Bl@sTeR
07-10-2007, 13:09
محققان آلماني هرمهاي بسيار کوچکي ساختهاند که تنها چندصد نانومتر ارتفاع دارند. کار اين نانوهرمها نيز همانند انواع بزرگتر خود در مصر، دفن کردن چيزي ميباشد.
اين ساختارها که به عنوان دسته جديدي از ارتعاشکنندههاي نوري ميکروگودالي مطرح ميباشند، مبتني بر انعکاس دروني امواج نوري از سطوح مورب هرم جهت ايجاد محدوديتي قويتر براي نور در هر سه بعد فضايي و با کمترين ميزان اتلاف، ميباشند.
دکتر مايکل هتريچ محقق دانشگاه Karlsruhe و يکي از ا عضاي موسس مرکز نانومواد بنيادي ميگويد: «ميکروگودالها با نقاط کوانتومي به عنوان عناصر نويدبخشي در فرآوري کوانتومي اطلاعات مطرح ميباشند، زيرا اين ساختارها امکان برهمکنش قوي ميان ماده ونور را فراهم ميآورند؛ اين برهمکنش ميتواند براي گير انداختن بيتهاي کوانتومي در نقاط کوانتومي و ايجاد برهمکنش کنترلشده ميان نقاط کوانتومي جدا از هم مورد استفاده قرار بگيرد».
او ميافزايد: «ما با استفاده از ترکيبي از روشهاي رشد هممحور تابش مولکولي (MBE)، ليتوگرافي اشعه الکتروني، و حکاکي شيميايي مرطوب، دسته جديدي از ارتعاشکنندههاي نوري مبتني بر نيمههاديها را توليد نموديم. انگيزه اصلي ما براي توسعه و مطالعه اين نوع جديد ارتعاشکنندهها اين است که (پس از بهينه کردن بيشتر) اين ساختارها ميتوانند امکان بهبود کوپل شدن حالتهاي الکتروني نقاط کوانتومي منفرد با ميدان نوري را فراهم نمايند».
هتريچ ميگويد: «هدف اصلي ما اين است که با استفاده از ميدان نوري از گودالهاي متصل به هم براي کوپل کردن حالتهاي نقاط کوانتومي جدا از هم استفاده نماييم».
حالتهاي الکتروني مد نظر هتريچ و همکارانش حالتهاي اسپيني هستند، زيرا اين حالتها بايد بسيار پايدار بوده و در نتيجه انتخاب مناسبي براي بيان بيتهاي کوانتومي باشند. هتريچ ميگويد: «در حقيقت ما اخيراً توانستهايم اسپين الکترون را با موفقيت تقريباً 100 درصدي به يک نقطه کوانتومي تزريق نماييم».
منابع
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
اين ساختارها که به عنوان دسته جديدي از ارتعاشکنندههاي نوري ميکروگودالي مطرح ميباشند، مبتني بر انعکاس دروني امواج نوري از سطوح مورب هرم جهت ايجاد محدوديتي قويتر براي نور در هر سه بعد فضايي و با کمترين ميزان اتلاف، ميباشند.
دکتر مايکل هتريچ محقق دانشگاه Karlsruhe و يکي از ا عضاي موسس مرکز نانومواد بنيادي ميگويد: «ميکروگودالها با نقاط کوانتومي به عنوان عناصر نويدبخشي در فرآوري کوانتومي اطلاعات مطرح ميباشند، زيرا اين ساختارها امکان برهمکنش قوي ميان ماده ونور را فراهم ميآورند؛ اين برهمکنش ميتواند براي گير انداختن بيتهاي کوانتومي در نقاط کوانتومي و ايجاد برهمکنش کنترلشده ميان نقاط کوانتومي جدا از هم مورد استفاده قرار بگيرد».
او ميافزايد: «ما با استفاده از ترکيبي از روشهاي رشد هممحور تابش مولکولي (MBE)، ليتوگرافي اشعه الکتروني، و حکاکي شيميايي مرطوب، دسته جديدي از ارتعاشکنندههاي نوري مبتني بر نيمههاديها را توليد نموديم. انگيزه اصلي ما براي توسعه و مطالعه اين نوع جديد ارتعاشکنندهها اين است که (پس از بهينه کردن بيشتر) اين ساختارها ميتوانند امکان بهبود کوپل شدن حالتهاي الکتروني نقاط کوانتومي منفرد با ميدان نوري را فراهم نمايند».
هتريچ ميگويد: «هدف اصلي ما اين است که با استفاده از ميدان نوري از گودالهاي متصل به هم براي کوپل کردن حالتهاي نقاط کوانتومي جدا از هم استفاده نماييم».
حالتهاي الکتروني مد نظر هتريچ و همکارانش حالتهاي اسپيني هستند، زيرا اين حالتها بايد بسيار پايدار بوده و در نتيجه انتخاب مناسبي براي بيان بيتهاي کوانتومي باشند. هتريچ ميگويد: «در حقيقت ما اخيراً توانستهايم اسپين الکترون را با موفقيت تقريباً 100 درصدي به يک نقطه کوانتومي تزريق نماييم».
منابع
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید