PDA

نسخه کامل مشاهده نسخه کامل : این روزهای سگی‌ ...



Ice Pain
03-02-2013, 03:02
می‌ دانم که حالتان احیانا به هم میخورد از اینجور حرفهای غم بار که این روزها در نت زیاد شده اما این حال و روز ماست ...

راستش نه عادت به نوشتن دارم و نه سوادش را اما احساس میکنم باید یک جوری خودم را خالی کنم احساس میکنم حرفهای ناگفته
و تلنبار شده در دل لعنتی ام مغزم را دارد داغون میکند اه که امشب چه شب سگی ایست! چقدر امشب دلخورم از همه چیز چقدر
نا امیدم ... سخت و غم انگیز است که به این وضع ننگین عادت کرده ام سالهاست که یک شب خواب آرامی نداشته ام و مدتیست
که کابوس دیدن هم برایم عادت شده فریاد کشیدن و از خواب پریدن عاصی ام کرده دلم به حال مادرم هم میسوزد انگار دارم جلوی
چشمش نابود میشوم و او هم نه میتواند کاری کند و نه میداند چه مرگم است! یک شب هم که ساعت 12 و نیم میرم تا زودتر بخوابم
خوابم نمیبرد اولش به موسیقی پناه میبرم و بعد که میبینم نه مغزم آرام نمیشود دوباره میایم این کامپیوتر را روشن میکنم تا چند
ساعت دیگر بیایم به اینترنت تا بلکه بعد خوابم بگیرد و بروم کله مرگم را بگذارم.

ادامه دارد .... (اگه میخواستم بعدا میام ادامه میدم و میگم دلم از چی ها پره و چرا .....)


همه با آینه گفتم آری

همه با آینه گفتم که خموشانه مرا می پائید

گفتم ای آینه با من تو بگو

چه کسی بال خیالم را چید؟

چه کسی صندوق جادوئی اندیشه ی من غارت کرد؟

چه کسی خرمن رویایی گل های مرا داد به باد؟

سر انگشت بر آینه نهادم پرسان:

چه کسی آخر چه کسی کشت مرا؟

که نه دستی به مدد از سوی یاری برخواست

نه کسی را خبری شد نه هیاهویی در شهر افتاد

آینه

اشک بر دیده به تاریکی آغاز غروب

بی صدا بر دلم انگشت نهاد:

چه کسی کشت مرا؟