PDA

نسخه کامل مشاهده نسخه کامل : خريد يك دوربين ديجيتال مناسب



mska
04-03-2006, 06:53
Megapixel
مهم‌ترين عاملي كه در تبليغات توليدكنندگان و بازار گرمي فروشندگان دوربين‌هاي ديجيتال به آن اشاره مي‌شود،‌ عددي است كه همراه با واحد مگاپيكسل نشان داده مي‌شود. آنچه از آن با عنوان مگاپيكسل ياد مي‌شود، در واقع تعداد پيكسل‌هاي موجود در هر عكس است.
بسياري از مشتريان تصور مي‌كنند هر چه مگاپيكسل دوربيني بيشتر باشد، آن دوربين بهتر است؛ اما لزوماً اين طور نيست. دوربيني كه مگاپيكسل بالايي داشته باشد، اما كند و لاك پشتي عمل كند، تبديل به وسيله‌اي اعصاب خرد كن مي‌شود. با چنين دوربيني شما صحنه‌هاي زيادي را از دست مي‌دهيد و عكس‌هايي كه مي‌گيريد، اغلب چند ثانيه بعد از لحظه مورد نظر را نشان مي‌دهند.
مهم‌ترين نكته هنگام خريد دوربين ديجيتال نه به دوربين كه به خود شما بر مي‌گردد؛

عكس‌ها را براي چه كاري مي‌گيريد؟
اگر عكس‌ها را فقط براي ذخيره كردن روي كامپيوتر و سي‌دي و دي‌وي‌دي مي‌گيريد و از آنها در اينترنت استفاده مي‌كنيد، يك دوربين سه مگاپيكسلي هم كار شما را راه مي‌اندازد. اما اگر قصد چاپ عكس‌ها‌يتان را داريد، موضوع فرق مي‌كند و بستگي مستقيم به اندازه‌اي دارد كه مي‌خواهيد عكس‌ها را در آن اندازه چاپ كنيد.
يك قابليت ديگر عكس‌هايي كه با دوربين‌هاي با مگاپيكسل بالاتر گرفته مي‌شود، امكان انتخاب بخشي از تصوير يا Crop كردن آن است، اين طوري مي‌توانيد تنها بخش يا بخش‌هاي مورد نظرتان را از يك عكس انتخاب و آن را چاپ كنيد. به طور كلي، عكس‌هاي داراي وضوح تصوير (رزولوشن) دو مگاپيكسل را مي‌توان تا اندازه 18*13 سانتيمتر، عكس‌هاي سه مگاپيكسلي را تا اندازه 25*20 سانتيمتر و عكس‌هاي 4 مگاپيكسلي را تا اندازه 40*30 سانتيمتر بدون افت كيفيت چاپ كرد.
البته كيفيت عكس‌هاي يك دوربين، تنها به مگاپيكسل آن بستگي ندارد و رابطه مستقيمي با نوع و كيفيت سنسور حساس به نور دوربين (ccd) و لنز آن دارد. توليدكنندگان معروف دوربين‌هاي ديجيتال، به ويژه آنهايي كه از ديرباز در كار توليد دوربين‌هاي آنالوگ بوده‌اند، از حس‌گرها و لنزهاي با كيفيت‌تر و البته گران‌تري بر روي دوربين‌هايشان استفاده مي‌كنند و همين مساله موجب مي‌شود گاهي كيفيت عكس‌هاي يك دوربين ديجيتال با مگاپيكسل پايين‌تر، بالاتر از عكس‌هاي دوربين ديگري باشد كه مگاپيكسل بالاتري هم دارد.

زوم چند X؟
به هيچ وجه گول اعدادي را كه با آب و تاب فراوان در مورد زوم ديجيتال دوربين به شما مي‌گويند، نخوريد و هنگام خريد تنها به زوم اپتيكال آن توجه كنيد.
دوربين‌هاي ارزان قيمت، معمولاً امكان زوم اپتيكال ندارند. زوم اپتيكال همان بزرگ‌نمايي لنز و همراه با جلو و عقب رفتن لنز است كه موجب تغيير فاصله كانوني لنز مي‌شود. اما زوم ديجيتال در فاصله كانوني لنز تغييري ايجاد نمي‌كند و با هر بار زوم، بخش كوچك‌تري از سنسور دوربين براي بزرگ‌نمايي عكس انتخاب مي‌شود. درست مثل اين است كه با استفاده از ابزار "زوم" برنامه‌هاي گرافيكي، روي يك عكس در كامپيوتر زوم كنيم. به همين دليل است كه عكس‌هايي كه با زوم بالاي دوربين‌هاي ديجيتال گرفته مي‌شود، كيفيت مناسبي ندارد و به خصوص چاپ آنها هم چنگي به دل نمي‌زند.
يك دوربين ديجيتال اتوماتيك معمولي با لنزي حدود 20-8 ميلي‌متر معادل 35-120 ميلي‌متر در دوربين‌هاي 35 ميلي‌متري و زوم اپتيكال 3x يا سه برابر براي كاربران معمولي،‌انتخاب مناسبي است.

اندازه، وزن
وزن و اندازه دوربين‌ ديجيتال يكي از مواردي است كه سازندگان دوربين‌ها در مورد آن با هم رقابت مي‌كنند. دوربين سنگين و جاگير نسبت به دوربيني كه در جيب جا مي‌شود، تعداد روزهاي بيشتري را در طاقچه و كمد اتاق مي‌گذارند.

فوكوس دستي
گاهي اوقات در فوكوس خودكار دوربين‌هاي ديجيتال، اختلال به وجود مي‌آيد، مثلاً مواقعي كه خطوط عمودي يا افقي منظم و موازي زيادي در تصوير وجود داشته باشد در اين مواقع استفاده از فوكوس دستي به كمك كاربران مي‌آيد. فوكوس دستي از آن دسته امكاناتي است كه برخي كاربران ممكن است هرگز از آن استفاده نكنند.

حافظه
دوربين‌هاي ديجيتال معمولي همراه با 8 مگابايت حافظه داخلي يا كارتي به همين ظرفيت به فروش مي‌رسند كه چنين حافظه‌اي تنها گنجايش ذخيره حدود 10 عكس را دارد.
بيشتر دوربين‌هاي ديجيتال از يكي از سه نوع حافظه
CF (Compact Flash)، SM (Smart Media) يا MS (Memory Stick) استفاده مي‌كنند كه فرق چنداني با هم ندارند. اگر دوربين انتخابي شما از كارت‌هاي حافظه CF هم پشتيباني كند، تنوع و ارزاني اين كارت‌ها هم به مزاياي دوربين شما اضافه مي‌شود.

باتري
دوربين ديجيتال يكي از پر مصرف‌ترين دستگاه‌هاي الكترونيكي است كه با باتري تغذيه مي‌شود. باتري‌هاي مورد استفاده در دوربين‌ها، انواع مختلفي از قبيل NICD, NIMH و Lilon يا باتري‌هاي قلمي و نيم قلمي معمولي است.
بعضي از دوربين‌ها تنها از باتري‌ها و شارژرهاي اختصاصي خودشان استفاده مي‌كنند كه گران قيمت و كمياب و بعضاً ناياب هستند. بهتر است دوربيني را انتخاب كنيد كه از باتري‌هاي قلمي قابل شارژ معمولي هم پشتيباني كند. اگر باتري و شارژر دوربين انتخابي شما اختصاصي خودش است، تحقيق كنيد كه آيا نمايندگي‌ها و دفاتر خدمات پس از فروش اين دوربين، باتري آن را به طور مجزا مي‌فروشد يا نه.

فيلم و صوت
بعضي از دوربين‌ها مي‌توانند فيلم هم بگيرند، اما كيفيت فيلم آنها و همچنين مدت زمان فيلمي كه بر روي كارت حافظه ذخيره مي‌شود ممكن است خيلي مورد استفاده شما نباشد. اگر دوربين فيلم‌برداري خانگي داريد، اين قابليت دوربين‌هاي ديجيتال زياد به دردتان نخواهد خورد.


منوها و تنظيمات
محل قرار گرفتن كليدها و طراحي منوي تنظيم دوربين موضوع مهمي است. آيا تنظيم رزولوشن، زوم، فلاش، ديافراگم و مشاهده و مرور عكس‌هاي گرفته شده در دوربين انتخابي شما به راحتي و سريع انجام مي‌شود؟


White balance
به طور ساده، وايت بالانس يا "تراز سفيدي" مشخص مي‌كند كه در يك تصوير، چه چيز سفيد و با توجه به آن، چه چيزي سياه كامل است. با توجه به مشخص شدن اين دو رنگ آن گاه رنگ‌هاي طيف ميان اين دو رنگ مشخص مي‌شود. به همين دليل است كه مثلاً عكس‌هايي كه داخل يك اتاق و با نور معمولي يك لامپ تنگستن يا مهتابي گرفته ايد، ممكن است زرد يا آبي به نظر بيايد.
دوربين‌ها حالت‌هاي مختلف وايت بالانس در محيط‌هاي نوري مختلف را از هواي آفتابي و ابري تا زير نور لامپ مهتابي، فلاش و تنگستن گرفته به طور پيش گزيده در خود ذخيره دارند. اما آنهايي كه امكان تنظيم وايت بالانس دستي يا Custom را هم عرضه مي‌كنند، كامل‌تر و بهترند.

مانيتورهاي LCD
حالا ديگر تمام دوربين‌هاي ديجيتال داراي صفحات LCD هستند كه براي نمايش هم زمان تصوير يا مرور عكس‌هاي گرفته شده به كار مي‌رود. برخي از آنها زير نور شديد آفتاب يا لامپ كارايي چنداني ندارد و برخي هم هنگام نمايش تصوير، از بغل دچار اعوجاج مي‌شوند.
LCDهايي كه مي‌توان آنها را با زاويه چرخاند، به گرفتن عكس‌هاي خلاقانه از زواياي مختلف كمك مي‌كند. منظره‌ياب اپتيكي (Optical Viewfinder) هم، هرچند كه كمتر مورد استفاده قرار مي‌گيرد، اما مواقعي كه باتري دوربين در حال ته كشيدن است، استفاده از آن و خاموش كردن LCD مي‌تواند كارساز باشد.

مدهاي عكاسي آماده
مدهاي آماده، نظير پرتره، ورزشي، منظره، شب و ماكرو، به عكاسان مبتدي امكان گرفتن عكس‌هاي بهتر با تنظيمات مناسب‌تر مي‌دهد. در اين حالت‌ها، دوربين به طور خودكار براي عكس‌برداري در شرايط انتخاب شده، آماده مي‌شود.
مدهاي اولويت شاتر و ديافراگم و جبران نوري از جمله كاربردي‌ترين مدهاي آماده دوربين‌هاست.

ISO
در دوربين‌هاي آنالوگ، تغيير ISO يا حساسيت فيلم به نور، تنها با تعويض فيلم مقدور بود. اما در دوربين‌هاي ديجيتال به راحتي با تغيير ISO مي‌توان حساسيت به نور را كم و زياد كرد. اين قابليت به ويژه هنگام عكاسي بدون فلاش در محيط‌هاي كم نور كارايي دارد.
همانند فيلم ها كه با حساسيت‌هاي مختلف نوري عرضه مي‌شود، در بسياري از دوربين‌هاي ديجيتال هم شما مي‌توانيد ISO مجازي آنها را براي افزايش حساسيت دوربين جهت عكاسي در نور كم تنظيم كنند. داشتن ISO قابل تنظيم براي شرايطي كه فلاش مناسب يا كارآمد نيست، ضروري است.

امكان نصب فلاش خارجي
اگر فلاش كوچك و داخلي دوربين نياز شما را برطرف مي‌كند و برنامه‌اي براي استفاده از فلاش‌هاي خارجي بر روي دوربين‌تان نداريد، مي‌توانيد از امكان و قابليت نصب فلاش خارجي روي دوربين‌تان صرف نظر كنيد.

تاخير شاتر
بعضي از دوربين‌هاي ديجيتال زمان نسبتاً زيادي را تا آماده شدن براي گرفتن عكس بعدي تلف مي‌كنند. اين مشكل را تنها با امتحان دوربين مورد نظرتان مي‌توانيد امتحان كنيد؛ البته اگر به اندازه كافي خوش شانس باشيد و به فروشنده‌اي برخورد كنيد كه اجازه دهد به دوربين داخل ويترين مغازه‌اش دست بزنيد.



-------------------------------------------------------------------------------
برگرفته از مجله اقتصاد و زندگي منتشر شده در سايت پندار(گروه روزنه)