مکانیزم عشق در مغز چطوریه؟

[papa_toop]

سلام به دوستان

من می خواستم بدونم وقتی کسی عاشق می شه چه هورمون هایی و توسط چه غده هایی تولید می شه و روی چه قسمت هایی تاثیر می زاره و اگر شد ترکیبشون هم لطف کنید بگید،راستی چطوری می شه تاثیر عشق رو زیاد یا کم کرد؟

[f.kh0511]

منم خیلی دوست دارم بدونم لطفا؟؟؟

[saeid inventor]

salam doostan
ye matlabe mohemi mikham behton begm: hich vaght ehsasati nashid , hengami ke adam ehsasati mishe khon be maghzesh nemirese dar natije nemitone dorost fekr kone va dar akhar be moshkel bar mikhore.in harf baraye onaei hast ke zood ashegh o ehsasati mishan

[eMer@lD]

سلام دوستان عشق که به نظر من یک امر فوق العاده زیبا و مورد تحسین هست من خودم خیلی برای عشق احترام قایلم و به همه چیز در جهان عشق میورزم

به بودنها و نبودنها
به باید ها و نباید ها به انسانها به طبیعت به درختان و از همه مهمتر به خدا :11:

به قول شما دوست عزیز از لحاظ شیمیایی چه تفاقی در بدن پیش میاد تا انسان رو نصبت به که عملکرد مشتاق و هیجانات رو قوی میکنه/

فنیل اتیل آمین ( مولکول عشق ):40:

یا PEA است، نوعی آمین که به طور طبیعی در مغز تولید می شود. PEA یک آمفتامین طبیعی، شبیه داروهای موجود در بازار است و میتواند موجب تحریکات مشابهی شود. این همان ماده ای است که احساساتی همچون پرواز کردن در آسمان و بر فراز جهان بودن ناشی از کشش به سوی معشوق را در شما پدید می آورد و همان که انرژی لازم برای بیدار ماندن تا صبح و مغازله های تلفنی را تامین می کند. این ماده که در اصطلاح مولکول عشق نیز نامیده می شود در نتیجه یک سری اعمال ساده فریبنده همچون تلاقی دو نگاه یا تماس دو دست از مغز ترشح می شود. هیجانات سرگیجه آور، ضربان تند قلب و نفس زدن های بریده بریده و همه اینها چیزی جز نشانه های بالینی مصرف بیش از حد این ماده شیمیایی در بدن فرد عاشق نیستند.


و بعضی عشق ها پا فراتر میگذارد و انسان را معتاد میکند:دی:31:

کسانی به این مولکول عشق معتاد شوند. آنها به مقادیر زیاد مواد آمفتامین مانند دوپامین، نور اپی نفرین ( norepinephrine ) و فنیل اتیل آمین نیاز دارند. از آنجا که بدن نسبت به این مواد شیمایی مقاومت پیدا می کند، برای رسیدن به همان درجه از حال، مقدار مصرف این افراد رفته رفته افزایش پیدا می کند. از این رو برای برآوردن نیاز خود ناگزیر ند روابطشان را مداوم تجدید کنند. از انجام بعضی فعالیت های پرتنش نظیر سقوط آزاد از هواپیما پیش از بازکردن چتر نجات یا با خوردن شکلات نیز می توان مقداری PEA دریافت کرد. شاید به همین دلیل باشد که شکلات هدیه مناسبی برای روز والنتایان ( روز عشاق ) به شمار می آید. یکی از موادی که همراه PEA آزاد میشود ماده شیمیایی عصبی دوپامین ( dopamine ) است.


و عشق های آتش افروز و که داروهایی ساخته شده که بشر با خوردن آن اولین شخصی که ببینند رو عاشق میشوند:دی:40:


و اما معروف ترین پژوهشگر عشق زمان ما، دوپامین و نوراپی نفرین ( که ساختاری بسیار مشابه آدرنالین دارد ) روی هم رفته موجب شادی، انرژی زیاد، بی خوابی، اشتیاق، بی اشتهایی و تمرکز می شوند. او می گوید « وقتی شرایط خاص فراهم شود، بدن انسان معجونی از شور عشق تولید می کند و … مردان آسان تر از زنان این کار را می کنند و این به خاطر طبیعت دیداری تر آنها است. »

مقادیر زیاد دوپامین به ترشح نور اپی نفرین بیشتر می انجامد که تمرکز، حافظه کوتاه مدت، بیش فعالی، بیخوابی و رفتار جهت دار را تقویت می کند. به عبارت دیگر دو طرف در این مرحله از عشق، به شدت روی رابطه خویش تمرکز دارند و به اغلب چیزهای دیگر توجهی نمی کنند. تبیین محتمل دیگر برای این تمرکز شدید و نگاه دلخواه که در مرحله جذبه دیده می شود، توسط پژوهشگران یونیورستی کالج لندن ارائه شده است. آنها کشف کرده اند که افراد عاشق، سرتونین ( cerotonin ) کمتری دارند و دیگر اینکه مدارهای عصبی مرتبط با ارزیابی دیگران در آنها سرکوب شده است. این مقدار اندک سرتونین همان چیزی است که در افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری – عملی دیده می شود و این احتمالا تبیین می کند که چرا عاشق در باره معشوق خویش این همه وسواس فکری دارد.

امید وارم که متوجه گفته ها شده باشید :11:

[papa_toop]

دوست عزیز از اطلاعات کامل شما ممونم واقعا جامع بود

ولی باز یه سوال مونده،که می شه از داروخانه این مواد رو تهیه کرد؟

راستی عشق با دستگاه لیمبیک رابطه داره یا نه؟

[eMer@lD]

دوست عزیز از اطلاعات کامل شما ممونم واقعا جامع بود

ولی باز یه سوال مونده،که می شه از داروخانه این مواد رو تهیه کرد؟

سلام

نمیدانم خودم تابه حال دنبال چنین چیزی نبودم
اما یه نکته که جدا قابل تامل هست لطفا از طریق نت هیچ گونه دارویی را مصرف نکنید و حتما مستقیما با پزشک مشورت کنید:46:تنها پزشک معالج صلاحیت دارد که دارو را تجویز کند


راستی عشق با دستگاه لیمبیک رابطه داره یا نه؟

لیمبیک مرکز عاطفه است:40:

و جالبه بدونی
تا حدودی تقریبا جزو درمانهای قدیمی و سنتی که با عطر درمانی تعادل و عدم تعادل فردی رو از بین میبرد دستگاه لیمبیک هورمون شیمیایی را رها میکند و احساس خوبی به فرد می دهد
به طور کلی این نوع درمان روانشناسی و فیزیکی توامان باعث میشود فرد احساس راحتی و جدای از بیماری داشته باشد جدیدا اسپری هایی برای درمان بیماری فرد ساخته شده که بعد از پخش آن احساس مکطبوعی به فضا داده میشود

[Ceramic]

سلام دوستان عشق که به نظر من یک امر فوق العاده زیبا و مورد تحسین هست من خودم خیلی برای عشق احترام قایلم و به همه چیز در جهان عشق میورزم

به بودنها و نبودنها
به باید ها و نباید ها به انسانها به طبیعت به درختان و از همه مهمتر به خدا :11:

به قول شما دوست عزیز از لحاظ شیمیایی چه تفاقی در بدن پیش میاد تا انسان رو نصبت به که عملکرد مشتاق و هیجانات رو قوی میکنه/

فنیل اتیل آمین ( مولکول عشق ):40:

یا PEA است، نوعی آمین که به طور طبیعی در مغز تولید می شود. PEA یک آمفتامین طبیعی، شبیه داروهای موجود در بازار است و میتواند موجب تحریکات مشابهی شود. این همان ماده ای است که احساساتی همچون پرواز کردن در آسمان و بر فراز جهان بودن ناشی از کشش به سوی معشوق را در شما پدید می آورد و همان که انرژی لازم برای بیدار ماندن تا صبح و مغازله های تلفنی را تامین می کند. این ماده که در اصطلاح مولکول عشق نیز نامیده می شود در نتیجه یک سری اعمال ساده فریبنده همچون تلاقی دو نگاه یا تماس دو دست از مغز ترشح می شود. هیجانات سرگیجه آور، ضربان تند قلب و نفس زدن های بریده بریده و همه اینها چیزی جز نشانه های بالینی مصرف بیش از حد این ماده شیمیایی در بدن فرد عاشق نیستند.


و بعضی عشق ها پا فراتر میگذارد و انسان را معتاد میکند:دی:31:

کسانی به این مولکول عشق معتاد شوند. آنها به مقادیر زیاد مواد آمفتامین مانند دوپامین، نور اپی نفرین ( norepinephrine ) و فنیل اتیل آمین نیاز دارند. از آنجا که بدن نسبت به این مواد شیمایی مقاومت پیدا می کند، برای رسیدن به همان درجه از حال، مقدار مصرف این افراد رفته رفته افزایش پیدا می کند. از این رو برای برآوردن نیاز خود ناگزیر ند روابطشان را مداوم تجدید کنند. از انجام بعضی فعالیت های پرتنش نظیر سقوط آزاد از هواپیما پیش از بازکردن چتر نجات یا با خوردن شکلات نیز می توان مقداری PEA دریافت کرد. شاید به همین دلیل باشد که شکلات هدیه مناسبی برای روز والنتایان ( روز عشاق ) به شمار می آید. یکی از موادی که همراه PEA آزاد میشود ماده شیمیایی عصبی دوپامین ( dopamine ) است.


و عشق های آتش افروز و که داروهایی ساخته شده که بشر با خوردن آن اولین شخصی که ببینند رو عاشق میشوند:دی:40:


و اما معروف ترین پژوهشگر عشق زمان ما، دوپامین و نوراپی نفرین ( که ساختاری بسیار مشابه آدرنالین دارد ) روی هم رفته موجب شادی، انرژی زیاد، بی خوابی، اشتیاق، بی اشتهایی و تمرکز می شوند. او می گوید « وقتی شرایط خاص فراهم شود، بدن انسان معجونی از شور عشق تولید می کند و … مردان آسان تر از زنان این کار را می کنند و این به خاطر طبیعت دیداری تر آنها است. »

مقادیر زیاد دوپامین به ترشح نور اپی نفرین بیشتر می انجامد که تمرکز، حافظه کوتاه مدت، بیش فعالی، بیخوابی و رفتار جهت دار را تقویت می کند. به عبارت دیگر دو طرف در این مرحله از عشق، به شدت روی رابطه خویش تمرکز دارند و به اغلب چیزهای دیگر توجهی نمی کنند. تبیین محتمل دیگر برای این تمرکز شدید و نگاه دلخواه که در مرحله جذبه دیده می شود، توسط پژوهشگران یونیورستی کالج لندن ارائه شده است. آنها کشف کرده اند که افراد عاشق، سرتونین ( cerotonin ) کمتری دارند و دیگر اینکه مدارهای عصبی مرتبط با ارزیابی دیگران در آنها سرکوب شده است. این مقدار اندک سرتونین همان چیزی است که در افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری – عملی دیده می شود و این احتمالا تبیین می کند که چرا عاشق در باره معشوق خویش این همه وسواس فکری دارد.

امید وارم که متوجه گفته ها شده باشید :11:




1. اولین دلیل نادرستی فرضیه ی شیمیایی بودن عشق این است که شما نمی توانید روند معکوس را ایجاد کنید . به بیان ساده تر ، شما نمی توانید با تزریق این یا آن ماده کسی را عاشق کنید .

2. تغییرهای هورمونی الزاما علت نیست . بلکه می تواند معلول هم باشد . بر این پایه ، تشخیص این که در این وضعیت عشق است که میزان ترشح هورمون ها را تغییر داده یا تغییر در میزان و نوع هورمون ها باعث ایجاد عشق شده ، چیزی است که هنوز دلیلی برای آن ارائه نشده است .

موفق باشید:11:

[Marichka]

سلام

این لینک هم میتونه مفید باشه:

رابطه ی عشق و هورمونها ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

موفق باشید :20:

[Ceramic]

سلام

این لینک هم میتونه مفید باشه:

رابطه ی عشق و هورمونها ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

موفق باشید :20:



لینکی که شما داده اید هم دقیقا همین ایراد به نتایجش وارد است . بر اساس مشاهداتی که روی گروهی از مردان و زنان که درگیر رابطه ی عاطفی بوده اند و تغییرات هورمونی ایجاد شده در ایشان ، دقیقا می توان نتیجه گیری معکوس هم کرد .

[eMer@lD]

1. اولین دلیل نادرستی فرضیه ی شیمیایی بودن عشق این است که شما نمی توانید روند معکوس را ایجاد کنید . به بیان ساده تر ، شما نمی توانید با تزریق این یا آن ماده کسی را عاشق کنید .

2. تغییرهای هورمونی الزاما علت نیست . بلکه می تواند معلول هم باشد . بر این پایه ، تشخیص این که در این وضعیت عشق است که میزان ترشح هورمون ها را تغییر داده یا تغییر در میزان و نوع هورمون ها باعث ایجاد عشق شده ، چیزی است که هنوز دلیلی برای آن ارائه نشده است .

موفق باشید:11:

سلام
با پیرشرفت علم هر عملی ممکنه هست..

در مورد تغییرات هورمونی باید بگم که درست میگی هم علت هست و هم معلول گاهی انسان با عشق ورزیدن باعث ترشح هورمون میشه
اگر به نوشته ی او من دقت کنی میبینی اسم یکی از یاخته های مشهور برای وجود و عدم شادی و عشق و غم رو آوردم
شنیدی میگن آدم عاشق زود قهر میکنه به خاطر همین ملکول هاو یاخته های شیمیای موجود در بدن هست
حتی فکر و خیال های بشر مبنی بر وجود یاخته ای به نام اندرو فین هست که احساس شادی را برای عشاق به وجود میاره و عاشق با وجود اندرو فین ها در مغز میانی آمفتامین ها ی قوی به وجود میاد که باعث به وجود آمدن دوپامین و فنیل آمین اتیل میشه و واکنش آن به مغز که خیالات عاشق را طرح ریزی میکند


حتی هورمون هایی داریم که مهیج کننده هستند:

اپی نفرین که باعث ایجاد ضربان قلب میشه مثلا در امتحانات خود قبول شده ای و در پوست خود نمیگنجی :40:

هورمون هایی که باعث حس دشمنی میشود:
نو راپی نفرین وجودش در خون بلامانع هست و فشار خون رو تنظیم میکند

و تمام این یاخته های سلولی ملکولی دستگاه عصبی مرکزی رو تحت تاثیر قرار میدهند

[Marichka]

سلام به دوستان

من می خواستم بدونم وقتی کسی عاشق می شه چه هورمون هایی و توسط چه غده هایی تولید می شه و روی چه قسمت هایی تاثیر می زاره و اگر شد ترکیبشون هم لطف کنید بگید،راستی چطوری می شه تاثیر عشق رو زیاد یا کم کرد؟


لینکی که شما داده اید هم دقیقا همین ایراد به نتایجش وارد است . بر اساس مشاهداتی که روی گروهی از مردان و زنان که درگیر رابطه ی عاطفی بوده اند و تغییرات هورمونی ایجاد شده در ایشان ، دقیقا می توان نتیجه گیری معکوس هم کرد .

سلام دوست گرامی

در مورد سوال اولتون که فکر می کنم مقالات معرفی شده و پاسخ دوستان کمک کرده باشه.

ولی در مورد دوم شما مقصودتون این هست که بشه حالتی رو در بدن به طور مصنوعی به وجود آورد؟ یعنی چیزی مشابه داروهای روان گردان که حالات سرخوشی رو که در حالت طبیعی بدن باید در شرایطش قرار بگیره فرد تا در اون ایجاد بشه رو به طور مصنوعی در بدن ایجاد کنند؟ یعنی به طور مصنوعی و با تزریق هورمونها بتونیم احساس تعلق خاطر در فردی نسبت به فرد دیگه به وجود بیاریم؟

اگر منظورتون این هست که خوب الان بعضی داروهای روان گردان هم به طور جزئی (نه کامل) چنین اثری دارن ولی خوب همونطور که می دونید بسیار زودگذر و محدود به همون زمانی هست که دارو در خون وجود داره.

ولی به طور کامل یعنی شبیه سازی کل پروسه ی تعلق خاطر فکر نمی کنم تا به حال در موردش پیشرفتی حاصل شده باشه چون همونطور که توی مقالات هم اومده ابتدا نیاز به یه محرک خارجی هست یعنی فردی که به دلیلی با اون احساس نزدیکی حسی داشته باشیم و بعد یه فرایند پیچیده و چند وجهی در بدن رخ میده که باعث میشه چندین هورمون (نه فقط یک هورمون) ترشح بشن و با توجه به وضعیت منحصر به فرد خود اون شخص که شاید با دیگری متفاوت باشه و درجه ی تاثیر محرک احساس تعلق خاطر در فرد پیدا میشه.

و شاید بیشتر به خاطر همین منحصر به فرد بودن افراد هست که نمیشه ترکیب ثابتی برای این هدف به کار برد.

امیدوارم درست متوجه منظورتون شده باشم.
پایدار و پیروز باشید :20:

[Ceramic]

ولی در مورد دوم شما مقصودتون این هست که بشه حالتی رو در بدن به طور مصنوعی به وجود آورد؟ یعنی چیزی مشابه داروهای روان گردان که حالات سرخوشی رو که در حالت طبیعی بدن باید در شرایطش قرار بگیره فرد تا در اون ایجاد بشه رو به طور مصنوعی در بدن ایجاد کنند؟ یعنی به طور مصنوعی و با تزریق هورمونها بتونیم احساس تعلق خاطر در فردی نسبت به فرد دیگه به وجود بیاریم؟

اگر منظورتون این هست که خوب الان بعضی داروهای روان گردان هم به طور جزئی (نه کامل) چنین اثری دارن ولی خوب همونطور که می دونید بسیار زودگذر و محدود به همون زمانی هست که دارو در خون وجود داره.

ولی به طور کامل یعنی شبیه سازی کل پروسه ی تعلق خاطر فکر نمی کنم تا به حال در موردش پیشرفتی حاصل شده باشه چون همونطور که توی مقالات هم اومده ابتدا نیاز به یه محرک خارجی هست یعنی فردی که به دلیلی با اون احساس نزدیکی حسی داشته باشیم و بعد یه فرایند پیچیده و چند وجهی در بدن رخ میده که باعث میشه چندین هورمون (نه فقط یک هورمون) ترشح بشن و با توجه به وضعیت منحصر به فرد خود اون شخص که شاید با دیگری متفاوت باشه و درجه ی تاثیر محرک احساس تعلق خاطر در فرد پیدا میشه.

و شاید بیشتر به خاطر همین منحصر به فرد بودن افراد هست که نمیشه ترکیب ثابتی برای این هدف به کار برد.

امیدوارم درست متوجه منظورتون شده باشم.
پایدار و پیروز باشید :20:


1. کدام داروی روانگردان می تواند عشق را تولید کند ؟

2. منحصر به فرد بودن انسان ها بیشتر به لحاظ مختصات کلی ایشان و خصوصیات روانی شان است نه کارکرد های فیزیولوژیک . همه ی ما می دانیم که هر یک از هورمون ها در بدن آدمی چه نقشی را بر عهده دارد . بر این پایه انسولین یا سروتونین فونکسیون های مشخص خود را دارند و مکانیزم تاثیرگذاری شان هم شناخته شده است . خوب اینجاست که ما باید بتوانیم عشق را ولو با ترکیبی از هورمون های متفاوت ایجاد کنیم در حالی که می دانیم از انجام چنین کاری ناتوان هستیم .

این یک فرض کاملا منطقی است که در پزشکی هم ناشناخته نیست . اگر کمبود ماده ای وضعیتی را ایجاد می کند ، ازدیاد آن ماده آن حالت را از بین خواهد برد و ..... بر این پایه هنگامی که ما مدعی می شویم عشق نتیجه ی فعل و انفعال های شیمیایی در مغز است ، قاعدتا باید بتوانیم آن فرآیند را ایجاد کنیم .

عرض من این بود که در این تحقیقات ، جای علت و معلول با یکدیگر عوض شده و ازدیاد انواعی از آنزیم ها یا هورمونها در بدن افراد عاشق ، نتیجه ی عشق است نه علت آن . هزاران هزار نفر در روز با یکدیگر آشنا می شوند . خوب چرا این اتفاق فقط در گروهی می افتد ؟

[Marichka]

سلام

در واقع منظورم از مثال زدن داروهای روانگردان این نبود که احساس تعلق خاطر رو بتونن تولید کنن. فقط یه مثال بود از ایجاد یک حالت انسانی به طور مصنوعی.

با شما در مورد علت بودن این حس نه معلول بودنش موافقم، در پست قبلی خودم هم اشاره کردم ابتدا نیاز به یک محرک طبیعی هست تا این حس به وجود بیاد. در واقع در برابر بسیار حالت های طبیعی انسان که بشر موفق شده به کمک مواد شیمیایی اونها رو مصنوعی هم ایجاد کنه،‌ میلیونها حالت دیگه هم هستن که هنوز بشر نتونسته اونها رو به طور مصنوعی ایجاد کنه و احساس تعلق خاطر هم یکی از اونها هست. در واقع با در نظر گرفتن این که انسان فقط مجموعه ای از واکنشهای شیمیایی نیست بله عوامل روحی و روانشناختی مثل باورهایی که داریم و ... هم بسیار موثر هستن شاید بشه این مساله رو توضیح داد.

موفق باشید :20: