PDA

نسخه کامل مشاهده نسخه کامل : قطع خطوط ارتباطی مشتركی كه بدهی یك خط او بیش از ودیعه باشد،قانونی نیست



ABEL
26-09-2010, 12:22
هیات عمومی دیوان عدالت اداری ماده 16 آیین‌نامه تقاضا و اشتراك تلفن همراه را در خصوص اعطای مجوز به شركت ارتباطات سیار در قطع كلیه خطوط ارتباطی مشتركی كه بدهی یك خط تلفن وی بیش از میزان ودیعه آن باشد، ابطال كرد.

به نقل از ایسنا ، در گردشكار دادنامه شماره 208 هیات عمومی دیوان عدالت اداری به خواسته ابطال قسمت ذیل ماده 16 اصلاحی آیین‎نامه تقاضا و اشتراک تلفن همراه ، آمده است: «شاکی به شرح دادخواست تقدیمی اعلام كرده كه ماده 16 اصلاحی آیین‎نامه تقاضا و اشتراک تلفن همراه بیان می‎دارد «در صورتی که تلفن همراه به علت عدم پرداخت بدهی یا هر علت دیگر ناشی از قصور یا تقصیر مشترک، قطع و ظرف مدت دو ماه از تاریخ قطع ، مشترک موجبات وصل مجدد آن را فراهم نكند، با اخطار کتبی یک ماه مطابق فرم نمونه پس از انقضای مهلت نسبت به سلب امتیاز تلفن همراه قطع شده اقدام خواهد شد و در صورتی که بدهی مازاد بر ودیعه باشد، نسبت به قطع سایر امکانات مخابراتی و توقیف سایر ودایع، مناسب با میزان بدهی اقدام و در صورت عدم تکافو از طریق مجاری قانونی نسبت به وصول آن پیگیری خواهد شد.» با عنایت به صلاحیت و حدود اختیارات مجمع عمومی شرکت مخابرات ایران موضوع ماده 4 قانون تاسیس شرکت مخابرات ایران که مقرر می‎دارد «تعرفه خدمات مخابراتی و سپرده و ودیعه و حق اشتراک و اضافه و مکالمات و هزینه تغییر مکان وسایل مخابراتی مشترکین از طرف شرکت تهیه و پس از تصویب مجمع عمومی به موقع اجرا گذارده خواهد شد.» علاوه بر این که مفاد ماده مزبور ارتباطی با قطع ارتباط مخابراتی مشترکین ندارد و متضمن حکمی در این باب نیست، اساسا اطلاق عبارت ذیل ماده 16 اصلاحی فوق‎الذکر که مقرر می‎دارد «در صورتی که بدهی مازاد بر ودیعه باشد، نسبت به قطع سایر امکانات مخابراتی و توقیف سایر ودایع متناسب با میزان بدهی اقدام و در صورت عدم تکافو از طریق مجاری قانونی نسبت به وصول آن پیگیری خواهد شد.» مفهم اختیار شرکت مخابرات ایران در قطع سایر ارتباطات مخابراتی مشترکین در قبال تامین بدهی مشترک در یک مورد خاص می‎باشد و خلاف ماده 4 قانون تاسیس شرکت مخابرات ایران و خارج از اختیارات مربوطه است؛ لذا متقاضی ابطال آن می‎باشم.»

سرپرست دفتر حقوقی شرکت ارتباطات سیار ایران در پاسخ به شکایت شاکی، اعلام كرده است: «1ـ شرکت مخابرات به موجب قانون، اختیارات لازم برای تصویب آیین‎نامه‎ها و بخشنامه‎های مرتبط با خدمات مورد ارائه را دارد و آیین‎نامه تقاضا و اشتراک تلفن همراه در چارچوب اختیارات قانونی شرکت مخابرات تصویب شده است. چه یکی از ابزارهای لازم برای تضمین وصول بهای خدمات ارائه‌شده و جلوگیری از اضافه شدن به بدهی، جلوگیری از ایجاد کارکرد و قطع ارتباط خطوط دیگر ثبت شده به نام مشترک مدیون است. 2ـ قطع ارتباط تلفن همراه صرفا مجوز آیین‎نامه‎ای ندارد بلکه مجوز قراردادی نیز دارد؛ بدین توضیح که بند 4 فرم تعهدات مشترک تلفن همراه مشتمل بر ماده‎ای است که به موجب آن مشترک به شرکت مخابرات حق داده است که در صورت ایجاد بدهی برای تلفن همراه و سلب امتیاز آن شرکت بتواند نسبت به قطع خطوط تلفن همراه دیگر ثبت شده به نام مشترک اقدام نماید. 3ـ شرکت ارتباطات سیار در غالب موارد در مواردی اقدام به قطع تلفن می‎نماید که رای علیه مشترک مدیون صادر شده و دستور قضایی مبنی بر قطع تلفن‎های همراه ثبت‌شده به نام وی اخذ شده باشد. 4ـ اگرچه آیین‎نامه و فرم تعهدات اجازه قطع تلفن همراه را می‎دهد، لیکن از آنجا که قطع تلفن و عدم کارکرد آن قبل از هر چیز سبب تضرر و توقف درآمد شرکت می‎شود، شرکت بلافاصله پس از مراجعه مشترک به شرکت و فراهم آوردن موجبات پرداخت، تقسیط و یا اخذ مهلت و یا فرصت دفاع در دادگاه،نسبت به وصل خطوط اقدام می‎كند؛ لذا رد شکایت نامبرده مورد استدعاست. »

هیات عمومی دیوان عدالت اداری در جلسه‌ای با حضور روسا، مستشاران و دادرسان علی‎البدل شعب دیوان پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آرا، رایی به این شرح صادر كرد: «اولا در مواردی که بین مشترک تلفن همراه و شرکت مخابرات ایران قراردادی منعقد شده باشد تا در صورت عدم پرداخت صورت‌حساب در دو دوره متوالی شرکت حق سلب اشتراک و لغو امتیاز تلفن همراه و برداشت طلب خود از محل ودیعه و یا عدم تکافو نسبت به قطع سایر خطوط ارتباطی و برداشت از سایر ودایع را داشته باشد، به موجب ماده 10 قانون مدنی این قرارداد معتبر و نافذ خواهد بود و در غیر این صورت شرکت فاقد چنین حق و اختیاری می‌باشد. ثانیا اطلاق عبارت ماده 16 اصلاحیه آیین‎نامه تقاضا و اشتراک تلفن همراه مصوب 25/ 6/ 1383 مدیرعامل شرکت مخابرات ایران، که شامل اعم از موارد قرارداد و غیر قرارداد بین مشترک و شرکت مخابرات می‎گردد و در قوانین موضوعه نیز چنین حق و اختیاری به طور مطلق برای شرکت مذکور داده نشده است، مغایر قرارداد و مغایر ماده 10 قانون مدنی تشخیص و به استناد بند یک ماده 19 و ماده 42 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 ابطال می‎شود. بدیهی است اختیار مندرج در ماده 16 منحصرا ناظر بر موارد قراردادها خواهد بود.»

گفتنی است این رای پس از امضا از سوی حجت‌الاسلام و المسلمین محمدجعفر منتظری رییس دیوان عدالت اداری در روزنامه رسمی انتشار یافته است.