مشاهده نسخه کامل
: CATALONIA
03-11-2009, 20:33
بهترین ایده برای برگزاری فینال لیگ قهرمانان آسیا کدام است: انجام یک بازی در زمین بی طرف یا برگزاری دو بازی رفت و برگشت؟ کدام یک به پیشرفت فوتبال در آسیا کمک می کند؟ جان دردن سردبیر Goal.com آسیا این مسئله را بررسی می کند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سایت گل - همه ما فینال لیگ قهرمانان اروپا را دیده ایم که در آن بزرگترین ستاره های فوتبال جهان در ورزشگاه های مجهز به مصاف هم می روند و سپس در مقابل چشم میلیون ها طرفدار جام قهرمانی را بالای سر می برند.
تصمیم کنفدراسیون فوتبال آسیا برای برگزاری فینال به صورت تک بازی در زمین بی طرف به جای انجام دو بازی رفت و برگشت قابل درک است.
فینال های تک بازی معمولا هیجان انگیزتر، غیر قابل پیش بینی تر و دراماتیک تر از بازی هایی هستند که به صورت رفت و برگشت برگزار می شوند.
اینکه فینال روز شنبه توکیو مانند فینال های سال های گذشته اروپا در استانبول و مسکو باشد، یک موفقیت بزرگ برای فوتبال آسیاست اما احتمالا مصاف الاتحاد عربستان و پوهانگ استیلرز کره جنوبی در ورزشگاه ملی توکیو در مقابل هزاران صندلی خالی انجام خواهد شد.
مسئولان AFC امیدوار بودند که ناگویا گرامپوس به بازی فینال راه یابد تا با حضور تیمی از J-league بازی فینال در توکیو رنگ و بویی جذاب تر پیدا کند اما الاتحاد با پیروزی 8-3 در مجموع دو دیدار آرزوهای آنها را نقش بر آب کرد؛ و اکنون دو تیم خارجی در پایتخت ژاپن در شب سرد ماه نوامبر به مصاف هم خواهند رفت.
طرفداران پوهانگ یک فینال تمام کره ای را در سال 1997 در مالزی به یاد دارند. پیروزی دراماتیک آنها در مقابل ایلهوا چونما در برابر صندلی های خالی ورزشگاه کوالالامپور رقم خورد. این بازی نمونه ای دیگر از فینال های بدون تماشاگر آسیا بود.
به همین دلیل با تغییر سیستم بازی ها در سال 2003، بازی فینال نیز به صورت دو بازی رفت و برگشت برگزار شد.
اگر در این سال ها تغییری مشاهده می شد و تعداد قابل توجهی از هواداران تیم های فینالیست در بازی های خارج از خانه برای حمایت از تیم شان به کشور رقیب سفر می کردند، آنگاه می شد به فینال تک بازی فکر کرد اما هیچ اتفاق امیدوار کننده ای طی این سال ها رخ نداده است.
بهترین تیم های آسیایی در مقایسه با همتایان اروپایی شان طرفداران بسیار کمتری دارند- به ندرت تعداد هوادارانشان به 20000 نفر می رسد- و فرهنگ مسافرت برای دیدن بازی تیم محبوب نیز در آسیا مانند اروپا نیست. علاوه بر این سفر در آسیا دشوارتر و پرهزینه تر است. طرفداران الاتحاد برای سفر از جده به توکیو باید 12000 مایل را پشت سر بگذارند در حالی که در این مدت طرفداران منچستر یونایتد می توانند شش بار بین منچستر و رم پرواز کند.
مسافت تنها مشکل نیست. کره جنوبی نزدیکترین کشور به ژاپن است اما سفر هوایی بین دو کشور بسیار پرهزینه است و در تعطیلات پایان هفته نیز به ندرت می توان بلیطی پیدا کرد.
ورزشگاه 55000 نفری شهر توکیو مطمئنا چندان پر نخواهد شد و هواداران زیادی از جده و پوهانگ به توکیو نخواهند رفت. تنها می توان امیدوار بود که کره ای های پرتعدادی که در ژاپن اقامت دارند برای تشویق تیم کشورشان به ورزشگاه بروند و یا اینکه فوتبال دوستان ژاپنی به این بازی توجه نشان دهند.
AFC به حضور تعداد قابل قبولی از تماشاگران اطمینان دارد. محمد بن همام رئیس AFC زمانی که سال گذشته تصمیم به برگزاری بازی فینال به صورت تک بازی گرفته شد، گفت:" امیدوارم تصمیم درستی گرفته باشیم.
امروز فوتبال نسبت به گذشته تفاوت بسیاری پیدا کرده است و ما خواستار یک انقلاب فوتبالی در هر گوشه از قاره آسیا هستیم. ما همه دغدغه های مشترک داریم اما اجازه دهید که برای دو سال بازی فینال را به این شیوه برگزار کنیم و ببینیم که اوضاع چگونه پیش خواهد رفت."
اینکه رئیس AFC می داند که در این مورد تردیدهایی وجود دارد، قابل تقدیر است اما این برای فوتبال آسیا چندان مناسب نیست که تصاویر بازی فینال مهمترین رقابت باشگاهی آن با صندلی هایی خالی از تماشاگر به سراسر دنیا مخابره شود.
اگر واقعا نیاز به تغییر وجود دارد، AFC می تواند با در نظر گرفتن مسائل سیاسی و امنیتی چند ورزشگاه را برای انجام بازی فینال در نظر بگیرد و در نهایت بهترین ورزشگاه را با توجه به دو تیم فینالیست انتخاب کند.
سیستم اروپایی که قاره ای به مراتب کوچکتر است، برای فوتبال آسیا مناسب نیست. از سوی دیگر، انجام دو بازی رفت و برگشت در آفریقا، آمریکای جنوبی و کونکاکاف همچنان شیوه مرسوم برای برگزاری بازی فینال است.
با در نظر گرفتن همه شرایط می توان گفت که انجام دو بازی رفت و برگشت همچنان بهترین روش برای پیشرفت فوتبال آسیاست...
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سایت گل - همه ما فینال لیگ قهرمانان اروپا را دیده ایم که در آن بزرگترین ستاره های فوتبال جهان در ورزشگاه های مجهز به مصاف هم می روند و سپس در مقابل چشم میلیون ها طرفدار جام قهرمانی را بالای سر می برند.
تصمیم کنفدراسیون فوتبال آسیا برای برگزاری فینال به صورت تک بازی در زمین بی طرف به جای انجام دو بازی رفت و برگشت قابل درک است.
فینال های تک بازی معمولا هیجان انگیزتر، غیر قابل پیش بینی تر و دراماتیک تر از بازی هایی هستند که به صورت رفت و برگشت برگزار می شوند.
اینکه فینال روز شنبه توکیو مانند فینال های سال های گذشته اروپا در استانبول و مسکو باشد، یک موفقیت بزرگ برای فوتبال آسیاست اما احتمالا مصاف الاتحاد عربستان و پوهانگ استیلرز کره جنوبی در ورزشگاه ملی توکیو در مقابل هزاران صندلی خالی انجام خواهد شد.
مسئولان AFC امیدوار بودند که ناگویا گرامپوس به بازی فینال راه یابد تا با حضور تیمی از J-league بازی فینال در توکیو رنگ و بویی جذاب تر پیدا کند اما الاتحاد با پیروزی 8-3 در مجموع دو دیدار آرزوهای آنها را نقش بر آب کرد؛ و اکنون دو تیم خارجی در پایتخت ژاپن در شب سرد ماه نوامبر به مصاف هم خواهند رفت.
طرفداران پوهانگ یک فینال تمام کره ای را در سال 1997 در مالزی به یاد دارند. پیروزی دراماتیک آنها در مقابل ایلهوا چونما در برابر صندلی های خالی ورزشگاه کوالالامپور رقم خورد. این بازی نمونه ای دیگر از فینال های بدون تماشاگر آسیا بود.
به همین دلیل با تغییر سیستم بازی ها در سال 2003، بازی فینال نیز به صورت دو بازی رفت و برگشت برگزار شد.
اگر در این سال ها تغییری مشاهده می شد و تعداد قابل توجهی از هواداران تیم های فینالیست در بازی های خارج از خانه برای حمایت از تیم شان به کشور رقیب سفر می کردند، آنگاه می شد به فینال تک بازی فکر کرد اما هیچ اتفاق امیدوار کننده ای طی این سال ها رخ نداده است.
بهترین تیم های آسیایی در مقایسه با همتایان اروپایی شان طرفداران بسیار کمتری دارند- به ندرت تعداد هوادارانشان به 20000 نفر می رسد- و فرهنگ مسافرت برای دیدن بازی تیم محبوب نیز در آسیا مانند اروپا نیست. علاوه بر این سفر در آسیا دشوارتر و پرهزینه تر است. طرفداران الاتحاد برای سفر از جده به توکیو باید 12000 مایل را پشت سر بگذارند در حالی که در این مدت طرفداران منچستر یونایتد می توانند شش بار بین منچستر و رم پرواز کند.
مسافت تنها مشکل نیست. کره جنوبی نزدیکترین کشور به ژاپن است اما سفر هوایی بین دو کشور بسیار پرهزینه است و در تعطیلات پایان هفته نیز به ندرت می توان بلیطی پیدا کرد.
ورزشگاه 55000 نفری شهر توکیو مطمئنا چندان پر نخواهد شد و هواداران زیادی از جده و پوهانگ به توکیو نخواهند رفت. تنها می توان امیدوار بود که کره ای های پرتعدادی که در ژاپن اقامت دارند برای تشویق تیم کشورشان به ورزشگاه بروند و یا اینکه فوتبال دوستان ژاپنی به این بازی توجه نشان دهند.
AFC به حضور تعداد قابل قبولی از تماشاگران اطمینان دارد. محمد بن همام رئیس AFC زمانی که سال گذشته تصمیم به برگزاری بازی فینال به صورت تک بازی گرفته شد، گفت:" امیدوارم تصمیم درستی گرفته باشیم.
امروز فوتبال نسبت به گذشته تفاوت بسیاری پیدا کرده است و ما خواستار یک انقلاب فوتبالی در هر گوشه از قاره آسیا هستیم. ما همه دغدغه های مشترک داریم اما اجازه دهید که برای دو سال بازی فینال را به این شیوه برگزار کنیم و ببینیم که اوضاع چگونه پیش خواهد رفت."
اینکه رئیس AFC می داند که در این مورد تردیدهایی وجود دارد، قابل تقدیر است اما این برای فوتبال آسیا چندان مناسب نیست که تصاویر بازی فینال مهمترین رقابت باشگاهی آن با صندلی هایی خالی از تماشاگر به سراسر دنیا مخابره شود.
اگر واقعا نیاز به تغییر وجود دارد، AFC می تواند با در نظر گرفتن مسائل سیاسی و امنیتی چند ورزشگاه را برای انجام بازی فینال در نظر بگیرد و در نهایت بهترین ورزشگاه را با توجه به دو تیم فینالیست انتخاب کند.
سیستم اروپایی که قاره ای به مراتب کوچکتر است، برای فوتبال آسیا مناسب نیست. از سوی دیگر، انجام دو بازی رفت و برگشت در آفریقا، آمریکای جنوبی و کونکاکاف همچنان شیوه مرسوم برای برگزاری بازی فینال است.
با در نظر گرفتن همه شرایط می توان گفت که انجام دو بازی رفت و برگشت همچنان بهترین روش برای پیشرفت فوتبال آسیاست...
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید