مشاهده نسخه کامل
: jamshidjap
17-12-2008, 17:25
يک نويسنده آمريکايي در کتابي که به تازگي منتشر کرده، بيش از 80 تحقيق بسيار عجيب دنيا را که شگفتي محققان را برانگيخته بيان کرده است. بسياري از تحقيقات علمي منجر به کشف هاي متحولانه و اختراعات مهمي شده اند که زندگي انسان را دستخوش تغيير و تحول کرده اند. به نظر مي رسد، برخي از تحقيقات بيش از آنکه تحولي در دانش بشري ايجاد کنند، بسيار عجيب هستند. دراين خصوص «الکس باوز»(Boese Alex) در کتابي با عنوان «فيل ها در اسيد و ديگر آزمايشات عجيب و غريب» به بررسي و معرفي بيش از 80 تحقيق بسيار عجيب و شگفت انگيزي پرداخته که دانشمندان در دهه هاي گذشته انجام داده اند. «الکس باوز»، نويسنده اين کتاب در رشته تاريخ علوم از دانشگاه «کاليفرنيا» فارغ التحصيل شده و درحال حاضر در «سان ديگو» زندگي مي کند. نسخه خلاصه اين کتاب که در اواسط ماه نوامبر وارد بازار مي شود، چند روز پيش در مجله «نيوساينتيست» منتشر شد. به گزارش مهر، عنوان اين کتاب از تحقيقاتي اقباس شده است که «وارن توماس»، مدير باغ وحش «لينکلم» در اوکلاهاما در آگوست سال 1962 انجام داد. فهرست 10تحقيق علمي بسيار عجيب دنيا که «الکس باوز» در اين کتاب با استفاده از فهرست هايي که مجلات و روزنامه هاي مطرح دنيا از جمله «گاردين» در چند دهه گذشته درخصوص عجيب ترين تحقيقات علمي منتشر کرده اند، به شرح زير است:
1) «وارن توماس» در اين تحقيق يک دوز از داروي توهم زاي «LSD» را به يک فيل تزريق کرد. اين دوز LSD سه هزار برابر قويتر و بيشتر از حد نرمال بود و مدير اين باغ وحش اين آزمايش را براي مشاهده واکنش فيل ها به اين داروي خطرناک انجام داد. در اين آزمايش حيوان بيچاره در کمتر از چند دقيقه جان سپرد و اين محقق! در گزارش تحقيقات خود نوشت: فيل ها به LSD بسيار حساس هستند.
2) همچنين در سال 1959 يک جراح اهل شوروي با عنوان «ولاديمير دميخوف» با پيوند سر يک توله سگ کوچک به بدن يک سگ گله آلماني بزرگسال توانست يک سگ دو سر ايجاد کند. اين موجود عجيب پيوندي پس از 6 روز در اثر رد پيوند بافت درگذشت، اما اين تحقيق توانست راهي بسوي اولين پيوند قبل بگشايد. درهر حال اين جراح روس دست از تلاش هاي خود برنداشت و اين آزمايش را در مدت 15 سال 19 بار تکرار کرد و اگرچه هرگز به نتايج دلخواه دست نيافت، اما توانست طول عمر حيوانات دو سر خود را تا يک ماه حفظ کند.
3) همچنين در سال 1960 در کاليفرنيا نيز تحقيقات عجيبي براي تشخيص ميزان استرس هاي مخرب توانايي هاي ادراکي انسان انجام شد. دراين آزمايش 10 سرباز سوار هواپيمايي شدند که به آنها گفته شده بود براي انجام تمرينات نظامي روزمره پرواز مي کند. اما در ارتفاع پنج هزار پايي هواپيما ارتفاع خود را کم کرد و خلبان اعلام کرد که سربازان خود را آماده قرارگيري در وضعيت بحران کنند. درحاليکه سربازان را ترس و وحشت احاطه کرده بود، يک ناظر از آنها خواست که رضايت نامه اي را تکميل کنند که نشان مي داد ارتش تعهدي در موارد بروز حوادث ندارد و همچنين به آنها گفته شد که بيشترين اشتباهاتي را که ممکن است در موقعيت وحشت بروز دهد، روي ساک ضدوحشت بنويسند. بنابراين سربازان در چند دقيقه فهميدند که همه چيز تمام مي شود و دچار يک استرس بي نهايت احساسي شدند و نتوانستند به اين دستورات عمل کنند. اين آزمايش يکبار ديگر روي گروهي از داوطلبان بي اطلاع انجام شد، چراکه يکي از سربازاني که در ماموريت اول شرکت کرده بود، توانسته بود روي يکي از ساک هاي ضدوحشت يک پيام اخطار زودهنگام بنويسد.
4) منع کردن افراد از خنديدن در زماني که نخنديدن براي آنها غيرممکن است. اين آزمايش را يک روانشناس به نام «کلارنس يوبا» در دهه 30 روي همسر و فرزندانش انجام داد. نتيجه: نخنديدن در موقعيت هاي خنده دار غيرممکن است.
5) يادگيري در حال خواب ممکن است. اين آزمايش را يک روانشناس آمريکايي به نام «لارنس لي شان» در سال 1942 انجام داد. اين روانشناس خود را در اتاقي حبس کرد که گروهي از پسرهاي کم سن در آن خوابيده بودند. تمام پسرها عادت ناخن جويدن داشتند و اين دانشمند درحالي که آنها خواب بودند مرتب اين جمله را تکرار مي کرد: «ناخن هاي من بطرز وحشتناکي تلخ هستند.» درپايان اين آزمايش 40 درصد از کودکان عادت بد خود را کنار گذاشتند. نتيجه: درحال خواب هم مي توان ياد گرفت.
6) افرادي هستند که مي توانند در هر موقعيتي بخوابند! اين آزمايش را يان اوسوالد از دانشگاه اديمبرا انجام داد. اين دانشمند در سال 1960 از سه داوطلب خواست که چشم هاي خود را با چسب نواري بازنگه دارند و براي آنها انواع آسيب هاي ممکن را تجويز کرد که شامل روشن کردن ناگهاني چراغ ها، شوک الکتريکي و موسيقي با صداي بسيار بلند مي شد. نتيجه: هر سه نفر در دوره آزمايش به مدت 12 دقيقه با چشم هاي باز خوابيدند.
7) نفرت تنها يک چهره ندارد. اين آزمايش را پروفسور "کارنري لنديز" از دانشگاه مينه سوتا در سال 1924 انجام داد. اين دانشمند براي گروهي از داوطلبان تجويز کرد که بخار آمونياک استنشاق کنند، موسيقي جاز گوش کنند، عکس هاي غيراخلاقي نگاه کنند و يک سطل پر از قورباغه را روي دست نگه دارند. نتيجه: پيداکردن تنها يک بيان مشترک براي ابراز انزجار از تمام اين موارد، غيرممکن است.
8) حصول اطمينان از اينکه تب زرد مسري نيست. دکتر "استابينز فيرث" تصميم گرفت اين آزمايش را روي خود انجام دهد. بنابراين استفراغ بيماران مبتلا به تب زرد را خورد و روي زخم هاي باز بيماران دست کشيد. نتيجه: پزشک بيمار نشد، اما نه به خاطر اينکه بيماري مسري نيست، بلکه به اين دليل که بعدها کشف شد تب زرد از يک پشه به انسان منتقل مي شود.
9) در دهه 30 پروفسور «رابرت کورنيش» از دانشگاه برکلي تلاش کرد زندگي را به تعدادي سگ مرده که در اثر جذام مرده بودند، بازگرداند. درحالي که آنها را به بالا و پايين تکان مي داد و به آنها آدرنالين و داروهاي ضدلختگي تزريق مي کرد. نتيجه: برخي از اين سگ هاي اهلي به زندگي بازگشتند اما بينايي خود را از دست داده و به مغز آنها به شدت آسيب رسيده بود. اين سگ ها چند ماه زنده ماندند.
10) بوقلمون هاي نر در فصل جفت گيري چه رفتاري از خود بروز مي دهند؟ اين سوال را «مارتين شين» و «ادگار هيل» از دانشگاه «پنسيلوانيا» در دهه 60 پاسخ دادند. اين دانشمندان کشف کردند که فرايند رفتاري جفت گيري اين حيوانات چندان هم پيچيده نيست. نتيجه: براي به هيجان آوردن بوقلمون هاي نر فقط کافي است يک تکه چوب که بوي بوقلمون ماده را مي دهد در مسير حرکت آنها قرار داد.
1) «وارن توماس» در اين تحقيق يک دوز از داروي توهم زاي «LSD» را به يک فيل تزريق کرد. اين دوز LSD سه هزار برابر قويتر و بيشتر از حد نرمال بود و مدير اين باغ وحش اين آزمايش را براي مشاهده واکنش فيل ها به اين داروي خطرناک انجام داد. در اين آزمايش حيوان بيچاره در کمتر از چند دقيقه جان سپرد و اين محقق! در گزارش تحقيقات خود نوشت: فيل ها به LSD بسيار حساس هستند.
2) همچنين در سال 1959 يک جراح اهل شوروي با عنوان «ولاديمير دميخوف» با پيوند سر يک توله سگ کوچک به بدن يک سگ گله آلماني بزرگسال توانست يک سگ دو سر ايجاد کند. اين موجود عجيب پيوندي پس از 6 روز در اثر رد پيوند بافت درگذشت، اما اين تحقيق توانست راهي بسوي اولين پيوند قبل بگشايد. درهر حال اين جراح روس دست از تلاش هاي خود برنداشت و اين آزمايش را در مدت 15 سال 19 بار تکرار کرد و اگرچه هرگز به نتايج دلخواه دست نيافت، اما توانست طول عمر حيوانات دو سر خود را تا يک ماه حفظ کند.
3) همچنين در سال 1960 در کاليفرنيا نيز تحقيقات عجيبي براي تشخيص ميزان استرس هاي مخرب توانايي هاي ادراکي انسان انجام شد. دراين آزمايش 10 سرباز سوار هواپيمايي شدند که به آنها گفته شده بود براي انجام تمرينات نظامي روزمره پرواز مي کند. اما در ارتفاع پنج هزار پايي هواپيما ارتفاع خود را کم کرد و خلبان اعلام کرد که سربازان خود را آماده قرارگيري در وضعيت بحران کنند. درحاليکه سربازان را ترس و وحشت احاطه کرده بود، يک ناظر از آنها خواست که رضايت نامه اي را تکميل کنند که نشان مي داد ارتش تعهدي در موارد بروز حوادث ندارد و همچنين به آنها گفته شد که بيشترين اشتباهاتي را که ممکن است در موقعيت وحشت بروز دهد، روي ساک ضدوحشت بنويسند. بنابراين سربازان در چند دقيقه فهميدند که همه چيز تمام مي شود و دچار يک استرس بي نهايت احساسي شدند و نتوانستند به اين دستورات عمل کنند. اين آزمايش يکبار ديگر روي گروهي از داوطلبان بي اطلاع انجام شد، چراکه يکي از سربازاني که در ماموريت اول شرکت کرده بود، توانسته بود روي يکي از ساک هاي ضدوحشت يک پيام اخطار زودهنگام بنويسد.
4) منع کردن افراد از خنديدن در زماني که نخنديدن براي آنها غيرممکن است. اين آزمايش را يک روانشناس به نام «کلارنس يوبا» در دهه 30 روي همسر و فرزندانش انجام داد. نتيجه: نخنديدن در موقعيت هاي خنده دار غيرممکن است.
5) يادگيري در حال خواب ممکن است. اين آزمايش را يک روانشناس آمريکايي به نام «لارنس لي شان» در سال 1942 انجام داد. اين روانشناس خود را در اتاقي حبس کرد که گروهي از پسرهاي کم سن در آن خوابيده بودند. تمام پسرها عادت ناخن جويدن داشتند و اين دانشمند درحالي که آنها خواب بودند مرتب اين جمله را تکرار مي کرد: «ناخن هاي من بطرز وحشتناکي تلخ هستند.» درپايان اين آزمايش 40 درصد از کودکان عادت بد خود را کنار گذاشتند. نتيجه: درحال خواب هم مي توان ياد گرفت.
6) افرادي هستند که مي توانند در هر موقعيتي بخوابند! اين آزمايش را يان اوسوالد از دانشگاه اديمبرا انجام داد. اين دانشمند در سال 1960 از سه داوطلب خواست که چشم هاي خود را با چسب نواري بازنگه دارند و براي آنها انواع آسيب هاي ممکن را تجويز کرد که شامل روشن کردن ناگهاني چراغ ها، شوک الکتريکي و موسيقي با صداي بسيار بلند مي شد. نتيجه: هر سه نفر در دوره آزمايش به مدت 12 دقيقه با چشم هاي باز خوابيدند.
7) نفرت تنها يک چهره ندارد. اين آزمايش را پروفسور "کارنري لنديز" از دانشگاه مينه سوتا در سال 1924 انجام داد. اين دانشمند براي گروهي از داوطلبان تجويز کرد که بخار آمونياک استنشاق کنند، موسيقي جاز گوش کنند، عکس هاي غيراخلاقي نگاه کنند و يک سطل پر از قورباغه را روي دست نگه دارند. نتيجه: پيداکردن تنها يک بيان مشترک براي ابراز انزجار از تمام اين موارد، غيرممکن است.
8) حصول اطمينان از اينکه تب زرد مسري نيست. دکتر "استابينز فيرث" تصميم گرفت اين آزمايش را روي خود انجام دهد. بنابراين استفراغ بيماران مبتلا به تب زرد را خورد و روي زخم هاي باز بيماران دست کشيد. نتيجه: پزشک بيمار نشد، اما نه به خاطر اينکه بيماري مسري نيست، بلکه به اين دليل که بعدها کشف شد تب زرد از يک پشه به انسان منتقل مي شود.
9) در دهه 30 پروفسور «رابرت کورنيش» از دانشگاه برکلي تلاش کرد زندگي را به تعدادي سگ مرده که در اثر جذام مرده بودند، بازگرداند. درحالي که آنها را به بالا و پايين تکان مي داد و به آنها آدرنالين و داروهاي ضدلختگي تزريق مي کرد. نتيجه: برخي از اين سگ هاي اهلي به زندگي بازگشتند اما بينايي خود را از دست داده و به مغز آنها به شدت آسيب رسيده بود. اين سگ ها چند ماه زنده ماندند.
10) بوقلمون هاي نر در فصل جفت گيري چه رفتاري از خود بروز مي دهند؟ اين سوال را «مارتين شين» و «ادگار هيل» از دانشگاه «پنسيلوانيا» در دهه 60 پاسخ دادند. اين دانشمندان کشف کردند که فرايند رفتاري جفت گيري اين حيوانات چندان هم پيچيده نيست. نتيجه: براي به هيجان آوردن بوقلمون هاي نر فقط کافي است يک تکه چوب که بوي بوقلمون ماده را مي دهد در مسير حرکت آنها قرار داد.