PDA

نسخه کامل مشاهده نسخه کامل : ماهواره ها و فركانس هاي مخابراتي



Mohammad Hosseyn
17-02-2007, 09:22
ماهواره ها و فركانس هاي مخابراتي


لايه أنيوسفر در فركانس حدود 30 مگا هرتز به صورت شفاف عمل مي كند. علائم ارسالي بر روي اين فركانس مستقيما از ميان آن مي گذرد و در فضاي بيرون گم مي شوند. اين فركانس ها همچنين در خط مستقيم ديد حركت مي كنند. به اين دلايل براي مقاصد ارتباطي آن ها را بايد به طريقه هاي گوناگون به كار گرفت. فركانسهاي 30 تا 300 مگاهرتز بسيار مفيد و كارامد هستند چون انتشار آنها با وجود محدود بودن پايدار است. اين امواج با چنين فركانسي براي امواج تلويزيون كارامدند زيرا فركانسهاي بالاي آن ها اجازه حمل مقادير فراواني از اطلاعات مورد لزوم را مي دهد و براي پخش صداي داراي كيفيت بالا نيز سودمند مي باشد. علت اين امر اين است كه در اين محدوده از فركانس براي كانالهاي پهن جا وجود دارد. قسمتي از باند UHF را كه بين 790 تا 960 مگاهرتز قرار دارد مي توان براي مرتبط ساختن ايستگاههايي با فاصله بيش از 320 كيلومتر به شيوه به اصطلاح پراكندگي در لايه تروپوسفر زمين به كار برد. اين شيوه به توانايي گيرنده دوردست در گرفتن بخش كوچكي از علائم فركانس UHF كه به دليل ناپيوستگي هاي بالاي لايه تروپوسفر پراكنده شده بستگي دارد. يعني علائم در جايي پراكنده مي شوند كه تغييرات شديدي و تندي در ضريب شكست هوا وجود دارد.


امواج مايكروويو چه نوع امواجي هستند؟


فركانس هاي بين 3000 تا 12000 مگاهرتز براي رابطهاي در خط مستقيم كه در آن پيام رساني از طريق آنتن هايي بر فراز برجهاي بلند ارسال مي شود به كار مي رود. ايستگاههاي تكرار كننده را كه ساختاري برج مانند دارند نيز در فواصل 40 تا 48 كيلومتري ( معمولا بالاي تپه ها ) كار مي گذارند. اين ايستگاهها امواج را مي گيرند تقويت مي كنند و دوباره به مسير خود مي فرستند. بخش مربوط به امواج مايكروويو براي ارتباط مراكز پرجمعيت بسيار مفيد است چون فركانس بالا به معناي آن است كه امكان حمل باند عريضي از طريق مدولاسيون وجود دارد و اين نيز به اين معني است كه هزاران كانال تلفن را مي توان روي يك فركانس مايكروويو فرستاد. باند عريض اين نوع فركانس اجازه مي دهد كه علائم ارسالي تلويزيون سياه و سفيد و تلويزيون رنگي بر روي يك موج حامل منفرد ارسال شوند و چون اين امواج داراي طول موج بسيار كوتاه هستند براي متمركز كردن علائم رسيده مي توان از بازتابنده هاي بسيار كوچك و اجزاي هدايت مستقيم بهره گرفت.


ماهواره چيست ؟


دستگاههاي ارتباطي ماهواره ها در باند مايكروويو عمل مي كنند در واقع ماهواره ها صرفا ايستگاه مايكروويو غول پيكري است در مدار زمين كه با كمك پايگاه زميني بازپخش مي شود. اين مدار تقريبا دايره شكل در ارتفاع 36800 كيلومتري بالاي خط استوا قرار دارد و در اين فاصله سرعت ماهواره با سرعت زمين برابر است و نيروي خود را به وسيله سلولهاي خورشيدي از خورشيد مي گيرد. نيروي جاذبه زمين شتاب زاويه شي قرار گرفته در مدار را دقيقا بي اثر مي سازد. در اين فاصله دور چرخش ماهواره ها با حركت دوراني زمين كاملا همزمان و برابر است و باعث مي شود ماهواره نسبت به نقطه مفروض روي زمين ثابت بماند.

ايستگاه زميني در كشور اطلاعات را با فركانس 6 گيگاهرتز ارسال مي كند. اين فركانس فركانس UPLINK ناميده مي شود. سپس ماهواره امواج تابيده شده را گرفته و با ارسال آن به نقطه ديگر كه بر روي فركانس حامل متفاوت DownLink برابر 4 گيگا هرتز است عمل انتقال اطلاعات از فرستنده به گيرنده را انجام مي دهد. در واقع ماهواره اطلاعات گرفته شده را به سمت مقصد تقويت و رله مي كند. آنتن ماهواره ترانسپوندر نام دارد. از مدار همزمان با زمين هر نقطه از زمين بجز قطبين در Line of sight است. و هر ماهواره مي تواند تقريبا 40 % از سطح زمين را بپوشاند. آنتن ماهواره ها را طوري مي شود طراحي كرد كه علائم پيام رساني ضعيف تر به تمام اين ناحيه فرستاده شود و يا علائم قويتر را در نواحي كوچكتري متمركز كند. بر حسب مورد اين امكان وجود دارد كه از ايستگاه زميني در كشوري فرضي به چندين ايستگاه زميني ديگر واقع در كشورهاي گوناگون علائم ارسال كرد. به طور مثال : وقتي برنامه اي تلويزيوني در تمام شهر ها و دهكده هاي يك يا چند كشور پخش شود در اين حالت ماهواره ماهواره پخش برنامه است ولي وقتي علائم ارسال ماهواره در سطح گسترده اي از زمين انتشار يابد ايستگاههاي زميني بايد آنتنهاي بسيار بزرگ و پيچيده اي داشته باشند. هنگامي كه علائم ارسالي ماهواره در محدوده كوچكترين متمركز مي شوند و به حد كافي قوي هستند مي توان از ايستگاههاي زميني كوچكتر ساده تر و ارزانتر استفاده كرد.

از آنجاييكه ماهواره ها براي جلوگيري از تداخل امواج راديويي بايد جدا از هم باشند لذا شماره مكان هاي مداري در مدار همزمان با زمين كه امكان استفاده آن براي ارتباطات وجود دارد محدود است. از اين رو جاي شگفتي نيست كه وظيفه مديريت در امور دستيابي به مدار و استفاده از فركانس ها براي انواع روز افزون و متنوع كاربردهاي زميني و ماهواره اي بوسيله شمار روزافزوني از كشورها بي نهايت دشوار شده است. از سويي استفاده از ماهواره ها در كش.رهاي متمدن و پيشرفته به عملكرد دقيق و عمليات روز به روز دقيق تر نه تنها از نظر به كارگيري شيوه خودشان بلكه از نظر همسايگانشان در مدار همزمان با زمين نياز مي باشد. برخي از ماهواره ها نيز در مدار ناهمزمان با چرخش زمين non- geosynchronous قرار داده مي شوند.در ماهواره هاي ناهمزمان با مدار زمين ماهواره ديگر در ديد ايستگاه زميني نيست زيرا كه سطح افق زمين را پشت سر مي گذارد و از ديررس خارج مي شود در نتيجه براي اينكه ارسال همواره ادامه يابد به چندين ماهواره از اين نوع نياز است و چون نگهداري و ادامه كار چنين شيوه ارتباطي بسيار پيچيده و گران است لذا كاربران و متخصصان طراحي ماهواره ها بيشتر جذب ماهواره همزمان با زمين مي شود.


فركانس هاي بالاي فركانس مايكروويو چه نوع فركانس هايي هستند؟


با كشف ليزر براي نخستين بار آن قسمت از محدوده فركانسي كه بالاتر از باند فركانس هاي مايكروويو بودند به منظور حمل پيام هاي بي سيم در نظر گرفته شدند. پرتو هاي ليزري تحت تاثير عواملي مانند مه - غبار -- خرابي وضع هوا و روزهاي بسيار داغ به شدت ضعيف مي شوند. اگر چه ليزر براي حمل اطلاعات تا مسافت هاي كوتاه خط ارتباطي بسيار عالي ايجاد مي كند ولي چون پرتو ليزر خاصيت هدايت شونده بالايي دارد بازداشتن يا سد كردن آن بسيار دشوار است. اين امر سبب مي شود براي ارتش و بعضي از مقاصد نظامي كه شيوه هاي آن ها بايد داراي حفظ اسرار باشد بسيار سودمند است در ضمن دستگاه ليزر براي كاربردهاي ارتباط سيار از سبكي و قابليت حمل خوبي برخوردار است. برخلاف امواج راديويي امواج نوري را نمي توان با عبور دادن جريان هاي متناوب در سيم ها توليد كرد آن ها تنها با فرايند هايي كه داخل اتم روي مي دهد به وجود مي ايند فن آوري تار نوري مشابه موج رسان فلزي مايكروويو براي پرتو تاباني الكترومغناطيسي در ناحيه نور مرئي تعريف شده است. اين شيوه به طور كلي شامل رشته اي شيشه اي با نازكي موي انسان است كه از هدر رفتن انرژي نور در مسافت طولاني جلوگيري مي كند همچنين بر خلاف پرتوي نور معمولي پرتوي نور ليزري تكفام است يعني فقط داراي يك فركانس تنها است. پرتوي ليزر داراي گستره پهن فركانس است كه خاصيت گسيختگي نور را ندارد به همين دليل آن ها را مي توان دقيقا به همان طريق كه با فركانس هاي مايكروويو تعديل مي شوند و تغيير نوسان مي دهند را با پيام هاي تلفني و اطلاعات و علائم تصويري تعديل كرد.

به هر حال چون فركانس آن ها خيلي بالاتر است به تناسب آن مي توان تعداد بيشتري از امواج و كانالها را انتقال دهند. به طور كلي مقايسه بين شيوه هاي مختلف ارسال امكان پذير مي باشد. روابط بين فرستنده و گيرنده خواه انتشار از روي سيم و خواه از هوا به نوع ساخت شيوه ارتباطي بستگي دارد و به همين ترتيب باند به فركانس به كار رفته به شرايط حل مساله ارتباطاتي وابسته است. بيشتر فركانسهاي در دسترس را مقررات ملي و توافق هاي بين المللي تعيين مي كنند. اگر چه تصميمات مربوط به شيوه ها و نحو ارسال امري فني به شمار مي آيد ولي در اكثر اوقات ملاحظات سياسي آن را در بر مي گيرد.

منبع :[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

sajadhoosein
06-02-2011, 14:02
آشنایی با ماهواره


ماهواره، یا قمر مصنوعی، به دستگاهي گفته می‌شود که در مدارهایی در فضا به گرد زمین یا سیارات دیگر می‌چرخد.

اولین ماهواره مصنوعی، اسپوتنیک ۱ بود که توسط شوروی در ۴ اکتبر سال ۱۹۵۷ شروع به کار کرد كه این موضوع باعث به راه افتادن یک رقابت فضایی بین شوروی و آمریکا شد.

آمریکا نیز اولین ماهواره خود را در ۳۱ ژانویه سال ۱۹۵۸ به فضا پرتاب کرد. بزرگترین ماهواره مصنوعی که هم اکنون به دور زمین می‌چرخد، ایستگاه بین المللی فضایی نام دارد.

ماهواره در یک مسیر بسته که آن را مدار ماهواره می‌نامند، به دور زمین در گردش است. این مسیر ممکن است دایره‌ای یا بیضی شکل باشد و مرکز زمین در مرکز این مسیر یا در یکی از کانون‌های بیضی آن قرار دارد.

ماهواره در صورتی که تحت تاثیر نیروهای گرانشی دیگری قرارنگیرد، همواره در صفحه‌ای به نام صفحه مداری به گردش خود به دور زمین ادامه می‌دهد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
عموما ماهواره‌ها روی 4 نوع مدار که بستگی به نوع کاربرد ماهواره دارد، قرار می‌گیرند:


مدار پائین زمین
مدار قطبی
مدار زمین‌ایست
مدار بیضوی

ماهواره انواع و كاربرد‌هاي گوناگوني دارد از جمله:


ماهواره ضد سلاح: برای خراب کردن ماهواره‌های دشمن و دیگر سلاح‌های مداری و اهداف دیگر طراحی شده‌اند
ماهواره‌های نجومی: برای مشاهده فاصله سیاره‌ها و کهکشان‌ها و دیگر اشیای خارجی فضا استفاده می‌شود
ماهواره‌های زیستی: برای حمل ارگانیسم‌های زنده طراحی شده‌اند، عموماً برای آزمایش‌های علمی استفاده می‌شوند[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ماهواره‌های مخابراتی: برای اهداف ارتباط راه دور در فضا قرار گرفته‌اند
ماهواره‌های مینیاتوری: دارای وزن کم و سایز کوچک هستند
ماهواره‌های هدایت کننده: از پخش کردن سیگنال‌های رادیویی استفاده می‌کنند تا دریافت کننده‌های موبایل را در زمین فعال كنند
ماهواره‌های اکتشافی: ماهواره‌های مشاهداتی زمین یا ماهواره‌های مخابراتی می‌باشند، که برای کاربرد‌های نظامی و جاسوسی مستقر شده‌اند
ماهواره‌های زمین شناسی: برای نظارت بر محیط، هواشناسی و ساختن نقشه و... استفاده می‌شوند
ایستگاه فضایی: یک ساختار ساخته دست بشر می‌باشد که برای زندگی انسان در فضای خارج طراحی شده‌است
ماهواره‌های تتر: اين ماهواره‌ها به وسیله یک کابل که به آنها تتر (افسار) می‌گویند، به ماهواره‌های دیگر وصل می‌شوند
ماهواره‌های هوا شناسی: به طور ابتدایی برای نشان دادن آب و هوای کره زمین به کار می‌روند

sajadhoosein
06-02-2011, 14:11
آشنایی با اسپوتنیک


اسپوتنیک (Sputnik 1) نخستین قمر مصنوعی جهان است که چهارم اکتبر سال 1957 در اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی سابق با نام "پی سی-1" به فضا پرتاب شد.

این قمر مصنوعی توسط موشک ار-7 (R-7 rocket) از میدان نظامی تیورا-تام وزارت دفاع شوروی سابق پرتاب شد که پس از آن مرکز فضایی بایکانور (Baikonur) نام گرفت (در قزاقستان کنونی) و به این ترتیب بود که دوره جدیدی در تاریخ فضایی بشر آغاز شد.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اسپوتنیک به شکل کره‌ای با قطر 58 سانتی متر و دارای چهار آنتن با طول 2.4 و 2.9 متر بود. بر روی اسپوتنیک همچنین دو فرستنده رادیویی با منبع تغذیه کار گذاشته شده و وزن آن 83.6 کیلوگرم بود.
اسپوتنیک سه ماه به دور زمین چرخید و به این ترتیب 60 میلیون کیلومتر را طی کرد تا 22 روز برای زمین سیگنال بفرستد.
اسپوتنیک در چهارم ژانویه 1958 هنگام بازگشت به زمین در جو سوخت.

sajadhoosein
06-02-2011, 14:17
آشنایی با ایستگاه بین‌المللی فضایی



ایستگاه‌ بین‌المللی فضایی پروژه‌ای مشترک است که چند کشور جهان برای انجام تحقیقات خود در فضا آن را می‌سازند.
این سازه عظیم فضایی در مدار زمین حرکت می‌کند و از با چشم غیر مسلح از روی زمین قابل روبت است.
کار ساخت و ساز ایستگاه بین‌المللی از سال 1998 آغاز شده است. قرار است این پایگاه فضایی تا سال 2010 به همت آمریکا، روسیه، آژانس فضایی اروپا و ژاپن به بهره‌برداری برسد.
بخش‌های ایستگاه فضایی از این قرار است:

پنل های خورشیدی [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
منبع نیروی ایستگاه بین‌المللی فضایی، خورشید است که پنل‌های خورشیدی استفاده از آن را برای ایستگاه مهیا می‌کنند.
اولین پنل خورشیدی در سال 2000 در ایستگاه نصب شد و قرار است در پایان کار، چهار شاخه عظیم از پنل‌های خورشیدی بر روی ایستگاه نصب شوند. هر کدام از این شاخه 34 متر طول و 12 متر عرض خواهند داشت و مستقیما 32.4 کیلو وات انرژی برای ایستگاه تامین خواهند کرد.


سامانه مکانیکی متحرک[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سامانه مکانیکی متحرک نفش بسیار اساسی در پیشبرد روند تکمیل ساخت ایستگاه بین‌المللی دارد. اجزا این سامانه می‌توانند تجهیزات و بخش‌های جدیدی را که قرار است در ایستگاه نصب شوند جا به جا کنند، از فضانوردان در راه‌‌پیمایی‌های فضایی حمایت کنند و اجزا ایستگاه را در صورت نیاز به جاهای جدید منقل کنند.
این سامانه در حال حاضر یک بازوی روباتیک به طول 17.6 متر دارد که با استفاده از آن تجهیزات بر روی ایستگاه بین‌المللی سوار می‌شوند. این بازو که کانادارم 2 نام دارد در سال 2001 و توسط شاتل ایندیوور به ایستگاه حمل شد.
قرار است در آینده یک روبات با دو بازو به این سامانه اضافه شود.
زاریا(Zarya)[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مدول زاریا که در زبان روسی طلوع معنی می‌دهد اولین بخش ایستگاه فضایی بین‌المللی بود که به آن ملحق شد. این مدول در واقع برای تامین قدرت و نیروی پیشرانش اولیه ایستگاه طراحی شده بود.
زاریا با پشتیبانی آمریکایی‌ها در روسیه ساخته و با استفاده از موشک پروتون در سال 1998 به فضا پرتاب شد. این مدول پیش از آن که مدول خدماتی زوزدا به ایستگاه بین‌المللی اضافه شود کنترل جهت‌یابی، مخابراتی و تامین نیروی ایستگاه بین‌المللی فضایی را برعهده داشت.
در حال حاضر از این مدول 19 تنی که 12.6 متر طول و 4.1 متر عرض دارد به عنوان انبار استفاده می‌شود.
زوزدا(Zvezda)[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پردازش اطلاعات، تقسیم نیروی الکتریسیته، کنترل پرواز و پشرانش ایستگاه‌ بین‌المللی بر عهده مدول زوزدا است. زوزدا که در زبان روسی به معنای ستاره است همچنین برقراری تماس مخابراتی میان ایستگاه با زمین را ممکن می‌سازد.
این مدول از روی ایستگاه فضایی میر روسیه الگوبرداری شده است. امکانات رفاهی ایستگاه همچون محل استراحت، توالت و آشپزخانه هم در این مدول تعبیه شده‌اند. یک دوچرخه ثابت و یک تردمیل هم در این مدول نصب شده است تا فضانوردان با استفاده از آن آمادگی بدنی خود را حفظ کنند.
فضاپیمای باری پروگرس هنگام پهلو گرفتن در ایستگاه فضایی بین‌المللی به زوزدا می‌چسبد.

sajadhoosein
06-02-2011, 14:24
پروگرس[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سفینه باری پروگرس نسخه‌ای خودکار و بدون سرنشین از فضاپیمای سایوز است که سوخت و بار مورد نیاز ایستگاه بین‌المللی را به فضا حمل می‌کند. پروگرس می‌تواند 1700 کیلوگرم بار و 1740 کیلوگرم سوخت با خود حمل کند.
پروگرس در حالت معمولی دو روزه به ایستگاه می‌رسد و مراحل اتصال و پهلوگیری آن به ایستگاه بین المللی به صورت خودکار انجام می‌شود.
پروگرس معمولا در مدول زوزدا پهلو می‌گیرد اما در صورت نیاز می‌تواند به بخش‌های دیگر ایستگاه هم متصل شود. پروگرس هنگام بازگشت از ایستگاه بین‌المللی زباله‌ها، فاضلاب و تجهیزاتی را که دیگر نیازی به آنها نیست به زمین می‌آورد.
سایوز[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کپسول فضایی سایوز اولین فضانوردان ایستگاه بین‌المللی فضایی را در نوامبر 2000 به فضا برد. از آن زمان به بعد، همیشه تقریبا یک سایوز در ایستگاه بین‌المللی قرار دارد تا در شرایط اظطراری نقش قایق نجات را برای فضانوردان بازی کند.
پس از واقعه شاتل کلمبیا در سال 2003 سایوز تنها وسیله ارتباطی فضانوردان به ایستگاه بین‌المللی فضایی و زمین بود.
هر شش ماه یک بار یک کپسول جدید توسط فضاپیمای سایوز به ایستگاه بین‌المللی منتقل می‌شود و کپسول قدیمی به زمین بازگردانده می‌شود.
کپسول‌های سایوز توسط موشک سایوز از ایستگاه فضایی بایکونور در قزاقستان به ایستگاه فضایی بین‌المللی پرتاب می‌شوند. سایوز هر بار می‌تواند سه فضانورد را از زمین به فضا ببرد و برعکس. محل فرود این کپسول پایگاه فضایی بایکونور است.
دستینی[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آزمایشگاه تحقیقاتی آمریکایی دستینی در سال 2001 توسط شاتل آتلانتیس تحویل ایستگاه بین‌المللی فضایی شد. سرنشینان ایستگاه‌بین‌المللی آزمایش‌های متفاوتی در این آزمایشگاه انجام می‌دهند که مهم‌ترین آنها بررسی تاثیر نبود گرانش بر خواص فیزیکی است.
از ورای پنجره‌ای که در دستینی نصب شده است فضانوردان می‌توانند از فضا تصویربرداری کنند.
ساختار جنس بدنه این آزمایشگاه تقریبا مشابه چیزی است که در جلیقه‌های ضد گلوله به کار رفته است. مرکز هدایت بازوی روباتیک کانادارم 2 هم در این آزمایشگاه قرار دارد.
شاتل[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
شاتل فضایی اولین فضاپیمای جهان است که قابلین به کارگیری مجدد را دارد. شاتل ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])همچون یک راکت پرتاب می‌شود، در مدار همچون یک فضاپیما حرکت می‌کند و همچون یک هواپیما به زمین می‌نشیند. شاتل تنها وسیله‌ای است که می‌تواند تجهیزات بزرگ را به ایستگاه بین‌المللی ببرد و از آنجا به زمین بیاورد.
کلمبیا اولین شاتلی بود که در سال 1981 به فضا پرتاب شد. شاتل نقش بسیار اساسی در کار ساخت و ساز ایستگاه بین‌المللی دارد. این فضاپیمای علاوه بر آن در پیشبرد پروژه تلسکوپ فضایی هابل نقش داشته است و بدون حضور آن پروژه‌های ارسال فضاپیما به مشتری، زحل و خورشید امکان‌پذیر نبود.

sajadhoosein
06-02-2011, 14:31
در آزمایشگاه‌های درون شاتل صدها آزمایش انجام شده است که به دانشمندان اطلاعات با ارزشی در مورد گرانش زمین داده است. در عرشه کنترل این فضاپیما 4 صندلی قرار دارد که با نشستن در هرکدام از آنها می‌توان فضاپیما را کنترل کرد؛ این حالت برای مواقع اظطراری در نظر گرفته شده است. در عرشه کنترل شاتل بیش از 2020 نشانگر و صفحه کنترل مجزا قرار دارد. از این نشانگر‌ها برای کنترل شاتل و بازگذاری آن درایستگاه بین‌المللی فضایی استفاده می‌شود.
هر کدام از شاتل‌هایی که در حال حاضر به کار گرفته می‌شونند – دیسکاوری، آتلانتیس و ایندیوور- برای انجام حداقل 100 ماموریت ساخته شده‌اند.
تا به حال دو شاتل کلمبیا و چلنجر از هر دو به خاطر انفجار از رده خارج شده‌اند. چلنجر در سال 1986 و لحظاتی پس از پرتاب منفجر شد و کلمبیا در سال 2003 هنگام ورود دوباره به جو زمین متلاشی شد. خدمه شاتل بین دو تا هشت نفر متغیر هستند اما معمولا در هر سفر شاتل 7 سرنشین دارد.
جم؛ مدول آزمایشگاهی ژاپن( Jem)[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مدول آزمایشگاهی ژاپنی که به آن کیبو گفته می‌شود (کیبو در زان ژاپنی به معنای امید است)یکی دیگر از اجزا ایستگاه‌بین‌المللی فضایی است.
جم اولین سازه فضایی ژاپن و بزرگ‌ترین مدول در ایستگاه است. این مدول به صورت همزمان به چهار فضانور این امکان را می‌دهد که در آزمایشگاه تحت فشار به تحقیق بپردازند.

آزمایشگاه تحت فشار این مدول 11.2 متر طول و 4.4 متر قطر دارد. آزمایش‌ها و سامانه‌های جم در اتاق کنترل ماموریت تاسیسات عملیاتی ایستگاه فضایی در تسوکوبا در شمال توکیو کنترل می‌شوند.
کیبو شش بخش دارد: دو بخش تحقیقاتی- یک آزمایشگاه تحت فشار و بخش مجاورتی- ، دو مدول پشتیبانی که به هر دوی آنها متصل هستند، یک سیستم هدایت دستی کنترل از راه دور، و یک سیستم مخابراتی دورن مداری.
قرار است کار ساخت کیبو در سال 2008 توسط آژانس اکتشافات هوافضای ژاپن در سال 2008 به پایان برسد.
تاسیسات مجاورتی جم
تاسیسات مجاورتی جم بیرون از ایستگاه بین‌المللی و در تماس با فضا فضایی قرار دارد. تجهیزاتی که بر روی جم قرار دارند برای مشاهدات زمینی همچون مخابرات، مهندسی و علوم تجربی مورد استفاده قرار خواند گرفت.
این سازه 5.6 متر پهنا، 5 متر طول و 4 متر ارتفاع دارد.
رادیاتورها
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]رادیاتورهای ایستگاه بین‌المللی فضایی بخشی از سیستم اکتیو کنترل گرمایی ایستگاه هستند.
سیستم سرمایشی این رادیاتورها همانند سیستم خنک‌کننده خودروها کار می‌کند با این تفاوت که به جای آب در آن از آمونیاک استفاده می‌شود ؛ دلیل آن هم این است که آب در سرمای فضا یخ می‌بندد.
آمونیک گرما را از بخش‌های مختلف ایستگاه می‌گیرد و به رادیاتورهای بال مانند منتقل می‌کند تا از آنجا به صورت اشعه‌های مادون قرمز در فضا پخش شوند.
رادیاتورها 1.8 متر عرض و 3.6 متر طول دارند و به صورت آکاردئون باز و بسته می‌شوند.
کوپولا(‍Cupola)
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]کوپولا پنجره مشاهدات فضایی ایستگاه بین‌المللی است. این سازه ایتالیایی شش پنجره در کناره‌ها و یک پنجره بزرگ در بالا دارد. این پنجره تنها برای مشاهدات ستاره‌شناسی تعبیه نشده است و به سرنشینان ایستگاه این امکان را می‌دهد تا محیط پیرامونی آن را بپایند. از کاپولا به ویژه در راهپیمایی‌های فضایی و پهلوگرفتن فضاپیماهای میهمان در ایستگاه استفاده می‌شود.
سرنشینان ایستگاه فضایی همچنین می توانند با استفاده از این پنجره حرکت بازوی روباتیک کانادارم 2 را تحت نظر داشته باشند. قرار است کاپولا در سال 2009 به ایستگاه بین‌المللی اضافه شود.
هارمونی
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هارمونی – یا نود 2- در واقع یک دالان است که سه آزمایشگاه ایستگاه فضایی را به هم متصل می‌کند. این آزمایشگاه‌ها دستینی ساخت آمریکا، کلمبوس ساخت آژانس فضایی اروپا و کیبو ساخت ژاپن هستند.
هارمونی یک سازه فضایی 14 تنی با ابعاد 7 متر در 6.4 متر است که توسط شرکت ایتالیایی تالس آلنیا اسپیس ساخته شده است.
کلمبوس
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آزمایشگاه کلمبوس بزرگ‌ترین بخش از ایستگاه بین‌اللمی فضایی است که آژانس فضایی اروپا مستقلا می‌سازد. این مدول آزمایشگاهی که از آن برای انجام آزمایش‌های مختلف می‌توان استفاده کرد در مجموع ظرفیت آزمایشگاهی ایستگاه با بالا خواهد برد.
دانشمندان در زمین می‌توانند با استفاده از سیستم‌های ارتباطی آزمایش‌های خود را در این آزمایشگاه انجام دهند. مرکز کنترل این مدول در اوبرفافنهوفن در آلمان است. قرار است این مدول دسامبر سال 2007 به ایستگاه بین‌المللی اضافه شود.

sajadhoosein
08-02-2011, 15:37
[ماهواره ی مصنوعی


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ماهواره ی مصنوعی شی ایست که توسط انسان ساخته شده و به طور مداوم در حال حرکت در مداری حول زمین یا اجرام دیگری در فضا می باشد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بیشتر ماهواره های ساخته شده تاکنون حول کره زمین در حرکتند و در مواردی چون مطالعه کائنات، ایستگاه های هوا شناسی، انتقال تماس های تلفنی از فراز اقیانوس ها، ردیابی و تعیین مسیر کشتی ها و هواپیماها و همینطور امور نظامی به کار می روند.

ماهواره هایی نیز وجود دارند که دور ماه، خورشید، اجزام نزدیک به زمین و سیاراتی نظیر زهره، مریخ و مشتری در حال گردش می باشند. این ماهواره ها اغلب اطلاعات مربوط به جرم آسمانی که حول آن در گردشند را جمع آوری می کنند.

به جز ماهواره های مصنوعی مذکور اشیای در حال گردش دیگری نیز در فضا وجود دارند از جمله فضا پیما ها، کپسول های فضایی و ایستگاه های فضایی که به آنها نیز ماهواره می گوییم.

البته اجرام دیگری نیز در فضا وجود دارند به نام زباله های فضایی شامل بالابرنده های مستهلک راکت ها، تانک های خالی سوخت و … که به زمین سقوط نکرده اند و در فضا در حرکتند. در این مقاله به این اجرام نمی پردازیم.

اتحادیه جماهیر شوروی پرتاب کننده اولین ماهواره مصنوعی، اسپاتنیک 1، در سال 1957 بود. از آن زمان ایالات متحده و حدود 40 کشور دیگر سازنده و پرتاب کننده ماهواره به فضا بوده اند.

امروزه قریب به 3000 ماهواره فعال و 6000 زباله فضایی در حال گردش به دور زمینند

sajadhoosein
08-02-2011, 15:44
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

انواع مدارها

مدارهای ماهواره ها اشکال گوناگونی دارند. برخی دایره شکل و برخی به شکل بیضی می باشند. مدارها از لحاظ ارتفاع (فاصله از جرمی که ماهواره حول آن در گردش است) نیز با یکدیگر تفاوت دارند.

برای مثال بعضی از ماهواره در مداری دایره شکل حول زمین خارج از اتمسفر در ارتفاع 250 کیلومتر(155 مایل) در حرکتند و برخی در مداری حرکت می کنند که بیش از 32200 کیلومتر (20000 مایل) از زمین فاصله دارد.

ارتفاع بیشتر مدار برابر است با دوره گردش ( مدت زمانیکه ماهواره یک دور کامل در مدار خود حرکت می کند) طولانی تر.

یک ماهواره زمانی در مدار خود باقی می ماند که بین شتاب ماهواره ( سرعتی که ماهواره می تواند در طی یک مسیر مستقیم داشته باشد ) و نیروی گرانش ناشی از جرم آسمانی که ماهواره تحت تاثیر آن می باشد و دور آن در گردش است تعادل وجود داشته باشد.

چنانچه شتاب ماهواره ای بیشتر از گرانش زمین باشد ماهواره در یک مسیر مستقیم از زمین دور می شود و چنانچه این شتاب کمتر باشد ماهواره به سمت زمین برخواهد گشت.

برای درک بهتر تعادل بین گرانش و شتاب، جسم کوچکی را در نظر بگیرید که به انتهای یک رشته طناب متصل و در حال چرخش است. اگر طناب پاره شود جسم متصل به آن در یک مسیر صاف به زمین می افتد. طناب در واقع کار گرانش را انجام می دهد تا شی بتواند به چرخش خود ادامه دهد. ضمنا وزن شی و طناب میتوانند نشانگر رابطه بین ارتفاع ماهواره و دوره گردش آن باشد.

طناب بلند مانند ارتفاع بلند است. هر چه طناب بلندتر باشد زمان بیشتری نیاز است تا شی متصل به آن یک دور کامل بچرخد. طناب کوتاه مانند ارتفاع کوتاه است و در زمان کمتری شی مذکور یک دور کامل در مدار خود گردش خواهد کرد.

انواع گوناگونی از مدارها وجود دارند اما اغلب ماهواره هایی که حول زمین در گردشند در یکی از این چهار گونه مدار حرکت میکنند. (1) ارتفاع بلند، ﮋئوسینکرنوس. (2) ارتفاع متوسط. (3( سان سینکرنوس، قطبی. (4) ارتفاع کوتاه . شکل اغلب این گونه مدارها دایره ایست.

مدارهای ارتفاع بلند، ﮋئوسینکرنوس بر فراز استوا و در ارتفاع 35900 کیلومتر(22300 مایل) قرار دارند. ماهواره های اینگونه مدارها حول محور عمودی زمین با سرعت و جهت برابر حرکت زمین حرکت می کنند.

بنابراین هنگام رصد آنها از روی زمین همواره در نقطه ای ثابت به نظر می رسند. برای پرتاب و ارسال این ماهواره ها انرﮋی بسیار فراوانی لازم است.

ارتفاع یک مدار متوسط حدود 20000 کیلومتر (12400 مایل) و دوره گردش ماهواره های آن 12 ساعت است . مدار خارج از اتمسفر زمین و کاملا پایدار است.

امواج رادیویی که از ماهواره های موجود در این مدارها ارسال می گردد در مناطق بسیارزیادی از زمین قابل دریافت است. پایداری و وسعت مناطق تحت پوشش این گونه مدارها آنها را برای ماهواره های ردیاب مناسب می نماید.

مدارهای سان سینکرنوس، قطبی، ارتفاع نسبتا کوتاهی دارند. آنها تقریبا از فراز هر دو قطب زمین عبور می کنند.مکان این مدارها متناسب با حرکت زمین به دور خورشید در حرکت است به گونه ایکه ماهواره ی این مدار خمواره در یک ساعت محلی ثابت از استوا عبور می کند.

از آنجاییکه این ماهواره ها از همه عرض های جغرافی زمین می گذرند قادرند که اطلاعات را از تمامی سطح زمین دریافت نمایند. در اینجا می توان ماهواره TERRA را به عنوان مثال نام برد.

وظیفه این ماهواره مطالعه اثرات چرخه ها ی طبیعی و فعالیت های انسان بر روی آب و هوای کره زمین است. ارتفاع مدار این ماهواره 705 کیلومتر (438 مایل) و دوره گردش آن 99 دقیقه است. زمانیکه این ماهواره از استوا عبور می کند ساعت محلی همیشه 10:30 صبح و یا 10:30 شب است.

یک مدار ارتفاع کوتاه درست بر فراز جو زمین قرار دارد جاییکه تقریبا هوایی برای ایجاد تماس و اصطکاک وجود ندارد. برای ارسال ماهواره به این نوع مدارها انرﮋی کمتری نسبت به سه نوع مدار مذکور دیگر لازم است.

ماهواره ها ی مطالعاتی که مسئول دریافت اطلاعات از اعماق فضا می باشند غالبا در این مدارها در حرکتند. برای مثال تلسکوپ هابل که در ارتفاع 610 کیلومتر(380 مایل) با دوره گردش 97 دقیقه در حرکت است.

sajadhoosein
08-02-2011, 15:51
انواع ماهواره ها
ماهواره های مصنوعی بر اساس ماموریت هایشان طبقه بندی می شوند. شش نوع اصلی ماهواره وجود دارند. (1) تحقیقات علمی، (2) هواشناسی، (3) ارتباطی، (4) ردیاب، (5) مشاهده زمین، (6) تاسیسات نظامی.

ماهواره های تحقیقات علمی اطلاعات را به منظور بررسی های کارشناسی جمع آوری می کنند. این ماهواره ها اغلب به منظور انجام یکی از سه ماموریت زیر طراحی و ساخته می شوند.
(1) جمع آوری اطلاعات مربوط به ساختار، ترکیب و تاثیرات فضای اطراف کره زمین.

(2) ثبت تغییرات در سطح و جو کره زمین. این ماهواره ها اغلب در مدارهای قطبی در حرکتند.

(3) مشاهده سیارات، ستاره ها و اجرام آسمانی در فواصل بسیار دور. بیشتر این ماهواره ها در ارتفاع کوتاه در حرکتند. ماهواره های مخصوص تحقیقات علمی حول سیارات دیگر، ماه و خورشید نیز حضور دارند.

ماهواره های هواشناسی به دانشمندان برای مطالعه بر روی نقشه های هواشناسی و پیش بینی وضعیت آب و هوا کمک می کنند. این ماهواره ها قادر به مشاهده وضعیت اتمسفر مناطق گسترده ای از زمین می باشند.

بعضی از ماهواره های هواشناسی در مدارهای سان سینکرنوس، قطبی، در حرکتند که توانایی مشاهده بسیار دقیق تغییرات در کل سطح کره زمین را دارند.

آنها می توانند مشخصات ابرها، دما، فشار هوا، بارندگی و ترکیبات شیمیایی اتمسفر را اندازه گیری نمایند. از آنجا که این ماهواره ها همواره هر نقطه از زمین را در یک ساعت مشخص محلی مشاهده می کنند دانشمندان با اطلاعات به دست آمده قادر به مقایسه دقیق تر آب و هوای مناطق مختلفند.

ضمنا شبکه جهانی ماهواره های هواشناسی که در این مدارها در حرکتند می توانند نقش یک سیستم جستجو و نجا ت را بر عهده گیرند. آنها تجهیزات مربوط به شناسایی سیگنال های اعلام خطر در همه هواپیما ها و کشتی های خصوصی و غیر خصوصی را دارا هستند.

بقیه ماهواره های هواشناسی در ارتفاع های بلند تر در مدارهای ژئوسینکرنوس قرار دارند. از این مدارها، آنها می توانند تقریبا نصف کره زمین و تغییرات آب و هوایی آن را در هر زمان مشاهده کنند.

تصاویر این ماهواره ها مسیر حرکت ابرها و تغییرات آنها را نشان می دهد. آنها همینطور تصاویر مادون قرمز نیز تهیه می کنند که گرمای زمین و ابرها را نشان می دهد.

ماهواره های ارتباطی در واقع ایستگاه های تقویت کننده سیگنال ها هستند، از نقطه ای امواج را دریافت و به نقطه ای دیگر ارسال می کنند. یک ماهواره ارتباطی می تواند در آن واحد هزاران تماس تلفنی و جندین برنامه شبکه تلوزیونی را تحت پوشش قرار دهد.

این ماهواره ها اغلب در ارتفاع های بلند، مدار ﮋئوسینکرنوس و بر فراز یک ایستگاه در زمین قرار داده می شوند.

یک ایستگاه در زمین مجهز به آنتنی بسیار بزرگ برای دریافت و ارسال سیگنال ها می باشد. گاهی چندین ماهواره که دریک شبکه و درمدارهای کوتاهترقرار گرفته اند، امواج را دریافت و با انتقال دادن سیگنال ها به یکدیگر آنها را به کاربران روی زمین در اقصی نقاط آن می رسانند. سازمانهای تجاری مانند تلوزیون ها و شرکت های مخابراتی در کشورهای مختلف از کاربران دائمی این نوع ماهواره ها هستند.

به کمک ماهواره های ردیاب، کلیه هواپیماها، کشتی ها و خودروها بر روی زمین قادربه مکان یابی با دقت بسیار زیاد خواهند بود. علاوه بر خودروها و وسایل نقلیه اشخاص عادی نیز میتوانند از شبکه ماهواره های ردیاب بهره مند شوند.در واقع سیگنال های این شبکه ها در هر نقطه ای از زمین قابل دریافتند.

دستگاه های دریافت کننده، سیگنال ها را حداقل از سه ماهواره فرستنده دریافت و پس از محاسبه کلیه سیگنال ها، مکان دقیق را نشان می دهند.

ماهواره های مخصوص مشاهده زمین به منظور تهیه نقشه و بررسی کلیه منابع سیاره زمین و تغییرات ماهیتی چرخه های حیاتی در آن، طراحی و ساخته می شوند. آنها در مدارهای سان سینکرنوس قطبی در حرکتند.

این ماهواره ها دائما در شرایط تحت تابش نور خورشید مشغول عکس برداری از زمین با نور مرئی و پرتوهای نا مرئی هستند.

رایانه ها در زمین اطلاعات به دست آمده را بررسی و مطالعه می کنند. دانشمندان به کمک این ماهواره معادن و مراکز منابع در زمین را مکان یابی وظرفیت آنها را مشخص می کنند.همینطور می توانند به مطالعه بر روی منابع آبهای آزاد و یا مراکز ایجاد آلودگی و تاثیرات آنها و یا آسیب های جنگل ها و مراتع بپردازند.

ماهواره های تاسیسات نظامی مشتمل از ماهواره های هواشناسی، ارتباطی، ردیاب و مشاهده زمین می باشند که برای مقاصد نظامی به کار می روند.برخی از این ماهواره ها که به ماهواره های جاسوسی نیز شهرت دارند قادر به تشخیص دقیق پرتاب موشکها، حرکت کشتی ها در مسیر های دریایی و جابجایی تجهیزات نظامی در روی زمین می باشند.

sajadhoosein
08-02-2011, 15:59
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

زندگی و مرگ ماهواره ها

ساخت یک ماهواره

هر ماهواره حامل تجهیزاتیست که برای انجام ماموریت خود به آن ها نیاز دارد. برای مثال ماهواره ای که مامور مطالعه کائنات است مجهز به تلسکوپ و ماهواره مامور پیش بینی وضع هوا مجهز به دوربین مخصوص برای ثبت حرکات ابرها است.

علاوه بر تجهیزات تخصصی، همه ماهواره ها دارای سیستمهای اصلی برای کنترل تجهیزات خود و عملکرد ماهواره می باشند.

از جمله سیستم تامین انرﮋی، مخازن، سیستم تقسیم برق و … . در هر یک از این بخشها ممکن است از سلول های خورشیدی برای جذب انرﮋی مورد نیاز استفاده شود.

بخش داده ها و اطلاعات نیز مجهز به رایانه هایی به منظور جمع آوری و پردازش اطلاعات به دست آمده از طریق تجهیزات و اجرای فرامین ارسال شده از زمین می باشد.

هریک از تجهیزات جانبی و بخشهای اصلی یک ماهواره به طور جداگانه طراحی، ساخته و آزمایش می شوند. متخصصان بخشهای مختلف را کنارهم گذاشته و متصل می کنند تا زمانیکه ماهواره کامل شود و سپس ماهواره در شرایطی نظیر شرایطی که هنگام ارسال از سطح زمین و هنگام استقرار در مدار خود خواهد داشت آزمایش می شود. اگر ماهواره همه آزمایش ها را به خوبی گذراند آماده پرتاب می شود.

پرتاب ماهواره

برخی ماهواره ها توسط شاتل ها در فضا حمل می شوند ولی اغلب ماهواره ها توسط راکت هایی به فضا فرستاده می شوند که پس از اتمام سوختشان به درون اقیانوسها می افنتد.بیشتر ماهواره ها در ابتدا با حداقل تنظیمات در مسیر مدار خود قرار داده می شوند.

تنظیمات کامل را راکت هایی انجام می دهند که داخل ماهواره کار گذاشته می شوند. زمانیکه ماهواره در یک مسیر پایدار در مدار خودقرار گرفت می تواند مدت های درازی در همان مدار بدون نیاز به تنظیمات مجدد باقی بماند.

انجام ماموریت

کنترل بیشتر ماهواره ها در مرکزی بر روی زمین است. رایانه ها و افراد متخصص در مرکز کنترل وضعیت ماهواره را تحت نظر دارند. آنها دستورالعمل ها را به ماهواره ارسال می کنند و اطلاعات جمع آوری شده توسط ماهواره را دریافت می نمایند.

مرکز کنترل از طریق امواج رادیویی با ماهواره در ارتباط است. ایستگاه ها یی بر روی زمین این امواج را از ماهواره دریافت و یا به آن ارسال می کنند.

ماهواره ها معمولا به طور دائم از مرکز کنترل دستورالعمل دریافت نمی کنند. آنها در واقع مثل روباتهای چرخان هستند.روباتی که سلول های خورشیدی خود را برای دریافت انرﮋی کافی تنظیم و کنترل می کند و آنتن های خود را برای دریافت دستورات خاص از زمین آماده نگه می دارد.

تجهیزات ماهواره به صورت مستقل و اتوماتیک وظایف خود را انجام می دهند و اطلاعات را جمع آوری می کنند.

ماهواره ها ی موجود در ارتفاع عای بلند مدار ﮋئوسینکرنوس در ارتباط همیشگی و دائم با زمین می باشند. ایستگاه ها ی زمین می تواند دوازده بار در روز با ماهواره های موجود در ارتفاع کوتاه ارتباط برقرار نمایند.

در طول هر تماس ماهواره اطلاعات خود را ارسال و دستورالعمل ها را زا ایستگاه دریافت می کند. تبادل اطلاعات تا زمانیکه ماهواره از فراز ایستگاه عبور می کند می تواند ادامه داشته باشد که معمولا زمانی حدود 10 دقیقه است.

چنانچه قسمتی از ماهواره دچار نقص فنی شود اما ماهواره قادر به ادامه ماموریت های خود باشد، معمولا همچنان به کار خود ادامه می دهد. در چنین شرایطی مرکز کنترل روی زمین بخش آسیب دیده را تعمیر و یا مجددا برنامه نویسی می کند. در موارد نادری نیزعملیات تعمیرماهواره را شاتل ها در فضا انجام می دهند.

و اما چنانچه آسیب های وارد آمده به ماهواره به اندازه ای باشد که ماهواره دیگر قادر به انجام ماموریت های خود نباشد مرکز کنترل فرمان توقف ماهواره را صادر می کند.

سقوط از مدار

یک ماهواره در مدار خود باقی می ماند تا زمانیکه شتاب آن کم شود و در چنین حالتی نیروی گرانش ماهواره را به سمت پایین و به سمت اتمسفر می کشاند. سرعت ماهواره هنگام برخورد با مولکول های خارجی ترین لایه اتمسفر کم می شود.

هنگامی که نیروی گرانش ماهواره را به سمت لایه های داخلی اتمسفر می کشاند هوایی که در جلوی ماهواره قرار می گیرد سریعا به قدری فشرده و داغ می شود که در این هنگام بخشی و یا تمامی ماهواره می سوزد.

تاریخچه

در سال 1955 شوروی تحقیقات خود را برای پرتاب ماهواره مصنوعی به فضا آغاز کرد. در تاریخ چهارم اکتبر 1957 این اتحادیه ماهواره اسپاتنیک 1 را به عنوان اولین ماهواره مصنوعی به فضا ارسال نمود.

این ماهواره در هر 96 دقیقه یک دور کامل به دور زمین می چرخید و اطلاعات به دست آورده خود را به شکل سیگنال های رادیویی قابل دریافت به زمین ارسال می کرد. در تاریخ 3 نوامبر 1957 اتحادیه جماهیر شوروی دومین ماهواره مصنوعی یعنی اسپاتنیک 2 را به فضا فرستاد.

این ماهواره حامل اولین حیوانی بود که به فضا سفر کرد. سگی به نام لایکا. پس از آن ایالات متحده ماهواره کاوشگر1 را در تاریخ 31 ﮋانویه 1958 و ونگارد 1 را در تاریخ 17 مارس همان سال به فضا فرستاد.

نخستین ماهواره ارتباطی اکو1 در ماه اگست سال 1960 از ایالات متحده به فضا فرستاده شد. این ماهواره امواج رادیویی به زمین می فرستاد. در آپریل 1960 نیز اولین ماهواره هواشناسی تیروس 1 که تصاویر ابرها را به زمین ارسال می کرد فرستاده شد.

نیروی دریایی آمریکا سازنده اولین ماهواره ردیاب، ترانزیت 1ب درآپریل سال 1960 بود. به این ترتیب تا سال 1965 در هر سال بیش از 100 ماهواره به مدارهایی در فضا فرستاده شدند.

از سال 1970 دانشمندان به کمک رایانه و نانو تکنولوﮋی موفق به اختراع سازه ها تجهیزات پیشرفته تری برای ماهواره شده اند. به علاوه کشور های دیگر همینطور سازمانهای تجاری مبادرت به خریداری و ارسال ماهواره نموده اند.

در سالهای اخیر بیشتر از 40 کشور ماهواره در اختیار دارند و نزدیک به 3000 ماهواره در مدارها به انجام ماموریت های خود می پردازند