PDA

نسخه کامل مشاهده نسخه کامل : موسیقی سنتی



Marichka
11-02-2006, 17:29
سلام
فكر كردم بهتر باشه يه تاپيك ويژه ي موسيقي سنتي هم تو انجمن موسيقي داشته باشيم. البته من تا جايي كه سرچ كردم در مورد موسيقي سنتي عمدتا دانلود آهنگ بود و بحث درمورد موسيقي و سازهاي سنتي ايراني (كه متاسفانه الان ديگه خيلي مهجور افتادن) نشده بود. بعد هم ماشالا اينقدر اساتيد موسيقي مدرن تو انجمن هست كه من شك كردم نكنه هيچ كس اينجا ساز سنتي نمي زنه ;) .
حالا به هر حال من براي شروع يه تاريخچه از ساز دف مي زارم (براي آشنايي بيشتر كساني كه ممكنه بخوان اين ساز رو شروع كنن) اگه استقبال شد خواهش مي كنم از بقيه ي دوستاني كه ساز سنتي مي زنن اينجا در مورد سازشون صحبت كنن و اطلاعات بدن چون من خودم خيلي دنبال يه سري اطلاعات تخصصي در مورد تار و تفاوتها و مزيتهاي اون نسبت به سه تار مي گردم ولي چيزي پيدا نكردم.
موفق باشيد
-----------------------------------
نظري به تاريخچه ي دف
دف و دپ اسم صوت است و صدايي است كه از كوبيدن ضربه اي به پوست دف بر مي ايد. ساز دف از متداولترين و اساسي ترين نمونه ي آلات ضربي (سازهاي كوبه اي)‌ يا الات ايقاعي روزگاران قديم به شمار مي ايد. در فرهنگنامه موسيقي ايران آمده: دف دايره اي است از چوب كه بر روي آن پوست كشيده اند. در برخي مناطق حلقه هايي نيز بدان آويزان كنند و در مجلس سماع صوفيان اشعار مذهبي و عرفاني را با آهنگهاي دل انگيز و جانسوز در دستگاه هاي مختلف و نيز ريتمهاي متفاوت به همراه دف مي خوانند و مجلس انان شور است و شوق و نيايش.
در فرهنگ معين آمده است: دف (فارسي عربي،‌تركي،‌آلبانيايي) همان دايره است ضمن اين كه اين لفظ در مصر و الباني به طور كلي معناي دايره مي دهد. در الجزاير ساز مخصوصي است با قاب چهارگوش كه داراي دو پوست است و در پشت اين پوست را از داخل چهار تار زهي كشيده اند. در نقش برجسته شكار گوزن در طاق بستان دو نوازنده يكي از سمت چپ ناي يا سورناي مي نوازد و ديگري ساز چهارگوشي در دست دارد كه نوعي دف مربع شكل مي باشد. شكل دستهاي نوازنده اين ساز به گونه اي است كه بيش از هر چيز مويد اين نظريه است كه دف از دوره ي باستان مورد توجه بوده است. اين نوع دف يعني دف چهارگوش هنوز هم در مصر و سوريه رواج دارد و قاب آن به شكل قاب خشت مالان است.
در دايره المعارف فارسي مصاحب آمده است دف سازي است كه اساسا عبارت است از قالبي كه بر يك (و گاه) دو طرفش پوست گشيده شده است و با زدن به واسطه ي انگشتان يا تكان دادن آن نواخته مي شود.
چنان كه ياد شد دف چهار گوش در پيش از اسلام متداول بوده ولي در ايت روزگار نواختنش متروك شده است. در حال حاضر در بسياري از اركسترهاي ايراني دف يا دايره يكي از سازهاي اصلي به شمار مي ايد.
منحصرا در كردستان است كه دف يا دايره به عنوان يك ساز مذهبي به كار مي رود. آنان دف را با اهنگ مناجات براي حالت سماع يا جذبه مي نوازند. صداي اين ساز مثل دايره و لي هيجان انگيزتر است. وقار مخصوصي دارد كه شنونده را به تفكر در عوالم رويا وامي دارد.

*NashenaS*
11-02-2006, 17:36
خيلي تاپيك خوبيه ممنون....
شجريان و بنان و مرضيه و دلكش و پريسا و سيما بينا و ..... همه رو بريزين رو كار .... :rolleye:

Marichka
11-02-2006, 18:04
خيلي تاپيك خوبيه ممنون....
شجريان و بنان و مرضيه و دلكش و پريسا و سيما بينا و ..... همه رو بريزين رو كار .... :rolleye:

دوباره سلام
اشكان عزيز ممنون از نظرتون
فقط من متوجه نشدم "اينا همه رو بريزيم روكار" يعني چي؟ :happy:
من سعي مي كنم در مورد سازهاي سنتي ايراني و موسيقي كه امروزه به عنوان سنتي مي شناسيم با كمك دوستان اطلاعات تخصصي تر و دقيق تري از اون چيزي كه الان ممكنه بيشتر ما بدونيم جمع آوري بشه. خودم هم تا جايي كه بتونم كمك مي كنم. اگر در مورد بزرگان موسيقي سنتي هم اطلاعات جمع بشه كه چه بهتر.
ولي اگه منظورتون دانلود آهنگهاي سنتي هست كه براش تاپيك داريم
حالا تا ببينيم چي ميشه :blush:
موفق باشيد

FX64 Dual Core
11-02-2006, 18:17
با سلام

ممنون از تاپيك فوق العاده اي كه جاي خاليش رو پر كردين :)
در مورد ساز اصيل و روح افزاي كمانچه هم مطلبي داشتين خوشحال ميشم كه اينجا براي همه دوستان در دسترس باشه.

موفق باشيد.

*NashenaS*
11-02-2006, 18:34
فقط من متوجه نشدم "اينا همه رو بريزيم روكار" يعني چي؟
منظورم اين بود كه علاوه بر توضيحاتي كه مي زارين .... موزيك رو هم بزاريم...
تكميل مي شه.... :rolleye:

Marichka
11-02-2006, 19:05
FX64 Dual Core عزيز ممنون از نظرتون :biggrin: اينطوري آدم بيشتر تشويق ميشه كه ادامه بده :happy:
در مورد كمانچه هم اگر چه ساز من نيست ولي چشم اگه پيدا كردم حتما در موردش مي ذارم و اميدوارم بقيه دوستاني كه تو اين زمينه ها بيشتر اطلاعات دارن هم كمك كنن.
------------------------------------
اين هم يه فهرست از سازهاي كوبه اي سنتي

آخلكند Axlakand يا آخلكندو Axalakandu : از رده ي چغانه كه امروزه به آن چغچغك مي گويند.

آينه پيل Ayenepil كوبه اي فلزي از رده ي زنگ لوحه اي

ابرنجن Abranjan به دستها و پاها مي بندند و هنگام پايكوبي و دست افشاني وزن را با آن نگاه مي دارند.

الواح Alvah تشكيل شده از تعداد لوح يا صفحه ي فلزي به ابعاد مختلف كه بر پايه اي استوار شده اند و نوازنده با كوبه اي بر اين الواح ضربه وارد مي آورد.

باتره Batarah از رده ي دف يا دايره

باتري Batri مجموعه سازهاي كوبه اي يا ضربي موجود در اركستر جاز را مي گويند.

باز Baz از رده ي طبل

بتوراك Baturak به معني دف و دايره

بندير Bandir سازي است شبيه دايره

پابرنجن Pabaranjan يا پاورنجن Pavaranjan زنگوله هاي كوچكي است كه به پاها مي بندند و به هنگام پايكوبي ضرب را با آن حفظ ميكنند.

تال Tal دو پياله كوچك از فلز برنج كه خنياگران هندوستان به هنگام خواندن بر هم مي زنند و صداي آن اصول را نگه مي دارد.

تاس Tas شباهت زيادي به تيمپپاني يا تمپال دارد و بيشتر در استان كردستان ايران متداول است.

تامبور Tambur استوانه اي كه دو طرف آن را با پوست مي پوشانند و بر يك طرف از اين دو سطح با دو چوب مخصوص مي نوازند.

تام-تام Tam Tam ساختمان اين ساز تشكيل مي شود از يك صفحه ي گرد فلزي از جنس مس كه بر پايه اي آويزان است و با كوبه اي به صدا در مي‌ آيد.
----------------------
ادامه دارد...

Marichka
11-02-2006, 19:32
بندير:
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تامبور:
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

*NashenaS*
11-02-2006, 19:37
فرق دستگاه و آواز چیست؟
برای بسیاری از هنرآموزان در ابتدای کار این سوال مطرح میشود که مثلا چرا شور و ماهور و ..." دستگاه" و بیات اصفهان و دشتی و ... "آواز" نامیده میشوند .
برای توضیح این مسئله نخست باید بفهیم که اصولا دستگاهها چگونه از هم شناخته می شوند و چه فرقی با هم دارند .
برای آغاز دستگاه ماهور را در نظر بگیرید ، همانطور که برای نوازندگان تار و سه تار مرسوم است و می دانند پرده های ماهور در گام دو همگی بکار هستند ( یعنی ربع پرده و نیم پرده نیستند یا به عبارت دیگر سری و کرن و بمل و دیز نیستند ) ( البته نوازندگان ویلن و کمانچه معمولا ماهور ر یا سل می نوازند که به ترتیب دو دیز و فا دیز می شوند ) حال مهمترین مسئله ای که مایه تفاوت دستگاهی از دیگری می شود خارج شدن پرده ها از حالت بکار می باشد مثلا اگر در دستگاه " ماهور دو" یا به عبارت بهتر " گام دو" نت می کرن شود حالت ایجاد شده را آواز افشاری می نامند ولی اگر نت لا کرن و سی بمل شود حالت جدید را دستگاه شور می نامند یا اگر لا کرن و می بمل شود این حالت را آواز بیات اصفهان می نامند و ... .
توجه داشته باشید که این تغییر پرده ها فقط جنبه نظری ندارد و هنگام شنیدن حتی برای کسانی که آشنا به دستگاهها نیستند ، اینکه حداقل تغییری ایجاد شده واضح است به این صورت که مثلا هنگام شنیدن ماهور احساس شادی بیشتری نسبت به شور در انسان ایجاد می شود یا دستگاه چهارگاه احساس شکوه و عظمت بیشتری نسبت به مثلا دشتی که سوزناک تر است دارد . البته این قواعد هرگز کلی نیست و اصولا موسیقی چیزی نیست که استثنا نداشته باشد . مثلا آهنگ معروف " ای ایران " در دستگاه دشتی که عموما غم انگیز است توسط استاد روح الله خالقی تصنیف شده است که کاملا حماسی است و این مسئله به توانایی و ذوق و استعداد آهنگسازان دارد که بتوانند چنین هنر نمایی ها را انجام دهند والا میتوان گفت که 90% تصنیف های دشتی سوزناک هستند مثلا آهنگهای عارف قزوینی مانند " گریه کن " و " گریه را به مستی بهانه کردم " و آهنگهای مرتضی محجوبی مانند " کاروان " و " نوای نی " و آهنگ " آه سحر" از روح الله خالقی .
حال به بیان فرق دستگاه و آوازها می پردازیم :
اصولا آوازها زیر مجموعه دستگاه ها هستند یعنی آوازها از نظر پرده هایی که نواخته می شوند مانند آن دستگاهی هستند که جزو آن هستند یعنی مثلا ابوعطا در پرده های شور نواخته می شود فقط با این تفاوت که نت شاهد تغییر کرده است ولی هرگز نمی توان ماهور را در پرده های شور نواخت مگر در مرکب نوازی که یک گوشه دلکش ماهور منطبق برگوشه شهناز شور می شود .
تقسیم بندی بدین صورت است :
1- دستگاه ماهور شامل آواز راست پنجگاه می باشد .
2- دستگاه شور شامل آوازهای دشتی – ابوعطا – افشاری – بیات ترک و نوا است .
3- دستگاه همایون شامل دستگاه بیات اصفهان است .
4- دستگاه چهارگاه
5- دستگاه سه گاه
دسته بندی فوق را استاد علی نقی وزیری بنا نموده اند ولی قدما بر هفت دستگاه و پنج آواز معتقدند بدین صورت که راست پنجگاه و نوا را نیز دستگاه جداگانه به شمار می آورند ولی نوا نیز دقیقا در پرده های شور و راست پنجگاه نیز در پرده های ماهور نواخته می شود که به این علت تقسیم بندی وزیری علمی تر به نظر می رسد .
البته عده ای نیز بر نظریه دوازده دستگاه معتقند چون واقعا اگر جنبه نظری را کنار بگذاریم دستگاه ها هنگام شنیدن کاملا تفاوت می کنند و دیگر اینکه برخلاف این تقسیم بندی ها بویژه در مورد دستگاه شور آوازهای آن کاملا متفاوت و گاهی شبیه دیگر دستگاه ها هستند مثلا بیات ترک بیشتر از اینکه شبیه شور باشد مانند ماهور است و افشاری شبیه نوا و تا حدی سه گاه می باشد .
نکته دیگر اینکه اصول مرکب نوازی دقیقا مبتنی بر آگاهی از همین مطالب دارد و کسانی که بر این موارد تسلط داشته باشند براحتی می توانند از هر دستگاهی به دستگاه دیگر تغییر مقام بدهند و از نظر علمی هیچ محدودیتی برای مرکب نوازی وجود ندارد هر چند که تا کنون این کار برای همه دستگاهها مرسوم ( یا به عبارت بهتر اختراع نشده است ) نشده است ولی برای مثال اخیرا مرکب نوازی از همایون به بیات ترک که اینجانب تاکنون نشنیده بودم توسط مرحوم ایرج بسطامی اجرا شده است که بزودی مقاله ای در مورد مرکب نوازی های معمول و آنهایی که نوآوری دارند با ذکر مثال خواهم نوشت .
با تشکر از همه دوستانی که تا کنون در مورد مطالب اینجانب در مورد گوشه ها و کوکها با من تماس گرفته اند متشکر می شوم در صورت هرگونه ابهام ویا سوال و نظر با ایمیل sa_an57@yahoo.com تماس بگیرید ولی لطفا در مورد مشکلات دیگر مانند مشگل شنیده نشدن آهنگها و دانلود و ... با آدرس خود سایت تماس بگیرید .
دوستدار شما سعید انصاری از کرج

*NashenaS*
11-02-2006, 19:38
بررسی دستگاه ماهور :

در پی بررسی برخی گوشه ها مانند کرشمه و زنگوله و چهار پاره و استقبال دوست داران موسیقی ایرانی و در خواست این عزیزان بر آن شدم که از این به بعد به معرفی دستگاهها بطور مستقل نیز به پردازم و از دستگاه ماهور آغاز می کنیم.
برای آغاز نخست باید با برخی تعاریف موسیقی آشنا شد :
1- گام : توالی 8 نت موسیقی مثلا از " سل " تا " سل " یا از" ر" تا " ر" را یک گام می نامند .
2- نت شاهد : نتی است که دراجرای یک گام بیشتر از دیگر نت ها تکرار می شود و معمولا نت اول هر گام نت شاهد آن گام می باشد .
دستگاه ماهور یکی از گسترده ترین دستگاه های ایرانی است و در ردیف های گوناگون در حدود 50 گوشه دارد .
ماهور دو را در نظر بگیرید که همه پرده های آن بکار هستند یعنی دو – ر – می – فا - سل – لا - سی – دو ( ماهور دو، ماهوری است که گام آن از دو شروع میشود. یعنی نت شاهد آن دو می باشد و در تار وسه تار با کوک دو سل دو دو نواخته میشود البته برای ویلن و کمانچه معادل آن ماهور «ر» میباشد که شاهد آن نت «ر» است و نت «دو» نیز دیز می شود) .
در زیر به بررسی مهمترین گوشه های این دستگاه می پردازیم :
فقط همان طور که در مقاله "چگونه گوشه ها را بشناسیم" عنوان شد یاد آوری میکنیم که هر گوشه اصلی دارای گوشه های فرعی نیز میباشد که دارای یک ریتم خاص هستند و هر چند دقیق نیست ولی می توان گفت نوعی تصنیف هستند که بدون ضرب هستند و همیشه به یک فرم اجرا میشوند . فرق این گوشه های فرعی با گوشه های ریتمیک مانند کرشمه و زنگوله در این است که بر خلاف آنها فقط در یک دستگاه قابل اجرا هستند .
الف ) گوشه های اصلی و زیر مجموعه های آنها :
1- درآمد : ( نت شاهد آن نت اول گام است یعنی «دو»)
نکته : اصولا " درآمد " بر نت آغازین گام هر دستگاهی اشاره میکند ( دستگاهی مانند سه گاه استثنا است ) . گوشه های درآمد با تاکید بر نت شاهد حال و هوای دستگاهی را که قرار است اجرا شود را معلوم میکنند و چون بیشتر در آغاز برنامه اجرا میشوند ( چون گاهی برخی هنرمندان از گوشه های غیر درآمد برنامه خود را شروع کرده اند ) یکی از بهترین راههای تشخیص دستگاه از هنگام شنیدن اثرهستند .
سوالی که برخی علاقه مندان می پرسند این است فرق درآمد و پیش درآمد چیست ؟
پیش درآمد بر خلاف درآمد قطعه ضربی است و از اختراعات درویش خان می باشد که در آغاز اجراها و کنسرت ها اجرا میشود و معمولا قطعه ای با ریتم آهسته می باشد که وظیفه آن نیزمشابه درآمد آماده کردن شنونده برای شنیدن اثر می باشد .
2- گوشه گشایش : ( نت شاهد آن نت دوم گام است یعنی «ر»)
3- گوشه شکسته : ( نت شاهد آن نت پنجم گام است یعنی «سل»)
از این گوشه برای مرکب نوازی به دستگاه افشاری استفاده می شود .
گام شکسته : دو- ر- می کرن – فا – سل – لا – سی – دو
گوشه ای که معمولا پیش از شکسته اجرا میشود گوشه فیلی است که عمل آن آماده سازی زمینه برای اجرای شکسته است .
4- گوشه دلکش : ( نت شاهد آن نت پنجم گام یعنی سل است )
از این گوشه برای مرکب نوازی به دستگاه شور استفاده میشود و نیز میتوان در ادامه گوشه های شور مانند قرچه و رضوی و ... را اجرا کرد .
گام دلکش : دو – ر - می – فا –سل – لا کرن – سی بمل – دو
5- گوشه عراق : ( نت شاهد آن نت هشتم گام یعنی دو است )
گوشه عراق همان درآمد است که یک اکتاو بالاتر اجرا میشود .
گام عراق : دو- ر- می – فا – سل – لا – سی بمل - دو
6- گوشه راک :
که از آن برای مرکب نوازی به دستگاه اصفهان استفاده میشود . گوشه های فرعی این دستگاه راک عبدا... ، راک کشمیر ، راک هندی و صفیر راک هستند .
گام راک : دو – ر- می بمل – فا – سل – لا کرن – سی – دو

ب ) گوشه های ریتمیک
1- کرشمه
2- مجلس افروز ( در ردیف آقا غلامحسین ؟ نامیده میشود )
3- خسروانی
4- چهار پاره
5- زنگوله

در پایان برای نمونه دو مثال از اجرای آوازی گوشه های راک و دو اجرای تصنیف توسط استاد شجریان معرفی می شود البته نکته ای قابل ذکر است و آن اینکه به علت سرعت پایین انتقال خطوط اینترنت ایران در نمونه هایی که من برایتان برای دانلود می گذارم قسمت های جواب آواز توسط ساز تا حد ممکن حذف شده است و همچنین CBR آهنگها توسط نرم افزار jet audio به حداقل ممکن کاهش یافته تا حجم کمتری داشته باشد به این خاطر تا حدی کیفیت نیز پایین آمده است که امیدوارم به این وجود مورد پسند و استفاده شما قرار بگیرد ولی شما می توانید برای گوش کردن آهنگ کامل به گلبانگ 1 و گلهای تازه 106 مراجعه کنید .

نمونه آوازی :
1) راک هندی : لطفا به تحریر مخصوص و مشخصه این گوشه توجه کنید و سپس به پیش درآمد راک اثر درویش خان نیز که از این تحریر جهت آهنگسازی استفاده شده مراجعه کنید ( قابل استفاده و توجه علاقه مندان به آهنگسازی و بداهه نوازی )
2) راک عبدالله : به ملودی مخصوص این گوشه توجه کنید .
3) راک کشمیر :

نمونه تصنیف :
1) تصنیف قدیمی خسرو خوبان اجرای استاد شجریان و گروه شیدا ( گلهایی تازه 160 – راک )
2) تصنیف قدیمی آهنگ وفا اجرای استاد شجریان و گروه آوا ( آلبوم آهنگ وفا )

برای آشنایی بیشتر به گلهای تازه 160به نام " راک " اجرا شده توسط استاد شجریان و استاد لطفی نیز مراجعه کنید

Marichka
12-02-2006, 01:27
تبيره tabire دهل كوچكي است كه ميانش باريك و دوسرش پهن مي باشد و دوطرف آن را پوست مي كشند.

تري آنگل triangl از خانواده آلات كوبه اي فلزي كه در ايران مثلث نيز ناميده مي شود

تمبال tembal از خانواده آلات كوبه اي درشت جثه كه در ايران به آن كوس نيز مي گويند.

تمبك يا تنبك Tombak/Tonbak از خانواده آلات كوبه اي معاصر

نقاره يا تيپلي پيتوم Tiplipitom از دو كاسه همسان تشكيل مي شود كه بر دهانه ي آنها پوست مي كشند و با دو كوبه ي چوبي نواخته مي شود.

تيمپاني Timpani عبارت است از دو يا سه تمپال كه به وسيله ي يك نوازنده در اركستر نواخته مي شود.

جرس Jaras از خانواده آلات كوبه اي فلزي شكل ظاهري جرس مانند گلداني مسي است كه وارونه يه ريسماني آويزان كرده اند.

جلاجل Jalajal از خانواده آلات ضربي فلزي است. زنگوله هاي خردي است كه به كمر مي بندند.

جلباره jelbare از خانواده آلات فلزي است و نوعي قاشقك.

چرخ ‍Carx از خانواده الات كوبه اي است از رده ي دف يا دايره كه در ساختمانش پوست به كار رفته است.

چغانه caqaneh از خانواده آلات ضربي و ساختمانش را يك محفظه ي گرد يا بيضي شكل از جنس چوب يا فلز تشكيل مي دهد و اشكال مختلف دارد.

چكاو يا چكاوك Cakav/ Cacavak از خانواده آلات ضربي كه به آن چغان يا چغانه هم مي گويند.

چلب Calab از خانواده الات كوبه اي است و به عبارتي همان سنج است.

چوبك Cubak از خانواده آلات ضربي دو تكه چوب استوانه اي است كه نوازنده با زدن آنها به هم وزن را نگه مي دارد.

خلخال xalxal از خانواده آلات ضربي و زنگوله هاي خردي است كه بر نواري فلزي با پارچه اي نصب ميكردند و به مچ پاي خود مي بستند.

عكس ها:
تري آنگل (مثلث):
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تيمپاني:

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


-----------------------------
ادامه دارد...

Marichka
12-02-2006, 01:50
تريوله (Triolet) در روند يك اهنگ و ريتم بعضي مواقع لازم است كه يكي از نتهاي ميزان به جاي دو قسمت به سه قسمت مساوي تقسيم گردد. اين نوع تقسيم را سه بر دو (تريوله) مي گويند.
در موسيقي با خطي بر روي قسمتهاي سه گانه مشخص شده است و ميان آن خط عدد 3 را مي نويسند.

سكستوله (Sextolet) گاه به جاي چهار قسمت نت به شش قسمت مساوي تقسيم مي شود كه اين شكل نت را شش بر چهار (سكستوله) مي گويند.

دوئوله (Doulet) گاه به جاي سه قسمت شكل نت به دو قسمت مساوي تقسيم مي شود كه اين شكل نت را دو بر سه (دوئوله) مي نامند.

كوادروپله (Quadroplet) گاه به جاي شش قسمت نت به چهار قسمت مساوي تقسيم مي شود كه اين شكل نت را چهار بر شش (كوادروپله) مي گويند.

mozhgan
12-02-2006, 09:38
اولين اثري که از سازهاي شبيه سنتور به دست آمده اثري است از حجاري هاي دوره هاي آشوريان و بابليان در 669 قبل از ميلاد که نشان مي دهد اين ساز را به وسيله بند به گردن مي آويختند.
به دليل قرار داشتن ايران در مسير جاده ابريشم بين شرق و غرب و تغيير دائمي مرزها در شرايط کشورگشايي ها فرهنگها نيز مرتب دستخوش تحول شده و اين تحول آلات موسيقي را بي نصيب نگذاشته است به طوريکه به درستي معلوم نيست سنتور ابتدا در کدام کشور مورد استفاده بوده است ولي مطمئنا ايرانيها قبل ازظهور اسلام با اين ساز آشنا بودند و آن را کونار مي ناميدند.
به اتکا قد مت آثار کشف شده گمان اين است که اين ساز از قلمرو ايران به کشورهای دیگر راه یافته و نامهای مختلفی پیدا کرده است.
سنتور با اندک تفاوتی در شکل ظاهر و با نام های مختلف در شرق و غرب عالم وجود دارد.
اين ساز را در کشور چین یان کین، در اروپای شرقی دالسی مر، در انگلستان باتر فلای ها، در آلمان و اتریش مک پر،در هندوستان سنتور، در کامبوج في و در امريکا زیتر مي نامند که هر کدام داراي وجه تشابهاتي هستند.
ساز سنتور در تعدادي از جمهوری های سابق شوروی مانند ارمنستان و گرجستان نيز رايج هست.
همچنين سنتورهای عراقی –هندي- مصري و ترکي که بعضي از آنها حدود 360 سيم دارند.
عبدالقادر مراغه اي ساز ياطوفان را معرفي کرد که شبيه سنتور امروزي بود با اين تفاوت که براي هر صدا فقط يک تار مي بستند و با جابه جايي خرکها آن را کوک می کردند..
نام سنتور در اشعار منوچهري نيز آمده است:
کبک ناقوس زن و شارک سنتور زن است
فاخته ناي زن و بربط شده تنبور زنان

سنتور سازی کاملا ایراني است که ساخت آن را به ابونصر فارابي نسبت مي دهند که مانند بربط، ساز ديگر ايراني بعدها به خارج برده شد، سنتور سازی جعبه اي به شکل ذوذنقه است که به روي سطح آن دو رديف خرک تعبيه شده و از زوي هر خرک 4 رشته سيم هم کوک عبور داده شده است.
سنتورهاي معمولي داراي 9 خرک مي باشند و وسعت صدايشان اندکي بيشتر از 3 اکتاو است و نوازنده در اجراي دستگاه هاي مختلف موسيقي سنتي کوک ساز را تغيير مي دهد و يا محل خرک ها را پس و پيش مي نمايد.
سنتور يا شاهان تور از جمله سازهاي کاملا شرقي است. شکل سنتور اقتباسي از کشتي است و سيم هاي آن برگرفته از تور ماهيگيري و صدا، صداي برخورد امواج دريا به صخره هاست.
سنتور در زمانهاي گذشته به ابعاد مختلف ساخته مي شد که تا امروز به شکل هاي استاندارد سل کوک و لا کوک درآمده است.
سنتور در طي ساليان و در پي مهاجرتها و رفت و آمدهاي فرهنگي به کشورهاي ديگر برده شد .از آن جهت گروهي بر اين عقيده اند که سازهايي چون ارگ و پيانو که از نظر صدادهي صدایی چون سنتور دارند الگوهايی کامل شده از این سازسنتي ایراني هستند و در طي ساليان و قرون متمادي دوره تکامل خود را پيموده و امروزه خود به سازهاي مستقلي تبديل گشته اند اما برخلاف اين سازها که در مسير تکامل گام برداشته بودند.
سنتور سير قهقرايي پيموده و تا اوايل قرن گذشته به سازي کاملا محجور بدل گشته.
ساز سنتور پيشتر با 12 وتر سيم بم و 12 وتر سيم زير ساخته مي شد و سنتور 12 خرکي ناميده مي شد، امروزه سنتور 10 خرک و سنتور 11 خرکي و سنتور لا کوک نيز ساخته مي شود.
سنتور 11 خرک سنتور چپ کوک ناميده مي شود در واقع هر خرکي که به سنتور اضافه مي شود صداي ساز يک پرده بم تر مي گردد.
سنتور 9 خرک رايج ترين نوع سنتور است که سنتور سل کوک ناميده مي شود و نت هاي رديف براساس آن نوشته شده است در سنتور 9 خرک چنانچه براساسراست کوک تنظیم شود به ترتيب سيم ها از پايين بر مبناي مي-فا- سل کوک مي شوند و مناسب براي گروهي و ارکستر است.
ساز سنتور براي رديف موسيقي سنتي و نيز براي استفاده در ارکستر داراي نقايصي است که براي رفع آنها چندي است دو نوع سنتور يکي کروماتيک با افزايش 7 خرک به خرکهاي معمولي و ديگري سنتور باس با صداي بم ساخته شده است.
معادل نصف عمر تمرين سنتور نوازان به کوک کردن آن مي گذرد چون ضربه هاي مداوم مضراب روي سيم ها و تاثير گذاري رطوبت و حرارت روي چوب و سيم ها کوک را به هم مي زند و 72 سيم بايد مرتب کوک يا هم خوان شود از اين رو سنتور سازي شناخته مي شود که در عين زيبايي بسياري از عوارض طبيعي مي وتند روي صدا و کوک ان تاثير بگذارد و حتي نوازنده هاي باتجربه را براي يک کوک دلخواه ناکام مي گذارد.
نقل شده است که حبيب سماعي نوازنده سرشناس سنتور روزي در مجلسي گفته است که کوک سنتور مرا پير کرده است.

mozhgan
12-02-2006, 09:47
شکل ظاهری آن مانند تار است، با این تفاوت که شکم آن یک قسمتی، گلابی شکل و کوچکتر است، سطح رویی کاسه سه تار نیز چوبی است، سه تار امروزی چهار سیم است. خرک سه تار
کوچکتر از خرک تار بوده، و دسته آن نیز از دسته تار نازکتر است، سه تار
فاقد جعبه گوشی است و گوشی های چهارگانه آن دو عدد در سطح جلویی انتهای دسته(سرساز) و دوتای دیگر در سطح جانبی چپ ( در هنگام نواختن در سطح بالایی) کار گذاشته شده اند.
تعداد دستان های سه تار در زمان حاضر مانند تار 28 است.
سه تار با ناخن انگشت اشاره ( و گاه توام با ناخن انگشت وسطای)دست راست نواخته می شود. به عبارت دیگر مضراب سه تار در واقع ناخن انگشتان نوازنده است و به همین دلیل و به علل اکوستیکی دیگر، صدای این ساز ضعیف بوده برای تکنوازی در جلوی جمعیت یا همنوازی در ارکستر مناسب نیست.
چنین به نظر می رسد که سه تار در قدیم، سازی محلی بوده و آن زمان سه سیم داشته است ( کلمه سه تار دلالت بر همین نکته می کند) ولی بعدها شهری شده و سیمی بر آن افزوده اند.
به روایت از ابوالحسن صبا نقل می کنند که سیم چهارم سه تار را درویشی سه تار
نواز به نام مشتاق علیشاه به آن ساز افزوده است و نوازندگان قدیمی این سیم را به نام مشتاق می شناسند.
سه تار به دلیل نقص ساختاری که در گذشته داشت و به دلیل صدای کم آن، کمتر مورد توجه بود. ولی با سالها تجربه نوازندگی سه تار ساخت آن نیز تکامل یافته و نوای گرم، صمیمی و نافذ آن توجه بسیاری از اهل ذوق را به خود جلب کرده است.
سه تار در حال حاضر دارای 4 سیم است. سیم اول سفید است و حاد نامیده مي شود، موسوم به سیم دو و جنس آن از فولاد است.سیم دوم زرد و به نام سیم سل است،سیم سوم موسوم به سیم زیر که با سیم سفید بسته می شود. سیم چهارم زرد و زنگ یا مشتاق نامیده می شود و جنس آن از فولاد است.
این سیم را میرزا محمد تربتی خراسانی ملقب به مشتاق علی اضافه کرده است و به همین دلیل این سیم را مشتاق مي نامند.سیم چهارم مانند سیم دوم زرد ولی اندکی ضخیم تر است.
معمولا برای کوک سه تار، سیم اول دو، سیم دوم سل و سیم سوم دو، کوک مي شود.
روی کاسه صوتی سه تار از چوب پوشيده شده است و برای انعکاس صوت سوراخ هایی روی آن به وجود مي آورند.
یکی از سازندگان مشهور سه تار آقای جواد چای چی اصفهانی است، به نظر اين هنرمند گرامی طول کاسه سه تار از 26 تا30 سانتی متر، عرض کاسه به تناسب بین 12 تا 16 سانتی متر مکعب، و طول دسته 40 تا 48 سانتی متر و قسمتی که گوشی ها در آن تعبیه مي شوند 12 سانتی متر و عرض دسته 3 سانتی متر است.
صدای سه تار پس از تحقیق و تفحس و کوشش آقای احمد عبادی و افزایش فاصله سیم های روی صغحه کاسه صوتی به صدای دل انگیزی تبدیل شده است که با گذشته قابل قیاس نیست
اميد وارم مورد توجه همه بخصوصDianellaجان قرار بگيره. :biggrin:

Marichka
12-02-2006, 12:45
مژگان عزيز خيلي ممنون :)
اطلاعات تخصصي و دقيقي هست.
هموني كه دنبالش بودم :happy:
موفق باشيد

mozhgan
12-02-2006, 18:59
خواهش ميكنم.قابل شما رو نداشت :rolleye:

mohammad2006
12-02-2006, 19:08
سلام
می خواستم بپرسم اسم کاستی که اقای سراج در مورد محرم خونده بود رو کسی میدونه.ممنون

Marichka
13-02-2006, 02:04
mohammad2006 عزيز من كه نشنيدم حالا شايد دوستان بتونن كمك كنن.
موفق باشيد
---------------------------
مي توان هدف از اين بررسي را در مرحله ي اول معرفي هر چه بيشتر و كامل تر وزن يا ريتم دانست. زيرا شناخت اين مهم بري دست اندركاران موسيقي به طور اعم و نوازندگان سازهاي ضربي به طور اخص امري بسيار لازم و ضروري است و در واقع عدم اشراف بر اين اصل در اندك زماني موجبات توفق فرد را در موسيقي فراهم مي آورد.
وزن يا ريتم در فارسي از نظر لغوي به معاني سنجيدن،‌ثقل كردن،‌قاعده،‌آهنگ،‌ هنجار و روش آمده است و از نظر اكثر محققان موسيقي اين عنصر اصليترين و قديمي ترين جزو موسيقي و به عبارتي اسكلت و استخوان بندي آن مي باشد. چنان كه مشهور است نخست ريتم بود و ريتم موسيقي شد.
با توجه به اين موضوع كه ما تكرار پي در پي يك حركت پايدار در زمان را وزن يا ريتم مي دانيم بلافاصله روشن مي شود كه در طبيعت وزن يا ريتم يك نوع جريان حيات طبيعي تلقي مي گردد.
هر توع حركتي كه در طبيعت تكرار مي شود اعم از جزر و مد دريا و يا دوره ي شبانه روز گردش سال،‌فصول سال‌ و همينطور بارش باران همه و همه يك ريتم خاص و مشخص دارند.
از سوي ديگر ريتم در كليه هنرهاي ما اعم از معماري نقاشي قالي بافي پارچه و گليم كاشيكاري خاتم و تذهيب به درجه اي است كه در كمتر سرزميني مي توان مشابه آن را يافت.
در تعريف ريتم نكته ها و گفتني‌هاي بس زيبا نگاشته‌اند كه ما مختصري بازگو مي كنيم.
زيگموند اسپات در مورد ريتم مي گويد: هرگاه انساني وحشي به يك مشت اصوات سازمان نيافته ي موسيقي گوش فرا دهد به احتمال خواهد گفت ريتم تنها عامل مورد نياز است كافي است فقط به وسيله ي زمان آن را نشان دهيم و ثابت نگه داريم. همچنان كه امروز موسيقي مدرن نيز كم و بيش اين نظر را تكرار مي كند. انسان وحشي موسيقي را فقط به وسيله ي پاهاي خود مي شنود كه با توجه به سطح تجربه هاي خود مي توان اين كيفيت را منطقي و قابل قبول دانست.
دكتر امين آريان پور در كتاب پژوهشي در جامعه شناسي هنر مي نويسد: وزن نوعي از تناسب است. تناسب كيفيتي است حاصل از ادراك وحدتي در ميان اجزاي متعدد. تناسب اگر در مكان وارد شود آن را قرينه گويند و اگر در زمان وارد شود وزن خوانده مي شود. وزن ادراكي است كه از احساس نظمي در بازگشت زمانهاي مشخص حاصل شود. اصطلاح زمانهاي مشخص را بايد به معني بسيار كلي در نظر گرفت و مراد از آن اموري است كه تكرار آنها نشانه ي حد فاصلي ميان يك سلسله امور يا سلسله ي ديگر است. چرخي كه مي گردد حركت مداوم دارد اما وزن ندارد. حال اگر نشانه اي در يك نقطه ي چرخ باشد كه هنگام حركت آن ديده شود از ديدن بازگشتهاي پياپي آن ادراك وزن حاصل مي شود. همچنين گردش چرخهاي دوچرخه هيچ نوع وزني ندارد اما از توجه به حركت پاي دوچرخه سوار و بازگشت متوالي آن نقطه با پايين وزني ادراك مي كنيم.
پرويز منصوري دركتاب تئوري بنيادي موسيقي ريتم را اين چنين تعريف كرده است: ريتم را در يك تعريف كلي مي توان احساس حركت در موسيقي دانست كه تاكيدي قابل ملاحظه بر نظم نظمي تكراري و دوراني و نيز اختلاف قوت و ضعف ضربها از آن درك مي شود.
با اين مختصر متوجه مي گرديم كه وزن يا ريتم جزئي از زندگي و اصلا خود زندگي است و در جاي جاي هستي نهفته مي‌باشد. اما در مورد اهميت اوزان و يا ريتمهايي كه بشر امكان دستيابي به آنها را داشته است مي توان گفت كه اين اصل يكي از مباني و پايه هاي اصلي موسيقي در گذشته و حال بوده است.
فلاسفه موسيقيدانان و دانشمندان قديم ايراني از جمله ابن سينا ابونصرفارابي و صفي الدين ارموي در اثار ارزشمند خود به تفصيل از وزن كه در گذشته ايقاع گفته مي شده است،‌سخن رانده‌اند.
فارابي وزن را چنين تعريف كرده است: ايقاع عبارت است از تقسيم صداها به زمانهايي كه از حيث مقدار محدود باشند.
صفي الدين ارموي در تعريف جامع تري مي گويد: ايقاع عبارت است توالي يك سري نقرات (ضربها) كه به وسيله ي زمانهايي كه داراي مقداري محدودند از يكديگر جدا شده و زمانها وضع مخصوصي در دوره هاي مساوي ايقاعي دارند كه آن تساوي را عقل سليم درك مي كند.
اين نكته را بايد در نظر داشت كه با آن كه قدما اوزان مختلف موسيقي را ذكر كرده و در اين باب دقت زيادي به كار برده‌اند اما نشان دادن وزنهاي قديم با سبك نوت نويسي امروز ممكن نيست زيرا تقسيم وزن به ميزانهاي متساوي كه اكنون رايج است در قديم معمول نبوده و مطلب را به طرق ديگر تعبير مي كرده اند.
بايد دانست كه در علم موسيقي امروز منظور از وزن به كاربردن صداها و سكوتها با امتدادهاي گوناگون است كه از نظر زمان با يكديگر متناسب باشند و يا به عبارت ديگر وزن نيرويي است دروني كه به توالي صداها (كه داراي طولهاي مختلف زماني هستند) مفهومي پويا Dynamique و بياني Expressif مي دهد.

Marichka
14-02-2006, 02:14
نوت:
براي نوشتن خاندن و دانستن هر زباني فراگرفتن الفباي آن زبان لازم و ضروري است. در زبان موسيقي نيز از علايمي استفاده مي شود كه نوت ناميده مي شوند و در اصل همان الفباي زبان موسيقي هستند و به وسيله ي آنها قطعات نوشته و اجرا مي شوند و چون اين علايم در تمام كشورها يك شكل و يك نواخت هستند مي توان مدعي شد كه زبان موسيقي يك زبان بين المللي است و علاقه مندان به فراگيري موسيقي ناگزيرند اين زبان را بشناسند و با ممارست رفته رفته به آن آگاهي يافته و بدانند كه هرچند براي به دست آوردن توانايي لازم و كافي در نوت خواني بيش از هرچيز استعداد لازم است اما در عين حال در به دست آوردن چنين توانايي تلاش و پشتكار نيز لازم است.
براي تعيين كشش صداها هفت شكل نوت در موسيقي كاربرد دارد به اين ترتيب:
1- نوت گرد=واحد كشش موسيقي=4 ضرب
2- نوت سفيد=2/1 واحد (دو ضرب)
3- نوت سياه=4/1 واحد (يك ضرب)
4- نوت چنگ=8/1 واحد (2/1 ضرب)
5- نوت دولاچنگ=16/1 واحد(4/1 ضرب)
6- نوت سه لاچنگ=32/1 واحد(8/1 ضرب)
7- نوت چهارلاچنگ=64/1 واحد (16/1واحد)
همانوطور كه ديده شد هر يك از اشكال نصف كشش نوت قبلي ارزش دارد و خود نيز قابل تقسيم به 2 مي باشد كه يك گرد همسان با 2 سفيد يا 4 سياه يا 8 چنگ يا 16 دولاچنگ يا 32 سه لاچنگ يا 64 چهارلاچنگ مي باشد.
كشش گرد بر حسب زمان قراردادي مي باشد به اين معني كه ممكن است 2 يا 4 ثانيه يا كمتر و يا بيشتر طول بكشد. اگر به طور مثال نوت گرد در يك قطعه ي موسيقي 4 ثانيه طول بكشد در همان قطعه نوت سفيد 1 ثانيه نوت چنگ 2/1 ثانيه نوت دولاچنگ 4/1 ثانيه نوت سه لاچنگ 8/1 ثانيه و نوت چهارلاچنگ 16/1 ثانيه به طول خواهد انجاميد.

Marichka
14-02-2006, 02:15
خمچك Xomcak يا خمچه Xomceh : خمچك همان خمك است و آن دف يا دايره ي كوچكي است كه چنبر يا دوره ي آن از فلز باشد.

دايره Dayereh از خانواده آلات كوبه اي است كه در گذشته به آن دف هم ميگفته اند.
دايره زنگي Dayerehe zangi كوچكتر از دايره است و به جاي حلقه زنگوله هايي به جدار داخلي قاب وصل مي كنند.
دبدبه Dabdabeh از خانواده آلات كوبه اي. سازي است شبيه دهل
دبوس Dabbus از خانواده الات ضربي چوبدستي است كه به ان زنجير يا زنگوله هايي نصب كرده اند.
دپ Dap از خانواده الات كوبه اي كه اعراب به آن دف گويند. هنوز هم در شوشتر دف را دپ مي نامند.
دپلك Daplak از خانواده آلات كوبه اي كه پوست در ساختمان آن به كار رفته است. اين ساز همان طبل كوچك است.
دراي Daray از خانواده آلات ضربي و كوبه اي.
دربوكه Darbuke از خانواده آلات كوبه اي از رده ي تمبك
دست ابرنجنDast-abranjan از خانواده آلات ضربي از رده ي خلخال يا جلاجل.
دمام Damam از خانواده آلات كوبه اي كه بر دو طرف آن پوست كشيده مي نوازند.

mozhgan
14-02-2006, 15:13
ویولن سل:

ویولن سل چنان بزرگتر از ویولن و ویولا است که نوازنده مجبور است آن را برای اجرا بر روی زمین ما بین پاهای خود تکیه دهد. در حالیکه خود روی صندلی می نشیند. از این جهت در انتهای تحتانی ویولنسل میله ای آهنی نصب شده ( که در غیر هنگام اجرا آنرا باز می کنند یا می پیچند و به داخل جعبه سر می دهند.) و نوک آنرا روی زمین قرار دارد.
نت این ساز را در اصوات بم با کلید فا در اصوات وسط با کلید دو و در اصوات زیر با کلید سل می نویسند.

تعریف لغت نامه ای:
ویولن سل:
در وجه تسمیه این ساز به زبانهای فارسی و فرانسه اشتباهی وجود دارد. توضیح اینکه سلو به معنی کوچک و ویولن سل به معنی ویولن کوچک است. در حالی که این ساز به مراتب بزرگتر از ویولن است.
در تحلیل این نکته باید گفت که کلمه ویولن اساسا عنوان سازی بوده به بزرگی کنترباس امروزی و ویولن سل، همان شکل و ترکیب را در حجم کوچکتری عرضه می کرد.
ویولن سل عضو سوم رده سازهای زهی شمرده می شود. این ساز بیش از ویولا و کم و بیش مانند ویولن قابلیت اجرای تکنوازانه، شرکت در ارکستر مجلسی و نیز در ارکستر را دارا می باشد.طنین آن خصوصیتی دارد که به نوازنده و شنونده هر دو راحتی اعصاب می بخشد.

mozhgan
14-02-2006, 15:16
دوتار:
دارای شکمی گلابی شکل و دسته نسبتا دراز است. تعداد 17 تا 20 دستان بر دسته آن بسته می شود. برخی از دوتارهای محلی در نواحی مختلف جنوب فاقد دستان است.
سطح روی شکم چوبی است. تعداد سیم های آن چنانکه از نام ساز بر می آید 2 تا است که به فاصله های مختلف کوک می شوند. طول دسته حدود 60 و مجموعا تمام ساز حدود یک متر است.
وسعت صدای ساز از نت دو تا سل است، با تمام فواصل کروماتیک مخصوص موسیقی ایرانی.
دوتار غالبا با انگشت یعنی بدون مضراب نواخته می شود.
این ساز جنبه ای بیشتر محلی دارد و در نواحی جنوب کشور ما بسیار متداول است.

mozhgan
14-02-2006, 15:18
از واژه ارگان یونانی به معنی ساز و آلت، نام سازی است و بعید نیست ارگ یا آکاردئون کنونی تکمیل شده آن باشد.
به هر حال نایهایی در دو صف، تالی یکدیگر قرار می دادند و در عقب آن دمی کار می گذاشتند که با دمیدن انبان دم در نایها می رفته و اصوات و الحان از آن نایها بیرون می آمده و با دست چپ و انگشت گذاری، الحان مورد نطر از آن استخراج می کردند.
شاید ارغنون تکمیل شده نی انبان بوده باشد.
گویند این ساز را افلاطون اختراع کرده است.

*NashenaS*
14-02-2006, 15:22
نمونه هايي از اهنگ هايي كه با اين وسايل نواخته شده رو ميزارم براتون...

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

Setar solo 1
496k MP3
Link ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

Setar solo 2
305k MP3
Link ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

Setar solo 3
620k MP3
Link ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

Setar & Tombak
249k MP3
Link ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

*NashenaS*
14-02-2006, 15:24
Tar

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

Tar solo 1
244k MP3
Link ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

Tar solo 2
318k MP3
Link ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

Tar solo 3
161k MP3
Link ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

*NashenaS*
14-02-2006, 15:26
Ney

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

Ney solo
248k MP3
Link ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

mozhgan
15-02-2006, 09:30
اقا اشكان بخاطر اهنگ هاي كه گذاشتيد ممنون من كه واقعا لذت بردم.
از ساز سنتور هم چيزي داريد؟
ممنون

mozhgan
17-02-2006, 11:39
این ساز در سیر تحول سازهای زهی و اصولا در زمان پیدایش موسیقی با قدمت شش هزار ساله، اولین بار توسط شخصی به نام بارتولمئو کریستوفوری یکی از اساتید مشهور سازنده کلاوسن، سازی که به عنوان پدر پیانو شناخته می شود و صدایی مانند سنتور دارد.
در سال 1790 میلادی در شهر فلورانس ایتالیا ساخته شد. این استاد بزرگ به فکر افتاد که نواقص کلاوسن را با تبدیل مضرابهای مختلف که با فشار شسصتی ها از زیر به سیم های ساز برخورد می کرد و تعویض به چکش رفع نماید. اختراع او در دنیای موسیقی اهمیت فراوان یافت. کریستوفوری احتمالا خود نیز نمی دانست چه تحول عظیمی در جهان موسیقی به وجود خواهد آورد.کار مهم او این بود که از چکش های نمد پوش استفاده کرد. به علاوه اهرم جدیدی ساخت که چکش بتواند پس از ضربه روی سیم به سرعت برگردد. با این ابداع کلاوسن دگرگون شد و صدایی تازه در موسیقی به وجود آمد. به همین علت کریستوفوری برای معرفی ساز جدید نام نسبتا طولانی زیر را به کار برد.
یعنی کلاوسن با صدای آهسته و بلند این نامگذاری لازم بود تا وجه تمایز پیانو را با کلاوسن نشان دهد.
انواع پیانو:
1. پیانو دیواری
در این ساز سیم های پیانو به صورت عمودی قرار گرفته و اهرم ها از طریق فشار بر روی شستی ها با زاویه 35 درجه چکش ها را به طرف سیم برده و بعد از ضربه زدن به سرعت بر می گرداند.
2. پیانو رویال:
در این ساز سیم های پیانو به صورت افقی قرار گرفته و اهرم ها از طریق فشار بر روی شستیها با زاویه 35 درجه چکش را به طرف سیم به بالا پرتاب می کند و با سرعت زیاد به سیم ها ی افقی ضربه می زند، نظر به اینکه هر چه طول سیمها بیشتر باشد صدای پیانو مطلوبتر می شود. پیانو های دیواری نظر به محدودیت ارتفاع حداکثر تا ارتفاع 135 سانتی متر ساخته شده استو در پیانوی رویال نظر به اینکه در سطح محدودیتی ندارد هم اکنون پیانوهایی تا طول 308 سانتی متر نیز ساخته شده است.
پیانو لا:
در سالهای دهه 1860 میلادی پیانوهایی ساخته شده بود که بدون نوازنده آهنگ می نواخت و نیازی به نوازنده نداشت. تنها به وسیله پدالهای دوگانه و با فشار دادن روی هر پدال کارتهای سوراخ شده مخصوص به ترتیب به محل مکانیزم پیانو وارد شده و شستی های مورد نظر را حرکت می دادند که چکش های مربوطه به سیم ها اصابت کرده و آهنگهای از پیش تعیین شده را اجرا می کرد.
وسعت صدای پیانو عبارت است از هفت اکتاو یا بیشتر.
به علت بزرگی وسعت صدای پیانو نت نویسی آن بر روی دو حامل صورت می گیرد که معمولا حامل زیرین برای اجرا با دست چپ و حامل بالایی برای اجرا با دست راست اختصاص یافته است.
می نمودند.

این ساز در سیر تحول سازهای زهی و اصولا در زمان پیدایش موسیقی با قدمت شش هزار ساله، اولین بار توسط شخصی به نام بارتولمئو کریستوفوری یکی از اساتید مشهور سازنده کلاوسن، سازی که به عنوان پدر پیانو شناخته می شود و صدایی مانند سنتور دارد.
در سال 1790 میلادی در شهر فلورانس ایتالیا ساخته شد. این استاد بزرگ به فکر افتاد که نواقص کلاوسن را با تبدیل مضرابهای مختلف که با فشار شسصتی ها از زیر به سیم های ساز برخورد می کرد و تعویض به چکش رفع نماید. اختراع او در دنیای موسیقی اهمیت فراوان یافت. کریستوفوری احتمالا خود نیز نمی دانست چه تحول عظیمی در جهان موسیقی به وجود خواهد آورد.کار مهم او این بود که از چکش های نمد پوش استفاده کرد. به علاوه اهرم جدیدی ساخت که چکش بتواند پس از ضربه روی سیم به سرعت برگردد. با این ابداع کلاوسن دگرگون شد و صدایی تازه در موسیقی به وجود آمد. به همین علت کریستوفوری برای معرفی ساز جدید نام نسبتا طولانی زیر را به کار برد.
یعنی کلاوسن با صدای آهسته و بلند این نامگذاری لازم بود تا وجه تمایز پیانو را با کلاوسن نشان دهد.
انواع پیانو:
1. پیانو دیواری
در این ساز سیم های پیانو به صورت عمودی قرار گرفته و اهرم ها از طریق فشار بر روی شستی ها با زاویه 35 درجه چکش ها را به طرف سیم برده و بعد از ضربه زدن به سرعت بر می گرداند.
2. پیانو رویال:
در این ساز سیم های پیانو به صورت افقی قرار گرفته و اهرم ها از طریق فشار بر روی شستیها با زاویه 35 درجه چکش را به طرف سیم به بالا پرتاب می کند و با سرعت زیاد به سیم ها ی افقی ضربه می زند، نظر به اینکه هر چه طول سیمها بیشتر باشد صدای پیانو مطلوبتر می شود. پیانو های دیواری نظر به محدودیت ارتفاع حداکثر تا ارتفاع 135 سانتی متر ساخته شده استو در پیانوی رویال نظر به اینکه در سطح محدودیتی ندارد هم اکنون پیانوهایی تا طول 308 سانتی متر نیز ساخته شده است.
پیانو لا:
در سالهای دهه 1860 میلادی پیانوهایی ساخته شده بود که بدون نوازنده آهنگ می نواخت و نیازی به نوازنده نداشت. تنها به وسیله پدالهای دوگانه و با فشار دادن روی هر پدال کارتهای سوراخ شده مخصوص به ترتیب به محل مکانیزم پیانو وارد شده و شستی های مورد نظر را حرکت می دادند که چکش های مربوطه به سیم ها اصابت کرده و آهنگهای از پیش تعیین شده را اجرا می کرد.
وسعت صدای پیانو عبارت است از هفت اکتاو یا بیشتر.
به علت بزرگی وسعت صدای پیانو نت نویسی آن بر روی دو حامل صورت می گیرد که معمولا حامل زیرین برای اجرا با دست چپ و حامل بالایی برای اجرا با دست راست اختصاص یافته است.
می نمودند.

Marichka
17-02-2006, 17:15
از مژگان جان اشكان عزيز و بچه هاي ديگه اي كه اينجا مطلب مي ذارن ممنونم
خودمم به زودي به جمعتون اضافه ميشم
اين چند روز خيلي كار داشتم نرسيدم
هميشه موفق باشيد

Marichka
21-02-2006, 00:55
آموخته ايم كه هر پديده در جهان آفرينش در بر دارنده ي ابعاد گوناگون مي باشد و در واقع تصاوير هر پديده از صورتها و قالبهاي متفاوت منعكس مي گردد. از اين رو به لحاظ دستيابي به گوياترين و زنده ترين عناصر هر پديده ناگزير بايد از زوايا و خاستگاه هاي مختلف به آن نگريسته و بر طبق دريافته ها آن را تعبير و تفسير نمود.
بررسي و مطالعه ي كامل و همه جانبه ي ساختار هر پديده بيان كننده ي ويژگيها اصالتها و جنبه هاي خاص آن است. چرا كه در غير اين صورت برداشتهاي ما از آن مسلما ناقص و چشم اندازهاي ما محدود و نارسا مي شود.
در نگاهي اجمالي و گذرا به يك يك هنرها در ميابيم كه روابط القايي آنها با انسان در كانالهاي مختلف انجام مي گيرد و هر كدام با الفباي ويژه اي پيامهاي خود را هجي مي كنند و پر واضح است كه با همان الفبا محك خورده و خصوصياتشان به معرض كنكاش گذاشته مي شود. به دليل اين كه قالب اثر هنري وابسته ي محتويات آن است. اوضاع و احوال هنرپروران با توجه به شرايط همان طور كه در محتواي هنر دخالت مي كنند در قالبها و هويتهاي هنري نيز موثر مي افتند.
ترتيب قرارگيري ابعاد در هنر دف نوازي به صورت زير است:
1- بعد تكنوازي دف؛
2- بعد همنوازي دف (آرشه اي-بادي-مضرابي)
3- بعد گروه نوازي دف (گروه سازهاي منحصرا ضربه اي-گروه سازهاي مختلف).

1) بعد تكنوازي دف:
مطالعه و كاوش در فرايند تنوازي دف (Solo) نشان دهنده ي اين مطلب مي باشد كه فعاليتهاي انجام شده در اين مسير لازم ولي كافي نبوده است. شك نيست كه نوازنده ي دف براي اجراي يك تكنوازي موفق بايد عناصري مناسب در خلق فضايي در خور موضوع و درون مايه بيابد و آنگاه با سود جستن از قدرت خلاقه ي خود اين عناصر را به آميزه اي بديع و دلنشين تبديل كند و در واقع اين قدرت تفكر اوست كه توانايي او را در پروراندن و بيان دلاويز يك سولو مشخص مي كند.
در يك قطعه ي تكنوازي نوازنده بايد اين مهم را بداند كه تسلط در نوسازيهاي ريتميك و افرينشهاي نوين تداعي ذهني موفقي را براي شنونده ايجاد مي كند و اين اصلي است كه يك تكنواز دف بايد آن را در راس برنامه اجرايي خود قرار دهد.
بارها ديده و شنيده ايم كه در قطعات موسيقي خصوصا قبل از اجراي تصنيف ها بعضا نوازندگان از 3 يا 4 ميزان كليشه اي و بسته به عنوان تك نوازي استفاده مي كنند.
چرا؟ چرا اين ميزانهاي متداول و تكراري هم در بعد تكنوازي،‌هم در همنوازي و هم در شاخه ي گروه نوازي بدون توجه به ابعاد سه گانه ي دف مورد استفاده قرار مي گيرد؟ ذكر اين مساله اينطور نشان مي دهد كه چشم اندازهاي تك نوازي چه از نظر علمي و چه از نظر عملي آن طور كه شايسته و بايسته است توجيه نشده و مورد بررسي و ارزيابي قرار نگرفته است.
ترديدي نيست كه مجموعه ي ذهني هنرمند عاملي موثر در بازتاب لحظه هاي واقعي خلاقيت در اشكال بديع مي باشد و مسلما قدرت و ضعف اين عامل متكي به پرورشهاي جسمي و ذاتي است به طوري كه مي توان اين دو را تضمين كننده ي تداوم تعالي يك تكنوازي شايان دلپذير و مناسب دانست.
نكته اي كه در اينجا ذكر آن ضروري مي نمايد اين است كه خلاقيت تنها محدود به شيرين‌كاري‌هايي كه تبديل به عامل تحميق شنوندگان و بينندگان مي شوند نيست. چه بسا كه متاسفانه نمونه هاي اين قبيل شيرين‌كاري‌هاي بي هويت را اخيرا نيز شاهد بوده ايم. در كار اين قبيل نوازندگان اگر پسرفتي احساس نشود پيشرفتي هم به چشم نمي خورد گاه انگار خودشان هم متوجه اين مشكل در كارشان شده مي كوشند تا با پيچيده كردن مصنوعي و غير ضروري ساختمان كار با آرايش و تزيين بيش از حد نياز و نا لازم ظاهر آن و چرخاندن و پرتاب ساز به بالا يا پايين در هنگام نوازندگي داراي ژرفا و تازگي بنمايانندش. اينان در بهترين شكلش خود را تكرار مي كنند.
لازم است بدانيم كه موسيقي يك كيفيت «شنيداري» است و در نهايت فقط خود موسيقي است كه بايد اجرا شود نه چيز ديگر. همچنان كه در موسيقي صحيح و اصالت دار هيچ «حرف زيادي» نيست. هيچ حركت زيادي نيز نبايد باشد و به عبارتي اداهاي غلو شده ي نمايشي از قلمرو اجراي موسيقي جدي و هنري بسي دور هستند.
ادامه دارد...

Marichka
23-02-2006, 00:29
كندوكاو در حيطه ي همنوازي دف اين گونه بيان مي كند كه اين بعد داراي وسيع ترين و بارزترين ويژگي هاي خاص نوازندگي است و به همين جهت اهميت كاربردي اين بعد بر دو بعد ديگر برتري دارد بدين معني كه در اين شاخه حس ريتميك قوي تر و حساس تر همراه با خلاقيتهاي همخوان تر و شفاف تر مورد نياز مي باشد.
تاكيد بر روي اين دو عامل به عنوان دو پشتوانه ي مشخص و قوي توانسته است همنوازي را از ديدگاه زيباشناسي مورد تجزيه و تحليل قرار ده و پر واضح است كه در اين خط سير هيچ معياري جز معيارهاي مذكور نتوانسته است ارزشهاي هنري نوازندگان را ارزيابي كند.
يك نوازنده ي دف در همنوازي بايد روند ريتميك ملودي را به خوبي دريافته و با اجراي پخته ترين و موافق ترين ريتم با آن يك همنوازي قابل قبول و مطلوب را شكل و الگو بخشد و اين امر براي او ميسر نخواهد شد مگر اين كه بر كليه ريتمهاي موجود و شناخته شده تسلط كافي داشته باشد.
نقش مهم و كليدي اين امر و انعكاس آن در هنر دف نواز بايد به حدي روشن و گويا باشد كه به تعداد ملوديهاي مختلف ريتمهاي مختلف سنجيده و بديع و در عين حال منحصر به همان ملودي بنوازد نه اين كه با اجراي پيش پا افتاده ي «پايه ضرب» آنها به نحوي رفع تكليف نمايد. اصل مهم ديگري كه در اين ارتباط ذكر آن واجب و ضروري است آشنايي نوازنده دف با تقسيمات ملوديك است. اين اصل در همنوازي از آنجا مهم مي نمايد كه نوازنده ي دف بايد همراه با تفكر ظرفيتهاي زماني موجود در بين نوتها را در ذهن گرد آورد از پالايش ذهن بگذراند و آنگاه با مدد جستن از حس موسيقايي هنجار ذوق و خلاقيات دروني خود را تراوش و تبلور بخشد.
از ديگر نكاتي كه در همنوازي بايد به آن توجه داشت و مسلما به طور كلي از مسايل مهم همنوازي مي باشد اين است كه دف نواز بايد ضمن توجه به مسايلي از قبيل فعاليت بي مرز انديشه ظرافت و پختگي توام با قدرت اجرايي ريتمها و «ضعيف نوازي» و «قوي نوازي»‌ يا به اصطلاح «پيانو نوازي» و «فورته نوازي»‌ را رعايت كند. چرا كه عدم توجه به آنها از اجراي يك همنوازي صحيح و منطقي جلوگيري خواهد كرد.
در اين مسير نوازنده ي ملودي نيز لزوما بايد رابطه كمي و كيفي بين ملودي و ضرب دف را حفظ كند و بداند همانطور كه بين اعضاي تشكيل دهنده ي يك چهره بايد تناسب و هماهنگي برقرار باشد تا ماحصل زيبا باشد بين ملوديهاي شنيده شده از ساز وي و ريتمهاي نواخته شده توسط دف نواز نيز به هنگام همنوازي بايد تناسب و همگوني حفظ شود چرا كه در غير اين صورت مسلما نتيجه ي كار همنوازي نخواهد بود. اصل مهم تر درباره ي نوازنده ي ملودي داراي بودن حصس ريتميك قوي مي باشد تا بتواند ملودي را در زمان مطلوب خود به شنونده ارائه نمايد.
«تسلط در نواختن ملودي» به موازت «تسلط اجرايي ريتمها»‌ و به طور كلي بهره گيري خلاق از عناصر اصلي ملوديك و ريتميك در پيشبرد اهداف هنري خط مشي همنوازي اصول مهم و غيرقابل انكاري مي باشند و هر نوع خلل و كاستي در روند اين عناصر سازنده تبلور بخش مشكلات زيادي در كمپوزيسيون شاخه ي همنوازي مي باشد.

*NashenaS*
23-02-2006, 00:42
اقا اشكان بخاطر اهنگ هاي كه گذاشتيد ممنون من كه واقعا لذت بردم.
از ساز سنتور هم چيزي داريد؟
ممنون
ممنونم... قابل نداشت...
بله اين هم سنتور كه به شخصه عاشقشم.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

Santur solo
360k MP3
Download ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


از مژگان جان اشكان عزيز و بچه هاي ديگه اي كه اينجا مطلب مي ذارن ممنونم
Pleasure

*NashenaS*
23-02-2006, 00:46
Daf

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

Daf solo 1
252k MP3
Download ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

Daf solo 2
50k MP3
Download ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

Daf & Tanbur 1
345k MP3
Download ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

Daf & Tanbur 2
317k MP3
Download ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

*NashenaS*
23-02-2006, 00:47
Kamancheh

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

Kamanche solo 1
435k MP3
Download ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

Kamanche solo 2
381k MP3
Download ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

Marichka
24-02-2006, 00:15
در خصوص تاريخچه ي توجه به سازهاي ضربه اي در دنيا بايد دانست كه داريوس ميلو آهنگساز فرانسوي پيش از سال 1930 قطعه اي به نام «كنسرتو براي سازهاي ضربه اي» تصنيف كرد. ايده ي اين كنسرتو كه تا آن زمان سابقه نداشت توسط تئوكوتليه به و يداده شد. در اين كنسرتو كه به ريتم جاز ساخته شده است اركستر كوچكي شامل سازهاي زهي و بادي نيز با سازهاي ضربه اي همراهي مي كند. اين قطعه كه در دو قسمت نوشته شده است نخستين بار توسط كنسرت پادلو به سال 1930 در شهر پاريس اجرا گرديد و مورد استقبال فراوان قرار گرفت.
در نيم قرن اخير در ايران نيز تصنيف قطعاتي براي گروه سازهاي ضربه اي ايراني آغاز شده است كه در اجراي آنها از سازهاي دف،‌تنبك،‌دهل نقاره و تاس سود برده شده است. اما اين فعاليتها در موسيقي ايراني بسيار محدود و منطقه اي بوده است و هيچ گاه به درستي تمامي عناصر ضربه اي اين مرز و بوم در عرصه ي گروه نوازيها به كار گرفته نشده است.
اسماعيل تهراني آهنگساز و صاحب نظر در سازهاي ضربه اي مي گويد:
«...در فضاي موسيقايي امروز ايران كه سازهاي ضربه اي و شايد بهتر باشد بگوييم ريتم اهميت و اعتبار پيدا كرده است قطعاتي توسط پيشينيان نوشته و اجرا شده است كه آن قطعات بيشتر به صورت سوال و جوابهاي ريتميك بين يك گروه يا افراد چندگروه به صورت كاملا ابتدايي و تا اندازه اي فاقد ارزشهاي هنري تجلي كرده است ولي اين نكته را هم بايد بلافاصله اضافه كنيم كه همان قطعات به هر حال نقطه ي آغازي براي رسيدن به ايده آل و به عبارت ديگر بالابردن هر بيشتر تكنيك در زمينه ي موسيقي ضربه اي ايران مي باشد و در حد خود قابل احترام. ولي اكنون موقع آن است كه كوشش مصنف در ساختن قطعه براي سازهاي ضربه اي ايراني (دف تنبك دهل دايره نقاره و ...) مصروف اين امر گردد كه هر خطي داراي راه جداگانه و شخصيت مستقلي بوده ولي در مجموع با هم هماهنگي داشته باشند و فضاي يك قطعه ي واحد ريتميك را به شنونده القا كنند».
بايد دانست در گروه سازهاي ضربه اي ايراني كه در آن فقط و فقط ريتمهاي متنوع و مختلف توسط سازهاي مختلف ارائه مي شود دف نواز بايد به عنوان عاملي پيوند دهنده ميان ريتمهاي مختلف تمام نيروي خود را صرف همگرايي و حفظ و حمايت ارزشهاي گروه نوازي كند و زمينه ي خوشاين و مساعدي را براي تك تك سازها و همچنين شنونده به وجود آورد كه اين با روح موسيقي ايراني و فلسفه ي وحدت در كثرت مباين است.
در بعد گروه نوازي دف با سازهاي مختلف نيز بيشترين توان دف نواز با ديگر نوازندگان سازهاي ضربي ضمن هماهنگي با گروه بايد متوجه حفظ وزن آهنگ شود و به تعبيري ديگر با رعايت نگهداري «پايه ي ضرب» گروه را هدايت و رهبري كند. خصوصا در حال حاضر كه آهنگسازان در هر قطعه اي كه با عدم وجود روح و فضاي دلخواه مواجه هستند به نقش آفريني موفق ضرب رستاخيز گونه ي دف روي مي آورند.
لازم به ياد آوري است اگر چه هر كدام از ابعاد هنر دف نوازي در مرحله ي اجرايي با دو بعد ديگر تفاوتهاي اصولي بسياري دارند و ليكن از نظر كليت هنر دف نوازي سه بعد نامبرده به ماند همه ي نمودهاي هستي داراي نكات مشترك بسيار نيز هستند زيرا به هر حال همين ابعاد هستند كه پايه هاي پايگاه دف نوازي را تشكيل مي دهند و نظام وجودي يكديگر را معين و تحكيم مي سازند.

Marichka
26-02-2006, 00:28
اين ساز از دو قسمت كلي و استوانه اي شكل تشكيل شده : قسمت اول (بالا و هنگام نواختن: جلو) به قطر تقريبي 25 تا 30 سانتيمتر و به طول 45 سانتيمتر كه سطح بالائي آن پوست كشيده شده و در پائين به قسمت دوم متصل شده است و اين قسمت عبارتست از استوانه باريك تري كه درانتها (پائين) كمي گشاده ترشده و به دهانه اي بازمنتهي گشته است. جنس تمبك معمولي از چوب است. تمبك به منظور نواختن، بطور افقي روي ران نوازنده نشسته قرارمي گيرد و او دست چپ خود را در بالا و دست راست را در كنار راست تمبك قرار مي دهد و با انگشتان، نرمه و تمام دست خود بر قسمتهاي مختلف (مركز، ميان، كنار) پوست مي كوبد. صوت تمبك بدون ارتفاع معين است. از آنجا كه وسيله كوبيدن روي سازانگشتان انسان است و اين وسيله قادر است بر روي تمبك ريزه كاري و شيرينكاري هاي فراوان اعمال كند مي توان از آن به عنوان «تكنواز» استفاده هاي شايان و جالب كرد. نقش همنوازي در اين سازنه فقط همراهي ساز يا آواز و تأمين و نگهداري «ضرب» موسيقي است؛ بلكه طي 25 سال اخير به ابتكار حسين تهراني و همكاري ديگران اركستري مركب از«گروه تمبك نوازان» تشكيل شده قطعه هائي اجرا كرده اند.
تمبك زورخانه
شكل ظاهري آن با تمبك معمولي كمي اختلاف دارد. قسمت بالائي آن به شكل جام و قسمت دنباله (درپائين) مخروطي تر از تمبك معمولي است. علاوه بر اين تمبك زورخانه را از گل پخته مي سازند. صداي آن نيز بم تر و قوي تر از تمبك معمولي است. بلندي ساز 45 و قطر دهانه پوستي 48 سانتيمتر است.

Marichka
26-02-2006, 00:32
اين دسته از سازها نيز مانند سازهاي مضرابي از سه قسمت كلي شكم، دسته و سر تشكيل شده اند . هر ساز داراي تعداد معيني سيم است كه تقريباً به موازات تمام طول ساز كشيده شده و در سر ساز به دور گوشي ها پيچيده مي شوند. تنها تفاوت آنها با سازهاي مضرابي در اين است كه در آرشه اي ها، صداي حاصل ضربه اي نيست و بلكه ممتد و امتداد هر صوت، تا حدودي بسته به ميل نوازنده است. اين تفاوت از طرز حاصل كردن صوت در ساز ناشي مي شود. توضيح آنكه كشيدن آرشه، هر قدر روي سيم ادامه يابد؛ صدا با قدرتي برابر به گوش خواهد رسيد. يك نوازنده استاد كم و بيش قادر است پس از طي تمام طول آرشه و تعويض جهت آن، ادامه صدا را، تقريباً بدون خدشه همچنان حفظ كند. آرشه (يا كمان) از يك ميله نازك، دراز ولي محكم ازجنس چوب ساخته شده كه در دو انتهاي آن پايه هايي براي الصاق يك دسته مو تعبيه شده است. دسته مو (معمولاً از موهاي دم اسب) به طرزي مخصوص در درون پايه ها محكم مي شود و حالت فنري ميله چوبي، مو را در حالت كشيده نگاه مي دارد. بر روي موي آرشه صمغي به نام «كوليفون» مي مالند كه حالت چسبندگي يافته و سيم را در آرشه كشي به لرزش در آورد.

كمانچه
اين ساز علاوه بر شكم، دسته و سر، در انتهاي تحتاني ساز پايه اي نيز دارد كه روي زمين يا زانوي نوازنده قرار مي گيرد. شكم ساز كروي و مجوف است كه مقطع نسبتاً كوچكي از آن در جلو به دهانه اي اختصاص يافته و روي دهانه پوست كشيده شده و بر روي پوست، خركي تقريباً شبيه به خرك تار و نه كاملاً عمود بر سيم ها قرار گرفته است. دسته ساز در واقع لوله اي تو پر و به طور نامحسوس به شكل مخروط وارونه خراطي شده است. انتهاي بالائي اين لوله مجوف شده و در طرف جلو شكاف دارد كه نقش جعبه گوشي ها را مي يابد، دسته فاقد «دستان» است. سرساز متشكل است از جعبه گوشي ها كه در دو طرف آن هريك دو گوشي كار گذارده شده و يك «قبه» كه در بالاي جعبه قرار گرفته است. سر در واقع ادامه خراطي شده دسته است. طول ساز از ته پايه سر قبه حدود 80 سانتيمتر است. كمانچه امروزي داراي چهار سيم است و كوك (يا نسبت فاصله سيم ها به يكديگر) در دستگاههاي مختلف موسيقي ايران تفاوت مي كند. معمول ترين كوك اين است كه سيمهاي اول و دوم نسبت به هم فاصله «چهارم» يا «پنجم» داشته، سيم سوم يك اكتاو بم تر از سيم اول و سيم چهارم يك اكتاو بم تر از سيم دوم باشد. طرز نواختن: نوازنده ساز در حالت نشسته پايه كمانچه را روي زمين يا روي زانو قرارمي دهد در صورتي كه پايه ساز نوك تيز باشد، آن را روي زمين مي گذارند در اينصورت نوازنده روي زمين مي نشيند و اگر پايه به شكلي باشد كه در عكس نشان داده شده نوازنده روي صندلي نيز مي تواند بنشيند و پايه ساز را روي ران نزديك زانو قراردهد. در هر دو حالت ساز در موقع اجرا كمي حول محور خود مي چرخد و همين عمل تماس آرشه را با سيمها آسانتر مي سازد. نوازنده ساز را بطور قائم به دست چپ مي گيرد و انگشتان همان دست را روي سيمها در طول دسته مي لغزاند و آرشه را به دست راست گرفته به سيمها تماس مي دهد. اين ساز نقش تكنواز و همنواز هر دو را به خوبي مي تواند اجرا كند. آرشه- موي آن محكم كشيده نيست و نوازنده انگشتان درست راست خود را زير موها انداخته و آن را مي كشد تا عمل آرشه كشي ميسر گردد. كمانچه سازي ملي و شهري است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
قيچك
شكم ساز از دو قسمت مجزا از يكديگر تشكيل يافته، قسمت تحتاني كوچك تر و به شكل نيم كره است كه بر سطح مقطع جلو پوست كشيده شده و روي پوست خرك ساز قراردارد: قسمت بالائي بزرگ تر، مانند چتري روي قسمت تحتاني قرار گرفته و هر دو قسمت توسط سطحي منحني ازعقب به هم اتصال يافته اند و در نتيجه در جلو يا بين دو قسمت حفره اي تشكيل شده است. سطح جلوئي قسمت بالا، جز در ناحيه وسط كه زير گردن ساز قرار گرفته به صورت دو شكاف پهن باز است. دسته ساز تقريباً در نصف طول خود روي شكم قرارگرفته و نيمه ديگر در بالا به جعبه گوشي ها متصل است و دسته فاقد «دستان» است. سر متشكل است از جعبه كوچك (محل قرارگرفتن چهار گوشي، هر دو گوشي در يك طرف آن) و يك زانده منحني شكل براي آويختن ساز كه كمي به عقب برگشته و جهتي افقي يافته است. قيچك اساساً جزو دسته سازهاي محلي بوده كه در سالهاي اخير درحمايت وزارت فرهنگ و هنر به شهر آورده شده و نه تنها ساختمان و كوك آن را تكميل و تنظيم كرده اند، بلكه آن را به سه اندازه مختلف، قيچك سوپرانو (به طول 5/56 سانتيمتر) قيچك آلتو ( 63 سانتيمتر) و قيچك باس به همان نسبت بزرگ تر ساخته اند. طول سيم مرتعش در قيچك سوپرانو =5/33 ، در قيچك آلتو =5/37 و قيچك باس 70 سانتيمتر است. وسعت هر يك ازانواع حدود سه اكتاو است. قيچك سوپرانو سازي است كه قابليت تكنوازي و همنوازي هر دو را حائز است ولي دو نوع بعدي (التو و باس) بيشتر به منظور همنوازي در اركستر به كار مي رود. آرشه قيچك پس ازاستاندارد شدن ساز، عيناً همان آرشه ويولون است. قيچك از انواع سازهاي محلي است كه در سالهاي اخير به شهر آمده و مورد استفاده قرار گرفته است و بيشتر در نواحي جنوب شرقي ايران معمول است و در آن نواحي حتي، طبق عقيده و سنت اهالي براي معالجه امراض بكار مي رود. در سطح فوقاني شكم و پشت دسته سوراخ و حلقه اي است كه دو تسمه برآن الصاق مي شود: يكي از تسمه ها را به كتف چپ و ديگري را به كمر مي بندند و ساز در موقع نواختن تقريباً آزاد و آويزان مي شود. اما نوازندگان شهري تمايل به استفاده از اين تمهيد ندارند. كوك قيچك محلي ثابت نيست ولي قدر مسلم اين كه سيمها تقريباً هيچ وقت نسبت به يكديگر فاصله پنجم نداشته اند. آرشه- در اصل (نوع محلي آن) شبيه به آرشه كمانچه است و امروزه در شهر از آرشه ويولون و ويولنسل در نواختن نوع شهري آن استفاده مي شود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

Marichka
26-02-2006, 00:38
سازهاي مضرابي (زهي- زخمه اي)
اكثر قريب به اتفاق سازهاي (زهي- زخمه اي) تشكيل شده اند از يك شكم در ته ساز، يك گردن يا «دسته» محل قرار گرفتن انگشتان دست چپ (كه جز ساز عود، اين قسمت «دستان» بندي -پرده بندي- شده است)؛ و يك سر كه گوشي هاي كوك در آنجا قرار گرفته اند. سيمها با تعداد مختلف در ته ساز (يا حوالي ته شكم) به طريقي ثابت و به موازات طول ساز، شكم و گردن را طي كرده، دور گوشي ها پيچيده مي شوند.در برخي از سازها، شكم دو قسمتي است (تار و كمانچه و...) و گاه بر روي يك يا هر دو قسمت آن پوست كشيده شده كه غالباً از شكمبه گوسفند تهيه مي شود.برخي از اين سازها با انگشت و برخي با مضراب نواخته مي شود. شكل مضراب در سازها متفاوت است، گاه فلزي و گاه از جنس شاخ يا پلاستيك و بالاخره بعضي اوقات از پر مرغ است.

قانون
اين ساز به شكل ذوزنقه قائم الزاويه است. بلندترين ضلع (كمي بيشتر ازيك متر) نزديك به نوازنده و كوتاهترين آن موازي با ضلع قبلي، دور از او قرار مي گيرد. ضلع سمت راست (به طول تقريبي 40 سانتيمتر) قائم به هر دو ضلع موازي پيش گفته است و ضلع سمت چپ، اضلاع موازي را به طور مورب قطع مي كند. سمت راست ساز حفره اي به شكل مربع مستطيل به ابعاد تقريبي 15×40 سانتيمتر قرار گرفته و روي آن را پوستي يك يا چند تكه اي كشيده اند و خركي نسبتاً كم ارتفاع ولي دراز، با چند پايه در نقاط برابر طي طول پوست، روي آن تكيه كرده است. تعداد اصوات قانون 26 است و هرصوت توسط سه سيم هم كوك حاصل مي شود. سيمها در كنار راست ساز تثبيت شده، پس از عبور از روي خرك و طي ساز هر سه سيم از ميان دستگاه مخصوصي كه جهت كوك موقت (يازير و بم كردن صوت سيمها تا حد يك پرده و نيم) تعبيه شده، عبور مي كند و هرسيم به گوشي مخصوص كوك اصلي مي رسد، به كمك دستگاه مخصوص كوك موقت كه در قانونهاي مصري تغييركوك بسيار سريع و راحت انجام مي گيرد. مي توان تمام صداهاي كروماتيك مخصوص موسيقي شرق ( و موسيقي ايراني) را از ساز حاصل كرد. نت نويسي قانون، امروزه معمولاً بر روي دو حامل (پائيني با كليد«فا» براي دست چپ و بالائي با كليد «سل» براي دست راست) عمل مي شود. مضراب ساز عبارتست است از«انگشتانه» اي كه به انگشتان اشاره هر دو دست مي كنند. تيغه اي از جنس شاخ مانند ناخن به انگشتانه ها الصاق شده كه نوازنده قانون به وسيله آن به سيمهاي ساز زخمه مي زند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

رباب
رباب مجموعاً از 4 قسمت، شكم، سينه، دسته و سر تشكيل شده است.شكم در واقع جعبه اي به شكل خربزه است كه بر سطح جلويي آن پوست كشيده شده و خركي كوتاه روي پوست قرار گرفته است. سينه نيز جعبه اي مثلث شكل است كه سطح جلويي آن تا اندازه اي گرده ماهي و از جنس چوب است. در سطح جانبي سينه (سطحي كه هنگام نواختن دربالا قرارمي گيرد) هفت گوشي تعبيه شده كه سيمهاي تقويت كننده صداي ساز به دور آنها پيچيده مي شوند. بر سطح جانبي ديگر (سطح پائيني)، پنجره اي دايره اي شكل ساخته شده است. دسته ساز نسبتاً كوتاه است و بر روي آن حدود ده «دستان» بسته مي شود و بالاخره در سر ساز، مانند تار، جعبه گوشي ها قرار گرفته و در سطوح بالائي و پائيني اين جعبه، هريك سه گوشي تعبيه شده است. سطح جانبي جعبه گوشي ها كمي به طرف عقب ادامه يافته است. تعداد سيمهاي رباب شش يا سه سيم جفتي است كه سيمهاي جفت با يكديگر همصوت كوك مي شوند.سيمهاي رباب درقديم از روده ساخته مي شده در حاليكه امروز آنها را از نخ نايلون مي سازند و سيم بم روي نايلون روكشي فلزي دارد. مضراب رباب امروزي مانند مضراب عود از پر مرغ ساخته شده است. رباب اساساً محلي است و بيشتر در نواحي خراسان و مرز افغانستان معمول است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

عود
شكم اين ساز بسيار بزرگ و گلابي شكل و دسته آن بسيار كوتاه است. به طوري كه قسمت اعظم طول سيمها در امتداد شكم قرار گرفته است. سطح رويي شكم از جنس چوب است كه برآن پنجره هايي مشبك ايجاد شده است. عود فاقد «دستان» و خرك ساز كوتاه و تا اندازه اي كشيده است. عود داراي ده سيم يا 5 سيم جفتي است. سيمهاي جفت با هم همصدا كوك مي شوند و بديهي است كه هر يك ازسيمهاي دهگانه، يك گوشي مخصوص به خود دارد؛ گوشي ها در دو طرف جعبه گوشي (سرساز) قرار گرفته اند. عود بم ترين ساز بين سازهاي زهي است؛ نت نويسي آن با كليد سل است كه صداي آن عملاً يك «اكتاو» بم تر از نت نوشته شده حاصل مي شود. سيم بم (سل پائين) معمولاً نقش «واخوان» دارد و گاه اين سيم جفت نيست.مضراب عود از پر مرغ (يا پر طاووس) تهيه شده است و گاه نيز نوازنده با مضراب ديگري ساز را مي نوازد.صداي عود كمي خفه، نرم و غم انگيز ولي نسبتاً قوي است. اين ساز نقش تكنواز و همنواز هر دو را به خوبي مي تواند ايفا كند.عود چنان كه گفته شده از اخلاف سازي قديمي به نام «بربط» است؛ از سوي ديگر ممكن است با نام عربي خود (العود) به اروپا راه يافته و در آنجا نام «لوت» گرفته باشد. عود سازي شهري است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تنبور
داراي شكمي گلابي و دسته اي دراز است كه بر روي آن از 10 تا 15 پرده بسته مي شود. رويه جلويي شكم چوبي است. دسته اين ساز مانند سه تار، بر سر ساز متصل است و سر در حقيقت، ادامه دسته است كه بر روي سطوح جلويي و جانبي آن، هر يك دو گوشي كار گذارده شده كه سيم ها به دور آنها پيچيده مي شوند. سيمهاي تنبور 4 عدد و معمولاً به فاصله هاي مختلف كوك مي شده است. اين ساز معمولاً بدون مضراب و با انگشت نواخته مي شود.چنانكه در تاريخ موسيقي ايراني نوشته شده در قديم سازي به نام تنبور وجود داشته و از آن انواع مختلفي ذكر كرده اند. مثلاً گفته شده كه فارابي تئوري دان مشهور موسيقي ايران، تنبور بغدادي و تنبور خراسان را دستان بندي كرده است. اين ساز از دسته سازهاي شهري است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

-------------------------
منبع دو پست اخير: سايت راديو/صدا و سيما

Marichka
26-02-2006, 11:54
دسته سازهاي بادي مشروحه به دو رده كلي تقسيم مي شوند: اول- رده بادي هاي چوبي كه به نوبه خود برسه نوع متقسم اند: سازهاي بي زبانه (مانند «ني» و «بالابان») كه هوا بطور ساده يا با برخورد به لبه سوراخ ورود به داخل لوله وارد مي شود.
سازهاي يك زبانه (مانند «دوزله») كه هوا در ورود به لوله زبانه اي ازجنس ني به نام «قميش» را مي لرزاند.
سازهاي دو زبانه(مانند «سرنا») كه هوا از ميان دو تيغه نازك متكي به هم (ازجنس ني) عبوركرده، سبب لرزش آن دو مي شود.
بديهي است كه كيفيت صدا در هر يك از انواع سازهاي بالا با يكديگر متفاوت است.
دوم- رده بادي هاي برنجي (مانند «كرميل») كه به عوض سوراخ يا زبانه، «دهاني» اي لنگي- يا فنجاني شكل دارند و لبهاي خود عبورداده به درون لوله مي فرستد. كيفيت صدا در اين رده قوي تر و درخشان تر است. نيروي محركه توليد صوت در تمام سازهاي بادي هوا و در قسمت اعظم آنها نفس آدمي است كه در نوع اخير نوازنده ساز نمي تواند صوتي را بيش ازمدت معيني بكشد زيرا او براي تازه كردن نفس احتياج به قطع صوت دارد. زير و بم شدن صوت در سازهاي بادي به چند عامل بستگي دارد كه مهمترين آنها كوتاهي با بلندي لوله و نيز قطر مقطع آن است؛ به عبارت ديگر هر چه لوله كوتاه تر و نازك تر شود صوت حاصل زيرتر خواهد بود، عامل ديگر فشار هوا است. به اين ترتيب كه هر چه هوا با فشار بيشتري به لوله داخل شود صوت حاصل در فواصل معيني زيرتر خواهد شد. قسمت اعظم سازهاي بادي، سازهائي «انتقالي» هستند، يعني اصوات حاصل از اجراي هر نت، به نسبت معيني زيرتر يا بم تر از اصوات استاندارد شده در سازهاي غيرانتقالي است.

FX64 Dual Core
26-02-2006, 12:34
با سلام

از همه شما دوستان عزیز به خصوص سرکار خانم Dianella که این تاپیک رو ایجاد کردند ، بینهایت متشکرم.

موفق باشید.

mozhgan
07-03-2006, 14:24
. در موسیقی سازی ایران چند ردیف داریم؟
1) ردیف میرزا عبدالله
2) میرزا حسین قلی
که این دو معروفترین سبکها هستند سپس شاگردان آنها ردیف هایی را ترتیب داده اند و سبک هایی را مانند صبا و معروفی پدید آوردند و باز از شاگردان اینها سبک های دیگری پدید آمده اند و با نام خودشان این سبک ها معروف شده است و حتی این شاگردان از دو مکتب میرزا عبدالله و حسین قلی ممکن است که برداشت های مشترکی را ارایه ندهند ولی ریشه یک چیز است.
با تغییر زمان و تغییر اشکال سازها در سبک ها تفاوت ایجاد می شود. مثلا در سنتور مضراب بزرگ و سنگین و بدون نمد در موسیقی ارایه شده بوسیله سماعی بسیار تاثیر دارد و لحنی را ارایه می دهد که شاید کمی خشن به نظر برسد. اما آنها می گویند که با این نوع مضراب ما موسیقی را به صورت حماسی تر و بلورین می شنویم. هیچ واسطه ای بین مضراب و ساز وجود ندارد. پس بلاواسطه نوازنده احساس خود را با مضراب های لخت ارایه می دهد. در حالیکه در سبک پایور مضراب نمد دار می شود. و طرفداران این سبک می گویند که مضراب لخت خشونت دارد و به لحاظ تنالیته و طنین صدا با مضراب نمد دار بهتر می توان احساس موسیقی را بیان داشت.
بنابراین با تغییر کوچکی در ساختمان ساز احساس موسیقی متفاوت می شود. مثال دیگر بر روی ساز تار است که تا دوره قاجاریه کاسه ای صاف داشته است و آنرا روی سینه می گذاشتند و می گفتند صدای ساز به گوش نزدیک تر است و گویی صدای ساز از سینه بیرون می آید و ارتباط نوازنده با ساز بسیار نزدیک است و این یک سنت قدیمی است و در موسیقی مقامی آذربایجان هنوز تار را بر سینه می گذارندهمچنین تارها دارای پنج سیم بوده اند و در این صد سال اخیر یک سیم ششم به آنها اضافه شده است مثلا در موسیقی مقامی خراسان چندین پرده به ساز اضافه شده است. یا در موسیقی مقامی تاجیکستان تنبورهای قدیمی دارای سه سیم بوده اند و حالا دارای چهار سیم هستند. پس مسلما احساس ما از شنیدن سازها با ساختمان متفاوت با هم فرق دارد. تارهای امروزی بر روی ران قرار می گیرند. پس شکل کاسه آن ها با فیزیک ساختار بدن ساخته شده و یک سیم اضافه حالتی دیگر به اجرای موسیقی داده است.

Marichka
07-03-2006, 21:50
سلام

چند تا ريتم خيلي كوتاه از ساز محبوبم دف: ;)

ريتم 1 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

ريتم 2 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

ريتم 3 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

ريتم 4 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

ريتم 5 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

اين هم همنوازي دف، ني و ‌ تمبك
ريتم اجرا: شش هشتم نقطه دار
حجم فايل: 3.53 مگابايت

لينك دانلود ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

موفق باشيد

Marichka
08-03-2006, 01:09
همنوازي دف،‌ ني، تمبك:
ريتم اجرا: دو چهارم
حجم فايل: 2.58 مگابايت

لينك دانلود ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

همنوازي دف، ني،‌ تمبك و دايره
ريتم اجرا: شش چهارم نقطه دار
حجم فايل: 2.03 مگابايت

لينك دانلود ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

همنوازي دف،‌ ني، تمبك
ريتم اجرا: شش چهارم نقطه دار
حجم فايل: 2.79 مگابايت

لينك دانلود ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

همنوازي دف، ني، تمبك
ريتم اجرا: دو چهارم
حجم فايل: 3.10 مگابايت

لينك دانلود ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

Marichka
02-04-2006, 03:37
"استاد غلامحسین بنان" در ارديبهشت ماه سال 1290 خورشيدی در تهران خيابان "زرگنده"

(قلهک)،در خانواده اي متمول و صاحب جاه، به دنيا آمد. پدرش "كريم خان بنان الدوله نوری" و

مادرش دختر شاهزاده محمد تقی ميرزاركنی (ركن الدله) برادر ناصرالدين شاه يا پسر محمد شاه

قاجار بود. از شش سالگی بنا به توصيه استاد "نی داود" به خوانندگی و نوازندگی ارگ و پيانو

پرداخت و در اين راه از راهنمايی های مادرش كه پيانو را بسيار خوب می نواخت بهره ها گرفت،

اولين استاد او پدرش بود و دومين استاد، مرحوم "ميرزا طاهر ضياءذاكرين رثايی" و سومين

استادش مرحوم "ناصرسيف" بوده اند. بنان در سال 1321 خوانندگی را در راديو آغاز كرد، درآن

زمان، شادروان روح الله خالقی مسوليت راديو را بر عهده داشت، روزی كه بنان با عبدالعلی وزيری

جهت امتحان به راديو می روند در دفتر روح اله خالقی، ابوالحسن صبا هم نشسته بوده، از بنان

مي خواهند كه برای ايشان قطعه ای بخواند و او « درآمد سه گاه» را آغازمی كند و صبا هم با

ويلن او را همراهی می كند. هنوز « درآمد» تمام نشده بود كه خالقی به صبا می گويد:"شما

نواختن ويولن را قطع كنيد" و به بنان اشاره می كند «گوشه حصار» را بخواند و بنان بدون اندک

مكثی ، با چنان مهارت و استادی « درآمد حصار» را می خواند و به «سه گاه» فرود می آيد كه

روح اله خالقی بی اختيار برخاسته و او را در آغوش گرفته و می بوسد و آينده وی را در هنر آواز

درخشان پيش بينی می كند. صدای بنان، بسيار لطيف و شيرين، زيبا و خوش اهنگ بود، كوتاه

می خواند ولی درهمين كوتاهی، ذوق و هنر بسيار نهفته است، غلت ها و تحريرهای او چون

رشته مرواريد غلطانی، به هم پيوسته و مانند آب روان است. از سال1321 صدای "غلامحسين

بنان" ، همراه با همكاری عده ای از هنرمندان ديگر از راديو تهران به گوش مردم ايران رسيد و

ديری نگذشت كه نام بنان زبانزد همه شد و شيفتگان فراوانی در سراسر كشور پيدا كرد. خالقی

او را در اركستر انجمن موسيقی شركت داد و با اركستر شماره یک نيز همكاری خود را شروع كرد

و از بدو شروع برنامه هميشه جاويد "گلهای جاويدان" بنا به دعوت استاد ارجمند داود پير نيا با آن

همكاری داشت. بنان در طول فعاليت هنری خود، حدود 450 آهنگ اجرا كرد و انچه كه امتياز

مسلم صدای او را پديد می آورد، زير و بم ها و تحريرات صدای اوست كه مخصوص به خودش

است. بنان نه تنها در آواز قديمی و كلاسيک ايران استاد بود، بلكه در نغمات جديد و مدرن ايران

نيز تسلط كامل داشت. تصنيف زيبا و روح پرور «الهه ناز» او بهترين معرف اين ادعاست.

غلامحسين بنان به سال 1315 خورشيدی به سمت بايگان در اداره كل كشاورزی استخدام شد و

بعد از چندی به شركت ايران بار كه مركز آن در اهواز بود منتقل گشت. پس از چند سال به

معاونت آن اداره منصوب شد. در سال 1321 به تهران آمد و بنا به پيشنهاد مرحوم "فرخ" كه وزير

خواربار بود، به سمت منشی مخصوص وزير به كار پرداخت.

بعد از تغيير كابينه، به اداره كل غله و نان منتقل شد و چندی كفالت اداره دفتر و كارگزينی و

مدتی هم مسؤوليت تحويل كوپن نان تهران را بر عهده داشت. در سال 1332 به پيشنهاد

شادروان خالقی به اداره كل هنرهای زيبای كشور منتقل شد و به سمت استاد آواز هنرستان

موسيقی ملی به كار مشغول شد و در سال 1334 ريئس شورای موسيقی راديو شد. بنان در

سال 1336 ه_ش در یک سانحه اتومبیل چشم راست خود را از دست داد. در سال 1346 نیز به

عنوان اعتراض بر ابتذال خوانی در رادیو،خواندن را کنار گذاشت و زمان "قطبی" به طور کلی از

رادیو قهر کرد و خانه نشین شد. غلامحسين بنان از ابتدا در برنامه های گل های جاويدان و گل

های رنگارنگ و برگ سبز شركت داشته كه رهاورد اين همكاری ها ده ها برنامه گل های

جاویدان، گل های رنگارنگ و برگ سبز است و برنامه های متعدد و گوناگون ديگری كه از اين

خواننده بزرگ و هنرمند به يادگار مانده است. غلامحسين بنان مدت ها بود كه مبتلا به ناراحتی

جهاز هاضمه شده بود و از طرف ديگر حنجره اش نيز آمادگی بيان نيازهای درونيش را نداشت و به

همين دليل اندک اندک از خواندن اجتناب ورزيد و از صحنه هنر كناره كشيد و ديگر حدود بيست

سال آخر عمر را تقريبا فعاليت چشم گيری نداشت و روز به روز ناراحتی جهاز هاضمه او را بيشتر

رنجور می كرد و متاسفانه كوشش های پزشكان و خاصه مراقبت ها و از خود گذشتگی های

"پری بنان" همسر وفادارو مهربانش هم مؤثر نيفتاد و سرانجام درساعت 7 بعدازظهر پنجشنبه

هشتم اسفندماه سال 1364 خورشيدی در بيمارستان ايرانمهر قلهك جهان را بدرود گفت. گفتنی

است وی در آواز به مکتب علینقی وزیری و روح الله خالقی گرایش داشت و یکی از هنر آموزان آواز

در هنرستان موسیقی ملی و عضو ارکسترهای مختلف رادیو تهران بود. از جمله آثار او می توان

به صفحات گرامافون همراه با نوازندگان مختلف و برنامه های رادیویی همراه با ارکستر گل ها و

تکنوازان آن اشاره کرد. بهترین آثار او عبارتند از آواز دیلمان "تنها"،ماهور با پیانوی "رضا محجوبی"،

همایون با "مرتضی محجوبی" و از دیگر تصانیف و قطعات این هنرمند برجسته می توان به کاروان،

من از روز ازل، نوای نی، من بی دل، ساقی، آهنگ از "محجوبی"، دیدی ای مه آهنگ از

"یاحقی"، مشتاق و پریشان، دیدار یار آهنگ از "وزیری"، حالا چرا آهنگ از "خالقی" اشاره کرد.

"احمد ابراهيمی" و "کاوه ديلمی" از شناخته شده ترين شاگردان اين هنرمند برجسته به حساب

می آیند. "مرتضی نی داوود" نخستین کسی بود که به استعداد او در پی برد، بنان به نواختن

ارگ و خواندن تصنیف و گاهی آواز روی آورد. گاهی هم به تشویق مادرش از آموزشهای پسر خاله

خود برخوردار می شد. در سال 1296ش در مهمانی بزرگی که بنان الدوله راه انداخته بود،

غلامحسین شش ساله به پیشنهاد مادر پشت ارگ نشست و قطعه ای نواخت و تصنیفی خواند.

کودک شش ساله خیلی مورد توجه تحسین مهمانها قرار گرفت، ازآن شب به بعد،که پدر به

استعداد پسر پی برده بود،او را پیش استادان بزرگ برای آموزش موسیقی و آواز فرستاد. بنان

موسیقی را از " مرتضی نی داوود" و آواز را از "میرزا ضیاء الدین رضایی" فرا گرفت و از آنها نکته ها

آموخت و از ردیف های موسیقی ایرانی آگاهی کامل یافت. بنان اگر چه در مدرسه ثروت مشغول

تحصیل بود. اما بیشتر توجه او به موسیقی و آواز بود. بعدها در انجمن موسیقی ملی با کلنل

وزیری مشغول کار شد.بنان در این انجمن سالهای سال خواننده بود. بعدها از کلاسهای "روح الله

خالقی"،"ابوالحسن صبا"و"مرتضی محجوبی" و دیگر هنرمندان بهره ها برد. بنان خود بارها گفته

بود که من پیشرفت خود را در موسیقی مرهون صبا و خالقی می دانم. می گویند بنان بم ترین

صدای مردانه را داشت و صدای او در ردیف آواشناسی،صوت متوسط بود. اما لطافت و قدرت صدا

از ویژگیهای آوای او بود.بعدها به صلاحدید"کلنل وزیری" و "خالقی" ،صدایش را پایین تر هم آورد و

چنین بود که صدایش گرم و گیرا و دل انگیز شد. " صبا" می گفت:"بعضی تحریر ها را هیچ کس به

جز بنان نمی تواند درست بخواند" تحریر در اصطلاح موسیقی به معنی پیچیدگی در آواز ،کشش

صدا ،غلت دادن آواز و پیراستن آواز از خشونت و زواید است. "فرهاد فخرالدینی" می گوید: "بنان

به طرز عجیبی بر صدای خود مسلط بود و من هرگز ندیدم نتی را خارج ،یا کم و زیاد بخواند." بنان

ذر انتخاب شعر و درست ادا کردن آن،بیش از اندازه دقت می کرد و در نتیجه وقتی شعر را می

خواند آنچنان را آنچنان تر می کرد.

بنان در انتخاب شعر و موسیقی ، سخت خوش سلیقه بود. " روح الله خالقی" می گوید: "صوت

بنان لطیف ترین صدایی است که من در عمر خود شنیده ام" اگر به یکی از تصنیفهای بنان گوش

بسپاریم، خواهیم دید که در اجرای آواز بنان،شکستن کلمه، نابجا خواندن،درنگ یا شتاب بی جا

در سرتاسر تصنیف حتی یک بار هم دیده نمی شود. اوج،جای خود را دارد و فرود هم .اینجاست

که هنر تبلور پیدا می کندو بنان را در صدر می نشاند. نوع ادای کلمات ،جدا از آواز و همراهی

موسیقی هم آهنگ در بیان بنان، خود شعری جداگانه است. "علی تجویدی" می گوید: " مرا

عاشقی شیدا" را هیچ خواننده ای توان اجرا نداشت جز بنان، که آنرا به درستی خواند و اجرا

کرد.بنان علاوه بر شعر هایی که از سروده های " رهی معیری" از سروده های "نواب صفا" نیز

استفاده می کرد: یاد باد آن همدلی،آن همدمی،آن همرهی ساز محجوبی و آواز بنان، شعر

رهی از کارهای به جا مانده بنان می توان به" بوی جوی مولیان" در بیات اصفهان که "روح الله

خالقی " آنرا ساخته بود اشاره کرد. کار دیگری که نام بنان را بر سر زبانها انداخت و تا امروز هم

اعتبار خود را حفظ کرده است تصنیف زیبا و پر مفهوم "من از روز ازل" ساخته استاد" مرتضی

محجوبی" در مایه سه گاه است.در سال 1319 ه_ش که رادیو تأسیس شد ،بسیاری از هنرمندان

به رادیو دعوت شدند که در صدر آنها بنان بود.که در سال 1321 این همکاری را پذیرفت و در برنامه

"گلهای جاویدان" ،"برگ سبز" و"گلهای رنگارنگ" که به همت شادروان" داوود پیر نیا" تهیه و

تدوین می شد،عاشقانه به کار پرداخت.پس از آن بود که نام و آوازه بنان در همه جا پیچید و به

عنوان یک آواز خوان و تصنیف خوان حرفه ای از شهرت جهانی برخوردار شد. بنان مردی مبادی

آداب ،خوش لباس ،خوش بیان و بذله گو و مجلس آرا بود. موقع آواز خواندن همیشه لبخندی روی

لبهای این هنرمند می شکفت. و می گفت:" این لبخند،قیافه مرا در هر حال برای بیننده و

شنونده آوازم قابل تحمل تر می کند" خانه بنان در بلندیهای جمال آباد شمیران ،یادگارهای او را

دارد. شاید هم اکنون نیز بتوان "حالا چرا" را در عشاق و بوسلیک ،"امروز مها خویش ز بیگانه

ندانیم" را در ابوعطا،"به یاد صبا "را در سه گاه و "همه عمر بر ندارم سر از این خمار مستی" را در

ماهور و هزاران اثر دیگر را را در آن سربالاییها شنید و لذت برد و هنر سحرآفرین او را تحسین کرد.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی،چندین بار از ایشان برای اجرای برنامه در رادیو دعوت به عمل آمد

اما بنان دیگر حوصله آن سالها را نداشت. در سالهای آخر عمر تنها سرگرمی استاد خاطرات

گذشته و گوش دادن به نوارهای زیبای خود بود. یاد و خاطره استاد بنان را می توانید در "نور و نوا"

که به یاد او تدوین و پرداخته شده است زنده کنید و یاد تندیسی بیفتید که در خانه ،جای او را پر

کرده است.

سرانجام استاد بنان در ساعت45/6 بعد از ظهر هشتم اسفند سال 1364 در بیمارستان ایرانمهر

به دیار باقی شتافت.

mehdi_bjt
20-04-2006, 08:55
سلام
به جاي اينكه بشينيد و ساز ايراني بزنيد بهتره روي تئوري موسيقي كشورمون كار كنيد و
اونو از اين وضع افتضاح كنوني نجات بدين . من 4 سال موسيقي اصيل كار كردم و خيلي پشيمان
هستم كه چرا وقتم رو تلف كردم . بايد از صفر شروع كنيم و وقتمون رو روي تحقيقات در زمينه
موسيقي ايراني بذاريم.

مجنون
24-04-2006, 14:06
سلام
با تشكر از Dianella
لطفاً اگه ميشه لينك دانلود مستقيم دف و (دف،‌ ني، تمبك و ...)
يا توضيح درباره دانلودشون بگو

Marichka
25-04-2006, 00:33
سلام مجنون عزيزشما از صفحه اي كه باز ميشه از جدول دگمه free رو كليك كنيد و صبر كنيد تا ثانيه شمارش تموم شه بعد داخل جاي خالي كد داده شده رو وارد كنيد و دانلود شروع ميشه.
موفق باشيد

Babak
25-04-2006, 10:46
سلام
به جاي اينكه بشينيد و ساز ايراني بزنيد بهتره روي تئوري موسيقي كشورمون كار كنيد و
اونو از اين وضع افتضاح كنوني نجات بدين . من 4 سال موسيقي اصيل كار كردم و خيلي پشيمان
هستم كه چرا وقتم رو تلف كردم . بايد از صفر شروع كنيم و وقتمون رو روي تحقيقات در زمينه
موسيقي ايراني بذاريم.
دوست عزيز
اين خودش يه مشکل بزرگ در کشور ما
که از ديگران انتظار انجام کار ها رو داريم
خطاب به ديگران صحبت نکنيد
کاری که به نظرتون درسته رو انجام بدين
اونی که نشسته و داره ساز ايرانی ميزنه فرهنگ موسيقيايي کشورش رو حفظ ميکنه يعنی يه کار عملی انجام ميده
شما هم کار انجام بدين به جای انتقاد صرف
من منتظر کارهای شما روی تئوری موسيقی ايران هستم
ممنون

Marichka
28-04-2006, 00:37
چكيده: تنبك از نظر نوازندگي (انگشت گذاري)، رنگهاي صوتي و ساختمان فيزيكي اش (در عين ظاهري ساده)، يكي از پيشرفته ترين و پيچيده ترين سازهاي كوبه اي پوستي دنيا محسوب مي شود، به ويژه كه در دهه هاي اخير با همت تنبك نوازان پيشرفت شاياني كرده است و در اين ميان بايد به حسين تهراني، پدر تنبك نوازي نوين ايران اشاره كرد، زيرا آغاز حركت با او بوده است. در اين مقاله هدف بررسي نام هاي گوناگون تنبك در طول تاريخ است.
مقدمه: تنبك از نظر سازشناسي جزو "طبل هاي جام گونه" است و جالب است اشاره كنيم كه بنا بر پژوهش هاي اخير نگارنده، برخي از طبل هاي جام گونه، هم از نظر ساختمان فيزيكي و هم از نظر لغوي شباهت به تنبك ايران دارند. در اين مقاله نام هاي گوناگون تنبك در طول تاريخ بررسي شده و حتي به رد پاي تنبك ايراني در ديگر ممالك تا حد اطلاع نگارنده اشاره مي شود. همچنين در اين مقاله از پژوهش هاي ديگران استفاده شده و تا آنجايي كه امكان پذير بوده است، مراجع را ذكركرده ايم تا حقي از كسي پايمال نگردد.
بحث لغوي: به طور كلي اطلاق كلمه ي "ضرب" به اين ساز كوبه اي پوستي ايراني غلط است، البته نه به خاطر عربي بودن اين واژه. اگر به فرهنگهاي گوناگون فارسي مراجعه كنيم، براي اين واژه معني هاي بسياري نوشته اند كه يكي از آنها "زدن" است. با در نظر گرفتن معني هاي گوناگون اين واژه، ممكن است بگوييم كه چون عمل "زدن" روي اين ساز انجام مي گيرد، آن را "ضرب" گفته اند. آنگاه بلافاصله اين پرسش مطرح مي شود كه مگر"سه تار" را كه آن هم يك ساز ايراني است، "نمي زنند"؟ پس چرا به آن "ضرب" نمي گويند. دكتر ضياءالدين سجادي (استاد دانشگاه) در مقاله بحث لغوي كتاب آموزش تمبك (تهراني)، ص 35، نوشته است: "... ضرب هم كه به اين آلت موسيقي گفته شده ظاهراً به مناسبت آن است كه اصول ضرب و آهنگ را با آن نگاه مي داشتند." و اين قول براي توجيه اين واژه به حقيقت نزديكتر است (بر گرفته از كتاب تنبك و نگرشي به ريتم از زواياي مختلف، نوشته ي بهمن رجبي) و در تتميم اين قول بايد بگوييم كه با "سه تار" و ساير آلات مشابه آن، "اصول ضرب و آهنگ" را نگاه نمي داشتند و فقط با تنبك (مهم ترين ساز كوبه اي پوستي ايران) و ديگر آلات مانند دف (معرب دپ) و دايره (با نام باستاني "داره") "اصول ضرب و آهنگ" را نگاه مي داشتند و غرض از نگهداري "اصول ضرب و آهنگ" همانا حفظ "ايقاع" (اصطلاح قديمي ريتم دوري) است و ايقاع در موسيقي حكم عروض را دارد در شعر، گرچه ضرورتاً "ايقاع" از عروض دقيق تر است. اسم پهلوي اين ساز "دُمبَلَگ" است. چنانچه در لغت نامه آمده است: "دمبلگ: يكي از سازهاي رايج در دربار خسروپرويز كه به صورت طبل كوچكي است. (از ايران در زمان ساسانيان، كريستن سن، ص 506)، صورت قديمي دمبك." در ضمن در كتاب چشم انداز موسيقي ايران نوشته ي ساسان سپنتا، ص 294 به نقل از كتاب خسروو غلام، تصحيح اون والا، ص 28 آمده است: "... قديميترين متني كه نام اين ساز آمده متن پهلوي "خسرووغلام" است كه به صورت "دُمبَلَك" به خط پهلوي ذكر شده است." همچنين در كتاب تنبك و نگرشي به ريتم از زواياي مختلف، نوشته ي بهمن رجبي، ص 15 آمده است: "دكتر مهدي فروغ در يكي از نوشته هاي خود، اشاره اي دارد به اينكه در دوران ساسانيان، به يك نوع ساز ضربه اي كه شبيه به تنبك امروزي بوده است، "دُنبَلَك" يا "دُمبَلَك" مي گفتند و "دنبك" و "دمبك" واژه اي است پهلوي، و احتمال دارد كه "دنبك" و "دمبك" صورت تغيير شكل يافته ي آن باشد." در همين كتاب به بيش از 20 نام گوناگون تنبك اشاره مي شود. آنچه مسلم است كثرت اين نام ها نشان از كاربرد اين ساز در زمان ها و مكان هاي گوناگون دارد. يكي از همين نام ها كه در فرهنگ هاي گوناگون اشاره شده است "تَبَنگ" مي باشد.


دكتر محمد معين به نكته ي جالبي اشاره كرده است: "از شرح آنندراج چنين بر مي آيد كه "تنبك" و "دنبك" تغييري است از همان تبنگ..." در ضمن در كتاب ها و ديوان هاي شعر چندين شاعر به نام هاي گوناگون تنبك اشاره شده است كه ما به دو تا از آنان اشاره مي كنيم: "خدايا مطربان را انگبين ده براي ضرب دستي آهنين ده" – مولوي "تنبك محفل ارباب وفا را بردار بلبل باغ دلي، شور و نوا را بردار" – ميرنجات در اينجا به موضوعي ديگر اشاره مي كنيم: تنبك علاوه بر موسيقي سنتي امروز ايران، در موسيقي نواحي ايران نيز نواخته مي شود. در اينجا نيز تنوع اسمي وجود دارد. شايد جالب باشد بگوييم كه نام اين ساز در استان هرمزگان "تمپك" است، كه به نظر نگارنده از حيث بحث لغوي با همين نام "تمپو" نبايد بي ارتباط باشد. رد پاي سازهاي مشابه تنبك در ديگر نقاط دنيا نيز مشاهده مي شود. مثلاً سازي شبيه تنبك در كشمير با نام "تنبك نَري" نواخته مي شود و "نري" در زبان محلي آنجا به معني سفالي است. همچنين سازي به صورت يك جفت تنبك در مالزي با نام "گِدُمبَك" نواخته مي شود. گفتني است كه "تمپو" ي تركيه كه از نظر ساختمان و نحوه ي نوازندگي با "تمپو" ي مصري كمي اختلاف دارد، "دومبِلِك" ناميده مي شود كه در حقيقت لهجه اي از نام باستاني "دمبلك" است. در آخر اشاره مي كنيم كه سازي مشابه "تمپو" در يونان نواخته مي شود و نامش "توبِلِكي" است. در معني واژه ي تنبك دو نظر وجود دارد. يكي مي گويد كه واژه ي تنبك از صداي اين ساز، يعني از تركيب دو عبارت "تن" و "بك" به دست آمده است. و"تن" (يا "تم") صدايي است كه از نواختن ضربه اي به ناحيه ي مركزي پوست تنبك بيرون مي آيد و "بك"، نواختن ضربه اي به ناحيه ي كناره ي پوست (كتابهاي تهراني و رجبي). اين در حالي است كه محمد علي امام شوشتري، در كتابش، ايران گاهواره ي دانش و هنر، ص 141 نظر ديگري دارد: "... واژه ي تَنبوراز تيكه "تنب" و پسوند "ور" ساخته شده است. "تنب" به معني برآمدگي است و واژه ي "تنبان" به معني "سرين پوش" و "تنبك" ساز مشهور، ... همگي از اين ريشه اند...".
نتيجه: از تمام مطالب بالا و با توجه به اين نكته كه "ضرب" و "تنبك" متداولترين نام ها براي اين ساز كوبه اي پوستي ايران است و "ضرب" نامي مناسب براي اين ساز به نظر نمي رسد، اطلاق "تنبك" به اين ساز بهترين پيشنهاد براي جلوگيري از چند اسمي بودن اين مهمترين ساز كوبه اي پوستي ايران است.
منبع : هنر و موسيقي

Marichka
28-04-2006, 00:39
اينگونه تعريف شده که کمانچه از سازهاي زهي قديم ايران و در واقع نوع تکامل يافته رباب، کاسه گرد و پايه آهني دارد و مانند تار و ويولن سيمهاي آن را با گوشي محکم و کوک مي‌کنند. کماني که با آن کمانچه را مي‌نوازند کمانه نام دارد و همان است که در ويولن کلمه فرانسوي آرشه به معني کمان کوچک جاي آن را گرفته است.
شادروان خالقي در کتاب سرگذشت موسيقي ايران، کمانچه را تکامل يافته رباب مي‌نامد. ساز اخير رباب که اول دو سيم داشته و بعدها يک سيم ديگر به آن اضافه شده است و با کمانه به صدا در مي‌آمده و همان است که ما امروز کمانچه مي‌گوييم و به همين جا اضافه مي‌کند از دوره صفويه به بعد کمانچه يکي از ارکان موسيقي ايران به شمار آمده است.
قسمت اصلي کمانچه کاسه آن است که به صورت‌هاي مختلف ساخته مي‌شود. کاسه کمانچه هنوز از نظر جنس چوب، اندازه‌ها و شکل يکسان و تثبيت شده نيست.
از نظر شکل، کاسه‌ها را به صورت کروي يا مخروط ناقص درست مي‌کنند. کاسه‌هايي که به شکل مخروط ناقص هستند اکثرا پشت باز ساخته مي‌شوند. استفاده از اين کمانچه‌ها در قسمت‌هاي مرکزي ايران به خصوص در لرستان تداول است.
اين کمانچه‌ها صدايي پر قدرت و شفاف دارند و چون کاسه سبک دارند، اجراي قطعاتي که نياز به چرخيدن سريع کمانچه دارد بر روي اين کمانچه ها آسانتر است و اين امتيازي است براي اين نوع کمانچه.
اين کمانچه‌ها اغلب سه سيم دارند، ولي اين روزها به تدريج داراي چهار سيم مي‌شوند. کمانچه‌هاي پشت باز معمولا از چوب توت و به صورت يک تکه ساخته مي‌شوند.
کاسه‌هاي کروي به دو صورت يک تکه و ترکه‌اي هستند، در کمانچه‌هاي ترکه‌اي کاسه از به هم چسبيدن ترکه‌هايي که در روي قالب خم شده‌اند ساخته مي‌شود. ضخامت اين کاسه‌ها کم است و به همين دليل کاسه سبک است و چرخيدن کمانچه به سهولت صورت مي‌گيرد.
کاسه‌هاي يک تکه از چوبهاي مختلف ،معمولا از گردو خراطي مي‌شود. وزن کاسه از کاسه‌هاي ترکه‌اي بيشتر و چرخش کمانچه تا حدي مشکل است. صداي اين نوع کمانچه‌ها زياد مطلوب نيست، کمانچه‌هايي ساخته مي‌شود که تغريبا کروي است و از چوب توت به صورت دو تکه ساخته مي‌شود، اين کمانچه‌ها چون دست باز هستند در تنظيم شکل و ضخامت و اندازه‌هاي دهانه کمانچه دقت بيشتري دارند و خوش صدا هستند.
قطر بيروني کاسه کمانچه موسيقي سنتي معمولا ‌٢٠ سانتي متر است، در حالي که در مناطق مختلف ايران اندازه کاسه کمانچه متفاوت است، ترکمن‌ها کمانچه با کاسه‌هاي بسيار کوچک مي‌سازند. در نقاط ديگر دنيا نيز که سازهايي شبيه به کمانچه ما دارند کاسه‌ها کوچک و غالبا از پوست نارگيل ساخته مي‌شود.
دسته کمانچه بر خلاف کاسه تقريبا در يک شکل ساخته مي‌شود. جنس دسته از چوب گردو ، و شکل آن مخروط ناقص و قطر آن در شيطانک ‌٣٧ ميلي متر و در محل اتصال به کاسه ‌٣١ ميلي متر است. طول دسته کمانچه ‌٣١ سانتي متر است.
در گذشته کمانچه داراي سه سيم بوده است، گاهي دو سيم اول و دوم مضاعف انداخته مي‌شد و احتمالا در تبعيت از ويولن به چهار سيم تبديل شده است. بنابراين چهار سيم و در نتيجه چهار گوشي بر روي دسته کمانچه قرار مي گيرد، و اين سيمها پس از رد شدن از روي شيطانک و عبور از روي دسته و کاسه به سيم گير وصل مي شوند. بر روي دهانه کمانچه پوست کشيده مي شود و اين پوست معمولا پوست دل گاو، پوست ماهي، پوست آهو و غيره مي‌تواند باشد.
خرک بر روي پوست قرار مي‌گيرد و سيم‌ها با فشار خرک را به پوست مي‌چسبانند. کمانچه به وسيله يک پايه که در قسمت سيمگير به کاسه وصل شده است، روي پاي نوازنده قرار مي‌گيرد.
آرشه کمانچه، که اسم اوليه‌اش کمانه بوده است، تشکيل شده است از يک چوب که از يک طرف انحنا دارد با بلندي ‌٦٠ سانتي متر و موي دم اسب.
موي آرشه کمانچه بر خلاف سازهاي زهي غربي بر روي چوب محکم کشيده نمي‌شود، بلکه نوازنده است که به هنگان نوازندگي به تناسب احساس فسار را بر روي سيم تغيير مي‌دهد.
چگونگي صداي کمانچه به عواملي بستگي دارد که بعضي از آنها از اين قرارند: جنس چوب، ضخامت در نقاط مختلف کاسه، شکل کاسه، اندازه هاي کاسه، چگونگي سطح کاسه از نظر تراش، نوع و ضخامت پوست، جنس و شکل و اندازه و محل قرار گرفتن خرک، چگونگي شيطانک، جنس سيم، زاويه اتصال دسته به کاسه.
براي ساختن کمانچه‌اي با صداي دلخواه ضمن در نظر داشتن عواملي که گفته شد سالها تجربه لازم است.
منبع : وبلاگ هنر ايران

Marichka
28-04-2006, 00:42
يكي از هفت دستگاه اصلي موسيقي ايراني به روايت ميرزا عبدالله است . حالت عرفاني ويژه اي دارد . صلابت ، قدرت ، تفكر ، پند و اندرز و خلاصه ويژگي هاي يك انسان كامل در دستگاه همايون نهفته است . به نظر اينجانب روح موسيقي ايراني در دستگاه همايون است . بداهه نوازي كه اولين اصل موسيقي ايراني است در درآمدهاي اين دستگاه به خوبي قابل اجرا ست و نوازنده ي توانا و آگاه به موسيقي رديف و همچنين با تكنيك مي تواند به مدت زمان طولاني در درامدهاي دستگاه همايون بداهه نوازي كند بدون آنكه ملودي تكراري در نوازندگي او پيدا شود . بعضي از گوشه هاي محلي موسيقي نواحي ايران وارد اين دستگاه شده از جمله گوشه بختياري و گوشه دزفولي .
بعضي از نوازندگان كه به نظر اينجانب شايستگي لازم جهت تاثير گذاري مثبت بر هنرجويان موسيقي را ندارند ابراز مي دارند كه فواصل موسيقي ايران قديم غير از اكنون است . اين موضوع بحثي را مي طلبد كه در اين نوشته مجال آن نيست و نتيجه مي گيرند كه فواصل دستگاه همايون در قديم با فواصي امروز يكسان نبوده . بدعتي غلط است كه شايد در نوشتاري ديگر به غلط بودن آن از نظر علمي پرداخته شود .
چنانجه دستگاه همايون را از نت سل بنوازيم فواصل آن با زباني كه هنرجوي تازه رديف نواز آن را درك كند چنين است .

SOL (1 پرده) FA (1 پرده) (بمل) ME( ) 2/1 پرده)RE (1 پرده)DO (2/1 پرده) (بكار)SI (4/5 پرده) (كرن)LA )4/3 پرده) SOL

اين آقايان فواصل را اينگونه تعيين مي كنند .
SOL (1 پرده) FA (1 پرده) (بمل) ME( ) 2/1 پرده)RE (1 پرده)DO (4/3 پرده) (كرن)SI (1 پرده) (كرن)LA )4/3 پرده) SOL
چنانچه مشاهده مي شود اختلاف در درجه سوم ( نت سي ) است كه فاصله ي دوم 4/5 و فاصله سوم 2/1 پرده مي باشد . حال آقايان فاصله دوم را 1 پرده و فاصله سوم را 4/3 پرده مي دانند . سوال اين است : با اين فاصله چه فرقي است ميان همايون و مخالف سه گاه از mi) كرن)؟ كه گوشه مخالف آن با همين فواصل اجرا مي شود . ملودي ارائه شده با فواصل گفته شده آقايان تحقيقا" مخالف سه گاه است كه در دستگاه همايون نواخته مي شود . شنيدن ساز نوازندگان محلي پيش كسوت مؤيد نظريه همايون اولي است نه دومي .
بيات اصفهان به روايت ميرزا عبدالله آواز دستگاه همايون است كه شاهد آن درجه چهارم همايون مي شود ( مثال : همايون سل – اصفهان دو ).
نكته اي كه در دستگاه همايون بسيار جالب است اين كه دستگاه همايون را با دو تونيك پشت سر هم مي توان اجرا كرد. با اين تفاوت كه درجه سوم زير تونيك آن تغيير مي كند . چنانچه فاصله دوم زير تونيك را 2/1 پرده فرض كنيم تونيك، درجه دوم زير تونيك است و چنانچه فاصله دوم زير تونيك را 4/3 پرده فرض كنيم تونيك همايون هماني است كه تونيك شور است.

( نت شروع هر گام يا مايه را تونيك مي گويند.)
SOL (1 پرده) FA (1 پرده) (بمل) ME( ) 2/1 پرده)RE (1 پرده)DO (2/1 پرده) (بكار)SI (4/5 پرده) (كرن)LA )4/3 پرده) SOL


SOL (1 پرده) FA (1 پرده) (بمل) ME( 2/1 پرده)RE (1 پرده)DO (2/1 پرده) (بكار)SI (4/5 پرده) (كرن)LA )4/3 پرده) SOL (1 پرده) FA (تونيك) ( 2/1 پرده) (بكار) ME


SOL (1 پرده) FA (1 پرده) (بمل) ME( 2/1 پرده)RE (1 پرده)DO (2/1 پرده) (بكار)SI (4/5 پرده) (كرن)LA )4/3 پرده) (تونيك) SOL (1 پرده) FA ( 2/1 پرده) (كرن) ME

حالات اصفهان غم است اما غم عشق و غم فراق . غمي كه بسيار شيرين است . بعضي از موسيقي دانان گوشه شوشتري را يك آواز مستقل در دستگاه همايون مي دانند اما اكثريت موسيقي دانان شوشتري را يك گوشه در اين دستگاه مي دانند .

منبع : وب لاگ موسيقي ايران زمين

*NashenaS*
28-04-2006, 01:03
با سلام و تشكر بابت فعال نگه داشتن اين تاپيك...
اگه ممكنه از ساز "تنبور" يه سري اهنگ يا كليپ يا هر نوع موسيقي كه مي تونين بزارين... ممنون مي شم. :)

Marichka
28-04-2006, 01:30
با سلام و تشكر بابت فعال نگه داشتن اين تاپيك...
اگه ممكنه از ساز "تنبور" يه سري اهنگ يا كليپ يا هر نوع موسيقي كه مي تونين بزارين... ممنون مي شم. :)

سلام اشكان جان خواهش مي كنم.

اين لينك:

گروه نوازي دف و تنبور ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
(بر گرفته از آلبوم «مطرب مهتاب رو» ، کار مشترک شهرام ناظری و گروه تنبور شمس.)
هستش با حجم يك و نه دهم مگابايت (مجبور شدم به حروف بنويسم!! :tongue: )

اين لينك هم درباره ي مقامات تنبور :

72 مقام تنبور ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

موفق باشيد :)

*NashenaS*
28-04-2006, 02:05
سلام اشكان جان خواهش مي كنم.

اين لينك:

گروه نوازي دف و تنبور ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
(بر گرفته از آلبوم «مطرب مهتاب رو» ، کار مشترک شهرام ناظری و گروه تنبور شمس.)
هستش با حجم يك و نه دهم مگابايت (مجبور شدم به حروف بنويسم!! :tongue: )

اين لينك هم درباره ي مقامات تنبور :

72 مقام تنبور ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

موفق باشيد :)
خيلي ممنونم ازت ... من اين و خيلي دوست دارم... :sad:

fareed_tam
29-04-2006, 23:28
آقا ما اين رو تو قسمت موسيقي گذاشتيم اصلا استقبال نشد.. گفتم اينجا بذارم شايد 2 نفر خوششون اومد ;)

محمد رضا شجریان ، محمد رضا لطفی


مدت:35 دقيقه

پسورد باز كردن فايل ها : [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

Marichka
03-05-2006, 03:32
تنبور يكى از پرطرفدارترين و پرمخاطب ترين سازهاى موسيقى نواحى ايران است.جذابيت اين ساز، به دليل ماهيت اجراى مقام ها و جنبه عرفانى و معنوى به تدريج پارا از دايره ايران فراتر برده و در اروپا و آمريكا نيز، به اين ساز و اجراى آن توجه و رويكرد فراوان شده است.

ساز تنبور متعلق به موسيقى يارسان و حوزه اصلى رواج آن كرمانشاه و دو منطقه صحنه و گوران است.موسيقى اجراشده به وسيله اين ساز شامل مقام هاى حقانى و كلام هاى مذهبى، مقام هاى باستانى و سرانجام مقام هاى مجلسى و مجازى است.

این ساز (تنبور) قديمي ترين ساز مضرابي و مقيد ايراني است كه با توجه به نقوش سنگي به جا مانده، حكايت از قدمتي چند هزار ساله دارد.

نخستين مكتوب و مستند مربوط به آن، كتاب موسيقي الكبير ابونصر فارابي است. فيلسوف، دانشمند و موسيقيدان عصر سامانيان با دقتي تحسين برانگيز تمام زيروبم اين ساز را كاويده و در بخش سازشناسي كتابش، برايمان به يادگار نهاده است. او به ضرورت زمان خويش، كتاب را به زبان عربي نوشت تا سرانجام فرزندان خلفش پس از هزار سال به فارسي برگرداندند!

فارابي در موسيقي الكبير از دو نمونه تنبور مهم و رايج زمانه خويش نام مي برد. نخست تنبور بغدادي با كاسه اي كوچك و ديگر از تنبور خراساني ياد مي كند. امروزه تنبور خراساني با همان ويژگي هاي مكتوب فارابي يافت مي شود، چه از حيث ابعاد و اندازه ها و چه از نظر پرده بندي، اما تكليف تنبور بغدادي به درستي برايمان روشن نيست. شايد تنبور رايج در غرب ايران (كرمانشاه) با كاسه اي كوچكتر از نوع خراساني بازمانده همان تنبور بغداد باشد.

تنبور خراساني امروزه ديگر بدين نام خوانده نمي شود. بنابر ظاهر ساده و بي تكلفش، آن را دوتار مي نامند زيرا تنها از دو عدد تار (سيم) بهره مي برد. همچنين تنبور كرمانشاه را دوتار نمي خوانند. گويا به دليل تضاد اين عنوان با وضع موجود آن باشد.

تنبور امروز كرمانشاه داراي سه عدد تار (سيم) است. دوتار خراسان هم با دو گونه متفاوت هم اينك به حيات چند هزار ساله اش ادامه مي دهد. يكي نوع مربوط به شرق خراسان و به ويژه تربت جام كه ساده ترين دوتار ايران است يعني پرده هاي روي دسته ساز فقط نه عدد است. دوتار ديگر اين خطه متعلق به شمال خراسان با مركزيت قوچان، شيروان و بجنورد است.

در لغت نامه دهخدا در خصوص طنبار، طنبور و طنبوره و .... چنين آمده است:طنبار معرب طنبور سازي است معروف.طنبور يكي از آلات ذوات الاوتار است.
قسمتي از آن را شش تا گويند كه شش تار دارد و قسمتي ديگر را سه تا كه سه تار دارد. در قديم دو وتر بر آن بوده و امروز تا شش متر بر آن كنند
ساز ديگري در ايران بنام طنبور يا تنبور سابقه قديم دارد، اين ساز دو سيم داشته و مضرابي بوده كه با انگشتان دست راست نواخته مي شود، و هم اكنون در كردستان معمول است.شكل طنبور همه جا در نقاشي هاي قديم بخصوص در مينياتورها ديده مي شود و كاسه آن از چوب است و دهانه آن هم پوست ندارد، مثل سه تار ولي كاسه اش بزرگتر است به شكل يك نصفه خربزه.
تنبور داراي شكمي گلابي و دسته اي دراز است كه بر روي آن از 10 تا 15 پرده بسته مي شود. رويه جلويي شكم چوبي است. دسته اين ساز مانند سه تار، بر سر ساز متصل است و سر در حقيقت، ادامه دسته است كه بر روي سطوح جلويي و جانبي آن، هر يك دو گوشي كار گذارده شده كه سيم ها به دور آنها پيچيده مي شوند. سيمهاي تنبور 4 عدد و معمولاً به فاصله هاي مختلف كوك مي شده است. اين ساز معمولاً بدون مضراب و با انگشت نواخته مي شود.

چنانكه در تاريخ موسيقي ايراني نوشته شده در قديم سازي به نام تنبور وجود داشته و از آن انواع مختلفي ذكر كرده اند. مثلاً گفته شده كه فارابي تئوري دان مشهور موسيقي ايران، تنبور بغدادي و تنبور خراسان را دستان بندي كرده است.

Marichka
03-05-2006, 03:34
موسیقی مذهبیبر اساس نوشته های هرودوت مورخ یونانی، مغان هخامنشی بدون همراهی ساز با نای سرودهای مذهبی می خواندند و از این نظر، نه مثل سرود خوانان بابلی و آشوری بودند و نه تحت تاثیر اقوام سامی. موسیقی این سرودها صرفآ موسیقی آوازی بود و نه موسیقی سازی.
مشاهده می کنید که پرهیز از استفاده از ساز و آلات در موسیقی مذهبی از ادوار گذشته تاریخی وجود داشته و اثرات آن تا به امروز هم به چشم می خورد.
مسئولیت اجرای سرودهای مذهبی با موبدان خوش آواز بوده و به قول "استرابو" دانشمند یونانی این نغمه ها منحصر به مفاخر پهلوانی و مناجات با یزدان بوده است. شایان ذکر است که امروزه بازمانده هایی از این آئین کهن هنوز هم در فرهنگ ایران دیده می شود.
هرودوت همچنین می نویسد :
"ایرانیان برای قربانی در راه خداوند و مقدسات خود، کشتارگاه و آتشکده ندارند و بر قبور مردگان شراب نمی پاشند. در عوض یکی از پیشوایان مذهبی حاضر می شود و یکی از سرودهای مذهبی را می خواند."
موسیقی رزمیاما در دوران هخامنشی موسیقی نوع دیگری هم موجود بوده است. یکی از انواع دیگر، موسیقی رزمی با جنگی بوده است.
گزنوفون دیگر مورخ یونانی در کتاب "سیروپیدیا" می نویسد :
"کورش کبیر به عادت دیرینه، در موقع حمله به ارتش آشور سرودی را آغاز کرد و سپاهیان او با صدای بلند آنرا خواندند و بعد از پایان سرود، آزادمردان با قدمهای مساوی و منظم به راه افتادند. کورش در وقت حمله به دشمن سرود جنگی را آغاز کرد و سپاهیان با او هماهنگ شدند."
"کورش برای حرکت سپاه دستور داد سربازان با شنیدن صدای شیپور قدم بردارند و حرکت کنند، زیرا صدای شیپور علامت حرکت است."
این سروده ها برای بر انگیختن حس شجاعت و دلیری سربازان اجرا می شد و گزنوفون اضافه می کند که :
"کورش از کشته شدن سربازان طبری و طالشی مغموم شد و برای مرگ سربازان مازندرانی و طالشی سرودی خواند و این همان سرودی است که در ادوار بعد در مراسم موسوم به 'مرگ سیاوش' خوانده می شد."
این مراسم هنوز هم در بین بسیاری از طوایف ایرانی وجود دارد و بنام "سوگ سیاوشان" یا "سووشون" معروف است و بقایای این آئین قدیمی حتی در مراسم آئینی ایران بعد از اسلام نیز دیده می شود.
از دوران هخامنشی سازهایی باقیمانده است از آنجمله می تواند به کرنا، نی، شیپور، کوس (نوعی ساز ضربی)، درای و سنج اشاره کرد.
در سال 1336 هجری شمسی در کاوشهای تخت جمشید در حول و حوش آرامگاه اردشیر سوم هخامنشی، یک شیپور فلزی به طول 120 سانتی متر به دست آمد که شبیه کرنای است. قطر دهنه آن 50 سانتیمتر و جزو سازهای جنگی محسوب می شود.
موسیقی مجلسیاما نوع دیگری از موسیقی بنام مجلسی نیز در آن روزگار مرسوم بوده است. موسیقی مجلسی یا همان بزمی از دیر باز در تمدن ایران وجود داشته است. آوازهای فراغت، سرودهای شادی و سرور، در جلسات بزم بکار می رفت و سازهای ویژه و شیوه اجرای خاص خود را داشت.
گزنوفون و هرودوت هر دو از این نوع موسیقی نام برده اند و دیگر مورخ یونانی "آتنه" در این باره نوشته است که :
"در جشن مهرگان که در حضور شاهنشاه هخامنشی برگزار می شد، نوازندگان و خوانندگان با اجرای برنامه هایی در مجلس شرکت می کردند و خوانندگان و نوازندگان در آن جشن ها سهم اساسی داشتند."
هرودوت از وجود تعداد زیادی موسیقیدان در عصر هخامنشی یاد می کند و می نویسد که آنها در دربار نیز زندگی می کردند و در روزهای جشن همچون مهرگان، سده، نوروز و ... به دربار خوانده می شدند و شادی و سرور برپا می کردند.
گزنوفون نیز می نویسد :
"کورش برای کیاخسار تعدادی از موسیقیدانها را برگزید ... اسکندر مقدونی از خزانه کورش 320 فقره اسب و آلات موسیقی را بدست آورد ..."
و جالب اینجاست که در سفرنامه فیثاغورث نیز به مراسم تاجگذاری داریوش اشاره شده است :
"حدود 360 دختر خنیاگر (نوازنده یا خواننده) به آوزاخوانی و نوازندگی می پرداختند."

منبع: گفتگوی هارمونیک

Marichka
05-05-2006, 15:15
سلام

پيش درآمد بيات اصفهان (اجرا با دوتار) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ](Pish%20Daramad).MP3)

پيش درآمد بيات اصفهان (اجرا با سه تار) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ](Pishdaramad).WMA)

تصنيف شور عاشقانه (عليرضا افتخاري) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

پيش درآمد اصفهان (از قطعات البوم هزار دستان) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

چهارمضراب بيات ترك ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ](Bayat%20Tork).MP3)

موفق باشيد :)
منبع: وبلاگ تنبور شمس

jvd
05-05-2006, 15:22
آقا ايدگيه عالي واقآ سايت رو زنده كردين

Marichka
06-05-2006, 01:31
سلام
دونوازي سه تار و دف ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

دونوازي سه تار و تنبك ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

تكنوازي تار (آواز ابوعطا) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ](Avaz%20Abu%20Atta).WMA)

تكنوازي كمانچه ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
تكنوازي سه تار ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ](zolfonoon).MP3چ)

آواز شوشتري ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ](With%20Kamancheh).MP3)
(آواز: شهرام ناظری .کمانچه: علی اصغر بهاری .سه تار: جلال ذوالفنون)

فعلا :happy:

Marichka
06-05-2006, 01:37
قيچك يا غيچك و يا غژك, ساز نسبتا مهجوري‌است كه عليرغم اينكه سالها در گروه‌هاي مختلف از جمله اركستر سازهاي ملي (استاد پايور) و عارف و شيدا مورد استفاده قرار گرفته‌است, كمتر به عنوان تكنواز و يا همنواز آواز مطرح شده ‌است.
قیچک لفظی ترکی است و به معنی آواز با گریه و ته گلو می باشد. در نوشته ها, از سابقه حضور قیچک در دوره های ساسانی و دوره ای بعدی صحبت شده است. [۱]
استاد روح‌الله خالقي در توضيح سابقه كمانچه اشاره مي‌كنند كه در ايران قبل از اسلام, سازي موسوم به غژك يا غژ معمول بوده ‌است. ايشان ذكر مي‌كنند كه خود اين ساز را در بلوچستان در شهرهاي داورپناه و ايرانشهر ديده‌اند كه غيچك ناميده مي‌شده‌ است.

طبق نظر استاد خالقي, غيچك سازي است شبيه به كمانچه با آرشه (كمانه) كه از چند تار مو تشكيل شده‌است و تعداد سيمهاي آن را بيشتر از كمانچه ذكر مي‌كنند. به اعتقاد ايشان اين ساز با غيچك اصلي تفاوت دارد و در گذشته بيش از ۲ سيم نداشته‌است. حتي طبق نوشته «لاند» در كتاب تجسس گامهاي غرب اين امكان وجود دارد كه اين ساز در گذشته آرشه‌اي نبوده باشد. فارابي هم در كتاب خود به غيچك اشاره‌اي نمي‌كند ولي از رباب ياد مي‌كند كه شبيه به غيچك است و بدون كمان نواخته مي‌شود. [۲] البته ساختار رباب و قيچك امروزه تفاوت بسياري با هم دارد. در فرصتهاي آتي به بررسي ساز رباب هم خواهيم پرداخت.

جنس قیچک از چوب توت است. [۱] امروزه شکم این ساز از دو قسمت مجزا از يکديگر تشکيل يافته، قسمت تحتانی کوچک تر و به شکل نيم کره است که بر سطح مقطع جلو پوست کشيده شده و روی پوست خرک ساز قرار دارد. قسمت بالائی بزرگ تر، مانند چتری روی قسمت تحتانی قرار گرفته و هر دو قسمت توسط سطحی منحنی از عقب به هم اتصال يافته اند و در نتيجه در جلو يا بين دو قسمت حفره ای تشکيل شده است. سطح جلوئی قسمت بالا، جز در ناحيه وسط که زير گردن ساز قرار گرفته به صورت دو شکاف پهن باز است. دسته ساز تقريبا در نصف طول خود روی شکم قرار گرفته و نيمه ديگر در بالا به جعبه گوشی ها متصل است و دسته فاقد «دستان» (پرده) است. [۳]

سر متشکل است از جعبه کوچک (محل قرار گرفتن چهار گوشی، هر دو گوشی در يک طرف آن) و يک زائده منحنی شکل برای آويختن ساز که کمی به عقب برگشته و جهتی افقی يافته است.

قيچک اساساً جزو دسته سازهای محلی بوده که در سال های قبل از انقلاب و با حمايت وزارت فرهنگ و هنر وقت, به شهر آورده شده و نه تنها ساختمان و کوک آن را تکميل و تنظيم کرده اند، بلکه آن را به سه اندازه مختلف «قيچک سوپرانو» به طول ۵۶/۵سانتيمتر، «قيچک آلتو» (۶۳سانتيمتر)، و «قيچک باس» به همان نسبت بزرگ تر ساخته اند .تمام انواع بالا چهار سيمه است. [۳]

طول سيم مرتعش در قيچک سوپرانو=۳۵/۵، در قيچک آلتو = ۳۷/۵ و قيچک باس ۷۰ سانتيمتر است. وسعت هر يک از انواع حدود سه اکتاو است. قيچک سوپرانو, سازی است که قابليت تکنوازی و همنوازی هر دو را حائز است ولی دو نوع بعدی (آلتو و باس) بيشتر به منظور همنوازی در ارکستر به کار می رود. آرشه قيچک، پس از استاندارد شدن ساز عينا همان آرشه ويولون است. [۳]

قیچک باس (اجرای سیامک آقایی)



قيچک از انواع سازهای محلی است که در سالهای اخير به شهر آمده و مورد استفاده قرار گرفته است و همانطور كه استاد خالقي اشاره كرده‌اند [۲] بيشتر در نواحی جنوب شرقی ايران معمول است و در آن نواحی حتی، طبق عقيده و سنت اهالی، برای معالجه امراض به کار می رود. در سطح فوقانی شکم و پشت دسته سوراخ و حلقه ای است که دو تسمه بر آن الصاق می شود: يکی از تسمه ها را به کتف چپ و ديگری را به کمر می بندند و ساز در موقع نواختن تقريبا آزاد و آويزان می شود. اما نوازندگان شهری تمايل به استفاده از اين تمهيد ندارند. [۳]

کوک قيچک محلی ثابت نيست ولی مسلم اين که سيم ها تقريبا هيچ وقت نسبت به يکديگر فاصله پنجم نداشته اند. آرشه (كمانه) در اصل (نوع محلی آن) شبيه به آرشه کمانچه است و امروزه در شهر از آرشه ويولون و ويولنسل در نواختن نوع شهری آن استفاده می شود.

از بين هنرمنداني كه تا به حال در گروه‌هاي مختلف قيچك نواخته‌اند مي‌توان به استاد رحمت‌الله بديعي، خانمها پروين صالح، پروين شكالور، زنده‌ياد حسين فرهادپور و اردشير كامكار اشاره كرد.

:منابع

[۱] بهرام نفری, اطلاعات جامع موسیقی, انتشارات مارلیک, .۱۳۸۰

[۲] روح الله خالقي ، سرگذشت موسيقي ايران، انتشارات صفي عليشاه، ۱۳۷۶

[۳] پرويز منصوري، سازشناسي، انتشارات زوار،

نمونه اي از نوازندگي قيچك ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

قيچك باس (اجراي سيامك آقايي) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

Marichka
19-05-2006, 01:22
موسيقي بعنوان يكي از زيباترين و ظريفترين حكمت الهي در زندگي انسانها كاركردهاي اجتماعي مهم و ارزشمندي داشته و از دير باز در ميان ملل با الهام از زندگي روزانه فراز و نشيبهايي به خود مي گيرد. موسيقي سنتي تركمن نيز مانند موسيقي محلي اغلب مناطق دنيا، با الهام از زندگي روز مره اين مردم شكل گرفته است. درباره سابقه تاريخي اين موسيقي اطلاعات زيادي وجود ندارد. بنا به رواياتي بابا قنبر كه در قرنهاي ششم و هفتم م. ميزيسته سازنده دوتار بوده است. او مريد حضرت علي بوده و دوتار را براي به وجد آوردن اسب حضرت علي (ع) ساخته است. محمد فارابي نخستين دانشمند مسلمان است كه كتاب موسيقي را نوشته و اوست كه كمانچه را ساخته است.

در دوره امپراتوري سلجوقيان موسيقي تركمن به بالاترين درجه رشد خود ميرسد . در اين روزگار و در دوران آق قوينلوها تأثير اين موسيقي به سرزمينهاي حلب، ديار بكر، شيروان، گنجه، آذربايجان مؤثر افتاد.روزگار سلطنت نادرشاه نه تنها روزگار سركوبي تركمنان است بلكه موسيقي تركمن نيز در اين دوران دچار سرخوردگي مي شود. دانشمند بزرگ عليشير نوايي هم يكي از مشتاقان اين موسيقي بود. او آهنگ گلزار را كه يكي از كاملترين آهنگهاي موسيقي تركمن است بوجود آورده است از قرن 17 و 18 اشعار شاعران كلاسيك وارد موسيقي شد كه بيشتر با مضامين عارفانه اصالت خاصي به اين موسيقي بخشيدند.

اوسپينسكي و بيليايف كه هنر موسيقي تركمن را آموخته اند در كتاب موسيقي تركمن از قدمت اين موسيقي مات و مبهوت مانده اند.

ويژگيهاي موسيقي سنتي تركمن: موسيقي تركمن جزو ريشه دار ترين موسيقي هاي جهان به شمار مي رود چون در هيچ گوشه اي از آن قطعات موسيقي ديگر ملتها راه نيافته است. به نظر ميرسد علت اين امر، مهاجرت هميشگي تركمنها به منظور گريز از فرمانروايان ستمگر و يكجانشين نبودن آنهاست.

موسيقي تركمن تنها موسيقي است كه با يك مضراب مي شود دو نت را نواخت، ويژگي ديگر اين موسيقي اينست كه ريشه مضراب سازهاي تركمن ملهم از محيط طبيعي و پيوند آن با زندگي اجتماعي و عشيرتي اين مرد ماست و از صداي سم پاهاي اسب و شانه اي كه بر دار قالي كوبيده مي شود الهام گرفته شده است.

«اگر گوش با صداي طبيعت بيگانه نشده باشد و اگر هنوز بتوان در كنار انواع اتومبيلها، اسبي را هم ديد كه آزادانه مي تازد در موسيقي تركمن وزنهاي حاصل از تاختهاي مختلف اسب را شنيد و يا صداي برخورد شانه بر تار و پود قالي و نواي حاصل از كار طاقت فرساي نمدمالي را در مضرابهاي دو تار و تحريرهاي سازي و آوازي و زنبورك شنيد.»

موسيقي تركمن به لحاظ ويژگيهاي خاص عاري از لهو و لعب است و با سازهاي آن نمي شود پايكوبي نمود و در بسياري از سازهاي آن كه اندوهگين نيست حتي نمي شود دست زد . همچنين وجود جنبه هاي عرفاني در آهنگ هاي موسيقي تركمن بعنوان يك نقطه قوت اساسي براي اين موسيقي اصيل محسوب مي شود.

«اوسپينسكي پژوهشگر روس مي گويد: خاور زمين را گشتم و همه سازهاي آن را گوش دادم . تنها سازي كه تا سحرگاهان مردم را به خود سرگرم مي كند موسيقي تركمن بود به اين نتيجه رسيدم كه دلنشين ترين سازها در بين ملتها دو تار تركمن است.»

موسيقي تركمن در چهار دستگاه مخمس، تشنيد، نوايي و قريق لار و در 4 سبك عمده : 1-سبك سالير – ساريق 2-سبك يموت – گوگلان 3-سبك دامانا 4-سبك آخال تكه اجرا ميشود. موسيقي بزرگ تركمن مقام نام دارد كه حدود 500 مقام تركمني وجود دار دكه برخي از آنها عبارتند از: 1-گوگ دفه 2-سحر 3-سويدك 4-قونقورياش 5-آت چاپان 6- حاج قولاق 7-نار آغاچ 8-آيراليق و ...

مضامين موسيقي سنتي تركمن: موسيقي سنتي تركمن بازگو كننده باورها، دردها، رنجها، شاديها و آداب و سنن و فرهنگ تركمن است سازها از زبان دل مردم و از ادراك غم و شاديهاي آنان مايه گرفته و بازتاب شرايط اجتماعي روزگار خود مي باشد در اين موسيقي، عشق به آزادي، همبستگي، دلاوري و برادري آكنده است.

اشعاري حاوي پيامهاي اخلاقي، اندرزها، حكايات و روايات اين موسيقي را غني بخشيده اند و شاعران و خوانندگان با دستمايه قرار دادن زندگي ساده مردم و داستانها و وقايع تاريخي به عرضه آثار هنري پرداخته اند. اين موسيقي محدود به روايات و حكاياتي نيست كه بخشيها آن را با دو تار اجرا مي كنند. آوازهاي چوپاني و سارباني، آهنگهايي كه اغلب با ني و دو تار براي درمان يا تسكين درد كودكان مبتلا به سرخك اجرا مي شده است، مولود خوانيهاي ماه ربيع الاول، لالايي مادران كه به هودي معروف است، آوازهاي موسوم به لاله كه آواز دسته جمعي دختران شب هنگام در زير مهتاب در كنار آلاچيق رو به روي ماه است و ... مجموعه اي متنوع و ريشه دار را در موسيقي تركمن تشكيل داده اند.


سازهاي موسيقي تركمن:

دوتار: اين ساز را از آن روي كه، كاسه آن را از درخت توت ميسازند توت تار مي نامند. بنا به روايتي قدمت آن 6 هزار سال است. در پيرامون آرامگاه دانيال نبي، تنديس دو مرد كه در دست يكي از آنها دوتار بوده يافت شده است. بر پايه روايات اسلامي، اولين بار دوتار تركمني را بابا قتبر از مريدان حضرت علي ساخته است.

كمانچه: اين ساز داراي 3 سيم بوده و از كمانچه هاي معمولي كوچكتر است. به روايتي بخشهايي از تكه براي اولين بار آن را با اقتباس از كمانچه اي ايراني بكار گرفته اند.

ني: در تكمن صحرا ني 3 نوع است: ني هفت بند، ني زبانه دار، جفت ني.از ديگر آلات موسيقي تركمن ميتوان از زنبورك نام برد.

با پيشرفت تكنولوژي و پيرايش آلات پيشرفته و نوين موسيقي جهان غرب، امروزه در بيشتر عروسيها و مراسم و جشنهاي مردم تركمن صحرا، آهنگها و موسيقي غربي جاي اين موسيقي سنتي را گرفته است و بيشتر جوانان گرايش به اين موسيقي داشته و با علاقمندي به آهنگهاي آن گوش ميدهند و آن را زمزمه كنان به پايكوبي ميپردازند. و كم كم شاهد به حاشيه رانده شدن موسيقي سنتي هستيم و ديگر در اندك هستند كساني كه عمر خود را براي حفظ يادگاري كه پدران و اجدادمان با تاريخ سراسر رنج و مظلوميت براي ما بر جاي گذاشتند تا هويت و فرهنگمان با آن شناخته شود سپري مي كنند و امروزه تهاجم فرهنگي غرب با هدف قرار دادن فرهنگهاي بومي قصد يكسانسازي فرهنگ را دارد و با ترويج فرهنگ مورد نظر خود اهداف امپرياليستي خود را دنبال مي كند. بدبخت ملتي كه در اين ميان هويت و فرهنگ خود را ببازد.

حيف نيست جوانان مسلمان فرهنگ خود را كنار گذاشته از آهنگهاي ساخته و پرداخته استعمار كه لهو لعبي بيش نيست و مضامين آن را هوي و هوس و عشقهاي پوچ و بي معني تشكيل ميدهند استقبال كوركورانه كرده و به آن دلبستگي پيدا كرده و آرامش روحي خود را در آن بجويند. پس اگر هر يك از ما به نوبه خود همت كرده و در راه شناخت هويت و فرهنگ خود گام برداشته و به توليدات و يادگارهاي فرهنگي گذشتگانمان ارج نهيم بي شك مردمي سر بلند خواهيم بود.

علت اينكه موسيقي سنتي تركمن جايگاه ارزنده خود را از دست داده مي توان فقدان حمايت هاي لازم و كمبودهاي اساسي براي گسترش آنست . بي گمان تأسيس انجمنها و خانه هاي موسيقي محلي مي تواند در اين راه مؤثر باشد. به گفته كارشناسان علت اينكه جوانان كمتر به اين موسيقي گرايش پيدا مي كنند ، نا آگاهي از ظرايف و پيچيدگيهاي انست و دليل آن عدم توجه به آموزش آنست و علت آن نيز قطعاً كمبود امكانات است.

سازمان صدا و سيما به عنوان نماينده فرهنگ ملت در راه ارائه پر بار و تبليغ آن نقش بسزايي مي تواند داشته باشد و انتظار مي رو داين سازمان با ارائه موسيقي هاي اصيل اين مردم در راه احياء آن در بين مردم بكوشند. از اين رو جا دارد مسئولان كشوري و محلي بخصوص متوليان فرهنگ و ارشاد اسلامي نسبت به توسعه و گسترش موسيقي هاي محلي همت گمارند زيرا موسيقي سنتي مي تواند در خدمت فرهنگ و مذهب قرار گرفته و ناقل انديشه ها ، ايده ها و هنجارهاي يك جامعه باشد.آق مراد پارسنگ
منابع:1- ويژه نامة جشنواره موسيقي تركمن «ياپراق» سال پنجم – شماره 202- تاريخ سياسي، اجتماعي تركمن ها؛ تأليف امين الله گلي

برگرفته از: پايگاه اطلاع رساني دانشجويان و دانش آموختگان تركمن ايران

sise
01-07-2006, 00:01
سلام
من مدتي پيش دنبال اينجور تاپيكي بودم. ولي پيدا نشد و اتفاقا خودم هم پيشنهاد دادم.(بنام سيسه) . حالا جستجو كردم وشماها را پيدا كردم. فكر ميكنم گروهي هم تو يه جاي ديگه تو همين بخش موسيقي، همين بحث را ادامه ميدن كه بد نيست معرفي بشن به اينجا.

sise
01-07-2006, 00:34
بنظر ميرسد كه موضوع موسيقي و فيلم بايد داراي زير مجموعه هاي بيشتري شوند. چطور است يك زير مجموعه بنام "موسيقي سنتي" ايجاد شود.
باتشكر

Marichka
01-07-2006, 00:47
سلام سيسه جان
اتفاقا من پايه هستم شديد! اونم از نوع پايه صندلي!! :laughing: ;)
شوخي كردم. چرا اتفاقا حالا كه امتحانا تموم شده بيشتر به اينجا سر مي زنم. اميدوارم شما دوستان هم ياري كنين كه تاپيك خوبي داشته باشيم آخه يه نفري تاپيك رو گردوندن چندان لطفي نداره. :)
فعلا
==============================================

زنگله يا زنگوله



اين گوشه در دستگاه چهارگاه اجرا مي شود و آهنگ آن كاملا شاد، پر تحرك و اميد بخش است و مي گويد كه براي پايان كار و رسيدن به هدف هاي عاليه خود تنبلي و سستي را كنار بگذاريد.



گوشه زنگوله در موسيقي ايراني، نام لحني است دو ضربي، كه قسمت اول پيش زنگوله نام دارد كه دو ضربي ساده است و به مارش شباهت دارد و قسمت دوم زنگوله نام دارد كه دو ضربي تركيبي 8/6، نظير رِنگ هاي شاد موسيقي ايراني است.



پیش زنگوله ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ](Chahar%20Gaah).WMA)

زنگوله ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ](Chahar%20Gaah).WMA)

-=-=-=-=-=-=-=-

سه تار: استاد محمود تاجبخش



نام برخي گوشه ها ياد آور، عناوين دوره ساسانيان است. مانند، راح روح (رامش جان) در دستگاه شور. راح روح به معني (مي) است كه شايد امروز به نام روح الارواح در دستگاه نوا و آواز بيات ترك (بيات زند) نواخته مي شود. و يا تخت تاقديس (تخت كاووس) و ناقوسي در دستگاه سه گاه، كه در نامهاي *سي لحن، به باربد نوازنده معروف عهد خسرو پرويز نسبت مي دهند، ذكر شده است.



از رويداد هاي مهم هنري و از عجايب عهد خسرو پرويز ساختن *تخت طاقديس است، پيدايش يك چنين مجموعه هنري عجيب و كمياب كه قدر مسلم هيچگاه دوباره به وجود نخواهد آمد موضوع يك آهنگ گرديد كه موسيقيدانان آن دوران به نام تخت طاقديس ساختند و اثري از آن آهنگ مي باشد. و همچنين نام هاي چكاوك كه هنوز در دستگاه همايون نواخته مي شود و يكي از پرده هاي مهم و اصلي اين دستگاه است (به چكاوك ابوالچپ هم مي گويند).



خسرواني به معني نواي خوش است، اين نغمه در دستگاه ماهور ايجاد مي شود.



خسروانی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ](Mahoor).WMA)

-=-=-=-=-=-=-=-

سه تار: استاد محمود تاجبخش



و همچنين نوروز بزرگ، نوروز كوچك، نوروز خارا : به روايت فردوسي كه خو د از روايات چند هزار ساله ايران باستان بر آمده و درست و راست است، نواي خوش به اواسط دوران جمشيد با مي گردد و اين است گفتار فردوسي درباره آن :



جهان انجمن شد بر تخت اوي از آن بَر شده فره و بخــــــت اوي

به جمشيد بر گوهر افشـاندند مران روز را روز نــــــو خواندنـــــد

سر سال نو، هرمز فروديـــــــن بر آسوده از رنج تـــــن، دل زكين

به نوروز نو شاه گيتي فــــــروز بر آن تخت بنشست فيــــروز روز

بزرگان به شادي بياراستنـــــد مي و رود و رامشگران خواستند

چنين جشن فرخ از آن روزگــار بمانــده از آن خسروان يادگــــــار



و در شعر منوچهري كه در آن از رديف هاي رايج پيش از مغول نام برده، نام نوروز بزرگ را هم آورده است:



مطربان ساعت به ساعت بر نواي زير و بم

گاه سروستان زنند امروز و گاهي اشكنه

گاه زير قيـــصران و گــــــاه تخت اردشيــــــر

گــــــاه نوروز بزرگ و گه نـــواي اسكنــــــه



از اين گفتار ها چنين استنباط مي شود كه يكي از نخستين رديف هاي موسيقي ما، نوروز يا نوروز بزرگ بوده و رديف هاي نوروز صبا، نوروز خارا و نوروز عرب در دو دستگاه راست پنجگاه و همايون همچنين نوروز عجم در دستگاه راست پنجگاه كه هنوز هم رايج و اجرا مي شود شايد باز مانده آن دستگاه بزرگ باشد.



--------------------------------------------

پ.ن: تخت طاقدیس: مركب از عاج و ساج بوده و طاقي از طلا و لاجورد داشته كه بر آسمان (سقف) آن صُوَرِ فلكي و كواكب با انواع دُر و گوهر تصوير شده بود است و آلتي در آن قرار داشته كه همچون ساعتي سال شمار گردش داشته و ساعات مختلف روز را معين مي كرده است. مجموعه اين تخت سالي يك بار به دور خود مي چرخيد ... در بهار رو به گلزار و در تابستان رو به باغ و در زمستان رو به ايوان داشت. آن تخت در مدت چهار سال، به وسيله يكهزار و صد و شصت استاد كار كه هر يك سي نفر شاگرد و همكار داشتند ساخته شده بود و قالي معروف نگارستان كه پنجاه و هفت گز طول و عرض داشت در اين تخت آويخته بوده و تصوير چهل و هفت پادشاه گذشته ايران با گوهر و زر و سيم بر آن نگاشته بودند.

sise
01-07-2006, 00:50
معرفي سازها و موسيقيهاي نواحي گوناگون خيلي خوبه، اما تاپيك از حالت گفتگوخارج شده و بيشتر به آرشيو مقاله ها شباهت پيدا كرده. ممنون ميشم اگه مباحث ديگري هم شكل بگيره.

Marichka
01-07-2006, 00:55
سلام دوباره
خوب به خاطر همين ميگم يه نفري گردوندن تاپيك لطفي نداره. شما اگه مطلبي مد نظرتون هست قرار بدين يا اگه سازي مي زنين خوشحال ميشيم از كارهاتون بشنويم. يا هر بحث ديگه اي كه مورد نظرتونه رو شروع كنين در زمينه موسيقي سنتي دوستان ادامه ميدن و از تجربه هاي هم استفاده مي كنيم.
ممنونم

sise
01-07-2006, 01:12
حوزه موسيقي سنتي هم مثل خيلي از موضوعات ديگه وسيع است. هم وسيع و هم پر عمق. اما شايد بشه اروم آروم به يه جاهايي رسيد!! مبحث غم و اندوه در موسيقي شايد بتونه براي بعضي ها جالب باشه. چون خيلي ها اين موسيقي را متهم به رواج غم و اندوه و نااميدي ميكنند كه بهتره مشخص بشه اينطوري هست يا نه؟
آيا وقتي فقط ناراحتيم مثلا دوست داريم كه به آهنگ ني گوش كنيم؟ غم با نااميدي چه تفاوتي داره؟ و....

Asalbanoo
03-07-2006, 23:16
سلام من تازه كارم ببخشيد اگه مطالبم تكراري است.
سه تار يكي از قديمي ترين سازهاي ايراني است و صدايي ظريف و دلنشين دارد.اين ساز-همان طور كه از نامش پيداست-تا قرن گذشته داراي 3 سيم بوده است.مشتاق عليشاه سيم واخوان يا سيم هنگام(سيم سوم ) را به آن اضافه كرد و از آن تاريخ به بعد,4 سيمه شد.سيم هنگام معمولا هم صدا با سيم اول (دو) كوك مي شود كه در بعضي از دستگاهها تغيير مي كند.سيم چهارم نيز يك اكتاو بم تر از هنگام به صورت معمول كوك مي شود.
اصتلا حات موسيقي دستگاهي مترادف با معاني آنها در زبان فارسي است.
گاه به معناي مخل و جاي و دستگاه به معني جاي دست و محل قرار گرفتن انگشتها در جاهاي تعيين شده است.به عنوان مثال دستگاه شور يعني قرار گرفتن انگشتها در فواصل تعيين شده شور و............ .دستگاه ها را مي توان به 2 گروه اصلي و فرعي تقسيم كرد كه به جاي دستگاه هاي فرعي عنوان آواز به كار برده مي شود.
گوشه به معني قسمتي از دستگاه يا آواز است.در هر دستگاه يا آواز به طور ميانگين از 10 تا 30 گوشه وجود دارد.
درآمد به معني شروع است كه معرف فضاي اصلي هر دستگاه است.برگشت از گوشه به درآمد را فرود مي گويند.

Marichka
03-07-2006, 23:52
حوزه موسيقي سنتي هم مثل خيلي از موضوعات ديگه وسيع است. هم وسيع و هم پر عمق. اما شايد بشه اروم آروم به يه جاهايي رسيد!! مبحث غم و اندوه در موسيقي شايد بتونه براي بعضي ها جالب باشه. چون خيلي ها اين موسيقي را متهم به رواج غم و اندوه و نااميدي ميكنند كه بهتره مشخص بشه اينطوري هست يا نه؟
آيا وقتي فقط ناراحتيم مثلا دوست داريم كه به آهنگ ني گوش كنيم؟ غم با نااميدي چه تفاوتي داره؟ و....

سلام
عسل بانو جان ممنون از مطلبتون.

سيسه جان بايد بگم من با اين كه موسيقي سنتي باعث غم و اندوه ميشه موافق نيستم. البته آدم در هر زماني از نظر روحي در يه حالتي هست و وقتي خوشحاليم بيشتر مايل هستيم كه آهنگ هاي شاد و تند گوش بديم ولي اين هميشگي نيست. ولي در مقابل به نظرم موسيقي سنتي معمولا ريتمي داره كه با بيشتر حالات روحي آدم سازگاره و حتي مواقعي كه كاملا آروم (يا حتي بي احساس) هستيم هم از گوش دادنش لذت مي بريم. ولي بعضي سازها مثل همين ني كه شما اشاره كردين خيلي ميشه گفت درون گرايانه تر هست و با گوش دادن به اون ممكنه بيشتر تمايل پيدا كنيم با خودمون خلوت كنيم. حالا نه اين كه صرفا غمگين بشيم.

موفق باشيد
فعلا

sise
04-07-2006, 00:28
سلام
بانگ موذن مرا كشد به مسجد
نغمه جانسوز تار اگر گذارد

ناراحتي با غم تفاوت دارد. ما هيچگاه نميخواهيم مطلبي كه ناراحتي برايمان پيش مي اورد را شنيده يا تجربه كنيم. اگر خاطره ناراحت كننده اي داشته باشيم نميخواهيم كه يادآوري شود. اما هنگاميكه مثلا به آواي يك ني گوش ميكنيم عليرغم انكه ميدانيم كه شاد نيست ولي باز خواهان شنيدن آنيم. اين همان حالت غم است كه در عرفان ايراني داراي ارزش زيادي است. و جالب اينكه اين غم همان شادي دروني است كه واقعا وصف ناشدني است. اينرا ميتوان همان درونگرايي هم ناميد كه شما گفتيد. متاسفانه خيليها حالت درونگرايي را با افسردگي و ناراحتي اشتباه مي گيرند.(زيرا معمولا حالت ظاهري يكساني دارند). مثلا وقتي به صداي سازي مثل سه تار گوش ميدهيم براي لذت بردن بايد بدقت گوش كرد و آرام بود وچون اين حالات شباهت به گوشه گيري و انزوا دارد خيليها آنرا غمگينانه ميدانند.

sise
05-07-2006, 02:12
معرفي مختصر ساز تار:
تار از سازهای زهی است که با زخمه نواخته
می‌شود. تار در ایران و برخی مناطق دیگر
خاورمیانه مانند آذربایجان و ارمنستان و
گرجستان برای نواختن موسیقی کلاسیک این
کشورها رایج است. در گذشته تار ایرانی
پنج سیم (یا پنج تار) داشت. مشتاقعلی شاه
سیم ششمی به آن افزود که همچنان بکار
می‌رود.

کاسهٔ تار بیشتر از کنده کهنه چوب توت
ساخته می‌شود که هرچه این چوب کهنه تر
باشد به دلیل خشک بودن تارهای آن چوب تار
دارای صدای بهتری خواهد بود. دسته و پنجه
معمولا از چوب گردو. شکل کاسهٔ تار مانند
دو دل به هم چسبیده و از پشت شبیه به
انسان نشسته‌ای است. تار آذربایجانی شکل
کمی متفاوتی دارد و سیم‌های آن بیشتر
است.جنس خرک از شاخ بز کوهی می‌باشد.در
دو طرف دسته از استخوان شتر استفاده
می‌شود.


از لحاظی ساز تار به سه تار نزدیک است. از
لحاظ شیوه ی نوازندگی زخمه ی عادی در تار
به صورت راست (از بالا به پایین) است ولی
در سه تار بلعکس است (از پایین به بالا).
همچنین از نظر تعداد پرده ها نیز با هم
شباهت دارند. صدای تار به دلیل وجود
پوستی که روی آن است از شفافیت خاصی
برخوردار است. به خصوص سازهایی که ساخت
قدیم هستند از شیوه ی صدای دیگری
برخوردارند.


نوازندگان بسیار زیادی برای این ساز
وجود دارد. استاد بزرگ علینقی وزیری ،
استاد حسین علیزاده ، استاد جلیل شهناز ،
استاد فرهنگ شریف ، استاد محمدرضا لطفی ،
استاد موسی معروفی ، استاد عطا جنگوک ،
استاد داریوش طلایی ، استاد علی اکبر خان
شهنازی ، استاد داریوش پیرنیاکان و
بسیاری از استادان و هنرمندان بزرگ دیگر
کشور که اکنون در خاطرم نیست.


از سازندگان به نام این ساز در دوران
قاجار می‌توان از یحیی اول و یحیی دوم و
عباس و جعفر صنعت و بعد از آنها به
رمضانعلی شاهرخ نام برد و در دوران ما از
استاد ابراهیم قنبری مهر. سازهای ساخت
دست این استادان هم از لحاظ صنعت و
زیبایی وهم از لحاظ صدادهی ستودنی است

sise
05-07-2006, 13:25
سلام:
از دوستان ميخوام كه نذارن اين تاپيك خاك بخوره.همين!!

Marichka
06-07-2006, 00:56
طبق نظر ميرزا عبدالله چهارگاه يكي از هفت دستگاه اصلي رديف موسيقي ايران است. چهارگاه دستگاهي است منحصر به فرد از اين نظر كه مي توان گفت روح فرهنگ ايراني در چهارگاه متجلي است .

از آنجا كه ايرانيان باستان مردماني بودند سخت كوش در زندگي و اين سخت كوشي و عدم راحت طلبي در تمام شئونات زندگي آنها رسوخ پيدا كرده بود روح سلحشوري و جنگاوري با دشمن از ويژگي هاي ايرانيان باستان بوده . موسيقي اين حالات در چهارگاه متجلي است. گوشه هاي درآمد،حصار،رجز(ارجوزه) مؤيد اين نظر است كه گوشه هايي هستند كاملا حماسي اما در كنار اين خصلت عشق هم در اين دستگاه جاي پايي دارد . گوشه ي زابل تمنايي است از عاشق به معشوق و گوشه ي منصوري شايد گلايه ي عاشق است از معشوق . به هر جهت روح ايراني در دستگاه چهارگاه كاملا هويدا است .

من به جرات ميگويم اگر كسي ايران را ميخواهد بشناسد بايد موسيقي آن و به خصوص دستگاه چهارگاه را بشناسد . از نظر تئوري و علمي هم هرگاه درجات دوم و ششم گام بزرگ ( ماهور ) ربع پرده كم شود ماهور به چهارگاه تغيير ملودي ميدهد . درجات تونيك آنها يكي است و جالب اين كه چهارگاه هم مانند ماهور از دو دانگ مساوي و يك پرده ميان دانگ تشكيل شده است .

دو (2/1 پرده) سي (4/5 پرده) (كرن) لا(4/3 پرده) سل (1 پرده) فا (2/1 پرده) مي (4/5 پرده) (كرن)ر ) ۳/۴پرده) دو
دانگ دوم ميان دانگ دانگ اول

بعضي از گوشه هاي دستگاه ماهور‌( راك ها ) حالت چهارگاه را در ابتداي ملودي خود تداعي مي كنند . موسيقي دان هاي قديم معتقد بودند كه گرفتن پرده هاي نوا ،‌راست پنجگاه و چهارگاه براي خوانندگان مشكل است صحيح هم مي باشد چون دستگاه چهارگاه نزديكي ملوديك به دستگاه سه گاه دارد و گوشه هاي آنها در بيشتر موارد اسامي مشترك دارند مانند: زابل،مويه،مخالف،هدي،پهلوي ،رجز،حصار .

sise
06-07-2006, 13:56
سلام:
دستگاه چهارگاه پر قدرت و حماسي است. نواختن آن نياز به شور وحال وحسي قوي دارد. چهارگاه را زياد نمينوازند.چرا كه هم خواننده و هم نوازنده بايد در شرايط روحي خاصي باشند كه معمولا كمتر پيش مي آيد. همانطور كه گفتيد پرده هاي آن با سه گاه نزديك است و حتي نام چند تا از گوشه ها مثل هم است. مثلا "حصار" و "زابل". اما با هم متفاوتند. گوشه "هدي و پهلوي" هم گروهي در چهارگاه و گروهي در سه گاه ميخوانند. اما بيشتر آنرا جزو چهارگاه ميدانند.
دوستان توضيح داده اند ولي بطور مختصر موسيقي سنتي (يا دستگاهي) ايران از 7دستگاه و 5 آواز تشكيل شده است. دستگاهها شامل: ماهور، شور، سه گاه، راست پنجگاه، نوا، همايون و چهارگاه ميباشد. آوازها: افشاري، ابوعطا، بيات ترك، دشتي و بيات اصفهان كه چهارتاي اولي زير مجموعه شور و آخري را زير مجموعه همايون ميدانند.
در وقت ديگر از هر كدام قطعه اي ميگذارم تا هر كس خواست بيشتر آشنا شود.

Asalbanoo
07-07-2006, 22:33
ريتم
موسيقي از 2 عنصر اصلي ريتم و ملودي تشكيل شده است.ريتم به معني نظم و ترتيب وتكرار و توالي است و نه تنها در موسيقي عنصر اصلي (حتي مهمتر از ملودي است) بلكه در كل هستي مهم ترين پايه است.ضربان قلب گردش، زمين به دور خود و خورشيد،حركتهاي وضعي وانتقالي ساير سيارات،همه وهمه،از نظم و ترتيب(ريتم)خاصي پيروي مي كنند و اگر اين نظم در هم بريزد هستي را مختل مي كند.ريتم در موسيقي از چنين پايه نيرومندي برخوردار است و پيشرفت موسيقس توسط ريتن حاصل مي شود.
در بعضي از انواع موسيقي مثل رديف موسيقي ايران،ريتم آزاد است و اين به آن مفهوم نيست كه ريتم وجود ندارد.
وقتي يك قطعه موسيقي در محفلي پخش مي شود،اگر از حاضران خواسته شود با موسيقي دست بزنند،اين افراد بدون آن كه اطلاعي از ريتم ونحوه عمل آن داشته باشند، همزمان با هم دست مي زنند.يا مثلا در مراسم سينه زني يا زنجير زني،افراد عذادار در هنگام خواندن نوحه،همزمان با هم بر سينه مي كوبند يا زنجير را بر پشت مي زنند.اين كار در نتيجه تحميل نيرويي است كه در آن لحظه خاص در موسيقي جريان دارد و شخص را وادار به عكس العمل مي كند.به اين لحظه ها ((ضرب)) مي گوييم. پس نتيجه مي گيريم كه ريتم باعث ايجاد عاملي به نام ضرب مي شود.اين نوع ضرب كه ما را وادار به عكس العمل مي كند،ضرب قوي ناميده مي شود،اگر عاملي مانند ضرب قوي وجود دارد كه شنوده را وادار مي كند دست را بر هم بكوبد،در مقابل آن عاملي ديگري به نام ضرب ضعيف بايد وجود داشته باشد تا ضرب قوي بتواند شخصيت پيدا كند.به اين ترتيب فاصله زمانهايي كه شنوده دست مي زند از ضرب قوي وضعيف شكل مي گيرد و اين فاصله ها بايد با هم برابر باشند تا نظم و ترتيب بر قرار شود.وبلاخرهه به اين نتيجه مي رسيم كه دست زدن روي ضرب قوي،پيشرفت موسيقي را به زمانهاي مساوي تقسيم مي كند.بي 2 ضرب قوي(2 بار دست زدن) در اصطلاح موسيقي*ميزان*ناميده مي شود.

در موسيقي،ميزانها توسط خطي عمود از يكديگر جدا مي شوند. ساده ترين ميزاني كه مي تواند وجود داشته باشد آن است كه هر ميزان شامل يك عامل قوي( ضرب قوي ) و يك عامل ضعيف (ضرب ضعيف) باشد.اين ميزان داراي 2 ضرب است وآن را ميزن 2 ضربي مي ناميم.شنونده هنگام شنيدن موسيقي 2 ضربي مي تواند با آن، يك،دو،بشمارد.مثل قدم رو يارژه سربازها وشمارش1-2 سر گروهبان با ضرب ضعيف و قوي.

مسلم است كه ميزان يك ضربي نمي تواند وجود داشته باشد.((منظور ميزان يك ضربي است نه ميزان يك نتي)).چون در هر ميزان بايد حداقل 2 ضرب(قوي و ضعيف) وجود داشته باشد.ممكن است ميزان داراي 3 ضرب باشد كه در اين صورت ضرب اول قوي و 2 ضرب ديگر ضعيف خواهد بود.

در موسيقي 3 ضربي (مثلا والس) مي توان به سادگي ضرب قوي را از 2 ضرب ضعيف ديگر تشخيص داد.شنونده اين نوع موسيقي مي تواند با آن 1،2،3 بشمارد.
ميزان مي تواند 4 ضربي باشد كه باز هم ضرب اول قوي خواهد بود و ضرب دوم ضعيف.ضرب سوم نيروي مختصري دارد كه نه قوي است ونه ضعيف، و به آن نيمه قوي مي گوييم.
شنونده مي تواند با اين موسيقي 1،2،3،4، بشمارد.در موسيقي شكل ساده ميزانها تا 4 ضرب است و ميزانهايي كه بيش از 4 ضرب دارند،داراي شكل تركيبي هستند.

sise
08-07-2006, 00:11
...ادامه

هر دستگاه شامل قطعات كوچكتر آوازي است كه گوشه ناميده ميشود هر گوشه داراي نامي است كه همانطور كه در پستهاي قبلي دوستان گفته اند برگرفته از حالت آن گوشه يا سابقه تاريخي آن دارد. مثلا گوشه "كرشمه" در دستگاه شور.. به ترتيب قرار گرفتن گوشه ها در يك دستگاه، رديف ميگويند. مثلا در هر دستگاه ابتدا معمولا گوشه دآمد ان دستگاه نواخته يا خوانده ميشود و بعد گوشه ديگر و.. روند كلي آغاز آرام، اوج و نهايتا فرود ميباشد..
رديف سازي: همانطور كه از نامش پيداست، نواختن رديف با ساز ميباشد. رديف را ميتوان با هر ساز ايراني و بعضا خارجي (مثل ويولن) نواخت.
در زير گوشه "درآمد" دستگاه چهارگاه توسط داريوش طلايي با ساز سه تار آمده است. رديفها معمولا با درآمد(همانطور كه از نامش پيداست) شروع ميشوند. درآمد امكان دارد كه بيش از يكي باشد. مثلا در رديف به روايت ميرزاعبدالله 3درآمد براي چهارگاه آمده است كه نمونه زير درآمد اول ميباشد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

رديف آوازي: اجراي رديف با آواز ميباشد.

در زير درآمد آواز چهارگاه به روايت استاد شجريان آورده شده است. اين اثر يك كار آموزشي خصوصي و با ارزش است و انتشار رسمي نيافته است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

حال در زير نمونه اي از ساز و آواز چهارگاه در گوشه درآمد آمده است.
آواز: استاد شجريان
سنتور: پرويز مشكاتيان

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

Marichka
09-07-2006, 01:17
قبل از بررسي خلاصه وار تاريخ موسيقي ايران بايد به چند نكته توجه كرد: اول آنكه ايران باستان كشوري پهناور بوده كه حدودا شامل ۳٠ كشور امروزي بوده است و به طبع داراي اقوام، مذاهب و فرهنگهاي گوناگوني بوده اند. پس ما نبايد منتظر فرهنگي يك پارچه باشيم زيرا اين اقوام در كنار هم و به كمك دستاوردهاي يكديگر به پيشرفت و تكامل رسيده اند، نه هر كدام به تنهايي. پس همه دستاوردهاي اين خطه بزرگ را هر كدام از اين اقوام مي توانند از آن خودبدانند. در دوره بعد از فتح ايران بدست اعراب و مسلمان شدن ايرانيان چون اعراب داراي فرهنگي غالب نبودند، از لحاظ فرهنگي مغلوب ايرانيان شدند و فرهنگ برتر ايرانيان را پذيرفتند و در راستاي شكوفايي آن باديگر اقوام كه مغلوب اعراب مسلمان شده بودند كوشيدند و از اين فرهنگ ايراني فرهنگ اسلامي را به وجود آوردند كه پايه واساس آن همان فرهنگ ايران باستان بود.
در سده هاي اول فرهنگ اسلامي يعني تاحدود دوران خلافت عباسيان يك فرهنگ واحد در سراسر اين سرزمينهاي اسلامي وجود داشت و از آن زمان به بعد بود كه سرزمينهاي اشغالي مستقل شدند و هر كدام باتوجه به ريشه فرهنگي يكسان رنگ و بوي منطقه و قوميت خود را به اين فرهنگ مادر بخشيدند و بخاطر همين امر است كه وجوه مشترك فرهنگي هنري زيادي دز ميان كشورهاي مسلمان وجود دارد كه اغلب مستشرقين به اشتباه اين وجوه مشترك را اخذ شده از فرهنگ عرب مي دانند كه اين امر نيز حاصل سطحي نگري به تاريخ و فرهنگ اين سرزمينها است.
تاريخ موسيقي ايران زمين را مي توان به دو بخش اصلي تقسيم كرد، آن دو بخش عبارتند از :

الف: دوران پيش از اسلام

ب: دوران بعد از سلام

در بررسي دوره پيش از اسلام منابع معتبر ما كه همان حجاري ها و مجسمه ها و نقوش روي ظروف بدست آمده مي باشد كه از ١٥٠٠ قبل از ميلاد مسيح آغاز مي شود. از مجسمه هاي بدست آمده در حيطه قلمرو ايران باستان كه در شوش بدست آمده، سازي شبيه تنبور امروزي مشاهده مي شود كه نمايانگر يك ساز ملوديك در آن زمانها است. درحجاريهاي طاق بستان گروه نوازندگان چنگ نواز و سازهاي بادي نيز مشاهده مي شود. بيشتر اطلاعات ما از دوران پيش از اسلام ايران زمين محدود به كتب تاريخي و اشعار سده هاي اول دوران اسلامي است. در هر حال ما اطلاعي از موسيقي كاربردي و نحوه اجراي دقيق موسيقي در آن دوران نداريم. اما در دوره بعد ازفتح ايران توسط اعراب تا آخر دوره خلفاي راشدين كه در سده اول حكومت اسلامي حكمراني مي كرده اند (از سال يازده تا چهل و يك هجري قمري) انواع موسيقي ممنوع بود. با به روي كار آمدن بني اميه حدودا موسيقي آزادي بيشتري پيدا كرد و از اين دوران تا دوران خلفاي عباسي دوره اوج شكوفايي موسيقي نظري و عملي ايران و اسلام است كه در اين دوران كساني چون فارابي، ابن سينا، خواجه نصيرالدين طوسي، ابن زيله، صفي الدين ارموي، عبدالقادر مراغي، و افراد بيشمار ديگري در موسيقي عملي و نظري ظهور كردن كه كتب و رساله هاي آنها در موسيقي موجود است. در هر حال با ظهور تشيع در ايران و به روي كار آمدن شاهان صفوي موسيقي در ايران رنگ و بوي ديگري به خود گرفت و از موسيقي كه در دوران اسلامي كاربرد داشت جدا شد و رنگ ايراني اين موسيقي بيشتر شد تا در دوره قاجاريه اين روند به اوج كمال خود رسيد و سيستم ديگري كه بنام دستگاه در دوره صفويه ظهور كرده بود، كامل شد و توسط نوارندگان چيره دست آن زمان به صورت شفاهي به شاگردان سازهايي از قبيل تار، سه تار، كمانچه، ني و سنتور انتقال پيدا كرد و در همين دوران قاجاريه بود كه خط نت امروزي به ايران راه يافت و سنت شفاهي اساتيد موسيقي ايران كه بنام رديف است به خط نت در آمد.

نويسنده اين صفحه: امير هوشنگ طبخي

sise
09-07-2006, 01:55
گوشه ها در طول زمان توسط راويان آنها تغيراتي كرده اند. روش آموزشي موسيقي ايراني روش "سينه به سينه" بوده است. لذا هر استادي بنا به تشخيص خود به رديف موسيقي كه ريشه در سالهاي خيلي دور دارد ، مواردي اضافه و يا در روايت آن گوشه تغيراتي انجام داده است. به همين دليل است كه مثلا گوشه " كرشمه" در روايتهاي مختلف (چه سازي و چه آوازي) كاملا شبيه به هم نيستند. اما هر چه هست درونمايه هر گوشه مانند هم ميباشد.

در زير دونمونه از گوشه "كرشمه" در دستگاه شور را ميتوانيد دانلود كنيد. عليرغم تفاوت ظاهري ملوديها، شنونده ميتواند به يكسان بودن درونمايه هر دو پي ببرد.

كرشمه1(دستگاه شور) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

كرشمه2 ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

درآمد آواز سه گاه به روايت استاد شجريان:

[[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] (URL)]درآمد آواز سه گاه[/URL]

torgheh
10-07-2006, 09:47
آقا سلام
من اینجا رو ندیده بودم
واقعا عالیه
ان شا ا.. موفق باشین
در ضمن اگه کاری از دست من بر میاد با کمال میل در خدمتم

sise
11-07-2006, 18:37
ادامه...

يك خواننده يا نوازنده موسيقي اصيل ايراني با استفاده رديف آوازي و سازي به اجراي موسيقي مي پردازد.
حال اين سوال مطرح است كه چطور مي توان با گوشه هايي كه تعداد انها معلوم و محدود است شاهد اجراهاي وسيع و غير تكراري باشيم.
گوشه ها در واقع الفباي موسيقي ايراني هستند. در مبحث زبانشناسي اين مورد مطرح است كه "با استفاده از حروف و كلمات محدود ميتوان بينهايت جمله و ساختار با مفهوم ساخت" در موسيقي دستگاهي نيز چنين است. چگونگي ترتيب گوشه ها در يك آواز و شكل دهي و كششهاي گوناگون و ... همه و همه باعث ايجاد پتانسيلي وسيع جهت اجرا ميگردند.
از اينرو مثلا ميتوان بينهايت "شور" نواخت و خواند كه هر كدام در عين وحدت، داراي ويژگي و تنوع خاص خود باشند.
در اجراي آواز مسئله شعرو كلام نيز مطرح ميشود كه خود مبحث كاملا مفصلي ميباشد.

در زير درآمد آواز بيات ترك توسط استاد شجريان آپلود شده است.

درآمد آواز بيات ترك ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

sise
19-07-2006, 14:25
تنبور ساز عشق (به ياد مرحوم استاد سيد خليل عالی نژاد)

يكي از ويژگيهايي كه انسان شرقي را از سايرين تا حدودي جدا مي كند عشق به طبيعي زيستن است كه ريشه در نسلهاي كهن دارد، او به دنبال معنويت است و ذاتاً صداي مبدأ هستي را مي جويد. صداي موسيقي درون را كه بر روح و جان انسان مراقبه گر جاري است- صدايي كه با تمام قدرت و محدوده اي تخيل ناپذير انسان را به وجود و جوهره تماميت هستي سوق مي دهد- ياد بابا غلام همت آبادي به خير كه مي گويد: كوك ساز بايد طوري باشد كه دل نوازنده اش را بلرزاند و كوك زماني اين چنين مي شود كه با ساز دل هم كوك باشد.
حال ما با اين دل بي قرار چه كنيم؟ تا به دروني ترين نقطه صدا، هنگام خلقت برسيم؟ براي رسيدن به اين كوك تحقيقاتي انجام داده ام كه شرح آن در ذيل آمده است، غرض از نگاشتن اين مقاله يك كنجكاوي است براي ارضاي حس شنيداري آنچه كه در گذشته بوده و مسلماً ذائقه و سليقه هنري در هر دوراني دستخوش تغييراتي است و ساز و صدادهي آن نيز از اين امر مستثني نيست. ولي امروز آن قدر سرخوش از شنيدن نواها و نغمه ها هستيم كه بخش عمده و مهمي را كه در موسيقي ما به فراموشي سپرده شده ناديده گرفته ايم و آن چگونگي صدادهي سازهاست.
در واقع با ورود به دنياي جديد قسمت عمده اي از فرهنگهاي اصيل سرزمينمان رو به نابودي است، در اين ميان نگاهي داريم به سازهاي موسيقي ايران و نوع صدادهي (سنوريته) كه در قديم داشته اند و مقايسه آنها با صدادهي امروزشان عامل مهمي كه بعد از كاسه طنيني ساز در صدادهي آن تأثير به سزايي دارد. تار يا سيم به قول قدما «وتر» مي باشد كه بررسي نوع جنس آن ، چه در قديم و چه در دنياي امروز از اهميت ويژه اي برخوردار بوده و هست. حتي از يك نظر اهميت نوع جنس وترها براي ساز مهمتر از كاسه طنيني ساز مي باشد، چه آنكه با نگاهي كوتاه مي توان به اين مهم پي برد و دريافت كه اين نوع و جنس سيمها (وترها) بوده كه باعث تغيير كاسه طنيني برخي از سازها شده. در گذشته سازها ، نسبت به وضعيت امروزي حجم كوچكتري داشته اند و هر چه به عقب بر مي گرديم حجم كاسه ساز كوچكتر و عمق آن كم تر مي شود. تا جايي كه بعضي از سازها را (تار) در دوره هايي روي سينه مي نواختند و يا حتي از روي نگاره هاي سنگي متعلق به ۲۵۰۰ قـ. م. مي توان دريافت كه تنبور را نيز بر روي سينه مي نواختند، (شايد به دليل آنكه كوچك بوده و روي پا ايستايي خوبي نداشته است). بعد از طي اين دوره ها در عصر حاضر شاهد اين نكته هستيم كه بيشتر سازها (تار- سه تار- تنبور) وقتي بعضي از سازهاي كماني مانند كمانچه هاي كاسه اي پشت بسته از لحاظ حجم و اندازه و كاسه بسيار بزرگتر و عميق تر شده اند در صورتي كه اين اتفاق در عود و بربط يا رباب رخ نداده و يا شايد به ميزان خيلي كم حادث شده باشد.
مهمترين عامل اين تغيير در تار- سه تار- تنبور- كمانچه روي كار آمدن سيم هاي فلزي است. سيمهايي كه نه از نظر كيفي و نه از لحاظ كمي فاقد صدادهي استاندارد و مطلوب ايراني هستند.
با از بين رفتن نسبي سنت ساخت تارهاي ابريشمي و زهي(روي سازهاي آن دوره كه طنيني نسبتاً بم را ايجاد مي كرده) سيم هاي فلزي روي كار آمدند. سيم هايي كه از لحاظ كيفي به هيچ وجه براي مصرف موسيقي طراحي نشده اند ، سيم هايي كاملاً غيرطبيعي ، خشك و فاقد استانداردهاي مشخص از لحاظ كمي و كيفي بخصوص براي سازهاي ايراني. (در واقع اين سيمها براي مصارف صنعتي تهيه مي شوند).
به هر حال بعد از روي كار آمدن اين نوع سيمها، نوازندگاني كه تهيه تارهاي ابريشمي و زهي برايشان قدري دشوار بود طبق معمول بدون هيچ گونه مطالعه و ارزيابي شروع به بستن سيمهاي فلزي روي ساز نمودند كه البته با اشكالات فراواني مواجه شدند.
شايد يكي از مشكلات بسيار مهم اين سيمها بر روي سازهاي كم حجم و كوچك آن دوره (آخرين دوره تاريخي مورد نظر است) صدادهي نامطلوب و زنگ بسيار زياد آنها بود كه با توجه به شرايط اقليمي ايران و با نگاهي به تاريخ موسيقي اين مرز و بوم به هيچ وجه رضايت بخش موسيقيدانان و حتي مردم عادي نبود.
بر فرض مثال مي توان از زبان مردم عامي متذكر شد كه هرگاه صداي مطلوب و باب دلشان را مي شنوند بي اختيار جمله (چه صداي گرمي) را به زبان مي آورند.
در اين سرزمين صداي گرم مطلوب و باب طبع مردم است البته اين ادعا ريشه در قرون گذشته و ناخودآگاه جمعي دارد. ما مي دانيم كه بيش از هفتاد درصد ايران عزيزمان را مناطق خشك و كويري و نيمه كويري پوشانده است و اين شرايط تأثير بسزايي در لهجه و صداي ساز مي گذارد و اگر چنانچه قبول كنيم انسان شرقي، ذاتاً (با توجه به شرايط اقليمي و ريشه برخورد با موسيقي در شرق) انسان درون گراست، مي پذيريم كه توليد صدايي دروني توسط نوازندگان و خنياگران گذشته امري كاملاً طبيعي بوده و اين مائيم كه پا به پاي اين عصر بي گفتگو بخشي از يادگار گذشتگان را فراموش كرده ايم.
تحفه نوگرايي (بدون آموزش صحيح) زخمي هم بر صداي سازهاي ايراني زد كه يحيي و هم نسلانش التيام بخش اين زخم بودند. تا قبل از دوره يحيي تمام تارهايي كه تا امروز حفظ شده اند و بيشتر آنها از ساخته هاي استاد فرج الله مي باشد، همگي سازهاي كوچك و كم حجم هستند. استاد يحيي اولين سازنده اي بود كه با توجه به همان الگو (دهنه نقاره و كاسه) ضمن تغييراتي از حيث زيباشناختي (كه با معماري ايراني و حتي خط نستعليق و نقاشي مينياتور ايراني بي ارتباط نيست)عمق كاسه ساز تار را بيشتر كرد.
شايد يكي از دليلهاي مهمي كه در مورد تغيير فيزيكي كاسه اين ساز در تاريخ موسيقي ايران ناگفته ماند و كمتر توجهي نسبت به آن شد همين مسئله از بين رفتن تارهاي زهي و ابريشمي و صدادهي نامطلوب سيم هاي فلزي روي كاسه هاي كم حجم بوده باشد و يا در تنبور كه مكرراً هم در مسائل موسيقيدانان برجسته اي چون فارابي، صفي الدين، عبدالقادر مراغه اي و ابن سينا آمده وترهاي سازها از روده تابيده شده و استفاده مي شده يا از نوعي تار ابريشم.
استاد نريمان نيز اقدام به ساخت تنبور تركي مي كند كه بسيار كاسه عميق و حجيمي دارد. (البته نسبت به تنبورهاي قديم، امروزه تنبورهايي درست مي كنند كه از تنبور نريمان بزرگتر است)
وقتي تنبورهاي قديمي تر را كه مربوط به دوره هاي قاجار يا قبل تر از آن است مورد بررسي قرار مي دهيم به وضعيتي نظير تار برمي خوريم با كاسه هاي كشيده و كم حجم.
تنبور بر دو نوع است كاسه اي و تركه اي (چمني) كه از تنبورهاي كاسه اي مي توان به تنبور چنگيز گهواره و تركه اي به تنبور استاد ابراهيم كاوه اشاره كرد كه همگي بسيار كم حجم و كشيده هستند.
نگارنده كه خود سالها پيرامون موسيقي و چگونگي صدادهي اين ساز در گذشته تحقيقات فراواني كرده و به نقاط و مراكز مختلف تنبور نوازي سفر كرده ام در يكي از سفرها به جيحون آباد صحنه ، با تنبوري مواجه شدم كه با وجود داشتن كاسه اي كوچك صداي بمي را ايجاد مي كرد، وقتي بيشتر دقت كردم، متوجه شدم كه به جاي سيم فلزي روي آن تنبور زده تابيده شده بسته اند. اين تنبور به تكيه آقا سيد نصر الدين جيحون آبادي تعلق داشت و از قرار معلوم ساز دست خود سيد بوده.
اين ساز صدايي شبيه به ساز رباب داشت و حزن بسيار زيبا و دل انگيزي از صداي آن توليد مي شد كه اين مدتها در ذهنم جلوه گر بود.
تا اينكه چند روز قبل از بزرگداشت استاد سيد امرالله شاه ابراهيمي با يكي از هنرجويان (آقاي رضا ايزدي) مشغول پرده بندي سازها بوديم كه به طور غريبي ياد خاطره ساز مزبور و صداي سحركننده آن سراسر وجودم را فرا گرفت و به اين فكر افتادم زه پرده اي را كه براي دستان بندي به كار مي رود به جاي سيم به كار ببرم و اين كار را روي يكي از تنبورهاي معمولي (امروزي استاد اسدالله امتحان كردم كه صدايي كم ، ولي باب طبع توليد كرد.
بعد از آن با استاد محمد رضا درويشي تماس گرفتم و به شرح ماجرا پرداختم با همان تنبور مذكور براي ايشان قطعاتي اجرا مي كردم ، ايشان ضمن تشويق اينجانب متذكر شدند كه كوك را كمي پائين تر بياورم و در ضمن روي ساز كوچك امتحان كنم بهتر است و دليلش را هم طراحي سازهاي بزرگ و كاسه هاي طنيني براي طنين بيشتر ذكر كردند و فرمودند كه ممكن است تارهاي زهي روي آن گونه سازها خوب جواب ندهد، بعد از تماس تلفني ساز كوچكي از استاد اسدالله را كه در منزل داشتم، زه كشي كردم.
صداي تنبور كوچك به مراتب عالي تر و خوب تر بود با توجه به اينكه زه هاي مربوطه براي بستن دستانها و پرده ساخته شده بودند، نه براي وتر. به هر ترتيب بعد از دو روز نوازندگي با اين ساز با آقاي درويشي تماس گرفتم، ايشان از ساز زهي پرسيدند و بنده هم عرض كردم كه خيلي خوب شده كمي هم براي ايشان نواختم. ايشان پيشنهاد كردند كه در برنامه بزرگداشت آقاي شاه ابراهيمي از اين تنبور استفاده كنم و تأكيد ايشان بر اين بود كه: بگذاريد مردم قدري صداهاي طبيعي را بشنوند ، اتفاقاً اينجانب در مراسم مذكور از ساز زهي استفاده كردم كه قضاوت در مورد صداي آن را به جمعي كه در سالن حضور داشتند مي سپارم.
اما حسي كه اينجانب به عنوان نوازنده در حين اجرا با آن ساز داشتم اين بود كه اين صدا ، صدايي معمولي نبود. صدايي بود از جنس بغض خنياگراني كه نواي سازشان براي امروز غريب است و شايد تكرار صداي گمشده هزاره ها بود كه در دل كوچك تنبور و زيردستان من از جدايي ها شكايت مي كرد، جدايي از اصل اصلي كه خود نوترين است زيرا كامل است و به زم دنياي مدرن هيچ گاه تغيير هويت نمي دهد به دليل ساده طبيعي بودن و باز به دليل طبيعي ساده بودن .

استاد سيد خليل عالی نژاد

(مطلب فوق بر گرفته از وبلاگ [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ميباشد.)

sise
23-07-2006, 02:05
درآمد - فرود - رنگ - چهارمضراب
درآمد :

مقام اصلی موجود در یک دستگاه که سایر مقامات زیرمجموعه آن دستگاه ، حول محور آن گردش نموده و پس از فراز و نشیب های مکرر به آن رجوع می نمایند.

به عبارتی ساده تر :

1- مقدمه و برداشت و ابتدای سخن در یک مجلس برای جلب توجه حاضراندر مجلس.

2- مدخل آواز- مقدمه در سازو آوازها - ابتدای آواز (منظور از درآمد شروع ارائه دستگاه یا آوازیست. بهتر است بدانیم که در ردیف موسیقی در ابتدای هر دستگاهی که می گویند : درآمد اول ، درآمد دوم یا سوم و.. ممکن است برای اجرای دستگاه یا آوازی ، یکی از آن درآمدها خوانده شود. لازم است یادآوری کنم که همه دستگاهها و آوازها و حتی اکثر گوشه ها دارای درآمد هستند.).


فرود یا فروز در مقابل اوج یا فراز:

جابجایی هرپدیده فیزیکی از یک سطح بالا به سطح پایین را فرود گویند.

به عبارتی : مایل شدن هر پدیده ای از مدارج و سطوح بالا به درجات پایین را فرود گویند و قاعدتا" به مایل شدن هر پدیده را بطرف زمین و تکیه گاه اولیه اش فرود آن پدیده گویند، خواه آن پدیده از اجسام باشد ویا هر چیز دیگر.

تعریف موسیقایی فرود :

تغییر فرکانس صدا از سطوح بالا بطرف پایین در چهارچوب قوانین آواز را فرود گویند. بعضی از اساتید از جمله ابوالحسن خان اقبال آذر ( آوازخوان مکتب تبریز ) کلمه فرود را فروز نیز گفته اند که اگر کلمه فروز را به معنی پایین آمدن و فرود بدانیم ، نقطه مخالف آن فراز به معنی اوج و بلندی خواهد بود.

در ردیف موسیقی ایران انواع و اقسام فرودها را داریم که هریک به طریقه های خاص و متفاوت اجرا میشوند. زیبایی و پختگی فرودها بستگی به درصد مهارت و تخصص و تسلط آوازخوان دارد.

نکته مهم : در امر آوازخوانی اگر خواننده فرود را ناقص بگذارد میتوان گفت که حق آواز را ادا نکرده است و آواز را نیمه تمام و ناقص گذاشته است.

رنگ (Reng ) :

اصولا" در بافت ردیف موسیقی سنتی ایران وجود رنگ مکمل زیبایی های کلّــی نهفته در زنجیره ردیف است ، به بیان ساده : رنگ تزئینی نهایی است برای نشان دادن خاتمه نوازندگی.

علت اساسی قرارگرفتن رنگ در خاتمه ردیف دستگاههای موسیقی ، ایجاد تحرک ، نشاط و وجد است در شنونده ؛ چرا که بافت مقاطعی از ردیف موسیقی چه بسا یرای شنونده ( بخصوص شنونده هایی که بی اطلاع از علم موسیقی هستند ) کسل کننده و خمودگی آور باشد.

همه طبقات مردم اعم از خواص ( آنهایی که از علم موسیقی و مسائل فنی آن تا حدودی اطلاع دارند ) و عوام ( آنهایی که موسیقی را صرفا" بخاطر لذت شنیداری خواهانند ) رنگ را دوست داشته و این قسمت از موسیقی ردیفی را بیشتر می پسندند.

رنگها در زنجیره ردیف انواع و اقسام دارند که معروفترین آنها عبارتند از :

1- رنگ دلگشا ( در دستگاه سه گاه )

2- رنگ اصول ( در دستگاه شور )

3- رنگ کور اوغلی ( در دستگاه ماهور )

4 - رنگ فرح ( در دستگاه همایون )

5 - رنگ فرح انگیز ( در آواز بیات اصفهان )

6 - رنگ تاجری ( در آواز بیات ترک )

7 - رنگ لزگی ( در دستگاه چهارگاه )

8 - رنگ نستاری ( در دستگاه نوا )

و ...

که بر اساس رنگ های ثبت شده مذکور , نوازندگان به خلق ملودیهای نو مبادرت می ورزند.


چهار مضراب :

قطعه ایست که صرفا" برای نوازندگی ساخته و پرداخته میشود و غالبا" نوازنده آنرا به تنهایی اجرا می نماید.

چهارمضراب اصولا" برای ایجاد تنوع و تحول روحی وخارج شدن از یکنواختی و خمودگی در طول اجرای زنجیره ردیف اجرا میشود. در قدیم نوازندگان آنرا قبل از درآمد دستگاه یا آواز نیز می نواختند ، برای مثال : ردیف آوازی زنده یاد استاد مرتضی نی داوود که غالبا" در شروع هر یک از دستگاهها یک چهارمضراب نیز موجود است.

در پنجاه سال اخیر چهارمضرابهایی با ساختارهای جدید بوسیله نوازندگاه و هنرمندان ساخته شده است ، برای مثال اساتیدی همچون : علینقی خان وزیری، مرتضی نی داوود ، رضا و مرتضی محجوبی ، ابوالحسن خان صبا ، فرامرز پایور ، جلیل شهناز ، فرهنگ شریف ، پرویز یاحقی ، حبیب ا... بدیعی ، اسدا... ملک و... چهار مضرابهای زیبا و جاودانه ای را بوجود آورده اند.

چهارمضرابها از لحاظ ساختاری بر دو نوع کوتاه و بلند می باشند :

1 - چهارمضرابهایی که در بین اجرای ردیف آوازی بصورت مقطعی اجرا می شود مانند : چهارمضراب بیات راجه ، چهارمضراب عشاق ،چهارمضراب عراق و...که غالبا" زیاد بسط و گسترش ندارد و زود خاتمه می یابد.

2 - چهارمضرابهایی که در آغاز ردیف و یا قطعه آوازی باشد که در اینصورت چهارمضراب طولانی شده و در طول چهارمضراب به هریک از گوشه های دستگاه موسیقی ویا آواز اشاراتی میشود.

ضربهای معمول و مرسوم در ساختار چهارمضرابها ، ریتمهایی از قبیل : 8/6 , 4/3 ,8/3 , 16/6 و... می باشند.

وجه تسمیه چهارمضراب :

اصطلاح چهارمضراب از روی نوعی آهنگ ضربی که نوازندگان قدیم موسیقی با ساز تار می نواخته اند بوجود آمده است.

این نوع ضربیها ابتدا با چهارنواخت(مضراب)شروع می شده است که نواخت اول و دوم به سیمهای سفید تار و نواخت سوم به سیمهای زرد و نواخت چهارم به سیمهای چهارم (سیمهایی که به واخوان معروفند ) تار اصابت می کرده است و به عنوان پایه ملودی محسوب می شده است.بهترین نمونه آن چهارمضراب بیات اصفهان است که در ردیف اول ویولون زنده یاد استاد ابوالحسن صبا موجود است.

چهارمضراب معمولا" با یک پایه شروع می شود بدین ترتیب که یک یا دو میزان وزن مخصوصی برای قطعه در نظر گرفته میشود و کلیه جملات بعدی به این پایه اولیه منتهی میگردند.

در فرم چهارمضراب ممکن است ملودی آن، بسط همان پایه اولیه باشد یا ملودی متنوع دیگری متناسب با پایه اصلی که با مهارت به پایه اول متصل میشود ، در نظر گرفته شود.

بدون شک کلیه جملات چهارمضراب بایستی نشانگر گوشه های ردیف موسیقی ایران باشند و البته رعایت تکنیک صحیح ساز در هنگام نوازندگی از نکات مهم در ساختمان یک چهارمضراب است (مقدمه سی قطعه چهارمضراب برای سنتور ـ فرامرز پایور ).

ناگفته نماند که فرم چهارمضراب از قدیم تاکنون دستخوش تحولات و تغییراتی شده است ولی آنچه مسلم است اساس و بنیان و دستمایه ، همان مطالب قدیم بوده و هست.

sise
23-07-2006, 02:10
دستگاههاي موسيقي
دستگاه :

دستگاه از بهم پيوستن چند مقام شكل مي گيرد و از اين چند مقام، مقامي به عنوان مقام اصلي ، نقش شروع ، خاتمه و همچنين رابطه ميان مقامها را به عهده دارد.

به عبارتي ساده تر : به مجموع اجزاي يك آهنگ در يك گام يا يك مقام ، با حفظ فواصل مخصوص آن ، دستگاه گفته ميشود.

همانگونه كه از ظاهر واژه دستگاه پيداست، اين كلمه از دو جزء « دست » و « گاه » تركيب شده است. از آنجائيكه در موسيقي هاي ملل مختلف بخصوص موسيقي ايراني دست ( در مضراب زني و آرشه كشي ) و انگشتان ( در گرفتن پرده ها بر روي ساز ) موارد استعمال فراوان دارد و نيز مفهوم « گاه » واژه هايي همچون : لحظه ، دم ، وقت ، محل ، وهله ، مرحله ، نوبت ، موقع معين و...را در ذهن تداعي مي نمايد ، نتيجتا" كلمه « دستگاه » به سادگي مي تواند به مفهوم محل قرارگرفتن دست نوازنده روي دسته ساز باشد.

چنانكه در موسيقي غربي ، براي پيانو و هارپ ( همان چنگ ايراني كه غربي ها به اشتباه و از روي عناد وغرض ورزي اين ساز را از آن خودشان ميدانند در حاليكه اين ساز منسوب به ايرانيان بوده و بس) دست راست و دست چپ هريك نقش جداگانه و مهمي را ايفا مي كنند و در ويولون ، تار، بربط و ... نقش دست راست با دست چپ متفاوت است. در سازهاي بادي نيز عملكرد انگشتان دست نوازنده درخور اهميت فوق العاده است.

در موسيقي قديم ايران عمل انگشتان دست از اينها نيز بيشتر است بطوريكه نام انگشتان دست را عينا" به صداهاي موسيقي نسبت داده اند ( نت هاي موسيقي را با نام انگشتان دست شناسايي كرده اند). براي مثال : در كتب قدما ، سيم دست باز را « مطلق » و محل قرارگرفتن انگشت دوم - سوم - چهارم و پنجم را بر روي دسته ساز بترتيب با نامهاي « سبابه - وسطي - بنصر و خنصر » نامگذاري كرده اند.

مشتقات دستگاهها ( آوازها ) :

كلمه آواز هم به معني بانگ و لحن است و هم به نوعي از موسيقي اطلاق مي شود كه وزني آزاد داشته باشد( در قديم به آن نواخت گفته ميشد).

به بياني ساده تر : منظور از آواز در حقيقت همان آوازيست كه بر طبق رديف ثبت شده موسيقي سنتي ايران خوانده مي شود.

sise
23-07-2006, 02:12
گوشه يا تيكه :

گوشه ، قطعه و قسمتي است از مجموع ملوديها كه با روندي خاص و خصوصيات منحصر به خود ، تشكيل زنجيره رديف را داده اند.

تعريف ديگر : آهنگي كه در فاصله يك دانگ ( چهار نت ) ادا شود و گستره آن از چند نت تجاوز نكند. جابجايي اين چند نت با كشش هاي زماني مختلف ، ملودي آن گوشه را تشكيل مي دهد. فراموش نكنيم كه هر گوشه داراي دو نت شاهد و ايست مخصوص به خود خواهد بود.

گوشه بر اساس روند ملودي ممكن است كوتاه يا بلند باشد.بسياري از آنها به لحاظ اينكه تمايل به وصل شدن به گوشه بعدي را دارند ، در گام و دستگاه مربوط به خودشان فرودي ندارند مانند : حزين در گوشه عراق - گوشه عشاق - گوشه بيات راجه - گوشه هاي محيّــر و نهيب در عراق- گوشه دلكش - گوشه شكسته و ...

فرود گوشه در واقع بايستي همان مراجعه به نت شروع گام يا دستگاه در بر گيرنده آن گوشه باشد که اکثر گوشه ها دارای این خاصیت می باشند.

ساختار گوشه :

ساختار هر گوشه بر اساس چهار ركن اساسي « درآمد - شعر - تحرير و فرود » بنا ميشود. بعضي اوقات و در برخي موارد ، اين قانون بهم مي خورد بدينصورت كه ممكن است گوشه با شعر شروع شود و با تحرير خاتمه يابد و يا بصورت چند درآمد در آغاز هر دستگاه يا آواز خودنمايي كند. جمله بندي گوشه ( درآمد - شعر - تحرير و فرود ) قول زنده ياد استاد دوامي است كه توسط استاد مجيد كياني نوازنده سنتور و زنده ياد استاد محمود كريمي رديف خوان روايت شده است.

گوشه به تنهايي شخصيت ملودي داشته و در صورت خوانده و نواخته شدن آن ، ضمن استقلال ملودي ، ميتواند با حالات نهفته در ساختار خود ، در شخص شنونده مؤثر عمل نمايد. گوشه ها در اوزان و بحور عروضي مختلف طراحي شده اند و هركدام با توجه به ساختار و محتواي ملودي خويش ، حالاتي را در شنونده القا مي كنند.

با توجه به شرايط روحي و حالات دروني انسان ، در مي يابيم كه همان حالتهاي « غم - شادي - اميد - يأس - تحرك - انديشه - پند و اندرز - روحيه ستيزه جويي - آرامش و...» محور اصلي و اساسي فكر سازندگان اين ملودي ها ( گوشه ها ) بوده است. سازندگاني كه از همان نسلهاي گذشته بودند و سينه به سينه اين ملودي ها را حفظ كرده و به ما سپرده اند تا در برهه هاي مختلف ، آويزه گوشمان كنيم تا شادي بخش زندگيمان بوده ويا تسكيني بر دردها و آلام درونيمان گردد.

هر گوشه نام منحصر به فرد خود را دارد كه اين نام بنا به شناخت و ساختار ملودي آن گوشه به آن اطلاق شده است. علت نامگذاري بسياري از گوشه ها بر ما واضح است ولي تعدادي از آنها هنوز مبهم مانده و در هيچ رساله اي مطلبي درباره وجه تسميه آنها به ثبت نرسيده است.

علت نامگذاري اسامي گوشه هاي رديف موسيقي سنتي ايران :

1 - مأخوذ از محلهاي گوناگون سرزمين كهن ايران : زابل - عراق - خاوران - آذربايجاني - بختياري - گيلكي - شوشتري و...

2- گرفته شده از نامهاي بزرگان موسيقي و اهل هنر : محمدصادقخاني و مهدي ضرّابي ( در آواز بيات ترك ) ، مرادخاني ( در دستگاه ماهور ) ، ني داوود ( در دستگاه همايون ) ، جوادخاني ( نوعي تحرير در گوشه رضوي دستگاه شور ) ،حسن موسي ( در آواز ابوعطا ) و...

3 - توصيف طبيعت و جلوه هاي آفرينش : سپهر - بحر نور - چكاوك - سارنج - نوروز عرب و عجم و...

4- حكايت كننده مسائل عاطفي و احساسي : حزين - مويه - راز و نياز - سوز و گداز - كرشمه - جامه دران و...

5 - داستانهاي ادبي و عاشقانه : خسرو و شيرين - ليلي و مجنون

6 - صداهاي گرفته شده از پيرامون : زنگ شتر - زنگوله - ناقوس - قطار و...


نكته : هنگام اجراي ساز ويا آواز ، بسياري از گوشه ها به علت تشابه ملوديك ، اشتباها" در يكديگر تداخل مي نمايند و فقط خواننده خوب و مسلط و رديف دان است كه ميتواند تشابهات ملوديك را از هم تفكيك سازد براي مثال : «گوشه هاي سلمك ( در دستگاه شور ) و دلكش ( در دستگاه ماهور ) »، «گوشه هاي حجاز ( در آواز ابوعطا ) و حسيني ( در دستگاه شور ) و نهُفت ( در دستگاه نوا ) »، « گوشه هاي حصار ( در دستگاه هاي ماهور و چهارگاه ) و نيشابورك ( در دستگاههاي ماهور و نوا ) و روح افزا ( در دستگاه راست پنجگاه ) »، « گوشه هاي داد ( در دستگاه ماهور و آوازهاي بيات ترك و افشاري ) و بيات راجه ( در دستگاههاي نوا و همايون و آواز بيات اصفهان ) » ، « گوشه هاي بيات عجم و پنجگاه ( در دستگاه راست پنجگاه ) و دستگاه نوا » ، و ... كه تشابهات ملوديك دارند و بايستي با يك حالت بسيار ظريف و حركتي تند و سريع و يا كششهاي ويژه باشد و فقط نوازنده و خواننده ماهر و مجرّب كه ساليان درازي زحمت كشيده ، مي تواند دقيقا" تفاوتهاي گوشه ها را با يكديگر در صداي ساز و يا آواز خويش جلوه گر سازد.

نکته : اگر اجراي گوشه توسط استادي ماهر و مسلط انجام شود ( چه ساز و چه آواز ) ميتواند در مدت زماني طولاني ، فضاي موسيقي دستگاهي را از آن خود كند و به تنهايي گرمابخش مجلس باشد درست همانند سخنراني كه در مورد موضوعي سخن مي گويد و بحث هاي وي ، زماني تداوم مي يابد وقابل استفاده خواهد بود كه شخص سخنران آگاه و مطلع بدان مقوله باشد و از تكرار مكررات پرهيز نمايد. و يك خواننده خوب نيز ميتواند يك يا چند گوشه را همانند تيتر يك موضوع انتخاب نموده و زماني را گرداگرد آن گوشه ، نغمه و ملودي تحويل دهد كه برخي از اساتيد قديم موسيقي بر اين عقيده بوده اند.

گوشه ها معمولا" از لحاظ مقايسه تئوري - علمي بر دو قسم هستند :

1 - گوشه هايي كه داراي فواصل مشابه با دستگاه ويا مقام مخصوص خود هستند مانند : گوشه حجاز در آواز ابوعطا ، گوشه داد در دستگاه ماهور ، مثنوي خوانيها در تمام آوازها.

2 - گوشه هايي كه به علت پيدا كردن يك يا دو علامت عَـرَضي ( كـُـرُن - سـُري - بـمـُل - ديـز - بكار ) با دستگاه اصلي تفاوت پيدا مي كنند مانند : گوشه سلمك در دستگاه شور ، گوشه هاي دلكش و راك در دستگاه ماهور ، گوشه حصار در دستگاه چهارگاه.

تعداد گوشه ها :

تعداد گوشه ها در اجراهاي مختلف و مكتب هاي مختلف متفاوت است :

1 -در رديف ميرزا عبدالله ( كه بنياد كليه رديف هاي بعد از خود مي باشد ) به روايت زنده ياد نورعلي خان برومند حدودا" 300 گوشه روايت شده است.

2 - در رديف موسي معروفي كه مجموعهاي از چند رديف ميرزا عبدالله ، آقا حسينقلي و اضافات خود موسي معروفي بوده ، تعداد گوشه ها را 471 عدد ذكر نموده اند. در ضمن به خيل زنجيره اين گوشه هاي ثبت و ضبط شده ، يك سري گوشه هاي ثبت و ضبط نشده ( موجود در رديف شيوه اصفهان ) نيز اضافه مي گردد.

sise
23-07-2006, 23:54
مراحل بوجود آمدن آواز :


1- ونگ (veng) : پيش درآمد زمزمه را گويند. صداي توليد شده از تارهاي صوتي تا هنگامي كه دهان بسته است تمايل به حفره هاي بيني دارد و در آنجا متمركز مي شود (صوت ايجاد شده از راه بيني شنيده مي شود) و الزاما" كلامي نيز بدنبال ندارد.

موارد استفاده : آواز خوان براي شروع آواز و تسلط و يادآوري ملودي مورد نظر از اين مرحله تصميم گيري مي نمايد.

2- قنه : ونگ با دهان بازرا گويند. در اين مرحله ، ونگ با كلام همراه است و سخن و گفتار در بسياري از موارد مفهوم نيست.

موارد استفاده : در بين افرادي كه تعليمات صحيح آواز را نياموخته اند و بصورت علاقه و تمايل شخصي و تقليد از ديگران به آواز مي پردازند، ديده مي شود.خوانندگان مسلط و ماهر از اينگونه تغنّي بسيار كم استفاده مي كنند.

3- زمزمه : آهسته چيزي را خواندن- در اين مرحله ، دهان باز شده ولبها بصورت نيمه محسوس حركاتي را به خود اختصاص مي دهند و اين حركات به منظور اداي كلام و گفتار مي باشد ( كلامي نه چندان معلوم و قابل شنيدن براي شنونده).

موارد استفاده : ميان اكثر طبقات مردم بخصوص هنگام كار، بطور طبيعي ديده و شنيده مي شود.

4- ترنّم : فركانس صدا از مرحله زمزمه فراتر رفته ، لبها براي اداي كامل لحن ، حركات صحيح نموده و كلام بطور واضح شنيده مي شود و كاملا"مفهوم است. در واقع آواز وارد مرحله اصلي خود مي شود(شـــــروع آواز)

5- بانگ : فرياد و خروش از سر شادي يا غم را گويند. در اين مرحله ، خوانندگان تمايل بيشتري به اجراي مانورهاي تكنيكي و تحريري از خود نشان مي دهند - اجراي اين مرحله ، مستلزم داشتن صدايي توانا و داراي گستره غني مي باشد-

در اين قسمت ، بهتر است آواز خوان حجم صدا را كم كند و اين كار با كم كردن فشاري كه هواي داخل ريه ها را بيرون مي دهد امكانپذير است در غير اينصورت صدايي گوشخراش حاصل شده ( بخصوص در محيط بسته ) و براي شنونده مطبوع نخواهد بود.

6- عربده ( نعـــره ) : بانگ و فرياد خيلي قوي را گويند چنانچه بيشتر از آن فركانس براي حنجره ي آوازخوان امكان نداشته باشد. دراين مرحله به علت وارد شدن فشار زياد به حنجره و ماكزيمم فركانس توليدي از حنجره ، صدا بطور نسبي لطافت خود را از دست مي دهد و براي آسيب نرسيدن به تارهاي صوتي، بهتر است اشاره اي به اين قسمت شده و سپس فرود انجام پذيرد.

علت وجود چنين حالتي(عربده) در رديف موسيقي : 1-الهام از طبيعت(خروش رودخانه ها ، غرّش حيوانات وحشي،صداي رعد و ..) - 2- در مواقع يورش و حملات ناگهاني براي دفاع و مبارزه به جهت كاستن و تضعيف روحيه دشمنان ، احتياج به صوتي با فركانس بالا بوده تا توأما" با حربه هاي ديگر بتواند بر حسّ غلبه خويشتن افزوده و بر دشمن فائق آيد .چنانچه قديما" درنبردهاي ملّـــي با دشمنان و منازعات تن به تن ، رجز مي خواندند كه بدينصورت انجام مي گرفته است.


--------------------------------------------------------------------------------

اصول صحيــــح آواز خواني
آنچه كه آواز خوان بايستي بداند وعمل كند :

1-آشنا بودن با ادبيات فارسي و مأنوس بودن با شعر وجستجو در زمينه شناخت شعر ومفاهيم آن

۲-بخاطرسپردن اشعارخوب فراوان و ترك استفاده ازدست نوشته، ديوان و.. به هنگام آواز خواني

3-مناسب خواني ( در نظرگرفتن زمان، مكان وجوّ حاكم در جامعه)

4-بيان صحيح شعروتكلم واضح كلمات و جملات و درك مفهوم شعر انتخاب شده

5-انتخاب شعر مناسب از لحاظ عروضي و بافت دروني شعر، براي آواز مورد نظر

6-بكارگيري تحريرها در جاي مناسب خود (تحريرها وكشش ها در وسط كلمه يا وسط جمله نباشد بطوريكه كلمه ويا جمله به دو پاره شود ومفهوم شعراز دست برود.)

7-پرهيز از شتاب كردن در تحويل شعر به هنگام آواز خواني

8-آشنا بودن با ضرب واصول ريتم و اجرا نمودن قسمتي از آواز بصورت ضربي، صرف خارج شدن از حالت يكنواختي و كسل كننده

9-احترام لازم نسبت به خواننده هاي ديگر حاضر در مجلس (اعمّ از پيشكسوت وآماتور، خصوصا" اگر ضعيف باشند).

10-مراقبت از فيزيك حنجره ، موقع خواندن - پرهيز از باز كردن زياد دهان و تغييرات نا خوشايند در چهره (تنها چاره اينكار، تمرين درمقابل آينه مي باشد).

11-آشنايي با حالات موسيقي هاي محلّي و بيان اشعار محلّي با لهجه محلّي

12-آشنايي با تئوري موسيقي واصطلاحاتي كه در فرهنگ هاي موسيقي دنيا رايج است.

13-داشتن شناخت از نوع (جنس) و وسعت (حدود) صداي خود (بدينصورت كه آواز خوان بداند كه از چه مايه اي آواز را شروع كرده و در كجا ختم نمايد).

14-فيگور دهان به منظور بهتر شدن طنين صدا (1- استفاده و بكارگيري از لبها -2- انداختن صدا به سقف دهان)

15-طرز نشستن در موقع آوازخواني : بايستي نشستن به گونه اي باشد كه هيچگونه فشاربه اعضاء داخلي بدن بخصوص شكم وارد نشود و دم و بازدم بخوبي صورت پذيرد.بهترين حالت، نشستن روي صندلي است و در صورت نبودن صندلي ، به حالت چهارزانو بنشينند.

16-پرهيز از عادات ناپسندي كه تأثيرمنفي بر روي شنونده مي گذارد( از قبيل:1- تكان دادن يكي از اعضاي بدن -بويژه سر- 2- بستن چشمها - 3- در مايه هاي زياد قيافه عبوس و نازيبا گرفتن - 4- بازي با تكمه لباس، كليد، تسبيح و... - 5- با دست در گوش را گرفتن - 6- در محل اسكان خويش جابجا شدن )

(مطالب چند تاپيك اخير برگرفته از وبلاگ[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ميباشد.)

sise
23-07-2006, 23:57
گرداندن و غلت دادن صدا در گلو (حنجره) را تحرير گويند. به عبارت ديگر تحرير صوتي آهنگين را گويند كه از عبور هوا و ارتعاش تارهاي صوتي بوجود مي آيد وآوازخوان بدون تلفظ حرف و كلام ، نغماتي را در حركتي از حركات الفبا ( اَ، اِ، اُ، آ، او، اي) مي خواند.ويا اگر ساده تر بگوييم تحرير همانست كه عوام (افرادي كه از اصول و قوانين موسيقي بي اطلاعند)به آن چهچهه ويا زنگوله مي گويند. جالب اينكه اين افراد، توانايي و تسلط آوازخوان را با تحرير محك مي زنند و هرچه مدت زمان اجراي تحرير بيشتر باشد خواننده را استادتر و مسلط تر مي دانند، آنهم تحريرهايي كه از تكرار يك نت با نت بالايي يا پاييني اش بوجود مي آيد و از لحاظ تكنيكي، فاقد ارزش است( در آوازهاي اواخر گلپايگاني اينگونه تحريرها بيشتر به چشم مي خورد.) براي اثبات اين گفته شما آواز بلبل را بشنويد، هيچگاه درتحريرهايش حالت يكنواختي وجود ندارد.آوازي كه هزاردستان سر ميدهد از تحريرهاي متنوع تشكيل يافته بدينصورت كه در يك تحرير نزديك به ده حالت مختلف را ميتوان مشاهده كرد.خوانندگان قديم سعي مي نمودندبه تحرير امكان بيشتر دهند .به همين جهت بلبل را سرمشق خود قرارداده وتنوع تحرير را از اين پرنده خوش آهنگ آموخته اند . پس بايستي قبول كنيم كه تحرير هر چقدر متنوع و داراي حالت مختلف باشد به زيبايي و قدرت آن افزوده خواهد شد.

تحرير از مختصات آواز ايراني است و براي تزئين اشعاري كه يك آوازخوان مي خواند بكار ميرود وهمان نقش تذهيب حواشي يك اثر خوشنويسي را دارد. قوام موسيقي شرقي ، خصوصا موسيقي سنتي ايراني بستگي به انواع تحريرها دارد كه در ذيل به آنها اشاره مي كنيم. موسيقي بدون تحرير ، آسان پسندي وعاميانه كردن آن است .تفاوت اساسي موسيقي اصيل با موسيقي ساده وسبك مبتذل ، درداشتن تحريرهاي طبيعي وموهبتي خوش انسان است كه براي فراگيري دقيق آن بايد سال ها زانوي شاگردي وتلمّذ زمين زد .

البته آوازخوانهايي هم بودند كه در آوازشان از تحرير به مراتب كمتر استفاده كرده و بيشتردر آوازشان تحريرهاي دهني بكار برده اند و بخوبي از عهده ي اجراي رموز و عمليات آواز برآمده اند. اين شيوه ي آوازخواني در تعزيه خواني كاربرد فراوان دارد و بسيار هم مورد پسند است.( براي مثال آوازهاي سيد جواد ذبيحي را بشنويد).

انواع تحرير:

1- چكّشي : تحريري است كه از تكراريك نت با خودش ( براي مثال در تحرير گوشه ي زابل مشاهده مي شود) يا با نتهاي ديگر ( در تحرير نوروز در گوشه هاي راك به چشم مي خورد) بوجود مي آيد كه فاصله ي ميان اين تكرارها وجود دارد. اين تحرير همانطور كه از نامش پيداست همانند چكشي عمل مي كند كه بر چيزي كوبيده شود. بسياري از آوازخوانان تحرير چكشي را اجرا كرده اند ولي اين تحريررا بايستي از اقبال آذر و سيد احمد خان شنيد.

2- بلبلي : تحريري است كه از تكراريك نت با خودش يا با نتهاي ديگر بوجود مي آيد كه فاصله ي ميان تكراراين نتها بسياركم است. بعبارتي تحرير بلبلي همان اجراي سرعتي تحرير چكشي است.اقبال آذر- طاهرزاده و رضا قلي ظلـّي از اين تحرير بيشتر وبهتر استفاده كرده اند.

3- زير و رو : همانطوري كه از اسمش پيداست اين تحرير از تكرار نت اصلي با نت بالايي و يا نت پاييني خود بوجود مي آيد.صداهاي با دانگ و گستره ي بالا با اجراي اين نوع تحرير مناسبت بيشتري دارند. در آوازهاي طاهرزاده اين تحرير بيشتر به چشم مي خورد.

تحريرهاي« يكي دوتا، يكي سه تا و دوتاسه تا » همگي از نوع تحرير زير و رو هستند.

4-قُنـّه : تحريرهايي كه از بيني خارج مي شود و شفافيت صدا بوسيله ي بيني، خفه يا كدر مي شود. براي مثال تحريري كه بر روي حرف « اي » شكل مي گيرد از نوع تحرير قنـّه مي باشد كه اجراي اين تحرير كمي مشكلتراست و تمرين بيشتري را مي طلبد.

5-آكساندار ( آكسان به معني سكوت ) : تحريري كه داراي سكوت مي باشد. نمونه اي بارز از اين تحرير در كاست « نوا - اجراي استاد شجريان» - گوشه ي نغمه- قبل از شروع بيت « گفتي زخاك بيشترند اهل عشق من / از خاك بيشتر نه كه از خاك كمتريم » اجرا شده است.

6- ضربي : تحريري است كه نسبتا" به ساير تحريرها برتري دارد و داراي نظم و ترتيب خاص خود را دارد و آن ترتيب خاص، همان دارا بودن ضرب با متري مشخص ( غير آزاد ) مي باشد. اين نوع تحرير به علت مشكل بودن، ميان آوازخوانان چندان مرسوم نيست و شرايطي خاص براي اجراي اين تحرير وجود دارد : 1- آشنايي كامل با اصول و قوانين ضرب -2- حنجره ي آوازخوان قدرت اجراي همه ي تحريرها را داشته باشد. -3- آشنايي آوازخوان با چهارمضرابها، رنگ ها و قطعات ضربي كه توسط نوازندگان در دستگاهها و آوازها اجرا مي شود. -4- تمرينات مداوم و تعليم گرفتن از استاد آواز با صلاحيت و آشنا با اصول آواز .

براي مثال در تصنيف خزان عشق ( اجراي بديع زاده) در بيت«تا كي بي تو بود/ از غم خون دل من»كه با اجراي اين تحرير بصورت « تاهاها كه هِه هِي بي هي هي تو بود/اَ هَه هَز غَه هَه هَم خو هو هون دل من» خوانده شده است. در كارهاي اخير شهرام ناظري هم تحريرهاي ضربي به چشم مي خورد.

7- فلكي: در ساختار اين تحرير آوازخوان سعي دارد چرخشهاي ويژه اي را در پرده هاي مختلف با حالات مختلف، در تحرير و صداي خويش نمايان كند بدينصورت كه گردشها و روند ملوديك آن شبيه چرخ دوّاري است كه در گرداگرد آن، دنده هايي تعبيه شده و در هنگام گردش هر كدام از اين دنده ها سبب تحريك نقطه اي شده و شكل تحرير را تنوع ببخشد.اين نوع تحرير در آوازهاي سبك اصفهان بيشتر به چشم مي خورد.

تحرير فلكي را كُركُري(مرغي است با آواز خاص خود كه به مرغ مينا نيز شهرت دارد) و شاورك نيز مي گويند.

8- مقطـّع : تحريرهايي كوتاه و بريده بريده كه غالبا" صداهايي با گستره ي كم ( معروف به دو دانگ ) با اين نوع تحرير مناسبت دارند. عارف قزويني در اجراي اين تحرير مهارت داشته است.

9- هلهله : در ميان زنجيره ي تحريرهاي متنوع و با رجوع به شيوه ي كار آوازخوانان قديمي( اقبال آذر، سيد احمد خان، قلي خان شاهي، علي خان نائب السلطنه و...) نوعي تحرير به چشم مي خورد كه براي ساختار آن از ادوات تحرير نا مفهوم استفاده شده است، مانند : هاراداي، هارالالا، هله له له، دادادادا، هِرله لِي و... كه در اجراي اينگونه تحريرها، آوازخوان بيشتر تحت تأثير احساسات و روحيه ي دروني خويش قرار گرفته و سعي بر آن دارد كه تحريري را شكل دهد بدون اينكه به مفهوم كلمه بكار برده شده توجه داشته باشد.

10- خورده تحرير : به تحريرهاي تزئيني كه در آخر كلمات و جملات موسيقي براي اتمام ملودي بكار ميرود، گفته مي شود. اين نوع تحرير را تمام آوازخوانان كم و بيش در آوازهاي خود بكار برده اند.

ادوات تحرير:

1- حروف شش گانه مُصوّت ( اَ، اِ، اُ، آ، او، اي)كه توسط آوازخوان در ابتداي شروع هر تحرير ادا مي شود و تحرير بر اساس اين حركات به روند خود ادامه مي دهد، بعنوان مثال تحريرهاي: آهاهاها..، اُهُـ هُـ هُـ.. و...

2- كلماتي از قبيل: اي، امان، حبيب من، محبوب من، اميدمن، جانم و...كه آوازخوان با سليقه و مناسبتهاي ملوديك به شعر اضافه مي نمايد.لازم به ذكر است كه براي زيبايي هرچه بيشتر آواز، بهتر است از اين كلمات استفاده نشود ويا بسيار كم استفاده شود.از جمله كساني كه مخالف افزونهاي شعري بود ميتوان به استاد محمود كريمي اشاره كرد ولي در آوازهاي اكثر آوازخوانان اين كلمات به وفور ديده مي شود.

نظريه هايي در رابطه با استفاده از كلمات فوق به هنگام اجراي تحرير:

- احساسي شدن آواز و درآمدن آواز از حالت خشكي

- در اكثر مواقع، حالت ملودي و نغمه با تمام شدن شعر به پايان نمي رسد و آوازخوان الزاما" به طرزي استادانه و بنا به سليقه ي خود، با يكي از افزونهاي شعري، ملودي خود را به پايان مي رساند.

Marichka
24-07-2006, 13:34
موسیقی ایران، شامل دستگاه‌ها، نغمه‌ها، و آوازها، از صدها سال پیش از میلاد مسیح تا به امروز سینه به سینه در متن مردم ایران جریان داشته، و آنچه دل‌نشین‌تر، ساده‌تر و قابل‌فهم تر بوده‌ است امروز در دسترس است، بخش بزرگی از آسیای میانه، افغانستان، پاکستان، آذربایجان، ارمنستان، ترکیه، و یونان متأثر از این موسیقی است و هرکدام به سهم خود تأثیراتی در شکل گیری این موسیقی داشته‌اند، از موسیقی‌دان‌ها یا به عبارتی نوازندگان موسیقی در ایران باستان می‌توان به "باربد" و "نکیسا" اشاره کرد.

ردیف
ردیف یک مجموعه‌ کامل از روش‌ها و قوانینی ‌است که موسیقی در آن قالب اجرا می‌شود، یک ردیف شامل چندین دستگاه می‌شود، کامل‌ترین ردیفی که در اختیار است و در یک‌صد سال اخیر مورد استفاده قرار گرفته است، ردیفی است که میرزا عبدالله به نظم درآورده است و شامل هفت دستگاه می‌شود.

دستگاه
هر دستگاه موسیقی ایرانی، توالیی از پرده‌های مختلف موسیقی ایرانی است که انتخاب آن توالی حس و شور خاصی را به شنونده انتقال می‌‌دهد. هر دستگاه از تعداد بسیاری گوشه موسیقی تشکیل شده است و معمولا" بدین شیوه ارایه می‌شود که از درآمد دستگاه آغاز می‌کنند، به گوشه اوج یا مخالف دستگاه در میانه ارایه کار می‌‌رسند، سپس با فرود به گوشه‌های پایانی و ارایه تصنیف و سپس رِنگی اجرای خود را به پایان می‌‌رسانند.هفت دستگاه ردیف موسیقی سنتی ایرانی عبارت‌اند از:

دستگاه سه‌گاه
دستگاه چهارگاه
دستگاه همایون
دستگاه ماهور
دستگاه شور
دستگاه نوا
دستگاه راست‌پنج‌گاه

موسیقی‌دانان

نورعلی برومند
محمدرضا لطفی
حسین علیزاده
پرويز مشكاتيان
داريوش طلايي
مجيد كياني
محمد رضا شجريان
آهنگ‌سازان
درویش خان
مرتضی نی‌داوود
پرویز مشکاتیان
محمدرضا لطفی
کیهان کلهر
علینقی وزیری
فرهاد فخرالدینی
فرامرز پایور
فریدون شهبازیان
حسین علیزاده
مجید درخشانی
حمید متبسم
تهمورس پورناظری
تصنیف سرایان
عارف قزوینی
سازها
نی
دف
تار
سه‌تار
کمانچه
قیچک
تمبک
چنگ
رباب
تنبور
سنتور
بربط (عود)

valas
26-07-2006, 08:52
با سلام

آقا من یه سری آهنگ از عبدالحسین مختاباد می خوام که اسماشو نمی دونم ولی یه تیکه هائیشو بلدم.

کجا مطرح کنم که یکی برام لینکی چیزی بذاره یا راهنمایی کنه و مثلا اسم آهنگ ها رو در بیاره؟

تو این تاپیک فقط مقاله می نویسن یا درخواست هم کسی هست که جواب بده؟

sise
26-07-2006, 14:22
با سلام

آقا من یه سری آهنگ از عبدالحسین مختاباد می خوام که اسماشو نمی دونم ولی یه تیکه هائیشو بلدم.

کجا مطرح کنم که یکی برام لینکی چیزی بذاره یا راهنمایی کنه و مثلا اسم آهنگ ها رو در بیاره؟

تو این تاپیک فقط مقاله می نویسن یا درخواست هم کسی هست که جواب بده؟
سلام:
دوست عزيز : شما براي دانلود آهنگ بايد به زير مجموعه درخواست موسيقي مراجعه كنيد. در آنجا ميتوانيد آهنگهاي دلخواه خود را سفارش دهيد.
موفق باشيد.

sise
11-08-2006, 13:50
امرو ميخواهم يه اثر جديدي را به شما معرفي كنم كه براي دوستداران موسيقي سنتي ارزشمند خواهد بود. نام اثر"فصل باران" است كه به اهنگسازي "مجيد درخشاني" و خونندگي "عليرضا قرباني" ميباشد. بعد از چند ماه بالاخره اثري به بازار آمد كه هم خوننده آن از نسل جديد ميباشد و هم ارزش هنري نسبتا بالايي دارد. باقي اثار اين چند ماهه فاقد يكي از اين دو خصيصه هستند.
در مورد اين اثر سعي ميكنم كه توضيحات بيشتري بدهم.
...تا بعد

Mehran
12-08-2006, 10:31
امرو ميخواهم يه اثر جديدي را به شما معرفي كنم كه براي دوستداران موسيقي سنتي ارزشمند خواهد بود. نام اثر"فصل باران" است كه به اهنگسازي "مجيد درخشاني" و خونندگي "عليرضا قرباني" ميباشد. بعد از چند ماه بالاخره اثري به بازار آمد كه هم خوننده آن از نسل جديد ميباشد و هم ارزش هنري نسبتا بالايي دارد. باقي اثار اين چند ماهه فاقد يكي از اين دو خصيصه هستند.
در مورد اين اثر سعي ميكنم كه توضيحات بيشتري بدهم.
...تا بعد

سلام...


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


دانلود ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

با تشکر مهران...

macaroni
12-08-2006, 20:12
این هم آهنگ ببیداد از استاد شجریان.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دانلود ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
پسورد: [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

sise
13-08-2006, 00:54
خب با تشكر از مهران عزيز كه:
بالاخره بعد از مدتها به اين تاپيك سر زدند
دانلود اين اثر زيبا را فراهم كردند.
و همچنين ممنون از macaroni

و اما توضيحات بيشتر در رابطه با "فصل باران"
مجيد درخشاني شاگرد مستقيم استاد محمد رضا لطفي بوده است كه با كارهاي ديگر او آشنا هستيد. آهنگسازي بينظير در كاست " در خيال" به خونندگي استاد شجريان يكي از انها ميباشد. كارهاي درخشاني جدي و سنگين ميباشند.
عليرضا قرباني به حق راه اوازخواني را بدرستي در حال پيمودن است. اين راه پر فراز و نشيب و البته پر از انحرافات موجود را فقط تعداد كمي توانسته اند كه تا اخر بدرستي روند. در مورد شيوه اوازي قرباني حرف زياد است اما انچه مهم است اينست كه صداي او "قابل اعتماد" است. و اين امر كار كمي نيست.
اين اثر را بارها ميتوان گوش كرد.
اما اثري كه دوست عزيز ديگر براي دانلود گذاشته اند(بيداد) بي شك يك كار ماندگار و 100 در صد هنري و كلاسيك است كه گوش كردن آن بطور مرتب براي هر كسي كه علاقمند به موسيقي ايراني است واجب مينمايد.
تار بي بديل و شيرين استاد بيكجه خواني و آهنگسازي و سنتور زيباي پرويز مشكاتيان به همراه اواز رساي استاد شجريان اين اثر را در نوع خود ماندگار و بي نظير كرده است.
هر دو اثر معرفي شده در دستگاه "همايون" مي باشند.
با تشكر

Mehran
13-08-2006, 05:20
خب با تشكر از مهران عزيز كه:
بالاخره بعد از مدتها به اين تاپيك سر زدند

...

با تشكر

سلام...

والا من هر پست جدیدی توی انجمن موسیقی داده بشه هربار که آن میشم میخوانم...

درضمن از زمان انتشار این آلبوم 3 4 روز هم نمیگذره ...

با تشکر مهران...

MANCHESTERUNITED
20-08-2006, 15:43
دوستان گرامي اين بخش خيلي محشره.از همه كساني كه در پربار شدن اين بخش تلاش مي كنند سپاسگزارم

Marichka
28-08-2006, 11:32
سلام
آلبوم آوای عشق علیرضا افتخاری (که البته اون هم جدیده) رو می خواستم اگر در دسترس دارید ممنون میشم اینجا یه لینک دانلود ازش بذارید. یا لا اقل آهنگهای خوب این آلبوم رو.

موفق و پیروز باشین همگی :) :happy:

Mehran
28-08-2006, 14:16
سلام
آلبوم آوای عشق علیرضا افتخاری (که البته اون هم جدیده) رو می خواستم اگر در دسترس دارید ممنون میشم اینجا یه لینک دانلود ازش بذارید. یا لا اقل آهنگهای خوب این آلبوم رو.

موفق و پیروز باشین همگی :) :happy:

سلام...


آلبوم جدید افتخاری به نام آوای عشق:

ترانه بهاری ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] Eftekhari - Avaye Eshgh - 01 Taraneh Bahari ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]).wma)

صبح نام تو ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] Eftekhari - Avaye Eshgh - 02 Sobh Name To ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]).wma)

بهار عشق ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] Eftekhari - Avaye Eshgh - 03 Bahare Eshgh ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]).wma)

آواز عشق ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] Eftekhari - Avaye Eshgh - 04 Avaze Eshgh ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]).wma)

عاشقانه ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] Eftekhari - Avaye Eshgh - 05 Asheghaneh ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]).wma)

مناجات ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] Eftekhari - Avaye Eshgh - 06 Monajat ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]).wma)

عشق جاویدان ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] Eftekhari - Avaye Eshgh - 07 Eshghe Javdan ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]).wma)

ساز و سخن (اصفهان) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] Eftekhari - Avaye Eshgh - 08 Saz O Sokhan(Esfahan) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]).wma)

ساز و سخن (راست پنجگان) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] Eftekhari - Avaye Eshgh - 09 Saz O Sokhan(Rast Panjgah) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]).wma)

با تشکر مهران...
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


با تشکر مهران...

ashena55
29-08-2006, 01:45
خبری از استاد شجریان ندارید ؟

ali_1369_2006
29-08-2006, 04:13
با سلام
من آهنگ هاي ايرج را ميخوام همون آهنگ هايي كه فردين تو فيلماش ميخونه
اگر ميشه لطف كنيد ولينكش را برام بفرستيد
ali_1369_2006@yahoo.cpm

Mehran
01-09-2006, 21:13
سلام...

ashena55 جان ! والا تا اونجایی که من شنیدم قرار آلبوم جدید استاد بزودی ( کم تر از سه ماه دیگه ) منتشر بشه [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

با تشکر مهران...

Marichka
02-09-2006, 13:38
سلام...


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


با تشکر مهران...


سلام مهران عزيز
خيلي خيلي ممنون :rolleye:
فقط اين لينكها تا چند وقت ديگه فعالند؟ آخه من الان امكان دانلود ندارم :sad: :sad: :sad:

Mehran
02-09-2006, 14:04
سلام مهران عزيز
خيلي خيلي ممنون :rolleye:
فقط اين لينكها تا چند وقت ديگه فعالند؟ آخه من الان امكان دانلود ندارم :sad: :sad: :sad:

سلام...

Dianella جان لینک ها فکر کنم حالا حالا ها ! کار کنن ... شما نگران اون موقع که میخوای دانلود کنی نباش ... هر وقت میخواستی دانلود کنی بگو خودم در خدمتم [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

با تشکر مهران...

hemo
02-09-2006, 18:09
سلام...

ashena55 جان ! والا تا اونجایی که من شنیدم قرار آلبوم جدید استاد بزودی ( کم تر از سه ماه دیگه ) منتشر بشه [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

با تشکر مهران...

درود بر دوستان
من از عاشقان موسیقی سنتی و بویژه استاد بزرگ و بی‌نظیر این هنر ارزشمند و انسانی یعنی
استاد محمدرضا شجریان
هستم.
smmn عزیز این آلبومی که شما میگین مربوط به همین کنسرت آخری استاد توی تهران میشه یا نه؟

ashena55
08-09-2006, 05:26
سلام...

ashena55 جان ! والا تا اونجایی که من شنیدم قرار آلبوم جدید استاد بزودی ( کم تر از سه ماه دیگه ) منتشر بشه [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

با تشکر مهران...
ممنون از خبرت

sise
16-09-2006, 13:59
چگونه از موسيقي اصيل ايراني بيشتر لذت ببريم؟
يكي از مشخصه هاي هنر ايراني ظرافت بسيار آن است. اين ظرافتهاي بسيار زياد باعث ميشوند كه گاهي اغلب افراد كم توجه اين هنر را نفهميدني و در نتيجه حتي آنرا كم ظرافت ببينند!! مثلا بعضي موسيقي اصيل ايراني را يكنواخت ميدانند. دليلش هم مشخص است. اين افراد به دليل درك نكردن عمق موسيقي و سطحي بودن سطح شنيداريشان نميتوانند متوجه ريزه كاريها و ظرافتهاي عميق اين هنر شوند و در نتيجه آنچه به گوششان ميخورد آواهايي است كه به نظرشان تكراري مينمايد. مثلا معماري زيباي دوران صفويه به نظر بيشتر افراد چيز آنچنان زيبايي نيست. شايد شنيدن تعاريف آنها توسط ديگران باعث شود كه به اين گونه آثار توجهي بكنند بدون اينكه درك چنداني از آن نصيبشان شده باشد.
خب ! چاره چيست؟ چكار كنيم كه مثلا از آواز 45 دقيقه اي استاد شجريان لذت ببريم و خسته نشويم و تازه چند بار در روز هم انرا گوش كنيم؟
هر كس نظري دارد لطفا بيان كند.
در پستهاي بعدب بيشتر در اينباره صحبت ميكنم.

hemo
16-09-2006, 16:54
من فکر می‌کنم یکی از دلایلش تربیت نشدن گوش و ذائفه برای موسیقی سنتی باشه
به دلیل تفاوت‌هایی که موسیقی ما با موسیقی غربی داره
( وجود ربع پرده‌ها ) این موسیقی ممکنه به نظر کسانی که با اون آشنا نیستن
مثل بیشتر جوونهای امروزی که با موسیقی پاپ و راک و . . . بزرگ شدن
ممکنه نامطلوب و ناهنجار به نظر برسه. همون طور که یک قطعه موسیقی کلاسیک
غربی برای کسی که فقط موسیقی سنتی گوش کرده ناموزون به نظر میرسه
این نظر من بود . . . تا نظر دوستان چی باشه

sise
17-09-2006, 00:33
به نظر من حرف شما درست است. خيلي ها مشكل گوش موسيقيايي دارند. از طرفي روند زندگي امروزي شتاب بسيار بيشتري نسبت به گذشته دارد لذا ريتم تندتر و خشن تري از موسيقي مطابق شرايط زندگي امروزي است. مثلا وقتي سوار ماشين هستيم خود به خود موسيقي با ريتم تندتري را خواهان هستيم تا زماني كه مثلا در اتاقي نشسته ايم.
اما آنجه مهمتر است حال دروني فرد است. اگر شخص درون آرامي داشته باشد ديگر اتفاقات سطحي محيط نميتواند آنچنان تاثيري روي ذائقه شنوايي يا حس زيباشناسي او وارد اورند. براي همين فرقي نميكند كه او در كجا و چه شرايطي به موسيقي گوش ميدهد البته محيط تاثير ميگذارد اما نه تاثير محتوايي.
..تا بعد

Marichka
17-09-2006, 03:38
سلام
در مورد موضوع بحثتون فكر مي كنم الان بيشتر هم سن و سالان ما طالب هيجان سطحي و زودگذر هستن كه البته موسيقي هاي سبك غربي به خوبي اين ويژگي رو دارا هست. ولي موسيقي سنتي ايران در عين ظاهر ساده اي كه داره خيلي خيلي عميق هست. چه ريتمهاي آروم اون كه به نظر يكنواخت و خسته كننده مياد و چه ريتم هاي شورانگيز. و به نظرم بيشترين دليل زيبايي اون تنوعي هست كه بر روي يك ضرب ساده (يك دو سه چهار) ايجاد مي كنه و اين جابجايي ضربها رو از سطوح ساده به پيچيده ميرسونه و اگه شخصي واقعا بخواد با نواي موسيقي به اشفتگيهاي ذهني و روحيش نظم بده بهترين انتخاب به نظر من موسيقي سنتي ايران هست چون ناخودآگاه در ذهن خيلي پايدار مي مونه و اثراتش عميق و طولاني هست. ولي سبكهاي امروزي غربي بيشتر به احساسات لحظه اي انسان جواب ميدن.

موفق و پيروز باشين همگي :)

sise
18-09-2006, 00:26
Dianella عزيز، من فكر ميكنم كه شما به موسيقي ضربي ايراني علاقه خاصي داريد. اين ضربيها كه بيشتر با دف و تنبك اجرا ميشوند در موسيقي خانقايي نمود خيلي بيشتري دارند. روند ريتمها از كند به تند و در هماهنگي كامل با حال دروني ميباشد.
اما ضربيها را ميتوان در ديگر سازهاي ايراني و كلا در رديف ايراني يافت. چه انهايي كه مشخص و شناخته شده اند و چه انهايي كه در دردون نغمه ها نهفته اند. به نظر من در تمام گوشه هاي اواز ايراني ضربيهاي زيادي نهفته است كه ميتوان از آنها لذت عميق برد.
...و اما يك معرفي:
اثري بنام "كولي كوبي" كه در آن تقريبا از تمام سازهاي ضربي و كوبه اي دنيا استفاده شده است. اين اثر يك هماهنگي جهاني بين سازهاي كوبه اي سراسر دنيا ايجاد كرده است از شروه خوانيهاي بوشهري گرفته تا كولي هاي رومانيايي و...

Babak
12-02-2007, 00:59
نگاهي به گذشته

Marichka
18-02-2007, 22:08
سلام

اجراي تصنيف "يا مولا" همنوازي زيباي ساز محبوبم دف به همراه ني

وزن اجرا: شش و هشت نقطه دار
مدت زمان اجرا 3:43
Bit Rate: 128 kbps
حجم فايل: 3.40 مگابايت

لينك دانلود ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


اجراي ترانه اي قديمي همنوازي دف و تمبك و ني

وزن اجرا: دو و چهار
مدت زمان اجرا 3:23
Bit Rate: 128 kbps
حجم فايل: 3.10 مگابايت

لينك دانلود ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

موفق باشيد:)

*NashenaS*
19-02-2007, 07:34
اجراي تصنيف "يا مولا" همنوازي زيباي ساز محبوبم دف به همراه ني

وزن اجرا: شش و هشت نقطه دار
مدت زمان اجرا 3:43
Bit Rate: 128 kbps
حجم فايل: 3.40 مگابايت

لينك دانلود

File Not Found...

TanQ :)

Marichka
19-02-2007, 10:41
سلام ناشناس جان

لينك تصحيح شد!!

ممنونم ازتون.:)

موفق باشيد:happy:

ba maram
19-09-2011, 20:02
این تاپیک به این خوبی حقش نیست بخوابه
واسه پیشنهاد میگم که این آلبومو گوش کنید حتما
Saiid Nayeb Mohammadi & Aydin Ahmadi Nezhad - Fihe Mafih
نذارید خواهشا این تاپیک از این بیشتر به خواب بره...

NET DOCTOR
05-04-2012, 00:43
این تاپیک به این خوبی حقش نیست بخوابه
واسه پیشنهاد میگم که این آلبومو گوش کنید حتما
Saiid Nayeb Mohammadi & Aydin Ahmadi Nezhad - Fihe Mafih
نذارید خواهشا این تاپیک از این بیشتر به خواب بره...

بعد از 199 روز از خواب بیدار شد!

9 قطعه داره که قطعات بهترش رو براتون جدا کردم
اولی بی کلامه



آلبوم جدید و بسیار زیبای همایون شجریان به نام ای جان بی من مرو



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


Gheteye Lezki ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] aftrvquwt7bp%2F04_Gheteye_Lezki.mp3.html)


Bi Man Maro - Tasnif ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] gt7qre5imefn%2F01_Bi_Man_Maro_-_Tasnif.mp3.html)


Dast Benah Bar Delam - Saz o Avaz ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] 35w0ab9tqpue%2F08_Dast_Benah_Bar_Delam_-_Saz_o_Avaz.mp3.html)


Tarab Manam - Tasnif ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] 0oxv8awiqw1x%2F09_Tarab_Manam_-_Tasnif.mp3.html)

NET DOCTOR
08-04-2012, 13:28
آهنگ جدید و فوق العاده زیبای سینا سرلک به نام درد جهان سوز

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[/URL]
.................................................. .................................................. ................

MP3 - 320

[URL="[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]"]Sina Sarlak - Dard Nahansooz ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


MP3 - 128


Sina Sarlak - Dard Nahansooz ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

NET DOCTOR
08-04-2012, 23:10
8 قطعه داره که 3 تا که به نظرم بهتر بود رو براتون میزارم


آلبوم جدید و فوق العاده زیبای علیرضا افتخاری به نام جام مصفّا

( آهنگسازان : مرحوم استاد حبیب الله بدیعی ، محسن حسینی ، علیرضا افتخاری
( ترانه سرایان : اسماعیل نواب صفا ، بيژن ارژن ، رهی معیری ، نصرالله مردانی و امیر خسرو دهلوی )

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Khiyal Angiz ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

Ashk ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

Jame Mosaffa ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

NET DOCTOR
09-04-2012, 01:35
ترک های زیباتر رو براتون جدا کردم



آلبوم جدید و فوق العاده زیبای کیهان کلهر به نام تنها نخواهم ماند


( آهنگ : کیهان کلهر ، نوازنده : کیهان کلهر (شاه کمان) و علی بهرامی فرد (سنتور بم) )
( این اثر بی کلام میباشد )



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


Where Are You ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
Dancing Under the Walnut Tree ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

Pluck a Star From the Sky ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

I Will Not Stand Alone ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

NET DOCTOR
09-04-2012, 01:50
از 14 ترک آلبوم ، 5 ترک بهتر رو براتون گذاشتم



آلبوم جدید و بسیار زیبای علیرضا قربانی به نام بر سماع تنبور

( نوازندگان تنبور : کیخسرو پورناظری ، تهمورث پورناظری ، سهراب پورناظری ، پوریا پورناظری، ندا خاکی و ... )
( کنترباس : آروین ، دف : حسین رضانیا ، دوم دوم کاخون : همایون نصیری )

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

Pishvaaz ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

Aan soo maro ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

Dar Kooye Eshgh ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

Taa Aasheghi ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

Nime Shabaan

NET DOCTOR
26-05-2012, 20:31
آهنگ جدید و فوق العاده زیبای همایون شجریان به همراهی گروهی دستان به نام بی من مرو

( تار : حمید متبسم ، تنبک و بم و دایره : پژمان حدادی دف : بهنام سامانی ، کمانچه : سعید فرجپوریا)
(نوازندگان مهمان : شهرام غلامی ، رضا آبایی ، پوریا آسرایی)

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

MP3 - 320

([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])Homayoun Shajarian - Bi Man Maro (Tasnif) ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

MP3 - 128

([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])Homayoun Shajarian - Bi Man Maro (Tasnif ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

محمد88
27-05-2012, 02:27
به تماشای آب های سفید نام آلبوم موسیقی است اثر "حسین علیزاده" و "ژیوان گاسپاریان" و با صدای "افسانه رثایی" که در سال 2006 نامزد
دریافت جایزه گرمی برای بهترین موسیقی سنتی جهان شد.
این آلبوم با نام Endless Vission در این مسابقه شرکت کرده بود.

قطعات :


پرنده ها ( شعر م.آزاد )
نغمه های ارمنی ( بداهه نوازی شور )
ساری گلین ( ترانه اذری )
آواز پرنده ها
ماما ( ساخته ی گاسپاریان )
بداهه نوازی شورانگیز
تصنیف پروانه شو ( شعر از مولانا )


حجم 27 مگابایت
لینک دریافت از اینجا ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
امیدوارم لذت ببرید از مجموعه ی فوق العاده زیبا !!

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

NET DOCTOR
07-06-2012, 00:25
آهنگ جديد و بسيار زیبای حسام الدین سراج به نام آسمانی بود

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

آسمانی بود ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

part gah
01-11-2012, 17:11
تصنیفی زیبا با صدای محمد رضا شجریان و شعری بی نظیر از اخوان ثالث.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

خفتـــــه اند این مهــــربان همسایگــــانم

شــــــاد در بستـــــر

صبـــــح از مـــــن مانـــــده بر جـــــا

مُـــــشت خاکستـــــــر

خانه ام آتش گرفته ست ، آتشی جانسوز
هر طرف می سوزد این آتش
پرده ها و فرشها را ، تارشان با پود


من به هر سو می دوم گریان
در لهیب آتش پر دود
وز میان خنده هایم تلخ و خروش گریه ام ناشاد
از دورن خسته ی سوزان
می کنم فریاد ، ای فریاد ! ای فریاد

خانه ام آتش گرفته ست ، آتشی بی رحم
همچنان می سوزد این آتش
نقشهایی را که من بستم به خون دل
بر سر و چشم در و دیوار
در شب رسوای بی ساحل

وای بر من ، سوزد و سوزد
غنچه هایی را که پروردم به دشواری
در دهان گود گلدانها
روزهای سخت بیماری

از فراز بامهاشان ، شاد
دشمنانم موذیانه خنده های فتحشان بر لب
بر من آتش به جان ناظر
در پناه این مشبک شب

من به هر سو می دوم گریان
ازین بیداد
می کنم فریاد ، ای فریاد ! ای فریاد

وای بر من ، همچنان می سوزد این آتش
آنچه دارم یادگار و دفتر و دیوان
و آنچه دارد منظر و ایوان

من به دستان پر از تاول
این طرف را می کنم خاموش
وز لهیب آن روم از هوش
ز آندگر سو شعله برخیزد ، به گردش دود
تا سحرگاهان ، که می داند
که بود من شود نابود

خفته اند این مهربان همسایگانم
شاد در بستر
صبح از من مانده بر جا
مشت خاکستر

وای ، آیا هیچ سر بر می کنند از خواب
مهربان همسایگانم از پی امداد ؟

سوزدم این آتش بیدادگر بنیاد
می کنم فریاد ، ای فریاد ! ای فریاد



D O W N L O A D ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

Mehran
23-11-2012, 11:01
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بیداد استاد شجریان

با آهنگسازی استاد مشکاتیان، تار استاد لطفی

بر روی اشعاری از حافظ...


یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد
_______________یاران را چه شد
یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد
_______________________دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

ش

آب حیوان تیره‌گون شد
آب حیوان تیره‌گون شد خضر فرخ پی کجاست
______________کجاست
____________________خون چکید از شاخ گل ابر بهاران را چه شد

ش

کس نمی‌گوید که یاری داشت حق دوستی
کس نمی‌گوید که یاری داشت حق دوستی
_____________________حق شناسان را چه حال افتاد یاران را چه شد

...


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

پ.ن: ممکنه حجمش زیاد باشه، ولی به اندازه ی یه آلبوم با همین حجم می ارزه!

با تشکر مهران...

NET DOCTOR
25-04-2014, 20:44
یه آهنگ توپ سنتی! در وصف اصفهان


دانلود آهنگ جدید و فوق العاده زیبای علیرضا افتخاری به نام در اصفهان بمانید
( آهنگساز و تنظیم کننده : علیرضا افتخاری )

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

320
در اصفهان بمانید ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

128
در اصفهان بمانید ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

NET DOCTOR
04-07-2014, 02:59
دانلود آهنگ جدید فوق العاده زیبا و شنیدنی استاد شجریان به نام غلام چشم آن ترکم


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
-
—————————–
دانلود آهنگ ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) با کیفیت ۳۲۰
Shajarian – Gholame Chashme An Torkam ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
دانلود ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) آهنگ با کیفیت ۱۲۸
Shajarian – Gholame Chashme An Torkam ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ][128].mp3) ——

NET DOCTOR
26-08-2014, 00:45
دانلود آهنگ جدید سینا سرلک آشکار نهان

موسیقی : مهدی باطنی ، شعر : وحید رهنما


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

دانلود آهنگ با کیفیت 320
Download ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
دانلود آهنگ با کیفیت 128
Download ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
دانلود آهنگ با کیفیت 64
Download ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])