PDA

نسخه کامل مشاهده نسخه کامل : جنگ افزار



صفحه ها : 1 2 3 [4]

shabnam1986
28-08-2011, 11:04
الان هم تولید میشه؟

pourya_bo2pmc
29-08-2011, 21:53
الان هم تولید میشه؟


بله

این هلیکوپتر همونجوری که گفتم هلیکوپتر قدرتمندیه و متقاضیان زیادی رو در دنیا داره
روسیه در جنگی که به خاطر اوستیای جنوبی با گرجستان داشت و تا چند کیلومتری تفلیس هم پیش رفت پیاده نظام و نیروی زرهییش با حمایت کامل نیرو هوایی اعم از جنگده های ضربتی سوخو 25 و . . . و بخصوص همین بالگردهای mil-24 پیشروی اسانی داشت

pourya_bo2pmc
29-08-2011, 22:13
راستی یه چیز که یادم رفت نسل بعدی این بالگرد MIL-28 هستش که اونم بالگرد بسیار خوبیه



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بی باک بی بال
31-08-2011, 22:08
من می خواستم درباره نیرو هوایی ایران بدونم یه جا خوندم قبل انقلاب قویترین نیرو هوایی اسیا بود درست ! الان چی

pourya_bo2pmc
31-08-2011, 22:23
من می خواستم درباره نیرو هوایی ایران بدونم یه جا خوندم قبل انقلاب قویترین نیرو هوایی اسیا بود درست ! الان چی


بله یه جورایی میشه گفت درسته

شما تصور کنید که در بیش از 35 سال پیش کشورتون مجهز به بمب افکنهای قوی اف 4 و رهگیرهای تامکت ( اف 14 ) که مجهز به موشکهای هوا به هوای وحشتناک فینیکس بودن
میدونید داشتن این هواپیماها در اون موقع چه قدرتی بوده
هنوز قرار داد تحویل اف 16 بسته شده بود و آماده تحویل گرفتنشون بودیم که مواجه با انقلاب اسلامی شد و آمریکا از دادنشون امتناع کرد به رغم اینکه هزینش هم پرداخت شده بود
تو کل جنگ 8 ساله تعداد تامکتی که از دست دادیم فقط 5 عدد بود 3تاشو رادارهای خودی به اشتباه زدن یکیشو میراژ اف 1 عراق و یکی دیگش هم یکی دیگه از هواپیماهای عراق
اما شما برید ببینید بیش از چند ده فروند جنگنده های عراقی بوسیله تامکتها با فینیکس شکار شدن
خلبانهای عراقی وقتی تامکتها میرسیدند بهم اطلاع و فرار رو بر قرار ترجیح میدادند
روسیه در به در دنبال دونستن تکنولوژی فینیکس بود که بعد از انقلاب فکر کنم 2 عدد ایران بهشون داد و برای اولین بار روسها بهش دسترسی پیدا کردند


وضعیت الانمون متاسفانه با توجه به تحریمهای شدید بخصوص در بخش هوایی و نداشتن جنگنده های به روز که کماکان بدنه ی نیرو هوائیمون رو یکسری هواپیماهای قدیمی و به روز نشده تشکیل میدن بهتره بگم تعطیله
جنگنده هامون خوب بودن البته تا 20 سال پیش و تمام کشورهای دیگه هم که اینها رو داشتن بازنشستشون کردند


به امید روزی که خودمون تولید کننده ی جنگنده های بومی و متناسب با شرایط اقلیمی کشورمون بشیم و باز نیرو هوایی این مرز و بوم حرفی برای گفتن داشته باشه
به امید اون روز

shabnam1986
01-09-2011, 16:01
هلی کوپتر آپاچی چجوریاس؟

D3vil_A
01-09-2011, 16:44
بله یه جورایی میشه گفت درسته

شما تصور کنید که در بیش از 35 سال پیش کشورتون مجهز به بمب افکنهای قوی اف 4 و رهگیرهای تامکت ( اف 14 ) که مجهز به موشکهای هوا به هوای وحشتناک فینیکس بودن
میدونید داشتن این هواپیماها در اون موقع چه قدرتی بوده
هنوز قرار داد تحویل اف 16 بسته شده بود و آماده تحویل گرفتنشون بودیم که مواجه با انقلاب اسلامی شد و آمریکا از دادنشون امتناع کرد به رغم اینکه هزینش هم پرداخت شده بود
تو کل جنگ 8 ساله تعداد تامکتی که از دست دادیم فقط 5 عدد بود 3تاشو رادارهای خودی به اشتباه زدن یکیشو میراژ اف 1 عراق و یکی دیگش هم یکی دیگه از هواپیماهای عراق
اما شما برید ببینید بیش از چند ده فروند جنگنده های عراقی بوسیله تامکتها با فینیکس شکار شدن
خلبانهای عراقی وقتی تامکتها میرسیدند بهم اطلاع و فرار رو بر قرار ترجیح میدادند
روسیه در به در دنبال دونستن تکنولوژی فینیکس بود که بعد از انقلاب فکر کنم 2 عدد ایران بهشون داد و برای اولین بار روسها بهش دسترسی پیدا کردند


وضعیت الانمون متاسفانه با توجه به تحریمهای شدید بخصوص در بخش هوایی و نداشتن جنگنده های به روز که کماکان بدنه ی نیرو هوائیمون رو یکسری هواپیماهای قدیمی و به روز نشده تشکیل میدن بهتره بگم تعطیله
جنگنده هامون خوب بودن البته تا 20 سال پیش و تمام کشورهای دیگه هم که اینها رو داشتن بازنشستشون کردند


به امید روزی که خودمون تولید کننده ی جنگنده های بومی و متناسب با شرایط اقلیمی کشورمون بشیم و باز نیرو هوایی این مرز و بوم حرفی برای گفتن داشته باشه
به امید اون روز

سلام.
همین چند وقت پیش بود ایران کلی Mig-29 از کشور روسیه خریداری کرد.
یک سری از MIG-29 هم که از قبل داشت برای به روز رسانی به روسیه فرستاد.یک جا هم خوندم که ایران قصد خرید Su-27 رو از روسیه داره.....
موشک های AIM-54 همبه صورت بومی داره تولید میکنه البته اینا همش حرف و هنوز کسی از صحت اقضیه اطلاعی نداره ، 2 سال پیش هم میگفتند که یک MIG-31 اطراف تبریز دیده شده حالا نمیدونم واقعیت داشته یا نه...

اینجا یک سری بحث شده در این رابطه:


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

موفق باشید.

pourya_bo2pmc
01-09-2011, 16:59
سلام.
همین چند وقت پیش بود ایران کلی Mig-29 از کشور روسیه خریداری کرد.
یک سری از MIG-29 هم که از قبل داشت برای به روز رسانی به روسیه فرستاد.یک جا هم خوندم که ایران قصد خرید Su-27 رو از روسیه داره.....
موشک های AIM-54 همبه صورت بومی داره تولید میکنه البته اینا همش حرف و هنوز کسی از صحت اقضیه اطلاعی نداره ، 2 سال پیش هم میگفتند که یک MIG-31 اطراف تبریز دیده شده حالا نمیدونم واقعیت داشته یا نه...

اینجا یک سری بحث شده در این رابطه:


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنیدموفق باشید.


بله درسته ما میگ 29 داریم که هواپیمای خوبیست اما میگهای 29 ما از نوع fulcrum هستش که از لحاظ راداری ضعیف و این نوع برد پروازی کمی داره من منکر قابلیتهای این هواپیما نیستم و الان هم جزو هواپیماهای خوب دنیاست البته اگه روسیه بروز رسانیش کنه به نوع smt



در مورد mig 31 هم تا الان در حد شایعه هستش اما امیدوار بودم که حقیقت داشت
فروش سوخو 27 هم که بعید میدونم


لینکی که گذاشتین شیلتر بود

pourya_bo2pmc
01-09-2011, 17:20
هلی کوپتر آپاچی چجوریاس؟


باگردی تهاجمی - ساخت ایالات متحده

دو سرنشینه هستش که سرنشین دوم کنترل سلاحها رو بر عهده داره
موتورش از نوع توربو شافت تی 700 ( 2عدد )
جایگزین کبری
دارنده ی توپ 30 میلیمتری - موشکهای AGM 140
علاوه بر خود نیروی زمینی آمریکا که بطور گستره ازش استفاده میکنه اسرائیل هم از مشتریان دائمش هست
بالگرد آپاچی در جنگ خلیج پارس 500 تانک رو شکار و منهدم کرد
الان هم در عراق ازش استفاده زیادی میشه
هلیکوپتری پیشرفته با توان رزمی بالا



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

shabnam1986
01-09-2011, 20:08
باگردی تهاجمی - ساخت ایالات متحده

دو سرنشینه هستش که سرنشین دوم کنترل سلاحها رو بر عهده داره
موتورش از نوع توربو شافت تی 700 ( 2عدد )
جایگزین کبری
دارنده ی توپ 30 میلیمتری - موشکهای AGM 140
علاوه بر خود نیروی زمینی آمریکا که بطور گستره ازش استفاده میکنه اسرائیل هم از مشتریان دائمش هست
بالگرد آپاچی در جنگ خلیج پارس 500 تانک رو شکار و منهدم کرد
الان هم در عراق ازش استفاده زیادی میشه
هلیکوپتری پیشرفته با توان رزمی بالا



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

آپاچی بهتره یا کبری؟

danial_848
01-09-2011, 22:09
البته اف16ها یکیش تحویل داده شد (ممکنه شایعه باشه البته)

pourya_bo2pmc
02-09-2011, 11:43
البته اف16ها یکیش تحویل داده شد (ممکنه شایعه باشه البته)


بله من تا دوتاشو شنیدم که آمریکائیها آزمایشی تحویل داده بودن
البته من یه چیزایی در مورد مبادلات پنهانی اف 16 جهت تمرین خلبانهامون از کشورهای پاکستان ، ونزوئلا و هلند برای مقابله با اف 16 های اسرائیل شنیدم
اما هیچکدومشو صد در صد تائید یا تکذیب نمیکنم

shabnam1986
03-09-2011, 09:09
در مورد سلاح های مگنوم اطلاعات کامل میخواستم....

بی باک بی بال
03-09-2011, 21:59
بله من تا دوتاشو شنیدم که آمریکائیها آزمایشی تحویل داده بودن
البته من یه چیزایی در مورد مبادلات پنهانی اف 16 جهت تمرین خلبانهامون از کشورهای پاکستان ، ونزوئلا و هلند برای مقابله با اف 16 های اسرائیل شنیدم
اما هیچکدومشو صد در صد تائید یا تکذیب نمیکنم

چند تا سفارش داده بودن !
یه سوال دیگه هواپیما که ایران الان میساز ایا میتونه توان رقابت با هواپیما های رو دنیا رقابت کنه

pourya_bo2pmc
04-09-2011, 20:13
چند تا سفارش داده بودن !
یه سوال دیگه هواپیما که ایران الان میساز ایا میتونه توان رقابت با هواپیما های رو دنیا رقابت کنه


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


نیروی هوایی شاهنشاهی ایران در بین سالهای ۱۹۷۶ و ۱۹۷۷ سفارش خرید ۳۰۰ فروند! از این جنگنده را به شرکت جنرال داینامیکس ابلاغ کرد که با موافقت طرف آمریکایی مراحل اولیه این معامله نیز انجام گرفت. ولی بعد از انقلاب ۱۳۵۷ این درخواست سفارش لغو شد. دو فروند اف ۱۶ برای آزمایش‌ها به ایران تحویل داده شد و خلبانان برای آموزش‌های مقدماتی به آمریکا اعزام شدند. محمد رضا پهلوی قرار بود این هواپیما را جایگرینی برای نورثروپ اف-۵‌های قدیمی ارتش کند و حتی طی اعلامیه‌ای از شرکت جنرال دینامیکس و لاکهید درخواست کرد که کارخانه ساخت اف ۱۶ را در طبس احداث کنند. اگر ایران این تعداد اف ۱۶ را خریداری می‌کرد از نظر توان نظامی در سال۱۹۹۰ به سومین نیروی هوایی برتر دنیا می‌رسید و دارای بالاترین رکورد در داشتن اف ۱۶ می‌بود.این در حالی بود که کشورهای اروپایی تنها با بودجه خود توان خریدن ۵۰ فروند اف ۱۶ را داشتند.رئیس دولت موقت مهدی بازرگان دستور لغو تمامی سفارشات نظامی خارجی ایران و از جمله هواپیماهای اف-۱۶ را صادر نمود.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

shabnam1986
05-09-2011, 09:41
کاربرد سلاح های لیزری تو کودوم کشورها رسمیه؟

Novance
08-09-2011, 15:13
رئیس دولت موقت مهدی بازرگان دستور لغو تمامی سفارشات نظامی خارجی ایران و از جمله هواپیماهای اف-۱۶ را صادر نمود.
این حقیقت نداره. درواقع آمریکایی ها اینو گفتن تا از تحویل دادن اف 16 به ایران جلوگیری کنن یه دلیل داشته باشن.

---------- Post added at 04:13 PM ---------- Previous post was at 04:12 PM ----------

محققان و کارشناسان شرکت سازنده جنگنده اف 22 (لاکهید مارتین ) از سه فناوری جدید که مکمل یکدیگرند برای ساخت اولین جنگنده رادارگریز رهگیر جهان استفاده کرده اند .
1- فناوری سطوح شیبدار(کاهش سطح مقطع راداری)
2- فناوری مواد جاذب رادار
3- استفاده از مواد جاذب گرما و امواج داخلی (در مقیاس اندک)
شاید قبل از هرچیز بهتر باشد که به نحوه عملکرد رادار به صورت اجمالی بپردازیم:
رادارها به گونه ای طراحی شده اند که امواج معینی را با طول موج و بسامد معین در فضا پخش میکنند در صورتی که مانعی در مسیر حرکت امواج منتشر شده ایجاد شود امواج با آن برخور نموده قسمتی از امواج جذب جسم و مقداری نیز بر اثر بازتابش در خلاف جهت باز میگردد . این مقدار بازتابیده شده پس از دریافت توسط آنتن های گیرنده و آنالیز زمان انتشار و دریافت موج جهت انتشار موج ، سرعت انتشار موج و نیز سایر موارد دیگر نشان میدهد که امواج به چه نوع مانعی به چه بزرگی و با چه سرعتی برخورد کرده اند.
پس یکی از علل شناسایی پرنده ها بازتابش امواج جذب نشده در آن است پس باید فکری کرد تا این امواج یا بازتابش مجدد نداشته باشند و یا از مسیر بازتابش اصلی منحرف شوند . حال چگونه میتوان این کار را انجام داد .
فناوری سطوح شیب دار ( کاهش سطح مقطع )
در این فناوری از روش انحراف موج بازتابش برای جلوگیری از رهگیری پرنده استفاده میشود . همانطور که در بحث اپتیک (نور) در زمان دبیرستان به یاد داریم زاویه تابش و انعکاس نور به یک سطح صاف همواره برابر و در عوض زاویه تابش و انعکاس یک دسته پرتو موازی به یک سطح ناصاف و خمیده همواره متفاوت است و این همان اصل در فناوری کاهش سطح مقطع میباشد . در جنگنده های قدیمی به دلیل بالا بودن تعداد مکانهای خمیده و سطوح ناصاف ناشی از محل استقرار بمبها و موشکها و نیز خمیده و یا گرد بودن مقطع پرنده امواجی که از طریق رادار در فضا منعکس میشد پس از برخورد با پرنده در جهات گوناگون انعکاس مییافت که قسمتی از آن توسط ایستگاههای کنترل زمینی دریافت و موقعیت پرنده شناسایی میشد . جای شکی نبود که با منحرف کردن تمامی موج انتشار یافته شده در یک مسیر میتوان شانس دریافت امواج را در زمین برای آنتن های زمینی بسیار کاهش داد. پس در جنگنده های نسل جدید تا حد ممکن سعی شد تا سطح مقطع زیرین اکثر هواپیماها یا به صورت صاف باشد و یا به صورت شکسته تا موج تابیده شده را فقط و فقط در یک جهت منحرف کند . مثلاً جنگندۀ SR-71
فناوری مواد جاذب رادار
برای درک بهتر این فناوری در ابتدا به بحث درباره ماده سیاه میپردازیم:
ماده سیاه در جهان هستی ماده ای نامرئی است که بنا به یافته های ستاره شناسی اکثر فضای پیرامون جهان هستی را در بر گرفته و از عبور هرگونه نور و موجی از خود به طور کامل جلوگیری میکند و باعث جلوگیری از رسیدن نور از آن سوی ماده به سمت جهان هستی میگردد. علت اصلی سیاه دیده شدن آسمان در شب نیز وجود همین ماده سیاه است . ولی در بحث زمینی مشابه برای ماده سیاه از نام جسم سیاه استفاده می شود.
جسم سیاه جسمی است که تمامی امواج تابیده به سمت آن را به طور کامل جذب کرده و مانع از بازتابش آن میگردد .جسم سیاه آرمانی متشکل از یک ساختار کروی شکل است که سوراخ ریزی بر آن وجود دارد و هر پرتوئی که وارد این سوراخ شود توانایی خروج از آن را نخواهد داشت .
هنوز هیچ تاریخچه مشخصی در مورد مواد جاذب رادار و سازنده آنها مشخص نشده . برخی کارشناسان ادعا کردند که آلمان اولین کشوری بود که در جنگ جهانی دوم و در سال 1942 موفق به ایجاد این فناوری شد و لی پس از شکست آمریکا اسناد آن را به دست آورده و پس از تحقیق از آن بهره برداری کرده است (در صورتی که این فرض درست می بود باید آمریکا در اوایل دهه هفتاد میلادی توانایی ساخت جنگنده های ضد رادار را به دست می آورد در حالی که اولین طرح ساخت جنگنده ضد رادار در خلال سالهای 1990 تا 1995 ارائه شد ) دستۀ دوم از کارشناسان نتایج تحقیقات یک دانشمند روسی در دهه های 60 و 70 را کلیدی برای آغاز طرح ساخت این مواد اعلام کردند. وجود زیر دریایی های غیر قابل رهگیری شوروی در دهه های بعد از هفتاد نیز تاییدی بر این مطلب می تواند باشد . ولی اولین تحقیقات رسمی در مورد مواد جاذب رادار به گفته غربی ها در سازمان کشتی سازی داکیارد کانادا با همکاری چند دانشگاه بزرگ انجام شد که پس از سه سال به نتیجه رسید. و علاوه بر دستیابی به این فناوری نرم افزاری نیز برای پیش بینی مناطق حساس راداری در پرنده ها و کشتی ها که میتوانست موجب شناسایی آنها شود نیز طراحی شد.
در این فناوری نوین از ساختار شش ضلعی لاله زنبوری به طور گسترده استفاده شده است که تنها ماده ای چون کربن که به گفته کارشناسان از نوع فعال آن است می تواند چنین ساختاری را ایجاد کند .
هنگامی که امواج رادار با سطحی برخورد میکنند ابتدا مقداری از نیروی آن موج از سوی سطح جذب شده و نیروی موج بازگشتی به همان مقدار کاهش می یابد که موجب ضعیفتر شدن موج برگشتی میشود . ساختار لانه زنبوری با ایجاد انعکاسهای درونی پی در پی یک موج نیروی آن موج را گرفته و باعث میشود که در نهایت موج خروجی نتواند قدرت کافی را برای بازگشت به آنتن زمینی و ایجاد زمینه شناسایی پرنده فراهم کند . فقط رادارهای پرقدرتی چون رادار میگ 31 روسی تا کنون توانسته اند به تعداد محدود این گونه پرنده ها را آن هم در فاصله نه چندان دور شناسایی کنند . علت اصلی آن نیز میزان بالای انرژی موجود در امواج پخش شده توسط رادار میگ 31 است که با وجود انعکاسهای پی در پی باز هم میتواند مقداری انرزی کافی برای بازگشت به رادار میگ را داشته باشد.
استفاده از مواد جاذب گرما و امواج داخلی)
آخرین ترفندهایی که برای اختفای جنگنده اف 22 در نظرگرفته شده است عبارتند از
1- استفاده از نوعی سرامیک ضد حرارت در انتهای اگزوز که با عدم جذب گرما توانایی رهگیری جنگنده توسط موشکهای حرارتی را در سرعتهای کمتر از 1.5 ماخ به طور چشمگیری کاهش میدهد .
2- با توجه به جایگزین شدن دستگاههای هدایتی آنالوگ با دیجیتال میزان ریسک خروج امواج ایجاد شده توسط دستگاههای دیجیتالی افزایش پیدا کرده است که میتواند باعث شناسایی پرنده توسط نوع به خصوصی از رادارهای پیشرفته گردد. برای جلوگیری از این امر متخصصان با ایجاد یک پوشش داخلی ضد امواج و نیز به کار بردن لایه نازکی از طلا در قسمت داخلی شیشه کابین خلبان حد اکثر کارایی ممکن را برای جنگنده ایجاد کرده اند .
هر چند روز به روز دنیای علم با پیشرفت خود باعث ایجاد فناوری های نظامی جدیدی می شود ولی همزمان با آن و یا با فاصله کمی از آن روش مقابله با آن فناوری نیز بدست می آید . درست همانند حیوانات که پس از مدتی زندگی در خطر خود را در مقابل خطرسازگار و یا ایمن میکنند . طبیعت همواره الهام بخش بسیاری از دانشمندان جهان بوده است و بسیاری از راه حل های موجود را نیز درخود نهان دارد . شاید روزی که آن سیب بر سر نیوتون افتاد او هرگز فکر نمیکرد که روزی لانه زنبور الهامی برای دانشمندان برای اختفا در آسمان باشد .

shabnam1986
13-09-2011, 11:46
دوربین های دید در شب استفاده غیر نظامی هم داره؟

rami_hemi
14-09-2011, 11:03
دوربینهای دید در شب بعله استفاده غیر نظامی از جمله استفاده در اتومبیلهای لوکس دارن و حتی در مواردی برای سیستمهای جستوجو نجات آتشنشانی یا سیستمها دوربیتهای حفاظتی استفاده میشه
===============
در مورد اسلحه مگنوم باید بگم سلاح کمری مگنوم یکی از سلاحهای امریکایی هستش که بیشتر مورد استفاده پلیس ایالات متحده قرار میگیره
سلاح با سابقه طولانی هستش و بیشتر به قدرت تخریب بالا توی مسافتهای کم مشهور هستش .
==================
سلاحهای لیزری الان طبق اخباری که به دست اومده بیشتر مورد استفاده روسیه قرار گرفته بقیه موارد از جمله abl آمریکا هنوز در حد مراحل آزمایشی هستن

D3vil_A
14-09-2011, 22:52
دوستان خبری از جنگنده شفق نشد؟ همون که میگفتند زد راداره و از این حرفا.....؟

rami_hemi
15-09-2011, 07:56
منتظرش نباش که جز یک طرح اثباتگر فناوری چیز دیگه ای نبود
حتی همین صاعقه در حد تولید محدود برای امکان سنجی هستش

shabnam1986
20-09-2011, 16:42
برای سلاح های اتوماتیک هم صدا خفه کن هست؟

Novance
23-09-2011, 11:48
یکی از ارکان نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران، میگ 29 هستش. تو این پست یه بررسی کامل و جامع در مورد این هواپیما نوشتم که امیدوارم خوشتون بیاد. ضمنا چون عکس ها خیلی پر حجم هستن فقط URL عکس ها رو گذاشتم هرکی دوست داشت نگاه کنه.
در واپسین سالهای جنگ سرد، شرکت میکویان گورویچ جنگنده ای ارائه کرد که شاید بهترین و پر آوازه ترین جنگنده ی تاریخ این شرکت باشد. میگ 29 پس از موفقیت سوخو 27، با الهام گرفتن از طراحی این جنگنده، به مانورپذیر ترین جنگنده ی جهان بدل شد تا بتواند بیشترین سود را در زمینه ی صادرات نظامی نصیب روسیه کند.
هواپيماي ميگ 29، که ناتو آن را Fulcrum نامیده است، با هدف ايجاد برتري هوايی توسط اتحاد جماهیر شوروی طراحی و ساخته شد . طراحي و ساخت اين هواپيما توسط شركت ميكويان از سال1970 آغاز و اولين فروند از اين هواپيما در سال1983 وارد خدمت شد .


تاریخچه
برنامه ي ساخت هواپيماي ميگ 29 به سال1969 بازمیگردد و در آن زمان شوروی برنامه FX ایالات متحده را زیر نظر داشت و برنامه ي FX كه به ساخت هواپيماي اف15 ( F-15 EAGLE) منجر گرديد دليل تصميم شوروي براي طراحي و ساخت هواپيما ميگ 29 بود و درك كردن اين موضوع از سوي شوروي بود كه هواپیماهای جديد ساخت آمريكا تا حد قابل توجهي داراي برتري نسبت به هواپيماهاي شوروي هستند و از تکنولوژی پيشرفته تري نسبت به اين كشور برخوردار هستند .
هواپيماي ميگ 21 با وجود چالاكي زياد و قدرت مانور خوب خود در طول روز در شب قادر به انجام مأموریت نبود و از كم بودن برد عملياتي خود و عدم توانايي استفاده از جنگ افزارهاي گوناگون در حد قابل ملاحظه اي رنج میبرد . هواپيماي ميگ23 كه با هدف مقابله با هواپيماي اف4 فانتوم طراحي و ساخته شده بود با وجود سرعت و برد عملياتي مناسب و داشتن فضاي كافي براي حمل سوخت و جنگ افزارهاي مختلف، از قدرت مانور كمي برخوردار بود و در نبردهاي داگفايت تا حد زيادي ناموفق نشان مي داد. در اين شرايط نیاز به يك هواپیما كه ضمن داشتن چالاكي و قدرت مانور خوب داراي برد عملياتي كافي و امكان استفاده از جنگ افزارهای گوناگون در حد خوبي را داشته باشد از سوی شوروی احساس مي شد. در كنار اين موارد اين هواپيما بايد از سیستمهای پیشرفته اي براي رقابت با هواپیماهای ساخت آمريكا هم استفاده مي كرد. در واكنش به اين نياز ستاد فرماندهي شوروي درخواست ساخت هواپيما پشرفته تاكتيكي را ارائه داد و اين درخواست را در طرح PFI كه مخفف هواپيماي پيشرفته تاكتيكي به زبان روسي است را ارائه داد . مشخصات خواسته براي اين طرح از سوي شوروي تا حد زيادي افراطي و جاه طلبانه بود هواپيماي مورد درخواست آنان بايد دارای برد عملياتي زياد، قابليت خوب براي نبردهاي نزديك، چالاكي و مانور عالي، حداقل سرعت2 ماخ، قابليت حمل تسليحات سنگين به همراه استفاده از آيروديناميك پيشرفته می بود كه اين مورد آخر توسط موسسه آيروديناميك روسيه به همراهي شركت سوخو در حال انجام مراحل تحيقياتي بود . طرح آيروديناميك مورد نظر شوروي توسط موسسه آيروديناميك روسيه و شركت سوخو در حال انجام مراحل تحقيقاتي بود و شركت ميكويان از نتايج اين تحقيقات در ساخت هواپيماي ميگ29 استفاده كرد.

در سال1971 شوروي اعلام كرد طرح هواپيماي PFI يا همان هواپيماي پيشرفته تاكتيكي پر هزينه است و شوروي دو طرح جديد با نامهاي LPFI و TPFI براي ساخت ارائه داد. طرح LPFI ساخت يك هواپيماي تاكيكي پيشرفته سبك وزن و طرح TPFI ساخت يك هواپيماي تاكتيكي سنگين وزن بود و تفاوت طرح PFI ابتدايي شوروي و طرح دوم PFI در تخصصي تر شدن آن است . طرح كلي PFI هواپيماي پيشرفته تاكتيكي اوليه به دو طرح تخصصي تر تبديل شد كه در هر كدام به روي بعضي از مشخصات بيشتر از ساير مشخصات با توجه به هدف ساخت و نوع ماموريت تاكيد شده بود . طرح هواپيماي تاكتيكي پيشرفته سبك وزن يا همان LPFI به شركت ميكويان سپرده شد و سرانجام به ساخت هواپيماي ميگ29 منجر شد و طرح هواپيماي پيشرفته تاكتيكي سنگين وزن و يا همان TPFI براي مقابله با هواپيماي اف15 به شركت سوخو سپرده شد كه اين طرح نيز با ساختن هواپيماي سوخو 27 به پايان رسيد .
طراحي هواپيماي LPFI با مشخصات جديد در سال1974 شروع گرديد و به ساخت هواپيماي ميگ29 اي منجر گرديد. اولين پرواز اين هواپيما در 6 اكتبر 1977 صورت گرفت. هواپيماي ميگ29 تنها يك ماه بعد از اولين پرواز خود در نوامبر 1977 از سوي ماهواره هاي جاسوسي آمريكا مورد شناسايي قرار گرفت اين هواپيما هنگامي كه در مركز آزمايش پرواز ژوكوفسكي در نزديكي شهرك رامنسكوي حضور داشت مورد شناسايي قرار گرفت و ايالات متحده هواپيمايي با مشخصات شبيه به هواپيماي اف17مشاهده كرد .
ميگ25 بي با تاخيري كه به دليل حادثه در دو نمونه اوليه ميگ29 اي به دليل ايراد در موتورها بود در ژوئن سال1983 وارد خدمت شد و ناتو هواپيماي ميگ29 بي را فالكروم اي نامگذاری كرد. به طور منطقي بايد ميگ 29 A بايد فالكروم اي ناميده مي شد ولي بدليل آنكه تا قبل از آن ناتو ميگ29 را مشاهده نكرده بود ميگ29 بي را نمونه ابتدايي ميگ فرض كرد و فالكروم اي نامگذاری كرد. هواپيماي ميگ29 يا همان Fulcrum-A در مجموع به تعداد 840 فروند توليد شد. اولين باري كه هواپيماي ميگ 29 به در غرب به نمايش عمومي درآمد در جولاي 1986 در فنلاند بود و بعد از آن در سپتامبر 1988 در نمايشگاه هوايي فارنبورو در بريتانيا بود و غربي ها تحت تاثير قدرت زياد و چالاكي اين هواپيما قرار گرفتند .
ميگ 29 در زمان شوروي مورد توجه قرار داشت اما بعد از شوروي با وجود مجهز شدن به سيستمهاي آيونيكي پيشرفته و چند منظوره بودن و قابليت حمل مخازن سوخت خارجی و امکانات گسترده ديگر مورد توجه روسيه قرار نگرفت كه اين به دليل سياست نامناسب مسئولان شركت ميكويان نسبت به شركت سوخو در شناخت خواست و تمايل مسئولان روسيه است با اين وجود مسئولان شركت ميكويان با گسترش اين هواپيما سعي در صادرات آن به خارج از كشور را دارند البته به نقل از منابع غير رسمي دستيابي غرب به اطلاعات هواپيماي ميگ29 از دلايل مهم اين تصميم از جانب مقامات روسيه است . اين هواپيما تاكنون به كشورهايي شامل : الجزاير، بنگلادش، بلغارستان، كوبا، چك، اتيوپي، اريتره، آلمان شرقي، مجارستان، عراق، ايران، هند، مالزي، برمه، پرو، لهستان، روماني، صربستان، اسلواكي، سوريه و يمن فروخته شده است اين كشورها به همراه اقمار سابق شوروي به مانند بلاروس، قزاقستان، مولداوي، تركمنستان، اكراين و ازبكستان از استفاده كنندگان از اين هواپيما هستند . هواپيماي ميگ 29 در حال حاضر تحت پروژه های مختلف توسعه و بهينه سازي قرار دارد و آخرين نمونه هاي اين هواپيما ميگ29 اس ام تي و ميگ29ام 2 هستند. نمونه جديد ناو نشين هواپيماي با نام ميگ29 كي براي استفاده در نيروي دريايي هند كه به تازگي ناو هواپيمابر درياسالار گورشكوف را از روسيه خريداري كرده در حال توليد است.
سوابق عملیاتی
اين هواپيما به وسيله خلبانان عراقي در جنگ1991 خليج فارس و پيش آن نيز در جنگ اين كشور با ايران حضور داشت و بعد از آن از سوي صربستان به عنوان بزرگترین دارنده اين هواپيما در بلوك شرق در برابر انبوهي از جنگندهاي غربی از نظر تعداد و نوع قرار گرفته است و در جنگ ميان دو كشور اريتره و اتيوپي از سوي اريتره در برابر هواپيماهاي سوخو27 اتيوپي مورد استفاده قرار گرفت و در همه آنان يك شكست خورده بزرگ بود. چه در برابر هواپيماهاي غربي و چه در برابر هواپيماي سوخو27 و كارنامه موفقي از خود به جاي نگذاشت اما اين امر نه به دليل ضعف اين هواپيما بلكه بيشتر به دلايل خارجي به مانند استفاده كنندگان اين هواپيما و كيفيت هاي پايين نمونه صادراتي نسبت به نمونه اصلي بوده است كه باعث شده اين هواپيما ناموفق و غير قابل اعتماد جلوه كند .
هواپيماهاي تحت اختيار عراق در جنگ اول خليج فارس در برابر هواپيماهاي ايالات متحده و متحدانش كه با تعداد زياد و پشتيباني مناسب هوايي آسمان را در اختيار خود قرار داشتند نتواستند كاري از پيش برند و در حقيقت فرصتي براي اينكه خود را نشان دهند بدست نياوردند ودر جنگ دوم خليج فارس نيز هواپيماهاي ميگ29 عراق حتي از زمين نيز برنخواستند. فالكروم هاي عراق در جنگ با ايران نيز بيشتر با استفاده بمبهاي غير هدايت شونده و راكتها در نقش يك بمب افكن ظاهر شدند تا يك جنگنده براي انجام ماموریت تخصصي خود باشند.
هواپيماهاي تحت اختيار صربستان نيز با تكنولوژي و سلاحهاي مربوط به 15 سال قبل و مربوط به زمان جنگ سرد و شوروي سابق در برابر كه هيچگونه بهينه سازي نشده بودند و از كمبود قطعات يدكي رنج ميبردند در برابر انبوه جنگدهاي متعلق به ناتو كه در بهترين شرايط به سر ميبردند كاري از پيش نبردند.
اين هواپيما در جنگ افغانستان در مقابل هواپيماهاي22 افغانستان و در نبرد كارگيل كشمير از سوي هندوستان هم مورد استفاده قرار گرفته و در چند نبرد كوچك ديگر هم شركت داشته است.

MiG 29 چگونه جنگنده ای بود؟
به دليل طرح هاي بسياري كه براي گسترش و بهينه سازي هواپيماي ميگ 29 به روي اين هواپيما صورت گرفت، هواپيماي ميگ 29 فعلي با نمونه اصلي كه در قالب طرح LPFI توليد شد متفاوت است. ميگ29 در حال حاضر از سيستم آيروديناميكي شبيه هواپيماي سوخو27 استفاده مي كند. اگر چه داراي تفاوتهاي مشخص با سيستم آيروديناميكي سوخو27 ميباشد . در ساختمان ميگ29 از آلومينيوم تا حد زيادي استفاده شده و در بعضي از نقاط نيز از تركيبات کامپوزیت نيز بهره گيري شده است . بالهاي اين هواپيما در بالاترين نقطه بدنه و بصورت يكپارچه و با زاويه 40 درجه به بدنه متصل هستند و دو بال افقي نيز در جوانب خروجي موتور هواپيما رو به بیرون نصب قرار گرفته اند . در هواپيماي ميگ29 از دو موتور توربوفن كليوف آر دي33 با پس سوز (Klimov RD-33) استفاده مي شود. ظرفيت مخازن سوخت داخلي ميگ29 بي تنها 3200 كيلوگرم است كه اين ظرفيت كم باعث شده است تا برد عملياتي اين هواپيما محدود باشد البته اين هواپيما ميتواند از تانكرهاي خارجي نيز استفاده كند.

در نمونه هاي جديدتر ميگ29 از فضاي ميان بالها و بدنه و ساير فضاها نيز براي حمل سوخت بيشتر استفاده شده است و تمام نمونه هاي ميگ29 داراي توانايي سوختگيري در آسمان هستند كه اين امر به گسترش محدوده عملياتي و افزوده شدن به كارايي اين هواپيما كمك مي نمايد. نمونه هاي جديد ميگ29 ساختار آنان بهينه سازي شده و به ساختار Fatback تغيير يافته است. اين ساختار با استفاده از فضاي داخلي و گسترش آن امكان افزودن به ظرفيت مخازن داخلي فراهم ميكند كه به صورت واضح در برآمدگي كوهان مانند پشت هواپيما قابل ديدن است .
براي كنترل ميگ29 از كنترل هيدروليك استفاده ميشود اين سیستم هيدروليك شبيه سيستم هيدروليك سوخو27 fly-by-wire یا همان پرواز با سیم نيست اما اين هواپيما بسيار چالاك و از قدرت مانور خوب و پايداراي مناسبي برخوردار است و خلبان در هنگام چرخش به اطراف ميتواند به خوبي هواپيما را كنترل كند با توجه به اين عوامل و ساختار اين هواپيما هواپيماي ميگ29 ميتواند فشاري معادل 9 جي را تحمل كند. به وسيله سيستمهاي كنترل نرم افزاري موجود، هواپيما خلبان را از انجام حركاتي كه فشاري بيشتر از حد استاندارد باز ميدارد كه اين سيستم ميتواند توسط خلبان غير فعال شود. كابين خلبان در نمونه هاي عادي داراي صفحه نمايشگر HUD هستند و فاقد HOTAS هستند و به طور كلي آنالوگ هستند بنابراين وسايل عقربه اي فراواني در آن به چشم مي خورد و نكته اي كه در اولين نگاه به كاكپيت ميگ29 جلب توجه ميكند اين است كه اين كاكپيت بسيار شبيه به كابين خلبان هواپيماي ميگ23 است كه قابليت تغيير كاكپيت و سفارشي نمودن آن به سادگي ممکن است و به طور كلي نمونه هاي ابتدايي ميگ29 از نظر تكنولو‍ژي برتري چنداني نسبت به ساير هواپيماي ساخت شوروي ندارند.


در نمونه هاي ارتقا يافته شده ميگ29 كاكپيتهاي شيشه اي به همراه صفحه پيشرفته نمايشگر CRT چندمنظوره و HOTAS به اين هواپيما افزوده شده است و از صندلي پران Zvezda K-36D كه داراي كارايي خوبي است در كاكپيت ميگ29 استفاده ميشود .
در نمونه هاي ابتدايي ميگ29 از سيستم رادار تهاجمي فازترون آر ال پي كي كه شامل رادار پالس داپلر N-019 ( نامگزاري ناتو: S-29 Slot Back ) است كه قابلیت نگاه به پايين و شليك به هدف را دارا است و در كنار آنها كامپيوتر ديجيتال Ts100.02-02 نيز وجود دارد. نمونه اصلي رادار N-019A كه با هدف مقابله با نمونه هاي غربي طراحي شده بود و اميد بسياري بدان مي رفت نتوانست اين خواسته شوروي را برآورده كند و باعث نااميدي شد. اين رادار داراي اشكالات جدي در زمينه كارايي در BVR (محدوده خارج از ديد) است. اين رادار براي رهگيري هدف يا همان تراك كردن اهدافي به اندازه يك جنگده تا شعاع 70 و در اندازه يك بمب افكن تا شعاع 90 كيلومتر بيشتر توانايي ندارد و براي اهداف كوچكتر و يا اهداف از پشت سر اين مقدار به35 كيلومتر كاهش مي یابد . رادار N-019A توانايي شناسايي 10 هدف را در محدوده عملياتي خود در اختیار دارد اما تنها قادر به هدف قرار دادن بيش از يك هدف به وسيله موشك هاي هدايت شونده خود نيست از نقاط ضعف ديگر اين رادار در سيستم پردازش سيگنال آن است كه در شناسايي اهداف زميني و يا اهدافي كه ارتفاع كم هستند و در برابر اهداف بسيار يا اشباع هدف داراي ضعف است و استعداد خوبي براي جيمينگ شدن در برابر جنگ الكترونيك دارد و به سادگي از كار مي افتد. اين مشكلات باعث شده هواپيماي ميگ29 قادربه استفاده موثر از موشك هاي جديد هدايت شونده دوربرد آر27 در حداكثر برد عملياتي آنان نباشد اين اطلاعات در پي تباني و خيانت طراح و سازنده رادار، فازترون آدولف تولكاچف و افشاي اين اسرار در سال1985 به سازمان CIA بدست آمده بود . در پي ضعف زياد رادار N-019A شوروي با شتاب تصميم به اصلاح نمودن آن گرفت و براي رفع اين نواقص اقدام به بهينه و به روز رساني اين رادار كرد و نمونه ساخته شده توپاز (N-019M Topaz) نامگزاري شد و در هواپيماهاي ميگ29 اس (MiG-29S) مورد استفاده قرار گرفت اما اين اصلاح نيز مقامات شوروي را راضي نكرد و آنها خواستار ارتقا دوباره اين رادار و گسترش بيشتر قابليتهاي آن شدند و جديدترين نمونه ساخته شده رادار ژوك (N-010 Zhuk-M) بود كه برد عملياتي آن گسترش يافته بود كه از نظر ظاهري نيز تغييراتي نسبت به نمونه پيشين در آن اعمال شده بود كه شامل آنتن گيرنده مسطح بود و از پردازشگرهاي قدرتمند و مطمئن با قابلیتهای چند منظوره نيز بهره مي برد و استعداد استفاده از موشكهاي هوا به هواي RW-AE ( نامگزاري ناتو: AA-12 Adder ) براي هواپيماي ميگ29 را فراهم ميكرد. در نمونه جديدتر ميگ29 از S-31E2 KOLS كه يك مسافت ياب ليزري و IRST یا جستجو گير مادون قرمز است و به صورت چشم كروي در جلوي كاناپی خلبان نصب شده نيز بهره گرفته شده است. اين سيستم (IRST) مي تواند مستقل از رادار عمل كند و از دقت زيادي نيز برخوردار است . جنگ افزار موجود در ميگ29 شامل يك توپ 30 ميلي متري نصب شده در كنار بالها و در نزديكي بدنه است که با خشاب 149 تير کار می کند كه در نمونه هاي جديدتر به 100 تير كاسته شده (نمونه اصلي هواپيماي ميگ29 در حالت استفاده از تمام ظرفيت مخزن سوخت خود توانايي استفاده از توپ خود را نداشتند اما در نمونه هاي جديدتر اين مشكل تصحيح شد)، سه جايگاه حمل سلاح در زير بالهاي هواپيما و در مجموع 6 جايگاه در زير بالها است كه در نمونه مختلف امكان افزودن 2 جايگاه ديگر ودر مجموع 8 جايگاه وجود دارد. مي توان در فضاي ما بين دو موتور اين هواپيما به جاي مخزن سوخت 1500 ليتري از يك موشك هوا به هواي ميانبرد آر 27و يا بمب هاي غير هدايت شونده و راكتها استفاده كرد و ظاهرا امكان استفاده از اين فضا براي حمل و استفاده از سلاحهاي گوناگون براي استفاده در نبردهاي هوايي وجود ندارد. برخلاف هواپيماهايي مانند ميگ31 كه از اين فضا بيشترين بهره را گرفته اند. تعدادي از هواپيماي ميگ29 شوروي امكان حمل يك موشك هسته اي را دارا هستند . بيشتر نمونه هاي اين هواپيما امكان استفاده از موشك آر 73 براي نبردهاي داگفايت را دارند البته نمونه هاي قديمي تنها قادر به استفاده از موشكهاي آر 60 هستند. به طور كلي نمونه هاي اصلي و ابتدايي ميگ29 قابليت چنداني براي حمله به اهداف زميني برخودار نيستند و تنها مي توانستند از بمبهاي غير هدايت شونده و راكتها استفاده كنند و تنها در نقش يك هواپيما براي برتري هوايي و رهگيري در مسافتهاي كوتاه انجام وظيفه كند اما سازندگان هواپيماي ميگ در نمونه هاي بهينه سازي شده امكان بكارگيري بمب هاي هدايت شونده ليزري با دقت زياد و بمبهاي الكترونيكي را به اين هواپيما افزوده اند.

انواع
MiG-29A Fulcrum A:
نمونه ابتدايي ساخته شده از اين هواپيما كه در سال1982 وارد خدمت شد.
MiG-29B-Fulcrum A:
نمونه صادراتي اين هواپيما فاقد امكانات لازم براي حمل تسليحات اتمي است و داراي رادار اصلاح شده براي افزايش قابليت هاي آن و سيستم (ECM) براي مقابله با جنگ الكترونيك و سيستم IFF براي شناسايي دوست از دشمن است. هواپيماهاي ميگ29 ايران از اين نوع هستند.
MiG-29UB-Fulcrum B:
نمونه آموزشي اين هواپيما با كد UB كه مخفف آموزشي رزمی است شناخته مي شوند و دو سرنشينه و فاقد رادار می باشند. بنا به ساختار خود مي توان كارايي هاي زيادي برايش در نظر گرفت. مي توان در امور آموزش و يا يك سوخت رسان استفاده كرد هر چند كه با توجه به برد عملياتي محدود از قابليت منحصر به فردي برخوردار نيست و پسوند رزمي آن با كارايي آن سازگار به نظر نمي رسد مگر آنكه با افزودن امكانات اين قابليت را براي اين نمونه فراهم كنيم. در ضمن يك توپGSh-30 30 ميلي متري نيز در آن بكار رفته است.

MiG-29S-Fulcrum C اولین نمونه:
اين نمونه مانند ميگ29 بي است اما بدنه هواپيما بزرگتر است داراي ساختار FatBack است كه براي افزودن حجم مخازن داخلي است و از سيستم ضد جيمينگ استفاده ميكند.
MiG-29S -Fulcrum C دومين نمونه:
در اين نمونه هواپيما ميتواند مقدار بيشتري از تسليحات را حمل كند به علاوه ي استفاده از دو تانكر خارجي از تغييرات ظاهري هواپيما است . رادار اين نمونه را NO19ME انتخاب كرده اند که اين رادار ميتواند 10 هدف را شناسايي كند و همزمان از دو موشك آر 77 براي نابود كردن اهداف استفاده كند.
MiG-29SM-Fulcrum C :
اين نمونه از تمام قابليتهاي ميگ29 اس برخوردار است و امكان استفاده از موشكهاي هوا به زمين هدايت شونده و بمبهاي هدايت شونده تلويزيوني و ليزري را دارد.
ميگ29 ام يا همان ميگ33 MiG-29M/MiG-33 -Fulcrum E:
نمونه پيشرفته و چند منظوره هواپیمای ميگ29 است كه ساختمان آن از آلياژ مقاوم و سبك الومينيوم - ليتيوم ساخته شده و سيستم كنترل پرواز مكانيكي را جايگزين سيستم كنترل fly-by-wire كرده اند . در آن از موتورهاي RD-33K با قدرت تراست بيشتر استفاده شده و رادار ژوك (N010 Zhuk) با امكان شناسايي عوارض زمين را براي اين مدل در نظر گرفته اند. در زير هر بال 4 جايگاه( در مجموع 8 جايگاه) براي تسليحات آماده شده است كه در صورت استفاده از فضاي ميان دو موتور اين مقدار باز هم بيشتر خواهد شد. كاكپيت نيز بهينه سازي شده و دو صفحه نمایشگر جديد به آن افزوده شده است و اين هواپيما كاملا قادر به استفاده از موشک آر77 است.
MiG-29UBM:
نمونه دو نفره آموزشي چند منظوره كه هرگز توليد نشد .
MiG-29SMT:
اين نمونه در حقيقت همان نمونه بهينه سازي ميگ29 اس است كه در آن قطعات قديمي هواپيما با قطعات نرم افزاري و سخت پيشرفته تر ميگ 29 ام يا همان ميگ33 جايگزين شده اند. با افزودن به حجم مخازن داخلي اين هواپيما بدون استفاده از مخازن خارجي تا برد 2100 كيلومتر و شعاع 1050 كيلومتر ميتواند ماموريت انجام دهد. كابين اين هواپيما با افزوده شده دو نمايشگر بزرگ مسطح كرستال مايع یا LCD تمام رنگي و دو نمايشگر مسطح تك رنگ كوچك بهينه سازي شده و رادار بهينه سازي شده N019MP را براي اين نمونه در نظر گرفته اند كه به برد و قابلیتهای هوا به زمين آن افزوده شده و اين تغييرات با استفاده از موتورهاي توربوفن كليموف كامل مي شود. در مجموع مقدار حمل سلاح در اين مدل 500 کیلوگرم افزوده شده و به عدد 4.5 تن رسيده است. اين نمونه نیزبه مانند ميگ29 ام (ميگ33) داراي حداقل 8 جايگاه تسليحات است و مي تواند از تمامي تسليحاتي كه در ميگ29 ام استفاده ميشود استفاده كند. كشور روسيه و يمن از استفاده كنندگان اين نمونه از اين نمونه از اين هواپيما هستند.
MiG-29K-Fulcrum D اولين نمونه :
نمونه ساخته شده براي نيروي دريايي براي استفاده در ناو هواپيمابر است كه از تمامي امكانات نرم افزاري و سخت افزاري ميگ29 ام (ميگ33) استفاده ميكند و از ساختار محكمتري برخوردار است و مجهز به ارابه فرود بروي عرشه ناوهواپيمابر و تجهيزات ديگر است و براي استفاده در ناوهاي هواپيمابر كلاس درياسالار كوزنتسف طراحي شد ولي اين طرح لغو شد .
MiG-29K -Fulcrum D دومين نمونه :
اين نمونه براي نيروي دريايي هند ساخته و سفارشي سازي شده و به حجم مخازن داخلي افزوده اند و براي دماغه اين هواپيما از پوشش لاستيكي استفاده مي شود و از سيستم پرواز جديد (fly-by-wire) به جاي سيستمهاي آنالوگ قديمي استفاده شده است و مابقي مشخصات اين هواپيما به مانند هواپيماي ميگ29 ام و اس ام است .
MiG-29UBT :
اين مدل نمونه بهينه سازي هواپيماي ميگ29 يو بي(آموزشي/نظامي) است كه در بروي آن تغييراتي را كه بروي ميگ 29 بي انجام داده اند و هواپيماي ميگ29 بي را به ميگ29 اس ام تي تبديل كرده اند. اين طرح لغو شده است.
MiG-29M2 :
نمونه چند منظوره و دو نفره كه در آن از ساختار وسايل مورد استفاده در هواپيماي ميگ29 ام استفاده شد و تنها تفاوت آن استفاده از يك LCD بزرگ و استفاده از سيستم پرواز ديجيتال است و نمونه تك نفره ميگ 29ام 2 هم ميگ29 ام1 هست كه با مقداري تفاوت با نام ميگ29 كي(Mig-29 K) يا همان نمونه دريايي ميگ29 شناخته مي شود.
ميگ29 او وي تي يا همان ميگ35 MiG-29OVT/MiG-35-Fulcrum F :
آخرين نمونه ساخته شده از ميگ 29 است كه از تمام نمونه هاي قبلي پيشرفته تر است و مجهز به سيستم تغيير بردار رانش هست كه براي كنترل آن از سيستم fly-by-wire استفاده مي شود. اين نمونه از بدنه هواپيماي ميگ29 ام 1 استفاده مي كند و از آيونيك خيلي پيشرفته اي برخوردار است و از امكانات خوب دفاعي و سيستمهاي خوكار براي تهاجم استفاده ميكند و از HOTAS هم استفاده ميكند و به دليل استفاده از سيستم CGI ميتواند مستقلانه به انجام ماموريت اقدام كند . اين نمونه از هواپيماي ميگ29 خيلي چالاك است و شعاع عملياتي آن بدون مخازن خارجي1100 كيلومتر است (برد عملياتي 2200 كيلومتر) و در اين نمونه امكان استفاده از 3 مخزن خارجي وجود دارد كه در صورت استفاده از اين 3 مخزن خارجي برد عملياتي اين هواپيما بيشتر خواهد شد . قادر به استفاده از اكثر موشكهاي هوا به هوا و هوا به زمين مختلف و بمبهاي و موشكهاي هدايت شونده با تلويزيون و ليزر است و مجهز به هشت جايگاه اسلحه است . روسيه سعي در صادرات اين هواپيما به خارج دارد و خاورميانه از مهمترين مشتريان اين هواپيما است روسيه در حال مذاكره براي فروش اين هواپيما به كشورهاي سوريه، ليبي، ايران، الجزاير، سودان، هند، مالزي، برزيل، پرو و چند كشور ديگر است.

جنگنده های مشابه
1- F16
2- Mirage 2000
3- F18
مشخصات
خدمه: یک یا دو نفر
موتورها: دو موتور Klimov RD-33باقابلیت پس سوز
فاصله ی دو سر بال: 11 متر و 40 سانتی متر
طول: 17.37 متر
ارتفاع: 4.73 متر
وزن خالص: 11000 کیلوگرم
ماگزیمم وزن در حالت تیک آف: 21000 کیلوگرم
بیشترین سرعت: 2.25 ماخ
نرخ اوج گیری: 65000 فوت در دقیقه

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

shabnam1986
24-09-2011, 17:16
مجله در مورد سلاح که سراسری چاپ بشه میشه معرفی کنین

Novance
25-09-2011, 20:27
مجله در مورد سلاح که سراسری چاپ بشه میشه معرفی کنین

مجله ی جنگ افزار که ماهانه چاپ می شه و اولین ماهنامه ی تخصصی جنگ افزار تمام رنگی در خاور میانه هستش و واقعا جالب و کاربردیه

Novance
25-09-2011, 20:36
اف-۱۸هورنت هواپیمای مافوق صوت و جنگنده تهاجمی مخصوص هر نوع آب و هوا، دو موتوره، و با قابلیت سوخت گیری در هوا که هم از روی فرودگاه‌ها و ناوهای هواپیما بر قابلیت انجام عملیات را دارد همچنین این جنگنده توانایی انجام کارهای هوایی زیادی از قبیل برتری هوایی، پشتیبانی، بازدارندگی هوایی، دفاع هوایی، شناسایی، درگیری نزدیک هوایی و انجام ماموریت‌های ضربتی این جنگنده در حقیقت برای جایگزینی اف-۴ فانتوم ساخته شد این جنگنده دارای قدرت مانور و قابلیت اعتماد نسبتاً خوبی است ولی بارها در مورد برد عملیاتی و ظرفیت حمل مهماتش در مقایسه با جنگنده‌های رقیب مورد انتقاد قرار گرفته‌است.
اف/ای-۱۸ئی/اف سوپر هورنت یک جنگنده ارتقا یافته از روی این جنگنده‌است که برای برآورده کردن نیاز نیروی دریایی آمریکا ساخته شد.

تاریخچه
جنگندهء F-18 بر پايهء يكي از جديدترين جنگنده‏هاي ساخت شركت نورثروپ، يعني Cobra YF-17 ساخته شد. در دههء 1970، YF-17 به منظور رقابت با جنگندهء F-16 جهت انتخاب «جنگندهء سبك» براي نيروي هوايي ايالات متحده طراحي و ساخته شد.
ولي در نهايت جنگندهء F-16 توسط نيروي هوايي انتخاب شد. در آن زمان، مقامات ارشد نيروي دريايي، دريافتند كه جنگندهء ساخت نورثروپ، توان بالقوه بسيار بيشتري نسبت به F-16 جهت جايگزيني هواپيماهاي قديمي نيروي دريايي، يعني A-7 Corsair دارد.

تصویری از A-7

نورثروپ و مك دانل‏داگلاس تصميم گرفتند به طور مشترك، جنگندهء F-18 را براي ناوهاي هواپيمابر و جنگندهء A-18 را براي سپاه تفنگداران نيروي دريايي، توليد نمايند. اما اين دو پروژه كمي بعد باهم ادغام شدند و نتيجه جنگندهء چندماموريتهء F/A-18 از آب درآمد.
به منظور حفظ قابليتهاي چندماموريته، در قلب جنگندهء F-18 يك رادار پرقدرت چندحالتهء ساخت هيوز قرار داده شد كه هم در ماموريتهاي هوا به هوا و هم در ماموريتهاي هوا به زمين، موثر و كارا بود.
جنگندهء جديد، مجهز به سيستم‏هاي پيچيدة الكترونيكي، نمايشگرهاي تلويزيوني، موتورهاي قدرتمند، توانايي حمل انواع جنگ‏افزار و قابليت آئروديناميكي خاصي بود كه اجازه مي‏داد جنگنده بتواند با زاويهء حملهء بالاتري پرواز نمايد. در نهايت، جنگندهء F-18، فراتر از آن چيزي شد كه مورد انتظار بود با قابليت مانورپذيري خوب و توانايي بسيار موثر در انجام عملياتهاي متفاوت.
بدين ترتيب، جنگندهء F-18 با موفقيت وارد خدمت در ناوهاي نيروي دريايي و نيروي هوايي تفنگداران دريايي ايالات متحده شد و جايگزين جنگنده‏هاي A-7 و F-4 فانتوم گرديد.

F/A 18 چگونه جنگنده ای است؟
F/A-18 موسوم به Hornet (به معني زنبور سرخ) جنگنده‏اي است دو نفره، دو موتوره، چندمنظوره (جنگندهء تهاجمي) كه مي‏تواند هم از روي ناوهاي هواپيمابر عمل نمايد و هم از پايگاههاي زميني.
براي F/A-18 انبوهي از ماموريتهاي گوناگون تعريف شده است: ايجاد برتري هوايي، اسكورت جنگنده‏ها، خنثی سازي دفاع هوايي دشمن، عمليات جاسوسي و اكتشافي، هدايت عمليات هوايي، پشتيباني دور و نزديك هوايي و قابليت عمليات در شب.
F/A-18 به وسيلة سيستم ديجيتالي پرواز با سيم كنترل مي‏شود كه اين امر كيفيت بسيار خوبي را در هدايت هواپيما سبب مي‎‏شود و موجب مي‏شود خلبان با سهولت بيشتري به هدايت جنگنده بپردازد. اين سيستم به هنگام مانورهاي سنگين، به خلبان اجازه مي‏دهد تا تمركز خود را بر روي عمليات و استفاده از تسليحات از دست ندهد.
نسبت كشش به وزن اين هواپيما در حالت خشك (بدون پس‏سوز) نيز فوق‏العاده است و اين جنگنده در هنگام برخورد با دشمن، از توانايي خوبي در استفاده از قدرت بالاي موتور در حالت بدون پس‏‎سوز پيدا مي‏كند.
قدرت بالاي اين جنگنده كه توان خوبي در خارج شدن از مهلكه را مي‏دهد مورد تاييد اغلب خلبانان هورنت است. علاوه بر اين، F/A-18 اولين جنگندهء نيروي دريايي است كه سيستم‏هاي ديجيتالي را يكپارچه كرده است؛ (MUX) مدار انتقال اطلاعاتي است كه تعدادي ورودي را به تعداد كمتري خروجي تركيب مي‏كند. حسن اين نوع طراحي اين است كه زمينهء ارتقاء مداوم را به شكل آسان‏تري فراهم مي‏سازد.
در طي 15 سال عمليات و تجربه، F/A-18 ثابت كرده است كه بهترين جنگندهء تاكتيكي براي ناوهاي هواپيمابر است. F/A-18 داراي شاخصه‏هاي نظامي مورد علاقهء فرماندهان نيروي دريايي ايالات متحده است. F/A-18 اغلب ماموريتهاي خود را در يوگوسلاوي و عراق با موفقيت به انجام رسانده است و تنها نقصان اين جنگنده، كمبود سوخت جهت مداومت پروازي بيشتر است.

غلافهاي جستجوگر هورنت
در مدل F/A-18C كه مجهز به تجهيزات عمليات در شب شده است، يك غلاف مخصوص نصب مي‏شود. اين غلاف، ساخت كمپاني هيوز است و با كد AN/AAR-50 شناخته مي‏‎شود. اين غلاف شناسايي، اهداف زميني را از روي حرارت‏شان (نظير شليك گلوله يا گرم بودن موتور ادوات زميني) تشخيص مي‏دهد.
غلاف هدف‏ياب ديگر، با كد Loral AN/AAS-38 شناخته مي‏شود. اين غلاف با نام Night Hawk FLIR نيز شناخته مي‎شود و عملكردش نيز بر اساس حرارت‏يابي از اهداف زميني است.
وسيلهء ديگر، دوربيني قوي جهت ديد و شناسايي اهداف زميني در شب است. اين وسيله به نام GEC Cat's Eyes شناخته مي‏شود. تعداد 48 فروند جنگندهء F/A-18D (نوع دو نفره) به مدل RC (شناسايي – تجسسي) تغيير يافته‏اند. به همين منظور، به جاي مسلسل استاندارد اف18 كه M61 A1 نام دارد، يك جايگاه شناسايي از نوع الكترواپتيكالي نصب مي‎‏شود. اين جايگاه ويژه، داراي يك برجستگي است كه در واقع يك دوربين بسيار قوي چشمي با دو غلطك متحرك (جهت حركت دادن لنز به اطراف) مي‎‏باشد. ضمنن تمام مشاهدات، بر روي يك نوار ويدئو ضبط مي‏شوند.
گونه‏هاي مختلف F-18
F/A-18A/B Hornet
در اين مدل‏، عمده مشخصات و ريزه‏كاري‏هاي جنگندهء YF-17 حفظ شده است، با اين حال از دل اين هواپيما‏، جنگندهء جديد F-18 سربرآورده است؛ جنگنده‏اي يك نفره، با قابليت تهاجمي كه انبوهي از تكنولوژي‏هاي جديد و سيستم‏‎هاي ديجيتالي كامپيوتري در آن به كار رفته است. در كابين اين جنگنده، از يك جفت سيستم لولهء‌ اشعهء كاتد به عنوان نمايشگر اطلاعات استفاده شده است و سيستم كنترل بر اساس ارزيابي دستورات خلبان, كنترل پرواز را شبيه‏سازي مي‏كند. سيستم‏هاي تعبيه شده در اين جنگنده براي دو ماموريت در نظر گرفته شده‏اند. (احتمالاً منظور ايجاد برتري هوايي و عمليات زميني - ضد كشتي مي‏باشد)
در حين طراحي، نوع آموزشي (دو سرنشينه) نيز به تعداد اندك و به نام TF/A-18 ساخته شد. اين نوع نيز بر اساس مدل F/A ساخته شد و تنها شامل اندك تغييراتي شد، ضمن اينكه نوع دو سرنشينه نيز با حفظ قابليت انجام عمليات نظامي ساخته شد.
اولين پرواز F/A-18 به تاريخ نوامبر 1978 انجام شد. F/A-18 و نوع دو سرنشينه نيز كه بعدها به نام F/A-18B ناميده شد، مورد آزمونهاي گوناگون پروازي در مركز آزمون نيروي دريايي قرار گرفت.
در حين اين آزمونها، بر روي نقاط ضعف و مشكلات جنگنده (به خصوص قطعات جديد) تمركز زيادي انجام گرفت و اين ارزيابي، باعث شد قطعاتي كه به نوعي مشكلاتي در طراحي داشتند، با طراحي مجدد، مشكلشان حل شود. اغلب قطعاتي كه مورد تغيير قرار گرفتند، قطعات ساخت‏افزاري و مكانيكي هواپيما بودند و سيستم‏هاي ديجيتالي، دستخوش تغيير نگشتند.
نوع اصلي جنگندهء F/A-18A (يك نفره) و نوع F/A-18B (دو نفره) به سال 1983 جايگزين جنگنده‏هاي F-4B و A-7 در ناوهاي هواپيمابر و سپاه تفنگداران نيروي دريايي (Marine Corps) شدند.
اين جنگنده‏ها به دليل قابليتهايشان (قابليت انجام ماموريتهاي متنوع و ميزان آمادگي بالا)، به سرعت نقش اصلي را در ماموريتهاي نظامي برعهده گرفتند.
قابليت اطمينان و سهولت تعمير و نگهداري، از مواردي بودند كه به هنگام طراحي اين جنگنده، مورد توجه قرار گرفتند. براي مثال F/A-18 ها، براي آزمايش از اطمينان سيستم‏ها، سه بار و هر بار ساعتها پرواز كردند در حالي كه نيمي از زمان مورد نياز براي تعمير اساسي‏شان گذشته بود. هورنت، بارها در ميدان نبرد واقعي مورد آزمايش قرار گرفت و هر بار، نقاط مثبت ادعا شده توسط طراحانش را مورد اثبات قرار داد: جنگنده‏اي بسيار قابل اعتماد، تهاجمي و همه كاره.
F/A-18 ها نقش مهمي را در جريان حمله به ليبي در سال 1986 ايفا كردند. آنها از روي عرشهء ناو هواپيمابر يواس‏اس كورال‏سي (USS CORAL SEA) به پرواز درآمدند و پدافند هوايي ليبي را با پرتاب موشكهاي سرعت بالاي هارم (HARM) نابود ساختند به طوري كه هنگام بمباران بن‏غازي، پدافند هوايي ليبي، كاملاً خاموش شده و از كار افتاده بود.
F/A-18C/D Hornet
به دنبال موفقيت در استفاده از 400 فروند مدل A و B، نيروي دريايي ايالات متحده، به تاريخ سپتامبر 1987، نوع پيشرفته‏تر هورنت را به نام F/A-18C (يك نفره) و F/A-18D (دو نفره) مورد آزمايش قرار داد.
اين هورنت‏ها مي‏توانستند موشكهاي ميان‏برد هوا به هواي جديد آمرام (AMRAAM) و موشكهاي هوا به زمين حرارت‏ياب هدايت تلويزيوني ماوريك (Maverick) را حمل و پرتاب كنند.
دو سال بعد, مدلهاي C و D به قابليت عمليات در شب مجهز شدند. ضمناً اجزاء جديدي نيز اضافه شدند: غلاف ناوبر حرارت‏ياب ، تعبيهء جايگاهي براي نمايشگر سربالا (HUD)، عينك ويژهء ديد در شب (NVG)، چراغ‏هاي مخصوص درون آلات دقيق جهت عدم تداخل با عينك ديد در شب، يك نقشهء ديجيتالي از منطقهء نبرد به همراه نمايشگر رنگي مخصوص آن.
رادار F/A-18C مجهز به سنسوري جهت شبيه‏سازي زمين است كه اين امر توسط امواج رادار دقيق و قدرتمند داپلر از سطح زمين انجام مي‏شود. اين نقشهء تهيه شده، به خلبان اين امكان را مي‏دهد تا به اهداف زميني در شرائط نامساعد جوي يا در حالتي كه ديد ضعيفي وجود دارد، حمله كند. ضمن اينكه با توجه به نقشه و اهداف مشخص شناسايي شده روي آن، موقعيت دقيق هواپيما در آسمان مشخص مي‎شود، همچنين اين نقشه، قابليت بمباران دقيق و موثر را بيشتر مي‏كند.
انواع جديدتر ساخته شدهء F/A-18C از سال 1994 به بعد، به رادار ارتقاء يافتهء مجهز شدند كه اين رادار دقت بيشتري داشت و تصاوير بسيار تميزتري در صفحهء اسكن خود به نمايش مي‏گذاشت.
کاربران
F/A-18 در مدلهاي A، B، C و D سالها براي نيروي دريايي ايالات متحده و هشت کشور خارجي خدمت کرد. اين کشورها عبارتند از: استراليا، کانادا، فنلاند، کويت، مالزي، اسپانيا، سوئيس و تايلند.
اگرچه چشم اندازي براي توليد آتي مدلهاي C و D ديده نمي‏شود، ولي اين جنگنده‏ها سالها به منظور پرکردن خلاء جنگنده‏هاي ناونشين در نيروي دريايي ايالات متحده تا ورود به خدمت جنگنده‎هاي بزرگتر، دورپروازتر و باقابليت‏تر مدلهاي E و F در خدمت باقي خواهند ماند.

آشنايي با سوپر هورنت F/A-18E/F Super Hornet
جنگندهء چندماموريتهء F/A-18E/F موسوم به «سوپرهورنت» در واقع مدلي ارتقاء يافته از جنگنده‏هاي مدل C و D مي باشد که پيشتر قابليت عمليات در شب به آنها افزوده شده بود. سوپرهورنت فرماندهي گروه عمليات رزمي هواپيماهاي ناونشين را فراهم خواهد آورد زيرا داراي برد پروازي بيشتر و قابليت حمل مهماتي است که توسط جنگنده هاي بازنشستهء A-6 حمل مي‏شود.
مدلهاي E و F (نسبت به مدلهاي قبلي) داراي 4.2 فوت درازاي بيشتر، 25% مساحت بال بيشتر و قابليت حمل 33% بيشتر سوخت در مخازن داخلي هستند که اين سوخت اضافه تا 41% برد عملياتي و تا 50% استقامت پروازي آنها را افزايش مي‏دهد.
در سوپرهورنت همچنين دو جايگاه حمل مهمات باهم ادغام شده‎اند. اين به معني افزايش ميزان بارگذاري مهمات به دليل مخلوط کردن محل بارگذاري انواع جنگ افزارهاي هوا به هوا يا هوا به زمين مي‎باشد.
سوپرهورنت همچنين مي‎تواند انواع مختلفي از تسليحات به اصطلاح هوشمند را حمل کند. از جملهء اين مهمات مي‏توان به جديدترين بمبهاي هدايت شونده به وسيلهء ماهواره نظير JDAM و JSOW اشاره کرد.
سوپر هورنت مي تواند 17.750 پاوند (8032 کيلوگرم) مهمات را در 11 مقر خارجي حمل تسليحات بارگذاري نمايد. اين جنگنده داراي راداري مخصوص کار در همه نوع شرائط آب و هوايي است که داراي توانايي رهگيري اهداف هوايي و سيستمي جهت افزايش دقت در پرتاب بمبهاي عادي يا هدايت شونده است.
دو محل بارگذاري در نوک بالها، چهار مقر در زير بالها براي حمل سوخت يا مهمات هوا به زمين و دو مقر در زير بدنه و نزديک دماغهء هواپيما جهت نصب موشکهاي هوا به هواي اسپارو يا غلافهاي شناسايي و يک محل در مرکز بدنه براي حمل مخازن سوخت يا تسليحات هوا به زمين است. ضمن اينکه يک مسلسل 20 ميلي متري از نوع M61 A1 Vulcan در نوک هواپيما تعبيه شده است.
ميزان حمل بارگذاري در سوپرهورنت به ميزان 9000 پاوند افزايش يافته است و قدرت موتور آن نيز از كشش 36000 پاوند به 44000 پاوند افزايش يافته است. در اين جنگنده از دو موتور پرقدرت توربوفن ساخت جنرال الكتريك به نام F414 استفاده شده است.
اگرچه در مدلهاي جديدتر ساخته شدهء C و D به ميزان كمي از تكنولوژي مدرن استفاده شده است، ولي در مدلهاي E و F از ابتدا و به طور گسترده از تكنولوژي‏هاي نوين استفاده شده و توان دفاعي آن نيز افزايش قابل توجهي يافته است.
سيستم پيشرفتهء جستجوگر مادون قرمز ساخت هيوز (ATFLIR)، سيستم اصلي هدفيابي جنگنده‏هاي E و F به شمار مي‏رود. اين سيستم همچنين قرار است در مدلهاي قبلي F/A-18 نيز نصب شود. غلاف ساخت هيوز، داراي جهت‏ياب و هدف‏ياب مادون قرمز بسيار دقيق اهداف مي‏باشد و از تكنولوژي نسل سوم اين نوع غلافها در آن استفاده شده است (MWIR) كه در ميان هواپيماهاي موجود، تكنولوژي بسيار برجسته‏اي به شمار مي‏رود.
اكنون پروژهء ارتقاء مدلهاي يك نفرهء C و دو نفرهء D آغاز شده است. اگرچه تا حد زيادي ظاهر مدلهاي C و D به هم شبيه است، ولي خروجي طرح ارتقاء، شامل دو گونهء مختلف از F-18 خواهد بود كه عمدهء تمركز برنامهء ارتقاء، بر روي قابليت عمليات در شب خواهد بود.
زماني، F-18B تنها جنگنده‏اي آموزشي بود ولي در جنگندهء F-18D، كابين عقب، مملو از نمايشگرهاي رنگي چندمنظوره و كليدهاي رهاسازي سلاح و كنترل آنها مي‏باشد كه اين امر به F-18، قابليت فرماندهي، پيشتازي عمليات و هدايت ساير جنگنده‏ها را جهت هدف‏يابي و نابودسازي اهداف، مي‏دهد. توليد مدلهاي C و D در اواخر دههء 1990 پايان يافت و به جاي آنها F/A-18E و F/A-18F (سوپرهورنت) در خط توليد قرار گرفته است. مدلهاي كنوني A و B قرار است تا پايان سال 2015 و مدلهاي C و D تا پايان سال 2020 در خدمت باقي خواهند ماند. F-18 امروزه، انبوهي از مشتريان خارجي را براي خريد در پيش رو مي‏بيند.
تفاوت ظاهری هورنت با سوپر هورنت (ورودی هوای هورنت دایره ای است)
پايان كار گربهء افسانه‏اي گرومن
با تفاصيلي كه در مورد قابليتهاي عالي F/A-18E/F گفته شد، اين جنگنده ثابت كرده است كه مي‏تواند به طور گسترده در نيروي دريايي ايالات متحده به خدمت گرفته شود. از اين رو قرار است با ورود به خدمت 548 فروند سوپرهورنت، جنگنده‏هاي F/A-18A و F-14D حداكثر تا پايان سال 2010 همگي از ردهء خدمت خارج مي‎شوند. قرار است در هر ناو هواپيمابر، 12 فروند F/A-18E و 14 فروند F/A-18F به كار گرفته شوند. چهار يا پنج فروند از اين جنگنده‏ها، به عنوان سوخت‏رسان عمل خواهند كرد.
علاوه بر اينها، مدل دوسرنشينهء EA-18G Growler (گراولر) به عنوان هواپيماي جنگ الكترونيك، جايگزين هواپيماهاي قديمي EA-6B Prowler خواهند شد. در هر ناو هواپيمابر يك دستهء 6 فروندي از EA-18 ها به خدمت گرفته خواهند شد.
هرچند نيروي دريايي تمايل دارد دسته‏اي 1000 فروندي از سوپرهورنت‏ها را تا سال 2030 به خدمت گيرد، ولي برنامه‏‎هاي جديدي چون جنگندهء F-35 نيز در حال اجرا هستند و ممكن است زودتر از اين زمان، عمر سوپرهورنت‏ها تمام شود.
امروزه مشتريان بسياري براي جنگنده‏هاي F/A-18E/F پيدا شده‏اند، از جمله سنگاپور و مالزي كه تمايل زيادي براي به خدمت‏گيري نوع صادراتي سوپرهورنت اعلام كرده‏اند.
سوپرهورنت اگرچه جنگنده‏اي فوق‏العاده بر عليه اهداف زميني و دريايي است ولي نسبت به F-14D توانايي بسيار اندكي در رهگيري دوربرد هواپيماها و موشكهاي كروز دشمن دارد و اين بزرگترين نقطهء ضعفي است كه با از رده خارج كردن تامكتها، ناوهاي هواپيمابر را مورد تهديد موشكهاي كروز و دوربرد بمب‏افكن‏هاي دورپرواز دشمن نظير Tu-95 و Tu-160 قرار خواهد داد.
سابقه ی عملياتهاي انجام شده
* ليبي – عمليات ال دورادو كانيون – اجرا شده توسط نيروي دريايي ايالات متحده – به سال 1986 (Operation El Dorado Canyon)
* عراق – عمليات طوفان صحرا – اجرا شده توسط كانادا، نيروي دريايي و سپاه تفنگداران نيروي دريايي ايالات متحده به سال 1991 (Operation Desert Storm)
* عراق – سلسله عمليات مراقبت هوايي در منطقهء‌ جنوبي پرواز ممنوع بين سالهاي 1991 تا 2003 – اجرا شده توسط نيروي دريايي و سپاه تفنگداران نيروي دريايي ايالات متحده (Operation Southern Watch)
* بوسني و هرزگوين – اجرا شده توسط اسپانيا، كانادا، نيروي دريايي و سپاه تفنگداران نيروي دريايي ايالات متحده به سال 1995 (Operation Deliberate Force)
* عراق – عمليات روباه صحرا – اجرا شده توسط نيروي دريايي ايالات متحده به سال 1998 (Operation Desert Fox)
* كوزوو – عمليات نيروهاي متفقين – اجرا شده توسط اسپانيا، كانادا و نيروي دريايي ايالات متحده به سال 1999 (Operation Allied Force)
* افغانستان – عمليات آزادسازي افغانستان - اجرا شده توسط نيروي دريايي و سپاه تفنگداران نيروي دريايي ايالات متحده به سال 2001 تاكنون (Operation Enduring Freedom)
* عراق – عمليات آزادسازي عراق - اجرا شده توسط استراليا، نيروي دريايي و سپاه تفنگداران نيروي دريايي ايالات متحده به سال 2003 تاكنون (Operation Iraqi Freedom)


جنگنده های مشابه
1- Mig-29 توضیح در صفحه ی
2- Mirage 2000 توضیح در صفحه ی
3- F16 توضیح در صفحه ی
4- F2 توضیح در صفحه ی
مشخصات (مربوطه به مدل های C و D)
خدمه: یک یا دو نفر
موتورها: دو موتور General Electric F404-GE-404باقابلیت پس سوز
فاصله ی دو سر بال: 12 متر و 30 سانتی متر
طول: 17.1 متر
ارتفاع: 4.7 متر
وزن خالص: 10400 کیلوگرم
ماگزیمم وزن در حالت تیک آف: 23500 کیلوگرم
بیشترین سرعت: 1915 کیلومتر بر ساعت
نرخ اوج گیری: 50000 فوت در دقیقه

تصاویر:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید[COLOR="Silver"]

Novance
25-09-2011, 20:43
میگ 25 ملقب به فاکس بت، یکی از مشهورترین جنگنده های تاریخ و پر سرعت ترین جنگنده ی عملیاتی فعلی است. این جنگنده ی پرآوازه در واقع یک هواپیمای رهگیر، هواپیمای اکتشافی و بمب افکن مافوق صوت است که توسط شرکت میگ در اتحاد جماهیر شوروی طراحی شده است. این هواپیما با سرعت ۲٫۸۳ ماخ و رادار قدرتمند با چهار موشک هوابه هوا باعث نگرانی غربیها شد و در نتیجه ی آن هواپیمای اف-۱۵ برای مقابله طراحی شد.
قابلیتهای واقعی آن تا سال ۱۹۷۶ که ویکتور بلنکو با یک میگ-۲۵ از طریق ژاپن به آمریکا پناهنده شد آشکار نشد. تحلیلهای بعدی یک طراحی ساده ولی کارا با سیستمهای الکترونیکی تیوب خلاء، دو موتور عظیم توربوجت و استفاده سخاوتمندانه از مواد پیشرفته‌ای همچون تیتانیوم را آشکار کرد. میگ-۲۵ تولیدی معادل ۱۱۹۰ فروند را داشته است و در شوروی و کشورهای تابع آن به کار رفته است. هنوز هم در روسیه و بعضی کشورها به طور محدود مورد استفاده است.
تاریخچه
هنگامي كه نيروي هوايي ايالات متحده اقدام به طراحي و ساخت بمب افكن سنگين و دوربرد B-70 نمود، اين بمب‏افكن مافوق‏صوت كه جهت بمباران هسته‏اي اتحاد شوروي ساخته شده بود، قادر بود به راحتي و با سرعت 3 ماخ (به صورت مداوم) و در ارتفاع 70000 فوتي (حدود 21 تا 22 كيلومتري سطح زمین) پرواز نمايد. به همين منظور، اتحاد شوروي دست به طراحي جنگنده‏اي شكاري - رهگير زد كه قادر به پرواز با سرعت بسيار زياد و ارتفاع خيلي بالا بود. هرچند پروژة ساخت بمب‏افكن بي70 سرانجام در آمريكا كنار گذاشته شد، ولي برنامة ساخت جنگندهء شکاری - رهگیر MiG-25 Foxbat در شوروي ادامه يافت و سرانجام منجر به ساخت سريعترين و بلندپروازترين جنگندهء جهان گرديد.
نمایندۀ ناتو به سال 1967 و به هنگام مراسم روز نيروي هوايي در پايگاه Domodedovo در نزديكي مسكو، مبهوت يك جنگندة دو موتوره كه ميان دو جت ميگ21 پارك شده بود گشت. هيچ كدام از افسران باتجربه‏اي كه در آنجا حضور داشتند چنين جنگندة بزرگي را تا آن موقع نديده بودند، جنگنده‏اي با ابعاد عظيمي چون دو سر بال 45 فوت (14 متر)، طول 78 فوت (24 متر) و ارتفاع 20 فوت (6 متر) نمي‏توانست از ديدگان پنهان بماند. غروب همان روز، افسران عالي رتبة ناتو، اطلاعات محرمانه را گزارش نمودند. آنها هنوز نمي‏دانستند كه شوروي چه نوع هواپيمايي توليد كرده است. آنها اين هواپيما را ميگ23 با نام مستعار Foxbat ناميدند. ولي به سختي مي‏شد باور كرد كه اين ميگ23 جديد، از خانوادة معروف ميگ21 باشد.
در سالهاي بعد، فاكس‏بت بدون آنكه كسي چيزي بداند، بر روي تمام اروپا و آمريكا پرواز كرد. اما مورد شگفت‏آور ديگر در مورد اين جنگنده، استفاده از يك نوع موشك اصلاح شده (يا موشك كروز) به جاي موتورهاي اين هواپيما بود.

این جنگنده نخستین پروازش را به تاریخ آوریل 1965 به انجام رساند. تولید انبوه میگ25 که با کد Foxbat-A شناخته می شد، به سال 1969 آغاز گشت و میگ25 در نهایت به سال 1973 به طور رسمی وارد خدمت گردید.
اشکالات اساسی
ميگ25 فقط براي نبرد دور هوايي در ارتفاع بسيار بالا طراحي شده بود و در ارتفاع پائين به طرز وحشتناكي ناموفق و شكننده بود. اگرچه ماموريت شناسايي و پدافند هوايي در طراحي مدل‏هاي ميگ25 مد نظر بوده است، ولي برد پروازي اين جنگنده، به دليل بهره‏گيري از موتورهاي غول‏پيكر و پرمصرف توربوجت، همواره محدود مانده است. به همين دليل، بعدها شركت ميگويان گيرويچ دست به ساخت نمونة اصلاح شدة ميگ25 زد كه ميگ31 ناميده مي‏شود. ميگ-31 جنگنده‎اي است با قابليتهاي اصلاح شده در جهت شركت در تمام عملياتهايي كه جنگنده‏هاي شكاري در آن شركت مي‏كنند: هم ارتفاع پائين و هم ارتفاع خيلي بالا. همچنین میگ25 نمی‏تواند بیش از 2 دقیقه با سرعت بیش از 3 ماخ و در ارتفاع بسیار بالا پرواز نماید، زیرا در غیر این صورت، موتورهایش دچار واماندگی (Stall) شده و هواپیما از کنترل خلبان خارج می‎شود، ضمن اينكه پس از چنين پروازي، يا بايد موتورها تعمير اساسي شوند يا با موتور نو تعويض گردند. این نقیصه بنا به ادعای شرکت میگ، در مدل ميگ31 برطرف شده است؛ نکته جالب دیگر این است که خلبانان میگ25 و میگ31 لباسی مشابه لباس فضانوردان می‏پوشند!
ميگ25 تحمل فشار g بيش از 4.5 برابر را نداشت و در صورت قرار گرفتن در موقعيت داگ ‏فايت كه مستلزم انجام مانورهاي سنگين بود، نمي‏توانست مانند شکاری‏هاي نسل قبل خود نظير ميگ-21 با دشمن درگير شود. انجام مانورهاي سنگين باعث خسارت و نهايتاً متلاشي شدن جنگنده مي‏شود و اگر بدنه‏اش نيز متلاشي نشود، جنگ‏افزارهاي نصب شده بر زير بالها – نظير موشكهاي هوا به هوا – كنده مي‏شوند. براي مثال كافي است بدانيد جنگندة «اف4 فانتوم» تا فشار 7 برابر g و شكاري رهگير «اف14 تامکت» تا فشار 9 برابر g را تحمل مي‏كنند؛ بنابراین ميگ25 در ارتفاع و سرعت پائين، به راحتي شكار جنگنده‏‎هاي معمولي نظير F-5 و F-4 مي‏شود.

تلاش غرب برای کشف تکنولوژی
در يكي از روزهاي سال 1972 (برابر 1349 خورشيدي) دو فروند فاكس‏بت كه خلبانان روسي هدايت آنها را بر عهده داشتند از پايگاهي در مصر به پرواز درآمدند و با سرعت 2.5 ماخ بر فراز منطقهء شرم‏الشيخ (آن زمان در كنترل اسرائيل بود) پرواز كردند. نيروي هوايي اسرئيل با جنگنده‏های F-4E سعي كرد با آنها درگير شود، اما تصويري كه از دو فروند فاكس‏بت بر روي رادار زميني اسرائيل نقش بسته بود، بدون درنگ از صفحه ناپديد شدند.
فرماندهان ناتو به زودي متوجه شدند اين پرنده، ميگ23 نيست. در سپتامبر 1976 (شهريور 1353) آنها به طور اتفاقي به اين جنگنده دست پيدا كردند و به نكات آن از نزديك پي بردند. ويكتور بلنكو ، خلبان ناراضي روس، با جنگنده‏اش به درون دفاع هوايي ژاپن نفوذ كرد، در حالي كه تنها براي 60 ثانيه پرواز ديگر، سوخت داشت. وي ادعا كرد شكاري‏هاي روس در تعقيبش هستند. مهندسين ناتو جهت جداسازي قطعات ميگ25 (اطلاع از جزئيات فني) به سمت آن هجوم آوردند اما بسيار متعجب گشتند: قطعات اين جنگنده با دست جوشكاري شده بودند؛ به جاي استيل از نيكل استفاده شده بود. بهترين متخصصين ناتو نتوانستند بدانند در جستجوي چه هستند؛ چرا آنها نتوانستند به جزئيات درون آن دست يابند؟ زيرا در آن هنگام مسئولين خشمگين مسكو، خواستار بازگرداندن هواپيمايشان بودند. قطعات ميگ25 به صورت جداشده، در بسته‏بندي به وسيلة هواپيماي باري به مسكو بازگردانده شد. برخي بر اين عقيده بودند كه مهندسين شوروي، به عمد بلنكو را به پناهندگي در غرب وادار ساختند تا بدين وسيله، با تكنولوژي برتر خود، غرب را بترسانند.
بررسي‏هاي نزديكي كه توسط كارشناسان آمريكايي بر روي ميگ25 مذكور انجام گرفت، نشان‏دهندهء اين بود كه اساس اين هواپيما بر استانداردهاي غربي بنا گشته است، موتورهاي آن عطش فوق‏العاده‏اي براي مصرف سوخت دارند و هواپيما داراي آويونيكي بسيار ابتدايي و دور از انتظار است. اگرچه ميگ25 به راحتي قادر بود به سرعت 3 ماخ دست يابد، اما به طور آشكاري در زمينه ی انجام مانور در سرعتهاي بالا بسيار ناتوان بود و موتورهاي غول‏پيكر توربوجت R-15BD پس از چنين پرواز پرسرعتي، نياز به تعمير اساسي و يا تعويض پيدا مي‏كردند.
همچنین در تاریخ 13 فوریه 1981، دو فروند جنگنده ی شناسایی اسرائیلی RF-4E که در ارتفاع بالایی بر فراز لبنان عملیات شناسایی انجام می‏دادند، خلبانان میگهای25 سوری را به طمع انداختند تا با آنها درگیر شوند؛ اما در حالی که دو میگ 25 سوری در حال صعود ارتفاع و نزدیک شدن به دو RF-4E اسرائیلی بودند، خلبانان اسرائیلی به واسطه ی سیستم‏های گیرنده ی پیشرفته ی موجود در هواپیمایشان، از حضور میگ ها آگاه گشته و به وسیله ی رهاسازی فریبنده‏های Chaff و ایجاد اغتشاش به وسیله غلافهاي ضدالکترونیک ECM، رادار میگهای25 را از کار انداختند، با اين اوضاع، بازهم خلبانان سوري سعي كردند تا جنگنده‏هاي اسرائيلي را هدف قرار دهند، اما غافل از اينكه گرفتار دام پيش‏بيني شده ی شكاري‏هاي اسرائيلي گشته‎اند، زيرا دو جنگندهء شكاري F-15A اسرائيلي با كمك راهنمايي‏هاي رادار زميني و همچنين گشت هوايي رادار پرنده ی E-2C با دو موشك AIM-7F Sparrow ميگهاي25 سوريه را هدف قرار دادند. يك فروند از ميگهاي25 سوري، در آسمان هدف قرار گرفت و متلاشي شد اما ديگري آسيب ديد ولي توانست از مهلكه فرار كند اما بر طبق گزارش منابع اسرائيلي‌، اين واقعه كه به تاريخ 29 جولاي 1981 روي داده است باعث سرنگوني هر دو ميگ25 گشته است. همچنين به تاريخ 31 آگوست 1983، يك ميگ-25 سوري ديگر نيز هدف سامانهء ضدهوايي بهينه‏سازي شده ی Hawk اسرائيلي هدف قرار مي‏گيرد. اين خبر نيز توسط خلبان شكاري F-15A اسرائيلي حاضر در منطقه تاييد مي‏گردد.


داستانی دیگر از جاسوس میگ 25
هرچند كه در سال 1991، هند و پاكستان، توافق‏نامهء عدم تجاوز به حريم هوايي كشورهاي يكديگر را به امضاء رسانده بودند، اما همانند ساير توافقات بين‏المللي، هنگامي كه يكي از دو طرف درخواست لغو آن را نمايد، طرف ديگر چه كاري از عهده‏اش بر مي‏آيد. به تاريخ مي 1997، آشكار گرديد كه يك فروند MiG-25RB نيروي هوايي هند، پروازي شناسايي بر فراز اسلام‏آباد و پاكستان انجام داده است. اين هواپيما با سرعتي زيرصوت و در ارتفاع حدد 65 هزار فوتي وارد آسمان پاكستان گرديد و توسط رادارهاي پاكستان نيز شناسايي نشد. سپس با عبور از قسمت عمده‏‎اي از فضاي پاكستان، اقدام به عكسبرداري از مناطق استراتژيك حومهء پايتخت نمود و بعد از آن نيز با آسودگي خاطر به پايگاهش در هند بازگشت. شايد با اين اقدام هندي‏ها، دماغ پاكستاني به خاك ماليده شده باشد، زيرا خلبان هندي به هنگام بازگشت، تصميم گرفت با روشن كردن پس‏سوز موتورهاي قدرتمند ميگ25 خود، با سرعتي فراتر از 2 ماخ پرواز نمايد و باعث شكسته شدن ديوار صوتي در اسلام‏آباد و شنيده شدن صدايي بسيار سهمگين در اين شهر شود. تعداد از جنگنده‏هاي اسکرمبل (آماده ی پرواز) F-16A پاكستان، مجهز به موشكهاي سايدوايندر، جهت رهگيري، سريعاً به هوا برخاستند، اما به هيچ وجه قادر نشدند به هواپيمايي كه با سرعت بيش از 2 ماخ و در ارتفاعي بالاتر از 65 هزار فوت در حال پرواز بود، نزديك شوند.
میگ 25 علیه نیروی هوایی ایران
ميگهاي 25 عراقي در زمان جنگ با ايران نيز بارها در نبردهاي هوايي، شكار جنگنده‏هاي ايراني شدند. براي نمونه در يكي از عملياتها يك هواپيماي اف-5 متعلق به پايگاه دوم شكاري تبريز در یک داگ ‏فایت به راحتي و با آتش مسلسل، ميگ 25 عراقي را در حومهء تبریز هدف قرار داد و ساقط کرد. اين اتفاق پس از آن رخ داد كه ميگهاي25 عراقي، بارها هواپيماهاي مسافربري و غيرنظامي را كه از طريق مرز تركيه عازم خارج از كشور بودند مورد تهديد قرار داده بودند و در يك مورد نيز هواپيماي حامل وزير خارجة الجزاير را كه از ديدار با مقامات ايراني به كشورش بازمي‏گشت هدف قرار دادند و باعث كشته شدن تمامي سرنشينان آن شدند. همچنین یکی از دلائلی که باعث شد شاه فقید ایران، اقدام به خرید اف-14 بکند، پرواز گاه و بی‏گاه میگ های25 اتحاد شوروی و انجام عملیات جاسوسی و عکسبرداری آنان در فضای ایران بود.
ميگهاي25 شوروي از اواخر دههء 1970، پروازهاي شناسايي خود را در ارتفاع 65 هزار فوتي و با سرعت 2.5 ماخ بر فراز درياي مازندران آ‎غاز كردند تا بتوانند از پايگاه شكاري خاتمي در نزديكي اصفهان كه به تازگي به عنوان محل استقرار جنگنده‏هاي بسيار پيشرفتهء اف14 تامكت ايراني درنظر گرفته شده بودند، عكاسي كرده و كسب اطلاعات نمايند. با اين حال، اين عمليات روسها به يكباره متوقف گرديد، زيرا تامكتهاي ايران به واسطهء موشكهاي فونيكس ساخت هيوز، به راحتي قادر به حمله و ساقط كردن ميگهاي25 روسي بودند.
در طول جنگ ويرانگر 8 ساله ی ايران و عراق، ميگهاي25 شناسايي عراق، پروازهاي شناسايي متعددي را بر فراز ايران به انجام رساندند.

انواع
MiG-25R
بعدها آشکار شد که میگ25 با وزنی در حدود 40 تن، یک هواپیمای بسیار عالی جهت ماموریتهای شناسایی به شمار می‏رود و گونهء شناسایی- جاسوسی این هواپیما بر اساس نمونۀ دوسرنشینه ی جنگنده ی میگ25 طراحی و ساخته شد. در مجموع، بیش از 200 نمونه از میگهای25 شناسایی، در گونه‏های مختلف، بین سالهای 1969 تا 1977 ساخته شدند که عمده‏ترین کاربر میگ های25، رژیم بعث عراق بود.

Foxbat-B
جنگندهء MiG-25B یک جت دومنظورهء شناسایی و بمب افکن مافوق صوت ارتفاع بالا محسوب می‏شد و از روی این مدل بود که گونه ی MiG-25RBS طراحی و ساخته شد که به دو مدل MiG-25RBSh و MiG-25RBV تقسیم گردید. این گونه‏های مشتق شده بر اساس میگ25 اولیه، به نام Foxbat-B شناخته می‏گشتند و در آنها سامانهء SLAR که شامل یک دوربین پرقدرت عکاسی عمودی و چهار دوربین مورب بود، اضافه می‏گردید.
Foxbat-D
اولین گونهء شناسایی با رادار میگ25 به نام MiG-25RBK معرفی گردید و در کنار آن، گونه ی ویژه ی شنود و ضبط اصوات رادیویی موسوم به ELINT به نام MiG-25RBF نیز عرضه شد. این گونه‏های میگ25 به طور عام به نام Foxbat-D شناخته می‏شدند.
در حالي كه ميگ هاي25 روسيه از رده خارج مي‏گشتند، تعداد 15 فروند از آنها هنوز در خدمت نيروي هوايي روسيه باقي ماندند كه همگي از نوع MiG-25BSh يا Foxbat-D بودند، كه به سامانهء عكاسي پرقدرت SLAR از نوع Shampol يا Ramrod مجهز بودند.
وضعیت فعلی
پس از روسيه، نيروي هوايي هند نيز برآن گرديد تا ميگهاي25 خود را از رده خارج سازد. امروزه تعداد قابل توجهي از ميگهاي25 در خدمت كشورهاي عربي گوناگون نظير الجزائر، سوريه و عراق قرار دارند؛ اگرچه در شرائطي بسيار نامطلوب، تعمير و نگهداري مي‎شوند و تهيهء قطعات يدكي براي آنها با دشواري‏هاي بسياري انجام مي‏پذيرد اما كسي از تعداد عملياتي اين هواپيماها آمار دقيقي در اختيار ندارد.
در جريان جنگ دوم خليج فارس، نيروي هوايي عراق بر آن شد تا تعدادي از هواپيماهاي خود را مخفي نمايد كه جنگنده‏هاي MiG-25R نيز از آن جمله بودند؛ اين هواپيماها، زير چندين تن شن و خاك مدفون گشتند. با آشكار شدن مكان مخفي شده ی اين جنگنده‏ها، شماري از آنها در پايگاه هوايي التقدم در غرب بغداد از زير خاك بيرون آورده شدند كه پايان بسيار غم‏انگيزي براي اين هواپيماهاي افسانه‏اي به شمار مي‏رفت. البته با مساعدت نيروي هوايي ايالات متحده، شماري از اين جنگندها، زندگي تازه ی خود را در موزه ی نيروي هوايي ايالات متحده آغاز كرده‏اند.
رکوردها
میگ-25 در سال 1967 به سرعت 1853.61 مایل بر ساعت (2982 کیلومتر بر ساعت) دست یافت و بیش از یک دهه آن را حفظ کرد تا اینکه SR-71 با سرعت 2016 مایل بر ساعت (3244 کیلومتر بر ساعت) آن را شکست.
در 25 جولای 1973 یک فروند Ye-266 با استفاده از بدنه ی میگ-25 اما موتورهای قوی تر، رکورد ارتفاع 118867 پا (36320 متر) را به دست آورد.
در 31 آگوست 1977 رکورد قبلی به وسیله ی یک فروند Mig-25E شکسته شد و به ارتفاع 123524پا (37650 متر) تغییر پیدا کرد.
جنگنده های مشابه
F14 توضیح در صفحه ی
مشخصات
خدمه: یک یا دو نفر
موتورها: دو موتور Tumansky R-15B-300باقابلیت پس سوز
فاصله ی دو سر بال: 14 متر و 1 سانتی متر
طول: 19.75 متر
ارتفاع: 6.10 متر
وزن خالص: 20 تن
بیشترین سرعت: بیش از 3 ماخ
نرخ اوج گیری: 40950 فوت بر دقیقه

shabnam1986
28-09-2011, 14:54
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

میشه در مورد این سلاح توضیح بدین؟

اون لوله سفید مهماتشه؟

rami_hemi
28-09-2011, 16:59
این خیلی شبیه کاتیوشا هستش
ولی نوع و مدل دقیش رو نمیدونم چون یه وسیله ساده برای طراحی هستش و انواع مختلفی هم داره بخصوص اینکه مهمات مورد استفاده اون هم غیر هدایت شونده هستن و ساختشون با هر اندازه ای تقریبا به سادگی ممکنه

shabnam1986
06-10-2011, 12:38
غیر از آر پی جی یه موشک انداز خیلی جمع و جور هست که تو اکثر فیلم ها دیده میشه نصف آر پی جی هست کسی آشنایی داره؟

ghdc
06-10-2011, 19:27
اين موشک انداز خیلی جمع و جور كه ميگي مدلهاي مختلفي داره اگه بتوني اطلاعات ديگه اي بدي شايد حدود بشه گفت چيه
مثلا زمان جنگ از به هم چسبوندن خمپاره كوچك و لانچر rpg يه همچين چيزي درست كرده بودن بهش ميگفتن خم پي چي

لانچر رو گرندر تو اين محدوده زياده يه خورده اطلاعات بيشتر بده

daniyak
10-10-2011, 15:54
M2 Bradley




مشخصات کلی (مربوط به مدلهای M2A2 و M2A3)



تعداد خدمه خودرو / 3 نفر
پرسنل مسلح قابل حمل / 6 نفر (در مدل A3 هفت نفر)
وزن خالی / 25.6 تن
وزن رزمی ، با مهمات فول و حداکثر زره و سوخت / 29 تن در مدل A2 و 30 تن در مدل A3
طول کلی / 6.44 متر
عرض / 3.2 متر
ارتفاع / 2.57 متر
قدرت موتور / 600 اسب بخار
حداکثر سرعت جاده ای / 65 کیلومتر بر ساعت
حداکثر سرعت بر روی آب / 10 کیلومتر بر ساعت
سرعت Off Road / 45 کیلومتر بر ساعت



در اواخر دهه 70 میلادی ارتش ایالات متحده در حال تحول اساسی بود. از یک سو تانک M60 پاتن در حال بازنشست شدن بود و از سویی دیگر نفربر قدیمی و پا به سن گذاشته M113 نیز کم کم در حال خارج شدن از سرویس ارتش آمریکا بود. از سویی دیگر با ورود نسل جدید تانک های آبرامز به ارتش آمریکا ، نیاز به یک تانک سبک پشتیبانی که هم از نظر دیده بانی و هم از نظر ساپورت آتش بتواند از آبرامز پشتیبانی کند ، در ارتش آمریکا نمود پیدا کرد. به همین دلیل در نیمه دوم دهه 70 نیروی زمینی ارتش آمریکا دچار تحولات فراوانی می شد. در این میان سران ارتش تصمیم جالبی گرفتند. آنها به منظور کاهش هزینه های طراحی و همچنین کاهش هزینه های عملیاتی و کاهش تنوع خودروهای ارتش خود ، دست به طراحی یک خودرو زدند که این خودرو هم در نقش IFV و نفربر (برای جایگزین کردن M113) و هم در نقش دیده بانی و خودروی ساپورت آتش (به منظور جایگزین کردن تانک های M60 پاتن) به منظور ساپورت تانک های آبرامز بتواند به ایفای نقش بپردازد. البته بایستی توجه کرد که نقش برادلی در جابجایی نفرات با نقش نفربرهایی مثل LAV 25 و M113 متفاوت است. برادلی وظیفه ترانسپورت نیروها در شرایط بحرانی و حیاتی و در شرایطی که نیروها تحت آتش دشمن قرار دارند به مناطق جنگی و حساس بر عهده دارد. همچنین وظیفه اجرای آتش سنگین مستقیم به منظور پشتیبانی از پرسنل مسلح خود نیز از وظایف برادلی است. این وظایف از عهده نفربرهایی مثل LAV 25 و M113 خارج است. همچنین برادلی به خوبی قادر به مقابله با تانک ها و خودروهای دشمن می باشد و می تواند در نقش تانک دیسترویر به پشتیبانی از تانک ها بپردازد.
برادلی مجهز به یک برجک گردان است که همانند برجک تانک ها قادر به چرخش 360 درجه می باشد. تسلیحات مختلف برادلی بر روی این برجک نصب شده است. سلاح اصلی برادلی توپ M242 Bushmaster می باشد. این توپ کالیبر 25 میلیمتر می باشد و از گلوله های 25x137 میلیمتر استفاده می کند. این توپ دارای دو ----- تغذیه می باشد و از دو سمت تغذیه می شود. از یک سمت گلوله های Armour Piercing (گلوله های ضد زره) در آن بارگذاری می شوند و از سوی دیگر گلوله های High Explosive (گلوله های انفجاری) در آن بارگذاری می شوند. زمانی که خودرو قصد درگیر شدن با خودروهای زرهی دشمن را دارد از گلوله های AP و زمانی که قصد درگیر شدن با استحکامات دشمن را داشته باشد از گلوله های HE استفاده می کند. گانر برادلی با تغییر ساده سوئیچ می تواند نوع مهمات را برای درگیری با هدف خود انتخاب کند. به این ترتیب برادلی دارای تنوع و انعطاف کافی برای درگیری با طیفی از اهداف مختلف می باشد. ریتم آتش این توپ معادل 200 گلوله در دقیقه است. برد مفید این توپ 3000 متر است و از آنجایی که این توپ به یک استابلایزر پنوماتیک مجهز شده است از این رو توان شلیک در حال حرکت را نیز دارا می باشد. همچنین این توپ توان درگیری با انواع هواگردهای دشمن را نیز دارا می باشد. این توپ در مجموع با 300 گلوله بارگذاری می شود و 600 گلوله دیگر نیز همراه آن ذخیره شده است. این توپ از دو نوع لوله استفاده می کند. لوله از جنس ترکیبات نیتریت که مخصوص استفاده از مهمات معمولی است و لوله از جنس کروم که مخصوص استفاده از مهمات اورانیوم ضعیف شده است. سلاح دوم برادلی نیز یک تیربار مدل M240C است که به صورت کواکسیال با توپ اصلی 25 میلیمتری و در سمت راست آن بر روی برجک نصب شده است. این تیربار گلوله های استاندارد 7.62x51 میلیمتر را شلیک می کند و با 800 گلوله بارگذاری می شود و 1400 گلوله نیز به صورت بسته بندی در داخل برادلی ذخیره می شود. این تیربار قادر به اجرای حجم آتش 800 گلوله در دقیقه می باشد و برد مفید آن علیه پیاده نظام دشمن 600 متر است. برادلی به منظور مقابله و انهدام تانک های سنگین دشمن در سمت چپ برجک خود دارای دو تیوب مخصوص حمل و شلیک موشک تاو می باشد. زمانی که برادلی قصد انهدام تانک دشمن را دارد می بایست حتما توقف کند و سپس شلیک کند. دو موشک به صورت آماده برای شلیک در سمت چپ برجک حمل می شوند و پنج موشک دیگر نیز در داخل خودرو ذخیره می شوند. برادلی قابلیت استفاده از انواع موشک های تاو با انواع سیستم هدایت و سرجنگی و ... را دارا می باشد. در مدلهای A3 برادلی که از سال 2001 به بعد عرضه شد ، به جای تاو از موشک جاولین استفاده شده است. در هر یک از طرفین رمپ ورود و خروج برادلی نیز یک پورت آتش از نوع M231 نصب شده است. این پورت از سلاح های استاندارد 5.56 میلیمتری ناتو (بدون شعله پوش) استفاده می کند. وظیفه این پورت نیز ایجاد امنیت در هنگام ورود و خروج نیروها به داخل برادلی می باشد. به این صورت که ابتدا پیش از باز شدن درب پشتی برادلی و ایجاد رمپ ، دو نفر از پرسنل این دو سلاح پورت را در اختیار می گیرند و با سایت دید آن محوطه بیرونی و پشت خودرو را تحت نظر می گیرند و در صورت وجود خطر با آن درگیر شده و از پرسنل در حال پیاده و یا سوار شدن محافظت می کنند. زمانی که چهار نفر از پرسنل از برادلی خارج شدند و در موقعیت خود مستقر شدند ، در این لحظه این دو نفر نیز سلاح های پورت را رها کرده و به بیرون IFV منتقل می شوند. به این صورت ورود و خروج نیروها به داخل این خودرو در نهایت امنیت انجام می گیرد. پورت آتش M231 نیز با 2000 گلوله 5.56x45 میلیمتر بارگذاری می شود و دارای ریتم آتش 750 گلوله در دقیقه بوده و برد مفیدی معادل 300 متر را دارا می باشد.
از سال 1997 پروژه ای به نام fy 04 09 به اجرا در آمد که طی آن تسلیحات مورد استفاده در ارتش آمریکا مورد به روز رسانی قرار گرفتند. از جمله این تسلیحات خودروی M2A2 برادلی است که طی همین پروژه به استاندارد A3 ارتقا یافت. از سال 2000 کار ارتقای مدلهای A2 برادلی به استاندارد A3 شروع شد و تاکنون حدود 1600 دستگاه از مدل A2 برادلی به استاندارد A3 ارتقا یافتند. مدل A3 برادلی مجهز به سیستم کنترل و فرماندهی تمام دیجیتال است و مشابه سیستم های کنترل و مدیریت BMS در آبرامز ، این خودرو نیز توان کنترل و فرماندهی میادین نبرد را به خوبی دارا می باشد. سیستم تمام دیجیتال کنترل و فرماندهی C2 دقیقا مشابه با سیستم کنترل و فرماندهی تانک آبرامز می باشد. از آنجایی که سیستم های دیجیتال در برادلی دقیقا مشابه با آبرامز ساخته شده اند ، ترکیب این دو خودرو در میادین نبرد بسیار مرگبار خواهد بود. در استاندارد A3 زره اصلی به میزان زیادی تقویت شده است. از یک موتور قویتر استفاده شده است و همچنین قابلیت های نبرد با هواگردهای دشمن در این مدل افزایش یافته است. قابلیت های شناسایی و کنترل منطقه در این استاندارد به نسبت استانداردهای قبلی بسیار افزایش یافته است. اگرچه مدل M3A3 برادلی ، به صورت تخصصی ، به منظور شناسایی و ارتباطات منطقه ای ساخته شده است (و فاقد قابلیت حمل نفر می باشد و دارای 5 خدمه می باشد) ولی مدل M2A3 برادلی نیز توانایی بالایی در شناسایی و ارتباطات منطقه ای دارد و از این رو از این خودرو در میادین نبرد به مقیاس وسیعی در نقش شناسایی منطقه نیز استفاده می شود. سیستم دید در استاندارد A3 دقیقا مشابه سیستم دید در تانک آبرامز است و نمونه نسل دوم Gen FLIR است. از آنجایی که سیستم کنترل و همچنین سایت دید برادلی و آبرامز با هم یکسان است به همین دلیل برادلی قادر است تصاویری که توسط سایت دید خود دریافت می کند ، به طور زنده و همزمان با آبرامز به اشتراک بگذارد. بر روی سایت دید برادلی یک سایت حرارتی نیز نصب شده است که قابلیت های رزم شبانه خودرو را افزایش می دهد. یک مسافت یاب لیزری نیز بر روی برادلی نصب شده است که برای سنجش مسافت ها از آن استفاده می شود. این مسافت یاب 10 کیلومتر برد دارد و در همه شرایط آب و هوایی قادر به انجام وظیفه است. سایت دید برادلی قابلیت DTT و یا Dual Target Tracking را دارا می باشد و به این ترتیب می تواند همزمان دو هدف را تحت کنترل داشته باشد. سایت های دید و لیزری برادلی مجهز به سیستم محافظت لیزری MELIOS می باشند. به این صورت که لیزرهای قوی که از سوی دشمن بر سایت های لیزری برادلی افکنده می شوند ، و قصد کور کردن چشمان خدمه برادلی را دارند ، توسط این سیستم جذب و دفع می شوند. سیستم مخصوص هدفگیری خودکار نیز جزء سیستم کنترل آتش برادلی می باشد. به این صورت که به صورت خودکار اهداف در نظر گرفته شده توسط فرمانده تعقیب می شوند. این سیستم دقت شلیک را بسیار افزایش داده است. در مجموع سایت دید برادلی بسیار امن و کارآمد است و در همه شرایط آب و هوایی قادر به انجام ماموریت می باشد. راننده در سمت چپ خودرو قرار می گیرد. طراحی صندلی و سایت دید راننده بسیار ارگونومیک د اصولی صورت گرفته است. راننده برادلی می تواند به صورت آزاد سرش را از دریچه بالای سرش بیرون آورده و محوطه بیرون خود را با دقت ببیند. همچنین زمانی که خطر زیادی راننده را تهدید می کند ، می تواند با بستن دریچه بالای سر خود ، از سایت های امنی که به صورت 270 درجه در بالای دریچه تعبیه شده است استفاده کند. به این صورت در امنیت کامل می تواند به صورت مستقیم (بدون پریسکوپ) محوطه بیرون خود را ببیند. یک پریسکوپ نسل دو که مخصوص استفاده در شب و روز است نیز برای راننده در نظر گرفته شده است که بیشتر در شب از آن استفاده می شود. یک سیستم رادیویی جدید مدل PRC 119 / OE 254 برای برادلی در نظر گرفته شده است. این سیستم رادیویی شامل سیستم ارتباطات رادیویی مرکزی فرمانده و به همراه هفت بی سیم سبک دیگر مخصوص نیروهای داخل نفربر می باشد. نیروهای حمل شونده به وسیله برادلی هر یک به این بی سیم ها مجهز می شوند که به این صورت می توانند هر کدام به صورت مجزا و در نهایت امنیت با فرمانده در ارتباط باشند. همچنین یک سیستم PLGR نیز برای برادلی در نظر گرفته شده است که جزئی از سیستم رادیویی برادلی می باشد که به وسیله آن مکان دقیق هر یک از نیروها برای فرمانده قابل نمایش می باشد. این سیستم دریافت کننده سیگنالهای GPS افراد است.
منبع
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

rangeeeer
11-10-2011, 10:53
غیر از آر پی جی یه موشک انداز خیلی جمع و جور هست که تو اکثر فیلم ها دیده میشه نصف آر پی جی هست کسی آشنایی داره؟
سلام یه اسلحه هست به اسم law 80 که بازوکا هم بهش میگن و در ضمن یک بار مصرفه:rambo:

shabnam1986
12-10-2011, 19:02
سلام یه اسلحه هست به اسم law 80 که بازوکا هم بهش میگن و در ضمن یک بار مصرفه:rambo:

یه بار مصرف یعنی چی؟

daniyak
13-10-2011, 20:52
پیشکسوت: ارتش ایالات متحده امریکا یکی از پیشرفته ترین و مجهزترین ارتش های دنیاست و در سراسر جهان پایگاه های مختلف نظامی دارد و در ضمن از پشتیبانی بودجه هنگفت نظامی برخوردار است....یکی از جدیدترین، پیچیده ترین و پیشرفته ترین ناوهای هواپیمابر امریکا در حال حاضر ناو «یو اس اس جورج اچ دبلیو بوش» است که سایت «مشرق نیوز» خبر داده که وارد خلیج فارس شده است. صرف نظر از صحت این خبر بد نیست نگاهی به ویژگی های این ناو پیشرفته داشته باشیم.

امریکایی ها در خاورمیانه پایگاه های مهمی دارند و دورتا دور ایران در 15 کشور همسایه 37 پایگاه نظامی وجود دارد. نیروی زمینی امریکا بیشتر در افغانستان و عراق مستقر است و برخی دیگر از همسایه های هم پایگاه های دریایی و هوایی به امریکا اختصاص داده اند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در هر ناو هواپیمابر حدود 100 فروند جنگنده می تواند مستقر شود. با در نظر گرفتن این تعداد جنگنده و تعداد ناوها می توان گفت اگر در هرجای دنیا جنگی صورت گیرد نیروی هوایی امریکا می تواند به سرعت خودش را به آنجا برساند و وارد عمل شود. درواقع عملا نیروی هوایی و دریایی امریکا به هم تنیده اند و ناوها این امکان را فراهم کرده اند که همکاری و هماهنگی بین این دو نیرو اجتناب نا پذیر شود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مهمترین ناوهای امریکا به سه کلاس محتلف تقسیم می شوند که عبارتند از:

زیرکلاس نیمیتز: شامل 3 ناو نیمیتز، آیزنهاور، کارل وینسون

زیر کلاس تئودور روزولت: شامل 5 ناو تئودور روزولت، آبراهام لینکن، جورج واشنگتن، جان استینس، هری ترومن

زیر کلاس رونالد ریگان: شامل 2 ناو رونالد ریگان، جورج بوش

شیوه نامگذاری ناوها هم بر این اساس است که نام آنها را بر مبنای روسای جمهوری قبلی شان می گذارند. جرج بوش پدر که این ناو به نام او ساخته شده است، در جنگ جهانی دوم در سن 19 سالگی در یگان هوایی نیروی دریایی امریکا فعالیت می کرده است.
اما یکی از جدیدترین، پیچیده ترین و پیشرفته ترین ناوهای هواپیمابر امریکا در حال حاضر ناو «یو اس اس جورج اچ دبلیو بوش» است که سایت «مشرق نیوز» خبر داده که وارد خلیج فارس شده است. صرف نظر از صحت خبر ورود یا عدم ورود آن به خلیج فارس بد نیست نگاهی به ویژگی های این ناو پیشرفته داشته باشیم.

این ناو دهمین و آخرین ناو از سری کلاس نیمیتز است که به همراه ناوهای محافظ مک کلاسکی و ناوشکن های مسی وارد آب ها می شوند. باید به این موضوع اشاره کرد که سیستم های حفاظتی این ناوها بسیار دقیق و پیچیده است و در کنار هر ناو هواپیمابر شناورهای مختلفی هم مستقر می شوند که همه آنها در مجموع یک ناوگروه ضربتی را تشکیل می دهند.

هزینه های ساخت این ناو 6.2 میلیارد دلار تمام شده است و در سال 2001 به سفارش بخش دریایی «نورسروپ گرومن» به پنتاگون ساخت آن تصویب شد و در سال 2003 هم کارهای عملیاتی ساخت آن آغاز شد. ناوهای امریکایی با کد CVN-67 شروع می شوند و ناو جرج بوش هم با کد CVN-77 وارد نیروی دریایی امریکا شده است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
جنگنده هایی که در این ناو به مستقر شده اند، از نوع ضربتی و شکاری هستند که تعدادی از آنها عبارتند از: اف-18 هورنت (F/A-18C/D Hornet) و مدل جدیدتر و بزرگتر آنها یعنی اف-18 سوپر هورنت (F/A-18E/F Super Hornet). جنگندهء رادارگریز اف-35 (F-35 Lightning II) یکی از جدیدترین و پیشرفته ترین جنگنده هاست که مراحل ساخت و تکمیل آن هنوز به پایان نرسیده و قرار است تا سال 2012 جایگزین اف-18 شوند.

از ویژگی های جدید این ناو می توان به طراحی های جدید برای عملیات های هوایی اشاره کرد که شامل سیستم بروز شده سوخت ذخیره برای حمل و نقل هوایی و سیستم های جدید توزیع سوخت است. سیستم نیمه خودکار سوخت گیری و سرویس دهی با موقعیت های جدید عرشه هم از دیگر ویژگی های جدید است که کمک می کند تا جنگنده ها توقف های بسیار سریعتر و راحت تر بدون کمک نیروی انسانی داشته باشند. سیستم های فوق العاده جدیدی هم برای راه اندازی و پرش جنگنده ها تعبیه شده است که تیک آف های سهل تری داشته باشند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ناو 102 هزار تونی بوش دومین ناو جنگی امریکاست که مجهز به یک جزیره مدرن است که تغییرات جدید و بروزی در سیستم هدایت راداری آن اعمال شده است. رادار ناو طوری طراحی شده است که که میان برخی موانع محصور شده است اما با این حال دقت ردیابی آن گسترش قابل توجهی پیدا کرده است و کمترین ضریب خطا را دارد. ارتقاء سیستم ناوبری، توسعه سیستم های ارتباطی و پنجره های زرهی شفاف از دیگر امتیازهای ناو جدید امریکایی است.

جزیره، کوچکتر شده و موقعیت آن کمی دورتر از عرشه پرواز طراحی شده است تا دسترسی به آن راحت تر شود و میزان علائم و نویزهای مداخله گر کمتر.

ویژگی های کلی این ناو عبارتند از:

طول ناو 333 متر وعرضی معادل 77 متر دارد. نیروی محرکه عبارت است از دو راکتور هسته ای Westinghouse A4W.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ناو چهار توربین بخار دارد و قدرتی معادل 260000 اسب بخار و سرعتی در حدود 56 کیلومتر بر ساعت. میزان دقیق خدمه ای که در ناو حضور دارند 5680 نفر است که از این تعداد 3200 نفر پرسنل ناو هستند و 2480 نفر هم پرسنل بخش هوایی. رسانه های امنیتی و نظامی جنس بدنه را سری اعلام کردند و جزئیات بیشتری در این باره ارائه نکرده اند. ظرفیت ترکیبی هواپیما و هلیکوپتر هم 90 فروند است و در صورت استقرار جنگنده صرف 100 فروند ظرفیت دارد.

shabnam1986
18-10-2011, 18:15
برای سلاح های اتوماتیک هم صدا خفه کن هست؟


دوربین های دید در شب استفاده غیر نظامی هم داره؟


کاربرد سلاح های لیزری تو کودوم کشورها رسمیه؟

کسی نبود راهنمایی کنه؟

daniyak
20-10-2011, 09:18
سیستم TVCکنترل چیست؟

ghdc
20-10-2011, 19:03
سیستم TVCکنترل چیست؟

Slide 7
سیستم کنترل بردار رانش دو بعدی با منحرف کردن گاز خروجی از موتور جت هواپیما در راستای عمودی (به سمت بالا یا پایین) ، باعث ایجاد یک گشتاور و تغییر بردار نیروی وارد به هواپیما و نتیجتا افزایش قدرت مانور هواپیما به سمت بالا یا پایین میشود که در مانورهای Cobra یا Kulbit ، کاربرد این سیستم در افزایش قدرت مانور هواپیما به خوبی قابل مشاهده است .


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید Slide 8
nاما همونطور که ذکر شد ، سیستم کنترل بردار رانش تنها در راستای عمود (بالا و پایین) در هدایت هواپیما موثر است بنابراین نمیتواند قدرت مانور هواپیما در راستای افق را افزایش دهد . اما سیستم کنترل بردار رانش سه بعدی قادر است گازهای خروجی و در نتیجه ، قدرت پیشرانه ی هواپیما را به هر زاویه ای منحرف کند که این یعنی باز بودن دست خلبان برای هدایت هواپیما در هر زاویه ای (بدون استفاده از بالچه های متحرک هواپیما) .

برای مثال ، هواپیمای مجهز به سیستم کنترل بردار رانش 3 بعدی میتواند تنها با استفاده از این سیستم ، هواپیما بطور موثری را به چپ یا راست هدایت کند . در حالیکه در یک هواپیمای مجهز به سیستم کنترل بردار رانش 2 بعدی ، خلبان ابتدا باید هواپیما را به سمت طرفی که میخواهد بچزخاند تا محور چرخش آن منطبق بر محور عمودی سیستم کنترل رانش شود ، سپس هواپیما را با استفاده از تغییر بردار رانش به سمت بالا هدایت کند . (اگر در فیلمها توجه کرده باشید ،خلبان برای تغییر مسیر هواپیما به چپ یا راست ، ابتدا باید هواپیما را 90 درجه بچرخاند ، سپس هواپیما را بالا بکشد تا در راستای افق تغییر مسیر دهد که این بخاطر محدودیت مانورپذیری هواپیماهای بدون کنترل بردار رانش و دارای کنترل بردار رانش دو بعدی در تغییر مسیرهای افقی است)



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنیدمنبع military

daniyak
21-10-2011, 14:20
نیروی دریایی کشور استرالیا همانند کشورهایی نظیر آمریکا، انگلستان، فرانسه، روسیه و ژاپن برنامه ای برای ارتقای عملکرد خود در عملیات های آبی خاکی دارد و در این راستا اقدام به ساخت ناو بالگرد بر کرده است.

دستاوردی که این پروژه برای کشور استرالیا داشت، ناو بالگردبر کانبرا بود.

کانبرا ناوی است به طول 230.8 متر و سرعت 38 کیلومتر بر ساعت معادل 20.5 نات.

این ناو می تواند 15000 کیلومتر را با سرعت 15 نات (معادل 28 کیلومتر بر ساعت) و بیش از 17000 کیلومتر را با سرعت 12 نات (معادل 22 کیلومتر بر ساعت) طی کند و با کمک رادارهای پیشرفته ی ساحلی آن کشور و استقرار این ناو در مکان های مناسب، از حریم دریایی استرالیا تا صدها کیلومتر دورتر دفاع کند و یا دولت استرالیا می تواند با مستقر کردن ناو در آب های خارجی از راه اسکورت کشتی ها کسب درآمد داشته باشد و چندین کار دیگر از این کشتی نظامی می شود انجام داد.

ناو بالگردبر کانبرا، در قسمت عرشه ی پرواز خود، ظرفیتی معادل 1410 متر مربع را برای بالگرد و در قسمت دیگری، ظرفیتی برابر 3290 متر مربع را برای حمل وسایل نقلیه ی سنگین نظیر تانک اختصاص داده است.

این ناو توانایی حمل بیش از 1100 سرباز را برای عملیات های نظامی خاکی دارد و بین 243 تا 282 نفر به عنوان پرسنل در ناو بالگردبر کانبرا حضور دارند.

از تسلیحات این ناو می توان به چهار مسلسل 25 میلیمتری پیشرفته در اطراف آن اشاره کرد. البته اطلاعاتی زیادی در مورد این مسلسل ها موجود نیست و هنوز نمی دانم که سرباز پشت آن قرار می گیرد یا از داخل ناو (=از راه دور) کنترل می شود. این مسلسل ها هم به عنوان سامانه های ضد هوایی کاربرد دارند و هم به عنوان یک سیستم دفاعی جهت حفاظت موقت ناو از قایق های تهاجمی تندرو.

اما نکته ای جالب در این ناو بالگردبر وجود دارد و آن هم توانایی حمل قایق در داخل آن است. می شود دو قایق تندرو ترابری در قسمت پشت آن جای داد و یا می شود یک قایق تندروی تهاجمی پیشرفته را در آن قرار داد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
بارگزاری مجدد تصویر ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])



یکی از سامانه های راداری ای که در این ناو نصب شده است، سامانه ی AMB می باشد. به این سامانه "زرافه" نیز گفته می شود و دلیلش هم اینست که همانند گردن زرافه ارتفاع بلندی دارد و باریک است و در قسمت بالای آن یک جستجوگر قرار دارد که ترکیب این دو شبیه به سر زرافه است. این سیستم راداری به ناو توانایی مدیریت چندین پهپاد را می دهد. ناو می تواند با سیستم AMB در شرایط مه آلود که دید بسیار کمی وجود دارد، یک VTUAV (=هواپیمای بدون سرنشین عمودپرواز) را برای گشت هوایی بفرستد.

هم اکنون دو فروند از این ناو بالگردبر ساخته شده است و نیروی دریایی سلطنتی استرالیا برنامه ی ساخت 2 فروند دیگر را در دست دارد و امیدوار است که در آینده، با 4 ناو بالگردبر کلاس کانبرا که هر کدام توانایی حمل 16 تا 24 بالگرد را دارد، قدرت دریایی خود را افزایش دهد.
منبع[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

rangeeeer
22-10-2011, 15:48
یه بار مصرف یعنی چی؟
برای سلاح های اتوماتیک هم صدا خفه کن هست؟
دوربین های دید در شب استفاده غیر نظامی هم داره؟
کاربرد سلاح های لیزری تو کودوم کشورها رسمیه؟

یه بار مصرف یعنی اینکه فقط یه بار از اون اصلحه میتونی استفاده کنی و یه موشک میتونی باهاش شلیک کنی

واسه تانک هم صدا خفه کن ساختن اونوقت میگی اساحه اتوماتیک

بعله بشدت شکارچی ها ازش استفاده میکنن

کشورهایی که تکنولوژیش رو دارن و تستش کردن:31:

بی باک بی بال
05-11-2011, 11:27
اقا این اف 16 هست ؟
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بی باک بی بال
04-12-2011, 22:31
امروز خبری دربازه زدن هواپیما بدون سرنشین امریکایی خوندم میخواستم بدونم چقدر حیقت داره

rami_hemi
04-12-2011, 22:47
بعله اون اف 16 دی هست
در مورد خبر منم شک دارم ولی خب اینطوری با دقت ادعا رو مطرح میکنن و میگن جی رو پایین کشیدن پس میشه گفت خیلی حقیقت داره .

firstpars
06-12-2011, 00:50
امروز خبری دربازه زدن هواپیما بدون سرنشین امریکایی خوندم میخواستم بدونم چقدر حیقت داره


100% خبر واقعیه
حتی یورو نیوز هم توی سایتش در موردش تیتر زده

nafe-bandar
07-12-2011, 13:59
آقا کسی از امکانات و ویژگی های RQ170 خبر داره؟؟
انگار خیلی خفن بوده!!!

shabnam1986
08-12-2011, 00:34
برای این که تکون دادن آ کا 47 به حداقل برسه باید چه وسیله ای روش سوار شه؟

mymail
09-12-2011, 15:24
این RQ170 اینقدر چیز خفنی بوده که تا همین الان که یکیش دست ایران هست، امریکایی ها هیچ اطلاعاتی ازش بیرون ندادن.
یعنی اساسا این پرنده نتنها هنوز رسما معرفی نشده، بلکه جزو تجهیزات سری یا فوق سری آمریکا هست.
جالبه بدونید عکس هایی هم که از این پرنده فوق پیشرفته در اینترنت یافت میشه، تصاویری هستند که از عملیاتهای این پرنده در افغانستان توسط مردم یا خبرنگار ها گرفته شدند. همین الان هم بسیاری از سایت ها عکس پرنده های دیگری غیر از RQ170 رو بجای مدل اصلی روی خبرهاشون گذاشته اند.
البته خب بالاخره این پرنده معرفی رسمی شد ولی توسط ایران:31:

PHOBOS
09-12-2011, 15:42
اینا سیستم ضد شناسایی پیشرفته ای دارن و تو ارتفاع بالا پرواز میکنن.
جالبه که موقع سقوط خودش رو نابود میکنه.نمیدونم چطوری گرفتنش! کارشون درسته.:27:

nafe-bandar
09-12-2011, 17:27
خوب خبر خوب!
فارس نیوز (ملعون! :31:) 6 ویژگی این پهباد رو منتشر کرد، خودمم کامل نخوندم هنوز، داغه داغه:

۶ ویژگی پرنده جاسوس سیا / چرا RQ170 حساس‌ترین پرنده ارتش آمریکاست


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


به گزارش خبرگزاری فارس پایگاه خبری تحلیلی ایران هسته ای در نوشته ای به قلم علی شاهدیان، آورده است:منابع امریکایی از روز یکشنبه به این طرف انبوهی از گزارش های مفصل و دارای جزئیات منتشر کرده اند که نشان می دهد فناوری این هواپیما یکی از حساس ترین فناوری های موجود در اختیار سرویس های اطلاعاتی این کشور بوده و از اطلاعات مربوط به آن به شدت حفاظت می شده است.

این گزارش ها نشان می دهد دولت امریکا اکنون به شدت نگران تبعات سیاسی، فنی، اطلاعاتی و نظامی فرود اجباری این هواپیما در ایران است و به همین دلیل تمام ابزراهای خود را برای حداقل کردن خسارات ناشی از این موفقیت بزرگ ایران به کار گرفته است.

اکنون پرسش این است که چرا این هواپیما تا این حد برای دولت امریکا مهم است و جایگاه آن در سیستم فناوری نظامی و امنیتی امریکا چیست؟
بر مبنای مجموعه گزارش های موجود می توان مشخصات این هواپیما و دلایل حساسیت آن را به شکل زیر توضیح داد.

1- نخستین ویژگی این هواپیمای بدون سرنشین که باعث شده در نوع خود منحصر بفرد باشد توانایی تقریبا مهارناپذیر رادارگریزی آن است. اطلاعات موجود نشان می دهد این هواپیما توسط رادارهای معمولی برد بلند (حتی انواع بسیار پیشرفته آن) به هیچ وجه قابل رهگیری نیست و رادارهای برد کوتاه VHF نیز تنها در صورتی قادر به مشاهده آن –آن هم به سختی- هستند که هواپیما کمتر از 40 کیلومتر با آنها فاصله داشته باشد؛ اتفاقی که وقوع آن تقریبا محال است. ویژگی رادار گریزی این هواپیما ناشی از پوشش بسیار مخصوصی است که تمام سطح آن را پوشانده و بسیاری از کشورهای جهان از جمله روسیه و چین سال های طولانی است که به دنبال دست یابی به فرمول و مشخصات ساختمانی آن هستند. روزنامه نیویورک تایمز در تحلیل به قلم ویلیام براد و دیوید سانجر که روز دوشنبه 14 آذر 1390 منتشر شده، درباره توانایی رادار گریزی هواپیمای RQ170 نوشته است: «به گفته مقامات امریکایی، یک نمونه رادار گریز این هواپیمای بدون سرنشین اوایل امسال ساعت ها در ‏موارد مکرر بر فراز مخفیگاه اسامه بن لادن در ابت آباد پاکستان پرواز کرد بدون آنکه بوسیله ‏سامانه های دفاع هوایی پاکستان مورد شناسایی قرار گیرد». این روزنامه ادامه داده است: «ماه ها گزارش هایی، همگی تایید نشده، ‏منتشر شده است که از همان هواپیما مرتبا بر فراز ایران و احتمالا با هدف شناسایی مراکز هسته ای یا ‏موشکی مخفی استفاده می شده است». همچنین لولیتا سی بالدور، در گزارشی برای آسوشیتدپرس از واشینگتن در روز سه شنبه 15 آذر 1390 نیز او قول لورن تامپسون، تحلیلگر دفاعی موسسه لکسینگتون در ویرجینیا در این باره می نویسد: «این هواپیماها طوری طراحی شده اند که بتوانند به مکان هایی بروند که دیگر ‏هواپیمای باسرنشین یا بدون سرنشین نمی توانند به آنجا بروند. این هواپیما به ویژه طوری طراحی شده ‏است که ردیابی و هدف قرار دادن آن توسط دشمنان بسیار دشوار باشد». یک کارشناس فنی به «ایران هسته ای» عامل اصلی رادارگریزی این هواپیما رنگ مخصوص بدنه آن است.

2- دومین ویژگ این هواپیما که انتقال آن به ایران نگرانی بسیار جدی امریکایی ها را برانگیخته آن است که این فناوری RQ170 شباهتی جدی به فناوری بمب افکن های B-2 و همچنین جنگنده بمب افکن F-35 دارد که جزو پیشرفته ترین و در عین حال محرمانه ترین فناوری های نظامی امریکا محسوب می شود.

3- سومین ویژگی هواپیمای بدون سرنشین امریکایی که در اختیار ایران است، مربوط به موتورهای بسیار پیشرفته آن است که عملا به آن امکان می دهد به جای چند ساعت، چند روز در در هوا باقی بماند. جان پایک از اندیشکده گلوبال سکیوریتی در این باره به لولیتا سی بالدور گزارشگر آسوشیتدپرس از واشینگتن رد روز 15 آذر 1390 گفته است: «کلید موفقیت آمریکا در مورد هواپیماهای رادارگریز، موتورهای کم مصرف آنها است که به آنها ‏امکان می دهد به جای چندین ساعت، روزها در هوا بمانند».‏

4- ویژگی چهارم هواپیمای RQ170 مربوط به توانایی های جنگ الکترونیک آن بویژه در دو حوزه خاص است. نخست اینکه این هواپیما می تواند مجموعه ارتباط رادیویی با سیم و بی سیم در اطراف منطقه پروازی خود را تا شعاعی بزرگ شنود کند و دوم اینکه قادر است در منطقه پروازی خود در صورت لزوم اختلالات الکترونیکی وسیع ایجاد نماید.

5- ویژگی پنجم هواپیمای بدون سرنشین RQ170 استقرار رادارهای فوق پیشرفته «سار» بر روی آن است که هیچ نمونه مشابهی در جهان ندارد. منابع غربی نام این رادار را AESA ذکر کرده اند.

6- ششمین ویژگی این هواپیما مربوط به دوربین ها، لنزها و سنسورهای نصب شده بر روی آن است که به آن یک توانایی منحصر بفرد تصویر برداری جاسوسی می دهد. این دوربین ها دارای توان تصویر برداری با وضوح بسیار بالا در هر شرایط جوی و همچنین دارای قدرت تفکیک منحصر بفرد هستند.

hamid_diablo
10-12-2011, 13:12
خوب شنیدم که ایران با تکنولوژی مهندسی معکوس میخواد از فناوری این پهن باد استفاده کنه

میتونه با کمک روسیه و چین یه کارایی کنه و البته باج هم بگیره؟

روسها شنیدم بدجوری به تاپو افتادن تا از فناوری این کوچولو سر دربیارن

L.A.M.P.A.R.D
10-12-2011, 13:33
بچه ها توی ویکیپدیا هم نوشته شده :دی :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید



برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

shabnam1986
11-12-2011, 03:16
برای سلاح های اتوماتیک هم صدا خفه کن هست؟


دوربین های دید در شب استفاده غیر نظامی هم داره؟


کاربرد سلاح های لیزری تو کودوم کشورها رسمیه؟


در مورد سلاح های مگنوم اطلاعات کامل میخواستم....

تو رو خدا کسی نبود راهنمایی کنه؟

ghdc
19-12-2011, 16:53
تو رو خدا کسی نبود راهنمایی کنه؟

1;بله هست (برای تانک -- هست البته ازمایشی)


2:برای شکار یا جاسوسی کاربرد داره.(منظورم استفاده کنندش ادم معمولی نیست)

3:نمیدونم

4:میتونی باز ترش کنی
مثلا


برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

faded
21-12-2011, 19:31
هواپیماهای نظامی در اسمان سوخت گیری میکنند, اون هواپیمای سوخت رسان به چه صورت ثابت در هوا میمونه؟

shabnam1986
02-01-2012, 15:29
چرا آ کا 47 با این که فسیل شده هنوز کاربرد داره؟

فشنگ هاش به ژ3 میخوره؟

AMIR-AIRGUNNER
02-01-2012, 18:12
چرا آ کا 47 با این که فسیل شده هنوز کاربرد داره؟

فشنگ هاش به ژ3 میخوره؟
چون
1-ارزونه
2-مکانیزم ساده ای داره
3-محبوب ترین اسلحه برای تروریست هاست !
در ضمن الان دیگه به ندرت از اون کلاش های تو روسیه و کشور های پیشرفته استفاده میشه
نسل جدید این اسلحه با طرحی متفاوت و رنگی متفاوت اومدن که رقیب جدی سلاح های امریکایی هستن
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کالیبرش با ژ-3 یکیه ولی پوکه اش بسیار کوچیکه ! در نتیجه فشنگ هاش به هم دیگه نمیخورن
اصلا مقایسه فشنگ ژ3 با کلاش مثل شوخی میمونه !!

AMIR-AIRGUNNER
02-01-2012, 18:20
تو رو خدا کسی نبود راهنمایی کنه؟
1- بله

2- همانطور که دوستان گفتن برای شکار هم میشه استفاده کرد البته شنیدم که مجازات بسیار سختی تو ایران داره

3-سلاح لیزری ؟ یه نمونه رو میشه مثال بزنید ؟ تا حالا نه شنیدم نه دیدم

4-کدوم مدل مگنوم ؟ اسنایپ مگنوم هست - هفت تیر مگنوم هست - سلاح کمری مگنوم هست و غیره

ghdc
03-01-2012, 02:10
کالیبرش با ژ-3 یکیه ولی پوکه اش بسیار کوچیکه ! در نتیجه فشنگ هاش به هم دیگه نمیخورن
اصلا مقایسه فشنگ ژ3 با کلاش مثل شوخی میمونه !!
ژ3 =7.62*52
کلاش=7.62*32


هواپیماهای نظامی در اسمان سوخت گیری میکنند, اون هواپیمای سوخت رسان به چه صورت ثابت در هوا میمونه؟
اصلا ثابت نمیشه فقط با سرعت برابر با هم پرواز میکنند
اینا رو ببین
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

shabnam1986
05-01-2012, 14:30
چون
1-ارزونه
2-مکانیزم ساده ای داره
3-محبوب ترین اسلحه برای تروریست هاست !
در ضمن الان دیگه به ندرت از اون کلاش های تو روسیه و کشور های پیشرفته استفاده میشه
نسل جدید این اسلحه با طرحی متفاوت و رنگی متفاوت اومدن که رقیب جدی سلاح های امریکایی هستن
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کالیبرش با ژ-3 یکیه ولی پوکه اش بسیار کوچیکه ! در نتیجه فشنگ هاش به هم دیگه نمیخورن
اصلا مقایسه فشنگ ژ3 با کلاش مثل شوخی میمونه !!

ولی اینی که تو بتلفیلد و کال آف دیوتی هست همون نوع قدیمیه که

---------- Post added at 02:30 PM ---------- Previous post was at 02:30 PM ----------

برای شاتگان صدا خفه کن هست؟؟؟؟!!

AMIR-AIRGUNNER
05-01-2012, 14:49
ولی اینی که تو بتلفیلد و کال آف دیوتی هست همون نوع قدیمیه که

---------- Post added at 02:30 PM ---------- Previous post was at 02:30 PM ----------

برای شاتگان صدا خفه کن هست؟؟؟؟!!

خب تو بازی ها اکثر شورشی ها و کشور های عراق و افغانستان و غیره رو نشون میده که همشون از همون کلاش معمولی استفاده میکنن

برای شاتگان هم صدا خفه کن زیاد مرسوم نیست اما میشه گذاشت

Mr. President
15-03-2012, 16:39
دوربین های دید در شب استفاده غیر نظامی هم داره؟
خود دوربین LOGCAP. نه ولی تکنولوژی رو توی خیلی چیز ها از گوشی موبایل تا آیفون های تصویری هم استفاده می کنن، تکنولوزی از موج 650-112 الکترومغناطیس استفاده می کنه، مستند های زیادی هم توی تلوزیون پخش میشه(جانوران شب کار) همه از این تکنولوزی استفاده می کنن. البته قدرت تفکیک ( Saperation) به پای نظامی ها نمیرسه.



کاربرد سلاح های لیزری تو کودوم کشورها رسمیه؟
من خبری خوندم مربوط به دو سال قبل، ایالات متحده و کانادا تا به حال سه بار توی افغانستان آزمایش کردن، بردش چهار کیلومتره، چیز زیادی از خبر یادم نیست متاسفانه.

shabnam1986
19-03-2012, 14:47
چون
1-ارزونه
2-مکانیزم ساده ای داره
3-محبوب ترین اسلحه برای تروریست هاست !
در ضمن الان دیگه به ندرت از اون کلاش های تو روسیه و کشور های پیشرفته استفاده میشه
نسل جدید این اسلحه با طرحی متفاوت و رنگی متفاوت اومدن که رقیب جدی سلاح های امریکایی هستن
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کالیبرش با ژ-3 یکیه ولی پوکه اش بسیار کوچیکه ! در نتیجه فشنگ هاش به هم دیگه نمیخورن
اصلا مقایسه فشنگ ژ3 با کلاش مثل شوخی میمونه !!

تو اکثر بازی ها این دو تفنگ از فشنگ هم تغذیه میشن...

mohamad reza_2010
19-03-2012, 14:49
سلام
به به چه اطلاعاتی آدم فک میکنه با ستون
پنجم ارتش داره میحرفه:31:
شوخی بود ضمن تبریک سال نو به اساتید علم جلنگ و بقیه کاربران:11:

عزیزان بنده چند وقتی هست دلم میخواد فوگاز درست کنم اما نحوه ی آموزش ها در نت گنگ بود و نتونستم یاد بگیرم اگر اطلاعاتی دارید راهنمایی کنین و بگینو یاد بدید؟!!
13 به در وسط بیابون خیلی کیف میده یکی از اینارو بترکونم
راستی چاشنی الکرتیکی چطوری بسازم آمادش هست پیدا میشه؟

shabnam1986
19-03-2012, 14:49
نارنجک انداز که زیر کلاش نصب میشه با نارنجک تفنگی که سر لوله نصب میشه چه فرقی داره؟

mohammad_77
11-06-2012, 10:20
نارنجک انداز که به سر لوله نصب میشه داخل خشابش ( منظورم همون جان لوله ) باید فشنگ مشقی ( گازی ) باشه تا با فشار گاز نارنجک رو پرتاب کنه - خدای ناکرده هم حواست نباشه و فشنگ جنگی بگذاری رفتی قاطی باقالیا :31:
اون هایی که زیر لوله هستند سیستم مجزایی دارند و شما یک فشنگ جنگی رو فرض کن که مثلا 10 برابر شده و مرمی (گلوله) اش هم با برخورد به هدف منفجر میشه .
نه به صورت علمی و نه تجربی بلکه احساس میکنم نارنجکی که زیر لوله میخوره بردش بیشتر هست . ضمن اینکه امنیتش هم بیشتره .

AnGelS.Of.WaR
25-06-2012, 09:06
سلام . به همه دوستان
چند وقت پیش (29 فروردین روز ارتش) یه خبری دیدم گفتم جالبه اینجا مطرح کنم نظر شما دوستان رو هم بشنوم
یه خبرنگاری از وزیر دفاع . پشتیبانی نیروهای مسلح سوال کرد : شما برنامه ایی برای جایگزینی واسه اسلحه J3 نیروهای ارتش دارین ؟ اخه از هر 10 نفر که خدمت ارتش کردن 9 نفر گفته اسلحه ها همه قدیمیه / وزیر هم جواب داده : شما نگران این مسائل نباشین روزی که ارتش بخواد برای صیانت از ایران وارد یه جنگ شه میتونه در عرض 3 روز کلیه یگان هارو به سلاح روز دنیا مجهز کنه
حالا سوالم اینه منظور از این حرف وزیر چی بوده ؟ راست میگن نیروی زمینی ارتش M4 داره ؟ که واسه روز مبادا ازش استفاده کنن ؟ اخه هر چی فکر میکنم J3 به درد جنگ های امروزی با اون قابلیت های کمش نمیشه اصلا

mohammad_77
03-10-2012, 13:16
سلام . به همه دوستان
چند وقت پیش (29 فروردین روز ارتش) یه خبری دیدم گفتم جالبه اینجا مطرح کنم نظر شما دوستان رو هم بشنوم
یه خبرنگاری از وزیر دفاع . پشتیبانی نیروهای مسلح سوال کرد : شما برنامه ایی برای جایگزینی واسه اسلحه J3 نیروهای ارتش دارین ؟ اخه از هر 10 نفر که خدمت ارتش کردن 9 نفر گفته اسلحه ها همه قدیمیه / وزیر هم جواب داده : شما نگران این مسائل نباشین روزی که ارتش بخواد برای صیانت از ایران وارد یه جنگ شه میتونه در عرض 3 روز کلیه یگان هارو به سلاح روز دنیا مجهز کنه
حالا سوالم اینه منظور از این حرف وزیر چی بوده ؟ راست میگن نیروی زمینی ارتش M4 داره ؟ که واسه روز مبادا ازش استفاده کنن ؟ اخه هر چی فکر میکنم J3 به درد جنگ های امروزی با اون قابلیت های کمش نمیشه اصلا

توي تلويزيون چند باري نيروهاي سپاه را با M4 نشان داده بود .
راستي يک موضوعي کسي شنيده که تيرِ کمان از جليقه ضد گلوله مي تونه عبور بکنه ؟