فرایند ارتباط اینترنتی !

[sorrowdancer]

می خوام بدونم بستر اصلی اینترنت چیه؟! و این انتقال اطلاعات چگونه send و receive میشه؟

خب چیزی که معلومه اینترنت ما از isp provider ها تأمین میشه. حالا این isp ها به کجا وصل هستن؟ و چجوری و طبق چه مراحلی تونستن رابط بین ما و ماهواره های اینترنتی (اگه اشتباه نکنم) قرار بگیرن و روتری که isp های ایران دارند به کجا وصله؟

ما چند ماهواره داریم؟ ایران که فکر نمیکنم ماهواره اینترتی داشته باشه! و با این حساب مثلاً سایت های بانک و دولتی ما در اصل در اختیار صاحبان اصلی ماهواره ها (نیز) هست؟

:23:

[sorrowdancer]

ویرایش .

[مرد مباح]

تا جایی که من می دونم میشه اینترنت رو به یک شبکه شبیه کرد.
توی یک شبکه داخلی LAN معمولا یک سرور تعریف میگردد و 50-100 تا کامپیوتر رو به کمک سوئیچ به هم متصل میکند.
توی اینترنت، فرض کن 1000 تا سرور وجود دارد و کامپیوتری که به اینترنت دسترسی داره ، مثل یکی از همون کامپیوترهای شبکه هست.
هر Domain شبیه به یکی از فولدرهای شیر شده در سرور است که با نوشتن نام، به اون متصل میشوید.

نیازی نیست که حتما شما برای استفاده از اینترنت ماهواره داشته باشید و میتوانید خدمات اطلاعات رو از یک ماهواره دیگر بخری. کسی که ماهواره داشته باشد، پهنای باند وحشتناکی خواهد داشت که اون رو بین ISPها تقسیم میکنه.

[_H2_]

سلام

بستر اصلی اینترنت چیه؟!
بستر از چه لحاظ؟
اگر از نظر ارتباط فیزیکی بررسی کنیم ...
اینترنت یک شبکه گسترده رایانه های به هم متصل است که از انواع روش های اتصال بین این رایانه ها استفاده شده ...
یعنی شبکه عظیمی از رایانه ها به هم متصل شده اند که طریقه بستر این اتصال در جاهای مختلف با ماهواره و فیبر نوری و شبکه های بیسم و با سیم و... میباشد.

اگر از نظر نرم افزاری بررسی کنیم ...
پروتوکل استاندارد اینترنت TCP/IP میباشد که تمام سیستم عاملها و برنامه ها و... و پروتکل های پر استفاده اینترنت مثل HTTP و [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] و FTP و SMTP و DNS و.... همه تحت پروتکل پایه TCP/IP فعالیت میکنند.


این انتقال اطلاعات چگونه send و receive میشه؟
خوب سوالاتتان خیلی کلی است.
اگر از نظر پروتکل TCP/IP بخواهیم بحث کنیم ...
اول یک برنامه نرم افزاری در رایانه ای با IP مشخص و روی Port مشخصی، سوکتی را برای دریافت اطلاعات (سرور) باز میکند و منتظر ارتباط سایرین میماند ...
بعد برنامه ای در رایانه دیگری در خواست اتصال به ان IP+Port را ارسال میکند و سوکت سمت سرور ان را Accept میکند و ارتباط آغاز میشود.
حالا هر یک از سوکت های سرور و کلاینت میتوانند با دستورات و متدهای ویزه اطلاعات را برای طرف مقابل به صورت ناهمزمان ارسال و یا دریافت کنند.

بسته های TCP شامل آدرس منبع و مقصد است و شاید بسته هالی مختلف TCP بسن یک منبع و مقصد در زمان های مختلف مسیرهای متفاوتی را طی کنند.
هر بسته وقتی به رایانه یا سوییچر یا هر سخت افزار نیمه هوشمندی که میرسد مجدد توسط آن سخت افزار با آدرس جدید خودش پک شده و در شبکه بالاسری یا زیرمجموعه ارسال میشود تا رایانه یا سوییچر و... بعدی آن را مجدد به گره بعدی ارسال کند.

هر بسته TCP یک زمان زندگی هم و Timeout ای هم دارد که اگر بیش از ان در شبکه بچرخد و به مقصد نرسید یا به هر دلیلی بیش از ان زمان طول بکشد (مثلاً به دلیل ترافیک بالا و انتظار) تا برسد، خودکار توسط گره های موجود شناسایی و حذف میشود که دلایل منطقی بسیار خوبی دارد.


خب چیزی که معلومه اینترنت ما از isp provider ها تأمین میشه. حالا این isp ها به کجا وصل هستن؟ و چجوری و طبق چه مراحلی تونستن رابط بین ما و ماهواره های اینترنتی (اگه اشتباه نکنم) قرار بگیرن و روتری که isp های ایران دارند به کجا وصله؟
دقیق نمیدانم، ولی تا جایی که شنیده شده اینطور به نظر میرسد که اینترنت ISP های ایران از طریق دولت ارائه و تامین میشود که آن هم با چند فیبر نوری در جنوب کشور و شمال غرب کشور تامین میشود.


و با این حساب مثلاً سایت های بانک و دولتی ما در اصل در اختیار صاحبان اصلی ماهواره ها (نیز) هست؟
اینترنت فقط بستر ارتباط بین رایانه ها است نه محل ذخیره اطلاعات.
شما میتوالنید خودتان اقدام به راه اندازی یک سرور کنید و اطلاعات و بانک اطلاعاتی خودتان را در یک محیط امن نگه داری کنید و فقط به افراد مجاز که اعتبار سنجی شده اند اجازه استفاده از بانک اطلاعاتی تان را بدهید.

بدیهی است که در این مسیر ارتباط شما (به عنوان سرور) با مشتری تان (به عنوان کلاینت) از مسیر این ماهواره ها و فیبرهای نوری و سوییچرها و... رد خواهد شد و خطر وامکان شنود اطلاعات و کپی انها وجود دارد.

که برای آن هم متخصصیص علوم رایانه و نرم افزار فکری کرده اند و پروتکل [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] از ان جمله است که با تخصیص کلیدهای خاص بین سرور و کلاینت (ابتدا و انتهای مسیر یا به نوعی دو طرف نهایی مکالمه) و رمزنگاری اطلاعات در زمان ارسال، این تضمین را ایجاد میکند که شنود اطلاعات در بین بسیار مشکل و تقریباً غیر ممکن شود و در واقع اطلاعات شنود شده، بی معنی و غیر قابل تفسیر باشند.

موفق باشید.

[sorrowdancer]

توضیحات بسیار مفید بود با تشکر فراوان :11: