مشاهده نسخه کامل
: 'POP'
23-01-2006, 08:31
"گوگل اطلاعاتش را به دولت آمريكا نمي‌دهد"!! :laughing:
اخيراً دادگستري آمريكا نظارت خود را گسترش داده و از موتورهاي جست‌وجو خواسته تا مطالبي را كه كاربران در يك هفته گذشته در آنها جست‌وجو كرده‌اند، تحويل دهند. گوگل در اين ميان به مخالفت برخاسته و اين كار را نقض آشكار حقوق كاربران خود مي‌داند. ولي ديگر موتورهاي جست‌وجو اطاعت كرده‌اند.
البته دولت، هنوز، هيچ اطلاعاتي كه به تشخيص هويت كاربر بينجامد، نخواسته است. ولي براي آنهايي كه نگران‌اند دولت با اين اطلاعات چه خواهد كرد?
سؤال و جواب زير جالب خواهد بود:
چرا موتورهاي جست‌وجو تقاضاهاي كاربران را ثبت مي‌كنند؟
موتورها نرم‌افزار خود را با استفاده از اين آمارها تنظيم مي‌كنند تا تبليغات هدفدار به كاربران نشان دهند و همچنين قابليت‌هاي جديد اضافه كنند. به علاوه با اين آمار مي‌توان نتايج جست‌وجو را ذخيره كرد تا هر بار مجبور نباشيد كلمات كليدي را از نو وارد كنيد.
چطور يك موتور جست‌وجو يك كاربر را «به‌جا» مي‌آورد؟
اگر تا به حال در اين موتورهاي جست‌وجو ثبت نام نكرده باشيد، احتمالاً شما را نخواهند شناخت. ولي جست‌وجوها از طريق كوكي‌ها رديابي مي‌شود كه يك شماره يكتا دارد. با استفاده از كوكي‌ها مي‌توان آمار همه جست‌وجوهايي را كه انجام داده‌ايد، به دست آورد. حتي برخي از آنها شماره IPتان را هم ذخيره مي‌كنند!
اطلاعات يك كوكي تا چه زماني معتبر است؟
بستگي دارد. كوكي‌هاي ياهو تا ژوئن سال 2006 در كامپيوتر مي‌مانند ولي كوكي‌هاي گوگل تا سال 2036!
اگر در يكي از اين موتورها ثبت نام كنيم، چه مي‌شود؟
اگر در موتور گوگل يا ياهو ثبت نام كنيد، آن‌وقت تاريخچه چيزهايي كه جست‌وجو كرده‌ايد، با اطلاعاتي كه داده‌ايد، مانند نام و آدرس ايميل، «مرتبط» مي‌شود.
چه كسي مي‌خواهد كه تاريخچه جست‌وجويش مخفي بماند و از نظارت دولتي مي‌ترسد؟
برخي از مردم دوست ندارند كه اين اطلاعات وارد زندگي شخصي‌شان شود. برخي دليل خاصي ندارند، ولي فكر مي‌كنند كه در آينده چنين شركت‌هايي قطعاً مورد استفاده‌اي براي اين اطلاعات خواهند يافت.
مثلاً اگر شما از سرويس ايميل گوگل(جي‌ميل) و نرم‌افزار بهينه‌سازي وب گوگل استفاده كنيد، گوگل مي‌تواند افرادي كه به آنها ايميل فرستاده‌ايد، وب‌سايت‌هايي كه ديده‌ايد، يا حتي كلماتي را كه اشتباه تايپ كرده‌ايد، ببيند.
افرادي كه از اين بابت نگران هستند، بايد چه كار كنند؟
مديريت كوكي‌ها مفيد است. اگر مي‌خواهيد اين جعبه سياه شما را لو ندهد، هر هفته يك‌بار كوكي‌ها را پاك كنيد. ديگر اين‌كه كوكي‌ها را به طور خودكار موقع بستن مرورگر پاك كنيد، به سرويس‌هاي ايميل رايگان به‌خصوص اگر يك موتور جست‌وجو آن را ارائه كرده، وارد نشويد.
اين پاك‌سازي خودكار چه‌طور انجام مي‌شود؟
در فايرفاكس، به بخش «privacy preference» مي‌رويد و كوكي‌ها را پاك كنيد. بخشي در آن‌جا وجود دارد كه با انتخاب آن، اين كار اتوماتيك مي‌شود. در Internet Explorer كار به اين سادگي نيست ولي مي‌توان از منوي «Tools» كارهايي انجام داد.
آيا تا به حال تاريخچه موتورهاي جست‌وجو براي محاكمه كسي استفاده شده است؟
شخصي به نام رابرت پتريك در نوامبر سال 2005 به جرم قتل همسرش محكوم شد و بخشي از مدارك جرم اين بود كه او لغت‌هاي «گردن»، «سريع»، و «شكستن» را در گوگل وارد كرده بود. ولي اين اطلاعات از كامپيوتر مجرم به دست آمد، نه از گوگل.
هر كسي مي‌تواند تاريخچه جست‌وجوي خودش را ببيند؟
معمولاً نه. ولي اگر مي‌خواهيد جست‌وجوهاي قبلي خود را ببينيد و جست‌وجوي بهتري انجام دهيد و از شناسايي خود ناراحت نمي‌شود، در سرويس آزمايشي search history گوگل ثبت نام كنيد.
آيا اين اطلاعات قابل استناد در پرونده‌هاي كيفري هستند؟
مطمئناً. گوگل در ظاهر با تصميم‌هاي دولت مخالفت مي‌كند تا ديگران حتي فكر دسترسي به بانك اطلاعاتي گوگل را هم به خود راه ندهند. ولي اگر كاربران مي‌دانستند كه اطلاعات‌شان مانند عمده‌فروشي به دولت داده مي‌شود، محتاط‌تر جست‌وجو مي‌كردند.
اگر كسي بخواهد بيشتر از اينها ناشناس بماند بايد چه كار كند؟
اگر دنبال چيزي هستيد كه نمي‌خواهيد كسي بفهمد، از Tor استفاده كنيد. يك سرويس رايگان كه با جابه‌جا كردن ترافيك شما بين چند سرور داوطلب ناشناس‌تان مي‌كند. به اين ترتيب مبدأ مخفي مي‌ماند و مي‌توان از فيلترها گذشت؛ همان فيلترهايي كه در مدارس و دانشگاه‌ها نصب مي‌شود. اين سرويس معايبي هم دارد. البته شايد از ديد يك روزنامه‌نگار چيني خيلي مفيد باشد، ولي سرويس‌هاي اطلاعاتي به دليل مسيرهاي طولاني كندتر مي‌شوند و به سرورها فشار مي‌آيد.
آيا Tor صددرصد مطمئن است؟
نه، به هر حال مي‌توان از كامپيوترها اطلاعات بيرون كشيد. اگر اين سرويس را با سرور پراكسي Proxy مخلوط كنيد، كمي از اين ريسك كاسته مي‌شود، ولي صددرصد نيست. اگر اينها را با فايرفاكس به كار ببريد، بهترين تجربه اينترنت‌گردي ناشناس را خواهيد داشت.
آيا روش‌هاي ديگري هم وجود دارد؟
سايت Anonymizer سرويس ناشناس‌كننده دارند ولي شديداً بر عملكرد كامپيوتر اثر منفي مي‌گذارند. سرورهاي پراكسي ديگري در اينترنت وجود دارند، ولي ريسك كار با آنها بر عهده خودتان است. در ضمن بعضي از سايت‌ها ترافيك‌هاي ناشناس را ----- مي‌كنند.
;)
itna.ir
اخيراً دادگستري آمريكا نظارت خود را گسترش داده و از موتورهاي جست‌وجو خواسته تا مطالبي را كه كاربران در يك هفته گذشته در آنها جست‌وجو كرده‌اند، تحويل دهند. گوگل در اين ميان به مخالفت برخاسته و اين كار را نقض آشكار حقوق كاربران خود مي‌داند. ولي ديگر موتورهاي جست‌وجو اطاعت كرده‌اند.
البته دولت، هنوز، هيچ اطلاعاتي كه به تشخيص هويت كاربر بينجامد، نخواسته است. ولي براي آنهايي كه نگران‌اند دولت با اين اطلاعات چه خواهد كرد?
سؤال و جواب زير جالب خواهد بود:
چرا موتورهاي جست‌وجو تقاضاهاي كاربران را ثبت مي‌كنند؟
موتورها نرم‌افزار خود را با استفاده از اين آمارها تنظيم مي‌كنند تا تبليغات هدفدار به كاربران نشان دهند و همچنين قابليت‌هاي جديد اضافه كنند. به علاوه با اين آمار مي‌توان نتايج جست‌وجو را ذخيره كرد تا هر بار مجبور نباشيد كلمات كليدي را از نو وارد كنيد.
چطور يك موتور جست‌وجو يك كاربر را «به‌جا» مي‌آورد؟
اگر تا به حال در اين موتورهاي جست‌وجو ثبت نام نكرده باشيد، احتمالاً شما را نخواهند شناخت. ولي جست‌وجوها از طريق كوكي‌ها رديابي مي‌شود كه يك شماره يكتا دارد. با استفاده از كوكي‌ها مي‌توان آمار همه جست‌وجوهايي را كه انجام داده‌ايد، به دست آورد. حتي برخي از آنها شماره IPتان را هم ذخيره مي‌كنند!
اطلاعات يك كوكي تا چه زماني معتبر است؟
بستگي دارد. كوكي‌هاي ياهو تا ژوئن سال 2006 در كامپيوتر مي‌مانند ولي كوكي‌هاي گوگل تا سال 2036!
اگر در يكي از اين موتورها ثبت نام كنيم، چه مي‌شود؟
اگر در موتور گوگل يا ياهو ثبت نام كنيد، آن‌وقت تاريخچه چيزهايي كه جست‌وجو كرده‌ايد، با اطلاعاتي كه داده‌ايد، مانند نام و آدرس ايميل، «مرتبط» مي‌شود.
چه كسي مي‌خواهد كه تاريخچه جست‌وجويش مخفي بماند و از نظارت دولتي مي‌ترسد؟
برخي از مردم دوست ندارند كه اين اطلاعات وارد زندگي شخصي‌شان شود. برخي دليل خاصي ندارند، ولي فكر مي‌كنند كه در آينده چنين شركت‌هايي قطعاً مورد استفاده‌اي براي اين اطلاعات خواهند يافت.
مثلاً اگر شما از سرويس ايميل گوگل(جي‌ميل) و نرم‌افزار بهينه‌سازي وب گوگل استفاده كنيد، گوگل مي‌تواند افرادي كه به آنها ايميل فرستاده‌ايد، وب‌سايت‌هايي كه ديده‌ايد، يا حتي كلماتي را كه اشتباه تايپ كرده‌ايد، ببيند.
افرادي كه از اين بابت نگران هستند، بايد چه كار كنند؟
مديريت كوكي‌ها مفيد است. اگر مي‌خواهيد اين جعبه سياه شما را لو ندهد، هر هفته يك‌بار كوكي‌ها را پاك كنيد. ديگر اين‌كه كوكي‌ها را به طور خودكار موقع بستن مرورگر پاك كنيد، به سرويس‌هاي ايميل رايگان به‌خصوص اگر يك موتور جست‌وجو آن را ارائه كرده، وارد نشويد.
اين پاك‌سازي خودكار چه‌طور انجام مي‌شود؟
در فايرفاكس، به بخش «privacy preference» مي‌رويد و كوكي‌ها را پاك كنيد. بخشي در آن‌جا وجود دارد كه با انتخاب آن، اين كار اتوماتيك مي‌شود. در Internet Explorer كار به اين سادگي نيست ولي مي‌توان از منوي «Tools» كارهايي انجام داد.
آيا تا به حال تاريخچه موتورهاي جست‌وجو براي محاكمه كسي استفاده شده است؟
شخصي به نام رابرت پتريك در نوامبر سال 2005 به جرم قتل همسرش محكوم شد و بخشي از مدارك جرم اين بود كه او لغت‌هاي «گردن»، «سريع»، و «شكستن» را در گوگل وارد كرده بود. ولي اين اطلاعات از كامپيوتر مجرم به دست آمد، نه از گوگل.
هر كسي مي‌تواند تاريخچه جست‌وجوي خودش را ببيند؟
معمولاً نه. ولي اگر مي‌خواهيد جست‌وجوهاي قبلي خود را ببينيد و جست‌وجوي بهتري انجام دهيد و از شناسايي خود ناراحت نمي‌شود، در سرويس آزمايشي search history گوگل ثبت نام كنيد.
آيا اين اطلاعات قابل استناد در پرونده‌هاي كيفري هستند؟
مطمئناً. گوگل در ظاهر با تصميم‌هاي دولت مخالفت مي‌كند تا ديگران حتي فكر دسترسي به بانك اطلاعاتي گوگل را هم به خود راه ندهند. ولي اگر كاربران مي‌دانستند كه اطلاعات‌شان مانند عمده‌فروشي به دولت داده مي‌شود، محتاط‌تر جست‌وجو مي‌كردند.
اگر كسي بخواهد بيشتر از اينها ناشناس بماند بايد چه كار كند؟
اگر دنبال چيزي هستيد كه نمي‌خواهيد كسي بفهمد، از Tor استفاده كنيد. يك سرويس رايگان كه با جابه‌جا كردن ترافيك شما بين چند سرور داوطلب ناشناس‌تان مي‌كند. به اين ترتيب مبدأ مخفي مي‌ماند و مي‌توان از فيلترها گذشت؛ همان فيلترهايي كه در مدارس و دانشگاه‌ها نصب مي‌شود. اين سرويس معايبي هم دارد. البته شايد از ديد يك روزنامه‌نگار چيني خيلي مفيد باشد، ولي سرويس‌هاي اطلاعاتي به دليل مسيرهاي طولاني كندتر مي‌شوند و به سرورها فشار مي‌آيد.
آيا Tor صددرصد مطمئن است؟
نه، به هر حال مي‌توان از كامپيوترها اطلاعات بيرون كشيد. اگر اين سرويس را با سرور پراكسي Proxy مخلوط كنيد، كمي از اين ريسك كاسته مي‌شود، ولي صددرصد نيست. اگر اينها را با فايرفاكس به كار ببريد، بهترين تجربه اينترنت‌گردي ناشناس را خواهيد داشت.
آيا روش‌هاي ديگري هم وجود دارد؟
سايت Anonymizer سرويس ناشناس‌كننده دارند ولي شديداً بر عملكرد كامپيوتر اثر منفي مي‌گذارند. سرورهاي پراكسي ديگري در اينترنت وجود دارند، ولي ريسك كار با آنها بر عهده خودتان است. در ضمن بعضي از سايت‌ها ترافيك‌هاي ناشناس را ----- مي‌كنند.
;)
itna.ir