر که در مقاله شده میشه همون به اصطلاح اقتصاددانها دادشون درمیاد که تزریق پول به جامعه نکنید که تورم افزایش پیدا میکنه ! یکی به این حضرات نیست بگه چرا از میلیارد میلیارد هزینه های بیخود دولتها نمیزنید تا تورم افزایش پیدا نکنه؟!
یا چرا مثل کشورهای سوسیال-سرمایه داری مالیات افراد ثروتمند رو بالا نمی برید و در عوض کمک به اقشار آسیب پذیر نمیکنید و فقط به اقشار حقوق بگیر (کارگر،کارمند، و...) که همیشه دم دست تر و محرومتر از بقیه هستند زورتون میرسه؟
با پیروی از این نوع سیاستهای اقتصادی کج دار و مریض نتیجه میشه همین آماری که در این مقاله هم بهش اشاره شد ضمن اینکه هنوز واقعاً روشن نیست کشور ایران پیرو کدوم مکتب اقتصادی هست که با ظهور هر دولتی، سیاستها بکلی عوض میشه مثل کارتون زیر

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]