>>> تـازه های اخـترشـنــاسـی, نجوم و فیزیک <<<

[Hasan.M]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]بدن فضانوردانی که برای چند ماه در فضا اقامت داشته اند به اندازه بدن یک فرد 80 ساله ضعیف می شود.به گزارش خبرگزاری مهر، محققان آمریکایی پس از نمونه برداری از بافتهای ماهیچه های ساق پای ساکنان ایستگاه فضایی بین المللی موفق به کشف این موضوع شدند که میزان ظرفیت فعالیتهای فیزیکی فضانوردان ساکنان ایستگاه فضایی بین المللی پس از 6 ماه اقامت در فضا در حدود 40 درصد کاهش پیدا می کند.
این میزان ضعف با اینکه فضانوردان 30 تا 50 ساله به صورت ناگهانی به سن 80 سالگی رسیده و بدن آنها به همان میزان تحلیل برود، برابری می کند.
این تحلیل رفتن جسمانی در حالی رخ می دهد که ساکنان ایستگاه به صورت منظم به ورزش روزانه می پردازند. در حال حاضر ایستگاه فضایی به دو دستگاه تردمیل و یک دوچرخه ثابت مجهز است.
دانشمندان از تاثیر مخرب بی وزنی طولانی مدت بر روی سلامت ماهیچه های اسکلتی فضانوردانی که در آینده در سفر به مریخ حضور خواهند داشت، ابراز نگرانی کردند.
بر اساس محاسبات ناسا رسیدن به مریخ 10 ماه زمان می برد و با حساب اقامتی یک ساله بر روی این سیاره، کل سفر در حدود سه سال به درازا خواهد کشید.
پروفسور "رابرت فیتز" از دانشگاه "مارکوئیت" می گوید یافته اصلی مطالعات وی و همکارانش این است که اقامت طولانی مدت در شرایط خلا و بی وزنی منجر به تحلیل اساسی توده ای از فیبرهای ماهیچه ای، قوا و نیروی جسمانی خواهد شد و ورزش سخت نیز از محافظت از فیبرها و ماهیچه های بدن در این شرایط عاجز است و به این شکل توانایی ساکنان ایستگاه در انجام فعالیتهای سنگین با خطری جدی رو به رو است.
به اعتقاد فیتز در صورتی که فضانوردان امروز رفتن به مریخ را مورد آزمایش قرار دهند، بر روی مریخ برای انجام کارهای بسیار ساده حتی به تن کردن لباسهای فضایی با مشکل مواجه خواهند شد.
بی وزنی طولانی مدت بر روی ماهیچه های اصلی و مهمی از قبیل ماهیچه های پا اثر گذاشته و 50 درصد از قدرت آن را تحلیل می دهد.
طی این مطالعه 9 فضانورد آمریکایی و روسی قبل و بعد از اقامتی 180 روزه در فضا مورد آزمایش قرار گرفتند و نتایج نشان دادند تحلیل قابل توجه در بدن فضانوردان در اثر از بین رفتن بافتهای ماهیچه ای رخ داده است.
حتی آغاز ماموریت فضایی در شرایط فیزیکی عالی نیز نمی تواند به فضانوردان کمکی کند زیرا فضانوردانی که قبل از سفر از شرایط بدنی و ماهیچه ای عالی برخوردار بودند، پس از بازگشت با کاهش توانایی و بافت ماهیچه ای قابل توجهی مواجه شدند.
با این همه دانشمندان اعتقادی به متوقف کردن برنامه های سفرهای طولانی مدت فضایی ندارند. بلکه بر این باورند با بهبود برنامه های ورزشی فضانوردان و تجهیز بهتر ایستگاه فضایی برای محافظت از ماهیچه های بدن انسانها، می توان همچنان به پیش بردن برنامه های سفرهای طولانی مدت فضایی فکر کرد.
بر اساس گزارش تلگراف، ناسا و آژانس فضایی اروپا باید جایگزینی برای شاتلهای بازنشسته ناسا فراهم کنند و از این رو 6 سرنشین کنونی ایستگاه فضایی باید 6 تا 9 ماه در ایستگاه اقامت داشته باشند.
منبع :مهر

[Hasan.M]

سیاره نپتون امروز 20 آگوست 2010 زمانی که با زمین و خورشید در یک خط مستقیم قرار بگیرد برای اولین بار پس از 164 سال در مقابل خورشید قرار خواهد گرفت.به گزارش خبرگزاری مهر، این تقابل از آن جهت اهمیت دارد که طی آن نپتون به موقعیتی باز می گردد که در زمان کشفش در سال 1846 قرار داشت، به بیانی دیگر نپتون پس از 164 سال سفری کامل به دور خورشید را به پایان می رساند.
به صورت اتفاقی تقابل سال 1846 نیز در روز 20 آگوست رخ داده است، با این وجود در آن سال سیاره نپتون تا یک ماه پس از تقابل یعنی تا 23 ماه سپتامبر کشف نشد.
کشف سیاره نپتون از سابقه جالبی برخوردار است.
سیاره اورانوس در سال 1781 به صورت اتفاقی توسط "سر ویلیام هرشل" و طی جستجوهای وی در میان اجرام اعماق آسمان کشف شد. با گذشت زمان اخترشناسان دریافتند موقعیت اورانوس آنچنان که پیش بینی کرده بودند، نیست و گمانه زنی ها درباره وجود سیاره ای دیگر که نیروی گرانشش بر روی حرکات اورانوس تاثیر می گذارد آغاز شد.
در اواسط دهه 1840 مردی انگلیسی به نام "جان کوچ آدامز" و مردی فرانسوی به نام "اوربین لو وریه" به صورت جداگانه موقعیت این سیاره جدید و احتمالی را بر اساس تاثیر آن بر روی اورانوس محاسبه کردند اما هر دو این افراد در جلب توجه اخترشناسان رصد کننده برای جستجوی سیاره ناموفق ماندند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در نهایت اخترشناس آلمانی "یوهان گال" موقعیت تخمینی سیاره احتمالی را رصد کرد و موفق به دیدن نواری آبی-سبز از سیاره شد که به تدریج به سیاره نپتون شهرت پیدا کرد. روز کشف نپتون 23 سپتامبر 1846 بود و افتخار کشف این پدیده نجومی به هر سه اخترشناسی که در کشف آن سهیم بودند داده شد.
در واقع "گال" اولین فردی نبود که نپتون را رصد کرد، این افتخار نمی تواند به هیچ کس دیگری به جز گالیله برسد که دو بار در 28 دسامبر 1612 و 27 ژانویه 1613 نپتون را رصد کرده بود اما آن را با یک ستاره به اشتباه گرفته بود.
برای تقریبا یک قرن، نپتون دورترین سیاره از خورشید شناخته می شد و این افتخار را زمانی از دست داد که سیاره پلوتون در سال 1930 کشف شد. اما اکنون اتحادیه بین المللی اخترشناسی با عزل پلوتون از مقام سیاره بودن، افتخار پیشین نپتون را به او بازگردانده است.
بر اساس گزارش ان بی سی، به دلیل 30 واحد نجومی فاصله از خورشید، هر واحد نجومی برابر فاصله خورشید تا زمین است و به دلیل قطر کوچک و 49 هزار و 560 کیلومتری، سیاره نپتون در تلسکوپهای آماتوری بسیار کمرنگ و کوچک دیده می شود و برای دیدن آن در روزهای آینده به یک دوربین دو چشمی یا یک تلسکوپ کوچک نیاز خواهید داشت.

منبع :مهر

[saeeddz]

مطالعات جديد ناسا روي انرژي تاريك به اين نتيجه رسيده است كه كائنات تا ابد گسترش خواهد يافت.

به گزارش سرويس علمي ايسنا، دانشمندان ناسا در يك پژوهش جديد با هدف بررسي يكي از بزرگترين معماهاي نجومي تحت عنوان انرژي تاريك در نهايت به اين نقطه رسيدند كه گسترش و توسعه كائنات تا ابد ادامه خواهد يافت.

محققان اين آژانس فضايي از تلسكوپ فضايي هابل استفاده كردند تا چيزي را توصيف كنند كه معتقدند اين انرژي را به وجود مي‌اورد و اين انرژي به نوبه خود كائنات را با سرعتي فزاينده پيش مي‌برد.

اين انرژي مرموز كه در سال 1998 كشف شد ماهيتي بود كه اختر شناسان تاكنون از توصيف آن ناتوان بودند به جز اينكه يك انرژي نامرئي است كه 72 درصد از كائنات را تشكيل مي‌دهد.

به گزارش روزنامه تلگراف، البته 24 درصد اين انرژي تاريك را ماده تاريك تشكيل مي‌دهد كه به نوبه خود اسرار آميز است اما مطالعه بر روي آن به دليل تاثير جاذبه‌اي اش به مراتب آسانتر است.

در اين تحقيق گروه بين المللي از دانشمندان به اين نتيجه رسيدند كه انتشار انرژي تاريك يعني در واقع رشد و گسترش كائنات هرگز متوقف نخواهد شد.
منبع:ناسا

---------- Post added at 06:13 PM ---------- Previous post was at 06:09 PM ----------

اخترشناسان مي گويند كشف ستاره غول پيكر مغناطيسي تئوري سياه چاله‌ها را به چالش مي‌كشد.

‌به گفته دانشمندان اين ستاره نوتروني كه داراي يك ميدان مغناطيسي قوي است،
تئوري‌هايي را كه تاكنون درباره تكامل ستاره‌اي و تولد سياه چاله‌ها ارائه شده‌اند، به چالش كشيده است.

اين ستاره تازه كشف شده كه به جاي «Star» (ستاره) به عنوان «مگنتار»(Magnetar) ناميده شده در يك مجموعه ستاره‌اي معروف به «وسترلوند 6» و حدود 16 هزار سال نوري در صورت فلكي «آرا» واقع شده است.

وسترلوند كه در سال 1961 توسط يك اخترشناس سوئدي كشف شد، يك منطقه رصد زيبا در فيزيك ستاره‌يي است.

اين منطقه يكي از بزرگترين مجموعه‌هاي ابر ستاره‌اي در كهكشان راه شيري و متشكل از صدها ستاره بسيار عظيم است كه برخي از آنها با درخششي شبيه به يك ميليون خورشيد و برخي با قطري دو هزار بار بزرگتر از قطر خورشيد كائنات را روشن مي‌كنند.

اين مجموعه هم چنين به لحاظ استانداردهاي كائناتي بسيار جوان است.

محققان با استفاده از رصد خانه جنوب اروپا دريافته‌اند اين كشف نشان مي‌دهد كه منظومه‌هاي دوتايي ممكن است نقش كليدي در تكامل ستاره‌يي ايفا كنند.
منبع:اسپین

[saeeddz]

محققان مي‌گويند ترك خوردگي‌ها و شكاف هاي موجود در پوسته سطح ماه نشان مي‌دهد كه نزديكترين همسايه ما در حال كوچك شدن و تحليل رفتن است.

شواهد علمي نشان مي دهد كه سرما شعاع كره ماه را در سال‌هاي اخير تا حدود 100 متر كاهش داده است.

اين كشف پس از دريافت تصاوير حاصل از كاوشگر قمري از خطوط شكستگي غير معمول موسوم به «شيب‌هاي تند لوبيت» در ارتفاعات كره ماه حاصل شده است.

شكاف‌ها و ترك‌هاي مشابه اولين بار در تصاوير نزديك استواي كره ماه توسط فضانوردان ماموريت‌هاي آپولو در اوائل دهه 1970 مشاهده شدند.

محققان در گزارشي در مجله علمي و معروف ساينس اعلام كردند كه هم اكنون 14 شكاف جديد توسط مدارگرد اكتشافي قمري "LRO" شناسايي شده است.

اين شكاف‌ها اساسا در ارتفاعات كشف شده‌اند كه نشان مي‌دهد خطوط ترك خوردگي به طور فراگير بر سطح اين قمر در حال گسترش است.

دكتر توماس واترز، محقق انستيتو اسميت سونيان در واشنگتن مي‌گويد: يكي از جنبه‌هاي قابل توجه ترك‌هاي قمري، ظاهر جوان آنها است. اين ويژگي‌ نشان مي‌دهد كه فقط 100 متر تحليل رفتگي ظرف ميلياردها سال گذشته رخ داده است.
منبع:روزنامه تلگراف

[Hasan.M]

ناسا رقابت آنلاینی را برگزار کرده است که در آن شهروندان می توانند قطعات موسیقی مناسب را برای بیدار کردن فضانوردان دو ماموریت آخر شاتلها انتخاب کنند.به گزارش خبرگزاری مهر، صبح زود بیدار شدن و نگاهی از پنجره های فضاپیما به بیرون انداختن برای دیدن طلوع آفتاب از فراز سیاره زمین می تواند بهترین بخش ماموریتهای فضایی فضانوردان باشد اما برای بیدار کردن فضانوردان برای کسب این تجربه شگفت انگیز چه آهنگ و قطعه موسیقی می تواند مناسب باشد.
قطعاتی از قبیل "با من پرواز کن برای رسیدن به ماه" اثر "فرانک سیناترا"، پیانوی ملودرامیک "التون جان" در "مرد موشکی" و یا "پرواز را بیاموز" اثر گروه "فو فایترز" شاید بهترین انتخابها باشند.
ناسا تنها دو ماموریت دیگر را برای پروازهای شاتل پیش بینی کرده است و پس از انجام این دو ماموریت، شاتلها برای همیشه بازنشسته می شوند.
در این راستا آژانس فضایی آمریکا رقابتی را به منظور انتخاب بهترین و مناسب ترین قطعات موسیقی که می توانند فضانوردان را از خواب بیدار کنند برگزار کرده است.
تاکنون دوستان، خویشاوندان و خود فضانوردان این موسیقی ها را انتخاب می کردند اما این اولین بار است شهروندان این فرصت را یافته اند که آهنگهای بیدار کردن اعضای این دو ماموریت آخر شاتلها را انتخاب کنند.
کاربران می توانند با مراجعه به سایت این رقابت که Wakeup Song Contest نام دارد از بین 40 قطعه موسیقی به یک آهنگ رای دهند.
سپس از بین این رای گیریها دو آهنگ به عنوان برنده انتخاب می شوند و در مدت ماموریت 11 روزه شاتل دیسکاوری صبحها برای بیدار کردن فضانوردان پخش می شوند. این ماموریت اول نوامبر آینده آغاز خواهد شد.
همچنین کاربران می توانند آهنگ مورد علاقه خود را به عنوان نظر شخصی بر روی این سایت قرار دهند با این شرط که موضوع اثر مرتبط با فضا باشد.
آهنگهایی که در این بخش انتخاب می شوند در ماموریت 10 روزه شاتل اندیور که 26 فوریه 2011 پرتاب خواهد شد پخش می شوند.
براساس گزارش اسپیس، این رقابت 10 ژانویه 2011 پایان می یابد.
در ماموریت شاتل دیسکاوری اولین روبات فضانورد به منظور تعامل میان روبات و انسان و در ماموریت شاتل اندیور دستگاه "آلفا طیف نگار مغناطیسی" سرن (شورای تحقیقات هسته ای اروپا) برای شکار ضد ماده حضور خواهند داشت.

به نقل از خبرگزاري مهر

[saeeddz]

تلسکوپ فضايي هابل تصويري را از يک سحابي تهيه کرده که بسيار اسرارآميز بوده و شبيه به يک روح سرگردان در فضا است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هابل اين تصوير را از سحابي IRAS 05437+2502 واقع در صورت فلکي ثور تهيه کرده است.
راس اين سحابي شبيه به يک V وارونه يا قله يک کوه است و کاملا نوراني به نظر مي رسد. از اين سحابي نخستين بار در سال 1993 تصويربرداري شده است.
ناسا در خصوص اين تصوير جديد توضيح مي دهد:اين عکس جزئيات بسيار دقيقي از اين سحابي را نشان مي دهد اما نمي تواند راز نور راس آن را فاش کند.
منبع:ناسا

---------- Post added at 03:18 AM ---------- Previous post was at 03:13 AM ----------

همزمان با اوج بارش شهابي برساوشي تکه اي از بازمانده دنباله دار سوئفت تاتل به صورت آذرگوي درخشان يا سنگ نوراني در آسمان ايران ديده شده و احتمالا در بخشهاي شرقي ايران به خاک افتاده است که به باور اخترشناسان اين آذرگوي تکه اي از بازمانده سوئيفت تاتل است.
مرداد ماه زمان بارشهاي شهابي برساوشي است. امسال نيز بارش شهابي برساووشي از روز سه شنبه 19 مرداد ماه آغاز شد و در روز 21 مردادماه به اوج خود رسيد.
اوج بارش در روز 21 مرداد از ساعت 21 و 30 دقيقه آغاز شد و تا صبح روز 22 مرداد ادامه داشت که همزمان با اوج بارش ها تکه اي از دنباله دار سوئفت تاتل به صورت آذر گوي (Fireball) يا سنگ نوراني در آسمان ايران ديده شد.
به گزارش شاهدان عيني اين رويداد همراه با نور شديدي بوده است که به باور اخترشناسان احتمالا اين شهاب سنگ نوراني تکه اي از بازمانده دنباله دار سوئيفت تاتل است که از اين دنباله دار جدا و در خاک ايران افتاده است.

اين آذرگوي از قدر 18- يا 20- بوده که در آسمان شهرهاي مرنجاب، آباده، زاهدان، تفتان، يزد و برخي ديگر از شهرهاي مرکزي ايران توسط رصدگران به ثبت رسيده است. اين تکه از دنباله دار احتمالا در بخشهاي شرقي ايران به خاک افتاده است.
دنباله دار سوئيفت تاتل
بارش شهابي برساووشي از بازمانده هاي گرد و غبار دنباله داري به نام سوئيف تاتل Swift-Tuttle است که در 16 جولاي 1862 توسط دو منجم به نامهاي Lewis Swift و Horace Parnell Tuttle کشف شد.
اين دنباله دار داراي دوره تناوب بالايي است به گونه اي که آخرين ملاقات آن در سال 1992 بوده و تا جولاي 2126 به ملاقات خورشيد نخواهد آمد. مدار اين دنباله دار تا 51 واحد نجومي از خورشيد کشيده مي شود. "سويفت-تاتل" (Swift-Tuttle) هر 130 سال يک بار مدار خورشيد را کامل مي کند.

[saeeddz]

ستاره شناسان با استفاده از رصدخانه فضايي پرتوهاي ايکس چاندار موفق شدند در مرکز کهکشان مسيه 87 يک آتشفشان بزرگ را رصد کنند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کهکشان مسيه 87 يکي از نزديکترين کهکشان ها به راه شيري است به طوري که تنها 50 ميليون سال نوري از زمين فاصله دارد.
اندازه اين کهکشان 200 هزار سال نوري است و يکي از نوراني ترين اجرام در آسمان شب به شمار مي رود. اين کهکشان در قلب خوشه سنبله که محل خاستگاه هزاران کهکشان است واقع شده است.
بخشي از اين خوشه که کهکشان مسيه 87 در آن قرار دارد از گاز گرمي که مقدار زيادي پرتو ايکس ساطع مي کند پر شده است. اين گاز در حال سرد شدن بوده و به طرف مرکز کهکشان در حال حرکت است. اين حرکت به فرايند سرد شدن گاز شتاب مي دهد و کمک مي کند که گاز به توده ابري که منشاء تشکيل ستارگان جديد خواهد بود متصل شود.
در مرکز اين کهکشان يک سياه چاله عظيم وجود دارد که امواجي از ذرات پر انرژي را در فضا پرتاب مي کند. اين ذرات، گاز گرم را از مرکز کهکشان دور مي کنند و موجب مي شوند که گاز کاملا به مرکز کهکشان نرسد. اين حالت زماني که در روي زمين يک آتشفشان فوران مي کند نيز رخ مي دهد و گازها و خاکسترهاي داغ پس از فوران مواد مذاب به طرف اتمسفر پرتاب مي شوند.
نمونه اين حالت در مورد فوران اخير آتشفشان ايسلند به وضوح ديده شد که توده هاي خاکستر ترافيک پروازهاي اروپا را دچار مشکل کرده بودند.
در روي زمين، گازهاي آتشفشاني امواج ضربه اي مافوق صوت ايجاد مي کنند.اطلاعات تلسکوپ چاندار نشان مي دهد که ذرات پر انرژي در اثر برخورد به توده گاز امواج ضربه اي مشابهي را در اطراف اين سياه چاله به وجود مي آورند.
در حقيقت اين اطلاعات نشان مي دهد که اين سياه چاله نوعي «فوق آتشفشان کهکشاني» در مرکز کهکشان مسيه 87 است.

[Hasan.M]

ستاره شناسان سوئیسی موفق شدند پیچیده ترین منظومه سیاره ای خارج از منظومه شمسی را که تاکنون رصد شده است را کشف کنند.به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان دانشگاه ژنو با استفاده از دستگاه طیف نگار "هارپس" رصدخانه جنوبی اروپا (اسو) در شیلی موفق شدند یک منظومه سیاره ای را که در آن 7 سیاره به دور یک ستاره می چرخند کشف کنند.
کریستف لوئیس سرپرست این تیم تحقیقاتی در این خصوص توضیح داد: "ما این منظومه را شناسایی کردیم که احتمالا پیچیده ترین منظومه سیاره ای است که تاکنون رصد شده است."
این رصدها تائید می کنند که حداقل 5 سیاره با جرم حدود جرم نپتون یا از 13 تا 25 برابر جرم زمین در این منظومه حضور دارند.
این سیارات به دور ستاره ای با شناسه HD 10180 در مدارهای مختلف و در یک دوره زمانی از 6 تا 600 روز می چرخند. فاصله این سیارات از ستاره خود از 06/0 تا 4/1 برابر فاصله زمین و خورشید است.
این ستاره شناسان معتقدند که علاوه بر این 5 سیاره، این منظومه از دو سیاره دیگر نیز تشکیل شده اند. یکی از این دو سیاره شبیه به زحل است و مدار چرخش آن 2 هزار و 200 روز است. سیاره دیگر، کوچکترین سیاره خارج از منظومه شمسی است که تاکنون کشف شده است. جرم این سیاره 4/1 برابر جرم زمین است و یکسال آن برابر با 18/1 روز زمینی است.
براساس گزارش سوئیس اینفو، این منظومه در فاصله 127 سال نوری از زمین در صورت فلکی مار آبی واقع شده و از بسیاری جهات شبیه منظومه شمسی است. به طوری که این منظومه از 7 سیاره و منظومه شمسی از 8 سیاره تشکیل شده است. فاصله میان سیارات این منظومه نیز همانند منظومه ما منظم است.
دانشمندان تاکنون 15 منظومه شمسی پیچیده حداقل با 3 سیاره را شناسایی کرده اند.

منبع :مهر

[joe_satriani]

خوشه کهکشانی بسیار دوردست که 10 میلیارد سال قدمت دارد و 4 میلیارد سال بعد از انفجار بزرگ به وجود آمده؛ همچنان پرتوان دارد ستاره تولید می‌کند. قوانین این کهکشان‌ها با کهکشان ما خیلی متفاوت است
مشاهدات و اکتشافات تازه در فضا، همیشه ‌مملو از شگفتی‌های جدید است. هر روز محققین با پدیده‌های تازه‌ای روبرو می‌شوند که مانند دریچه‌ای جدید به معماهای تازه است. این بار، محققین از خوشه کهکشانی باستانی که بسیار دور از ما قرار گرفته است صحبت می‌کنند.
بر اساس گزارش ساینس‌دیلی، ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) مشاهدات ستاره‌شناسان به واسطه تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا، یکی از قدیمی‌ترین و دورترین خوشه‌ کهکشان‌ها فضایی را تبدیل به یک معمای تازه کرده است. این خوشه کهکشان CLG J02182-05102 نامیده شده و نگاه ما به آن به ده میلیارد سال پیش برمی‌گردد. تصویر این خوشه مربوط به 4 میلیارد سال بعد از انفجار بزرگ یا مهبانگ است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
با این حال مشاهدات نشان می‌دهند که ساختار این خوشه به طرزی باور نکردنی جوان است. ستاره‌شناسان می‌گویند برخلاف انتظارشان، این خوشه قدیمی همچنان سالانه هزاران ستاره تازه تولید می‌کند.
نکته قابل توجه دیگری که این مشاهدات در بر دارند، این است که بخش میانی خوشه بیشترین تراکم ستاره‌های جوان را دارد. این در حالی است که در حوالی منطقه‌ کهکشانی ما در فضا، ‌اغلب وسط کهکشان‌ها که تراکم بالاتر است،‌ تولید ستاره جدیدی صورت نمی‌گیرد و این لبه‌های کم‌تراکم‌تر هستند که محل تولد ستاره‌ها می‌شوند. اما در این کهکشان بسیار کهن، ‌این روند کاملا برعکس است.
این که چه عاملی باعث می‌شود در این منطقه دوردست فضایی، قوانینی که ما از کهکشان‌ها می‌شناسیم تا این حد متفاوت باشد، هنوز یک معما است.
منبع : khabaronline.ir

[saeeddz]

ستاره شناسان با استفاده از ماهواره کپلر ناسا توانستند دو سياره جديد را در ابعاد سياره زحل در کهکشان راه شيري کشف کنند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ماهواره کپلر اين دو سياره به نامهاي «کپلر 9- بي» و «کپلر 9- سي» را در اطراف ستاره اي با عنوان «کپلر 9» کشف کرد.
سياره «کپلر 9- بي» که به ستاره خود نزديکتر است در فاصله 9/20 ميليون کيلومتري از کپلر 9 قرار دارد و يک چرخش کامل آن به دور ستاره اش 2/19 روز به طول مي انجامد. اين در حالي است که سياره «کپلر 9- سي» در فاصله 8/33 ميليون کيلومتري از ستاره خود قرار دارد و چرخش کامل آن 9/38 روز زمان مي برد.
فاصله عطارد که يک سياره مياني در منظومه شمسي است تا خورشيد 9/57 ميليون کيلومتر است و هر 88 روز چرخش خود را به دور خورشيد کامل مي کند.
اين تحقيقات نشان مي دهد که نيروهاي گرانشي اين دو سياره با يکديگر تعامل مي کنند و به اعتقاد دانشمندان يک سياره ديگر نيز بايد در اين منظومه وجود داشته باشد.
ستاره شناسان که در حال بررسي فرضيه سياره سوم هستند معتقدند که اين سياره به ستاره مادر خود بسيار نزديک بوده و در طول يک روز و نيم چرخش خود به دور ستاره را کامل مي کند.
ماهواره کپلر 6 مارس سال 2009 با هدف کشف اجرام سياره اي فرامنظومه شمسي جديد پرتاب شد. اکنون کپلر پس از 7 ماه رصد بيش از 156 هزار ستاره به اين نتايج دست يافته است.
ستاره کپلر 9 در فاصله دو هزار سال نوري از زمين و در صورت فلکي بربط قرار دارد.

[saeeddz]

محققان موفق به كشف منظومه‌اي شبيه منظومه شمسي در كيهان شدند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اخترشناسان يك منظومه سياره‌اي را كه حداقل 5 سياره دارد كشف كرده‌اند. اين سياره‌ها به دور ستازه‌اي شبيه خورشيد موسوم به «HD 10180» مي‌چرخند. اين ستاره در حدود 127 سال نوري از ما فاصله دارد.
محققان براي كشف اين منظومه از رصدخانه جنوبي اروپا «Eso» استفاده كرده‌اند.
ستاره‌شناسان معتقدند كه اين تنها منظومه بعد از منظومه شمسي است كه اين تعداد سياره در آن وجود دارند.
كريستوف لوويس سرپرست اين تحقيقات از دانشگاه گنوا در سوييس گفت: تيم ما به طور حتم پر سياره‌ترين منظومه شناخته شده در كيهان را (بعد از منظومه شمسي) كشف كرده‌اند.
وي افزود: با پيدا كردن منظومه‌هاي ديگري شبيه منظومه شمسي، مطالعات روي سياره‌هاي خارج از منظومه ما وارد فاز جديدي خواهد شد و بايد تحقيقات روي اين سياره‌ها به طور جدي‌تري دنبال شود تا شناخت ما از چگونگي شكل‌گيري جهان بيشتر شود.
اين محققان اعلام كرده‌اند كه اين منظومه حداقل 5 سياره دارد و تمامي اين سياره‌ها در مدار ستاره خود در حال گردش هستند.

[saeeddz]

يك تحقيق جديد نشان داده است كه لايه فوقاني اتمسفر زمين به دليل تغييرات بزرگ در خروجي انرژي خورشيدي در حال تحليل رفتن و كوچك شدن است.

اين پژوهش تحليل اخير و موقتي در لايه بالاي اتمسفر را با يك افت شديد در ميزان تشعشعات فرابنفش خورشيدي ارتباط مي‌دهد.

اين پژوهش نشان مي‌دهد چرخه مغناطيسي خورشيد كه تعداد مختلفي از لكه‌هاي خورشيدي را طي يك چرخه تقريبا 11 ساله توليد مي‌كند، ممكن است بيشتر از تصور قبلي دانشمند‌ان دستخوش تغيير شود.

استنلي سولومون، دانشمند‌ رصدخانه مركز ملي تحقيقات اتمسفريك در اين رابطه اظهار داشت: تحقيق ما مشخص مي‌كند كه چرخه خورشيدي نه تنها در يك برنامه زماني يازده ساله، بلكه حتي از يك حداقل دوره خورشيدي تا دوره ديگر ممكن است، تغيير كند.

به گزارش مجله تخصصي «نشنال جغرافيا»، محققان دانشگاه كلورادو كه همچنين در اين پروژه شركت داشته‌اند، خاطرنشان كردند: تمام دوره‌هاي كمينه خورشيدي با يكديگر مساوي و برابر نيستند.

محققان تصريح كردند: اين يافته‌ها ممكن است در رابطه با ماهواره‌هاي مداري و ايستگاه فضايي بين‌المللي كاربردهايي داشته باشند.
منبع:نشنال جغرافیا

[saeeddz]

بعضي از حرف‌ها هست كه مستقل از اين‌كه چه مي‌گويد بايد ديد از دهان چه كسي بيرون مي‌آيد. شايد همه ما درباره موجودات فضايي بارها شنيده باشيم يا در بحث‌هاي مختلف فكر كرده باشيم كه اگر زماني ما با موجودات هوشمندي برخورد كنيم چه اتفاقي خواهد افتاد، اما وقتي فردي مانند استفان هاوكينگ كه اين روزها به نمادي براي علم مدرن تبديل شده است درباره اين موضوع هشدار مي‌دهد حداقل حسنش اين است كه افراد به فكر فرو مي‌روند و درباره اين موضوع بيشتر فكر مي‌كنند و براي مدتي چنين موضوعي از حاشيه به متن بحث‌هاي رسانه‌اي و مردمي كشيده مي‌شود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

خوشبختانه فردي مانند استفان هاوكينگ به جايي رسيده است كه ترسي از بيان ايد‌ه‌هايش هرچقدر هم كه دور از ذهن باشد، ندارد. او اخيرا در مجموعه مستندي ظاهر شده و هر بار درباره داستان مهمي بحث مي‌كند.

او همچنين در سخنراني‌هاي ترويجي متعددش درباره موضوعات مختلف پيش روي بشر هشدارهايي ارائه مي‌كند كه بحثي را در جامعه باعث مي‌شود. يكي از جديدترين بحث‌هاي او در اين باره بود كه انسان اگر مي‌خواهد از خطر انقراض جان سالم به در ببرد چاره‌اي جز ترك سياره مادري ندارد. آيا اين هشداري فانتزي است؟ يا واقعيتي در آن نهفته است؟ چه چيزي باعث شده اين دانشمند نتيجه بگيرد كه ماندن روي زمين به معني انقراض بشر خواهد بود. موارد زير شايد برخي از اين دلايل و همچنين مقاصد احتمالي انسان در سفر به دشت ستاره‌ها باشد.
سياره زمين يكي از سياره‌هاي سنگي در اطراف ستاره‌اي معمولي و ميانسال است. حدود 5 ميليارد سال از عمر خورشيد مي‌گذرد و همين مقدار هم از عمر آن باقي‌مانده است البته مدت‌ها پيش از آن كه عمر ستاره مادر ما به پايان برسد، مجموعه رويدادهايي در قلب خورشيد آغاز مي‌شود كه نتيجه آن نابودي حيات روي زمين خواهد بود.
ستاره‌اي مانند خورشيد در اواخر عمر خود و زماني كه منابع سوخت هيدروژني‌اش به پايان برسد شروع به انبساط مي‌كند و شعاع خود را تا نزديكي‌هاي زمين افزايش مي‌دهد.
تابش دريافتي از اين ستاره در آن هنگام به حدي است كه هيچ نوع از حياتي كه ما مي‌شناسيم قادر به مقاومت در برابر آن نيست و به اين ترتيب پيش از آن كه خورشيد براي هميشه خاموش شود، بساط حيات از روي زمين برچيده خواهد شد.
اما آيا صحبت هاوكينگ اشاره به اين موضوع دارد؟ آيا او از هم اكنون درباره 4 ميليارد سال ديگر هشدار مي‌دهد؟ به نظر مي‌رسد او دلايل ديگري براي نگراني در اختيار دارد البته اگر همين يك مورد هم باشد واقعا از هم اكنون بايد به آن فكر كنيم. اگر زمين و حيات طي 4 ميليارد سال آينده دوام بياورند و اگر انسان بتواند به هر طريقي از خطراتي كه پيش پاي او قرار دارد جان سالم به در ببرد و به آن دوران برسد در آن هنگام بايد آخرين خداحافظي را با سياره مادري‌اش انجام دهد.
اين بدان معني است كه بايد همه نژاد بشر را نه‌تنها از زمين بلكه شايد از منظومه شمسي به جايي منتقل كرد كه سياره‌اي مناسب براي ادامه حيات وجود داشته باشد. اين چشم‌انداز روياگون باعث مي‌شود از هم اكنون به فكر بيفتيم، اما تا پيش از آن زمان، نگراني‌هاي بسياري وجود دارد به طوري كه برخي حتي اعلام مي‌كنند دوام آوردن بيش از يك قرن انسان روي زمين خود چالش بزرگي خواهد بود.
يكي از مصيبت‌هايي كه در كوتاه‌مدت پيش روي ماست نبردها و رقابت‌هاي نظامي است. سياره ما اكنون انبوهي از سلاح‌هاي عجيب و غريب را درون خود انبار كرده و تبديل به بشكه‌اي شده است كه يك جرقه مي‌تواند آن را تا مرز نابودي پيش ببرد. متاسفانه اراده‌اي براي تغيير اين وضع وجود ندارد و كشورهايي كه روي يك سياره زندگي مي‌كنند بيشتر از آن كه به زمين مشتركي نگاه كنند كه روي آن قرار دارند به اختلاف‌هايشان نگاه مي‌كنند. هر بار كه سلاحي فعال مي‌شود فقط نيروهاي مقابل هم نيستند كه آسيب مي‌بينند بلكه طبيعت نيز قرباني مي‌شود.
از سوي ديگر انسان به دلايل مختلف در حال خالي كردن زمين از انباشته‌هاي چندين ميليون ساله خود است. به نفت نگاه كنيد. حاصل ميليون‌ها سال فعاليت زيستي در زمين به مايعي تبديل شده است كه براي سوخت مناسب است، اما تمام ذخيره‌هاي چند ميليون ساله در عرض تنها چند صد سال مصرف مي‌شوند. بزودي ذخاير نفتي جهان به انتها خواهد رسيد و اين در حالي است كه هر روزي كه مي‌گذرد ما نياز بيشتري به اين ماده و مشتقات آن پيدا مي‌كنيم و هرچقدر هم كه آنها را بيشتر مصرف مي‌كنيم آسيب بيشتري به محيط زيست خود وارد مي‌كنيم.
گازهاي گلخانه‌هاي حاصل از سوخت‌هاي فسيلي به طور جدي در حال نابود كردن سياره ماست و با افزايش دماي ميانگين سياره زمين باعث شده تغييرات اقليمي وسيعي آغاز شود. تغييراتي كه انسان و بسياري از موجودات زنده را در خطر قرار مي‌دهد. ادامه چنين روندي البته منجر به نابودي حيات روي زمين نخواهد شد.
حيات به شكل‌هاي ديگري بروز خواهد كرد و ادامه مي‌يابد اما بعيد است در بين حيات دوام يافته نشاني از انسان بتوان پيدا كرد.
در همين حال جمعيت سياره ما به گونه‌اي شگفت در حال رشد است. براي هزاره‌ها جمعيت زمين روند ثابت و معقولي داشته است و جمعيت آنقدر زياد نبود كه انسان به منابع سياره فشار بياورد، اما صنعتي شدن، شهرنشيني، رفاه بيشتر، افزايش سطح بهداشت و همه و همه باعث شد تا جمعيت زمين شاهد انفجاري كم نظير باشد. تنها در طول يك قرن جمعيت سياره ما به بيش از 2 برابر رسيده و شيب منحني افزايش جمعيت جهان بسيار تند است. اين افراد جديد نياز به منابع، غذا، هوا، انرژي و مكاني براي زيستن دارند و متاسفانه امكانات زمين محدود است.
فكر كردن به چنين مسائلي باعث مي‌شود تا فكر كنيم ايده هشدارآميز هاوكينگ ايده‌اي درست و منطقي است. ايده‌اي كه بايد از اكنون به آن فكر كرد و گرنه بسيار دير خواهد شد.
اما انسان اگر بخواهد توصيه هاوكينگ را براي سفر از زمين جدي بگيرد كجا بايد برود؟ به نظر مي‌رسد چند مرحله اصلي پيش روي انسان باشد. يكي از نخستين اهداف مي‌تواند ماه و سيارك‌ها باشد. ماه نزديك‌ترين و آشناترين جرم سماوي به ماست. محلي است كه ما مي‌توانيم در آن پايگاه‌هاي كوچك و نخستين كلوني‌ها و شهرنشين‌هاي خارج از زمين خود را به وجود بياوريم. اين نخستين تمريني خواهد بود كه انسان درباره حضور در فضا انجام مي‌دهد.
همچنين امكان استفاده از برخي منابع و معادن اين قمر زمين نيز وجود دارد. هدف ديگر دم دست، سيارك‌هايي هستند كه منابع معدني بي شمار و حتي منابع آب را مي‌توان در آنها پيدا كرد. اما در نهايت بايد به فكر ايجاد شهرك‌هايي در فراسوي زمين بود. كلوني‌هاي مهاجرنشيني كه بتوانند منابع مورد نياز را جمع‌آوري كنند. شايد مريخ و اقمار مشتري گزينه‌هاي مناسبي باشند.
گام آخر توسعه پيشران‌هايي خواهد بود كه انسان را به فراسوي مرزهاي منظومه شمسي ببرد. شايد سياره تازه بتواند تمدني تازه را در آنجا آغاز كند.
اما همه اينها تنها زماني اتفاق خواهد افتاد كه انسان در ابتدا عزم نجات خود را داشته باشد. باور كند كه بايد سياره خود را حفظ كند و اين‌كه به عنوان يك گونه زنده در خطر جدي قرار دارد. در آن هنگام مي‌تواند سرمايه‌هاي خود را به جاي آن كه صرف نابودي زمين كند در راه توسعه و نجات و تامين امنيت و سفر به مرزهايي در فراسوي زمين صرف كند.

[saeeddz]

تلسکوپ فضايي هابل موفق شد با رصد يک ابرنواختر تصاويري بسيار ديدني از انفجار يک ستاره را تهيه کند.
تلسکوپ فضايي هابل زير نظر ناسا و اسا تصاويري بي نظير از ابرنواختر SN1987A تهيه کرد. در اين تصوير ماده منفجر شده اي که در تمام جهت ها به اطراف پراکنده مي شود به همراه حلقه گاز و گرد و غباري که اطراف اين ستاره غول پيکر جمع شده است به وضوح نشان داده مي شوند.
اين تصاوير که در تازه ترين شماره مجله "ساينس" منتشر شده اند به دانشمندان اجازه مي دهند که ترکيبات و روش گسترش بقاياي يک ابرنواختر را بررسي کنند.
SN1987A يک ابرنواختر بسيار نزديک به زمين است. اين ستاره 163 هزار سال قبل در ابر بزرگ ماژلان منفجر شد و در سال 1987 کشف شد.
کوين فرانس از دانشگاه کلورادو سرپرست اين تيم تحقيقاتي در اين خصوص توضيح داد: "در بيشتر موارد، ابرنواخترها اجرام بسيار دوري هستند اما در اين مورد، انفجار اين ستاره تنها در فاصله 163 هزار سال نوري از زمين رخ داده است. اکنون ما مي توانيم بفهميم که در محيط اطراف يک ابرنواختر پس از انفجار چه اتفاقي رخ مي دهد."
هابل بين سالهاي 2004 تا 2010 تصاوير مداومي را از اين ابرنواختر تهيه کرده و نشان داده است که اين ستاره در طول انفجار در فضا ميزان زيادي هيدروژن، هليم، اکسيژن، نيتروژن و عناصر سنگين کمياب تري چون گوگرد، سيليسيم و آهن را پخش مي کند.
براساس گزارش سافت پديا، به گفته اين محققان، ابرنواخترها محيط کهکشانها را تعيير مي دهند و عناصر بيولوژيکي مهمي از جمله اکسيژن، کربن و آهن را براي ايجاد حيات وارد کهکشانها مي کنند.
منبع:سافت پدیا

[amin666]

ببخشید.ولی کسی در مورد صحبتهای اخیر هاوکینک که گفته خداوند لزوما خالق کاءنات نیست چیزی خونده؟اگه مطلبی دارین لطفا همینجا بذارید.ممنون

[joe_satriani]

33 معدنچی در شیلی در عمق 800 متری زمین در فضایی کوچک به دام افتاده‌اند و شاید تا کریسمس آینده هم نتوانند نور خورشید را ببینند. شیلی برای حفظ سلامت جسمانی و روانی این افراد دست به دامن ناسا شده است


بهنوش خرم‌روز: حدود 20 روز پیش،‌ ریزش در یکی از معادن شیلی،‌ باعث به دام افتادن تعدادی از معدنچیان در زیر زمین شد. 17 روز طول کشید تا بالاخره ضربه‌هایی روی یک میله، به امدادگران فهماند که معدنچیان زنده هستند. پیدا کردن این 33 نفر، نه تنها زنده، بلکه سالم،‌ جشن شادی را در شیلی به راه انداخت. اما بررسی‌های امدادگران نشان می‌دهد که نجات این افراد ممکن است تا 4 ماه طول بکشد.

بر اساس گزارش پاپ‌ساینس، دولت شیلی دست به دامن ناسا شده تا برای این مدت نه چندان کوتاه، بتواند معدنچیان را هم از نظر جسمی و هم از نظر روانی سالم نگه دارد. ناسا تجربه‌ای طولانی در زمینه زندگی انسان در فضاهای بسیار کوچک،‌ بدون هر گونه ارتباطی با فضای خارج دارد. هنوز اعلام نشده که ناسا چه پیشنهادها و توصیه‌هایی برای شیلی دارد. ظاهرا در حال حاضر ناسا منتظر پاسخ سوال‌های تخصصی است که از شیلی پرسیده است.



در حال حاضر، یکی از مهم‌ترین سوال‌های موجود، ‌این است که به معدنچیان بگویند زمان نجاتشان چه‌قدر طول خواهد کشید یا این موضوع را مخفی نگه دارند. شاید ناسا نتواند به این سوال جواب بدهد، اما به طور حتم،‌ می‌داند برای حفظ سلامت جسمانی این افراد که در حال حاضر تنها به واسطه یک لوله به قطر 15 سانتیمتر با سطح زمین ارتباط دارند، ‌چه باید کرد.

یکی از مهم‌ترین مواردی که باید رعایت شود،‌ این است که تا زمان نجات، معدنچیان وزن اضافه نکنند. الان به واسطه همان لوله برای آن‌ها مواد غذایی فرستاده می‌شود. اما امدادگران گفته‌اند که قطر مسیری که برای نجات خواهند ساخت بیشتر از 66 سانتیمتر نخواهد بود و معدنچیان باید خود را لاغر نگه دارند تا بتوانند از این مسیر عبور کنند. ناسا در این مورد تخصص خاصی دارد. ناسا سال‌ها است که فضانوردانش را در شرایط سخت با رژیم غذایی مناسب و تمرینات ورزشی لازم،‌ متناسب نگه داشته است. البته این معدنچیان ابزراهای ناسا را در اختیار ندارند و در فضایی زندگی می‌کنند که بزرگ‌تر از یک آپارتمان کوچک نیست،‌ اما پزشکان ناسا می‌توانند برنامه‌های مناسب را برای این افراد تدوین کنند.

با این وجود،‌ حفظ سلامت روانی این افراد در محیطی بسته،‌ کوچک و پرجمعیت،‌ آن هم به مدت طولانی، چندان به نظر ساده نمی‌رسد. فعلا برای آن‌ها چد بازی و موسیقی فرستاده شده است، باید دید راه‌حل‌هایی که ناسا پیش پای شیلی می‌گذارد چیست.
منبع:خبرآنلاین

[Hasan.M]

گروهی از اخترشناسان در دانشگاه مکس پلانک موفق به ردیابی نشانه هایی از پدیده بلعیده شدن کهکشانهای کوتوله توسط کهکشانهای مارپیچی بزرگ در خارج از محدوده همسایه های کهکشان راه شیری شده اند.به گزارش خبرگزاری مهر، اخترشناسان موفق به ردیابی نشانه هایی از کهکشانهای کوتوله ای شده اند که توسط کهکشانهای مارپیچی بزرگتر بلعیده می شوند. کهکشانهای مارپیچی به این شهرت دارند که با بلعیدن همسایه های کوچک خود رشد می کنند و با وقوع این رویداد کهکشانهای کوتوله به شدت پراکنده و متلاشی می شوند.
تیمی بین المللی از اخترشناسان اکنون توانسته اند نشانه های ویژه ای از این رویداد را در کهکشانهای دور دست و فراتر از همسایه های کیهانی کهکشان راه شیری مشاهده کنند. این یافته می تواند اطلاعات جدیدی از سیر تکامل کهکشانها در اختیار دانشمندان قرار دهد.
با هضم شدن کهکشانهای کوتوله توسط کهکشانهای عظیم مارپیچی، این کهکشانهای کوچک ساختارهای ریشه مانند و رشته های ستاره ای را به وجود می آورند، رشته های باریک و طولانی از ستاره ها که به واسطه فعالیتهای انبساطی نیروهای کششی به وجود می آیند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اخترشناسان به مدت چند دهه چنین رویدادهایی را در همسایگی کیهانی کهکشان راه شیری که به گروه های محلی کهکشانی نیز شهرت دارند، مشاهده کرده بودند. اما گروه های محلی با داشتن تنها سه کهکشان مارپیچی نمونه بسیار کوچکی برای تخمین زدن میزان فراوانی وقوع چنین رویدادی در بخشهای دیگر جهان هستی است.
محققان دانشگاه مکس پلانک بر روی کهکشانهای مارپیچی در فاصله 50 میلیون سال نوری از زمین مطالعه کرده و توانستند برای اولین بار نشانه های بلعیده شدن کهکشانهای کوتوله را توسط کهکشانی مارپیچی و بزرگ در فاصله ای دورتر از گروه های محلی کهکشانها مشاهده کنند.
بر اساس گزارش بی بی سی، محققان اکنون در نظر دارند با استفاده از اطلاعلات به دست آمده و با کمک گرفتن از قدرت پیش بینی رایانه ای میزان فراوانی این رویدادهای کیهانی را محاسبه کنند.

منبع :مهر

[Hasan.M]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]دو شهاب سنگ در فضای میان زمین و ماه به سرعت درحال نزدیک شدن به این سیاره هستند به طوریکه امشب می توان این اجرام آسمانی را با تلسکوپهای آماتوری کوچک در آسمان شب مشاهده کرد.به گزارش خبرگزاری مهر، این دو شهاب سنگ بدون ایجاد هیچ خطری از کنار زمین در فضای میان ماه و زمین عبور می کنند.
یکی از این دو شهاب سنگ با شناسه 2010 RF12 با قطر بین 6 تا 14 متر در حدود ساعت 21:12 به وقت گرینویچ از فاصله 79 هزار کیلومتری زمین عبور می کند که این فاصله یک پنجم فاصله زمین تا ماه است.
شهاب سنگ بزرگتر با شناسه 2010 RX30 با قطر حدود 10 تا 25 متر در حدود ساعت 09:51 به وقت گرینویچ پرواز نزدیک از زمین را از فاصله 248 هزار کیلومتری انجام می دهد.
براساس گزارش spaceweather، این شهاب سنگ در گروه اجرام آسمانی PHA (شهاب سنگهای به طور بالقوه خطرناک) جای ندارند.
شهاب سنگهای گروه PHA به اجرام آسمانی با قطر بیشتر از 100 متر که در فاصله کمتر از 7 میلیون و 500 هزار کیلومتری از زمین عبور می کنند، گفته می شود.
این درحالی است که شهاب سنگهایی از قبیل این دو شهاب سنگ جدید خطری برای زمین ندارند و در صورت عبور از اتمسفر به هزاران قطعه متلاشی می شوند.
پیش از این اجرام آسمانی مشابه از کنار زمین عبور کرده اند برای مثال، اول اکتبر گذشته یک شهاب سنگ با قطر 1/2 متر از فاصله 12 میلیون کیلومتری زمین عبور کرد درصورتیکه این شهاب سنگ به زمین برخورد می کرد می توانست حفره ای به قطر 6/26 کیلومتر و عمق 795 متر ایجاد کند.
تاکنون هزار و 144 شهاب سنگ گروه PHA شناسایی شده اند و ناسا درحال حاضر مشغول ارزیابی جدی انجام یک ماموریت برای ارسال یک روبات به روی یکی از این اجرام آسمانی است.
این ماموریت می تواند در حدود سالهای 2014 تا 2015 انجام شود و در سال 2019 نیز ناسا قصد دارد انسان را برای مطالعه بر روی ساختار این شهاب سنگها به روی یکی از آنها اعزام کند.

[saeeddz]

سيستم نوري جديد تلسکوپ رصدخانه کاليفرنيا با غلبه بر اختلالات ديد ناشي از اتمسفر زمين ، تصاويري با وضوح بسيار بالا از لکه اي خورشيدي بزرگتر از سياره زمين به ثبت رسانده است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
شايد اين تصوير به نظرتان شبيه «چشم سائورون» باشد (فيلم ارباب حلقه ها را به ياد داريد؟) يا شايد آن را گل آفتابگرداني کيهاني توصيف کنيد. اما در واقع اين تصوير بزرگترين لکه خورشيدي است که تا به حال با چشمهايتان ديده ايد که در وضوح تصويري بسيار بالايي به ثبت رسيده است.
دانشمندان در رصدخانه کاليفرنيا با کمک گرفتن از آيينه جديد تغيير پذير اين رصدخانه توانسته اند اين تصاوير زيبا و شگفت انگيز را به ثبت برسانند. نزديکترين تصويري که تا به حال از يک لکه خورشيدي به ثبت رسيده است و در حالي که اين تصوير بسيار آرام و دلنشين به نظر مي رسد، واقعيتي کاملا متفاوت را در پس خود پنهان کرده است.
به گفته پروفسور «فيليپ. آر. گود» از موسسه تکنولوژي نيوجرسي، آنچه جالب توجه به نظر مي آيد اين است که زماني که به اين لکه خورشيدي نگاه مي کنيد، اين لکه کاملا بي خطر و ملايم به نظر مي آيد اما تصوير دومي که با اختلاف يک روز از تصوير بالا به ثبت رسيده داستاني کاملا متفاوت را حکايت مي کند. در اين تصوير مي توان رشته هاي مو مانند و سياهي را مشاهده کرد که التهاب و همهمه عظيم درون خورشيد را به خوبي به اثبات مي رساند.

به گفته «گود» اين نوارهاي سياه رنگ در واقع فوران هاي انرژي هستند که از ميدان مغناطيسي درخشان بر روي سطح به بيرون جهيده اند.
ميزان حرارت در مرکز اين لکه خورشيدي در حدود 6 هزار و 500 درجه فارنهايت است در حالي که مناطقي که اين لکه را در بر گرفته اند به مراتب داغتراند و بيش از 10 هزار درجه فارنهايت حرارت دارند. اشکال نامنظمي که لکه را محاصره کرده اند، دانه هاي گازهاي داغ هستند که از خورشيد بر مي خيزند. ابعاد هر يک از اين دانه ها در حدود 965 کيلومتر است که با محاسبه تمامي آنها قطر لکه خورشيدي در حدود 12 هزار و 874 کيلومتر خواهد بود. به بياني ديگر سياره زمين با قطري در حدود 12 هزار و 756 کيلومتر از اين لکه خورشيدي کوچکتر است. البته به گفته دانشمندان بيشتر لکه هاي خورشيدي از زمين بزرگترند.
دانشمندان باور دارند لکه هاي خورشيدي ساختارهاي مغناطيسي هستند که کليد حياتي درک شرايط اقليمي فضا را در دست دارند. شرايط سخت آب و هوايي که از خورشيد ناشي شود مي تواند عواقب ترسناکي بر روي آب و هواي زمين و محيط زيست داشته باشد. يکي از توفانهاي شديد خورشيدي مي تواند شبکه هاي برق را تخريب کرده و ارتباطات را مختل کند، ماهواره ها را از کار انداخته و حتي خلبانان، خدمه و مسافران هواپيماهاي مسافرتي را در معرض تشعشعات خورشيدي قرار دهد.
توفان بزرگ خورشيدي که در اول ماه آگوست از خورشيد آغاز شد تازه ترين نمونه از چنين توفان هايي است و توفان هاي ژئومغناطيسي که در پي آن و در طي هفته بر روي زمين شکل گرفت تنها يکي از تاثيرهاي قابل مشاهده اين توفانهاي کيهاني است.
تصاوير جديد در رصدخانه BBSO واقع در کاليفرنيا به ثبت رسيده است. تلسکوپ جديد اين رصدخانه از وضوح تصويري بسيار بالايي برخوردار است که مي تواند در حدود 80 کيلومتر از سطح خورشيد را تحت پوشش خود قرار دهد. در اين تلسکوپ خطاهاي ناشي تاثيرات اتمسفري به واسطه استفاده از تغيير دادن و منحرف کردن آينه تلسکوپ به کمک 97 موتور قابل انطباق، تصحيح شده است.
اين سيستم نوري جديد به محققان امکان مي دهد تا ميدان ديدي خالي از خطاهاي ديد ناشي از حضور اتمسفر در اختيار داشته باشند تا راه هاي قابل استفاده تري براي مطالعه و بررسي اين پازل هاي خورشيدي را مورد آزمايش قرار دهند.

[alirezaghanbari]

کهکشانهای کوتوله خوراک کهکشانهای مارپیچی می شوند
گروهی از اخترشناسان در دانشگاه مکس پلانک موفق به ردیابی نشانه هایی از پدیده بلعیده شدن کهکشانهای کوتوله توسط کهکشانهای مارپیچی بزرگ در خارج از محدوده همسایه های کهکشان راه شیری شده اند.
به گزارش خبرگزاری مهر، اخترشناسان موفق به ردیابی نشانه هایی از کهکشانهای کوتوله ای شده اند که توسط کهکشانهای مارپیچی بزرگتر بلعیده می شوند. کهکشانهای مارپیچی به این شهرت دارند که با بلعیدن همسایه های کوچک خود رشد می کنند و با وقوع این رویداد کهکشانهای کوتوله به شدت پراکنده و متلاشی می شوند.
تیمی بین المللی از اخترشناسان اکنون توانسته اند نشانه های ویژه ای از این رویداد را در کهکشانهای دور دست و فراتر از همسایه های کیهانی کهکشان راه شیری مشاهده کنند. این یافته می تواند اطلاعات جدیدی از سیر تکامل کهکشانها در اختیار دانشمندان قرار دهد.
با هضم شدن کهکشانهای کوتوله توسط کهکشانهای عظیم مارپیچی، این کهکشانهای کوچک ساختارهای ریشه مانند و رشته های ستاره ای را به وجود می آورند، رشته های باریک و طولانی از ستاره ها که به واسطه فعالیتهای انبساطی نیروهای کششی به وجود می آیند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اخترشناسان به مدت چند دهه چنین رویدادهایی را در همسایگی کیهانی کهکشان راه شیری که به گروه های محلی کهکشانی نیز شهرت دارند، مشاهده کرده بودند. اما گروه های محلی با داشتن تنها سه کهکشان مارپیچی نمونه بسیار کوچکی برای تخمین زدن میزان فراوانی وقوع چنین رویدادی در بخشهای دیگر جهان هستی است.
محققان دانشگاه مکس پلانک بر روی کهکشانهای مارپیچی در فاصله 50 میلیون سال نوری از زمین مطالعه کرده و توانستند برای اولین بار نشانه های بلعیده شدن کهکشانهای کوتوله را توسط کهکشانی مارپیچی و بزرگ در فاصله ای دورتر از گروه های محلی کهکشانها مشاهده کنند.
بر اساس گزارش بی بی سی، محققان اکنون در نظر دارند با استفاده از اطلاعلات به دست آمده و با کمک گرفتن از قدرت پیش بینی رایانه ای میزان فراوانی این رویدادهای کیهانی را محاسبه کنند.



منبع:
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[alirezaghanbari]

تائید وجود طبقه جدیدی از سیاه چاله‌هاستاره شناسان بین المللی با استفاده از تلسکوپ VLT اسو در شیلی وجود طبقه جدیدی ازسیاه چاله های با جرم میانی را تائید کردند.به گزارش خبرگزاری مهر، محققان انگلیسی دانشگاه لچستر به همراه ستاره شناسان مرکز تحقیقات فضایی فرانسه و دانشمندان آمریکایی با استفاده از تلسکوپ VLT رصدخانه جنوبی اروپا (اسو) واقع در شیلی یک چشمه پرتوهای ایکس به نام HLX-1 را رصد کردند که یکی از مهمترین اعضای یک طبقه جدید چشمه های فوق نورانی پرتوهای ایکس به شمار می رود. این جرم آسمانی در کهکشان ESO 243-49 در فاصله حدود 300 میلیون سال نوری از زمین قرار دارد.
HLX-1 محتوی یک سیاه چاله با جرم میانی است که بین سیاه چاله های ستاره ای کوچک با جرم از 3 تا 20 برابر جرم خورشید و سیاه چاله بسیار عظیم با جرم از یک میلیون تا یک میلیارد برابر جرم خورشید قرار گرفته است.
وجود این نوع سیاه چاله های با جرم میانی از دیرباز فرض شده بود اما تا زمان کشف HLX-1 که سال گذشته انجام شد این فرضیه هرگز به صورت تجربی رصد نشده بود. اکنون این ستاره شناسان بین المللی موفق شدند وجود این طبقه میانی سیاه چاله ها را تائید کنند.
براساس گزارش Space Fellowship، این یافته ها نشان می دهد که نور HLX-1 بالاتر از حدود فاکتور 100 نسبت به نور سایر اجرام آسمانی این طبقه و بالاتر از حدود فاکتور 10 نسبت به نور چشمه پرتوهای ایکس رتبه دوم این طبقه بندی قرار دارد.
این محققان در این خصوص توضیح دادند: "بدون حضور یک سیاه چاله میانی با جرم بین 500 تا 10 هزار برابر جرم خورشید، توضیح درباره نور شدید این چشمه پرتوهای ایکس بسیار دشوار است."


منبع:
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[alirezaghanbari]

یونانیان باستان اولین شاهدان ستاره دنباله دار هالیشواهدی که دانشمندان به تازگی به آنها دست یافته اند نشان می دهند رویداد آسمانی که یونانیان باستان شاهد آن بوده اند می تواند قدیمی ترین نشانه و رونمایی از ستاره دنباله دار مشهور هالی باشد.به گزارش خبرگزاری مهر، بر اساس دستنوشته های نویسندگان یونان باستان بین سالهای 466 و 467 قبل از میلاد یک شهاب سنگ با شمال یونان برخورد کرده است. نویسندگان همچنین ستاره دنباله داری را در زمان سقوط شهابسنگ به زمین، در آسمان توصیف کرده اند اما تا کنون توجه چندانی به این جزئیات نشده بود.
اکنون محققان در نشریه "کازمولوژی" اعلام کرده اند که ستاره دنباله دار هالی می توانسته است در سال 466 قبل از میلاد برای حدودا 80 روز قابل رصد و مشاهده بوده باشد.
تا به امروز دورترین نشانه ها از مشاهده این ستاره دنباله دار مشهور به سال 240 قبل از میلاد باز می گشت، پدیده ای که توسط اخترشناسان چینی به ثبت رسیده بود که در صورت تایید یافته جدید، محققان در واقع توانسته اند تاریخ اولین مشاهده ستاره دنباله دار هالی را 226 سال عقب تر ببرند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ستاره دنباله دار هالی در نقاشی دیواری در باژو فرانسه
این فرضیه جدید بر اساس نوشته های دفاتر نویسندگان یونان باستان و توجه به شهاب سنگی که گفته شده است در سال 466 یا 467 قبل از میلاد در منطقه "هلسپونت" در شمال یونان به زمین سقوط کرده، ارائه شده است. بر اساس این منابع یونانی، سنگ آسمانی طی ساعات روز به زمین سقوط کرده و ابعادی برابر بار یک ارابه داشته است. این جرم که رنگی سوخته داشته به مدت بیش از 500 سال یکی از جاذبه های توریستی این منطقه به شمار می رفته است.
ارسطو در حدود یک قرن پس از وقوع این رویداد در مطالعات هواشناسی خود مطالبی درباره آن نوشته است. وی در نوشته های خود اشاره کرده است که تقریبا در زمان سقوط شهاب سنگ، ستاره دنباله داری در سمت غرب در آسمان قابل مشاهده بوده است.
محققان دانشگاه بیرمنگام به منظور بررسی این نوشته های باستانی، مسیر ستاره دنباله دار هالی را بازسازی کرده و دریافتند ستاره دنباله دار هالی با در نظر گرفتن شرایط جوی و تاریکی و روشنایی آسمان در اوایل ژوئن و اواخر آگوست سال 466 قبل از میلاد برای 80 روز قابل مشاهده بوده است.
بر اساس گزارش بی بی سی، محققان معتقدند این بازسازی مسیر با دستنوشته های یونانی هایی که بر خلاف چینی ها و بابلی ها در ثبت رویدادهای کیهانی هیچ وسواسی به خرج نمی داده اند، همخوانی دارد.



منبع:
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[alirezaghanbari]

دست فضانوردان بی ناخن می‌شود!

دستکشهای فضایی که نتوانند به خوبی فشار هوای زمین را شبیه سازی کنند می توانند فضانوردان را دچار مشکلی جدی و آزاردهنده کنند که گاه به شکل دردهای شدید و گاه در قالب افتادن ناخن دست آنها آشکار می شوند.به گزارش خبرگزاری مهر، از گذشته گزارشهای متعددی از فضانوردان دریافت شده که در آن به مشکلاتی از قبیل سرانگشتان بسیار سرد، شکسته شدن مداوم ناخنها، دستهای کبود و حتی خونریزی از دستها اشاره شده است.
این در حالی است که مطالعه ای جدید نشان می دهد فضانوردانی که از دستهایی پهن برخوردار باشند بیشتر در معرض از دست دادن ناخنهای دست قرار دارند در حالی که این وضعیت نمی تواند دلیلی برای متوقف شدن راهپیمایی های فضایی یا ماموریتهای فضایی شود. در صورتی که ناخنهای آسیب دیده به لایه داخلی دستکش سائیده شده یا گیر کنند باعث آزار شدید فضانوردان خواهند شد و در عین حال رطوبت بالای درونی دستکشها می تواند منجر به آلودگی باکتریایی ریشه ناخنها شده و دستها را دچار مشکلات جدی کند.
بر اساس این مطالعه در بسیاری از موارد دیده شده فشار ثابت بر روی انگشتهای دست در سفرها و ماموریتهای فضایی منجر به دردهای شدید و جدا شدن ناخنهای دست فضانوردان از پایه ناخنها شده است، پدیده ای که تورق ناخنها نامیده می شود. معمولا ناخنها دوباره رشد می کنند اما گاه پس از رشد تغییر شکل شدید یافته اند.
بر اساس گزارش لایو ساینس، سال گذشته ناسا میزبان رقابتی بود که در آن شرکتهای مختلف را به ساخت دستکشهای بهتر و قوی تر تشویق می کرد. دستکشهایی با قدرتی بالا که بتوانند دستهای انسان را از خلا موجود در فضا حفظ کنند. در این رقابت یکی از طرح ها موفق شد جایزه ای 250 هزار دلاری را از ناسا دریافت کند.




منبع:

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[saeeddz]

سکوپ فضايي پرتو ايکس چاندارا نمونه اي جديد از ستاره اي خشن را کشف کرده که بر اساس شواهد موجود همسايه هاي جوان خود را بلعيده است. يافته اي که مي تواند زوايي جديد از تعامل ميان ستاره ها و سياره ها را آشکار کند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
به گفته اخترشناسان در موسسه تکنولوژي روچستر ستاره BP Piscium در صورت فلکي ماهي به اندازه اي که به نظر مي رسد جوان نيست اما در عوض مي تواند هيولاي سرخ رنگ يک ميليارد ساله اي باشد که همسايگان جوان خود را که هنوز بقايايي از آنها در اطرافش ديده مي شوند را بلعيده باشد.
در واقع BP Psc نسخه اي تکامل يافته تر از خورشيد زمين است که در فاصله هزار سال نوري قرار گرفته است. اين طور که به نظر مي آيد اين ستاره جهاني را نمايان مي کند که در آن ستاره ها ستاره هاي ديگر يا سياره ها را مي خورند، جهاني که به هيچ وجه آرام و دوستانه نيست.
مطالعه بر روي اين پديده از 15 سال پيش و به واسطه مشاهده ظاهر غير طبيعي BP Psc آغاز شد زيرا با وجود صفحه غبارآلود مدارگردي که معمولا بستر تولد سياره ها در اطراف ستاره هاي غول پيکر به شمار مي روند، اين ستاره هيچ شباهتي به اجرام سرخ رنگ و عظيم نداشت.
همچنين تشکيل ديگر ستاره ها به صورت خوشه اي و تنها باقي ماندن ستاره BP Psc قابل توجه بوده است. نبودن هيچ ستاره جواني در نزديکي BP Psc و مشابه نبودن تصوير آن با يک ستاره سالخورده معمولي از عواملي بود که توجه دانشمندان را نسبت به اين جرم کيهاني جلب کرد.
در کنار صفحه غباري، فورانهايي در جهتهاي متضاد از سطح اين ستاره ديده مي شود که به عملکرد ستاره هاي جوان در هنگام راندن ذرات صفحه هاي غباري از سطح خود شباهت دارد. براي پيچيده تر شدن موضوع نيز بهتر است بدانيد مقادير کوچکي ليتيوم در اتمسفر BP Psc يافته شده و نيروي گرانش سطح آن نيز بسيار ضعيف است، دو ويژگي که به ستاره هاي سالخورده اختصاص دارند.
با اين حال شواهد پرتو ايکسي تلسکوپ فضايي چاندرا در ميان تمامي اين شواهد ضد و نقيض حکم بر کهن سال بودن اين ستاره کرده است. به گفته اخترشناسان اگر BP Psc ستاره اي جوان بود بايد منابع پرتو ايکس قدرتمندتري مي داشت در حالي که يک روز رصد دقيق اين ستاره با کمک تلسکوپ پرتو ايکس چاندرا تنها 18 منبع پرتو ايکس را بر روي اين ستاره آشکار کرده است.
دانشمندان باور دارند مشاهده و مطالعه ستاره BP Psc مي تواند نشانه هايي را از چگونگي شکل گيري ستاره هاي فراخورشيدي در اختيار آنها قرار دهد. با در نظر گرفتن تمامي شواهد محققان اعلام کردند شاهد يکي از نادرترين همنوع خواري هاي ستاره اي بوده اند.
به گفته آنها مدتي پس از اينکه BP Psc تبديل شدن به يک هيولاي سرخ رنگ، آخرين مرحله از تکامل ستاره اي را آغاز کرده است، همسايه هاي بي نواي خود را قرباني کرده و بلعيده است. به بياني ديگر اين ستاره نشان مي دهد شايد ستاره اي مانند خورشيد براي ميلياردها سال بي آزار و خاموش به نظر برسد اما در زمان فعال شدن مي تواند ستاره، سياره و يا هر دو نوع اين اجرام کيهاني را که در نزديکي اش قرار گرفته اند، در جا ببلعد.
از اين رو اخترشناسان احتمال مي دهند آنچه براي همسايگان BP Psc رخ داده مي تواند روزي به سرنوشت زمين تبديل شود.

[saeeddz]

محققان مي گويند ، سيارك هاي ساخته شده از سنگ هايي به اندازه شن كه توسط گرانش زمين در كنار هم جمع شده اند مي توانند برخوردي شبيه انفجار گلوله يك تفنگ ساچمه اي با زمين داشته باشند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
بر اساس يك تئوري قديمي، اگر سيارك هاي قلوه سنگي به اندازه كافي سريع بچرخند مي توانند ماده را از طريق نيروي گريز دور كنار بزنند و تجمع ديگري از ماسه ها را به وجود آورند كه در همان مدار، به دور خورشيد خواهد چرخيد.
اكنون محققان موفق شده اند تا وجود اين جفت هاي سياركي ظاهرا جداگانه را به اثبات برسانند.
به گفته محققان ، اين تحقيق نه تنها اين نظريه را تاييد مي كند بلكه مي تواند عواقب عبور چنين سياركي را از كنار زمين پيش بيني كند.
آنها مي گويد، به جاي تصادم يك سيارك صخره اي بزرگ با زمين ، اين سياره مورد اصابت شمار نامحدودي از ريگ ها و سنگ هايي قرار مي گيرد كه اين سيارك ها را مي سازند.
به گفته محققان، اين دانش مي تواند درصورت برخورد يك سيارك با زمين تفاوت هايي را در تاكتيك هاي دفاعي ايجاد كند.

[saeeddz]

دانشمندان اعلام کردند موفق به کشف شواهد محکمي شده اند که نشان مي دهند بزرگترين قمر مريخ - فوبوس - از صخره هايي که در اثر وقوع انفجاري عظيم از سطح مريخ جدا شده اند به وجود آمده است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
منشاء دو قمر مريخي ، فوبوس و ديموس از گذشته براي دانشمندان به معمايي تبديل شده بود و نظريه هايي وجود داشتند که اين دو جرم را اخترواره هايي معرفي مي کردند که در کمربند اصلي اخترواره ها متولد شده و سپس توسط نيروي گرانش مريخ جذب شده اند.
اما مطالعات جديد داستاني متفاوت را بيان مي کند که بر اساس آن فوبوس از متراکم شدن موادي که در اثر انفجار ناشي از برخورد شديد يک جرم کيهاني با سطح مريخ به وجود آمده، متولد شده است و يا اينکه فوبوس مي تواند از بقاياي قمري که به واسطه نيروي گرانش مريخ تخريب شده به وجود آمده باشد. با اين همه منشاء اين قمر از موادي است که از سطح مريخ به خارج پرتاب شده اند.
رصدهايي که در گذشته در طول موج فروسرخ و مرئي از اين قمر انجام گرفته نشان از حضور کندريتهاي کربني دارند، ماده اي که در شهابسنگ هايي که با زمين برخورد کرده اند نيز يافت شده است.
اين ماده سنگي و مملو از کربن که از فرايند تولد سامانه خورشيدي به جا مانده است، در ميان اخترواره هاي کمربند اصلي اختر واره اي ميان مريخ و مشتري وجود دارند. اما اکنون اطلاعات به دست آمده از فضاپيماي تحقيقاتي مريخي آژانس فضايي اروپا رويدادي متفاوت را نمايان کرده است.
بر اساس اين اطلاعات ميان سنگهاي قمر فوبوس و هر نوع اخترواره کندريتي شناخته شده به واسطه تاريخچه زمين، شباهت کمي وجود دارد. اين عدم شباهت مي تواند مدل به هم پيوستگي دوباره که بر اساس آن سنگهاي پراکنده شده از سطح مريخ طي گذشت زمان متراکم شده و قمر فوبوس را به وجود آورده اند را تقويت کند.
از ديگر نشانه هايي که احتمال وقوع چنين رويدادي را تشديد مي کند يافتن سنگ هاي فيلوسيليکاتي بر روي فوبوس است، سنگ هايي که تنها در حضور آب شکل گرفته و در گذشته بر روي مريخ نيز ديده شده اند. همچنين مواد معدني بسياري بر روي فوبوس مشاهده شده اند که وجود آنها بر روي مريخ به اثبات رسيده است و از آن گذشته ساختار کلي فوبوس بيشتر از اينکه به اخترواره اي در کمربند اصلي شباهت داشته باشد، به خود مريخ شباهت دارد.
همچنين محاسبات نشان مي دهند جرم فوبوس نسبت به جرم مواد سازنده اخترواره ها بسيار کمتر است زيرا فوبوس ساختاري اسفنجي شکل دارد که 25 تا 45 درصد از سطح آن از حفره ها پوشيده شده است که اين جرم کم مي تواند فرضيه جذب شدن فوبوس توسط نيروي گرانش مريخ را نيز رد کند زيرا چنين اخترواره متخلخلي پس از جذب شدن به واسطه نيروي گرانشي مريخ، از هم پاشيده مي شد.

[alirezaghanbari]

ماهواره اروپایی پلانک موفق شد یک "فوق خوشه کهکشانی" که از صدها کهکشان تشکیل شده است را شناسایی کند.به گزارش خبرگزاری مهر، ماهواره پلانک با استفاده از حسگرهای میکروامواج خود که قادر به ردیابی قویترین پرتوهای کیهانی هستند توانست این "فوق خوشه کهکشانی" جدید را پیدا کند.
دو ستاره شناس روس به نامهای "سونیاف" و "زلدوویچ" در دهه 70 پیش بینی کردند که پرتوهای کیهانی میکروامواج در جهان نخستین در زمانی که هنوز کهکشانها تشکیل نشده بودند منتشر می شوند و قبل از رسیدن به ما از الکترونهای گازهای گداخته انرژی کسب می کنند. این گازهای گداخته، "فوق خوشه های کهکشانی" را احاطه می کنند.
این پدیده در بزرگداشت این دو دانشمند به نام "اثر سونیاف- زلدوویچ" یا "اثر SZ" شناخته می شود.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

با شکار این پرتوهای ویژه توسط ماهواره پلانک دانشمندان اسا توجه خود را به ماهواره "نیوتن ایکس. ام. ام" نیز معطوف کردند که انتشار پرتوهای ایکس ناشی از گاز "فوق خوشه کهکشانی" جدید با شناسه Abell 2319 را شناسایی کرده بود.
این دانشمندان در این خصوص توضیح دادند: "با مشاهده یک سیگنال در 9 طول موج مختلف در طیف 30 تا 857 گیگاهرتز که به صورت شبیه سازی شده توسط ماهواره پلانک انجام شده است ما توانستیم این سیگنال را به روشی تفکیک کنیم که با سایر سیگنالها برابر نباشد. خوشه های کهکشانی که تاکنون توسط پلانک رصد شده اند می توانند به عنوان پرقدرت ترین کاوشگرهای کیهانی در کشف اولین پرتو عمق کیهانی پس از بیگ بنگ مورد استفاده قرار گیرند."



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


این محققان افزودند: "به خاطر حساسیت بسیار بالای دستگاه HFI (دستگاه بسامد بالا) پلانک، می توان میکروامواج یک جرم آسمانی این چنین غول پیکر را با دقت بسیار بالایی رصد کرد به طوری که تاکنون نه در نور مرئی و نه در پرتوهای ایکس امکان این رصد وجود نداشت."
براساس گزارش ساینس دیلی، هدف اولیه پلانک شکار قدیمی ترین نور کیهانی است که به آن "پس زمینه میکروامواج کیهانی" (CMB) گفته می شود.
در حقیقت این اولین تصاویری است که دانشمندان پروژه پلانک موفق شدند از رصدهای این ماهواره از "اثر سونیاف- زلدوویچ" مربوط به این "فوق خوشه کهکشانی" تهیه کنند.




منبع:

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[alirezaghanbari]

يک منجم آماتور در خصوص رصد سيارات گفت: رصد سيارات با توجه به کنجکاوي ذهن مردم در مورد سيارات مي‌تواند جذابيت‌هاي خاص خود را داشته باشد. بيشتر مردم با نام سيارات آشنا هستند و حتي شايد عکس‌هاي ارسالي سفينه‌هاي فضايي را که از نماي نزديک از سيارات گرفته شده را مکرر ديده باشند، اما ممکن است هيچ‌گاه نتوانند تصور کنند مثلا آن جرم درخشاني که اين شب‌ها بر فراز آسمان خودنمايي مي‌کند، سياره مشتري است.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



عمران مرادي در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) در اصفهان، اظهار داشت: معمولا رصد سيارات به خصوص با استفاده از تلسکوپ مي‌تواند براي مردم جذاب باشد. آن‌ها وقتي متوجه مي‌شوند آنچه شب‌ها تصور مي‌کردند يک ستاره جذاب درخشان است که بر خلاف ديگر ستارگان چشمک نمي‌زند، يک سياره بوده، بسيار متعجب مي‌شوند. آنها دوست دارند سيارات را با استفاده از تلسکوپ هم رصد کنند، چرا که تصور مي‌کنند مي‌توانند از پشت تلسکوپ، تصوير سيارات را آن‌گونه که در عکس‌هاي گرفته شده توسط سفينه‌ها يا تلسکوپ‌هاي بزرگ حرفه‌اي ديده‌اند، ببينند و البته تلسکوپ‌هاي کوچک آماتوري معمولا نااميدشان مي‌کند.
وي رصد سيارات را حتي با دوربين دوچشمي هم خالي از لطف ندانست و ادامه داد: البته رصد سيارات حتي با دوربين دوچشمي خالي از لطف نيست و برخي از ويژگي‌هاي کلي و ظاهري سيارات را نيز مي‌توان با دوربين‌ها يا تلسکوپ‌هاي ساده آماتوري نيز مشاهده کرد، اگر چه هر چه تلسکوپ حرفه‌اي‌تر و بزرگتر باشد، جزييات بيشتر و زيباتري از سيارات را مي‌توان مشاهد كرد.
مرادي تصريح کرد: مثلا در مورد سياره مشتري با يک دوربين دوچشمي و يا يک تلسکوپ کاملا معمولي هم مي‌توان چهار قمر معروف مشتري را که به اقمار گاليله‌اي معروفند رصد کرد، ولي خود سياره مشتري مانند يک کره درخشان ديده مي‌شود که هر چه تلسکوپ بزرگتر و حرفه‌اي تر باشد، جزييات بيشتري از لکه و نوارهاي روي سطح مشتري آشکار خواهد شد و يا مثلا با همين ابزار ساده آماتوري مي‌توان ديد که سياره زهره هم مي‌تواند مانند ماه به صورت هلال باشد و اگر بتوان از تلسکوپ‌هاي آماتوري قوي‌تر استفاده کرد مي‌توان حتي حلقه‌هاي زحل را نيز رصد کرد.
اين منجم به رصد گودال‌هاي ماه که با ابزار رصدي آماتوري هم امکان پذير است، اشاره و بيان کرد: ديدن کوه‌ها و دره‌ها و گودال‌هاي سطح ماه آن هم با اين ابزار ساده بسيار جذاب است.
مرادي با اشاره به موقعيت خاص مشتري در اين شب‌ها افزود: در اين شب‌ها سياره مشتري به لحاظ نجومي در موقعيت خوبي براي رصد قرار دارد. اگر از همان ابتداي اين شب‌ها نظري به شرق آسمان داشته باشيد، بدون شک جرم درخشاني را خواهيد ديد که به زيبايي مي‌رخشد و اين همان سياره مشتري است.
وي خاطرنشان کرد: البته در اين شب‌ها و همزمان با طلوع مشتري در سمت غرب آسمان جرم درخشان ديگري را خواهيد ديد که بر عکس مشتري در حال غروب است و ساعتي پس از غروب خورشيد نيز غروب مي‌کند. اين جرم درخشان سياره زهره است. از طرفي موقعيت خاص سياره مشتري در اين شب‌ها مي‌تواند شاخص خوبي براي يافتن سياره اورانوس که معمولا به سختي رصد مي‌شود، باشد.
مرادي گفت: فقط کافي است دوربين و يا تلسکوپ خود را بر روي سياره مشتري متمرکز کنيد و بعد جهت آن را در حدود يک درجه به سمت شمال مشتري تغيير دهيد تا اين سياره زيباي آبي رنگ را هم رصد کنيد.
وي تصريح کرد: البته رصد اورانوس به دليل فاصله زيادش از زمين به سادگي مقدور نيست و نياز به آسماني تاريک به دور از آلودگي‌هاي نوري و ابزار رصدي قوي‌تر دارد، اگر چه در محيط هاي کاملا تاريک، اين سياره تنها مانند يک ستاره کم سو قابل رصد است. پس کساني که سال‌ها در حسرت رصد اورانوس هستند، مي‌توانند از اين موقعيت خاص براي رصد اين سياره زيبا استفاده کنند.


منبع:

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[alirezaghanbari]

تلسکوپ فضایی هابل با رصد مرزهای منظومه شمسی موفق شد 14 جرم آسمانی یخی را در فرا سوی سیاره نپتون کشف کند.به گزارش خبرگزاری مهر، در فراسوی مدار سیاره نپتون قلمرو اجرام آسمانی با عنوان "سیارکها" آغاز می شود. این منطقه دور که در مرزهای منظومه شمسی واقع شده است خاستگاه سنگهای یخی غیرقابل شمارش در اشکال و ابعاد مختلف است که با عنوان "اجرام انتقال نپتونی" (TNO) شناخته می شوند.
یکی از بزرگترین اجرام TNO پلوتون است که زمانی نهمین سیاره منظومه شمسی بود اما امروز در گروه سیاره های کوتوله طبقه بندی می شود.
این منطقه مرزی همچنین مملو از ستاره های دنباله دار است که معروفترین آنها ستاره دنباله دار "هالی" است. بخش اعظم این اجرام که تاکنون حدود هزار نمونه از آنها شناسایی شده بسیار کوچک و بسیار دور از خورشید هستند و بنابراین رصد آنها بسیار دشوار است.
به همین علت ستاره شناسان از تکنیک ویژه برای روشن کردن تاریکی مرزهای منظومه شمسی استفاده می کنند. اکنون این ستاره شناسان با استفاده از این متد که برپایه اطلاعات بایگانی شده توسط تلسکوپ فضایی هابل قرار دارد موفق شدند 14 جرم TNO جدید را کشف کنند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
"سزار فانتس" از دانشگاه آریزونای شمالی در این خصوص توضیح داد: "اجرام انتقال نپتونی بسیار مورد توجهند چون به منزله آجرهای باقی مانده از تشکیل منظومه شمسی هستند. این اجرام سنگی بسیار دور از خورشید حرکت می کنند و همانند نوارهای باریک نور در تصاویر دیده می شوند."
براساس گزارش وورد ساینس، این تیم تحقیقایت نرم افزاری را توسعه دادند که صدها تصویر گرفته شده توسط هابل را برای جستجوی این نوارها تجزیه می کند. سپس کاندیداهای احتمالی برای تائید و یا رد کشف به صورت مرئی مورد آزمایش قرار گرفتند.
بیشتر این اجرام در منطقه ای با عنوان "نوار کویپر" نزدیک به دایره البروج واقع شده اند. دایره البروج خطی از آسمان است که نقشه منظومه شمسی را نشان می دهد.
به همین دلیل این تیم تا فاصله 5 درجه از دایره البروج را برای افزایش احتمال موفقیت جستجو کردند. با این روش 14 جرم را شناسایی کردند که شامل یک سیستم دوتایی (دو TNO که یکی در اطراف دیگری می چرخد) و 12 جرم TNO منفرد دیگر می شوند. نور تمام این اجرام 100 برابر ضعیف تر از نور جرمی است که با چشم مسلح دیده می شود.
این ستاره شناسان محاسبه کردند که این اجرام واقع در مرزهای منظومه شمسی به طور متوسط بین 40 تا 100 کیلومتر قطر دارند.
به گفته این دانشمندان، کوچکترین این اجرام، باقیمانده های برخوردهایی هستند که در 5/4 میلیارد سال گذشته رخ داده اند.


منبع:



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[alirezaghanbari]

عضو هیئت علمی علوم و مرکز ستاره شناسی تهران با بیان اینکه تحقیقات در زمینه ستاره های نوترونی از 2002 آغاز شده است، گفت: اطلاعات بشر از ستاره های نوترونی به دلیل آنکه به سادگی دیده نمی شود، اندک است.به گزارش خبرنگار مهر، دکتر حجت الحق حسنی شب گذشته در دومین همایش اخترفیزیک هسته ای در مرکز علوم و ستاره شناسی تهران با تاکید بر اینکه عمر زیادی از شناسایی ستاره های نوترونی نمی گذرد، افزود: این ستاره ها از سال 2002 شناسایی شدند و تاکنون شناخت دقیق از این جرم آسمانی در دست نیست.
وی ستاره ها را جرم هایی دانست که دارای سرچشمه های انرژی هستند و اظهار داشت: ستاره ها گوی های بسیار بزرگی از گازهای بسیار گرم هستند که به واسطه ی نورشان می درخشند این اجرام آسمانی دارای مراحل گوناگون جنینی، کودکی، جوانی و پیری هستند و بالندگی و ازبین رفتن یک ستاره را وابسته به میزان جرم آنها است.

عضو هیئت علمی علوم و مرکز ستاره شناسی تهران یادآور شد: هنگامی که ستاره پر جرمی به شکلِ ابرنواختر منفجر می شود، ممکن است هسته آن سالم باقی بماند که دراین صورت اگر جرم هسته ای بین 4/1 تا 3 برابر جرم خورشیدی باشد، جاذبه آن را فراتر از مرحله کوتوله سفید در هم می فشارد تا اینکه پروتون ها و الکترون ها برای تشکیل نوترون ها به هم فشرده شوند این گونه جسم آسمانی ستاره نوترونی نامیده می شود.

وی با اشاره به تحقیقات دانشمندان خاطر نشان کرد: بسیاری از اخترشناسان بر این باورند که گرانش و فشار بسیار زیاد باعث فشرده شدن پروتون ها و الکترون ها به درون یکدیگر می شوند که خود سبب به وجود آمدن توده های درهم فشرده نوترونی خواهد شد شمار اندکی نیز باور دارند که فشردگی پروتون ها و الکترون ها بسیار بیش از اینها است و این باعث می شود که تنها "کوارک" ها باقی بمانند. این ستاره کوارکی متشکل از کوارک های بالا و پایین و گونه دیگری از کوارک که از بقیه سنگین تر هستند، خواهد بود این کوارک تا کنون در هیچ ماده ای کشف نشده است.

حسینی دانسته های موجود درباره ستاره های نوترونی را بسیار اندک دانست و ادامه داد: در ماه های پایانی سال 2002 یک گروه پژوهشی وابسته به ناسا بررسی هایی را در مورد یک ستاره نوترونی به همراه یک ستاره همدم انجام دادند. این گروه برای بررسی این ستاره دوتایی که در فاصله 30 هزار سال نوری از زمین قرار داشت از یک ماهواره پردازش پرتو X بهره بردند.

وی اضافه کرد: این گروه پس از بررسی های زیاد دریافتند که این ستاره ها باید از نوترون تشکیل شده باشند و در حقیقت برابر الگوهای کوارکی ذره دیگری جز نوترون درآن وجود ندارد. ستاره نوترونی به سبب جرم زیاد و به پیروی از آن گرایش زیاد، مواد ستاره همدم را به سوی خود می گراید.

مشاور ارشد مرکز علوم و ستاره شناسی به تعریف "تپ اختر"ها پرداخت و گفت: ستاره نوترونی با اینکه بسیار داغ است اما به دلیل شعاع کم به سختی و به کمک نشانه ها شناخته می شود ستاره های نوترونی ای که در راستای قطب های مغناطیسی خود موجهای برق مغناطیسی نامرئی و در برخی موارد مرئی گسیل می کنند و با سرعت بسیار به دور محور خود می چرخند، "تپ اختر"نامیده می شوند از زمان کشف نخستین تپ اختر حدود 42 سال می گذرد.

وی تاکید کرد: تپنده ها در سال های جوانی دارای دوره گردش بسیار تند و میدان مغناطیسی بسیار قوی هستند و به مرور زمان دوره گردش آنها کندتر ومیدان مغناطیسی سست تر می شود.

حسینی با تاکید بر اینکه جسم بسیار داغی مانند ستاره نوترونی به سادگی دیده نمی شود، توضیح داد: ستاره های نوترونی کوچک هستند و سطحِ آنها نمی تواند حتی در دمای بالا، انرژی زیادی تابش کنند برای نمونه یک ستاره نوترونی که 10 کیلومتر شعاع دارد و دمای سطحی آن 106درجه ی کلوین است، تنها 15 درصد یک جسم سیاه مانند خورشید را تابش می کند.

وی با اشاره به نحوه کشف ستارهای نوترونی یادآور شد: ستاره شناسان رصد خانه دانشگاه کمبریج متوجه دریافت نشانه هایی از یک چشمه ناشناخته بر روی ابزارهای حساس رصدخانه شدند این نشانه های پرتویی (رادیویی) به طور هماهنگ با فاصله های زمانی یک سوم ثانیه با بسامد (فرکانس) ثابت به این ابزارها می رسید که در ابتدا تصور بر وجود حیات فرازمینی بود اما بعدها ثابت شد که چشمه های فرستنده این امواج پرتویی، ستاره های نوترونی هستند.





منبع:

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Hasan.M]

مهر نوشت :

تاسیس آزمایشگاه فضایی و پایگاه پرتاب، طراحی ماهواره مخابراتی رادیوتلویزیونی، پرتاب ماهواره مشترک با کشورهای اسلامی، پرتاب ماهواره رصد1 تا پایان سال، پرتاب ماهواره زهره تا 4 سال آتی و اعزام فضانورد تا 10 سال آینده از محورهای برنامه فضایی ایران اعلام شد.به گزارش خبرنگار مهر، محمد مردانی صبح امروز سه شنبه در نشست خبری به مناسبت هفته جهانی فضا با اشاره به موضوعات فوق بر کاربرد فناوریهای فضایی همچون کاربردهای مخابراتی، رسانه ای، مدیریت بلایای طبیعی، هواشناسی، زمین شناسی و منابع آب تاکید کرد و در تشریح رویکرد بلندمدت کشور در این حوزه گفت: با توجه به رقابت سنگین کشورهای جهان در حوزه فناوری فضایی، ایران چشم انداز 20 ساله ای را برای ورود به این عرصه ترسیم کرده است و در سال 85 نیز برنامه 10 ساله فضایی کشور به تصویب هیئت وزیران رسید.

وی با اشاره به تدوین سند جامع توسعه علوم و فناوری بخش فضایی کشور و تشکیل سازمان فضایی و جهت گیری کشور در ارتقا این جایگاه ادامه داد: دستیابی به علوم، فناوریهای نوین، زیرساختها و صنایع پیشرفته فضایی با حداکثر استفاده از توان ملی، منطقه ای و بین المللی از مهمترین برنامه ها و اهداف بخش فضایی کشور است.

مردانی با بیان اینکه توسعه کاربردها و خدمات فضایی مطابق با استانداردهای بین المللی و دستیابی به موقعیتهای موثر در این حوزه از دیگر برنامه های این بخش است به برنامه های کلان حوزه فضایی کشور اشاره کرد و افزود: در برنامه های تحقیقاتی و دانشی بحث پژوهشهای فضایی و تحقیقاتی و طراحی و ساخت ماهواره های دانشجویی با کاربری تحقیقاتی را در برنامه داریم که برخی از پروژه های آن در مرحله نهایی است.

وی با اشاره به ایجاد زیرساختها برای تحقیقات فضایی در کشور گفت: تاسیس آزمایشگاه ملی فضایی و پایگاه پرتاب از جمله زیرساختهای مدنظر است تا مدارگردها و اجرام فضایی در این محیطها تست و آزمایش شود.

ماهواره های در دست اقدام سازمان فضایی

معاون فناوری فضایی سازمان فضایی ایران از طراحی و ساخت ماهواره های سنجش از دور و ماهواره های مخابراتی رادیو تلویزیونی به عنوان اهداف کلان این بخش نام برد و گفت: ایجاد مرکز هدایت و کنترل عملیات فضایی، طراحی و ساخت ایستگاه سنجش از دور، پرتاب ماهواره مشترک با کشورهای اسلامی و کشورهای منطقه آسیا/ اقیانوسیه در برنامه دیده شده است.

وی با بیان اینکه ماهواره سنجش از دور برای برنامه 10 ساله کشور دیده شده و هم اکنون فاز اول آن به اتمام رسیده است خاطرنشان کرد: در مورد ماهواره مخابراتی و رادیو تلویزیونی نیز قراردادهایی منعقد شده و کار طراحی آن آغاز شده است.

مردانی با تاکید بر استفاده از تمامی ظرفیتهای علمی تحقیقاتی کشور برای توسعه دانش فضایی و همکاری تنگاتنگ با کشورهای منطقه آسیا اقیانوسیه گفت: در سالهای آینده ماهواره ای با 9 کشور عضو سازمان منطقه ای آسیا اقیانوسیه به طور مشترک پرتاب می شود و همچنین ماهواره مشترک ایران با کشورهای اسلامی در حال ساخت است.

مردانی از طراحی و تاسیس پایگاههای جدید ملی پرتاب ماهواره به عنوان یکی از اقدامات اساسی ایران خبر داد و گفت: ایران جزء معدود کشورهای صاحب دانش پرتاب ماهواره است و توانایی و قابلیتهای بومی ملی بسیاری دارد.

اعزام انسان به فضا تا 10 سال دیگر

وی با اشاره به برنامه های طراحی و ساخت ماهواره برهای جدید برای اعزام انسان و طراحی، ساخت و پرتاب راکت های کاوش قبل از اعزام انسان به فضا گفت: طبق دستور رئیس جمهوری و انجام مطالعات اولیه برنامه اعزام فضانورد در یک برنامه زمان بندی 10 ساله انجام خواهد شد.

مردانی با تاکید بر اینکه این پروژه به تصویب رسیده و طراحی کلان آن نیز انجام شده است اضافه کرد: مطالعات اولیه اعزام فضانورد توسط دانشگاههای کشور انجام شده و به سازمان فضایی ارسال شده که این سازمان در حال طراحی و اجرای فاز اولیه آن است.

معاون سازمان فضایی ایران با بیان اینکه ظرفیت طراحی و ساخت ماهواره در کشور ایجاد شده و به اذعان کشورهای صاحب تکنولوژی فضایی، ایران توانایی بسیاری در این عرصه دارد افزود: در سالهای آتی بسیاری از دستاوردهای طراحی و ساخت ماهواره های و آزمایشگاههای کشور در این حوزه عملیاتی خواهد شد.

سازمان فضایی زیرمجموعه نهاد ریاست جمهوری می شود

مردانی با اشاره به احداث و راه اندازی ایستگاههای زمینی در 8 نقطه کشور که دو نقطه آن در دست بهره برداری است در مورد بحث ارتقای سازمان فضایی ایران و منفک شدن آن از مجموعه وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات گفت: این موضوع در شورایعالی اداری مطرح شده و پیشنهاداتی مبنی بر ارتقای سازمان فضایی و منفک شدن آن از وزارت ارتباطات مطرح شده اما برای اجرا باید مصوبات قانونی آن طی و ابلاغ شود.

وی با بیان اینکه طبق این پیشنهاد سازمان فضایی ایران در زیرمجموعه نهاد ریاست جمهوری قرار می گیرد افزود: اما این موضوع تاکنون به شورایعالی فضایی اعلام و ابلاغ نشده است.

ماهواره زهره ملی می شود

معاون سازمان فضایی ایران در مورد آخرین وضعیت ماهواره زهره که از اوایل انقلاب در دستور کار ساخت و پرتاب قرار گرفته بود، گفت: ماهواره زهره را به عنوان یک ماهواره ملی بومی در کشور انجام خواهیم داد که قرارداد این پروژه نیز منعقد شده است.

وی با بیان اینکه نزدیک به 50 مجموعه کاندید انجام زیرسیستم های این ماهواره هستند گفت: ماهواره زهره یک پروژه یک بعدی نخواهد بود و چندین ماهواره با ویژگیهای مختلف را در خود جای می دهد و طبق زمان بندی درنظر گرفته شده حداکثر تا 4 سال آینده پرتاب می شود.

مردانی در مورد قرارداد پرتاب این ماهواره با کشورهای دیگر گفت: قرارداد اولیه لغو شد و زهره تبدیل به مجموعه ای از ماهواره ها با قابلیت های مختلف شد که با اراده ملی و فکر و ساخت ایرانی در حال ساخت است.

وی در مورد اجاره مدارهای فضایی نیز گفت: تاکنون ایران سه موقعیت مداری در ارتفاع 36 هزار کیلومتری داشته که اجاره بخشی از این مدارها تمدید شده و بخشی دیگر نیز در حال تمدید است. همچنین ایران درحال ثبت موقعیت جدید است.

پرتاب ماهواره رصد 1 تا پایان امسال

معاون سازمان فضایی ایران در پاسخ به سئوال خبرنگار مهر در مورد آخرین وضعیت ماهواره "رصد 1" نیز گفت: طراحی و ساخت ماهواره رصد 1 به اتمام رسیده و تستهای آن در حال انجام است که با احتساب حدود 4 ماه زمان برای تست های آن پیش بینی می شود این ماهواره تا پایان سال طبق گفته وزیر ارتباطات به فضا پرتاب شود.

وی افزود: ماهواره رصد 1 نوعی ماهواره کوچک سنجش از دور است که قرار است برخی قابلیتهای دیگر همچون کاربردهای تحقیقاتی نیز به آن افزوده شود.

اتمام تدوین سند جامع هوا فضا اوایل سال آینده

مردانی در پاسخ به سوال دیگر خبرنگار مهر مبنی بر تدوین و تهیه سند جامع هوافضای کشور نیز گفت: این سند از سوی پژوهشگاه هوافضا تدوین به دولت ارسال شد که بار دیگر برای انجام برخی اصلاحات در دستور کار پژوهشگاه هوا فضا قرار گرفته است. پیش بینی می شود با انجام این اصلاحات تا پایان امسال و حداکثر اوایل سال آینده این سند آماده شود که تصویب ان می تواند رویکردهای جدیدتری را برای حوزه فضایی کشور به همراه داشته باشد.

وی در مورد مشارکت ایران در ساخت ماهواره محمد 1 که قرار است از سوی کشورهای اسلامی طراحی و پرتاب شود، افزود: این ایده خوبی است که در حال بررسی این طرح و امکان مشارکت در آن هستیم که با بررسی ابعاد مختلف آن چنانچه موضوع به صلاح کشور بود آمادگی خود را اعلام می کنیم.

اما ننوشت اين طرح ها چقدر از بودجه ي كشور رو به خودش اختصاص داده؟!:20:

[Cleeev]

دانلود کتاب جدید استیون هاوکینگ

The Grand Design

نوشته Stephen Hawking و Leonard Mlodinow


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[saeeddz]

مريخ مملو از رمز و راز است و گرچه دانشمندان با استفاده از تازه‌ترين فناوري‌هاي اكتشافاتي برخي از آنها را رمزگشايي مي‌كنند، اما از آن سو و با گسترش همين اكتشافات بر صف راز و رمزهاي آن افزوده مي‌شود.


يكي از عجيب‌ترين نكاتي كه ذهن دانشمندان را در سال‌هاي اخير به خود مشغول كرده است، چرخه تناوبي توليد و ناپديدشدن گاز متان در سطح اين سياره در طول سال است به طوري‌كه در مريخ به طرز عجيبي گاز متان توليد و ناپديد مي‌شود.

دانشمنداني كه مريخ و تغييرات جوي آن را به عنوان يك حرفه زيرنظر دارند، متوجه شده‌اند كه تمركز گاز متان نه تنها در نقاط مختلف آن متفاوت است بلكه در فصول گوناگون سال نيز در نوسان است. مطالعه‌اي كه گروهي از دانشمندان در ايتاليا روي اين چرخه به ظاهر عجيب داشته‌اند، نشان از آن دارد كه در طول يك سال مريخي، متاني كه در سطح اين سياره بزرگ توليد شده است از بين مي‌رود. اين بررسي كه نتايج آن شگفتي دانشمندان را به همراه داشته است، با استفاده از فناوري‌هاي نويني از جمله مدارگرد اكتشافي مريخ متعلق به ناسا صورت گرفته است.

انتشار نتايج اين مطالعه جديد بر مباحث داغ و عمدتا متناقضي كه درخصوص متان يا همان CH4 كه در سطح مريخ ديده مي‌شود، دامن زده است. دانشمندان طي 5 سال به اين نتايج رسيده‌اند.

بر اساس اين نتايج در طول فصل پاييز، گاز متان از 3 نقطه مشخص در سطح مريخ منتشر مي‌شود. اين نقاط عبارتند از Tharsis، Elysium و Arabia Terrae. دو نقطه نخست از اين مجموعه در حقيقت بزرگ‌ترين مناطق آتشفشاني در سطح مريخ هستند. در عين حال حجم قابل توجهي از يخ آب در زير شن‌هاي منطقه Arabia Terrae وجود دارد. دانشمندان متوجه شده‌اند در طول زمستان تمركز گاز متان در مريخ كاهش مي‌يابد اما در تابستان آنچنان افزايش مي‌يابد كه براحتي و از اتمسفر نازك مريخ منتشر مي‌شود. دانشمندان با دقت زيادي اين چرخه را زيرنظر گرفته‌اند، چون فكر مي‌كنند در لابه‌لاي آن سرنخ‌هاي زيادي درباره گذشته حيات در مريخ وجود خواهد داشت.

دانشمنداني كه در اين پروژه حضور دارند، طي ماه‌هاي گذشته تلاش‌هاي طاقت‌فرسايي انجام داده‌اند. آنها حدود 3 ميليون گزارشي كه حدفاصل جولاي 1999 تا اكتبر 2004 از طريق مدارگرد اكتشافي مريخ به دست آمده است را مورد تجزيه و تحليل دقيق قرار داده‌اند. اين بازه زماني معادل 3 سال مريخي مي‌شود كه براي تخمين درستي يك چرخه طبيعي بازه زماني كافي به نظر مي‌رسد. دستاوردهاي آنها در نوع خود جالب توجه بوده است. آنها دريافته‌اند عمر هر دوره انتشار گاز متان در مريخ تنها حدود يك سال است. در ادامه اتفاقاتي در سطح اين سياره روي داده كه طي آن متان توليد شده ناپديد مي‌شود و سپس همه چيز دوباره آغاز مي‌شود.

دانشمندان از حدود 7 سال پيش به اين نتيجه دست يافتند كه مريخ مملو از متان است و حتي برخي از دانشمندان به اين سياره به عنوان منبع آتي تامين انرژي مورد نياز زمين در دهه‌هاي آتي نگاه مي‌كنند، هر چند كه هنوز بشر براي رسيدن به اين سياره در نخستين مراحل آماده‌سازي قرار دارد. طي 7 سال گذشته اين احتمال به يقين تبديل شده است كه گاز متان در طول فصول مختلف و همچنين نقاط گوناگون اين سياره با نوسانات زيادي همراه است، اما اين براي نخستين بار است كه دانشمندان متوجه مي‌شوند كه چرخه توليد و از بين رفتن گاز متان خيلي سريع‌تر از تصورات قبلي‌شان انجام مي‌شود.

از آنجاكه مشخص شده است گاز متان تنها به 2 روش فوران‌هاي آتشفشاني و فعل و انفعالات بيولوژيكي توليد مي‌شود، توليد اين گاز در مريخ به همان اندازه هيجان‌انگيز بوده است كه چرخه توليد و از بين رفتن آن. اين كه در گوشه‌اي از منظومه شمسي گازي توليد مي‌شود كه نمونه آن نيز در زمين وجود دارد براي همگان و حتي مردم عادي نشانه‌اي احتمالي مبني بر وجود نشانه‌هاي حيات در سطح اين سياره است.

البته اين تنها مريخ نيست كه از حيث وجود گاز متان مورد توجه مردم عادي و دانشمندان قرار گرفته است. تحقيقاتي كه دانشمندان در سال‌هاي اخير انجام داده‌اند، نشان مي‌دهد در اتمسفر سياراتي نظير مشتري، زهره، نپتون و اورانوس و البته قمر تيتان نيز مقادير قابل توجهي از اين گاز وجود دارد. همين ردپا كافي است تا دانشمندان پس از پشت سر گذاشتن مريخ روي اين اجرام فضايي نيز متمركز شوند.

گرچه دانشمندان معتقدند توليد گاز متان صرفا به وسيله فوران‌هاي آتشفشاني يا فعل و انفعالات بيولوژيكي صورت مي‌گيرد با اين حال اين نكته نيز ثابت شده است كه فرآيندهاي شيميايي مي‌توانند به توليد گاز متان منجر شوند. از جمله اين فرآيندها مي‌توان به تركيب دي‌اكسيدكربن با آب توليد شده از يخ ذوب شده در زير سطح (مريخ) اشاره كرد.

گرچه نمي‌توان كشف ردپايي از مريخ در يك سياره فرازميني نظير مريخ را نشانه‌اي بسيار روشن و نهايي از كشف حيات عنوان كرد، با اين حال تغييراتي كه در چرخه توليد و نابودي اين گاز ديده شده است به اندازه كافي براي دانشمندان انگيزه ايجاد كرده تا مريخ را با دقت بيشتري زيرنظر بگيرند.

گاز متاني كه در مريخ توليد مي‌شود، پس از قرار گرفتن در معرض نور ماوراء بنفش خورشيد كه سطح اين سياره را بشدت تحت تاثير قرار مي‌دهد بتدريج از ميان مي‌رود و از آنجا كه چرخه احياي متان در مريخ وجود دارد همه چيز گوياي آن است كه فرآيندي در اين سياره وجود دارد كه موجب توليد مجدد اين گاز مي‌شود. به عقيده برخي دانشمندان چرخه عجيب توليد و نابودي گاز متان در مريخ با قواعد و قوانين فيزيكي موجود تناقضاتي دارد و همين تناقضات است كه دانشمندان را به وجد آورده است. فاكتور ديگري كه بر مبهم بودن اين فرآيند مي‌افزايد اين است كه تنها نور خورشيد براي نابودي متان توليده شده در مريخ كافي نيست بلكه فرآيندهاي بيولوژيكي نيز مي‌توانند بخشي از فرآيند نابودي را انجام دهند. اين گمان قوي دانشمندان را بر آن مي‌دارد كه باز هم به مريخ به عنوان سياره‌اي كه نشانه‌هاي جدي از حيات در خود دارد، نگاه كنند.

ناسا و اسا و ساير غول‌هاي تازه‌وارد در برنامه‌هاي فضايي برنامه‌هاي مختلفي براي اكتشافات در مريخ دارند. شايد بايد همچنان منتظر ماند تا چند دهه ديگر كه بسياري از ايده‌هاي مطرح شده در خصوص رسيدن پاي بشر به مريخ به واقعيت تبديل شود. در آن زمان است كه بدون شك پاسخ بسياري از رازهاي موجود درباره مريخ و از جمله چرخه عجيب توليد و نابودي متان در آن كشف مي‌شود.

---------- Post added at 04:29 PM ---------- Previous post was at 04:25 PM ----------

اخترشناسان براي اولين بار به اولين تصوير تاييد شده از يک برخورد اخترواره اي در فضا دست پيدا کرده اند.

زماني که دانشمندان براي اولين بار در ماه ژانويه اين جرم به نام P/2010 A2 را با استفاده از فضاپيماي روزتا در کمربند اخترواره اي مشاهده کردند، ساختار و ادامه دم مانند آن باعث شد دانشمندان اين جرم را يک ستاره دنباله دار ببينند با اين همه نگاهي دقيق تر نشان داد اين جرم چيزي بسيار عجيب تر است و تصاوير به ثبت رسيده توسط هابل پرده از ساختار هسته X شکل ماننده اين جرم برداشت.

با ديدن تصوير هابل اخترشناسان آژانس فضايي اروپا دريافتند موفق به کشف پديده اي نادر شده اند، آنها گمان بردند سنگي به وسعت سه تا پنج متر با سرعتي برابر 18 هزار کيلومتر بر ساعت و با قدرتي برابر قدرت يک بمب اتم کوچک به اخترواره اي بزرگتر برخورد کرده است.

طي اين رويداد اخترشناسان توانسته اند به جاي گمانه زني در رابطه با وقوع چنين رويدادي در چند ميليون سال گذشته، براي اولين بار برخورد ميان دو اخترواره را به صورت نسبتا مستقيم مشاهده کنند. اخترواره کوچکتر در اين برخورد تبخير شده و باريکه اي از مواد از اخترواره بزرگتر به جا ماند. سپس فشار ناشي از تابشهاي خورشيدي ذرات به جا مانده را در ادامه بقاياي اخترواره بزرگتر قرار داده و دنباله اي مشابه دم يک ستاره دنباله دار به وجود آورده است.

تصوير هابل نشان مي دهد هسته اين جرم وسعتي برابر 120 متر دارد و دنباله آن حاوي ذراتي به بزرگي يک تا 2.5 ميليمتر است. براي توضيح شکل X مانند اين جرم مي توان به پرتاب کردن يک تکه آجر به ميان يک استخر آب فکر کرد. الگوي بازتاب آب الگويي يکپارچه نيست، بلکه مجموعه اي از فورانها، رشته ها و قطرات است که شکل آجر و زاويه برخورد آن به سطح آب را بازتاب مي دهد و از آنجايي که در زمينه جرم جديد به نظر نمي آيد هدف و جرم پرتاب شونده شکلي کروي داشته باشند، مي توان گفت شکل X مانند شکل نامنظم برخوردي خارج از مرکز را به تصوير کشيده است.

تا قبل از اين برخورد، دو جرم کيهاني که P/2010 A2 را به وجود آورده اند، به دليل کم نور بودن بيش از اندازه قابل رديابي نبوده اند. دانشمندان نتوانسته اند شاهد خود برخورد باشند زيرا اين پديده زماني رخ داده که دو جرم با خورشيد هم مسير بوده اند اما مدلسازي هاي رايانه اي نشان مي دهند اين برخورد در حدود فوريه سال 2009 رخ داده است.

اين يافته ها نشانه هايي جديد را از چگونگي رفتارهاي اخترواره اي در زمان برخورد آنها با يکديگر و چگونگي شکل گيري ذرات و مشارکت آنها در شکل دادن به غبارهايي که در ميان سامانه خورشيدي پراکنده اند را در اختيار دانشمندان قرار خواهد داد.

بر اساس گزارش فاکس نيوز، اين اطلاعات از آن رو اهميت دارند که دانشمندان با استفاده از آنها مي توانند منشا غبارهاي کيهاني موجود در سامانه خورشيدي به همراه نسبت تاثير برخوردهاي اخترواره اي در توليد اين غبارها را درک کنند. اخترشناسان در نظر دارند سال آينده با استفاده از هابل اين جرم را دوباره مورد بررسي قرار دهند تا اطلاعات بيشتري از تاثير پرتوهاي خورشيدي بر روي ذرات اخترواره اي و چگونگي شکل گيري هسته عجيب آن به دست آورند.

[saeeddz]

تصوير روبه‌رو نمايي هيجان‌انگيز از سحابي سياره‌نماي M27 است.در قرن 18 ميلادي و در غياب ابزارهاي مناسب شارل مسيه فهرستي از اجرامي را آماده كرد كه ممكن بود براي رصدگراني كه با آن ابزارها آسمان را رصد مي‌كردند شبيه به دنباله دار به نظر مي‌آمدند و كاشفان دنباله‌دارها را به درسر مي‌انداختند.

اين جرم يك سحابي سياره‌نماست كه در واقع نشان‌دهنده آخرين مراحل زندگي ستاره‌اي مانند خورشيد است.

اين جرم در فاصله 1200 سال نوري ما در صورت فلكي روباهك قرار دارد و قطر ابري گازي تشكيل‌ دهنده اين سحابي2.5 سال نوري است.

اين سحابي به نام سحابي سياره‌نماي دنبل نيز شناخته مي‌شود.

---------- Post added at 04:41 PM ---------- Previous post was at 04:37 PM ----------

زماني كه در دهه 90 ميلادي براي نخستين بار دانشمندان توانستند سياره‌اي را در اطراف ستاره‌اي غير از خورشيد در صورت فلكي فرس اعظم پيدا كنند،‌ دروازه‌اي جديد را به روي دانش ستاره‌شناسي باز كردند كه نويددهنده روزهاي پرهيجاني در اين حوزه بود.

تا مدت‌ها وجود سياراتي كه به دور سياراتي كه به دور ستاره‌اي ديگر بگردند، يكي از روياهاي ستاره‌شناسان به شمار مي‌رفت. اگرچه از نظر احتمالاتي وجود اين سيارات بديهي بود، اما هيچ وقت دانشمندان نتوانسته بودند وجود قطعي آنها را ثابت كنند. 51- فرس اعظم اولين سياره از بسيار سياره‌اي بود كه آن بيرون وجود داشت و منتظر كشف شدن بود. با كشف اولين سياره بلافاصله سوال مهم بعدي مطرح شد. آيا ممكن است در بين سياراتي كه آن بيرون وجود دارند، سياراتي شبيه به زمين وجود داشته باشد؟ ‌سياراتي كه در ابعاد و اندازه‌هاي زمين در فاصله مناسبي از ستاره مادر خود قرار داشته باشند و بتوانند از وجود حيات روي خود پشتيباني كنند؟

‌اين سوال به قدري مهم بود كه ستاره‌شناسان از آن به جستجوي جام مقدس در دنياي ستاره‌شناسي ياد مي‌كردند. اگر چنين سياره‌اي وجود داشته باشد پس احتمال شكوفا شدن بذرهاي حيات در بيرون از زمين بسيار زياد است.

اما مشكل بزرگي در اين راه وجود داشت و آن ضعف ابزارهاي موجود و دشواري آشكارسازي اين سياره‌ها بود. چنين سياره‌هايي را نمي‌شد مستقيم رصد كرد و بايد اثر آن بر ستاره مادرشان را بررسي و از روي آن به وجود آنها پي برد. به همين دليل و به دليل ضعف ابزارهاي ما باعث شد تا در نخستين گام سيارات غول‌پيكر و گازي‌شكلي مانند مشتري كه اثر بيشتري بر ستاره مادر خود مي‌گذاشتند، كشف شوند، اما اينك دوران عوض شده است. روش‌ها بهبود يافته و ابزارهاي دقيق‌تري از فضا و زمين چشم به كشف اين دنياهاي جديد دوخته‌اند.سياره زمين‌مانندي كه اخير در منظومه ستاره‌اي گليس 581 كشف شده است،‌ اولين نمونه از جهان‌هايي است كه ممكن است در آن حيات وجود داشته باشد. خبر كشف اين سياره بلافاصله توجه رسانه‌هاي جهان را به خود جلب كرد، اما نكته مهم ديگري دراين‌باره براي ما ايرانيان وجود داشت كه چندان به آن توجه نشد. يكي از اعضاي اصلي اين كشف تاريخي يكي از هموطنان ما بوده است.

دكتر نادر حقيقي‌پور، كه يكي از محققان اصلي در اين كشف و يكي از نويسندگان مقاله مربوطه است،‌ عضو هيات علمي موسسه نجوم دانشگاه هاوايي است. وي سال 1377 (1999) دكتراي خود را در رشته فيزيك با گرايش سياره‌شناسي از دانشگاه ميزوري آمريكا دريافت كرد و در حال حاضر مدت 6 سال است كه در موسسه نجوم دانشگاه هاوايي به عنوان عضو هيات علمي مشغول به تحقيق است.با تاييد اين كشف، نام دكتر حقيقي نيز براي هميشه در كنار كساني كه چشم‌انداز جديدي از عالم را پيش روي انسان گشودند در تاريخ، جاودانه خواهد شد.

[saeeddz]

اخترشناساني که در جستجوي بزرگترين و دور افتاده ترين گروه کهکشاني بودند موفق به کشف خوشه اي غول پيکر با ابعادي 800 تريليون بزرگتر از خورشيد در محدوده زماني شده اند که در آن جهان نيمي از سن کنوني خود را داشته است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اين خوشه کهکشاني با نام SPT-CL J0546-5345 به اندازه اي از زمين دور است که درخشش آن پس از هفت ميليارد سال به سياره زمين مي رسد.
اخترشناسان از اين رو مجذوب چنين ساختارهاي کيهاني غول پيکري هستند که اين ساختارها مي توانند آنچه در جرمگين ترين بخش هاي جهان رخ مي دهد را نمايان کنند. کيهان شناسان کنجکاو در جستجوي اطلاعاتي هستند که به آنها کمک کند چگونگي متولد شدن جهان هستي را دريابند و نقش انرژي تاريک را در روند سرعت گرفتن رشد جهان درک کنند. همچنين چنين اطلاعاتي مي تواند به اخترشناسان در درک نحوه شکل گيري کهکشان ها نيز کمک کند.
از اين رو زماني که گروهي از محققان در حال بررسي محتوي و ابعاد SPT-CL J0546-5345 هستند، ديگر محققان هنوز در حال شکار به سر مي برند ، به ويژه از زماني که کاربردي بودن تکنيک جديدي که خوشه کهکشاني «اوبر» را کشف کرده ، به اثبات رسيده است.
کشف SPT-CL J0546-5345 و تاييد آن به عنوان يکي از بزرگترين خوشه هاي کهکشاني که تا به حال در فاصله هفت ميليارد سال نوري کشف شده ، نشان مي دهد شيوه هاي جديد اکتشافي ، از قبيل تلسکوپ هاي جديد پرتو ايکس يا پرتو فروسرخ ، کاملا موفقيت آميز عمل مي کنند.
به گفته اخترشناسان ، خوشه هاي بسيار عظيم، به شدت کميابند از اين رو براي يافتن آنها بايد بخش بزرگي از آسمان را مورد جستجو قرار داد. ابعاد خوشه ها با درک چگونگي شکل گيري آنها در ارتباطند و از اين رو يافتن بزرگترين خوشه ها مي تواند در درک نهايت چنين ارتباطي بسيار تاثير گذار باشد. از سويي ديگر تعداد و ابعاد ابرخوشه هاي کهکشاني در شفاف سازي درک نظري از چگونگي شکل گيري جهان نيز نقش خواهد داشت.

[saeeddz]

اولين قدم براي عکاسي از آسمان ها يافتن جايي است که کاملا تاريک بوده و آلودگي نوري ناشي از چراغ هاي شهري در آن راهي نداشته باشد، قدمي که يک عکاس نجومي را به صحرايي در شيلي کشاند تا تاريک ترين بخش آسمان زمين را با چشم خود ببيند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
استفاني گيزارد عکاس نجومي زماني که مي خواست اين بخش از تاريک ترين نقطه آسمان را بيابد به صحراي آتاکاما در شيلي رسيد ، جايي که آسمانش در هنگام شب تاريک ترين آسمان جهان است.
نتيجه عکاسي هاي وي تصاوير شگفت انگيزي هستند که در ابتدا کمي کدر و آلوده به نظر مي رسند اما در صورتي که به اندازه کافي بر روي آنها بزرگنمايي صورت گيرد، بيننده خود را در ميان آسمان احساس خواهد کرد.
اين تصاوير در فاز ماه نو به ثبت رسيده، به اين معني که هيچ نوري از سوي ماه در آسمان وجود نداشته تا نورهايي که از ديگر بخش هاي جهان به زمين مي رسند را مختل کند.
با وجود اينکه گيزارد تصاوير خود را در چنين زماني از سال از کهکشان راه شيري به ثبت رسانده، باريکه هايي از نور در سطح آسمان به چشم مي خورند.
اين نوارهاي نوري نورهاي جاده هاي شهري نيستند بلکه از خود کهکشان زمين نشات مي گيرند.[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ديگر نورهايي که در اين تصوير ديده مي شوند، بازتاب نور خورشيد هستند که توسط اجرام کيهاني به سوي زمين بازتابانده مي شوند.
نتيجه تلاش هاي اين عکاس بخش هايي از تاريک ترين آسمان زمين است که کمترين اختلالات نوري در ميان آن به چشم مي خورد.
در تصوير اول مي توان ابرهاي ماژلاني بزرگ و کوچک را در سمت چپ و بازتاب هاي نور خورشيد را در سمت راست مشاهده کرد.
همچنين صورت فلکي اوريون در بالاي تصوير به چشم مي خورد و ستاره درخشاني که در مرکز تصوير ديده مي شود نيز در اصل ستاره نيست، سياره مشتري است.

[saeeddz]

دانشمندان توانسته‌اند کهکشاني را کشف کنند که متعلق به زمان‌هاي بسيار گذشته است، به عقيده آن‌ها اين كهكشان قديمي‌ترين پديده در جهان هستي است که تاکنون کشف شده است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تصوير اين کهکشان اولين بار به وسيله تلسکوپ هابل گرفته شده بود.
دانشمندان پس از بررسي عکس‌ها به اين نتيجه رسيدند که کهکشان متعلق به بيش از 13 ميليارد سال پيش يعني زماني بوده که عمر جهان بسيار کم بوده است.
اخترشناسان فرانسوي پس از تحقيق بر روي اين کهکشان دريافتند که اين کهکشان در حال ادغام شدن با ساير کهکشان‌هاي نزديک به خود است. اين دانشمندان با بررسي گازهاي هيدروژن در اطراف کهکشان كشف شده، توانستند عمر اين پديده فضايي را تخمين بزنند.
همچنين اخترشناسان ، عناصري از ترکيبات کربن با فلز را در اين کهکشان کشف کرده‌اند که اين‌گونه عناصر فقط در سياره‌هاي خيلي مسن وجود دارد.
بر اساس نظريه‌هاي اخترشناسان در مورد کهکشان‌هاي اوليه، اين کهکشان مي‌تواند يکي از قديمي‌ترين کهکشان‌ها باشد.

[saeeddz]

در سطح ماه که تا همین اواخر جزو خشک‌ترین مناطق منظومه شمسی شناخته می‌شد، مکان‌هایی سرشار از یخ آب وجود دارد که می‌تواند نیاز فضانوردان و انسان‌هایی را که در آینده به این قمر سفر می‌کنند، تامین کند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سال گذشته، دانشمندان ناسا راکتی را به سمت یکی از گودال‌های ماه شلیک و غبار برخاسته از این برخورد را بررسی کردند. بر اثر این برخورد، مقادیر زیادی از سنگ و گردوغبار جابه‌جا شد و ترکیبات شیمیایی جالب و مقادیر زیادی از منابع آبی در زیر سطح ماه کشف شد.
تیم تحقیقاتی ناسا اعلام کرده است که از حفره حاصل از این برخورد، نزدیک به 155 کیلوگرم بخار آب و ترکیب آب و یخ خارج شده است. به این ترتیب تحلیل‌های دانشمندان نشان می‌‌دهد در برخی نواحی ماه، 5.6 درصد از وزن خاک را ترکیب آب و یخ تشکیل می‌دهد.
آنتونی کلاپریت از مرکز فضایی ایمز ناسا در این باره گفت: «این منابع آبی بسیار قابل توجه‌اند. کار کردن با ترکیب آب و یخ بسیار ساده‌تر است، چرا که شما مجبور نیستید آن‌ را خیلی گرم کنید؛ بلکه کافی است آن را به دمای اتاق برسانید تا به راحتی آلودگی‌هایش را جدا کنید. به این ترتیب می‌شود انتظار داشت در محدوده‌ای به طول 10 کیلومتر در اطراف این گودال برخوردی بتوان نزدیک به 4 میلیارد لیتر آب استخراج کرد».
عملیات انتحاری و گردآوری اطلاعات
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]درست چند دقیقه بعد از برخورد راکت با سطح ماه، کاوشگر LCROSS ناسا به سطح ماه نزدیک شد و شروع به عکس‌برداری و جمع‌آوری اطلاعات کرد. فضا‌پیمایی دیگر به نام مدارگرد اکتشافی ماه (LRO) نیز به منطقه برخورد نزدیک بود و توانست موادی را که بیش از 15 کیلومتر پراکنده شده بود، در نور خورشید بررسی کند.
ابزارهای اندازه‌گیری مشخص کردند که نزدیک به 20 درصد از گردوغبار ماه را ترکیبات فراری مانند متان، آمونیاک، گاز هیدروژن و دی‌اکسیدکربن تشکیل می‌دهد. علاوه بر این، مقادیر زیادی از فلزاتی مانند سدیم، جیوه و حتی مس نیز در غبارهای حاصل از انفجار شناسایی شد.
دانشمندان می‌گویند آب و ترکیب مواد فرار موجود در ماه شاید بقایای اثرات برخورد شهاب‌سنگ‌ها یا سیارک‌ها باشد، اما فرآیند‌های فیزیکی و شیمایی نیز در به وجود آمدن و چرخش این مواد در درون ماه بی‌تاثیر نیستند.
در برخی نواحی مانند حفره کابئوس که همیشه در سایه قرار دارند، دما به 244 درجه زیر صفر می‌رسد. در این شرایط یخ می‌تواند برای میلیارد‌ها سال بدون کوچک‌ترین تغییری حفظ شود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اما تحقیقات بیشتر نشان می‌دهد حتی در بخش‌هایی از ماه که نور خورشید را در طول سال دریافت می‌کنند، منابع آبی هم در زیر خاک وجود دارند. به این ترتیب در آینده، بشر به جای آن‌که مجبور باشد در نواحی بسیار سرد و تاریک ماه فرود بیاید، می‌تواند نواحی روشن‌تر و در دسترس‌تر را که نور خورشید را دریافت می‌کند، انتخاب کند و با حفر چاه‌های کم‌عمق به آب و یخ دسترسی پیدا کند.

[amatraso]

قمر های معمایی
آیو و اروپا
سیاره ی مشتری قمری به نام آیو دارد که در آن یک فوران آتشفشانی بزرگ دیده می شود. همه ی سطح آیو از گدازه های مذاب پوشیده شده که حتی قبل از این که بتوانند اندکی سرد وسخت شوند یک لایه گدازه ی جدید روی آنها را می پوشاند.
اروپا قمر دیگر مشتری از یخ پوشیده شده است. دانشمندان احتمال می دهند که در زیر این یخ دریای عظیمی قرار داشته باشد که سراسر سطح قمر را در بر گرفته است.
تیتان ویاپتوس
سیاره ی زحل قمری اسرار آمیز به نام تیتان(بزرگترین قمر زحل)دارد که به اندازه ی یک سیاره ی کوچک است در جو این قمر مواد شیمیایی وجود دارد که شبیه موادی است که حیات روی کره ی زمین را تشکیل داده اند جو این قمر هم به قدری ابری است که فقط تصاویر مبهمی از سطح آن دیده می شود. شاید تیتان تنها نقطه دیگری از منظومه ی شمسی باشد که در سطح آن اقیانوس هایی وجود دارد اما در این اقیانوس ها به جای آب گاز متن مایع وجود دارد.
یاپتوس قمر دیگر زحل است که یک طرف آن به رنگ سیاه و طرف دیگرش مانند برف سفید است و هیچ کس دلیل آن را نمی داند.
میراندا
اورانوس قمری به نام میراندا دارد که سطح آن مثل توده هایی آشفته و عجیب است. اختر شناسان فکر می کنند که این قمر احتمالاً زمانی آن قدر به اورانوس نزدیک شده که توسط نیروی جاذبه ی قدرتمند سیاره از هم پاشیده است پس از مدتی دوباره خرده های قمر میراندا در کنار یکدیگر گرد آمدند و به شکل فعلی در آمد.

[saeeddz]

تلسکوپ فضايي سوئيفت ناسا تصوير جديدي با وضوح تصوير بسيار بالا از کهکشان آندرومدا تهيه کرده است که اين کهکشان را با جزئيات بسيار دقيقتري نشان مي دهد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کهکشان «مسيه 31» (M31) يا کهکشان آندرومدا نزديکترين کهکشان مارپيچ به کهکشان راه شيري است.
اين کهکشان تنها در فاصله 2.5 ميليون سال نوري از زمين واقع شده است. وسعت اين کهکشان 220 هزار سال نوري بوده و محتوي يک تيليارد ستاره است.
براساس گزارش نيوساينتيست، به تازگي تلسکوپ فضايي سوئيفت ناسا که رصدهاي خود را هم در نور مرئي و هم در طيف ماوراء بنفش انجام مي دهد بيش از 300 تصوير از اين کهکشان تهيه کرده و از ترکيب اين تصاوير، يک تصوير بسيار واضح از کهکشان آندرومدا را ارائه کرده است.
اين اولين بار است که مسيه 31 با چنين وضوح تصويري ديده مي شود.

[amatraso]

خورشید
جرم خورشید به 5/4 میلیون میلیون میلیون میلیون تن می رسد
در هر ثانیه 700 میلیون تن ملکول هیدروژن به هم پیوند می خورند تا به هلیوم تبدیل شوند
خورشید در هر ثانیه 4 میلیون تن از جرم خود را از دست می دهد
باد خورشیدی می تواند تا سیاره ی پلوتو یعنی تا مسافت 5900 میلیون کیلومتر پیشروی کند
طوفان های خورشیدی در زمین اثر می گذارند وحتی اختلالایجاد می کنند طوفان های خورشیدی ذرات اتمی را به خارج می فرستند که لایه ی بالایی جو را تخریب می کند باعث اختلالات رادیویی و پیدایش شفق قطبی میشوند
لکه های خورشیدی مناطق تیره رنگی هستند که آن ها را روی سطح شید سپهر می توان دید در این لکه ها طوفان های شدیدی رخ می دهد که علت آن آشفتگی هایی است که از جریان انرژی به درون خورشید به بیرون جلوگیری می کند در نتیجه این مناطق سرد تر از بقیه ی مناطق خورشید هستند

[amatraso]

زهره
دمای سطح زهره حدود 480 درجه ی سانتی گراد است گرمای شدید فشار جو بالا وتخریب کنندگی جو زهره این سیاره را به دنیایی غیر قابل سکونت تبدیل کرده .دمای بالای زهره به دلیل وجود گاز کربن دی اکسید در جو این سیاره است که گرمای خورشید را درون خود به دام می اندازد در سال 1970 کاوشگر های فضایی از زمین به سوی زهره فرستاده شد که در سطح زهره فرود آمدند در طی 20 سال کاوشگر های بعدی توانستند مشاهدات دقیق تری از این سیاره به عمل آورند این کاوشگر ها کشف کردند که زهره بیش از 50000 آتشفشان و سطحی با ساختار خیلی عجیب دارد شاید فوران های آتشفشانی در این سیاره به قدری زیاد بوده اند که سراسر سیاره با گدازه پوشیده شده است در زهره آسمان نارنجی رنگ است و از آسمان اسید سولفوریک می بارد که قبل از رسیدن به سطح سیاره تبدیل به مایعی جوشان با حرارت بالا میشود

[amatraso]

مریخ
مریخ از زهره کوچکتر و دورتر از زمین است از خیلی جهات مریخ بیشتر به زمین شبیه است تا دیگر سیارات روز مریخ تقریبا مساوی روز زمین است مریخ دمای نسبتا معتدل فصل های مختلف و کلاهک های قطبی دارد که از همه جوانب شبیه زمین است اما سیاره ای خشک و غبار آلود است که با دره و آتشفشان های بسیار پوشیده شده است آتش فشان هایی روی مریخ وجود دارد که از بلند ترین کوه های زمین بزرگ تر است
در سال 1970 کاوشگر وایکینگ نشان داد که اگر زمانی حیاتی در مریخ بوده امروزه کشف آن آسان نیست یکی از کاوشگر های وایکینگ آزمایش هایی انجام داد که یکی از آنها نشانه هایی از موجودات زنده را نشان می داد اما بسیاری از دانشمندان میگویند که این نشانه ها به دلیل وانجام واکنش های شیمیایی پیچیده بوده است و نمی تواند وجود حیات در مریخ را ثابت کند

[saeeddz]

فضانوردان آمريکايي که ساکن ايستگاه فضايي بين المللي هستند شايد از کشور خود فاصله زيادي داشته باشند اما روز بزرگ و سرنوشت ساز کشورشان را از دست نمي دهند و با راي دادن از فضا در انتخابات ميان دوره اي آمريکا شرکت مي کنند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
فضانوردان آمريکايي که مقيم پايگاه هيوستون هستند و سه فضانورد ساکن ايستگاه فضايي، «داگلاس ويلاک» ، «شانون واکر» و «اسکات کلي» اين فرصت را دارند تا از ارتفاع 354 کيلومتري از زمين در انتخابات محلي ايالات خود شرکت کنند.
ناسا به منظور همراهي با فضانوردان براي مشارکت در فعاليت هاي سياسي ايالاتي که در آن سکونت دارند، با مقامات ايالتي هماهنگي هايي انجام داد تا فضانوردان بتوانند از فضا در راي گيري شرکت کنند، برگه هاي راي گيري نيز از قبل توسط مقامات ايالتي آماده شده و در زمان تعيين شده به شکل پرتو به سوي ايستگاه تابانده مي شوند.
فضانوردان آمريکايي از سال 1997 و پس از تصويب قانوني توانستند از فضا در انتخابات شرکت کنند. اولين آمريکايي که از فضا در انتخابات شرکت کرد «ديويد ولف» نام داشت که در سال 1997 در ايستگاه مير زندگي مي کرد.
براي اينکه در ميان برنامه ريزي فشرده فضانوردان، زماني مناسب براي حضور در انتخابات به وجود آيد، برگه هاي راي از هفته گذشته آماده شدند. زماني که فضانوردان راي خود را به ثبت برسانند برگه هاي راي دوباره به زمين تابانده خواهند شد تا توسط مقامات ايالتي در ميان ديگر آرا شمارش شوند.
ايستگاه فضايي بين المللي در دهمين سالگرد فعاليت خود علاوه بر اينکه به ستاد انتخاباتي ميان دوره اي آمريکا تبديل شده در انتظار فضاپيماي کهنه کار ناسا نيز بسر مي برد که به همراه 6 فضانورد و براي انجام ماموريتي 11 روزه عازم ايستگاه است.
بر اساس گزارش فاکس نيوز، آخرين پرواز شاتل ديسکاوري، سي و نهمين و آخرين پرواز ديسکاوري و همچنين صد و سي و سومين ماموريت شاتلهاي ناسا براي ساعت 3:52 عصر سوم نوامبر برنامه ريزي شده است.

[saeeddz]

مریخ
مریخ از زهره کوچکتر و دورتر از زمین است از خیلی جهات مریخ بیشتر به زمین شبیه است تا دیگر سیارات روز مریخ تقریبا مساوی روز زمین است مریخ دمای نسبتا معتدل فصل های مختلف و کلاهک های قطبی دارد که از همه جوانب شبیه زمین است اما سیاره ای خشک و غبار آلود است که با دره و آتشفشان های بسیار پوشیده شده است آتش فشان هایی روی مریخ وجود دارد که از بلند ترین کوه های زمین بزرگ تر است
در سال 1970 کاوشگر وایکینگ نشان داد که اگر زمانی حیاتی در مریخ بوده امروزه کشف آن آسان نیست یکی از کاوشگر های وایکینگ آزمایش هایی انجام داد که یکی از آنها نشانه هایی از موجودات زنده را نشان می داد اما بسیاری از دانشمندان میگویند که این نشانه ها به دلیل وانجام واکنش های شیمیایی پیچیده بوده است و نمی تواند وجود حیات در مریخ را ثابت کند


زهره
دمای سطح زهره حدود 480 درجه ی سانتی گراد است گرمای شدید فشار جو بالا وتخریب کنندگی جو زهره این سیاره را به دنیایی غیر قابل سکونت تبدیل کرده .دمای بالای زهره به دلیل وجود گاز کربن دی اکسید در جو این سیاره است که گرمای خورشید را درون خود به دام می اندازد در سال 1970 کاوشگر های فضایی از زمین به سوی زهره فرستاده شد که در سطح زهره فرود آمدند در طی 20 سال کاوشگر های بعدی توانستند مشاهدات دقیق تری از این سیاره به عمل آورند این کاوشگر ها کشف کردند که زهره بیش از 50000 آتشفشان و سطحی با ساختار خیلی عجیب دارد شاید فوران های آتشفشانی در این سیاره به قدری زیاد بوده اند که سراسر سیاره با گدازه پوشیده شده است در زهره آسمان نارنجی رنگ است و از آسمان اسید سولفوریک می بارد که قبل از رسیدن به سطح سیاره تبدیل به مایعی جوشان با حرارت بالا میشود


خورشید
جرم خورشید به 5/4 میلیون میلیون میلیون میلیون تن می رسد
در هر ثانیه 700 میلیون تن ملکول هیدروژن به هم پیوند می خورند تا به هلیوم تبدیل شوند
خورشید در هر ثانیه 4 میلیون تن از جرم خود را از دست می دهد
باد خورشیدی می تواند تا سیاره ی پلوتو یعنی تا مسافت 5900 میلیون کیلومتر پیشروی کند
طوفان های خورشیدی در زمین اثر می گذارند وحتی اختلالایجاد می کنند طوفان های خورشیدی ذرات اتمی را به خارج می فرستند که لایه ی بالایی جو را تخریب می کند باعث اختلالات رادیویی و پیدایش شفق قطبی میشوند
لکه های خورشیدی مناطق تیره رنگی هستند که آن ها را روی سطح شید سپهر می توان دید در این لکه ها طوفان های شدیدی رخ می دهد که علت آن آشفتگی هایی است که از جریان انرژی به درون خورشید به بیرون جلوگیری می کند در نتیجه این مناطق سرد تر از بقیه ی مناطق خورشید هستند


قمر های معمایی
آیو و اروپا
سیاره ی مشتری قمری به نام آیو دارد که در آن یک فوران آتشفشانی بزرگ دیده می شود. همه ی سطح آیو از گدازه های مذاب پوشیده شده که حتی قبل از این که بتوانند اندکی سرد وسخت شوند یک لایه گدازه ی جدید روی آنها را می پوشاند.
اروپا قمر دیگر مشتری از یخ پوشیده شده است. دانشمندان احتمال می دهند که در زیر این یخ دریای عظیمی قرار داشته باشد که سراسر سطح قمر را در بر گرفته است.
تیتان ویاپتوس
سیاره ی زحل قمری اسرار آمیز به نام تیتان(بزرگترین قمر زحل)دارد که به اندازه ی یک سیاره ی کوچک است در جو این قمر مواد شیمیایی وجود دارد که شبیه موادی است که حیات روی کره ی زمین را تشکیل داده اند جو این قمر هم به قدری ابری است که فقط تصاویر مبهمی از سطح آن دیده می شود. شاید تیتان تنها نقطه دیگری از منظومه ی شمسی باشد که در سطح آن اقیانوس هایی وجود دارد اما در این اقیانوس ها به جای آب گاز متن مایع وجود دارد.
یاپتوس قمر دیگر زحل است که یک طرف آن به رنگ سیاه و طرف دیگرش مانند برف سفید است و هیچ کس دلیل آن را نمی داند.
میراندا
اورانوس قمری به نام میراندا دارد که سطح آن مثل توده هایی آشفته و عجیب است. اختر شناسان فکر می کنند که این قمر احتمالاً زمانی آن قدر به اورانوس نزدیک شده که توسط نیروی جاذبه ی قدرتمند سیاره از هم پاشیده است پس از مدتی دوباره خرده های قمر میراندا در کنار یکدیگر گرد آمدند و به شکل فعلی در آمد.
دوست عزیز مطالب جالبی هستن ولی مربوط به این قسمت نمیشن!
پیشنهاد میکنم در قسمت نجوم و اخترشناسی تاپیکی با عنوان منظومه شمسی ایجاد کنید و اونجا این مطالب رو قرار بدین:20:

[saeeddz]

بيشتر انسانها اکنون زندگي کردن بدون الکتريسيته را تقريبا غيرممکن مي دانند، اما بهتر است بدانيد که در ابتداي جهان عملا هيچ بار الکتريکي وجود نداشت.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در دوره اي که تنها چند ثانيه از متولد شدن جهان هستي گذشته است، بار الکتريکي ذرات بنيادين نزديک به صفر بوده ، پديده اي که بر اساس مطالعات جديد به واسطه نيروي گرانش به وجود آمده است.
مدل استاندارد فيزيک ذرات در بررسي ذرات بنيادين جهان و سه نيرويي که آنها را تحت تاثير قرار مي دهند، بسيار تاثير گذارند ، نيروهاي ضعيف و قوي اتمي و نيروي الکترومغناطيسي. متاسفانه تا کنون هيچکس نتوانسته است نيروي گرانش را در اين مدل بگنجاند.
فرانک ويلژک ، ديويد گراس و ديويد پوليتزر در سال 2004 به خاطر نمايش دادن ذراتي که تحت تاثير نيروهاي قوي قرار داشتند اما با نزديک شدن به يکديگر انرژي خود را از دست مي دادند، موفق به دريافت نوبل فيزيک شدند در مکانيک کوانتوم، فواصل کوچک با انرژي بالا در ارتباط است زيرا تنها فوتونهاي پر انرژي در طول موجهاي بسيار کوتاه مي توانند به اين سطح برسند. اين به آن معني است که در انرژي هاي بسيار بزرگ که در لحظات اوليه جهان هستي به وجود آمده اند، نيروهاي قوي نسبت به حال تاثير کمتري داشته اند.
نتيجه اين بررسي ها نشان مي دهد شدت نيروهاي قوي، ضعيف و الکترومغناطيسي در ابتداي جهان هستي نزديک به هم بوده است.
دانشمندان MIT در سال 2006 نشان دادند که نيروهاي الکترومغناطيسي نيز در انرژي هاي بالا ضعيف مي شوند اما اين اثر تنها در حضور نيروي گرانش به وجود مي آيد، نيرويي که در مدل استاندارد ناديده گرفته شده است.
ديگر دانشمندان انتقادات فراواني بر اين فرضيه وارد کرده و آن را به شکل فرضيه اي پر بحث به جا گذاشتند. اکنون محققان دانشگاه نيوکاسل با محاسبه دوباره و دقيقتر اين محاسبات به نتيجه اي مشابه دست پيدا کردند: در هنگام حضور نيروي گرانش ، بار الکتريکي، ابزار سنجش قدرت نيروي الکترومغناطيس، با بالا رفتن سطح انرژي به صفر نزديک مي شود.
به گفته دانشمندان در عدم حضور نيروي گرانش، بارهاي الکتريکي بزرگتر مي شود، در واقع نيروي گرانش تصوير کلي جهان را تغيير مي دهد.
دانشمندان اميدوارند اين يافته بتواند تلاشهايي که تاکنون در زمينه يکپارچه سازي چهار نيرو در قالب يک چارچوب نظري انجام گرفته اند را بهبود بخشد.
برخورد دهنده بزرگ هادرون ، در نزديکي ژنو مي تواند اين ايده را به صورت تجربي تاييد يا رد کند اما تنها در صورتي که جهان، مشابه آنچه در برخي از نظريه هاي گفته مي شود، از بعد يا ابعاد ناديده اضافي برخوردار باشد.

[saeeddz]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

دانش > نجوم - نقص فنی دیسکاوری و نشت هیدروژن مایع از تانک سوخت آن، باعث‌شده آخرین مأموریت فضایی این شاتل تا پایان نوامبر به تأخیر بیفتد. آیا اجتناب از تکرار تجربه تلخ شاتل کلمبیا، دیسکاوری را زمین‌گیر خواهد کرد؟
اگر همه چیز مطابق برنامه پیش می‌رفت، این روزها شاتل دیسکاوری آخرین سفرش به مدار زمین را آغاز کرده بود، اما اعلام پیاپی نقص فنی این فضاپیما، نشت سوخت و تأخیرهای متعدد در برنامه پرواز باعث‌شده دیسکاوری حداقل تا پایان نوامبر/ 11ام آذرماه جاری زمین‌گیر شود. مطابق اعلام ناسا یک ترک 20 سانتیمتری در پوشش عایق حرارتی مخزن سوخت دیسکاوری باعث این تأخیرها شده است. مطمئنا سازمان فضایی ایالات متحده نمی‌خواهد خاطره تلخ انفجار شاتل کامبیا و کشته شدن هفت سرنشین آن تکرار شود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]این شکاف 20 سانتیمتری که باعث نشت هیدروژن مایع از تانک سوخت دیسکاوری شده، باعث نگرانی ناسا و تعلیق آخرین مأموریت فضایی این شاتل شده است.
در سال 2003، جدا شدن قطعه‌ای از عایق حرارتی مخزن سوخت از شاتل کلمبیا در هنگام پرتاب و برخورد آن با بال چپ این فضاپیما باعث شد هنگام برگشت و در برخورد با جو زمین، بخش‌های شکسته بال نتوانند حرارت و فشار بالا را تحمل کنند و کلمبیا تکه‌تکه شود. ناسا پس از این حادثه پرتاب شاتل‌ها را به مدت 2 سال متوقف کرد تا روی بهبود امنیت عایق حرارتی آنها کار کند.
روبات فضایی
در خوش‌بینانه‌ترین حالت، اگر مشکل نشت سوخت حل شود و مشکل تکنیکی تازه‌ای به وجود نیاید، آخرین مأموریت فضایی دیسکاوری در آذرماه جاری انجام خواهد شد. در این سفر، یک مدول جدید برای ایستگاه فضائی، قطعات یدکی متعدد و روبات انسان‌نمای Robonaut 2 که قادر است، کارهای تکراری ساده از جمله تمیزکردن نرده‌ها و فیلتر‌های دستگاه مکش هوا را به عهده بگیرد، به ایستگاه فضایی حمل خواهند شد.
اگر این مأموریت 11 روزه با موفقیت انجام شود، دیسکاوری اولین شاتل از میان سه شاتل فعال ناسا خواهد بود که بازنشسته می‌شود. تا آن زمان دیسکاوری که بیش از 360 روز در مدار زمین حضور داشته و مسافتی بیش از فاصله زمین تا خورشید را طی کرده است، می‌رود که دوران بازنشستگی را در محلی که بعدها موزه فضایی خواهد شد، سپری کند.
پس از دیسکاوری، آخرین مأموریت اندیور نیز برای زمستان 2011 پیش‌بینی شده و به دنبال آن اواخر بهار آینده، آخرین مأموریت شاتل آتلانتیس انجام خواهد شد. پس از آن فضانوردان برای سفر در مدار زمین باید از فضاپیماهای روسی مانند سایوز استفاده کنند؛ البته اگر کاخ سفید در تصمیم بازنشستگی شاتل تجدید نظر نکند!
منبع:نیو ساینتیست

[iranmjh]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
بازسازی انفجار بزرگ در مقیاس کوچک

دانشمندان در مرکز تحقیقاتی سرن در سوئیس که روی طرح "برخورد دهنده بزرگ هادرون" کار می کنند، می گویند که "بیگ بنگ" یا "انفجار بزرگ" را در مقیاسی بسیار کوچک بازسازی کرده اند.
بیست سال است که دانشمندان تلاش می کنند با این طرح به راز خلقت پی ببرند. برخورد دهنده بزرگ هادرون، که بزرگترین، گرانقیمت ترین و پیچیده ترین وسیله علمی ساخت بشر است، سال گذشته با مشکلات فنی زیادی مواجه شد.
اما آزمایش تازه نمونه ای کوچکتر است که با موفقیت به پایان رسیده است.
جهان تقریبا چهارده میلیارد سال پیش بر اثر واقعه ای که کیهان‌شناسان به آن "انفجار بزرگ" می گویند، به وجود آمد.
حالا و با استفاده از برخورد دهنده بزرگ هادورن، شاید بتوان فهمید که جهان در نخستین لحظات پس از خلقت، چه شکلی داشته است.
نتیجه کار برخورد دهنده هادرون، تصویری است از برخورد ریزترین و در عین حال سنگین ترین ذرات بنیادین تشکیل دهنده ماده که می توانند نمونه کوچکی از "انفجار بزرگ" باشد.
بولک ویسلوچ، یکی از محققان مرکز تحقیقاتی سرن می گوید: "این، به معنی آغاز عصری تازه است، عصری تازه برای فیزیک. هرگز در شرایط آزمایشگاهی، این میزان انرژی آزاد نشده بود و هیچ آزمایشگاهی به چنین دمای زیادی نرسیده بود. ما امیدواریم که نتایج و اطلاعات فوق العاده جالبی درباره چگونگی جهان، درست بلافاصله پس از خلقتش، بدست آوریم."
در این آزمایش و با استفاده از مغناطیس های بسیار قدرتمند، ذرات بنیادین، در طول یک تونل زیرزمینی به طول بیست و هفت کیلومتر در مرز سوئیس و فرانسه، شتاب گرفته و با سرعتی نزدیک به سرعت نور به حرکت در آمدند.
این ذرات، در نهایت با هم برخورد کردند و به شکل ذراتی به مراتب ریزتر، درآمده و پخش شدند.
این تجربه علمی، در مرکز تحقیقاتی سرن و با استفاده از آشکار سازی ویژه، که به اختصار، آلیس خوانده می شود انجام شد.
دمای حاصل از برخورد ذرات، در حدود ده تریلیون درجه سانتیگراد، یعنی یک میلیون بار داغ تر از هسته خورشید بود: گرمایی که در آن، حتی پروتون‌ها و نوترون‌ها، یعنی ذرات تشکیل دهنده هسته اتم هم ذوب شده و ترکیبی ژله مانند از کوارک ها و گلوان‌ها، یعنی بنیادی ترین ذرات سازنده ماده را به وجود می آورند؛ چیزی که پلاسمای کوارک - گلوان نامیده می شود.
دکتر دیوید اوانز، دانشمند بریتانیایی ِ دست اندر کار در این آزمایش، معتقد است که این پروژه بین المللی که با مشارکت حدود هزار محقق از سی و سه کشور جهان و با صرف میلیاردها دلار هزینه اجرا شده است، ارزش وقت و پولی را که صرفش شده، داشته و می تواند در شناخت بشر از راز خلقت، تاثیری به سزا داشته باشد.
دکتر اوانز می گوید: "بیست سال طول کشید تا این ایده، عملی شود. حالا باید این آزمایش، بی وقفه ادامه پیدا کند. ما به ده ها میلیارد برخورد نیاز داریم تا بتوانیم نتایج حاصله را تجزیه و تحلیل کنیم و بفهمیم که واقعا چه خبر است. این کار، به زمان زیادی نیاز دارد. تحلیل و بررسی بعضی از نتایج، چند هفته یا چند ماه طول می کشد و آنالیز بخش دیگری از اطلاعات، سال‌ها وقت می برد".
بنا بر این، مدت زمان طول می کشد تا محققان اطمینان حاصل کنند که آیا اصولا توانسته اند انفجار بزرگ را- البته در مقیاسی کوچکتر- دقیقا تکرار کنند یا نه. اگر جواب مثبت باشد، روزنه های تازه ای به روی بشر گشوده خواهد شد و دانشمندان خواهند توانست بخشی کوچک از اولین لحظات خلقت را، با جزئیاتی بیشتر از همیشه، مطالعه و بررسی کنند. :40:

[farhad1365]

سلام.ببخشید کس نمیدونه پروژه ساعت کوانتومیه که برای نظریه نسبیت بود به مجا رسید ؟

[farhad1365]

سلام.ببخشید پروژه ساعت کوانتومی که در مورد نظریه نسبیت بود تا کجا رفته؟

[saeeddz]

اخترشناسان توانسته‌اند با ترکیب تصاویر تلسکوپ فضایی چاندرا و چند رصدخانه دیگر، جوان‌ترین سیاه‌چاله شناخته شده را که فقط 30 سال از عمرش می‌گذرد، در بقایای انفجار ابرنواختر C1979کشف کنند.

تصویری که می‌بینید، موقعیت جوان‌ترین سیاه‌چاله‌ای را نشان می‌دهد که در فاصله نسبتا نزدیکی از زمین کشف شده است. این تصویر با ترکیب تصاویر پرتوی ایکس تلسکوپ فضایی چاندرا (رنگ طلایی)، تصاویر مریی رصدخانه وی.ال.تی (رنگ‌های زرد، سفید و آبی) و تصاویر فروسرخ تلسکوپ فضایی اسپیتزر (رنگ قرمز) بدست آمده و سیاه‌چاله تازه‌کشف شده را به‌صورت نقطه‌ای بزرگ و طلایی‌رنگ در بازوی مارپیچی پایین تصویر نشان می‌دهد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سی سال پیش، دانشمندان شاهد انفجار ستاره‌ای 20 برابر سنگین‌تر از خورشید در کهکشان همسایه M100 بودند. این کهکشان 50 میلیون سال‌نوری با زمین فاصله دارد و از آن‌جا که کهکشان آندرومدا با 2.5 میلیون سال نوری نزدیک‌ترین همسایه کیهانی ما محسوب می‌شود، M100 به نوعی هم‌محلی کهکشان راه‌شیری است! انفجار این ستاره که به ابرنواختر مشهور است، با نام 1979C مشهور شد، اما در آن زمان مشخص نشد بقایای این انفجار چه چیزی را به‌وجود آورده‌اند.
اطلاعات فراوانی که طی سال‌های 1995 تا 2007 توسط تلسکوپ‌های فضایی چاندرا و سویفت (متعلق به ناسا)، ایکس‌ام‌ام-نیوتن (متعلق به آژانس فضایی اروپا) و روسات (متعلق به سازمان فضایی آلمان) گردآوری شده، از وجود منبع پرقدرت پرتوهای ایکس در حوالی موقعیت ابرنواختر 1979C حکایت داشت. اکنون پژوهشگران با تحلیل این اطلاعات، حدس می‌زنند که به احتمال بسیار زیاد، جریانی از مواد خام بقایای ابرنواختر یا از ستاره‌ای همدم به‌سوی سیاه‌چاله روان شده و در اطراف آن دوران می‌کند و از آن‌جا که تحت تاثیر جاذبه قوی سیاه‌چاله به سرعت‌های زیادی می‌رسد، آن‌قدر داغ شده که پرتوهای ایکس پرقدرت از خود منتشر می‌کند.
به گفته دانشمندان، سیاه‌چاله باقیمانده از ابرنواختر 1979C نزدیک‌ترین سیاه‌چاله‌ای است که بشر توانسته تولدش را مشاهده کند. البته پدیده دیگری به‌نام فورانگرهای گاما (GRB) نیز وجود دارد که به عقیده دانشمندان با تولد سیاه‌چاله‌های بسیار سنگین مرتبط است، اما فورانگرهای گاما در فواصل بسیار دور اتفاق می‌افتند که متناظر با دوران جوانی عالم است.
اخترشناسان معتقدند سیاه‌چاله‌های معمولی پس از پایان عمر ستارگان بسیار سنگین‌تر از خورشید و رمبش آنها به‌وجود می‌آیند. نیروی گرانش این ستارگان سنگین به‌قدری قوی است که ساختار اتم‌ها را در هم می‌شکند و آن‌ها را به قدری فشرده می‌کند که جرمی چند برابر خورشید در محدوده‌ای بسیار کوچک متمرکز می‌شود. گرانش چنین موجودی به‌قدری افزایش می‌یابد که سرعت لازم برای فرار از آن از سرعت نور هم فراتر می‌رود. از آن‌جا که سرعت نور در خلأ بیشترین سرعت شناخته شده در قوانین فیزیکی است، این جسم همانند حفره‌ای بی‌انتها رفتار می‌کند که هیچ‌چیز از آن نمی‌تواند خارج شود و چون نوری از آن به بیرون نمی‌تابد، تاریک دیده می‌شود. به همین دلیل است که این موجود عجیب و غریب را حفره تاریک یا سیاه‌چاله می‌نامند. برای درک بهتر از تشکیل سیاهچاله، فیلم زیر را مشاهده کنید.
منبع:chandra.harvard.edu

[saeeddz]

گروهي از دانش آموزان دبستاني يک سيب زميني را در شاتلي که از بطري پلاستيکي دو ليتري آب ساخته شده بود، به فضا و به ارتفاع 27 هزار متري از زمين فرستادند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دانش آموزان دبستان «لندسکوو» قبل از اينکه سيب زميني فضايي را درون شاتل پلاستيکي قرار دهند، لباس بابانوئل به آن پوشاندند.
فضاپيماي پلاستيکي آنها به يک بالن هليومي مطالعات آب و هوا وصل و به يک دوربين عکاسي مجهز بود و بچه ها شاتل خود را از روستايي محلي در «ديوون» به فضا فرستادند.
شاتل و سيب زميني تا ارتفاع 27 هزار و 400 متري بالا رفتند تا اينکه در نهايت بالن منفجر شده و شاتل به کمک چتر نجاتي در فاصله 225 کيلومتري از منطقه پرتاب بر روي زمين فرود آمد. موقعيت فرود شاتل پلاستيکي با استفاده از سيستم GPS تعيين شد و دانش آموزان به همراه معلمان مدرسه از اينکه مي ديدند دوربين شاتل تصاوير شگفت انگيزي به ثبت رسانده به شدت هيجان زده شدند.
به گفته «رابين اسميت» معلم ارشد اين مدرسه، شايد ايده پرتاب يک سيب زميني و يک بطري پاستيکي ايده اي ديوانه وار بوده است اما براي کودکان شيوه آموزشي هيجان انگيزي به شمار مي رود. به گفته وي کودکان عاشق انجام چنين کارهايي هستند و به همين خاطر زماني که به آنها بگوييد يک سيب زميني را به فضا بفرست، دقيقا در راستاي علائق آنها قدم برداشته ايد.
اسميت معتقد است اجراي چنين آزمايش هايي مي تواند مهارت هاي خلاقانه کودکان را افزايش دهد و براي حل مشکلات و مسائل در آنها انگيزه ايجاد کند.

[saeeddz]

«رئا» دومين قمر بزرگ سياره زحل به تازگي يکي از خصوصيات خود را که براي مدت ها ناشناخته باقي مانده بود آشکار کرد و دانشمندان دريافتند اين قمر از اتمسفري متشکل از اکسيژن و دي اکسيد کربن برخوردار است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
با اين حال اين اتمسفر به شدت نازک و رقيق بوده و تراکم اکسيژن در آن در حدود پنج تريليون بار کمتر از تراکم اکسيژن در اتمسفر زمين است. وجود اين لايه خارجي اتمسفر يا اگزوسفير توسط تجهيزات موجود در مدارگرد کاسيني که در مدار اين سياره و قمرهايش در گردش است، به اثبات رسيده است.
اگزوسفيرهاي اکسيژن دار رقيق پيش از اين در قمرهاي مشهور سياره مشتري مانند اروپا و گانيميد مشاهده شده بود اما اين اولين باري است که چنين کشفي در سيستم سياره زحل رديابي شده است.
محققان مرکز مطالعات «ساوث وست» مي گويند لايه باريکي که قمر رئا را پوشانده است تحت کنترل ذرات پر انرژي به وجود آمده است که دائما سطح يخي اين قمر را بمباران مي کنند. برخورد اين ذرات تحت تاثير چرخش ميدان مغناطيسي اطراف زحل قرار داشته و پس از برخورد مولکول هاي آب موجود در سطح «رئا» شکسته مي شوند.
اتمها سپس خود را به گونه اي بازسازي مي کنند تا اکسيژن به وجود آيد و در ادامه برخوردهاي ديگر ذرات با سطح باعث پرتاب شدن اکسيژن به سمت بالا خواهد شد. اين پديده اي در جريان است که در آن با سرعتي مشابه سرعت خلق اکسيژن، فرايندهاي پرانرژي ديگر مولکول هاي اکسيژن را به سمت بالا هدايت مي کنند.
مکانيزم توليد دي اکسيد کربن در اين قمر همچنان ناشناخته است، احتمال مي رود بخشي از اين دي اکسيد کربن مشابه اکسيژن در اثر برخورد ذرات با سطح قمر به وجود آيند، به بياني ديگر در صورت وجود مواد ارگانيک در سطح قمر، برخوردهاي پرانرژي مي توانند منجر به ايجاد دي اکسيد کربن شوند.همچنين اين احتمال وجود دارد که دي اکسيد کربن طي فرايندهاي دروني قمر به وجود آمده و به آرامي با فرار از بدنه قمر به سمت بالا حرکت کرده باشد.
تلاش هايي که پيش از اين براي رديابي اتمسفر در قمر رئا صورت گرفته بود، موفقيت آميز نبوده و تنها با نزديکتر شدن کاسيني به اين قمر امکان رديابي دقيق آن به وجود آمده است. از اين رو دانشمندان در نظر دارند با حرکت دادن کاسيني به ميان اين اتمسفر رقيق، از اين مدارگرد براي بوئيدن و آزمايش آن استفاده کنند تا دريابند اين لايه باريک از چه ساخته شده است.
ابزار طيف سنج يوني و توده اي يا INMS کاسيني توانست پس از نزديک شدن اين مدارگرد به رئا حداکثر ميزان اکسيژن در اين اتمسفر را در حدود 50 ميليارد مولکول در متر مکعب تخمين بزند. اين در حالي است که حداکثر تراکم دي اکسيد کربن در حدود 20 ميليارد مولکول در متر مکعب تخمين زده شده است.
به گفته دانشمندان کشف جديد نشاندهنده اين است که اين نوع از اگزوسفيرها مي توانند در کهکشان بسيار رواج داشته باشند. براي مثال سياره هاي اورانوس و زحل داراي قمرهاي متنوعي هستند که اين قمرها به اندازه اي بزرگ هستند که بتوانند اتمسفر تشکيل دهند و از اين رو احتمال مي رود چنين نوعي از اتمسفر ميلياردها بار در سرتاسر کهکشان تکثير شده باشد.
از ديگر کانديداهاي مطالعاتي در زحل قمرهاي «ديون» و «تتيس» هستند که در سال هاي باقي مانده از ماموريت کاسيني، برنامه اي براي پرواز نزديک از کنار قمر تتيس ارائه نشده است، اما کاسيني در دسامبر 2010 به اندازه اي به ديون نزديک خواهد شد تا بتواند احتمال وجود اگزوسفير در اين قمر را نيز بررسي کند.

[saeeddz]

گروهي از ستاره شناسان آمريکايي دريافتند که کهکشان هاي عظيم زماني شکل گرفته اند که جهان تنها بين 1.5 تا 2 ميليارد سال از عمر خود را پشت سر گذاشته بود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اخترشناسان دانشگاه «تافتس» در تحقيقات خود کشف کردند کهکشان هاي تازه شناسايي شده اي که جرم آنها حدود 5 تا 10 برابر جرم کهکشان راه شيري است زماني ايجاد شده اند که جهان هنوز در مرحله نوزادي بوده و تنها بين 1.5تا 2 ميليارد سال از حيات خود را گذرانده بوده است.
اين تحقيقات نشان مي دهد که بعضي از کهکشان هاي بسيار عظيم جهان ميلياردها سال قبل از آنچه که تاکنون تصور مي شد متولد شده اند.
اين ستاره شناسان در اين خصوص توضيح دادند:«ما تعداد نسبتا زيادي از کهکشان هاي بسيار عظيم و بي نهايت درخشان را پيدا کرديم که حدود 12 ميليارد سال قبل يعني زماني که جهان بسيار جوان بود وجود داشته اند. اين نتايج با پيش بيني هاي اخيري که برپايه مدل هاي تشکيل و تکامل کهکشان ها استوار شده اند به وضوح در تضاد است. در حقيقت اين مدل هاي فيزيکي به سختي مي توانند در خصوص رصدهاي ما توضيح دهند».
اين دانشمندان همچنين به کشف شگفت انگيز ديگري نيز دست يافتند که نشان مي دهد بيش از 80 درصد از اين کهکشان هاي عظيم بسيار نور مادون قرمز بسيار درخشاني دارند که اين نشان مي دهد اين کهکشان ها بسيار فعال هستند و به احتمال بسيار زياد در فاز رشد قرار دارند.
اين محققان تاکيد کردند که به احتمال زياد علت اين نور زياد ستارگان جديدي باشند که در انفجارهاي درون گرد و غبار بين ستاره اي در فاز تشکيل هستند.
انتقال به سرخ در نيمي از اين کهکشان هاي عظيم که در فاصله نزديکتري قرار دارند برابر با 2.6 است. اين انتقال سرخ با زماني که جهان در سن 2.5 سالي قرار داشت انطباق دارد که اين نشان مي دهد که اين کهکشان هاي نزديکتر در زماني تشکيل شده اند که جهان کمي بزرگتر شده بوده است.
انتقال به سرخ، پديده اي است که در آن نور گسيل شده از يک جرم به سمت طول موج قرمز که در پايين ترين بسامد نور مرئي قرار دارد منتقل مي شود.

[nar nia]

تعداد ستاره‌های جهان 3 برابر شد

مهر: این‌گونه به‌نظر می‌آید که آسمان شب پرستاره‌تر از چیزی باشد که به‌نظر می‌آید زیرا مطالعات جدید نشان داده‌اند جهان می‌تواند 3 برابر تعداد ستاره‌هایی که دانشمندان در گذشته آن را محاسبه کرده بودند را داشته باشد.

اگر دوست دارید حساب تعداد جدید ستاره‌های جهان را داشته باشید بهتر بدانید که تعداد تخمینی جدید ستاره‌های جهان 300,000,000,000,000,000,000,000 یا 300 سکستیلیون است.

در این مطالعه یکی از فرضیه‌های کلیدی اخترشناسان مورد سوال قرار گرفته است: بیشتر کهک‌شان‌ها از ویژگی‌هایی مشابه کهک‌شان راه شیری برخوردارند.

در یکی از دو مطالعه جدیدی که روز چهارشنبه اول دسامبر 2010 در نشریه نیچر منتشر شد، اعلام شده بود که ستاره های کوتوله سرخ رایجترین و بیشترین ستاره‌های موجود در جهان هستند. مطالعه ای که در آن تعداد جدید ستاره‌های جهان تخمین زده شده توسط یکی از اخترشناسان دانشگاه ییل انجام گرفته است، این اخترشناس در مطالعات خود اعلام کرده تعداد ستاره‌های کوتوله سرخ نسبت به آنچه در گذشته تصور می‌شد بسیار بیشتر است و از این رو تعداد ستاره‌های جهان نیز بیشتر از تعدادی هستند که در گذشته تصور می‌رفت.

ستاره‌های کوتوله سرخ که ابعاد آنها یک پنجم ابعاد خورشید زمین است به آرامی سوخته و طول عمر آنها نسبت به طول عمر ستاره‌های بزرگتر و درخشانتر مانند خورشید در مرکز سامانه خورشیدی بیشتر است.

زمانی که دانشمندان پیش از این تعداد ستاره‌های جهان را تخمین زده بودند، فرض را بر این گذاشته بودند که تمامی کهکشان‌های جهان به همان اندازه از ستاره‌های کوتوله سرخ برخوردارند که کهکشان مارپیچی راه شیری برخوردار است. بیشترین میزان درک انسان از جهان هستی از رصدها و مشاهداتی است که از درون کهکشان راه شیری داشته و سپس با برونیابی این داده‌ها به شناسایی جهان پرداخته است.

اما در حدود یک سوم از کهکشان‌ها در جهان مارپیچی نیستند و در عوض بیضی شکل هستند و دانشمندان نیز دریافته‌اند که این کهکشان‌ها نسبت به راه شیری بسیار متفاوتند. از این رو دانشمندان با استفاده از تلسکوپ کک در هاوایی توانستند 8 کهکشان دور افتاده و بیضی شکل را مورد بررسی دقیق قرار داده و نشانه‌های نوری بسیار مشابه آنها را بررسی کنند و دریابند که این کهکشانها نسبت به کهکشانهای راه شیری مالک تعداد بسیار بیشتری از کوتوله‌های سرخ هستند، تعدادی 10 تا 20 برابر حد انتظار دانشمندان که می‌تواند تعداد پیشین ستاره‌های جهان را از 100 سکستیلیون به 300 سکستیلیون افزایش دهد.

بر اساس گزارش فاکس‌نیوز، اما دانشمندانی دیگر از جمله ریچارد الیس از موسسه تکنولوژیکی کالیفرنیا بر این باورند با وجود اینکه این تخمین دور از ذهن نیست اما دارای ابهامات زیادی است که از آن جمله می‌توان به این نکته اشاره کرد که در این مطالعه ساختار شیمیایی کوتوله‌های سرخ کهکشان راه شیری با کهکشان‌های بیضی شکل مشابه در نظر گرفته شده است و این می‌تواند نتیجه مطالعات را با شبهاتی مواجه کند.

[Babak]

ناسا اعلام کرده بود ساعت ۱۰:۳۰ امشب به وقت ایران یک کنفرانس خبری ویژه برگزار می کند. اما خبرهایش چند ساعتی زودتر لو رفته است. به نظر میرسد ناسا شکل جدیدی از حیات روی زمین کشف کرده که از نظر ساختار بیولوژی با چیزی که بشر تا به حال میشناخته متفاوت است.

‏
امشب قرار است اعلام شود آنها در دریاچه ای به نام ‏ ‏Mono Lake ‏ ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) در کالیفرنیای آمریکا نوعی باکتری کشف کرده اند که دارای DNA با ساختاری متفاوت است. چیزی که تا به حال در حد تئوری مطرح بوده اما حالا کشف شده است. این باکتری در ساختار دی ان ای خودش به جای فسفر از آرسنیک استفاده می کند. ‏
‏
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
‏
تمام موجودات زنده روی زمین از ۶ ماده اصلی تشکیل شده اند: کربن، هیدورژن، نیتروژن، اکسیژن، فسفر و گوگرد. تمام موجودات این کره از کوچکترین باکتری گرفته تا انسان و یک نهنگ بزرگ در دریا از یک ساختار ژنتیکی یکسان استفاده می کنند و DNA همه یک ساختار بیولوژیکی دارد. ‏
‏
‏
اما این یکی که تصاویرش را می بینید متفاوت است و قوانین فعلی را شکسته. این باکتری از آرسنیک درست شده، چیزی که کاملا غیرممکن به نظر می آمده. ناسا نام اش را GFAJ‪-‬1 گذاشته و قادر است از آرسنیک که یک ماده سمی محسوب میشود برای ساخت DNA، RNA پروتئین و غشای سلولی استفاده کند. این کشف همانقدر که برای زیست شناسان فوق العاده است، برای ما هم بسیار با اهمیت محسوب میشود. چرا که درک ما را از حیات تغییر میدهد و به قول ناسا، کشف جدید تعریف زندگی را گسترده تر کرده است. ‏
‏
ولف سیمون از ناسا در کنفرانس خبری امشب گفت: این باکتری باعث شکسته شدن نظریات ما در مورد چگونگی تشکیل زندگی و توسعه اش شده است. حالا دانشمندان به دنبال نمونه های جدیدی از موجودات زنده و متابولیسم های متفاوتی خواهند گشت که از مواد متفاوتی برای تشکیل حیات استفاده می کنند. ‏‪‬ ‏

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
‏
ناسا می گوید این کشف روش ما را در گشتن به دنبال موجودات زنده در دیگر کرات هم تغییر خواهد داد چرا که حالا می دانیم ممکن است شکل حیات در جاهای دیگر به گونه ای دیگر تعریف شده باشد. ‏
‏
جئوبیولوژیست ناسا پاملا کونارد در مراسم امشب گفت از نظر او این یک کشف عظیم است و آن را با قسمتی از فیلم Star Trek مقایسه کرد که فضانوردان یک موجود فضایی به نام هورتا را کشف می کنند که توسط دستگاه زنده یاب آنها قابل شناسایی نیست چون در ترکیب بدن اش کربن نداشته و از سیلیکون تشکیل شده بود. ‏
‏
منبع: نارنجی دات آی آر




اصل خبر:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنیدNASA-Funded Research Discovers Life Built With Toxic Chemical
12.02.10




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ges%2Fcontent%2F503444main_M_LAKE.jpg) Image of Mono Lake Research area
Click photo for larger image.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ges%2Fcontent%2F503354main_Wolfe_Simon.jpg) Felisa Wolfe-Simon processing mud from Mono Lake to inoculate media to grow microbes on arsenic.
Image Credit: Henry Bortman
Click photo for larger image.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ges%2Fcontent%2F503457main_arsenic_full.jpg) Image of GFAJ-1 grown on arsenic.
Image Credit: Jodi Switzer Blum
Click photo for larger image.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ges%2Fcontent%2F503458main_phosphorus_full.jpg) Image of GFAJ-1 grown on phosphorus.
Image Credit: Jodi Switzer Blum
Click photo for larger image.

NASA-funded astrobiology research has changed the fundamental knowledge about what comprises all known life on Earth.

Researchers conducting tests in the harsh environment of Mono Lake in California have discovered the first known microorganism on Earth able to thrive and reproduce using the toxic chemical arsenic. The microorganism substitutes arsenic for phosphorus in its cell components.

"The definition of life has just expanded," said Ed Weiler, NASA's associate administrator for the Science Mission Directorate at the agency's Headquarters in Washington. "As we pursue our efforts to seek signs of life in the solar system, we have to think more broadly, more diversely and consider life as we do not know it."

This finding of an alternative biochemistry makeup will alter biology textbooks and expand the scope of the search for life beyond Earth. The research is published in this week's edition of Science Express.

Carbon, hydrogen, nitrogen, oxygen, phosphorus and sulfur are the six basic building blocks of all known forms of life on Earth. Phosphorus is part of the chemical backbone of DNA and RNA, the structures that carry genetic instructions for life, and is considered an essential element for all living cells.

Phosphorus is a central component of the energy-carrying molecule in all cells (adenosine triphosphate) and also the phospholipids that form all cell membranes. Arsenic, which is chemically similar to phosphorus, is poisonous for most life on Earth. Arsenic disrupts metabolic pathways because chemically it behaves similarly to phosphate.

"We know that some microbes can breathe arsenic, but what we've found is a microbe doing something new -- building parts of itself out of arsenic," said Felisa Wolfe-Simon, a NASA Astrobiology Research Fellow in residence at the U.S. Geological Survey in Menlo Park, Calif., and the research team's lead scientist. "If something here on Earth can do something so unexpected, what else can life do that we haven't seen yet?"

The newly discovered microbe, strain GFAJ-1, is a member of a common group of bacteria, the Gammaproteobacteria. In the laboratory, the researchers successfully grew microbes from the lake on a diet that was very lean on phosphorus, but included generous helpings of arsenic. When researchers removed the phosphorus and replaced it with arsenic the microbes continued to grow. Subsequent analyses indicated that the arsenic was being used to produce the building blocks of new GFAJ-1 cells.

The key issue the researchers investigated was when the microbe was grown on arsenic did the arsenic actually became incorporated into the organisms' vital biochemical machinery, such as DNA, proteins and the cell membranes. A variety of sophisticated laboratory techniques was used to determine where the arsenic was incorporated.

The team chose to explore Mono Lake because of its unusual chemistry, especially its high salinity, high alkalinity, and high levels of arsenic. This chemistry is in part a result of Mono Lake's isolation from its sources of fresh water for 50 years.

The results of this study will inform ongoing research in many areas, including the study of Earth's evolution, organic chemistry, biogeochemical cycles, disease mitigation and Earth system research. These findings also will open up new frontiers in microbiology and other areas of research.

"The idea of alternative biochemistries for life is common in science fiction," said Carl Pilcher, director of the NASA Astrobiology Institute at the agency's Ames Research Center in Moffett Field, Calif. "Until now a life form using arsenic as a building block was only theoretical, but now we know such life exists in Mono Lake."

The research team included scientists from the U.S. Geological Survey, Arizona State University in Tempe, Ariz., Lawrence Livermore National Laboratory in Livermore, Calif., Duquesne University in Pittsburgh, Penn., and the Stanford Synchroton Radiation Lightsource in Menlo Park, Calif.

NASA's Astrobiology Program in Washington contributed funding for the research through its Exobiology and Evolutionary Biology program and the NASA Astrobiology Institute. NASA's Astrobiology Program supports research into the origin, evolution, distribution, and future of life on Earth

[Cleeev]

این خبر بالایی واقعاً خیلی مهمه...

چند روز پیش که زمزمه هاش رو شنیدم خیلی دنبالش کردم تا امروز خبرش دراومد...

واقعاً مشعوف بگشتیم امروز از این خبر...

همچنین در تیتان هم حدس زده میشه حیاتی ابتدایی بر پایه متان وجود داشته باشه البته ربطی به خبر بالا نداره و انقدر متفاوت نیست... در واقع تو تیتان به نظر میاد تنها تفاوت مهمش اینه که متان کاملاً جایگزین آب هستش یعنی دقیقاً هر کاری آب تو زمین میکنه اونجا متان انجام میده...!

[saeeddz]

گروهي از ستاره شناسان ناسا يک سياره فرامنظومه را کشف کردند که شباهت بسياري به زمين دارد اما ابعاد آن بسيار بزرگتر از سياره ما است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ستاره شناسان موسسه «ساگان» ناسا با استفاده از تلسکوپ زميني VLT رصدخانه جنوبي اروپا (اسو) در شيلي براي اولين بار ماهيت اتمسفر سياره اي را به دور يک خورشيد ديگر مي گردد را کشف کردند.
اين سياره که به آن سوپر زمين يا خواهر بزرگتر زمين مي گويند سياره اي سنگي است که ابعاد آن 2.5 برابر ابعاد زمين و جرم آن 6.5 برابر بيشتر از جرم سياره ما است.
نتايج اين تحقيقات گامي مهم به سوي مطالعه عميق ترکيبات اتمسفري سياراتي ارائه مي کند که در اطراف ستارگان نزديک به منظومه شمسي مي گردند. تاکنون 500 سياره فرامنظومه شمسي کشف شده است.
اين دانشمندان کشف کردند اين سياره که GJ 1214b نام دارد با يک لايه نازک بخار آب پوشيده شده که دور آن را همانند سياره ونوس (زهره) يک لايه از ابر احاطه کرده است.
در بررسي هاي نخستين تصور مي شد که اين سياره گازي است اما با بررسي بيشتر مشاهده شد که GJ 1214b يک سياره خاکي است شبيه به نپتون اما بسيار کوچکتر از آن است.
اين ستاره شناسان در اين خصوص اظهار داشتند:«اين اولين سوپر زمين است که محيط اتمسفر آن کشف شده است ، حتي اگر هنوز نتوانيم بگوييم که اين اتمسفر از چه ترکيباتي تشکيل شده اما احتمالا اتمسفر اين سياره از گاز هيدروژن است».
GJ 1214b در دسامبر 209 کشف شد. رصدهاي پيشين در خصوص ابعاد سياره و جرم آن توضيح داده و نشان داده بود که چگالي اين سياره کم است.
اين سياره در مدار نزديک به يک ستاره کم نور در فاصله 0.014 واحد نجومي مي چرخد. يک واحد نجومي، فاصله ميان زمين و خورشيد است که حدود 150 ميليون کيلومتر است. اين بدان معني است که فاصله ميان اين سياره تا ستاره خود 70 برابر نزديکتر از فاصله ميان زمين و خورشيد است.
GJ 1214b به ستاره خود بسيار نزديکتر از آن چيزي است که بتواند براي برخي از اشکال حيات قابل سکونت باشد.
ستاره اي که اين سياره به دور آن مي چرخد GJ 1214 نام دارد. اين ستاره يک کوتوله سرخ است که در فاصله 14 پارسک (حدود 40 سال نوري) از زمين در صورت فلکي مار افساي واقع شده است.

[saeeddz]

گروهي از اخترشناسان ايتاليايي با انجام تحقيقاتي نشان دادند که سياهچاله ها مانع تولد ستارگان جديد و جوان شدگي دوباره کهکشان ها مي شوند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دانشمندان دانشگاه بلونيا در تحقيقاتي که نتايج آن را در ژورنال انجمن نجوم سلطنتي انگليس منتشر کردند در خصوص نقش سياهچاله ها در جلوگيري از انجام فرايند جوان شدگي دوباره کهکشان ها توضيح دادند.
اين تحقيقات نشان مي دهد که سياهچاله ها مي توانند مانع تولد ستارگان جديد و جوان شدگي دوباره کهکشان ها شوند.
اين دانشمندان در اين خصوص اظهار داشتند:«سياهچاله هايي که ما مشغول بررسي آنها هستيم در توده هاي بزرگ کهکشاني واقع شده اند. اين توده هاي کهکشانهايي توپهاي عظيمي از گاز هستند که در آنها تا هزاران کهکشان مي توانند وجود داشته باشند. در مرکز اين توده ها به طور معمول يک کهکشان غول پيکر است که در قلب آن يک سياهچاله وجود دارد».
تاکنون اعتقاد بر اين بود که گاز داخل توده هاي کهکشاني به تدريج سرد مي شود و ستارگان جديد را شکل مي دهند. اين درحالي است که اطلاعاتي که در دهه اخير ماهواره هاي آمريکايي و اروپايي ارائه کرده اند نشان داده اند که تولد ستارگان جديد يک حادثه بسيار نادر است و همچنين سن متوسط کهکشان ها بيشتر از آن چيزي است که تاکنون تصور مي شد.
اين دانشمندان افزودند:«از مدتها قبل فرض شده بود که فقدان باروري اين توده ها مي تواند به سياه چاله ها مربوط باشد اما تاکنون هيچ کس قادر نبود نشان دهد که اين فرايند چگونه اتفاق مي افتد. ما در اين تحقيقات موفق شديم يک مدل رياضي را ارائه کنيم که نشان مي دهد سياهچاله ها مي توانند از تشکيل ستارگان حتي تا مرزهاي دور توده هاي کهکشاني جلوگيري کنند».
به گفته اين ستاره شناسان، سياهچاله ها علاوه بر اينکه حجم بسيار زيادي از ماده کهکشاني را مي بلعند، در دوره هاي منظمي گازهاي بسيار سوزاني را با سرعت بسيار بالا ساطع مي کنند. اين گازها مي توانند به داخل توده کهکشاني تا فاصله ميليونها سال نوري نفوذ کنند. به اين ترتيب دماي توده به حدي بالا مي رود که از سرد شدن گاز داخل آن و تشکيل ستارگان جديد ممانعت مي شود.

[saeeddz]

در تکمیل خبر زیر:


ناسا اعلام کرده بود ساعت ۱۰:۳۰ امشب به وقت ایران یک کنفرانس خبری ویژه برگزار می کند. اما خبرهایش چند ساعتی زودتر لو رفته است. به نظر میرسد ناسا شکل جدیدی از حیات روی زمین کشف کرده که از نظر ساختار بیولوژی با چیزی که بشر تا به حال میشناخته متفاوت است.



‏
امشب قرار است اعلام شود آنها در دریاچه ای به نام ‏ ‏Mono Lake ‏ ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] Fwiki%2FMono_Lake) در کالیفرنیای آمریکا نوعی باکتری کشف کرده اند که دارای DNA با ساختاری متفاوت است. چیزی که تا به حال در حد تئوری مطرح بوده اما حالا کشف شده است. این باکتری در ساختار دی ان ای خودش به جای فسفر از آرسنیک استفاده می کند. ‏


‏
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


‏
تمام موجودات زنده روی زمین از ۶ ماده اصلی تشکیل شده اند: کربن، هیدورژن، نیتروژن، اکسیژن، فسفر و گوگرد. تمام موجودات این کره از کوچکترین باکتری گرفته تا انسان و یک نهنگ بزرگ در دریا از یک ساختار ژنتیکی یکسان استفاده می کنند و DNA همه یک ساختار بیولوژیکی دارد. ‏

‏

‏
اما این یکی که تصاویرش را می بینید متفاوت است و قوانین فعلی را شکسته. این باکتری از آرسنیک درست شده، چیزی که کاملا غیرممکن به نظر می آمده. ناسا نام اش را GFAJ‪-‬1 گذاشته و قادر است از آرسنیک که یک ماده سمی محسوب میشود برای ساخت DNA، RNA پروتئین و غشای سلولی استفاده کند. این کشف همانقدر که برای زیست شناسان فوق العاده است، برای ما هم بسیار با اهمیت محسوب میشود. چرا که درک ما را از حیات تغییر میدهد و به قول ناسا، کشف جدید تعریف زندگی را گسترده تر کرده است. ‏


‏
ولف سیمون از ناسا در کنفرانس خبری امشب گفت: این باکتری باعث شکسته شدن نظریات ما در مورد چگونگی تشکیل زندگی و توسعه اش شده است. حالا دانشمندان به دنبال نمونه های جدیدی از موجودات زنده و متابولیسم های متفاوتی خواهند گشت که از مواد متفاوتی برای تشکیل حیات استفاده می کنند. ‏‪‬ ‏

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

‏
ناسا می گوید این کشف روش ما را در گشتن به دنبال موجودات زنده در دیگر کرات هم تغییر خواهد داد چرا که حالا می دانیم ممکن است شکل حیات در جاهای دیگر به گونه ای دیگر تعریف شده باشد. ‏


‏
جئوبیولوژیست ناسا پاملا کونارد در مراسم امشب گفت از نظر او این یک کشف عظیم است و آن را با قسمتی از فیلم Star Trek مقایسه کرد که فضانوردان یک موجود فضایی به نام هورتا را کشف می کنند که توسط دستگاه زنده یاب آنها قابل شناسایی نیست چون در ترکیب بدن اش کربن نداشته و از سیلیکون تشکیل شده بود. ‏
‏
منبع: نارنجی دات آی آر




اصل خبر:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنیدNASA-Funded Research Discovers Life Built With Toxic Chemical
12.02.10




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ges%2Fcontent%2F503444main_M_LAKE.jpg) Image of Mono Lake Research area


Click photo for larger image.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ges%2Fcontent%2F503354main_Wolfe_Simon.jpg) Felisa Wolfe-Simon processing mud from Mono Lake to inoculate media to grow microbes on arsenic.


Image Credit: Henry Bortman


Click photo for larger image.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ges%2Fcontent%2F503457main_arsenic_full.jpg) Image of GFAJ-1 grown on arsenic.


Image Credit: Jodi Switzer Blum


Click photo for larger image.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ges%2Fcontent%2F503458main_phosphorus_full.jpg) Image of GFAJ-1 grown on phosphorus.


Image Credit: Jodi Switzer Blum


Click photo for larger image.




NASA-funded astrobiology research has changed the fundamental knowledge about what comprises all known life on Earth.




Researchers conducting tests in the harsh environment of Mono Lake in California have discovered the first known microorganism on Earth able to thrive and reproduce using the toxic chemical arsenic. The microorganism substitutes arsenic for phosphorus in its cell components.




"The definition of life has just expanded," said Ed Weiler, NASA's associate administrator for the Science Mission Directorate at the agency's Headquarters in Washington. "As we pursue our efforts to seek signs of life in the solar system, we have to think more broadly, more diversely and consider life as we do not know it."




This finding of an alternative biochemistry makeup will alter biology textbooks and expand the scope of the search for life beyond Earth. The research is published in this week's edition of Science Express.




Carbon, hydrogen, nitrogen, oxygen, phosphorus and sulfur are the six basic building blocks of all known forms of life on Earth. Phosphorus is part of the chemical backbone of DNA and RNA, the structures that carry genetic instructions for life, and is considered an essential element for all living cells.




Phosphorus is a central component of the energy-carrying molecule in all cells (adenosine triphosphate) and also the phospholipids that form all cell membranes. Arsenic, which is chemically similar to phosphorus, is poisonous for most life on Earth. Arsenic disrupts metabolic pathways because chemically it behaves similarly to phosphate.




"We know that some microbes can breathe arsenic, but what we've found is a microbe doing something new -- building parts of itself out of arsenic," said Felisa Wolfe-Simon, a NASA Astrobiology Research Fellow in residence at the U.S. Geological Survey in Menlo Park, Calif., and the research team's lead scientist. "If something here on Earth can do something so unexpected, what else can life do that we haven't seen yet?"




The newly discovered microbe, strain GFAJ-1, is a member of a common group of bacteria, the Gammaproteobacteria. In the laboratory, the researchers successfully grew microbes from the lake on a diet that was very lean on phosphorus, but included generous helpings of arsenic. When researchers removed the phosphorus and replaced it with arsenic the microbes continued to grow. Subsequent analyses indicated that the arsenic was being used to produce the building blocks of new GFAJ-1 cells.




The key issue the researchers investigated was when the microbe was grown on arsenic did the arsenic actually became incorporated into the organisms' vital biochemical machinery, such as DNA, proteins and the cell membranes. A variety of sophisticated laboratory techniques was used to determine where the arsenic was incorporated.




The team chose to explore Mono Lake because of its unusual chemistry, especially its high salinity, high alkalinity, and high levels of arsenic. This chemistry is in part a result of Mono Lake's isolation from its sources of fresh water for 50 years.




The results of this study will inform ongoing research in many areas, including the study of Earth's evolution, organic chemistry, biogeochemical cycles, disease mitigation and Earth system research. These findings also will open up new frontiers in microbiology and other areas of research.




"The idea of alternative biochemistries for life is common in science fiction," said Carl Pilcher, director of the NASA Astrobiology Institute at the agency's Ames Research Center in Moffett Field, Calif. "Until now a life form using arsenic as a building block was only theoretical, but now we know such life exists in Mono Lake."




The research team included scientists from the U.S. Geological Survey, Arizona State University in Tempe, Ariz., Lawrence Livermore National Laboratory in Livermore, Calif., Duquesne University in Pittsburgh, Penn., and the Stanford Synchroton Radiation Lightsource in Menlo Park, Calif.




NASA's Astrobiology Program in Washington contributed funding for the research through its Exobiology and Evolutionary Biology program and the NASA Astrobiology Institute. NASA's Astrobiology Program supports research into the origin, evolution, distribution, and future of life on Earth


دانشمندان ناسا موفق به کشف جانداري شده اند که مي تواند در محيطي که هيچ جاندار ديگري در آن شانس حيات ندارد، به زندگي ادامه دهد، کشفي که مي تواند شانس تکامل حيات را در سياره هاي ديگر افزايش دهد.
اين موجودات که دانشمندان از آن به عنوان حياتي عجيب ياد مي کنند قادرند در آرسنيک رشد کرده و حتي اين ماده را در دي ان اي خود ترکيب کنند. اين در حالي است که آرسنيک يکي از سمي ترين موادي است که تا کنون شناخته شده است. اين ماده معمولا مسيرهاي متابوليکي را مختل کرده و امکان ادامه يافتن حيات طبيعي را غير ممکن مي کند.
اما اين ميکروب هاي عجيب که در گل و لاي اعماق درياچه اي در کاليفرنيا کشف شده اند، نه تنها مي توانند در محيط هاي آرسنيکي به بقاي خود ادامه دهند بلکه اين ماده شيميايي را به بخشي از ساختار مولکولي خود تبديل مي کنند.
گفته مي شود اين کشف مي تواند بر وجود حيات هاي فرا زميني استدلال داشته باشد زيرا نشان مي دهد حيات بسيار سازگار پذيرتر از چيزي است که در گذشته تصور مي رفت و حتي مي تواند در سخت ترين شرايط نجات پيدا کند.
دانشمندان دانشگاه آريزونا مي گويند در صورتي که چيزي بر روي زمين مي تواند کاري به اين ميزان غير عادي و به دور از انتظار انجام دهد، اکنون زمان آن فرارسيده تا دريابيم حيات از چه توانايي هاي ديگري برخوردار بوده که انسان از آن بي خبر مانده است.
زماني که دانشمندان درباره حيات سخن مي رانند به استفاده از مفهوم «حيات به شکلي که ما مي شناسيم» گرايش دارند زيرا حيات بر اساس ساختارهاي بيولوژيکي پايه گذاري شده که تنها بر روي زمين وجود دارند. اما برخي ديگر از متخصصان باور دارند که احتمال وجود حياتهاي ديگر، حيات غير عادي، نيز در ديگر نقاط جهان هستي وجود دارد.
با اين همه کشف جديد از فرضيه اي پشتيباني مي کند که احتمال کشف سياره هاي همسايه زمين از جمله مريخ و ماه و ديگر اجرام کيهاني در سامانه خورشيدي را غير ممکن نمي داند.
تمامي گونه هاي شناخته شده حيات نيازمند 6 عنصر بنيادين هستند: کربن، هيدروژن، نيتروژن، اکسيژن، فسفر و سولفور که بخشهاي اصلي و سازنده دي ان اي، پروتئين و چربي ها به شمار مي روند و بدون آنها حيات هرگز شکل نمي گرفت.
اما جانداراني که به تازگي کشف شده اند از توانايي غيرعادي در جذب فسفر از ارسنيک برخوردارند. دانشمندان با استفاده از رديابهاي راديواکتيو ارسنيک را پس از اينکه به بخشي از ساختار حياتي سلولي جاندار از جمله غشاي سلول، پروتئين و دي ان اي تبديل مي شد تحت نظر گرفته و موفق به کشف اين رفتار شدند.
باکتري هاي جديد با نام Halomonadaceae در اعماق درياچه مونو در نزديکي کاليفرنيا کشف شده اند، درياچه اي که به شدت شور و مملو از آرسنيک است. دانشمندان دريافتند در زماني که پاي بقا در ميان باشد اين جاندار از توانايي دوگانه اي براي نجات خود برخوردار است.
بر اساس گزارش تلگراف، در واقع اين موجود در حالت معمولي زندگي عادي را در پيش گرفته و از فسفر موجود در مولکول هاي خود استفاده مي کند اما هر موقع که نياز پيش بيايد مي تواند به مدل حيات غير عادي روي آورده و از آرسنيک براي ادامه حياتش استفاده کند.

[entezar1]

وضعیت اعزام فضانورد ایرانی به فضا/ شناسایی الزامات زندگی در سفینه

وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات با بیان اینکه فاز مطالعاتی طرح اعزام فضانورد ایرانی به فضا انجام شده است گفت: این طرح پس از تصویب شورایعالی فضایی وارد فاز عملیاتی می شود و گامهای بعدی آن با سرعت بیشتری طی خواهد شد.

رضا تقی پور در گفتگو با خبرنگار مهر در تشریح آخرین وضعیت اعزام فضانورد ایرانی به فضا گفت: گامهای اولیه این طرح برداشته شده و فاز مطالعاتی آن نیز در حد تعریف زیرسیستمها، زیر پروژه ها، برآورد اولیه هزینه ها و اینکه چه پروژه هایی در ابعاد مختلف برای تحقق این هدف باید شکل گیرد انجام شده که باید به شورایعالی فضایی ارائه شود.
وی با بیان اینکه در صورت تصویب این برنامه از سوی شورایعالی فضایی گامهای بعدی با سرعت بیشتری طی خواهد شد، خاطرنشان کرد: البته کار مطالعاتی این طرح کماکان در چند مرکز پژوهشی و دانشگاهها ادامه دارد.

تقی پور درباره این مطالعات به ابعاد مختلفی همچون پیش بینی آموزشهای لازم برای فضانوردان، انتخاب فضانورد و تربیت آنها اشاره کرد و به مهر گفت: این مراحل نیازمند زمان طولانی است. همچنین برای مطالعات پزشکی و شناسایی الزامات زندگی انسان در درون سفینه و فضا پروژه ای تعریف شده که مراحل مقدماتی آن در حال انجام است.



وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات با تاکید بر اینکه آغاز جدی پروژه و زیر پروژه های آن منوط به تصویب این طرح در شورایعالی فضایی است در مورد زمان اجرای پروژه اعزام فضانورد نیز به مهر گفت: برآورد اولیه اجرای این طرح 10 سال بوده که رئیس جمهوری خواستار کاهش این زمان به 5 تا 6 سال دیگر شده اند.

تقی پور در مورد اهداف اعزام فضانورد به فضا با بیان اینکه جمهوری اسلامی ایران اهداف مختلفی را برای این پروژه مدنطر دارد گفت: اساسا فناوریهای فضایی به عنوان یک نقطه هدف فناورانه، محور توسعه بسیاری از فناوریها در کشور می توانند قرار گیرند.

وی با تاکید بر اینکه فناوریهای مختلفی برای شکل گیری فناوری فضایی باید توسعه یابند به لزوم توسعه فناوری های الکترونیکی، هوافضا، مکانیک، متالوژی، فناوریهای مربوط به مهندسی سیستم و مدیریت پروژه اتشاره کرد و گفت: طبیعتا وقتی کشوری قادر است پروژه ای به این بزرگی را انجام دهد به این معنی است که از نظر نظامات مدیریتی، سازماندهی مراکز پژوهشی و تربیت نیروی انسانی به یک حدی از بلوغ و توانمندی رسیده است.

وزیر ارتباطات و فناوری اضافه کرد: هدف عمده اثبات این قابلیت و دستیابی به این توانمندی ها است و به تبع آن کشور در بسیاری از ابعاد دیگر طبیعتا توانمند خواهد بود که خروجی های این پروژه ها می تواند کشور را از لحاظ اقتصادی در یک کلاس بالاتر قرار دهد.

[entezar1]

عطارد امشب در نزديكي هلال ماه ديده مي‌شود

خبرگزاري فارس: امشب هلال ماه در مقارنه با سياره عطارِد قرار خواهد داشت و براي علاقمندان به آسمان شب اين فرصت را فراهم مي آورد كه در صورت داشتن افقي باز، اين سياره منظومه شمسي را به كمك ماه پيدا كنند.


حميدرضا شهشهان منجم آماتور در گفت‌گو با خبرنگار علمي خبرگزاري فارس با اعلام اين خبر افزود: براي مشاهده اين مقارنه نياز به افق جنوب غربي كاملاً باز است وگرنه ديدن اين منظره زيبا سخت و يا غير ممكن خواهد شد.

وي افزود: براي اينكه اين پديده زيبا را از دست ندهيم، ترجيحاً پيش از تاريك شدن كامل آسمان پس از غروب خورشيد بايد به ديدن آنها برويم تا شانس ديدنشان را افزايش دهيم چون اين دو خيلي زود غروب خواهند كرد و فرصت زيادي براي مشاهده آنها نخواهيم داشت.

شهشهان گفت: 45 دقيقه پس از غروب خورشيد، هلال بسيار باريك ماه حدود 8 درجه از افق جنوب غربي ارتفاع خواهد داشت و سياره عطارد به صورت جرمي نوراني در فاصله 2 درجه‌اي پايين آن ديده مي‌شود.

وي ادامه داد: با اينكه عطارد نسبتاً پرنور است اما ارتفاع كم آن ار افق به ميزان قابل توجهي از نورانيتش مي‌كاهد؛ با اين حال در صورت داشتن افقي باز و آسماني صاف و كم غبار بايد بتوان آن را با چشم غير مسلح به راحتي تشخيص داد.

اين منجم آماتور گفت: با تدريج از ارتفاع ماه و عطارد كاسته خواهد شد تا اينكه عطارد پس از ساعت 18غروب خواهد كرد و ماه نيز دقايقي پس از آن از ديد ما پنهان خواهد شد؛ بنابراين تا پيش از آنكه ارتفاع اين 2 جرم بيش از حد كاهش يابد و غير قابل ديدن شوند بايد به ديدن آنها برويم.

به گزارش فارس، سياره عطارد نزديكترين سياره منظومه شمسي به خورشيد است و به همين دليل، از ديد ما اغلب در فاصله كمي از خورشيد ديده مي‌شود. اين امر باعث مي‌شود خيلي اوقات ديدن آن مشكل يا غير ممكن باشد.

[saeeddz]

رصدخانه «سولار دايناميک» ناسا از ماري غول پيکر در حال لغزيدن بر روي بخش جنوب شرق ستاره عظيم خورشيد عکسي جالب توجه به ثبت رساند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آنچه در اين تصوير به يک مار بزرگ نسبت داده شده است در واقع حلقه اي مغناطيسي از گازهاي جرمگين است که بر روي سطح خورشيد ، معلق قرار گرفته است.
اين رشته مار مانند که براي اولين بار طي هفته گذشته توسط فضاپيماي استريو-B ناسا در بخش شرقي خورشيد مورد توجه قرار گرفت، نشانه هايي از بي ثباتي را در سطح خورشيد نمايان کرده و امکان بروز فوراني شديد را آشکار مي کند.
فوران شديد شعله هاي خورشيدي و امواج مغناطيسي در ماه آگوست دو موج باردار الکتريکي را به سوي زمين فرستاد که اين امواج منجر به شکل گيري صحنه هاي شگفت انگيزي از شفق ها در شبهاي آسمان شمالي زمين شدند، آيا اين مار غول پيکر که طول آن در حدود 700 هزار کيلومتر تخمين زده شده است، فاصله اي در حدود دو برابر فاصله ماه تا زمين، نيز تاثيري مشابه بر روي آسمان زمين خواهد داشت؟
متخصصان در پاسخ به اين سئوال اعلام کرده اند اين فوران در حال حاضر رخ داده است و به نظر نمي آيد هيچ تاثيري بر روي زمين از خود به جا بگذارد.

[sepehr_x50]

توضیحاتی از خانم "Sara Seager" راجع به کشف اخیر ناسا

خانم" Sara Seager" استاد علوم زمین , اتمسفر و سیارات در دپارتمان فیزیک در MIT برای جستجوی حیات در فضای خارج از منظومه شمسی حال مطالعه ارگانیسم هایی شناخته شده که است که در محیط های خشن زندگی میکنند است (همانند محیطی که ناسا در مورد آن صحبت کرد ).
در مورد یافته های جدید ناسا سه سوال از ایشان پرسیده شده است که در ادامه به آن میپردازیم .

سوال _ این کشف چه اثری در درک قبلی ما مبنی بر چگونگی پیدایش حیات روی زمین خواهد داشت؟
جواب _ یافته های جدید در مورد باکتری است که آرسنیک را در اصلی ترین ساختار سلولی خود جایگزین فسفر می کند. آرسنیک و فسفر ساختار شیمیایی مشابهی دارند. آرسنیک به جای فسفر اسید های نوکلئیک را در ساختار DNA همراهی میکند , اما اطلاعات بیشتری جهت نتیجه گیری قوی در این مورد نیاز است.
به خودی خود این کشف هیچ درکی جدید از منشا حیات در زمین نمی دهد , وجود آرسنیک در یک بلوک ساختمانی بیوشیمیایی قطعا یک زمینه دیگر در مورد منشا حیات در زمین است , اما نتیجه گیری در مورد اینکه این یافته موجب کشف حیات فرا زمینی می باشد , هیجان زدگی است.

سوال _ آیا این یافته موجب پیدا کردن حیات فرا خورشیدی خواهد شد؟ آیا محققان شروع به جستجوی آرسنیک در جو سیارات خارج از منظومه شمسی خواهند کرد؟
جواب _ یافته های جدید ما را ترقیب میکند تا مطالعاتمان را برای یافتم محیط های مناسب زندگی گسترده تر کنیم. این کشف تغییری در نوع سیارات خارج از منظومه شمسی جهت پیدا کردن حیات نمی دهد, در این راستا از نظر تکنولوژیکی ما محدود به سیارات و ستارگان نزدیک به زمین هستیم. این کشف از این تفکر که حیات در سیارات فراخورشیدی متفاوت از زمین است را قوت می بخشد. ما از اینکه منشا حیات در سیارات فرا خورشیدی چیست و یا چه چیزی بوده و از چه چیزی منشعب شده است نگران نیستیم , اگر چه آرسنیک یک ماده در چرخه زیستی نیست اما این به ما کمک میکند تا بدانیم موادی هستند که ما آنها را در این چرخه به رسمیت نشناخته ایم و باید تلاش کنیم تا انها را شناسایی کنیم.

سوال _ extremophile و ارتباط آن با نشانه های حیات چیست؟
جواب _ ارگانیسم هایی هستند که توانایی حیات در محیط های خشن را دارند. در حقیقت ارگانیسم هایی هستند که سایر موجودات ( طور مثال انسانها ) در محیطی که آنها به حیات ادامه میدهند قادر به ادامه زندگی نیستند. برخی نمونه های عبارتند از Thermophiles که در دمای بالاتر از نقطه جوش آب زندگی میکند , Barophiles که در فشار بسیار زیاد در کف اقیانوس ها زندگی میکند و Acidephiles که در محیطی بسیار اسیدی زندگی میکند. تحقیقات جدید باکتری را نشان میدهد که در دریاچه ای غنی از آرسنیک زندگی میکند , در نمک با غلظت زیاد و اسیدیته کم.
Extremophile هم نوعی حیات است , اثرات فرعی متابولیکی دارد. برای سنجش از راه دور زندگی در سیارات دور , ما علاقه داریم تا گازهای حاصل از فعالیت های متابولیکی را که در اتمسفر آن تجمع می یابند را مورد مطالعه قرار دهیم.
Extremophile ها در نفس کشیدن و تغذیه کردن از گازها متنوع اند و این پتانسیل را دارند تا در جهان های دیگری زیست کنند.

[saeeddz]

تلسكوپ فضايي جيمز وب ، گران‌ترين پروژه در تاريخ ناسا به 1.5 ميليارد دلار ديگر نياز دارد تا بتواند بيش از يك سال ديرتر از زمان تعيين شده، در سپتامبر 2015 به فضا پرتاب شود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


جانشين تلسكوپ فضايي معروف هابل، تلسكوپ فضايي جيمز وب، پروژه مشتركي است بين ناسا، آژانس فضايي اروپا و آژانس فضايي كانادا.
دانشمندان پيش‌بيني مي‌كنند نتايج به دست آمده، 100 بار بهتر از نتايج هابل باشند كه ركوردي استثنايي در تاريخ تحقيقات فضايي است.

ناسا تاكنون 3 ميليارد دلار خرج پروژه كرده است، اما زمان پرتاب تلسكوپ هر سال بيشتر عقب افتاده است.
هنوز معلوم نيست ناسا چگونه مي‌خواهد بودجه اضافي مورد نياز را تامين كند، اما مسوولان ناسا مي‌گويند كه از تمام گزينه‌ها استفاده خواهند كرد.
بودجه تلسكوپ فضايي جيمز وب در حال حاضر 40 درصد از بودجه ناسا را به خود اختصاص داده است.
اشتباه در برآورد هزينه تلسكوپ وقتي اتفاق افتاد كه سال 2008 پروژه مورد بررسي قرار گرفت. ستاد مركزي ناسا و مركز فضايي گودارد نيز مقصر شناخته شده‌اند كه متوجه اشتباه در بودجه و برنامه زماني نشده‌اند.
به علت وجود كاستي‌ها در پيش‌بيني اوليه بودجه، ناسا به اندازه كافي منابع مالي ذخيره براي تلسكوپ اختصاص نداده است تا جوابگوي هزينه‌هاي آينده باشد.
مقامات مي‌گويند هنوز زود است تا بتوان راه حلي براي هزينه‌هاي پيش رو و مشكلات زماني پيدا كرد، اما آنها اميدوارند بتوانند تا اوايل فوريه برنامه‌اي ارائه كنند.
تلسكوپ فضايي جيمز وب براي اين طراحي شده كه نور فروسرخ نزديك و ميانه را با آينه اصلي 7 متري خود كه از بريليوم ساخته شده، دريافت كند.
اين تلسكوپ مي‌تواند به دنبال اولين كهكشان‌ها يا اجرام نورده پس از مِهبانگ بگردد، تاريخچه شكل‌گيري كهكشان‌ها را رصد كند، تكامل منظومه‌ها را دنبال كند و نقشه شيميايي سياره‌ها، ستاره‌ها و كهكشان‌ها را ترسيم كند.
به عنوان بخشي از همكاري اروپا، يك موشك آريان 5، سفينه فضايي 7150 كيلويي را از آمريكاي جنوبي پرتاب خواهد كرد تا سفر 3 ماهه خود را به سوي نقطه لاگرانژي با جاذبه خنثي شروع كند كه تقريبا 6/1 ميليون كيلومتر از زمين فاصله دارد. تلسكوپ به مدت دست‌كم 5 سال و نيم كيهان را رصد خواهد كرد و هدف نهايي فعاليت آن بيش از 10 سال است.
يك آفتابگير به اندازه يك زمين تنيس از 4 ابزار علمي تلسكوپ در برابر آفتاب محافظت خواهد كرد. اين آفتابگير بايد تا برودتي معادل 50 كلوين يا منفي223 درجه سانتيگراد خنك شود.
منبع:science daily

[saeeddz]

ستاره شناسان ايرلندي با انجام تحقيقاتي، ستاره‌اي را در فاصله حدود دو هزار سال نوري از زمين يافتند که همانند الماس مي درخشد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دانشمندان رصدخانه «آرما» در ايرلند شمالي ستاره اي با شناسه LS IV-14 116 را کشف کردند که در فاصله دو هزار سال نوري از زمين واقع شده است.
اين ستاره به رنگ آبي کمرنگ که همانند يک الماس مي درخشد به دليل اينکه اتمسفري بسيار غني از عنصر «زيرکونيم» دارد با اين درخشش ديده مي شود.
درحقيقت LS IV-14 116 اولين ستاره اي است که تا اين حد غني «زيرکونيم» است به طوريکه سطح اين عنصر در اين ستاره 10 هزار برابر بيشتر از سطح زيرکونيم موجود در خورشيد است.
الماس هاي واقعي ترکيباتي کربني هستند درحاليکه بلورهاي دي اکسيد زيرکونيم در جواهرسازي براي ايجاد الماس هاي تقلبي که بسيار ارزانتر از الماس هاي واقعي هستند استفاده مي شود درحقيقت، اين ستاره يک الماس تقلبي است که در آسمان مي درخشد.
علاوه بر زيرکونيم ، ستاره شناسان ايرلندي با مطالعه بر روي LS IV-14 116 آثار شيميايي از سه عنصر ديگر شامل «استرونتيوم» ، «ژرمانيم» و «ايتريم» را در اتمسفر اين ستاره کشف کردند.
اين ستاره شناسان با مطالعه بر روي ترکيبات شيميايي اتمسفر اين ستاره، حجم بالاي «زيرکونيم» را کشف کردند درحاليکه تحقيقات پيشين نشان مي داد که اين ستاره يک «خرده کوتوله» کمياب غني از هليم است.
زماني که ستارگان با جرم کم مي ميرند، باد کرده و شروع به پراکندن لايه هاي خارجي گاز خود مي کنند. زماني که تمام گاز خود را از دست داد هسته باقيمانده ستاره مرده کوتوله سفيد ناميده مي شود.
«خرده کوتوله ها» يک فاز تکاملي مياني در برخي از ستاره ها هستند. اين فاز، ميان فاز ستاره عظيم سرخ و کوتوله سفيد قرار مي گيرد. مطالعه بر روي اين خرده کوتوله ها مي تواند براي درک بهتر چرخه تکامل ستاره اي به دانشمندان کمک کند.
اين محققان با رصد خطوط طيفي LS IV-14 116 يا بسامدهاي نور تابيده شده از ستاره موفق شدند مولکولها و عناصر حاضر در اتمسفر اين ستاره را کشف کنند و نشان دهند که زيرکونيم در اين اتمسفر با دماي بالاي 20 درجه سانتيگراد حضور دارد.

[saeeddz]

همواره صحبت از گرم شدن تدريج اقيانوس‌هاست اما تحقيقات تازه نشان مي‌دهند درياچه‌هاي زمين نيز در حال گرم شدن هستند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
محققان آژانس فضانوردي آمريكا به عنوان نتيجه نهايي نخستين بررسي جامع و جهاني وضعيت دمايي درياچه‌هاي مهم زمين اعلام كرده‌اند، بزرگ‌ترين درياچه‌هاي سياره ما طي 25 سال گذشته و به عنوان پيامدي از تغييرات جوي گرم شده‌اند. اين پديده اگر با همين روند ادامه داشته باشد معلوم نيست در يك قرن آينده چه بلايي بر سر درياچه‌هاي زمين خواهد آمد.
همچون بسياري از برنامه‌هاي اكتشافاتي و تحقيقاتي در زمينه بررسي اقيانوس‌ها و درياچه‌هاي زمين، دانشمندان اين بار هم سراغ ماهواره‌هاي تحقيقاتي رفته‌اند. مطالعات دامنه‌دار دانشمنداني همچون فيليپ شيندلر و سيمون هوك از آزمايشگاه پيش رانش جت ناسا در پاسادناي كاليفرنيا بر مبناي داده‌هاي به دست آمده از ماهواره‌هايي است كه دماي سطح حدود 167 درياچه بزرگ جهان را به دقت اندازه‌گيري مي‌كنند. آنها به اين نتيجه رسيده‌اند كه ميانگين دماي درياچه‌هاي جهان به ازاي گذشت هر يك دهه حدود 45‌/‌0 درجه سلسيوس افزايش يافته است. با اين حال نكته نگران‌كننده‌تر اين است كه در برخي از درياچه‌هاي جهان اين افزايش دما تا يك درجه سلسيوس نيز بوده است. دانشمندان دريافته‌اند افزايش دماي درياچه‌هاي جهان پديده‌اي جهاني است اما روند آن در درياچه‌هاي نيمكره شمالي زمين سرعت بيشتري دارد. به عقيده آنها درياچه‌هايي كه در ارتفاعات بالايي از سطح زمين در نيمكره شمالي قرار گرفته‌اند بيشتر از سايرين قرباني پديده گرمايش شده‌اند. فيليپ شيندلر در اين‌خصوص مي‌گويد: آنچه كه در خلال اين مطالعه دامنه‌دار به دست آورده‌ايم مي‌تواند به عنوان منبع جديد و مستقلي براي ارزيابي تاثير تغييرات جوي برسطوح مختلف سراسر زمين از جمله درياچه‌ها باشد. به عقيده وي و بسياري از دانشمنداني كه تغييرات جوي زمين را دنبال مي‌كنند تبعات پديده گرمايش درياچه‌هاي زمين بر اكوسيستم‌هايي كه در اين مناطق زندگي مي‌كنند بسيار چشمگير است. تأثيرگذاري اين فرآيند از آن جهت چشمگير به شمار مي‌آيد چون اكوسيستم‌هايي كه در درياچه‌ها زندگي مي‌كنند نسبت به كوچك‌ترين تغييرات دمايي حساس هستند و اين روند ممكن است به نابودي آنها منجر شود. نكته‌اي كه همواره موجب نگراني دانشمندان عرصه محيط زيست آبي بوده اين است كه تغييرات جزئي در دماي آب درياچه‌ها مي‌تواند به شكل‌گيري گسترده توده‌هاي جلبكي منجر شود. اين پديد موجب مي‌شود تا درياچه‌ها به مكاني سمي براي زندگي آبزيان اين مناطق تبديل شوند.
تصاوير مادون قرمز حرارتي كه دانشمندان ناسا در پروژه اخير به كار گرفته‌اند توسط ماهواره‌هاي آژانس فضانوردي اروپا (اسا) و سازمان ملي اقيانوس شناسي و اتمسفريك آمريكا به دست آمده است كه از نظر علمي از ارزش بالايي برخوردار هستند. آنها در بخش قابل‌توجهي از پروژه اخير بر روي دماهاي تابستاني متمركز شده‌اند.(جولاي تا سپتامبر در نيمكره شمالي و ژانويه تا مارس در نيمكره جنوبي). اين تصميم به خاطر دشواري‌هاي زياد مربوط به جمع‌آوري اطلاعات در فصولي از سال است كه درياچه‌ها پوشيده از يخ بوده يا در زير توده‌هاي ابر از ديد ماهواره‌ها پنهان مي‌مانند. آنها در اين برنامه مطالعاتي صرفا به جمع‌آوري داده‌هاي مربوط به دماي درياچه‌ها در هنگام شب پرداخته‌اند.

به عقيده دانشمندان درياچه‌هايي كه در ارتفاعات بالايي از سطح زمين در نيمكره شمالي قرار گرفته‌اند بيشتر از سايرين قرباني پديده گرمايش شده‌اند

درياچه‌هايي كه در اين پروژه مطالعاتي مورد بررسي قرار گرفته‌اند از پايگاه جهاني اطلاعات مربوط به درياچه‌ها و تالاب‌هاي سراسر زمين جمع‌آوري شده‌اند و مبناي انتخاب آنها برخورداري از وسعت حداقل 500 كيلومتر مربع بوده است. البته درياچه‌هاي هر چند كوچكي كه ويژگي‌هاي خاص و مجذوب‌كننده‌اي براي دانشمندان داشته‌اند نيز در اين بررسي مورد مطالعه قرار گرفته‌اند.
نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد عمده‌ترين درياچه‌هاي شاخص جهان كه در حال گرم شدن هستند در اروپاي شمالي قرار دارند كه در مقايسه با درياچه‌هايي كه در اروپاي جنوب شرقي قرار دارند وضعيت به مراتب نگران‌كننده‌تري دارند. به عقيده دانشمندان ناسا وضعيت گرمايش مناطق آبي نظير خزر و حوزه‌هاي آبي قزاقستان نسبت به درياچه‌هاي اروپاي شمالي بهتر است. با اين حال هر چه به سوي سيبري، مغولستان و شمال چين پيش مي‌رويم باز هم بر وخامت اوضاع افزوده مي‌شود. در آمريكاي شمالي اين روند كمي شديدتر از درياچه‌هاي واقع در جنوب غرب اين منطقه از جهان است. نكته قابل تأمل اين است كه نتايج به دست آمده از اين بررسي با پيش‌بيني‌هاي قبلي دانشمندان درخصوص گرمايش زمين و اثرگذاري آن در نقاط مختلف سياره مادر همخواني دارد.
آسيب‌پذيري گونه‌هاي زيستي كه در درياچه‌هاي جهان زندگي مي‌كنند موجب شده تا دانشمندان نگاه ويژه‌تري نسبت به گرمايش تدريجي اين مناطق آبي داشته باشند. گرچه نمي‌توان گفت كه درياچه‌هاي جهان منبع عظيم و تأمين‌كننده اصلي منابع غذايي انسان از حوزه‌هاي آبي به‌شمار مي‌آيند با اين حال سهمي در اين ميان به خود اختصاص داده‌اند. از سوي ديگر با ادامه اين روند و نابودي تدريجي گونه‌هاي زيستي ساكن اين مناطق، بتدريج بايد با اكوسيستم‌هاي طبيعي درياچه‌هاي بزرگ جهان نيز خداحافظي كرد. اين به معناي آن است كه بشر تا يك قرن آتي با شرايط جديدي درخصوص درياچه‌ها روبه‌رو خواهد شد، شرايطي كه در آن درياچه‌ها ديگر محلي براي ادامه حيات گونه‌هاي متنوع زيستي نبوده و در عين حال بشر نمي‌تواند هيچ حسابي روي آنها باز كند. اين فرآيند نگران‌كننده‌اي است كه فناوري‌هاي نوين عصر حاضر مهر تأييدي بر آن مي‌زنند.

[saeeddz]

گروهي از ستاره شناسان موفق شدند چهارمين سياره غول پيکري را که به دور ستاره اي در فاصله 129 سال نوري از زمين مي گردد کشف کنند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در سال 2008 تيم تحقيقاتي "کريستين ماروئيس" ستاره شناس موسسه فيزيک نجوم هرزبرگ در ويکتورياي کانادا سه سياره برادر را کشف کردند که حداقل 5 برابر بزرگتر از سياره مشتري بودند. به نظر مي رسيد اين سيارات و ستاره اي مرکز آنها نسخه اي از منظومه خورشيدي اما در مقياس بسيار بزرگتر باشند.
اکنون اين تيم تحقيقاتي موفق شدند تصويري در طيف نزديک مادون قرمز را از چهارمين سياره اين منظومه تهيه کنند.
اين سياره نيز همانند سه برادر ديگر خود غول پيکر است اما نسبت به آنها در فاصله نزديکتري از ستاره خود قرار گرفته است.
فاصله اين سياره تا ستاره اش 15 برابر فاصله زمين تا خورشيد است، در حالي که فاصله خارجي ترين سياره اين منظومه تا ستاره اش 70 برابر فاصله زمين تا خورشيد است.
اين کشف که توسط تلسکوپ "کک" انجام شده است چالش جديدي را پيش روي ستاره شناسان قرار داده است. درحقيقت تاکنون هيچ نظريه اي ارائه نشده است که بتواند در مورد تشکيل همزمان چهار سياره غول پيکر در مدار اطراف يک ستاره توضيح بدهد.
اين محققان در اين خصوص توضيح دادند: "برپايه مدلهاي کنوني، سيارات غول پيکر از رشد گرد و غبار اطراف يک هسته تشکيل مي شوند. درحالي که سه سياره اين منظومه از ستاره خود بسيار دور هستند بنابراين برپايه اين مدلها نمي توان در خصوص وجود سيارات غول پيکري که به طور همزمان در اطراف اين ستاره که HR 8799 نام دارد توضيح داد.
براساس گزارش نيچر، اين ستاره که جرم آن 5/1 برابر جرم خورشيد است در صورت فلکي پگاسوس در فاصله 129 سال نوري از زمين قرار دارد.

[iranmjh]

انقلاب جدید در فیزیک
کشف شواهد وجود دنیاهای موازی با جهان ما

دانش - با کشف چهار الگوی دایروی در تابش زمینه کیهانی دانشمندان حدس می‌زنند این الگوها مربوط به محل برخورد دیگر جهان‌های موازی با دنیای ما باشد. تایید یا رد این فرضیه در گرو اطلاعات فضاپیمای پلانک است.
محمود حاج‌زمان: در اوایل قرن بیستم، دانشمندان توانستند با خیره شدن به دوردست‌های عالم و مشاهده آن‌چه در حال وقوع است، نظریه‌ای برای نحوه شکل‌گیری جهان ارائه دهند. طبق این نظریه، همه چیز با یک انفجار بزرگ آغاز شد، انفجاری که بلافاصله با یک دوره کوتاه از انبساط فوق سریع که تورم خوانده می‌شود، همراه شد. شاید این سرآغاز همه چیز باشد، اما اخیرا گروهی از دانشمندان این فرضیه را مطرح کرده‌اند که شاید چیزی قبل از آن وجود داشته که شرایط اولیه را برای تولد جهان ما فراهم کرده است.
به گزارش نیوساینتیست،گروهی از محققان به رهبری استفان فینی در بررسی موضوع پیش مهبانگ، چهار الگوی دایره‌ای را در تابش زمینه کیهانی کشف کرده‌اند که وجود آنها از نظر آماری بسیار بعید است. دانشمندان تصور می‌کنند که اینها نشانه‌هایی از کوفتگی دنیای ما هستند که حاصل برخورد آن با دنیاهای دیگر است. اگر این حدس درست باشد، این یافته نخستین مدرکی است که وجود دنیاهای دیگری به غیر از دنیای ما (دنیاهای موازی) را ثابت می‌کند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این ایده که دنیاهای دیگری در آن بیرون وجود دارد چیز تازه‌ای نیست. دانشمندان قبلا این فرضیه را مطرح کرده‌اند که شاید ما در شرایطی چند دنیایی زندگی می‌کنیم که از بی‌نهایت دنیا تشکیل شده است. مفهوم چنددنیایی ریشه در مفهوم تورم ابدی دارد. در این مفهوم، دوره تورمی که دنیای ما بلافاصله پس از مهبانگ آن را تجربه کرد، تنها یکی از بی‌شمار دوره‌های تورمی است که در قسمت‌های مختلف فضا اتفاق می‌افتد و هنوز هم ادامه دارد. هم‌زمان با توقف تورم در بخشی از فضا، بخش دیگری از آن شاهد تورم خواهد بود. در این حالت دنیاهای جدید به طور پیوسته در یک گستره وسیع و رو به رشد فضا-زمان به وجود می‌آیند؛ همان‌طور که یک حباب پس از تولید شدن به سرعت فضای اطراف خود را با خصوصیات فیزیکی‌اش پر می‌کند. تورم ابدی همان‌گونه که از نام آن نیز بر می‌آید، بی‌نهایت بار اتفاق می‌افتد و بی‌نهایت دنیا را به وجود می‌آورد که منجر به خلق چنددنیایی می‌شود.
این دنیاهای بی‌نهایت گاهی اوقات دنیاهای حبابی نامیده می‌شوند، ولو این‌که شکل نامنظمی داشته باشند. دنیاهای حبابی می‌توانند به اطراف حرکت کنند و گه‌گاه با سایر دنیاهای حبابی برخورد می‌کنند. اگر دنیای ما با یک دنیای حبابی دیگر برخورد کند، این تصادف انفجارهای عظیمی از انرژی به دنبال خواهد داشت. اگر این برخورد قبل از اتمام تورم دنیای ما رخ داده باشد، ممکن است از خود ردی به جای گذاشته باشد که تا امروز نیز قابل ردیابی باشد. این همان چیزی است که فینی و همکارانش کشف کرده‌اند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آن‌طور که فینی و همکارانش در مقاله‌شان توضیح می‌دهند، چنین برخوردی دوام تورم را در ناحیه برخورد تغییر می‌دهد که باعث ایجاد ناهمسانی‌هایی در کیهان‌شناسی داخل حباب می‌شود که در تابش زمینه کیهانی خود را نشان می‌دهد. اگر تورم بیش از مقدار معمول طول بکشد، چگالی ماده در ناحیه برخورد کمتر از نواحی اطراف خواهد بود. این مساله خود را به شکل نقطه‌ای سرد در تابش زمینه کیهانی نشان می‌دهد. به طور عکس، دوره کوتاه‌تری از تورم منجر به ایجاد یک نقطه گرم در این تابش می‌شود. این دانشمندان با استفاده از الگوریتمی که به دنبال برخوردهای حبابی با مشخصات خاصی در تابش زمینه کیهانی می‌گشت، توانستند چهار الگوی دایره‌ای را کشف کنند.
با این وجود، این محققان تایید می‌کنند که یافتن طیف وسیعی از مشخصات غیرمحتمل آماری در یک مجموعه داده بزرگ مانند تابش زمینه کیهانی کار ساده‌ای است. در نتیجه برای تایید این ادعا، تحقیقات بیشتری لازم است. موضوعی که با استفاده از داده‌های ماهواره پلانک که تفکیک‌پذیری آن سه برابر بهتر از ماهواره دبلیومپ ناسا -که نقشه فعلی تابش زمینه کیهانی توسط آن تهیه شده- است، در کوتاه مدت قابل دستیابی است. اگر داده‌های آتی وجود یک برخورد حبابی را تایید کنند، باعث تقویت نظریه‌های دیگر مانند نظریه ریسمان می‌شود که مستلزم وجود تعداد بی‌شماری دنیا با مشخصات متفاوت هستند. چنین کشفی منجر به ایجاد یک بینش عمیق نه فقط نسبت به دنیای خودمان، بلکه نسبت به تمام دنیاهای چندگانه ماورای آن خواهد شد.


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[shabe.saket]

خورشید گرفتگی 14 دی ماه 1389

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نخستين كسوف سال 2011، چهاردهم دي ماه مصادف با چهارم ژانويه سال 2011 ميلادي در مناطق وسيعي از زمين از جمله ايران قابل مشاهده است.
اين خورشيدگرفتگي جزئي در اروپا، نيمه شمالي آفريقا، آسيا (به جز بخشي از شرق و جنوب آن) قابل رؤيت است.

خورشید گرفتگی در ساعت 11 الی 11:30 آغاز،12:30 الی 1 نقطه اوج، و در ساعت 2 الی 2:30 پایان میابد.(بستگی به منطقه ناظر دارد).

مقدار خورشید گرفتگی از حداقل 9 درصد در جنوب شرقي تا حداكثر53 درصد در شمال غربي ‌كشور ایران متغير است.

حداكثر اين خورشيدگرفتگي حلقوي نيز در نواحي شمالي اروپا قابل مشاهده است.

خورشيدگرفتگي 14 دي ماه ، حتي در بيشترين گرفتگي خود نيز جزئي بوده و قسمتي از خورشيد قابل مشاهده خواهد بود. در اروپاي غربي هم در آغاز روز بوده و حدود 80 دقيقه طول خواهد كشيد.

دانشمندان تاكيد كرده‌اند حتي در زمان گرفتگي جزئي نيز بايد تمام اقدامات احتياطي از جمله استفاده از فيلترهاي خورشيدي يا عينك‌هاي جوشكاري رعايت شود.

خورشيدگرفتگي در شديدترين زمان خود در زمان طلوع خورشيد در افق انگليس با 75 درصد گرفتگي بوده و سپس به طور تدريجي از ميزان آن كاسته خواهد شد.

در پاريس يا برلين اين ميزان 80 درصد و در زمان نزديك به طلوع است. در قسمت‌هاي شرقي‌تر، خورشيد در زمان اوج گرفتگي خود در آتن در ميان آسمان و 67درصد پوشيده خواهد بود.

سال 2011 از اين جهت كه فقط چهار خورشيدگرفتگي جزئي در آن اتفاق مي‌افتد كم نظير است چرا كه تاريك‌ترين بخش سايه ماه از بالاي سطح زمين عبور مي‌كند.

[nafas]

سال 2010 شاهد رویدادهای فضایی خبرساز و پرهیاهویی بوده است، از کشف سیاره های شبه زمینی تا پرواز آزمایشی اولین فضاپیمای توریستی تجاری، سال پس از سال جهانی نجوم برای علم نجوم و فضا بسیار پربار بوده است


سال 2010 با کشف بسیاری از سیاره های فراخورشیدی، مشاهده بیگانه های فضایی، ابرنواخترها، پدیده های اختری، پرتاب راکتها، علوم مرتبط با کره ماه و سوالات متحول کننده درباره علم نجوم برای جهان علم سالی پر هیاهو و شلوغ به شمار می رود.

نشریه دیسکاوری به منظور انتخاب برترین و خبرسازترین خبرهایی که در سال رو به پایان میلادی در حوزه علم نجوم رخ داده است به خوانندگان خود روی آورده و 10 نمونه از خبرسازترین رویدادهای نجومی را بر اساس انتخاب خوانندگان خود به عنوان برترین و خبرسازترین رویدادهای نجومی سال 2010 معرفی کرده است:

10- رویای اوباما برای آینده مطالعات فضایی ناسا: متوقف شدن پروژه "صورت فلکی" ناسا برای بازگشت دوباره انسان به کره ماه و تغییر جهت برنامه های فضایی ناسا به طور قطع یکی از بحث برانگیزترین رویدادهای فضایی و نجومی سال جاری بوده است. از زمانی که اوباما در بیانیه ماه فوریه خود برنامه پرتاب راکت آرس را متوقف و برنامه ساخت فضاپیمای اوریون را محدودتر کرد، بحثهای داغی در مجلس آمریکا بر سر این تصمیمات دولت آمریکا در گرفت.

در ماه آوریل طی سخنرانی اوباما در پایگاه فضایی کندی مسیر فعالیتهای علمی-فضایی ناسا برای همیشه تغییر کرد: "فضانوردان باید تا سال 2025 خود را به یک اخترواره برسانند، از ماه عبور کرده و در حدود سال 2030 به مریخ بروند" که این برنامه خبرهای خوبی را نیز برای پروازهای فضایی تجاری در پی داشت. اما در عین حال این برنامه ریزی های جدید برای منتقدان سیاستهای اوباما به هیچ وجه قابل هضم نبوده است.

9-سیستمهای ستاره ای ناشناخته شگفت انگیز: سال 2010 برای مطالعات سیاره های فراخورشیدی سالی بسیار پربار بوده است. در عین حال که در این سال بیش از صدها سیاره جدید بر مدار ستاره های جدید توسط رصدخانه های زمینی و فضایی ردیابی، مشاهده و مطالعه شدند، آشکار شد که انسان از تکنیکهایی با پیچیدگی هایی فزاینده برای مطالعه این پدیده ها برخوردار است.

اکنون با استفاده از همین شیوه های مطالعاتی در صورتی که بتوان با قطعیت جمله ای را درباره جهانهای بیگانه گفت، این است که این جهانها در عین حال که بیگانه اند، شباهتهای بسیار زیادی با سامانه خورشیدی زمین دارند.

8-موفقیت هایابوسا در نمونه برداری از یک اخترواره: یکی از الهام بخش ترین موفقیتهای فضایی سال 2010 بدون شک موفقیت ژاپنی ها و فضاپیمای هایابوسا در نمونه برداری از خاک اخترواره "ایتوکاوا" بوده است. این موفقیت در سال 2005 و به شکلی معجزه آسا رخ داد زیرا در سال 2003 هایابوسا در اثر برخورد یک پرتو خورشیدی دچار آسیب دیدگی شد و پس از آن با تلاش فراوان توانست پس از نمونه برداری از خاک ایتوکاوا مسیر خود را به سوی زمین کج کند.

تردیدهای زیادی درباره موفقیت این فضاپیما در نمونه برداری از خاک ایتوکاوا وجود داشت اما پس از بازگشت بی نظیر این فضاپیما به خانه اش زمین، محققان توانستند ذرات خاک را در کپسول نمونه های این فضاپیما کشف کنند. نمونه هایی که می توانند در درک بهتر از طبیعت سامانه خورشیدی بسیار تاثیرگذار باشند.

7- موفقیت شرکت "ویرجین گلکتیک" در پرواز اولین فضاپیمای تجاری: روند پیشرفت توریسم فضایی بسیار کند، اما در حال پیشرفت است. با وجود اینکه توریستهای فضایی تا کنون میلیونها دلار برای سفر به ایستگاه فضایی بین المللی خرج کرده اند، ویرجین گلکتیک برای قابل دسترس تر شدن سفرهای فضایی تلاشهای گسترده ای را آغاز کرده است.

به گفته این شرکت 200 هزار دلار برای خریداری یک بلیط برای سفر به فضا قیمتی کاملا قابل قبول به شمار می رود حتی اگر این سفر تنها پروازی زیر مداری باشد، با این همه آغاز خوبی برای توریسم فضایی به شمار می رود. در سال 2010 این شرکت توانست فضاپیمای خود موسوم به "شوالیه شب" را به صورت آزمایشی به پرواز درآورد و در عین حال ساخت اولین پایگاه فضایی در صحرای نیومکزیکو نیز آغاز شده است.

6- کشف شواهد آب مایع در قمر انسلادوس: کشف آب بر روی مریخ را فراموش کنید، این موضوع سال گذشته بود، موضوع داغ سال 2010 کشف آب در قمر انسلادوس سیاره زحل است. فضاپیمای کاسینی ناسا طی یکی از قابل تقدیرترین ماموریتهای خود به شگفت زده کردن زمینیان ادامه داده و تصاویر زیبایی را از سیستم زحلی به ثبت رساند.

این فضاپیما از سال 2004 در مدار زحل در حرکت است و با عبور از کنار قمرهای این سیاره جزئیات ارزشمندی را از این سیاره مهم به ثبت رسانده است.

یکی از قابل توجه ترین کشفیات کاسینی در سفر زحلی اش در پرواز از نزدیکی به دست آمد که در نزدیکی قمر انسلادوس صورت گرفت. کاسینی به گونه ای با بو کشیدن مواد گازی شکلی که این قمر را احاطه کرده اند توانست مدارکی را مبنی بر وجود آب مایع در سطح این قمر ارائه کند و هر جا که آب باشد، احتمال شکل گیری حیات نیز وجود خواهد داشت. از این رو این کشف کاسینی محدوده احتمالات بشر را درباره جهانهایی که شانس وجود حیات در آنها وجود دارد را افزایش داد.

5-آیا در ماه آب وجود دارد؟با وجود اینکه برنامه فوری برای بازگشت انسان به ماه وجود ندارد، ماموریتهای روباتیکی که از سوی کشورهای مختلف در اطراف این کره صورت می گیرد بسیار امیدوار کننده هستند. برای مثال مدارگرد اکتشافی ماه به چرخش به دور تنها قمر طبیعی زمین ادامه داده و اطلاعات زیادی را درباره مناظر بیگانه این کره در اختیار انسانها قرار می دهد.

یکی از دستاوردهای مهم این مدارگرد کشف مقادیر زیادی آب منجمد در اعماق حفره های تاریک ماه و در بیشتر بخشهای این کره بود حجم این آب به اندازه ای است که دانشمندان اکنون به راحتی درباره وجود چرخه آب در کره ماه با یکدیگر بحث می کنند. از سویی دیگر اطلاعات به دست آمده از ماهگرد چاندرایان هندوستان در سال 2010 نشان داد بیش از 600 میلیون گالن آب در 40 حفره در کره ماه وجود دارد. این مقدار آب با نیاز مصرف آب کل شهر سیاتل برای یک سال برابری می کند.

4- پرواز فالکن 9: شرکت تجاری Space X در سال 2010 به قدرت زیادی دست پیدا کرد و توانست علاوه بر ارائه مدل آزمایشی راکت فالکن 1، پرواز آزمایشی راکت فالکن 9 را نیز با موفقیت به پایان برساند.

اکنون با تایید دولت اوباما این شرکت یکی از معدود شرکتهایی است که برای تامین تجهیزات مورد نیاز ایستگاه فضایی بین المللی پس از بازنشسته شدن شاتلهای ناسا انتخاب شده است. این شرکت در ماه دسامبر اولین پرتاب موفقیت آمیز و بازگشت دوباره کپسول "دراگون" را به اجرا گذاشت، کپسولی که امید می رود روزی بتواند انسانها را به همراه خود به فضا ببرد. قدم بعدی کناره گرفتن این کپسول با ایستگاه فضایی است تا با این موفقیت حفره میان اکتشافات فضایی دولتی و خصوصی پر شود.

3- به دام افتادن ضد ماده: دانشمندان سازمان مطالعات اتمی اروپا، سرن توانستند برای اولین بار ضد ماده را به دام بیاندازند. اهمیت این موفقیت در این نکته است که بخشی از بنیادی ترین رازهای جهان هستی را می توان با کمک این ذرات درک کرده و به بسیاری از سوالات درباره تکامل جهان هستی و حیات پاسخ داد.

فرضیه ای که از ابتدا درباره ماده و ضد ماده و برابری مقادیر این دو در جهان وجود دارد، دچار نقصی کوچک است زیرا در صورتی که مقدار این دو در جهان برابر باشد، یکدیگر را نابود کرده و در این صورت ما نباید در جهان وجود داشته باشیم!

به دام انداختن ذرات ضد ماده هیدروژن در یکی از آزمایشهایی که در سرن با نام آلفا صورت گرفت به این معنی است که فیزیکدانان از این پس می توانند به درون ضد ماده رسوخ کرده و رفتارهای آن را مورد مطالعه قرار دهند. این ذرات ظاهری مشابه با ماده دارند اما عملکرد آنها کاملا متضاد ماده است.

2- سیاره های شبه زمینی فراوانتر از همیشه؟: سیاره های فراخورشیدی را می توان در هرجایی از کهکشانها یافت، اما بر اساس مطالعات متعددی که در سال 2010 صورت گرفته اند، اکثریت جهانهایی که در مدار دیگر ستاره ها در حرکتند، لزوما به زمین شباهتی ندارند. شاید در سال جاری عبارت سیاره شبه زمینی را زیاد شنیده باشید اما به گفته بسیاری از منتقدان این عبارت نمایش واقعیت گرایانه آنچه در اصل کشف شده نیست، در صورتی که سیاره کشف شده آبی رنگ با دمایی معتدل نباشد چطور می توان آن را سیاره ای شبه زمینی خواند؟

1-کشف سیاره شبه زمینی گیلیس 581g : قبل از سال 2010 نام گیلیس بیشتر شما را به یاد نام یک بازی جدید رایانه ای و یا یکی از نرم افزارهای جدید آی-فن می انداخت، اما اکنون این نام یکی از مشهورترین سامانه های ستاره ای در آنسوی سامانه خورشیدی است.

گیلیس 581 بسیار امیدوارکننده است، می تواند میزبان سیاره ای باشد که در آن شانس شکل گرفتن حیات وجود داشته باشد و سیاره گیلیس 581g همان سیاره ای است که در بخش قابل سکونت این سامانه ستاره ای می تواند حیات یا زمینه های شکل گرفتن حیات را در خود پنهان کرده باشد.

اما مانند هر داستان خوب دیگری، گره ای در این داستان وجود دارد، شاید هیچ گیلیس 581g وجود نداشته باشد! داستان کشف این سیاره در سال 2010 جنجال فراوانی به دنبال داشت و از این رو اکنون در رتبه اول برترینهای فضایی سال 2010 قرار گرفته است.

[nafas]

یک فيزيكدان موفق به ثبت دقيقترين تصاوير از ساختار چشم شد


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

يك استاد فيزيك موفق شد تصويري دقيق و گويا از عنبيه چشم انسان كه شباهت زيادي با حفره‌هاي ناهموار سياره مريخ دارد، تهيه كند.

اين تصاوير براي اولين بار، جزئياتي دقيق از ساختار چشم انسان ارائه مي‌دهد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اين مجموعه عكس‌ها«چشمان زيباي شما» نام دارد و عنبيه چشم را كه ميزان نور وارد به آن راكنترل مي‌كند، با جزئيات كامل نشان داده است. همچنين مردمك چشم و اندازهآن را كه توسط ماهيچه‌هاي متصل به عنبيه تننظيم مي‌شود، ‌به تصوير مي‌كشد.

اين تصاوير، بسيار زيباو چشم‌نواز است، اما اين استاد جوان فيزيك كه از 16 سالگي عكاسي را شروعكرده،‌ تمايلي به تشريك اين شيوه عكاسي نداشته و آن را به نوعي راز خودمي‌داند!

[saeeddz]

دانشمندان اعلام كرده‌اند كه سياره‌اي كه سال گذشته براي نخستين بار كشف شد، داغ‌ترين سياره شناخته شده است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دماي سطح گازي سياره WASP ــ 33b كه به HD15082 نيز موسوم است،‌3200 درجه سانتي گراد است كه ركورد دماي تمام سيارات شناخته‌شده را شكسته است.
حرارت سوزان اين سياره فراخورشيدي به دليل مدار گردشي بسيار نزديك آن به ستاره‌اش است كه خود يكي از داغ‌ترين ستاره‌ها با درجه حرارتي برابر با 7160 درجه سانتيگراد است.
اين سياره در فاصله 380 سال نوري از صورت فلكي زن‌برزنجيز قرار دارد.
دانشمندان براي اولين بار در سال 2006 در پي مشاهده منظم تيره و روشن شدن ستاره مادر از وجود سياره WASP ــ 33b آگاه شدند.
اين سياره چهار برابر و نيم بزرگتر از سياره مشتري بوده و در فاصله‌اي به ميزان هفت درصد نزديكتر از مدار عطارد به دور خورشيد، دور ستاره ميزبان خود مي‌چرخد.
مدت يك گردش كامل اين سياره به دور ستاره‌اش 29.5 ساعت است.
دماي WASP ــ 33b 900 درجه از سياره WASP ــ 12b كه تا پيش از اين داغ‌ترين سياره در كهكشان راه شيري خوانده مي‌شد بيشتر است.

[saeeddz]

اولين بادبان خورشيدي ناسا كه تاكنون استقرار آن ، عملياتي شكست‌خورده محسوب مي‌شد ، با موفقيتي غيرمنتظره در مدار پايين زمين مستقر شد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پس از گذشت يك ماه از ناكامي نانوماهواره «NanoSail-D» در خروج از ماهواره مادر، خروج خود به خودي اين نانوماهواره از ماهواره «FASTSAT» طي هفته گذشته،‌ تعجب مهندسان مركز پرواز فضايي مارشال ناسا را برانگيخت.
بخت زماني با ناسا يار بود كه در 20 ژانويه، پس از يك شمارش معكوس سه روزه،‌ بادبان پليمري 9.5 متر مربعي فوق‌العاده نازك كه توسط نانوماهواره حمل مي‌شد، در فاصله 650 كيلومتري زمين برافراشته شد و براي 120 روز در اين مدار خواهد ماند.
نانوماهواره NanoSail-D يكي از شش نمونه محموله علمي فناوري ناسا در ماهواره FASTSAT بود كه در نوامبر 2010 به فضا پرتاب شد. خروج اول در ششم دسامبر انجام شد؛ اما NanoSail-D نتوانست از ماهواره مادر جدا شود.
اكنون پس از آزادسازي موفقيت‌آميز هفته گذشته، اين نانوماهواره مي‌تواند با موفقيت اهداف خود را دنبال كند.
ماه ژوئن گذشته ژاپن توانست براي اولين بار يك بادبان خورشيدي را در فضا مستقر كند.

[saeeddz]

شواهد و يافته‌هاي جديد دانشمندان اخترشناسي از کشف جالب و غير منتظره‌اي پيرامون سنگ‌هاي آسماني خبر مي‌دهد که بر اساس آن جايگاه شکل گيري اسيدهاي آمينه يا همان بلوک‌هاي ساختماني حيات را مي‌توان در محيط‌هايي جست که امکان آن هرگز وجود نداشته است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آنچه اين کشف جديد را چالش‌برانگيز و غيرمنتظره نشان مي‌دهد جايي است که دانشمندان اخترشناس موفق به ردزني و کشف اسيدهاي آمينه در آن شده‌اند: سنگي آسماني که اخترواره مادري آن در درجه حرارت‌هايي چنان بالا شکل گرفته بوده است که بي ترديد ترکيبات آلي شکننده و ضعيفي همچون ملکول‌هاي اسيد آمينه بايد طي آن تخريب و نابود مي‌شدند.
به اعتقاد دانشمندان اين ترکيب مخلوط يا ملغمه غني از مواد در هيأت خرده پاره‌اي از يک اخترواره فرو افتاده بر زمين از اين واقعيت حکايت دارد که آسمان سنگ موصوف به 2008TC3 زماني در معرض يک سري از برخوردهاي سهمگين با اخترواره‌هاي ديگري قرار داشته که منجر به فرآيند گداخت و ترکيب تکه پاره‌هاي مختلفي از سنگ‌هاي فضايي شده است.
در اين ميان هر چند به واسطه پايين بودن سطح غلظت‌هاي اسيدهاي آمينه موجود، شايد اين کشف ياراي نامزدي و معرفي به عنوان شاهدي شايسته در جايگاه خاستگاه حيات را نداشته باشد؛ اما پرده از حقايق ديگري پيرامون نحوه شکل‌گيري ملکول‌هاي ساختماني حيات برمي‌دارد که در نوع خود و براي گمانه‌زني حضور حيات فراسوي منظومه شمسي از وجود برگ‌هاي برنده‌اي خبر مي‌دهد. در همين خصوص محققان مرکز پروازهاي فضايي گودارد ناسا در بيان توضيح مناسبي براي اين کشف غيرمنتظره خاطر نشان مي‌سازند برخي اسيدهاي آمينه ممکن است از طريق مکانيسمي شکل بگيرند که نيازمند حضور آب نيست و همين موضوع مهم مي‌تواند شانس يافتن حيات فراسوي منظومه شمسي را بالا ببرد.
اما موضوع اين کشف جديد و يافته‌هاي آن از جايي شروع شد که در آخرين روزهاي سال ميلادي گذشته و طي مقاله‌اي در نسخه آنلاين «علم افلاک و احجار سماوي»، محققان ضمن توصيف کشف‌شان به اين نکته مهم اعتراف مي‌کنند که شکل‌گيري اسيدهاي آمينه در محيط‌هايي صورت گرفته که امکان آن حقيقتا خارج از تصور ما بوده است. اين مواد در تکه پاره‌اي از اخترواره 2008TC3 کشف شده است که در نوع خود نخستين جرم سماوي به شمار مي‌رود که تاکنون و قبل از برخورد سنگين با جو زمين و باريدن شهاب‌سنگ‌هايي به سطح سياره هدف ديده‌باني و تشخيص قرار گرفته است. به گفته محققان، اخترواره مذکور تاريخچه فوق‌العاده سخت و ناگواري را يدک مي‌کشد تا جايي که باور و اعتقاد بر اين است که اين اخترواره تقريبا 4 متري پاره‌اي از يک سياره تازه گام باشد که در هنگام تولد منظومه شمسي شکل گرفته و داغ درجه حرارت‌هاي متجاوز از 1100 درجه سانتيگراد را که براي ذوب شدن آهن کفايت مي‌کند بر پيکر خود تجربه کرده است. اين گمانه‌زني و باور دانشمندان نسبت به پيشينه اين سيارک در حالي عنوان مي‌شود که ترکيب مخلوط غني از مواد حاضر در خرده پاره‌هايي از اين اخترواره که بر زمين افتاده نيز گمانه‌زني‌هاي دانشمندان را پررنگ‌تر کرده و از اين واقعه حکايت دارد که اخترواره مورد نظر ما از آن پس در معرض شماري از تصادم‌هاي سخت با ديگر سيارک‌ها واقع شده که گداخت و ترکيب قطعات مختلفي از سنگ‌هاي فضايي را درپي داشته است.
البته علت اين که محققان توقع يافتن هر چيزي جز اسيدهاي آمينه زميني را در ترکيب مواد جرمي با منشأ فضايي داشتند به زماني برمي‌گردد که اکتبر سال 2008 و هنگام متلاشي شدن 2008TC3 در جو زمين آثار و بقايايي از آن در صحراي نابين سودان به صورت پراکنده برجاي ماند. نمونه‌اي که محققان مورد تجزيه و تحليل قرار دادند تحت عنوان يک سنگ آسماني اوريلايت طبقه‌بندي مي‌شود؛ يعني نوعي از اجرام سماوي که از اخترواره‌هاي مادري عاري از آب منشأ مي‌گيرند و از اين رو قادر به تشکيل اسيدهاي آمينه از طريق مکانيسم‌هاي شناخته شده نيستند؛ اما محققان در کمال شگفتي موفق به کشف اسيدهاي آمينه در نمونه‌اي شدند که روي زمين نادر بوده يا اصلا موجوديت ندارد. از همه مهم‌تر اين که 2 فرم ممکن و مقدور اين ترکيبات ـ‌ يعني ساختار دست چپي و تصوير آيينه‌اي آن ـ‌ به يک اندازه عادي بودند و اين در حالي است که در مقابل، اسيدهاي آمينه شکل گرفته توسط حيات روي زمين به طور برجسته و قالبي از فرم دست چپي تبعيت مي‌کنند.
کشف اسيدهاي آمينه فرا زميني و يافتن توضيحاتي براي توجيه حضور اين دسته از ترکيبات در شرايط گرمايي فوق‌العاده که اساسا با حيات آنها منافات دارد توجه ساير محققان را نيز برانگيخته و اظهارنظرهايي را در پي داشته است. در همين رابطه، محققان انستيتوي علوم کارنگي در واشنگتن اذعان داشته‌اند توضيح الگوي فراواني اسيدهاي آمينه موجود و موارد مرتبط با آن از طريق موضوعي مثل ناخالصي و آلودگي زميني کار دشواري است و از سويي به علت گرماي بالا نيز نمي‌توان خاستگاه فرازميني اين اسيدهاي آمينه را از راه فرآيندهاي مشابه توضيح داد. يعني همان فرآيند معمولي که طي آن دو نوع از ترکيبات آلي بسيار واکنش‌پذير مثل آلدئيدها و کتن‌ها براي توليد بلوک‌هاي ساختماني پروتئين با آمونياک، سيانيد هيدروژن و آب واکنش نشان مي‌دهند.

نكته: کشف اسيدهاي آمينه فرا زميني و يافتن توضيحاتي براي توجيه حضور اين دسته از ترکيبات در شرايط گرمايي فوق‌العاده که اساسا با حيات آنها منافات دارد توجه ساير محققان را نيز برانگيخته و اظهارنظرهايي ‌در پي داشته است

در اين ميان توضيح يا امکاني نيز براي اين موضوع چالش‌برانگيز مطرح مي‌شود که مورد توجه و اقبال محققان قرار گرفته است. بر اساس اين توجيه زماني که اخترواره تا دمايي زير 500 درجه سانتيگراد سرد شده، دي اکسيد کربن، هيدروژن ملکولي و گازهاي آمونياکي توانسته‌اند براي توليد اسيدهاي آمينه با رگه‌هايي از آهن يا نيکل واکنش نشان دهند. البته وقوع چنين مکانيسمي در اخترواره‌ها از گذشته محل تأمل و انديشه دانشمندان بوده است، اما هيچگاه خارج از آزمايشگاه سنديت نيافته است.
با اين اوصاف محققان بر اين باورند که اين راه و روش جديدي از توليد طبيعي اسيدهاي آمينه است که به زعم آنها مي‌تواند احتمال و امکان حضور حيات در هر جايي از عالم را واقعا افزايش بخشد و همچنين ممکن است به جستجو و مطالبه سيارات زميني منظومه شمسي واجد ترکيبات پيش از حيات کمک کند. البته محققان امکاني با احتمال کمتر را نيز يادآور مي‌شوند که طي آن به مکانيسم جديدي براي توضيح حضور اسيدهاي آمينه نيازي نيست. در اين سناريوي کمتر محتمل، برخوردها و تصادم‌هاي فضايي باعث بخار شدن و سپس انتقال اسيدهاي آمينه از اخترواره‌هاي ديگر به 2008TC3 شده است.
با تفاصيل موجود و اقبال زيادي که موضوع کشف بلوک‌هاي ساختماني حيات با منشأ فرازميني در ميان دانشمندان موجب شده، اما خود محققان جانب احتياط را در پيش گرفته و خاطرنشان مي‌سازند نتايج جديد را شايد نتوان مستقيما براي موضوعي مثل خاستگاه حيات قابل اطلاق و کاربردپذير دانست به خصوص که غلظت‌هاي اسيدهاي آمينه موجود در نمونه پايين هستند و همچنين سنگ‌هاي آسماني نوع اوريلايت بخش اقليت آسمان سنگ‌هايي را به خود اختصاص مي‌دهند که به زمين سقوط مي‌کنند. با اين اوصاف محققان معتقدند هر چند اين کشف جديد توانايي ورود به مبحث خاستگاه حيات را نداشته باشد اما نشان مي‌دهد که سنتز اسيدهاي آمينه در طبيعت مي‌تواند در مکان‌ها و طرق پيش‌بيني نشده و غيرمنتظره روي دهد و همچنين ما را به اين موضوع توجه مي‌دهد که بايد ذهن بسيار روشن و آماده‌اي را درباره اين که شيمي مربوط به حيات و زندگي ماقبل چگونه و کجا مي‌تواند واقع شود، حفظ کنيم.



منبع:Discovery ,Universetoday ,Planetary Science

[saeeddz]

گروهي از ستاره شناسان بين المللي با استفاده از اطلاعات جمع آوري شده توسط ماهواره "سوئيفت" موفق شدند جمعيتي از سياه چاله هاي پنهان را کشف کنند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
از سال 2004 تلسکوپ BAT که بر روي ماهواره "سوئيفت" ناسا نصب شده است امکان ساخت وسيع ترين و جامع ترين سرشماري کيهاني را فراهم کرد.
اين تلسکوپ که در طيف پرتوهاي ايکس رصدهاي خود را انجام مي دهد مي تواند چشمه هاي نوري فواصل بسيار دور، پرتوهاي ايکس رسيده از کهکشانهاي ديگر و همچنين پرتوهاي ايکس سياه چاله هايي که در پشت گرد و غبار مرکز کهکشانهاي فعال پنهان شده اند را شناسايي کند.
در اين راستا، اکنون گروهي از دانشمندان بين المللي از اطلاعات اين ماهواره ناسا براي تائيد وجود جمعيتي از کهکشانهايي که سياه چاله مرکزي آنها ديده نمي شود استفاده کردند.
پرتوهاي ايکس ساطع شده از اين سياه چاله ها به شدت جذب گرد و غبار پيرامون آنها مي شود و بنابراين تاکنون تعداد کمي از آنها شناسايي شده است.
اين محققان در اين خصوص اظهار داشتند: "اين سياه چاله هاي بسيار پنهان، همگي در اطراف ما هستند، اما پيش از سوئيفت براي رصد شدن بسيار ضعيف و تاريک بودند."
از سال 2004 تاکنون سوئيفت موفق شده است از سراسر آسمان در طيف پرتوهاي ايکس سخت که انرژي آنها بين 15 هزار تا 200 هزار الکترو ولت است نقشه برداري کند. اين انرژي هزاران برابر قويتر از انرژي نور مرئي است.
در مدت 6 سال از رصدهاي سوئيفت، اين ماهواره موفق شده است از صدها کهکشان فعال تا فاصله 650 ميليون سال نوري را نقشه برداري کند.
اين ستاره شناسان از اين نمونه هاي جمع آوري شده، چشمه هايي که به فاصله بيش از 15 درجه از کهکشان راه شيري دور بودند را جدا کردند. اين چشمه ها يک فواره از ذرات پر انرژي را از 199 کهکشان نشان مي دادند.
به گفته اين دانشمندان، انواع متفاوتي از کهکشانهاي فعال وجود دارند. اين خواص متفاوت مربوط به زاويه جهت ديد در زمان رصد است.
براساس گزارش اکونوميک تايمز، به اين ترتيب کهکشانهايي که در مقابل کهکشان راه شيري قرار دارند نوراني تر ديده مي شوند و به تدريج که زاويه ديد افزايش مي يابد، حلقه گازها و گرد و غبار، پرتوهاي تابيده از سياه چاله را جذب مي کنند و بنابراين رصد آنها به شدت دشوار مي شود.
اين محققان افزودند: "اين کهکشانهاي فعال کاملا تاريک به شدت ضعيف هستند و به سختي پيدا مي شوند. ما با بررسي 199 چشمه کيهاني تنها موفق شديم 9 سياه چاله آنها را کشف کنيم. اکنون با سوئيفت در حال مطالعه بر روي تعداد دقيق کهکشانهاي فعال هستيم."

---------- Post added at 04:54 PM ---------- Previous post was at 04:49 PM ----------

خورشيد به تازگي نمايش زيبا و بي نظيري را براي زمين اجرا کرد که تصاوير آن توسط «رصدخانه ديناميکز خورشيدي ناسا» يا NSDO به ثبت رسيد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در اين نمايش دو انفجار خورشيدي تقريبا به صورت همزمان در دو سوي متضاد خورشيد رخ داده است با اين همه ابرهاي پلاسمايي که به واسطه اين رويداد به وجود آمدند براي زمين و ماهواره هاي آن خطري به شمار نمي روند.
بر روي سمت چپ و گوشه پايين اين تصوير مي توان انفجار رشته هاي مذاب و مغناطيسي را مشاهده کرد و در بخش بالا و سمت راست فوران بزرگ لکه اي خورشيدي مشاهده مي شود که قدرتمندترين شعله خورشيدي در سال جاري بوده و از نوع فورانهاي کلاس M1 است.
دانشمندان بر اين باورند که اين رويداد جالب توجه نمي تواند اتفاقي رخ داده باشد زيرا مطالعات اخير نشان داده است فعاليت هاي خورشيدي با نيروي جاذبه اي که مناطق وسيعي از خورشيد را تحت سلطه دارد در ارتباط بوده و از اين رو طوفان هاي خورشيدي مي توانند به صورت سرتاسري رخ دهند.

[nafas]

تصویر جدید ناسا از سیاره مشتری در طیف مادون قرمز

ناسا دو تصویر جدید را از سیاره مشتری منتشر کرده است که هر دو در طیف مادون قرمز گرفته شده اند و نقطه برخورد یک شهاب سنگ به اتمسفر فوقانی این سیاره را نشان می دهند.


تصویر سمت چپ در طیف مادون قرمز و توسط تلسکوپ "مائونا کئا" واقع در هاوایی در 20 جولای 2009 گرفته شده است. تصویر سمت راست نیز در طیف مادون قرمز و به فاصله تقریبا یک ماه در 16 آگوست 2009 گرفته شده است.

ناسا هر دو تصویر را در 26 ژانویه 2011 بر روی سایت خود منتشر کرد.

با دقت به گوشه پایین طرف چپ هر دو تصویر می توان دید که در عکس سمت چپ یک نقطه نورانی دیده می شود که در اثر برخورد یک شهاب سنگ به قطر حداقل 300 متر در لایه های فوقاتی اتمسفر ایجاد شده است.

در عکس سمت راست تکه ها و خرده سنگهای این برخورد توسط بادهای تندری مشتری در اتمسفر سیاره غول پیکر منظومه شمسی پراکنده شده اند.

براساس گزارش سایت ناسا، در اثر برخورد این شهاب سنگ به اتمسفر مشتری حداکثر حدود 200 تیلیارد تیلیارد ارگ انرژی آزاد شده است.

این جرم آسمانی که 2005 TS100 نام دارد احتمالا یک شهاب سنگ بوده است اما همچنین می تواند یک ستاره دنباله دار خاموش باشد که بیش از حد به سیاره مشتری نزدیک شده بوده است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[joe_satriani]

سه ساعته به مریخ بروید!

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
فیزیکدانان در حال بررسی و مطالعه روی تکنولوژی جدیدی هستند که می تواند سفر به بخشهای غیر ممکن فضا را در آینده ای نه چندان دور ممکن ساخته و انسان را سه ساعته به مریخ برساند.

به گزارش خبرگزاری مهر، در حالی که "مارک میلیس" رئیس سابق پروژه BPP ناسا و بنیانگذار انجمن "تائو زیرو" که پشتیبانی از مطالعات درباره سفرهای بین ستاره ای را به عهده داشته است به تازگی اعلام کرده بدون در نظر گرفتن موانع سیاسی و مالی، انرژی و دست یافتن به مقادیر کافی از آن برای آغاز سفری بین ستاره ای تا سال 2196 به طول خواهد انجامید، فیزیکدانان و مهندسان در حال تحقیق بر روی پروژه ای هستند که می تواند انسان را سه ساعته به مریخ برساند!

در صورتی که تا به حال نگاهی به کتابهای فیزیکی انداخته باشید، قطعا می دانید که هیچ پدیده ای در جهان نیست که بتواند سریعتر از نور حرکت کند، سرعتی برابر 300 هزار کیلومتر بر ثانیه، یا مسافتی برابر یک میلیارد و 183 میلیون کیلومتر بر ساعت و تنها چیزی که فیزیکدانان از این پدیده می دانند این است که امکان سریعتر رفتن از این سرعت وجود ندارد.

اما گروهی از فیزیکدانان نیز هستند که معتقدند توانایی غلبه بر محدودیت موجود برای شکستن سرعت نور را دارند. به گفته این فیزیکدانان، ایده این کار 50 سال پیش توسط دانشمندی آلمانی به نام "بورخارد هایم" ارائه شده است که پیشنهاد داده بود می توان با استفاده از میدان مغناطیسی بسیار قدرتمندی یک فضاپیما را به بُعدی دیگر انتقال داد، بُعدی که در آن قوانین فیزیکی که نور را سریعترین پدیده جهان می دانند، وجود نداشته باشد.

این ایده کاملا تخیلی به نظر می رسد همانطور که بسیاری از بزرگترین فیزیکدانان نیز آن را تخیلات تصور می کنند. اما در صورتی که چنین ایده ای عملی باشد می تواند به این معنی باشد که روزی انسان می تواند خود را سه ساعته به مریخ و یا سه ماهه به ستاره ای در همین نزدیکی برساند.

بر اساس گزارش دیسکاوری، نکته جالب توجه در اینجا است که وزارت انرژی ابزاری به نام ماشین Z دارد که می تواند چنین میدان مغناطیسی قدرتمندی را به وجود آورد، در این صورت محققان قادر خواهند بود درست یا غلط بودن این ایده را از نزدیک مورد آزمایش قرار دهند

منبع: خبرگزاری مهر

[Mr.Lover]

کشف یک منظومه شمسی جدید


دانشمندان سازمان ملی هوا و فضای آمریکا(ناسا) از رصد یک منظومه شمسی جدید با شش سیاره به دور آن بوسیله تلسکوپ فضایی کپلر خبر دادند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


به گزارش واحد مرکزی خبر جک لیاسور از دانشمندان ناسا در این باره گفت:ما با مشاهده این منظومه جدید به شدت هیجان زده شدیم و این منظومه با شش سیاره آن که با فاصله نزدیک به دور خورشید آن در حال گردش هستند به مانند یک جهان کوچک است.

دانشمندان ناسا این منظومه شمسی جدید را به خاطر اینکه تلسکوپ فضایی کپلر آنرا رصد کرده با نام کپلر ۱۱ نامگذاری کردند.

[Babak]

زمینی‌ها دیشب باز هم شانس آوردند!

نیمه‌شب گذشته، سنگی 1 متری از فاصله 5480 کیلومتری سطح زمین گذشت و رکورد جدیدی در نزدیک‌ترین عبور اجرام آسمانی از سطح زمین برجا گذاشت. این اتفاق فقط 14 ساعت پس از کشف این جسم آسمانی روی داد.
به گزارش ناسا ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] Fnews%2Fnews170.html)، این تخته‌سنگ که سیارک 2011 CQ1 نام گرفته، بامداد دیروز طی برنامه نقشه‌برداری کاتالینا از آسمان کشف شد و 14 ساعت پس از این کشف، در ساعت 19:39 به وقت جهانی دیروز (23:09 پانزده بهمن به وقت ایران) از فاصله 5480 کیلومتری جایی در میانه اقیانوس آرام عبور کرد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
قطر این سیارک 1 متر اندازه‌گیری شده و با توجه به آن‌چه شب گذشته اتفاق افتاد، این سیارک هم‌اکنون در صدر فهرست نزدیک‌ترین ملاقات‌های سیارکی غیرمخرب با زمین قرار گرفته است. پیش از ملاقات شب گذشته، این سیارک جزو گروه سیارک‌های آپولو دسته‌بندی می‌شد که بیشتر وقت‌ها خارج از مدار زمین گردش می‌کنند؛ اما تحت تاثیر گرانش زمین، مدار این سیارک تغییر کرد و هم‌اکنون این جسم در گروه سیارک‌های آتن دسته‌بندی می‌شود که بیشتر وقت خود را درون مدار زمین سپری می‌کنند.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


این اتفاق بار دیگر خطر برخورد اجرام آسمانی ناشناخته را به زمین آشکار کرد. هرچند برنامه‌های نظارتی متعددی سیارک‌های خطرناک اطراف زمین را زیر نظر دارند، اما تعداد این اجرام به‌قدری زیاد است که زیر نظر گرفتن همه آنها غیرممکن به‌نظر می‌رسد.
به‌دلیل ابعاد بسیار کوچک این اجرام، آن‌ها فوق‌العاده کم‌نورند و کشف آن‌ها جز وقتی که بسیار به زمین نزدیک می‌شوند، عملا غیرممکن است. تخمین زده می‌شود حدود یک میلیارد سیارک با ابعاد چند متر در اطراف مدار زمین وجود داشته باشد که به‌طور متوسط، هر چند هفته یک‌بار یکی از آن‌ها وارد جو زمین می‌شود. خوشبختانه ضخامت جو زمین به‌قدری است که می‌تواند سیارک‌های کوچک‌تر از 100 متر را خرد کند و آن‌ها را به آذرگوی‌هایی (شهاب‌های فوق‌العاده درخشان) تبدیل کند که حداکثر به صورت خرده‌سنگ‌هایی ریز به زمین برسند تا برخوردشان به سطح زمین آسیب‌های جدی به همراه نداشته باشد.


منبر : خبرآنلاین

[sajadhoosein]

منشا آب موجود در ماه از دنباله‌دارهاست


محققان دانشگاه «تنسي‌» آمريكا در تحقيقات دريافته‌اند كه آب موجود در ماه از دنباله‌دارهايي منشا گرفته كه كمي پس از شكل‌گيري ماه با آن برخورد كرده‌اند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
لري تيلور، يكي از اساتيد برتر دپارتمان علوم زمين و سيارات كه سال گذشته توانسته بود ميزان بسيار كمي از آب را در ماه كشف كند، امسال نيز با همكاري يك تيم تحقيقاتي، مطالعات خود را با تجزيه و تحليل سنگ‌هايي كه توسط فضاپيماي آپولو از ماه جمع‌آوري و به زمين آورده شد هدايت كرد.
آنها با استفاده از طيف‌سنجي جرمي يون فرعي نشانه‌هاي آب را در اين سنگ‌ها اندازه‌گيري كرده و به اين نتيجه عجيب رسيدند كه آب موجود در زمين با ماه متفاوت است.
دانشمندان معتقدند كه شكل‌گيري ماه در پي برخورد زمين نوپا با يك شي به اندازه مريخ به نام تئا بوده كه منجر به انفجاري عظيم و به وجود آمدن ماه شده است.
به عقيده تيلور، در آن زمان دنباله‌دارهاي بسياري به زمين و ماه برخورد مي‌كردند.
زمين كه در حال حاضر از منابع آبي بسيار برخوردار است و همين ميزان كم آب در ماه نيز از برخورد دنباله‌دارها به وجود آمده‌است.
بر اساس تحيقات تيلور، آب در تمام تاريخچه ماه درسطح اين كره وجود داشته است؛ مقداري از آن توسط بادهاي خورشيدي وستاره‌هاي دنباله‌دار و مقداري ديگر در زمان تشكيل ماه به وجود آمده‌است.
به طور دقيق‌تر، آبي كه توسط تيلور در ماه يافت شده همان آب يا H2O روي زمين نيست. بلكه حاوي مواد تشكيل‌دهنده آب يعني اكسيژن و هيدروژن است و در زمان داغ شدن سنگ‌ها به صورت آب آزاد مي‌شود.
وجود هيدروژن و اكسيژن (آب) در ماه مي‌تواند مسير را براي اكتشافات بعدي دراين كره باز كند.
به ادعاي وي با وجود اين آب در ماه مي‌توان ماه را يك ايستگاه سوخت‌گيري در آسمان خواند. به اين معني كه فضاپيماها مي‌توانند در مسير پرواز خود به مناطق دور‌تر فضا از هيدروژن و اكسيژن مايع در آب موجود در ماه به عنوان سوخت استفاده كنند.

[sajadhoosein]

تصاویر تکمیل عمیق ترین رصدخانه دنیا در میان یخهایی با قدمت 100 هزار سال


گروهی از دانشمندان آمریکایی با حفاری قطب جنوب به عمق 5/2 کیلومتر عمیقترین رصدخانه دنیا را در میان یخهای با قدمت 100 هزار سال راه اندازی کردند. به گزارش خبرگزاری مهر ، در یکی از گرمترین روزهای زمستان که دما به 23 درجه سانتیگراد زیر صفر می رسید، آخرین چشم پروژه "آیس کیوب" (IceCube) تا عمق 5/2 کیلومتری در یخهای قطب جنوب فرو رفت. به این ترتیب فیزیکدانان تمام دنیا موفق شدند تکمیل عمیق ترین رصدخانه دنیا را جشن بگیرند.
"آیس کیوب" در حقیقت شبکه ای از ردیابها و آشکارسازهای ذرات است که در عمق قطب جنوب عمل می کند. در این عمق، یخهای بسیار خالص با قدمت حداقل 100 هزار سال و بدون رادیواکتیو وجود دارند که می توانند به "آیس کیوب" در تلاش برای شکار ذرات نوترونیو بسیار کمک کنند.
در حال حاضر لابراتوارهای "گران ساسو" در عمق هزار و 400 متری در زیر کوههای گران ساسو در ایتالیا، یکی از مراکز مهم برای کشف نوترونیو است.
محققان دانشگاه ویسکونسین که پروژه "آیس کیوب" را توسعه می دهند معتقدند که در 5/2 کیلومتری، وزن یخ حبابهای هوا را از بین می برد. به این ترتیب بلورهای یخ بسیار خالص و شفاف و همزمان تاریک و بدون پرتوهای خورشیدی می شوند. بنابراین آشکارسازهای "آیس کیوب" می توانند وظیفه خود را به خوبی و بدون هیچ عامل تداخلگری انجام دهند.
در روزهای اخیر، "چشم" شماره 5.160 آیس کیوب به عمق قطب جنوب منتقل شد. بزرگی این آشکارسازها کمتر از نیم متر است. این دستگاهها در یک غار عمودی در میان یخها که از 5/1 کیلومتر تا 5/2 کیلومتر عمق دارد قرار می گیرند.
این تونل عمودی از سال 2005 و با هزینه 270 میلیون دلار با آب گرم حفر شد. این رصدخانه قادر است یک کیلومتر مربع از قطب جنوب را رصد کند.
درکنار فوتونها، نوتروینوها فراوان ترین ذرات جهان هستند. چندین تیلیارد از ذرات نوترونیو در هر ثانیه از بدن ما عبور می کنند، اما از آنجا که بار الکتریکی ندارند و در میدانهای مغناطیسی احساس نمی شوند درک حضور آنها بسیار دشوار است.
تنها در موقعیتهای بسیار نادر، یک نوترونیو می تواند به یک اتم برخورد کند. در اثر این برخورد، یک چشمه از ذرات باردار به نام "موئنها" تولید می شوند که چشمهای "آیس کیوب" می تواند حضور این ذرات را با یک درخشش بسیار ضعیف از نور آبی احساس کنند.
تهیه یک نقشه از چشمه های نوترونیوها می تواند اطلاعات بسیار مهمی را درخصوص مهمترین رویدادهای جهان مثل مرگ ستاره ها و انفجار ابرنواخترها، برخوردهای میان کهکشانها و تولد سیاه چاله ها ارائه کند.
براساس گزارش لارپوبلیکا، درحال حاضر علاوه بر لابراتوار "گران ساسو"، در عمق حدود 3 کیلومتری دریای مدیترانه، یک رصدخانه جدید اروپایی به نام Km3net درحال ساخت است.
با راه اندازی "آیس کیوب" و Km3net دانشمندان می توانند نیمی از آسمان را برای شکار نوترونیو زیر نظر بگیرند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

آخرین چشم آیس کیوب









[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[sajadhoosein]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تونلی که تا عمق 5/2 کیلومتری در میان یخهای شفاف و بسیار خالص قطب جنوب امتداد یافته است



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مدل گرافیک نمای کلی "آیس کیوب"

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]





نمایی از نوترونیوهایی که در هر لحظه بر منطقه اطراف رصدخانه فرو می بارند خطوط آبی نشان دهنده نوترونیوهای شناسایی شده هستند


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[sajadhoosein]

خبر تکمیلی :



محققان دانشگاه ویسکونزین در حال به پایان رساندن تلسکوپ عظیم و زیر زمینی هستند که در اعماق زمین در قطب جنوب زمین دفن شده است تا بتواند پدیده های مختلف فضایی از جمله نوترینوها را مورد مطالعه و بررسی قرار دهد.


رصدخانه نوترینویی "آیس کیوب" از بیش از پنج هزار حسگر نوری تشکیل شده است که در عمق دو مایلی لایه یخی ضخیم آنتراکتیکا مدفون شده اند. این حسگرها وسعتی برابر یک کیلومتر مربع از دشت تندرای منجمد آنتراکتیکا را که در حدود یک گیگاتن یخ روی آن را پوشانده، اشغال کرده اند.

آنچه موضوع مورد مطالعه این رصدخانه خواهد بود، ذرات زیر-اتمی نوترینو خواهد بود، ذراتی که به نوترونها شباهت دارند با این تفاوت که بی بارند و ابعاد آنها برابر یک الکترون است. اهمیت این ذرات از آن رو است که نوترینوتها از جمله محصولات جانبی واکنشهای اتمی هستند، به بیانی دیگر با دنبال کردن ردپای آنها تا منشاء اصلی می توان به اطلاعات جالب توجهی دست پیدا کرد.

به گفته محققان هدف نهایی این تلسکوپ ثبت تعاملات نوترینوهای پر انرژی است که در میان کهکشانها سفر کرده و در نهایت در میان یخهای طبیعی و بسیار شفاف آنتراکتیکا متوقف می شوند. محققان امیدوارند با کمک این تلسکوپ بتوانند نوترینوهای به شدت پر انرژی را ردیابی کنند که از کهکشانهای فعال، انفجارهای گامایی و یا بقایای ابرنواخترها در کهکشان راه شیری ناشی شده اند. علاوه بر این امید می رود طی اجرای ماموریت 15 ساله این تلسکوپ منشاء انرژی کیهانی نیز کشف شود. محققان معتقدند ردیابی این نوترینوها می تواند پاسخ سوالی به قدمت یک قرن را درباره منشاء پرتوهای کیهانی در اختیار انسان قرار دهد.



با توجه به شرایط دشواری که این رصدخانه در آن بنا شده است، عملیات ساخت این سازه که از سال 2005 آغاز شده عملیاتی به شدت دشوار بوده است زیرا کارگران تنها می توانستند سه یا چهار ماه از سال را کار کنند و در دیگر ماه های سال که دمای هوا زیر منفی 100 درجه فارنهایت است کار کردن غیر ممکن است.

آیس کیوب که با پشتیبانی انجمن ملی علوم و با بودجه اهدایی 272 میلیون دلار ساخته شده است، با هدف دستیابی به اطلاعاتی که گفته شد، در قلب قطب جنوب بنا شده است. محققان دلیل انتخاب قطب جنوب برای بنای این رصدخانه را وجود لایه ای سه کیلومتری از یخ شفاف و وجود ایستگاه "آموندسن اسکات" در این منطقه اعلام کرده اند. یخها برای متوقف کردن نوترینوها بسیار مناسبند و در عین حال قطب جنوب و یخهای آن آلودگی هایی که در بیشتر مناطق زمین میدان دید تلسکوپها را کدر می کنند را خنثی خواهد کرد.

حسگرهای کار گذاشته شده در اعماق قطب جنوب به لامپهایی شباهت دارند که سیگنالها را دریافت کرده و به رایانه ای اصلی انتقال می دهند. فرایند کار گذاشتن این حسگرها نیز به خودی خود بسیار دشوار بوده و متخصصان برای نفوذ به اعماق یخهای قطبی از دریل آب داغ استفاده کرده اند.

بر اساس گزارش فاکس نیوز، با در نظرگرفتن اینکه در گرمترین روز در قطب جنوب دمای هوا در حدود صفر درجه است، دانشمندان تنها انگیزه خود برای حضور در این جهنم سرد را درک جهان هستی، منشاء جهان و جایگان انسان در میان گیتی می دانند.

[Mehran-King]

پدیده شگفت انگیز شَفَق قُطبی !

شَفَق یا سُرخی قُطبی یکی از پدیده‌های جوی کرهٔ زمین است. شَفَق‌های قُطبی نورهای زیبایی هستند که به طور طبیعی در آسمان دیده می‌شوند که معمولاً در شب و در عرض‌های جغرافیایی قُطبی به چشم می‌خورند. آنها در یونوسفر تشکیل می‌شوند و سپیده دم قُطبی قابل مشاهده هستند. در عرض جغرافیایی قطب شمال به آنها شَفَق‌های شمالی نیز گفته می‌شود. به شَفَق‌های قُطبی، نور قطب شمال هم گفته می‌شود زیرا آنها فقط در نیم کرهٔ شمالی رویت می‌شوند و هر چقدر به قطب شمال نزدیک می‌شوید با توجه به مجاورت با قطب مغناطیسی شمالی زمین احتمال بیشتری می‌رود که بتوانید آنها را ببینید به طور مثال در شهرهای شمالی کانادا که بسیار نزدیک به قطب هستند امکان رویت آنها بسیار زیاد است.

شَفَق‌های قُطبی در نزدیکی قطب مغناطیسی شمالی ممکن است خیلی بالا باشد ولی در افق شمالی به صورت سبز بر افروخته و در صورت طلوع خورشید به صورت قرمز کمرنگ دیده می‌شود. شَفَق‌های قُطبی معمولاً از سپتامبر تا اکتبر و از مارس تا آوریل اتفاق می‌افتند. در قطب جنوب نیز این اتفاق می‌افتد ولی فقط در جنوبی‌ترین عرض جغرافیایی قابل رویت است و گاهی اوقات در آمریکای جنوبی و استرالیا پدیده شَفَق مشاهده میشود.

در هنگام شکل گیری شَفَق قُطبی، آسمان تابان می شود و نقش هایی با رنگها و شکل های گوناگون دیده می شود. گاهی دارای شکل کمان یکنواخت، ساکن یا تپنده است و گاهی عبارت است از شمار زیادی پرتو با طول موج های متفاوت، که مانند پرده ها و نوارها بازی می کنند و پیچ و تاب می خورند. رنگ تابانی از سبز مایل به زرد به سرخ و بنفش مایل به خاکستری تغییر می کند. بعضی از قبایل کانادایی به این پدیده رقص ارواح می‌گویند.

طبیعت و منشا شَفَق های قُطبی زمان درازی به کلی پوشیده مانده بود و قرن‌ها بود که این پدیده زیبا علاقمندان به آسمان را مسحور کرده است اما تا به امروز علت ظهور این پدیده و شکل‌گیری دوره‌های تناوب آن ناشناخته مانده بود تا اینکه به تازگی برای توجیه این راز توضیحات رضایت بخشی پیدا شده است ...

تصاویر زیر صحنه هایی از این پدیده شگفت انگیز را در شمال غربی کانادا نشان می دهد:


برای کم تر شدن حجم تصاویر کوچک تر قرار داده شدند :20:
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] 9nVpa6tIrwoJaf9h-6Veg[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] BjdkrTCddjkahr9V7hM9A
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] BjpV6OGEXN_sB0fc2b9cw[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ejVW0_fUE_oVe2QsphcDQ
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] mXJrePrKKL8zz0WoHuD[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] fHHUbUXi00b-I-GToOFVw[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcT22JulmR_V5jkqsWBUhHHqfcOQ_rLbU qnjrfhtWe-TZjNl39jJUvFt7QHS[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] p://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRSVx7njNCRgFbe9jJjvI5OK4Cfm8BN0 TS9MSKRs1MjhkMadRy7Qew8UGDM3w



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




با تشکر

مهران :)

[sajadhoosein]

کشف سیاه چاله های پنهان در کهکشانهای فعال

گروهی از ستاره شناسان بین المللی با استفاده از اطلاعات جمع آوری شده توسط ماهواره "سوئیفت" موفق شدند جمعیتی از سیاه چاله های پنهان را کشف کنند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]





از سال 2004 تلسکوپ BAT که بر روی ماهواره "سوئیفت" ناسا نصب شده است امکان ساخت وسیع ترین و جامع ترین سرشماری کیهانی را فراهم کرد.

این تلسکوپ که در طیف پرتوهای ایکس رصدهای خود را انجام می دهد می تواند چشمه های نوری فواصل بسیار دور، پرتوهای ایکس رسیده از کهکشانهای دیگر و همچنین پرتوهای ایکس سیاه چاله هایی که در پشت گرد و غبار مرکز کهکشانهای فعال پنهان شده اند را شناسایی کند.

در این راستا، اکنون گروهی از دانشمندان بین المللی از اطلاعات این ماهواره ناسا برای تائید وجود جمعیتی از کهکشانهایی که سیاه چاله مرکزی آنها دیده نمی شود استفاده کردند.

پرتوهای ایکس ساطع شده از این سیاه چاله ها به شدت جذب گرد و غبار پیرامون آنها می شود و بنابراین تاکنون تعداد کمی از آنها شناسایی شده است.

این محققان در این خصوص اظهار داشتند: "این سیاه چاله های بسیار پنهان، همگی در اطراف ما هستند، اما پیش از سوئیفت برای رصد شدن بسیار ضعیف و تاریک بودند."

از سال 2004 تاکنون سوئیفت موفق شده است از سراسر آسمان در طیف پرتوهای ایکس سخت که انرژی آنها بین 15 هزار تا 200 هزار الکترو ولت است نقشه برداری کند. این انرژی هزاران برابر قویتر از انرژی نور مرئی است.

در مدت 6 سال از رصدهای سوئیفت، این ماهواره موفق شده است از صدها کهکشان فعال تا فاصله 650 میلیون سال نوری را نقشه برداری کند.

این ستاره شناسان از این نمونه های جمع آوری شده، چشمه هایی که به فاصله بیش از 15 درجه از کهکشان راه شیری دور بودند را جدا کردند. این چشمه ها یک فواره از ذرات پر انرژی را از 199 کهکشان نشان می دادند.

به گفته این دانشمندان، انواع متفاوتی از کهکشانهای فعال وجود دارند. این خواص متفاوت مربوط به زاویه جهت دید در زمان رصد است.

براساس گزارش اکونومیک تایمز، به این ترتیب کهکشانهایی که در مقابل کهکشان راه شیری قرار دارند نورانی تر دیده می شوند و به تدریج که زاویه دید افزایش می یابد، حلقه گازها و گرد و غبار، پرتوهای تابیده از سیاه چاله را جذب می کنند و بنابراین رصد آنها به شدت دشوار می شود.

این محققان افزودند: "این کهکشانهای فعال کاملا تاریک به شدت ضعیف هستند و به سختی پیدا می شوند. ما با بررسی 199 چشمه کیهانی تنها موفق شدیم 9 سیاه چاله آنها را کشف کنیم. اکنون با سوئیفت در حال مطالعه بر روی تعداد دقیق کهکشانهای فعال هستیم."

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[sajadhoosein]

بزرگترین و جنجالی ترین ماموریتهای فضایی سال 2011


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


سال 2010 شاید در زمینه اکتشافات فضایی سالی پربار بوده اما با کمی انتظار در خواهید یافت سال آینده فضایی بسیار پربارتر و بزرگتر خواهد بود زیرا قرار است در این سال برای اکتشافات روباتیک، ماهواره ای و حسگرهای چند میلیارد دلاری در سامانه خورشیدی بستری مناسب فراهم شود

سال آینده کاوشگری جدید به سیاره مشتری فرستاده خواهد شد و مریخگردی با انرژی اتمی بر روی مریخ خواهد نشست، در حالی که از سویی دیگر قرار است سیاره عطارد میزبان اولین ماهواره مصنوعی خود یعنی ماهواره "مسنجر" شود.

کمی نزدیکتر به زمین، ناسا در نظر دارد دو کنترل کننده اقلیمی را در مدار زمین قرار دهد تا حجم ذرات معلق در هوا و نمک موجود در دریاها را محاسبه کنند، اطلاعاتی که برای ارزیابی دلایل و تاثیرات تغییرات اقلیمی بسیار حیاتی به شمار می روند.

همچنین ایستگاه بین المللی فضایی نیز به حسگری مجهز خواهد شد که برای کشف اسرار ضد ماده طراحی و ساخته شده است.

برای مشاهده خلاصه ای از مهمترین و بزرگترین رویدادهای نجومی که قرار است در سال 2011 رخ دهد ادامه این گزارش را به نقل از نشریه دیسکاوری بخوانید:
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

گلوری (شکوه): ناسا قصد دارد اسکادرانی از فضاپیماهای جدید خود را به فضا پرتاب کند، پروژه ای که آغازگر آن فضاپیمایی به نام "گلوری" خواهد بود، این فضا پیما با هدف مطالعه بر روی دو عنصر حیاتی در سیستم اقلیمی زمین طراحی شده است: میزان انرژی دریافتی از سوی خورشید و نوع و میزان ذرات معلق در اتمسفر زمین.

به گفته "گرگ کوپ" فیزیکدان خورشیدی لابراتوار مطالعات اتمسفری و فضایی در دانشگاه کلرادو با آغاز سیاستگذاری بر اساس اطلاعات به دست آمده از تغییرات جوی، باید بدانیم که چه میزان از این تغییرات قابل کنترل و چه میزان از آن طبیعی است. قرار است فضاپیمای "گلوری" در تاریخ 23 فوریه سال 2011 از پایگاه فضایی وندربرگ به فضا پرتاب شود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

پیامهایی از عطارد: فضاپیمای مسنجر ناسا باید در تاریخ 18 مارچ 2011 سفر 6 ساله خود را با مانوری 15 دقیقه ای و جا دادن خود درون مدار عطارد پایان ببخشد. در صورت موفقیت، "مسنجر" اولین فضاپیمایی خواهد بود که در مدار یکی از درونی ترین سیاره های سامانه خورشیدی به حرکت و مطالعه خواهد پرداخت.

محققان پیش از این طی سه پرواز از نزدیک فضاپیمای مسنجر در حوالی عطارد اطلاعات جالب توجهی از این سیاره به دست آورده اند، از آن جمله می توان به نشانه هایی جدید از فعالیتهای آتشفشانی، اطلاعاتی درباره طوفانهای مغناطیسی سیاره و مواد شیمیایی که توسط بادهای خورشیدی از اتمسفر نازک عطارد به بیرون پرتاب می شوند اشاره کرد.

این مطالعات تنها مطالعاتی پایه و ابتدایی بوده اند و مسنجر طی ماموریت یک ساله اش در سال آینده قصد دارد از سطح و میدان مغناطیسی این سیاره تصویربرداری و نقشه برداری کرده و به محتویات درونی این سیاره پی ببرد. جستجو برای یافتن یخ در نواحی تاریک قطبی از دیگر اهداف این فضاپیما است. به گفته "شان سولومون" دانشمند ارشد پروژه مسنجر، زمانی که این ماموریت آغاز شود، تصویری کاملا متفاوت از سیاره عطارد به دست خواهد آمد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

جذب پرتوهای کیهانی: زمانی که رقابت بر سر تولید ذرات پر انرژی باشد، قدرتمندترین برخورد دهنده های ذره ای بر روی زمین نیز نمی توانند با قدرت طبیعت رقابت کنند. از این رو ناسا در نظر دارد در ماه آوریل اولین ردیاب ذره ای جهان را در فضا مستقر کند تا از پرتوهای کیهانی طبیعی نمونه برداری کند. طیف سنج مغناطیسی آلفا یا AMS می تواند به ایستگاه فضایی بین المللی وصل شده و از راه دور و به واسطه تیمی از محققان بر روی زمین کنترل شود.

به گزارش مهر، ساموئل تینگ، برنده نوبل و مسئول این پروژه به همراه تیمی متشکل از بیش از 500 فیزیکدان از 16 کشور جهان از سال 1994 تا کنون مشغول مطالعه و بررسی این پروژه هستند. به طور قطع هزینه و زمانی که ناسا برای اجرای این پروژه صرف کرده است ارزش اثبات شدن وجود جهان ضد ماده موازی را خواهد داشت.

واقعیت این است که دانشمندان خود نمی دانند پس از آغاز ماموریت AMS باید به دنبال چه باشند و یا انتظار کشف چه پدیده ای را از جذب پرتوهای کیهانی داشته باشند. به گفته "تینگ" با آغاز این ماموریت انسان وارد میدانی کاملا جدید می شود که پیش بینی یافته های احتمالی در آن کاملا غیرممکن است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نمک زمین: ناسا به همراه آژانس فضایی آرژانتین می خواهند با همکاری یکدیگر ماموریتی را برای اندازه گیری میزان شوری اقیانوسها آغاز کنند، اطلاعاتی که می توان از آن به عنوان قطعه ای گمشده از پازل پیچیده آب و هوای متغییر زمین یاد کرد.

بر اساس برنامه ها فضاپیمای آکواریوس در ماه ژوئن پرتاب خواهد شد و با استفاده از گیرنده های حساس رادیویی ریز موج به صدای طبیعی برخاسته از سوی اقیانوسهای جهان گوش خواهد سپرد زیرا تمرکز نمک در آب اقیانوسها بر روی لرزش آب و صدای ناشی از آن تاثیرگذار است.
به گفته محققان آکواریوس به اندازه ای حساس است که می تواند متوجه افزوده شدن هشت قاشق چایخوری نمک به یک گالن آب شود. دانشمندان امیدوارند با دست پیدا کردن به اطلاعات میزان شوری اقیانوسها بتوانند درک بهتری از ارتباط میان چرخه جهانی آبها و تغییرات آب و هوا داشته باشند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بازگشت به مشتری: ماموریت فضاپیمای گالیله به سیاره مشتری که از سال 1995 تا 2003 به طول انجامید، به اندازه سوالاتی که موفق به یافتن پاسخهای آنها شد، در رابطه با بزرگترین سیاره سامانه خورشیدی سوالات جدیدی به وجود آورد، از جمله این سوال که سیاره مشتری چگونه به وجود آمده است؟

در ماه آگوست سال 2011 کاوشگر جدیدی با نام "ژونو" سفری پنج ساله را آغاز خواهد کرد تا در سال 2016 دور جدیدی از مطالعات را بر روی سیاره مشتری از سر بگیرد. این فضاپیما تلاش خواهد کرد اطلاعاتی را در رابطه با منشاء مشتری، ساختار درونی آن، اتمسفر متراکم و لایه مگنتوسفیر این سیاره به دست آورد. دانشمندان امیدوارند با دست پیدا کردن به این اطلاعات جدید بتوانند به نشانه هایی از چگونگی شکل گیری سامانه خورشیدی دست پیدا کنند.

آزمایشگاه علمی مریخی: این آزمایشگاه که در سال 2009 به دلیل بروز نقص فنی تنها فرصت خود را برای سفر به مریخ از دست داد، باید در 25 نوامبر 2011 سفر خود را به سوی سیاره سرخ آغاز کرده و 9 ماه بعد بر روی مریخ فرود بیاید.

دانشمندان تا به حال در مورد مکان فرود آمدن این مریخ نورد تصمیم گیری نکرده اند اما می دانند در جستجوی چه خواهند بود: هدف آنها یافتن این خواهد بود که آیا مریخ هرگز از ساختار مناسب برای ایجاد حیات میکروبی برخوردار بوده است یا نه؟

مریخ نورد "کیوراسیتی" (کنجکاوی) به منظور جمع آوری و بررسی نمونه های خاک و سنگهای مریخی طراحی و ساخته شده است تا بتواند نشانه هایی از مواد مورد نیاز برای شکل گیری حیات را در میان این نمونه ها کشف کند. انتظار می رود این کاوشگر که انرژی خود را از فرسایش و انحطاط طبیعی پلوتونیوم به دست خواهد آورد برای یک سال کامل مریخی که 687 روز است بر روی این سیاره پرسه زده و زمینه ساز ماموریتهای آینده به سوی مریخ شود.

[sajadhoosein]

آغاز شایعه وجود بیگانگان

تلاش بیگانگان فضایی برای ارتباط با انسان!



حلقه مرموزی که طی چند روز گذشته به صورت ناگهانی بر روی منطقه ای روستایی در اندونزی مشاهده شده است، روزانه ده ها هزار نفر را برای بازدید از این منطقه مرموز به سوی آن راهی می کند.


این طرح شعاعی برابر 34 متر داشته و از اشکال دایره ای و مثلثی تشکیل شده است، برخی از ساکنان منطقه با بیان اینکه این یک نشانه از بالا است به عبادت در این منطقه پرداختند.

همچنین از آژانس ملی اتمی اندونزی خواسته شده است تا این موضوع و محل وقوع رویداد را مورد بررسی قرار دهد تا از پاک بودن و خالی از تشعشعات ناگوار بودن ایمنی حاصل کند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
















این شکل عجیب چگونه ساخته شده؟

برخی باور دارند خطوط رمزآلود انرژی یا گردابهای ماورا طبیعی عامل ایجاد این شکلها هستند، در حالی که گروهی دیگر باور دارند مسیرهای عجیب و غریب وزش باد عامل شکل گیری این تصاویر هستند.

یکی از محبوب ترین نظریه ها درباره این حلقه ها بر پایه تلاش فرازمینی ها برای فرستادن نشانه، اخطار یا اطلاعات به زمین مطرح شده است. این نظریه بسیار شهرت دارد یکی از ساکنان منطقه پس از وقوع این رویداد در اندونزی گفت: این منظره بی نظیر بر روی مزرعه برنج نمی تواند کار دست انسان باشد، این حلقه ها از دیروز بر روی زمین نقش بسته اند و من فکر می کنم این اثری به جامانده از فضاپیمای بیگانگان فضایی است.

در صورتی که چنین توضیحی درست باشد، کمی بعید به نظر می رسد بیگانگان بخواهند خود را برای انجام سفری به نقطه آبی کمرنگ به دردسر بیاندازند، تنها برای اینکه می خواهند بر روی سطحی از گیاهان نقشهای درهم و متفاوت خلق کنند. زیرا به طور قطع اگر تمدن بیگانه ای وجود داشته باشد و این تمدن به اندازه ای هوشمند باشد که به سفر فضایی دست پیدا کرده باشد، قطعا روشهای هوشمندانه تری را برای برقراری ارتباط با انسانها خواهد یافت.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]















حلقه های انسانی

در این شرایط تنها یک متهم دیگر برای ساختن این شکلها باقی خواهد ماند، انسانها! بسیاری از انسانها باور دارند که حلقه های مزرعه برای قرنها وجود داشته اند و به اشتباه به داستانی متعلق به سال 1678 اشاره می کنند که در آن کشاورزی بریتانیایی به یکی از کارگرانش که به وی خصومت داشت می گوید ترجیح می دهد برای دروکردن محصول جوی مزرعه به شیطان پول بدهد.

در حقیقت منشا حلقه های مزارع به حدود 30 سال پیش بازمی گردند. این الگوهای مرموز ابتدا در مناطق حومه ای بریتانیا دیده شدند و منشا آنها تا سپتامبر 1991 ناشناخته باقی ماند تا اینکه در این تاریخ دو مرد اعتراف کردند تنها با هدف سرگرمی و شوخی برای 10 سال این نقشها را بر روی زمین به وجود آورده اند. با این حال تمامی نقشهایی که در مزارع بریتانیا دیده شده بودند، کار این دو نفر نبود، شاید افرادی دیگر با هدفی مشابه دست به انجام این کار زده اند.

[sajadhoosein]

فضاپیمای بادبانی در مدار زمین

اولین کشتیرانی خورشیدی مداری آغاز شد


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ناسا هفته گذشته توانست فضاپیمای NanoSail-D خورشیدی خود را پس از 45 روز بی خبری در مدار کم ارتفاع زمین قرار دهد، اکنون این فضاپیمای بادبانی در اولین کشتیرانی خورشیدی مداری جهان حضور پیدا کرده و در برابر دوربینهای عکاسی زمینی ها خودنمایی می کند


این فضاپیمای بادبانی به جای شیوه های متداول تامین انرژی، از نور خورشید برای تامین انرژی خود استفاده می کند. در حالیکه نظریه استفاده از بادبانهای خورشیدی برای مدتها به صورت غیر عملی باقی مانده بود، NanoSail-D در حال حاضر دومین فضاپیمای بادبانی خورشیدی است که پس از فضاپیمای ایکاروس ژاپنی ها در مدار زمین قرار گرفته است.

به گفته "دین الهورن" مسئول تحقیقاتی پروژه NanoSail-D ، با وجود اینکه انرژی خورشیدی نمی تواند مشابه انرژی های احتراقی قدرت و شتاب بالایی به وجود آورد، می تواند انرژی طولانی مدت برای حرکت در سرعتی ثابت را برای فضاپیما تامین کند.

به گفته وی بهترین مثال برای این نوع از انرژی فضاپیمای ویه جر است که برای رسیدن به این نقطه از جهان، لبه سامانه خورشیدی، 30 سال زمان صرف کرد اما در صورتی که همین فضاپیما از بادبانهای خورشیدی بهره می برد، 10 ساله به همین موقعیت می رسید.

سازمان ناسا به همراه وب سایت Spaceweather.com به منظور بزرگداشت پرتاب موفقیت آمیز این فضاپیما و کمک به جمع آوری اطلاعات، رقابت عکاسی را ترتیب داده تا طی آن بهترین عکس از این فضاپیمای 9 متر مربعی بادبانی را قبل از بازگشتش به زمین که در ماه های آوریل یا می خواهد بود، به دست آورد. برنده این رقابت جایزه ای به مبلغ 500 دلار دریافت خواهد کرد. اطلاعاتی که از این تصاویر به دست خواهند آمد نیز برای ناسا بسیار ارزشمند به شمار می رود.

فضاپیمای بادبانی ناسا که به همراه ماهواره میکروستلایت FASTSAT ناسا به مدار پرتاب شد، قرار بود در تاریخ 6 دسامبر از ماهواره جدا شود، اما این اتفاق تا 21 ژانویه رخ نداد. دلیل این تاخیر در جدا شدن هرگز آشکار نشده است با این همه ناسا همچنان در تلاش است تا این موضوع را کشف کند.

بادبان خورشیدی ناسا دارای هشت باطری لیتیومی است که از قابلیت شارژ مجدد برخوردار نیستند. با وجود پرتاب دیرهنگام، NanoSail-D در مسیر درست خود قرار گرفته است و ناسا از نتایجی که تا به حال از این پروژه به دست آورده کاملا راضی و خشنود است و تلاش دارد از اطلاعات این پروژه در ماموریتهای آینده خورشیدی نیز بهره ببرد.

ژوهانس کپلر اولین فضانوردی است که در حدود 400 سال پیش پس از دیدن حرکت دنباله یک ستاره دنباله دار به واسطه بادهای خورشیدی، ایده سفر در فضا با کمک بادبانهای خورشیدی را مطرح کرد.

با این همه فضاپیماهای بادبانی مدرن مانند NanoSail-D یا ایکاروس با استفاده از فشار ناچیز اما ممتد نور خورشید به حرکت خود ادامه می دهند.

بر اساس گزارش ناسا، NanoSail-D که با چرخش در مدار زمین در زیر نور خورشید خواهد درخشید، به اندازه ای درخشان و آشکار خواهد بود که با کمک چشم غیر مسلح نیز بتوان آن را مشاهده کرد و ناسا نیز با توجه به همین ویژگی مسابقه عکاسی از فضاپیمای بادبانی اش راه اندازی کرده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[sajadhoosein]

اولین ستاره جهان

بقایای یکی از اولین ستارگان جهان کشف شد









[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




دانشمندان بریتانیایی و آمریکایی بقایای ستاره ای را که بیش از 13 میلیارد سال قبل منفجر شده کشف کرده اند
به گفته آنها این احتمالا یکی از اولین ستارگانی بود که در کیهان به درخشش در آمدند و جهان را روشن کردند.

همه آنچه از این ستاره کهن باقی مانده توده ای از گاز است که در اثر انفجار ستاره در فضا منتشر شد.

میزان تراکم اتم های این توده گاز بی شباهت به آنچیزی است که امروز در جهان نزدیک به ما دیده می شود و بیشتر شبیه به آنچیزی است که از ستارگانی که فقط از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده بودند، انتظار داریم.

این تحقیقات با تکیه بر رصدهای دو عدد از قوی ترین تلسکوپ های جهان - تاسیسات کک در هاوائی و وی ال تی در شیلی - انجام شد و نتایج آن در نشریه "مانتلی نوتیسز" متعلق به انجمن سلطنتی نجوم بریتانیا چاپ شده است.

گفته می شود که این مطالعه شناخت تازه ای از رویدادهای کلیدی در نخستین مراحل اولیه کیهان فراهم می کند، به خصوص فراهم آورنده جزئیات تازه ای درباره پایان به اصطلاح "قرون تاریک" است، یعنی زمانی که ستارگان هنوز به وجود نیامده بودند.

پروفسور مک پتینی از موسسه نجوم کامبریج توضیح داد: "این دوره ای است که در مورد آن خیلی کم می دانیم، اما جهان در آن زمان جای خیلی کسل کننده ای بود، پر از هیدروژن و گاز هلیوم و به سختی چیز دیگری در آن پیدا می شد؛ هیچ نوری وجود نداشت برای همین به آن قرون تاریک می گویند."

"و بعد به گونه ای از این وضعیت اولیه به ترکیبی فوق العاده از ستارگان و سیارات و کهکشان هایی که امروز در اطراف خود می بینیم بدل شد."

تیم آقای پتینی با کار در کک و وی ال تی (Very Large Telescope) به کاوش در مورد ترکیب توده های دور افتاده گاز که به "سیستم های فرونشسته دیمان آلفا" معروف هستند پرداخت.

آنها مطالعات خود را در پرتو نور ساطع شده از اختروش ها (کوازار) - کهکشان های بسیار درخشان که علت درخشش آنها سیاهچاله های عظیم در مرکز کهکشان است - انجام دادند.

این تحقیقات به شناسایی یک "دی ال ای" خاص منجر شد که یک مشخصه شیمیایی منحصر به فرد داشت - به طوری که نسبت اتم های کربن به آهن آن 35 بار بزرگتر از آنچیزی است که در خورشید اندازه گیری می شود. به این ترتیب محققان نتیجه گیری کردند که این گاز توسط ستاره ای که جرم آن 25 بار بزرگتر از خورشید است و اصلا فقط از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده بود در فضا منتشر شده است - دقیقا همان نوع ستاره ای که انتظار می رود به قرون تاریک پایان داده باشد.

پروفسور پتینی که این تحقیقات را با کمک رایان کوک هدایت کرده است گفت: "پی بردن به ماهیت اولین ستارگان جهان یکی از آرمان های ستاره شناسان است. به تصور ما این ستارگان زندگی های خیلی کوتاه و پرتلاطمی داشته اند. همه آنها حالا مرده اند، و حتی با قوی ترین تلسکوپ ها هم نمی توانیم آنها را به طور مستقیم مشاهده کنیم. آنچه ما یافته ایم بقایای یکی از این اولین ستارگانی است که در جهان تشکیل شدند، و عناصر کربن، اکسیژن، آهن و گاز خالص به صورتی در آن هست که قبلا هرگز دیده نشده بود.

نسل بعدی

نتایج این مطالعه که با همکاری موسسه فناوری کالیفرنیا (کلتک) انجام شد، موید یک چارچوب نظری است که دانشمندان برای توصیف این دوره قدیمی کیهان ساخته اند.

دانشمندان معتقدند که اولین ستارگانی که در جهان به درخشش درآمدند غول های گازی بودند که اساسا محیط کیهان را دستخوش تحول کردند.

آنها نه تنها بذر عناصر سنگین تر که برای تشکیل سیارات لازم بود را در کیهان کاشتند، بلکه تشعشعات شدید مافوق بنفش آنها گاز خنثی اطراف را "سرخ" کرد. پیامدهای این فرآیند اخیر حتی امروز نیز در پلازمای پراکنده ای که فضای میان ستارگان را پر می کند مشهود است.

پروفسور پتینی گفت: "این فقط اولین گام بود؛ مثل اینکه تازه فسیلی را پیدا کرده باشیم."
"حالا که راه پیدا کردن این نوع شواهد فسیلی را یافته ایم، در وضعیت خیلی بهتری برای یافتن نمونه های دیگری از این گونه توده های گازی در جهان دوردست که حاوی سرنخ های ویژه است قرار داریم."

یافتن اطلاعات در مورد این مقطع اولیه از تاریخ جهان، یعنی فقط چند صد میلیون سال پس از "انفجار بزرگ" (مهبانگ) یک دستاورد فوق العاده است زیرا رصدخانه های کک و وی ال تی را به مرز توانایی هایشان سوق می دهد.

فقط با نسل بعدی رصدخانه ها - با تلسکوپ هایی که قطر آینه آنها ده ها متر است - می توان به کاوش عمیق تر درباره شرایطی که به قرون تاریک پایان داد پرداخت.

سازمان رصدخانه جنوبی اروپایی، که وی ال تی را اداره می کند، قصد ساختن تلسکوپی با آینه ای به قطر 42 متر را دارد و کلتک نیز مشغول پروژه ای برای ساخت تلسکوپی با آینه ای 30 متری است.

[sajadhoosein]

جهان واقعي

جهان واقعي، 250 بار بزرگ‌تر از جهان قابل مشاهده است!



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

درپي دهه‌ها پرسش و كنجكاوي درمورد ميزان بزرگي كيهان، دانشمندان معتقدند كه جهان حداقل 250 بار بزرگتر از جهان قابل مشاهده كنوني است.


دانشمندان دانشگاه آكسفورد و ايمپريال كالج لندن در تحقيقات خود به اندازه‌گيري انحناي جهان پرداخته‌اند.

در صورتي كه جهان مسطح و باز باشد؛ بنابراين بايد نامحدود باشد اما اگر مانند يك جسم كروي بسته باشد، در اين صورت جهان از اندازه‌اي محدود برخوردار است.

اين دانشمندان روش پيچيده تحليلي جديدي در مورد تمام پژوهش‌هاي قبلي را مطرح كرده‌اند كه به روش‌هاي بايسيان موسوم است.
آنها به جاي پرسش در مورد اينكه چگونه مدل‌هاي مختلف جهان با داده‌ها مطابقت دارند، اين سوال را مطرح مي‌كنند كه چگونه مدل‌هاي مختلف با دريافت داده‌ها ممكن است درست باشند.

يكي از منابع مورد استفاده اين دانشمندان، اندازه‌گيري موج‌هاي درون جهان اوليه كه در تابش زمينه كيهاني يا نوسانات آكوستيك باريون يخ زده‌اند بود كه با استفاده از تلسكوپ‌هاي فضايي به دست آمد.

آنها با استفاده از اين روش دريافتند كه مدل محتمل‌تر، انحناي شديدا محدود جهان است كه براساس آن جهان مسطح است. اين مدل همچنين 250 بار از حجم قابل مشاهده توسط هابل كه حدودا به اندازه جهان قابل مشاهده است بزرگتر است.

[sajadhoosein]

شناسایی قدیمی ترین ساعت آفتابی دنیا در استرالیا

اولین منجمان دنیا کشف شدند



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


تحقیقات جدید دانشمندان استرالیایی نشان می دهد که نخستین منجمان دنیا، قبایل بومی قدیمی بوده اند.



حدود 10 هزار سال پیش ساکنان قبایل با قرار دادن سنگ ها در مسیری مشخص نسبت به خورشید و ثبت مسیر پیش روی آن، نام خود را به عنوان نخستین منجمان کره زمین به ثبت رساندند.

دانشمندان سازمان تحقیقات صنعتی و علمی کامن ولث (CSIRO) در کانبرا (استرالیا)پشته ای از سنگ های قدیمی را کشف کردند که به طرز خاصی چیده شده بودند تا نقشه ای از مسیر پیش روی خورشید را تهیه کنند. آنها دریافتند که به این ترتیب بوده که فرم اولیه ساعت های آفتابی ایجاد شده است.

پروفسور ری نوریس، متخصص فیزیک نجومی معتقد است که چیدمان سنگ ها به شکل نیم دایره با دو نقطه به موازات خورشید نمی تواند به طور اتفاقی صورت گرفته باشد و قطعا نیازمند اندازه گیری های بسیار دقیق بوده است.

نوریس می گوید بومی هایی که این سنگ ها را کنار هم چیده اند، نقشه خام زمینشان را حدود 10 هزار سال پیش – هزاران سال قبل از ساخت بنای استونهنج (Stonehenge) و اهرام مصر- طرح ریزی کرده اند.

گفتنی است دانشمندان بر این باورند که بنای استونهنج هزار و 500 سال پیش و اهرام مصر در سال 3 هزار و 200 قبل از میلاد مسیح ساخته شده است.

[sajadhoosein]

تاکسی های فضایی

قوانین جدید ناسا برای تاکسی های فضایی



سازمان ناسا برای تاکسی های فضایی که قرار است در آینده ای نزدیک به حمل و نقل توریستهای فضایی و یا فضانوردان بپردازند مقررات و قوانینی را تعیین کرده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

شرکتهایی که برای رساندن فضانوردان سازمان فضایی ناسا به ایستگاه بین المللی فضایی با یکدیگر در رقابتند، اکنون راهکار جدیدی را برای متمرکز شدن بر روی آن دریافت کرده اند زیرا سازمان ناسا مجموعه ای 39 صفحه ای را درباره آنچه این سازمان برای تایید و اهدای مجوز به پروازهای تجاری و راه اندازی سیستم حمل و نقل فضایی-تجاری یا همان تاکسی های فضایی به آنها نیازمند است را منتشر کرده است.

ناسا در این دستور العمل جدید اعلام کرده برای انتقال دادن فضانوردان خود به ایستگاه بین المللی فضایی به فضاپیماهایی نیاز دارد که از نظر ایمنی نسبت به شاتلهای فضایی اش که در سال 2011 و پس از پایان یافتن دو یا سه ماموریت فضایی دیگر بازنشسته خواهند شد، ایمن تر باشند.

در این اسناد آمده است خطر از دست دادن یکی از سرنشینان طی پرتاب یا فرود آمدن فضاپیما در ماموریتهای فضایی تجاری نباید بیشتر از یک در هزار باشد و از سویی دیگر این فضاپیماها باید به سیستمهای کنترل دستی و قابلیتهای عملیاتی از راه دور مجهز باشند.

بر اساس گزارش بی بی سی، ناسا تنها سازمان دولتی نیست که برای توسعه دادن فضاپیماهای فضایی تجاری در تلاش است، سازمان هوانوردی فدرال FAA نیز بدون مشارکت در برنامه های ناسا و به صورت مستقل در تلاش است این بخش از پروازهای فضایی را توسعه ببخشد

انتظار می رود این سازمان که در نظر دارد راهکارهای مشابه ناسا را برای ساخت فضاپیماهای تجاری ارائه کند، در مسیری نزدیک به مسیر ناسا حرکت کند.

[sajadhoosein]

بدون استفاده از تلسکوپ

کشف چهار سیاره جدید توسط یک منجم آماتور!


یک منجم آماتور انگلیسی از اتاق کار خود در خانه و بدون اینکه حتی تلسکوپ داشته باشد موفق شد چهار سیاره جدید فرامنظومه شمسی را کشف کند.
"پیتر یالوویکژور" که هرگز از یک تلسکوپ استفاده نکرده است موفق شد تنها با استفاده از دو رایانه از اتاق کار خود در خانه چهار سیاره جدید را کشف کند.

این منجم آماتور 45 ساله در طول سه سال اخیر اطلاعاتی را که تیم تحقیقات سیاره ای لیک- کارنگی دانشگاه کالیفرنیا در سانتا کروز جمع آوری کرده بود را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است.

"پیتر یالوویکژور" با بررسی این اطلاعات توانست چهار جرم آسمانی گازی را در خارج از منظومه شمسی کشف کند. اکنون این چهار سیاره گازی رسما توسط تیم تحقیقاتی دانشگاه کالیفرنیا با شناسه هایHD31253b، HD218566b، HD177830c و HD99492c نامگذاری شده اند.

این دوستدار نجوم با استفاده از فرایندی به نام "طیف نگاری اثر داپلر" توانست وجود سیارات فرامنظومه شمسی بسیار دور را که از تیررس قویترین تلسکوپها پنهان هستند، شناسایی کند.

براساس گزارش Cnet، این منجم آماتور در این خصوص توضیح داد: "من در این بررسیها به دنبال تغییرات ضعیفی در رفتارهای ستارگانی گشتم که این تغییرات تنها به این دلیل می توانند وجود داشته باشند که در اطراف این ستارگان سیاراتی درحال حرکت باشند. به محض اینکه کاندیداهای مورد نظر را شناسایی می کردم اطلاعاتم را برای سانتا کروز می فرستادم."

وی افزود: "این ستاره ها به طور شگفت انگیزی دور هستند و هنوز هیچ تلسکوپی ساخته نشده است که بتواند مستقیما دیسکهای آنها را رصد کند. بنابراین ستاره شناسان از تکنیکهای آشکارسازی غیرمستقیم برای کشف ستارگان و سیارات جدید استفاده می کنند.

در این راه، نرم افزارهای ویژه ای وجود دارند که خواص و ویژگیهای مدار سیارات را ارزیابی کرده و اجازه می دهند که منظومه های سیاره ای جدید کشف شوند."

اولین سیاره فرامنظومه شمسی در سال 1995 کشف شد و از آ ن زمان تاکنون 515 سیاره فرامنظومه شمسی شناسایی شده اند که بیشتر آنها سیارات غول پیکر مشابه مشتری هستند.

[sajadhoosein]

استفاده از یک ابررایانه

تلاش برای کشف چگونگی آغاز جهان



محققان دانشگاه پیسبورگ آمریکا با هدف کشف چگونگی آغاز جهان، ابررایانه جدیدی را نصب کردند که قادر است یک میلیارد محاسبه را در ثانیه انجام دهد.



این ابر رایانه که SCIAMA نام دارد محصول شرکت "دل" است و از هزار و 8 هسته برپایه پردازشگرهای "زنون" 2.66 گیگاهرتزی اینتل تشکیل شده است.

هر یک از این پردازشگرها 2 گیگابایت حافظه در هسته خود دارند. قدرت این ابررایانه معادل حدود هزار رایانه شخصی رومیزی است.

SCIAMA دارای 85 ترابایت انباره موازی و 10 ترابایت انباره NFS )سیستم فایل شبکه) است.

دانشمندان موسسه کیهان شناسی و گرانشی دانشگاه پیتسبورگ از این ابررایانه برای شبیه سازی مناطق وسیعی از جهان، بررسی خواص صدها میلیون کهکشان و حل مسائل کیهان شناسی پیچیده استفاده خواهند کرد.

این محققان در این خصوص اظهار داشتند: "قدرت بسیار بالای ابررایانه ای مشابه SCIAMA برای رسیدگی و محاسبه حجم وسیعی از اطلاعاتی که از ماهواره ها، تلسکوپها و سایر ردیابهای نجومی می رسند ضروری است. این ابررایانه به ما کمک خواهد کرد که تاریخ کیهان را کشف کنیم."

براساس گزارش آسوشیتدپرس، این ابررایانه نام خود را از نام "دنیس سیاما" دانشمند پیشتاز در توسعه فیزیک نجوم و کیهان شناسی گرفته است.

این عنوان همچنین مخفف عبارت "زیرساخت محاسباتی شبکه فیزیک جنوب شرقی برای طرح ریزی و آنالیزهای فیزیکی- نجومی" است.

[sajadhoosein]

تصویری جدید از زحل

کشف یک لکه بزرگ سفید در زحل


کاوشگر زحلگرد کاسینی تصویری عجیب از زحل تهیه کرد که یک لکه بزرگ سفید را در نیمکره شمالی زیباترین سیاره منظومه شمسی نشان می دهد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کاوشگر کاسینی آژانسهای فضایی اروپا و آمریکا تصویر این لکه بزرگ را در بخش شمالی سیاره زحل تهیه کرد.

لکه اصلی حدود 3 هزار و 600 مایل (6 هزار کیلومتر) برابر با نصف اندازه زمین عرض دارد. این لکه یک دم نیز دارد که بیش از 36 هزار مایل (60 هزار کیلومتر) امتداد یافته است.

دوربین کاسینی این تصویر را از فاصله یک میلیون و 793 هزار و 711 کیلومتری و با استفاده از فیلتر سبز گرفته است.

در نیمه ماه دسامبر یک منجم آماتور در استرالیا به نام "آنتونی وزلی" یک توفان درخشان سفید را در نیمکره شمالی زحل کشف کرد. این توفان اکنون به 100 درجه طول جغرافیایی منطقه حاره شمالی رسیده است.

لکه های بزرگ سفید به صورت دوره ای بر روی زحل ظاهر می شوند و معمولا به اندازه کافی برای رصد با تلسکوپهای معمولی زمینی بزرگ هستند.

براساس گزارش دیلی میل، این لکه ها که در واقع یک توفان آمونیاکی یخی هستند که می توانند به قطر هزاران کیلومتر برسند.

[sajadhoosein]

تصویر چهره ای از ماه که تا به حال دیده نشده است



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



مدارگرد اکتشافی ماه طی دوره ای 6 ماهه از تصویربرداری، چهره ای متفاوت از ماه را به نمایش گذاشته است که تا کنون آن را ندیده اید

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

این نقشه درخشان با استفاده از هزار و هفتصد تصویر از منطقه ای یکسان از قطب جنوب ماه و توسط دوربین مدارگرد اکتشافی ماه طی دوره ای 6 ماهه به ثبت رسیده است.

از آنجایی که محور دورانی ماه از شیب 1.54 درجه ای برخوردار است برخی از نواحی نزدیک به قطب در آن در تاریکی دائمی قرار گرفته اند در حالی که مناطق دیگر آن در بیشتر اوقات سال در معرض درخشش نور خورشید قرار دارند.

هر یک از تصاویری که مدارگرد اکتشافی ماه در این دوره 6 ماهه به ثبت رسانده است بر روی نقشه ای از این منطقه قرار گرفته و به تصویری با کد دودوئی تبدیل شده است: در صورتی که زمینه درخشان باشد آن پیکسل از نقشه بر روی یک و در صورت تاریک بودن بر روی صفر تنظیم شده است.

محققان سپس تمامی این تصاویر را بر روی هم جمع کرده و به محاسبه درصد مدت زمانی پرداختند که هر یک از این پیکسلها در این دوره 6 ماهه در حال درخشیدن بوده اند.

در نقشه نهایی که از این محاسبات دقیق به دست آمده است، بخشهایی که هرگز نوری دریافت نکرده و یا بازتاب نخواهند داد به رنگ سیاه دیده می شوند و در مقابل بخشهایی که همیشه درخشان هستند با رنگ سفید مشخص شده اند. همچنین بخشهایی از ماه که گاه در نور و گاه در سایه قرار دارند نیز در طیفهای مختلفی از رنگ خاکستری به چشم می خورند.

بر اساس گزارش نیوساینتیست، حفره "شکلتون" با وسعتی برابر 19 کیلومتر و عمقی برابر 4 کیلومتر را می توان در مرکز این نقشه به خوبی مشاهده کرد. مدارگرد اکتشافی ماه به صورت روزانه و سالانه نقشه های مشابهی از دو قطب ماه به ثبت می رساند تا اطلاعات انسان را برای ماموریتهای آتی به کره ماه تکمیل کند.

[sajadhoosein]

باد ریگهای مریخ را جابجا می کند


سیاره شناسان آمریکایی در تحقیقات خود نشان دادند که ریگهای شنی قطب شمال مریخ برخلاف آنچه که تاکنون تصور می شوند در مسیر باد جابجا می شوند و تغییر مسیر می دهند.



تاکنون تصور می شد که در بیابانهای مریخ شنهای ریگزارها بی حرکت و یخ زده اند.

اکنون گروهی از دانشمندان دانشگاه آریزونا با استفاده از اطلاعات جمع آوری شده توسط دوربین HiRISE کاوشگر مدارگرد Mars Reconnaissance Orbiter ناسا کشف کردند که ریگهای بیابانهای منطقه وسیعی از نیمکره شمالی مریخ نیز همانند ریگزارهای زمین زمانی که در مسیر باد قرار می گیرند حرکت کرده و تغییر مسیر می دهند.

این تحقیقات نشان داد که این شنها زمانی تند و زمانی آهسته حرکت می کنند و تغییر مسیر می دهند اما از حرکت متوقف نمی شوند.
تا مدتها تصور می شد که این ریگهای تیره رنگی که مساحتی از مریخ تا قطب شمال را در بر گرفته اند رسوبات قدیمی و بقایای فسیلی هستند که توسط باد در گذشته های بسیار دور ایجاد شده بودند.

اکنون این تحقیقات نشان می دهد که این مسیر ریگزار، رسوبات قدیمی و ساکن نیستند بلکه همانند ریگزارهای زمین جابجا می شوند.

براساس گزارش ساینس، فرایند جابجایی ریگها به نوعی تغییرات فصلی ارتباط دارد که مشابه آن در روی زمین رخ نمی دهد.
به طوریکه در زمستان، یک لایه دی اکسید کربن منجمد تاج قطبی را می پوشاند. با فرارسیدن بهار این دی اکسید کربن به صورت گاز متصاعد می شود.

این جریان گازی، ریگها را ناپایدار می کند و به این ترتیب با وزیدن باد، شنها جابجا می شوند در بعضی مناطق، صدها متر مربع شن در یک سال مریخی جابجا می شود.

به گفته این دانشمندان، در مدت چهار سال رصد این ریگزارها 40 درصد از شنها جابجا شدند به طوریکه دیگر در موقعیت اولیه خود قرار نداشتند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[sajadhoosein]

آدرس منظومه ما در کهکشان راه شیری!


دانشمندان ناسا با استفاده از اطلاعات جمع آوری شده توسط تلسکوپ فضایی کپلر تصویری از جایگاه منظومه شمسی ما را در کهکشان راه شیری نشان دادند.



این تصویر جاییکه در آن قرار گرفته ایم را نشان می دهد. برپایه این عکس که با استفاده از اطلاعات تلسکوپ فضایی کپلر به دست آمده است خورشید ما در موقعیت میان "بازوی کماندار" و "جاده فرعی جبار" قرار دارد.

تلسکوپ فضایی کلپر ناسا فضایی به وسعت 3 هزار سال نوری را رصد کرده و 54 منطقه قابل سکونت را در اطراف ستارگان دیگر مورد بررسی قرار داده است.

در سال 2009 دانشمندان ناسا پیش بینی کردند که این تلسکوپ قادر خواهد بود در مدت چهار سال هزار و 200 سیاره مشابه زمین را در این مناطق کشف کند، درحالیکه کپلر موفق شد تنها در مدت چهار ماه هزار و 235 سیاره بالقوه را رصد کند که همگی به دور ستارگان نزدیک به خورشید می گردند.

براساس گزارش یو. اس. ای تودی، به گفته این دانشمندان، به نظر می رسد که در حدود 80 درصد از این اجرام آسمانی واقعاً سیاره باشند. در راستای این بررسیها کلپر 6 سیاره جدید را در فاصله دو هزار سال نوری از زمین کشف کرد که از این تعداد 5 سیاره مشابه زمین هستند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[sajadhoosein]

مهندسان ناسا پیشنهاد کردند

پرتاب فضاپیما با توپ مغناطیسی و جت مافوق صوت



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مهندسان ناسا طرحی را ارائه کرده‌اند که می‌تواند ضمن میلیون‌ها دلار صرفه‌جویی در هزینه نیروی محرکه پرتاب‌های فضایی، امنیت فضانوردان را افزایش دهد

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

این‌کار فقط به حدود سه کیلومتر ریل،‌ یک هواپیما که بتواند با 10 برابر سرعت صوت پرواز کند و یک شوک برق که آنقدر بزرگ باشد تا بتواند یک شهر کوچک را روش کند احتیاج دارد.

این سیستم به یک توپ مغناطیسی سه کیلومتری که یک جت مافوق صوت را پرتاب می‌کند مجهز است.

این جت سپس در ارتفاع 200 هزار پایی پرواز می‌کند. این جت در ادامه یک بار را به مدار پرتاب کرده و به زمین باز می‌گردد. این روند پیچیده‌تر از پرتاب راکت است اما مهندسان اظهار کرده‌اند که این روش از انعطاف بیشتری برخوردار است.

ناسا با این فناوری می‌تواند با کسری از نیروی محرکه مورد استفاده در راکت‌های امروزی، در یک روز یک ماهواره 5500 کیلویی را به مدار فرستاده و در روزدیگر یک فضاپیما سرنشین‌دار را به ماه بفرستد.

در ماه آوریل، باراک اوباما،‌ رئیس جمهور آمریکا از ناسا خواسته بود تا روشی کم هزینه تر از روش معمول راکتی برای پرتاب فضاپیما ارائه کند.

این روش ممکن است به نظر جالب باشد، اما به گفته استن استار، فیزیکدان مرکز فضایی کندی ناسا، مانند سایر طرح‌های بدون راکت برای ورود به فضا، تمام فناوری‌های مربوطه به اندازه‌ای پیشرفته هستند که می‌توان در 10 سال آینده آنها را آزمایش کرد.

[sajadhoosein]

ستاره‌هاي اوليه جهان تنها نبودند

ستاره‌هاي اوليه جهان آن گونه كه تا پيش از اين تصور مي‌شده، تنها نبوده‌اند. در حقيقت، آنها احتمالا در پي شكستن ديسك گازي اطراف آنها در زمان شكل‌گيري، در كنارهمنشينان بسياري شكل گرفته‌اند.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين يافته‌ها توسط محققان مركز ستاره‌شناسي دانشگاه هايدلبرگ آلمان و مو سسه اخترفيزيك‌شناسي مكس پلانك در گارچينگ مونيخ و دانشگاه تگزاس در آوستين آمريكا بدست آمده‌است.
اين يافته‌ها كه در مجله ساينس به چاپ رسيده، پرتويي تازه بر شكل‌گيري ستارگان اوليه پس از واقعه انفجار بزرگ افكنده است.
ستاره‌ها از ابرهاي گازي كيهاني در نبرد شديد و پيچيده ميان جاذبه و فشار داخلي گاز نشات گرفته‌اند. چگالي گاز بر اساس گرانش خود افزايش مي‌يابد. اين مسئله باعث مي‌شود كه گاز در نتيجه افزايش فشار داغ شده و فرآيند فشرده سازي متوقف شود. اگر گاز از انرژي حرارتي خود را خلاص كند، فشرده‌سازي ادامه يافته و يك ستاره جديد متولد مي‌شود. اين روند خنك‌كننده زماني بهتر كار مي‌كند كه گاز حاوي عناصر شيميايي مانند كربن يا اكسيژن باشد. ستاره‌هايي مانند خورشيد كه با اين شيوه شكل مي‌گيرند معمولا از جرم كمي برخوردار هستند. اما در جهان اوليه اين عناصر هنوز بوجود نيامده بودند، بنابراين گاز بنيادي كيهاني نمي‌توانست به خوبي سرد شود. در پي اين مسئله،‌ بيشتر مدل‌هاي نظري، جرم ستاره‌هاي اوليه و كهن را حدود 100 بار بزرگ‌تر از خورشيد محاسبه كرده‌اند.
اخترفيزيك‌شناسان اين پروسه‌ها را با كمك شبيه‌سازي‌هاي كامپيوتري با وضوح بسيار بالا مورد بررسي قرار دادند. بر اساس يافته‌هاي آنها اين تصوير ساده بايد اصلاح شده و اينكه جهان اوليه فقط شامل ستاره‌هاي بزرگ و تنها نبوده است. دليل آن فيزيك زمينه ديسك‌هاي يكپارچه است كه با تولد ستاره‌هاي اوليه همراهي كرده‌اند. گازي كه يك ستاره از آن شكل مي‌گيرد مي‌چرخد، بنابراين اين گاز نمي‌تواند به طور مستقيم در ستاره فرود بيايد بلكه ابتدا ساختاري ديسك مانند مي‌سازد. گاز فقط در نتيجه اصطكاك داخلي مي‌تواند به جريان خود در ستاره ادامه دهد. درصورتيكه حجم بيشتري از ميزاني كه ديسك مي‌تواند به داخل انتقال دهد به آن وارد شود، ديسك متزلزل شده و به چندين تكه تقسيم مي‌شود. از اين رو، بجاي شكل‌گيري يك ستاره در مركز، يك گروه از ستارگان تشكيل مي‌شوند. فاصله بين ستاره‌ها نيز ممكن است به كوچكي فاصله بين خورشيد و زمين باشد.
سيستم‌هاي ستاره‌اي دوتايي و چندتايي در مرحله آخر زندگي‌شان قادر به انفجار شديد اشعه ايكس يا اشعه گاما هستند. ماموريت‌هاي فضايي آينده قرار است بويژه به بررسي چنين انفجارهايي از جهان اوليه بپردازند.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[sajadhoosein]

تصویر لکه‌ای کوچک که دو برابر زمین است!

ایستگاه فضایی در خورشید عکاسی فرانسوی در هنگام اولین خورشید گرفتگی سال 2011 میلادی تنها یک ثانیه زمان داشت تا از عبور ایستگاه فضایی از برابر خورشید عکاسی کند

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اولین رویداد مهم نجومی سال 2011 میلادی به پایان رسید و در پی این پایان سیلی از فیلمها و عکسهای به ثبت رسیده از این رویداد جهان مجازی را در بر گرفت.

این پدیده در حالی به پایان رسید که تنها سایه ماه مسیر نور خورشید را به سوی زمین مسدود نکرده بود بلکه جسم بسیار ریز و کوچکی نیز در این خورشید گرفتگی به کره ماه کمک کرده است.

در تصویر جالبی که توسط "تیری لگال" عکاس نجومی فرانسوی و در کشور عمان به ثبت رسیده است می توان بر روی چهره درخشان خورشید دو لکه کوچک و سیاه را مشاهده کرد که یکی از آنها لکه ای خورشیدی کوچک و دیگری که ظاهری هندسی دارد ایستگاه بین المللی فضایی در حال عبور از برابر خورشید است.

در واقع این عکاس فرانسوی برای عکاسی از دو پدیده، خورشید رفتگی به واسطه سایه ماه و عبور ایستگاه بین المللی فضایی از مقابل خورشید به کشور عمان سفر کرد زیرا این کشور برای عکاسی از ایستگاه در برابر خورشید زاویه ای مناسب را در اختیار وی قرار می داد.

عبور ایستگاه در هنگام خورشید گرفتگی از مقابل خورشید کمتر یک ثانیه طول کشیده است و از این رو عکاس برای ثبت چنین تصویری زمان بسیار کوتاهی در اختیار داشته است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تنها برای روشن شدن جزئیات این پدیده بهتر است بدانید که در هنگام ثبت این تصویر، خورشید در فاصله 147 میلیون کیلومتری و ماه در فاصله 390 هزار کیلومتری زمین قرار داشته است، ابعاد خورشید 400 برابر کره ماه است اما در عین حال 400 برابر زمین از ماه فاصله دارد و از این رو ابعاد آنها در آسمان مشابه دیده می شود.

در صورتی که هنوز در تصور کردن ابعاد زمین در مقایسه با خورشید مشکل دارید به لکه کوچک خورشیدی که در تصویر بالا در گوشه پایین و راست بر روی خورشید دیده می شود دقت کنید، ابعاد این لکه دو برابر ابعاد زمین است.

بر اساس گزارش گیزمودو، از سویی دیگر عرض ایستگاه فضایی 100 متر بوده و در مدار 350 کیلومتری زمین در حرکت است، از این رو در زمان تصویربرداری فاصله ماه از ایستگاه نسبت به فاصله اش تا زمین هزار برابر بیشتر بوده و خورشید نیز نسبت به ایستگاه 400 هزار بار دورتر از فاصله اش با زمین قرار گرفته و از این رو یک خط شدن این سه جرم بر منجر به خلق چنین تصویری شده است.
منبع :
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[sajadhoosein]

کشف بقایای غذای کپک زده کهکشان زمین/ راه شیری یک کهکشان را خورد!

محققان موفق به رصد بقایایی از یک رشته ستاره ای جوان، حاوی ستاره های سالخورده شده اند که به تازگی طعمه کهکشان راه شیری شده است؛ "درست مانند فردی غذای کپک زده ای را ببلعد.
به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان معتقدند رشته ای از ستاره ها که به تازگی در میان صورت فلکی آکواریس مشاهده شده، بقایای کهکشانی کوچکتر است که به تازگی توسط کهکشان راه شیری بلعیده شده است.
کهکشان راه شیری میزبان بیش از دهها رشته ستاره ای است، بقایای کهکشانهای اقماری که به واسطه نیروی گرانش راه شیری از هم دریده شده و با این کهکشان ترکیب شده اند. بیشتر این رشته های ستاره ای به دور سطح کهکشان صفحه مانند راه شیری حلقه زده اند، درست مانند یک اختاپوس بزرگ که ظرفی غذا را در میان بازوهایش گرفته باشد.
اما این رشته جدید آکواریسی بسیار بی نظیر است زیرا با صفحه کیهانی ترکیب شده است. رشته آکواریس نزدیکترین رشته ستاره ای به زمین است و وسعتی برابر هزار و 500 سال نوری داشته و در فاصله 30 هزار سال نوری از زمین قرار گرفته است. در عین حال این رشته جوانترین رشته ستاره ای شناخته شده است زیرا زمانی در حدود 700 میلیون سال پیش شکل گرفته است، مدت زمانی که در مقیاس کیهانی، تنها به اندازه یک چشم بر هم زدن خواهد بود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

"مری ویلیامز" محقق موسسه فیزیک اخترشناسی پوتزدم در آلمان می گوید: ستاره های موجود در این رشته کاملا کهنسال هستند و برخی از آنها 10 میلیارد سال سن دارند از این رو این رشته ستاره ای پدیده ای سالخورده است که به تازگی بلعیده شده است، به نوعی می توان این رشته ستاره ای را به غذای کهنه و کپک زده تشبیه کرد.
ویلیامز معتقد است رفتارها و حرکات غیر عادی این رشته ستاره ای در اطراف مرکز کهکشانی باعث شده است هر نوع احتمال درباره اینکه این رشته از دل کهکشان راه شیری متولد شده از بین برود.
بر اساس گزارش نشنال جئوگرافیک، دانشمندان با مطالعه بر روی رشته آکواریس و دیگر بقایای به جا مانده از غذاهای کهنه کهکشان راه شیری نه تنها می توانند منشا کهکشان میزبان زمین را کشف کنند بلکه می توانند به اطلاعاتی درباره آینده آن نیز دست پیدا کنند

[Mehran-King]

دانشمندان روسی هفته گذشته گفتند که سیارک آپوفیس که در سال ۲۰۳۶ با زمین برخورد کند اما در این هفته گزارش دادند که به زمین نزدیک می شود که شانس برخورد آن با زمین بدبختانه زیاد است.
فضانوردان اینترنشنال بیزینس گفتند که اگر این جسم به حد کافی به زمین نزدیک شود، خوشبختانه می توانیم درباره آن دوباره تحقیق کنیم. آپوفیس در سال ۲۰۲۹ به نزدیک ترین حالت می رسد و حداقل ۱۸۳۰۰ مایل از زمین فاصله پیدا می کند. دن دوردا دانشمند موسسه تحقیقاتی جنوب شرقی کلورادوپا بار دیگر پروپوزالی را به ناسا عرضه کردند تا فضاپیمایی به نزدیکی این سیارک بفرستند و در مورد آن بیشتر بفهمند. دوردا به نشریه گفت: این یک شانس واقعی برای مطالعه این نوع از اجسام است.
دوردا اضافه کرد که ماموریت کاوش سیارک باید در سال ۲۰۲۱ شروع شود تا در مورد مدار آپوفیس به نتیجه برسند.

---------- Post added at 04:00 PM ---------- Previous post was at 03:59 PM ----------

سیاره عطارد اواخر آذر ماه به بیشترین درخشندگی خود می رسد که این فرصتی مناسبی برای رصد این سیاره است.

اواخر آذر ماه بهترین زمان برای رصد سیاره تیزپای سامانه خورشیدی یعنی عطارد است.

وی با بیان اینکه این سیاره در روز ۲۷ آذر ماه به بیشترین کشیدگی شرقی از خورشید با جدایی زاویه ای ۲۰ درجه و ۱۷ دقیقه قوسی رسیده است، افزود: هم اکنون عطارد کمی پس از غروب خورشید در آسمان شامگاهی به مانند ستاره ای از قدر منهای ۴/۰ می درخشد.

سیاره عطارد نزدیکترین سیاره به خورشید و کوچکترین سیاره خاکی است از این رو دمای آن در روز به ۴۰۰ درجه سانتیگراد می رسد و به دلیل نداشتن جو شبها دمای آن تا ۲۰۰ درجه سانتیگراد کاهش می یابد.

یک بار چرخش آن به دور خود ۵۹ روز و یک بار گردش آن به دور خورشید ۸۸ روز طول می کشد. مدار عطارد کاملا به شکل بیضی است و در نتیجه فاصله آن از خورشید بین ۴۷ تا ۶۹ میلیون کیلومتر تغییر می کند. این سیاره کوچک اندکی از ماه بزرگتر است.

این سیاره هر سال در حدود سه بار به عنوان ستاره درخشان شامگاهی در نزدیکی افق غروب خورشید ظاهر می شود در مواقعی عطارد در درخشندگی شبیه "زحل" می شود اما معمولا به واسطه درخشندگی همسایه اش، خورشید، ناپدید می شود. عطارد فاقد هوا و قمر است.


خبرگزارى مهر

[sajadhoosein]

خورشيد، اين كره زرد رنگ ساده نيست!

براي اولين بار در تاريخ، دو فضاپيماي ناسا توانسته‌اند تصويري كامل و سه بعدي از خورشيد ارائه دهند.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، دو فضاپيماي خورشيدي «رصدخانه ارتباطات زميني (استريو)» با قرار گرفتن در دو طرف قطر خورشيد و با 180 درجه فاصله با هم توانسته‌اند چشم‌اندازي كامل از خورشيد ارائه كنند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
يكي از اين دو فضاپيما در مقابل زمين در مدار آن و ديگري در پشت خورشيد قرار دارد.
مشاهده تمامي خورشيد از عقب و جلو به طور همزمان، پيشرفت قابل توجهي در پيش‌بيني آب و هواي فضا براي زمين به وجود مي‌آورد و برنامه‌ريزي براي ماموريت‌هاي فضاپيماهاي رباتيك يا حامل انسان را در آينده در منظومه شمسي بهبود مي‌بخشد.
فضاپيماي استريو كه در ماه اكتبر 2006 به فضا پرتاب شد، به رديابي جريان انرژي وماده از خورشيد به زمين پرداخته است.
اين فضاپيما همچنين تصاويري منحصر به فرد و متحول كننده‌ از سيستم زمين و خورشيد ارائه كرده است.
طي اين ماموريت براي اولين بار در سال 2007 خورشيد به صورت سه بعدي بررسي شد.
در سال 2009 فضاپيماي دوقلوي آن ساختار سه بعدي دفع اجرام از هاله خورشيد را آشكار كرد كه انفجارهاي بزرگ ماده در خورشيد هستند و مي‌توانند ارتباطات، جهت‌يابي، ماهواره‌ها و شبكه‌هاي انرژي را در زمين مختل كنند.
ابزار تصويربرداري و تشخيص ذرات در فضاپيماي استريو توسط موسسات علمي آمريكا، انگليس، فرانسه، آلمان، بلژيك، هلند و سوئيس طراحي و ساخته شده‌اند.
به گفته دانشمندان، خورشيد، آن كره زردرنگي كه مردم مي‌بينند نيست بلكه ستاره‌اي پيچيده است كه تصاوير سه‌بعدي در فهم چگونگي كار آن ضروري است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

[Mehran-King]

پس از چندین شکست، دانشمندان آماده می‌شوند تا دو فضاپیمای جدید مجهز به بادبان‌های خورشیدی را در سال آینده آزمایش کنند. موفقیت این بادبان‌های خورشیدی می‌تواند روشی جدید برای سفرهای میان‌سیاره‌ای را در اختیار انسان قرار دهد.
انتظار می‌رود که سال آینده، نقطه عطفی برای فضاپیما‌های بادبانی خورشیدی باشد، چرا که قرار است دست ‌کم دو فضاپیما بادبانی آزمایشی پرتاب شوند تا به طور عملی روش جدید استفاده از فشار تابشی خورشید را به عنوان نیروی پیشران فضاپیما نشان دهند.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


به گزارش اسپیس‌فلایت‌ناو، نخستین فضاپیما را ژاپن به فضا پرتاب خواهد کرد. آژانس فضایی ژاپن، جاکسا قصد دارد فضاپیمای بادبانی بین‌سیاره‌ای ایکاروس را که از فشار تابشی پرتوهای خورشید برای شتاب گرفتن استفاده می‌کند، در ماه می / اردیبهشت سال آینده به فضا پرتاب کند. گروهSpace Advocacy روز دوشنبه در بیانیه‌ای که توسط لوئیس فریدمن، مدیر اجرایی پلانتری‌سوسایتی نوشته شده بود، اعلام کرد که این انجمن نیز پرتاب فضاپیما آزمایشی خود را تا پایان سال 2010 / پاییز 1389انجام خواهد داد.
تمام سازمان‌های فضایی عمده دنیا تاکنون در مورد فضاپیما‌های بادبانی خورشیدی تحقیق و پژوهش کرده‌اند، ولی در آزمایش‌های آنها فقط به باز کردن بادبان‌ها در فضا اکتفا شده و در هیچ‌یک از آنها از این ساختار به عنوان یک نیروی پیشران استفاده نشده است.



بادبان‌ها را باز کنید
بادبان‌های خورشیدی، روشی موثر و ارزان‌قیمت برای سفر بین اجرام منظومه خورشیدی و در نهایت، سفرهای میان‌ستاره‌ای فراهم می‌کند. ایده کلی آن، استفاده از ساختارهای باریک و بلند باز شونده‌ای است که با بازتاب کردن پرتوهای نور، انرژی حرکت فضاپیما را تامین کند؛ بسیار شبیه به وزش باد درون بادبان‌های کشتی‌های قدیمی.


شاید فکر کنید فشار پرتوهای نور برای به‌حرکت درآوردن فضاپیما بیش‌از حد کم باشد؛ اما اگر فضاپیمایی بسیار سبک داشته باشید، این نیروی در ظاهر اندک می‌تواند شتاب قابل ملاحظه‌ای به آن بدهد. اما مزیت مهم استفاده از بادبان‌های خورشیدی جدای از رایگان بودن انرژی پیشران، زمان نامحدود شتاب‌گیری است. موشک‌های شیمیایی تنها برای زمان محدودی سوخت در اختیار دارند و هرچند شتاب تولیدی آنها بسیار زیاد است، اما زمان اندک مصرف سوخت مانع از دست‌یابی این اجرام به سرعت‌های بالا می‌شود.
در مقابل، استفاده از بادبان‌های خورشیدی هرچند شتاب کمی دارد، اما چون فضاپیما همیشه و در هر فاصله‌ای از خورشید در معرض تابش پرتوهای پرانرژی این ستاره است، می‌تواند آرام آرام به سرعت خود بیافزاید و در بازه زمانی معقولی، از چند ماه تا چند سال، به سرعت‌های بسیار بسیار بالایی دست یابد که فناوری امروز بشر نمی‌تواند به آن دست یابد.


موم، پر، بادبان
ایکاروس، شبیه به کایت بین سیاره‌ای است که با پرتوهای خورشید شتاب می‌گیرد. نام آن نیز از اسطوره یونانی ایکاروس وام گرفته شده است. در افسانه‌های یونان آمده که ایکاروس و پدرش با استفاده از پر و موم، برای خود بال‌هایی ساختند و تلاش کردند با استفاده از آنها از زندان بگریزند، ولی ایکاروس بیش از حد اوج گرفت و آن‌قدر به خورشید نزدیک شد که موم بال‌هایش آب شد و همین منجر به سقوط و مرگ وی گردید.


به گفته سازمان اکتشافات هوافضای ژاپن، این فضاپیما در اردیبهشت‌ماه سال آینده با استفاده از یک راکت H-2A و به همراه فضاپیما آکاتسوکی که رهسپار مریخ است، پرتاب خواهد شد.
در سال‌های اخیر، ژاپن پیشروترین کشور در پژوهش‌های مربوط به فضاپیما‌های بادبانی خورشیدی بوده است. این کشور یک بازتابنده کوچک از راکتی زیرمداری را در سال 2004 / 1383 پرتاب کرد، ولی در هنگام آزمایش مداری یک بادبان بزرگ‌تر در سال 2006 / 1385، این بادبان نتوانست به طور کامل باز شود.


کشتی فضایی خصوصی
فضاپیمای پلانتری‌سوسایتی که Light Sail 1 نام دارد، پنج سال بعد از فضاپیمای بادبانی خورشیدی کاسموس1 پرتاب می‌شود، کاسموس1 که با استفاده از یک راکت ولنای روسی از یک زیردریایی پرتاب شده بود، نتوانست به مدار برسد.


فضاپیما‌یی که در سال 2005 / 1384 نتوانست با موفقیت به مدار خود برسد، توسط پیمانکاران روسی ساخته شده بود؛ ولی لایت‌سیل1 بر مبنای یک زیرساخت CubeSat ساخته می‌شود که توسط دانشگاه ایالتی پلی‌تکنیک کالیفرنیا در سنت‌لوئیس اوبیسپو در کالیفرنیا ارائه شده است.
پلانتری‌سوسایتی نگفته که پروژه جدید چقدر برای آنها هزینه در بر خواهد داشت، ولی یک عضو این گروه مبلغ یک میلیون دلار برای صرف در این ماموریت اهدا کرده و تا همین لحظه نیز سه‌چهارم حمایت‌های مالی مورد نیاز تامین شده است. انجمن به دنبال کمک‌های مالی بیشتر برای پوشش دادن بقیه هزینه‌ها است.
فریدمن در بیانیه روز دوشنبه خود گفت: «فضاپیمایی که انرژی مورد نیاز آن فقط توسط نور خورشید تامین شود، نمی‌تواند به ستارگان برسد. چنین سفری نیاز به لیزرهای خورشیدی بلندی دارد که پرتوهای متمرکز نور را در فضاهای میان‌ستاره‌ای بتابانند. ولی سفرهای بادبانی خورشیدی (حرکت با نور خورشید) ما را قادر می‌سازد تا بدون مصرف سوخت، بین سیارات منظومه شمسی حرکت کنیم و در نقاط مهمی در فضا بی‌حرکت بمانیم و بر نیروی جاذبه خورشید فائق شویم».
برنامه لایت‌سیل شامل 3 ماموریت است: لایت‌سیل1 و دو فضاپیمای جاه‌طلبانه‌تر و پیشرفته‌تر برای نمایش بیشتر مفهوم و کاربردهای این موضوع، که شامل یک حالت اخطار زودرس در اعماق فضا برای حس کردن طوفان‌های خورشیدی در حال نزدیک شدن به زمین نیز می‌شود.
ولی لایت‌سیل1 ابتدا باید باز شدن بادبان‌های بلند خورشیدی را آزمایش کند و توانایی خود را برای استفاده از نیروی نور به عنوان یک ابزار پیشرانه نشان دهد.
فریدمن نوشت: «این فضاپیما‌های فوق‌سبک راه آینده را به ما نشان می‌دهند. فضاپیمایی که برای ماموریت‌های بین ستاره‌ای طراحی شده باید همین ابعاد را داشته باشد، ولی وزن آن باید فقط در حد چند گرم محدود بماند. در حال حاضر، ما نیاز به این داریم که به سوی کم کردن وزن بادبان‌ها برویم و در حالی که دورتر و بلندتر می‌رویم، وزن را با فاکتور 25 کاهش دهیم».
مقامات مسئول امیدوارند که لایت‌سیل1 برای پرتاب به عنوان یک بار اضافه تا پایان سال 2010 / 1389در یک پرتاب دیگر به فضا پرتاب شود. پلانتری‌سوسایتی می‌تواند از بین موشک‌های اطلس5، مینوتائور، کاسموس3.ام و سایوز، یکی را به عنوان وسیله پرتاب خود انتخاب کند.
این ماموریت از یک فضاپیمای مکعبی سه قسمتی استفاده خواهد کرد. بخش اول لوازم الکترونیک را در خود خواهد داشت، در حالی که دو قسمت دیگر حاوی اجزای تشکیل دهنده بادبان خورشیدی خواهند بود.
بادبان آلومینیومی مایلار در چهار قسمت مثلثی شکل باز خواهد شد تا در مجموع، سطحی معادل 32 متر مربع را در بر بگیرد و نیروی پیشرانه‌ای معادل 6.5 برابر نیروی گرانش در سطح زمین را تامین کند. به گفته پلانتری‌سوسایتی، هر طرف این ساختار فوق باریک، تقریبا 6 متر طول خواهد داشت.
شتاب‌سنج‌های قرار گرفته روی لایت‌سیل1، هنگامی که این فضاپیما در مداری در ارتفاع 800 کیلومتری از سطح زمین حرکت می‌کند، تغییرات جزئی در سرعت فضاپیمای بادبانی خورشیدی را حس خواهند کرد تا ثابت کنند این مفهوم قابل اجرا است.


منبع :آسمان پارس

---------- Post added at 04:03 PM ---------- Previous post was at 04:02 PM ----------

LHC سرانجام توانست برخورد دو ذره پروتون با یکدیگر را عملی ساخته و موجی از هیجان را در دل فیزیکدانانی که بی صبرانه در انتظار چنین لحظه ای بودند به وجود آورد...
بزرگترین آزمایشگاه فیزیکی جهان سرانجام توانست اصلی ترین وظیفه خود یعنی برخورد دو ذره پروتون با یکدیگر را عملی ساخته و موجی از هیجان و امید را در دل فیزیکدانانی که بی صبرانه در انتظار چنین لحظه ای بودند به وجود آورد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مهندسین ناظر برخورد دهنده بزرگ هادرون (LHC) سرانجام توانستند برای اولین بار شاهد برخورد دو پروتون در این برخورد دهنده عظیم باشند. این دو پروتون در عمق 100 متری زیر مرز فرانسه و سوئیس توسط هزار و 200 مغناطیس ابررسانا در جهت مخالف یکدیگر هدایت شده و با یکدیگر برخورد کردند.
این رویداد از نظر دانشمندانی که در این آزمایشگاه بزرگ مشغول به کارند دستاوردی بزرگ به شمار می رود. این برخورد کم انرژی که با هدف آشکار ساختن رازهای کیهانی صورت گرفته است، پس از تابش دو پروتون به صورت همزمان و در دو جهت مخالف در تونل 27 کیلومتری برخورد دهنده هادرون رخ داد.
برخورد دهنده بزرگ هادرون که توسط سازمان مطالعات اتمی اروپا، سرن راه اندازی شده است بزرگترین ماشین آزمایشگاهی جهان به شمار می رود و می تواند شرایطی مشابه آنچه چند میلی ثانیه پس از انفجار بزرگ در جهان رخ داد را شبیه سازی کند. دانشمندان در این آزمایشگاه به جستجوی نشانه هایی از بوزون هیگز، ذره ای زیر اتمی که در درک درست از فیزیک بسیار حیاتی به شمار می رود، خواهند بود.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

دانشمندان پیش از این از عملکرد مطلوب دستگاه و سرعت عمل آن پس از فعال سازی مجدد ابراز خرسندی کرده بودند. رالف هیور مدیر کل سرن از سرعت بالا در دستیابی به برخورد دو ذره ابراز خوشحالی کرده و از آن به عنوان دستاوردی بزرگ و ارزشمند یاد می کند. به گفته وی با این حال باید به آینده نیز چشم دوخت زیرا تا آغاز برنامه فیزیکی اصلی برخورد دهنده بزرگ هادرون راه طولانی در پیش است.
جیزم گیلیز مدیر ارتباطات سرن اعلام کرد اولین برخورد پروتونها درست زمانی صورت گرفت که کنفرانس خبری به منظور بررسی عملکرد ماشین پس از فعال سازی در حال برگزاری بود. ردیاب اطلس هادرون اولین ردیابی بود که حضور پروتونهای کاندیدای برخورد را به ثبت رساند و پس از آن دو ردیاب آلیس و LHCb با فاصله چند 10 دقیقه موفق به مشاهده این پروتونها شدند. سپس اپراتورها پرتوهای پروتون را به منظور ایجاد برخورد با یکدیگر انطباق داده و سرانجام دو پروتون با یکدیگر برخورد کردند.
مهندسین سرن برخورد دهنده بزرگ هادرون را عصر روز جمعه پس از 14 ماه خاموشی به دلیل انجام تعمیرات برای دومین بار فعال سازی کردند. این آزمایشگاه عظیم 14 ماه پیش به دلیل بروز اختلال در یکی از اتصالات الکتریکی از کار افتاد.

منبع : نجوم

---------- Post added at 04:04 PM ---------- Previous post was at 04:03 PM ----------

دانشمندان رصدخانه سلطنتي در ادينبورگ اعلام کرده اند نفت موجود در قمر تيتان سياره کيوان مي تواند مشکل بحران سوخت را در زمين حل کند. به گفته اين دانشمندان تخمين انجام شده از روي ترکيبات شيميايي ستاره ها در کهکشان راه شيري نشان مي دهد کهکشان ما مي تواند در هر نقطه ديگري داراي 300 تا 38 هزار تمدن خارج زميني بسيار پيشرفته باشد که به طور بالقوه قابليت برقراري ارتباط با سياره زمين را دارند و به اين ترتيب مي توان سوخت آينده زمين را از برخي از ستاره هاي دوردست گرفت. ماموريت فضايي کاوشگر کاسيني - هويگنس به عنوان ماموريت فضايي روباتيک مشترک سازمان فضايي امريکا (ناسا)، سازمان فضايي اروپا (اسا) و آژانس فضايي ايتاليا با هدف بررسي کيوان و اقمار آن در حال انجام است، نشان داده روي تيتان، بزرگ ترين قمر کيوان، ترکيبات نفت و گاز وجود دارد. محاسبات و تخمين هاي دانشمندان نشان مي دهد منابع نفت و گاز موجود روي اين قمر حدود 100 برابر بيشتر از زمين است. بسياري از دانشمندان معتقدند منابع انرژي فرا زميني مي توانند گرما و انرژي کافي براي بشر تا صدها سال ديگر تامين کرده و به تأخير بحران انرژي در جهان کمک کنند.
منبع: space

---------- Post added at 04:05 PM ---------- Previous post was at 04:04 PM ----------

انفجار جرم آسماني در فاصله 13 ميليارد سال نوري

ستاره شناسان ايتاليايي موفق شدند سيگنال هاي نوري مربوط به يکي از مهم ترين لامپ هاي پرتوهاي گاما را که هرگز ثبت نشده بود را رصد کرده و سال نجوم را گرامي دارند. به گزارش مهر محققان ايتاليايي با کمک تلسکوپ ملي گاليله در جزاير قناري توانستند اولين علائم نوري مربوط به اين لامپ گامايي را که تاکنون هرگز ثبت نشده بود با رقم 1/8 در مقياس تغيير مکان سرخ رصد کنند. اين جرم آسماني در ابتداي شکل گيري جهان و زماني که تنها 600 ميليون سال از واقعه «انفجار بزرگ» مي گذشته، منفجر شده است. اين لامپ گامايي در فاصله بيش از 13 ميليارد سال نوري از زمين قرار دارد و دورترين جرم آسماني است که تاکنون رصد شده است. به گفته اين ستاره شناسان با اين کشف مهم، تلسکوپ ملي گاليله به بهترين شکل توانست چهارصدمين سال اولين رصدهاي آسمان را جشن بگيرد. در سال 1609 گاليله منجم ايتاليايي با اختراع اولين تلسکوپ نوري مدرن دنيا موفق شد آسمان را رصد کند. به همين مناسبت سال 2009 به عنوان سال نجوم معرفي شده است.
منبع: Space

---------- Post added at 04:05 PM ---------- Previous post was at 04:05 PM ----------

تاثير تحقيقات فضايي بر زندگي روزمره انسان

سفرهاي فضايي و اکتشافات در سياره هاي ديگر و دور از سطح زمين، تنها در زمينه علوم فضايي و کيهاني پيشرفت به شمار نمي رود بلکه آثار جانبي کاملاً محسوسي روي زندگي انسان ها دارد که به تدريج و با گذشت زمان خود را نمايان مي سازد. به گزارش مهر، سازمان هاي قدرتمند فضايي از جمله ناسا در راستاي توليد تجهيزات مورد نياز فضاپيماها و فضانوردان خود، به ابداع و توليد تجهيزاتي دست زده اند که در ابتدا در انحصار فضانوردان قرار داشت اما به تدريج موارد استفاده از اين تجهيزات در زندگي روزمره بشر مشاهده شده و اين ابداعات به آرامي جايگاه خود را در ميان انسان ها باز کرده اند.

بستني هاي خشک، چوب هاي ترکيبي گلف و لباس هاي شناي مافوق سريع تنها نمونه هايي محدود از توليدات سازمان هاي فضايي هستند که ابتدا به منظور اکتشافات فضايي توليد شده و سپس به زندگي انسان ها راه يافته اند. در ادامه چند نمونه از اين ابداعات مورد بررسي قرار خواهد گرفت.

هواپيماهاي بدون موتور معلق

در اواخر دهه 1940 «فرانسيس روگالو» يکي از کارمندان پيشين سازمان ناسا آزمايش روي لايه هاي آيروديناميکي را آغاز کرد تا از آنها در توليد هواپيماهاي ارزان قيمت استفاده کند. سازمان ناسا تصميم داشت از اين ابزار با بال هاي قابل انعطاف به عنوان جايگزين چتر نجات براي ماموريت هاي مداري زمين استفاده کند. اين ابداع تحت آزمايش هاي شديد قرار گرفته و اسکلت بندي آن بهبود پيدا کرد. مخترع استراليايي «جان ديکنسون» با استفاده از يافته هاي تکنيکي اين ابزار ناسا و با مشارکت در فناوري «روگالو» طرحي جديد را ارائه کرد که به عنوان اولين هواپيماي بدون موتور يا گلايدر در جهان شهرت يافته است.

عينک هاي ضدبخار اسکي

ورزشکاراني که به ورزش اسکي علاقه مندند، مي توانند به خاطر داشتن ميدان ديدي بدون بخارگرفتگي از تحقيقات فضايي تشکر کنند. به منظور جلوگيري از غبارآلودگي و بخارگرفتگي شيشه هاي پنجره ها در فضاپيما هنگام پرتاب، ناسا نوعي پوشش ضدبخار ابداع کرد که از مواد پاک کننده مايع، آب يونيزه شده و اکسيژن تشکيل شده است. پس از استفاده از اين لايه در عينک هاي آفتابي، غواصي و شيشه هاي اتومبيل، روغن ضدآتش نيز به مواد سازنده آن افزوده شده است.

ساعت هاي کريستالي کوارتز

سازمان ناسا شرکتي به نام شرکت General Time را براي توليد کريستال هاي کوارتزي که زمان دقيق را طي ماموريت هاي آپولو براي آژانس فضايي حفظ کند، استخدام کرد. اين کريستال ها اکنون در توليد انواع ساعت ها از جمله ساعت هاي مچي که تعداد زيادي از مردم جهان از آن استفاده مي کنند، به کار رفته است.

چوب هاي ترکيبي گلف

پس از اينکه آژانس فضايي امريکا استفاده از مواد ترکيبي را در ساخت فضاپيماهاي خود آغاز کرد، شرکتي به نام Babcock & Wilcox از اين فناوري ناسا جهت توليد چوب هاي سبک وزن براي بازي گلف استفاده کرد که مي توانست توپ هاي مخصوص گلف را به فاصله يي دورتر ارسال کند.

غذاهاي خشک و منجمد

به منظور توليد غذاهاي مناسب تر فضايي، ناسا در دهه هاي 1960 و 1970 آزمايش روي غذاهاي خشک و منجمد را با کشيدن آب غذاها در حرارت بسيار پايين آغاز کرد. شرکت هايي از قبيل API از اين فناوري براي توليد غذاهاي فوري مانند بستني هاي خشک و توت فرنگي هاي خشک و منجمد استفاده کردند.

فوم هاي حافظه دار

اين بافت هاي اسفنجي در سال 1966 به منظور افزايش ميزان جذب ضربه در صندلي هاي مخصوص فضاپيماها ابداع شد. اين ماده که در آن زمان به فوم هاي کند و اکنون به فوم هاي حافظه دار يا هوشمند شهرت يافته اند، در حال حاضر در توليد انواع تشک ها، بالش ها، کلاهخودها، لايه هاي محافظ بدن و کفش هاي راحتي مورد استفاده گسترده يي قرار مي گيرند.

کفش هاي ورزشي

چکمه هايي که ناسا براي راه رفتن روي کره ماه براي ماموريت آپولو 11 ابداع کرد، به گونه يي طراحي شده بودند تا بتوانند ضربات را جذب کرده و از کنترل و ثبات بالايي برخوردار باشند. فناوري انرژي مارپيچ که در توليد اين کفش هاي عجيب استفاده شده بود، پس از اتمام ماموريت ها با مشارکت شرکتي به نام KangaROOS به کفش هاي مخصوص دويدن و کفش هاي ورزشکاران حرفه يي تبديل شد.

LZRلباس شناي

در سال 2004 در پي تلاش شرکتي براي توليد لباس هاي شناي پرسرعت، مهندسان ناسا که بهره وري در پرواز و کاهش ميزان کشش سطحي از موارد مورد توجه آنها است، دريافتند مي توان با ذوب کردن قطعات مختلف لباس شنا در يکديگر ميزان کشش را روي لباس کاهش داد.حدود 100 نوع ماده براي توليد لباس مناسب مورد آزمايش قرار گرفتند تا در نهايت لباس شناي فوق سريع LZR توليد شد. اين لباس در رقابت هاي المپيک توسط شناگر امريکايي، «مايکل فلپس» مورد استفاده قرار گرفت و هشت مدال طلا به همراه قهرماني المپيک جهان را براي وي به ارمغان آورد.

جي پي اس

مشهورترين و کاربردي ترين محصول اکتشافات فضايي بدون شک سيستم موقعيت ياب جهاني يا جي پي اس است. شبکه جهاني ماهواره يي و گيرنده هاي جي پي اس ناسا در ابتدا به منظور بررسي تغييرات در سطح زمين مورد استفاده قرار گرفت و در نهايت با همکاري شرکت هاي تجاري به صورت سيستمي براي استفاده از نقشه ها، يافتن مسير جاده ها، شهرها و جاده هاي دسترسي مورد استفاده قرار مي گيرد. اين سيستم در ميان ديگر دستاوردهاي ناسا در رتبه بندي آنلايني در سال جاري رتبه اول را به خود اختصاص داده است.

---------- Post added at 04:06 PM ---------- Previous post was at 04:05 PM ----------

شرکت خصوصي ويرجين آتلانتيک از اولين فضاپيماي مسافربري تجاري خود پرده برداري کرد؛ يک کشتي فضايي مجلل و سياه و سفيد که نشان دهنده يک ريسک گرانقيمت براي ايجاد صنعت گردشگري فضايي تجاري است. کمپاني ويرجين اميدوار است سفينه جديد به اندازه يک ميني ون موسوم به «کشتي فضايي ²» بتواند ظرف دو تا سه سال آينده سفر فضايي توريست ها در شرايط بي وزني را آغاز کند. اين دستگاه پرنده طي 18 ماه آينده تحت آزمايش قرار خواهد گرفت و پس از آن اجازه خواهد يافت با فروش بليت افراد را در سفرهاي کوتاه به نقطه يي بالاتر از جو زمين ببرد. ريچارد برانسون ميلياردر و موسس شرکت هوايي ويرجين آتلانتيک که هدايت «گروه ويرجين» را بر عهده دارد، قصد دارد اولين پروازها را از ايالت نيومکزيکو انجام دهد و پس از آن پرواز را از ساير نقاط جهان انجام خواهد داد. وي پيش از پرده برداري رسمي به خبرنگاران گفت؛ «ما مي خواهيم اين برنامه يک شروع کاملاً تازه در عصر تجاري مسافرت فضايي باشد.» اين پروژه که با بودجه 450 ميليون دلاري اجرا شده، شامل ساخت شش کشتي فضايي تجاري خواهد بود و مسافران را تا ارتفاعي بالا خواهد برد که حالت بي وزني را تجربه کنند. هر سفر حدود 5/2 ساعت طول خواهد کشيد و مسافران حدود پنج دقيقه در حالت بي وزني قرار خواهند گرفت. «اسپيس شيپ ²» بر مدل فضاپيماي «اسپيس شيپ ±» بنا شده است که ابتدا با يک هواپيما به هوا برده شده و از آنجا راهي فضا مي شد. آن فضاپيما اولين فضاپيماي خصوصي جهان با يک رشته پروازهاي آزمايشي در سال 2004بود. «اس اس ²» اما دو برابر «اس اس ±» است و طول آن به 18 متر مي رسد و درحالي که فضاپيماي قبلي فقط يک خلبان و ظرفيت حمل دو مسافر را داشت، مدل تازه دو خدمه و جاي شش مسافر را خواهد داشت. تاکنون 300نفر براي سفر با آن به فضا ثبت نام کرده اند. اينها کساني هستند که حاضرند 200هزار دلار براي اين سفر دو ساعته که شش دقيقه آن در حالت بي وزني خواهد بود، پرداخت کنند. ريچارد برانسون به بي بي سي گفت؛ «باورکردني نيست که تاکنون فقط450نفر به فضا رفته اند. اين شامل همه روس ها، همه چيني ها و همه امريکايي ها با هم است.» «ما با کمک ويرجين گالاکتيک، شرکت تازه فضانوردي تجاري خود، بايد بتوانيم در 12 ماه اول پس از شروع به کار شايد هزار نفر را به «فضانورد» تبديل کنيم.» بسياري از اين فضانوردان آينده در مراسم پرده برداري از اس اس ² در پايگاه فضايي موجاوي شرکت کردند. شرکت ويرجين گالاکتيک رقبايي خواهد داشت، اما در صورتي که آزمايش اس اس ² با موفقيت انجام شود، مسلماً اولين شرکتي است که وارد بازار خواهد شد. هواپيمايي که اس اس ² را به هوا خواهد برد تا از آنجا به فضا پرتاب شود «وايت نايت ²» نام دارد که سال گذشته تکميل شده و آزمايش آن اکنون شروع شده است.
«نشنال جئوگرافيک»

---------- Post added at 04:07 PM ---------- Previous post was at 04:06 PM ----------

معرفي برترين کشف هاي فضايي سال 2009

نشريه «نشنال جئوگرافيک» از ميان مطالب علمي مرتبط با علوم فضايي که توجه تعداد زيادي از مخاطبان را به خود جلب کرده و بازتاب گسترده يي در جهان علم داشته است 11 مورد را به عنوان برترين کشف هاي فضايي سال 2009 انتخاب کرده است. به گزارش مهر نشريه علمي «نشنال جئوگرافيک» با اشاره به کشف هاي فضايي که نشان از وجود آب يا زندگي آبزيان در سياره ها و اجرام کيهاني داشته اند، 11 کشف برتر فضايي سال 2009 را که با استقبال مخاطبان اين نشريه مواجه شده، معرفي کرده است.

.[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


1- کشف پوسته ستاره يي 10 ميليارد بار سخت تر از فولاد؛ اين کشف که با کمک مدل رايانه يي انجام گرفته است نشان مي دهد لايه خارجي ستاره نوتروني از قدرتمندترين مواد موجود در زمين نيز سخت تر است. آزمايش فشار روي اين مدل رايانه يي نشان داد لايه خارجي اين ستاره نوتروني نسبت به فولاد توانايي تحمل فشاري 10 ميليارد بار بيشتر دارد.

2- کشف امکان وجود حيات آبزيان در قمر مشتري؛ دانشمندان پس از بررسي هاي متعدد اعلام کردند در صورتي که در قمر اروپا حيات وجود نداشته باشد، متعجب خواهند شد. تحقيقات دانشمندان در ماه نوامبر نشان داد درياها در اين قمر به اندازه يي از اکسيژن برخوردارند که آبزياني مانند ماهي ها مي توانند در آن زندگي کنند.

3- کشف 32 سياره جديد در خارج از منظومه خورشيدي؛ اخترشناسان اعلام کردند کشف اين تعداد سياره در خارج از منظومه خورشيدي تعداد سياره هاي فراخورشيدي را به بيش از 400 سياره افزايش داده که اين تعداد مي تواند شانس يافتن سياره هاي شبه زميني را افزايش دهد.

4- ارائه نقشه يي از سياره هاي شناخته شده در منظومه خورشيدي و فراتر از آن؛ در اين نقشه تعاملي، سياره هاي فراخورشيدي که تاکنون کشف شده اند با توجه به ابعاد و فاصله آنها نسبت به زمين در کنار يکديگر قرار داده شده اند. اکثر اين سياره ها از مشتري بزرگ ترند که اين ويژگي شناسايي آنها را آسان تر کرده است.

5- کشف آب مايع در مريخ؛ تصاويري که در تابستان 2008 توسط کاوشگر فونيکس به ثبت رسيده اند، حباب هاي عجيبي را روي پايه هاي اين کاوشگر نشان مي دهد که رفتاري مانند قطرات آب دارند. اين نتيجه در گزارشي در ماه فوريه منتشر شده است.

6- اکثر سياره هاي کشف شده از اقيانوس هاي غيرمنجمد برخوردارند؛ اندازه گيري ها و بررسي هايي که نتايج آنها در ماه آوريل ارائه شد، نشان مي دهند سياره يي که به سياره Gliese 58d شهرت يافته است بيشتر از آنچه در گذشته تصور مي رفت، به زمين شبيه است و مي تواند از آب مايع برخوردار باشد. اين سياره در عين حال سياره خواهري دارد که سبک ترين سياره کشف شده جهان است.

7- ذراتي بزرگ تر از کهکشان ها جهان را پر کرده اند؛ احتمال مي رود قديمي ترين ذره ساب اتميک به نام نوترينوها فضايي بزرگ تر از هزاران کهکشان را در جهان اشغال کرده اند. اين ايده و کشف طي يک شبيه سازي رايانه يي ارائه شده است.

8- اثبات وجود اولين سواحل باستاني در مريخ؛ تصاوير باکيفيت از دره هاي مريخي نشانه هايي از وجود خطوط ساحلي سه ميليارد ساله را در اختيار دانشمندان قرار داد که اين خطوط نشان دهنده حضور درياچه يي به بزرگي درياچهChamplain در گذشته سياره مريخ بوده است.

9- اثبات وجود آب در کره ماه توسط ناسا؛ سازمان ناسا به صورت رسمي اعلام کرد موفق به يافتن مقادير قابل توجهي آب در کره ماه شده است. اين کشف در پي ماموريت برخورد کاوشگر LCROSS با حفره يي در کره ماه به دست آمد.

10- کشف دنباله داري با دو دنباله سبزرنگ؛ زماني که اين دنباله دار در اواخر ماه فوريه از ميان منظومه خورشيدي عبور کرد، دنباله دوم آن مشاهده شد و اخترشناسان ديدند اين دنباله دار درخششي سبزرنگ دارد؛ پديده يي که شايد هرگز فرصت حضور در منظومه خورشيدي زمين را به دست نياورد.

11- خاموشي ناگهاني خورشيد و نشانه هاي عصر يخبنداني ديگر؛ در ماه مه 2009 ميزان فعاليت هاي خورشيدي به ميزان قابل توجهي کاهش پيدا کرد و به کندترين حالت خود طي چند دهه گذشته رسيد. اين پديده توجه اخترشناسان را نسبت به تاثيرات آن روي آب و هواي زمين جلب کرد، زيرا کاهش اين فعاليت ها مي تواند منجر به آغاز عصر يخبنداني ديگر در زمين شود.
«نشنال جئوگرافيک»

---------- Post added at 04:08 PM ---------- Previous post was at 04:07 PM ----------

بازتاب نورخورشيد وجود مايع در درياچه قمر كيوان را تاييد كرد
فضاپيماي كاسيني سازمان فضايي آمريكا (ناسا) اولين درخشش حاصل از انعكاس نور خورشيد از درياچه‌اي بر روي قمر سياره كيوان موسوم به "تيتان" را دريافت كرده كه تاييد كننده وجود مايع روي بخشي از اين قمر است.

به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش هاي فلکي ـ نجومي به نقل از سايت "nasa.gov" ، دانشمند‌ان كاسيني از مدتها پيش به دنبال اين درخشش بوده‌اند كه به عنوان "بازتاب كامل" نيز ناميده مي‌شود.

جست‌وجوي اين پديده از زمان آغاز فعاليت كاسيني به دور كيوان در سال 2004 آغاز شده است، اما تاكنون نيمكره شمالي تيتان كه نسبت به نيمكره جنوبي درياچه‌هاي بيشتري دارد، در تاريكي زمستان پوشيده بوده است.

اخيرا با رسيدن به ماه اوت سال 2009 به تدريج خورشيد تابش مستقيم به درياچه‌هاي شمالي را آغاز كرد و بهار و نيمكره شمالي تيتان آغاز شد.

اتمسفر غبارآلود تيتان همچنين بازتاب نور خورشيد را در اكثر طول موج‌ها مسدود مي‌كند.

تصوير اين بازتاب نور در ماه ژولاي سال جاري ميلادي به دست آمده است.

گفتني است، تيتان بزرگترين قمر سياره كيوان است.

---------- Post added at 04:08 PM ---------- Previous post was at 04:08 PM ----------

راز هسته گداخته ماه در دل سنگ های آپولو 17


طی سالهای 1960 و دهه 70 دانشمندان اعلام کردند سنگهایی كه فضانوردان آپولو 17 از ماه به زمین آورده اند تا مدتها آنها را به خود مشغول خواهد كرد. اکنون تجزیه یكی از سنگهایی كه طی این ماموریت جمع آوری شده بود منجر به حل معمای دیرینه ماه شده است. محققان MIT‌ بررسی های جزئی تری را بر روی كهن ترین سنگ جمع آوری شده توسط آپولو انجام دادند. اثرات مغناطیسی ثبت شده بر روی این سنگ شواهد محكمی را در اختیار گذاشت كه نشان می دهد 4.2 میلیارد سال پیش ماه همانند زمین امروزی، هسته ای مایع و دینامو داشته است كه یک میدان مغناطیسی قوی را ایجاد می كرده است.

تا پیش از فرستادن آپولو به ماه بسیاری از دانشمندان بر این باور بودند كه اصولاً ماه از بدو پیدایش سرد بوده و سرد خواهد بود و هرگز آنقدر ذوب نخواهد شد كه یك هسته مایع را تشكیل دهد. آپولو نشان داد كه جریان های عظیمی از مواد مذاب در سطح ماه در جریان بوده اند اما این موضوع كه آیا هسته مذاب داشته یا خیر همچنان بحث برانگیز باقیمانده بود. «بن ویس»(Ben Weiss) استادیار علوم سیاره ای دانشگاه MIT و نویسنده اصلی مقاله ای در خصوص کشفیات اخیر كه در 27 دی ماه در روزنامه ساینس به چاپ رسید، می گوید مردم سی سال با هیاهوی بسیار پیگیر این موضوع بوده اند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ماموریت آپویو 17 :: هریسون جك اسمیت در حال قدم زدن بر روی ماه


كیفیت مغناطیسی بسیاری از سنگ های بدست آمده از ماه دانشمندان را متحیر نموده بود. چگونه ممكن است سنگهای ماه مغناطیس باشند اگر ماه هسته ای مغناطیسی نداشته است؟
در میان این سنگها یك سنگ بطور ویژه این موضوع را ثابت می كرد. این سنگ در آخرین ماموریت به ماه با آپولو 17 توسط هریسون جك اسمیت، تنها زمین شناسی كه تا كنون بر ماه قدم نهاده است، جمع آوری شده بود. ویس می گوید : بسیاری از مردم این سنگ را جالب ترین سنگ بدست آمده از ماه می دانند.

سنگ های جمع آوری شده توسط آپولو 17

«ایان گاریك بتال» سر دبیر روزنامه ساینس می گوید:" این یكی از كهن سال ترین و از اولین نمونه های شناخته شده است، اگر این توصیف كافی نیست باید افزود كه این سنگ از زیباترین سنگهای ماه با تركیبی از كریستال های سبز روشن و شیری است."
تیم تحقیق اثرات ضعیف مغناطیسی را در نمونه كوچكی از این سنگ با جزئیات بیشتری مورد بررسی قرارداد. به گفته ایان گاریك، استفاده از یك مغناطیس سنج تجاری مجهز به سیستم رباتیك خودكار این امكان را به ما داد تا در قیاس با مطالعات پیشین اندازه گیری های بیشتری را در مقیاس بزرگتر و جزئیات دقیق تر انجام دهیم.
این اطلاعات موجب شد تا آنها سایر منابع احتمالی را که از خود اثرات مغناطیسی برجای می گذارند (مانند برخوردهای سهمگین با ماه که به تدریج منجر به ایجاد میدان مغناطیسی موقت در این قمر شده است) رد کنند. اما شواهد حك شده بر سنگهای ماه نشان می داد كه این سنگها میلیون ها سال تحت تاثیر محیط مغناطیسی بوده اند، ‌بنابراین میدان مغناطیسی باید از یك دیناموی مغناطیسی دراز مدت ناشی شده باشد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

قطعه سنگی از ماه که توسط آپولو به زمین آورده شده است



ویس معتقد است که این یك نظریه جدید نیست. ‌اما برای مدتهای طولانی یكی از بحث برانگیزترین موضوعات علوم ماه بوده است. میدان مغنطیسی لازم برای مغناطیسی كردن این سنگها می بایست قدرتی معادل یك پنجم میدان مغناطیسی زمین داشته باشد كه این موضوع با تئوری دینامو و نظریه غالب پیدایش ماه ( که طی آن در اثر برخورد یك جرم آسمانی به اندازه مریخ با زمین مقداری از پوسته زمین جدا و به فضا پرتاب شده و پس از گرد هم آمدن ماه را تشكیل داده اند) همخوانی دارد.
یافته های اخیر نشان داد كه تا چه حد دانسته های ما از نزدیكترین همسایه زمین ناچیز است. ‌همسایه ای كه به زودی در ماموریت ناسا دوباره از آن بازدید خواهیم كرد.
اگر چه تاكنون شش بار به ماه سفر كرده ایم اما هنوز دانسته هایمان مانند خراش ناچیزی بر سطح این قمر است.

[sajadhoosein]

نخستين موجود انسان‌نماي ايراني در راه فضا «كاوشگر ‌‌٤» حامل موجود زنده انسان نما به فضا مي‌رود

در پي پرتاب موفق راكت‌هاي كاوشگر 1، 2 و 3 همزمان با روز ملي فن‌آوري فضايي از كاوشگر 4 رونمايي شد.
به گزارش سرويس فناوري ايسنا، در پي پرتاب نخستين محموله زيستي ايران شامل موش، كرم خاكي، لاك پشت و نمونه‌هاي سلولي در بهمن ماه سال گذشته با راكت كاوشگر 3، كاوشگر 4 براي پرتاب در آينده نزديك آماده مي‌شود.
هنوز جزئياتي از محموله انسان‌نماي كاوشگر 4 اعلام نشده ولي در فيلمي كه در مراسم رونمايي كاوشگر و ماهواره‌هاي جديد ايراني در روز دوشنبه به نمايش درآمد، ميموني در حال آموزش براي پرتاب با كاوشگر ديده مي‌شد.
در مراسم رونمايي از راكت كاوشگر 4 اين كاوشگر شامل محموله علمي – پژوهشي است كه به منظور انجام تحقيقات زيستي و ارسال موجود زنده به فضا، به وسيله يك پرتاب كننده به فضاي ماوراي جو غليظ انتقال مي‌يابد و ضمن ارسال و مخابره نتايج، در بازگشت به زمين، بازيابي شده و نتايج آ‌زمايش‌هاي علمي و تحقيقاتي از آن استخراج مي‌شود.
اهداف اصلي ماموريت كاوشگر 4، دسترسي به ارتفاع 120 تا 150 كيلومتر، ارسال موجود زنده انسان نما به فضا، دستيابي به فناوري طراحي، ساخت و پرتاب كپسول زيستي، بازيابي سالم محموله، تله متري و ثبت داده‌هاي محيطي، زيستي و تصاوير در تمامي مرا حل پرتاب، تعيين بارهاي آكوستيكي محفظه عنوان شده است.
با طراحي، ساخت و پرتاب كاوشگر 4، اهداف اصلي شامل توسعه زير ساخت‌هاي دانش فضايي و تحقيقات زيست فضايي در كشور دنبال خواهد شد.
فناوري‌هاي كليدي در راكت‌هاي كاوش شامل كپسول زيستي، آماده‌سازي و آموزش موجود زنده، بازيابي محموله از ارتفاعات بالا، جدايش ملايم موتور و ساير اجزاي جدا شونده، خدمات الكترونيكي و مخابراتي كاوشگر، عمليات پرتاب (انتقال و استقرار موجود در كپسول زيستي قبل از پرتاب، كنترل علايم حياتي در تمام مراحل عمليات، با زيابي موجود پس از پرتاب و انجام مراحل ريكاوري موجود زنده) است.

[Mehran-King]

تصویر روز نجوم، تصویری از گازهای سرخ رنگ ستاره درخشان سحابی

تصویر روز نجوم 26 ژانویه به ستاره ای درخشان تعلق دارد که در میان ابر گازی سرخ رنگی قرار گرفته و به همین دلیل ستاره درخشان سحابی نام گرفته است. به گزارش خبرگزاری مهر، ستاره AE Aurigae ستاره ای که به نظر آتشین می رسد، نام جرمی درخشان است که به دلیل احاطه شدن توسط ابر کیهانی IC 405 به ستاره درخشان سحابی شهرت یافته و به دلیل وجود گازهای سرخ رنگ چهره ای آتشین به خود گرفته است.
پدیده آتش در کهکشانها هنگامی رخ می دهد که مولکولها به سرعت جذب اکسیژن را آغاز کنند که این فرایند تنها در شرایط وجود میزان مناسبی از اکسیژن امکانپذیر بوده و در محیط پر انرژی و کم اکسیژن ستارگان ممکن نخواهد بود.
موادی که در این تصویر به شکل غبار یا دود دیده می شوند هیدروژن های بین ستاره ای هستند که از رشته های تاریک ذرات غبار کربن دار برخوردارند.
این ستاره درخشان در مرکز ابر گازی کیهانی قرار گرفته و با انرژی و حرارتی بالا و نوری آبی رنگ الکترونها را از میان گازهای اطراف خود می راند. زمانی که یک پروتون الکترونی را جذب می کند نور قرمز رنگی منتشر می شود که تجمع این نور چهره ای سرخ را به این سحاب کیهانی بخشیده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ستاره درخشان سحابی
ستاره درخشان سحابی که در تصویر فوق قابل مشاهده است در فاصله هزار و 500 سال نوری و با وسعت 5 سال نوری است که با استفاده از تلسکوپی کوچک از صورت فلکی اوریگا قابل مشاهده خواهد بود.

منبع : خبر گزاری مهر

---------- Post added at 04:10 PM ---------- Previous post was at 04:10 PM ----------

تصاویری زیبا از خورشیدگرفتگی حلقه ای در نقاط مختلف جهان

خورشید گرفتگی حلقه ای که در 26 ژانویه 2009 رخ داد قسمتی کوچک از زمین را پوشش داد که تعدادی اندک از مردم جهان امکان مشاهده آن را داشتند. به گزارش خبرگزاری مهر، ساکنین کشور اندونزی از معدود افرادی بودند که در 26 ژانویه موفق به مشاهده خورشید گرفتگی حلقه ای شدند. این پدیده زیبا که به مدت 4 دقیقه به طول انجامید از ساعت 4:40 دقیقه عصر به زمان محلی آغاز شد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

خورشید گرفتگی در چین
خورشید گرفتگی های حلقه ای که نسبت به خورشید گرفتگی های کامل نزد اخترشناسان از اهمیت کمتری برخوردار است طی یک قرن 66 بار رخ داده و تنها افرادی که در مسیر باریک حرکت آن قرار دارند قادر به مشاهده شکل کامل آن خواهند بود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

خورشید گرفتگی در اندونزی
طی وقوع خورشید گرفتگی حلقه ای تنها افراد جزیره ای در پاسیفیک جنوبی توانستند این پدیده را به صورت کامل و حلقه ای مشاهده کنند و ساکنین استرالیا، آفریقای جنوبی جنوب هند و آسیا این پدیده را به صورت خورشید گرفتگی 1 تا 84 درصد مشاهده کردند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

خورشید گرفتگی در آفریقا
بر اساس گزارش ام اس ان بی سی، آخرین خورشید گرفتگی کامل در اول آگوست 2008 میلادی رخ داده است و طی سال جاری و در ماه جولای نیز ساکنین هند، نپال، بنگلادش، بوتان، میانمار، چین و قسمتهایی از ژاپن قادر به مشاهده این رویداد آسمانی خواهند بود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

خورشید گرفتگی در اندونزی

---------- Post added at 04:11 PM ---------- Previous post was at 04:10 PM ----------

معرفی 10 کشف برتر کاوشگرهای مریخی ناسا

کاوشگرهای اسپیریت، آپارچونیتی و فونیکس در کنار فضاپیمای مدار گرد و ماهواره نقشه بردار مریخی که به سازمان فضایی آمریکا تعلق دارند تاکنون اطلاعات با ارزش و شگفت انگیزی را از سیاره مریخ در اختیار دانشمندان قرار داده اند. به گزارش خبرگزاری مهر، سازمان فضایی آمریکا به عنوان یکی از فعالترین سازمانهای فضایی در امر انجام تحقیقات و فعالیتهای علمی مرتبط با فضا تا به حال اطلاعات با ارزشی را از سیاره مریخ که به دلیل داشتن شباهتهایی با زمین به عنوان سیاره ای قابل سکونت مورد بررسی قرار گرفته است، به دست آورده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کاوشگرهای مریخی سازمان ناسا به مدت چندین سال است که در حال اکتشاف و تحقیق بر روی سطح سیاره سرخ هستند تا بتوانند مسیر سفر انسان را به این سیاره هموار سازند. 10 اکتشاف برتر این کاوشگران طی دو سال گذشته از این قرارند:
1- کشف ذرات یخ: کاوشگر فونیکس طی این دوره تحقیقاتی با نمونه برداری از خاک این سیاره موفق به کشف ذراتی از یخ شد که به سرعت تبخیر می شوند. کشف ذرات یخی در هر شکلی از ماده می تواند به تعداد مدارک مرتبط با وجود حیات در این سیاره بیافزاید.
2- کشف کربنات کلسیم: فضاپیمای مدار گرد مریخ بر روی قسمتهایی از خاک مدار قطبی این سیاره موفق به کشف ماده کربنات کلسیم شد. ماده ای که برای شکل گیری در طبیعت تنها به وجود آب نیازمند است.
3- یافتن ماده پریکلرات: این ماده که توسط کاوشگر فونیکس در خاک مریخ یافته شده است بر روی زمین به عنوان منبع غذایی نوعی از ریز میکروبها قرار می گیرد و به همین دلیل دانشمندان وجود آن را نشانه ای از وجود حیات در گذشته ها بر روی سطح این سیاره می دانند.
4- ثبت بارش برف: کاوشگر فونیکس در میان اکتشافات پر ارزش خود طی مدت فعالیتش موفق به ثبت تصاویری از بارش برف در لایه های بالایی اتمسفر سیاره مریخ شده است اما به دلیل فاصله زیاد این برف هیچگاه به سطح سیاره نرسیده و در میان راه ذوب شده است.
5- نظریه امکان وجود حیات در لایه منجمد مریخی: دو کاوشگر فونیکس و اسپیریت با بررسی لایه های خاکی موجود بر سطح مریخ، حفره ها، ذرات و ساختارهای مختلف و در نهایت کشف لایه های ضخیم یخی نهفته در بستر خاکها و غبارها این نظریه را در میان دانشمندان رواج دادن که لایه های یخی کشف شده می تواند مکانی مناسب برای حیات ریز ساختارهای زیستی باشد.
6- جمع آوری آرشیو اطلاعاتی مریخی: اسپیریت و آپارچونیتی، دو کاوشگر سازمان ناسا که 5 سال پیش به این سیاره ارسال شده اند مقادیر قابل توجهی از اطلاعات را شامل 250 هزار عکس و 36 گیگابایت اطلاعات علمی جمع آوری کرده و به زمین ارسال کرده اند.
7- نشانه هایی از دریاچه های کهن: به گفته دانشمندان بقایایی از نشست ها و رسوبات کهن که توسط کاوشگر آپارچونیتی بر روی مریخ شناسایی شده است می تواند بقایای دریاچه هایی قدیمی بر روی سطح سیاره سرخ باشد.
8- کشف سولفات و اوپال: کاوشگر اسپیریت با فرود بر روی قسمتی از سطح مریخ که توسط تپه های کلمبیا احاطه شده بود موفق به کشف ماده سولفات و اوپال شدند. این مواد در گروه عناصری قرار دارند که در مناطق آتشفشانی به وفور یافت می شوند و به همین دلیل این منطقه به عنوان آتشفشانی قدیمی شناسایی شد.
9- ثبت تصاویری از مسیر آبرو در مریخ: نقشه بردار جهانی مریخی در سال 2006 موفق به شناسایی لکه هایی بر روی سطح مریخ شد که به گفته دانشمندان در اثر جریان آب بر روی سطح خاک در گذشته های دور ایجاد شده اند.
10- احتمال وجود ابرهای یخی در اتمسفر مریخ: محققان بر اساس اطلاعات به دست آمده از کاوشگران مریخی ناسا بر این باورند که در حدود 5 میلیون سال پیش ابرهای یخی اتمسفر مریخ را تسخیر کرده اند که به تدریج و با افزایش حرارت این یخها به شکل برف بر روی این سیاره باریده اند.

تصویر روز نجوم؛ خورشید گرفتگی در مانیل

تصویر بیست و هشتمین روز نجوم به یکی از زیبا ترین وقایع آسمانی که در روز 26 ژآنویه رخ داده است تعلق دارد. خورشید گرفتگی حلقه ای که تنها ساکنین قسمت کوچکی از زمین قادر به مشاهده آن بودند. به گزارش خبرگزاری مهر، وقوع خورشید گرفتگی حلقه ای که در اکثر کشورها به صورت خورشید گرفتگی جزئی مشاهده شده است شاید در نظر اختر شناسان و محققان از ارزشی برابر خورشید گرفتگی کامل برخوردار نباشد اما وقوع این پدیده منظره ای زیبا را در آسمان به وجود می آورد که تماشای آن خالی از لطف نیست.
تصویر روز 28 ژانویه 2009 نیز به تصویری زیبا از این پدیده آسمانی تعلق دارد که در خلیج مانیل در فیلیپین به تصویر کشیده شده و در پس زمینه تصویر سایه هایی از اسکله قابل مشاهده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

خورشید گرفتگی جزئی - خلیج مانیل
این پدیده تنها خورشید گرفتگی حلقه طی سال جاری بوده و تصاویر زیبایی از آن به ثبت رسیده است. تنها پدیده مشابهی که در سال جاری قابل مشاهده است خورشیدگرفتگی کامل است که در ماه جولای رخ خواهد داد.

تصویر روز نجوم؛ تصاویری زیبا از سحابی رنگارنگ و بقایای یک ابرنواختر

اولین ماه از سال جهانی نجوم با دو تصویر از روزهای 30 و 31 ژانویه 2009 به پایان خواهد رسید. تصاویری از دو پدیده کیهانی سحابی NGC 1579 و ابرنواختر Simeis 147 که در فاصله ای قابل توجه از سیاره سبز قرار گرفته اند. به گزارش خبرگزاری مهر، سحابی "NGC 1579 رنگارنگ" که به سحابی معروف ترفاید شباهت فراوانی دارد در قسمت شمالی آسمان زمین قرار گرفته است. این سحابی در فاصله 2 هزار و 100 سال نوری و در میان صورت فلکی پروسئوس واقع شده است.
این سحابی از نظر رنگهای آبی و قرمز که به همراه رگه هایی از غبار تاریک در مرکز ابر کیهانی قرار گرفته اند به سحابی ترفاید شباهت دارند. در هر دو ابر کیهانی غبارها نور ستارگان را به گونه ای بازگشت می دهند که انعکاس آبی رنگی به وجود می آورد اما بر خلاف تریفاید نور قرمز رنگ موجود در NGC 1579 تحت تاثیر ابرهای درخشان گاز هیدروژن به وجود نیامده است.
این غبارهای درخشان قرمز فام ناشی از ستاره ای جوان است که به تنهایی به عنوان ساطع کننده ای قدرتمند خواص نور قرمز رنگ هیدروژن را از خود بروز می دهد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سحابی NGC 1579
تصویر آخرین روز از اولین ماه سال نجوم به بقایای کم فروغ ابرنواختر Simeis 147 تعلق دارد که با نام علمی Sh2-240 نیز شناسایی می شود. این پدیده زیبا و رو به زوال با وسعت 150 سال نوری در صورت فلکی تاروث واقع شده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ابرنواختر Simeis 147
رگه های باریک رنگارنگی که در تصویر مشاهده می شوند ناشی از تابش اتم های هیدروژن، سولفور و اکسیژن بوده که با ترکیب با یکدیگر منطقه ای از گازهای درخشان و رنگارنگ را به وجود آورده اند.
سن بازمانده های این ابرنواختر به صورت تقریبی 40 هزار سال نوری تخمین زده شده و بازمانده ای از اولین انفجار بزرگ ستاره ای است. از عواقب این انفجار بزرگ علاوه بر به جا ماندن این ابرنواختر در حال گسترش، ستاره نوترونی در حال چرخشی است که از هسته ستاره اصلی خود به جا مانده است.

---------- Post added at 04:12 PM ---------- Previous post was at 04:11 PM ----------

بزرگترین رازهای سر به مهر منظومه خورشیدی

منظومه خورشیدی که در 4.6 بیلیون سال پیش شکل گیری خود را آغاز کرده طی گذشت زمان با فرایندهای تکاملی متفاوتی مواجه شده که این تحولات تحت بررسی بوده است اما کیهان شناسان تاکنون موفق به کشف برخی رازهای پایدار این منظومه عظیم و مرموز نشده اند. به گزارش خبرگزاری مهر، ناشناخته های سیاره سبز زمین در نظر انسانها بسیار کوچک خواهد بود زمانی که انسان از وجود تعداد نامعینی کهکشان، ستاره، سیاره و دیگر اجرام کیهانی آگاه باشد. پدیده هایی که در نهایت عظمت در شکل نقاطی ریز و درخشان آسمان شبهای سیاره زمین را می آرایند.
منظومه خورشیدی یکی از این پدیده هاست که به دلیل قرار گرفتن درون این پدیده، انسان توانایی مشاهده کامل آن را از سطح زمین نخواهد داشت. این سازه به این دلیل خورشیدی نام گرفته است که منصب قدرت در این منظومه در اختیار ستاره داغ و درخشان خورشید است.
تا کنون نزدیک به هشت سیاره، سه کوتوله سفید، 162 قمر و اجرامی مانند شبه سیاره ها، ستاره های دنباله دار و غبارهای کیهانی در میان این منظومه شگفت انگیز و مرموز یافته شده است. سیاره زمین نیز به عنوان تنها سیاره قابل سکونت یکی از هشت سیاره این منظومه را تشکیل می دهد.
در گذشته های دور سیاره زمین که یکی از کوچکترین اجزا منظومه خورشیدی به شمار می رود بر اساس نظریه بطلمیوس، جغرافیدان و منجم یونانی مرکز جهان هستی بوده و جهان هستی نیز فضایی بسته و در حصاری از پوشش کروی تصور می شد که ورای آن چیزی وجود نداشت. گذشت زمان کیهان شناسان و منجمان قدرتمندی را برای زمین به ارمغان آورد که به تدریج و با پشت سر گذاشتن مشکلات فراوان از جمله مبارزه با دستگاه تفتیش عقاید کلیساها موفق به تغییر این دیدگاه شده و خورشید را به عنوان مرکز یک منظومه بزرگ معرفی کردند.
نیکلاس کوپرنیک فیزیکدان و اخترشناس لهستانی، گالیله، جوردانو برونو و کپلر از جمله افرادی بودند که طی سالها تاثیر عمیقی بر علم نجوم گذاشتند. گالیله به عنوان پدر علم نجوم از مشهور ترین این افراد است زیرا وی در سال 1609 با اختراع اولین تلسکوپ نجومی موفق به کشف چهار ماه سیاره مشتری و ساختارهای ستاره ای کهکشان راه شیری شد.
منظومه خورشیدی در حدود 5 بیلیون سال پیش به شکل توده ای عظیم از ابرها و گازهای کیهانی وجود داشت که به تدریج شکل گیری و تراکم مولکولها در آن آغاز شد. تراکم مولکولی به اندازه ای ادامه یافت که توده ایجاد شده توانایی تحمل وزن خود را از دست داده و قسمتی از این توده در خود فروریخت. این فروریختگی در نهایت آغازی بر حیات ستاره سوزان خورشید شد.
تاکنون دلیل اصلی شکل گیری خورشید معین نشده است. این فرایند می تواند در اثر امواج شدید ناشی از ستاره ای در حال تولد آغاز شده باشد. با این حال این رویداد به صورت متوالی و تا زمان آغاز حیات کهکشان راه شیری در 13 بیلیون سال پیش ادامه یافته و همچنان پس از شکل گیری خورشید نیز در نقاط دوردستی از کهکشان زمین ادامه دارد. با این حال پدیده آغاز شکل گیری ستاره خورشید همچنان ناشناخته و بی همتا باقی مانده است.
از صفحه به جامانده از تولد خورشید به تدریج هشت سیاره شکل گرفته و در گرانش مداری خورشید اسیر شدند. سیاره زمین سیاره ای است که در میان این هشت جرم کهکشانی قرار گرفته و ساکنانش همچنان به دنبال کشف اطلاعات جدید در زمینه کهکشان و منزلگاه خود هستند.
با وجود تاریخچه ای که در زمینه فعالیتهای نجومی درباره منظومه شمسی در تاریخ به جا مانده است، منظومه خورشیدی همچنان رازهای سر به مهری دارد که بشر تاکنون موفق به گشودن آنها نشده است.
چگونگی شکل گیری منظومه خورشیدی یکی از این رازهاست که تاکنون پاسخی قطعی برای حل آن ارائه نشده است. مشاهده سیاره های همسایه زمین و کشف تفاوتهای شگرف در ساختار آنها امری است که کشف منشا این سازه های کیهانی را با ابهام مواجه ساخته است.
دلیل برابری ابعاد خورشید و ماه در آسمان زمین نیز در دسته سوالهای بی جواب بشر قرار گرفته است. در حالی که ستاره خورشید 400 برابر سیاره ماه است و در فاصله ای بسیار دور قرار گرفته است، ابعاد این دو حجم آسمانی از سیاره زمین مساوی به نظر می رسد.
وجود سیاره ایکس در منظومه خورشیدی شایعه ای است که در مورد منظومه خورشیدی شکل گرفته و تاکنون به اثبات نرسیده است. بر اساس این نظریه سیاره ای منجمد در ابعاد مریخ یا زمین در قسمتهای ناشناخته منظومه قرار گرفته و به دلیل ناشناخته بودن ایکس نامیده شده است.
منشا ستاره های دنباله دار و چگونگی شکل گیری آنها موضوعی است که تحقیقات فراوانی را به دنبال داشته است. با این حال تاکنون هیچ یک از نظریات ارائه شده پایدار نمانده و قطعی نشده اند.
یکتا بودن منظومه خورشیدی از زمانی که سیاره دیگری در حال چرخش بر مدار ستاره اش در سال 1992 کشف شد زیر سوال رفته و از آن زمان تاکنون بیش از 280 منظومه خورشیدی بیگانه در جهان هستی یافت شده است که هیچ شباهتی به منظومه خورشیدی زمین ندارند.
چگونگی مرگ منظومه خورشیدی نیز رازی سر به مهری است که تاکنون چگونگی آن فاش نشده است. از زمان شکل گیری سیاره های این منظومه در 100 میلیون سال اول شکل گیری جهان، پدیده ای مشابه رخ نداده است و به همین دلیل هیچ اثر تهدید کننده ای برای حیات منظومه شمسی تاکنون کشف نشده است.
.................................................. .........

---------- Post added at 04:13 PM ---------- Previous post was at 04:12 PM ----------

تصویر روز نجوم؛ تصویری از شفق قطبی کمیاب در نروژ

تصویر روز نجوم؛ تصویری از شفق قطبی کمیاب در نروژ

شفق قطبی پدیده ای آسمانی است که در اثر برخورد الکترونها و پروتون ها در اتمسفر زمین ایجاد شده و منظره ای از هاله های رنگارنگ را در آسمان تاریک به نمایش می گذارد. به گزارش خبرگزاری مهر، در تصویر اولین روز از ماه فوریه می توان قلمرو شفق قطبی را بر فراز یک برج بلند مخابراتی مشاهده کرد.
شفقها به ندرت در ارتفاع زیر 60 کیلومتر دیده می شوند و معمولا تا هزار کیلومتر وسعت می یابند. نورهای درخشان و رنگارنگ موجود در این پدیده زیبا ناشی از برخورد الکترون ها و پروتون های پر انرژی است که در اتمسفر زمین با یکدیگر برخورد می کنند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

شفق قطبی نروژ
زمانی که این پدیده از فضا مشاهده شود به شکل دایره ای به دور یکی از میدانهای مغناطیسی زمین مشاهده خواهد شد. شفقی که در تصویر مشاهده می شود به دلیل رنگ بنفش روشن از گروه شفق های کمیاب و نادر است که در کشور نروژ رخ داده است.

تصویر روز نجوم؛ تصویری از ستاره دنباله دار لولین
ستاره دنباله دار C/2007 N3 که به نام لولین شهرت یافته است ستاره ای است که به اعتقاد اخترشناسان اولین سفر خود را در منظومه خورشیدی اغاز کرده و در نیمه ماه فوریه در آسمان زمین قابل مشاهده خواهد بود. به گزارش خبرگزاری مهر، میزان درخشندگی ستاره دنباله دار لولین پدیده ای است که تا به حال اخترشناسان موفق به برآورد دقیق آن نشده اند. این ستاره دنباله دار را می توان طی ماه فوریه با چشم غیر مسلح نیز در آسمان مشاهده کرد.
زمانی که ستاره لولین در اواسط ماه فوریه و در قسمتهای شمالی آسمان زمین نمایش خود را آغاز کند در صورت پاکی آسمان اخترشناسان می توانند با استفاده از یک دوربین شکاری این ستاره زیبا را در نیمه شب مشاهده کنند.
رصدهای مداوم نشان می دهد ستاره لولین با نام رسمی C/2007 N3 از سمت خورشید حرکت خود را آغاز کرده و طی حرکت در مسیری منحنی شکل در فاصله ای به اندازه نیمی از فاصله زمین تا خورشید در آسمان زمین قرار خواهد گرفت.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ستاره دنباله دار لولین

مسیر چرخشی ستاره لولین به گونه ای است که اخترشناسان حرکت آن را در منظومه خورشیدی اولین سفر این ستاره زیبا در میان آسمان می پندارند.

تصویر فوق تصویری است که در روز 29 ژانویه و در کشور ایتالیا به ثبت رسیده و بدنه و دنباله ستاره دنباله دار لولین را به خوبی به نمایش گذاشته است.

تولید اولین ساعت حاوی غبارهای کیهانی / ساعت کیهانی با قطعاتی فضایی!
شرکت رومن ژروم برای اولین بار در جهان در تولید سری جدید ساعتهای خود از غبارهای کیهانی و قطعات فضاپیمای آپولو 11 استفاده و سری بی نظیری از ساعتهای زیبا را ارائه کرده است. به گزارش خبرگزاری مهر، زمانی که شرکت ساعت سازی سوئیسی رومن ژروم تصمیم گرفت خود را با استفاده از نوآوری هایی منحصر به فرد مانند سری ساعتهای "دی ان ای تایتانیک" که با استفاده از فولاد کشتی تایتانیک تولید شده بود از دیگر شرکتهای ساعت سازی متفاوت سازد میزان موفقیت خود را تخمین زده بود.
این شرکت در ادامه ارائه نمونه ساعتهای منحصر به فرد خود ساعتی را با استفاده از غبارهای کیهانی سیاره ماه به همراه قطعاتی از فضاپیمای آپولو 14، شاتل فضایی سایوز و ایستگاه بین المللی ارائه کرده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

قیمت سری Moon Dust-DNA این شرکت از 15 هزار دلار تا 500 هزار دلار اعلام شده و تعداد تولید آن متناسب با سال 1969-سالی که نیل آرمسترانگ برای اولین بار بر کره ماه پا گذاشت- خواهد بود.

به گفته مقامات این شرکت قدم گذاشتن بر روی خاک کره ای دیگر در آن زمان و تا کنون یکی از بزرگترین حوادثی بوده است که در میان نوع بشر رخ داده و به همین دلیل می توانست ایده ای مناسب برای تولید سری جدید ساعتهای این شرکت باشد.

صفحه این ساعتهای زیبا و هیجان انگیز دارای اعداد و حفره هایی است که درون آنها از غبارهای سیاره ماه که از صخره ای که از اولین بازدید بشر از ماه به زمین آورده شده انباشته شده است. بدنه ساعت از فولاد فضاپیمای آپولو 11 و بند آن با استفاده از الیاف لباسهای مورد استفاده فضانوردان در ایستگاه بین المللی تولید شده است.

بر اساس گزارش گیزمگ، اولین نمونه ساعتهای Moon Dust-DNA در بزرگترین نمایشگاه سالانه صنایع ساعت و جواهرات در ماه مارچ ارائه خواهد شد.



---------- Post added at 04:13 PM ---------- Previous post was at 04:13 PM ----------

بررسی اهمیت مطالعه بر روی دو سیاره شبه زمینی توسط سازمانهای فضایی

مطالعه بر روی قمرهای دو سیاره زحل و مشتری به دلیل اینکه این دو قمر شباهتهای فراوانی با زمین داشته و احتمال کشف حیات بر روی آنها بسیار قوی است مورد بررسی دو سازمان فضایی قدرتمند جهان قرار گرفته است. به گزارش خبرگزاری مهر، مقامات سازمان ناسا به همراه مقامات سازمان فضایی اروپا نشستی را به منظور انتخاب یکی از دو ماموریت خارج از منظومه خورشیدی برگزار خواهند کرد.
یکی از این ماموریتها با هدف بررسی یکی از قمرهای سیاره زحل به نام تایتان بوده و ماموریت دیگر به منظور ارسال مدارگردهایی برای بررسی و تحقیق بر روی سیاره مشتری و اقمار آن به خصوص قمر اروپا خواهد بود. صفحات یخی موجود بر روی سطح این قمر به عنوان پوششی بر روی اقیانوسهای وسیع پنهانی آن شناسایی شده اند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

قمرهای اروپا و تایتان

اروپا قمر منجمد سیاره مشتری و قمر تیره رنگ تایتان دو هدف اصلی ماموریتهای آینده فضایی به منظور یافتن مکانی قابل سکونت برای بشر هستند. احتمال وجود حیات هر دو این اقمار بسیار بالا بوده و به همین دلیل ناسا و سازمان فضایی اروپا در ماه فوریه بر سر آغاز یکی از این دو ماموریت که انجام هریک 4 بیلیون دلار هزینه در بر خواهد داشت، تصمیم گیری خواهند کرد.

دلایل اهمیت این دو قمر توسط سایت نیوساینتیست به این شرح عنوان شده است:

شاید قمر تایتان تنها مکان در منظومه خورشیدی باشد که مشابه زمین از آب مایع برخوردار است. مدارگرد کاسینی و کاوشگر آن که در سال 2005 بر روی این قمر فرود آمد اطلاعات بی شماری را مبنی بر مشابه زمین بودن این قمر در اختیار اخترشناسان قرار داده اند. از آن جمله می توان به وجود سیستم های رودخانه ای، ریگهای روان و دریاچه هایی حاوی اتان مایع و متان اشاره کرد. این محلولهای زیستی می تواند گسترش حیات بر روی این سیاره را بهبود بخشد.

در صورت پذیرفته شدن ماموریت به قمر تایتان این مامورت در سال 2029 و به کمک مدارگرد سازمان ناسا در کنار بالونهای تحقیقاتی و کاوشگر دریاچه ای سازمان فضایی اروپا شکل خواهد گرفت. با ایجاد حرارت در اتمسفر تیتان، بالون تحقیقاتی می تواند به مدت 6 ماه یا بیشتر در ارتفاع 10 کیلومتری از سطح این قمر به تحقیقات بپردازد.

ماموریت تایتان همچنین فرصت مطالعه بر روی قمر دیگر زحل به نام انسلادوس را خواهد داد. این قمر از سمت قطب جنوبی خود دارای جریانهای شدید از بخارها و یخهای حاصل از آب است و منشا انرژی این جریانها تا کنون ناشناخته باقی مانده است.

ماموریت دوم که با ارسال دو مدارگرد به قمر اروپا در سیاره مشتری شکل خواهد گرفت از این رو با اهمیت عنوان شده است که اختر شناسان احتمال وجود اقیانوسهای بزرگ را در زیر صفحات یخی موجود بر سطح این قمر بسیار بالا می دانند. به گفته مقامات ناسا تصاویر ارسال شده توسط این دو مدار گرد باید از وضوح تصویری 6 برابر بهترین تصویر تلسکوپ فضایی گالیله برخوردار باشد.

همچنین نقشه برداری از سطح این قمر می تواند اطلاعات با ارزشی را از مکان مناسب به منظور فرود کاوشگرهای آتی در اختیار متخصصان قرار دهد. اخترشناسان بر این باورند اقیانوسهای احتمالی قمر اروپا بر روی بستری از سنگ قرار گرفته اند که همین امر می تواند احتمال وجود مواد غذایی و در ادامه آن حیات را افزایش دهد.

بر اساس گزارش نیوساینتیست، در عین حال دو مدارگرد مشتری می توانند اندازه گیری مناسبی را از سپر مغناطیسی این سیاره ارائه دهند. این میدان مغناطیسی که مشتری را در حصار خود قرار داده است با شتاب دادن به ذرات باردار در اطراف این سیاره تشعشعات و شفق های مخصوصی را به وجود می آورند که به صورت رایج در قطب شمال زمین نیز قابل مشاهده اند.

تصویر روز نجوم؛ ابرهای محدب در دامنه کوه رینیر
پدیده ابرهای محدب در آسمان زمانی شکل می گیرد که جهت وزش باد در دامنه کوهها عمودی شده و ذرات بخار آب را به صورت لایه لایه به توده های ابرهایی عجیب تبدیل می کند. به گزارش خبرگزاری مهر، اشکال عجیب و نامانوسی که در تصویر نجوم روز 3 فوریه 2009 قابل مشاهده است ابرهای محدب نام دارند که در اثر جریان هوای رو به بالا در دامنه کوه ها به وجود می آیند.
قطرات آب متراکم از میان بخار آب تا درجه حرارتی پایین تر از نقطه شبنم سرد می شود و ابرهایی را در گروه هایی نامعین از قطرات آب به وجود می آورند.
امواج هوا که معمولا به صورت افقی در جریان هستند در این شرایط جریان عمودی یافته و با درجات مختلف ابرها را به شکل لایه لایه به وجود می آورند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
شکل گیری این توده های ابری در کنار کوه رینیر در شهر سیاتل گاه مناظر شگفت انگیزی را به وجود خواهد آورد و تصویر فوق نیز تصویری از همین منطقه است که در ماه دسامبر به ثبت رسیده است.


---------- Post added at 04:14 PM ---------- Previous post was at 04:13 PM ----------

راز سر به مهر منشا ستاره های دنباله دار
ستاره های دنباله دار که در نظر اختر شناسان و مردم عادی یکی از زیبا ترین پدیده های کیهانی به شمار می روند اجرام سرگردان و ناشناسی هستند که تا کنون منشا اصلی آنها کشف نشده است. به گزارش خبرگزاری مهر، ستاره های دنباله دار اشکال کیهانی هستند که قسمت اندکی از اجرام آسمانی را تشکیل داده و در دسته پدیده های نادر به شمار می روند. برای مثال ستاره دنباله دار زیبای هالی که برای آخرین در سال 1986 در داخل منظومه خورشیدی مشاهده شد به نظر هر هفت سال یکبار خود را نمایان می سازد.
در سال 1066 و قبل از آغاز نبرد هستینگز مشاهده یک ستاره دنباله دار نشانه ای از ناکامی و بد یمنی بود و در سال 1456 پاپ کالیکستوس سوم این پدیده کیهانی را طرد کرد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
علم مدرن هم اکنون تفاسیر دقیق تری را از این پدیده ارائه کرده است. ستاره های دنباله داری مانند ستاره هالی توده ای از غبار و ذرات یخ هستند که در مسیر مرتفع و بیضوی به دور خورشید در چرخشند و دنباله درخشان آنها ناشی از جریانهای ذرات بارداری است که از سمت خورشید نشات می گیرند.
همچنین این ستاره ها به عنوان ذراتی از کمربند کیهانی کویپر شناخته می شوند که به واسطه سیاره های نپتون و اورانوس از مدار اصلی خود جدا شده اند. با این حال به دلیل اینکه ستاره های دنباله دار به ندرت در آسمان قابل مشاهده هستند باید از مداری طولانی برخوردار باشند تا بتوان کمربند کویپر را به عنوان منشا آنها عنوان کرد.
مطالعات و حدسیات اخترشناسان نشان می دهد که منظومه خورشیدی از تمامی جهات توسط هاله رقیقی از ذرات یخی محاصره شده است. ذراتی که به واسطه مجاورت با خورشید و گرانش سیاره های عظیم به این هاله پرتاب شده اند.
این سیبری کیهانی ابر اورت نامیده شده و در سال 1950 توسط اخترشناسی هلندی با همین نام شناسایی شد. با وجود اینکه این ابر در محدوده منظومه خورشیدی هیچگاه مشاهده نشده است اما تا کنون به عنوان مسیر حرکتی ستاره های دنباله دار شناسایی شده است.
این ابر بسیار کم فروغ بوده و در فاصله بسیار زیادی از زمین قرار گرفته است به همین دلیل مطالعه بر روی آن امری بسیار مشکل بوده و ردیابی آن به واسطه قدرتمندترین تلسکوپها بسیار پیچیده خواهد بود. به همین دلیل تا کنون تخمین قابل قبولی از اندازه و ابعاد این پدیده که می تواند در شبیه سازی مکان تولد خورشید و مواد تشکیل دهنده سیاره ها به اخترشناسان کمک کند، ارائه نشده است.
بر اساس گزارش نیوساینتیست، تمامی اطلاعاتی که امروزه از ستاره های دنباله دار در دسترس قرار گرفته است به واسطه ستاره های سرگردانی است که در منظومه خورشیدی در حال تردد هستند و راز ستاره های دنباله دار همچنان به قوت خود باقی است.


كائناتي درون سياهچاله ها


مطالعات جديد عنوان مي كنند زمانيكه ماده توسط سياهچاله بلعيده مي شود ، ممكن است به درون كيهاني ديگري كه داخل سياهچاله قرار دارد فرو بريزد يا درون گذرگاه كرم چاله مانندي كه به سياهچاله ديگري ارتباط دارد به دام بيافتد.

يكي از يزرگترين اسرار علم فيزيك اين است كه چه چيزي درون يك سياهچاله وجود دارد. فرضيه اي كه وجود سياهچاله ها را پيش بيني كرد – نسبيت عام- عنوان مي كند كه تمام مواد درون سياهچاله با فشرده شدن تبديل به يك نقطه مركزي با چگالي بينهايت مي گردند كه "تكينگي" ناميده مي شود. كريستين بوهمر از دانشگاه لندن مي گويد" اما بعد از آن همه چيز از نظر رياضي تجزيه و خرد مي شود. ما مي خواهيم كه اين "تكينگي" از پديده سياهچاله حذف شود".


پژوهشگران زيادي بر اين عقيده هستند كه يك فرضيه جديد و جهانشمول كه گرانش و تاثيرات كوانتمي را به هم پيوند دهد قادرخواهد بود اين موضوع را حل كند. فرضيه تار از شناخته شده ترين اين جايگزين ها مي باشد.



اما بوهمر و همكاران وي از فرضيه ديگري بنام " گرانش كوانتوم حلقوي" استفاده مي كنند كه رقيب فرضيه تار مي باشد. بر اساس اين فرضيه فضا-زمان بعنوان شبكه اي از حلقه هاي انتزاعي تعريف مي شود كه بخش هاي كوچكي از فضا را به هم متصل مي كنند.



قبلا از فرضيه گرانش كوانتوم حلقوي در مقابل ايده تكينگي استفاده شده بود. اين فرضيه پيشنهاد مي كند كه بجاي يك مهبانگ ، كيهاني اوليه دچار رمبش شده و سپس طي يك "جهش بزرگ" به سمت بيرون منفجر شد.

---------- Post added at 04:15 PM ---------- Previous post was at 04:14 PM ----------

تمامی منابع سایت مهر

---------- Post added at 04:15 PM ---------- Previous post was at 04:15 PM ----------

تمامی منابع سایت مهر

[Mehran-King]

ركورد دانشمندان در كشف پنجمين سياره، گرد ستاره اي نزديك

دانشمندان كشف سياره ي پنجمي را اعلام كردند كه گرد ستاره ي 55خرچنگ در چرخش است.
پاسادنا، كاليفرنيا ــ دانشمندان كشف سيارهي پنجمي را اعلام كردند كه گرد ستارهي 55 خرچنگ در چرخش است، ستارهاي وراي منظومهي شمسي ما. اين ستاره اكنون دارندهي ركورد شمار سيارات فراخورشيدي تأييد شدهاي است كه در يك منظومهي سيارهاي در چرخشند.

55خرچنگ كه در فاصلهي 41 سال نوري در صورت فلكي خرچنگ (سرطان) قرار دارد، جرم و سني كمابيش يكسان با خورشيد ما دارد. اين ستاره با دوربين دوچشمي، به آساني ديده ميشود. پژوهشگران، اين پنجمين سياره را با استفاده از تكنيك داپلر (Doppler) كشف كردند؛ تكنيكي كه در آن كشش گرانشي سياره، از روي لنگياي كه در حركت سيارهي مادر خود ايجاد ميكند، آشكار ميشود. ناسا (NASA) و بنياد علوم ملي (National Science Foundation)، پايهگذار اين پژوهشند.


اين تصوير مفهومي، سياراتي را نشان ميدهد
كه گرد ستارهي 55 خرچنگ در چرخشند،
ستارهاي بسيار شبيه خورشيد.
NASA/JPL-Caltech

رييس هيأت مديرهي مأموريت علمي در مركز ناسا در واشنگتن، آلن سترن (Alan Stern) گفت: "مشاهدهي رشد توانايي ما در آشكارسازي سيارات فراخورشيدي، حيرتانگيز است. ما در حال يافتن منظومههايي خورشيدي هستيم كه از نظر شمار سيارات و تنوع گونههاي سيارهاي با منظومهي شمسي خودمان قابل مقايسه است."

سيارهي تازه كشف شده، جرمي 45 برابر جرم زمين دارد و ممكن است در تركيبات و شكل ظاهري، مشابه زحل باشد. اين سياره در ترتيب قرار گرفتن سيارات گرد 55 خرچنگ، چهارمين سياره است و هر 260 روز يك مدار كامل را گرد اين ستاره طي ميكند. موقعيت اين سياره، آن را در "منطقهي قابل سكونت" قرار ميدهد؛ نواري گرد هر ستاره كه در آن، دما اين امكان را فراهم ميكند كه آب به صورت مايع روي سطح جامد جمع شود. فاصلهي سياره از ستارهاش تقريباً 7/116 ميليون كيلومتر (5/72 ميليون مايل) است يعني كمي كمتر از فاصلهي زمين تا خورشيد اما اين سياره گرد ستارهاي ميچرخد كه كمي كمنورتر از خورشيد است.

دبرا فيشر (Debra Fischer)، اخترشناس در دانشگاه ايالتي سانفرانسيسكو (San Francisco State University) و نويسندهي اصلي مقالهاي كه در شمارهي آيندهي نشريهي اخترفيزيك (Astrophysical Journal) به چاپ خواهد رسيد، ميگويد: "غولهاي گازي منظومهي شمسي ما، همگي قمرهاي بزرگي دارند. اگر در مدار اين سيارهي پرجرم تازه، قمري باشد، ممكن است داراي آبگيرهايي از آب مايع بر روي سطحي سنگي باشد."

فيشر و دانشگاه كاليفرنيا، بركلي، جئوف مارسي (Geoff Marcy) اخترشناس به علاوهي تيمي از همكاران، اين سياره را پس از مشاهدهي دقيق 2000 ستارهي نزديك، به وسيلهي تلسكوپ شين (Shane) در رصدخانهي ليك (Lick) روي كوه هميلتون واقع در شرق سنجوز كاليفرنيا و رصدخانهي كك (W.M. Keck) در موناكي هاوايي، يافتند. براي باز كردن سيگنال هريك از سيارات، بيش از 320 اندازهگيري سرعت لازم بود.

فيشر گفت: " اين اولين سيستم سيارهاي پنجگانه است. اين سيستم يك سيارهي غول گازي اصلي دارد كه مدارش مشابه مشتري ماست. مدار بيشتر اين سيارات همچون مدار سيارات گرد خورشيد خودمان، كم و بيش دايرهاي است."

مارسي، كه در اين مقاله مشاركت داشت، گفت: "كشف اين پنج سياره براي ما با 18 سال رصد مداوم در رصدخانهي ليك اتفاق افتاد؛ رصدهايي كه شروعش پيش از آن بود هيچ سيارهي فراخورشيدياي در هيچكجاي كيهان شناخته شده باشد. اما يافتن پنج سيارهي فراخورشيدي كه گرد يك ستاره ميچرخند، تنها يك گام كوچك است. مقصد بعدي سيارات زمينگون است."

سيارات 55خرچنگ تا حدي با سيارات خورشيد متفاوتند. عقيده بر اين است كه داخليترين آنها اندازهاي برابر نپتون دارد و در فاصلهي تقريباً 6/5 ميليون كيلومتر (5/3 ميليون مايل) از ستاره، در كمتر از سه روز به گِردش مي*چرخد. سيارهي دوم كمي از مشتري كوچكتر است و هر 7/14 روز يك دور در مدارش در فاصلهي 18 ميليون كيلومتر (2/11 ميليون مايل) از ستاره، ميچرخد. سيارهي سوم كه در جرم مشابه زحل است، هر دور مدارش را در 44 روز طي ميكند و از ستاره تقريباً 9/35 ميليون كيلومتر (3/22 ميليون مايل) فاصله دارد. سيارهي تازه كشف شده، چهارمين سياره است. پنجمين و دورترين سيارهي شناخته شده، جرمي چهار برابر جرم مشتري دارد و هر مدار را 14 ساله در فاصلهي تقريبي 6/867 ميليون كيلومتري (1/539 ميليون مايلي) ستاره ميپيمايد. اين هنوز تنها غول گازي مشتريگوني است كه در فاصلهاي برابر فاصلهي مشتري تا خورشيد از ستارهاش قرار دارد.


اين تصوير مفهومي دو منظومهي ستارهاي را
نشان ميدهد: 55خرچنگ (بالا) و منظومهي
شمسي (پايين).
NASA/JPL-Caltech

ميشل بريلي (Michael Briley)، اخترشناسي از بنياد علوم ملي، ميگويد: "اين كار قدمي پرهيجان را در جستجو براي دنياهايي همانند دنياي خودمان ثبت كرد. رفتن از اولين آشكارسازيهاي سيارات به گرد ستارگانِ خورشيدگون تا يافتن يك منظومهي شمسي تمام عيار با يك سياره در منطقهي قابل سكونت در تنها 12 سال، كمالي حيرتانگيز و شاهدي است بر سالها كار سخت كه اين پژوهشگران گذراندند."

[Mehran-King]

بارش شهابي اسدي

بررسی فعالیت بارش شهابی اسدی امسال طی روز های آینده.



كساني كه بارش شهابي اسدي را در سالهاي 81-1377 رصد كرده اند، موفق به مشاهده يكي از مهيج ترين پديده هاي نجومي دهه هاي اخير شده اند. از اين بين بارش اسدي 1378 ويژگي خاصي داشت. رصدگران ايراني چند ماه پس از مشاهده آخرين كسوف قرن،چشم انتظار رگبار شهابي اسدي بودند. پيش بيني ها نشان مي داد كه اوج بارش شهابي در ساعت 5:30 با شدت چند هزار شهاب در ساعت رخ خواهد داد. ايران و كشورهاي آسياي غربي بهترين شرايط را براي رصد داشتند چرا كه در زمان اوج و در تاريكي سحرگاه، كانون بارش در ارتفاع قابل توجهي قرار داشت.
انتظار به پايان رسيد و همانطور كه پيش بيني شده بود رصدگران ايراني شاهد يكي از با شكوه ترين بارش هاي شهابي بودند. آسمان شهاب باران مي شد. در يك لحظه دهها شهاب اسدي در آسمان ظاهر مي شدند. تعدا شهابها به حدي بود كه فرصت چشم برهم زدن را هم نمي دادند.

بارش هاي شهابي
وقتي ذرات گرد وغباري كه در فضاي بين سيارات قرار دارند وارد جو زمين مي شوند در اثر سرعت بالا و اصطكاك شديد به وجود آمده مي سوزند و به صورت شهاب ديده مي شوند. در آسماني صاف و تاريك ممكن است در هر ساعت چند شهاب مشاهده كنيد كه در نقاط مختلف آسمان ظاهر و به سرعت محو مي شوند. اما در شبهاي خاصي از سال تعداد شهابها به يكباره زياد مي شود كه به اين پديده«بارش شهابي» گفته مي شود. بارش هاي شهابي در اثر ورود توده اي از ذرات به جو زمين به وجود مي آيند. اين ذرات با سرعت هاي زياد(چند ده كيلومتر در ثانيه) و تقريبا" به طور موازي وارد جو مي شوند. در نتيجه از ديد ناظر زميني به نظر مي آيد كه همه شهابها از يك نقطه آسمان خارج مي شوند كه به اين نقطه كانون بارش گفته مي شود.
كانون بارش در هر صورت فلكي باشد، بارش شهابي به نام آن خوانده مي شود. منشاء بسياري از بارش هاي شهابي، دنباله دارها هستند. اين صخره هاي يخي با حركت خود ذرات ريزي به جا مي گذارند. با نزديك شدن دنباله دار به خورشيد تعداد ذرات به جا مانده افزايش مي يابد. بنابراين مدار دنباله دار مملو از ذراتي مي شود كه با همان سرعت دنباله دار و تقريبا" در همان مدار به دور خورشيد گردش مي كنند. به دليل حركت متناوب زمين به دور خورشيد ، سياره ما در زمان مشخصي از سال به نزديكي مدار دنباله دار مي رسد و با برخورد به اين ذرات بارش شهابي رخ مي دهد.

تاريخچه

ظهور چشمگير بارش اسدی 1799 را بسياری از دريانوردان و ساکنان قاره آمريکا رصد کردند. در سال1833نيز بارش اسدی شگفتی آفريد. در مدت چند ساعت تعداد شهاب ها به هزاران عدد در ساعت رسيد . بطوريکه بسياری تصور کردند،جهان به پايان رسيده است. در اين سال رصدگران با مشاهده شهاب ها، کانون بارش را تشخيص دادند.
در سال ۱۸۳۷ ، «هاينريش اولبرس» با بررسی بارش اسدی در دهه های گذشته ، دوره فعاليت آن را ۳۳ يا 34 سال تعيين کرد. در آن زمان مشخص شد كه منشاء بارش شهابي اسدي دنباله دار تمپل-تاتل است كه به تازگي كشف شده بود. در دهه هاي بعدي بارش شهابي اسدي فعاليت چشمگيري نداشت اما در سال۱۹۶۶ شهابهاي اسدي غوغايی آفريدند. در مدت کوتاهی آسمان پر از شهاب شد. بطوريکه برخی از رصدگران در آمريکای شمالی از ظهور30 شهاب در يک ثانيه خبر دادند !
دنباله دار تمپل-تاتل در آخرين گذر خود در نهم اسفند1377 به حضيض مدارش رسيد. در اين سال اوج بارش 20 ساعت زودتر از زمان پيش بينی شده اتفاق افتاد .آنهايی که موفق به رصد آن شدند آذر گوی های بی نظيری را ديدند.در سال 1378 بارش اسدی در5:30 صبح ۲۷ آبان با ZHR حدود۳۷۰۰ به اوج خود رسيد. در اين زمان کانون در ارتفاع زيادی قرار داشت و بسياری از ساکنين خاور ميانه توانستند شاهد اين آتش بازی آسمانی باشند.در سال 1379تعداد شهابها افت کرد بطوريکه در زمان اوج مقدار ZHR از۵۰۰ بالاتر نرفت. در سالهای ۸۰ و۸۱ بارش اسدی دارای دو اوج مشخص بود و مقدار ZHR آن به حدود ۳۰۰۰ رسيد. همانطور كه پيش بينی شده بود دوره رگبارهای آن به پايان رسيده است. در سالهاي 85-1382 بارش شهابي اسدي فعاليت نسبتا" معمولي(60- 15 (ZHR= داشته است.

پيش بيني ها
پيش بيني بارش هاي شهابي كار پيچيده اي است. دنباله دار ها اجرام سبك و تاثير پذيري هستند. بنابراين به راحتي تحت تاثير ديگر سيارات قرار مي گيرند. اين عامل در مورد دنباله دار هاي كوتاه دوره (مانند دنباله دار تمپل-تاتل) مهمتر است. اثرات گرانشي باعث مي شود كه مدار دنباله دار در هر بازگشت دقيقا" يكسان نباشد بنابراين در بازگشت هاي مختلف دنباله دار ذرات پخش شده از آن در فواصل مختلفي از مدار زمين قرار مي گيرند. اختلالات سيارت (به ويژه سياره مشتري) باعث مي شود كه توده ذرات به جامانده از دنباله دار جابه جا شود. جرم ، سرعت ذرات پرتاب شده از دنباله دار نيز متفاوت است. براي پيش بيني اثرات گرانشي وارد شده مي بايست مجموعه اي از اثرات گرانشي متقابل(خورشيد، زمين ، مشتري و توده ذرات) را در نظر گرفت. اصطلاحا" بايد يك سيستم چند ذره اي را مورد بررسي قرار داد. كار پيچيده اي كه احتياج به كامپيوترهاي پرسرعت دارد. علاوه بر اثر گرانشي ، فشار تابشي خورشيد نيز باعث پهن شدگي و تغيير توزيع ذرات مي شود.در نتيجه توزيع جرم در توده ذرات دچار تغيير مي شود و براي پيش بيني شدت بارش، نيازمند تعيين توزيع ذرات هستيم.




اوج اوليه (ذرات زمينه بارش اسدي) در ساعت 6:20 صبح روز 28 آبان اتفاق مي افتدكه ZHR شهابهاي بارش اسدي 15 شهاب در ساعت خواهد بود. بهترين مكان براي مشاهده اين شهابهاي آفريقا، اروپا و آسياي غربي است. اما پيش بيني ها نشان مي داد كه در سال 1386 علاوه بر اوج اوليه ، افزايش نسبي در تعداد شهابها رخ خواهد داد.

Mikhail Maslov (از كشور روسيه) با كمك محاسبات مداري ذرات دنباله دار ، نشان داد كه امسال زمين از بين ذراتي عبور مي كند كه از عبور سال 1932 دنباله دار تمپل-تاتل به جا مانده اند. محاسبات او نشان مي دهد كه اين اوج به وقت رسمي ايران در ساعت 2:35 بامداد 29 آبان اتفاق مي افتد. و ZHR حاصل از اين برخورد به 60 مي رسد.

پيش بيني زمان و شدت اوج هاي بارش اسدي 1386



Jeremie Vaubaillon (محقق فرانسوي از موسسه فن آوري كاليفرنيا) كه اين اوج 2 دقيقه زودتر ( ساعت 2:33 بانداد 29 آبان ) اتفاق بيافتد. وي در اين زمان فاصله زمين را از مركز توده سال 1932 ، 0.00098 واحد نجومي محاسبه كرده است.

Esko Lyytinen (از كشور فنلاند) پيش بيني كرده است كه اين اوج بارش اسدي كمي زودتر يعني در ساعت 2:06 بامداد با ZHR حدود 30 شهاب در ساعت رخ دهد.

نكته اي كه تمام كارشناسان بر آن اتفاق نظر دارند اين است كه اوج بارش اسدي امسال با عبور زمين از ميان توده 1932 در صبح 29 آبان رخ خواهد داد. اما پيش بيني مي شود كه ذرات اين توده كم جرم باشند بنابراين شهابهاي اسدي امسال نسبتا" كم نور خواهند بود.




رصد بارش هاي شهابي
نخستين پرسش منجمان آماتور برای آغاز رصد بارش های شهابی اين است که چه چيز هايی را بايد رصد کنيم؟ چگونه رصد کنيم و رصد هايمان را ثبت کنيم ؟ پاسخ اين پرسش وابسته به هدف از رصد بارش شهابی است. گاهی رصدگر با وجود آنکه دلباخته ی زيبايی های آسمان شب است اما فقط به منظور تماشای اين پديده چشم به آسمان دوخته است . او از ديدن هر تير شهاب لذتی بی اندازه می برد . اما رصدگر ديگری قصد دارد در کنار اين شوق زيبا ، کار علمی انجام دهد . در اين حالت بايد در ثبت مواردی از بارش شهابی کوشش کند تا گزارش او کاربرد علمی داشته باشد . هر شهابی که در آسمان ظاهر می شود ، دارای مشخصاتی است که لازم است ابتدا با آنها آشنا شويم :
قدر :
شهاب ها هم مانند ستاره ها درخشندگی متفاوتی دارند که با مقياس قدر بيان می شود.قدر شهاب بيانگر مقدار روشنايی آن در هنگام اوج درخشش است. قدر شهاب را به کمک مقايسه ی درخشندگی اش با ستاره ها می توان تعيين کرد که البته اين کار تقريبی است و با تمرين و تجربه می توان دقت آن را بالا برد
طول رد:
برخی از شهاب ها رد بلند و برخی ديگر ردی کوتاه دارند . طول ظاهری مسيری که يک شهاب طی می کند طول رد گفته می شود و بر حسب درجه بيان می شود. برای اندازه گيری اين کميت می توانيد از همان مقياس های رايج زاويه سنجی استفاده کنيد .
رنگ:
شهاب ها رنگ های مختلفی دارند . وقتی جسم سازنده ی شهاب ( شهابواره ) وارد جو می شود ، با برخورد به مولکول های گاز می سوزد و گرمای آن موجب يونيزه شدن گازهای اطراف می شود . رنگ شهاب نشان دهنده ی رنگ عنصری است که بيش از همه يونيزه شده است .


ZHR سرعت ذرات ورودی( Km/s) بعدکانون بارش ميل کانون بارش بيشينه فعاليت دوره فعاليت نامبارش
۵ ۳۰ ۱۹۵ ۴- ۴ فروردين 5 بهمن - ۲۶فروردين سنبله ای
15 ۴۹ ۲۷۱ ۳۳+ ۲ ارديبهشت ۲۷ فروردين - ۵ ارديبهشت شلياقی
۶۰ ۶۶ ۳۳۷ ۰۱- ١۶ ارديبهشت ۳۰ فروردين - ۷ خرداد اتا – دلوی
۵ ۳۰ ۲۴۷ ۲۲- ۳۰ ارديبهشت ۲۶ فروردين - ۲۴ تير قوسی
۵ ۳۵ ۳۴۰ ۳۰- ۶مرداد ۲۴ تير - ۱۹ مرداد حوت جنوبی
۲۰ ۴۰ ۳۳۹ ١۷- ۶مرداد ۲۱ تير - ۲۸ مرداد دلتا-دلوی جنوبی
۵ ۴۰ ۳۳۴ 2+ ۲١ مرداد ۲۴ تير - ۳ شهريور دلتا-دلوی شمالی
۱۰۰ 59 ۴۷ ۵۷+ ۲۲مرداد ۲۷تير - ۳ شهريور برساووشی
۶ ۲۵ ۲۸۶ ۵۹+ ۲۷مرداد ۰۴مرداد- ١۰ شهريور کاپا-دجاجه ای
١۰ ۶۶ ۸۵ ۴١+ ١۰ شهريور ۳ شهريور- ١۵ شهريور آلفا-ارابه رانی
متغير ۲۰ ۲۶۲ ۵۴+ ۱۷ مهر 14 تا 18مهر تنينی
۲۰ ۶۶ ۹۵ ۱۶+ ۳۰ مهر ۱۰ مهر - ۱۶ آبان جباری
۱۴ ۲۷ ۵۳ ۱۲+ ۱۴ آبان ۹مهر- ۴ آذر ثوری جنوبی
۷ ۲۹ ۵۸ ۲۱+ ۲۱ آبان ۹مهر- ۴ آذر ثوری شمالی
متغير ۷۲ ۱۵۳ ۲۲+ ۲۸ آبان ۲۳- ۳۰ آبان اسدی
۱۲۰ ۳۵ ۱۱۲ ۳۳+ ۲۳ آذر ۲۶-۱۶آذر جوزايی
١۰ ۳۳ ۲۱۷ ۷۶+ ۱ دی ۲۶ آذر-۵ دی دبی
۱۲۰ 34 ۲۲۹ ۴۹+ ۱۴ دی ۱۵-۱۱ دی ربعی

مهمترين بارشهای شهابی ساليانه

سرعت ساعتی سمت الرأسی :
مهمترين مشخصه هر بارش ، تعداد شهاب های آن است . بارش های شهابی هر سال در زمان مشخصی روی می دهند . در دوره ای چند روزه ، هنگامی که زمين از مدار دنباله دار مزبور می گذرد . تعداد شهاب ها به ميزان قابل توجهی افزايش و سپس کاهش می يابد . بيشترين تعداد شهاب های هر بارش را با کميتی به نام " سرعت ساعتی سمت الرأسی " ( ZHR ) بيان می کنند . ZHR تعداد شهاب های قابل مشاهده برای يک نفر در مدت يک ساعت و در شرايط مناسب است . يعنی در شرايطی که کانون بارش در سمت الرأس ( بالاترين نقطه در آسمان ) و آسمان کاملا" صاف و تاريک باشد. منظور از آسمان تاريک ، آسمانی با حد قدر ۶/۵ است.

كاري كه يك رصدگر بايد انجام بدهد تعيين شهاب بارشي و شمارش و تخمين مشخصات آن است. براي اينكه وقت و تمركز از دست نرود مي توانداز يك همكار براي يادداشت نكات بهره بگيرد.پس از پايان رصد مي توان آن را در اختيار مراكز نجومي معتبر قرار داد و به بررسي و تجزيه وتحليل داده ها پرداخت.




رصد بارش هاي اسدي

در سالهاي گذشته كه بارش اسدي به صورت رگبار شهابي (بيش از 1000 شهاب در ساعت) ظاهر شد ديگر فرصتی برای ثبت تمام مشخصات شهاب ها نبود. در چنين شرايطی رصدگران مهمترين مشخصه ها مثل تعداد شهاب های بارش در بازه های زمانی مختلف و وضعيت رصدی آسمان( مثل حد قدر و در صد ابری بودن آسمان ) را ثبت مي كنند. اما وقتي تعداد شهابها خيلي زياد نباشد ثبت مشخصات شهابها امكان پذير است.

بهترين مكان براي مشاهده اوج بارش شهابي اسدي امسال آسياي غربي و خاورميانه است. رصدگران اين مناطق اوج بارش را در ساعاتي خواهند ديد كه صورت فلكي اسد ارتفاع قابل توجه‌اي دارد.





امسال ماه مزاحم رصد نخواهد بود. ماه تقريباً در تربيع اول قرار دارد و در نيمه شب غروب مي كند. همانطور كه اشاره شد علاوه بر اوج پيش بيني شده ، بارش شهابي اسدي از چند روز قبل فعاليت معمولي خود را دارد و شهابهاي آن قابل مشاهده خواهند بود. به اين نكته توجه داشته باشيد هر چه رصدگاه انتخابي شما تاريكتر باشد امكان مشاهده شهابهاي بيشتري خواهيد داشت. رصد و ثبت دقيق شهابهاي اسدي مي تواند كمك قابل توجه‌اي در بررسي مدل ها و پيش بيني ها داشته باشد.




به اميد آسمان صاف

[Mehran-King]

هفته فضا درايران

امسال ، هفته جهانی فضا در ایران از 19 تا 25 آبان برگزار می شود.


ايسنا:

"مراسم هفته جهاني فضا كه در كشورهاي اسلامي‌ به بعد از ماه مبارك رمضان موكول شده، در روزهاي 19 تا 25 آبان ماه با شعار «50 سال در فضا» در سراسر كشور برگزار مي‌شود.

به گزارش خبرنگار «علمي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، هفته‌ جهاني فضا به منظور آگاهي عمومي ‌و ترويج فرهنگ استفاده صلح‌جويانه از فن‌آوري فضا براي توسعه و رفاه به ابتكار سازمان ملل متحد هر ساله از چهارم تا دهم اكتبر برابر با دوازدهم تا هجدهم مهر ماه در سراسر جهان برگزار مي‌شود.

از آنجا كه تا سال جاري اين هفته با ايام ماه مبارك رمضان تقارن داشته با هماهنگي‌هاي به عمل آمده بين سازمان ملل متحد و كشورهاي اسلامي ‌مقرر شده است، برگزاري هفته جهاني فضا به بعد از ماه مبارك رمضان و در روزهاي 19 تا 25 آبان ماه 86 موكول شود.

هفته جهاني فضا براي نخستين بار در سال 1999 توسط مجمع عمومي سازمان ملل تعيين شد.

روزهاي شروع و پاياني هفته فضا، سالگرد دو دستاورد بزرگ بشر در ورود به عرصه فضا هستند: چهارم اكتبر 1957روزي است كه اولين ماهواره مصنوعي ساخت بشر به فضا پرتاب شد و به اين ترتيب راه اكتشاف در فضا پيش روي بشر گشوده شد و دهم اكتبر1967 نيز تاريخ تصويب پيمان جهاني اصول حاكم بر فعاليت‌هاي كشورها در اكتشاف و استفاده صلح‌جويانه از فضا (شامل ماه و سيارات) است. "



بطور رسمي هفته جهاني فضا از4 تا 10 اكتبر برپا مي شود. اما در ايران و ديگر كشور هاي اسلامي به دليل تلاقي اين هفته با ماه مبارك رمضان،تاريخ ديگري در نظر گرفته مي شود. مراسم به همين مناسبت همايش دانش آموزي در اصفهان برگزار مي شود. همچنين برنامه هاي ترويجي و تبايغي ديگري نيز در اين هفته از طرف مركز نجوم اديب و با همت گروه فضانوردان جوان اين مركز اجرا خواهد شد.

[Mehran-King]

ركورد شكني فضاپيماي اوليس در مواجهه با دنباله دارها )



وقتي كه 17 سال پيش فضاپيماي اوليس به فضا پرتاب شد مهندسان ودانشمندان مرتبط با پروژه مي دانستند كه بايد منتظر نتايج غير منتظره آن باشند.اين فضاپيما به جايي سفر مي كرد كه تاكنون هيچ وسيله ساخت دست بشر به آنجا نرفته بود يعني قطب شمال وجنوب خورشيد.هدف اصلي اي ماموريت بررسي جو خورشيد واثرات آن روي زمين بود.

اولين يافته عجيب در سال 1996 رخ داد.در آن زمان دنباله دار هياكوتاكه نظر دانشمندان وحتي مردم را به خود جلب كرده بود.درحاليكه اين فضاپيما به رصد بادهاي خورشيدي مشغول بود ناگهان براي چند ساعتي دستگاههاي گيرنده آن نتايج عجيبي را نشان دادند.

ادوارد اسميت ازكارشناسان ناسا مي گويد با توجه به اينكه مابه رصد خورشيد مي پرداختيم اين حالت مارا تعجب زده كرد.به نظر مي رسيد كه ذرات خورشيدي تقريبا" ناپديد شده وگازهايي كه در حالت عادي در باد خورشيدي وجود ندارند پيداشده بودند.علاوه بر اين شكل ميدان مغناطيسي نيز در منطقه تغيير كرده بود.

در آن زمان اين فضاپيما 480 ميليون كيلومتر يعني حدود سه برابر فاصله زمين تاخورشيد از دنباله دار ودم قابل مشاهده آن فاصله داشت.دانشمندان به اين نتيجه رسيدند كه آن چيزي كه مشاهده كرده بودند ذرات جداشده از دنباله دار بودند ٬با اين حساب اين دنباله دار طولاني ترين دم ثبت شده تا آن زمان توسط بشر را بهمراه داشت.

برخورد با دم يك دنباله دار كه ميتوانست يك بار طي يك عمر رخ دهد دوباره در سال 2004 تكرار شد .در اين زمان فضاپيما ذرات موجود در دم يوني دنباله دار مك نات-هارتلي را احساس كرد. اين بار فضاپيما مستقيما" از ميان دم دنباله دار عبور نكرد بلكه بدليل فعاليت خورشيد به شكل انفجار و پرتاب ذرات از سطح خورشيد ذرات مربوط به دنباله دار به سمت آن روانه شدند وفضاپيما توانست اثرات دنباله دار را كشف كند.اخيرا" فضاپيماي استريو نيز حادثه اي مشابه را در برخورد با ذرات ناشي از دنباله دار انكه گزارش نموده است.

در سومين مواجهه فضاپيما با دنباله دار كه در فوريه 2007 رخ داد فضاپيما از ميان دم يوني دنباله دار مك نات عبور كرد ٬در اين زمان دنباله دار درفاصله 257 ميليون كيلومتري قرار داشت.فضاپيما توانسته بود حتي از اين فاصله زياد اثراتي از گاز ومولكولهاي جداشده از دنباله دار را ثبت كند.در طي اين حادثه سرعت بادخورشيدي كه در حالت عادي 700 كيلومتر درثانيه بود به 400 كيلومتر در ثانيه رسيده بود.

برهمكنش ميان بادخورشيدي وذرات موجود در دم دنباله دار به شكل تغييرات در ميدان مغناطيسي وسرعت ذرات يكي از زمينه هاي جالب و رو به پيشرفت علم ستاره شناسي بوده كه طي دهها سال نظر دانشمندان را به خود جلب كرده است.

منبع : پارس اسكاي

[Babak]

از آنجا كه تا سال جاري اين هفته با ايام ماه مبارك رمضان تقارن داشته با هماهنگي‌هاي به عمل آمده بين سازمان ملل متحد و كشورهاي اسلامي ‌مقرر شده است، برگزاري هفته جهاني فضا به بعد از ماه مبارك رمضان و در روزهاي 19 تا 25 آبان ماه 86 موكول شود.

عزیز. خبر میزارین به تاریخش هم دقت کنین لطفا. خبر ماله 3 سال قبله.

[sajadhoosein]

حفره سياه

نوشته: امين محمود نژاد
بررسي وقايع روي داده در اطراف يك سياه چاله از كارهاي جالب براي اغلب اختر شناسان حرفه اي در مراكز بزرگ تحقيقاتي در جهان بوده است. چرا كه اين اجرام ، با اجرام ديگري كه ما مي شناسيم بسيار متفاوت بوده و اين تفاوت موجب ايجاد حس كنجكاوي بسياري در ميان دانشمندان شده است.

ذراتي كه از اطراف اين اجرام به بيرون پرتاب مي شوند بسيار پر انرژي هستند. همچنين طيف الكترومغناطيس گسيلي آنها از محدوده ي امواج راديويي تا اشعه ي x و نيز كاملاً در بر مي گيرد. اين امواج انرژي زيادي دارند و تنها منبع ايجاد چنين تشعشات ، اجرام بسيار سنگين و چگال مي توانند باشند كه همچون يك شتابدهنده ، ذرات را به بيرون پرتاب مي كنند . بايد توجه داشت كه گسيل اين ذرات و انرپي در تمام سطح سياه چال صورت نمي گيرد؛ و مكان هاي خاصي براي گسيل اين ذرات و اين فوتون ها وجود دارد. علت اين امر هم چگال بودن بيش از اندازه ي اين اجرام است كه تغييرات شديدي در فضاي اطراف خود ايجاد مي كنند.

در توضيح اين مطلب بايد گفت كه فضاي اطراف يك سياه چاله با فضاي دور تر از آن و نيز با فضاي اطراف يك جرم كوچك مثل زمين بسيار متفاوت دارد اين تفاوت ويژگيهاي خاصي را نيز براي سياه چاله ايجاد مي كند. براي مثال بايد گفت چيزي كه امروزه فيزيكدانان از آن به عنوان افق رويداد سياه چاله نام مي برند همان تفاوت فضا زماني اطراف يك حفره ي سياه است. در توضيح افق رويداد سياه چاله هم بايد گفت فضايي در اطراف سياه چاله است كه فضا و زمان در دوسري آن بطور فاحشي متفاوت هست.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


حال با توجه به اين توضيحات مي توان ايجاد حفره هاي عميتاً فضايي در اطراف سياه چاله ها را توضيح داد. چون حفره فضايي در اثر كشيدگي بيش از اندازه ايجاد و مي شود و اين كشيدگي را نيروي گرانش سياه چاله فراهم مي آورد. حال در زير اين پديده را بطور كامل تر توضيح مي دهيم:

با پايان يافتن عمر يك ستاره هنگامي كه اين ستاره با يك انفجار ابر نو اختري بزرگ مواجه مي شود و مداد سنگين به طرف مركز رانده شده و شديداً متراكم مي شوند. نيروي گرانشي فوق العاده قوي ايجاد مي شود و مقداري از گازهاي رانده شده دوباره جذب مي شود . اين گازها در اثر نيروي گرانش شديد سياه چاله ي ايجاد شده شديداً بر گردش در مي آيد در كنار اين خود سياه چاله نيز به دوران در مي آيد. اين دوران بسيار سريع موجب مي شود نيروي مركز گراي كشنده به طرف قطب هاي سياه چاله متمركز شود .

چنان چه مقدار زيادي از گازهاي اطراف به طرف دو قطب به حركت در مي آيند و در آنجا با سرعت زيادي گردش مي كنند . در اين هنگام كه دوران سياه چاله اندكي ; شدت مي گيرد و بطور كامل رمبيده مي شود نيروي گرانشي شروع به كشيدن فضاي اطراف سياه چاله در مكاني كه اندكي از افق رويداد سياه چاله دورتر است مي كند. اين كشيدگي در قطب هاي سياه چاله بطور بسيار محسوسي انجام مي گيرد . به گونه اي كه در يك لحظه دو حفره ي بسيار عميق كه عمق آن ها هم اندازه و جرم سياه چاله بستگي دارد بطرف سياه چاله ايجاد مي شوند اين دو حفره كه در دو قطب سياه چاله ايجاد مي شوند ذرات را به درون سياه چاله فرو مي برند . ذرات كشيده شده در مكان هايي نزديك به سياه چاله به سرعت نور نزديك مي شوند. اين ذرات شتاب گرفته به چند حالت مختلف در مي آيند يا توسط سياه چاله بلعيده شده و جذب مي شود كه در كنار آن زماني كه به سرعت نور نزديك شدند انواع امواج الكترومغناطيسي را دز طول موج هاي مختلف گسيل مي كنند . بايد توجه داشت چون اين ذرات بطور خاص فقط از درون حفره عبور مي كنند؛ فوتون هاي گسيلي آنها هم در امتداد اين حفره حركت مي كند و بصورت متمركز از درون حفره يا به بيرون پرتاب مي شوند يا به درون حفره مي روند.

همچنين ذراتورودي به حفره ممكن است در اثر سرعت زياد به درون سياه چاله كشيده نشوند و از كنار سياه چاله به بيرون پرتاب شود . دراين حالت اگر اين ذرات به گازهاي اطراف برخورد نكنند مي توانند در مكاني در اطراف خط استواي سياه چاله به بيرون پرتاب شوند. اين ذرات در اين هنگام انرژي بسيار زيادي دارند و با سرعت هاي نزديك به نور در فضا منتشر مي شوند

تشعشعاتي كه از سياه چاله ها به بيرون گسيل مي شود هميشه با يك شدت و در يك فركانس مشخس نيستند زيرا كه اغلب انها در كنار جاذبه ي شديد نيروهاي فرعي بسياري را نيز ايجاد مي كنند و يا اينكه اين نيرو ها از خارج بر انها تحميل مي شود.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



به فرض مثال يك سياه چاله ي ثابت پر جرم كه غير از حركت دوراني شديد حركت ديگري ندارد را در مركز يك كهكشان بزرگ در نظر مي گيريم . اين سياه چاله بايستي طبق معمول مركز كهكشان را فعال سازد و انرژي فوق العاده زيادي را در تمام راديو تلسكوپ ها وگيرنده هاي اشعه ي ايكس و فروسرخ و حتي گاما ثبت كند. اين امر براي سياه چاله هاي كوچكتر نيز صادق است. اما چيزي كه بيشتر دانشمندان را متعجب مي سازد اين است كه برخي از اين اجرام بر خلاف معمول گاهي ساكت و گاهي هم بسيار كم صدا هستند. بدين معنا كه انرژي گسيلي انها با وجود شتاب گرانشي شديد در فركانسهاي بسيار پايين ثبت ميشود . همچنين امواجي كه از قطب هاي سياه چاله ها به بيرون گسيل مي شوند بايد انرژي زيادي داشته باشند اما در برخي موارد اين امواج در طول موجهاي بسيار بلند تر ايجاد مي شوند. شايد اين گونه تصور شود كه ماده ي سقوط كرده به داخل انها در سطح پاييني است اما شدت اين امواج به حدي بالا است كه از سقوط ذرات بسيار زيادي در سطح انها حكايت مي كند.

علت پايين بودن فركانس هاي توليدي را بايد در حركت هايي غير از حركت دوراني دانست. يعني سياه چاله ها يي وجود دارند كه به غير از حركت دوراني به صورت هايي مختلف به دور خود مي چرخند. اين چرخش هاي متقارن و غير متقارن از اثر نيروي جاذبه به خصوص در قطب هاي سياه چاله كه در اثر دوران حول محور خود ايجاد شده است به طور چشم گيري مي كاهد و در بسياري از موارد از تشكيل حفره هاي كشنده ي ماده در دو قطب خود جلو گيري ميكند. اين حركت ها احتمالا اغلب در سياه چاله هاي كوچك و ستاره هاي نوتروني بايد وجود داشته باشد . اين نوع حركت باعث مي شود امواج گسيلي در تلسكوپ هاي راديويي بصورت روشن و خاموش با تناوب بسيار منظمي ثبت شوند.

اما برخي سياه چاله هاي فوق سنگين نيز در مركز برخي كهكشان ها با وجود مقدار زياد ماده و گاز در اطراف انها چندان فعال به نظر نمي رسند. يكي از علل اساس دوران كند اين سياه چاله ها مي تواند باشد . چون دوران سريع باعث پرتاب برخي مواد به بيرون شده اطراف سياه چاله را داغ مي كند كه در ان شرايط امواج حرارتي و نيز اشعه ي ايكس به طور شديدي از اطراف سياه چاله ساطع مي شود. در نبود دوران سريع اجرام به ارامي به داخل سقوط كرده و فرار ذرات از داخل به كمترين مقدار مي رسد. اما با توجه به اينكه در اطراف اين سياه چاله ها برخي اجرام ديگر مثل ستارگان بزرگ و سياه چاله هاي كوچك و ستارگان نوتروني نيز حضور دارند. اين اجرام نيز مي مي توانند از گزينه هاي مناسب براي اين امر باشن د. براي مثال همين سياه چاله ي بزرگ را در نظر بگيريد . اگر در اطراف ان چند سياه چاله ي ريز و درشت ديگر را نيز قرار دهيم اوضاع كمي فرق خواهد كرد. تمام گازهايي كه به طرف مركز حركت ميكنند در راه حركت توسط اين سياه چاله ها بلعيده شده و عملا مقدار اندكي ماده وارد سياه چاله ي مادر مي شود در نتيجه اين سياه چاله نمي تواند انرژي قابل توجهي را از خود ازاد كند.

[Mehran-King]

وجود سياراتي با اقيانوسهايي از آب مايع به دور از هر ستارهاي، امكانپذير است. چه روي خواهد داد اگر چنين سيارهي رانده شدهاي، يك قمر بزرگ داشته باشد؟

نوشتاري كوتاه در مجلهي نيچر(Nature)، مايهي الهام جان دبس(John Debes) شد. نوشتهاي در سال 1999، به قلم ديويد ج استيونسون(David J. Stevenson) (مؤسسهي فناوري كاليفورنيا)، پيشنهاد ميكرد كه وجود سياراتي با اقيانوسهايي از آب مايع ـ و حتي حيات ـ در اعماق سرد و تاريك فضاي ميان ستارهاي، به دور از هر ستارهاي، امكانپذير است. اين مقاله بر پايهي اين آگاهي كه بخشي از سيارات، در حين تشكيلِ سيستمِ سيارهاي، در اثر گرانش، از سيستمشان به بيرون پرتاب ميشوند، اين فرضيه را مطرح ميكند كه برخي از اين سياراتِ به بيرون پرتاب شده، با گرماي دروني كافي، ميتوانند جَو خود را نگه دارند و براي نگه داشتن آب مايع در زير لايهاي ضخيم از پوستهي يخزده، به اندازهي كافي گرم باقي بمانند.


دانشمندان معتقدند وجود سيارات شناور تنها ـ گاه همراه با اقماري ـ در اعماق فضاي ميان ستارهاي امكانپذير است اما يافتن آنها در غياب هرگونه آفتاب، بسيار دشوار خواهد بود. (تصوير از ناسا NASA)


چه روي خواهد داد اگر چنين سيارهي رانده شدهاي، يك قمر بزرگ داشته باشد؟ دبس (در مؤسسهي كارنجي Carengie واشنگتن) براي يافتن پاسخ، 2700 شبيه*سازي رايانهاي را بر اساس سيارهاي با جرم زمين و همدمي با جرم ماه، انجام داد. دبس ميگويد:’’فرايند پرتاب به بيرون امكان دارد بسيار شديد باشد. براي ما مشخص نبود كه آيا هيچ سيستم مقيدي واقعاً از آن جان به در ميبرد.‘‘ اما در 123 مورد، يا بين 4 تا 5 درصد مواقع، سيستم ’’زمين ـ ماه‘‘، پرتاب شدن از منظومه*ي شمسياش را بدون آسيبي دوام آورد.

دبس ميگويد:’’هرگاه رويدادي در ستارهشناسي درصد كمي از مواقع رخ ميدهد، براي ما جالب توجه است چرا كه در مقياس بزرگِ چيزها، اين به آن معنا است كه آن رويداد بسيار رخ ميدهد و مردم بايد از آن آگاه شوند.‘‘

اين جفتها امكان بهتري براي پناه دادن به حيات دارند، زيرا افت انرژيِ كشندي بين قمر و سيارهي چرخان، باعث گرم شدن درون سياره ميشود. مدلهاي دبس پيشبيني ميكنند كه اين گرم شدن با آنچه 4 ميليارد سال پيش در مورد زمين روي داد همانند
است، هنگامي كه ماه جوان بسيار نزديكتر بود و زمين سريعتر ميچرخيد.

نوشتهاند كه گرمايِش، احتمالاً در نقاط داغِ آتشفشانخيزي يا ديگر فرآيندهاي زمينْگرمايي متمركز شده است. زيستشناسان، روي
زمين در حال يافتن نمونههاي بسياري از حياتي هستند كه روي اين گونه منابع انرژي بقا يافته است؛ مثلاً در پشتههاي
ميانْ اقيانوسي. آيا ممكن است چنين اكستريموفيلهايي1 (extremophile) رايجترين شكل حيات در كيهان باشد؟


اين تيم دريافت كه در بهترين حالت، يك سيستم زمينـماهِ به بيرون پرتاب شده، ميتواند گرماي خود را تا 250 ميليون سال نگهدارد:
زماني كه براي پديدار شدن حيات كفايت ميكند. اما آيا اين زمان براي سازگار شدنِ اين حيات با دماهاي نهايتاً در حال كاهش، كافي
است؟


و اگر چنين كرههاي زمينِ تاريكِ آزاد و شناوري واقعاً وجود دارند، دانشمندان كي ميتوانند يكي از آنها را آشكار كنند؟ اين موضوع،
آنقدر كه ممكن است به نظر آيد ناممكن نيست. دبس شانس نسل آيندهي نقشهبرداريهاي ميكرولنزينگ فضايي را در كشف اين
سيارات، 2 درصد تخمين ميزند.

[sajadhoosein]

نخستين ماموريت به عطارد

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تيم دانشمندان فضاپيماي مسنجر ناسا این روزها مشتاقانه در انتظار آن هستند که فضاپيما در تاریخ 26 اسفند وارد مدار عطارد شود. به زودي خواهيم توانست به پاسخ پرسش هايمان در مورد منشا، ساختار داخلي و پیشینه زمین شناختی اين سياره ي اسرارآميز دست یابیم.

سفر به عطارد با چالش‌هایی حل ناشدنی روبرو است که این چالش‌ها شامل تابش پرتوهای شدید خورشید، گرما و سرمای شدید و نیاز به مقدار زیادی سوخت برای رسیدن به داخلیترین سیارهٔ منظومه شمسی است. تشعشعات خورشیدی که در اطراف عطارد ۱۱ بار از زمین شدید‌تر است و دمایی که در سوی روشن سطح عطارد به ۴۲۵ درجهٔ سانتیگراد می‌رسد و در سوی تاریک تا ۱۸۵- درجهٔ سانتیگراد پایین می‌آید، نشان می‌دهند که ابزارهای پیچیده طراحی شده برای بررسی عطارد باید در برابر موارد زیادی باید محافظت شوند.


لوییس پروکتر، دانشمند ارشد پروزه، توضیح می‌دهد که صفحات خورشیدی از سرامیک مقاوم در برابر گرما ساخته شده‌اند و با هوشمندی طوری شکل داده شده‌اند که تقریبا تمام ابزار‌ها در دمای اتاق نگهداری می‌شوند. فضاپیما در مداری بیضی شکل با ارتفاع زیاد قرار می‌گیرد تا از حرارت خورشیدی که از سطح عطارد به فضا بازتاب مش شود، دور باشد.


با ۶ مرتبه استفاده از گرانش سیارات (زمین، زهره و عطارد) برای کمک به تنظیم مسیر فضاپیما و جلوگیری از استفادهٔ مقدارِ زیادی سوخت، فضاپیمای مسنجر بیش از ۶ سال در راه بوده است. در طول ۳ سال آخر سفر، فضاپیما از گرانش خود عطارد استفاده کرده تا خود را برای ورود به مدار دلخواه تنظیم کند. در این قسمت سفر، مسنجر تصاویری از عطارد تهیه کرده و بخشی از این سیاره را پیش روی چشمان ما قرار داد که تا به حال از آن تصویری تهیه نشده بود.


این موفقیت‌های زودهنگام، قابلیت‌های فضاپیما را نشان می‌دهد و امیدی برای موفقیت‌های بزرگ‌تر ایجاد کرده است. برای توضیح این تصاویر از عطارد، پروکتر می‌گوید: «چندبار در زندگیتان ممکن است بتوانید چیزی کاملا کشف نشده را ببینید؟ نخستین احساس من ناباوری و لذتی عمیق بود، عطارد کامل و زیبا تمام صفحه را پر کرده بود و جزئیات باورنکردنی را نمایش می‌داد.»
نویسنده: آهو آریانی

[Mehran-King]

کشف خرده سياره‌هاي جديد در منظومه شمسي




گروهي از سياره شناسان ايتاليايي موفق شدند شش خرده سياره جديد را در منطقه بين سيارات مريخ و مشتري كشف كنند.
به گزارش ايرنا ، سياره شناسان انجمن نجوم و هواشناسي "فريولانا" شش خرده سياره جديد را كشف كردند، اين شش جرم آسماني بين ‪۵۰۰‬ متر تا سه كيلومتر قطر دارند و در فاصله بين ‪۱۲۰‬تا ‪۲۲۰‬ميليون كيلومتراز زمين واقع شده‌اند.
اين كشف در ادامه بررسي يك شهاب سنگ كه از سال ‪۱۹۹۹‬تاكنون رصد نشده بود انجام شد، اين شهاب كه " رمنزاكو " نام دارد در سال ‪۱۹۹۷‬به دست سياره شناسان اين مركز كشف شد.
اين دانشمندان نتايج اين كشف را به مركز خرده سيارات در كمبريج آمريكا ارسال كردند و اين مركز وجود اين شش خرده سياره را تاييد كرد.
نور اين خرده سيارات بسيار ضعيف است به طوري كه درخشان‌ترين آن‌ها حدود ‪۱۵۰‬هزار برابر ضعيف تراز كم نورترين ستارگاني است كه با چشم غير مسلح قابل رويت هستند.
اين مركز تحقيقاتي اكنون در حال ادامه تحقيقات خود در خصوص مدار حركت اين خرده سيارات است.

---------- Post added at 01:12 PM ---------- Previous post was at 01:12 PM ----------

ابرنواختر پير از قلاب آزاد شد

زندگي آسان نيست، حتي براي كهكشان‌ها ! برخي از كهكشان‌ها حقوق كيهان‌وندي (!) را رعايت نمي‌كنند و به‌قدري به همسايگان خود نزديك مي‌شوند كه آسيب مي‌بينند و شكلي ديگر پيدا مي‌كنند. اما برخوردهاي كهكشاني اثرات ديگري هم دارد و آن، تولد نسل جديد ستارگان است كه برخي‌شان در اين ميان منفجر مي‌شوند. تلسكوپ بسيار بزرگ رصدخانه جنوبي اروپا توانسته است منظره بي‌نظيري از يك جفت كهكشان درهم تنيده به‌تصوير بكشد كه ابرنواختري پير در آنها منفجر شده است


ستارگاني كه منفجر مي‌شوند، ابرنواختر نام دارند و با درخشندگي بسيار زيادشان از فواصل بسيار كيهاني نيز ديده مي‌شوند. اين انفجارها در مطالعات كيهان‌شناسي اهميت فراواني دارند، زيرا مي‌توان فاصله آنها را با بررسي تغييرات درخشندگيشان تعيين كرد. دانشمندان نيز در برنامه زماني منظمي، تلسكوپ‌هاي بزرگ را از جمله VLT به سوي مناطقي از آسمان نشانه مي‌روند تا بتوانند ابرنواخترهاي احتمالي را به‌دام بياندازند

كهكشان

MCG-01-39-003

كه نامش بيشتر شبيه به شماره تلفن است، كهكشان بسيار عجيبي است. اين كهكشان قلابي در يك سر خود دارد كه احتمالا به دليل برهمكنش‌هاي گرانشي با كهكشان مارپيچي همسايه‌اش،

NGC5917

ايجاد شده است. بررسي‌هاي دقيق‌تر اين تصوير نشان مي‌دهد كه ان‌جي‌سي 5917 توده‌هاي عظيم گاز و غبار را از همسايه‌اش به سوي خود مي‌كشد. اين دو كهكشان در فاصله 87 ميليون سال نوري زمين در صورا فلكي ميزان قرار گرفته‌اند

ان‌جي‌سي 5917 حدود چهل هزار سال نوري درازا دارد و 750 بار كم‌نورتر از حد ديد چشم غيرمسلح است. اين كهكشان را ويليام هرشل در سال 1835 كشف كرد، اما جالب است كه به‌نظر مي‌رسد هرشل كه بزرگ‌ترين منجم زمان خود بود، نتوانسته است همسايه قلاب‌دار اين كهكشان را كه تنها 2.5 بار كم‌نورتر است، ببيند! جالب‌تر اين‌كه كهكشان مارپيچي- ميله‌اي زيبايي هم كمي آن‌طرف‌تر قرار گرفته و حسرت آن را مي‌خورد كه نام‌گذاري شود! پشت اين سه كهكشان هم مي‌توان رقص گرانشي جزيره‌هاي جهاني دوردست را تشخيص داد

اما علاقه اخترشناسان به اين مجموعه كهكشاني از زيبايي آن نيست. سال گذشته ستاره‌اي در نزديكي قلاب منفجر شد كه ابرنواختر 2005cf نام گرفت. به‌نظر مي‌رسيد كه اين ابرنواختر بر فراز پلي از مواد كه دو كهكشان همسايه را به‌هم مرتبط مي‌كند منفجر شده باشد. رصدهاي تلسكوپ 1.5 متري رصدخانه ويپل نشان داد عامل اين انفجار، يك ابرنواختر نوع اول است كه اجزاي خود را با سرعت 15هزار كيلومتر بر ثانيه (5درصد سرعت نور) به بيرون پرتاب كرده است

ابرنواختر نوع اول، نوعي ابرنواختر است كه در آن خطوط طيفي هيدروژن ديده نمي‌شود. اين بدان معني است كه انفجار مربوط به جسمي است كه ذخيره هيدروژنش به پايان رسيده است. در اواسط قرن بيستم، سوبرامانيان چاندراسكار، فيزيك‌دان هندي و برنده جايزه نوبل فيزيك، نشان داد ستاره‌اي كه جرمش كمتر از 1.4 برابر جرم خورشيد باشد، در پايان عمر خود به يك كوتوله سفيد تبديل مي‌شود، موجودي هم‌اندازه زمين و بسيار داغ كه فرآيند هم‌جوشي هسته‌اي در آن متوقف شده است. به افتخار چاندارسكار، مقدار حدي 1.4 برابر جرم خورشيد را حد چاندراسكار مي‌نامند. اگر جرم كوتوله سفيد به نحوي از حد چاندراسكار فراتر رود، فرآيند هم‌جوشي هسته‌اي كربن در سراسر كوتوله سفيد روي مي‌دهد و اين موجود كوچك در انفجاري عظيم با قدر مطلق 19- نابود خواهد شد

بلافاصله پس‌از كشف اين ابرنواختر، گروه همكاري اروپايي ابرنواختري

(ESC)

به سرپرستي ولفگانگ هيلبراندت از موسسه اخترفيزيك ماكس پلانك، رصدهاي دقيق اين ابرنواختر را با استفاده از بزرگ‌ترين تلسكوپ‌هاي سراسر جهان آغاز كردند. ESC، بزرگ‌ترين گروه تحقيقاتي ابرنواخترها در اروپا است كه از ده موسسه تحقيقات اخترفيزيكي در اروپا تشكيل شده است

پيش از اين نشانه‌هاي فراواني بدست آمده بود، دال بر اين‌كه برخوردها و فعاليت‌هاي كهكشاني فرآيندهاي تولد ستارگان را افزايش مي‌دهد. بنابراين فراواني ابرنواخترها هم در چنين كهكشان‌هايي نسبت به كهكشان‌هاي دورافتاده تنها بيشتر خواهد بود. اين انتظار براي ستارگان جوان و سنگين منطقي است، اما تحقيقات چند سال اخير نشان داده است اين برخوردها، فراواني انفجار ستارگان پير و ابرنواخترهاي نوع اول را نيز افزايش مي‌دهد. با اين حال كشف يك ابرنواختر نوع اول در دنباله‌هاي جزر و مدي متصل‌كننده دو كهكشان برخوردي به يكديگر فوق‌العاده نادر است. ازاين‌رو ابرنواختر 2005cf كه در كنار دنباله بين دو كهكشان قرار داشت، به موضوع هيجان‌انگيزي بين اخترشناسان تبديل شد

گروه

ESC

موفق شد اين ابرنواختر را در تمام دوره تحولش، از ده روز مانده به اوج درخشندگي تا بيش‌از يك سال پس از انفجار، رصد كند. هرچه ابرنواختر كم‌نور مي‌شد، تلسكوپ‌هاي بزرگتري براي ديدنش مورد استفاده قرار مي‌گرفت. يك سال پس از وقوع انفجار، ابرنواختر هفتصد بار كم‌نورتر از اوج درخشندگي‌اش شده بود و به همين دليل، تلسكوپ VLT براي عكس‌برداري از آن وارد عمل شد. آخرين مراحل كم‌نور شدن يك ابرنواختر براي بررسي ساختار داخلي مواد پرتاب‌شده اهميت بسيار زيادي دارد، زيرا مي‌توان چگونگي انفجار ابرنواخترها و عناصر توليد شده در آنها را درك كرد

تصوير نهايي تلسكوپ VLT با ميدان ديد8.3 در 5.6 دقيقه قوس، از تركيب تصاوير گرفته‌شده در نورهاي آبي، مريي، قرمز و فروسرخ تهيه شده است. اين تصوير، ساختار جزر و مدي زيبايي را به شكل يك قلاب نشان مي‌دهد كه مملو از ساختارهاي ريزتر مانند سحابي‌هاي مولد ستارگان است كه بر اثر فعل‌وانفعال‌هاي گرانشي بين دو كهكشان آغاز به كار كرده‌اند. متاسفانه اين تصوير به وضوح نشان مي‌دهد كه ابرنواختر از اين دنباله قلاب‌شكل خارج شده است. احتمالا اختلالات گرانشي شديد آن منطقه، كوتوله سفيد را از زادگاهش دور كرده و اين ستاره آخرين هزاران سال زندگي را در تنهايي و غربت سپري كرده است. گويا زندگي براي يك ستاره دشوارتر است

---------- Post added at 01:13 PM ---------- Previous post was at 01:12 PM ----------

کهکشانی با نقاب ستاره ای


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در يكى از تصاويرى كه اخيراً توسط تلسكوپ فضايى «اسپيتزر» گرفته شده يك جفت كهكشان رقصان ديده مى شوند كه ظاهراً براى يك ژست و خودنمايى كيهانى لباس به تن كرده اند.

آنچه كه اين تصوير فروسرخ آشكار مى كند چيزى شبيه به دو چشم آبى يخ زده است كه از ميان يك نقاب قرمز چرخان و باشكوه به بيرون خيره شده اند. اين «چشم ها» در واقع هسته هاى دو كهكشان در حال ادغام به نام NGC2207 و IC2163 هستند كه اخيراً به هم رسيده و شروع به چرخيدن به دور يكديگر كرده اند.اين «نقاب» از بازوهاى دوار و در هم پيچيده كهكشان ها بافته شده است. خوشه هاى غبارآلودى از ستاره هاى نوزاد نيز مانند رشته هايى از مرواريدهاى آرايشى اين بازوها را منجوق كارى كرده اند. اين اولين بارى است كه خوشه هايى از اين نوع كه اخترشناسان به آنها «مهره هايى منجوق شده» مى گويند در كهكشان هاىNGCت۲۲۰۷ و ICت۲۱۶۳ ديده مى شوند.دكتر «دبرا المگرين» از كالج «واسار» مى گويد: «اين پيچيده ترين منجوق كارى اى است كه ما در كهكشان ها مشاهده كرديم. اندازه و فاصله اين مهره ها از هم به طور منظم در امتداد بازوهاى هر دو كهكشان مشاهده مى شود.»
اخترشناسان مى گويند كه اين مهره ها زمانى كه اين جفت كهكشانى با هم ملاقات كرده اند به وجود آمده اند. دكتر «كارتيك شث» از مركز علمى تلسكوپ «اسپيتزر» در موسسه فناورى كاليفرنيا مى گويد: «اين كهكشان ها با لرزاندن يكديگر باعث حركت گاز و غبار در اطراف خود شده كه در نتيجه حفره هايى به وجود آمدند. اين حفره ها آنقدر چگال هستند كه دچار رمبش گرانشى مى شوند.» زمانى كه اين مواد متراكم و تبديل به ابرهاى مهره مانند متراكم مى شوند، ستاره هايى با اندازه هاى مختلف در ميان آنها به وجود مى آيند. دوربين فروسرخ «اسپيتزر» توانست اين ابرهاى غبارآلود را براى نخستين بار مشاهده كند زيرا در حيطه نور قرمز تابش مى كنند. ستاره هاى نوزاد و داغ كه در درون ابرها جاى گرفته اند غبار را گرم مى كنند كه در نتيجه باعث مى شوند اين غبار در طول موج هاى فروسرخ تابش كند. اين غبار در تصوير به رنگ قرمز مجازى است و ستاره ها به رنگ آبى نمايش داده مى شوند. داده هاى «اسپيتزر» همچنين يك مهره كه به طور غيرعادى درخشان است و سمت چپ نقاب را تزئين مى كند، آشكار مى سازد. اين گوى سماوى خيره كننده انباشته از موادى از جنس غبار است به گونه اى كه مسئول پنج درصد از كل نور فروسرخى است كه از هر دو كهكشان منشأ مى گيرد. گروه «المگرين» عقيده دارند كه ممكن است ستاره هاى مركزى در اين خوشه متراكم با هم ادغام شوند تا تبديل به يك سياهچاله شوند.تصاوير نور مرئى از اين كهكشان ها نشان مى دهند كه ستاره هايى درون اين مهره ها قرار دارند ولى خود مهره ها نامرئى هستند. در آن تصاوير، كهكشان ها بيشتر شبيه تعدادى چشم جغد هستند كه «پرهايى» از ستاره هاى پراكنده اطراف آنها قرار دارند.
كهكشان هاى NGCت۲۲۰۷ و ICت۲۱۶۳ در فاصله ۱۴۰ ميليون سال نورى و در صورت فلكى Canis Major قرار دارند. اين دو كهكشان طى ۵۰۰ ميليون سال نورى با هم ادغام مى شوند و يك كهكشان واحد را به وجود مى آورند كه در نتيجه اين روزهاى خودنمايى خود را به پايان مى رسانند.

بابت عکس ها معذرت میخوام ، سایت ارائه دهنده تصویر خیلتره :11:

---------- Post added at 01:14 PM ---------- Previous post was at 01:13 PM ----------

پنج‌قلوهای اینشتین

تلسکوپ فضایی هابل برای اولین بار، تصویر پنج‌گانه‌ای از یک اختروش دوردست را در یک عدسی گرانشی آشکار کرد.

تلسکوپ فضایی هابل در شانزدهمین سال حضور خود در فضا توانست برای نخستین بار، مجموعه پنج تصویر یک اختروش دوردست را که در اثر یک رویداد عدسی گرانشی ایجاد شده‌بود، ثبت کند. هابل هم‌چنین توانسته‌است در این تصویر، مجموعه‌ای از کهکشان‌های دوردست را نیز آشکار کند و حتی یک ابرنواختر قدیمی را به‌دام بیاندازد.

شاید مهم‌ترین پدیده‌ای که در تصویر اخیر هابل می‌توان دید، تصویری پنج‌تایی باشد که یک عدسی گرانشی دوردست از یک اختروش بسیار دور‌تر تشکیل داده‌است. تاکنون دانشمندان تنها توانسته بودند حداکثر چهار تصویر یکسان را در رویدادهای عدسی گرانشی ثبت کنند. عدسی گرانشی، یکی از زیباترین پیش‌بینی‌های نظریه نسبیت عام است. این نظریه که گرانش را به‌شکل خمیدگی فضا-زمان تعبیر می‌کند، نشان می‌دهد که چگونه در اطراف یک جسم سنگین و چگال، فضا-زمان انحنا پیدا می‌کند و پرتوهای مستقیم نور که در مسیر راست حرکت می‌کنند، در این منطقه منحرف شده و به‌شکلی تغییر مسیر می‌دهند که گویی از یک عدسی همگرا عبور کرده‌اند. نتیجه این می‌شود که نور اجرام دوردست تقویت می‌شود و تعدادی تصویر علاوه بر خود جسم هم دیده می‌شود.پیش‌از این دانشمندان توانسته‌بودند تنها تصویرهای دوگانه و چهارگانه‌ای را از اختروش‌ها ببینند، اما این نخستین‌باری است که پنج تصویر در اثر عملکرد گرانشی تمام یک خوشه کهکشانی به عنوان یک عدسی گرانشی واحد دیده شده‌است. تصاویری که یک عدسی گرانشی تشکیل می‌دهد، همیشه یک مقدار فرد است، اما معمولا یکی از این تصاویر بسیار ضعیف است و در نور شدید خود عدسی گرانشی محو می‌شود. تصاویر قبلی این خوشه کهکشانی تنها چهار تصویر از اختروش دوردست را نشان می‌داد، اما قدرت وضوح هابل و تصاویر بسیار شارپ آن در کنار همگرایی قوی این عدسی گرانشی توانست تصویر پنجم را در فاصله دورتری از مرکز خوشه کهکشانی قرار دهد و برای نخستین بار یک پنج‌قلوی اینشتین را به ما بنماید. تلسکوپ ده‌متری کک هم با طیف‌نگاری از این تصاویر نشان داد که هر پنج تصویر متعلق به یک کهکشان است و حدس دانشمندان در مورد اختروش بودن منبع این تصاویر کاملا درست است


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اختروش مورد نظر، هسته بسیار درخشان یک کهکشان جوان و بسیار دور است که انرژی بسیار زیادی آزاد می‌کند. منبع این انرژی، ابرسیاه‌چاله‌ای در مرکز کهکشان است که مقادیر عظیمی گاز و غبار را می‌بلعد و ازآن‌جاکه این مواد با سرعت بسیار زیادی در این سیاه‌چاله سقوط می‌کنند، به دمای بسیار بسیار بالایی می‌رسند و تابش‌های الکترومغناطیسی شدیدی از خود ساطع می‌کنند.هنگامی‌که نور این اختروش از میدان گرانشی این خوشه کهکشانی که بین ما و اختروش قرار گرفته عبور می‌کند، میدان گرانشی انحنادهنده فضازمان آن‌را به شکلی منحرف می‌کند که پنج تصویر مستقل از یکدیگر در اطراف اختروش اصلی تشکیل‌شوند. تصویر پنجم بسیار نزدیک به هسته کهکشانی است که در مرکز خوشه کهکشانی قرار گرفته‌است.

خوشه کهکشانی مورد بحث، SDSS J1004+4112 نام دارد و در برنامه اسلوآن برای نقشه‌برداری دیجیتالی از آسمان کشف شده است. این خوشه کهکشانی درصورت فلکی شیر کوچک واقع شده ( بعد: 10 ساعت و 4 دقیقه و 11.84 ثانیه؛ میل: 41 درجه و 12 دقیقه و 50.4 ثانیه) و در فاصله هفت میلیارد سال نوری از زمین، یکی از دورترین خوشه‌های کهکشانی شناخته‌شده است. انتقال‌به‌سرخ اندازه‌گیری شده برای این خوشه، Z = 0.68 است و نشان می‌دهد تصویری که ما از این کهکشان‌ها می‌بینیم، مربوط به دو میلیارد سال قبل از پیدایش انرژی تاریک و آغاز روند انبساط فعلی عالم است و جهان را در زمانی نشان می‌دهد که نصف سن کنونی خود را دارا بود.

کهکشان میزبان این اختروش در فاصله ده میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد (Z = 1.74) و در تصویر به‌شکل کمان‌های کم‌نور قرمز دیده می‌شود. تاکنون کهکشانی دیده نشده‌است که به اندازه این کهکشان نورش تقویت شده‌باشد.

در این تصویر هم‌چنین کمان‌های نوری بسیاری دیده می‌شود که تصاویر کهکشان‌های دورتری است که پشت این خوشه کهکشانی قرار گرفته‌اند. این کمان‌ها در واقع دو تصویر نامتقارن از یک کهکشان هستند و صدالبته که تصویر سوم به دلیل کم‌نور بودن در نور شدید خوشه کهکشانی محو شده‌است. دورترین کهکشانی که در این تصویر پیدا شده‌است، دوازده میلیارد سال نوری از ما فاصله دارد و با Z = 3.33 ، شرایط جهان را در کمتر از دو میلیارد سال پس از مهبانگ نشان می‌دهد.

هابل این تصویر را با استفاده از دوربین زاویه باز مجموعه دوربین‌های پیشرفته مطالعاتی، ACS ، تهیه کرده است (عرض تصویر 1.9 دقیقه قوس است) و برای تهیه آن، سه عکس‌برداری مختلف (آوریل 2004، ژانویه 2005 و دسامبر 2005) با مجموع شانزده ساعت نوردهی انجام داده‌است. دانشمندان با مقایسه این سه‌تصویر که در طول یک‌سال و نیم تهیه شده‌است، توانستند یک ابرنواختر را در یکی از کهکشان‌های این خوشه کهکشانی پیدا کنند. این ابرنواختر هفت میلیارد سال پیش منفجر شده‌است و از این جهت برای اخترشناسان مهم است که انفجارهای ابرنواختری تنها مولد عناصر سنگین در عالم هستند. آنها در تلاشند با یافتن چنین ابرنواخترهای دوردستی بفهمند چگونه عناصر سنگین در عالم پخش شدند.

---------- Post added at 01:15 PM ---------- Previous post was at 01:14 PM ----------

جو زمین و مریخ رفتار مشابهی دارند

پژوهشگران دانشگاه جان‌هاپکینز در تازه‌ترین مطالعات سیاره‌ای خود دریافته‌اند که علیرغم تفاوت‌های چگالی و ترکیب شیمیایی جو دو سیاره زمین و مریخ، عکس‌العمل جو این دو نسبت به تغییرات شدت تابش خورشیدی در دوره 25 روزه گردش وضعی‌ ستاره مادر بسیار شبیه به یکدیگر است

السید طلعت، دانشمند علوم فضایی و عضو هیات علمی آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جان‌هاپکینز (APL) این مطلب را در همایش «سیاره‌شناسی تطبیقی: جو سیارات و بررسی آب‌وهوای آنها» که از سوی جامعه زمین‌شناسی ایالات‌متحده (AGU) برگزار می‌شود، عنوان کرد. کارشناسان معتقدند این یافته می‌تواند به دانشمندان در درک هرچه بهتر ارتباط بین خورشید و پدیده‌های جوی سیارات کمک کند. طلعت که در بررسی‌های خود از مجموعه اطلاعات محدود یون‌کره مریخ و اطلاعات آزمایش فرابنفش شدید خورشیدی(SEE) در ماهواره TIMED استفاده کرده‌است؛ به نشانه‌هایی دست یافته‌ که نشان می‌دهد پاسخ‌های نورشیمیایی یون‌کره مریخ به تابش‌های خورشیدی همانند پاسخ‌های یون‌کره زمین است.

در طول گردش 25روزه خورشید به دور خود، جو فوقانی زمین و مریخ در معرض تابش‌های متغیر پرتوهای پرانرژی ایکس و فرابنفش شدید خورشیدی قرار می‌گیرد و آزمایش SEE داده‌های مربوط به این تابش را اندازه‌گیری می‌کند.

روش بدست‌آوردن اطلاعات یون‌کره مریخ هم به‌نوبه خود شیوه جالبی است. در سال 2003، دکتر دیوید هینسون، عضو هیات علمی دانشگاه استانفورد با بررسی ارتباطات رادیویی آزمایش‌های علمی رادیویی مدارگرد نقشه‌بردار سراسری مریخ (MGS) توانست نمای کلی یون‌کره مریخ را مشخص کند.طلعت با بررسی تغییرات داده‌های SEE، تصمیم گرفت تطابق آنها را با داده‌های یون‌کره مریخ بیازماید. برای این کار، او داده‌های SEE را به‌شکلی جابجا کرد که بر شبانه‌روز مریخ منطبق شود؛ زیرا شبانه‌روز مریخ از شبانه روز زمین 41 دقیقه و 20 ثانیه طولانی‌تر است و ازاین‌رو دوره گردش وضعی خورشید به شبانه‌روز مریخ اندکی کوتاه‌تر از این‌مقدار در زمین است. زمانی‌که دو نمودار بیشینه چگالی یونی مریخ و سطح فعالیت خورشیدی در یک دوره معمولی هم‌پوشانی پیدا کردند، تطابق مورد نظر حاصل شد

ماهواره TIMED


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


ماهواره TIMED که در سال 2001 به فضا پرتاب شد، نخستین ماموریت از برنامه ماهواره‌های زمینی_‌‌خورشیدی ناسا و یکی از ماهواره‌های رصدخانه بزرگ فیزیک‌خورشیدی ناسا به‌شمار می‌رود. این ماهواره تاکنون توانسته‌است در طول مراحل مختلف چرخه خورشیدی، اطلاعات ارزشمندی را درمورد مرز بین مزوسفر (لایه میانی جو زمین در ارتفاع 50 تا 85 کیلومتری)و گرماکره- یون‌کره پایینی جو زمین (لایه بالایی مزوسفر که از 85 تا 500 کیلومتری گستره شده و دما در آن به 1500 درجه سلسیوس می‌رسد) جمع‌آوری کند. دانشمندان توانسته‌اند به کمک این ماهواره و شبکه‌ای از ایستگاه‌های رصدی جهانی، اطلاعات بسیاری در مورد ساختار پایه، دما، فشار، باد و ترکیب شیمیایی گرماکره-یون‌کره پایینی جمع‌آوری کنند و مقدار انرژی ورودی و خروجی از این لایه را اندازه‌گیری کنند. ماهواره TIMED، نخستین ابزاری است که می‌تواند هم‌زمان تمام پارامترهای بحرانی را اندازه‌گیری کند و این به دانشمندان کمک می‌کند تا بهتر بتوانند فرآیندهایی را که تغییرات جو فوقانی زمین را کنترل می‌کنند، شناسایی کنند.

---------- Post added at 01:16 PM ---------- Previous post was at 01:15 PM ----------

وقتی جبار به یاری کاسینی می‌شتاب رجل‌الجبار یکی از درخشان‌ترین ستارگان کهکشان راه‌شیری است که تقریبا می‌توان آن را از هر جای زمین دید. در جدیدترین تصویر کاسینی موقعیت این ستاره با حلقه های زحل به دانشمندان کمک کرد تا به برسی ساختار جو این سیاره بپردازند.
رجل‌الجبار یکی از درخشان‌ترین ستارگان کهکشان راه‌شیری است که تقریبا می‌توان آن را از هر جای زمین دید. قدر مطلق این ستاره ابرغول آبی 8- است و با قدر ظاهری 0.2، در فهرست ده ستاره پرنور آسمان شب قرار دارد. منجمان آماتور معمولا این ستاره را با موقعیتش در پای چپ صورت فلکی جبار می‌شناسند. این ستاره، درخشان‌ترین ستاره کهکشانمان است که با چشم غیرمسلح دیده می‌شود


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

فضاپیمای کاسینی در یک ماموریت از پیش تعیین‌شده، از فاصله 663 هزار کیلومتری زحل این تصویر را با دوربین زاویه بسته خود تهیه کرده است. در این تصویر که با نور سبز گرفته شده، هر نقطه تصویر 4 کیلومتر را پوشش می‌دهد. دانشمندان از چنین تصویرهایی برای بررسی ساختار عمودی جو زحل و خواص اپتیکی آن استفاده می‌کنند. کم‌نور شدن نور ستاره در ارتفاع‌های مختلف از سطح سیاره می‌تواند اطلاعاتی در مورد چگالی جو در آن ارتفاع بدست دهد


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


کاسینی هم‌چنین در تصویری دیگر، تایتان را در حال طلوع از پشت حلقه‌های یخی زحل به‌تصویر کشیده است. در این تصویر شکاف تاریک انکه که 325 کیلومتر پهنا دارد نیز در لبه حلقه باریک F دیده می‌شود. این تصویر را کاسینی در فاصله 1.8 میلیون کیلومتری تایتان گرفته است و هر نقطه تصویر تایتان معادل عوارضی به عرض 11 کیلومتر است.

---------- Post added at 01:16 PM ---------- Previous post was at 01:16 PM ----------

اندازه‌گیری سن ارتفاعات ماه مدارگرد SMART-1 که از سوی آژانس فضایی اروپا رهسپار ماه شده است، تصاویر دقیقی را از عوارض سطحی ماه به زمین ارسال کرده است. این تصاویر، جزئیات فراوانی را در مناطق روشن و تیره ماه آشکار کرده است.
اگر از زمین به ماه نگاه کنیم، ارتفاعات ماه خود را به شکل مناطق روشن نشان می‌دهند و دریاهای ماه که چیزی جز مناطق پست‌تر نیستند، به رنگ تیره دیده می‌شوند.تصویر سمت چپ، بخشی از ارتفاع‌های ماه را نشان می‌دهد که اسمارت‌یک در ارتفاع 112 کیلومتری سطح ماه به‌وسیله ابزار آزمایش پیشرفته عکس‌برداری ماه (AMIE) تهیه کرده است. تصویر سمت راست، یکی از دریاهای ماه را از فاصله 1990 کیلومتری نشان می‌دهد. دریاها زمانی تشکیل شده‌اند که شهاب‌های بزرگ، سطح ماه را بمباران کردند و بسترهای وسیعی را برای تشکیل این مناطق آماده کردند. زمانی‌که آتشفشان‌های ماه هنوز فعال بودند، گدازه‌ها روی سطح ماه جاری شدند، این بسترها را پر کردند و به‌سرعت سخت شدند؛ بدین ترتیب مناطق نسبتا هموار امروزی پدیدار شدند. سیاره‌شناسان فهمیده‌اند که تشکیل دریاها در همین اواخر انجام شده‌است (البته در مقیاس‌های زمانی زمین‌شناسی!)، زیرا دریاها نسبت به ارتفاعات ماه سطح صاف‌تری دارند و تعداد چاله‌های برخوردی در آن‌ها بسیار کمتر است


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اسمارت‌یک نخستین ماموریت آژانس فضایی اروپا به مقصد ماه است و از دسامبر 2004 / آذر 1383 مشغول تصویربرداری از سطح ماه است. اما هدف اصلی این ماموریت نه بررسی سطح ماه، که آزمایش موتور پیشران یونی آن است که از آن به نسل جدید موتورهای پیشران الکتریکی یاد می‌شود. در این موتور، سلول‌های خورشیدی انرژی تابشی خورشید را با استفاده از پدیده فتوالکتریک به جریان الکتریکی تبدیل می‌کنند. این جریان، یک میدان الکتریکی را در موتور فضاپیما ایجاد می‌کند تا یون‌ها در این میدان شتاب‌گرفته و با سرعت از فضاپیما خارج شوند. طبق قانون سوم نیوتن، ذرات به هنگام خروج نیروی پیشران به فضاپیما وارد می‌کنند و فضاپیما در جهت حرکت خود شتاب می‌گیرد. مزیت این موتور نسبت به دیگر موتورهای پیشران در سبکی و قابلیت رسیدن به سرعت‌های بسیار بالا است، زیرا این موتور می‌تواند برای مدت زمان بسیار طولانی شتاب بگیرد.

---------- Post added at 01:16 PM ---------- Previous post was at 01:16 PM ----------

ماجرای ستاره نوترونی‌ و دنباله‌ای خودسرش ! آيا رصدخانه فضايی چاندرا می‌تواند اسرار تشکيل سحابی ابرنواختری IC 443 و ستاره نوترونی مرتبط با آن‌را فاش کند؟پ
رصدخانه فضايی پرتو ايکس چاندرا در يکی از رصدهای طولانی خود توانسته است جزئيات جديد و مهمی را در مورد يک ستاره نوترونی که دنباله‌ای از ذرات پرانرژی را به دنبال خود می‌کشد، آشکار کند. رصدهای پيشين، اين ستاره نوترونی را در مرز يک سحابی ابرنواختری نشان داده بود و اين موقعيت عجيب همراه با جهت‌گيری دنباله مواد، آن را به جسمی اسرارآميز بدل کرده بود.

برايان گائنزلر، از مرکز اخترفيزيک اسميث‌سونيان که اين ستاره نوترونی را با استفاده از تلسکوپ فضايی چاندرا بررسی کرده است، می‌گويد: رفتار اين ستاره نوترونی و دنباله‌اش به ما نشان می‌دهند که محيط گازی اطرافشان چه خصوصياتی دارد؛ کار ما درست مثل آن‌است ‌که حرکت يک بادبادک را در هوا بررسی کنيم. البته ما هنوز مطمئن نيستيم که اين ستاره نوترونی چطور از مکان فعلی خود سر درآورده است.

اين ستاره نوترونی CXOU J061705.3+222127 نام دارد و به اختصار J0617 خوانده می‌شود. رصدهای پيشين نشان داده است که اين ستاره در در نزديکی مرز خارجی حبابی از گازهای داغ و منبسط‌شونده قرار گرفته که بقايای ابرنواختری IC443 را تشکيل می‌دهند. دانشمندان عقيده دارند که J0617 نزديک به سی‌هزار سال پيش همزمان با انفجار ابرنواختری مولد سحابی متولد شده است و باسرعت هشتصدهزار کيلومتر در ساعت از محل انفجار دور می‌شود.

اما شگفت‌انگيزتر از سرعت ستاره نوترونی، دنباله ستاره است که جهت‌گيری‌اش تقريبا عمود بر مسيری است که انتظار می‌رود ستاره نوترونی از مرکز سحابی فرار کند. اين عدم انطباق مسيرها، دانشمندان را در مورد ارتباط اين ستاره نوترونی و ابرنواختر مولد سحابی مشکوک کرده بود.

گائنزلر و همکارانش با استفاده از رصدخانه فضايی چاندرا نشان داده‌اند که ستاره نوترونی J0617 دقيقا در همان انفجاری پديد آمده است که سحابی ابرنواختری تشکيل شده است. نخستین دلیل اين‌است‌که شکل دنباله ستاره نوترونی نشان می‌دهد اين ستاره با سرعت مورد انتظار حرکت می‌کند که اندکی بيش از سرعت صوت در گاز بسيار داغ سحابی ابرنواختری با دمای يک ميليون درجه کلوين است. برای مقايسه جالب است بدانيد اگر اين ستاره نوترونی دنباله‌دار در خارج از سحابی قرار داشت، سرعت حرکتش به زحمت به بيست هزار کيلومتر بر ساعت می‌رسيد. از سوی ديگر، دمای اندازه‌گيری‌شده برای اين ستاره با دمای ستاره‌ای نوترونی که همزمان با سحابی ابرنواختری IC443 متولد شده است، همخوانی دارد.

با اين حال اين پرسش هنوز باقی است که به چه دليلی دنباله اين ستاره نوترونی در اين جهت عجيب قرار گرفته است.

گروه تحقيقاتی مرکز اخترفيزيکی اسميث‌سونيان حدس می‌زنند ستاره سنگينی که سی‌هزار سال پيش در اين منطقه منفجر شده است، پيش از انفجار با سرعت بسيار زيادی حرکت می‌کرده است و در نتيجه، محل انفجار مرکز فعلی سحابی ابرنواختری نيست. آنها حدس می‌زنند بعدها ذرات پرسرعت گاز درون سحابی دنباله ستاره نوترونی را از هم‌خطی خارج کرده‌اند.

اگر ستاره نوترونی در جايی غير از مرکز سحابی متولد شده باشد و اين ذرات گاز سحابی باشند که دنباله را منحرف کرده‌اند، ستاره نوترونی بايد در مسيری نزديک به خط عمود و در جهت دورشدن از مرکز سحابی ابرنواختری حرکت کند.

اما اين همه ماجرا نيست. گروهی ديگر از پژوهشگران به سرپرستی مارگاريتا کارووشکا از مرکز اخترفيزيک اسميث‌سونيان توانسته‌اند جزئيات بيشتری از اين ستاره نوترونی را آشکار کنند. آنها توانسته‌اند دنباله باريکی از گازهای سردتر از محيط را بيابند که به نظر می‌رسد از ستاره نوترونی خارج شده‌اند و هم‌جهت با دنباله امتداد يافته‌اند. آنها هم‌چنين عارضه‌ای نقطه‌ای شکل را در سحابی پرتو ايکس اطراف ستاره نوترونی يافته‌اند که ماهيتش هنوز مشخص نيست.

کارشناسان حدس می‌زنند آزمودن اين فرضيه‌ها و بررسی دقیق‌تر جزئیات این ستاره نوترونی به ده سال رصد نياز دارد و بدین‌ترتیب، سحابی ابرنواختری IC443 به یکی از هدف‌های دائمی رصدخانه فضایی چاندرا تبدیل می‌شو


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

شرح عکس: این تصویر ترکیبی از نماهای سحابی ابرنواختری IC443 در رصدهای پرتو ایکس( آبی‌رنگ، چاندرا و ROSAT) ، رادیویی (سبزرنگ، VLA) و نور مریی (قرمزرنگ، DSS) است. در نمای نزدیک، ستاره نوترونی دیده می‌شود که همانند یک دنباله‌دار، دنباله‌ای از ذرات پرانرژی دارد و با سرعت هشتصدهزار کیلومتر بر ساعت حرکت می‌کند. به‌وضوح دیده می‌شود این دنباله در راستای شعاعی این سحابی نیست.

---------- Post added at 01:16 PM ---------- Previous post was at 01:16 PM ----------

شهاب سنگ سه قلوه
اخترشناسان موفق به كشف اولين شهاب‌سنگ سه قلو شدند


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




كاوشگران علوم فضايى و اختر شناسى اولين شهاب‌سنگ سه تايى يا سه قلو را كه شامل دو شهاب سنگ كوچك در حال گردش بدور شهاب سنگ بزرگ است كشف كرده‌اند اما آستروئيد بزرگتر كه بنام سيلويا معروف است در سال ‌١٨٦٦ كشف شد.

اين شهاب سنگ كه از بزرگترين شهاب سنگهايي‌ است كه تاكنون پيدا شده بين مريخ و مشترى مستقر بوده و حدود ‌٢٨٠ كيلومتر پهنا و حدود ‌٥/٣ واحد نجومى از خورشيد فاصله دارد (هر واحد نجومى حدود ‌٩٣ ميليون مايل است كه معدل و حد وسط مسافت بين خورشيد و زمين است). از مدتها قبل مردم به دنبال ديگر شهاب سنگ‌ها بودند كه بالاخره شهاب سنگ عظيم سوم ظاهر شد.

با محاسبات دقيق و مختصر چنين به نظر مى رسد كه اين توده عظيم يعنى سيلويا ‌٨٧ يك شهاب سنگ قلوه سنگي‌ است كه از تصادف و برخورد شهاب سنگ‌هاى ديگر پس از خرد شدن و شكل گيرى مجدد بدين شكل در آمده است.

قمرهاى كوچكتر اطراف آستروئيدها نيز آثار باقى مانده از شهاب سنگ‌ها و اجرام آسمانى مى باشد. به گزارش ايسنا به نقل از سازمان زمين‌شناسي، دانسيته اين شهاب سنگ‌ها حدود ‌٢/١ گرم بر سانتيمتر مكعب (‌٢٠ در صد بيشتر از دانسيته آب) است و تا حدودى ثابت مي‌شود كه شهاب سنگ‌هاى قديمى تركيبى از آب يخ و قلوه سنگ بودند

[sajadhoosein]

جزیره سارک، جزیره تاریک اروپا


جزیره سارک، بدلیل کیفیت آسمان شب خود، توسط انجمن آسمان تاریک (IDA) به عنوان اولین جزیره دنیا با آسمان تاریک و آخرین گزینه از گروه مکانهای انتخابی از نظر دارا بودن آسمان تاریک در سراسر کره خاکی در نظر گرفته است.

سارک هیچ چراغی در معابرش ندارد هیچ جاده اسفالته و خودرویی در آن یافت نمی‌شود و از این رو اثرات آلودگی نوری مانند شهر‌ها در آن ایجاد مزاحمت ایجاد نمی‌کند. این بدان معناست که آسمان شب آن بسیار تاریک است و راه کاهکشان از افق تا افق آن گسترانیده شده، گذر شهابوار‌ها در آسمان مشهود است و ستارگان بیشماری قابل رویت هستند.


این خبر بعنوان موفقیتی بزرگ برای منجمان محصوب می‌شود. پروفسور راجر دیویس، رییس انجمن نجومی سلطنتی می‌گوید: «این دستاورد بزرگی برای سارک است. مردم در اقصی نقاط دنیا با اطلاعاتی که ما از کیهانمان بدست می‌آوریم بطور فزاینده‌ای مجذوب نجوم می‌شوند و ایجاد اولین جزیره با آسمان تاریک در میان جزایر کوچک انگلستان نیز جذابیت را دو چندان می‌کند. امیدواریم که این جزیره راه را برای اینکه افراد بیشتری آسمان واقعا تاریک را تجربه کنند، باز کند.»


این عنوان در پی فرایندی طولانی به جزیره سارک تعلق گرفت، فرایندی که شامل ارزیابی تاریکی آسمان وبررسی نورهای خارجی در سارک بود. آنچنان که یک طرح مدیریت نوری توسط جیم پترسون از موسسه مهندسی نور مطرح شد و بسیاری از ساکنان و مشاغل بومی، سیستم روشنایی خود را تغییر دادند تا با آسمان تاریک سازگار‌تر باشند و این اطمینان حاصل شود که نور کمتری به آسمان رسیده و نور ستارگان مشهود‌تر باشد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]نوار راه کاهکشان در آسمان جزیره سارک



فرمانداری سارک، چیف پلیس، از ابتدا هم حامی این طرح بوده است. پل ویلیامز، ریاست انجمن کشاورزی که ناظر محیط زیست می‌باشد در این باره می‌گوید: «تبدیل سارک به تاریک‌ترین جزیره دنیا، موهبت بزرگی برای محیط زیست ماست که جذابیت آن را افزون می‌کند. سارک یک جزیره خارق العاده است و این موضوع منحصر بفرد بودن و زیبایی این جزیره را به افراد بیشتری نشان می‌دهد.»


انتخاب سارک بعنوان اولین جزیره تاریک دنیا، بدان معناست که این جزیره به گروهی از مکان‌های بین المللی که بدلیل آسمان تاریکشان انتخاب می‌شوند، می‌پیوندد که این گروه شامل پارک جنگلی گالووی با آسمان تاریک است که بعنوان اولین پارک بین المللی اروپا با آسمان تاریک در نوامبر ۲۰۰۹ معرفی شد.


استیو اونز مدیر توسعه آسمان تاریک که درخواست پیوستن به مکان‌های تاریک را به نمایندگی از جزیره سارک به IDA داده بود با تایید مزایای این طرح برای جامعه سارک، می‌گوید: «این فرصتی ایده آل برای آوردن منجمان به جزیره در طی سال‌های آتی است و من بر این باورم که سارک در آستانه شکوفایی در توریسم نجومی است و این فرصتی بی‌نظیر است که مناطقی مانند سارک و پارک جنگلی گالووی به مردم این امکان را می‌دهند که از شهرهای خود به این مکان‌ها آمده و آسمانی تاریک را تجربه کنند.

مترجم: رضا طامهری

[Mehran-King]

کشف یک دوره گرمای کیهانی در جهان


نخستین دستگاه جدید نصب شده بر روی تلسکوپ فضایی هابل کشف کرد که کیهان در بیش از 11 میلیارد سال قبل دچار یک "گرمای جهانی" بوده است.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



در بهار سال 2009 دستگاه جدیدی به نام "طیف نگار منشای کیهانی" بر روی تلسکوپ فضایی هابل نصب شد.

اکنون گروهی از ستاره شناسان دانشگاه کلورادو با کمک این دستگاه جدید عصری بین 7/11 تا 3/11 میلیارد سال قبل را شناسایی کردند که در طول آن فرایند گسترده یونی شدگی هلیم حاضر در فضا رخ داده و منجر به گرم شدن گاز بین کهکشانی شده است.

گرمای این گاز موجب شده که نسل جدیدی از ستارگان در بعضی از کهکشانهای کوچک شکل گیرند اما جرم کم این کهکشانها قادر نبود این گاز را در خود نگه دارد و بنابراین این کهکشانها دوباره این گاز را در فضای بین کهکشانی رها کردند.

این اخترشناسان موفق شدند خطوط جذب طیفی هلیم را در نور ماوراء بنفش ساطع شده از یک اخترنما کشف کنند.
در این اخترنما دسته پرتوهای نور با قطع کردن توده های گاز نامرئی، ردیابی ترکیبات این گاز بین کهکشانی را که مربوط به جهان نخستین است امکانپذیر کردند.

جهان بیش از 13 میلیارد سال قبل از اولین موج گرما عبور کرد. در آن زمان انرژی حاصل از اولین ستارگان عظیم، هیدروژن سرد بین ستاره ای را یونیزه کردند. این هیدروژن سرد از بیگ بنگ و در طول دوره "یونی شدگی دوباره" ایجاد شده بود. بلافاصله پس از این رویداد، اتمهای هیدروژن در یک حالت یونیزه قرار گرفتند.

براساس گزارش اسپیس دیلی، اکنون دستگاه جدید نصب شده بر روی تلسکوپ هابل کشف کرد که در بیش از 11 میلیارد سال قبل نیز یک فرایند مشابه رخ داد که در آن به جای اتمهای هیدروژن سرد، اتمهای هلیم یونیزه شده اند.

به گفته این دانشمندان، کهکشانها بایکدیگر برخورد کرده و سیاه چاله های متعدد بسیار عظیمی را در مرکز کهکشانهایی ایجاد کردند که این کهکشانها بخشی از انرژی گرانشی خود را به پرتوهای ماوراء بنفش تبدیل کرده بودند.

این پرتوهای ماوراء بنفش، هلیم بین کهکشانی را بین 10 هزار تا بیش از 22 هزار درجه سانتیگراد گرم کردند.

---------- Post added at 01:18 PM ---------- Previous post was at 01:18 PM ----------

كشف 14 جرم آسماني فرا نپتوني


در فراسوي مدار سياره نپتون قلمرو اجرام آسماني با عنوان «سيارك‌ها» آغاز مي‌شود.

اين منطقه دور كه در مرزهاي منظومه شمسي واقع شده است خاستگاه سنگ‌هاي يخي غيرقابل شمارش در اشكال و ابعاد مختلف است كه با عنوان «اجرام انتقال نپتوني» (‏tno‏) شناخته مي‌شوند.

يكي از بزرگ‌ترين اجرام ‏tno‏ پلوتون است كه زماني نهمين سياره منظومه شمسي بود اما امروز در گروه سياره‌هاي كوتوله طبقه‌بندي مي‌شود. اين منطقه مرزي همچنين مملو از ستاره‌هاي دنباله‌دار است كه معروف‌ترين آنها ستاره دنباله‌دار «هالي» است.

بخش اعظم اين اجرام كه تاكنون حدود هزار نمونه از آنها‌شناسايي شده بسيار كوچك و بسيار دور از خورشيد هستند و بنابراين رصد آنها بسيار دشوار است. به همين علت ستاره‌شناسان از تكنيك ويژه براي روشن كردن تاريكي مرزهاي منظومه شمسي استفاده مي‌كنند. اكنون اين ستاره‌شناسان با استفاده از اين متد كه برپايه اطلاعات بايگاني شده توسط تلسكوپ فضايي‌هابل قرار دارد موفق شدند 14 جرم ‏tno‏ جديد را كشف كنند.‏

‏«سزار فانتس» از دانشگاه آريزوناي شمالي در اين خصوص توضيح داد: «اجرام انتقال نپتوني به منزله آجرهاي باقي مانده از تشكيل منظومه شمسي بسيار مورد توجه هستند. اين اجرام سنگي بسيار دور از خورشيد حركت مي‌كنند و همانند نوارهاي باريك نور در تصاوير ديده مي‌شوند.»‏

براساس گزارش وورد ساينس، اين تيم پژوهشي نرم‌افزاري را توسعه دادند كه صدها تصوير گرفته شده توسط‌ هابل را براي جستجوي اين نوارها تجزيه مي‌كند سپس كانديداهاي احتمالي براي تائيد يا رد كشف به صورت مرئي مورد آزمايش قرار گرفتند. بيشتر اين اجرام در منطقه‌اي با عنوان «نوار كويپر» نزديك به دايره البروج واقع شده‌اند.

دايره البروج خطي از آسمان است كه نقشه منظومه شمسي را نشان مي‌دهد. به همين دليل اين تيم تا فاصله 5درجه از دايره البروج را براي افزايش احتمال موفقيت جستجو كردند.

با اين روش 14 جرم را‌ شناسايي كردند كه شامل يك سيستم دوتايي (دو ‏tno‏ كه يكي در اطراف ديگري مي‌چرخد) و 12 جرم ‏tno‏ منفرد ديگر مي‌شوند. نور تمامي اين اجرام 100 برابر ضعيف‌تر از نور جرمي است كه با چشم مسلح ديده مي‌شود.

ستاره‌شناسان محاسبه كردند كه اين اجرام واقع در مرزهاي منظومه شمسي به طور متوسط بين 40 تا 100 كيلومتر قطر دارند. به گفته اين دانشمندان، كوچك‌ترين اين اجرام، باقيمانده‌هاي برخوردهايي هستند كه در 5/4 ميليارد سال گذشته رخ داده‌اند.‏

[sajadhoosein]

اقیانوسی گازدار بروی انسلادوس

انسلادوس قمر دور افتاده زحل ظاهراً چیزی بیش از یک دنیای سرد و مرده است. پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهد انسلادوس برخی از مهم‌ترین ملزومات حیات را در خود دارد.
سالهاست که محققان بر سر این موضوع اختلاف نظر دارند که آیا انسلادوس، قمر کوچکی که در آنسوی حلقه‌های زحل شناور می‌باشد، خانه‌ای برای یک اقیانوس عظیم زیر زمینی است یا نه. آیا این اقیانوس خیس است یا نه. حال شواهد جدیدی نشان می‌دهد. که نه تنها احتمال وجود اقیانوس بروی انسلادوس وجود دارد بلکه این اقیانوس به احتمال زیاد مانند نوشابه‌ای گازدار است و می‌تواند محیط خوبی برای زندگی باکتریایی باشد.


این داستان از سال ۲۰۰۵ یعنی زمانی که فضاپیمای کاسینی ناسا از نزدیکی قمر انسلادوس گذر کرد، شروع شد. دنیس متسون از JPL ناسا در این باره می‌گوید: «ژئوفیزیکدان‌ها انتظار داشتند که این دنیای کوچک توده‌ای از یخ بوده و سرد و مرده و فاقد جذابیت باشد. به همین خاطر است که ما اکنون شگفت زده شده‌ایم»
کاسینی دریافت که این قمر کوچک ستون‌هایی از بخار آب، ذرات یخ و ترکیبات ارگانیکی است که از شیارهای پوسته منجمد آن (که با نام راه راه پلنگی شناخته می‌شود) بیرون می‌آید. می‌ماس، که قمر مجاور انسلادوس بوده و تقریبا با آن هم اندازه است در حد انتظار محققان قمری مرده است ولی انسلادوس فعالیتی بر خلاف پیش بینی‌ها داشته است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


بسیاری از محققان فواره‌های یخی را اثباتی بر وجود منابع زیر زمینی آب می‌دانستند. بسته‌های نزدیک به سطح، متشکل از آب مایع با دمایی نزدیک ۳۲ درجه فار‌‌نهایت می‌توانند فوران‌هایی از جنس آب را توضیح دهند. ولی این تئوری نواقصی نیز داشت. یکی از این مسائل این بود که نمک کجاست؟
در پروازهای کم ارتفاع اولیه، تجهیزات کاسینی، کربن، هیدروژن، اکسیژن، نیتروژن و هیدروکربن‌های مختلف را در این فواره‌ها، آشکار ساختند ولی هیچکدام از عناصر نمکی که باید در آب اقیانوس‌ها وجود داشته باشد، مشخص نشد.


متسون می‌گوید «این نمک در فوران‌هایی که ما در آنجا بدنبالش بودیم نبود. ب جای آن نمک‌های سدیمی و پتاسیمی و کربن‌ها در ذرات یخی فواره‌ها وجود داشت و منبع این مواد باید یک اقیانوس باشد. ماده حل شده در یک اقیانوس مشابه محتویات این ذرات می‌باشد.»


آخرین مشاهدات کاسینی، کشف فریبنده دیگری را نشان داد: اندازه گیریهای دمایی، شیارهایی با حرارت ۱۲۰ درجه فار‌‌نهایت (۱۹۰ کلوین) را آشکار ساخت.


متسون عنوان می‌کند که: «حرارتی با این دمای بالا باید در اصل مربوط به آتشفشان باشد. حرارت باید در درون جریان یافته و چون برای ذوب برخی از یخهای زیر زمینی کافی است، فواره‌ای زیر زمینی را ایجاد می‌کند.»
این یافته، محققان را به این تفکر سوق می‌دهد که چگونه محتویات یک اقیانوس که توسط قشری از یخ به ضخامت ده‌ها مایل، پوشیده شده می‌تواند به سطح برسد.


متسون این سوال را مطرح می‌کند که: «آیا تا کنون برای شما پیش آمده که وقتی درب قوطی لیموناد را باز می‌کنید محتوی آن به سمت شما بپاشد؟». مدلی که وی و همکارانش ارائه می‌کنند، پیشنهاد می‌کند که گازهایی که در آب‌های عمقی در زیر سطح، حل شده‌اند حبابهایی را شکل می‌دهند. از آنجاییکه چگالی این آب حباب دار، کمتر از چگالی یخ است این مایع به سرعت از یخ عبور کرده و به سطح می‌رسد.
متسون توضیح می‌دهد که: «بیشتر این آب‌ها از پهلو به بیرون آمده و کلاهک نازکی از سطح یخ را گرم می‌کنند که این کلاهک ضخامتی در حدود ۹۰ متر دارد. اما برخی از این آب‌ها در چمبره‌های زیر سطحی جمع شده، فشار ایجاد می‌کنند و سپس از طریق سوراخهای کوچکی در زمین به بیرون پرتاب می‌شوند، درست مانند لیمونادی که از قوطی به بیرون فوران می‌کند. باقیمانده آب پس از سرد شدن به جایگاه اولیه خود باز می‌گردد تا باز اقیانوس را پر کرده و این فرآیند تماما از اول تکرار شود.»


راز دیگری باقی می‌ماند: لاری اسپوزیتو از دانشگاه کلرادو این سوال را مطرح می‌کند که حرارت این بدنه کوچک از کجا می‌آید؟ و ادامه می‌دهد: «ما تصور می‌کنیم که حرارت جزر و مد در اینجا دست دارد.»
در واقع جزر و مدهای قدرتمند زحل، باعث تغییر شکل اندکی در ظاهر انسلادوس هنگامی که به دور زحل می‌چرخد، می‌شود. حرکت‌های مارپیچی در درون این قمر، حرارت ایجاد می‌کند، مانند حرارتی که هنگام خم و راست کردن یک گیره کاغذ، حس می‌نمایید. در این مدل اصطکاک داخلی، فعالیت آتشفشان را تقویت می‌کند که این فعالیت یخ‌ها را گرم کرده و ذوب می‌نماید
.
اسپوزیتو می‌گوید «مسلم است که منشا این حرارت هر چه باشد، انسلادوس بسیاری از ملزومات حیات را دارا است. ما می‌دانیم که این قمر دارای اقیانوس مایع، مواد ارگانیک و منبعی از انرژی است و برای تکمیل این بحث، ما درباره ارگانیسم‌های روی زمین در محیط‌های مشابه، اطلاعاتی داریم.»


هنوز هیچکس یقینا نمی‌داند که چه چیز در زیر این یخ‌ها در حال وقوع است ولی به نظر می‌رسد که این قمر کوچک حرفی‌هایی برای گفتن دارد: فواره‌ها، یک اقیانوس زیر زمینی و امکان حیات.

نویسنده: رضا طامهری

[Mehran-King]

اینم چند تا آیه از قرآن هست که تفسیر شده ، اینجا قرار بگیره بد نمیشه ;)

تفسير چند آيه قرآن، تاريخ نجوم، لغت نامه قرآني و …
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



۱) تفسير آيات:
«انّا ز�Zيّ�Zنا السّ�Zماء الدُّنياء بِزينه الك�Zواكِب[i]»
ما آسمان پائين را با ستارگان تزئين كرديم.

در اين آيه مي‌گويد «آسمان پائين را با كواكب تزئين كرديم» در حاليكه فرضيه‌اي كه در آن زمان بر افكار دانشمندان حاكم بود مي‌گفت فقط آسمان بالا آسمان ستارگان ثابت است (آسمان هشتم طبق فرضيه بطليموس)ولي چنانكه مي‌دانيم بطلان اين فرضيه اثبات شده و عدم پيروي قرآن از فرضيه نادرست مشهور آن زمان خود معجزه زنده‌اي از اين كتاب آسماني است.
نكته جالب ديگر اينكه از نظر علم امروز مسلم است كه چشمك زدن زيباي ستارگان بخاطر قشر هوايي است كه اطراف زمين را فرا گرفته و آنها را به اين كار، وا مي‌دارد و اين، با تعبير «السماء الدنيا» (آسمان پائين) بسيار مناسب است اما در بيرون جو زمين، ستارگان خيره خيره نگاه مي‌كنند و فاقد تلألو هستند….

«والشمس و ضحها و الق�Zم�Zر اذا تلها[ii]»
به خورشيد و گسترش نور آن سوگند و به ماه در آن هنگام كه بعد از آن در آيد

«خورشيد» مهم‌ترين و سازنده‌ترين نقش را در زندگي انسان و تمام موجودات زنده زميني دارد. علاوه بر اينكه منبع نور و حرارت است و اين دو از عوامل اصلي زندگي انسان به شمار مي‌روند، منابع ديگر حياتي نيز از آن مايه مي‌گيرند. وزش بادها، نزول بارانها، پرورش گياهان، حركت رودخانه‌ها و آبشارها و حتي پديد آمدن منابع انرژي را همچون نفت و زغال سنگ هركدام اگر درست دقت كنيم، بصورتي با نور آفتاب ارتباط دارد. بطوريكه اگر روزي اين چراغ حياتبخش خاموش گردد، تاريكي و سكوت و مرگ همه جا را فرا مي‌گيرد.
«ضحي» در اصل به معني گسترش نور آفتاب است و اين در هنگام است كه خورشيد از افق بالا بيايد و نور آن همه جا را فر گيرد. سپس به آن موقع از روز «ضحي» گفته مي‌شود…



يكي از مباحث مهم در دانشهاي اسلامي، دانش نجوم اسلامي است. اين موضوع بدليل مسايل عبادي مهمي است كه در اين دين وجود دارد. نخستين علومي كه ساكنان بلاد اسلامي به آن اهتمام ورزيدند علومي مانند طب، كيميا و نجوم بود، كه احكام اين علوم را بر ديگر علوم ترجيح مي دادند. ۲) تاريخ نجوم در اسلام:
در خلال سال ۱۸۰ميلادي تا قرن شانزدهم، اعراب در زمينه ي ستاره شناسي برتري يافتند. مركز فرهنگي شان بغداد بود، جايي كه در قرن هشتم كتاب المجسطي بطلميوس به زبان عربي ترجمه شد.
البتاني۹۲۹-۸۵۰ميلادي پرآوازه ترين منجم عرب، تا حدود زيادي بر محتوي اين كتاب افزود. آنها ابزارهايي نظير اسطرلاب، را كه اختراع يونانيان باستان بود را تكامل بخشيده و دقيقتر از يونانيان موقعيت ستارگان را رصد كردند. اسطرلاب الگويي دو بعدي از آسمان شب است كه در قرون وسطي براي تعيين موقعيت خورشيد و ستارگان بكار مي رفت.اولين محاسبات دقيق قطر زمين توسط برادران بنو شاكر انجام گرفت.
يكي از دلايل توجه ويژه به نجوم در دوران اسلامي تعيين تقويم و اوقات شرعي است كه مستلزم مشاهدات و محاسبات دقيق نجومي است.هندسه كروي كه توسط ابوالوفاي بوزجاني معرفي شد اين محاسبات را بطور عمده تكميل كرد….

توجه به خوردن ميوه و مواد غذايي پروتئين دار(واقعه/۲۱-۲۰)و(طور/۲۲)، اعجاز اثر انگشت(قيامت/۴)، شدت احساس درد توسط پوست(نساء/۵۶)،درمان موضعي بسياري از بيماريهاي پوستي در سرما(ص/۴۲)،اندوه ورابطه ي آن با كوري(يوسف/۸۴)،اشاره به زخمهاي ناشي از عدم تحرك(كهف/۱۸)، تأثير رواني رنگ سبز(رحمن/۷۶)، (انسان/۲۱)و (كهف/۳۱)،اشاره به بيماري پيري زودرس در كودكان(مزمل/۱۷)، و...

تفاوت ستاره و سياره (يونس/۵)و (فرقان/۶۱)، گردش خورشيد،ماه،زمين وسيارگان در مدارهاي مشخص(يس/۴۰-۳۸)،(انبياء/۳۳) و(تكوير/۱۶-۱۵)، پيش بيني مسافرت به فضا و عبور از جو(رحمن/۳۳)و(انعام/۱۲۵)،سقوط سنگهاي آسماني (رحمن/۳۵)،شهابها(جن/۸)،فقدان اكسيژن و هوا در ارتفاعات بالاي جو(انعام/۱۲۵)تسخير كره ي ماه و احتمالاً خورشيد(ابراهيم/۳۳)،مطالبي در مورد سياره ي زهره (طارق/۳-۱و...








۳) نظرات علمي قرآن در مورد بهداشت ودانش پزشكي و حشره شناسي: ۴) نظرات علمي قرآن در مورد فضا ومسافرت به فضا: ۵) رمزهاي اعجاز آميز قرآن: ۲- قرآن مجيد از ۱۱۴ سوره تشكيل شده است و اين عدد به ۱۹ فابل قسمت است. (۶× ۱۹). ۳- اولين سوره اي كه نازل شده است سوره علق (شماره۹۶) نوزدهمين سوره از آخر قرآن است. ۴- سوره علق ۱۹ آيه دارد. ۵- سوره علق ۲۸۵ حرف (۱۵× ۱۹) دارد. ۶- اولين باركه جبرئيل امين با قرآن فرود آمد ۵ آيه اولي سوره علق را آورد كه شامل ۱۹ كلمه است. ۷- اين ۱۹ كلمه، ۷۶ حرف (۴× ۱۹) دارد كه به تعداد حروف بسم الله الرحمن الرحيم است. ۱- اولين آيه قرآن « بسم الله الرحمن الرحيم » داراي ۱۹ حرف عربي است.
—————————–

i- سوره‌ي مباركه صافات آيه‌ي ۶ ii- سوره‌ي مباركه شمس آيه‌ي ۱ و۲

---------- Post added at 01:27 PM ---------- Previous post was at 01:26 PM ----------

آیا شما در مورد چگونگی پیدایش جهان ، شکل گیری خورشید و زمین ، چگونگی آغاز حیات در کره خاکی و یا مکانی در گوشه ای از عالم که مانند دنیای زمینی ما باشد چیزی می دانید؟



آیا نابینایان می توانند ستاره شناس شوند؟!


آیا شما در مورد چگونگی پیدایش جهان ، شکل گیری خورشید و زمین ، چگونگی آغاز حیات در کره خاکی و یا مکانی در گوشه ای از عالم که مانند دنیای زمینی ما باشد چیزی می دانید؟

در طول تاریخ ، انسانها پرسش هایی از این دست را مطرح کرده اند تا بلکه جایگاه ما در پهنه ی گیتی را درک کنند.

برخی به مذهب رجوع می کنند تا پاسخ خود را بیابند.دانش ستاره شناسی به این پرسش ها از دیدگاه علمی پاسخ می دهد.ممکن است شما هنگامیکه در مورد گستردگی فضا یا احتمال اینکه روزی انسانها قادر به ارتباط با تمدنهای هوشمند در کهکشان ما باشند تأمل می کنید ، بسیار شگفت زده شوید.من به عنوان یک اخترشناس که علاقه ی وافری به آموزش دارد می دانم که بسیاری از دانش آموزان از مقطع دبستان تا دانشگاه توسط ستاره شناسی بسیار شگفت زده شده اند.برخی از آنها ممکن است نجوم را به عنوان یک شغل برگزینند .اما برای بسیاری این علم دریچه ای به سوی دیگر عرصه های دانش و فن آوری است.

من نابینا نیستم و یا در بینایی مشکلی ندارم ، همچنین هیچ یک از اعضای خانواده ی من اینگونه نیستند.اما به شدت احساس می کنم پرسش هایی که در ستاره شناسی مطرح می شوند برای همه افراد مهم هستند و فرقی نمی کند که آنها نابینا باشند یا از نعمت بینایی برخوردار باشند.همه ما می خواهیم بدانیم که چه کسی هستیم ، جایگاهمان در این جهان چیست و به سوی کجا رهسپاریم.گذشته از این ، جهان از آن همه انسانهاست!در این مقاله قصد دارم برخی از دیدگاه های خود را در مورد سر و کار داشتن با دانش آموزان نابینا یا کسانی که دچار اختلالات بینایی هستند و در عین حال نجوم می آموزند با شما قسمت کنم.



دکتر برنارد بک وینچاتز(نویسنده مقاله) به دانش آموزان نابینا ستاره شناسی می آموزد




هنگامی که فعالیت خود را در "لمس کیهان" * آغاز کردم، به زودی دریافتم که دیدگاه های نادرستی در مورد نجوم وجود دارد و یکی از آنها این است که بسیاری از مردم معتقدند نجوم یک علم بصری است. تصور آنها از یک ستاره شناس کسی است که که از درون تلسکوپ به آسمان می نگرد و از آنچه مشاهده می کند یادداشت بر می دارد.این ممکن است روشی باشد که گالیله ، 400 سال پیش ، از آن برای مشاهدات خود استفاده می کرد.اما ستاره شناسی نوین بسیار متفاوت است.توان دوربین های دیجیتالی برای مشاهده ، بسیار بالاتر از چشمان ماست( حتی فیلم های عکاسی) و مدتهاست که از آنها به عنوان آشکارسازهای نور جمع آوری شده توسط تلسکوپها استفاده می شود.این دوربین ها بسیار حساس تر از چشمان ما هستند و این امکان را ایجاد می کند تا به دقت ، کوچکترین تفاوت در درخشندگی،موقعیت و شکل ظاهری اجرام را اندازه گیری کنیم .همچنین با استفاده از چنین ابزارهای پیشرفته ای می توان با نوردهی طولانی مدت ، اجرامی که میلیاردها بار کم نور تر از آنچه چشمان ما می توانند ببینند را آشکارسازی کرد.هنگامیکه دوربین های دیجیتالی نور ناشی از اجرام آسمانی را به صورت الکترونیکی ثبت کردند ، این نور به یک رایانه منتقل می شود و با استفاده از نرم افزارهای ویژه مراحلی را طی می کند.اخترشناسان از چشمان خود برای خواندن ارقام ، کلمات و برخی اوقات نمودارهایی که بر صفحه نمایشگر رایانه نمایان می شوند استفاده می کنند اما چشمان آنها هیچ گاه به عنوان یک ابزار علمی برای انجام اندازه گیری ها تلقی نمی شود.هیچ چیز وجود ندارد که یک فرد نابینا نتواند انجام دهد.










دیدگاه نادرست دیگر بیان می کند که اخترشناسان بایستی به قلّه ی کوه ها در نقاط دور دست سفر کنند تا بتوانند به مشاهده و رصد آسمان بپردازند.بسیاری از تلسکوپ ها را می توان از طریق اینترنت هدایت کرد.برای مثال ، من زصدهای خود را که برای تکمیل پایان نامه ام نیاز بود با تلسکوپی در رصدخانه ی آپاچی پوینت در نیو مکزیکو انجام دادم و هرگز به آنجا سفر نکردم.در عوض ، روند انجام کار را از دفتر کار خود در دانشگاه واشینگتن در ستل و از طریق اینترنت برای تلسکوپ ارسال کردم.یک متخصص فنی آنلاین نیز آنجا بود تا در صورت ایجاد اشکال در نحوه عملکرد تلسکوپ مرا راهنمایی کند.هنگامی که صبح زود و پس از پایان رصد با دوچرخه خود در خیابانهای بارانی راهی خانه بودم احساس کردم که تجربه سفر به کویر و شب های رویایی پر ستاره آن را از دست داده ام.اما عقیده ی من این است که شما می توانید منجم شوید حتی اگر سفر کردن به این نقاط دور دست و یا هدایت یک تلسکوپ بزرگ برای شما دشوار باشد .

مثال دیگر ، تلسکوپهای خودکار در فضا هستند.بسیاری از مشاهدات با چنین تلسکوپهایی انجام می شوند تا از مزاحمت هایی که جو زمین ایجاد می کند به دور باشند.برای مثال من از مشاهدات تلسکوپ فضایی هابل استفاده می کنم که در ارتفاع 600 کیلومتری بر فراز زمین ، سیاره ما را دور می زند.هابل توسط گروهی از اخترشناسان ، مهندسان و متخصصان فنی در موسسه علمی تلسکوپ فضایی هدایت می شود.اخترشناسان از سراسر جهان طرح های پیشنهادی خود را به این گروه می فرستند تا برای آنها مشاهدات رصدی را هدایت کنند ، سپس داده ها به منظور تحلیل و تفسیر علمی برای اخترشناسان فرستاده می شود.

شاید با شنیدن اینکه هم اکنون مهم ترین و دشوارترین بخش کار اخترشناسان پاسخ به سوالهای جالب نیست بلکه پرسیدن آنهاست شگفت زده شوید! اما لازمه ی دست یابی به چنین پرسش هایی آن است که آنها به طور مداوم مقالات مختلف را مطالعه کنند تا اطلاعات به روزتری در مورد آنچه سایر دانشمندان در سراسر دنیا انجام می دهند دریافت کنند . هنگامیکه یک پرسش جالب را مطرح کردند بایستی به جمع آوری و تحلیل داده هایی که به منظور پاسخگویی به پرسش به آنها نیاز دارند بپردازند.سرانجام ، آنها نتایج خود را با تحقیقات دیگران مقایسه و در مطبوعات نجومی مقالات خود را منتشر می کنند تا سایر همکارانشان در سراسر جهان نیز از یافته های آنان مطلع شوند .برخی اوقات آنها قادر به پاسخگویی به پرسش های خود هستند اما در اکثر موارد تنها یک قطعه دیگر به این پازل اضافه می کنند.اخترشناسان باید ریاضیات و مهارتهای رایانه ای خوبی داشته باشند اما هیچ چیز در کار یک اخترشناس وجود ندارد که یک فرد نابینا را از دنبال کردن این عرصه بازدارد.

ستاره شناسی نوین به خودی خود به ما در مورد ماهیت نابینایی نکاتی را می آموزد.از آنجایی که همه اجرام در فضا از دیدگان انسانها بسیار دور هستند ، ما باید هر آنچه را که می خواهیم بدانیم از نوری که آنها به ما می فرستند استخراج کنیم.نور از امواج کوچک میدانهای الکتریکی و مغناطیسی تشکیل شده است.طول این امواج بسته به رنگشان تغییر می کند.برای مثال نور قرمز دارای طول موج بیشتری نسبت به رنگ آبی است.نور سفید ترکیبی از امواج ، با طول موجهای متفاوت است.شما میتوانید این پدیده را در رنگین کمان مشاهده کنید.

اما نور مریی تنها بخشی کوچک از آنچه طیف الکترومغناطیسی نامیده می شود می باشد.امواج رادیویی ، ریزموج ها ،نور فروسرخ ، نور فرابنفش ، پرتوهای ایکس و گاما برای چشمان ما نامریی هستند زیرا طول موج های آنها بسیار بلند و یا بسیار کوتاه هستند. آتش نشانها از نور فروسرخ برای مشاهده دود ناشی از سوختن ساختمانها و یافتن کسانی که در دام افتاده اند استفاده می کنند.جراحان از پرتو ایکس برای مشاهده داخل بدن بیماران و اختر شناسان از کلیه فسمت های طیف الکترومغناطیسی برای مطالعه کیهان بهره می گیرند.اما آیا آنها دید پرتو ایکس یا فروسرخی دارند؟مسلما اینگونه نیست اما این موضوع هیچگاه اخترشناسان را از ساخت ابزارهایی که قادر به آشکارسازی امواج نامریی که چشمان ما قادر به مشاهده آنها نیستند باز نمی دارد.اگر کمی در اینباره تأمل کنید در می یابید که تفاوت میان یک فرد بینا و یک فرد نا بینا بسیار جزیی است.درست است که مشاهده نور مریی چه در علم و چه در زندگی روزمره مفید است اما درسی که نجوم به ما می دهد این است که اگر شما با چشمانتان نمی توانید نور مریی را ببینید، به دنبال روش های دیگری برای مشاهده آن باشید.برای مثال با استفاده از فن آوری یا چشمان افراد دیگر! بنابراین نابینایی به هیچ وجه نباید مانع دنبال کردن علایق و رویا های این افراد شود .



---------- Post added at 01:29 PM ---------- Previous post was at 01:27 PM ----------

5 فرضیه درباره فاجعه چلنجر ..25 سال از سیاه ترین روز ناسا گذشت


سال از سیاه‌ترین لحظه‌های تاریخ فعالیت‌های ناسا و شاتل‌هایش گذشت و در همین راستا باراک اوباما و رئیس سازمان ناسا در مراسم یادبود فضانوردانی که در مسیر انجام وظیفه جان خود را از دست داده بودند حاضر شدند.




روز یادبود سازمان ناسا که همیشه آخرین پنجشنبه از ماه ژانویه است در سال 2011 رنگی تازه به خود گرفته است زیرا با بیست و پنجمین سالگرد فاجعه سقوط شاتل چلنجر همزمان است. از این رو تمامی پرچمها در سازمان ناسا نیمه افراشته شده است.

سازمان ناسا در کتابچه خاطراتش سه تراژدی فضایی به ثبت رسانده است:- انفجار آپولو 1درسکوی پرتاب و مرگ سه فضانورد در27 ژانویه 1967 که منجر به ایجاد تغییراتی در ساختار فضاپیماهای آپولو طی یک و نیم سال پس از وقوع فاجعه شد.- انفجار شاتل چلنجر در 28 ژانویه 1986 که در پی آن هر هفت فضانورد شاتل جان خود را از دست دادند.- متلاشی شدن شاتل کلمبیا در اول فوریه 2003 که درپی آن هفت فضانورد جان خود را از دست دادند.

این فاجعه در پی خروج ذرات عایق که از تانک سوخت خارج شدند به وجود آمده است. پس از این فاجعه ناسا تغییرات بزرگی را در ساختار شاتلهای خود انجام داد تا ایمنی آنها را افزایش داده و جان انسانها را حفظ کند.با این همه با وجود اینکه که در بیست و پنجمین سالگرد فاجعه شاتل چلنجر به سر می بریم، اینکه واقعا چه بر سر چلنجر آمد همچنان در پرده ای از ابهام باقی مانده است، از این رو پنج داستان که همیشه درباره انفجار شاتل چلنجر مطرح بوده است را مورد بررسی قرار می دهیم:


یکی از رایج ترین فرضیه ها این است که چلنجر 73 ثانیه پس از اینکه از پایگاه فضایی کندی به فضا پرتاب شد، دچار سانحه شد. با این همه "والری نیل" متصدی پروازهای شاتل در موزه علوم و هوانوردی ملی معتقد است خود شاتل منفجر نشد. او می‌گوید: من فکر می کنم ریشه این شایعه این است که حادثه به شکل یک انفجار دیده شده است و رسانه ها هم آن را یک انفجار نام گذاشتند.در این حادثه مخزن اضافی سوخت از هم متلاشی شد و تمامی سوخت هیدروژن و اکسیژن مایع آزاد شدند. با ترکیب با مواد شیمیایی این مواد با یکدیگر گلوله ای آتشین را تشکیل داده اند.

در آن زمان شاتل هنوز سالم بوده و در حال صعود بوده اما به سرعت از کار افتاده است. مدارگرد شاتل تمامی سعی خود را انجام داده تا درمسیر درست باقی بماند زیرا متوجه وقوع رویدادی بسیار غیرعادی شد و در نهایت مخزن سوخت متلاشی شده و منجر به پرتاب سریع و بدون موتور شاتل شده است.


فرضیه دیگر مرگ سریع هر هفت سرنشین شاتل پس از انفجار شاتل است. اما واقعیت این است که سرنشینان شاتل منفجر نشدند و حتی زمانی که شاتل از یکدیگر مجزا شد نیز فضانوردان هنوز زنده بودند. با وجود اینکه دلیل اصلی مرگ ناشناخته باقی مانده است، بسیاری از متخصصان معتقدند فضانوردان تا زمانی که کابین آنها با سرعتی بالاتر از 321 کیلومتر بر ساعت با سطح آب اقیانوس اطلس برخورد نکرده بود هنوز زنده بوده‌اند.

زمانی که اجساد این افراد پیدا شد آنها هنوز کمربندهای ایمنی خود را بسته نگه داشته بودند. تنها این مشخص نیست که آیا فضانوردان در آخرین لحظات به هوش بوده اند یا نه.


بر اساس سومین فرضیه یا داستانی که از این رویداد نقل می شود ، چند ساعت و چند روز پس از رخ دادن این فاجعه تصاویر حادثه چلنجر بدون توقف در شبکه های تلویزیونی پخش می‌شد و این می‌تواند دلیلی باشد بر اینکه بسیاری از مردم به یاد دارند که شاهد مرگ چلنجر بوده‌اند در حالی آنچه آنها در اصل به یاد می آورند، باز پخش تصاویر به ثبت رسیده از این فاجعه بوده است.

به نظر می آید که این داستان غیر واقعی باشد زیرا در آن زمان تعداد شبکه های تلویزیونی محدود بوده و این شبکه ها نیز توان پخش مجدد نداشته اند. دلیل دوم این است که حادثه در زمانی رخ داده است که اکثر مردم در محلهای کار خود بوده‌اند.


داستان چهارم سرمای هوا را عامل مرگ 7 سرنشین شاتل چلنجر می‌شناسد، حرارت در روز پرواز چلنجر بسیار پایین بود، در واقع سردترین دمایی که تا به حال در زمان پرتاب شاتلها به ثبت رسیده است.

بر اساس داستان مقصر اصلی این فاجعه سرمای بیش از اندازه هوا بوده است اما متخصصان می گویند سرمای هوا به تنهایی عامل این فاجعه نبوده است.


داستان آخر درباره لزوم مجهز بودن شاتلها به صندلی اضطراری است زیرا بسیاری بر این باورند در صورتی که اگر شاتل به این نوع از صندلی ها مجهز بود فضانوردان جان سالم به درمی بردند. اما نکته اینجا است که صندلی های اضطراری نمی توانند لزوما جان همه را از مرگ نجات دهند. زیرا این صندلی ها بسیار سنگین و حجیم هستند و به تنهایی قادر به نجات جان افراد نیستند.

[sajadhoosein]

مریخ پنهان در پس خورشید

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سازمان فضایی ناسا بطور برنامه ریزی شده برای مدتی فرستادن سیگنال‌های ارتباطی به مریخ نورد فرصت را متوقف خواهد کرد. چراکه مریخ وارد مقارنه شده و خورشید در این میان باعث اختلال در ارتباط رادیویی زمین با مرخ نورد خواهد شد.

ناسا این هفته پس از جشن هفتمین سالگرد فرود مریخ نورد فرصت، برای مدت ۱۶ روز ارتباط رادیویی خود با این مریخ نورد را فطع خواهد کرد. اما در این مدت "فرصت" همچنان به فعالیت خود ادامه خواهد داد.


برای چهارمین بار از زمان فرود "فرصت" بروی مریخ در ۲۵ ژانویه ۲۰۰۴، این سیاره از دید زمین در پشت خورشید پنهان می‌شود. در طول چند روز قبل و بعد از این رویداد سیاره‌ای که به مقارنه خورشیدی موسوم است، تک ستاره منظومه ما باعث اختلال و یا قطع ارتباط رادیویی زمین با مریخ می‌شود. برای جلوگیری از تغییر دستورات رادیویی زمین توسط خورشید و آسیبی که که ممکن است از این بابت به فضاپیما برسد، ناسا برای مدت کوتاهی ارتباط خود با مدارگرد‌ها و مرخ نورد‌ها را قطع خواهد کرد. امسال این بی‌خبری اجباری از ۲۷ ژانویه تا ۱۱ فوریه به طول خواهد انجامید که شامل مدارگردهای "اودیسه مریخ" و "نقشه بردار مریخ" نیز می‌شود.


با این حال ارتباط یکطرفه مریخ نورد با زمین همچنان باقی خواهد ماند (البته به میزان بسیار کمتری) چراکه اختلال این سیگنال‌ها توسط خورشید باعث آسیب مریخ نورد نمی‌شود. البته این مسئله کاملا در مورد مدارگرد "نقشه بردار مریخ" صادق نخواهد بود. چراکه این مدار گرد به خاطر کاهش یافتن آهنگ انتقال داده‌ها به زمین و همچنین محدودیت در حافظه نگهدارنده اطلاعات، فعالیت خود را تا حد زیادی کاهش خواهد داد.


گشت زنی‌های مرخ نورد فرصت آن را به محلی رسانده است که در ۲۰ روز آینده در آنجا خواهد ماند. یعنی جایی در لبه دهانه "سانتا ماریا". در طول این مدت بازوی روباتیک مرخ نورد به سمت عارضه‌ای بروی سطح دراز خواهد شد و طیف سنج مؤسباور آن چندین روز را در طی مقارنه به کاوش آن خواهد پرداخت تا ترکیب معدنی آن را ارزیابی کند. این طیف سنج مقادیر کوچکی از عنصر کبالت ۵۷ را بکار خواهد گرفت تا به وسیله تشعشعات آن اطلاعاتی درباره درباره هدف مورد نظر استخراج کند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]مریخ نورد فرصت مدت زمان بی‌خبری از زمین را در اینجا سپری خوهد کرد: در لبه دهانه سانتا ماریا، گودالی برخوردی به مساحت یک زمین فوتبال.



همچنین مریخ نورد فرصت در این مدت به انجام برخی اندازه گیری‌های جوی خواهد پرداخت. این مریخ نورد پس از مقارنه، چند روزی را به تجسس دهانه "سانتا ماریا" سپری کرده و پس از آن سفر طولانی خود به سوی دهانه "اندورنس" را آغاز خواهد کرد. دهانه‌ای به قطر ۲۳ کیلومتر که نزدیک‌ترین نقطه آن به محل کنونی مریخ نورد ۶ کیلومتر با آن فاصله دارد.


مریخ نوردهای روح و فرصت که به فاصله ۳ هفته از یکدیگر بروی مریخ فرود آمدند، در ماه آوریل ۲۰۰۴ ماموریت خود را با موفقیت به انجام رساندند. اما پس از آن در حالی سال‌های متمادی به کنکاش مریخ پرداختند که ماموریت آن‌ها ۳ ماهه تلقی می‌شد. پس از گذر ۷ سال از آن زمان، مریخ نورد فرصت هنوز به جستجو بروی مریخ ادامه می‌دهد و خواهر دوقلوی آن، مریخ نورد روح، آخرین بار در مارس ۲۰۱۰ با زمین ارتباط برقرار کرده و پس از آن به خواب زمستانی فرو رفته است (دوره‌ای که مریخ نورد به علت کاهش انرژی دریافتی از خورشید در زمستان مریخ، به حالت نیمه خاموش در می‌آید). مهندسین ناسا همچنان منتظر دریافت سیگنال‌هایی از این مریخ نورد هستند که ممکن است از خواب بیدار شده باشد.

نویسنده: پوریا رستمی پور

[Mehran-King]

کشف چهار سیاره جدید توسط یک منجم آماتور

یک منجم آماتور انگلیسی از اتاق کار خود در خانه و بدون اینکه حتی تلسکوپ داشته باشد موفق شد چهار سیاره جدید فرامنظومه شمسی را کشف کند.












پیتر یالوویکژور" که هرگز از یک تلسکوپ استفاده نکرده است موفق شد تنها با استفاده از دو رایانه از اتاق کار خود در خانه چهار سیاره جدید را کشف کند.

این منجم آماتور 45 ساله در طول سه سال اخیر اطلاعاتی را که تیم تحقیقات سیاره ای لیک- کارنگی دانشگاه کالیفرنیا در سانتا کروز جمع آوری کرده بود را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است.

"پیتر یالوویکژور" با بررسی این اطلاعات توانست چهار جرم آسمانی گازی را در خارج از منظومه شمسی کشف کند. اکنون این چهار سیاره گازی رسما توسط تیم تحقیقاتی دانشگاه کالیفرنیا با شناسه هایHD31253b، HD218566b، HD177830c و HD99492c نامگذاری شده اند.

این دوستدار نجوم با استفاده از فرایندی به نام "طیف نگاری اثر داپلر" توانست وجود سیارات فرامنظومه شمسی بسیار دور را که از تیررس قویترین تلسکوپها پنهان هستند، شناسایی کند.

براساس گزارش Cnet، این منجم آماتور در این خصوص توضیح داد: "من در این بررسیها به دنبال تغییرات ضعیفی در رفتارهای ستارگانی گشتم که این تغییرات تنها به این دلیل می توانند وجود داشته باشند که در اطراف این ستارگان سیاراتی درحال حرکت باشند. به محض اینکه کاندیداهای مورد نظر را شناسایی می کردم اطلاعاتم را برای سانتا کروز می فرستادم."

وی افزود: "این ستاره ها به طور شگفت انگیزی دور هستند و هنوز هیچ تلسکوپی ساخته نشده است که بتواند مستقیما دیسکهای آنها را رصد کند. بنابراین ستاره شناسان از تکنیکهای آشکارسازی غیرمستقیم برای کشف ستارگان و سیارات جدید استفاده می کنند. در این راه، نرم افزارهای ویژه ای وجود دارند که خواص و ویژگیهای مدار سیارات را ارزیابی کرده و اجازه می دهند که منظومه های سیاره ای جدید کشف شوند."

اولین سیاره فرامنظومه شمسی در سال 1995 کشف شد و از آ ن زمان تاکنون 515 سیاره فرامنظومه شمسی شناسایی شده اند که بیشتر آنها سیارات غول پیکر مشابه مشتری هستند.

---------- Post added at 01:31 PM ---------- Previous post was at 01:30 PM ----------

پایگاه موجودات فضایی در تصویر گرفته شده مریخ نورد؟

اخیراً در اخباری شاهد بودیم که یک موجود عجیب در محل گودالهای مریخی از جلوی دوربین مریخ نورد فرصت ناسا در حالی عبور می‌کند که این مریخ نورد در حال تحقیق و بدست اوردن سرنخ‌هایی از علل به وجود آمده گودال‌ها بوده است.






آیا بیگانگان فضایی پایگاه مد نظر را بوجود آورده‌اند؟ اگر این بیان صحیح باشد دیگر نمی‌توان شک و شبهه‌ای برای گودال‌های بوجود آمده در مریخ و یا زمین را به فرسایش و یا موضوعاتی از این قبیل مربوط دانست! اخیراً نیز در اخباری شاهد بودیم که یک موجود عجیب در محل گودالهای مریخی از جلوی دوربین مریخ نورد فرصت ناسا در حالی عبور می‌کند که این مریخ نورد در حال تحقیق و بدست اوردن سرنخ‌هایی از علل به وجود آمده گودال‌ها بوده است.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

آیا تصویر فوق یک پایگاه از موجودات فضایی بر مریخ است؟




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

آیا در این تصویر یک یوفو وجود دارد؟





[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

یا فقط انعکاسی از نور خورشید بر سطح سیاره بهرام موجب پدید آمدن این تصاویر در دوربین مریخ نورد روح گردیده است؟







[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تصویری از نمای بالایی این منطقه





[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ناسا این تصویر را در سایت خود پاک کرده است!

برای چه ناسا این تصویر را پاک نمود درحالی که قبلاً در مورد این تصویر گفته بود فقط انعکاس نور خورشید بر سطح مریخ این تصویر را پدیده آورده است و هیچ چیز عجیبی در این تصویر وجود ندارد!

[sajadhoosein]

دور‌ترین دهکده کهکشانی عالم

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اختر‌شناسان موفق شدند با بکارگیری داده‌های متنوعی از تلسکوپ‌های زمینی و فضایی، برخی از دور‌ترین کهکشان‌های عالم را کشف کنند. کهکشان‌هایی که نورشان بیش از ۱۲/۵ میلیارد سال در راه بوده تا به زمین برسد.
اگر از یک اختر‌شناس بپرسید بزرگ‌ترین اجرام در مقیاس کیهانی کدامند احتمالا پاسخ خواهد داد "ابرخوشه‌های کهکشانی". نزدیک‌ترین این اجرام به ما ابرخوشه سنبله است که مرکز آن در فاصله ۵۰ سال نوری از ما قرار گرفته و کهکشان ما جایی در حومه آن قرار دارد. بخش مرکزی ابرخوشه سنبله شامل بیش از یک هزار کهکشان می‌شود و دارای جرمی بیش از یک کوادریلیون (۱۰ به توان ۱۵) برابر جرم خورشید است که به صورت ستاره، گاز، غبار، سیاهچاله، و از همه مهم‌تر ماده تاریک وجود دارد. وقتی در این مقیاس به کیهان نگاه می‌کنیم، آن را به صورت مجموعه‌ای لایتناهی از ابرخوشه‌های کهکشانی می‌بینیم که همانند یک تار عنکبوت سه بعدی پیچیده، توسط رشته‌هایی از کهکشان‌ها به یکدیگر متصل شده‌اند.


با این وجود کیهان اولیه در ابتدای تولد، بر خلاف ساختار امروزی مجموعه‌ای یکدست از ماده بوده است، اما پس از گذر زمان کوتاهی از انفجار بزرگ توده‌هایی از ماده متجمع شده و کهکشانهای بزرگ را شکل داده‌اند. اما چه زمانی کهکشان‌ها شروع به شکل دادن خوشه‌ها کردند؟


هنوز پاسخ این سوال را به درستی نمی‌دانیم. اما گروهی از پژوهشگران به سرپرستی پیتر کی پک (از Caltech) با بکارگیری مجموعه‌ای از تلسکوپ‌های فضایی و زمینی در طول موج‌های مختلف، گروهی کوچک از کهکشان‌ها را یافته‌اند که به طور گرانشی با یکدیگر مرتبط‌اند و از همه مهم‌تر در زمانی قرار داند که کیهان تنها ۱/۱ میلیارد سال عمر داشته است. این گروه کهکشانی با داشتن انتقال به سرخی در حدود ۵/۳ و با توجه به سن ۱۳/۷ میلیارد ساله کیهان، تصویری از خود در ۱۲/۶ میلیارد سال قبل را در اختیار ما قرار داده‌اند. خوشه کهکشانی گفته شده با نام COSMOS-AzTEC۳ در صورت فلکی سکستانت قرار دارد و شامل ۱۱ کهکشان مرئی است.
اغلب کهکشان‌های این خوشه مانند دیگر کهکشان‌های اولیه کوچک‌تر از راه شیری بوده و مملو از ستارگان در حال تشکیل‌اند. یکی از این کهکشان‌ها سیاهچاله‌ای را در خود جای داده است که جرمی بیش از ۳۰ میلیون برابر جرم خورشید برای آن تخمین زده می‌شود. تصور می‌شود این گروه کهکشانی بعد از این دورانی که ما اکنون در حال مشاهده آن هستیم، در یکدیگر ادغام شده و کهکشانی بزرگ‌تر مانند کهکشان ما را شکل داده‌اند. اینکهکشان‌ها با توجه به فعالیت بسیار شدید آن‌ها، که در خوشه‌های دیگر از این نوع نیز دیده شده است، می‌بایست ده‌ها میلیون و یا صد‌ها میلیون سال قبل‌تر تشکیل شده باشند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]نقاط قرمز رنگی که با دوایر سفید مشخص شده‌اند، برخی از دور‌ترین اجرام شناخته شده توسط بشر می‌باشند. این تصویر که توسط تلسکوپ سوبارو گرفته شده است به خوبی اینکهکشان‌های خوشه COSMOS-AzTEC۳ را نشان می‌دهد.



پیتر کی پک در این باره می‌گوید: "کشف این کهکشان‌ها مانند آن است که کلان شهرهایی مانند نیویورک و لندن را در زمانی مشاهده کنیم که تنها روستاهای کوچکی بوده‌اند." با مشاهده خوشه‌هایی از این دست در فواصل مختلف و مشاهده چگونگی تغییر آن‌ها در طول زمان اختر‌شناسان می‌توانند اطلاعات بدست آمده مانند تکه‌های مختلف پازل تارخچه تحول کیهان، کنار هم بچینند و به پاسخ این سوال دست پیدا کنند که چطور کهکشان‌های کوچک به یکدیگر پیوستند تا کهکشان‌های بزرگ‌تر، خوشه‌ها، ابرخوشه‌ها و دیگر ساختارهای بزرگ مقیاس را شکل دهند.


کی پک و همکارانش خوشه COSMOS-AzTEC۳ را با استفاده از تلسکوپ فضایی چاندرا (پرتو ایکس) و تلسکوپ زمینی جیمز کلرک ماکسول انگلستان (طول موج‌های میلیمتری) کشف کردند. آن‌ها سپس برای اندازه گیری انتقال به سرخ کهکشان‌های این خوشه از تلسکوپ فضایی هابل و همچنین تلسکوپ زمینی سوبارو متعلق به کشور ژاپن استفاده کردند. پس از آن این گروه تلسکوپ ۱۰ متری کک در هاوایی را بکار گرفتند تا از ارتباط گرانشی کهکشان‌ها در غالب یک خوشه اطمینان حاصل کنند. همچنین داده‌های مهمی از طریق تلسکوپ فضایی اسپیتزر (طول موج فروسرخ) و چندین تلسکوپ رادیویی زمینی گرفته شد تا جرم و ماهیت دقیق‌تر این خوشه مشخص شود.


کی پک در این باره می‌گوید: "برای شناخت این خوشه برخی از بر‌ترین تلسکوپ‌ها دنیا بکار گرفته شد و همچنین مشاهدات بسیاری در طول موج‌های مختلف طیف الکترومغناطس، از پرتو ایکس تا امواج میلیمتری صورت گرفت تا این نمایه جامع از ابعاد مختلف خوشه COSMOS-AzTEC۳ بدست آید."

نویسنده: پوریا رستمی‌ پور

[sajadhoosein]

گام بلند ایران در اعزام انسان به فضا

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


سرپرست سازمان فضایی ایران (ایسا) از پرتاب «كاوشگر ۴» بدون محموله زیستی جهت آ زمایش زیر سامانه های آن در اسفند ماه سال جاری خبر داد.

دكتر حمید فاضلی در گفت وگوی اختصاصی با خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) اظهار كرد: هدف پرتاب این است كه صحت عملكرد زیرسامانه های متعددی كه در این كاوشگر پیش بینی شده و بعضا هم برای اولین بار مورد آزمایش قرار می گیرد بررسی شود.


وی افزود: با بررسی نتایج این پرتاب و اصلاحات و رفع عیوب احتمالی، پرتاب بعدی كاوشگر ۴ با محموله زیستی اوایل سال آینده انجام خواهد شد.

در آستانه پرتاب «كاوشگر ۴» به فضا یكی از متخصصان طرح نیز در گفت و گو با ایسنا با تشریح جزئیات این ماموریت و محموله زیستی آن اعلام كرد: این كاوشگر كه حامل یك میمون از خانواده رزوس است به ارتفاع بیش از ۱۲۰ كیلومتری زمین پرتاب شده و محموله پس از بازگشت با چتر نجات به روی زمین فرود می آید.

مهندس رضایی، استاد دانشگاه ومتخصص علوم فضایی در گفت وگو با خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران با بیان اینكه مقدمات طرح های اعزام انسان به فضا در دنیا معمولا با پرتاب موجودات زنده كوچك پیگیری می شود اظهاركرد: در پی پرتاب موفقیت آمیز «كاوشگر یك» در سال ۸۶، «كاوشگر دو» در سال ۸۷ و «كاوشگر سه» حامل محموله زیستی در سال ۸۸، كاوشگر چهارم با محموله زیستی كه موجود زنده آن از نظر فیزیولوژی به انسان شبیه تر است، به زودی به ارتفاع بیش از ۱۲۰ كیلومتری پرتاب می شود.


وی با تاكید بر اینكه كاوشگر ۴ پس از پرتاب بازیابی خواهد شد، تصریح كرد: بازیابی به این شكل انجام خواهد شد كه پس از رسیدن كاوشگر به ارتفاع اوج، محموله كه حاوی موجود زنده است به زمین برمی گردد و با چترهای نجات به آرامی به روی زمین می نشیند.

رضایی در خصوص تفاوت های كاوشگر ۴ با نوع قبلی آن تصریح كرد: از جمله این تفاوت ها، نوع موجود زنده در محفظه زیستی و پرتاب كاوشگر به ارتفاع بالاتر نسبت به كاوشگر قبلی است كه این موضوع ضرورت وجود سیستم اكسیژن رسانی به موجود زنده و سیستم تخلیه دی اكسید كربن موجود را می رساند. همچنین در كاوشگر۴ تمام علایم حیاتی با نصب سنسورها در كپسول زیستی و بدن موجود زنده ذخیره و به طور همزمان برای ایستگاه زمینی جهت بررسی و ارزیابی علائم حیاتی توسط زیست پزشك های فضایی از طریق تله متری ارسال می شود.

وی با بیان اینكه محموله كاوشگر ۴، ۲۵۰ كیلوگرم است، خاطرنشان كرد: كل محموله متشكل از سه زیرسامانه شامل زیرسامانه بازیابی، زیرسامانه خدمات كه تمامی تجهیزات الكترونیكی، كنترل، ارسال و دریافت فرامین را شامل می شود و زیرسامانه كپسول زیستی است كه موجود زنده و متعلقات برای ثبت علایم حیاتی و اكسیژن رسانی و تخلیه بازدم موجود زنده را شامل می شود.

این متخصص فضایی افزود: كاوشگرها، آزمایشگاه های فضایی هستند كه به صورت حرف U وارونه پرتاب می شوند یعنی از زمین پرتاب شده تا ارتفاع اوج رفته و سپس به زمین باز می گردند كه در برگشت، پس از اینكه وارد جو غلیظ شدند، سیستم بازیابی شامل دو چتر ترمزی و اصلی عمل می كند.

رضایی در گفت و گو با خبرگزاری دانشجویان ایران تصریح كرد: كشورهای صاحب فناوری به مرور موجوداتی كه از نظر فیزیولوژی به انسان نزدیك تر بوده مانند سگ و میمون را به فضا پرتاب كردند تا به مرحله ای رسیدند كه بتوانند مدارگرد طراحی كرده و با آن انسان را به فضا پرتاب كنند و در نهایت به فناوری اعزام انسان به كرات دیگر و ایستگاه های فضایی دست یابند.

به گفته وی، پرتاب كاوشگر ۴ با محموله زیستی از گام های اولیه اعزام موجود زنده به فضا توسط جمهوری اسلامی ایران است.

رضایی خاطرنشان كرد: پروژه اعزام انسان به فضا كه مقرر بود در سال ۱۴۰۴ انجام شود با نظر مسوولان به سال ۱۴۰۰ تبدیل شد كه پرتاب كاوشگر ۴ گام های اولیه برای رسیدن به این هدف است؛ امیدواریم با تلاش دانشمندان فضایی ایران بتوان این زمان را حتی كاهش داد.

وی با اشاره به افتتاح ایستگاه های دریافت و هدایت كنترل در روزهای اخیر گفت: این ایستگاه ها شامل دو ایستگاه جدید و یك ایستگاه بهینه سازی است به طوری كه دو ایستگاه جدید دریافت با قطر آ نتن ۸.۲ متر و قطر آنتن ۶ متر و یك ایستگاه متحرك بهینه سازی شده است؛ بنابراین می توان ادعا كرد كه ایران به لحاظ فناوری و دانش ساخت ایستگاه های دریافت از ماهواره های سنجش از دور كاملا به بومی سازی و خوداتكایی رسیده است.

رضایی تصریح كرد: پس از پرتاب كاوشگر ۴ و دریافت نتایج، تحلیل و پردازش آن صورت می گیرد كه گام های بعدی این پروژه، افزایش ارتفاع پرتاب كاوشگر است كه موجب افزایش طول ماندگاری موجود زنده در فضا خواهد شد سپس گام های بعدی بهینه سازی محفظه زیستی و اعزام موجودات بزرگ تر خواهد بود تا ان شاء الله به توانایی اعزام انسان به فضا برسیم.

[sajadhoosein]

سیارک آپوفیس خطرناک نیست اما یک شانس واقعی برای مطالعه است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

دانشمندان روسی هفته گذشته گفتند که سیارک آپوفیس که در سال ۲۰۳۶ با زمین برخورد کند اما در این هفته گزارش دادند که به زمین نزدیک می شود که شانس برخورد آن با زمین بدبختانه زیاد است.
فضانوردان اینترنشنال بیزینس گفتند که اگر این جسم به حد کافی به زمین نزدیک شود، خوشبختانه می توانیم درباره آن دوباره تحقیق کنیم. آپوفیس در سال ۲۰۲۹ به نزدیک ترین حالت می رسد و حداقل ۱۸۳۰۰ مایل از زمین فاصله پیدا می کند. دن دوردا دانشمند موسسه تحقیقاتی جنوب شرقی کلورادوپا بار دیگر پروپوزالی را به ناسا عرضه کردند تا فضاپیمایی به نزدیکی این سیارک بفرستند و در مورد آن بیشتر بفهمند. دوردا به نشریه گفت: این یک شانس واقعی برای مطالعه این نوع از اجسام است.
دوردا اضافه کرد که ماموریت کاوش سیارک باید در سال ۲۰۲۱ شروع شود تا در مورد مدار آپوفیس به نتیجه برسند.

theepochtimes
مترجم: مینا جعفرزاده

---------- Post added at 01:57 PM ---------- Previous post was at 01:52 PM ----------

چشم انداز هوانوردی و فضانوردی در ۲۰۱۱

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


سال ۲۰۱۱ برای علم سالی پربار خواهد بود. پاپ ساینس نیز در مجموعه گزارش هایی مهم ترین رویدادهایی رو که انتظار می رود در این سال اتفاق بیفتد، انتخاب کرده که امروز به حوزه هوانوردی و فضانوردی می پردازیم.
به دلیل تاخیر ۳ ماهه در پرتاب شاتل فضایی دیسکاوری، احتمالا برنامه پرتاب شاتل های آتلانتیس و اندیور نیز اندکی تغییر خواهد کرد. شاتل دیسکاوری قرار است که ۲۴ فوریه / ۵ اسفند پرناب شود.
پس از این ماموریت، شاتل های آتلانتیس و ایندیور در ۱۹ آوریل ۲۰۱۱ / ۳۱ فروردین ۱۳۹۰ و ۲۸ ژوئن ۲۰۱۱ / ۷ تیر ۱۳۹۰ آخرین ماموریت های شاتل را انجام خواهند داد.

محمود حاج زمان

پرواز بارکش های خصوصی تابستان امسال، شرکت پروازهای فضای ایکس اسپیس، پیمانکار ناسا برای جایگزینی شاتل های فضایی، فضاپیمای اژدهای خود را به فضا خواهد فرستاد تا در ایستگاه فضایی بین المللی پهلو بگیرد.

ژوئن جستجو برای اکسیژن را در مشتری آغاز خواهد کرد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

فضاپیمای خورشیدی ژوئن (نام همسر ژوپیتر در افسانه های یونانی) در ماه آگوست / مردادماه به فضا پرتاب خواهد شد و در سال ۲۰۱۶ / ۱۳۹۵، به مقصد نهایی خود یعنی مدار مشتری خواهد رسید. ژوئن تابش گرمایی ساطع شده از اعماق جو مشتری را اندازه خواهد گرفت و مشخص می کند که چه مقدار اکسیژن در جو آن وجود دارد.


ساخت پایگاه فضایی آمریکا تا پایان سال ۲۰۱۱ / ۱۳۹۰،
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نخستین پایگاه فضایی تجاری دنیا در نزدیکی اوفام نیومکزیکو، ساخت تاسیسات آشیانه هواپیماهای فضایی خود را تکمیل خواهد کرد. اصلی ترین مستاجر این آشیانه ها، هواپیمای سنبله کهکشانی (Virgin Galectic) خواهد بود.

ماشین پرنده ترافوگیا به بازار عرضه می شود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بالاخره ماشین پرنده ترافوگیا، به رویایی که سالیان دراز بشر به دنبال آن بود جامه عمل می پوشاند: روی آسفالت فرود بیایید، بال هایتان را جمع کنید، و وسیله نقلیه خود را به داخل پارکینگ منزلتان ببرید. قیمت این وسیله بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ هزار دلار (۲۲۰ تا ۲۷۵ میلیون تومان) خواهد بود.

[sajadhoosein]

اولین تصاویر ۳۶۰ درجه از خورشید

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


سازمان ناسا بری اولین بار تصویری ۳۶۰ درجه از کل سطح ستاره عظیم خورشید را منتشر کرد.
به گزارش خبرگزاری مهر، این تصویر با همکاری مشترک دو ماهواره دوقلوی خورشیدی به نام "استریو" که برای ثبت این تصاویر در دو جهت متضاد از سطح خورشید به تصویربرداری مشغول بوده اند، خلق شده است.
امکان مشاهده کل ستاره خورشید به دانشمندان این توانایی را خواهد داد تا پیش بینی های دقیق تری از سیستم آب و هوایی پیچیده خورشید داشته باشند و بتوانند با توجه به اطلاعات خورشیدی ماموریتهای روباتیکی را برای سفر به اعماق سامانه خورشیدی طراحی و برنامه ریزی کنند.
به گفته ریچارد هریسون از پروژه استریو، خورشید جرمی حقیقتا پیچیده است که جنبه های مختلفی از زندگی انسان را تحت تاثیر خود قرار داده است. درست مشابه زمانی که با مطالعه بخشی کوچک از مغز نمی توان کل عملکرد مغز را درک کرد، مطالعات جهانی بر روی طبیعت کل ستاره زمین به عنوان یک جرم کامل برای درک عملکرد آن بسیار حیاتی به شمار می رود.
دانشمندان بویژه می خواهند از آب و هوای خورشیدی و انفجارهای قدرتمندی که از سطح خورشید برمی خیزند، پیش بینی بهتری داشته باشند.
به گفته محققان ماموریتهای خورشیدی از قبیل استریو و SDO نه تنها می تواند اطلاعات بیشتری از نحوه شکل گیری ستاره زمین و روند تکامل جهان هستی در اختیار انسان قرار دهد بلکه به درک انسان از فرایندهای خورشیدی که بر روی سیاره زمین و زندگی انسانها تاثیرگذارند نیز کمک خواهد کرد.
این تصویر ۳۶۰ درجه ویژه یکی دیگر از موفقیتهای ماموریت استریو است، ماموریتی که همچنان به ثبت تصاویر شگفت انگیز و ارزشمند از ستاره خورشید ادامه خواهد داد.
این ماهواره های دو قلو که در اکتبر سال ۲۰۰۶ به فضا پرتاب شد کاملا به یکدیگر شباهت داشته و یکی از آنها در مقابل زمین و دیگری در آنسوی خورشید در حرکت است.
بر اساس گزارش فاکس نیوز، SDO نیز اولین ماموریت در برنامه ستاره ای ناسا است که در فوریه سال گذشته آغاز به کار کرد. مدار بی نظیری که این ماهواره در آن در گردش است امکان ثبت تصاویر واضحی را در هر سه چهارم از ثانیه به وجود خواهد آورد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Mehran-King]

بیابان‌های زمین از سطح ماه هم خشک‌ترند


در سطح ماه که تا همین اواخر جزو خشک‌ترین مناطق منظومه شمسی شناخته می‌شد، مکان‌هایی سرشار از یخ آب وجود دارد که می‌تواند نیاز فضانوردان و انسان‌هایی را که در آینده به این قمر سفر می‌کنند، تامین کند.


سال گذشته، دانشمندان ناسا راکتی را به سمت یکی از گودال‌های ماه شلیک و غبار برخاسته از این برخورد را بررسی کردند. بر اثر این برخورد، مقادیر زیادی از سنگ و گردوغبار جابه‌جا شد و ترکیبات شیمیایی جالب و مقادیر زیادی از منابع آبی در زیر سطح ماه کشف شد.

تیم تحقیقاتی ناسا اعلام کرده است که از حفره حاصل از این برخورد، نزدیک به 155 کیلوگرم بخار آب و ترکیب آب و یخ خارج شده است. به این ترتیب تحلیل‌های دانشمندان نشان می‌‌دهد در برخی نواحی ماه، 5.6 درصد از وزن خاک را ترکیب آب و یخ تشکیل می‌دهد.
آنتونی کلاپریت از مرکز فضایی ایمز ناسا در این باره گفت: «این منابع آبی بسیار قابل توجه‌اند. کار کردن با ترکیب آب و یخ بسیار ساده‌تر است، چرا که شما مجبور نیستید آن‌ را خیلی گرم کنید؛ بلکه کافی است آن را به دمای اتاق برسانید تا به راحتی آلودگی‌هایش را جدا کنید. به این ترتیب می‌شود انتظار داشت در محدوده‌ای به طول 10 کیلومتر در اطراف این گودال برخوردی بتوان نزدیک به 4 میلیارد لیتر آب استخراج کرد».
عملیات انتحاری و گردآوری اطلاعات
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]درست چند دقیقه بعد از برخورد راکت با سطح ماه، کاوشگر LCROSS ناسا به سطح ماه نزدیک شد و شروع به عکس‌برداری و جمع‌آوری اطلاعات کرد. فضا‌پیمایی دیگر به نام مدارگرد اکتشافی ماه (LRO) نیز به منطقه برخورد نزدیک بود و توانست موادی را که بیش از 15 کیلومتر پراکنده شده بود، در نور خورشید بررسی کند.
ابزارهای اندازه‌گیری مشخص کردند که نزدیک به 20 درصد از گردوغبار ماه را ترکیبات فراری مانند متان، آمونیاک، گاز هیدروژن و دی‌اکسیدکربن تشکیل می‌دهد. علاوه بر این، مقادیر زیادی از فلزاتی مانند سدیم، جیوه و حتی مس نیز در غبارهای حاصل از انفجار شناسایی شد.
دانشمندان می‌گویند آب و ترکیب مواد فرار موجود در ماه شاید بقایای اثرات برخورد شهاب‌سنگ‌ها یا سیارک‌ها باشد، اما فرآیند‌های فیزیکی و شیمایی نیز در به وجود آمدن و چرخش این مواد در درون ماه بی‌تاثیر نیستند.
در برخی نواحی مانند حفره کابئوس که همیشه در سایه قرار دارند، دما به 244 درجه زیر صفر می‌رسد. در این شرایط یخ می‌تواند برای میلیارد‌ها سال بدون کوچک‌ترین تغییری حفظ شود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اما تحقیقات بیشتر نشان می‌دهد حتی در بخش‌هایی از ماه که نور خورشید را در طول سال دریافت می‌کنند، منابع آبی هم در زیر خاک وجود دارند. به این ترتیب در آینده، بشر به جای آن‌که مجبور باشد در نواحی بسیار سرد و تاریک ماه فرود بیاید، می‌تواند نواحی روشن‌تر و در دسترس‌تر را که نور خورشید را دریافت می‌کند، انتخاب کند و با حفر چاه‌های کم‌عمق به آب و یخ دسترسی پیدا کند.




---------- Post added at 02:22 PM ---------- Previous post was at 02:21 PM ----------

تصاویر برتر رقابت عكاسان نجومی


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]





[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

---------- Post added at 02:22 PM ---------- Previous post was at 02:22 PM ----------

تصاویر برتر رقابت عكاسان نجومی


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]





[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[sajadhoosein]

منظومه فرا خورشیدی شش سیاره ای

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


تصویری هنری از منظومه شش تایی. دراین تصویر گذر سه سیاره دیده می شود



دانشمندان تیم تلسکوپ فضایی کپلر ناسا از کشف یک منظومه سیاره ای کاملا جدید خبر داده اند . این منظومه حداقل دارای ۶ سیاره می باشد که همگی با نظم کاملی نسبت به یکدیگر و همچنین نسبت به خط دید ما به گرد ستاره مادر می چرخند به گونه ای که ما شاهد گذر آن ها از مقابل ستاره مرکزی بوده ایم. علاوه بر این، ۵ تای آن ها به حدی به ستاره مادر نزدیک هستند که اگر در منظومه شمسی ما بودند، همگی داخل مدار سیاره عطارد قرار می گرفتند. زمان یک دور گردش کامل این سیارات به دور ستاره میزبان بین ۳. ۲ تا ۷. ۴۶ روز می باشد. پنج سیاره درونی تر جرمی حدود ۳. ۲ تا ۵. ۱۳ برابر زمین ما دارند.
نزدیکی بسیار زیاد این سیارات به حرارت و بادهای ستاره مادر موجب می شود که اشکال گوناگونی از سیارات خاکی را برای آن ها انتظار داشته باشیم. همانگونه که در کپلر ۱۰ بی، آخرین سیاره خاکی کشف شده، دیدیم. اما این ۵ سیاره به طور شگفت آوری چگالی کمی دارند. چگالی آن ها در محدوده ۱. ۳ گرم در سانتی متر مکعب (کمتر از چگالی ماه ما) و ۵. ۰ گرم در سانتی متر مکعب (کمتر از دانسیته زحل که تقریبا کاملا از گاز است) قرار دارد.
به اعتقاد جک لیزور از تیم تحقیقاتی ناسا، این سیارات احتمالا دارای هسته هایی سنگی از آهن هستند که با پوسته ضخیمی از یخ و گاز پوشیده شده است. جاناتان فورتنی دیگر عضو این تیم می افزاید: "تصور من از این سیارات به شکل توده خمیری است که گرداگرد گلوله وزین داخلی را فراگرفته است. بخش اعظم جرم را هسته تشکیل می دهد. در حالیکه بیشتر حجم در اتمسفر است".
دانشمندان تیم کپلر به سرپرستی لیزوز این سیارات را به روش اندازه گیری میزان کاهش نور ستاره مرکزی در اثر گذر هر سیاره از جلوی ستاره کشف کردند. میزان کاهش نور ستاره نشان دهنده اندازه قطر هر سیاره است. معمولا ستاره شناسان با مطالعه دقیق تغییرات طیف ستاره مادر که تحت تاثیر گرانش هر یک از سیارات ایجاد می شود، به بررسی اجرامی می پردازند که کپلر آن ها را به عنوان سیارات فراخورشیدی کاندید می کند. با این اندازه گیری ها می توان وجود یک سیاره را تایید و جرم آنرا معلوم کرد.
اما در مورد کپلر ۱۱ (ستاره میزبان این ۶ سیاره)، ستاره به حدی کم نور است که اجرای چنین اندازه گیریهایی را با چالشی جدی مواجه خواهد کرد. در عوض لیزور و همکارانش جرم ۵ سیاره درونی تر را با مشاهده تکانه های گرانشی این سیارات بر روی یکدیگر اندازه گیری کرده اند، آشفتگیهایی که تغییرات جزئی در دوره تناوب هر سیاره را نشان می دهد.
متاسفانه سیاره ششم که به طور قابل ملاحظه ای در مداری دور تر به دور ستاره مرکزی می چرخد (کمی دور تر از مداری که عطارد به دور خورشید می گردد و با یک دوره ۱۱۸ روزه)، هنوز به اندازه کافی تحت تاثیر گرانش سیارات درونی قرار نگرفته است که بتوان با روش فوق جرمش را محاسبه کرد.
قطر این سیاره حدود ۷. ۳ قطر زمین ما وجرمش کمتر از ۳۰۰ برابر جرم زمین است، اندکی کمتر از جرم سیاره مشتری. به همین دلیل اندازه گیری تاثیرات گرانشی سیارات درونی بر روی آن تا کنون میسر نبوده است.
هیچکس پیش بینی نمی کرد که کپلر چنین منظومه ای را کشف کند و اساسا چنین سیستمی وجود داشته باشد. به گفته دیوید چاربون از محققین سیارات فراخورشیدی،"این حقیقتا یکی از عالیترین مجموعه اطلاعاتیست که من تاکنون دیده ام. می دانم که از نظر علمی امکان یافتن چنین سیستمی با شش سیاره، دور از ذهن نبود، اما وقتی این امکان صورت عملی به خود گرفت، من به سختی آن را باور کردم".
شبیه سازیهای یارانه ای سیر تکاملی بلند مدت این سیستم، از پایداری گرانشی این پیکر بندی در مدت ۸ میلیارد سالی که از سن ستاره مرکزی تخمین زده می شود، حکایت دارد. خود ستاره به لحاظ جرم و دما بسیار به خورشید ما شبیه است اما کمی مسن تر و متورم تر است. فاصله آن از زمین ۲۰۰۰ سال نوری و در صورت فلکی قو قرار دارد.
سیارات در مدارهایی تقریبا مدور که صفحات مداریشان با اختلاف زاویه حدودا ۱ تا ۲ درجه نسبت به هم ردیف شده اند، قرار دارند. به طور شگفت آوری هیچیک از این سیارات در رزونانس مداری با دیگر اعضای این منظومه قفل نشده اند. به این معنی که دوره تناوب مداری آن ها نسبتی از یک عدد صحیح نمی باشد.
تمامی این ها نشان دهنده آن است که این سیارات در مکانی دور تر از مدارهای فعلیشان شکل گرفته اند و به آرامی و تدریجا از میان یک صفحه گازی غنی که احتمالا شامل تعدادی سیارک عظیم هم بوده است، به نواحی درونی کوچیده اند. تاثیر گرانشی گاز و توده های کوچک موجب تدویر مدار ها ونیز همسطحی صفحات مداری خواهد شد و همچنین از قفل شدن سیارات در رزونانس مداری یکدیگر جلوگیری خواهد کرد.
چگالی سیارات معمولا در مدارهای دور تر از ستاره مرکزی کمتر می شود. حرارت و بادهای ستاره، سیارات را می گدازد، فعل و انفعالی سخت که به تدریج جو سیاره را عریان می کند این شرایط برای سیارات درونی تر بسیار عذاب آور تر است.
لیزور خاطر نشان می کند که ممکن است سیارات دیگری نیز به جمع این ۶ سیاره اضافه شوند، چه به جمع سیارات درونی، بین سیاره های پنجم و ششم، و چه به سیارات بیرونی. اگر سیاره به اندازه کافی بزرگ باشد سرانجام تاثیرات متقابل آشفتگیهای گرانشی آن با دیگر سیارات این سیستم، نمایان خواهد شد.
دانشمندان تیم کپلر خبر از صد ها کاندید دیگر برای سیارات فراخورشیدی می دهند که قطر تعدادی آن ها به اندازه زمین و یا کمتر است. در این میان ۱۱۵ منظومه دو تایی، ۴۵ سه تایی، ۸ چهارتایی و یک پنج تایی دیده می شوند
از میان ۱۲۳۵ کاندید سیاره ای که به تازگی کپلر کشف کرده است، ۶۸ تای آن ها تقریبا به اندازه زمین هستند، که پنج تای آن ها در کمربند حیات ستاره میزبان قرار گرفته اند. رویهم رفته از میان مجموع کاندید ها، ۵۴ سیاره در منطقه حیات منظومه شان جای دارند که ۴۹ تای آن ها قطری حدودا از ۲ برابر زمین تا اندکی بیشتر از قطرسیاره مشتری، دارا هستند.
همه این ها، نوید از یافته های هیجان انگیز تر کپلر در آینده می دهند. و چه کسی می داند بعد از اینکه تعداد این سیارات از هزاران فرا تر رفت و سیاراتی با منظومه های منحصر به فرد کشف شدند، آیا همچنان می توانیم خود را در این جهان تنها و یگانه بدانیم؟

ترجمه: مینا جعفرزاده

[Mehran-King]

نجوم در شعر و تمدن

در سپیده دم حیات،آن هنگام که انسان پای خود را از غارها بیرون می نهاد و طعم زندگی اجتماعی را به مرور می چشید؛ نگاهش بر آسمان بوده است.
در سپیده دم حیات،آن هنگام که انسان پای خود را از غارها بیرون می نهاد و طعم زندگی اجتماعی را به مرور می چشید؛ نگاهش بر آسمان بود.زیبایی های چشم نواز و مسحور کننده مانند طلوع و غروب خورشید،حرکت و درخشندگی خیره کننده ی ستارگان و اهله های ماه اتفاقاتی بودند که توجه او را به خود جلب می نمودند.بی دلیل نبوده است که انسان های باستان بسیار با اتفاقات آسمانی در ارتباط بوده اند.در بابل ، پدید های نجومی نشانه ای از خشم یا رضایت خدایان پنداشته می شدند.در ایران باستان نیز اجرام سماوی نشانه ای از قدرت اهورامزدا بودند و در مصر،سنگ بنای دین مردمش بر پایه ی همین گونه از باورها بنا نهاده شد.
اگر بخواهیم نگاهی دقیق تر بر اقلیم ها و سرزمین های مختلف داشته باشیم، می بینیم که آسمان و پدیده های آن کارکردهای متفاوتی به فراخور زمان و مکان داشته اند چه از منظر مذهب به آن نگریسته شود و چه از باب گاهشماری مورد بررسی قرار گیرد.این بدان معناست که اولا مذهب در مسیری تنگاتنگ با آسمان در ارتباط بوده است و بشر نیز اجرام سماوی را ایزدانی نیرومند برای اثرگذاری بر سرنوشت خویش می پنداشته و از طرف دیگر حاکمیت نیز برای توجیه الهی و قدسی بودن حکومت خود،همواره سعی بر متصل نشان دادن خود به آسمان و خدایان داشته است.
بیاییم نگاهی به سرزمین افسانه ای مصر بیندازیم و کمی ایزدان آن را مورد کنکاش قرارداده، نگاهی ریزبینانه تر داشته باشیم.
در باور مصریان باستان "رع" ایزد بانوی خورشید -والاترین ایزد مصریان- از "نوت" ایزد بانوی آسمان متولد می گشته است و این موضوع هنگامی جذابیت بیشتری می یابد که دریابیم که این عقیده ریشه در نحوه قرار گیری صور فلکی ،جایگاه آنان در آسمان و هنرنمایی راه شیری در حدود 3500 سال پیش از میلاد مسیح و همچنین حرکت ظاهری خورشید در هنگامه ی طلوع و غروب خود در انقلاب زمستانی و اعتدال بهاری داشته است،یعنی این اعتقاد مصریان کاملا منطبق بر مشاهدات عینی آنان از آسمان بوده است.پس می بینیم در فرهنگ مصر ،مادر به عنوان موجود زاینده، شخصیت بسیار استوار و تاثیرگذاری بر دستگاه حکومتی و فرهنگ آنان دارد و از آن سوی دیگر این زایش از نوت،ازدواج پادشاه با بزرگترین خواهران خود را توجیه و در عین حال امری مقدس می نمایاند.همان سیاستی که رشد عجیب و غریب بیمارهای مختلف در خانواده ی فراعنه را در پی داشت و در نهایت نیز یه زوال آنان انجامید.
اهمیت و برتری جایگاه خورشید در فرهنگ و باور های مصریان تا جایی بوده است که در دوره ای ایزد خورشید،آتون،توسط آخناتون به عنوان یگانه خدای مصریان قلمداد می شد. مصریان برای یافتن زمان مناسب اهدای قربانی و اجرای مراسمات مذهبی می بایست زمان دقیق طلوع و غروب خورشید در طول سال را مورد مطالعه قرار میدادند.این مطالعات دقیق مصریان موجب تنظیم گاهشماریی بر اساس حرکت خورشید شد.برای بیان برتری گهشماری مصریان بر گاهشماری های مورد استفاده در آن زمان تنها این ذکر این نکته که بعد از فتح مصر در زمان هخامنشیان،تقویم شمسی-بابلی که تا حدود قرن پنجم پیش از میلاد مورد استفاده ی ایرانیان بود منسوخ گشت و در سرتاسر سرزمین های تابع امپراطوری هخامنشان تقویم 365 روزه مصری جایگزین آن شود،می تواند کافی باشد!
حتمن تاکنون بارها اسم ققنوس یا فونیکس را شنیده اید چه در متون ادبی یا در سینما و یا در خبرهایی که پیرامون ماموریت مریخ نوردی با همین نام ،که از سوی ناسا برای کاوش در قطب شمال مریخ به سمت این سیاره سرخ گون فرستاده شده است. اما بد نسیت بدانید که اول بار در ادبیات فارسی عطار نیشابوری در منطق الطیر از این موجود افسانه ای سخن به میان آورد و خصوصیات منحصر به فرد ش را این گونه تصیف نمود:
سخت منقاری عجب دارد دراز همچو نی در وی بسی سوراخ باز
قرب صد سوراخ منقار اوست نیست جفتش،طاق بودن کار اوست
ویژگی بارز و مورد توجه در ققنوس این است که او در اواخر زندگی خویش بر بلندای کوهی، هیزمی چند گرد می آورد و بعد ناله هایی حزین سر میدهد که هوش از سر مرغ و ماهی می برد و سپس خود را به آتش می سپارد تا از بقایای او ققنوسی جوان سربرآورد:
بس عجب روزی بود آن روز او خون چکد از ناله جان سوز او
مرغ و هیزم هر دو چون اخگر شوند بعد از اخگر نیز خاکستر شوند
چون نماند ذره ای اخگر پدید ققنسی آید زخاکستر پدید
آتش آن هیزم چو خاکستر کند از میان ققنس بچه ای سر برکند
نکته ی جالب این جاست که ققنوس یا همان فونیکس زاییده باورهای مصریان باستان است ؛هر چند که عطار خواستگاه او را هندوستان بیان می کند ولی شواهد حاکی از آن است که" فونیکس با عقاید مربوط به پرستش خورشید آمیخته شده و نمادی است از مرگ و زندگی و تقابل آنها.خورشید در مغرب می میرد و در مشرق زاده می شود.پس به تعبیری خورشید همان فونیکس است و فونیکس خود را در قربانگاه معبد خورشید به آتش می کشد]که این می تواند اشاره ای به سرخی آسمان در هنگامه ی غروب باشد[ و سپس از شراره های او فونیکس جوانی، دیگر بار ،زنده می شود."ولی این که چگونه کلمه فونیکس در زبان فارسی به ققنوس تبدیل شده خود جای بررسی های بیشتر دارد.
اینها همگی نشان از آن دارد که نجوم و پدیده های مرتبط با آن تاثیرات شگرفی بر زندگی،فرهنگ ،ادبیات،تاریخ و به طور کل تمدن بشری داشته است.

[sajadhoosein]

شکل گیری حالتی جدید از ماده در قلب ستاره های نوترونی

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


هسته متراکم یک ستاره متلاشی شده همسایه به سرعت در حال سردتر شدن است و با این کار اولین نشانه های مستقیم از تولید اَبَرمایع نوترونی، حالتی از ماده که امکان خلق آن در آزمایشگاه های زمینی وجود ندارد در اختیار دانشمندان قرار می گیرد.
به گزارش خبرگزاری مهر، ستاره های نوترونی بقایای ستاره های منفجر شده هستند، هسته آنها به اندازه ای متراکم است که هسته اتم را در خود حل می کند و الکترونها و پروتونها برای تشکیل دادن محلولی که نوترونها در آن غالب هستند با یکدیگر ترکیب می شوند.
در صورت مناسب بودن شرایط این نوترونها باید بتوانند با یکدیگر جفت شده و یک ابرمایع به وجود آورند، ماده ای با ویژگی های کوانتومی و این به آن معنی است که میزان اصطکاک در این مایع برابر صفر است.
ابرمایعاتی که به صورت آزمایشگاهی تولید می شوند قادر به انجام کارهای خارق العاده ای هستند، برای مثال از دیواره لیوان بالا می روند و حتی زمانی که مخزن آنها به سرعت حرکت داده می شود، ثابت باقی می مانند.
از گذشته تصور بر این بود که نوترونهای موجود در هسته ستاره های نوترونی به ابرمایعات تبدیل می شوند اما تا به امروز هیچ شاهد مستقیم و واضحی از این رویداد در اختیار دانشمندان قرار نداشت.
این روند در سال ۲۰۱۰، زمانی که فیزیک اخترشناسان اطلاعات به دست آمده از تلسکوپ چاندرا را از یک ستاره نوترونی ۳۳۰ ساله در قلب غبار آلود بقایای ابرنواختر ذات الکرسی A مورد بررسی قرار دادند، تغییر پیدا کرد.
این محاسبات نشان دادند این ستاره از زمان کشفش در سال ۱۹۹۹ تا به حال ۲۰ درصد کم نورتر شده و درجه حرارت آن نیز در حدود ۴ درصد کاهش پیدا کرده است. به گفته اخترشناسان این ستاره به شکلی عجیب و با سرعتی شگفت انگیز در حال سرد شدن بوده است.
اکنون محققان دریافته اند که این سرد شدن سریع را می توان به این واسطه توجیه کرد که بخشی از نوترونها در هسته ستاره در حال تبدیل شدن به ابرمایعات هستند.
زمانی که نوترونها برای تشکیل ابرمایعات با یکدیگر جفت می شوند، نوترینوهایی را از خود آزاد می کنند که به آسانی از میان ستاره عبور کرده و مقادیر هنگفتی انرژی را به همراه خود حمل می کنند، و این منجر به سرد شدن سریع ستاره می شود.
دانشمندان با کنترل بیشتر ستاره های نوترونی طی ده های آینده می توانند اطلاعات قابل قبولتر و قابل دفاع تری را از دلیل سرد شدن این ستاره ها و تشکیل ابرمایعات به دست آورند.
بر اساس گزارش نیوساینتیست، برای تولید ترکیب ابرمایعات نوترونی بر روی زمین شانس بسیار کمی وجود دارد.
با وجود اینکه برخورد دهنده های ذره ای می توانند گلوله های آتشینی متراکمی مشابه ستاره های نوترونی به وجود آورند، حرارت در آنها به اندازه ای بالا است که امکان شبیه سازی شرایط درونی ستاره های نوترونی طبیعی از بین می رود. ابرمایعاتی که معمولا در آزمایشگاه های زمینی تولید می شوند از اتمهای سرد شده هلیوم تشکیل شده اند.

[sajadhoosein]

خورشید دیگر چیزی برای پنهان کردن ندارد

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


دو فضاپیمای دوقلوی ناسا (استریو ) برای اولین بار، نمایی کامل از سطح خورشید منتشر کرده اند.
از این پس دانشمندان می توانند در هر لحظه تصویری از تمام سطح خورشید داشته باشند. این دستـــاورد به مطالعه همزمان کل سطـــح خورشـــــید کمک قابل ملاحظه ای خواهد کرد.
با وجود اینکه تا کنــــــون سازمان ناسا بخــــــش قابل توجهی از بودجـــه خود را صرف مطالعات خورشیدی کـــرده است، با این حال اهمیـــــت تحقیق پیرامون منشاء ، ساختـــــار وفعل و انفعالات خورشید، این سازمــان را برای صــــــرف هزینه های بیشتـــر جهت مطالعه دقیقتــــر این نزدیکترین ستـــاره به مــا ناگزیر کرده است.

[sajadhoosein]

تصاویر ستاره های مصنوعی زرد رنگ در آسمان شیلی

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


تلسکوپ زمینی جمینی برای اولین بار برای تنظیم لنزهای خود از سیستم لیزری سدیمی استفاده کرده است که می تواند پنج ستاره راهنمای مصنوعی را در آسمان به وجود آورد.
به گزارش خبرگزاری مهر، رصدخانه های بزرگ متعددی هستند که یک تک پرتو لیزر را به آسمان می تابانند تا بتوانند میزان آشفتگی اتمسفری و میزان خطای لنزهای خود را اندازه گیری کنند.
با این حال تلسکوپ جنوبی جمینی به تازگی سیستمی پنج لیزری را مورد آزمایش قرار داده است تا به این شکل بتواند تنظیم سیستم نوری تلسکوپ را با قدرتی بیشتر انجام دهد.
بسیاری از تلسکوپهای بزرگ جهان به سیستمهای قدرتمند لیزری مجهز بوده و یا در حال تکمیل آن هستند تا بتوانند با استفاده از آن پرتوهای قدرتمند لیزر را به ارتفاعات اتمسفر بتابانند. این کار ستاره مصنوعی راهنمایی به وجود می آورد تا با کمک آن بتوان سیستم نوری تلسکوپها را تنظیم کرده و به تصحیح دید آنها پرداخت.
در صورتی که تمامی بخشهای یک تلسکوپ به خوبی کار کنند می توانند تصاویر واضحی را از اجرام کیهانی به ثبت برسانند.
اکثر رصدخانه ها از تک پرتوهای لیزری استفاده می کنند که تک بودن این پرتوها می تواند دامنه قابلیت تنظیم تلسکوپ را با استفاده از لنزهای قابل تنظیم محدود کند.
اما پیشرفت جدید در تلسکوپ جمینی در ارتفاعات آندس شیلی می تواند میزان قابلیت انطباق پذیری و تنظیم لنزهای تلسکوپ را در میدان دیدی وسیعتر امکان پذیر کند.
محققان در تلسکوپ جمینی در ۲۲ ژانویه سال جاری به صورت آزمایشی لیزری را به اتمسفر زمین شلیک کردند که منظومه ای از پنج ستاره چسبیده به هم را در آسمان به وجود آورد.
این پرتو لیزری که قدرت آنها هزار برابر بیشتر از لیزرهای دستی معمولی است با استفاده از اتمهای سدیم به رنگ زرد درآمده و در قطر ۵۸۹ نانومتر تنظیم شد.
پس از اینکه پرتو لیزری به پنچ پرتو مجزا تقسیم شد، نور لیزر، اتمهای سدیم که به صورت طبیعی در لایه مزوسفیر زمین در ارتفاع ۹۰ کیلومتری قرار دارند را درخشان کرده و منجر به درخشش آنها در طول موجی مشابه طول موج لیزر خواهد شد تا به این شکل پنج ستاره راهنمای مصنوعی در آسمان به وجود آید.
تلسکوپ جمینی اولین تلسکوپی است که از تکنیک پرتوهای چند گانه لیزر سدیمی استفاده می کند.
مدیر این پروژه در تلسکوپ جمینی می گوید سیستم لنزهای سازگار ترکیبی چندگانه جمینی یا MCAO به دریچه دیافراگم هشت متری این تلسکوپ امکان می دهد میدانی به وسعت دو دقیقه قوسی را پوشش دهند، فضایی ۱۵/۱ برابر سطح کره ماه. اخترشناسان نیز در نظر دارند در سال آینده از این قابلیت جمینی در مطالعه بر روی پدیده های کیهانی مختلف، از ستاره های تازه متولد شده گرفته تا کهکشانهای دورافتاده استفاده کنند.
بر اساس گزارش نیوساینتیست، دست کم دو مجموعه تلسکوپی دیگر در جهان در تلاشند تا سیستم لیزری خود را به منظور خلق ستاره های مصنوعی راهنمای چندگانه راه اندازی کنند.
در سال ۲۰۰۷ تلسکوپ VTL سیستمی به نام ستاره های راهنمای طبیعی را مورد آزمایش قرار داد. در همان سال نیز تلسکوپ MMT در آریزونا برای خلق ستاره های پرنور مصنوعی از پرتو لیزری قدرتمندی استفاده کرد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[sajadhoosein]

آیا کپلر، خواهران کوچک تر زمین را پیدا کرده است؟

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تلسکوپ فضایی کپلر در ادامه ماموریت جستجوی سیارات فراخورشیدی، اجرامی را یافته که حتی از زمین ما هم کوچک ترند و تاکنون کوچک ترین نامزدهای حیات احتمالی در آسمان به شمار می روند.
تلسکوپ فضایی کپلر ناسا، در ادامه ماموریت جستجوی حیات خود سیاراتی را یافته است که حتی از زمین ما هم کوچک ترند و تا به این لحظه، کوچکترین کاندیداهای حیات در آسمان به شمار می روند.
این تلسکوپ، ۵۴ سیاره را یافته که در نواحی زیست پذیر ستاره های خود قرار دارند؛ یعنی مناطقی که در آنها آب در حالت مایع (و شاید هم حیات) را می توان روی سطح سیاره یافت.
کپلر در سال ۲۰۰۹ به فضا پرتاب شد و ماموریتش، یافتن سیاره های هم اندازه زمین است که در نواحی زیست پذیر ستاره های خود قرار داشته باشند. یافتن این سیاره ها هنگامی امکان پذیر می شود که سیاره از جلوی ستاره بگذرد و نوری که از ستاره به زمین می رسد، اندکی کم شود؛ این رخداد را ترانزیت می نامند.
به گزارش نیوساینتیست، اکنون دانشمندان این ماموریت می گویند که توانسته اند ۱۲۳۵ نامزد را از میان داده های به دست آمده از چهار ماه اول ماموریت تلسکوپ شناسایی کنند، داده هایی که مربوط به بازه زمانی بین نیمه ماه می تا نیمه سپتامبر ۲۰۰۹ است. کپلر از آن زمان به رصد آسمان ادامه داده است، ولی دانشمندان هنوز مشغول تحلیل داده های آن دوره هستند.


نامزدهای احتمالی تازه اعلام شده، موارد زیر را دربر دارند:
• ۶۸ سیاره تقریبا هم اندازه زمین؛ هر یک با پهنایی کمتر از ۱.۲۵ برابر زمین
• ۲۶۸ کاندیدای سوپر زمین؛ با پهنایی بین ۱.۲۵ تا ۲ برابر زمین
• ۶۶۲ کاندیدای هم اندازه نپتون
• ۱۸۴ سیاره هم اندازه مشتری یا بزرگ تر
• ۱۷۰ سیستم احتمالی چند سیاره ای، که در آنها تعداد ۲ کاندیدا یا بیشتر به دور یک ستاره می چرخند.
به نظر می رسد که تقریبا ۲۰ سیاره از این میان، کوچک تر از زمین باشند. به گفته ویلیام بوروکی از مرکز پژوهشی ایمز ناسا در مافت فیلد کالیفرنیا، برخی از انها هم اندازه مریخ هستند (که نصف زمین است).
وی دانشمند ارشد پروژه کپلر است. در صورت تایید، اینها کوچک ترین سیاره های یافت شده حول ستاره های معمولی هستند. رکورد تایید شده فعلی کوچک ترین سیاره، مربوط به سیاره ای است با اندازه تقریبی ۱.۴ برابر زمین، که کپلر پیش از این آن را یافته است.
پنج سیاره از بین سیارات یافت شده در مناطق زیست پذیر ستاره ها، آن قدر کوچکند که بتوانند مانند زمین صخره ای باشند، و بین ۰.۹ تا ۲ برابر زمین ما پهنا دارند.
دیگران غول هایی مانند نپتون یا مریخ هستند، که هیچ سطح جامد یا مایعی ندارند که بر روی آنها حیات امکان پذیر باشد. ولی به گفته بوروکی این ها هم می توانند ماه هایی مانند زمین داشته باشند که زیست پذیر باشند.


لحظه تاریخی
به گفته بوروکی، در نهایت مشخص خواهد شد که اکثر کاندیداها، سیاره های واقعی هستند.
او روز چهارشنبه در یک کنفرانس خبری در ناسا گفت: «اگر ما دریابیم که سیارات هم اندازه زمین در مناطق زیست پذیر به دور ستارگان، زیاد پیدا می شوند، معنی این امر به احتمال زیاد این خواهد بود که شانس وجود حیات در اطراف این ستارگان کم نیست».
با این که دبرا فیشر از دانسگاه ییل در نیوهیون کانتیکات، عضوی از تیم کپلر نبوده است، ولی وی هم به نتیجه این کار خوشبین است.
در کنفرانس خبری، او به این می اندیشید که در نهایت مشخص می شود که تنها ۲۰ درصد از کاندیداها، به اشتباه تشخیص داده شده اند.
وی گفت: «من احساس می کنم که این یک لحظه بزرگ تاریخی است، و تنها می خواهم از کل تیم کپلر برای این صندوقچه گنج اطلاعاتی که برای ما فراهم کرده اند، تشکر کنم».


رصد دنباله دار
اعضای گروه کپلر، در حال برنامه ریزی هستند تا با استفاده از تلسکوپ های بزرگ تر زمینی، ستاره هایی را که میزبان کاندیداهای تاییدنشده هستند، با دقت بیشتری رصد کنند، تا دیگر تفاسیر احتمالی برای عبور سیاره ای نیز بررسی شود و بتوان با اطمینان از کشف یک سیاره جدید سخن گفت.
برای مثال، شدت درخشندگی یک ستاره هدف، برخی اوقات تحت تاثیر نور ساتع شده از یک جفت ستاره در پس زمینه، که نزدیک ستاره هدف هستند، کم و زیاد می شود.
اگر این ستاره های پس زمینه به طور دوره ای نور همدیگر را بپوشانند، کم نور شدن حاصل از آن، شبیه به حرکت یک سیاره به نظر می رسد.
اعضای گروه کپلر در روز چهارشنبه، علاوه بر کاندیداهای تایید نشده، خبر از کشف یک منظومه متشکل از ۶ سیاره دادند که حول یکی از ستاره های هدف این تلسکوپ می چرخند. خبر این منظومه هفته پیش در خبرآنلاین منتشر شده بود.

مجید جویا

[sajadhoosein]

جریان دلو در کهکشان راه شیری

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تجسمی از جریان دلو و محل آن در کهکشان راه شیری






یک تیم بین المللی ستاره شناسان از موسسه اختر فیزیک پوتسدام جریان جدیدی از ستاره در کهکشان راه شیری کشف کردند.


تجسمی از جریان دلو و محل آن در کهکشان راه شیری
به گزارش گروه علمی پژوهشی باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران " ایسکانیوز " به نقل از sciencedaily " جریان دلو" در صورت فلکی دلو. جریان باقی مانده از این ستاره در حدود ۷۰۰ میلیون سال پیش بر اثر گرانش کهکشان ما از کهکشان همسایه جدا شده است.
دانشمند ۳۳ ساله از زلاند نو با ذوق بسیار زیاد در کنفرانس بین المللی جریان دلو را مطرح کرد و اظهار داشت این جریان عملا با تمام جریان های شناخته شده متفاوت است.
با توجه به شکل ،غلظت بالایی از ستاره های راه شیری توسط ستاره هایی از این کهکشان مسدود شده است .
با استفاده از اطلاعات ریو درحال حاضر از سرعت شعاعی ۱۲۰۰۰ ستاره در این ناحیه برای اولین بار خبر داده که ۱۵ ستاره الگوی سرعت متفاوتی دارند که سرعت های نسبی آنها ۱۵۰۰۰ کیلومتر در ساعت است، مقایسه پارامترهای ستاره با مدل های شبیه سازی شده نشان می دهد که این ستاره بخشی از یک جریان بزرگتر که از یک کهکشان همسایه توسط گرانش کهکشان ما جذب شده، است.
روش خاص ریو منجر به کشف این جریان شد و اخترشناسان را برای دیدن بسیاری دیگر از اکتشافات در آینده راهنمایی کرد.
ریو به دانشمندان جهت درک شکل گیری کهکشان راه شیری کمک می کند ، همچنین اینکه در گذشته با چه کهکشانهایی ادغام شده و سپس از آنها جدا شده و نیز در آینده با چه کهکشانهایی ادغام می شود.
مسلم این است که در حدود سه میلیارد سال بعد کهکشان راه شیری با کهکشان آندرومدا برخورد و ما آن را مشاهده خواهیم کرد.

[sajadhoosein]

ابرهای خورشید را ببینید

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


ستاره شناسان انگلیسی با مطالعه بر روی فواره های آزاد شده از انفجارهایی که در تاج خورشیدی رخ می دهند کشف کردند که این فواره ها ظاهری شبیه به توده های ابر در اتمسفر زمین دارند.
به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان دپارتمان فیزیک دانشگاه "وار وویک" با استفاده از اطلاعات جمع آوری شده توسط رصدخانه دینامیک خورشیدی (SDO) ناسا در تاج خورشیدی ابرهایی را پیدا کردند که مشابه ابرهای زمین است.
مطالعه بر روی این رفتار می تواند به فیزیکدانان در پیش بینی وضعیتهای اقلیمی خورشید کمک کند برای مثال این اطلاعات می تواند در درک اینکه چه زمانی توفانهای مغناطیسی رخ می دهند، مفید باشد.
در این رصدها تصاویری از فواره های تاج خورشیدی در طیف انتهای ماوراء بنفش به دست آمد که تهیه این تصاویر با دستگاههای پیشین امکانپذیر نبود.
این دانشمندان با بررسی این تصاویر موفق شدند یک ناپایداری را در این فواره ها مشاهده کنند.
این ناپایداری مشابه آن چیزی است که در توده های ابر در اتمسفر زمین و در امواج دریایی وجود دارد و با عنوان "ناپایداری کلوین هلمهولتز" شناخته می شود.
براساس گزارش ساینس دیلی، این دانشمندان در این خصوص توضیح دادند:"این ناپایداریها در فواره های تاج خورشیدی در انتهای طیف ماوراء بنفش در دمای ۱۱ میلیون درجه کلوین قابل رصد هستند این کشف به ما کمک می کند که به روشی بسیار دقیق تر دینامیک این فواره ها را مدلسازی کنیم."

[sajadhoosein]

جزئیات طراحی اولین ماهواره دانش آموزی کشور
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


یک نوجوان ۱۶ ساله ایرانی موفق به طراحی و ساخت نخستین ماهواره دانش آموزی ایران شد که این ماهواره توسط بالن های هواشناسی تا ارتفاع حدود ۳۰ کیلومتری از سطح زمین حمل می شود و تمامی اطلاعات پیرامون خود را به روش های گوناگون ذخیره یا ارسال می کند.


نوجوان ۱۶ ساله ایرانی طراح و سازنده "البرز ست"
به گزارش خبرنگار مهر، علی خورشیدی بنام دانش آموز سال سوم رشته ریاضی فیزیک در دبیرستان البرز تهران است که موفق به طراحی و ساخت ماهواره دانش آموزی "البرز ست ۱" شده و هم اکنون در انتظار دریافت مجوز و حمایت برای پرواز این ماهواره در ارتفاع ۳۰ کیلومتری است.
علی خورشیدی بنام در گفتگو با خبرنگار مهر با تاکید بر اینکه "البرز ست ۱" مراحل ثبت اختراع را می گذراند و به مناسبت هفته جهانی فضا در مهر ماه امسال و با حمایت سازمان فضایی ایران در پارک ملت تهران برای اولین بار به نمایش عمومی گذاشته شد گفت: ایده اولیه این ماهواره از فروردین سال ۱۳۸۷ طرح ریزی شد و سرانجام با فراهم شدن امکانات و تکمیل شدن مطالعات و تحقیقات، ساخت آن در تابستان امسال آغاز شد و حدود ۳ ماه به طول انجامید.
وی با بیان اینکه ماهواره "البرز ست ۱" در گروه ماهواره های نزدیک به فضا محسوب می شود که اصولا هدف از ساخت آنها علاوه بر کسب اطلاعات بیشتر از آسمان، آشنایی دانش آموزان با ساختار و عملکرد ماهواره ها است اضافه کرد: این ماهواره پس از انفجار بالن در هوا توسط چتری که برای فرود ایمن آنها تعبیه شده به زمین باز می گردد و موقعیت فرود خود را برای بازیابی ارسال می کند.
وی با بیان اینکه محدوده پروازی این ماهواره نزدیک به فضا، ارتفاع حدود ۳۰ کیلومتری از سطح دریا است خاطرنشان کرد: طبق استانداردهای بین المللی به این گونه ابزار ماهواره های نزدیک به فضا (Near Space Satellite) و یا ماهواره های بالنی می گویند.


"البرز ست" و توانایی مخابره اطلاعات با پیام کوتاه
خورشیدی بنام در تشریح ویژگیهای ماهواره "البرز ست" به مهر گفت: این ماهواره توسط بالنهای هواشناسی ۶۰۰ یا ۱۰۰۰ گرمی که با گاز هلیم پرشده اند پرواز می کند و در محدوده ارتفاعی ۱۰ کیلومتری توان مخابره اطلاعات به صورت پیام کوتاه را دارد.
طراح و سازنده "البرز ست" با بیان اینکه این ماهواره برای مخابره اطلاعات خود به ایستگاه زمینی از مودم جی اس ام استفاده می کند اضافه کرد: با قراردادن سیمکارت در ماژول ویژه طراحی شده برای مودم، ماهواره از رایانه پرواز خود دستور می گیرد و تمامی اطلاعات را توسط این مودم و سیمکارت درون آن به زمین مخابره می کند که این اطلاعات با یک پیام کوتاه به اپراتور می رسد.
به گفته وی، این شیوه فقط برای اطلاع از سلامت کارکرد ماهواره است و تنها برای محدوده پروازی ۱۰ کیلومتری کارایی خواهد داشت و بعد از این محدوده به دلیل عدم آنتن دهی، این شیوه متوقف و مودم و سامانه های راه انداز آن توسط رایانه پرواز به حالت خاموشی موقت می روند.
خورشیدی بنام با بیان اینکه رایانه پرواز این ماهواره دارای پردازنده ای تی مگا – ۱۲۸ است و این مجموعه در ۳ طبقه برد الکترونیکی و به صورت تمام اس ام دی (SMD) طراحی و ساخته شده است خاطرنشان کرد: روی این رایانه خشابی تعبیه شده که قابلیت خواندن و نوشتن حافظه های میکرو (Micro SD) را ممکن می کند و تمامی اطلاعات و داده های دریافت شده توسط حسگرهای این ماهواره پس از دسته بندی و شناسایی توسط پردازنده به صورت یک فایل متنی دسته بندی شده و در داخل این حافظه منتقل می شوند.
همچنین رایانه پرواز در قسمت فوقانی خود دارای یک ال سی دی تمام رنگی ۱۲۸ در ۱۲۸ پیکسلی است که تمامی اطلاعات دریافتی را به طور زنده و به صورت تمام رنگی نمایش می دهد.
وی اضافه کرد: در داخل ماهواره کانکتورها و اتصالاتی تعبیه شده که قابلیت اتصال ماهواره را به رایانه اپراتور برای تست های اولیه و قبل پرواز به صورت USB دارد.
رایانه پرواز تمامی اطلاعات حسگرها، جی پی اس و جی اس ام را پردازش می کند و برای ذخیره سازی و یا ارسال به بخش های مختلف منتقل می کند.


"البرز ست" و توانایی استخراج اطلاعات جغرافیایی
این دانش آموز مقطع سوم دبیرستان در مورد دیگر قابلیتهای نخستین ماهواره دانش آموزی ایران نیز گفت: بر روی البرز ست یک ماژول سیستم موقعیت یاب جهانی و یا همان GPS نصب شده که توانایی استخراج اطلاعاتی همچون موقعیت های جفرافیایی (طول و عرض جغرافیایی)، ارتفاع از سطح دریا، سرعت، تعداد ماهواره های مورد شناسایی، ساعت و تاریخ دقیق جهانی را دارد. این اطلاعات هم مستقیما توسط یک سیم به رایانه پرواز منتقل می شوند.
به گفته وی دو حسگر دمای نصب شده بر روی این ماهواره نیز قابلیت تشخیص دمای بین ۸۰ـ تا ۶۰+ درجه را دارا است که یکی از این حسگرها دمای داخلی ماهواره را سنجیده و دیگری که از بیرون از بدنه متصل شده دمای هوای بیرونی را می سنجد.
خورشیدی بنام با بیان اینکه تغذیه و ولتاژ کاری این ماهواره ۱۲ ولت است که توسط پک و مجموعه ای از باتری های لیتیومی تامین می شود ادامه داد: البته برای مودم جی اس ام هم یک باتری جداگانه ۲/۴ ولتی لیتیومی تعبیه شده که در صورت نیاز به طور خودکار از باتری اصلی خود را شارژ می کند. طبق تست های انجام شده بر روی این ماهواره در حالت حداکثر بهره وری، باتری های این ماهواره توان ولتاژدهی تا حدود ۹ ساعت را دارند و حتی تا چند ساعت پس از فرود نیز فعال خواهند بود.


"البرز ست" و ۵/۲ ساعت توانایی پرواز
وی گفت: مدت پرواز کلی این ماهواره حدود ۲ تا ۲ ساعت و ۳۰ دقیقه خواهد بود که این مقدار بسته به شرایط آب و هوایی و استحکام بالن در ارتفاع های بالا بیشتر و یا کمتر خواهد بود .
این ماهواره پس از این که توسط بالن تا حدود ارتفاع ۳۰ کیلومتری بالا رفت به صورت خودکار توسط سیستم جدایش تعبیه شده در دهانه بالن از بالن جدا خواهد شد.
خورشیدی بنام در مورد عملکرد سیستم جدایش ماهواره به مهر گفت: طبق یک زمان پیش بینی شده توسط المنت های گرمایی که به دور طناب های پلاستیکی پیچیده شده اند، مجموعه بالن و سیستم جدایش از ماهواره و چتر فرود آن جدا خواهد شد.
پس از جدایش چتر فرودی به قطر ۴۲ اینچ در اثر فشاری که از زیر به آن وارد می شود باز خواهد شد و سرعت کل محموله را به سرعت تقریبی ۶/۳ متر بر ثانیه خواهد رساند و در نتیجه فرودی ایمن را برای کل محموله فراهم خواهد کرد.
در جریان فرود نیز به طور خودکار و با تشخیص کاهش ارتفاع توسط رایانه پرواز، مودم جی اس ام از حالت خاموشی موقت خارج شده و شروع به مخابره اطلاعات می کند.
به گفته طراح و سازنده البرز ست، اطلاعات ارسالی توسط این مودم در لحظات پایانی پرواز بسیار دارای اهمیت است زیرا مختصاتی که توسط ماهواره ارسال می شود به طور دقیق بررسی و طبق نقشه محل فرود را تعیین می کند و ماهواره حتی پس از فرود نیز به ارسال داده خود ادامه می دهد تا در صورت تغییر مکان به هر دلیل، امکان بازیابی ماهواره و یا ریکاوری آن وجود داشته باشد.
وی افزود: قبل از پرتاب نیز با داشتن سرعت و جهت وزش باد و موقعیت مکان پرتاب و همچنین وارد کردن این اطلاعات بر روی نرم افزار ویژه پیش بینی محل فرود، محل و شعاع احتمالی فرود ماهواره و کل محموله مشخص می شود.
پس از بازیابی ماهواره، تمامی اطلاعات ذخیره شده آن در حافظه میکرو اس دی به نرم افزار ویژه این ماهواره در رایانه اپراتور منتقل می شود و همه داده ها دسته بندی شده و به صورت نمایشی و نموداری در می آیند.


"البرز ست" و قابلیت عکسبرداری و فیلمبرداری
خورشیدی بنام گفت: این ماهواره قابلیت عکسبرداری و فیلمبرداری خودکار را نیز دارد و تمامی عکسها و فیلمهای ضبط شده در داخل حافظه دوربین ذخیره می شوند اما به دلیل هزینه های بالا و با توجه به کمبود سرمایه های شخصی فعلا بر روی ماهواره تعبیه نشده است.
خورشیدی بنام با تاکید بر اینکه تاکنون حمایتی از سوی نهادهای مرتبط برای این پروژه صورت نگرفته است گفت: این ماهواره برای تستهای اولیه حدود ۱۵۰ هزار تومان هزینه داشته و هم اکنون در انتظار دریافت مجوز برای پرواز در ارتفاع ۳۰ کیلومتری است.
وی گفت: قبل از پرواز نیز تمامی بخش های قابل باز شدن و درهای دسترسی به ساختار درونی ماهواره قفل و مهر و موم می شوند و حتی بر روی آنها روکش ضد آب کشیده می شود تا در برابر نفوذ آب مقاوم باشد.
وی افزود: فعال سازی این ماهواره از طریق کلید مخصوصی صورت می گیرد که به دیگران اجازه نمی دهد تا کنترلی بر خاموش یا روشن بودن ماهواره داشته باشند و ماهواره تنها توسط اپراتور خاموش یا روشن می شود.
همچنین دور تا دور بدنه این ماهواره با یونولیت و فوم و الیاف نرم پوشیده شده تا در برابر ضربه های ناشی از فرود مقاوم باشد و تمام بدنه این ماهواره عایق بندی است.

[joe_satriani]

تصویری از کهکشانی به شکل حرف S / فضا هم صاحب "سوپرمن" شد!

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ستاره شناسان با کمک تلسکوپ VLT در شیلی موفق شدند تصویری از کهکشان NGC 157 تهیه کند که نشان می دهد که این جرم آسمانی به شکل حرف انگلیسی S است.

به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندانی که در رصدخانه جنوبی اروپا (اسو) در شیلی فعالیت می کنند موفق شدند با دوربین HAWK-I که بر روی تلسکوپ VLT نصب شده است تصویری از کهکشان NGC 157 تهیه کنند که نشان می دهد این کهکشان ظاهری شبیه به حرف انگلیسی S دارد.

این کهکشان S- مانند درست شبیه نماد سوپرمن است و به همین علت دانشمندان این کهکشان را "سوپر- گلکسی" یا "ابَر- کهکشان" نامگذاری کردند.

دستگاه HAWK-I در نور مادون قرمز از گازها و گرد و غبارهای این کهکشان که در نور مرئی قابل رویت نیستند تصویربرداری کرده است.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


براساس گزارش یونیورس تودی، کهکشان NGC 157 ستارگان خود را 4.5 میلیارد سال قبل اینکه کهکشان راه شیری ستارگانی چون خورشید را تشکیل دهد، ایجاد کرده است.

NGC 157 یک کهکشان کم نور با قدر نوری 11 است اما می توان آن را با تلسکوپهای آماتوری بزرگ رصد کرد. این کهکشان در صورت فلکی نهنگ (هیولای دریایی) واقع شده است.

خبرگذاري مهر

[joe_satriani]

کشف بقایای غذای کپک زده کهکشان زمین/ راه شیری یک کهکشان را خورد!

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
محققان موفق به رصد بقایایی از یک رشته ستاره ای جوان، حاوی ستاره های سالخورده شده اند که به تازگی طعمه کهکشان راه شیری شده است؛ "درست مانند فردی غذای کپک زده ای را ببلعد."

به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان معتقدند رشته ای از ستاره ها که به تازگی در میان صورت فلکی آکواریس مشاهده شده، بقایای کهکشانی کوچکتر است که به تازگی توسط کهکشان راه شیری بلعیده شده است.

کهکشان راه شیری میزبان بیش از دهها رشته ستاره ای است، بقایای کهکشانهای اقماری که به واسطه نیروی گرانش راه شیری از هم دریده شده و با این کهکشان ترکیب شده اند. بیشتر این رشته های ستاره ای به دور سطح کهکشان صفحه مانند راه شیری حلقه زده اند، درست مانند یک اختاپوس بزرگ که ظرفی غذا را در میان بازوهایش گرفته باشد.

اما این رشته جدید آکواریسی بسیار بی نظیر است زیرا با صفحه کیهانی ترکیب شده است. رشته آکواریس نزدیکترین رشته ستاره ای به زمین است و وسعتی برابر هزار و 500 سال نوری داشته و در فاصله 30 هزار سال نوری از زمین قرار گرفته است. در عین حال این رشته جوانترین رشته ستاره ای شناخته شده است زیرا زمانی در حدود 700 میلیون سال پیش شکل گرفته است، مدت زمانی که در مقیاس کیهانی، تنها به اندازه یک چشم بر هم زدن خواهد بود.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

"مری ویلیامز" محقق موسسه فیزیک اخترشناسی پوتزدم در آلمان می گوید: ستاره های موجود در این رشته کاملا کهنسال هستند و برخی از آنها 10 میلیارد سال سن دارند از این رو این رشته ستاره ای پدیده ای سالخورده است که به تازگی بلعیده شده است، به نوعی می توان این رشته ستاره ای را به غذای کهنه و کپک زده تشبیه کرد.

ویلیامز معتقد است رفتارها و حرکات غیر عادی این رشته ستاره ای در اطراف مرکز کهکشانی باعث شده است هر نوع احتمال درباره اینکه این رشته از دل کهکشان راه شیری متولد شده از بین برود.

بر اساس گزارش نشنال جئوگرافیک، دانشمندان با مطالعه بر روی رشته آکواریس و دیگر بقایای به جا مانده از غذاهای کهنه کهکشان راه شیری نه تنها می توانند منشا کهکشان میزبان زمین را کشف کنند بلکه می توانند به اطلاعاتی درباره آینده آن نیز دست پیدا کنند.

خبرگذاري مهر

[sajadhoosein]

برخورد اجرام آسمانی
شبیه سازی برخورد اجرام آسمانی


پژوهشگران با استفاده از برخورد گوی های سنگی، نحوه شکل گیری ستارگان را شبیه سازی می کنند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




گروهی از دانشمندان موسسه بولدر (Boulder) قصد دارند با شبیه سازی برخورد اجرام آسمانی به وسیله دو گوی سنگی به قطر تقریبی 90 سانتی متر به رازهایی در مورد چگونگی تشکیل ستارگان پی ببرند.

هنگامی که گوی های سنگی به یکدیگر برخورد می کنند، مانند توپ های بازی بیلیارد، نیرویی که به هم وارد می آورند باعث پرتاب آنها به دو سوی مختلف می شود.

فیزیک دانان با استفاده از الگوهای ریاضی، اصول حرکت آنها برای استقرا در مدل های مقیاس بزرگ استفاده می کنند. که از این الگوها می توان برای دریافت چگونگی فرآیند تشکیل اجرام آسمانی بهره برد.

آنها با انجام این آزمایشات از نسبت سرعت رفت و برگشت گوی ها به یک ضریب مشترک دست پیدا کرده اند. پژوهشگران با استفاده از مقدار این ضریب مشترک از مقدار انرژی که از برخورد اجرام آسمانی تولید می شود، مطلع می شوند.

پیش از انجام آزمایش بر روی سنگ ها تصور عمومی این است که نیروی حاصل از برخورد سنگ ها با یکدیگر جذب شده و یا باعث شکستگی آنها می شود.

اما با انجام این آزمایش مشخص شد، درون مایه این سنگ ها محکم تر از این تصورات است.

دن دوردا (Dan Durada) مجری انجام این آزمایش می گوید : ما برای شبیه سازی سیارات و ستارگان از دوی گوی با قطر 1 متر استفاده کردیم، این سنگ ها از معادن چین استخراج شده و در همان جا به شکل کرده در آمده اند. و در ادامه توضیح می دهد که برای معلق نگه داشتند و برخورد آنها با یکدیگر از دو جرثقیل 40 تنی ایجاره کرده ایم.

پس از آن که آنها دو گوی را در هوا معلق نگه داشته اند، 103 مرتبه آنها را با سرعت 5.84 کیلومتر در ساعت به یکدیگر کوبیده اند.

بعد از انجام آزمایش آنها باقی مانده گوی ها و آنچه هنگام برخورد از آنها به اطراف پرتاب شده را برای مطالعه و بررسی جمع آوری کردند. این گروه تحقیقاتی اعلام کرده اند که با بررسی سنگ ها نتایج خود را در آینده اعلام خواهند کرد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[sajadhoosein]

تحقق رویای بازگشت به ماه تا سال 2012
سفر یک روبات به ماه !




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


یک شرکتی خصوصی در نظر دارد تا ماه دسامبر سال آینده یک نقلیه با توانایی فرود آمدن و یک کاوشگر روباتیک را با کمک گرفتن از راکت فالکن 9 به سطح کره ماه بفرستد.



شرکت "استروبوتیک" یکی از شاخه های فرعی دانشگاه کارنگی ملون روز یکشنبه از قرار داد خود با شرکت SpaceX خبر داد. به این شکل راکت فالکن 9 فضاپیمای استروبیوتیک خود را برای سفری 4 روزه به کره ماه خواهد فرستاد.

سپس نقلیه فرود استروبیوتیک وارد مدار ماه شده و به صورت خودکار خود را با سطح تنظیم کرده و با استفاده از سیستم هدایتی که ویژه خودروهای بی سیم طراحی شده اند، بر روی سطح ماه فرود خواهد آمد.

این کاوشگر برای 902 روز در ماه اقامت خواهد داشت به این شکل که روزها به صورت مداوم به جستجو و تحقیق پرداخته و شبها به خواب خواهد رفت.

استروبوتیک یکی از دستاوردهای 21 تیمی است که برای جایزه 30 میلیون دلاری X prize ماه گوگل با یکدیگر به رقابت مشغولند. 20 میلیون از این 30 میلیون دلار به اولین تیمی که بتواند تا 21 دسامبر 2015 کاوشگری را بر روی ماه فرود آورده، مسافتی برابر یک سوم مایل را بر روی ماه طی کرده و عکسها و تصاویر ویدیویی به زمین ارسال کند اختصاص پیدا خواهد کرد.

دیگر موفقیتهایی که بر روی سطح ماه به دست خواهند آمد، از جمله یافتن آب و طی کردن مسافتی سه مایلی بر روی سطح ماه از جوایز نقدی دیگری برخوردار خواهند بود. هدف استروبوتیک یافتن آب بوده و این کاوشگر در حالیکه سفر خود را در قالب تصاویر ویدیویی سه بعدی به نمایش خواهد گذاشت، جزئیات آن را نیز به صورت صوتی شرح خواهد داد.

راکت فالک 9 که تا به حال دو پرواز آزمایشی موفقیت آمیز انجام داده است، مشابه نمونه ای است که ناسا آن را برای حمل محموله های باری به ایستگاه فضایی بین المللی، پس از بازنشسته شدن شاتلهای فضایی در تابستان، خریداری کرده است.

به گفته "الون موسک" بنیانگذار شرکت SpaceX این راکت برای رسیدن به ماه به هیچ تغییر و بهبودی نیاز ندارد و در حال حاضر از قابلیت ارسال محموله هایی مشابه مریخ نوردهای اسپیریت و آپارچونیتی به فواصلی به دوردستی مشابه مریخ برخوردار است.

براساس گزارش دیسکاوری، با این همه بار استروبوتیک چندان سنگین نخواهد بود و از این رو فالکن 9 می تواند محموله ای 240 پوندی را نیز با خود حمل کند.

شرکت SpaceX این فضای خالی را به ازای هر پوند 700 هزار دلار به فروش گذاشته است به اضافه اینکه 250 هزار دلار نیز برای بار زدن، ارتباطات و دیگر خدمات پشتیبانی از محموله دریافت خواهد کرد.

[sajadhoosein]

سیاره مشتری
تصویر جدید ناسا از سیاره مشتری در طیف مادون قرمز


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



ناسا دو تصویر جدید را از سیاره مشتری منتشر کرده است که هر دو در طیف مادون قرمز گرفته شده اند و نقطه برخورد یک شهاب سنگ به اتمسفر فوقانی این سیاره را نشان می دهند.


تصویر سمت چپ در طیف مادون قرمز و توسط تلسکوپ "مائونا کئا" واقع در هاوایی در 20 جولای 2009 گرفته شده است. تصویر سمت راست نیز در طیف مادون قرمز و به فاصله تقریبا یک ماه در 16 آگوست 2009 گرفته شده است.

ناسا هر دو تصویر را در 26 ژانویه 2011 بر روی سایت خود منتشر کرد.

با دقت به گوشه پایین طرف چپ هر دو تصویر می توان دید که در عکس سمت چپ یک نقطه نورانی دیده می شود که در اثر برخورد یک شهاب سنگ به قطر حداقل 300 متر در لایه های فوقاتی اتمسفر ایجاد شده است.

در عکس سمت راست تکه ها و خرده سنگهای این برخورد توسط بادهای تندری مشتری در اتمسفر سیاره غول پیکر منظومه شمسی پراکنده شده اند.

براساس گزارش سایت ناسا، در اثر برخورد این شهاب سنگ به اتمسفر مشتری حداکثر حدود 200 تیلیارد تیلیارد ارگ انرژی آزاد شده است.

این جرم آسمانی که 2005 TS100 نام دارد احتمالا یک شهاب سنگ بوده است اما همچنین می تواند یک ستاره دنباله دار خاموش باشد که بیش از حد به سیاره مشتری نزدیک شده بوده است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[sajadhoosein]

راه‌های نجات فضانوردان
سرنوشت فضانوردی که از ایستگاه فضایی جدا می شود







[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


شناور شدن و رها شدن یک فضانورد از ایستگاه بین المللی فضایی شرایطی است که شاید هرگز پیش نیاید اما اگر روزی چنین اتفاق رخ دهد، ناسا چطور می تواند فضانورد خود را نجات دهد؟
سازمان ناسا از اینکه چنین رویدادی هرگز رخ نخواهد داد، کاملا اطمینان دارد زیرا فضانوردان در خارج از ایستگاه به دلیل اینکه همیشه به نواری فولادی با توان تحمل هزار و 100 پوند متصل هستند، هیچوقت در فضا معلق نخواهند شد و در زمانی که راهپیمایی فضایی دو نفره در حال اجرا باشد، معمولا فضانوردان به یکدیگر متصل هستند.

در صورتی که این نوار فولادی دچار اختلال شود، برنامه پشتیبانی دیگری امنیت فضانوردان را حفظ می کند: جت پکها! هر یک از فضانوردان در هنگام راهپیمایی های فضایی کوله پشتی هایی به نام "جت پک" به تن می کنند که از موتور نیتروژنی جت و دسته کنترلی برخوردار است که در صورت لزوم می تواند فضانورد را به سوی ایستگاه بین المللی هدایت کند.

البته این شیوه تنها زمانی ایمن است که فضانورد به هوش باشد، در غیر این صورت اگر ضربه ای به سر فضانورد بخورد و اتصال نوار فولادی نیز پاره شود، آنگاه راه چاره چیست؟

در این صورت به گفته "مایکل کوری" سخنگوی عملیات فضایی سازمان ناسا یک فضانورد دیگر باید عملیات نجاتی برای فضانورد در خطر آغاز کند که چنین عملیاتی نمی تواند مشابه عملیات یک تیم نجات باشد از این رو رویکرد استفاده از نوارهای فولادی مقاوم تر و ایمن تر برای ناسا خوشایند تر است.

"جیم اوبرگ" روزنامه نگار حوزه فضایی که برای 22 سال در مرکز کنترل ماموریتهای شاتلهای ناسا مشغول به کار بوده و در سنجش گزینه های متعدد نجات در شرایط اضطراری تخصص دارد می گوید در صورتی که فضانوردی در فضا معلق شود، بازوی روباتیک ایستگاه معمولا در محدوده ای به دور از فضانوردان قرار گرفته است و در عین حال سرعت عمل آن نیز بسیار پایین است، همچنین کپسول سایوز برای روشن شدن و جدا شدن از ایستگاه به یک روز کامل زمان نیاز دارد.

در چنین شرایطی فیلترهای دی اکسید کربن درون لباس فضانورد به پایان رسیده و منجر به خفگی وی خواهد شد و ایستگاه فضایی نیز توانایی این را ندارد تا برای نزدیک شدن به فضانورد فراری به موقع تغییر موقعیت دهد.

اوبرگ معتقد است در بدترین شکل ممکن از چنین رویدادی، بهترین راه حل این است که فضانوردی دیگر چندین رشته فولادی را به یکدیگر متصل کرده و انتهای آن را به ایستگاه وصل کند و با استفاده از جت کوله پشتی اش به سوی همکارش حرکت کرده و او را به سمت ایستگاه بکشاند.

بر اساس گزارش پاپ ساینس، به گفته وی موقعیتهای ویژه می تواند عملیات نجات را ساده تر کند. برای مثال در صورتی که فضانوردی به شکل شناور و در زاویه ای برابر زاویه ایستگاه بین المللی از مدار زمین، از ایستگاه فاصله بگیرد حرکتهای مداری به صورت خود به خود و طی یک ساعت فضانورد را به ایستگاه باز می گرداند.

[sajadhoosein]

جزئيات تازه‌ترين كشف تاريخي سياره همزاد زمين

«شكار ابرزمين‌ فراخورشيدي» در گفت‌وگوي اختصاصي ايسنا با كاشف ايراني سياره
«آيا ما در جهان تنها هستيم؟» ؛ دو دهه پس از كشف نخستين سياره در ماوراي منظومه شمسي، تلاش‌براي دستيابي به پاسخي مستدل براي اين قديمي‌ترين و بنيادي‌ترين سوال بشر همچنان ادامه دارد. وجود گونه‌هاي متفاوتي از حيات در سيارات ماوراي منظومه شمسي با توجه به پهنه بي‌انتهاي گيتي و انبوه بي شمار ستارگان كاملا محتمل است؛ اما دانشمندان اميدوارند براي پاسخ به اين سوال به وراي آمار و ارقام رفته و چيزي متقن تر و گوياتر پيدا کنند.
به گزارش سرويس علمي ايسنا، با شناسايي ده‌ها سياره فراخورشيدي که به دور ستارگاني مانند خورشيد ما در حال گردشند، اميد دانشمندان به كشف حيات هوشمند در ماوراي منظومه شمسي هر روز پررنگ‌تر مي‌شود. اگر چه بيشتر سيارات کشف شده، غول‌هاي گازي بيش از حد بزرگي با حرکت وضعي فوق‌العاده سريع هستند كه به دليل قرار داشتن در فاصله‌اي نزديك به ستاره مادر شرايط چندان مساعدي براي زندگي ندارند اما در اين بين سياراتي هم وجود دارند كه به نحو شگفت انگيزي شبيه زمين خودمان هستند.
خبر كشف تاريخي نخستين سياره شبيه زمين كه شرايط وجود آب و حيات در آن وجود دارد، اواخرهفته گذشته در كانون توجه محافل علمي و خبري جهان قرار گرفت.
اگر چه اين سياره در فاصله 20 سال نوري از زمين وجود دارد و قطعا بايد ساليان سال منتظر باشيم تا با پيشرفت‌هاي تكنولوژيك امكان قدم گذاشتن بر روي اين ابرزمين دوردست را پيدا كنيم اما كشف سياره‌اي با شرايط مشابه زمين كه اگر خود حاوي گونه اي از حيات بيگانه نباشد مي تواند بستري براي حيات و سكونت بشر در آينده باشد آنچنان مهم و هيجان انگيز است كه توجه بسياري را به خود جلب كرده است.
به گفته دانشمندان، اين سياره كه در مدار ستاره‌اي كم فروغي به نام «Gliese 581» مي‌گردد، سه برابر زمين جرم دارد و دقيقا در وسط منطقه قابل سکونت در حال گردش به دور ستاره است. به بيان ديگر، ‌دقيقا در فاصله‌اي از ستاره قرار گرفته است که آب مي‌تواند بر روي آن به شکل مايع بماند،‌ نه اين‌که يخ بزند يا به بخار تبديل شود. ميزان جرم اين سياره احتمال اين که سياره‌اي سنگي بوده و سطح جامدي داشته باشد را بالا مي‌برد. به علاوه، به اندازه اي نيروي گرانش دارد که زمينه شکل گيري اتمسفر در آن وجود دارد بدين ترتيب اين احتمال وجود دارد كه سياره مذكور منطقه‌اي قابل سكونت باشد.
با توجه به اهميت اين كشف تاريخي، خبرنگار علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) در گفت‌و‌گو با دكتر نادر حقيقي پور، اخترشناس موسسه نجوم دانشگاه هاوايي و از دانشمندان اصلي اين پروژه از جزئيات كشف اين سياره فراخورشيدي و روند تحقيقات در اين خصوص پرسيده است.
حقيقي پور كه تحصيلات كارشناسي را در سال 1368 در رشته فيزيك دانشگاه تهران به پايان برده، مدارج كارشناسي ارشد و دكتري خود را در رشته فيزيك با گرايش سياره شناسي به ترتيب در سال‌هاي 1997 و 1999در دانشگاه ميسوري آمريكا كسب كرده است.
وي كه مدت شش سال است به عنوان عضو هيات علمي در موسسه نجوم دانشگاه هاوايي فعاليت دارد يكي از اعضاي اصلي تيم تحقيقاتي جست‌و‌جوگر سياره‌هاي شبيه زمين است.
حقيقي پور كه كشف اخير را آغاز يك عصر جديد مي‌داند به ايسنا گفت: اهميت كشف اين سياره در اين است كه سياره كشف شده از لحاظ خصوصيات فيزيكي شبيه زمين است و انتظار مي‌رود مانند زمين بر روي سطح آن سياره هم آب وجود داشته باشد.
وي با بيان اينكه كشف سياره‌اي مانند زمين نتايج جنبي بسياري دارد، تصريح كرد: بزرگترين نتيجه اين كشف اين است كه پس از 200 سال چيزي كه منجمان سيارات فراخورشيدي دنبال آن بودند يعني كشف سياره‌اي مانند زمين به نتيجه رسيد و از سوي ديگر اين كشف نشان مي‌دهد كه تكنيك و استراتژي كه به كار رفته تا ستاره‌هايي كه احتمال داشتن اين گونه سيارات را داشته باشند موفق بوده است كه مي‌توان با ادامه آن سيارات بيشتري پيدا كرد.

اخترشناس ايراني موسسه نجوم دانشگاه هاوايي خاطرنشان كرد: اين سياره مانند زمين است و احتمال مي‌رود كه در آن آب وجود داشته باشد كه در اين صورت ممكن است در آن حيات به وجود بيايد. البته تمامي اين مباحث، نتايج نظري حاصل از اين كشف است چرا كه گروه هيچ دليل قطعي بر اساس مشاهده نجومي براي وجود حيات و آب ندارد؛ اما مي‌توان گفت كه سياره جرمي سه برابر زمين دارد ؛ در نتيجه بايد همان خصوصيات زمين را داشته باشد؛ به عنوان مثال در آن زلزله و جاذبه وجود داشته باشد. مثلا يك انسان 100 كيلوگرمي در سياره جديد حدود 125 كيلوگرم وزن دارد.

وي تصريح كرد: علت اينكه ادعا مي‌شود كه اين سياره سنگي است ، جرم و اندازه آن است كه نزديك به زمين است؛ به طوري كه قطري دو برابر زمين دارد. وقتي سياره‌اي به اندازه زمين وجود داشته باشد احتمال اينكه بتواند جوي به ضخامت مثلا سياره مشتري داشته باشد، بسيار كم است؛ از اين رو به احتمال بسيار زياد اين سياره از سنگ تشكيل شده است. از طرف ديگر، از آنجا كه جرم اين سياره هم دو، سه برابر زمين است آنقدر جاذبه دارد كه بتواند جوي هم اندازه زمين داراي دور خودش به وجود بياورد.
حقيقي‌پور با بيان اينكه يك گروه پنج نفره موفق به كشف اين سياره شدند، به خبرنگار ايسنا گفت: «استيو وگت» (VOGT) و «اجينيو ريورا» (Eagenio Rivera) از دانشگاه كاليفرنيا سانتاكروز، «پال باتلر» (paul butler) از موسسه تحقيقاتي كارنگي، «گرك هانري » (greg henry) از دانشگاه ايالتي تنسي و بنده از موسسه نجوم دانشگاه هاوايي اعضاي گروه هستند.
وي خاطرنشان كرد: اين سياره توسط دو تلسكوب كك (keck) به نام دوقلوهاي كك واقع در قله «ماناكيا» كشف شدند. البته براي كشف سيارات فراخورشيدي در آمريكا تنها از تلسكوپ كك استفاده مي‌شود.
حقيقي‌پور در گفت‌و‌گو با خبرگزاري دانشجويان ايران تاكيد كرد: چنين اكتشافي يك كشف بسيار پايه‌اي در علم سياره شناسي است. بيش از 600 سال است كه منجمان اعلام كرده‌اند كه منظومه شمسي يك منظومه خاص نبوده و حتي ماه و خورشيد و زمين چيزهاي خاصي نيستند و ميليون‌ها ستاره‌ مانند خورشيد در كهكشان راه شيري وجود دارد.
از سوي ديگر وقتي خورشيد مي‌تواند سياره زمين و منظومه داشته باشد، هيچ دليلي ندارد ستاره‌هاي ديگري مانند خورشيد چنين چيزي نداشته باشند. در نتيجه همين دليل باعث شد كه طي 60 سال گذشته منجمان مدام دنبال كشف سيارات فراخورشيدي باشند.
وي افزود: كشف سياره جديد مانند زمين، ثابت مي‌كند كه نظريه منجمان درست است و سياره‌هاي بسيار زيادي مانند زمين با همان قابليت‌هايي كه زمين دارد دور ستاره‌هاي ديگر وجود دارند. به عنوان مثال ميليون‌ها ستاره در كهكشان راه شيري مانند خورشيد وجود دارد كه بسياري از آنها مي‌توانند سياره‌اي مانند زمين با همان خصوصيات فيزيكي داشته باشند. همچنين ميليون‌ها كهكشان هم در عالم هستي وجود دارند.
حقيقي‌پور ادامه داد: از سوي ديگر چنين اكتشافي نشان مي‌دهد كه از لحاظ تكنولوژي و استراتژي اكتشاف در راه درستي حركت مي‌كنيم و به زودي بسياري از اين نوع سيارات پيدا خواهند شد؛ البته هر چه تعداد بيشتري از اين سيارات كشف كنيم بيشتر مي‌توان تئوري‌هاي مربوط به شكل گرفتن سياره‌ها را اصلاح كرد. در نهايت اين اكتشافات به ما كمك مي‌كنند كه بفهميم سيارات منظومه شمسي زمين چگونه به وجود ‌آمده‌اند تا نظريه‌ها را به كهكشان‌هاي ديگر ربط دهيم.
به گفته وي كمتر از يك ماه ديگر مقاله اين كشف بزرگ در مجله نجوم انجمن نجوم آمريكا به چاپ خواهد رسيد.
حقيقي پور در گفت‌و‌گو با خبرگزاري دانشجويان ايران با تاكيد بر اين كه اين سياره به طور مستقيم كشف نشده است، گفت: در حال حاضر در دنيا هيچ تلسكوپي وجود ندارد كه بتواند سياره‌اي را به طور مستقيم مشاهده كند بلكه اثرات سياره را به روي ستاره مركزي مشاهده كرديم. بدين منظور براي مدتي طولاني ستاره مركزي اين سياره را رصد كرديم و متوجه شديم كه حركت مداري نشان مي‌دهد و فهميديم كه جرم ديگري بايد در نزديكي آن وجود داشته باشد كه حركت مداري را به وجود آورده است و با آ‌ناليز رصد از ستاره به اين نتيجه رسيديم كه بايد سياره‌اي مانند زمين دور اين ستاره وجود داشته باشد.
وي در پايان گفت: حدود شش ماه پيش گروه ما ايده‌اي را دنبال كرد كه سياره‌اي مانند زمين مي‌تواند دور اين ستاره خاص وجود داشته باشد و براي اينكه از نظريه مطمئن شويم مجبور به ادامه رصد طي شش ماه ديگر شديم.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[sajadhoosein]

شهاب‌سنگ‌ها، كليد «كايراليته» حيات در زمين
منشاء فضايي عناصر حيات در زمين


ناسا اعلام كرد: عناصر اوليه‌اي كه توسط سيارك‌ها به زمين منتقل شده، احتمالا بذر اوليه حيات بر روي سياره ما بوده‌اند.


يك پژوهش انجام شده بر روي شهاب سنگ‌ها، اهميت اين نظريه را كه عناصر اوليه شيميايي حيات توسط واكنش‌هايي به وجود آمده كه در جاي ديگري از جهان و احتمالا آن‌سوي منظومه شمسي اتفاق افتاده، افزايش داده است.

بسياري از متخصصان معتقدند كه مواد تشكيل دهنده اوليه بيولوژيكي از طريق شهاب‌سنگ‌ها به زمين منتقل شده‌اند.

اين شواهد منوط بر ساختار مولكول‌هاي اسيدهاي آمينه بوده كه واحدهاي شيميايي مكرر سازنده پروتئين‌هاي موجود در تمام موجودات زنده هستند.

اسيدهاي آمينه دو گونه هستند كه مانند دستان انسان تصويري انعكاسي از يكديگرند. حيات زميني منحصرا از نوع سمت چپي استفاده مي‌كند.

اخيرا دانشمندان ناسا از كشف آسيد آمينه ايزووالين در نمونه‌هايي از شهاب‌سنگ‌هايي كه از سيارك‌ها آمدند خبر داده‌اند. بيشتر آن نيز از نوع سمت چپي بوده كه نشان مي‌دهد حيات چپي احتمالا در فضا آغاز شده است.

اكنون تعدادي از دانشمندان ايزووالين سمت چپي را در تنوع بسيار گسترده‌تري از سيارك‌هاي غني از كربن كشف كرده‌اند. محققان معتقدند زمين در اوايل تاريخچه خود توسط شهاب‌سنگ‌هاي حاوي اسيد‌هاي آمينه چپي بمباران شده است.

به گفته دانشمندان ممكن است برخورد پرتوهاي كيهاني با منظومه شمسي به ايجاد مقادير بيشتر اسيد آمينه‌هاي سمت چپ يا از بين رفتن ميزان بيشتري از آمينه‌هاي سمت راست منجر شده باشد.

به اعتقاد برخي محققان ممكن است حيات در سيارات ديگر با شرايط اوليه متفاوت با اسيد آمينه‌هاي سمت راست ساخته شده باشد.

[sajadhoosein]

امکانپذیر است
سفر بین ستاره ای تا 200 سال دیگر

دانشمند سابق سازمان ناسا طی محاسباتی جدید اعلام کرد انسان تا 200 سال آینده توانایی رفتن به فضاهای بین ستاره ای را به دست نخواهد آورد.
یکی از دانشمندان و محققان سابق سازمان ناسا محاسبات جدید و جالب توجهی را در رابطه با سفرهای بین ستاره ای انجام داده است.

وی می گوید تا 200 سال دیگر انسان قادر به سفر کردن به هدفی در میان ستاره ها نخواهد بود تا آن زمان نیز تمامی فضاپیماهایی که از پیش برای آغاز چنین سفری ساخته شده اند، منسوخ و کهنه خواهند شد.

"مارک میلیس" رئیس سابق پروژه BPP ناسا و بنیانگذار انجمن "تائو زیرو" که پشتیبانی از مطالعات درباره سفرهای بین ستاره ای را به عهده داشته است، معتقد است بدون در نظر گرفتن موانع سیاسی و مالی، انرژی و دست یافتن به مقادیر کافی از آن برای آغاز سفری بین ستاره ای تا سال 2196 به طول خواهد انجامید.

وی با مقایسه های فراوان به چنین محاسباتی دست پیدا کرده و آنها را در نشستی نجومی عنوان کرده است. میلیس با بررسی 27 سال اطلاعات درباره مسائل مرتبط با انرژی، انرژی مورد نیاز برای اجرای چنین ماموریتهایی، انرژی های فردی و حتی برتری های اجتماعی دو سفر ممکن را انتخاب کرد: سفری بی هدف در یک فضاپیمای جمعی بین ستاره ای و یا سفری 75 ساله به آلفا-قنطورس.

میلیس با آزمودن میزان انرژی مورد نیاز برای پرتاب شاتلهای فضایی در 30 سال پیش که بخشی جزئی از انرژی های قابل استفاده کشور آمریکا به شمار می رفت، دریافت که برای اجرای پروازهای بین ستاره ای نسبتی مشابه را باید در نظر گرفت.
به گفته وی برای پرواز فضاپیمایی 500 سرنشینه در سفری یک طرفه، به دست کم یک اگزا ژول انرژی نیاز خواهد بود، انرژی برابر هزار و 18 ژول که از انرژی مصرفی کل جهان در یک سال مقداری کمتر است.

همچنین برای سفری بدون سرنشین به سوی آلفا-قنطورس انرژی مورد نیاز از این هم بیشتر خواهد بود زیرا با رسیدن به نزدیکترین همسایه ستاره ای باید از سرعت فضاپیما کاست که این خود به هزار و 19 زول انرژی نیاز دارد، حتی بدون در نظر گرفتن سوخت مورد نیاز، فضاپیمای 500 نفره تا سال 2200 و فضاپیمای بدون سرنشین تا سال 2500 آمادگی پرواز را نخواهند داشت.

بر اساس گزارش فاکس نیوز، حقیقت اینجا است که محاسبات میلیس نسبت به بسیاری از دیگر مطالعات واقع گرایانه تر است، مطالعاتی که در آنها اعلام شده برای سفر به فضا به انرژی 100 برابر انرژی کل جهان نیاز خواهد بود.

[sajadhoosein]

نگاه تازه دانشمندان به زير کمربند ابري مشتري
حلقه سياره زحل چگونه ناپديد شد؟


دانشمندان توانسته اند پس از گذشت 9 ماه از ناپديد شدن يکي از حلقه هاي زحل، دقيق ترين نما را از ناآرامي هاي زير کمربند ابري اين سياره به دست بياورند.

در ماه مه 2010 ستاره شناسان آماتور دريافتند که يکي از قديمي ترين حلقه هاي قهوه اي تيره مشتري موسوم به کمربند استوايي جنوبي در زير خط استواي آن به آرامي محو شده و سپس سفيد شده است.

در ماه نوامبر اين کمربند دوباره نشانه هايي از بازگشت نشان داد.

اخيرا دانشمندان تصويري را منتشر کرده اند که در سي ام نوامبر با استفاده از تلسکوپ کک در هاوايي و در ترکيب با قمر يخي اروپاي مشتري گرفته شده است.

اين تصوير به ستاره شناسان نشان مي دهد که حرارت از درون سياره در داخل حلقه گمشده آن در فضا تابيده مي شود.
اين تصوير زماني گرفته شد که دانشمندان با استفاده از حسگرهاي حرارتي يک ليزر درخشان به آسمان فرستاده تا لايه هاي ابر را سوراخ کرده و يک ستاره راهنماي مصنوعي بسازند.

اين تلسکوپ سپس از اين ستاره براي از بين بردن اثرات تار کننده جو زمين استفاده کردند؛ اما دانشمندان به يک منبع نور ديگر براي راهنمايي اين جو اصلاح شده احتياج داشتند که تنظميات مادون قرمز را از بين ببرد، چرا که نور مشتري، بر ستاره تله آنها غلبه مي کرد.

ستاره شناسان براي غلبه بر اين مشکل منتظر ماندند تا قمر درخشان اروپا در موقعيت درست قرار بگيرد و سپس به شکار اين تصوير پرداختند.

اين تصوير به نمايش دقيق و با جزئيات بازگشت آرام کمربند ابري سياره مشتري مي پردازد.

«اروپا» نام يکي از شصت و دو ماه سياره مشتري است. اين ماه در سال 1610 ميلادي توسط گاليله کشف شد.

دانشمندان اميد دارند که اين تصوير به آنها در درک بهتر اثرات متقابل بين بادهاي مشتري و ابرهايي که دور سياره را فراگرفته اند برساند.

تصاوير مادون قرمز که به رنگ قرمز کشيده شده به نمايش يک سيستم طوفاني قوي مي‌پردازد که در بالاي کمربند تيره که به تازگي بازگشته، فعال شده است.

اين ابر سفيد از يخ سفيد آمونياک تشکيل شده است. زماني که ابرهاي سفيد به ارتفاع بالاتر مي روند، اين حلقه قهوه يي رنگ را که در ارتفاع پايين تري قرار دارد پنهان مي کنند.

هر چند دهه يك بار، اين کمربند جنوبي استوايي براي يک تا سه سال کاملا به رنگ سفيد در مي‌آيد، مساله اي که هنوز دانشمندان براي آن پاسخي پيدا نکرده اند. اين پديده، سياره مشتري را به سياره اي منحصر به فرد در منظومه شمسي تبديل کرده است.

به گفته دانشمندان، رنگ توفان عظيم سياره مشتري که سه برابر اندازه زمين بوده و از قدمتي به ميزان يک قرن يا بيشتر برخوردار است در پي بازگشت کمربند جنوبي استوايي احتمالا تا حدي درخشان تر مي‌شود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[sajadhoosein]

سرانجام فضانوردان مریخ 500
درمان پای شکسته در مریخ!


دانشمندان قصد دارند پس از فرود شبیه سازی شده بر روی مریخ در روز 14 فوریه، برنامه ای پزشکی را برای درمان آسیبهایی از قبیل شکستگی پا که در مریخ می تواند در کمین فضانوردان باشد آغاز کنند.
دانشمندان روسی در حال برنامه ریزی برای ارائه خدمات پزشکی اورژانسی به فضانوردانی هستند که به صورت شبیه سازی شده در حال سفر به مریخ هستند. این برنامه زمانی اجرا خواهد شد که این فضانوردان به مریخ رسیده و بر روی آن فرود بیایند.

زمانی که فضانوردان پروژه مریخ 500 بر روی مریخ شبیه سازی شده که در لابراتواری در مسکو قرار دارد، فرود بیایند، حادثه ای دردناک که می تواند شکستگی سر یا آسیب شدید مغزی باشد رخ خواهد داد.

شناسایی و درمان به صورت مشارکتی میان جراح تیم فرود آمده بر روی مریخ در فضاپیمای مریخ نورد و تیمی پزشکی بر روی زمین که می توانند فرایند ارسال و دریافت اطلاعات را با تاخیر زمانی واقعی انجام دهند، انجام خواهد گرفت.

پس از 8 ماه پرواز فضایی و حبس بودن در فضایی برابر 92 متر مربع، سه فضانورد داوطلب از میان سرنشینان روس، ایتالیایی، چینی و فرانسوی فضاپیما به کپسولهای فرود مجزایی وارد خواهند شد تا در روز دوشنبه بر روی سطح سیاره فرود آمده و با استفاده از فناوری واقعیت مجازی ماموریت سفر به مریخ را شبیه سازی کنند، کاوشگرها را بر روی سطح مریخ رانده و به نمونه برداری بپردازند.

به گفته "ودیم گوشف" مدیر لابراتوار روانشناسی و مشکلات زیست پزشکی مسکو، این اولین فرود شبیه سازی شده بر روی سطح سیاره مریخ خواهد بود که می تواند منبعی مناسب برای فرضیه های جدید، رویکردها و ایده های جدید باشد.

فضانوردان "مریخ 500" پس از انطباق دادن خود با شرایط به شدت یکنواخت درون فضاپیما اکنون قرار است برای فرود آمدن بر روی مریخ فشار عصبی بسیار بالا و دوره مسئولیت پذیری سنگینی که تصمیم گیری ها در آن می تواند بر سر مرگ و زندگی باشد را پشت سر بگذارند.

برای شبیه سازی تاثیرات شدید یک ماه زندگی در خلاء و بررسی این تاثیرات بر نحوه تصمیم گیری انسان، سه فضانوردی که برای فرود بر روی مریخ انتخاب شده اند، برای یک هفته بر روی تختخوابهای شیبدار خوابیدند تا سر آنها را به سمت پایین قرار بگیرد. با این کار خون به سمت سر آنها حرکت کرده و قلب تحت فشار قرار می گیرد، شرایطی که در آن فکر کردن بسیار دشوار خواهد بود.

بر اساس گزارش تلگراف، به منظور حفظ روحیه بین المللی بودن، یک فضانورد روسی، یک ایتالیایی و یک چینی برای فرود بر روی مریخ انتخاب شده اند.

[sajadhoosein]

توسط ناسا صورت می گیرد
مطالعه روی رودخانه های آسمانی


جستجوی اسرار توفانها در دل رودهای اتمسفری سازمان ملی اتمسفری و اقیانوس شناسی آمریکا در نظر دارد با به پرواز درآوردن هواپیماهای بدون سرنشین ناسا در ارتفاعات اتمسفر زمین به مطالعه رودهای آسمانی بپردازد. جریانهایی از هوا که توده های بزرگی از رطوبت را حمل می کنند.

مقدار رطوبت جا به جا شده توسط یکی از این رودخانه های اتمسفری در طی یک روز برابر با مقدار آبی است که بتواند با ارتفاع 30 سانتیمتر منطقه ای برابر مریلند آمریکا را بپوشاند.

محققان قصد دارند با به پرواز در آوردن هواپیماهایی بدون سرنشین در میان این سیستم آب و هوایی عجیب طی توفانهای زمستانی به بهبود درک انسان از نحوه شکل گیری این رودها و عملکرد آنها در میان اتمسفر بپردازند، در عین حال با کمک این تحقیقات دانشمندان می توانند قابلیتهای هواپیماهای بدون سرنشین را در مطالعه بر روی چنین پدیده هایی درک کنند.

تنها بخش کوچکی از بخار آب موجود در رودخانه های اتمسفری زمین به برف و باران تبدیل می شوند. در حدود 20 یا 40 درصد از بخار آب موجود در یک رودخانه اتمسفری به سطح زمین رسیده و می توانند با تاثیرگذاری بر روی پدیده های طبیعی مانند سیل و توفان منجر به شکل گیری توفانهای بزرگی نظیر توفان کاترینا شوند.

طرح مطالعه بر روی رودخانه های اتمسفری اقیانوس آرام یا WISPAR از 11 فوریه آغاز شده و نتایج آن می تواند پیش بینی توفانهای زمستانی را بهبود ببخشد. از سویی دیگر دانشمندان امیدوارند روزی بتوانند کنترل ساحلی رودهای اتمسفری را به واقعیت تبدیل کنند.

در این ماموریت از هواپیماهای بدون سرنشین "گلوبال هاوک" سازمان ناسا استفاده خواهد شد، هواپیمایی که به حسگرهای پیشرفته ای از قبیل حسگر بخار آب و حسگرهای جدیدی که برای جمع آوری اطلاعاتی از قبیل درجه حرارت، شدت باد و دیگر اطلاعات آب و هوایی در میان اتمسفر، از هواپیما به اطراف پرتاب می شوند مجهز است.

بر اساس گزارش فاکس نیوز، این هواپیماها پیش از این و طی فصل پیشین توفانهای زمستانی برای جمع آوری اطلاعات از میان توفانهای بزرگ مورد استفاده قرار گرفته بودند. این هواپیما می تواند برای بیش از 24 ساعت در ارتفاعاتی که پرواز در آن می تواند برای انسانها خطرساز باشد، پرواز کند.

[sajadhoosein]

زمان پرتاب2 ماهواره ايراني مشخص شد
خصوصيات ماهواره‌ هاي نويد و ظفر


محققان کشورمان در سال هاي اخير گام هاي بسيار قابل توجهي در علوم فضايي برداشته اند به طوري که ماهواره نويد در 6 ماهه اول سال 90 و ماهواره ظفر در سال 91 به فضا پرتاب مي شود.

ماهواره نويد با وزن 50 کيلوگرم طراحي شده که در مدار بيضوي 250 تا 357 کيلومتر را طي مي‌کند. ابعاد اين ماهواره نيم متر در نيم متر است و داراي دوربيني با قدرت تفکيک 400 متر است. طيف نوري ماهواره نويد نيز مرئي و پايدارسازي آن نيز چرخان است.

ماهواره ظفر نيز با وزن 90 کيلوگرم مدار دايره‌اي شکل دارد و ابعاد آن 63 در 63 سانتيمتر در 80 سانتيمتر است.

ماهواره ظفر داراي طول تجهيزاتي سه سال است و همچنين داراي دوربيني با قدرت تفکيک 80 متر است. در ماهواره ظفر قدرت تفکيک دوربين ها به 5 برابر افزايش يافته است. دقت کنترل در ماهواره ظفر يک درجه است در حالي که اين ميزان در ماهواره نويد 3 درجه است.

طبق اعلام محققان دانشگاه علم و صنعت تصاوير و داده‌هايي که اين دو ماهواره ارسال مي‌کنند داراي کاربردهاي زيادي چون پايش محيط زيست، جنگل‌ها، زمين‌هاي شور و بررسي ذخاير معدني و جنگل‌ها هستند.

ماهواره نويد در 6 ماهه اول سال 90 و ماهواره ظفر در سال 91 به فضا پرتاب مي شود.

[sajadhoosein]

ماهنوردی
چرخهای "گونی لوبیایی" برای ماهنوردی


مهندسان در دانشگاه مک گیل با الهام از صندلی های راحتی که به صندلی های گونی لوبیایی شهرت دارند موفق به ساخت نسلی جدید از تایر یا چرخهای فضایی ویژه کاوشگران ماه نورد شده اند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

این چرخ به ماهنورد امکان می دهند از موانعی بلندتر از شعاع چرخ بالا رفته و در عین حال در برابر ضربه های شدید ناشی از موانع در سطوح به شدت ناهموار از دستگاه محافظت کنند.

چرخهای iRings با استفاده از نسوج زنجیری ساخته شده و درون آن مملو از دانه های ریز ماده ای ویژه است، ذرات که انعطاف پذیری بالا و قابلیتهای جالب توجهی به این چرخ داده است.

این طور به نظر می آید که مهندسان به تازگی تحت تاثیر فلسفه گونی لوبیایی قرار گرفته اند، همانطور که از این ویژگی در ساخت دست روباتیکی استفاده کردند که به اندازه ای از انعطاف پذیری و دوان برخوردار است که به راحتی می تواند اجسام شکننده را گرفته و جا به جا کند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

چرخهای iRings نیز بر اساس ویژگی های گونی لوبیایی ساخته شده به شکلی که در هنگام مواجه شدن با یک مانع به جای جهش و تکان شدید در هنگام عبور از روی آن می توانند شکل ظاهری خود را با ناهمواری های موجود در سطح زمین انطباق داده و بدون وارد آوردن هیچ ضربه ای به ماهنورد از روی موانع عبور کنند.

استفاده از چنین چرخهایی بر روی سطوحی به ناهمواری سطح ماه بسیار ارزشمند خواهد بود زیرا این چرخها به شکلی باورنکردنی از پس موانع بر آمده و می توانند به راحتی از روی ناهمواری هایی که بلند تر از شعاع آنها است بالا بروند.

بر اساس گزارش پاپ ساینس، این پروژه تحت حمایت مالی آژانس فضایی کانادا و با هدف ساختن ماهنوردی مقاوم و سبک برای اکتشافات آینده انسان بر روی کره ماه اجرا شده است. انتظار می رود نمونه نهایی این ماهنورد تا بهار سال 2012 تکمیل و ارائه شود.

[sajadhoosein]

كشف گودالي عظيم به اندازه اقيانوس اطلس درسياره مشتري


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، يك سنگ عظيم 500 متري با مشتري برخورد كرده و گودالي به اندازه اقيانوس اطلس به وجود آورده كه تقريبا با لكه قرمز كوچك سياره برابر است.
اين اولين باري بود كه دانشمندان اصابت يك سيارك را به يك سياره تحت نظر گرفته بودند؛ تا پيش از اين تصور مي‌شد كه دنباله‌دارهاي يخي پس از كشيده شدن در ميدان مغناطيسي مشتري به سياره برخورد كرده بودند.
محققان اين كشف را جالب توجه خوانده و از آن به منزله تذكري ياد كردند كه منظومه شمسي مكاني پيچيده و خشن است.
اين گودال عظيم توسط يك اخترشناس آماتور استراليايي در ژوئيه سال 2009 از خانه‌اش كشف شد.
آنتوني ولسلي در ابتدا تصور مي‌كرد كه با يك نقطه سياه روبرو شده اما در زاويه‌اي بهتر با ناحيه‌اي كاملا سياه روبرو شد كه به معني وقوع يك اصابت بود.
وي در آن زمان با ناسا ارتباط برقرار كرد و تاكنون دانشمندان در حال بررسي علت بوجود آمدن اين گودال عظيم بودند.
دانشمندان با استفاده از داده‌هاي سه دوربين مادون قرمز براي آزمايش جو سياره مشتري، تركيبات گازهاي خاص و شرايط شيميايي خرده‌هاي باقيمانده از اصابت استفاده كردند.
آنها به اين نتيجه رسيدند كه احتمالا سيارك در زمان اصابت با سياره و پرتاب تكه سنگ‌ها به بالاي ابرها، از خود چيزي برابر پنج گيگاتن تي.ان.تي نيرو آزاد كرده است.
اين موضوع باعث افزايش دما تا چهار درجه كلوين تا 42 كيلومتري بالاي ابرها شد. البته اين ميزان آنچنان عظيم نبود اما بدليل فراگير شدن آن در كل سياره قابل توجه است.
محققان همچنين گازهايي مانند آمونياك را نيز كه در زمان اصابت از زمين به هوا برخاسته مورد بررسي قرار داده و به اين نتيجه رسيدند كه اين اصابت رخ داده است.
اصابت اين سيارك به سياره مشتري دقيقا 15 سال پس از اصابت دنباله‌دار «شوميكر-لِوي 9» اتفاق افتاد.

[sajadhoosein]

سرمنشاءحیات ممکن است به محیط اطراف سایر ستارگان برسد


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این نظریه که پیدایش حیات در زمین ناشی از فرود آمدن موادی از سیارک ها و دنباله دارها بود قوت بیشتری گرفته است.
تحقیقات قبلی نشان داده بود که آمینو اسیدها - مصالح اولیه پیدایش حیات - ممکن است در جای دیگری در کیهان آمده باشند.این ملکول ها می توانند به دو نوع باشند، اما در موجودات زنده زمین فقط یکی از این دو نوع به چشم می خورد.اکنون تحقیقی که در "نامه های ژورنال علوم اخترفیزیکی" چاپ شده نشان می دهد که شرایط در اطراف یک ستاره دور افتاده چگونه می تواند زمینه را برای تشکیل یکی از این دو نوع ملکول فراهم کند.
آمینواسیدها ملکول هایی مارپیچی (مثل سیمی مارپیچی که برای باز کردن در چوب پنبه ای به کار می رود) هستند که می توانند به راست یا چپ پیچ بخورند و از لحاظ شیمیایی ترجیح خاصی برای پیچیدن به راست یا چپ وجود ندارد. اما در زمین، تقریبا بدون استثنا، این ملکول ها از نوع چپی هستند.یک آزمایش مشهور در سال 1952 نشان داد که چگونه جرقه ای در سطح مخلوطی از مواد ساده شیمیایی که نماینده زمین در شکل اولیه هستند می تواند به تشکیل آمینو اسیدها منجر شود - اما در آن مورد تعداد ملکول های راستی یا چپی تشکیل شده یکسان بود، چنانکه در آزمایش های بعدی هم چنین بود.
این ایده که آمینو اسیدها ممکن است با شهاب سنگ ها به زمین آمده باشند، توضیح دیگر است و مطالعات به روی شهاب ها حتی نشان داده است که در این صورت ملکول های پیچیده به چپ غالب خواهند بود.هفته گذشته دانیل گلاوین اخترفیزیکدان ناسا و همکارانش که این یافته را بیشتر بررسی کرده اند اعلام کردند که تحقیقات آنها نشان می دهد که طیف گسترده ای از انواع شهاب ها ممکن است وسیله انتقال مقادیر زیادی از این نوع ملکول باشد.تنها مجهول باقی مانده این است که چه مکانیسمی باعث می شود ملکول های پیچیده به چپ در کیهان تولید، جمع آوری و در نهایت به زمین منتقل شود.
پولاریزه مدور

اکنون اووی مایرهنریچ از دانشگاه نیس سوفیا آنتیپلیس و همکارانش راهی که این وضعیت "تقارن شکن" در آن عملی است را پیدا کرده اند.آنها آزمایش خود را با قطعاتی از مواد یخی که شامل چند ملکول ساده مثل آب، متانول و آمونیاک بود شروع کردند- موادی که می توان آمینو اسید را با آنها تولید کرد.آنها سپس این یخ ها را در معرض نوع بسیار خاصی از نور فرابنفش قرار دادند.نور دارای پولاریزیسیون است، به این معنی که اشعه های نور در طول یک جهت مشخص - مثلا بالا و پایین، یا چپ و راست - نوسان می کند. هرچند نمی توانیم این پدیده را مستقیما ببینیم، اما در عینک های آفتابی پولاریزه قابل مشاهده است. این عینک ها نوری را که در جهت چپ و راست پولاریزه شده مسدود می کنند.
در عوض، نوری که محققان از آن استفاده کردند، از نوع پولاریزه مدور بود. پولاریزیسیون این نور به جای آنکه در طول یک جهت مشخص باشد، یک مسیر مارپیچی را دنبال می کند.معلوم شده است که در اطراف یک ستاره در حال شکل گیری، نور با گذر از توده های وسیع ذرات غبار که در طول میدان های مغناطیسی شکل گرفته اند به طور مدور پولاریزه می شود.آزمایش ها نشان داد که نور پولاریزه مدور به تشکیل آمینو اسیدهای پیچیده به راست منجر شد - در حدود یک درصد بیش از نمونه های پیچیده به چپ.این همان میزان اضافه ای است که دکتر گلاوین و همکارانش در شهاب های یافت شده در زمین پیدا کرده اند - و این مکانیسم یک کشف قانع کننده در مورد داشتن ریشه های فرازمینی برای اولین آمینو اسیدها است.
دکتر گلاوین به بی بی سی گفت: "این میزان اضافه خیلی جالب است. باید به نوعی این تقارن را شکست، این خیلی مهم است. اما چطور آن را می شکنید؟ این یکی از مهمترین سوالهاست: آیا حیات به طور تصادفی یکی را بر دیگری ترجیح داد؟ به تدریج این طور به نظر می رسد که طبیعت کمی دخالت کرده است."با این حال او اشاره کرد که این ملکول ها می توانند شکل خود را عوض کنند، و یک مخلوط نابرابر از دو نوعِ این ملکول به مرور زمان به مخلوطی برابر بدل می شود.او گفت: "این دقیقا همان آزمایش هایی است که باید انجام دهیم، اما لازم است که تصویری بزرگتر را جلوی چشم داشته باشیم."یعنی شواهد تقویت این ایده را بیابیم که حیات در زمین با انتقال مواد فرازمینی شروع شد، اما مکانیسمی که باعث شد این مخلوط نابرابر در طول سفر دراز به زمین دست نخورده باقی بماند همچنان ناشناخته است.

[sajadhoosein]

فضاپیمایی که فرمانده هم است
ساخت فضاپیماهای هوشمند برای حذف انسان


آژانس فضایی اروپا به همراه دانشمندان بریتانیایی موفق به ساخت فضاپیمایی شده اند که به صورت خودمختار تصمیم گیری کرده و از قدرت استدلال و درخواست برخوردار است.

طرح چنین فضاپیمایی برای فضانوردان فیلم علمی تخیلی "2001: یک ادیسه فضایی" نتایج مرگباری را در پی داشت زیرا رایانه های هوش مصنوعی این فضاپیما به صورت خود مختار تصمیم گرفتند به منظور ادامه پیدا کردن ماموریت باید فضانوردان را از بین ببرند.

اما با وجود اخطار کارگردان این فیلم، "استنلی کوبریک" و نویسنده داستان آن، "آرتور سی کلارک"، آژانس فضایی اروپا امیدوار است بتواند از هوش مصنوعی حقیقی برای کنترل فضاپیماهای آینده خود استفاده کند.

از این رو مهندسان بریتانیایی در حال تکمیل سیستم کنترلی هستند که می توان از آن در ماهواره ها، نقلیه های اکتشافی روباتیک و فضاپیماهایی با قابلیت خود کنترل شوندگی به کار گرفت.

این فضاپیماها می توانند یاد بگیرند، مشکلات را شناسایی کنند، با شرایط ماموریت انطباق پیدا کنند، تعمیرات انجام دهند و به صورت خودکار درباره چگونگی بهتر انجام دادن وظایفشان تصمیم گیری کنند.

جزئیات این پروژه در پی آماده شدن آژانس فضایی اروپا برای ارسال دومین نقلیه خودکار حمل و نقلی یا ATV2 خود به ایستگاه فضایی بین المللی منتشر شده است. این فضاپیما به صورت خودکار مسیری از پیش برنامه ریزی شده را به سوی ایستگاه فضایی طی کرده و برای کناره گیری در ایستگاه از حسگرهای خارجی و سیستم ممانعت از برخورد استفاده می کند.

آژانس فضایی اروپا در عین حال برنامه هایی را برای ساختن اولین فضاپیما با قابلیت حمل و بازگشت ایمن انسان به فضا منتشر کرده است.

به گفته "ساندور ورس" متخصص سیستمهای کنترل خودکار در دانشگاه ساوث هامپتون که مدیریت پروژه تکمیل سیستمهای هوش مصنوعی را به عهده دارد معتقد است به زودی با استفاده از این فناوری ها نیاز به حضور مداوم انسان در فضا کاسته خواهد شد و ماموریتهای روباتیک و بدون سرنشین وظایف انسانها را به عهده خواهند گرفت.

وی می گوید: "به این شکل ماهواره های ارتباطاتی و اکتشافات فضایی که در حال حاضر نیازمند کنترل لحظه به لحظه انسانها هستند به صورت خودکار عمل خواهند کرد و به این صورت تا حد قابل توجهی از هزینه های ماموریت خواهند کاست.

" ورس در حال تکمیل سیستم کنترل ماهواره ای به نام Sysbrain است که می تواند از زبان طبیعی برای درک دستورالعملهای جدید و اطلاعات جدید استفاده کند.

این به آن معنی است که سیستم کنترلی فضاپیما می تواند اسنادی که به زبان انگلیسی نوشته شده اند را خوانده و به بارگذاری کدهای برنامه ریزی شده ویژه ای نیاز ندارد.

بر اساس گزارش تلگراف، این سیستم حتی قادر است وارد اینترنت شده و اطلاعات به روزرسانی شده و جدیدتر را دریافت کرده و آنها را بیاموزد. با این همه ورس معتقد است در ساخت فضاپیماهای هوش مصنوعی حقیقی باید به گونه ای عمل کرد که احتمال به خطر افتادن جان انسانها بر اساس تصمیم گیری های فضاپیما به صفر برسد.

[Dark Shine]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
گروهی از دانشمندان ناسا در بررسیهای خود نشان دادند که در صورت مهاجرت به مریخ و زندگی در روی سیاره سرخ انسان از بچه دار شدن محروم می شود.




به گزاری خبرگزاری مهر، حدود سه ماه قبل خبری منتشر شد مبنی بر اینکه آژانس فضایی آمریکا در حال بررسی احتمال اعزام فضانوردان به مریخ در یک سفر بدون بازگشت در سال 2030 است.

این پروژه که "کشتی ستاره ای صد ساله" (Hundred Years Starship) نام دارد با بودجه 7 میلیارد دلاری و تا سال 2030 اجرا می شود و هدف از آن تبدیل کردن سیاره سرخ به مستعمره جدید زمین و مهاجرت انسانها به این سیاره است.

مرکز تحقیقات Ames در راستای همین پروژه نشان داد که بدون یک حفاظ بسیار پرقدرت برای فضاپیماها که بتواند در مقابل ذرات پروتونها مقاومت کند، بارداری در اعماق فضا غیرممکن خواهد شد.

به گفته این محققان، حل این مشکل با استفاده از فناوریهای رایج و با تجهیزات علمی فعلی بسیار دشوار است.

"تور استرام" بیو فیزیکدان پرتوهای فعال در این خصوص توضیح داد: "تواناییهای فعلی محافظها احتمالا مانع امکان بارداری بر روی مریخ خواهند شد. پوششهای محافظتی برای جلوگیری از پرتوهای خطرناک برای بارداری آنچنان پیشرفته نیستند که بتوانند از این خطر پیشگیری کنند."

براساس گزارش ایندیپندنت، همچنین، حساسیت بسیار بالای DNA نسبت به پرتوهای حاضر در فضا را هم باید در نظر گرفت.

آزمایشات انجام شده بر روی حیوانات نشان می دهند که تابش پرتوهای یونیزه کننده می تواند موجب مرگ سلولهای جنین حتی در سه ماهه دوم و سوم بارداری شود.

بی شک نتایج تحقیقات این دانشمندان ناسا برای کسانی که آرزو دارند فرزندی با شناسنامه مریخی داشته باشند خبر بدی است.

[saeeddz]

سازمان ملي هوانوردي و فضايي آمريکا (ناسا) اعلام کرده که شاتل ديسکاوري با موفقيت در ايستگاه بين المللي فضايي فرود آمده است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
به گفته ناسا، اين شاتل روز شنبه ساعت 15 و 4 دقيقه به وقت شرق آمريکا در ايستگاه بين المللي فضايي (آي اس اس) مستقر شد.
ديسکاوري پنجشنبه گذشته آخرين ماموريت خود را از مرکز فضايي کندي در ايالت فلوريدا آغاز کرد.
ماموريت شاتل در مجموع 11 روز به طول خواهد انجاميد که طي آن يک اتاقک تازه ذخيره مواد و يک روبات پيشرفته شبيه انسان را تحويل ايستگاه بين المللي فضايي خواهد داد.
پس از اين فقط دو پرواز، توسط شاتل هاي انديور و آتلانتيس، باقي مانده است.
ناسا برنامه دارد اين ماموريت ها را در ماه هاي آينده انجام دهد.
انتظار مي رود که ناوگان شاتل ها پس از بازنشستگي در موزه ها به نمايش درآيد.
ديسکاوري به عنوان "عضو ممتاز ناوگان شاتل ها" شناخته مي شود و هر دو بار پس از انهدام شاتل "چلنجر" و "کلمبيا" ماموريت هاي بازگشت به فضا به ديسکاوري سپرده شد.
ديسکاوري اولين بار در سال 1984 پرتاب شد، و اين سفر سي و نهمين ماموريت آن است.
زماني که شاتل ها بازنشسته شوند، قرار است فضانوردان احتمالا تا اواسط دهه جاري با راکت سويوز متعلق به روسيه راهي ايستگاه فضايي شوند.
چند شرکت آمريکايي اميدوارند با تکيه بر وسايل نقليه فضايي تازه، در موقعيتي براي فروش خدمات پرتاب به ناسا قرار گيرند.

[saeeddz]

سرپرست سازمان هوافضاي کشور، ارسال انسان به مدار زير 200 کيلومتر، توليد لباس فضانوردي ، پرتاب ماهواره مخابراتي - سنجشي و ايجاد شهرک فضايي را از جمله برنامه هاي اين سازمان نام برد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دکتر حميد فاضلي امروز سه شنبه در دهمين کنفرانس هوافضاي ايران با بيان اينکه ايران با پرتاب ماهواره اميد جزء 9 کشور صاحب تکنولوژي فضايي قرار گرفت، افزود: تاکنون 3 کشور موفق به ارسال فضانورد شده اند و ما در سند چشم انداز توسعه کشور و طبق تاکيدات رئيس جمهور قرار است تا قبل از رسيدن به سال 1400 فضانورد به فضا ارسال کنيم.
وي با اشاره به مراحل ساخت ماهواره اميد گفت: اين ماهواره با ماهواره بر سفير يک با حداقل آزمايشات پرتاب شد.
سرپرست سازمان هوافضايي ايران با اشاره به جلسه هفته آينده شوراي عالي فضايي گفت: برنامه هايي در حوزه هوافضا در دستور کار قرار دارد که کارهاي مطالعاتي آن صورت گرفته که اين برنامه ها در شوراي عالي فضايي کشور مطرح خواهد شد که با تصويب آن اجرايي مي شود.
فاضلي مطالعه در زمينه قراردادن ماهواره در مدار ژئو، ارسال انسان در مدار، ارسال انسان به کره ماه را از جمله زمينه هاي مطالعاتي اين سازمان نام برد و يادآور شد: اين مطالعات با همکاري برخي از دانشگاهها چون دانشگاه خواجه نصير و پژوهشگاه هوافضا در دستور کار قرار دارد.
وي با بيان اينکه در اين مطالعات به نتايج خوبي دست يافتيم، خاطر نشان کرد: علاوه بر اين طراحي و ساخت ماهواره هاي دانشجويي در دستور کار قرار دارد که در حال اجرايي شدن است همچنين در زمينه حضور انسان در فضا نيز گام هاي اوليه برداشته شده است.
فاضلي به اجراي پروژه در زمينه انتقال موجود زنده به فضا اشاره کرد و گفت: در حال حاضر مطالعات در اين زمينه در خصوص نوع محموله، قطر آنها و اينکه تا چه مداري اين محموله ارسال شود مطالعاتي صورت گرفته است که طبق اين مطالعات قرار است تا سال آينده محموله زيستي با حيوان بزرگتر به فضا ارسال شود.
سرپرست سازمان فضايي ايران ارسال فضانورد تا ارتفاع زير 200 کيلومتر را از ديگر برنامه هاي سازمان نام برد و خاطر نشان کرد: در اين راستا همچنين مطالعاتي در پژوهشگاه هوافضا، گروه مطالعاتي فيزيولوژي انسان ايجاد شده است که اولين گام آن ارسال محموله زيستي تا ارتفاع 60 کيلومتر بوده است ضمن آنکه طراحي هندسي کپسول هاي فضايي که قرار است در مدار با سرعت بالا بچرخد و مجددا به زمين باز گردد نيز آغاز شده است.
وي از آمادگي اين سازمان براي همکاري با ساير دانشگاهها خبر داد و توضيح داد: در حال حاضر ايده اي در خصوص طراحي سيستم پيچيده اي در زمينه توليد دما براي انجام آزمايشگاههاي مربوط ارائه شده است همچنين فعاليتهاي خوبي در دانشگاهها در خصوص توليد سراميک هاي مقاوم در برابر دماي بالا نيز انجام گرفته که اين سازمان آماده همکاري با دانشگاهها در اين زمينه ها است.
فاضلي همچنين پرتاب ماهواره هاي مخابراتي- سنجشي را از ديگر برنامه هاي اين سازمان ذکر کرد و ادامه داد: در اين راستا لازم است آزمايشگاههاي پيشرفته اي در اختيار داشته باشيم تا بتوانيم برنامه هاي راهبردي خود را با کمک شبکه آزمايشگاهي و مديريت يکپارچه بر آن اجرايي کنيم از اين رو در صدد هستيم تا شبکه آزمايشگاهي در حوزه هوافضا ايجاد کنيم.
وي يادآور شد: در اين پروژه بنا داريم تا کليه حوزه هاي آزمايشگاهي هوافضا را چون پرتاب، سکوها، محموله، انطباق و سازگاري آنها با يکديگر و تست هاي آن را به صورت يکپارچه مديريت کنيم. در حال حاضر پژوهشگاه هوافضا و پژوهشگاه تحقيقاتي وزارت جهاد کشاورزي نيز به عنوان زير مجموعه هاي اين سازمان درآمده اند.
فاضلي اين امر را در راستاي جلوگيري از کارهاي موازي در حوزه هوافضا ذکر کرد و يادآور شد: در حال حاضر پروژه اي در خصوص پايش محصولات کشاورزي در سه استان شمالي تهران ارائه شده است که با همکاري مراکز پژوهشي اجرايي مي شود.
سرپرست سازمان فضايي ايران همچنين از ايجاد شهرک فضايي در کشور خبر داد و يادآور شد: اين شهرک در راستاي اعمال يکپارچه بر فعاليت ها و آزمايشگاه هاي فضايي کشور راه اندازي خواهد شد.

[saeeddz]

نتايج تحقيقات دانشمندان آمريکايي نشان مي دهد که حيات همراه با شهاب سنگ ها به روي زمين رسيده است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پس از سال ها فرضيه و تئوري سرانجام نتايج يک سري آزمايشات تجربي در خصوص اينکه حيات بر روي زمين با شهاب سنگ ها آمده است ، منتشر شد.
گروهي از دانشمندان دانشگاه آريزونا به سرپرستي «ساندرا پيتزارلو» اين آزمايشات را بر روي يک نوع از شهاب سنگ هاي بسيار اوليه که در قطب جنوب کشف شده اند انجام دادند.
اين دانشمندان با بررسي بر روي ترکيبات اين شهاب سنگ دريافتند که اين سنگ آسماني محتوي ترکيباتي کربن دار است که قديمي ترين ترکيبات فسيلي کربن دار در منظومه شمسي به شمار مي روند.
«ساندرا پيتزارلو» در اين خصوص توضيح داد:«ما کشف کرديم که ترکيبات اين شهاب سنگ بسيار اوليه تر از ترکيبات ساير شهاب سنگ ها است. به ويژه گرد و غبار اين شهاب سنگ حجم زيادي از آمونياک را در دوره اي آزاد کرده است که در آن دوره آمونياک بر روي زمين نخستين با دما و فشار بسيار بالا در حال توليد بود».
به گفته اين دانشمند ، بنابراين بسيار متحمل است آمونياکي که به خاطر آن حيات بر روي زمين متولد شده است از فضا رسيده باشد.
آمونياک بين 4.4 تا 2.7 ميليارد سال قبل منشاي تشکيل اولين مولکول هاي آلي بوده است.
ترکيبات کربن دار از خانواده نوع «رناتزو» (CR) که در اين شهاب سنگ قديمي پيدا شده اند، مولکول هاي آلي حل پذير بسيار کوچکي هستند که همچنين با عنوان «آمينواسيد گليسين و آلانين» نيز شناخته مي شوند.

[shabe.saket]

آخرین دور افتخار در فضا!شاتل دیسکاوری امروز راهی زمین می‌شود

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]خبرگزاری ایسنا - ساعت 14:8 - 16/12/1389

شاتل دیسکاوری ناسا امروز دوشنبه، برای آخرین بار ایستگاه فضایی بین‌المللی را به مقصد زمین ترک خواهد کرد.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، شاتل دیسکاوری و شش فضانورد آن امروز در ساعت 12 به وقت گرینویچ از ایستگاه فضایی جدا شده و بازدید هشت روزه خود را که در طی آن یک اتاقک ذخیره، تدارکات اضافی و یک روبات انسان‌نما به آزمایشگاه فضایی منتقل شده بود، به پایان خواهند رساند.

این ماموریت آخرین پرواز شاتل دیسکاوری به فضا بوده و به همراه دو شاتل دیگر ناسا در سال جاری میلادی بازنشسته خواهد شد. دیسکاوری بیشترین تعداد سفر به فضا را برای ناسا انجام داده و قدیمی‌ترین عضو در حال خدمت ناسا به شمار می‌رود.

پس از جدا شدن از ایستگاه، اریک پو، خلبان شاتل آخرین دور افتخار را در ایستگاه فضایی زده و سپس از آن دور خواهد شد.

پرواز در اطراف ایستگاه برای بازبینی قسمت بیرونی آن صورت گرفته، اما این کار همچنین به ففضانوردان دیسکاوری اجازه خواهد داد تا تصاویری از ساختار کامل ایستگاه فضایی با تمام فضاپیماهای متصل به آن شکار کنند. در حال حاضر فضاپیمای باربری ژاپنی HTV-2، فضاپیمای باربری ATV-2 سازمان فضایی اروپا، فضاپیمای روسی پروگرس و فضاپیمای سویوز به این ایستگاه متصل هستند.

پس از ترک ایستگاه، فضانوردان با استفاده از بازوهای روباتیک شاتل بازبینی نهایی را از سپر حرارتی آن انجام خواهند داد.

شاتل دیسکاوری دو روز را در مدار سپری کرده و سپس در روز چهارشنبه در مرکز فضایی کندی ناسا در فلوریدا فرود خواهد آمد.

ماموریت 13 روزه دیسکاوری آخرین ماموریت این شاتل است. دیسکاوری اکنون 39 سفر به فضا انجام داده که 13 سفر آن به مقصد ایستگاه فضایی بوده است. این شاتل اولین فضاپیمایی بود که در سال 1999 در ایستگاه فضایی فرود آمد.

[shabe.saket]

برگزاری مراسم خداحافظی دیسکاوری در فضا/ دلتنگی فضانوردان برای دیسکاوری

فضانوردان شاتل دیسکاوری پس از حضور در مراسم خداحافظی دیسکاوری، با بستن درهای دریچه میان ایستگاه فضایی بین المللی و شاتل، آخرین تماسهای دیسکاوری با ایستگاه را برای همیشه قطع کرده و دیسکاوری برای همیشه به زمین باز خواهد گشت. به گزارش خبرگزاری مهر، پس از بازگشت از ماموریت خداحافظی با ایستگاه بین المللی فضایی، شاتل دیسکاوری برای همیشه بازنشسته شده و مابقی عمر خود را در موزه ای ساکن خواهد شد.
دیسکاوری و 6 سرنشینش بیش از یک هفته در ایستگاه فضایی اقامت کرده و به همراه لوازم یدکی و اتاقک جدید انبار تجهیزات، اولین فضانورد روباتیک انسان نمای جهان را نیز به ایستگاه انتقال دادند.
مرکز کنترل پرواز مدت ماموریت شاتل را دو روز افزایش داد و به این شکل فضانوردان فرصت کافی پیدا کردند تا اتاقک انباری که به ایستگاه حمل کرده بودند را تخلیه کرده و ابزار درون آن را به ایستگاه انتقال دهند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پیش از خداحافظی شاتل با ایستگاه، فضانوردان ساکن ایستگاه به همراه سرنشینان دیسکاوری مراسم خداحافظی ویژه ای را برای شاتل بازنشسته ناسا برگزار کردند. این مراسم در لابراتوار "دستنی" آمریکا برگزار شد.
"اسکات کلی" فرمانده ایستگاه فضایی در این مراسم به نمایندگی از نیروهای ساکن در ایستگاه درباره شاتل دیسکاوری گفت: دلمان برای دیسکاوری تنگ خواهد شد، این شاتل فضاپیمای بسیار عالی بود و بیشتر از دیگر شاتلهای فضایی و به خوبی از ایستگاه فضایی پشتیبانی کرده است، برای دیسکاوری سفری بی خطر را آرزو می کنیم.
دریچه های میان ایستگاه و شاتل راس ساعت 21:11 به وقت گپرینویچ بسته خواهند شد و فضانوردان پیش از جدا شدن از ایستگاه، شب را سپری کرده سپس سفر خود را به سوی زمین آغاز خواهند کرد. قرار است دیسکاوری روز چهارشنبه 9 مارچ 2011 در پایگاه فضایی کندی فرود بیاید.
طی 39 ماموریت فضایی که توسط دیسکاوری انجام گرفته، 13 ماموریت آن به بازدید از ایستگاه اختصاص یافته است. این شاتل پس از 27 سال پرواز فضایی بازنشسته خواهد شد و در پی آن شاتلهای اندیور و آتلانتیس نیز پس از انجام آخرین ماموریتهای خود، به عمر کاریشان پایان خواهند داد.

[shabe.saket]

تقدیم به دیسکاوری عزیز :40:
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

شاتل دیسکاوری یکی از بزرگترین گام ها را در پیشبرد افق علم بشر داشت.

دیسکاوری جان
خسته نباشی.
بازنشستگی ات مبارک.
دوستت داریم.

[shabe.saket]

سفرهای میان‌ستاره‌ای، شاید 200 سال دیگر


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

آخرین محاسبات دانشمندان برای آینده سفرهای میان‌ستاره‌ای حاکی از آن است که فرستادن فضاپیمایی بی‌سرنشین به نزدیک‌ترین ستاره یعنی آلفاقنطورس، در بهترین حالت نیازمند 10 برابر انرژی مصرفی یک سال زمین است.


نزدیک‌ترین زمانی که بشر می‌تواند به ماموریت میان ستاره‌ای اعزام شود، چه زمانی است؟ این سوالی است که مارک میلیس، سرمهندس اسبق ناسا در پروژه شکافت فیزیک پیشرانش (BPPP)، و بنیان‌گذار بنیاد تاوزیرو که از تحقیقات مسافرت بین ستاره‌ای حمایت می‌کند، سعی کرده تا جوابی برای آن پیدا کند.
به گزارش تکنولوژی ریویو، اهمیت این مساله از آنجایی است که سرعت کشف سیارات جدید توسط اخترشناسان در حال افزایش است. بسیاری از دانشمندان معتقدند که ما به زودی سیاره‌ای مشابه زمین را کشف خواهیم کرد و زمانی‌که ما چنین سیاره‌ای را پیدا کنیم که امکان میزبانی از حیاتی شبیه زمین را دارد، احتمالا مهم‌ترین بحثی که پیش می‌آید در خصوص امکان مسافرت و بازدید از این سیاره است.
مهم‌ترین مساله بدون شک بعد مسافت است. در گذشته دانشمندان عوامل مختلف محدودکننده توانایی بشر برای عبور از این سال‌های نوری محدود می‌کند، بررسی کرده‌اند. یکی از این عوامل سرعت لازم برای انجام چنین سفر طولانی است، و عامل دیگر، هزینه انجام چنین سفری است. با در نظر گرفتن نرخ رشد منابع مالی و حداکثر سرعت‌های قابل دسترسی، می‌توان زمانی را که چنین سفرهایی امکان‌پذیر می‌شوند محاسبه کرد. نکته ناامید کننده در تمام مطالعات این است که بشر تا دستیابی به سفرهای بین ستاره‌ای هنوز قرن‌ها فاصله دارد.
میلیس از زاویه دیگری به قضیه نگاه کرده و انرژی مورد نیاز برای انجام سفرهای بین ستاره‌ای را بررسی کرده است. به گفته وی، اگر هزینه، مسائل سیاسی و سایر متغیرها را کنار بگذاریم، انرژی مورد نیاز تا سال 2196 میلادی / 1574 شمسی در دسترس نخواهد بود. تا آن زمان نیز سفینه‌هایی که ما از آنها برای مسافرت‌های فضایی استفاده می‌کنیم منسوخ می‌شوند.

[shabe.saket]

درخشش سه خورشید در آسمان سوئد


منبع : روزنامه آفتاب

شهروندان سوئدی در روزهای سرد به تماشای پدیده‌ای متفاوت نشستند و خورشید را از میان میلیون‌ها کریستال یخی درخشان موسوم به غبار الماس نظاره گر بودند.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


با یخ زدن آب در لایه‌های بالایی جو، میلیون‌ها کریستال یخی کوچک شش ضلعی موسوم به غبار الماس به سمت زمین به اهتزاز در می‌آیند.

این رویکرد چه در زمان طلوع و چه در زمان غروب آفتاب با وجود کریستال‌های یخی، نمایی مشابه خواهد داشت.

هر کریستال مانند یک لنز مینیاتوری عمل کرده و تصویر نور خورشید را در چشم تکثیر کرده، پدیده‌ای را به وجود می‌آورد که به آن «خورشید کاذب» می‌گویند. به این اثر نمایشی همچنین «خورشید ساختگی» یا «شبح خورشید» نیز می‌گویند.

این تصویر از هاله خورشید در استکهلم سوئد گرفته شده که خورشید اصلی در وسط و دو هاله روشن به طور برجسته‌ای در سمت چپ و راست آن می‌درخشند.

این پدیده در صورت مساعد بودن شرایط آب و هوایی در سراسر جهان قابل مشاهده است.

تصور می‌شود که یک اثر نقاشی مشهور سوئدی موسوم به «نقاشی شبح خورشید» در سال 1535 در استکهلم، ‌اولین تصویر از این پدیده طبیعی باشد.

[shabe.saket]

برنامه اسپیس اکس برای پرتاب یک موشک عظیم در سال 2013

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


شرکت "اسپیس اکس" در کالیفرنیا می گوید قصد دارد در سال 2013 قوی ترین راکت از عصر آپولو تاکنون را پرتاب کند.
این موشک به نام "فالکون 9-سنگین" نمونه تقویت شده موشکی است که اسپیس اکس به زودی از آن برای پرتاب یک محموله روبوتیک به ایستگاه فضایی استفاده خواهد کرد.


راکت جدید باید قادر به قرار دادن باری به وزن بیش از 53 تن در مداری کم ارتفاع دور زمین باشد - که دو برابر ظرفیت شاتل های فضایی است.
ایلان ماسک مدیر عامل اسپیس اکس گفت که این موشک برای اعزام فضانوردان نیز به اندازه کافی ایمن خواهد بود.
او گفت که این موشک 70 متری انجام ماموریت هایی بزرگتر و بلندپروازانه تر از رفتن به ایستگاه فضایی را نوید می دهد.
آقای ماسک توضیح داد که این موشک دارای فواید علمی هم خواهد بود. ماموریت های پیچیده مانند تلاش برای بازگرداندن موشک از سطح مریخ به زمین پس از عملیاتی شدن فالکون 9-سنگین واقع گرایانه خواهد بود.
اولین پرواز از پایگاه هوایی وندنبرگ انجام خواهد شد و ماموریت های آتی از کیپ کاناورال در فلوریدا - محل پرتاب شاتل ها - برنامه ریزی شده است.
سال گذشته، اسپیس اکس اولین شرکت خصوصی در تاریخ شد که فضاپیمایی را در مدار قرار داد و به زمین بازگرداند. آن کپسول موسوم به دراگون با چتر در اقیانوس آرام به آب نشست.
آن پرواز بدون سرنشین بخشی از یک رشته پرتاب های نمایشی اسپیس اکس بود که نشان دهد فناوری اش از ایمنی و قابلیت اعتماد برای نزدیک شدن به ایستگاه فضایی برخوردار است.
این موشک قادر به حمل بیش از 53 تن بار خواهد بود.
هرچند اسپیس اکس برای راه اندازی این پروژه ها از سازمان فضایی آمریکا، ناسا، کمک های اولیه دریافت کرده بود، اما می گوید تاکنون کمتر از یک میلیارد دلار برای برنامه های توسعه اش خرج کرده است - که رقمی بسیار پایین در مقایسه با پروژه های مشابه است.
آقای ماسک ادعا کرد که موشک فالکون 9-سنگین پیشرفتی از لحاظ هزینه خواهد بود.
بهای هر ماموریت 80 تا 125 میلیون دلار رقم زده می شود که به معنی آن است که تحویل هر پوند (تقریبا 450 گرم) بار به فضا حدود هزار دلار هزینه خواهد داشت.
اسپیس اکس بخشی از موج تازه ای از برنامه های بخش خصوصی است که ناسا امیدوار است بتواند هزینه ماموریت های فضایی را کاهش دهد.


منبع: BBC

[shabe.saket]

فضاپیمای وویجر به لبه منظومه شمسی رسید



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



فضاپیمای وویجر یک، که دورافتاده ترین فضاپیما از زمین است، در سفر خود به سوی کرانه های فراتر از منظومه شمسی یک گام مهم دیگر برداشته است.
این فضاپیمای پیشکسوت که اکنون 17 میلیارد و 400 میلیون کیلومتر از زمین فاصله دارد، تغییری مشخص در جریان ذرات در اطراف خود را ردیابی کرده است.
این ذرات، که از خورشید متصاعد می شوند، تا این نقطه درحال دور شدن از مرکز منظومه بودند، اما اکنون عمود بر این مسیر حرکت می کنند.
این بدان معنی است که وویجر باید خیلی به مرحله پرش به فضای موسوم به "میان-ستاره ای" نزدیک باشد.
ادوارد استون، دانشمندی که سرپرستی پروژه وویجر را به عهده دارد، از این فضاپیما و اطلاعات ارزشمندی که همچنان 33 سال پس از شروع ماموریتش فراهم می کند تمجید کرد.
او به بی بی سی گفت: "وقتی وویجر پرتاب شد، فقط 20 سال از شروع عصر فضا گذشته بود، بنابراین هیچ مبنایی که بتوان براساس آن گفت فضاپیما چقدر دوام خواهد آورد وجود نداشت."
"هیچ نمی دانستیم که تا چه فاصله ای باید برویم تا از منظومه شمسی خارجه شویم. اما حالا می دانیم که باید کم و بیش ظرف پنج سال، برای اولین بار از منظومه خارج شده باشیم."
دکتر استون در نشست پاییزی اتحادیه علوم ژئوفیزیک آمریکا در سان فرانسیسکو، که بزرگترین گردهمایی زمین شناسان در جهان است، سخن می گفت.
وویجر 1، روز پنجم سپتامبر 1977 پرتاب شد و خواهرخوانده آن وویجر 2، روز 20 اوت 1977 راهی فضا شد. هرچند وویجر 2 زودتر پرتاب شد اما در مسیری آهسته تر قرار داده شده و اکنون کمی بیش از 14 میلیارد کیلومتر از زمین فاصله دارد.
هدف اولیه ناسا از پرتاب این کاوشگرها مطالعه سیارات مشتری، کیوان، اورانوس و نپتون بود که در سال 1989 کامل شد.
آنها سپس راهی اعماق فضا شدند و در جهت کلی مرکز کهکشان راه شیری به حرکت در آمدند.
منبع انرژی این فضاپیماها بسته های رادیو اکتیو است و ابزارهای آنها به خوبی کار می کند و داده ها را به زمین مخابره می کند.
البته فاصله زیاد با زمین باعث می شود که پیام رادیویی آنها 16 ساعت در راه باشد.
مشاهدات تازه وویجر 1 توسط ابزار "ذرات باردار کم انرژی" که شتاب بادهای خورشیدی را می سنجد انجام شده است.
این جریان از ذرات باردار حبابی را در اطراف منظومه شمسی تشکیل می دهد که به هلیوسفیر موسوم است.
این بادها با سرعت "مافوق صوت" حرکت می کنند تا اینکه از یک مرحله به نام "شوک پایانی" می گذرند.
پس از آن سرعت آنها به شدت کم می شود. اندازه گیری وویجر نشان می دهد که شتاب این بادها در این نقطه اکنون به صفر رسیده است.

منبع: BBC

---------- Post added at 02:12 AM ---------- Previous post was at 02:08 AM ----------

برخورد دو سنگ آسمانی به زمین 'عامل انقراض دایناسورها بود'



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



یک مطالعه تازه حاکیست که دایناسورها 65 میلیون سال قبل در اثر برخورد حداقل دو سنگ آسمانی به زمین، به جای برخورد فقط یک سنگ، منقرض شدند.
دانشمندان در گذشته محل برخورد یک سنگ عظیم آسمانی در خلیج مکزیک را شناسایی کرده اند و می گویند آن برخورد سرنوشت محتوم دایناسورها را رقم زده است.
اکنون شواهد تازه ای از یک برخورد دیگر، این یکی در اوکراین، کشف شده است.
به این ترتیب این احتمال مطرح می شود که زمین ممکن است هدف اصابت یک رشته شهاب سنگ بزرگ قرار گرفته باشد.
نتایج مطالعه تازه توسط تیمی به سرپرستی پروفسور دیوید جولی از دانشگاه آبردین در نشریه "ژئولوژی" منتشر شده است.
طرح این نظریه برای اولین بار در سال 1980 که دایناسورها در اثر پیامدهای ناشی از برخورد یک شهاب سنگ نابود شده اند، بسیار بحث انگیز بود.
بعدها کشف گودال موسوم به "چیکسولوب" در خلیج مکزیک به عنوان "شاهد قطعی" درست بودن آن نظریه مورد ستایش قرار گرفت.
اکنون براساس مطالعه تازه، کشف یک گودال دیگر در اوکراین حاکیست که دایناسورها در اثر فاجعه ای دوگانه نابود شده اند.
خبر کشف گودال "بولتیش" در اوکراین ابتدا در سال 2002 منتشر شد. با این حال تاکنون معلوم نبود که اهمیت این کشف در ارتباط با انقراض دایناسورها چیست.
در مطالعه جاری، دانشمندان "گرده و هاگ" فسیل گیاهان را در لایه های گلی که در گودال وجود داشت بررسی کردند. آنها دریافتند که بلافاصله پس از برخورد، سرخس ها محل اصابت شهاب سنگ را پوشاندند.
سرخس گیاهی است که توانایی فوق العاده ای برای رشد و نمو پس از وقوع فاجعه در یک محیط دارد. وجود لایه هایی از هاگ سرخس در زمین "نشانگر" خوبی از برخورد شهاب سنگ ها است.
با این حال، کشف غیرمنتظره ای در انتظار دانشمندان بود.
آنها "هاگ سرخس" را همچنین در لایه دیگری، یک متر بالاتر از اولی پیدا کردند. این نشانه برخورد یک شهاب سنگ دیگر در دوره ای اخیرتر است.
کشف لایه دوم نشان می دهد که برخوردهای بولتیش و چیکسولوب به طور همزمان اتفاق نیافتاد، بلکه شهاب سنگ ها به فاصله چند هزار سال از یکدیگر به زمین برخورد کردند که همان فاصله زمانی میان فسیل های دو "هاگ سرخس" است.

علت نامعلوم
پروفسور سایمون کلی، که از نویسندگان این مقاله است گفت: "کاملا ممکن است که در آینده شواهد برخوردهای دیگری را پیدا کنیم."
محققان اکنون فکر می کنند که دایناسورها به جای آنکه در اثر فقط یک برخورد نابود شده باشند، در اثر برخورد یک رشته شهاب سنگ ها در طول چند هزار سال منقرض شده اند.
به سختی می توان حدس زد که چه چیزی باعث آن شهاب باران شد.
پرفسور مونیکا گریدی، کارشناس شهاب سنگ در دانشگاه "آزاد" که در این مطالعه شرکت نداشته است گفت: "یک احتمال آن است که این بارندگی، ناشی از برخورد سنگ هایی در نزدیکی زمین به یکدیگر بوده باشد."
به این معنی که تکه سنگ های ناشی از این برخورد بعدا به زمین افتاده است.
ناسا اخیرا برنامه ای موسوم به "حفاظت فضایی" را راه اندازی کرد. هدف این برنامه زیر نظر داشتن اجرامی که به زمین نزدیک می شوند است تا شاید بتوان راهی برای جلوگیری از برخورد آنها به زمین پیدا کرد.

منبع: BBC

[shabe.saket]

Sprite با زمین تماس نمیگیرد...

با گذشت یک سال مریخ نورد روح هنوز با زمین تماس برقرار نکرده....

در تاریخ مطالعات سیارات منظومه شمسی بعضی از سفینه ها و ماهواره ها به مراتب طولانی تر از مدت زمان تعیین شده فعالیت نموده اند. به گونه مثال سفینه فضایی اولیسس که برای مطالعه قطب های خورشید طراحی شده بود، توانست نزدیک به 17 سال زنده بماند و تصاویر و اطلاعات بسیار خوبی را به زمین مخابره کند. اما گاهی بعضی از این سفینه ها و روبوت ها زیاد خوش شانس نیستند. دو خواهر روبوتیک بنام های روح و فرصت سالهاست که وادی های خشک و سرد مریخ را به جستجوی نشانه های حیات گذشته مریخ، زیر و رو میکنند. طی هفت سال گذشته با طلوع آفتاب ابزار علمی این دو مریخ نورد هر روز آرامش سرزمین سرخ را بر هم میزد. اما سال گذشته یکی از این مریخ نورد ها از حرکت باز ماند و هرچه تلاش کرد نتوانست خود را از دام مریخ نجات دهد. در واقع یکی از چرخ های مریخ نورد روح به داخل خاک نرم مریخ فرو رفته بود و روح را زمین گیر کرد.
شاید مریخ این گونه میخواهد با فرستادگان زمین بجنگد و انتقام آرامش برهم خورده اش را بگیرد. تلاش مهندسین ناسا در زمین برای بیرون کشاندن روح به جایی نرسید و روح هنوز با گذشت چندین ماه در همان نقطه گیر افتاده است. از سوی دیگر به علت نداشتن انرژی کافی خورشیدی، روح در واقع به خواب زمستانی فرورفته.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مریخ نورد روح طوری که توسط کمره مدارگرد اکتشافی مریخ از بالا دیده میشود. عکس از ناسا

نکته اساسی این است که برای کنترول دقیق و داشتن تصویر واقعی از شرایط مریخ نورد ها در سیاره سرخ، نمونه های مشابه این مریخ نورد ها در مرکز کنترول در ناسا وجود دارد. متخصصین مرکز کنترول سعی میکنند با ایجاد شرایط مشابه برای نمونه زمینی روح، پای مریخ نورد روح واقعی را از دام خاک نرم سیاره سرخ بیرون بیارند.
با گذشت یک سال مریخ نورد روح هنوز هم با زمین تماس برقرار نکرده و با نزدیک شدن زمستان مریخی نمی تواند به یک موقعیت مناسبی حرکت کند تا بتواند توسط صفحات خورشیدی خود انرژی کافی جذب کند.
تیم کنترول کننده مریخ نورد روح بیش از هشت ماه میشود که تلاش میکند تا با روح ارتباط مجدد برقرار کنند. به عقیده آنها شاید با افزایش میزان تابش خورشید در محلی که روح گیر مانده بتوانند روح را دوباره از خواب زمستانی بیدار کنند.

مسئولین مرکز کنترول در ناسا میگویند که با فرارسیدن زمستان در مریخ، اکثر دستگاه ها بخصوص گرم کننده های روح را خاموش نموده بودند. حالا تصور کنید که روح در مقایسه با زمستان های قبلی چه سردی را در سیاره سرخ سپری نموده است. هوای سرد میتواند خیلی از ابزار الکترونیکی روح را صدمه بزند و مانع برقراری ارتباط مجدد آن با زمین شود.

طی چند ماه گذشته مسئولین از ستراتیژی های مختلف برای برقراری ارتباط با روح استفاده نمودند و حدس میزنند که با احتمال افزایش انرژی شاید بتوانند روح را از خواب زمستانی بیدار کنند. در واقع تیم کنترول اکنون وارد ستراتیژی ارتباط شدند و قصد دارند تا بصورت همزمان چندین مشکل روح را رفع نمایند.
جون کالز از دفتر ناسا میگوید " پیام یا دستوراتی را که به روح قصد داریم بفرستیم، این هفته آغاز میشود و باید روی چندین سناریو کار کنیم و تصور کنیم که دستگاه فرستنده روح دیگر کار نمی کند. البته در اینجا کسی دوست ندارد این خبر را بشوند، اما اگر هیچ سیگنالی از روح در یک یا دو ماه آینده نرسد، در آنصورت باید روح را برای همیشه به تاریخ سفر های فضایی به سپاریم. آنگاه تیم مرکز کنترول دیگر اتباطات اش را فقط با مریخ نورد فرصت که همزمان با روح در سیاره مریخ کار میکند، برقرار خواهد داشت."

مریخ نورد روح به تاریخ 4 جنوری سال 2004 با هدف تحقیق و جستجو به مدت سه ماه بر روی سیاره سرخ فرود آمده بود.

مریخ نورد روح و فرصت هر دو تا کنون دستاورد و کشفیات بسیار خوبی در مورد گذشته مرطوب مریخ داشته اند و گفته میشود که این گونه شرایط برای پیداش حیات در سیاره سرخ بسیار مناسب بوده. البته مریخ نورد فرصت سه هفته دیر تر به سیاره سرخ فرود آمده بود.


Source :
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[shabe.saket]

سالگرد سفر یوری گاگارین به فضا

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

یوری الکسی‌یویچ گاگارین کیهان‌نورد روسی و متولد ۹ مارس ۱۹۳۴ میلادی (۱۸ اسفند ۱۳۱۲)، نخستین فضانورد جهان است.
یوری گاگارین در روز ۱۲ آوریل ۱۹۶۱ میلادی (۲۳ فروردین ۱۳۴۰) توسط فضاپیمای وُستوک-۱ به فضا رفت و به مدت ۱۰۸ دقیقه مدار زمین را یک دور بطور کامل پیمود. عصر سفرهای فضایی انسان با این پرواز آغاز گشت.

یوری گاگارین پس از پرواز تاریخی خود به سمت ریاست مرکز آموزش فضانوردان در شهرک ستاره‌ها انتخاب شد.
در همین حال و در کنار شغل حرفه‌ای خود، با بازدید و سخنرانی در شهرها و کشورهای گوناگون، نقش عمده‌ای در افزایش آگاهی عمومی در مورد سفرهای فضایی ایفا نمود.
هشت سال پس از سفر فضایی‌اش، یوری گاگارین در یک سانحه هوایی کشته شد.

گاگارین به خاطر سفر فضایی تاریخی خود تبدیل به ستاره‌ای جهانی شد و نشان‌ها و عنوان‌های افتخار بی‌شماری از سراسر جهان دریافت کرد.
شب ۱۲ آوریل هر سال به عنوان «شب یوری» گرامی داشته می‌شود و جشن‌ها و گردهمایی‌هایی در سراسر جهان به یاد نخستین فضانورد جهان برپا می‌گردد.

[shabe.saket]

Google Gagarine
:31:
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[shabe.saket]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



داغ ترین نقطه کیهان

برای سفر به داغ‌ترین منطقه کیهان ابتدا باید از خورشید گذشت، قلب آتشین منظومه شمسی. با دمای سطحی 5800 درجه کلوین، خورشید ما از سردی فاصله زیادی دارد؛ اما این دما به هیچ وجه یک رکورد کیهانی به شمار نمی‌رود. ستارگان ابرغول آبی که جرم سنگین‌شان با فشردن هسته ستاره، کوره‌ای هسته‌ای را درون آنها به وجود می‌آورد؛ بیش از 50 هزار درجه کلوین حرارت دارند. به گزارش نیوساینتیست، حتی این غول‌های کیهانی در مقابل کوتوله‌های سفید سر تعظیم فرود می‌آورند؛ کره‌های متراکمی از گرما که باقیمانده سوختن یک ستاره هستند. یکی از همین کوره‌های کیهانی به نام HD62166 حرارتی معادل 200 هزار درجه کلوین دارد. گرمای سوزانی که به تنهایی سحابی وسیعی را توسط جو نورانی خود روشن می‌کند.

با فرو رفتن به درون یک ستاره، این گرمای جهنمی باز هم افزایش می‌یابد. دمای هسته ابرستارگان می‌تواند از یک میلیارد درجه کلوین فراتر باشد. برای یک ستاره پایدار از نظر تئوری، حد بالای این دما معادل 6 میلیارد درجه کلوین است. در چنین دمایی ماده موجود در ستاره شروع به تابش فوتون‌هایی با انرژی فوق‌العاده بالا می‌کند. سطح انرژی این فوتون‌ها به اندازه‌ای خطرناک است که ممکن است با برخورد آنها به یکدیگر، الکترون و پوزیترون تولید شود. نتیجه این فرایند یک واکنش زنجیره‌ای است که منجر به از بین رفتن ستاره طی انفجاری بسیار بزرگ می‌شود.

نخستین مورد مشکوک از مشاهده چنین «ابرنواختر ناپایدار» مربوط به سال 2007 / 1386 است؛ زمانی‌که یک انفجار روشن و بلند مدت استثنائی مشاهده شد. رخدادی که باعث شد اخترشناسان، در محاسبات خود در مورد امکان وجود ستارگانی به مراتب بزرگ‌تر از آنچه که قبلا تصور می‌کردند، تجدید نظر کنند.

در طی عمر یک ابرنواختر، دمای ستاره ممکن است برای مدت کوتاهی به بیش از 6 میلیارد درجه کلوین برسد. در سال 1987 / 1366، یک انفجار ستاره‌ای در ابر بزرگ ماژلانی دیده شد که نوترینوهای ساطع شده از قلب آن که بر روی زمین ردیابی شد، بیانگر دمای داخلی معادل 200 میلیارد درجه کلوین بودند.

ده به توان بی‌نهایت


با تمام این اوصاف، حتی این دما هم در مقایسه با چیزی که یک انفجار پرتو گاما را ایجاد می‌کند، رکورد محسوب نمی‌شود! هر روز یک یا دو مورد از این تلالوهای کوتاه مدت پر انرژی توسط تلسکوپ‌های مخصوص ردیابی می‌شود. اخترشناسان اعتقاد دارند که در صورت فلکی اکلیل شمالی، نشانه‌هایی از تولد سیاه‌چاله‌ها وجود دارد. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که هسته یک ستاره عظیم فرو می‌پاشد، یا وقتی‌که دو ستاره نوترونی فوق چگال با یکدیگر برخورد می‌کنند. در اثر این اتفاق، انرژی گرانشی به نحوی به دسته‌ای از پرتو گاما و تابش‌های دیگر تبدیل می‌شود. با وجود اینکه جزئیات این فرایند کماکان ناشناخته است، کره آتشینی از ذرات نسبیتی طی آن ایجاد می‌شود که حرارت آن به یک تریلیون (هر تریلیون معادل 10 به توان 12 است) درجه کلوین می‌رسد.

اما در همین سیاره زمین جهنمی مصنوعی وجود دارد که از تمام عالم داغ‌تر است: یک محفظه آشکارساز که 100 متر زیر زمین و در نزدیکی ژنو قرار دارد. دانشمندان این آزمایشگاه بین 8 نوامبر تا 6 دسامبر 2010 / 17 آبان تا 15 آذر 1389، هسته‌های عنصر سرب را در برخورددهنده بزرگ هادرونی (ال.اچ.سی) به یکدیگر کوباندند. هدف از این آزمایش، شبیه‌سازی لحظات نخست پس از مهبانگ بود. نتیجه این آزمایش بالاترین دمایی بود که تا کنون بر روی زمین ثبت شده است، کره آتشینی از ذرات زیراتمی که دمایی معادل چندین تریلیون درجه کلوین داشت.

این آزمایش سرنخ‌هایی به دانشمندان داد تا دریابند که داغ‌ترین نقطه عالم در کجا قرار دارد. البته این نقطه داغ مربوط به حال حاضر نیست، بلکه متعلق به زمانی در گذشته است. با نگاه کردن به قلب مهبانگ، نقطه فشرده‌ای از دما و چگالی که جهان ما از آنجا آغاز شد، دانشمندان تلاش کردند که حداکثر دمای عالم را تخمین بزنند. بر اساس درک فعلی ما از فیزیک عالم، این عدد در محدوده 10 به توان 32 قرار دارد؛ یعنی چند میلیون میلیارد میلیارد میلیارد درجه کلوین!

[shabe.saket]

تصاویری از کویر اتاکامای شیلی
(محل استقرار بزرگترین تلسکوپ رصدخانه جنوبی اروپا)

یکی از بهترین محل ها برای رصد اعماق آسمان

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[shabe.saket]

زلزله ژاپن هم طول روزها را کوتاهتر کرده و باعث جابجایی جزئی کره زمین شده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
زلزله 11 مارچ در ژاپن که با قدرت تقریبأ 9 ریشتر اتفاق افتاد باعث کوتاهی طول روز ها در زمین و جابجایی محور آن شده است.
از سال 1900 بدینسو این پنجمین زلزله بزرگی می باشد که بر گردش زمین بدور محور اش تأثیر گذاشته است.زلزله ژاپن گردش زمین بدور محورش را کمی سریعتر ساخته و در نتیجه طول روز تا حدود 1.8 میکرو ثانیه کوتاه شده است. (یک میکرو ثانیه برابر است با یک میلیونم یک ثانیه).

[shabe.saket]

شاتل فضایی اندور برای انجام آخرین عملیات خود به فضا پرتاب شد.

هزاران نفر برای تماشای اوج گرفتن شاتل اندور در آسمان صبحگاهی به مرکز فضایی کندی در ایالت فلوریدا در آمریکا رفتند.
از جمله این تماشاچیان، گابریل گیفوردز، سیاستمدار اهل آریزونا بود که در ماه ژانویه فردی به سرش گلوله ای شلیک کرد. او همسر مارک کلی، کاپیتان فضاپیمای اندور است و پزشکان با توجه به این که حال عمومی‌اش بهتر شده است، به او اجازه دادند تا همسرش را در این سفر فضایی بدرقه کند.
آقای کلی لحظاتی قبل از پرواز از طریق رادیوی شاتل گفت: "این عملیات بیانگر نیرومندی ما در کارگروهی، تعهد به کار و علاقه به کاوش است."
او افزود: "در ژن کشور بزرگ ما است که به سمت ستارگان حرکت کنیم و این حرکت نباید متوقف شود."
شاتل اندور کمی بعد از ساعت هشت و پنجاه و شش دقیقه صبح به وقت محلی برای آخرین بار از زمین برخواست.
این شاتل اکنون در راه ایستگاه بین المللی فضایی است و چهارشنبه به مقصد خواهد رسید.
این شاتل قرار است دستگاهی را برای آزمایش فیزیک ذرات بنیادی به نام آلفا مگنتیک اسپکترومتر (AMS) به این ایستگاه فضایی انتقال دهد. ارزش این دستگاه دو میلیارد دلار است. علاوه بر این مقداری قطعات یدکی مهم هم با این شاتل به ایستگاه فضایی بین المللی فرستاده شده است.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
فضاپیمای اندور به جای فضاپیمای چلنجر ساخته شد که در سال ۱۹۸۶ هنگام پرتاب منفجر شد


بعد از بازگشت اندور، تنها شاتل فعال در آمریکا، شاتل آتلانتیس خواهد بود.
این شاتل هم آخرین پرواز خود را ماه ژوییه انجام خواهد داد و استفاده از فضاپیماهای شاتل بعد از سی سال خاتمه خواهد یافت.
از این پس آمریکا برای اعزام فضانوردان از موشک های روسی سایوز استفاده خواهد کرد و قرار است تعدادی فضاپیمای تجاری در اواسط دهه فعلی میلادی به کار گرفته شود.
با وارد شدن این "تاکسی های فضایی"، ناسا فضانوردان خود را از طریق آنها به فضا می فرستد. این تغییری عمده در روش‌های کاری ناسا است که دیگر نمی‌خواهد خود فضاپیمایی در اختیار داشته باشد.
با این کار، ناسا می تواند سرمایه لازم برای ساخت سیستمی را فراهم کند که بتواند فضانوردان را به ماورای ایستگاه فضایی بین المللی به مقصدی مثل ماه، شهاب یا مریخ بفرستد.
فضاپیمای اندور به جای فضاپیمای چلنجر ساخته شد که در سال ۱۹۸۶ هنگام پرتاب منفجر شد و هفت سرنشین آن جان خود را از دست دادند.
این پرواز، بیست و پنجمین پرواز اندور است. اندور تا کنون ۱۶۶ میلیون کیلومتر حرکت کرده است که این مقدار از فاصله زمین تا خورشید بیشتر است.


منبع: BBC





لحظه پرتابش رو من مستقیم میدیدم.
بسیار زیبا و غرورانگیز بود.
سرویس جهانی بی بی سی مستقیم نشون میداد.

[DΔRK]

تحقيقات جديد از يافته‌هاي جالب توجهي پيرامون سياره مريخ و حيات پر رمز و راز آن خبر مي‌دهد كه تا پيش از اين گمانه زني‌هاي جامعه علمي براي رازگشايي و درك چيستي زواياي تاريك شناسنامه اين سياره سرخ راه به جايي نبرده بود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اين نمايش تازه كه از قضا حضور پر رنگ زمين و زهره را به عنوان نقش‌هاي اصلي صحنه به رخ دوستداران فضا مي‌كشد، سناريوي تاريخي بكر و جالبي دارد كه ماجراي آن به گذشته‌هاي دور و جريانات مربوط به روزهاي آغازين منظومه شمسي برمي‌گردد و روايت ديگري از تولد و شكل‌گيري سياره سرخ را بازگو مي‌كند كه زمين و زهره به عنوان ستاره‌هاي اصلي و جريان‌ساز آن معرفي مي‌شوند. يافته‌هاي جديد از تولد سياره مريخ، حكايت از آن دارد كه زمين و زهره در روزهاي پرآشوب آغاز حيات منظومه شمسي و در گيرودار برخوردهاي شديد سياره ساز معمول آن روزگار ممكن است در نقش ناجي مريخ نو رسيده ظاهر شده و اين سياره را در برابر حملات خارجي محافظت و حمايت كرده باشند.
البته اخترشناسان از كم و كيف وقوع اين جريان اطلاعي ندارند، اما از قرار معلوم مريخ در كارزار سرنوشت‌سازي كه سيارات ديگر منظومه درگيرش بوده‌اند، شركت نداشته است و همين بيرون نشستن مريخ از بازي ميلياردها سياره‌اي كه علامت مشخصه ايام اوليه عمر منظومه شمسي است، باعث نجاتش از مهلكه و تداوم بقاي آن به صورت يك سياره جنيني خرد، نسبتا تغيير نيافته و به سرعت شكل گرفته مي‌شود. به اعتقاد محققان اين يافته معماي مريخ را كه از گذشته‌هاي دور با عنوان خداي جنگ ناميده ‌شده در حالي كه در كارزار بزرگ منظومه شمسي غيبت داشته، پيچيده‌تر مي‌كند. اما چرا چهارمين سياره خورشيد تا اين حد كوچك است؟
به اعتراف محققان تلاش براي پيدا كردن توضيحي مناسب درباره اندازه كوچك مريخ هميشه بي‌نتيجه بوده و به دنبال آن هاله‌اي از تصورات ذهن ستاره‌شناسان و محققان را فراگرفته است.
در اين ميان كار جالب توجه محققان جهت يافتن توضيحي مناسب براي كوچكي مريخ به تاكتيك اتخاذي آنها برمي‌گردد كه مدت زمان شكل گرفتن اين سياره را هدف‌گيري مي‌كند. به بيان ديگر آنها قصد دارند از راه تعيين سرعتي كه فرآيند تشكيل مريخ سپري كرده است به راز كوچك ماندن آن برسند. البته حل كردن معادله سرعت شكل‌گيري مريخ در زمره مطالعات پر ابهام و بسيار دقيق علمي به حساب مي‌آيد و به اذعان محققان، اين تحقيق مستلزم تجزيه و تحليل‌هاي موشكافانه و پر زحمتي درخصوص مواد راديو اكتيو حاضر در 20 شهاب سنگ مريخ و همچنين مطالعات و بررسي‌هاي تطبيقي از 30 نرمه شهاب سنگ است كه تصور مي‌شود آثار و بقاياي پسمانده از روزهاي اوليه منظومه شمسي باشند.
با در اختيار بودن چنين نسبتي از عناصر ردياب راديواكتيو كه امكان گسترده‌اي را براي مطالعه ديرينه‌شناسي فراهم مي‌آورد، دانشمندان براي تعيين اين كه مريخ با چه سرعتي شكل گرفته است، مسير پژوهش را متوجه شبيه‌سازي‌هاي رايانه‌اي كردند. مطابق خروجي مدل‌سازي‌ها كه اعداد و ارقام جالب توجهي را به سياره سرخ نسبت مي‌دادند، مريخ ظرف 8‌/‌1 ميليون سال ـ يا كمتر ـ به نصف اندازه فعلي خود رسيده است. جالب اينجاست كه در مقابل، سياره زمين كه اندازه‌اي نزديك به دو برابر مريخ دارد، 50 تا 100 ميليون سال زمان براي شكل گرفتن صرف كرده است.

نكته: به نظر مي‌رسد زمين و زهره مدام اشيا و اجرام خارجي را از مريخ منحرف مي‌كرده‌اند و به اين ترتيب اشيا قبل از آن كه مجال درآميختن و يكي شدن با پيكره مريخ را پيدا كنند به احتمال زياد رو به بيرون متفرق و پراكنده شده‌اند

به اعتقاد محققان اختلاف كليدي ميان اجرام اين دو سياره نشان از دسترسي داشتن زمين به مواد جديد دارد. بخش عمده زمين از انباشتن و توده شدن لاشه اجرام خارجي به وجود آمده و به بيان ديگر زمين به لطف اخترواره‌ها و ديگر اجرام سماوي كه با سطحش تصادم كرده‌اند بزرگ‌تر شده است، اما در حالي كه زمين با اشتهاي زيادي به فربه كردن خود با كمك برخوردهاي سياره‌اي پرداخته، مريخ دچار قحطي و محروميت بوده و در واقع به دليل همين كمبودها كوچك مانده است.
در همين رابطه علي پورمند، محقق دانشگاه ميامي در بيان نتايج شبيه‌سازي‌هاي رايانه‌اي به موضوع جالب توجهي در مورد پرونده محروميت مريخ اشاره مي‌كند. براساس نظريه اين دانشمند و مطالعه‌هاي رايانه‌اي به نظر مي‌رسد زمين و زهره مدام اشيا و اجرام خارجي را به دور از مريخ منحرف مي‌كرده‌اند و به اين ترتيب اشيا قبل از آن كه مجال درآميختن و يكي شدن با پيكره مريخ را پيدا كنند به احتمال زياد رو به بيرون متفرق و پراكنده شده‌اند. به اعتقاد پورمند اين وضعيت نشان مي‌دهد كه مريخ بازمانده خوش اقبالي بوده و از مهلكه تصادم با ساير اجرام سماوي مشابه جان سالم به در برده است.
به اعتقاد محققان، حالا كه امكان جذب اجرام ديگر به سمت مريخ منتفي شده به نظر مي‌رسد رشد مريخ و رسيدن اين سياره به اندازه فعلي‌اش به معنا و مفهوم آن است كه گرماي حاصل از زوال آلومينيوم راديو اكتيو 26ـ ديگر عنصر حاضر در اوايل عالم ـ براي تبديل موقت مريخ به اقيانوسي از ماگما فرصت زماني داشته است. در حقيقت اين مسأله كه سياره‌اي به صورت يك كره جامد يا مذاب شكل گرفته باشد به عنوان وجه تمايز مهمي براي مريخ در نظر گرفته مي‌شود. از همين رو، آنچه بر سطح سياره مشاهده مي‌شود مي‌تواند از زمين‌شناسي سياره در مقياس وسيع تأثير گرفته باشد و فرقي نمي‌كند كه اين سياره از اقيانوسي از ماگما تشكيل شده باشد. محققان اين نتيجه‌گيري جالب و تأمل برانگيز را كه تا همين جاي كار، توجه زيادي را به خود معطوف ساخته است به عنوان يك خروجي بسيارمهم تحقيقات مفصل‌شان معرفي كرده‌اند.
در اين ميان موضوع رشد مريخ و عوارض و پيامدهاي سياره‌ساز آن از منظر امكان ميزباني حيات نيز جاي بحث و نظر دارد. البته محققان هنوز وارد اين بحث نشده‌اند و اين موضوع را كه رشد سريع مريخ بر شانس اين سياره براي ميزباني حيات تأثير داشته است يا نه را معلوم نمي‌دانند. با اين وصف محققي همچون پورمند نيز با بيان اين‌كه هرسياره‌اي تاريخچه تكاملي متفاوتي دارد، معتقد است يك مقياس زماني مختصر از رشد و به هم پيوستگي مي‌توانسته به‌طور بالقوه‌اي مجال تكامل و تحول زودتر را براي حيات روي مريخ فراهم كند.



منبع: Discovery , Nature

[DΔRK]

ستاره شناسان آمریکایی 6 ابرنواختر جدید را شناسایی کردند که 10 برابر درخشان تر و پر قدرت تر از ابرنواخترهایی است که تاکنون طبقه بندی شده اند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دانشمندان موسسه تکنولوژی کالیفرنیا به سرپرستی «رابرت کوئیمبای» یک نوع کاملا متفاوت از ابرنواخترهایی که تاکنون شناخته شده اند را کشف کردند.
ابرنواخترها از ستارگان مرده و یا در اثر برخورد میان دو ستاره به وجود می آیند. انفجار این ابرنواخترها تاکنون رصد نشده بودند چون در جهان، آنچنان حجم بالایی از نور را منتشر می کنند که شدت آن تقریباً برابر با نور سراسر کهکشانی است که میزبان آنها است.
ستاره شناسان، ابرنواخترها را برپایه نوع پرتوی که تابش می کنند طبقه بندی می کنند این پرتوها همانند ردیاب و آشکارساز ترکیبات شیمیایی این اجرام آسمانی عمل می کنند.
این کارت شناسایی به زوال رادیواکتیوی عناصر ساخته شده در طول انفجار ابرنواختری، شوک گرمایی داخل ستاره و یا تعامل میان گرد و غبار ستاره ای و ماده پیرامون ستاره بستگی دارد. برای مثال، یک ابرانواختر نوع «یک - آ» زمانی که باقی مانده یک ستاره مرده ماده ستاره مجاور خود را جذب کند به وجود می آید و با ردیابی هیدروژن قابل شناسایی است.
ابرنواختر نوع دو نیز که محتوی هیدروژن است زمانی که هسته یک ستاره عظیم بر روی خود منفجر شود شکل می گیرد. این درحالی است که اکنون به نظر می رسد هیچ یک از فرایندهای ارائه شده نمی توانند درباره تشکیل این 6 ابرنواختر جدید توضیح بدهند.
این ابرنواخترهای تازه کشف شده، به جای اینکه محتوی هیدروژن باشند دارای اکسیژن هستند و در یک مدت زمان طولانی دسته پرتوهای ماوراء بنفش آزاد می کنند.
این دانشمندان از این 6 ابرنواختر، 4 مورد را بین سالهای 2009 و 2010 با استفاده از تلسکوپ «اوشین» در رصدخانه «مونته پالومار» کالیفرنیا کشف کردند.
ویژگی این ابرانواخترها نور زیاد و طولانی آنها است به طوریکه نور حاصل از انفجار آنها 10 برابر درخشان تر و پر قدرت تر از ابرنواخترهایی است که تاکنون طبقه بندی شده اند.

[DΔRK]

دانشمندان ناسا با استفاده از رصدخانه های فضایی سوئیفت و چاندار کهکشانی با یک جفت سیاه چاله دوقلوی مرکزی را کشف کردند که به نظر می رسد لبخند می زند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
چرا به نظر می رسد که این کهکشان با دو چشم درخشان همانند علامت smile لبخند می زند؟ جواب این سئوال را دانشمندان ناسا با استفاده از اطلاعات رصدخانه پرتوهای «ایکس» چاندار و ماهواره سوئیفت کشف کردند.
برپایه این اطلاعات، قلب این کهکشان که «مارکارین 739» یا NGC 3758 نام دارد به جای اینکه یک سیاه چاله عظیم مرکزی داشته باشد دارای دو سیاه چاله دوقلو است.
هر دوی این سیاه چاله ها بسیار فعال هستند. این درحالی است که وقتی دو سیاه چاله عظیم در مرکز یک کهکشان وجود دارند تنها در یک درصد از موارد، هر دوی آنها همزمان فعال و پر قدرت هستند و هر دوی آنها «هسته های کهکشانی فعال» (AGN ) گفته می شود.
«مارکارین 739» دومین کهکشان از این گروه است که تاکنون در محدوده نیم میلیارد سال نوری از زمین شناسایی شده اند. در مدت چندین دهه، ستاره شناسان می دانستند که هسته خارجی «مارکارین 739» محتوی سیاه چاله ای است که ماده آن به طور فعال درحال رشد است و میزان بسیار بالایی انرژی تولید می کند.
اکنون تازه ترین اطلاعات چاندار و سوئیفت نشان می دهند که در نیمه غربی این سیاه چاله، سیاه چاله دیگری نیز وجود دارد. این کهکشان که تنها در فاصله 425 میلیون سال نوری از زمین قرار دارد یکی از نزدیکترین کهکشان های AGN دوقلو به زمین است.
دانشمندان ناسا در خصوص اینکه چرا سیاه چاله دوم تاکنون پنهان بود توضیح دادند:«غرب مارکارین 739 در رصدهای انجام شده در طیفهای نور مرئی، ماوراء بنفش و امواج رادیویی تاکنون هیچ شاهدی دال بر وجود یک AGN دیگر را نشان نداده بود بنابراین ما موفق شدیم این سیاه چاله دوم را با کمک رصدهای وضوح تصویر بالا برپایه انرژی های زیاد پرتوهای ایکس که در منطقه AGN دوتایی وجود دارند کشف کنیم».
از سال 2004، تلسکوپ BAT که بر روی ماهواره سوئیفت نصب شده است از منابع انرژی های بالای پرتوهای ایکس سراسر آسمان نقشه برداری کرده است.
در این نقشه برداری، AGN های در محدوده بالاتر از 650 میلیون سال نوری ارزیابی شدند و به این ترتیب، سوئیفت 12 منظومه پیش بینی نشده را شناسایی کرد.
در سال 2010 دانشمندان ناسا با پیگیری اطلاعات جمع آوری شده در نقشه برداری BAT دریافتند که حداقل 60 درصد از این کهکشان ها در فاصله چند میلیارد سال نوری از زمین قرار دارند.
این دانشمندان اظهار داشتند:«اگر دو کهکشان به هم برخورد کنند و هر یک از آنها دارای یک سیاه چاله بسیار عظیم باشند این امکان وجود دارد که هر دوی آنها در کنار هم یک AGN دوتایی را به وجود آورند».
فاصله میان این دو سیاه چاله حدود 11 هزار سال نوری و یا در حدود یک سوم فاصله میان منظومه شمسی از مرکز کهکشان راه شیری است.

[DΔRK]

ماه گرفتگی کلی در ساعت 3 و 30 دقیقه و 41 ثانیه شامگاه روز 25 خردادماه رخ می دهد و تا یک قرن آینده ماه گرفتگی کامل نخواهیم داشت.


ماه گرفتگی فردا چهارشنبه از ساعت 21 و 54 دقیقه و 37 ثانیه با خسوف نیمسایه ای آغاز می شود و در ساعت 3 و 30 دقیقه و 41 ثانیه روز 26 خردادبه پایان می رسد.

در ساعت 22 و 52 دقیقه و57 ثانیه اولین برخورد سایه زمین با لبه غربی ماه صورت می گیرد و خسوف جزئی آغاز می شود و این با توسعه گرفت ماه گرفتگی در ساعت 00:43:44 روز 26 خرداد ماه کامل می شود. در این زمان ماه به بیشترین تاریکی خود می ‌رسد و در ساعت 1 و 32 دقیقه و 42 ثانیه بامداد خسوف کلی کامل می شود.
از ساعت 2 و 32 دقیقه و 14 ثانیه بامداد روز 26 خرداد ماه به تدریج از درون سایه زمین خارج می ‌شود و در ساعت 3 و 30 دقیقه و 41 ثانیه خسوف به پایان می رسد.

این گرفتگی کلی از سراسر ایران قابل مشاهده است. این پدیده در آسیا به جز بخشی از شمال روسیه، در اروپا به جز بخشی از شمال آن در آفریقا به جز بخشی از شمال غربی، اقیانوسیه و جنوبگان قابل رصد است.

این ماه گرفتگی از نوع کلی است.

خسوف جزئی بعدی در 19 آذر ماه سال جاری رخ می دهد. توضیح اینکه در شامگاه شنبه 19 آذرماه 1390 مقارن با طلوع ماه شاهد ماه گرفتگی خواهیم بود.[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]











[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[shabe.saket]

Long Live Natural:40::40::40::40::40:

[Soheil-Green]

و تا یک قرن آینده ماه گرفتگی کامل نخواهیم داشت.
دوست عزیز منبع این حرفتون چیه؟!
ماه گرفتگیه کامل قبلی سال 2000 بود، الانم که سال 2011، و ماه گرفتگیه کامل بعدی سال 2018 خواهد بود!
یه نگاه به منابع معتبر مثل ناسا بندازید!
تا سال 2100 دست کم 3-4 تا ماه گرفتگیه کلی دیگه داریم!(حالا جزئی ها رو حساب نمیکنیم!)

[DΔRK]

دوست عزیز منبع این حرفتون چیه؟!
ماه گرفتگیه کامل قبلی سال 2000 بود، الانم که سال 2011، و ماه گرفتگیه کامل بعدی سال 2018 خواهد بود!
یه نگاه به منابع معتبر مثل ناسا بندازید!
تا سال 2100 دست کم 3-4 تا ماه گرفتگیه کلی دیگه داریم!(حالا جزئی ها رو حساب نمیکنیم!)
حرف شما کاملا متین و درسته
منبع ایرانیه و احتمال این شاتباهات هست
میدونید که:46:

[DΔRK]

دانشمندان دانشگاه جورج ميسون به تازگي دريافته‌اند كه پديده طناب غول‌پيكر مغناطيسي علت بروز توفان هاي خورشيدي است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تاييد وجود اين ساختار، اولين گام كليدي در كاهش عوارض جانبي انفجارهاي خورشيدي بر روي ماهواره‌هاي ارتباطي زمين محسوب مي‌شود.
با اينكه پيش از اين نيز دانشمندان معتقد بودند كه اين طناب مغناطيسي عامل فوران هاي عظيم خورشيدي هستند، اما تاكنون نتوانسته بودند بدليل حركت سريع اين طناب، وجود اين پديده را ثابت كنند.
اما محققان دانشگاه ميسون با انجام كاوشهاي دقيق بر روي تصاوير گرفته شده توسط تلسكوپ مونتاژ تصويربرداري جوي(آيا) رصدخانه ديناميك خورشيدي، توانستند منطقه‌اي از خورشيد را كه اين طناب در آن در حال شكل‌گيري بود پيدا كنند.
توفان خورشيدي، ‌يك فوران عظيم از سطح خورشيد است كه در پي آن ميلياردها ماده باردار موسوم به پلاسما با سرعتي بيش از 1.6 ميليون كيلومتر در ساعت در فضا منتشر مي‌شوند. اين ابر پلاسمايي بهمراه خود يك ميدان مغناطيسي نيرومند را حمل مي‌كند. با نزديك شدن اين ابر در يك تا سه روز بعدي،‌ ميزان عظيمي از انرژي در مغناطيس‌كره زمين خالي مي‌شود.
معمولا مغناطيس ‌كره زمين در برابر اين باد خورشيدي مقاومت كرده و از محيط محافظت مي‌كند. با اين حال يك توفان خورشيدي مي‌تواند تاثير محافظتي را مختل كرده و باعث بروز آب‌وهواي شديد فضايي شده كه تاثيرات مضري بر روي سيستم‌هاي فناوري فضايي مانند ماهواره‌هاي ارتباطي دارد.
دانشمندان بسياري معتقدند كه ميدان‌هاي مغناطيسي نقش مهمي را در ذخيره انرژي و نيرو دادن به توفان هاي خورشيدي در اين ستاره ايفا مي‌كنند. اما شكل دقيقي كه ميدان هاي مغناطيسي پيش از فوران ها دارند، هنوز مورد بحث قرار دارد. يك طناب مغناطيسي حاوي خطوط ميدان مغناطيسي بسياري است كه دور محور مركزي پيچيده و احتمالا دور يكديگر مي‌چرخند. به دليل وجود اين چرخش، يك جريان مغناطيسي در طناب مغناطيسي بوجود مي‌آيد. از لحاظ تئوري، جريان الكتريكي مي‌تواند يك نيروي الكترومغناطيسي توليد كرده و بر نيروي محدود ساير خطوط ميداني غلبه كرده و طناب مغناطيسي را به جلو حركت دهد.
اكنون تصاوير تلسكوپ نشان داده كه پيش از فوارن يك كانال بزرگ و كم‌ارتفاع در تمام ناحيه فعال حركت مي‌كند كه دماي آن بالاتر از 10 ميليون درجه است. اين طناب در نقطه‌اي حساس شروع به فوران مي‌كند.

[DΔRK]

برنامه‌هاي اكتشافات فضايي در حالي روز به روز گسترش مي‌يابند و مورد توجه قرار مي‌گيرند كه تمامي آنها مقصد ايستگاه فضايي بين‌المللي را نشانه گرفته‌اند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اما به موازات افزايش تقاضا براي مأموريت‌هاي عزيمت و اقامت در اين آزمايشگاه فضايي و همچنين نيازمندي‌هاي متعارف تعمير و نگهداري يا ارتقابخشي آن‌كه نيازمند تعداد بيشتري راهپيمايي‌هاي فضايي است، مخاطرات متعارف يا محتمل خروج فضانوردان از ايستگاه و پديده‌هاي اجتناب‌ناپذيري كه به هنگام راهپيمايي فضايي با آن مواجه مي‌شوند نيز موضوع مهم و قابل توجهي است كه ضرورت توجه بيش از پيش متوليان برنامه‌هاي فضايي را طلب خواهد كرد.
در حال حاضر طيف وسيعي از كاركردهاي خدمه فضايي در چارچوب راهپيمايي فضاي (EVA) تعريف مي‌شود فعاليت‌هاي اين چارچوب به هر‌گونه فعاليت اجرا شده توسط خدمه ملبس به لباس فضايي تحت فشار در محيط‌هاي فضايي يا محيط‌هاي فاقد تنظيمات فشاري اطلاق مي‌شود. در اين ميان لزوم ملاحظه و پيش‌بيني استانداردهاي زودهنگام آمايش راهپيمايي فضانوردان و همچنين اعمال پروتكل‌ها و تشريفات قانوني جديد با هدف تامين شرايط مساعد و حفظ شاخص‌هاي پزشكي و سلامت فضانوردان از جمله اقدامات مقتضي براي احراز شايستگي حضور در مأموريت‌هاي فضايي آينده محسوب مي‌شود.
چندي پيش و به دنبال سومين گردش كوتاه خدمه فضاپيماي انديور به خارج از ايستگاه فضايي بين‌المللي، چيزي نمانده بود كه مساله‌اي ظاهرا عادي و كم اهميت براي يكي از فضانوردان به مشكل بزرگي بينجامد كه برنامه‌ريزي و سرنوشت يك مأموريت فضايي را بر باد دهد؛ به طوري كه ناسا اعلام كرد اندرو فيوستل، در مورد راهپيمايي فضايي با چشمان اشكبار درس ارزشمندي گرفته است. در همين رابطه اليسون بالينگر ـ افسر ارشد مأموريت راهپيمايي فضايي ـ در توصيف مشكلي كه فيوستل در هنگام راهپيمايي با آن مواجه شده بود به نكته جالبي در مورد اشك چشم اشاره مي‌كند. جريان ازاين قرار است كه در فضا اشكي روي صورت نمي‌چكد و به جاي خروج از چشم عملا به صورت توده‌گردي پيرامون كره‌چشم درمي‌آيد. مشكل گلوله شدن قطرات اشك كه ناراحتي چشم‌ها و مخدوش شدن بينايي را به همراه دارد در حالي بروز مي‌كند كه كاري از دست فضانورد براي رفع آن برنمي‌آيد. با اين وصف چند قطره اشك در شرايط ريز گرانشي و به هنگام راهپيمايي فضانوردان مي‌تواند دردسر بزرگي را رقم بزند.
اين مشكل همزمان با خاتمه راهپيمايي فضايي 2 نفر از فضانوردان آمريكايي رخ داد كه پيشتر در قالب تيم خدمه 6 نفره شاتل انديور وارد آزمايشگاه فضايي شده بودند. فيوستل پس از خارج شدن از پايگاه به قصد انجام عمليات تعمير و مرمت در بخش روسي ايستگاه، متوجه مي‌شود مقداري از محلول ضد مه‌گرفتگي كه وي براي بخش داخلي كلاه محافظش به كار برده بود به صورت قطرات مايع درآمده‌اند.
فضانوردان با تجربه‌تري نظير بالينگر مي‌گويند چنين اتفاقي را چندين بار در گذشته ديده‌اند که در واقع زماني بروز مي‌كند كه فضانورد درخصوص استعمال تركيب مه شكن و اندازه دقيق آن دقت لازم را بعمل نمي‌آورد. در نتيجه محلولي كه قرار است ديد صاف و بي‌اشكالي براي چشمان فضانورد فراهم كند مي‌تواند بر حسب اتفاق به صورت قطراتي وارد چشم خدمه فضايي شود. جالب است كه اين محلول مه شكن همانند مواد صابون دستشويي است و كسي كه تجربه ورود صابون به چشمش را داشته باشد درك مي‌كند كه در چنين شرايطي فضانورد بخت برگشته چه حس و حالي دارد.
به سرانجام رسيدن اين مأموريت راهپيمايي، در حالي بود كه يك راهپيمايي فضايي ديگر توسط 2 فضانورد انديور در خارج از ايستگاه تحقيقات مداري به عنوان آخرين راهپيمايي در دستور كار خدمه انديور گنجانده شده بود. اين مأموريت آخرين باري خواهد بود كه فضانوردان آمريكايي حضور يافته در شاتل فضايي براي انجام يك راهپيمايي در آزمايشگاه مداري بيرون مي‌روند. براساس اعلام ناسا يك راهپيمايي فضايي براي مأموريت آتلانتيس در تيرماه برنامه ريزي مي‌شود،اما توسط خدمه ايستگاه فضايي بين‌المللي اجرا خواهد شد و فضانوردان آمريكايي از راه رسيده شاتل در آن حضور ندارند.

نكته: در حال حاضر طيف وسيعي از كاركردهاي خدمه فضايي در چارچوب راهپيمايي فضاي (EVA) تعريف مي‌شود، فعاليت‌هاي اين چارچوب به‌هر‌گونه فعاليت اجرا شده توسط خدمه ملبس به لباس فضايي تحت فشار در محيط‌هاي فضايي يا محيط‌هاي فاقد تنظيمات فشاري اطلاق مي‌شود

مأموريت شاتل انديور موسوم به STS134، حكم يك ماموريت پيش از آخرين پرواز را براي برنامه شاتل آمريكايي خواهد داشت. پس از روانه‌سازي برنامه‌ريزي شده آتلانتيس در تيرماه، برنامه 3 دهه‌اي ناسا پايان خواهد گرفت و شاتل‌ها حكم اشياي قديمي و عتيقه را خواهند يافت.
در اين ميان و با هدف پيش‌بيني استانداردهاي قراردادي راهپيمايي فضايي، ارائه پروتكل‌هاي جامع و كارامد درخصوص رژيم‌هاي پيش آمادگي فضانوردان از جمله ابزارهاي اطمينان‌بخش براي طراحي و اجراي موفقيت‌آميز و طبق برنامه، مأموريت‌هاي خروج به حساب مي‌آيد. در همين رابطه به جاي مدل متداول اردوي شبانه در يك هوابند كه براي آمادگي خدمه فضايي استفاده مي‌شود، يك رژيم تمريني پيش‌ساز آمادگي راهپيمايي فضايي مطرح شده كه از قرار معلوم با اقبال فراواني نيز مواجه شده است. اين پروتكل راهپيمايي فضايي يك برنامه تمرين عمليات پيش‌ساز و مشتمل بر تمرينات سبك و تنفس است كه به‌طور غيررسمي تحت عنوان حركت كند نمايشي شناخته مي‌شود و قضاوت اهل فن را به عنوان موفقيتي چشمگير به همراه داشته است.
از سوي ديگر ملاحظات پزشكي و سلامت فضانوردان طي اجراي مأموريت‌هاي راهپيمايي فضايي به عنوان بخش مهم و لاينفك طراحي و برنامه‌ريزي برنامه‌هاي فضايي، نيازمند اعمال پروتكل‌ها و گذراندن تشريفات قراردادي براي كسب مهارت و احراز شرايط راهپيمايي فضايي خدمه، پيش از پاگذاشتن به شاتل است. پروتكل‌هاي پزشكي و سلامت خدمه فضايي در مورد مأموريت‌هاي خروج از پايگاه و راهپيمايي فضانوردان از اهميت و حساسيت بيشتري برخوردار است چرا كه با شرايط فوق‌العاده به لحاظ تنظيمات فشاري و مخاطرات بالقوه حضور در محيط خارجي سر و كار دارد.
در همين رابطه گزارش بهداري هوايي ناسا نشان داده با عنايت به رويكرد جديد تأمين و مراقبت پزشكي براي پيشگيري از ناخوشي ناشي از تقليل فشار هوا و حالت‌هاي تهوع و كاهش هوشياري مربوطه هيچ‌گونه نشانه بیماری پزشكي وجود ندارد. اين حالت ناخوشي، مشابه همان كرختي دردناكي است كه غواصان به هنگام مواجهه با تغيير فشار و صعود سريع و بدون مكث به سطح آب با آن روبه‌رو مي‌شوند و خروج حباب‌هاي گاز از بافت‌هاي بدن و اختلال در گردش خون را به همراه دارد. به اعتقاد سر فرماندهي پرواز ايستگاه فضايي بين‌المللي، رويكرد جديد ناسا براي تخصيص اين پروتكل پزشكي با استقبال فضانوردان روبه‌رو شده است. زماني كه پروتكل جديد گواهي بهداشت فضاپيمايي براي خدمه به اجرا گذاشته شد، فضانوردان فقط بازخورد مثبت نسبت به اين پروتكل داشتند.
خدمه فضايي از ساده گرداني پروتكل و تسهيل شرايط و تشريفات آن ابراز رضايت زيادي داشتند. اين پروتكل بهداشتي نه احتياج به زمان زيادي براي ماسك‌هاي اكسيژن داشت و نه مستلزم اردوي شبانه بيروني بود. با اين تفاصيل، پروتكل جديد با اقبال و نظر مساعد زيادي روبه‌رو شده تا جايي كه احتمالا به روشي مقبول و مطلوب فضانوردان براي آمايش‌هاي آينده راهپيمايي فضايي بدل خواهد شد.



Discovery, Nasa Science


---------- Post added at 04:02 AM ---------- Previous post was at 03:57 AM ----------

جدیدترین عکس تلسکوپ فضایی هابل با ترکیب چندین عکس که در طول موج های متفاوت به ثبت رسیده اند، جزئیاتی دقیق از زیبایی های کهکشانی که در فاصله 11 میلیون سال نوری از زمین قرار گرفته را آشکار کرده است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در این تصویر ابرهای ظریفی از غبارها و گازهای کیهانی در کهکشان «قنطورس A» توسط ستاره هایی که در اعماق این کهکشان بیضی شکل قرار گرفته، درخشان شده اند.
هابل این تصویر را که در آن جزئیات بسیار دقیقی از کهکشان قنطورس A به نمایش گذاشته است با استفاده از پیچیده ترین ابزاری که در اختیار دارد، دوربین WFC3 به ثبت رسانده است. این تصویر ترکیبی از عکس هایی است که در طول موجهای مختلف به ثبت رسیده و مناطقی غبار آلود از این کهکشان را آشکار کرده است.
قنطورس A که در آسمان جنوبی مانند تکه ای جواهر در حال درخشیدن است، در فاصله 11 میلیون سال نوری از زمین قرار دارد و در قلبش سیاهچاله ای عظیم با وزنی 55 میلیون بار بیشتر از خورشید قرار گرفته است. این سیاهچاله فوران های بزرگی از ذرات با سرعتی برابر سرعت نور به خارج پرتاب می کند که در نتیجه این فورانها، انفجارهای شدیدی از امواج رادیویی و پرتوهای ایکس به وجود می آیند.
در این تصویر ترکیبی علاوه بر رشته هایی از مواد تاریک، ویژگی هایی از این کهکشان در نور ماورا بنفش نیز آشکار شده است که این نور از ستاره های جوان کهکشان ساطع می شود. ساختار پیچ و تاب خورده کهکشان نشان از گذشته خشونت بار آن دارد و شاید نشان دهنده این باشد که قنطورس A در حدود 100 میلیون سال پیش با کهکشانی کوچکتر و مارپیچی برخورد کرده و ترکیب شده است.
این رویداد چنان امواج ضربتی شدیدی ایجاد کرده که در نتیجه آن گاز هیدروژن درهم آمیخته شده و زمینه تولد توده ای از ستاره های جدید را به وجود آورده است. تعدادی از این ستاره های نوزاد را می توان در مناطق دور افتاده این تصویر و دردسته های سرخ رنگ مشاهده کرد.
کهکشان قنطورس A در سال 1826 کشف شد اما برای یک قرن مورد بی توجهی اخترشناسان قرار گرفت زیرا اخترشناسان گمان می کردند این کهکشان نیز جرم سحابی گونه و درهمی در میان کهکشان راه شیری است.

[Hasan.M]

انجمن جهانی رکوردهای گینس در نهایت فضاپیمای "هایابوسا" ژاپنی ها را به عنوان اولین فضاپیمایی که به همراه نمونه موادی از یک سیارک به زمین بازگشته است در کتاب رکوردهای خود به ثبت رساند.به گزارش خبرگزاری مهر، این انجمن امتیاز ویژه دیگری نیز به این فضاپیمای ساخته دست ژاپنی ها اهدا کرده و آن را اولین فضاپیمای جهان معرفی کرده که از سطح یک سیارک بلند شده و به زمین بازگشته است.
هایابوسا در سال 2005 توانست بر روی سیارک "ایتوکاوا" که شبیه به یک سیب زمینی 500 متری است، فرود بیاید. اما پیش از آن بد شانسی های متعدد از سرعت انجام ماموریت کاسته بود برای مثال پس از اینکه در سال 2003 به فضا پرتاب شد مورد اصابت یکی از شدیدترین شعله های خورشیدی قرار گرفت که این شعله منجر به تخریب باله های خورشیدی فضاپیما شد.
با این وجود هایابوسا توانست خود را با چند ماه تاخیر به سیارک مورد نظر برساند، اما بازهم بدشانسی دیگری گریبانگیر این فضاپیما شد و ابزار فرود روباتیکی که قرار بود بر روی سطح سیارک قرار بگیرد، در اثر اختلال در فضا رها شد. از آنجایی که ماموریت هایابوسا جمع آوری مقادیری از مواد موجود بر روی سطح سیارک بود، برج کنترل به هایابوسا دستور داد بر روی سیارک فرود بیاید. با اینکه این ماموریت با موفقیت انجام شد، سیستم جمع آوری غبار فضاپیما دچار اختلال شد. اختلال در سیستم ارتباطاتی، اختلال در موتور و کمبود سوخت از دیگر بدشانسی های این فضاپیما بوده اند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اما سرانجام هایابوسا در 13 ژوئن 2010 به زمین بازگشت، یعنی با سه سال تاخیر و نمونه های جمع آوری شده از سطح سیارک را در اختیار دانشمندان قرار داد. با این همه بازگشت هایابوسا نیز چندان آسان نبود زیرا این فضاپیما در حین عبور از اتمسفر و فرود در استرالیا به کلی سوخت و کپسول حاوی ذرات غبار سیارک آن به زمین فرود آمد.
بر اساس گزارش دیسکاوری، اکنون گینس تصمیم گرفته است با ثبت نام این فضاپیما در کتاب رکوردهای خود، پایانی با شکوه را برای این سفر هفت ساله و پرماجرای فضایی رقم بزند.

[DΔRK]

اخترشناسان به تازگی موفق به رصد اخترنمایی در دورافتاده ترین بخشهای كيهان شده اند که شدت درخشش آن 60 تریلیون برابر قدرت درخشش خورشید تخمین زده شده است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دانشمندان موفق به کشف یکی از درخشانترین اجرام کیهانی در اولین سالهای تولد جهان هستی شده اند، توده ای بسیار درخشان که تصور و ایده چگونگی شکل گیری سیاهچاله های غول پیکر را به چالش کشیده است. این معمای خیره کننده در واقع یک اخترنما است، مرحله ای کهکشانی که طی آن بخش زیادی از مواد تشکیل دهنده کهکشانها به درون سیاهچاله های غول پیکر کشیده می شوند و نور شدیدی از آن به وجود می آید.
این پدیده ULAS J1120+0641 نامگذاری شده و دور افتاده ترین نقطه ای از جهان به شمار می رود که تا کنون مشاهده شده است. در واقع این پدیده درخشانترین جرمی است که از جهان اولیه مشاهده شده و شدت درخشش آن 60 تریلیون برابر بیشتر از شدت درخشش خورشید است.
دانشمندان برای مطالعه بر روی این اخترنما 20 میلیون جرم کیهانی که توسط تلسکوپ فروسرخ DSS بریتانیا طی دوره ای پنج ساله به ثبت رسیده بودند را مورد بررسی قرار دادند. فاصله این اخترنما با استفاده از تلسکوپ VLT و جمینی محاسبه شد. دانشمندان بر اساس میزان کشش نور تابیده شده از این پدیده دورافتاده طی سفرش در میان جهان هستی، تخمین زدند این اخترنما 770 میلیون سال پس از انفجار بزرگ به وجود آمده است.
با بررسی نور ساطع شده از سوی این اخترنما محققان تخمین زدند که انرژی این جرم از سیاهچاله ای 2 میلیارد برابر جرم خورشید تامین می شود. چگونگی بزرگ شدن این سیاهچاله با چنین سرعتی پس از انفجار بزرگ قابل توضیح نیست.
در حالی که این اخترنماها به نوعی به اسرار موجود درباره سیاهچاله های غول پیکر می افزایند، می توانند معمای دیگری از ابتدایی ترین لحظات جهان، زمانی در حدود 13.7 میلیارد سال پیش را حل کنند، مرحله ای که به "بازیونیزه شدن" شهرت دارد.
بر اساس گزارش اسپیس، در دوره زمانی در حدود 150 تا 800 میلیون سال پس از انفجار بزرگ هیدروژن خنثی که تمامی جهان را در بر گرفته بود، در جزئی ترین بخشهایش یعنی الکترون و پروتون بازیونیزه شد. با این همه نور اخترنمای تازه کشف شده نشان می دهد که جهان به طور قطع تا 770 میلیون سال پس از انفجار بزرگ نیز مملو از هیدروژن خنثی بوده است.

[DΔRK]

نواری باریک از ذرات ضد پروتون که زمین را در بر گرفته اند برای اولین بار توسط فضاپیمای «پاملا» رصد شد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این یافته جدید می تواند نتیجه مطالعه ای نظری که در آن اعلام شده بود میدان مغناطیسی زمین می تواند ضد ماده را به دام بیاندازد را تایید کند.
محققان اعلام کردند تعداد محدودی ضد پروتون در میان کمربند «ون الن» که از ذرات ماده معمولی تشکیل شده مشاهده شده و شاید مقدار این ذرات به اندازه ای باشد که بتوان از آنها برای سوخت رسانی به فضاپیماهای آینده استفاده کرد.
ضد پروتون ها توسط فضاپیمای پاملا که در سال 2006 با هدف مطالعه بر روی طبیعت ذرات پر انرژی خورشیدی و فراخورشیدی به فضا پرتاب شد، ردیابی شده اند. این پرتوهای کیهانی می توانند با مولکولهای سازنده اتمسفر زمین برخورد کرده و آبشاری از ذرات را به وجود آورند.
بسیاری از ذرات پرتوهای کیهانی یا ذرات فرزند که در اثر برخورد ذرات با اتمسفر زمین به وجود آمده اند جذب کمربند «ون الن» می شوند، منطقه ای حلقه ای شکل که در آن میدان مغناطیسی زمین این ذرات را به دام می اندازد. از اهداف فضاپیمای پاملا جستجوی ویژه برای ذرات ضد ماده در میان دریایی از ذرات ماده از قبیل پروتون ها و هسته اتم های هلیومی بوده است.
بررسی های جدید نشان می دهد زمانی که پاملا از میان منطقه ای به نام «نابهنجاری آتلانتیک جنوبی» عبور می کند، تعداد ضد پروتون هایی که رد یابی می کند هزاران برابر ضد پروتون هایی است که از فرسایش ذرات ماه معمولی ایجاد شده و یا از دیگر نقاط کهکشان به این منطقه وارد می شوند.
ضد پروتون ها در صورت برقراری تماس با ذرات ماده از بین می روند و از این رو محققان معتقدند نواری از ضد پروتون ها مشابه با کمربند ون الن، ذرات ضد ماده را در مکان خود حفظ می کنند، دست کم تا زمانی که ضد پروتون ها با ذرات ماده در اتمسفر زمین مواجه شوند و در جرقه ای از نور از بین بروند.
به گفته «الساندرو برونو» از دانشگاه باری، این نوار یکی از غنی ترین منابع ضد پروتون در نزدیکی زمین به شمار می رود. وی می گوید ضد پروتون های به دام افتاده می توانند در برخورد با عناصر اتمسفری به ویژه در ارتفاعات پایین، جایی که خنثی سازی به یکی از اصلی ترین مکانیزمهای نابود سازی ضد ماده تبدیل می شود، از بین بروند. به گفته برونو در ارتفاعات چند صد کیلومتری میزان از بین رفتن ضد ماده ها بسیار پایین تر است و از این رو زمینه مناسب برای تولید مقادیر قابل توجهی از ضد ماده به وجود می آید.
این ذرات ضد ماده جدا از اینکه می توانند نتیجه مطالعات نظری که از گذشته حضور نوارهای ضد ماده را پیش بینی کرده بودند را تایید کند، بلکه می توانند به عنوان منبعی جدید از انرژی برای سوخت رسانی به فضاپیماهای آینده به کار گرفته شوند.

[مهدی زین الدین]

سلام:

كشف غاری اسرار آمیز در سیاره مریخ
گروهی از دانشمند ان رشته اخترفیزیك در كالیفرنیا یك غار اسرار آمیز را روی سیاره مریخ كشف كرده اند.]

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[مهدی زین الدین]

دانشمندان، آواز خورشید را ضبط کردند

اخترشناسان انگلیسی موفق شدند با عکس برداری از حلقه های تاج خورشیدی و تغییرات میدان مغناطیسی، امواج صوتی حاصل از این فرآیند را شبیه سازی کرده و برای نخستین بار، به آواز جو خارجی خورشید گوش دهند


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

---------- Post added at 06:53 PM ---------- Previous post was at 06:48 PM ----------

تلسكوپ ناسا ۷۰۶ سیاره جدید را كه احتمال دارد به زمین شبیه باشند را كشف كرده است


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Babak]

ذراتی که با سرعتی فراتر از سرعت نور حرکت می کنند



دانشمندان در مرکز تحقیقات هسته ای سرن در شهر ژنو می‌گویند که پس از سنجش سرعت ذرات بنیادی پی برده اند که این ذرات سرعتی بیشتر از نور دارند، نتیجه ای که با یکی از قوانین اساسی فیزیک مغایرت دارد.
این نتیجه پس از آن به دست آمده است که ذرات بنیادی از مرکز تحقیقاتی سرن به یک آزمایشگاه دیگر واقع در هفتصد کیلومتری این آزمایشگاه پرتاب شد.
دانشمندان در مرکز تحقیقات هسته ای سرن می‌گویند که از این نتیجه تعجب کرده اند و از دیگر دانشمندان هم خواسته اند که مستقلا این آزمایش را مورد بررسی و تائید قراردهند.


بگفته مرکز اروپایی پژوهشهای هسته‌ای ( سرن CERN ) پرتوی از نوترینو که از شتاب دهنده‌ای در نزدیکی ژنو به آزمایشگاهی در فاصلۀ ۷۳۰ کیلومتری در ایتالیا فرستاده شد، شصت نانوثانیه سریعتر از سرعت نور سفر کرده است.
یک نانوثانیه برابر با یک میلیاردم ثانیه است.


اگر نتیجه این آزمایش تایید شود بخشی از تئوری نسبیت آلبرت انیشتن که می گوید سرعتی بالاتر از سرعت نور وجود ندارد، نقض خواهد شد.



++++ تکمله از نارنجی:

([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


آلبرت انیشتین نظریه‌ای داشت؛ و یک قرن تحقیق همیشه با آن موافق بود. نظریه انیشتین یکی از پایه‌های فیزیک مدرن است: هیچ چیز نمی‌تواند از نور سریعتر حرکت کند.


اما حالا دانشمندان فیزیک تجربی سازمان اروپایی برای تحقیقات هسته‌ای (CERN یا همان سرن) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) می‌گویند که بعضی از ذرات می‌خواهند این قانون را به چالش بطلبند.


ماجرا این است که این دانشمندان رشته‌ای ذرات ریز - ذرات زیراتمی که نوترینو نامیده می‌شوند - را از سرن ژنو به سمت گیرنده‌هایی در آزمایشگاه ملی گرن ساسوی ایتالیا بعنی ۷۲۰ کیلومتر آنطرف‌تر سرازیر کرده‌اند.


نوترینوها کمی زود به مقصد رسیده‌اند. تقریبا ۶۰ نانوثانیه زودتر از زمانی که باید در صورت طی این مسافت با سرعت نور طول می‌کشیده. این اختلاف کوچک تاثیر عظیمی در علم خواهد داشت.


دیو گولدبرگ - پروفسور فیزیک از دانشگاه درسکل - می‌گوید که «اگر این موضوع صحیح باشد، کل نظریه نسبیت خاص زیر سوال خواهد رفت.». او در مورد نظریه انیشتین حرف می‌زند که از ۱۹۰۵ تا به امروز همیشه تایید شده و می‌گوید که سرعت نور، حدکثر سرعت ممکن در جهان است.


استفان پارکه - فیزیکدان تئوری دانشگاه فرمی‌لب می‌گوید «اگر ذراتی داشته باشیم که از نور سریعتر حرکت می‌کنند، در تئوری می‌توانیم زمان را به عقب برگردانیم و شما می‌توانید مادربزرگ خودتان باشید. متوجه هستید که این موضوع چه مشکلاتی ایجاد می‌کند.»


و در گفته او توجه به این «اگر» بسیار مهم است. گولدبرگ اضافه کرده که به نتایج این تحقیق مشوک است و باید منتظر بماند تا دیگران هم همین موضوع را تحقیق کنند.


یکی از فیزیک دانان مرکز سرن هم موافق است. او می‌گوید که نتایج بسیار مشکوکند چرا که تغییر عظیمی در علم ایجاد خواهند کرد ولی اضافه می‌کند که «ما سعی کرده‌ایم اشکال را پیدا کنیم ولی موفق نشده‌ایم. همه چیز به نظر درست است. چون این یک کشف اعجاب انگیز است، ما همه چیز را منتشر کرده‌ایم. ما سه سال کار کردیم و اندازه گرفتیم.»


سرن قبل از چاپ مقاله مورد نظر، کنفرانسی تحقیقاتی در دفتر مرکزی اش ترتیب داده و نتایج را به اطلاع عموم رسانده است.


در سال ۲۰۰۷ هم آزمایش های MINOS در فرمی‌لب نتایج مشابهی گرفته بود ولی به علت بالا بودن محدوده خطا در آن تحقیق، نتایج چندان جدی گرفته نشدند اما اینبار نتایج سرن در محدوده خطای قابل قبول از نظر علمی قرار گرفته‌اند. فرمی‌لب هم اعلام کرده که در طول شش ماه آینده آمادگی تکرار دقیق‌تر آزمایش اش را خواهد داشت.


ژاپن هم برنامه‌ای برای بررسی نتایج سرن در آزمایشگاه بین المللی خودش دارد. آزمایشگاه ژاپن T2K (Toki-to-Kamioka) نامیده می‌شود و سخنگویش چانگ کی جونگ اعلام کرده که به زودی آزمایش بزرگی در مورد سرعت نوترینوها ترتیب خواهد داد.


در حال حاضر پدیده‌های بسیاری در طبیعت با تئوری نسبیت خاص انیشتین توضیح داده می‌شوند و به گفته گلدبرگ حتی در صورت اثبات سرعت بیشتر از نور برای برخی ذرات، تمام آن فرو نخواهد ریخت. هنوز آن نظریه بخش بزرگی از طبیعت را توضیح خواهد داد و ما باید به دنبال تئوری‌هایی جامع‌تر باشیم.


احتمال دیگر، استفاده نوترینوها از یک میانبر است. شاید استفاده از یک بعد دیگر برای طی مسیر ژنو و گرن ساسوی ایتالیا. پارکه هم گفته که «ممکن است بتوانیم این پدیده را بدون دور انداختن نظریه نسبیت توضیح دهیم. برای مثال ممکن است بگوییم که مسیر نوترینوها را به درستی محاسبه نکرده‌ایم.»

[DΔRK]

ماهواره UARS ناسا به زمین سقوط کرد. ناسا می‌گوید، این ماهواره بر فراز اقیانوس آرام وارد جو زمین شد. احتمال می‌رود که قطعاتی از این ماهواره در کانادا سقوط کرده باشد.

بنا بر اعلام آژانس فضایی آمریکا (ناسا)، ماهواره تحقیقاتی غیر فعال UARS طبق پیش‌بینی‌های قبلی صبح روز شنبه 24 سپتامبر در بازه [فاصله] زمانی 5:23 و 7:09 به وقت اروپای مرکزی به زمین سقوط کرده است.

ناسا می‌گوید، در حال حاضر نمی‌تواند محل و زمان دقیق سقوط این ماهواره را مشخص کند. اما طبق خبرهای کوتاهی که این آژانس فضایی در توییتر منتشر کرده است، «در صورت سقوط قطعاتی از این ماهواره احتمال سقوط این قطعات در کانادا وجود دارد».

بر پایه‌ گزارش‌ها، ماهواره تحقیقاتی جو بالا (UARS) در بازه زمانی یادشده بر فراز کانادا، بخش‌هایی از آفریقا، قسمت‌های وسیعی از اقیانوس اطلس، اقیانوس آرام و اقیانوس هند در حرکت بود.

ناسا اعلام کرده است، فاکتورهای پیش‌بینی‌ناپذیری مانند توفان‌های خورشیدی تخمین دقیق زمان و مکان سقوط این ماهواره را مشکل کرده بود.

ناسا ابتدا برآورد کرده بود که ماهواره اتوبوسی‌شکل UARS جمعه 23 سپتامبر در بازه زمانی ساعت 18 تا ساعت 24 به وقت اروپای مرکزی بر زمین سقوط خواهد کرد.

پس از آن پیش‌بینی شد که این ماهواره در فاصله‌ زمانی 23 تا 25 سپتامبر بر زمین سقوط خواهد کرد.

بی‌خبری از سرنوشت 26 قطعه ماهواره

ناسا همچنین اعلام کرده است‌، اطلاع دقیقی از 26 قطعه‌ این ماهواره که بین یک تا 158 کیلوگرم وزن دارند در دست ندارد.

عصر جمعه 23 سپتامبر مقام‌های ایتالیایی از ساکنان شمال این کشور خواستند، از خانه‌های خود خارج نشوند. اما مقام‌های آژانس فضایی آمریکا بارها تأکید کرده‌اند که احتمال برخورد ماهواره UARS با مردم «بسیار اندک» است.

ناسا احتمال برخورد قطعات این ماهواره با یک نفر از 7 میلیارد جمعیت کره زمین را سه‌صدم درصد اعلام کرده است.

بنا بر اظهارات یکی از کارشناسان ناسا، در بیش از 50 سال تحقیقات فضایی حتی یک نفر نیز بر اثر برخورد چنین قطعاتی آسیب ندیده است.

ماهوراه UARS در سال 1991 با هدف تحقیق بر روی قسمت‌های بالای اتمسفر توسط شاتل دیسکاوری در مدار زمین قرار گرفت. مأموریت این ماهواره در سال 2005 به اتمام رسید و پس از آن به مدار زباله‌های فضایی منتقل شد.

منبع: دويچه وله

[Lady parisa]

پس از ده سال، پاییز امسال زمین از توده‌ای قدیمی از غبار دنباله‌دار عبور می‌کند و طوفانی از شهاب‌ها در آسمان زمین دیده می‌شود، طوری‌که در هر دقیقه شهابی پرنور از آسمان مهتابی عبور می‌کند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

وقتی ذرات گرد وغبار معلق در فضای بین سیارات وارد جو زمین می شوند، در اثر سرعت بالا و اصطکاک شدید به وجود آمده می‌سوزند و به صورت شهاب دیده می‌شوند. در آسمانی صاف و تاریک ممکن است در هر ساعت چند شهاب ببینید که در نقاط مختلف آسمان ظاهر و به سرعت محو می شوند. اما در شب‌های خاصی از سال تعداد شهاب‌ها یک‌باره زیاد می‌شود که به این پدیده «بارش شهابی» می‌گویند.

بارش‌های شهابی در اثر ورود توده‌ای از ذرات به جو زمین به وجود می‌آیند. این ذرات با سرعت‌های زیاد (چند ده کیلومتر بر ثانیه) و تقریباً به طور موازی وارد جو می‌شوند؛ در نتیجه از دید ناظر زمینی به نظر می‌آید که همه شهاب‌ها از یک نقطه آسمان خارج می‌شوند که به این نقطه کانون بارش گفته می‌شود. کانون بارش در هر صورت فلکی واقع باشد، بارش شهابی به همان نام خوانده می‌شود. اگر کانون دو یا چند بارش در یک صورت‌فلکی باشد، از نام ستاره درخشان نزدیک کانون هم استفاده می‌شود ، مانند بارش اتا–دلوی یا دلتا–دلوی

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


منشاء بارش‌های شهابی
منشاء بسیاری از بارش‌های شهابی دنباله‌دارها هستند. این صخره‌های یخی با حرکت خود ذرات ریزی به جا می‌گذارند. با نزدیک شدن دنباله‌دار به خورشید تعداد ذرات به‌جامانده افزایش می‌یابد و بنابراین مدار دنباله‌دار مملو از ذراتی می‌شود که با همان سرعت دنباله‌دار و تقریبا در همان مدار به دور خورشید گردش می‌کنند. به دلیل حرکت متناوب زمین به دور خورشید ، سیاره ما در زمان مشخصی از سال به نزدیکی مدار دنباله‌دار می‌رسد و با برخورد به این ذرات بارش شهابی رخ می‌دهد.



رگبارهای شهابی
در سال‌هایی شاهد افزایش ناگهانی و چشمگیر تعداد شهاب‌های بعضی از بارش‌ها هستیم که به این افزایش فوق‌العاده تعداد شهاب‌ها «رگبار شهابی» گفته می‌شود (مانند رگبار اسدی 1833 و ارابه‌رانی1994).
اگر دنباله‌دار منشا بارش به تازگی از حضیض خورشیدی خود عبور کرده باشد، انتظار داریم که شدت بارش زیاد باشد و در این صورت احتمالاً رگبار شهابی رخ خواهد داد. به این نوع فعالیت‌های شهابی، فوران‌های نزدیک-دنباله‌دار گفته می‌شود.
نوع دیگررگبارهای شهابی (دور- دنباله‌دار) که کمی هم عجیب به نظر می‌رسند، وقتی اتفاق می‌افتند که دنباله‌دار منشاء در حوالی اوج مداری خود و دور از خورشید قرار داشته باشد. دلیل این اتفاق را اثر اختلال گرانشی سیارات بزرگ منظومه شمسی (مشتری و زحل) دانسته‌اند.

رگبار شهابی اژدهایی
منشا این بارش شهابی دنباله‌دار جیاکوبی-زینر است که در هر 6.6 سال یک‌بار به دور خورشید می‌گردد. این دنباله‌دار در ابتدای قرن گذشته کشف شد. در اغلب سال‌های گذشته تعداد شهاب‌های این بارش انگشت‌شمار است، اما در برخی سال‌ها به صورت رگبار شهابی ظاهر شده است. در سال‌های 1933 و 1946 میلادی شدت آن به 10هزار شهاب بر ساعت رسید. آخرین باری که فعالیت این بارش شهابی قابل ملاحظه شد، سال 1998م.(1377 ه.ش) بود که به حدود 500 شهاب در ساعت رسید.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

پیش‌بینی بارش‌های شهابی کار پیچیده‌ای است. دنباله‌دارها اجرام سبک و تاثیرپذیری هستند. بنابراین به راحتی تحت تاثیر دیگر سیارات قرار می‌گیرند. این عامل در مورد دنباله‌دارهای کوتاه‌دوره (مانند دنباله‌دار تمپل-تاتل که مولد بارش شهابی اسدی است) مهم‌تر است. اثرات گرانشی باعث می‌شود که مدار دنباله‌دار در هر بازگشت دقیقا یکسان نباشد بنابراین در بازگشت‌های مختلف دنباله‌دار، ذرات پخش‌شده از آن در فواصل مختلفی از مدار زمین قرار می‌گیرند. اختلالات گرانشی سیارات بزرگ (به ویژه سیاره مشتری) باعث می‌شود که توده ذرات به جامانده از دنباله‌دار جابه‌جا شود. جرم و سرعت ذرات پرتاب‌شده از دنباله دار نیز متفاوت است و برای پیش‌بینی اثرات گرانشی وارد شده می‌بایست مجموعه‌ای از اثرات گرانشی متقابل (خورشید، زمین، مشتری و توده ذرات برجامانده از دنباله‌دار) را در نظر گرفت. اصطلاحاً باید یک سیستم چند ذره‌ای را مورد بررسی قرار داد، کار پیچیده‌ای که احتیاج به کامپیوترهای پرسرعت دارد. علاوه بر اثر گرانشی ، فشار تابشی خورشید نیز باعث پهن‌شدگی و تغییر توزیع ذرات می شود.در نتیجه توزیع جرم در توده ذرات دچار تغییر می‌شود و برای پیش‌بینی شدت بارش، نیازمند تعیین توزیع ذرات هستیم.
دنباله‌دار جیاکوبی-زینر در زمستان امسال به نزدیکی زمین خواهد رسید، بنابراین رگبار شهابی اژدهایی امسال زمانی اتفاق می‌افتد که دنباله‌دار هنوز به زمین نرسیده و این رگبار شهابی از نوع دور-دنباله‌دار محسوب می‌شود.
در شامگاه 16 مهر 1390 زمین با توده‌ای از ذرات به جا مانده از عبور در قرن نوزدهم برخورد می‌کند که تعداد شهاب‌های حاصل از آن کم خواهد بود. چند ساعت بعد یعنی در ساعت 23 الی 24 شانزدهم مهرماه، زمین با توده ذرات به جا مانده از سال 1900 برخورد خواهد کرد. پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که شدت شهاب آن در زیر آسمان کاملاً تاریک به حدود 500 شهاب بر ساعت خواهد رسید.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کانون این بارش شهابی در ناحیه سر صورت فلکی اژدها (تنین) قرار دارد، یکی از صورفلکی دورقطبی که در زمان اوج بارش در شمال غرب آسمان قرار دارد. خوشبختانه در این زمان ساکنین خاورمیانه و اروپا در شب به سر می‌برند و این شانس را دارند که این شهاب‌ها را مشاهده کنند؛ اما متاسفانه حضور ماه موجب می‌شود که آسمان روشن باشد و رصدگران همه شهاب‌های این بارش را نتوانند رویت کنند. (در نقشه زیر، هر چه رنگ منطقه سبزتر باشد، شرایط مساعدتری برای مشاهده شهاب‌باران وجود دارد. مناطق سفیدرنگ نمی‌توانند شهاب‌باران را ببینند).


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

از ماه‌ها قبل بسیاری از علاقمندان و گروه‌های نجومی برای رصد این پدیده برنامه‌ریزی کرده‌اند. کم‌هزینه‌ترین روش رصد مرئی است، یعنی تماشای مستقیم شهاب‌ها که به یکی از علاقه‌مندی‌های اصلی منجمان آماتور امروز تبدیل شده است. در ساده‌ترین روش، هر رصدگر تعداد شهاب‌هایی را که در هر بازه زمانی (مثلاً هر10 دقیقه) مشاهده می‌کند، ثبت می‌کند و اگر در رصد بارش شهابی تجربه داشته باشد، روشنایی ظاهری (قدر) شهاب‌ها و وضعیت تاریکی آسمان (حد قدر) را نیز ثبت می‌کند.
منجمان آماتور در به‌دست آوردن داده‌ها در این زمینه نقش بسیار مؤثری دارند. داده‌های رصدی بارش شهابی به مراکز نجومی معتبری مانند سازمان بین‌المللی شهاب (
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید) ارسال می‌شود.
علاوه بر این منجمان حرفه‌ای طرح‌هایی برای رصد و تحلیل این بارش شهابی دارند. در یکی از جالب‌ترین آنها که در اروپا انجام می‌شود، دو هواپیمای مناسب برای پرواز بر فراز ابرها و رصد این رگبار شهابی برنامه‌ریزی شده است. در داخل هواپیماها انواع دوربین‌ها و طیف‌سنج‌ها برای ثبت اطلاعات شهاب‌ها تعبیه شده است. داده‌هایی که جمع‌آوری می‌شود، می‌تواند به اخترشناسان در تصحیح مدل‌ها و درک بهتر از چگونگی پیدایش و تحول منظومه‌ی شمسی کمک کنند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[wichidika]

منصوری به مهر خبر داد: ساخت رصدخانه ملی از بهار 91/ پایان طراحی مفهومی تلسکوپ ملی مجری طرح رصدخانه ملی از آغاز عملیات ساخت رصدخانه در بهار سال 91 خبر داد و گفت: به منظور دسترسی آسان تر، جاده ای به طول 12 کیلومتر کشیده شد که در پایان هفته جاری نمایندگان معاونت علمی ریاست جمهوری از این جاده بازدید می کنند. دکتر رضا منصوری در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه پروژه رصدخانه ملی بر اساس برنامه های زمان بندی شده به پیش می رود، افزود: یکی از دغدغه های ما ساخت و آماده سازی جاده دسترسی رصدخانه بود که اگرچه با کمی تاخیر ولی در نهایت ساخته شد.
مجری طرح رصدخانه ملی از بازدید نمایندگان معاونت علمی ریاست جمهوری از این جاده در پایان هفته جاری خبر داد و اظهار داشت: از کنار جاده آسفالته موجود از قمصر به سمت کامو، جاده دسترسی خاکی به طول 12 کیلومتر به سمت محل احداث رصدخانه کشیده شد.

وی با اشاره به اهمیت این جاده خاطرنشان کرد: تا پیش از این ما ناگزیر بودیم که بیش از 90 تن تجهیزات مورد نیاز را به سختی به بالای قله ببریم که با احداث این جاده حمل و نقل تجهیزات آسان تر می شود.

آغاز ساخت رصدخانه ملی از بهار 91

منصوری در خصوص زمان احداث رصدخانه ملی یادآور شد: ما امیدوار بودیم که این جاده در مردادماه سال جاری به پایان برسد. در این صورت می توانستیم کارهای مربوط به ژئوتکنیک رصدخانه را در بالای قله انجام دهیم.

مجری طرح رصدخانه ملی با اشاره به آغاز فصل سرما اضافه کرد: از این رو کار ساخت و سازهای جدی رصدخانه پس از فصل زمستان در اواخر بهار سال آینده در بالای قله آغاز می شود.

استاد فیزیک دانشگاه صنعتی شریف با تاکید بر اینکه کار ساخت ساختمان پشتیبانی سال آینده شروع می شود، ادامه داد: ساختمان پشتیابی 300 متر پایین تر از نوک قله خواهد بود. در این مرحله اقدام به ساخت ساختمانهای پشتیبانی و کارگاهی که برای رصدخانه بسیار مهم است می شود.

به گفته منصوری طراحی و گنبد در مرحله بعد انجام می شود که توسط شرکتهای داخلی انجام می شود.

تلسکوپ 3.4 متری برای رصدخانه ملی


مجری طرح رصدخانه ملی با تاکید بر اینکه این رصدخانه به یک تلسکوپ 3.4 متری مجهز می شود، گفت: این تلسکوپ از نوع بازتابی است که قطر آینه آن 3.4 متر خواهد بود.

انتشار اسناد در زمینه طراحی تلسکوپ


منصوری با اشاره به آخرین وضعیت ساخت تلسکوپ به مهر توضیح داد: طراحی تلسکوپ طراحی مفهومی این تلسکوپ در حال اتمام است و در ماه آینده اسناد طراحی های این تلسکوپ که شامل بیش از 15 سند می شود منتشر می شود.

وی با بیان اینکه این اسناد در اختیار داوران و محققان بین المللی این حوزه قرار می گیرد، اضافه کرد: این اسناد که حاوی جزئیات طراحی اپتیکی، مکانیکی، کنترل و نرم افزار و ابزارگان (ابزار رصدی) است به داوران بین المللی ارائه می شود تا نقاط ضعف و قوت آن را اعلام کنند.

استاد فیزیک دانشگاه صنعتی شریف افزود: پیشنهاداتی که در زمینه بهبود ساخت تلسکوپ که از جانب این افراد اعلام می شود و مورد بررسی قرار می گیرد و بر اساس آن ساخت قطعات تلسکوپ را آغاز می کنیم.

مجری طرح رصدخانه ملی همچنین از برگزاری همایشی در این زمینه خبر داد و گفت: در این همایش نقاط ضعف و قوت این پروژه ملی بررسی می شود.

[DΔRK]

اولین پایگاه فضایی توریستی جهان در مکزیک افتتاح شد جایی که ثروتمندان می توانند با پرداخت 200 هزار دلار به مدار زمین سفری کوتاه انجام دهند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این ساختمان بزرگ جایگاه فضاپیمای «ویرجین گلکتیک»، مرکز کنترل و مکانی برای آماده سازی مسافران پیش از آغاز پرواز فضایی خواهد بود.
قرار است این پروازهای توریستی تا ابتدای سال 2013 آغاز شود.
«ریچارد برنسون» مدیر شرکت ویرجین گلکتیک به همراه گروهی از هنرمندان برای افتتاح این ترمینال با طناب از سقف به صورت معلق درآمده و بر روی دیواره های خارجی آن راه رفتند.
در این مراسم علاوه بر گروه زیادی از علاقمندان به سفرهای فضایی، «سوزانا مارتینز» فرماندار مکزیک و «باز آلدرین» فضانورد سابق و مشهور ناسا نیز حضور داشتند.
اکنون و با تکمیل شدن این پایگاه و فرودگاه فضایی ، شرکت ویرجین به صورت کامل تمرکز خود را بر روی تکمیل آزمایش ها بر روی راکت ها و فضاپیمایش قرار خواهد داد.
برنسون امیدوار است تا سال 2012 به اندازه ای بر روی راکت ها و فضاپیمای این شرکت آزمایش های قدرتمند انجام شود که پس از آن شرکت ویرجین گلکتیک بتواند پروازهای تجاری خود به مدار زمین را آغاز کند.
تاکنون بیش از 450 نفر بلیط های این شرکت را برای سفرهای فضایی توریستی پیش خرید کرده اند که 150 نفر از این افراد در مراسم افتتاحیه ترمینال و فرودگاه فضایی حضور داشتند.
شرکت ویرجین گلکتیک در حدود شش سال پیش برای ساخت این پایگاه فضایی با مقامات مکزیکی به توافق رسیدند و اکنون با تکمیل این پایگاه قدمی دیگر در راستای محقق شدن رویای توریسم فضایی برداشته شده است.
برنسون به همراه دو فرزندش اولین مسافران اولین پرواز از این پایگاه فضایی خواهند بود. ارائه خدمات تجاری عمومی این پایگاه پس از دریافت مجوز از سازمان هوانوردی آمریکا آغاز خواهد شد.
این در حالی است که سازمان ناسا نیز به تازگی قرارداد چهارونيم میلیون دلاری را برای سه پرواز اختصاصی تحقیقاتی با این شرکت به امضا رسانده است.
سفرهای 200 هزار دلاری که با کمک فضاپيماي SpaceShip II انجام خواهند گرفت، دو و نیم ساعت به طول خواهند انجامید و مسافران تنها پنج دقیقه بی وزنی و منظره زمین از فضا را تجربه خواهند کرد.

اختلال در شانزدهمین پرواز آزمایشی
افتتاح این پایگاه کمی پس از آخرین پرواز آزمایشی این فضاپیما انجام گرفته است. فضاپیمای SpaceShip II در آخرین پرواز آزمایشی که انجام داد، در حالی که برای اولین بار سه سرنشین را به همراه داشت دچار نقص فنی و برای لحظاتی از کنترل خارج شد.
این شانزدهمین پرواز آزمایشی SpaceShip II بود که در تاریخ 29 سپتامبر انجام گرفت. در ابتدا این فضاپیما به همراه هواپیمای حامل خود به ارتفاع برده شد و پس از رها سازی، فضاپیما به سرعت به حالت سقوط افتاد.
توانایی این فضاپیما در حرکت دادن بخش دم ویژگی امنیتی است که می تواند پایداری فضاپیما را طی بازگشت به اتمسفر زمین افزایش دهد و همین ویژگی توانست دوباره کنترل فضاپیما را در دست سرنشینان فضاپیما، دو خلبان و یک مهندس پرواز قرار دهد.
این پرواز نفس گیر هفت دقیقه و 15 ثانیه به طول انجامید اما در نهایت فضاپیما و سرنشینانش به آرامی بر روی زمین فرود آمدند.

[DΔRK]

پرواز فضايي و بويژه موضوع گردشگري فضايي جدا از تمام جذابيت‌هاي آشكار و نهانش براي پيشكش كردن عصر جديدي از ماجراجويي‌هاي بشر هزاره سوم، هنوز هم فصلي شگفت و هيجان‌انگيز با صفحات ورق نخورده بسيار از كتاب آرزوهاي بزرگ انسان به حساب مي‌آيد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اما جاي اميدواري است كه پررنگ شدن ماجراي فضاي خصوصي و تكاپوي شركت‌ها براي به نام زدن نخستين برنامه‌هاي ارسال فضاگردها به مدار پايين با دهه دوم هزاره سوم همراه شده است؛ دهه‌اي كه به باور بسياري از صاحب‌نظران، سررسيد برخي از فناوري‌هاي برتر و دستاوردهاي دگرگون‌كننده حيات آينده انسان معاصر طي آن رقم خواهد خورد.
در اين ميان، گردشگري فضايي نيز براي همراهي با اين قافله پرشتاب ناگزير از تدارك توشه و لوازمي است كه راه سفر را هموار و دسترسي به منزل را ميسر سازد. ازجمله زيرساخت‌هايي كه در راس كار گردشگري فضايي قرار دارد فرودگاه فضايي است كه از قضا محل آن در راس نقشه دنيا انتخاب شده و قرار است سرزمين‌هاي شمالي را از انزوا و خاموشي سردش خارج كرده و جان و هويت تازه‌اي به افق اين منطقه يخ‌زده از دنيا ببخشد، اما چطور شهر كوچك و دورافتاده‌اي در اروپاي شمالي اميدوار است به يك قطب و جاذبه اصلي گردشگري فضايي بدل شود؟
شهر سوئدي كرونا واقع در 150 كيلومتري بالاي مدار شمالگان و حدود 1000 كيلومتري استكهلم، به لحاظ تئوري و روي كاغذ مكان ايده‌آلي براي برپايي نخستين فرودگاه فضايي تجاري اروپا نيست. در واقع، مجموعه حيرت‌آوري از نقطه ضعف‌ها و شرايط نامساعد، بضاعتي است كه اين شهر به آن مي‌بالد. با اين اوصاف دولت سوئد‌ سال 1386 از تفاهم‌نامه‌اي با شركت ويرجين گلكتيك خبر داد كه نخستين سايت روانه‌سازي خارج از آمريكاي اين شركت را در شهر كرونا برقرار سازد. اگر همه چيز طبق جدول زمان‌بندي پيش برود، اين شركت تا اوايل سال آينده گردشگران فضايي را از نيو مكزيكو به كرانه جو زمين خواهد فرستاد. به اين ترتيب شهر كرونا بايد تا يك سال بعد از آن آماده پذيرايي از چند پرواز هفتگي براي سفر صدها گردشگر فضايي به بالاي جو زمين شود. پروازهاي فضايي زيرمداري كه شركت ويرجين گلكتيك نويدش را داده است مي‌تواند گردشگران را با تجربه منحصر به فردي كه تنها 20 دقيقه طول خواهد كشيد براي سفر به وراي مرز فضا روبه‌رو كند. در حالي كه رويدادهاي فضايي اين شهر براي بسياري از گردشگران رنگ و بوي تازه‌اي خواهد داشت، ولي واقعيت اين است كه فرودگاه فضايي سوئد موضوع غريب و ناشناخته‌اي به حساب نمي‌آيد. تقريبا نيم قرني مي‌شود كه شهر كرونا به واسطه موقعيت مكاني دورافتاده و ترافيك هوايي حداقل‌اش، ماوا و خاستگاه مجموعه‌اي از فعاليت‌هاي هوافضا بوده است. پژوهشگاه فضايي اسرنگ كه دولت سوئد در سال 1343 در اين شهر تاسيس كرد، امروز شامل يك پايگاه آزمايش موشك 5500 كيلومتر مربعي براي پرتاب راكت‌هاي كاوش است. راكت‌هاي كاوش در يك مسير رفت و برگشت محموله‌هاي علمي خود را به بالاي مرز فضا برده، داده‌برداري انجام مي‌شود و سپس محموله علمي با چتر نجات روي سطح زمين فرود مي‌آيد.
اما با وجود چنين دم و دستگاه فضايي سابقه‌داري، آنچه مايه شور و التهاب سكنه اين شهر سرد و خاموش شده است، پرواز قريب‌الوقوع بشر به فضا از فرودگاه محلي و پوشيده از برف شهرشان است. به نحوي كه چند نفري از مردم شهر با سپردن وديعه‌هاي 20 هزاردلاري قصد دارند در زمره نخستين گردشگران تور فضايي ويرجين گلكتيك جاي بگيرند. تجربه‌اي كه بازار خيلي محدود و معدودي را هدف‌گذاري مي‌كند كه مشتريانش افرادي با توانايي پرداخت 200 هزار دلار براي يك تعطيلات خواهند بود.

نكته: ازجمله زيرساخت‌هايي كه در راس كار گردشگري فضايي قرار دارد فرودگاه فضايي است كه قرار است سرزمين‌هاي شمالي را از انزوا و خاموشي سردش خارج كرده و جان و هويت تازه‌اي به افق اين منطقه يخ‌زده از دنيا ببخشد


با اين اوصاف پرواز فضايي از پايگاه پرتاب كرونا به‌عنوان يك بسته گردشگري از نوع ماجراجويي قطب شمالي تلقي مي‌شود كه با اقامت در يك هتل يخي، سورتمه‌راني و اسنوموبيل سواري در دل طبيعت وحش مجاور ـ‌ و صد البته ـ‌ پرواز فضايي تكميل مي‌شود. البته بايد ديد اين شهر كوچك به رغم عيب و ايرادهاي ذاتي‌اش چگونه توانسته قاپ شركت پيشرو‌ رقابت گردشگري فضايي را دزديده و براي ارائه توري استثنايي از ميان شفق قطبي نمك‌گيرش كند.
واقعيت آن است كه كرونا فراتر از رگه غني سنگ آهني كه قريب 2 كيلومتر در زير زمينش امتداد يافته است، از موهبت‌هاي طبيعي ديگري نيز سود مي‌جويد كه از بهشت موعود بودن اسكي‌بازان شروع مي‌شود و به برخي جاذبه‌هاي فرهنگي مربوط به قوم سامي‌ها ختم مي‌گردد.
اين ناحيه از وجود يك گونه گوزن شمالي سود مي‌برد كه هر چند حيات وحش كوچكي محسوب مي‌شود ولي حقيقتا پرجذبه و محبوب است.
با اين تفاصيل، مقوله پرواز فضايي مي‌تواند ترقي و رونق گردشگري ديگري را نيز براي شهر دورافتاده‌اي همچون كرونا به همراه داشته باشد. جريان از اين قرار است كه حداقل زمان براي اقامت گردشگرهاي فضايي 3 روز منظور مي‌شود كه دو روز آن براي خوگيري، تشخيص موقعيت و رده‌بندي مسافران است تا نسبت به شناخت و آگاهي افراد درخصوص نحوه اداره كردن خودشان در پرواز اطمينان حاصل شود و يك روز نيز براي خود پرواز در نظر گرفته مي‌شود. در اين بين، آنهايي كه از تمكن كافي براي خريد سفر 200 هزار دلاري به فضا برخوردار هستند ممكن است خواهان به شراكت گذاشتن تجربه‌شان با همسران، فرزندان و شايد هم والدين و دوستانشان باشند. به بيان ديگر آمدن يك گردشگر فضايي به معناي همراه آوردن چندين نفر ديگر خواهد بود كه همگي نيازمند محل اقامت و ساير خدمات هستند. از همين رو طرح و نقشه‌هايي تحت عنوان شهر فضايي 2020 در دستور كار مقامات قرار گرفته است. اين برنامه توسعه در زمينه‌هايي نظير دسترسي فرودگاه فضايي به اردوگاه‌هاي تابستاني فضايي، سانتريفيوژهايي براي شبيه‌سازي نيروهاي گرانشي بالا و همچنين لينك‌هاي ويدئويي كه به افراد روي زمين امكان شراكت گذاشتن بلادرنگ تجربه پرواز فضايي استان را مي‌دهد سرمايه‌گذاري مي‌كند.
وقتي زمان پرواز نخستين مسافران فضا از فراز دايره شمالگان زمين فرا برسد، آنها از فرودگاه محلي سالومونسون پروازشان را آغاز مي‌كنند. فقدان ترافيك هوايي بر فراز دايره شمالگان به عنوان يكي از مزيت‌هاي رقابتي كرونا محسوب مي‌شود. از ديگر محاسني كه ميزبان سفرهاي فضايي به آن مباهات مي‌كند آشيانه بزرگي است كه ‌ سال 1370 به منظور ميزباني تحقيقات پروازي و آزمون‌هاي آب و هواي سرد براي شركت بوئينگ ساخته شد.
بزرگي اين آشيانه عظيم براي بلعيدن يك هواپيماي پهن‌پيكر 400ـ‌ 747 كفايت مي‌كند. طي 2 دهه اخير، ايرباس، ناسا و يوروكوپتر اروپا توانمندي و كارايي محصولاتشان را در كرونا محك زده‌اند و اين آشيانه به عنوان پايگاه و موطن اصلي تحقيقات جوي در پروازها خدمت كرده است. علاوه بر فرودگاه و آشيانه، مزيت ديگر كرونا براي ميزباني گردشگري فضايي كه پروژه ويرجين گلكتيك و ساير بهره‌برداران پرواز فضايي تجاري را به خود مي‌كشاند، زيرساخت‌هاي از قبل آماده و مرتبط با موضوع اين شهر و بويژه مركز تحقيقات موشكي تقريبا 50 ساله اسرنگ است. اين توانمندي در حالي است كه فرودگاه فضايي آمريكا در حوالي نيومكزيكو از صفر ساخته مي‌شود.
موضوع جالب توجه و بديع ماجراي اين گردشگري به پديده شفق قطبي و ابهام بر سر ايمني و زيانبار بودن اعزام گردشگران از ميان آن مربوط مي‌شود. به اعتقاد محققان چون اين پديده از برخورد ذرات باردار پرانرژي بادهاي خورشيدي با جو زمين ايجاد مي‌گردد، يك پروازكوتاه از ميان آن مسافران را در معرض تشعشع بيشتري از آنچه فضانوردان در ايستگاه فضايي بين‌المللي در يك دوره مشابه 6 دقيقه‌اي جذب مي‌كنند قرار نخواهد داد. با اين احوال، براي شهري كه هم نيم قرن تجربه حضور تاسيسات فضايي اسرنگ را يدك مي‌كشد و هم تجربه گردشگري قابل توجهي دارد، پيوند دو مقوله «فضا و گردشگري» و نشاندن آنها بر سر يك سفره ايده جالب و مناسبي به نظر مي‌رسد كه حال و هواي ديگري به شمالي‌ترين فرودگاه فضايي دنيا مي‌بخشد.

Air & Space

[DΔRK]

ستاره شناسان اروپايي از كشف لايه اوزن در جو سياره زهره خبر دادند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اين لايه نازك كه صد برابر از لايه اوزن زمين نازك تر و كم چگال تر است توسط كاوشگر «ونوس اكسپرس» سازمان فضايي اروپا كشف شده است.
تاكنون لايه اوزن فقط در اتمسفر زمين و مريخ مشاهده شده بود. اين يافته مي تواند به ستاره شناسان كمك كند جستجوي خود را براي يافتن حيات در ديگر سيارات اصلاح كنند.
به گزارش ايرنا،كاوشگر «ونوس اكسپرس»، زماني كه در جو زهره مشغول رصد ستاره ها بود، لايه اوزن اين سياره را كشف كرد.
ستاره هاي دور دست در جو اين سياره نسبت به آنچه دانشمندان انتظار داشتند كم رنگ تر مشاهده مي شدند و اين امر به خاطر آن است كه لايه اوزن زهره بخشي از نور فرابنفش ستاره ها را جذب مي كند.
به گفته پژوهشگران مركز مطالعات جو LATMOS در فرانسه، لايه اوزن زهره 100 كيلومتر با سطح سياره فاصله دارد كه اين ميزان سه برابر ارتفاع لايه اوزن زمين از سطح سياره مان است.
اوزن در واقع سه اتم اكسيژن است و زماني كه نور خورشيد در اتمسفر زهره، دي اكسيد كربن را تجزيه مي كند تا مولكول اكسيژن توليد كند، شكل مي گيرد.
بر روي زمين، اوزن كه بخش عمده اي از پرتوهاي فرابنفش و مضر خورشيد را جذب مي كند مانع از رسيدن اين پرتوها به زمين مي شود و به شيوه مشابه سياره زهره توليد مي شود.

اين فرايند با اكسيژن آزاد شده از ميكروب هاي دي اكسيد كربن خوار تكميل مي شود.
برخي از ستاره شناسان مي گويند وجود اكسيژن كربن و اوزن در جو نشان دهنده وجود حيات بر روي سياره زهره است.

---------- Post added at 01:43 PM ---------- Previous post was at 01:39 PM ----------

دانشمندان برپایه اطلاعات جمع آوری شده از کاوشگر کاسینی موفق شدند اولین نقشه رنگی از تیتان، بزرگترین قمر زحل را تهیه کنند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کاوشگر کاسینی در مدت 6 سال ماموریت خود اطلاعاتی را از تیتان، بزرگترین قمر سیاره زحل جمع آوری کرد.
اکنون گروهی بین المللی از ستاره شناسان به سرپرستی محققان دانشگاه نانت در فرانسه با استفاده از تصاویری مادون قرمزی که کاسینی با دستگاه Vims (طیف نگار نقشه برداری بصری و مادون قرمز) جمع آوری کرده بود اولین نقشه تمام رنگی از این قمر را تهیه کردند.
این تصاویر در طول 78 پروازی که کاسینی تا ژوئيه 2004 و پیش از ورود به مدار زحل از نزدیکی تیتان انجام داد گرفته شده اند.
براساس گزارش یونیورس تودی، بنابراین دستگاه طیف نگار Vims برای مطالعه بر روی تیتان موقعیتهای کمی در اختیار داشته است. این بدان معنی است که این نقشه رنگی در برخی مناطق جزئیات دقیق تری را نسبت به مناطق دیگر نشان می دهد.
به گفته این محققان، تصاویر پس زمینه با وضوع تصویر پایین گرفته شده اند درحالی که تصاویر فوقانی با وضوح تصویر بالا گرفته شده اند و جزئیات را با کیفیت 500 متر در پیکسل نشان می دهند.
این کاوشگر قرار است 48 پرواز از نزدیک دیگر نیز تا سال 2017 در مدار تیتان انجام دهد. به همین دلیل در آینده، این روش نقشه برداری رنگی اجازه می دهد که سطح و اتمسفر تیتان را که با عبور فصول تغییر می کنند مشاهده کرد.

[DΔRK]

رصدخانه فضایی هرشل در تازه ترین بررسیهای خود بر روی یک ستاره دنباله دار یک اقیانوس یخی مشابه اقیانوسهای زمین را شناسایی کرد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
یک تیم بین المللی به سرپرستی "پل هارتوگ" از موسسه ماکس پلانک آلمان چند ستاره دنباله دار در منظومه خورشیدی را مورد بررسی قرار دادند.
در این راستا، این ستاره شناسان با استفاده از تازه ترین اطلاعات جمع آوری شده توسط رصدخانه فضایی هرشل آژانس فضایی اروپا بر روی ستاره دنباله‌دار 103P/Hartley 2 اقیانوسی یخی را شناسایی کردند که شباهت بسیاری به اقیانوسهای زمین دارد.
تلسکوپ هرشل نشان داد که در ترکیبات این یخها "دوتریم" (ایزوتوپ هیدروژن) وجود دارد و در واقع تفاوت چندانی میان هیدروژن و این ایزوتوپ وجود ندارد.
این کشف می تواند تائیدی بر تئوری باشد که برپایه آن آبهای زمین می‌توانند با باران شهاب سنگ‌ها به سیاره ما رسیده باشند.
به اعتقاد بسیاری از دانشمندان زمین بی آب به دنیا آمده است و تنها پس از 8 میلیون سال با یک افزایش آب مواجه شده که به گفته برخی، این آب حاصل برخورد دنباله دارها به زمین است.
"پل هارتوگ" در این خصوص توضیح داد: " زمانی که ما در جستجوی دنباله دارهایی هستیم که آب را به زمین آورده اند باید ستاره های دنباله داری چون 103P/Hartley 2 را مورد ملاحظه قرار دهیم."
به گفته این دانشمند، ستاره دنباله دار 103P/Hartley 2 در مرزهای منظومه شمسی و احتمالا در نوار کویپر، یا کمربند اجرام آسمانی سرد ساخته شده است.
این کمربند در فاصله دورتری از سیاره نپتون قرار دارد و به همین دلیل دانشمندان توانسته اند در این دنباله دار حضور یخ را تائید کنند.
براساس گزارش نیچر، کمربند کویپر بین 30 تا 50 برابر دورتر از فاصله میان زمین و خورشید است و در آن اجرام یخی چون خرده سیاره پلوتون، سیارات کوتوله و تعداد بی شماری ستاره دنباله دار زندگی می کنند.
103P/Hartley 2 یکی از 7 ستاره دنباله داری است که تاکنون توسط این تیم تحقیقاتی مورد بررسی قرار گرفته اند. 6 دنباله دار دیگر در منطقه "ابر اورت" در فاصله یکسال نوری از خورشید واقع شده اند.
"داریوس لیز" از موسسه تکنولوژی کالیفرنیا اظهار داشت: "نتایج تحقیقات ما برپایه اطلاعات هرشل پیشنهاد می‌کنند که ستاره های دنباله دار می توانند نقش مهمی در حمل مقادیر بالایی از آب به روی زمین نخستین ایفا کرده باشند."

[phisic tarah]

یافته ای که جهان را مبهوت کرد
دانشمندان بزرگترین لابراتوار فیزیک جهان در نزدیک ژنو پنجشنبه شب با انتشار این خبر که موفق به مشاهده ذراتی کوچک مشهور به نوترینوها با سرعتی بالاتر از سرعت نور شده اند جهان را در بهت و شگفتی فرو بردند.

این ادعا در صورت تایید شدن می تواند به تقابل با نظریه نسبیت خاص انیشتین برخیزد، یکی از اساسی ترین بخشهای فیزیک مدرن که بر اساس آن هیچ پدیده ای قادر به حرکت کردن در سرعتی بیشتر از سرعت نور نخواهد بود.

محققان در سرن به اندازه ای از این کشف خود حیرت زده بودند که برای کنترل دوباره اطلاعات به دست آمده ماه ها زمان صرف کردند و نتوانستند خطایی که منجر به رد کردن ادعای آنها شود را بیابند و از این رو از دانشمندان جهان برای تایید یا رد یافته خود کمک خواستند.

دانشمندانی که در این پروژه که به اوپرا شهرت دارد، مشارکت داشته اند می گویند نتایج به دست آمده باید پیش از نتیجه گیری نهایی درباره درک انسان از جهان هستی، بارها مورد آزمایش قرار گرفته و به دقت کنترل شوند.

واکنش فیزیکدانان جهان در برابر ذراتی که سریعتر از نور هستند
دانشمندان و فیزیکدانان مختلف جهان نیز در قبال این خبر واکنشهای متفاوتی از خود نشان داده اند. "جیم الخلیلی" استاد فیزیک دانشگاه سوری می گوید: احتیاط دانشمندان سرن در ترجمه یافته های جدیدشان کار بسیار درستی است. در صورتی که نوترینوها سرعت نور را شکسته باشند، می توانند نظریه بنیادین فیزیک متعلق به قرن اخیر را زیر و رو کند.

به گفته وی این رویداد می تواند حقیقت داشته باشد اما احتمال اینکه در انجام مطالعات خطایی رخ داده باشد بسیار بیشتر است. الخلیلی می گوید: اگر نتایج آزمایشهای سرن به اثبات برسند و نورترینوها سرعت نور را شکسته باشند، من در یک برنامه زنده تلویزیونی شلوارک ویژه بوکس خود را می بلعم!

"استفان هاوکینگ" فیزیکدان مشهور انگلیسی نیز با بیان تردید در زمینه درست بودن نتایج این تحقیقات می گوید: هنوز بسیار زود است که بتوان این یافته ها را تفسیر کرد. برای این کار به آزمایشها و شفاف سازی های بیشتری نیاز خواهد بود.

دیگر فیزیکدانان بر این باورند با اینکه باید دقت این آزمایشها به تایید برسد، تاثیر آن بر روی درک انسان از علوم و جهانی که او را احاطه کرده می تواند کاملا بی سابقه باشد.

"برایان کاکس" فیزیکدان و تهیه کننده برنامه های علمی تلویزیونی نیز در این باره می گوید: در صورتی که این یافته به تایید برسد، مهمترین کشف فیزیکی طی 100 سال گذشته خواهد بود، با این همه تایید آن کار بسیار دشواری بوده و نیازمند بازنویسی درک انسان از جهان هستی خواهد بود. این ادعا به اندازه ای غیر عادی است که باور کردن آن ممکن نیست.

از سویی دیگر"جان کاستلا" فیزیکدان استرالیایی نتایج این تحقیقات را زیر سوال برده و محققان را به انجام اشتباهی شرم آور در محاسبات خود متهم کرده است.

بر اساس گزارش تلگراف، "کاستلا" می گوید: هر فیزیکدانی که ذره ای از نوتریونوها آگاهی داشته باشد در برابر این نتایج تاسف خواهد خورد زیرا مشخص است که نتایج "اوپرا" کاملا اشتباه است.

منبع: مهر

[wichidika]

دو ماهواره "جی. پی. اس" اروپا پرتاب شد/ تصاویری از سکوی پرتاب دو ماهواره پروژه گالیله "جی. پی. اس" اروپا سرانجام پس از سالها روز گذشته همراه با موشک روسی سایوز از پایگاه "کوئورو" در "گوئیانا" فرانسه با موفقیت پرتاب شدند. به گزارش خبرگزاری مهر، دو ماهواره نخست پروژه "گالیله" از برنامه رقابتی آژانس فضایی اروپا با "جی. پی. اس" آمریکا سرانجام پس از سالها انتظار و یکروز تاخیر روز گذشته همراه با موشک سایوز ST-B از پایگاه "کوئورو" در گوئیانا" فرانسه پرتاب شدند. این موشک که قرار بود روز پنجشنبه پرتاب شود با یکروز تاخیر در ساعت 7:30 به وقت محلی (14:00 به وقت ایران) پرتاب شد.
این موتور، گالیله را تا رسیدن به موقعیت 23 هزار کیلومتری از زمین همراهی کرد و سپس ماهواره ها وارد فاز پرواز بالستیک شدند که در حدود 3 ساعت و 40 دقیقه به طول انجامید و بعد دو ماهواره برای رسیدن به موقعیت صحیح خود در مدار از هم جدا شدند.
پرتاب ماهواره های برنامه گالیله از دو جنبه اهمیت دارد اول اینکه این دو ماهواره همراه با موشک سایوز پرتاب شدند. این اولین بار بود که یک موشک روسی از خاک اروپا پرتاب می شد. دلیل دوم اینکه گالیله به اروپا اجازه خواهد داد که به یک سیستم موقعیت یاب ماهواره ای جهانی مستقل از "جی. پی. اس" آمریکا مجهز شود.
سیستم گالیله که شامل 30 ماهواره است که تا سال 2020 باید وارد عمل شوند بسیار پرقدرت بوده و قادر خواهد بود با دقت کمتر از 10 سانتیمتر موقعیتها را نشان دهد.
اتحادیه اروپا به ترتیب در سالهای 2005 و 2008 دو ماهواره آزمایشی این پروژه به نامهای Giove B و Giove A یا Astrium را به منظور آزمایش سیستمهای ماهواره ای در مدار قرار داده بود.
در این خصوص آنتونیو تایانی، معاون کمیسیون اروپا در بخش حمل و نقل گفت: "فضا پیشرفت انقلاب سوم صنعتی است. این پروژه یک نتیجه بزرگ برای اتحادیه اروپا است."
این دو ماهواره در مرکز فضایی Thales Alenia Space واقع در رم ساخته و آزمایش شدند. این شرکت درحال ساخت دو ماهواره بعدی پروژه گالیله است که در سال 2012 پرتاب خواهند شد.
این چهار ماهواره هسته اصلی پروژه گالیله را خواهند ساخت. اسا تضمین کرده است که گالیله از سه ماهه نخست سال 2014 سه سرویس خود را آغاز می کند.
این سرویسها عبارتند از: یک سرویس پایه (Open Service)، یک سرویس دولتی (Public Related Service) و یک سرویس جستجو و نجات (Search and Rescue Service).
"ژان ژاک دوردین"، مدیر کل اسا در خصوص پرتاب روز گذشته اظهار داشت: "این پرتاب نمونه بسیار خوبی از همکاری اروپا و همکاری بین المللی است. از یک سو، ما در مدار اولین ماهواره کاربردی گالیله را داریم که حاصل همکاری میان اتحادیه اروپا و اسا است و از سویی دیگر، این اولین پرتابی است که در همکاری میان اسا و روسیه از پایگاه گوئیانا انجام شد."
براساس گزارش وایرد نیوز، از سال 2000 تا سال 2014 در مجموع 5 میلیارد یورو برای پروژه "جی. پی. اس" اروپا هزینه خواهد شد و از سال 2014 تا 2030 به یک میلیارد یورو دیگر برای هزینه های توسعه و حفظ ماهواره ها نیاز است.
به گفته "پل فلامنت"، مسئول کمیسیون اروپا در بخش برنامه های ماهواره ای، استفاده تجاری از گالیله می تواند 70 میلیون یورو در سال برای اروپا درآمد داشته باشد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

موشک سایوز در سکوی پرتاب

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

این موشک روسی آماده انجام اولین پرتاب خود از خاک اروپا است

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

موشک سایوز از پایگاه "کوئورو" در گوئیانا" فرانسه دو ماهواره نخست پروژه گالیله را حمل می کند

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نخستین لحظات پرتاب

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

پروژه گالیله در مجموع از 30 ماهواره تشکیل شده است

[DΔRK]

یافته ای که جهان را مبهوت کرد
دانشمندان بزرگترین لابراتوار فیزیک جهان در نزدیک ژنو پنجشنبه شب با انتشار این خبر که موفق به مشاهده ذراتی کوچک مشهور به نوترینوها با سرعتی بالاتر از سرعت نور شده اند جهان را در بهت و شگفتی فرو بردند.

این ادعا در صورت تایید شدن می تواند به تقابل با نظریه نسبیت خاص انیشتین برخیزد، یکی از اساسی ترین بخشهای فیزیک مدرن که بر اساس آن هیچ پدیده ای قادر به حرکت کردن در سرعتی بیشتر از سرعت نور نخواهد بود.

محققان در سرن به اندازه ای از این کشف خود حیرت زده بودند که برای کنترل دوباره اطلاعات به دست آمده ماه ها زمان صرف کردند و نتوانستند خطایی که منجر به رد کردن ادعای آنها شود را بیابند و از این رو از دانشمندان جهان برای تایید یا رد یافته خود کمک خواستند.

دانشمندانی که در این پروژه که به اوپرا شهرت دارد، مشارکت داشته اند می گویند نتایج به دست آمده باید پیش از نتیجه گیری نهایی درباره درک انسان از جهان هستی، بارها مورد آزمایش قرار گرفته و به دقت کنترل شوند.

واکنش فیزیکدانان جهان در برابر ذراتی که سریعتر از نور هستند
دانشمندان و فیزیکدانان مختلف جهان نیز در قبال این خبر واکنشهای متفاوتی از خود نشان داده اند. "جیم الخلیلی" استاد فیزیک دانشگاه سوری می گوید: احتیاط دانشمندان سرن در ترجمه یافته های جدیدشان کار بسیار درستی است. در صورتی که نوترینوها سرعت نور را شکسته باشند، می توانند نظریه بنیادین فیزیک متعلق به قرن اخیر را زیر و رو کند.

به گفته وی این رویداد می تواند حقیقت داشته باشد اما احتمال اینکه در انجام مطالعات خطایی رخ داده باشد بسیار بیشتر است. الخلیلی می گوید: اگر نتایج آزمایشهای سرن به اثبات برسند و نورترینوها سرعت نور را شکسته باشند، من در یک برنامه زنده تلویزیونی شلوارک ویژه بوکس خود را می بلعم!

"استفان هاوکینگ" فیزیکدان مشهور انگلیسی نیز با بیان تردید در زمینه درست بودن نتایج این تحقیقات می گوید: هنوز بسیار زود است که بتوان این یافته ها را تفسیر کرد. برای این کار به آزمایشها و شفاف سازی های بیشتری نیاز خواهد بود.

دیگر فیزیکدانان بر این باورند با اینکه باید دقت این آزمایشها به تایید برسد، تاثیر آن بر روی درک انسان از علوم و جهانی که او را احاطه کرده می تواند کاملا بی سابقه باشد.

"برایان کاکس" فیزیکدان و تهیه کننده برنامه های علمی تلویزیونی نیز در این باره می گوید: در صورتی که این یافته به تایید برسد، مهمترین کشف فیزیکی طی 100 سال گذشته خواهد بود، با این همه تایید آن کار بسیار دشواری بوده و نیازمند بازنویسی درک انسان از جهان هستی خواهد بود. این ادعا به اندازه ای غیر عادی است که باور کردن آن ممکن نیست.

از سویی دیگر"جان کاستلا" فیزیکدان استرالیایی نتایج این تحقیقات را زیر سوال برده و محققان را به انجام اشتباهی شرم آور در محاسبات خود متهم کرده است.

بر اساس گزارش تلگراف، "کاستلا" می گوید: هر فیزیکدانی که ذره ای از نوتریونوها آگاهی داشته باشد در برابر این نتایج تاسف خواهد خورد زیرا مشخص است که نتایج "اوپرا" کاملا اشتباه است.

منبع: مهر
این خبر مربوط به خیلی وقت پیش است و بعد رد شده

---------- Post added at 01:18 PM ---------- Previous post was at 01:13 PM ----------

چين اوايل ماه آينده ميلادي فضاپيماي مدل "شن جو - 8" را به فضا پرتاب مي كند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تلويزيون مركزي چين روز چهارشنبه اعلام كرد: اين فضاپيماي بدون سرنشين از مركز پرتاب ماهواره اي 'چيو چوان' در شمال غرب چين پرتاب خواهد شد.
اين ماموريت درحالي انجام مي شود كه پيش از اين چين در اوايل مهرماه امسال نخستين آزمايشگاه فضايي خود موسوم به " تيان گونگ - 1" را با موفقيت به فضا پرتاب كرد.
فضاپيماي "شن جو 8" چين با يك فروند راكت مدل " لانگ مارچ 2 اف" ساخت چين پرتاب خواهد شد كه براي آن آزمايشگاه نيز مورد استفاده قرار گرفته بود.

[DΔRK]

ماهواره دو و نیم تنی "روسات" که در سال 1999 در پی بروز نقص فنی غیرفعال شده بود، بامداد روز یکشنبه 23 اكتبر وارد جو زمين شد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
به گزارش دويچه وله، مرکز هوا و فضای آلمان اعلام كرد: این ماهواره فضایی که نزدیک به دو و نیم تن وزن دارد روز یکشنبه 23 اكتبر بین ساعات سه و 45 دقیقه و چهار و 15 دقیقه بامداد وارد جو زمين شده و تاکنون اطلاعاتی مبنی بر برخورد قطعاتی از این ماهواره با سطح زمین گزارش نشده است.
کارشناسان احتمال می‌دادند که تنها یک بخش از ماهواره روسات در هنگام ورود دوباره به جو زمین به دلیل گرمای ناشی از اصطکاک بسوزد.

در صورت وقوع چنین حادثه‌ای نزدیک به 30 قطعه با وزنی در مجموع بیش از یک و نیم تن با سرعتی بالغ بر 400 کیلومتر در ساعت به سطح زمین برخورد می‌کردند.
براساس برآوردها قطعاتی که از ماهواره‌ها جدا می‌شوند، به احتمال زیاد در مناطق غير مسکونی یا در اعماق آب‌ها فرود می‌آیند.
پیش‌تر مرکز هوا و فضای آلمان احتمال سقوط این ماهواره در اروپا، آفریقا و استرالیا را رد کرده و وارد آمدن آسیب‌های فراوان در پی سقوط احتمالی را بسیار اندک پیش‌بینی کرده بود.

مأموریت موفق
ماهواره روسات در ژوئن 1990 از فلوریدا به فضا پرتاب شد و قرار بود که مأموریت آن تنها 18 ماه به طول انجامد. اما به دلیل موفقیت‌های چشمگیر علمی که از طریق تصاویر ارسالی این ماهواره به زمین به دست آمد، مدت مأموریت آن تا زمانی که از نظر فنی ممکن بود، تمدید شد و در نهایت به 9 سال رسید.
این مأموریت که با همکاری مشترک کشورهای آلمان، آمریکا و بریتانیا انجام گرفته بود، به عنوان بزرگترین موفقیت در زمینه تحقیقات پایه‌ای فضایی به شمار می‌رفت.
از آنجایی که جو زمین اشعه‌ ایکس را در خود جذب می‌کند، امکان بررسی تابش‌های اشعه ایکس در آسمان از سطح زمین ممکن نیست و از همین رو ماهواره روسات با هدف بررسی تابش‌های اشعه ایکس در آسمان، به فضا پرتاب شد.

نتایج ارسالی از این بررسی‌ها آشکار ساخت که تقریبا تمامی اجسام فضایی از خود اشعه ایکس منتشر می‌کنند.
ماهواره روسات تا فوریه سال 1999 فعال بود اما به دلیل از کار افتادن یکی از حساسه‌هایش با نقص جدی فنی روبرو شد. در پی بروز این حادثه این ماهواره دو و نیم تنی رسما غیر فعال شده بود.

[DΔRK]

چینی ها فضاپیمای "شنزو 8" خود را با کمک یک راکت لانگ مارچ 2F به فضا پرتاب کرده و قدمی دیگر در تلاش برای تبدیل شدن به یک قدرت فضایی برداشتند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این فضاپیما طی ماموریت خود تلاش خواهد کرد تا در ماه سپتامبر بر روی لابراتورا "تیانگونگ 1" چین در مدار زمین کناره بگیرد.
این اولین باری است که چینی ها در فضا دو فضاپیما را با یکدیگر پیوند می دهند. این کشور در نظر دارد تا سال 2020 ایستگاه فضایی خود را کامل کند و برای این کار باید قابلیتهای لازم را به دست آورد.
فضاپیمای شنزو ساعت 21:58 به وقت گرینویچ از پایگاه فضایی "جیوکوآن" در صحرای "گوبی" به فضا پرتاب شد و قرار است پس از سپری شدن چند روز برای کناره گرفتن در اتاقک آماده شود. وصل شدن فضاپیما به اتاقک در ارتفاع 340 کیلومتری از سطح زمین انجام خواهد گرفت.
فضاپیما و اتاقک برای محاسبه موقعیت خود نسبت به یکدیگر از حسگرهای نوری و رادارها استفاده خواهند کرد تا به تدریج به یکدیگر نزدیک شده و وصل شوند. سپس این دو برای 12 روز در کنار یکدیگر در مدار زمین حرکت خواهند کرد، سپس دوباره از یکدیگر جدا شده و وصل شدن را مجددا تمرین خواهند کرد و در نهایت شنزو 8 از کپسول جدا شده و به سوی زمین بازخواهد گشت. اتاقک 10.5 متری تیانگونگ 1 در تاریخ 29 سپتامبر به فضا پرتاب شد و تا کنون عملکرد خوبی را از خود در مدار زمین نشان داده است.
آژانس فضایی آلمان جعبه ای آزمایشی شامل ماهی، گیاهان، کرمها، باکتری و سلولهای سرطانی انسانی را در این فضاپیما قرار داده است تا پس از بازگشت مطالعات بیولوژیکی بر روی آنها را آغاز کند.
بر اساس گزارش بی بی سی، چین امیدوار است با کسب تجربه از انجام این پروازهای اولیه بتواند در نهایت ساخت ایستگاه فضایی خود را در انتهای دهه کنونی آغاز کند. این ایستگاه 60 تنی ابعادی بسیار کوچکتر از ایستگاه فضایی دارد اما به هر حال برای چینی ها دستاوردی ارزشمند خواهد بود.

[DΔRK]

نرم‌افزاري به نام «دريچه‌اي به سوي منظومه شمسي» با تركيبي از فناوري بازي‌هاي ويدئويي و اطلاعات سازمان فضائي آمريكا (ناسا)‌ محيطي براي كاربران فراهم آورده كه مي‌توانند همچون يك فضانورد به گشت و گذار و اكتشاف در كيهان بپردازند.

تصاوير مشاهده شده روي صفحه نمايش و اطلاعاتي نظير محل قرارگيري سيارات بر اساس اطلاعات واقعي مخابره شده در ماموريت‌هاي فضايي فضاپيماهاي ناساست.
جيم گرين، مدير بخش نجوم ناسا مي‌گويد: اين اولين بار است كه عموم به صورت بلا درنگ قادر به ديدن كل منظومه شمسي و ماموريت‌هاي انجام گرفته توسط كاوشگران رباتيك ما هستند. اين موضوع نشان مي‌دهد ناسا همچنان به تعهد خود مبني بر سهيم كردن عامه مردم در اكتشافات علمي خود پايبند است.
در اين پروژه براي نشان دادن مدل سيارات، قمرها، سنگ‌هاي سرگردان، خرده سيارك‌ها، دنباله‌دارها و فضاپيماها در محيط مجازي و به همان شكلي كه در منظومه شمسي حركت مي‌كنند از موتور بازي UNITY استفاده شده است.
كاربر با استفاده از موس و كيبورد مي‌تواند به گشت و گذار در فضا و كشف هر چيزي كه براي او جالب توجه است، بپردازد. براي اجراي برنامه‌هاي كاربردي مورد نياز در وب، يك مرورگر مجاني در سايت ناسا موجود است.‌
بلاين باگت، مدير اجرايي دفتر فرهنگ و ارتباطات ناسا در آزمايشگاه JPL پاسادنا مي‌گويد: اكنون شما براي حركت در منظومه شمسي آزاد و مستقل هستيد. همان چيزي را مي‌بينيد كه كاوشگران و فضاپيماهاي ناسا مي‌بينند، همان جايي هستيد كه دقيقا فضاپيما در آنجا قرار دارد و همه اينها در حالي است كه شما پشت كامپيوترتان نشسته و نيازي به ترك محل نداريد.
كاربران مي‌توانند ماموريت‌هاي فضايي آنلايني را تجربه كنند و به كمك نرم‌افزار دريچه‌اي به سوي منظومه ‌شمسي در زمان سفر كنند.
اين نرم‌افزار حاوي داده‌هاي جمع‌آوري‌شده توسط ماموريت‌هاي فضايي از سال 1330 خورشيدي تاكنون است. سرعت انجام ماموريت‌هاي فضايي شبيه‌سازي شده در اين نرم‌افزار مانند سرعت ديدن يك فيلم ويدئويي قابل كاهش يا افزايش است.
به‌عنوان مثال پس از پرتاب فضا‌پيماي ژوپيتر در تابستان امسال، كاربران مي‌توانستند به ماموريت 5 ساله اين فضا پيما در آينده نگاهي داشته باشند.
مكان، مسير و شكل حركت اين فضاپيما بر اساس اطلاعات بازسازي و پيش‌بيني شده به تصوير كشيده خواهد شد.
تعداد زيادي از منوها براي سفارشي كردن تصاوير و فيلم‌ها در اختيار كاربر است و فايل‌هاي صوتي ـ تصويري مختلفي به‌منظور آموزش روش سفارشي كردن ابزار به كاربران ارائه مي‌شود.
كاربر مي‌تواند فرم دوبعدي يا سه‌بعدي را براي نمايش انتخاب كند كه در صورت انتخاب ديد سه‌بعدي بايد از عينك‌هاي قرمز ـ آبي مخصوص استفاده نمايد. اين ابزار جديد به مردم كمك مي‌كند تا درك بهتري نسبت به ماموريت‌هاي پيچيده علمي ـ فضايي پيدا كنند.
هم اكنون نسخه بتا رابط كاربري دريچه‌اي به سوي منظومه شمسي براي تست توسط كاربران موجود است و محققان در حال به‌روز كردن آن با اطلاعات ماموريت‌هاي آينده‌ ناسا شامل پرتاب فضاپيماي GRAIL به ماه و مريخ پيماي جديد هستند. مي‌توانيد براي دريافت اين نرم‌افزار به نشاني Solarsystem.nasa.govl eyes مراجعه كنيد.


zeitnews

[DΔRK]

ستاره‌شناسان مي‌گويند يک سيارک غول‌آسا در چند روز آينده از كنار زمين عبور مي‌کند که قادر به اندازه‌گيري آن خواهند بود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اين سيارک با نام 2005 YU55 روز هشتم نوامبر سال جاري در نزديکترين فاصله از 201،700 مايلي از کنار زمين مي‌گذرد.
دانشمندان اين سيارک را با استفاده از آنتن‌هاي شبکه فضاي عميق ناسا رصد خواهند کرد.
ستاره‌شناسان مي‌گويند اين سيارک به تدريج به زمين نزديک شده است؛ اما اين نزديک‌ترين فاصله يك سيارک از زمين طي 200 سال گذشته است.
آخرين باري که سيارکي به اين بزرگي نزديک زمين شد، در سال 1976 بود. ناسا مي‌گويد سال 2028 يک سيارک ديگر از فاصله نزديک زمين عبور مي‌کند

[DΔRK]

آژانس فضایی آمریکا ، ناسا،‌ سرانجام ماهواره NPP را پرتاب کرد. ماهواره ای که به درک بهتر اسرار و داینامیک‌هایی که آب و هوا و اقلیم زمین را تنظیم می‌کنند، کمک خواهد کرد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ماموریت (NPOESS Preparatory Project (NPP یکی از ماموریت‌های ناسا است که به دانشمندان دنیا اطلاعات بسیار مهمی درباره وضعیت آب و هوایی زمین ارائه می کند.
این ماهواره عصر جمعه همراه با موشک «دلتا سه »از پایگاه "وندنبرگ" در کالیفرنیا پرتاب شد. NPP اولین ماموریت ناسا با این هدف نیست به طوریکه در حال حاضر ماهواره هایی که سیستم رصدگر زمین پروژه EOS (سیستم رصد زمین) را تشکیل می دهند امکان مطالعه دقیق درباره اقیانوسها، پوشش گیاهی، یخها، ابرها، خاک و اتمسفر زمین را فراهم می کنند.
در آینده قرار است شبکه جدیدی با عنوان JPSS (سیستم ماهواره ای اتصال قطبی) به شبکه ماهواره ای EOS ملحق شود.
براساس گزارش فاکس نیوز، این شبکه جدید آگاهی دانشمندان را درباره سیاره زمین تا حد قابل توجهی افزایش خواهد داد اما تا آن زمان، ماهواره NPP به عنوان یک پل رابط میان EOS فعلی و JPSS آینده فعالیت خواهد کرد.
ماهواره ای که روز جمعه پرتاب شد به خاطر برخورداری از فناوری‌ها و حسگرهای کلیدی آماده است تا نسل جدیدی از ماهواره هایی را بسازد که ناسا برای سازمان ملی اقیانوس شناسی و اتمسفرشناسی (NOAA) درحال توسعه آنها است.
NPP اولین ماهواره ای است که می تواند در سطح جهانی، اطلاعات مربوط به آب و هوا را در کوتاه مدت و بلند جمع آوری و رصد کند.
از دیگر اهداف این ماموریت می توان به کنترل وضعیت سلامت لایه ازون (با اندازه گیری روزانه)، رصد بلایای طبیعی (آتش سوزی‌ها، فوران‌های آتشفشانی، توفان‌ها، خشکسالی، سیل و بارش‌های طولانی برف)، پیش بینی وضعیت هوا، رصد یخ‌ها و رصد آلودگی‌های جوی (حضور ذرات گرد و غبار، دی اکسید گوگرد و نیتروژن) اشاره کرد.

---------- Post added at 04:38 PM ---------- Previous post was at 04:33 PM ----------

سرانجام پس از سال‌ها انتظار، فضاپيماي سايوز كه به اسب برنامه‌هاي فضايي روسيه مشهور است، از جايي خيلي دورتر از وطنش راهي فضا شد تا جهان شاهد نقطه عطف ديگري از همكاري‌هاي بين‌المللي در عرصه صنعت فضايي باشد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


اين بار سفر سايوز به فضا برخلاف دفعات پيش كه به طور سنتي از پايگاه پرتاب فضايي بايكنور واقع در كشور قزاقستان صورت مي‌پذيرفت، از هزاران كيلومتر آن سوتر و از مركز فضايي گينه، در حالي راه فضا را در پيش گرفت كه دو ماهواره ناوبري گاليله را با خود حمل مي‌كرد.
به اين ترتيب اروپایيان نه‌تنها پاي موشك فضايي خوشنام روس‌ها را به پايگاه فضايي خود در آمريكاي جنوبي باز كردند بلكه پروژه سامانه ناوبري اختصاصي اروپا را كه گاليله ناميده مي‌شود نيز رسما و با حضور دو ماهواره در فضا جشن گرفتند.
انتظار مي‌رود با ارسال ساير ماهواره‌هاي گاليله به فضا در آينده‌اي نزديك، سامانه گاليله به رقيبي جدي براي جي.پي.اس آمريكايي‌ها تبديل شود تا انحصار ناوبري ماهواره‌اي را كاملا بشكند.
موشك فضايي سايوز قدمتي به اندازه عصر فضا دارد. اين موشك در واقع نمونه اصلاح شده‌اي از موشك قاره‌پيماي
R7 روسي است كه اولين ماهواره جهان، اولين موجود زنده جهان و اولين فضانورد جهان را در آغازين روزهاي عصر فضا با خود به ماوراي جو زمين برده بود.
اين موشك يكي از باسابقه‌ترين و امن‌ترين موشك‌هاي فضايي دنياست كه تمام فضانوردان روسيه و بخش بزرگي از فضانوردان جهان سفر خود به فضا را سوار بر اين اسب خوش‌ركاب فضايي تجربه كرده‌اند.
سايوز تا همين چند روز پيش تنها از پايگاه فضايي بايكونور واقع در کشور قزاقستان وچند باري هم از مركز فضايي پلستسك روسيه واقع در سيبري به فضا سفر كرده بود.
پس از مذاكرات فراوان آژانس فضايي اروپا با مقامات شركت انرگيا روسيه براي ساخت نمونه‌هاي ويژه‌اي از سايوز كه قادر به پرواز از مركز فضايي گينه باشد، سرانجام قرار بر اين شد كه اولين پرواز سايوز از اين مركز سال 2009 ميلادي، يعني دو سال پيش اتفاق بيفتد، اتفاقي كه بارها به تعويق افتاد تا اين كه نهايتا در ظهر جمعه، 29 مهر گذشته، غرش مهيب سايوز در حالي كه نخستين ماهواره‌هاي سامانه ناوبري ماهواره‌اي اروپا را با خود حمل مي‌كرد، محوطه مركز فضايي گينه را به لرزه درآورد.
مركز فضايي گينه از سال 1355 هجري خورشيدي ميزبان پرتاب‌هاي فضايي فراواني بوده است.
اولين پرتاب‌ها مربوط به موشك‌هاي فضايي «آريان يك» بود كه شركت‌هايي از كشورهاي مختلف اروپاي غربي در ساخت آن دخيل بودند.
اين پايگاه پرتاب فضايي اصالتا در تملك كشور فرانسه بوده و در خاك گينه فرانسوي، جايي در نزديكي خط استوا و در آمريكاي جنوبي قرار دارد.
نزديكي به خط استوا و افق باز در شمال و غرب آن كه منتهي به اقيانوس اطلس است، باعث شده تا اين پايگاه پرتاب فضايي يكي از بهترين مكان‌هاي پرتاب فضايي جهان محسوب شود.
هرچقدر كه يك پايگاه پرتاب فضايي به خط استوا نزديك‌تر باشد، قادر است درصد بيشتري از انرژي چرخشي زمين را به موشكي كه از آنجا پرتاب مي‌شود، تقديم كند بنابراين در شرايط يكسان موشكي كه از يك پايگاه پرتاب فضايي نزديك به خط استوا شليك مي‌شود نسبت به همتاي خود كه از سكويي نزديك‌تر به دو قطب شمال و جنوب راهي فضا مي‌شود، قادر به حمل محموله فضايي سنگين‌تري خواهد بود.
شركت آريان اسپيس كه اكنون و با نخستين پرواز موفقيت‌آميز سايوز از پايگاه پرتاب فضايي خود صاحب دو موشك فضايي عملياتي «آريان پنج» و سايوز است، در نظر دارد در آينده‌اي نزديك و با پرتاب موشك كوچك‌تري به نام وگا، به بازار محموله‌هاي فضايي سبك كه راهي مدارهاي كم‌ارتفاع مي‌شوند نيز حمله كند.
موشك فضايي «آريان پنج» كه قادر است محموله‌هاي بسيار سنگيني تا حدود 10 تن را به مدار ژئوسنكرون در ارتفاع 36 هزار كيلومتري زمين حمل كند نيز يكي ديگر از شاهكارهاي مهندسي اروپايي است كه سال‌هاست خدمات شاياني را به صاحبان ماهواره‌هاي مخابراتي و آژانس‌هاي فضايي سراسر دنيا ارائه مي‌كند.
به‌نظر مي‌رسد در آينده‌اي نزديك شركت آريان اسپيس با دراختيار داشتن سه نمونه موشك فضايي «آريان پنج» ، سايوز و وگا قادر به ارائه سرويس پرتاب‌هاي فضايي در همه رده‌هاي وزني و مداري به سازندگان ماهواره‌ها از ماهواره‌هاي بزرگ و سنگين مخابراتي گرفته تا ماهواره‌هاي دانشجويي بسيار كوچك يا كاوشگران فضايي بين سياره‌اي خواهد بود.
پيش‌بيني مي‌شود كه با بازنشستگي شاتل‌هاي فضايي و رويكرد جديد سازمان فضايي ايالات متحده آمريكا، ناسا، به منظور كمك به بخش خصوصي براي ورود به بازار پرتاب‌هاي فضايي، عرصه سفرهاي فضايي به يك بازار بزرگ تجاري تبديل شود.
در اين ميان جا دارد مسوولان سازمان فضايي ايران با نگاهي آينده نگرانه و با عنايت به قابليت اطمينان مناسبي كه در پرتابگر فضايي سفير وجود دارد از هم‌اكنون به فكر ورود به اين بازار پررونق باشند.

---------- Post added at 04:41 PM ---------- Previous post was at 04:38 PM ----------

رصدخانه فضایی «سوهو» نشان داد که یک توفان خورشیدی امروز به مریخ می رسد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
رصدخانه فضایی «سوهو» ناسا روز شنبه 22 اکتبر تصاویری از تاج خورشیدی را نشان داد که حاصل «بیرون زنی تاج های پر جرم» (CME) هستند.
CME ذراتی از تاج خورشیدی هستند که با خشونت از فوران های سطح اين سياره سوزان به بیرون پرتاب می شوند.
دانشمندان ناسا اعلام کردند که این انفجار (توفان خورشیدی) امروز چهارشنبه 26 اکتبر به سیاره مریخ می رسند.
به دلیل میدان های مغناطیسی متفاوت، توفان های خورشیدی بر روی مریخ بسیار متفاوت از توفان هایی هستند که به زمین می رسند و بنابراین بر روی مریخ اثرات متفاوتی را بر جای می گذارند.

به طوری که برخلاف زمین که توفان ها در تمام نواحی میدان مغناطیسی آن پخش می شوند در مریخ تنها چترهای مغناطیسی را پوشش می دهند.
به همین دلیل انتظار می رود که امروز شفق های تماشایی در چترهای مغناطیسی مریخ دیده شود.
کاوشگر «ارزیاب سراسری مریخ» در دهه 90 نشان داد که در اثر توفان های خورشیدی بیشتر چترهای مغناطیسی سیاره سرخ با شفق های پرتوهای ماوراء بنفش به شدت می درخشند.

[DΔRK]

تیمی از سیاره شناسان بین المللی با انجام بررسی هایی نشان دادند که زیر سطح مریخ گرم و مرطوب است و بنابراین در اعماق سیاره سرخ می تواند دارای آب و اشکالی از حیات باشد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دانشمندان بین المللی به سرپرستی تیم موسسه تکنولوژی کالیفرنیا و Jet Propulsion Laboratory با بررسی تصاویری که دستگاه طیف نگار Crism کاوشگر مدارگرد Mars Reconnaissance ناسا و طیف نگار "امگا" کاوشگر "مارس اکسپرس" اسا از ویژگیهای ژئولوژیکی مریخ تهیه کرده اند نشان دادند که اعماق سیاره سرخ گرم و مرطوب و سطح آن سرد و خشک است.
این سیاره شناسان به منظور دستیابی به این نتایج بر روی بیش از 350 رسوبات خاک رس بررسی کردند.
به گفته این دانشمندان نظریه ای وجود دارد که بیان می دارد از آنجا که خاک مریخ غنی از خاک رس است بنابراین برای تشکیل چنین خاکی نیاز به آب مایع است. به همین دلیل آب باید در منطقه ای به دور از سطح باشد تا از انجماد و بخار دور بماند.
این محققان در این تحقیقات توانستند ویژگیهای سنگهایی که از آنها این خاک رس تشکیل شده و شرایط محیطی (رطوبت و دما) که در آن این خاک به وجود آمده است را کشف کنند.
براساس گزارش وایرد نیوز، این بررسی ها نشان داد که رایج ترین خاک رس سطح سیاره سرخ محتوی آهن و منیزیم است که این ترکیبات بیشتر در عمق مریخ و در لایه های زیرین سطح دیده می شوند.

درحالی که رسوبات محتوی آلومینیوم که از آبهای سطحی به وجود آمده اند بسیار کمیاب هستند.
همچنین در میان رسوبات خاک رس غنی از آهن و منیزیم ماده ای به نام پرهنیت نیز شناسایی شد. این ماده در زیر زمین و در دمای 200 درجه سانتیگراد تشکیل می شود.
به همین دلیل دانشمندان نتیجه گرفتند خاک رسی که در حال حاضر در سطح مریخ وجود دارد در اعماق سیاره سرخ و در محیطی مرطوب و غنی از آب به وجود آمده است. به همین دلیل این احتمال وجود دارد که اشکال ابتدایی حیات در زیر سطح سیاره سرخ وجود داشته باشد.

[DΔRK]

فضاپیما "فوبوس گرونت" روسیه كه به سوی سیاره مریخ پرتاب شده بود، به دلیل نقص فنی از مسیر خارج شد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
به گزارش آژانس فضایی فدرال روسیه، این فضاپیما بامداد روز چهارشنبه از پایگاه فضایی "بایكانور"' روسیه در قزاقستان پرتاب شد و قرار بود در قمر "فوبوس" سیاره مریخ مستقر شود.
بر اساس این گزارش ،فضاپیما با موشك ماهواره بر "زنیت -2 اس.ال.بی" به فضا پرتاب شد و مراحل پرتاب در شرایط برنامه ریزی شده انجام گرفت.
در حال حاضر ارتباط با فضاپیما برقرار شده است اما با توجه به تغییر مسیر آن، متخصصان تلاش می كنند از زمین برنامه های آن را اصلاح كنند.
"ولادیمیر پوپوفكین" رییس آژانس فضایی فدرال روسیه، امروز در جمع خبرنگاران گفت: موتور فضاپیما در مراحل پس از پرتاب بكار نیفتاد و وضعیتی به وجود آمد كه فضاپیما نتوانست به سوی خورشید سمت گیری كرده و در مدار ویژه حركت به سوی مریخ قرار گیرد.
فضاپیمای "فوبوس گرونت" ، كاملا خودكار است و روسیه در 15 سال اخیر برای نخستین بار چنین فضاپیمایی را برای انجام ماموریت به سوی كره مریخ پرتاب كرده است .
مطابق برنامه، این فضاپیما باید در قمر "فوبوس" كره مریخ مستقر شده و از خاك آن نمونه برداری و به زمین منتقل می كرد.

[DΔRK]

متخصصی از ناسا در حالی که فضای مجازی اینترنت از شایعات مرتبط با نابودی جهان در سال 2012 پر شده است اعلام کرده که جهان شاید در سال 2012 به نابودی کشیده شود اما دلیل این نابودی به طور حتم یک توفان غول پیکر خورشیدی نخواهد بود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
الکس یانگ، هلیوفیزیکدان مرکز پروازهای فضایی گودارد ناسا می گوید نیازی نیست انسانها برای چند میلیارد سال آینده از جانب خورشید نگرانی داشته باشند، مهمتر از همه اینکه این نگرانی برای سال 2012 قطعا بیهوده خواهد بود.
وی می گوید: ما خورشید را به خوبی می شناسیم، با کمک تمامی تکنولوژیها و علومی که در اختیار داریم و تمامی فضاپیماهایی که خورشید را 24 ساعت در روز و هفت روز در هفته تحت نظر دارند می‌دانیم که ابرتوفان عظیمی که قرار است زمین را در خود ببلعد رخ نخواهد داد.
به گفته وی به جز آفتاب‌سوختگی که تابستانها برای انسان‌ها دردسرساز می‌شود، نباید نگرانی دیگری از جانب خورشید داشته باشیم زیرا در حال حاضر خورشید از انرژی کافی برای ایجاد گلوله‌ای آتشین که بتواند خود را به 149 میلیون کیلومتر آن‌طرف‌تر رسانده و زمین را نابود کند، برخوردار نیست.
وی همچنین معتقد است با وجود اینکه شعله‌های خورشیدی و فوران‌های کرونالی روز به روز بر روی سطح خورشید افزایش پیدا می‌کنند، جای نگرانی وجود ندارد زیرا این چرخه‌ای طبیعی در خورشید است.
در واقع هر فردی که سنی بالاتر از 11 سال دارد یکی از این چرخه‌های طبیعی را تجربه و مشاهده کرده است. یانگ می‌گوید این چرخه‌های فراز و فرود خورشیدی که قرار است در سال 2014 به اوج خود برسد تفاوت قابل توجهی با چرخه بعدی و چرخه بعد از آن و حتی چرخه پیشین ندارد.
یانگ می‌گوید: خورشید پدیده ای است که ما آن را ستاره فعال می‌نامیم و این ستاره چرخه فعالیتی دارد. طی 11 سال به نقطه اوج آن رسیده و دوباره به دوران خاموشی آن می‌رسیم، این سیری ثابت بوده که از زمانی که انسان از آن آگاهی یافته در حال وقوع بوده است.
شعله‌های خورشیدی بزرگ و کوچک همیشه وجود داشته‌اند. حتی در شدیدترین حالتی که طی 10 هزار سال گذشته از جانب خورشید دیده شده است، قدرت شعله‌ها به اندازه‌ای نبوده‌اند که بتوانند به اتمسفر زمین آسیبی وارد کنند. ما در سیاره‌ای با اتمسفری بسیار متراکم زندگی می‌کنیم و این اتمسفر می‌تواند تمامی پرتوهای مضر خورشیدی را مسدود کند.
خارج از اتمسفر محافظ قدرتمند دیگری نیز وجود دارد، میدان مغناطیسی زمین که تا اعماق فضا به پیش رفته و از نفوذ تشعشعات مضر خورشید به زمین جلوگیری می‌کند.
توفان‌های خورشیدی به صورت مداوم میدان مغناطیسی زمین را مورد تاخت و تاز قرار می‌دهند تا زمانی که لایه انتهایی مغناطیسی به سمت فضا جسته و منجر به ایجاد نورهای شفق در قطب‌ها‌ی زمین می شود.
به گفته یانگ تاثیر فورانهای کرونالی خورشید تنها می تواند کمی بیشتر از ایجاد شفقهای قطبی باشد. این فورانها هميشه رخ می دهند و هر یک یا دوبار در هفته با زمین برخورد می کنند و به طور کلی تاثیر آنها بر روی زمین بسیار اندک است.
در صورتی که فوران بسیار بزرگی به سوی زمین بیاید، شفق قطبی بسیار بزرگی در قطبها ایجاد خواهد شد و در نهایت ماهواره ها یا شبکه های برق مختل خواهند شد، مشکلاتی که گروه های گرداننده این تجهیزات در رفع آنها مهارت دارند.
بر اساس گزارش تلگراف، یانگ می گوید: دانش ما درباره توفانهاي خورشيدي هر روز بیشتر می شود، می دانیم چگونه باید آنها را پیش بینی کنیم، می دانیم این توفانها به کجا رفته و با کجا برخورد می کنند. با افزایش یافتن این آگاهی ها و مقابله با این توفانها مشابه توفانهای فصلی زمینی می توانیم پیش بینی های مناسب را انجام داده و برای مقابله با آن آماده باشیم

[seamack]

ایشون هیچ اشاره ای - هرچند کوچک - به همترازی خورشید با محور مرکزی کهکشان ما در سال آینده نکرده.
کل تفسیر وی فقط موکول به چرخه همیشگی یازده ساله بوده که بیش از یک قرن هست که شناخته شده.

[Lady parisa]

روز جمعه 4 آذرماه پدیده خورشید گرفتگی رخ می دهد. کسوف از نوع خورشید گرفتگی جزئی است و از ایران قابل رویت نیست.

به گزارش مهر، در این پدیده، باید ماه بین زمین وخورشید قرار می گیرد در نتیجه سایه ماه بر روی سطح خورشید می افتد. در حقیقت خورشید گرفتگی اختفاء خورشید توسط ماه است.

در کسوف جزیی تنها بخشی از خورشید توسط سایه ماه پوشانده می شود.

این خورشید گرفتگی از ایران قابل رویت نیست و تنها بخشی از آفریقای جنوبی، زلاند نو، تاسمانی و جنوبگان قابل مشاهده هستند.

در این پدیده بیشینه ماه 88 درصد از سطح قرص خورشید را در اقیانوس منجمد جنوبی نزدیک قطب جنوب می پوشاند.

منبع: مهر

[DΔRK]

سفر به فضا و نزديك شدن به ستاره‌هايي كه به نظر مي‌رسد فقط چند فرسنگ‌ از ما فاصله دارند از آرزوهاي بشر خاكي بوده است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

گرچه سال‌هاست در اغلب ماموريت‌هاي فضايي چنين امكاني فراهم شده، اما هنوز حضور در فضا به غير‌از فضانوردان رسمي، براي هر فرد ديگري كه روي زمين زندگي مي‌كند جذاب و نفسگير است و تا اندازه خيلي زيادي به يك روباتيك شباهت دارد.
به همين دليل نيز شركت‌هاي مختلفي به موازات برنامه‌هاي كلان و درازمدت آژانس‌هاي فضايي كشورها، تلاش كرده‌اند چه در زمينه طراحي و ارائه ايده‌هاي بكر و آينده‌نگرانه و چه در رابطه با برنامه‌هاي عملي و ميسر كوتاه‌مدت، به طور جدي حركت كنند تا به اين ترتيب در راه دستيابي به مرزهاي فضا و تحقق آرزوي ديرباز بشر براي مسافرت به خارج از مرزهاي زمين، گام‌هاي ارزنده و اميدبخشي بردارند.
«ويرجين گالاكتيك» از جمله اين شركت هاست كه صاحب آن يعني «سر ريچارد برانسون» انگليسي از سال 2005 تاكنون، بليت اين سفر رويايي را پيش فروش مي‌كند و تاكنون موفق شده است صندلي‌هاي پرواز به فضا براي اين خط فضايي را به بيش از 250 نفر پيش‌فروش كند.
جديدترين خريدار بليت اين سفر استثنايي يك تاجر سنگاپوري است كه تصميم گرفته همراه خانواده‌اش اولين خانواده آسيايي باشد كه بر «اسپيس شيپ 2» سوار شده و خانوادگي راه فضا را در پيش مي‌گيرند.
به گفته استفان اتنبوروگ، مدير تجاري شركت «ويرجين گالاكتيك» اين مشتري سنگاپوري چهار بليت براي همه اعضاي خانواده خود خريده و براي اين منظور چكي به مبلغ يك ميليون دلار يعني معادل 1.3 ميليارد تومان ارائه كرده است.
اين خانواده از اولين مسافران تور گردشگري فضايي خطوط «ويرجين گالاكتيك» خواهند بود كه از حالا خود را براي گذراندن يك پرواز 1.3 ساعته سوار بر عرشه «اسپيس شيپ2» و به مقصد 180 كيلومتري بالاي سطح زمين آماده مي‌كنند.
به اين ترتيب در كنار تمام مباحث گردشگري فضايي، از اين به بعد سفر خانوادگي به فضا را نيز مي‌توان جزو سرگرمي‌ها و تفريحات محسوب كرد، البته اگر 1.3 ميليارد تومان مبلغ قابل قبولي براي گذراندن يك جمعه رويايي باشد.

[DΔRK]

جديدترين كاوشگر مريخ ناسا، عصر امروز (شنبه) با موشك «اطلس پنج» از پايگاه فضايي كيپ‌كارناوال در فلوريدا به فضا پرتاب مي‌شود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پروژه ناسا براي انتقال «آزمايشگاه علمي مريخ» بر سطح اين سياره سرخ‌رنگ، چشم‎انداز وسوسه‌انگيزي دارد.
اين آزمايشگاه که به اسم «کيورياسيتي» (كنجكاوي) شناخته مي‌شود، رباتي به ارزش دو ميليارد و 500 ميليون دلار است که به نسبت ساير ربات‌ها در نوع خود، براي نشستن بر سطح يک سياره ديگر، توانايي بيشتري دارد.
مريخ‌نورد كنجكاوي با وزن نزديك به يك تن كه ديگر مريخ‌نوردهاي ناسا را كوتوله جلوه مي‌دهد، پيچيده‌ترين كاوشگر سياره‌اي محسوب مي‌شود.
موشك اطلس پنج و كاوشگر كنجكاوي كه كانون ماموريت 2.5 ميليارد دلاري آزمايشگاه علمي مريخ (MSL) محسوب مي‌شود، قرار است در صورت مساعد بودن آب ‌و هوا امروز عصر به فضا پرتاب مي‌شود.
اين كاوشگر شش چرخ حدود پنج برابر بزرگتر از كاوشگرهاي «فرصت» و «روح» است كه در سال 2004 براي بررسي امكان وجود نشانه‌هايي از آب در گذشته در مريخ فرود آمدند.
كنجكاوي با خود 10 ابزار علمي را حمل مي‌كند كه دو برابر محموله دو مريخ‌نورد پيشين است.
از جمله اين ابزار مي‌توان به يك ليزر تبخير سنگ و چرخ‌دنده براي شناسايي مولكولهاي آلي اشاره كرد. اين مريخ‌نورد همچنين از يك مته در انتهاي بازوي روباتيك 2.1 متري خود برخوردار است كه به جمع‌آوري نمونه‌ها از سنگهاي داخلي مريخ كمك مي‌كند. اين اولين كاوشگر روباتيك مريخ بوده از چنين قابليتي برخوردار است.
كاوشگر كنجكاوي اگوست سال آينده در دهانه 160 كيلومتري گيل در سطح مريخ فرود آمده و به بررسي امكان برخورداري كنوني يا گذشته اين سياره از حيات ميكروبي خواهد پرداخت.
اين پرتاب نه تنها براي دانشمندان كه براي افرادي ديگر از جمله دختري كه نام «كنجكاوي» را براي اين كاوشگر انتخاب كرده رويدادي فراموش نشدني خواهد بود.

كلارا ما، پيشنهاددهنده نام مريخ‌نورد «كنجكاوي» ناسا
كلارا ما، دانش‌آموز دبيرستاني ايالت كانزاس كه سه سال پيش در رقابت ناسا براي انتخاب نام مريخ‌نورد جديد آن، نام «كنجكاوي» را ارسال كرده و برنده شده‌ بود، اكنون در فلوريدا به سر برده و منتظر پرتاب اين كاوشگر به سوي مريخ است.
تا سال 2009، كاوشگر كنجكاوي به همان نام ماموريت سازنده خود، آزمايشگاه علمي مريخ ناميده مي‌شد اما ناسا به دنبال انتخاب يك نام درخور براي اين محصول برجسته خود از دانش‌آموزان خواست تا در مسابقه انتخاب نام شركت كنند.
بيش از 9 هزار پيشنهاد براي اين سازمان ارسال شد كه از ميان آنها نام پيشنهادي كلارا انتخاب شد.
آژانس فضايي آمريکا (ناسا) در سال 1997 ميلادي کاوشگر «سوجنر» را که به اندازه يک اسباب‌بازي بود، به مريخ فرستاد. اين کاوشگر فقط کمي بيش از 10 کيلوگرم وزن داشت.
اين حرکت، هفت سال بعد تکرار شد و اين بار دو کاوشگر مشابه با 170 کيلو وزن به مريخ فرستاده شدند. اين دو کاوشگر فرصت (آپورچونيتي) و روح (اسپريت) نام داشتند و مجموع تجهيزات آنها به تنهايي 10 کيلو وزن داشت که هم ‌وزن کل کاوشگر «سوجنر» بود.
هم‌اکنون منتظر کيورياسيتي هستيم. ربات عظيم‌الجثه‌اي که بزرگ‌ترين ابزار آن به تنهايي نزديک به چهار برابر کاوشگر کوچکي که در سال 1997 ميلادي به مريخ فرستاده شد، حجم دارد.
جان گروتزينگر از پژوهشگران فعال در اين پروژه، در توصيف کيورياسيتي مي‌گويد: «چهارچرخه‌اي به اندازه يک ميني کوپر است که روي چرخ‌هاي يک نفربر نصب شده است.»
با اين توصيف، انتظارات زيادي از کيورياسيتي مي‌رود. يک ماشين بزرگ که به پرسش‌هاي بزرگي پاسخ خواهد داد.

«كنجكاوي» به دنبال چيست؟
مايک مير از پژوهشگران ارشد ناسا در پروژه اکتشاف مريخ مي‌گويد: «آزمايشگاه علمي مريخ نقشي کليدي در يک رشته ماموريت‌هاي مربوط به بررسي و مطالعه مريخ دارد. از جمله بررسي اين که آيا امکان زندگي در اين سياره وجود دارد يا نه. اين ماشين مي‌تواند به يک منطقه برود و بعد از جست‌وجو به ما بگويد که آيا آنجا قابل سکونت بوده يا نه و حتي اين که آيا آنجا امروز هم مي‌تواند به عنوان يک محل زندگي مورد استفاده قرار بگيرد يا نه.»
مهندسان ناسا سيستم سه مرحله‌اي جديدي را براي ورود اين آزمايشگاه به جو مريخ و فرود آن در سطح اين سياره طراحي کرده‌اند.
آنها مي‌گويند که با اين سيستم، آزمايشگاه علمي مريخ در منطقه‌اي مشخص قرار مي‌گيرد.
اين منطقه مشخص، 20 کيلومتر وسعت دارد و آزمايشگاه علمي مريخ ممکن است در هر نقطه‌اي از آن فرود بيايد.
اين سيستم جديد، دقتي به مراتب بهتر از فناوري‌هاي پيشين دارد.

كنجكاوي در كجا فرود مي‌آيد؟
گروتزينگر در مورد محل فرود كنجكاوي كه «دهانه برخوردي گيل» (Gale Crater) در نزديکي خط استواي اين سياره است، مي‌گويد: گيل يکي از عميق‌ترين گودال‌هاي مريخ به شمار مي‌رود كه کوهي با ارتفاع حدود سه مايل در مرکز اين دهانه قرار دارد.
وي خاطرنشان كرد: مهم اين است که اين منطقه مرتفع مرکزي، متشکل از يک رشته لايه‌هايي است که در طول ميلياردها سال، سطح مريخ را پوشانده‌اند. در نتيجه ما نه فقط تصاويري با وضوح بالا داريم که لايه‌هاي اين کوه را نشان مي‌دهد، بلکه همچنين به دليل طيف‌سنج‌هايي که در مدار مريخ داريم، مي‌توانيم مواد معدني را که با آب فعل و انفعال نشان مي‌دهند، ببينيم.
هدف اين است که آزمايشگاه کيورياسيتي در منطقه‌اي صاف در عمق دهانه برخوردي گيل فرود بيايد. بعد از فرود، اين ماشين به سمت نوک قله به راه مي‌افتد.
در طول مسير، اين ماشين بايد مقادير قابل توجهي ترکيبات معدني رسي (فيلوسيليکات) پيدا کند که فهم جديدي از وضعيت اين سياره سرخ در سال‌هاي نخست تشکيلش به دنبال خواهد داشت.
خاک رس و ترکيبات آن، فقط زماني تشکيل مي‌شود که سنگ براي مدتي بسيار طولاني در تماس با آب باشد.
بالاتر از محدوده‌اي که ترکيبات خاک رس قرار دارد، کاوشگر بايد نمک‌هاي سولفات پيدا کند که مربوط به دوره‌اي است که سطح مريخ هنوز خيس و مرطوب بود، ولي روند خشک شدنش آغاز شده بود.
اين ربات بالاتر که برود، بيشتر با سنگ‌هايي روبه‌رو خواهد شد که از تجمع گردوخاک تشکيل شده‌اند و مربوط به دوره زمين‌شناختي کنوني مريخ هستند که سطحي سرد و خشک دارد.
اما حتي قبل از تمام اينها، اين لابراتوار در منطقه‌اي فرود خواهد آمد که از مدار مريخ، چيزي شبيه مخروطي آبرفتي به نظر مي‌رسد. گستره‌اي از رسوب‌هايي که با جاري شدن جريان آب از دهانه اين حفره به سمت پايين شکل گرفته است.
با استفاده از باتري پلوتونيومي در اين ماشين، اين امکان فراهم شده است که آزمايشگاه علمي مريخ براي بيش از ده سال در سطح مريخ در گشت‌وگذار باشد. اين زمان، کافي است تا کف دهانه برخوردي گيل مورد اکتشاف قرار بگيرد و کيورياسيتي تا قله کوهي که داخل آن است، بالا برود.

«كنجكاوي» به دنبال حيات مريخي نيست!
گروتزينگر با تاکيد بر اين كه اين ماموريت براي يافتن حيات در مريخ نيست، اضافه مي‌کند: مي‎دانم که خيلي‌ها مي‌خواهند بدانند که ما چه زماني چنين کاري را انجام مي‌دهيم. ولي اولين و مهم‌ترين قدم به سمت چنين ماموريتي، اين است که سعي کنيم بفهميم مواد مناسب ممکن است در چه منطقه‌اي وجود داشته باشد. در اين مورد خاص، لازم است محيطي قابل زيست، شناسايي و تشخيص داده شود.
او مي‌گويد: چنين محيطي، جايي است که منابع آب داشته باشد؛ چيزي که براي زندگي از نوعي که ما در زمين مي‌شناسيم، لازم است. نياز داريم که منبع انرژي داشته باشيم؛ اين منبع براي موجودات زنده لازم است تا بتوانند به سوخت و ساز بپردازند. ما همچنين به منبع کربن نيازمنديم؛ يعني چيزي که براي ايجاد ساختارهاي مولکولي تشکيل‌‎دهنده ساختارهاي يک موجود زنده، ضروري است.
اين پژوهشگر ناسا مي‌گويد: شايد عجيب باشد که چرا در چنين ماموريت‌هايي به طور مستقيم، علائم حيات بررسي نمي‌شود. دليلش روشن است. انجام چنين بررسي‌هايي بسيار دشوار است و واقعيت اين است که ما واقعا انتظار نداريم که اجتماعات وسيعي از حيات ذره‌بيني و ميکروبي را در سطح مريخ پيدا کنيم، چون سطح اين سياره در شرايط کنوني خيلي سخت و ناملايم است.
به گفته او، پيشينه خيلي دور را که نظر بگيريم، وضعيت ممکن است کمي متفاوت باشد. الان تقريبا به نظر واضح مي‌رسد که وقتي در بيش از سه ميليارد سال پيش، حيات روي زمين در حال شکل‌گيري بود، مريخ هم شرايطي گرم و مرطوب داشت.
او مي‌گويد: يافتن نشانه‌هايي از نوع حيات در دوره‌هاي باستاني زمين، الان بسيار سخت شده است و اغلب نيازمند تجهيزات قابل توجهي هستيم. در حالي که اين کار، با يک ماشين در ابعاد کيورياسيتي در سطح مريخ، شدني است.
اين ماشين تجهيزات و ابزاري دارد که با آنها مي‌تواند محيط اطرافش را بررسي و نمونه‌هاي احتمالي را ارزيابي کند.
چند دوربين و يک سيستم ليزري مادون قرمز از جمله اين ابزارها است که با آنها مي‌توان سطح يک سنگ را تحريک کرد و ساختار شيميايي تشکيل‌دهنده‌اش را مشخص کرد.
اين ماشين همچنين بازويي با حدود 2.1 متر طول دارد که روي آن ابزارهايي براي بررسي وضعيت از نزديک، نصب شده است. از جمله مته‌اي روي اين بازو نصب شده است که مي‌تواند از حدود پنج سانتيمتري عمق يک سنگ، نمونه‌برداري کند.
آزمايشگاه علمي مريخ دو کيت آزمايشگاهي هم در داخل يکي از بدنه‌هايش دارد که با آنها مي‌توان نمونه‌هايي را از سنگ، خاک و حتي اتمسفر مريخ آزمايش کرد.
يکي از لحظه‌هاي مهم براي اين ماموريت، زماني خواهد بود که «كنجكاوي» بتواند مجموعه‌اي از مولکول‌هاي کربني مربوط به ترکيب‌هاي آلي پيچيده مثل آمينواسيدها را پيدا کند.
ماموريت‌هاي قبلي روي مريخ، به ويژه وايکينگ‌ها در دهه 1970 ميلادي، نشانه‌هايي از وجود مواد آلي در سطح اين سياره را مخابره کرده‌اند و خيلي خوب خواهد بود اگر کيورياسيتي بتواند تمام ترديدها را در اين باره از بين ببرد. هرچند، اين کارخيلي سخت خواهد بود.
به همين دليل، رسيدن به نتيجه‌اي مثبت، يک پيروزي براي تيمي خواهد بود که آزمايشگاه علمي مريخ را به راه انداخته‌اند.
هرچند بايد توجه داشت که يافتن ترکيب‌هاي پيچيده آلي به معناي وجود حيات در مريخ نيست، چون مي‌دانيم که اين مولکول‌هاي کربني مي‌توانند منشاء غيرزيستي داشته باشند.
در عين حال، چنين کشفي، مي‌تواند کمک کند که بدانيم دست‌کم پيش‌شرط هاي مورد نياز براي حيات در سياره سرخ وجود دارد.
بعد از اين مرحله، مي‌توان در فکر اين بود که چطور حيات در مريخ مورد بررسي قرار بگيرد. هرچند تنها راه‌حل واقعي اين خواهد بود که نمونه سنگ‌هاي مريخ براي تحليل و آزمايش، به زمين فرستاده شود.

[Iᄃ乇 乃Ծﾘ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


راکت پرتاب کننده فضاپیمای حامل آزمایشگاه مریخ آماده شلیک است و در جایگاه خود در مرکز فضایی کندی واقع در کالیفرنیا قرار گرفته است، دریچه پرواز باز شده و همه منتظر موقعیت مناسب قرارگیری زمین و مریخ برای آغاز عملیات هستند. بالاخره روز شنبه ۲۶ نوامبر ۲۰۱۱ برای آغاز این ماموریت تاریخی انتخاب می شود. ماموریتی که دانشمندان آن را «پیچیده ترین ماموریتی که تا کنون برای شناسایی سطح سیاره دیگر انجام شده» می دانند و برخی هم آن را بزرگترین ماموریت فضایی تاریخ بشریت می دانند.

حالا فضاپیمای حامل آزمایشگاه علمی مریخ سفر ۵۷۰ میلیون کیلومتری خود را به سمت سیاره سرخ آغاز کرده است. اگر همه چیز طبق نقشه پیش برود، کاوشگر غول پیکر یک تنی، آگوست آینده به سطح سیاره مریخ رسیده و ماموریت ۱۰ ساله شناسایی اش را آغاز می کند.

در واقع این کاوشگر ۲.۵ میلیارد دلاری که با نام Curiosity شناخته می شود، یک ربات عظیم الجثه است که نسبت به اجداد مریخ نورد خود یک ماموت ماقبل تاریخ است. این ربات به دستگاه های علمی فراوانی از نقاط مختلف دنیا مجهز شده و قصد دارد مشخص کند که آیا این سیاره عقیم و بی حاصل روزی توانایی حمایت از حیات و زندگی را داشته یا خیر؟

Curiosity سه متر ارتقاع داشته و وزن آن ۸۹۹ کیلوگرم است. یعنی تقریبا دو برابر بلند تر و چهار برابر سنگین تر از کاوشگرهای دوقلوی Spirit و Opportunity که سال ۲۰۰۴ به سوی سیاره سرخ پرتاب شدند. این کاوشگر به اندازه ای بزرگ است که دانشمندان سازمان فضا و هوانوردی ملی آمریکا مجبور به ابداع شیوه جدیدی برای فرود آن بر سطح مریخ شدند. در ماموریت های قبلی کاوشگرها به اندازه کافی کوچک بودند که به راحتی درون جعبه ویژه ای با کیسه های هوا گذارده شده و هنگام برخورد به سطح سیاره از درون آن بیرون بیایند.

اما Curiosity برای احتیاط بیشتر، به قسمت زیرین یک وسیله نقلیه با قابلیت ایستایی و توقف که نیروی لازم را از یک راکت تامین می کند، بسته شده؛ که با نیروی راکت در جهت عکس جاذبه مریخ، کاوشگر به آرامی به سطح سیاره نزدیک می شود. این ابزار همان طرح اولیه ای است که قرار است برای فرود انسان بر سطح مریخ مورد استفاده قرار گیرد.

دانشمندان منجم وقت فراوانی را صرف انتخاب مناسب ترین محل برای فرود کاوشگر کرده اند. در نهایت دهانه ۱۵۴ کیلومتری آتشفشانی با نام Gale را برای این منظور انتخاب کردند. در مرکز این دهانه یک کوه با ارتفاع ۵ کیلومتر قرار دارد که انتظار می رود دارای رکوردهای زمین شناسی سیاره از ابتدای عمرش که گرمتر و خیس تر بوده، تا کنون باشد. زیرا دانشمندان احتمال می دهند سیاره سرخ در گذشته مکانی مهربان تر از امروز برای حیات بوده است. دکتر گروتزینگر می گوید که تاریخ این دهانه به بیش از سه میلیارد سال قبل بر می گردد و احتمالا در گذر زمان با رسوب هایی که توسط آبهای جاری و رودخانه ها آورده شده، پر شده است.

این کاوشگر توسط یک قلب هسته ای پلوتونیومی قرار است که حداقل ۱۰ سال به کار در مریخ ادامه داده و خود را به بالای قله ۵ کیلومتری این کوه برساند. از تجهیزات ویژه آن می توان به طیف سنج ذره آلفا - اشعه ایکس (APXS) اشاره کرد که در انتهای بازوی رباتی کاوشگر واقع شده و با شلیک ذرات آلفا و اشعه ایکس بر روی سنگ ها ترکیبات شیمیایی آنها را مشخص می کند. ترکیبات سنگ ها کلیدهایی برای کشف این موضوع است که محیط زیست سیاره هنگام شکل گیری آنها چگونه بوده است.

اگر کشفیات APXS قابل توجه و جالب باشند، دانشمندان کنترل پروژه آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا در پاسادانا، می توانند به بازوی رباتیک دستور دهند که صخره را سوراخ کرده و نمونه هایی از آن را به درون شکم Curiosity منتقل کند تا با دیگر ابزارهای موجود، آزمایش های تشخیصی دقیق تری روی آنها انجام گیرد. کاوشگرهای قبلی هم به چنین طیف نگارهایی مجهز بودند، اما مثل اینکه طیف نگار این ربات سریعتر، بهتر و دقیق تر است.

و نکته پایانی اینکه هدف دانشمندان پروژه آزمایشگاه علمی مریخ کشف حیات در سیاره سرخ نیست. بلکه آنها به دنبال شرایط و مکان های محیطی مناسبی می گردند که در گذشته امکان حیات داشته اند و یا اینکه ممکن است هم اکنون انواعی از حیات بتوانند در آن شکل گیرند. گورتزینگر (یکی از دانشمندان پروژه آزمایشگاه علمی مریخ) می گوید این مساله مهمی است که مشخص کنیم این ماموریت یک حلقه واسط در فعالیت های کاوش مریخ است. کاوشگرهای قبلی به دنبال آب بودند و کاوشگرهای آینده شاید به دنبال شواهد زندگی باشند. اما ماموریت ما یافتن محیط های قابل سکونت قدیمی است.

مدیر برنامه کاوش مریخ می گوید: «تخیلات علمی به حقایق علمی بدل شده اند. ما هم اکنون به مریخ پرواز می کنیم. و در آینده به آنجا پا می گذاریم... بگذارید ببینیم چه پیدا می کنیم»

آیا روزی زندگی انسان در دیگر سیارات رنگ واقعیت به خود خواهد گرفت؟ اگر شما در آینده دور زندگی می کردید، ترجیح می دادید در کدام سیاره زندگی کنید؟





نارنجی

[DΔRK]

ديروز شمارش معكوس براي آغاز بزرگ‌ترين ماموريت فضايي در سياره بهرام (مريخ) به پايان رسيد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

پس از مدت‌ها انتظار، كاوشگر دوونيم ميليارد دلاري ناسا توسط راكت Atlas 5 به فضا پرتاب شد.

اين سفينه بدون سرنشين، براي تحقيق درباره امكان زندگي در سياره سرخ راه فضا را در پيش گرفت و رفت تا به وظيفه اصلي خود كه ارزيابي وضعيت آب و هوا در مريخ و بررسي امكان زندگي باكتري‌ها در آب و هواي اين سياره عنوان شده است، بپردازد.

پس از برنامه «وايكينگ» در دهه هفتاد ميلادي،اين نخستين ماموريت سازمان فضايي آمريكا براي پاسخگويي مستقيم به اين پرسش قديمي پيرامون امكان وجود زندگي در سيارات ديگر است.
برنامه‌ريزي دانشمندان ناسا براي طراحي و ساخت روباتي در اندازه يك ماشين كه به جديدترين فناوري‌هاي فوق‌پيشرفته روز دنيا مجهز است از هشت ماه پيش آغاز شده بود.

حاصل تلاش‌هاي اين دانشمندان كيورياسيتي (كنجكاوي) نام گرفت كه حدود 9 ماه در راه رسيدن به سياره بهرام خواهد بود تا در نهايت آن طور كه برنامه‌ريزي شده در دهانه Gale Crater ـ يكي از عميق‌ترين گودال‌هاي مريخ ـ فرود بيايد.

كيورياسيتي يك كاوشگر بزرگ، قوي و تنومند است كه به دانشمندان كمك مي‌كند تا دانش خود را در مورد سياره سرخ افزايش دهند.

وزن اين ماشين در حدود 900كيلوگرم است و داراي هفت بازوي روباتيك 2.1 متري است كه روي هركدام از آنها ابزارهايي متفاوت از جمله مته‌هايي نصب شده است كه مي‌توانند از حدود پنج سانتي‌متري عمق يك سنگ، نمونه‌برداري كنند.

كاوشگر كنجكاوي همچنين حاوي دو كيت آزمايشگاهي است كه با آنها مي‌توان نمونه‌هايي از سنگ، خاك و حتي اتمسفر مريخ را آزمايش كرد.
به گفته دانشمندان ناسا، يكي از لحظه‌هاي مهم اين ماموريت، زماني خواهد بود كه اين كاوشگر بتواند مجموعه‌اي از مولكول‌هاي كربني مربوط به تركيب‌هاي آلي پيچيده مثل آمينواسيدها را پيدا كند.

در عين حال يافتن تركيب‌هاي پيچيده آلي به معناي وجود حيات در مريخ نيست، چرا كه اين مولكول‌هاي كربني مي‌توانند منشا غيرزيستي داشته باشند اما چنين كشفي مي‌تواند كمك كند تا دست‌كم بدانيم كه آياپيش‌شرط‌هاي لازم براي وجود حيات در سياره بهرام وجود دارد، داشته است و يا اصلا بايد از خير حيات مريخي گذشت؟

[DΔRK]

شامگاه شنبه 19 آذر ماه گرفتکی کامل به وقوع خواهد پیوست.

بیش از نیمی از ساکنان زمین در آمریکا، اروپا، آفریقا، استرالیا و آسیا از جمله ایران شاهد این پدیده جذاب آسمانی خواهند بود.
خسوف درایران ازساعت 16:16 آغاز می شود و ساعت 19:47 پایان می‌یابد.
این پدیده از ساعت 17:36 تا 18:27 خسوف کامل در سراسر ایران مشاهده خواهد شد.

[Hasan.M]

پدیده مقارنه ماه و سیاره مشتری شامگاه روز 15 آذرماه رخ خواهد داد و همچنین ماه در بیشترین فاصله از زمین قرار می گیرد. در شامگاه روز سه شنبه 15 آذرماه پدیده مقارنه ماه و سیاره مشتری رخ خواهد داد. در این پدیده سیاره مشتری به نزدیکترین فاصله خود با ماه می رسد.
در این پدیده که در ساعت 17:30 رخ می دهد، زاویه جدایی ماه با سیاره مشتری 4.6 درجه است.

در روز 15 آذرماه همچنین ماه در اوج مداری زمین قرار می گیرد. در این پدیده ماه در بیشترین فاصله از کره زمین قرار دارد که فاصله آن با زمین حدود 406 هزار کیلومتر است.

[Hasan.M]

دوقلوهای ویه جر ناسا که از زمان آغاز سفر پرماجرایشان به میان فضای بین سیاره ای چندین دهه می گذرد، اطلاعاتی جدید و بی سابقه را درباره کهکشان راه شیری در اختیار دانشمندان قرار داده اند. این دو فضاپیما نشانه هایی جدید از تشعشعات کهکشان راه شیری که دانشمندان تا کنون آنها را از جانب دیگر کهکشانها مشاهده کرده بودند، در اختیار اخترشناسان قرار داده اند. این اطلاعات می توانند منجر به درک بهتر روند شکل گیری ستاره ها شده و اسراری که جوانترین ستاره های جهان را احاطه کرده است آشکار سازد.
دو ویه جر در سال 1977 برای اکتشاف در میان سیاره های غول پیکر سامانه خورشیدی و مطالعه بر روی ذرات باردار خورشیدی پرتاب شدند اما فراتر از انتظارات ناسا عمل کرده و تا کنون به مسیر خود ادامه داده و به ارسال اطلاعات جدید مشغولند.
اکنون این دو فضاپیما اولین نشانه ها از نوعی بسیار حیاتی از تشعشعات فرابنفش از کهکشان راه شیری را ارائه کرده اند، پدیده ای که به خط لیمان-آلفا شهرت دارد. این پدیده درخشانترین نوار هیدروژنی درون کهکشان به شمار می رود. مطالعه بر روی این پدیده می تواند دیدگاه های بسیاری را درباره پدیده های کیهانی از قبیل شکل گیری ستاره ها، محیطهای باردار الکتریکی که اتمسفر سیاره های جوان در آن شکل می گیرند و گازهای متشنج در فضای بین ستاره ای را در ذهن اخترشناسان زنده کند.
اخترشناسان نوار لیمان-آلفا را در دیگر کهکشانها مشاهده کرده بوده و از آن برای بررسی تاریخ اولیه جهان هستی استفاده کرده بودند. اما نوار لیمان-آلفای کهکشان راه شیری به دلیل نور کور کننده خورشید هرگز دیده نشده بود. اکنون ویه جرها به اندازه ای از پارازیتهای فرابنفشی خورشیدی دور شده اند که می توانند منظره ای واضح از پرتوهای لیمان-آلفای راه شیری را در برابر دیدگانشان داشته باشند.
به گفته اخترشناسان، این پرتوهایی که به تازگی ردیابی شده اند موقعیت متولد شدن ستاره های داغ جوان را نشان می دهند، به این شکل آگاهی از میزان تشعشعات لیمان-آلفا از کهکشان راه شیری می تواند نشاندهنده میزان متولد شدن ستاره های جدید باشد. یکی از اهداف اصلی در این مطالعه ردیابی اولین ظهور ستاره ها در جهان نوپا است.
بر اساس گزارش اسپیس، با وجود اینکه ویه جرها در حال حاضر بهترین دیدگاه را از تشعشعات کهکشان راه شیری به دست آورده اند، اما این دو فضاپیما به واسطه کم بودن سوخت توانایی رصد این تشعشعات را به تدریج از دست خواهند داد. در حال حاضر طیف سنج فرابنفش ویه جر 2 برای صرفه جویی در سوخت خاموش شده و به زودی همین دستگاه در ویه جر 1 نیز غیر فعال خواهد شد.

[Hasan.M]

تصاویر کاوشگر سرگردان و ناپدیده شده فوبوس-گرانت روسها در تاریخ 29 نوامبر در ارتفاع 273 کیلومتری از سطح زمین به ثبت رسیده است.به گزارش خبرگزاری مهر، این تصاویر توسط عکاس نجومی آماتوری به نام "رالف وندربرگ" و با استفاده از تلسکوپی 10 اینچی به ثبت رسیده است. تصاویر وی با قطعات مختلف کاوشگر سرگردان روسها که زمانی قرار بود به قمر فوبوس مریخ سفر کند، همخوانی کامل دارد.
این عکاس هلندی می گوید فضاپیمای روسها به اندازه ای درخشان بوده است که بدون تلسکوپ و با چشمهای غیر مسلح نیز می شد آن را مشاهده کرد. اخترشناسان هنوز از اینکه برای نجات این فضاپیما که پس از قطع ارتباط با زمین در مدار گیر افتاده، راهی وجود داشته باشد تردید دارند. این کاوشگر در حدود سه هفته است که در مدار زمین سرگردان است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تصاویر جدید از کاوشگر بد اقبال روسها، تصاویر با قطعات مختلف این کاوشگر همخوانی دارند
تا کنون تنها ایستگاه زمینی در پرت استرالیا توانسته ارتباط نه چندان واضحی را با فوبوس گرانت برقرار کند. مقامات روسی نیز به تازگی اعلام کرده اند احتمال نجات این ماموریت بسیار ضعیف است، چنین کاری نیازمند برنامه ریزی مجدد کاوشگر و مشایعت آن به مسیر درست است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
عکاس هلندی می گوید این کاوشگر به اندازه ای درخشان بود که بدون تلسکوپ نیز قابل مشاهده بوده است
یکی از بزرگترین نگرانی ها پس از به دام افتادن فوبوس گرانت در مدار زمین، سقوط غیر قابل کنترل آن به زمین است. متخصصان می گویند کشش گرانشی طی ماه های آینده این کاوشگر را به سوی زمین کشیده و سرعت آن را کاهش داده و مدار آن را کوتاهتر خواهد کرد.
بر اساس گزارش اسپیس، مقامات روسی اعلام کرده اند قطعاتی از این کاوشگر در ژانویه یا فوریه سال آینده به زمین سقوط خواهند کرد، با این همه تاریخ دقیق این سقوط غیر قابل پیش بینی است.

منبع : خبرگزاري مهر

[Hasan.M]

شامگاه شنبه 19 آذر ماه گرفتکی کامل به وقوع خواهد پیوست.

بیش از نیمی از ساکنان زمین در آمریکا، اروپا، آفریقا، استرالیا و آسیا از جمله ایران شاهد این پدیده جذاب آسمانی خواهند بود.
خسوف درایران ازساعت 16:16 آغاز می شود و ساعت 19:47 پایان می‌یابد.
این پدیده از ساعت 17:36 تا 18:27 خسوف کامل در سراسر ایران مشاهده خواهد شد.
دبیر اجرایی شاخه آماتوری انجمن نجوم ایران با تشریح جزئیات ماه گرفتگی روز 19 آذرماه، گفت: این ماه گرفتگی که از تمام نقاط ایران قابل مشاهده است، از ساعت 16 آغاز می شود و در ساعت 19 به پایان می رسد.اسدالله قمری نژاد در گفتگو با خبرنگار مهر، ماه گرفتگی روز 19 آذر را آخرین گرفت در سال 90 دانست و افزود: ایران در سال 1390 شاهد دو ماه گرفتگی کامل بوده است و این برخلاف عقیده برخی است که گفته می شود تعداد ماه گرفتگی از خورشید گرفتگی کمتر است.
دبیر اجرایی شاخه آماتوری انجمن نجوم ایران با تاکید بر اینکه به ندرت اتفاق می افتد که یک منطقه در طول سال شاهد دو گرفت کامل باشد، اظهار داشت: رصد این پدیده در روز 19 آذر بسیار اهمیت دارد؛ چرا که تا سال 1394 ماه گرفتگی کامل از ایران قابل مشاهده نخواهد بود.

وی با بیان اینکه ماه گرفتگی کامل بعدی در روز 6 مهرماه سال 1394 رخ می دهد، ادامه داد: اولین ماه گرفتگی سال 90 در 25 خردادماه رخ داد. این گرفت در منطقه خاصی از کهکشان راه شیری رخ داد از این رو در مناطق به دور از نور شهری به زیبایی رصد شد.

اهمیت ماه گرفتگی روز 19 آذر

قمری نژاد با اشاره به ویژگیهای ماه گرفتگی روز 19 آذرماه خاطر نشان کرد: رصد ماه گرفتگی کامل روز 19 آذرماه از اهمیت ویژه ای برخوردار است، چراکه در زمان غروب خورشید، ماه با وضعیت گرفت از شرق طلوع می کند.

وی با تاکید بر اینکه ایران 10 سال قبل چنین ماه گرفتگی را تجربه کرده است، توضیح داد: بر خلاف گرفت سال 90، در سال 80 در حالی که از یک سو خورشید طلوع می کرد، از سوی دیگر ماه در وضعیت گرفت به طرف پایین افق در حرکت بود.

جزئیات ماه گرفتگی

دبیر اجرایی شاخه آماتوری انجمن نجوم ایران، زمان وقوع ماه گرفتگی را روز 19 آذرماه ذکر کرد و ادامه داد: این پدیده از ساعت 16:16 دقیقه با گرفت جزئی آغاز می شود و در ساعت 17:36 دقیقه ماه در نیم سایه زمین قرار می گیرد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مسیر ماه گرفتگی روز 16 آذرماه

وی زمان گرفت کامل ماه را ساعت 18 اعلام کرد و گفت: از ساعت 18 می توان ماه گرفتگی کامل را در آسمان رویت کرد.

قمری نژاد زمان پایان گرفت کامل را ساعت 18:27 دقیقه دانست و اضافه کرد: زمان پایان گرفت جزئی ساعت 19:48 دقیقه خواهد بود.

مناطق قابل مشاهده

قمری نژاد با اشاره به نحوه رصد این پدیده نجومی گفت: این پدیده نجومی از تمامی ایران قابل مشاهده است. این پدیده از مناطق شرقی آغاز می شود و در شهرهای غربی کشور به پایان می رسد.

[DΔRK]

فضاپیمای 'فوبوس-گرانت' روسیه که برای ماموریت در یکی از اقمار مریخ راهی فضا شده بود، سرانجام دو هفته پس از پرتاب با زمین تماس گرفته است.
سازمان فضایی اروپا گفت که علائم ارسالی این فضاپیما توسط یکی از ایستگاه های ردیابی آن در شهر پرت استرالیا دریافت شده است.

کاوشگر فوبوس-گرانت قرار است با فرود آمدن بر سطح قمر مریخ از خاک آن نمونه برداری کند و آن را به زمین بازگرداند.
اما تماس تازه با این فضاپیما هنوز کاملا امیدها را زنده نکرده است.
دو هفته سکوت هراس آور کاوشگر فوبوس-گرانت سه شنبه شب شکسته شد.
فضاپیما روز نهم نوامبر پرتاب شده بود، اما ساعتی بعد مشکلی اساسی پدید آمد. آن زمانی بود که باید موتورهای کاوشگر روشن می شد تا در مسیر مریخ قرار گیرد اما چنین نشد.
مقام های روسیه آن زمان گفتند که فقط سه روز وقت دارند آن را در مسیر ماموریتش قرار دهند.
ولادیمیر پاپووکین مدیر آژانس فضایی روسیه گفته بود آنها امیدوارند بتوانند کامپیوترهای موشک کاوشگر را دوباره برنامه ریزی کنند تا مشکل برطرف شود.
او گفت به نظر می رسد کاوشگر نتوانست در جهت خلاف خورشید به حرکت در آید.
حتی تماس رادیویی هم با آن قطع شد و معلوم نبود دقیقا در کجا قرار دارد.
کار به جایی رسید که سازمان فضایی روسیه در روز سه شنبه اعلام کرد که دیگر شانس بسیار کمی برای نجات کاوشگر وجود دارد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] jpg
اما ساعاتی بعد، این وضع تغییر کرد.
در ساعت ۸:۲۵ دقیقه شب به وقت گرینویچ، علائم ارسالی کاوشگر توسط آنتن ۱۵ متری آژانس فضایی اروپا موسوم به ایسا در استرالیا ثبت شد.
ایسا در این مورد از نزدیک با آژانس فضایی روسیه همکاری می کند.
ایسا در همکاری با روس ها سعی دارد بهترین راه برای حفظ تماس با فضاپیما را پیدا کند.
این فضاپیمای ۱۷۰ میلیون دلاری برای فرود بر فوبوس یکی از دو قمر مریخ طراحی شده است.
وزن این کاوشگر بیش از ۱۳ تن است که بیشتر آن را سوختش تشکیل می دهد.
اگر این فضاپیما در مسیر مریخ قرار گیرد و موفق به انجام ماموریتش شود باید در سال ۲۰۱۴ به زمین بازگردد.
این یکی از بلندپروازانه ترین ماموریت ها به مریخ توصیف می شود؛ به خصوص از این جهت که حامل ماهواره چینی یینگهو-۱ هم هست.
این ماهواره قرار است در مدار مریخ قرار دارد.
اکنون همه امیدها به ایستگاه رادیویی ایسا بسته شده تا شاید بتواند برای زنده کردن این ماموریت به یاری روس ها بشتابد.

[DΔRK]

دانشمندان بهترین شواهد موجود از وجود آب درست در زیر پوسته یخی یوروپا، قمر مشتری را پیدا کرده اند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] it.jpg

تحلیل سطح این قمر حاکی از وجود جریان هایی از آب گرمتر در زیر پوسته یخی آن است که باعث ذوب و ترک برداشتن پوسته می شود.

نتایج این مطالعه که در نشریه نیچر چاپ شده است پیش بینی می کند که دریاچه های کوچک تنها در عمق ۳ کیلومتری از پوسته وجود دارد.

هرگونه آب در حالت مایع می تواند به طور بالقوه زمینه را برای وجود حیات فراهم کند.
دانشمندان با توجه به مدل هایی از نیروهای مغناطیسی و تصاویر سطح یوروپا، همواره مظنون بوده اند که اقیانوسی بزرگ در عمق ۱۰ تا ۳۰ کیلومتری در زیر سطح وجود دارد.
دیوید بومان شخصیت رمان "ادیسه دو" نوشته آرتور سی کلارک موفق به کشف اشکال حیات در عمق دریای یوروپا می شود و بسیاری از دانشمندان آرزویی مشابه در سر پرورده اند.
اما ایجاد حفره در یخ ضخیم یوروپا همواره غیرممکن به نظر می رسیده است.
اکنون کشف آب مایع در عمق کم آن توسط تیمی از محققان آمریکایی، یک ماموریت فضایی برای استخراج آب از این قمر را عملی تر می کند.
دریاهای کم عمق

وجود دریاچه های کم عمق همچنین بدان معنی است که آب های سطحی به شدت با آب های کم عمق مخلوط می شود.
جریان های یخی می تواند عامل انتقال مغذی ها میان آب های سطحی و عمق دریاها باشد.
بریتنی اشمیت محقق اصلی این مطالعه از دانشگاه ایالتی تگزاس در آستین که تصاویر فضاپیمای گالیله که در سال ۱۹۸۹ پرتاب شد را تحلیل کرده است می گوید: "این یعنی یوروپا و اقیانوس آن می تواند قابل سکونت تر باشد."
یخچال شناسان سال ها مشغول مطالعه سطح یوروپا بوده اند و سعی داشته اند ببینند چه چیزی باعث پیدایش چنین خراش ها و شکستگی هایی در سطح آن شده است.
مارتین سیگرت یخچال شناس در دانشگاه ادینبورو گفت که محققان با نگاه کردن به قطب جنوب که دارای مشخصه های مشابه مثل یخچال ها و تخته های یخی است به استنباط درباره یوروپا می پردازند.
او توضیح داد که مطالعه تازه به ما می گوید که جابجایی جریان های گرم چگونه باعث ذوب یخ های سطحی و ایجاد ترک در پوسته یوروپا می شود.
آمریکا و اروپا سرگرم کار به روی اعزام ماهواره هایی به یوروپا و سایر اقمار مشتری هستند که امیدوارند تا اواخر این دهه یا اوایل دهه ۲۰۲۰ پرتاب شود.

[DΔRK]

آژانس فضایی آمریکا ناسا مبلغی را برای مطالعه "اشعه های بالابرنده" برای جمع آوری نمونه هایی از سطح یا جو اجرام آسمانی مثل سیارات اختصاص داده است.
این جایزه 100 هزار دلاری برای بررسی سه تکنیک لیزری برای انجام آنچه تاکنون موضوع آثار علمی تخیلی بوده است به کار گرفته خواهد شد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تاکنون چندین طرح اشعه های بالابرنده در نشریات علمی چاپ شده است اما هنوز هیچ کدام عملی نشده است.
ناسا چندین دهه است که ماموریت هایی را برای جمع آوری نمونه هایی از سطح یا اتمسفر سیارات راهی سایر کرات یا سیارک ها می کند.
اگر شیوه جمع آوری لیزری عملی شود در این ماموریت ها به کار خواهد آمد.
دکتر پال استایسلی دانشمند ناسا می گوید که این رویکرد نه تنها جنبه علمی ماموریت ها را بهبود می بخشد از خطر آنها هم می کاهد.
گروه آقای استایسلی در مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا جایزه 100 هزار دلاری برای این تحقیقات را دریافت کرده است.
او می گوید که به تله انداختن ذرات با کمک لیزر مساله ای خیالی یا ورای دانش فنی موجود نیست.
این تیم سه گزینه ممکن را برای به دام انداختن و جمع آوری مواد نمونه توسط فضاپیماهای مدارگرد یا توسط واحدهای فرود بر سیارات شناسایی کرده است.
یکی از آنها تطبیقی از یک پدیده شناخته شده به نام "موچین نوری" است که در آن اشیا در نقطه تمرکز یک یا دو اشعه لیزر به تله می افتند.
با این حال این رویکرد برای آنکه عملی شود نیازمند وجود اتمسفر در اطراف سیاره است.
دو شیوه دیگر بر اشعه های لیزری با شکل خاص استوار است.
این تیم به جای استفاده از اشعه ای که شدت آن در میانه به اوج می رسد، درحال تحقیق درباره دو گزینه دیگر است: اشعه سولنوید و اشعه بسل.
نقاط اوج شدت امواج در این دو نوع اشعه متفاوت است.
دانشمندان قبلا خواص "بالابرندگی" اشعه سولنوید را در آزمایشگاه ثابت کرده اند.
اما قدرت بالابرندگی اشعه بسل هنوز به طور تجربی ثابت نشده است.
دکتر استایسلی توضیح داد که در هر سه مورد اثر جمع کنندگی کم است اما در برخی موارد می تواند از سایر شیوه های موجود در جمع آوری ذرات پیشی بگیرد.
به گفته او مشکل تکنیک های جاری هزینه بالا و برد کوتاه است.
ناسا امیدوار است که چنین سیستمی در آینده بر فضاپیماهای مدارگرد یا واحدهای فرود تعبیه شود.

[DΔRK]

سازمان فضایی آمریکا اعلام کرد تلسکوپ فضایی کپلر وجود نخستین سیاره قابل سکونت را در خارج از منظومه شمسی تایید کرده است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اوایل امسال ، فضانوردان فرانسوی اعلام کرده بودند سیاره ای را کشف کرده اند که احتمال وجود ساکنانی در روی آن وجود دارد و آن را «گلیز 581D» نامیدند.
تایید کنونی به آن معنی است که فضانوردان آن سیاره را هنگام روبه رو شدن با خورشیدش سه بار مشاهده کرده اند.
ویلیام بروکی محقق ناسا (سازمان فضایی آمریکا) می گوید: با کشف این سیاره ، غرق در شادی شده ایم ؛ ما سه بار این سیاره را مشاهده کرده ایم.
تلسکوپ کپلر در فاصله ششصد سال نوری این سیاره است و نشان می دهد که این سیاره هر 290 روز یک بار به دور خورشید منظومه خود می گردد.
ناسا همچنین اعلام کرد تلسکوپ کپلر ، یک هزار سیاره دیگر را نیز کشف کرده است که این آمار ، دو برابر آماری است که تاکنون در باره شمار سیاره ها ، به دست آمده بودد.
تلسکوپ کپلر در سال 2009 به فضا پرتاب شد و بزرگترین دوربین فضایی بشر را با خود حمل می کند که 95 مگا پیکسل توان دارد و قرار است دست کم تا نوامبر 2012، اطلاعات خود را به زمین ارسال کند.


منبع : NASA

[DΔRK]

محققان موفق به کشف بزرگترین سیاهچاله هایی شده‌اند که تاکنون شناخته شده‌اند، پدیده هایی که ابعاد آنها 10 میلیارد برابر بزرگتر از خورشید است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
گروهی از اخترشناسان در دانشگاه کالیفرنیا برکلی موفق به کشف دو سیاهچاله غول پیکر در خوشه ای از کهکشانهای بیضی شکل شده‌اند که در فاصله 300 میلیون سال نوری قرار گرفته‌اند، فاصله‌ای که در مقیاس‌های کیهانی بسیار نزدیک به شمار می رود.
عظمت این سیاهچاله‌ها در مقایسه با کهکشان‌هایی که به آنها تعلق دارند بسیار زیاد است از این رو اخترشناسان به هیچ وجه انتظار مواجه شدن با چنین پدیده ای را نداشتند.
رکورددار سابق سیاهچاله ها به بزرگی 6 میلیارد خورشید بوده است. محققان بر این باورند که این سیاهچاله ها شاید بقایای اخترواره‌هایی باشند که جهان اولیه را از خود انباشته بودند، این سیاهچاله‌ها از نظر جرمی شبیه به اخترواره های جوان هستند و تا کنون توانسته بودند خود را به خوبی پنهان سازند.
برای رصد این دو غول کیهانی، اخترشناسان علاوه بر تلسکوپهای زمینی از تلسکوپ هابل و ابررایانه های تگزاس نیز برای رصد ستاره های نزدیک به سیاهچاله ها و محاسبه سرعتهای ستاره‌ای برای کشف این مناطق وسیع و نامرئی بهره بردند. سیاهچاله ها به اندازه ای متراکم هستند که هیچ چیز، حتی نور نیز نمی تواند از آن بگریزد.
بعضی از آنها به واسطه فروپاشی ستاره های عظیم به وجود می آیند با این همه هنوز منشاء این دو سیاهچاله عظیم مشخص نشده است و بزرگی بیش از اندازه آنها به این معنی است که از زمان شکل گیری شان تا کنون رشد بسیار زیادی داشته اند.
به اعتقاد دانشمندان این کشف می تواند نمایانگر شیوه های متفاوتی باشد که منجر به رشد سیاهچاله ها می شوند.
وزن یکی از سیاهچاله های کشف شده 9.7 میلیارد بیشتر از خورشید است در حالی که وزن دیگری که از زمین فاصله بیشتری دارد بالاتر از سیاهچاله اولی است.
دانشمندان بر این باورند که در جهان سیاهچاله های بزرگتری نیز وجود دارند اما سوال اینجاست که یک سیاهچاله تا چه اندازه می تواند بزرگ باشد؟
بر اساس گزارش اسپیس، برای یافتن پاسخ این سئوال اخترشناسان در حال مطالعه بر روی بزرگترین سیاهچاله هایی هستند که تا کنون کشف شده اند و انتظار دارند تا دو سال آینده سیاهچاله های بزرگتری را نیز رصد کنند.

[DΔRK]

رئیس سازمان فضایی کشور گفت: ماهواره های نوید ، فجر و کاوشگر 5 ساخت ايران بزودی و تا پايان سال به فضا پرتاب خواهد شد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

به گزارش واحد مرکزی خبر، حمید فاضلی با بيان اینکه ماهواره رصد اوایل امسال به فضا فرستاده شد افزود:با ساخت این ماهواره ها، ایران به جمع 8 کشور دارای فناوری طراحی ، ساخت و پرتاب ماهواره در جهان پیوست.
وی در پایان گفت : براساس مصوبه دور سوم سفر هیئت دولت به مازندران، مرکز تحقیقات فضایی در این استان ساخته خواهد شد.

[DΔRK]

رییس انجمن نجوم آماتوری ایران گفت: این انجمن میزبان علاقه مندان به رصد ماه گرفتگی بر فراز برج میلاد خواهد بود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مهندس مسعود عتیقی گفت: انجمن نجوم آماتوری ایران با برگزاری برنامه ای در روز شنبه 19 آذر این امكان را فراهم كرده است تا شیفتگان پدیده ماه گرفتگی از فراز برج میلاد این رویداد جذاب آسمانی را ببینند و حتی از آن عكسبرداری كنند.
عتیقی افزود: امكان رصد ماه گرفتگی از درون شهر و عدم نیاز به سفرهای خسته كننده آن هم در روز آغازین هفته با این برنامه به خوبی برای منجمان و علاقه مندان فراهم می شود.
وی خاطرنشان كرد: در این برنامه استثنایی فرصت ویژه ای فراهم آمده است تا افراد معدودی پذیرش شوند و امكان بازدید كامل از تمامی طبقات و بخش های مختلف برج میلاد را از رصد این خسوف همراه با عكسبرداری از پشت تلسكوپ های قدرتمند انجمن نجوم آماتوری ایران در كنار كارشناسان با تجربه این مركز تخصصی داشته باشند.
رییس انجمن نجوم آماتوری ایران برگزاری یك همایش كوتاه و در عین حال جامع آموزشی در مورد این رخداد نجومی، پخش اسلایدهای نجوم، بازدید از بخش های مختلف سازه نمادین تهران بازدید و رصد ماه گرفتگی بر فراز برج میلاد را از جمله برنامه های این انجمن در این روز عنوان كرد.
عتیقی افزود: به عكس های برگزیده خسوف كامل 19 آذر از سراسر كشور جوایزی اهدا خواهد شد و این عكس ها به زودی در نمایشگاه ویژه ای در گالری فرهنگسرای پایداری در پاسداران به نمایش در خواهد آمد.
رییس انجمن نجوم آماتوری ایران در مورد ماه گرفتگی شنبه 19 آذر گفت: این ماه گرفتگی در ایران از ساعت 16و 15 دقیقه و 42 ثانیه عصر شنبه 19 آذرماه امسال به صورت جزیی آغاز می شود و در ساعت 19و 47 دقیقه پایان می یابد. این پدیده از ساعت 17و 36 دقیقه تا 18و 27 دقیقه به صورت خسوف كامل در سراسر ایران قابل مشاهده است.
عتیقی افزود: حداكثر گرفت كامل ماه ساعت 18و دو دقیقه و 49 ثانیه خواهد بود و رنگ ماه در هنگام وقوع این خسوف قرمز نسبتا روشن می شود.
وی خاطرنشان كرد: بیش از نیمی از ساكنان زمین در آمریكا، اروپا، استرالیا و آسیا از جمله ایران شاهد این پدیده جذاب آسمانی هستند.
عتیقی افزود: این ماه گرفتگی در غرب آفریقا، آمریكای جنوبی و قطب جنوب قابل مشاهده نیست.
رییس انجمن نجوم آماتوری ایران تاكید كرد: برای رصد ماه گرفتگی نیاز به ابزار خاصی نیست و با چشم غیر مسلح نیز می توان آن را مشاهده كرد . هر چند كه برای مشاهده دقیقتر این رویداد ، تلسكوپ به كمك منجمان می آید.
عتیقی افزود: دیدن پدیده خسوف برای چشم انسان مشكل ساز نیست از این رو به فیلتر خاصی برای رصد ماه گرفتگی جهت جلوگیری از مشكل احتمالی برای چشم، نیاز نیست.
وی خاطر نشان كرد: علاقه مندان می توانند برای ثبت نام و حضور در این برنامه با تلفن 66922627 ، گروه آموزش كاربردی انجمن نجوم آماتوری ایران تماس حاصل نمایند.

[DΔRK]

کاوشگر "فرصت" موفق شد بر روی سطح مریخ آثار گچ کشف کند که این موضوع، تائید جدیدی برای حضور آب در سیاره سرخ است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دانشمندان ناسا کشف جدید کاوشگر مریخ نورد "فرصت" را در اجلاس اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا در سانفرانسیسکو اعلام کردند. مریخ نورد ناسا این آثار را در گودال اندیور شناسایی کرده است.
این کاوشگر که از آوریل 2004 در مریخ است تاکنون با طی 34.5 کیلومتر رکورد بیشترین حضور و بیشترین مسافت پیموده در مریخ را به ثبت رسانده است.
مریخ نورد "فرصت" این رگه گچ را که به طول 40 تا 50 سانتیمتر و عرض يك تا دو سانتیمتر است، مورد مطالعه قرار داده است.
طیف سنجهای این روبات از این نمونه گچ عناصر کلسیم و گوگرد را در یک شرایط مشابه با پیوندهای سولفات کلسیم پیدا کرد.
سولفات کلسیم ترکیبی است که برپایه مقدار آب پیوند خورده به ساختار بلوری این ماده معدنی می تواند در اشکال مختلفی وجود داشته باشد.
براساس گزارش Cnet، بررسیهای اولیه بر روی ماده ای که در سطح مریخ کشف شده است، نشان می دهد که این ترکیب به شکل هیدرات و احتمالاً گچ وجود دارد.
به گفته دانشمندان، به نظر می رسد که آب با حل کلسیم درون سنگهای آتشفشانی این رسوب را ایجاد کرده است. این ماده معدنی سپس با گوگردی که با گازهای آتشفشانی در این سنگها به دام افتاده است، ترکیب شده و رسوب سولفات کلسیم را در زیر زمین تشکیل داده است. در پایان و با گذر زمان، این رسوب به سطح سیاره رسیده است.
تمرکز بالای سولفات کلسیم حاضر در این رگه شرایط اسیدی کمتر از اسیدیته حاضر در سایر نمونه های جمع آوری شده توسط "فرصت" را نشان می دهد.
این بدان معنی است که رگه گچ می تواند در نوع دیگری از محیط آبی که سازگاری بیشتری با ارگانیسمهای زنده دارد ایجاد شده باشد.

[DΔRK]

تلسکوپ فضایی وایز تصویری از یک گل سرخ کیهانی را تهیه کرده است که باقیمانده انفجار یک ابرانواختر است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این گل سرخ کیهانی که باقیمانده های ابرنواختر Puppis A بوده و در فاصله سه هزار و 700 سال نوری از زمین منفجر شده است.
به گفته دانشمندان، این انفجار که چند هزار سال قبل رخ داده سالیان طولانی با چشم غیرمسلح قابل رویت بوده است.

اکنون تلسکوپ فضایی وایز ناسا موفق شده است در طیف مادون قرمز از این باقیمانده انفجار عکسبرداری کند که در این طیف شبیه به گلبرگ های گل سرخ به نظر می رسد.
ابرنواختر Puppis A حاصل انفجار عظیم یک ستاره غول پیکر است. امواجی که از این انفجار تولید شده اند توده های گرد و غبار و گازی که اطراف ابرنواختر را احاطه کرده اند گرم می کنند و موجب می شوند که این ابرها در تصاویر مادون قرمز به رنگ قرمز بسیاری درخشانی پدیدار شوند.
بخش وسیعی از ماده ستاره مادر این ابرنواختر در زمان انفجار با خشونت بالایی در فضا پرتاب شده و به صورت یک ستاره نوترونی درآمده است.
این ستاره نوترونی که با سرعت غیرقابل توضیحی حرکت می کند برای اینکه در تصاویر تلسکوپ وایز نمایان شود بسیار ضعیف است.
سرعت این جرم آسمانی بیش از چهار میلیون کیلومتر بر ساعت است. به دلیل این سرعت بسیار بالا، دانشمندان این ستاره نوترونی را «گلوله توپ کیهانی» نامگذاری کرده اند.
همانند یک گل سرخ، باقیمانده های این ابرنواختر در میان گاز و گرد و غباری که رنگ سبز دیده می شوند احاطه شده اند.
به گفته دانشمندان، این رنگ سبز متعلق به بقایای یک ابرنواختر قدیمی تر به نام Vela (بادبان) بوده است که در حدود 12 هزار سال قبل منفجر شده است.

[DΔRK]

چند هفته‌اي از آغاز سفر هيجان‌انگيز آزمايشگاه يك تني علوم مريخ (MSL) مي‌گذرد و انتظار مي‌رود كمتر از 9 ماه آينده مريخ نورد كنجكاو اين ماموريت براي نخستين‌بار سطح سرد و سرخ مريخ را با 6 چرخ خود لمس نمايد. همين موضوع تعدادي از دانشمندان را به وسواس انداخته است كه آيا آنها قبل از پرتاب اين مريخ نورد، چرخ‌هايش را بخوبي شسته بودند؟!
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بسياري از ميكروب‌هايي كه ما مي‌شناسيم بسيار مقاوم هستند و در برابر شرايط مختلف زيستي از خود انعطاف زيادي نشان مي‌دهند. آنها اصلا نسبت به شرايط خانه و زندگي خود سختگير نيستند. برخي از آنها مي‌توانند براي مدت‌هاي طولاني، خشكي، بي‌آبي و محدوده وسيعي از دماهاي داغ تا سرماي منجمد‌كننده را تحمل كنند. با اين حساب شايد اين ميكروب‌ها بتوانند در لابه‌لاي درزها و چاك‌هاي 6 چرخ مريخ‌نورد كنجكاوي جا خوش كرده و به سطح مريخ برسند.
ميكروب‌هاي زميني براي اين‌كه بتوانند صاحب يك بليت مجاني براي سفري هيجان‌انگيز به مقصد مريخ شوند، بايد در مقابل استريليزاسيون اتاق‌هاي تميز فضاپيماها مقاومت كنند. تميزكاري در اين اتاق‌ها براي اين منظور است كه يك‌وقت يك ميكروبي، ويروسي يا يك موجود تك سلولي زميني راهش را كج نكند بيايد بچسبد به يك كاوشگر فضايي و برود در سطح يك سياره ديگر فرود آيد. آن‌وقت فكرش را بكنيد كه به آن ميكروب در آنجا خيلي خوش بگذرد و شرايط سطح مريخ برايش بهشت برين شود و اين وسط يك جهش ژنتيكي هم بدهد و يك شبه راه صد ساله را برود و چند صباحي بعد ما شاهد موجودات فضايي عجيب و غريبي بشويم كه خودمان با دست خودمان برده‌ايم آنجا. شايد بعدها همان ميكروب‌ها دچار تكامل شده و باهوش شوند و بعد حمله كنند به زمين و بعدش.... به نظرم بهتر است برگرديم سر بحث خودمان.
خلاصه اين ميكروب‌ها اگر بتوانند از استريليزاسيون سخت اتاق‌هاي تميز مراكز فضايي دنيا و از جمله ناسا رد شوند، تازه گرفتار تشعشعات كيهاني شديدي مي‌شوند كه طي چند ماه سفر فضايي تا رسيدن به مريخ بايد تحمل كنند. اما رسيدن به مريخ پايان ماجرا نيست. چراكه خود سياره بهرام هم محيطي خشن و نامانوس دارد كه مقاومت در برابر شرايط طبيعت وحشي آنجا مرد كهن مي‌خواهد. ولي به نظر مي‌رسد كه برخي از باكتري‌ها مي‌توانند با موفقيت ازاين سفر رايگان لذت ببرند. اين يافته پس از برملا شدن نتايج تحقيقات جديدي بر روي تجهيزات فرود آزمايشگاه علوم مريخ (MSL) كه ما بيشتر با نام مريخ نورد كنجكاوي آن را مي‌شناسيم، به دست آمده است.
البته شما حق داريد كه بپرسيد اين كاوشگر كه تازه پرتاب شده پس اين نتايج از كجا آمده‌اند؟ پاسخ اين است كه قبل از پرتاب مريخ نورد كنجكاوي، آزمايشات شبيه سازي شده‌اي مطابق محيط بين سياره‌اي سفر به سياره بهرام(مريخ) و شرايط خود سياره صورت گرفت تا بررسي شود كه آيا تكنيك‌هاي جديد فرود آمدن بر سطح مريخ در آلوده‌سازي آن تاثيري دارد يا نه؟ نتايج اين تحقيق شگفت‌انگيز بود و نشان داد كه در شرايط سخت و وحشتناك سفر به مريخ برخي از ميكروب‌ها شانس مختصري براي ادامه زندگي و تجربه اقامت كوتاه مدت در مريخ را دارند.
قبل از اين هم مريخ نوردهايي بر سطح سياره سرخ به گشت و گذار پرداخته بودند اما هيچ‌گاه يك چنين مشغله ذهني اي براي طراحان ماموريت به بار نياورده بودند. دليل اين موضوع را بايد در روش فرود آنها بر سطح سياره و آغاز به كارشان جستجو كرد.سوژورنر نام اولين مريخ نوردي بود كه حدود 15 سال پيش براي كاوش سياره بهرام راهي سفري طولاني به مقصد نيم كره شمالي اين سياره شد. اما نكته مهم درباره اين مريخ نورد كوچك اين بود كه قبل از تماس چرخ‌هاي سوژورنر با سطح مريخ، اين كاوشگر رباتيك به مدت 2 شبانه روز مريخي (هر شبانه روز مريخي كمي بيشتر از 24 ساعت است) روي سكوي فرود خود استراحت مي‌كرد. مريخ نوردهاي دو قلوي روح و فرصت هم مشابه سوژورنر مدتي(حدود 10 روز) قبل از چرخيدن چرخ‌هايشان بر سطح سياره، روي سكوي فرود خود در معرض محيط آب و هوايي خشن مريخ قرار گرفته بودند. اما داستان در مورد مريخ نورد كنجكاوي كه اكنون در راه رسيدن به سياره سرخ قرار دارد به ميزان زيادي متفاوت است.
فرود مريخ‌نورد كيورياسيتي(كنجكاوي) بر سطح سياره بهرام(مريخ) با استفاده از روش جديدي صورت خواهد گرفت كه براي اولين بار تجربه خواهد شد. اين مريخ نورد قرار است ابتدا و در بدو ورود به جو سياره بهرام با استفاده از چند مرحله چتر نجات سرعت خود را كاهش دهد. سپس موتورهاي جتي به سمت پايين روشن خواهند شد كه سرعت رسيدن به سطح مريخ را در حد صفر كاهش مي‌دهند و چرخ‌هاي مريخ‌نورد كنجكاوي در حالي كه كل مريخ نورد با طناب‌هايي كماكان به موتورهاي جت وصل است، براي اولين‌بار سطح مريخ را لمس خواهند كرد. اين روش فرود مي‌تواند شانس مناسبي براي ميكروب‌ها يا ويروس‌هايي باشند كه به صورت اتفاقي به يكي از 6 چرخ كنجكاوي چسبيده و شرايط سخت سفر تا به مريخ را تحمل كرده‌اند تا به نخستين جانداران زميني كه زندگي در مريخ را تجربه خواهند كرد تبديل شوند.
آندرو اس، ميكروب‌شناس و محقق علوم فضايي معتقد است اين بدان معني است كه در مقام مقايسه با ساير مريخ نوردها، كاوشگر سطح نشين كيورياسيتي (كنجكاوي) به احتمال بيشتري خطر آلوده كردن سطح مريخ را دارد. او در عين حال مي‌افزايد كه شرايط سخت و وحشتناك سفر بين سياره‌اي به مقصد مريخ باعث مي‌شود هر موجود زنده‌اي كه اشتباها سوار اين مريخ نورد شده باشد در معرض تشعشعات و تابش‌هاي‌كشنده‌ قرار گيرد و همين موضوع خطر آلوده شدن سطح مريخ با موجودات زنده را بشدت كاهش مي‌دهد.

نكته: روش فرود كنجكاوي مي‌تواند شانس مناسبي براي ميكروب‌ها يا ويروس‌هايي باشند كه به صورت اتفاقي به يكي از 6 چرخ كنجكاوي چسبيده و شرايط سخت سفر تا مريخ را تحمل كرده‌اند


آندرو اس مي‌گويد كه حتي در صورت خوش شانس بودن برخي ميكروب‌ها يا ويروس‌ها و رسيدنشان به سطح مريخ نبايد زياد نگران آلودگي مريخ در آينده باشيم چراكه شرايط بسيار نامساعد موجود در سطح مريخ از جمله نبود ميدان مغناطيسي قوي و جو بسيار رقيق اين سياره باعث خواهد شد تا گونه‌هاي زيستي در معرض وزش مستقيم بادهاي خورشيدي (برخورد ذرات باردار بسيار پرانرژي) و تشعشعات مرگبار ماوراء بنفش و ايكس قرار گيرند كه در مدت زمان بسيار كوتاهي آنها را نابود خواهد كرد و باعث مرگشان خواهند شد.

باز هم مقاومت

با حساب اين همه خطري كه ميكروب‌ها وويروس‌ها را تهديد مي‌كند باز هم وسواس كار خودش را كرد و محققان را به تكاپو انداخت تا با انجام يك آزمايش و شبيه‌سازي شرايط سفر به مريخ و اقامت در آن خيال خودشان را راحت كنند كه آيا يك ويروس و يا ميكروب سمج توانايي گذر از اين همه بلا و گرفتاري را خواهد داشت؟ با توجه به ماموريت‌هاي مريخ‌نورداني كه تا به امروز طراحي و اجرا شده‌اند مي‌توان 2 روش براي آغاز حركت مريخ نوردها بر سطح مريخ متصور بود. در روش اول كه مي‌توان آن را روش انتظاري ناميد، مريخ نورد چند روزي را قبل از آغاز ماموريت بر سطح سياره هدف، روي سكوي فرود خود منتظر مي‌ماند. حدس زده مي‌شود كه اين زمان انتظار باعث مي‌شود تا مسافران احتمالي و ناخواسته در معرض شرايط غير قابل تحمل مريخ قرار گرفته و از بين روند. اما در روش دوم كه مي‌توان آن را روش فوري ناميد، چرخ‌هاي مريخ‌نورد به محض فرود بر سطح سياره قرار خواهند داشت. اين همان روشي است كه مريخ نورد كنجكاوي قرار است طبق آن فرود آيد.
محققان با توجه به اين موضوع دو نوع آزمايش طراحي كردند و شرايط مشابهي را از جهت قابليت آلوده شدن مريخ نوردها براي هر دو آزمايش در نظر گرفتند. آنها مدل‌هايي از مريخ نوردها را به مدت يك و نيم تا 3 ساعت در معرض تابش سطحي از تشعشع ماوراء بنفش(UV) قرار دادند كه انتظار مي‌رود در سطح مريخ وجود داشته باشد. همين زمان‌هاي كوتاه كافي بود تابه ترتيب 81 و 6/96 درصد از باكتري‌هاي باسيلوس سابتيليس كه مدل‌ها توسط آنها آلوده شده بودند را از بين ببرند.نتايج اين آزمايش‌ها مشخص كردند كه روش انتظاري براي جلوگيري از آلوده شدن مريخ به موجودات ذره‌بيني زميني بسيار موثر است.
اما نمونه‌برداري از خاك مسير حركت مدل مربوط به آزمايش دوم نشان داد كه حدود 32 درصد از نمونه‌ها حاوي باكتري‌هايي در حال رشد بوده‌اند. اما وجود شرايط سخت مريخي در محيط آزمايش مانند سطح بالاي تابش ماوراء بنفش، غلظت بالاي دي اكسيد كربن و فشار و دماي بسيار كم باعث شد تا در نمونه‌برداري دوم كه پس از 24 ساعت انجام گرفت، آلودگي به كمتر از نصف كاهش پيدا كند. اين آزمايش هم شرايط حادي را نشان نمي‌داد اما محققان اخطار مي‌دهند اوضاع به آن سادگي كه تصور مي‌شود نيست. در اين آزمايشات از يك مدل تك چرخ استفاده شده بود و وزن يك تني مريخ نورد هم بسادگي از آزمايش حذف شده بود. بنابراين اثر عبور دو چرخ عقبي از روي مسير چرخ جلويي كه مي‌تواند باعث انتقال آلودگي از يك چرخ به چرخ ديگر شود و وزن كاوشگر كه مي‌تواند باعث دفن باكتري در عمق بيشتري از خاك سطح مريخ گردد ناديده انگاشته شده بود.
اما نبايد از خاطر دور داشت كه چرخ‌هاي مورد آزمايش تا بيش از 100 هزار بار از نمونه‌هاي واقعي آلوده‌تر بودند. چنين حجم بزرگي از آلودگي در يك مريخ نورد واقعي به هيچ وجه اتفاق نمي‌افتد چراكه معمولا همه كاوشگرهايي كه قرار است در سطح يك جرم سماوي ديگري غير از زمين فرود آيند 3 تا 4 بار استريليزه مي‌شوند. از آن گذشته سفر چند ماهه كاوشگران فضايي به مقصد مريخ در فضاي بدون محافظ بين سياره‌اي تا 75 درصد از كل آلودگي‌هاي زيستي را از بين خواهد برد.اين آزمايش‌هاي دو گانه نشان داد كه اگر مريخ نورد كيورياسيتي براي چند روزي از حركت بر سطح مريخ خودداري كند، مي‌توان اميدوار بود كه سطح آلودگي احتمالي چرخ‌ها به مقدار زيادي كاهش پيدا كند.
اما هنوز اين پرسش پا بر جاست كه حركت نكردن در سطح مريخ تا چند درصد آلودگي چرخ‌ها را از بين مي‌برد. همچنين نگراني از آلودگي بخشي از چرخ كه در دوره انتظار در تماس مستقيم با خاك است همچنان ادامه دارد و پرسش اساسي اين است كه آيا اين مدت به آلودگي‌هاي زيستي چسبيده به آن ناحيه فرصت كافي نمي‌دهد كه بدون گزندي از محيط خشن مريخ به تكثير و نفوذ به خاك مريخ ادامه دهد؟
پاسخ همه اين پرسش‌ها به آزمايشات فراواني احتياج دارد كه بهتر است در خود مريخ و با حضور همان دانشمندان وسواسي ناسا صورت گيرد. اما تا قبل از سفر نخستين فضانورد زميني به مقصد سياره سرخ، اين دانشمندان بايد به اتاقك‌هاي شبيه‌سازي كوچك خود در آزمايشگاهايشان قناعت كنند.

strobio

[DΔRK]

یك فروند راكت سایوز روسیه كه حامل شش ماهواره نظامی بود روز شنبه از مقر سازمان فضایی اروپا در گینه به فضا پرتاب شد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، این دومین پرواز راكت سایوز از مقر فضایی اروپا در پایگاه كورو است.
سایوز ST-A با موفقیت شش ماهواره را در مدار قرار داد كه از جمله آنها می توان به ماهواره فرانسوی Pleiades 1 كه دارای فناوری تصویربرداری با شفافیت بالا است و یك ماهواره كوچك نظامی متعلق به كشور شیلی به نام SSoT اشاره كرد.
چهار ماهواره دیگر ماهواره های میكرو رادار استراق سمع Elisa برای ارتش فرانسه هستند.

[DΔRK]

دانشمندان اخطار دادند طی روزهای آینده، توفانی خورشیدی می تواند امواج رادیویی را بر روی زمین با اختلال مواجه سازد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
طی روزهای آینده، آسمان زمین، نمایشگاهی برای شفقهای شمالی خواهد بود زیرا قرار است ذرات تابیده شده از توفانی خورشیدی با اتمسفر زمین برخورد کنند.
از نقطه نظر منفی، متخصصان پیش بینی می کنند امواج رادیویی به واسطه تشعشعات ناشی از شعله های خورشیدی و ایجاد توفانهای مغناطیسی برای چند روز مختل شوند. این شعله بخشی از دوره افزایش فعالیت در خورشید است که دوره هایی 11 ساله داشته و در سال 2013 به اوج خود خواهد رسید.
سازمان ملی اتمسفری و اقیانوس شناسی گزارش کرده است این توفان خورشیدی در تاریخ 28 و 29 دسامبر آغاز شده و انتظار می رود پدیده مختل شدن خفیف سیگنالهای رادیویی در 31 دسامبر رخ دهد.
بر اساس گزارش اسپیس، فورانهای کرونالی خورشیدی یا همان شعله های خورشیدی حاوی میلیاردها تن گازهای مولد پرتو ایکس و فرابنفش هستند که با سرعتی برابر هشت میلیون کیلومتر بر ساعت به میان فضا پرتاب می شوند و حرارتی برابر 100 میلیون درجه سلسیوس دارند.
این فورانها بر روی زمین در قالب نمایشهایی رنگارنگ از شفقهای قطبی دیده می شوند.

[shabe.saket]

عبور ایستگاه فضایی از کنار ماه و مشتری

([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] 7%D9%88%DB%8C%D8%B1.html)تصاویری زیبا از ایستگاه فضایی بین المللی در حالی به ثبت رسیده اند که این لابراتوار مدارگرد بزرگ در حال عبور از کنار ماه و مشتری بوده است.


در یکی از این تصاویر که توسط عکاس ناسا، "لارن هارنت" به ثبت رسیده، از ماه در لحظه ای عکاسی شده است که ایستگاه فضایی بین المللی در حال عبور از برابر صورت همسایه زمین است.
هارنت این تصویر را در چهارم ژانویه و از مرکز فضایی جانسون ناسا در هیوستون به ثبت رسانده و سپس با ترکیب چندین تصویر با یکدیگر ماه را پیش و پس از عبور ایستگاه فضایی بین المللی از کنار ماه نمایش داده است.
ایستگاه فضایی بین المللی بزرگترین فضاپیمایی است که تا به حال ساخته شده و ابعادی به اندازه یک زمین فوتبال دارد. در حال حاضر این ایستگاه میزبان 6 فضانورد است و با سرعتی برابر 28 هزار کیلومتر بر ساعت در ارتفاع 386 کیلومتری از زمین در حرکت است.
در درخشانترین حالت ممکن، ایستگاه فضایی می تواند درخشانتر از سیاره ونوس به نظر بیاید به طوری که بتوان آن را با کمک چشم غیر مسلح نیز مشاهده کرد. در عکسهای هارنت کره ماه به وضوح و با جزئیاتی دقیق دیده شده و می توان صفحات خورشیدی ایستگاه فضایی را نیز به خوبی تشخیص داد.
بر اساس گزارش اسپیس، هارنت اولین کسی نبود که در این هفته از ایستگاه فضایی تصویربرداری کرد، در روز پنجم ژانویه عکاسی به نام "مایک کیلیان" ایستگاه فضایی را در حالی مشاهده کرد که از کنار سیاره درخشان مشتری عبور می کرد.
ایستگاه فضایی تنها فضاپیمایی نیست که با چشم غیر مسلح قابل ردیابی است بلکه لابراتوار مدارگرد "تیانگونگ 1" چین را نیز می توان با کمک چشم غیر مسلح مشاهده کرد:


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] 7%D9%88%DB%8C%D8%B1.html)

[DΔRK]

بررسی های جدید نشان می دهند کریستال‌های بسیار نادری که اولین بار در روسیه کشف شده و کاشف آن نوبل شیمی را به خود اختصاص داد، به زمین تعلق ندارند و توسط شهاب سنگها به زمین آمده اند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پس از کشف شبه کریستالها در منطقه کوریاک روسیه، ابتدا اعلام شد که تشکیل چنین کریستال‌هایی بر روی زمین غیر ممکن است، پس از کشت آنها در لابراتوار اعلام شد که این کریستالها بسیار جدید و ناشناس هستند و نوبل شیمی به این کریستالها اختصاص داده شد.
اکنون مشخص شده است که شبه کریستالها، کریستالهایی با ساختار غیر طبیعی که چندین قانون تقارن کریستالی را نفی کرده و از ویژگی های فیزیکی عجیبی برخورداراند، از فضا به زمین آمده اند.
این کریستالها برای اولین بار در دهه 1980 شناخته شده و به سرعت مورد تردید و بدبینی محققانی قرار گرفتند که گمان می بردند وجود چنین ساختارهایی غیر ممکن است.
"دنیل ششمان" کاشف این شبه کریستالها توانست موجودیت آنها را به اثبات برساند و همین کار نوبل شیمی را برای وی به ارمغان آورد. اما تا همین دو سال پیش وجود شبه کریستالها در طبیعت غیر ممکن به شمار می رفت و تنها گزینه ای که موجودیت آنها را ممکن می ساخت، ساخته شدن این کریستالها در شرایط آزمایشگاهی بود.
سپس در سال 2009 گروهی از محققان ایتالیایی شبه کریستالها را در نمونه کانی های یافته شده در کوهستانهای شرق روسیه یافتند. این مواد معدنی ثابت کردند که شبه کریستالها می توانند به شکل طبیعی به وجود بیایند اما چگونگی شکل گیری آنها ناشناخته باقی ماند.
اکنون با پایان گرفتن آزمایشهای مختلف بر روی شبه کریستالها، محققان می گویند شواهد به دست آمده نشان می دهند این کریستالها منشا زمینی ندارند بلکه از طریق شهاب سنگها به روسیه رسیده اند.

در ابتدا طیف نگاری جرمی آثاری از ایزوتوپهای اکسیژنی را درون شبه کریستالها نشان داد که در هیچ یک از کانی های شناخته شده زمینی وجود ندارند اما می توان نمونه هایی از آنها را در انواع خاصی از شهاب سنگها یافت.
بر اساس گزارش بی بی سی، این کریستالها همچنین حاوی نشانه هایی افسانه ای از سیلیس های فشرده و قدیمی است که تنها تحت شرایط بسیار ویژه و دشوار، مشابه آنچه در اعماق زمین رخ می دهد و یا در اثر برخورد شهاب سنگها با سیاره ها به وجود می آید، تشکیل شده اند.

[Mehran-King]

دومین کاوشگر ناسا به دوقلویش در مدار ماه پیوست


آژانس فضایی آمریکا در اولین مرحله از مامورت کاوشگرهای دوقلوی خود در ماه توانست هر دو کاوشگر را با اختلاف چند ساعت در مدار این کره قرار دهد.


[/URL][URL="[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] hp%3Ffile%3D58570886275807256394.jpeg"][ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])




شاید بتوان از پایان این مرحله از ماموریت دوقلوهای کاوشگر ناسا به عنوان اولین موفقیت ماموریتهای فضایی در سال 2012 نام برد. اکنون هر دو کاوشگر ناسا پس پایان سفر 100 روزه خود به سوی همسایه زمین و پس از اجرای مانور ترمز گرفتن و کند کردن سرعت، در مسیر بیضی شکل ماه قرار گرفته اند.

روز گذشته فضاپیمای گریل A توانسته بود خود را در موقعیت مورد نظر از مدار ماه برساند و قرار بود دوقلویش نیز با اختلاف چند ساعت همین مسیر را طی کند.

بر اساس گزارش بی بی سی، هدف این دو قلوها نقشه برداری از نوسانات گرانشی در سرتاسر کره ماه با جزئیاتی بسیار بالا است. این نقشه می تواند به دانشمندان کمک کند تا نظریه های موجود درباره چگونگی شکل گیری ماه را تصحیح کنند.

منبع:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[Mehran-King]

ورود اولین فضاپیمای ناسا به مدار ماه

ناسا توانست با موفقیت یکی از دوقلوهای "گریل" خود را به منظور نقشه برداری از میدان گرانشی همسایه زمین و تعیین ترکیبات و ساختارهای بخشهای ناشناخته آن وارد مدار ماه کند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])




فضاپیمای گریل A در اواخر روز شنبه موتور اصلی خود را روشن کرد تا با این کار از سرعت خود کاسته و مسیری بیضی شکل را در مدار ماه طی کند. دو قلویش، گریل B نیز در روز اول سال جدید میلادی همین روند را در پیش خواهد گرفت.

این دو فضاپیما در کنار یکدیگر محاسباتی را انجام خواهند داد که انتظار می رود دیدگاهی جدید را درباره ساختار درونی ماه به وجود آورند. این اطلاعات جدید می توانند بسیاری از نظریه های موجود درباره ماه از قبیل دلیل تفاوت بالا میان بخشهای دور و نزدیک ماه را توضیح دهد. "ماریا زوبر" محقق ارشد این پروژه امیدوار است این دوقلو بتوانند در سال جدید میلادی اکتشافات بزرگی انجام دهند.

این دو فضاپیما سپتامبر سال گذشته از پایگاه کیپ کارناوال به سمت ماه پرتاب شدند و اکنون پس از گذشت ماه ها توانسته اند خود را به مدار ماه برسانند. گریل A که جلوتر از دوقلوی خود در حرکت است، راس ساعت 21:21 به وقت گرینویچ و پس از مانوری ویژه وارد مدار مورد نظر شود. گریل B نیز همین عملیات را در روز یکشنبه و ساعت 22:05 به وقت گرینویچ انجام خواهد داد.
بر اساس گزارش بی بی سی، پس از ورود به مدار دو فضاپیما برای 2ماه به تنظیم فاصله خود از سطح ماه خواهند پرداخت تا بتوانند به ارتفاع 55 کیلومتری دست پیدا کنند و پس از آن است که مطالعات علمی دو فضاپیما آغاز خواهد شد. قرار است این دو فضاپیما نوسانات گرانشی بر روی ماه را که به واسطه نوسان جرمی بر روی سطح کره به وجود می آیند، مورد بررسی قرار داده و نقشه ای از آن ترسیم کنند.





[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])




سرزمینهای دور و نزدیک ماه

مدت زمانی که ماه برای گردش به دور خودش نیاز دارد با مدت زمانی که برای چرخش به دور زمین نیاز دارد با هم برابر هستند و به همین دلیل است که انسان همواره یک سمت ماه را می بیند. این پدیده گردش همزمان نام دارد و عامل ایجاد قلمرو نزدیک و دوردست ماه شده است.
سرزمینهای نزدیک ماه از لایه ای نرم و تیره به نام "ماریا" (ترجمه لاتین دریاها) پوشیده شده است که به واسطه جاری شدن ماگما در میان حفره های ماه به وجود آمده است.
قلمرو ناشناخته و دوردست ماه سرزمینی خشن تر است که از پوسته ای ضخیمتر برخوردار بوده و حفره های برخوردی در آن پستی بلندی های زیادی به وجود آورده اند، مرتفعترین سازه های ماه در قلمرو دورافتاده آن قرار گرفته است. فضاپیمای بدون سرنشین Luna 3 که در سال 1959 به سمت ماه پرتاب شد اولین فضاپیمایی است که توانست بخش دورافتاده ماه را به چشم دیده و از آن تصویربرداری کند، از این رو است که بسیاری از پدیده های موجود در بخش دور افتاده ماه نامهای قدیمی روسی دارند.
زمانی که یکی از دوقلوهای ماهنورد از ماه وارد میدان گرانشی متغییری شود، دچار کاهش یا افزایش سرعت خواهد شد و در این زمان فضاپیمای دوم که با فاصله 100 تا 200 کیلومتری از آن در حرکت است این تغییر را احساس می کند و تغییری کوچک که بیشتر از ابعاد یک سلول گلبول قرمز خون نیست در فاصله میان دو فضاپیما به وجود خواهد آمد.
با ترکیب اطلاعات به دست آمده از این دو فضاپیما با اطلاعات زمین شناسی از پستی و بلندی های ماه، دانشمندان می توانند ساختار و ترکیبهای درونی ماه را تخمین بزنند. دوره نقشه برداری از ماه 82 روز و تا اوایل ماه ژوئن به طول خواهد انجامید و پس از آن ماه در سایه زمین پنهان خواهد شد.
بر اساس گزارش اسپیس، در صورتی که باتری فضاپیماها بتوانند از این دوران تاریک جان سالم به در ببرند می توانند دور دوم نقشه برداری خود را از نیمه سال 2012 آغاز کنند. دور دوم نقشه برداری در ارتفاعی پایین تر انجام خواهد گرفت تا تصاویر با وضوح بالاتر و جزئیات بیشتر به ثبت برسند.



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[Mehran-King]

بزرگترین خوشه کهکشانی که تا کنون در جهان دیده شده است، توده غول پیکری که اخترشناسان آن را "El Gordo" می نامند، روزی می تواند اسرار زیادی را درباره ماده تاریک نامرئی که جهان را از خود پر کرده است آشکار سازد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])



نام این خوشه به زبان اسپانیایی به معنی "خوشه کهکشان چاق" و نام رسمی آن ACT-CL J0102-4915 است که در فاصله هفت میلیارد سال نوری از زمین، در دوره ای که جهان نیمی از سن کنونی خود را داشته قرار گرفته است. جهان اکنون 13.7 میلیارد سال سن دارد.



این کهکشان غول پیکر جرمی دو کوادریلیون (2,000,000,000,000,000) برابر خورشید دارد و از این رو عظیم ترین خوشه ای است که تا کنون در دورافتاده ترین بخش از جهان هستی شناسایی شده است.



یک خوشه کهکشانی غول پیکر



خوشه های کهکشانی در پی ترکیب گروه های کوچکتر کهکشانی شکل می گیرند. این رویدادها به میزان ماده تاریک و انرژی تاریک در جهان بستگی دارند و از این رو این خوشه می تواند اطلاعات زیادی را در رابطه با ماده تاریک در اختیار دانشمندان قرار دهد.
خوشه کهکشانی چاق توسط رصدخانه فضایی چاندار ناسا و تلسکوپ "آتاکاما" در شیلی کشف شده است. دانشمندان یافته های خود را درباره این خوشه کهکشانی به تازگی و در نشست انجمن نجوم آمریکا ارائه کرده اند.



El-Gordo یک خوشه کهکشانی داغ



بر اساس یافته های چاندرا و تلسکوپ VLT در شیلی گاز در میان این خوشه کهکشانی می تواند به حرارت 200 میلیون درجه سلسیوس برسد. به گفته محققان دانشگاه "روتگرز" این خوشه عظیم ترین و داغ ترین خوشه کهکشانی است که در چنین فاصله ای از جهان هستی دیده شده است.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])





این حرارت به همراه این حقیقت که کهکشانهای درون این خوشه در دو دسته قابل تشخیص دسته بندی شده اند نشان می دهد این خوشه محل تلاقی پرانرژی دو خوشه کهکشانی دیگر است. به گفته محققان کهکشانها در این خوشه با سرعت سه میلیون مایل در ساعت حرکت می کنند.



با وجود اینکه ابعاد و فاصله این خوشه بسیار کمیاب است، با مدل استاندارد انفجار بزرگ در کیهان شناسی همخوانی دارد و نشان می دهد بیشترین بخش جهان از ماده و انرژی تاریک تشکیل شده و در حدود 13.7 میلیارد سال پیش و پس از انفجار بزرگ به وجود آمده است.



بر اساس گزارش اسپیس، مطالعات بیشتر می تواند مدل چگونگی تفکیک شدگی ماده تاریک را از گازهای این خوشه کهکشانی ارائه کرده و جزئیاتی را درباره طبیعت ماده تاریک آشکار سازد.

[shabe.saket]

The Sun Is Angry

بارش پروتون پس از اولين طوفان خورشيدي در 2012.1.23

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

عكس از ناسا

[shabe.saket]

آیا پوزیترونیوم، اسرار ضدگرانش را برملا می‌کند؟

چرا در آغاز خلقت، ماده با پادماده ناپدید نشد تا به جریانی عظیم از فوتون‌ها تبدیل شود؟ آیا انبساط فزاینده کیهان به این دلیل است که رفتار گرانشی پادماده درست عکس ماده است؟ چرا در اطرافمان پادماده نیست؟

آیا پادماده، همراه همیشگی ماده که قرار است مانند سایه همه جا همراه او باشد، می‌تواند اثر ضدگرانشی داشته باشد؟ محققان آزمایشی ترتیب داده‌اند که به زودی به این پرسش پاسخ خواهد داد.

همانطور که می‌دانید مواد طبیعی می‌توانند هر ماده دیگری را روی زمین جذب کنند اما هنوز کسی نمی‌تواند رفتار گرانشی پادماده را پیش‌بینی کند. پنج‌شنبه گذشته، تیمی از متخصصان فیزیک در Physics Review Letters اعلام کردند موفق به ایجاد زوج‌هایی پایدار از الکترون و ذرات پادماده آن یعنی پوزیترون‌ شده‌اند که می‌تواند معمای ضدگرانش را برای همیشه حل کند.

محققان می‌گویند هر ذره‌ای در فیزیک، پادماده‌ای دارد که از هر نظر - که تاکنون امکان بررسی آن وجود داشته – کاملا به آن شبیه بوده و تنها بار الکتریکی (و برخی ویژگی‌های بنیادی) مخالفی دارد. نظریه‌های اخیر نیز رویکرد مشابهی دارند و بر اساس آن‌ها هنگام آغاز خلقت عالم، ماده و پادماده به میزان یکسان ایجاد شده و هر جا با یکدیگر برخورد داشته‌اند، با از بین بردن یکدیگر پرتوهای پرانرژی نور را خلق کرده‌اند. حالا این پرسش پیش می‌آید که چرا و چطور جهان تازه‌ای خلق شده و چرا آنچه در اطراف ما وجود دارد از ماده ساخته شده است؟

احتمالا یکی از مشخصه‌هایی که می‌تواند پادماده را از ماده متمایز کند، رفتار گرانشی آن است. بسیاری از محققان معتقدند که پادماده می‌تواند ماده را جذب کند و بعضی دیگر می‌گویند باید منتظر دافعه باشیم.

پاسخ‌های ضمنی متعددی برای این پرسش که چرا جهان در لحظه خلقت ناپدید نشده تا به دریایی از فوتون‌ها تبدیل شود یا چرا جهان پیرامون ما بیشتر بسط پیدا می‌کند، نیز وجود دارند اما بررسی صحت این ایده‌ها تقریبا غیرممکن است.

به گزارش بی. بی. سی، محققان دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید موفق شده‌اند با طرح آزمایشی به حل این معما کمک کنند. آن‌ها جفت‌هایی از الکترون و ‌پوزیترون را ایجاد کرده‌اند که در مدارهای ثابتی به دور یکدیگر حرکت می‌کنند. پژوهشگران این موجود جدید را پوزیترونیوم نامیده‌اند.

برای جلوگیری از برخورد این جفت ذرات با یکدیگر و از بین رفتنشان از القای محتاطانه انرژی استفاده شده که به ترازهای ریدبرگ معروف است.

این ذرات مانند خودروهای مسابقه‌ای که می‌توانند در خطوط متعدد یک مسیر حرکت کنند، با گرفتن انرژی به مدارهای بالاتری که دور ذرات دیگر وجود دارند، راه پیدا خواهند کرد. مشکل اینجاست که این اتم‌های پوزیترونیوم ریدبرگ که به تراز انرژی بالا‌تر ارتقا پیدا کرده‌اند، تنها سه‌میلیاردیم ثانیه دوام می‌آورند.

این گروه امیدوار است بتواند آزمایش فوق را تا دوام این ذرات در بازه‌ای چندهزارم ثانیه‌ای توسعه دهد و آنگاه ببیند که این ذرات به کدام سمت کشیده خواهند شد؟


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

منبع : BBC

[shabe.saket]

گزارش لحظه به لحظه از پرتاب دیسکاوری

discovery final loading



بصورت زنده لحظه به لحظه آماده سازی شاتل دیسکاوری ناسا رو از اینجا ببینید

Live
([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ernalflash%2Fdiscovery%2Findex.html)
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

17 آوریل 2012

[shabe.saket]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تلسکوپ قطب جنوب با 10 متر قطر و 280 تن وزن در جنوبيترين نقطه زمين کار گذاشته شده تا به ستاره شناسان درباره ماهيت انرژي تاريک وجرم واقعي نوترينوها کمک کند ذراتي موهوم که در عالم منتشر شده وتا اين اواخر تصور مي شد که جرمشان قابل اندازه گيري نيست . تلسکوپ قطبي طوري طراحي شده که بتواند رموز انرژي تاريک را مطالعه کند نيرويي که پيوسته پيش مي رود و شتابان مي تازد و در کيهان گسترش ميابد . مشاهده امواج آن دانشمندان را قادر مي سازد تا بر روي زمينه امواج کوتاه کيهاني که از زمان انفجار بزرگ 14 ميليارد سال است که در آسمان شب پخش شده اند مطالعه کنند اثر اين امواج کيهاني در خوشه هاي کهکشاني دور وبرخي از ساختارهاي پرجرم يافت شده . با شناسايي اين خوشه ها و نقشه برداري از حرکاتشان با تلسکوپ قطبي به دانشمندان به درک بهتري از انرژي تاريک و نوترينوها مي رسيم . برد فورد بنسن کيهان شناس دانشگاه شيکاگو انستيتو فيزيک کيهان شناسي مي گويد : "نوترينوها در ميان بيشتر ذرات عالم هستند . در هر ثانيه حدود يک ميليون نوترينو از ما عبور مي کند ولي شما نمي توانيد متوجه آنان شويد زيرا آنها به ندرت بر مواد طبيعي تاثير گذارند اگر نوترينوها جرم داشته اند بر روي بسياري از خوشه ها تاثير گذاشته اند و اگر نه طبعا تاثيري ندارند .اگرچه تنها 100 خوشه از 500 خوشه دوردست بازبيني شده تيم مي تواند با اطمينان بيشتري به محاسبه جرم نوترينوها بپردازد در تستهاي پيشين احتمال کمتري براي جرم نوترينوها مي دادند و جرم آنان را بين 0.05 تا 0.28 الکترون ولت مي دانستند تا اينکه تلسکوپ قطبي کامل شد تيم انتظار داشت با اطمينان بتواند نتيجه جرم ذرات را تاييد کند . منتظر ساير اطلاعات اين پرو ژه مهيج هستيم تلسکوپ قطبي جنوب ثابت کرد که نگين انگشتري تحقيقات فيزيک نجوميست .

[Saeed Dz]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

واقعه ای که هر 2737 سال یکبار رخ میدهد.
هم ترازی سیاره ها با یکدیگر بر فراز اهرام مصر که در 3 دسامبر 2012 رخ خواهد داد.
سیاره های هم تراز : عطارد، ناهید و زحل خواهند بود.

[Babak]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

واقعه ای که هر 2737 سال یکبار رخ میدهد.
هم ترازی سیاره ها با یکدیگر بر فراز اهرام مصر که در 3 دسامبر 2012 رخ خواهد داد.
سیاره های هم تراز : عطارد، ناهید و زحل خواهند بود.

سلام
یعنی از هیچ کجای دیگه دیده نمیشه ؟

[Mehran-King]

سلام
یعنی از هیچ کجای دیگه دیده نمیشه ؟

سلام بابک جان راستش من این بحث رو توی فیس بوک دیده بودم!

اینم اضافه کنم

این تصویر با استفاده از نرم افزار Starry Night تهیه شده است.

[Ahmad]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] U7dz0xNDA-/[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


نیل آرمسترانگ در سن 82 سالگی از دنیا رفت

کسی که وقتی به عنوان اولین انسان پا بر روی ماه گذاشت گفت:


"That's one small step for [a] man, one giant leap for mankind"

[Babak]

نیل آرمسترانگ امروز در سن ٨٢ سالگی بر اثر عوارض ناشی از عمل جراحی قلب درگذشت.

55287

این گام کوچک برای یک مرد، جهشی بزرگ برای بشریت است. این اولین جمله ای بود که یک انسان زمانی که قدم بر سطح ماه گذاشت بیان کرد. او نیل آرمسترانگ بود که ساعاتی قبل پس از 82 سال زندگی پر افتخار در گذشت.
او اولین انسانی بود که قدم بر سطح مکانی جز خاک سیاره زمین گذاشت. او فاتح ماه بود.

55285
رد پای نیل روی ماه

55284
آرمسترنگ (چپ) کالینز (وسط) و آلدرین (راست) سرنشینان آپولو 11 در موزه جواهرات سلطنتی ایران

55288
تمبر یادبود ایران برای فتح ماه

[Saeed Dz]

سلام
یعنی از هیچ کجای دیگه دیده نمیشه ؟
طبیعتا باید دیده بشه!

[wichidika]

زمین میان ماه و خورشید/


ماه کامل در آسمان امشب طلوع می‌کند



شامگاه امشب جمعه 10 شهریورماه ماه به صورت بدر یا کامل طلوع می کند.


به گزارش خبرنگار مهر، بدر یا ماه کامل حالتی از کره ماه است که زمین میان ماه و خورشید قرار می گیرد به طوری که تمام ماه در نظر ما روشن دیده می شود.
هنگامی که ماه به نقطه مقابل زمین نسبت به خورشید می رسد و یا به عبارت دیگر فاصله زاویه ای ماه و خورشید 180 درجه می شود، تمام قرص ماه روشن به نظر می رسد که بدر یا ماه کامل نامیده می شود.

در ساعت 18:28 امروز جمعه 10 شهریورماه ماه کامل شکل خواهد گرفت.

[wichidika]

گذر خورشید از خط استوا/



آغاز اعتدال پاییزی همزمان با آغاز سال تحصیلی جدید


فردا شنبه اول مهر ماه اعتدال پاییزی آغاز می شود در این لحظه خورشید از خط استوا گذر می کند و به سمت جنوب آسمان مسیر خود را ادامه می دهد.


به گزارش خبرنگار مهر، اعتدال پاییزی و اعتدال بهاری دو پدیده ای است که هر سال رخ می دهد. در اعتدال بهاری یا اعتدال ربیعی (در نیمکره شمالی) در ستاره شناسی به لحظه ای گفته می شود که خورشید از دید ناظر زمینی از صفحه استوای سماوی می گذرد و حرکت خود به سمت شمال آسمان را در پیش می گیرد. اعتدال بهاری در نیمکره شمالی برابر است با اعتدال پائیزی در نیم کره جنوبی.

اعتدال پاییزی (در نیمکره شمالی) نیز به لحظه ای گفته می شود که خورشید از صفحه استوای زمین می گذرد و به سمت جنوب آسمان می رود.

اعتدال پاییزی از فردا شنبه 22سپتامبر برابر اول مهر 1391 در ساعت 14:49 دقیقه به وقت جهانی آغاز می شود. در این لحظه در خط استوا، خورشید درست در بالای سر می تابد.

زمان اعتدال، در مناطق مختلف جهان متفاوت است. به گونه ای که در شرق آمریکا اعتدال در ساعت 10:49 دقیقه، در برزیل ساعت 11:49 دقیقه، در آفریقای جنوبی در ساعت 16:49 دقیقه، در سیدنی استرالیا 00:49 دقیقه و در ایران در ساعت 18:19 رخ خواهد داد.

در لحظه اعتدال، حدود 2.5 درجه شمال شهر سائولوئیس برزیل ظهر خواهد بود یعنی خورشید دقیقا در بالای سر قرار دارد. در همین لحظه، در آلاسکا طلوع آفتاب و در ایران و عربستان غروب آفتاب را شاهد خواهیم بود.

در اعتدال پاییزی خورشید از خط استوا عبور کرده و در نیمکره شمالی فصل پاییز و در نیمکره جنوبی فصل بهار شروع می شود.

[wichidika]

در بامداد /


ماه کامل را فردا در آسمان ببینید



در بامداد فردا یکشنبه 9 مهرماه، ماه کامل شکل خواهد گرفت.


به گزارش خبرنگار مهر، زمانی که ماه به نقطه مقابل زمین نسبت به خورشید می رسد و فاصله زاویه ای ماه و خورشید 180 درجه می شود، تمام قرص ماه روشن به نظر می رسد که به آن بدر (Full Moon) می گویند.
در ساعت 6:50 فردا یکشنبه 9 مهر ماه کامل شکل خواهد گرفت. در این زمان ماه در مقابل خورشید نسبت به زمین قرار می گیرد و قسمت شرقی قرص ماه توسط اشعه نور خورشید روشن می شود.

بر خلاف زمین، ماه فاقد آب، هوا و میدان مغناطیسی است. بر روی کره ماه دهانه هایی ایجاد شده است که نتیجه اصابت سنگهای آسمانی در اولین روزهای شکل گیری آن است.

در لبه غربی ماه، دهانه ای به قطر 70 کیلومتر قرار گرفته که به افتخار عمر خیام، ریاضیدان، منجم و شاعر فارسی زبان نامگذاری شده است. این دهانه با موقعیت 58 درجه شمالی و 102.1 درجه غربی، در پشت ماه قرار گرفته و بعضی اوقات به دلیل حرکت رخگرد ماه در لبه قمر زمین قرار می‎گیرد.

نام این دهانه در سال 1970 از سوی اتحادیه بین المللی نجوم IAU به تصویب رسید.

[Saeed Dz]

در آسمان شامگاهی روز پنجشنبه (13 مهر) شاهد پدیده مقارنه ماه با خوشه پروین و ستاره دبران خواهیم بود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در شامگاه روز پنجشنبه 13 مهرماه شاهد پدیده مقارنه ماه با دو جرم آسمانی خوشه پروین و ستاره دبران خواهیم بود. در این پدیده این سه جرم به نزدیکترین فاصله خود با یکدیگر می رسند.

خوشه پروین که در صورت فلکی گاو قرار دارد، بیش از 200 ستاره شناخته شده دارد که تنها 7 ستاره آن با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است. صورت فلکی خرس بزرگ یا "دب اکبر" در برابر آن قرار دارد.

ستاره دبران یا آلفای ثور نیز با قدر (درخشندگی) منهای 63/0 و قطری حدود 44 برابر خورشید و یکی از ستاره های پرنور و عظیم الجثه آسمان شب است.

پدیده مقارنه ماه با ستاره دبران و خوشه پروین در ساعت 22:30 دقیقه فردا پنجشنبه رخ خواهد داد. رصدگران می‌توانند در افق شرقی شاهد پدیده زیبای همنشینی چند جرم زیبای آسمانی باشند.

در این پدیده ماه در میان خوشه پروین و ستاره دبران قرار دارد و سیاره مشتری نیز کمی دورتر از این سه جرم آسمانی زینت بخش این تجمع است.

[Saeed Dz]

ناسا از سه توافق جديد با سه شركت تجاري آمريكايي براي طراحي و ساخت نسل آينده فضاپيماهاي سرنشين‌دار خبر داده است كه براساس آنها اين كشور ظرف پنج سال آينده فضانورد به فضا اعزام خواهد كرد.[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
براساس اين توافق‌نامه‌ها كه از آن به‌عنوان ابتكار عمل توانمندي تلفيقي خدمه تجاري ناسا ياد مي‌شود راه براي پرتاب‌هاي فضايي سرنشين‌دار با هدف سرويس دهي به برنامه‌هاي فضايي آمريكا و ساير مشتريان تجاري هموار مي‌سازد.
اين توافق‌ها با سه شركت بوئينگ، اسپيس اكس و سيرا نوادا و به ترتيب هر يك به ارزش 460، 440 و 212.5 ميليون دلار منعقد شده است.
اين شركت‌ها از اين بودجه‌هاي كلان براي طراحي و ساخت فضاپيماهاي مورد نظر ناسا استفاده خواهند كرد. از زماني كه برنامه شاتل‌هاي فضايي ناسا به پايان راه خود رسيده است، اين آژانس فضايي از كپسول‌هاي فضايي سايوز روسيه براي انتقال فضانوردان به ايستگاه فضايي بين‌المللي و ادامه برنامه‌هاي فضايي آمريكا استفاده كرده است، اما اين شرايط ناسا را در بحران قرار داده است.
مدتي پيش شركت SpaceX نخستين كپسول فضايي خود را با موفقيت به ايستگاه فضايي بين‌المللي متصل كرد و به زمين بازگرداند.
از سوي ديگر شركت بوئينگ نيز كپسول فضايي براي حركت در مدارهاي كم ارتفاع زمين طراحي كرده است. بنگاه Sierra Nevada نيز بيكار نبوده و در قالب پروژه هواپيماي فضايي Dream Chaser توجه مقامات ارشد ناسا را بشدت به خود جلب كرده است.
از هم‌اكنون تا اوايل تابستان دو سال ديگر اين سه شركت به كار خود روي طراحي سيستم‌هاي فضايي مورد نظرشان ادامه خواهند داد و در صورتي كه برنامه‌هاي آنها براساس زمانبندي مورد نظر ناسا پيش رود، برنامه ناسا براي انتقال فضانوردان به فضا ظرف چند سال آينده برپايه توانمندي‌هاي آنها خواهد بود.
ماجراجويي‌هاي تازه ناسا درحالي با عقد اين سه توافق‌نامه سنگين وارد مراحل تازه‌اي شده است كه اين آژانس فضايي همچنان برنامه بلندمدت طراحي و ساخت Orion را كه مربوط به اعزام فضانوردان به ماه و سپس مريخ مي‌شود همچنان دنبال مي‌كند.
سيستم پرتاب فضايي موسوم به SLS نيز برنامه همزمان ديگر ناساست كه مربوط به طراحي و ساخت كپسول سرنشين‌دار و راكت حمل محموله مي‌شود.
اين دو برنامه كه درخصوص انتقال فضانوردان يا محموله‌هاي باري از انعطاف‌پذيري قابل توجهي برخوردارند مقدمه‌اي بر آغاز نسل جديدي از مأموريت‌هاي فضايي در منظومه شمسي محسوب مي‌شوند.



NASA

[Saeed Dz]

يك گروه از ستاره شناسان فرانسوي و آمريكايي سياره اي به بزرگي دو برابر زمين كشف كرده اند كه بخش اعظم آن از الماس تشكيل شده است.
دانشمندان اين سياره را "55 Cancri e" نامگذاري كرده اند.
سياره الماس به دور ستاره اي كه باچشم غيرمسلح قابل مشاهده است در فاصله 40 سال نوري از زمين مي چرخد.
قطر اين سياره دو برابر زمين بوده و جرم آن هشت بار بيشتر است. گرماي اين سياره به طور باورنكردني بالا بوده و ميزان آن در سطح سياره به 1648 درجه سانتي گراد مي رسد.
سرعت چرخش كانكري حول مدار ستاره اش به اندازه اي سريع است كه يك سال زميني در اين سياره فقط 18 ساعت به طول مي انجامد.
نيكو مادهوسودان يك محقق دانشگاه ييل كه نتيجه مطالعاتشان به زودي در نشريه فيزيك فضايي " Astrophysical Journal Letters" منتشر مي شود، مي گويد: سطح اين سياره به احتمال زياد از گرافيت و الماس پوشيده شده به جاي آنكه از آب و گرانيت باشد.
در اين تحقيقات كه با همكاري اوليويه موسي فرانسوي از انتستيتوي تحقيقات فيزيك فضايي سياره شناسي تولوز انجام شده است، محققان معتقدند كه دستكم يك سوم از حجم اين سياره از الماس تشكيل شده است.
در گذشته سياره هايي از الماس كشه شده بودند اما اين نخستين بار است كه يك سياره الماس حول مدار يك ستاره مشاهده شده و به شيوه اي دقيق مورد مطالعه قرار گرفته است. مترجم :‌بهرام افتخاري.



رویترز

[کاربر شماره ی یک]

گروهی از محققان بررسی وضعیت هوایی فضا به منظور شفقهای قطبی و سایر رویدادهای زودگذر اتمسفری اقدام به ساخت دوربینی کرده اند که می تواند تصاویر فراطیفی با طول موجهای مختلف ارائه کند. به گزارش خبرگزاری مهر، یک گروه از محققان وضعیت هوای فضایی با هدف گسترش درک ما از شفقهای قطبی و سایر رویدادهای زودگذر اتمسفری اقدام به طراحی و ساخت یک دوربین جدید کرده اند که با قابیلتهای بی سابقه ای می تواند همزمان چندین تصویر طیفی با طول موجها و یا رنگهای مختلف نور را تهیه کند.
این دوربین با عنوان نوروسکا دوم (NORUSCA II) در رصد خانه کجل هنریکسن در نروژ آزمایش شد و در این آزمایش اولین تصاویر فراطیفی از شفقهای قطبی را که از آنها با عنوان نورهای شمالی ( یا جنوبی) نیز یاد می شود تهیه کرد.
مجله انجمن نورشناسی که با عنوان " اپتیک اکسپرس" منتشر می شود، جزئیات ساخت این دوربین و نتایج نخستین تصاویر آن را منتشر کرده است.
تصویربرداری فراطیفی نوعی تصویربرداری است که از سراسر طیف الکترومغناطیسی داده‌ها را گردآوری و پردازش می‌کند. برخلاف چشم انسان که تنها می‌تواند نور قابل دیدار را ببینید، تصویربرداری فراطیفی بیشتر با چشم‌های میگوی آخوندکی شباهت دارد که قادر به دیدن نور قابل دیدار به علاوه پرتوهای فرابنفش و فروسرخ است.
میگوی آخوندکی قادر است انواع مرجان‌های دریایی، طعمه‌ها یا طعمه‌خواران را از هم بازشناسد در صورتی که همه این‌ها ممکن است به چشم انسان به صورت هم‌ رنگ دیده شوند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تصویر شفق قطبی از نگاه دوربین نوروسکا دوم. سه نوار برای تشکیل این تصویر باهم ترکیب شده اند. این نوارها قرمز، سبز و آبی بوده اند و برای ارتقای ویژگیهای شفق قطبی به منظور تحلیل و بررسی به کار گرفته شده اند شفقهای قطبی آتشبازی آسمانی طبیعت، زمانی ایجاد می شود که ذرات باردار از خورشید به میدان مغناطیسی زمین نفوذ کند. این نمایش درخشان در آسمان شب نشان دهد اطلاعات مهمی درباره سیستم خورشید- زمین است و پاسخ سیاره ما را به طوفانهای قدرتمند خورشیدی نشان می دهد.
نسل کنونی دوربینها، صرفا سطل نور هستند، به این معنا که آنها تمام نور را در یک تصویر جمع می کنند و فاقد قابلیت ضبط کردن و تحلیل کردن چندین نوار باریک طیف مرئی هستند. اگر محققان بخواهند شفقهای قطبی را با نگاه کردن به نوارهای خاص یا بخش کوچکی از این طیف مطالعه کنند باید از یک سری فیلتر برای مسدود کردن طول موجهای ناخواسته استفاده کنند.
دوربین فراطیفی نوروسکا دوم (NORUSCA II) همان نتیجه را بدون حرکت کردن هیچ کدام از اجزا انجام می دهد و برای این کار از ویژگیهای نورشناختی پیشرفته خود استفاده می کند تا 41 نوار نوری جداگانه خود را طی میکروثانیه با ترتیب اندازه سریع تر از یک دوربین عادی تغییر دهد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
فلش قرمز به الگوی موج ناشناخته ای با شدت کم اشاره می کند که محققان تصور می کنند یک موج ایجاد شده توسط شفق قطبی است که با روشنایی هنگام غروب در جو برخورد کرده است. فلش آبی نشان دهنده تابش ضعیف راه شیری است این دوربین احتمالات جدیدی را برای کشف نوارهای ترکیبی خاص از همان پدیده به یک تصویر افزایش می دهد و جزئیاتی که پیشتر پنهان مانده بود را نشان می دهد.
فرد سیگرنز از دانشگاه اسوالبراد نروژ اظهار داشت: چرخ فیلتر استاندارد در دوربینها معمولا از شش فیلتر تداخل امواج استفاده می کند و در مقایسه با این دوربین فراطیفی، دوربینهای عادی فاقد توانایی گرداندن این چرخ با سرعت کافی هستند این امر قابلیت فراطیفی خاصی فراهم می کند که برای طیف نمایی موثر تلقی می شود، چرا که می تواند اجزاء اتمسفری خاص را با اثرات منحصر به فردشان و طول موجهای آنها را با نوری که منتشر می کند، تشخیص دهد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این تصویر نشان دهنده شفق قطی در آسمان شب در رصدخانه کجل هنریکسن در نروژ است که در نوامبر 2010 گرفته شده است این ویژگی طیفی می تواند تغییرات ظریفی را چون یونیزه شدن گازها در طول شفق قطبی در رفتار اتمسفری آشکار سازد.
این نوع از تصویربرداری فراطیفی همچنین این امکان را برای دانشمندان فراهم می کند تا شفقهای قطبی را از تابشهای پس زمینه آسمان مجزا کرده و چگونگی جمع شدن آنها را در اتمسفر بررسی کنند.