ماموریت های فضایی و موضوعات مرتبط

[Renjer Babi]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
بدون شک ،شما تا کنون نام کاوشگر های ویجر 1 و ویجر 2 را شنیده اید و شاید اطلاعات مختصری نیز در مورد فعالیت های این دو کاوشگر فضایی داشته باشید.



در این مقاله به صورت مختصر به سرگذشت و اکتشافات ارزشمند این دو کاوشگر که بیش از سه دهه و سه نسل از متخصصین را به فعالیت وا داشته است،می پردازم.



اطلاعات کلی در مورد کاوشگر ها:



کاوشگر ویجر 1 در 5 دسامبر سال 1977 میلادی توسط ایالات متحده برای کاوش و بررسی دقیق سیارات گازی مشتری،زحل و فضای ژرف فراتر از آنها به فضا پرتاب شد.



این کاوشگر در تاریخ 5 مارس 1979 به نزدیک ترین فاصله خود نسبت به مشتری رسید و پس از بررسی و ارسال داده هایی بسیار ارزشمند و بنیادین از این سیاره به زمین، به سوی سیاره زحل پیش رفت و پس از گذر از این سیاره در 12 نوامبر 1980 به ورای منظومه شمسی و فضای بیکران بین ستاره ای پیش رفت تا سفر بی پایان خود را ادامه دهد.



کاوشگر ویجر 2 در تاریخ 25 آگوست1977(این بار برای کاوش و بررسی دقیق تر تمامی سیارات گازی منظومه شمسی، مشتری،زحل،اورانوس و نپتون) به فضا پرتاب شد. و پس از گذر از سیاره مشتری و زحل به ترتیب در تاریخ 9 ژوئیه 1979 و 25 آگوست 1981 خود را به سیاره اورانوس در24 ژانویه 1986 رساند و پس از عبور از سیاره نپتون در 25 آگوست سال 1989 همانند ویجر1 سفر خود را به سوی ژرفای فضا در پیش گرفت.



داده های بسیار ارزشمندی که این دو کاوشگر در ماموریت موفق شان، در اختیار دانشمندان قرار دادند، پایه گذار بخش نوینی از دیتا ها و کاوش های ما پیرامون سیارات گازی منظومه شمسی بوده است،به طوری که می توان این دو کاوشگر را پیشگام این عرصه نوین دانست.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کاوشگر ها به بررسی دقیق سیارات گازی ، اقمار شان، میدان مغناطیسی و جاذبه آن ،محاسبه دقیق گرانش و همچنین حلقه های زحل و اورانوس پرداختند.از دیگر ویژگی های این ماموریت ، کشف تقریبا 24 قمر برای سیارات گازی بود.



علاوه بر این دانشمندان به یاری داده های ارسالی این دو کاوشگر، به شواهدی دال بر وجود فعالیت های آتشفشانی (شبیه ساختار های زمینی) در یو قمر مشتری ،همچنین آب فشان های یخی تریتون بزرگترین قمر نپتون پی بردند. همچنین کشف تعداد زیادی از حفره های موجود بر روی اقمار سیارات که حاصل برخورد بسیار شدید دنباله دارها و شهاب سنگ ها بود از دیگر اکتشافات این کاوشگر ها بود.دانشمندان با در نظر گرفتن دیتا های ارسالی توسط ویجر ها توانستند : جرم و چگالی بیش از 17 قمر را محاسبه نمایند و همچنین ساختار های بنیادی اجزای تشکیل دهنده جو تیتان ، قمر زحل با جوی بسیار رقیق و اسرار آمیز (تا پیش از ماموریت فضا پیمای کا سینی و کاوشگر هویگنس) را تعیین نمایند.



این دو کاوشگر همراه خود ابزارهای بسیار دقیق پژوهشی حمل می کردند.از جمله این ابزار آلات می توان به ابزاری برای اندازه گیری دقیق میدان الکتریکی(میزان توان یا قدرت،شکل و جهت آن در سیاره )،همچنین بررسی امواج موجود در پلاسما در میدان الکتریکی (پلاسما ماده ای است که از ذرات باردار پر انرژی اتم مانند الکترون تشکیل شده است، اما این ذرات خود جز اتم نیستند) اشاره کرد.علاوه بر موارد ذکر شده 5 ابزار پژوهشی به بررسی و اندازه گیری امواج فرابنفش،امواج مرئی ،فرو سرخ و امواج های رادیویی(در طول موج های مختلف) که توسط سیارات ، اقمار و حلقه های شان تولید می شد، پرداخت.



از شگفت انگیز ترین پدیده های که در طی این سفر اکتشافی اتفاق افتاد،ایجاد اختلال در ارتباط بین کاوشگر ها و زمین در هنگام عبور این دو فضا پیما از پشت سیاره ها است،به عبارت دیگر این امواج رادیویی (شامل دیتا هایی پیرامون ساختار سیارات) بعد از ارسال توسط کاوشگر ها توسط اتمسفر سیارات و برخی از حلقه ها بلوکه می شد.کاوشگر ویجر2 علاوه بر ابزار آلاتی مشابه ویجر1 ،لوحی از طلا که در آن فراز هایی از تمدن ما به زبان ریاضی(تمدن) حک شده است، همچنین تصویری از دو انسان (زن و مرد) با چهره ای خندان به همراه جایگاه زمین در منظومه شمسی و کهکشان راه شیری را با خور حمل می کند.تا شاید روزی توسط تمد نی فرا زمینی مورد بازدید قرار گیرد.فرستنده و گیرنده های رادیویی و همچنین سایر ابزار آلات پژوهشی این دو کاوشگر تا سال 2000 میلادی به خوبی فعال بود.

اما به مراتب با زیاد شدن فاصله آن ها با سیاره زمین ،این امواج مدت زمان بسیاری را باید طی کنند تا به زمین برسند ،به همین دلیل در طی این فاصله دچار افت کیفیت می شوند و به صورت پالس های بسیار ضعیف در زمین دریافت می شوند.دانشمندان تخمین می زنند که نزدیک ترین فاصله مرز خورشیدی(هلیو پوز) تا خورشید(فضای تحت تاثیر خورشید و فضای بین ستاره ای) در حدود 15 میلیارد کیلومتر باشد.پیش بینی می شود ،کاوشگر گر ویجر 1 تا سال 2015 از منطقه تحت جاذبه خورشید(هلیو پوز )خارج شده و سفر خود را در فضای بین ستاره ای ادامه خواهد داد.ویجر 2 نیز در طی سال های آتی همین مسیر را در پیش خواهد گرفت.



همه ما امیدواریم پیش از اینکه موتور های پیشران این دو کاوشگر ارزشمند برای همیشه در فضا ی بیکران خاموش گردند ، به جایگاهی خاص رسیده باشند.

[Renjer Babi]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این گامی کوچک برای یک مرد و جهشی بزرگ برای بشر است.

این پیغام که برای نخستین بار از ماه نشین آپولو 11،توسط نیل آرم استرانگ* در هنگام گام نهادن بر روی سطح ماه به زمین ارسال شد ، بوسیله آنتن 64 متری شبکه ارتباط فراگیر فضایی ناسا* به گوش تمام جهانیان رسید.



این آنتن در طی چهل سال فعالیت خود در زمینه اکتشافات فضایی و ایجاد ارتباط با فضاپیما ها ،کاوشگر های فضایی و مدار گرد ها نقش بسیار حیاتی داشته است.

علاوه بر آن در طی سال ها به عنوان تنها رابط میان فضانوردان در سری ماموریت های ماه نشین آپولو *با و مهندسین ناسا در زمین بوده است.

اما یکی از مهمترین فعالیت های این آنتن، در یافت نخستین تصاویر واضح از سیارات گازی منظومه شمسی، مانند مشتری ،زحل،اورانوس و نپتون و تعدادی از حلقه های دو سیاره زحل و اورانوس که توسط کاوشگر هایی همچون پایونیر،ویجر،گالیله و کاسینی بوده است.

این آنتن در هر 5 ماموریت اکتشافی مریخ ،مانند مدار گرد های مارس گلو بال سرویر(نقشه بردار مریخ)،مارس ادیسه ،مارس اکسپرس همچنین دو مریخ نورد روح و فرصت و در نهایت مدار گرد اکتشافی مریخ همکاری داشته است.



داستان ساخت این آنتن عظیم فضایی به سال 1963 میلادی باز می گردد ،زمانی که رقابتی بسیار گسترده بین دو قطب قدرتمند فضایی جهان یعنی آمریکا و شوروی آغاز شده بود.

تا آن زمان دانشمندان از آنتن های بسیار کوچکی برای ایجاد ارتباط با ماموریت های خود که بیش از مدار زمین هم پا فراتر نمی گذاشت استفاده می کردند.

با گذشت زمان و پیشرفت روز افزون ماموریت های فضایی به خصوص سری ماموریت های مارینر که هدف آن بررسی سیاره سرخ منظومه شمسی،مریخ بود بیش از پیش نیاز به داشتن تجهیزات ارتباطی گسترده و پیشرفته تر احساس می شد.

بر طبق برنامه ریزی های انجام شده قرار شد آنتی با اندازه 64 متر در یکی از بخش های سه گانه شبکه ارتباط فراگیر فضایی در منطقه ای به نام گلداستون در ایالات متحده ساخته شود.در سال 1963 شرکت رور با قردادی 12 میلیون دلاری از سوی ناسا، مسئولیت ساخت این آنتن عظیم را بر عهده گرفت.



پس از دو سال اجرای پروژه ساخت آزمایش های اولیه به منظور سنجش میزان قابلیت دیش در دریافت سیگنال های ارسالی آغاز شد.

در سال 1966 متخصصین ناسا دهانه آنتن را در جهت کاوشگر مارینر 4 که پس از گردش پیرامون سیاره سرخ در سال 1965به دلیل نقص و ناتوانی آنتن های کوچک قبلی ارتباطش با زمین قطع شد و به عبارت دیگر در فضا گم شده بود،قرار دادند.

پس از مدتی اولین سیگنال ارسالی فضا پیمای مارینر 4 توسط آنتن فضایی ناسا دریافت شد.



بعد ها به خاطر یادبود این اتفاق مهم لقب سیاره سرخ یعنی مارس را بر روی آنتن فضایی گلداستون نهادند.

اما نام اصلی یا به عبارت بهتر نام اختصاصی این آنتن فضایی ،ایستگاه ژرف فضایی 14* می باشد.

در نهایت پس از سه ماه آزمایش،تکمیل مراحل نهایی و آموزش سایر پرسنل مرتبط با فعالیت های آنتن فضایی، در سال 1996 به صورت رسمی به عنوان نخستین آنتن 64 متری وابسته به شبکه ارتباط فراگیر فضایی ناسا شروع به کار کرد.



این شبکه شامل امکانات و تجهیزات ارتباطی بسیار گسترده و فراگیر که در بخش های مختلف در سراسر زمین به عرض 120 درجه قرار دارد می شود.

این سه منطقه عبارتند از گلداستون در ایالات متحده،مادرید در اسپانیا و کانبرا در استرالیا.

همانطور که زمین به دور محور خود می گردد این مناطق استراتژیک به متخصصینی که وظیفه هدایت ماموریت های فضایی پیرامون منظومه شمسی و یا فراتر ، از زمین را دارند این اجازه را می دهد که با فضاپیماها و یا کاوشگر های فضایی در ارتباط باشند و نحوه پیشرفت ماموریت ها را بررسی کنند.



در اواخر دهه 1960 میلادی تقریبا تمام ماموریت های آپولو با همکاری این آنتن فضایی صورت گرفت .

در پایان ماموریت آپولو 13 ، هنگامی که فضا نوردان در حال بازگشت به زمین بودند ناگهان پیغام تکان دهنده ای تحت عنوان "هوستن ما به مشکل برخوده ایم" تمام و ناظران زمینی را دچار دلهره و اضطراب کرد . در آن شرایط بحرانی ، مهندسین و متخصصین بیش از هر چیز برای بازگشت ایمن کپسول حاوی فضانوردان به زمین نیاز به برقراری ارتباط با آنها داشتند ، در نهایت با کمک آنتن فضایی، فضانوردان توانستند در سلامت کامل بر روی زمین فرود بیایند.



با گذشت زمان، تعداد و گستره ماموریت های اکتشافی ناسا افزایش یافت. به دنبال آن، میزان قابلیت دریافت سیگنال های ارتباطی این آنتن نیز افزایش یافت که همکاری با ماموریت مریخ نشین وایکینگ در اواسط دهه 1970 میلادی، نقطه عطفی در جهت پیشبرد میزان ظرفیت این آنتن است.

سرانجام در سال 1988 میلادی همزمان با ارسال نخستین عکس های فضاپیمای ویجر2 از سیاره دوردست نپتون، اندازه آنتن به 70 متر گسترش یافت.



امروزه این آنتن فضایی نقش بسیار مهمی در فرایند ارتباطی فضایی ایفا می کند.

علاوه بر آن، از این آنتن در سیستم های پژوهشی راداری در منظومه شمسی و تعیین موقعیت سایر سیارات ، سیارک ها و ستارگان دنباله دار و مسیر حرکتشان استفاده می شود و متخصصین با تحلیل داده ها به بررسی آنها می پردازند .همچنین دانشمندان از این راه می توانند احتمال برخورد اجرام آسمانی با زمین را پیش بینی کنند.

آنتن فضایی ناسا با رادیو تلسکوپ ها و سیستم های بررسی از راه تداخل سنجی و همچنین سایر ایستگاه های شبکه فراگیر ارتباط فضایی در ارتباط است.

علاوه بر موارد فوق در تقابل با سایر ایستگاه ها به اندازه گیری دقیق جهت گیری زمین می پردازند. اطلاعات بدست آمده در این فرایند نقش بسیار مهمی در جهت تعیین زمان و موقعیت مکانی پرتاب فضاپیما ها و سایر کاوشگر ها دارا می باشد.



با توجه به ماموریت های کنونی ناسا و سایر ماموریت هایی که در زمان های آتی به فضا خواهند رفت ،این آنتن فضایی و سایر آنتن های شبکه فراگیر ارتباطی فضایی به همراه سایر متخصصین وابسته به این گروه، سال های بسیار پر مشغله ای در پیش دارند.




*(اولین انسانی که بر روی ماه قدم گذاشت)



*(در بین سال های 1967 تا 1972 تعداد 12 فضانورد در طی ماموریت های ماه نشین آپولو بر روی ماه فرود آمدند.)

[Renjer Babi]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
زمانی که به تاریخ چندین هزار ساله بشر می نگریم به این نکته پی می بریم که دانسته های ما از گذشته بسیار اندک است .

براستی ما از تمدن ، فرهنگ و نحوه زندگی بشر دیروز چه می دانیم ؟ آیا تاریخ غنی و پر فراز و نشیب بشر دیروز صرفا در چند بنای تاریخی ، لوح ، صنایع دستی و یا داستان و افسانه خلاصه می شود؟

آیا ما نیز همانند گذشتگان،به دست فراموشی سپرده می شویم ؟دید آیندگان نسبت به ما چگونه خواهد بود؟آیا از ما یادی خواهد شد؟



این موضوع سال ها ذهن بشر امروز را به خود مشغول کرده بود ، تا اینکه ژان مارک فیلیپ دانشمند فرانسوی با ارائه ایده ساخت ماهواره کئو ، افق جدید و روشنی را پیش پای ما گشود.

طرحی که از سوی یونسکو به عنوان پروژه منتخب قرن 21 انتخاب شد.



کئو چیست؟

کئو ماهواری ای بسیار زیباست ، که ایده ساخت آن متعلق به مارک فیلیپ دانشمند فرانسوی می باشد.

این ماهواره که هم اکنون در مراحل انتهایی ساخت به سر می برد، در سال 2007 به همراه سیل عظیمی از پیام های انسان امروز برای آیندگان به فضا پرتاب خواهد شد.

از ویژگی های این ماهواره علاوه بر اندازه کوچک و وزن بسیار سبک آن ، می توان به نوع طراحی قسمت خارجی آن اشاره کرد که مناسب با سفر 50000 ساله آن است.

کئو پس از 50000 سال سفر و گردش در مداری اختصاصی به دور زمین ، دست نخورده به زمین باز خواهد گشت.

این بازگشت به منظور آشنا نمودن آیندگان ، با پیام ها و اطلاعاتی که برای آنان فرستاده ایم، می باشد.

انسان های امروزی می توانند به عنوان نمایندگان نسل بشر امروز سخن بگویند و آرزو ها و تفکرات شان را به نسل های آینده انتقال دهند.

هر کس می تواند آزادانه ،با خیالی آسوده و بدون بیم از سانسور به هر زبانی که می خواهد پیامش را بین یک خط تا چهار صفحه بنویسد.



چرا فضا باید میهمان دار کئو باشد؟

با توجه به شرایط کنونی ، انتخاب مکانی بی طرف به عنوان مأمن این گنجینه پر ارزش، تا حدی غیر ممکن به نظر می رسید.پس باید جایی انتخاب می شد که متعلق به هیچکس نباشد ، و در عین حال هرکس سهمی به طور مساوی در آن داشته باشد . فضا بهترین انتخاب در دسترس بود.



هدف پروژه کئو:

با در نظر گرفتن نظرات و افکار انسان امروزی چه " ضعیف ، قدرتمند ، فقیر یا ثروتمند " متعلق به تمامی فرهنگ ها ، کئو قصد دارد که یک بررسی از جامعه بشری امروزی به منظور بو جود آوردن یک تبادل نظر جهانی در مورد دنیایی که ما می خواهیم با هم بسازیم انجام دهد.



هدف کئو در کوتاه مدت:

کئو یک پرنده باستانی است که بعد از بازگشت به کره زمین پس از هزاران سال پیام انسان امروزی را همانند یک تصویر حقیقی از تاریخ انسان های قرن 21 به نسل های آینده منتقل خواهد کرد.





اهداف کئو در بلند مدت:



· امکان ابراز آزادانه افکار و نظرات برای تمامی انسان ها.

· پس از فرستادن کئو به فضا یک طبقه بندی کامل از پیام های جمع آوری شده (به صورت ناشناس و بدون نام) با استفاده از تکنیک های پیشرفته آنالیز کامپیوتری و براساس موضوع و محتوای هر پیام انجام خواهد شد.

· بعد از آنالیز پیام ها ،نتایج این بررسی به رسانه های ارتباط جمعی، مدارس، گروه های غیر دولتی NGO و دولت ها به منظور ایجاد یک تبادل نظر و مذاکره جهانی برای ساختن یک دنیای مردمی بین انسانها اطلاع داده خواهد شد.

· همکاری استادان و دانشجویان دنیا با فرهنگ های مختلف در یک پروژه تربیتی که علوم ، تکنولوژی و ارزشهای انسانی را در بر گیرند.





پروژه کئو از یک پوشش رسانه ای وسیع جهانی با پشتیبانی فدراسیون بین المللی حقوق بشر (یونسکو) و سفارت فرانسه در سایر کشور ها بر خوردار می باشد.



آرمان های انسانی کئو تمامی فر هنگ ها و اعتقادات را در برگرفته و تا امروز پیام هایی بیش از دویست کشور و به هفتاد زبان مختلف به کئو ارسال شده است.



شاید کئو تلنگری باشد برای شناخت بهتر دنیای امروز ...





جمع آوری پیام های ارسالی به کئو تا اواخر سال 2006 به پایان می رسد و پس از ذخیره شدن بر روی لو ح هایی ویژه، عازم سفری بس طولانی می شود.



علاوه بر پیام ها، کئو فراز هایی از تمدن کنونی ما را نیز با خود به سفر خواهد برد.



اگر شما هم پیامی دارید که می خواهید به گوش آیندگان برسانید ، از هم اکنون اقدام کنید.



1. با مراجعه به سایت KEO.org و انتخاب پرچم ایران پیام خود در بخش ویژه آن نوشته ، آن را ارسال کنید .

2. اگر مایلید پیام خود را بر روی کاغذ بنویسید. پس از اتمام نگارش آن را به رایزنی فرهنگی سفارت فرانسه در ایران ، ارسال کنید.



با نگاهی جدید به دنیای امروز، نسل های آینده را در زندگی خود شریک سازیم



پایان

[Renjer Babi]

شکل نامتقارن مرزهای خورشیدکره، دانشمندان را امیدوار کرده‌است ویجر2 زودتر از موعد وارد فضای میان‌ستاره‌ای شود
مرزهای خارجی منظومه شمسی شکل منظمی ندارد و به‌نظر می‌رسد مشتی از درون به آن ضربه زده و بخشی از آن‌را قر کرده‌است. این نتایج به‌دنبال اطلاعات ارسالی فضاپیمای ویجر2 بدست آمده است که درحال عبور از مرزهای منظومه شمسی است. جالب این‌جا است که ویجر2 نسبت به برادر خود که در سال 2004 از منظومه شمسی خارج شد، در فاصله نزدیک‌تری نسبت به خورشید قرار دارد. بیش از سی سال است فضاپیماهای ویجر در پی یافتن ساکنان احتمالی و هوشمند غیرزمینی، مسیر خروج از منظومه شمسی را طی می‌کنند. خیلی‌ها فکر می‌کردند مولد هسته‌ای فضاپیماها در سال 2000 میلادی از کار خواهد افتاد و چیزی جز یک تابوت یخ‌زده که حامل پلاک طلایی دوستی زمینی‌ها است، از آن‌ها باقی نخواهد ماند؛ اما مراو اوفر، اخترفیزیک‌دان دانشگاه جورج ماسون ویرجینیا نظری غیر این دارد. او به تازگی توانسته‌است آخرین داده‌های ارسالی ویجر2 را تحلیل کند و با استفاده از آن، شکل خورشیدکره (هلیوسفر) را شبیه‌سازی کند. خورشیدکره، حباب مغناطیسی بسیار عظیمی است که منظومه شمسی، بادهای خورشیدی و میدان مغناطیسی خورشید را در بر گرفته‌است.

ویجر2 که در جنوب استوای منظومه شمسی حرکت می‌کند، آرام آرام اثرات ضربه خروجی (Termination Shock) را احساس می‌کند. این موج ضربه‌ای هنگامی ایجاد می‌شود که بادهای خورشیدی که با سرعت 1.6 میلیون کیلومتر در ساعت حرکت می‌کنند ( 445 کیلومتر بر ثانیه)، به بادهای میان‌ستاره‌ای که با سرعت کمتری جریان دارند برخورد می‌کنند. در سال 2002، دو سال مانده به آن‌که ویجر1 از خورشیدکره خارج شود، ابزارهای علمی آن شروع به آشکارسازی ذراتی پرانرژی ‌کرد که پس از مدتی مشخص شد منشاشان موج ضربه‌ای خروجی است. چهارسال پس از اولین گزارش ارسالی ویجر1، رابرت دکر از دانشگاه جان‌هاپکینز گزارش داده‌است که ویجر2 هم ذرات مشابهی را آشکار کرده‌است.

اما در حال حاضر، فاصله ویجر2 با خورشید حدود یک‌میلیارد و سیصد میلیون کیلومتر کم‌تر از فاصله ویجر1 با خورشید در دسامبر 2004 است که این فضاپیما از موج ضربه‌ای نیم‌کره شمالی منظومه شمسی عبور کرد. این بدان معنی است که در نیم‌کره جنوبی، موج ضربه‌ای خروجی به سمت داخل منظومه شمسی منحرف شده‌است. با توجه به داده‌های بدست‌آمده، دانشمندان انتظار دارند ویجر2 حداکثر تا دو سال آینده، از این موج ضربه‌ای عبور کند.

اوفر در شبیه‌سازی‌های خود نشان داده‌است دلیل انحراف خورشیدکره در نیم‌کره جنوبی منظومه شمسی، احتمالا میدان مغناطیسی قوی‌تر میان‌ستاره‌ای است که میدان مغناطیسی خورشیدی را به عقب رانده‌است. اوفر توانسته نشان دهد چگونه یک میدان مغناطیسی مشخص می‌تواند با مشاهدات ویجر2 سازگار باشد. این مدل‌سازی حالتی مشابه مغناطیس‌کره زمین را تداعی می‌کند که در یک‌سو به دلیل فشار میدان مغناطیسی خورشید به داخل منحرف شده است و در سوی دیگر کشیده شده است. البته باید توجه داشت تنها اندازه‌گیری‌های دانشمندان از خورشیدکره محدود به اطلاعات ارسالی دو فضاپیمای ویجر است که آنها هم فقط دو محدوده نسبتا نزدیک به یکدیگر را در شمال و جنوب استوای منظومه شمسی اندازه‌گیری کرده‌اند و هنوز خیلی زود است بخواهیم در مورد شکل کلی این حباب عظیم اظهار نظر کنیم.

دکر و اوفر نتایج تحقیقات خود را در نشست اتحادیه ژئوفیزیک ایالات متحده ارایه کرده‌اند و امیدوارند که ویجر2 بتواند گوی سبقت را از برادر دوقلوی خود برباید و سریع‌تر به فضای میان‌ستاره‌ای راه یابد. شبیه‌سازی اوفر نشان می‌دهد ویجر2 برای رسیدن به فضای میان‌ستاره‌ای باید مسافت کوتاه‌تری را طی کند و از این رو تنها ده‌سال زمان نیاز دارد تا برای نخستین بار، یک ابزار ساخت دست بشر مرزهای میان‌ستاره‌ای را بشکند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Renjer Babi]

فرصت در حالی برای آزادی خود از یک تله شنی دست‌وپا می‌زند که روح در سوی دیگر مریخ حمام آفتاب می‌گیرد!

مریخ‌نورد فرصت از دوشنبه گذشته در شن‌های روان به‌دام افتاده و در تلاش است خود را آزاد کند. مهندسان امیدوارند این مریخ‌نورد بتواند این کار را به‌راحتی انجام دهد، چرا که در سال گذشته، این مریخ‌نورد توانست به سادگی از وضعیتی بدتر از این خلاصی یابد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دوشنبه هشتم خردادماه، فرصت در حال عبور از معبر باریکی در بین ناهمواری‌های سطح مریخ بود که چرخ‌هایش در شن گیر کرد. خوشبختانه این‌بار چرخ‌ها به اندازه حادثه آوریل 2005 فرو نرفته‌اند. در آن حادثه، فرصت پنج هفته تمام در یک توده شن 30 سانتی‌متری که تپه برزخی نام گرفت، گیر کرده بود، ولی در نهایت توانست با حرکت دادن چرخ‌هایش در جهت عکس، خود را آزاد کند.استیو اسکوایرس از اعضای گروه تحقیقاتی فرصت در مقایسه شرایط فعلی این مریخ‌نورد با حادثه تپه برزخی می‌گوید: در آوریل گذشته، هر شش چرخ فرصت تقریبا به‌طور کامل فرو رفته بودند؛ اما این‌بار تنها دو چرخ‌ عقب گیر کرده‌اند.پس از آن توقف نفس‌گیر در برزخ مریخی(!) مهندسان تصمیم گرفتند برای جلوگیری از هرگونه پیشامد مشابهی، لغزش چرخ‌ها را به‌طور منظم بیازمایند. برای این کار، دوربین‌های نصب‌شده در مریخ‌نورد مسافت طی‌شده را اندازه‌گیری می‌کنند و رایانه مرکزی این مقدار را با مسافت طی‌شده بر اساس تعداد گردش‌های چرخ‌ها مقایسه می‌کند. اگر این دو مقدار متفاوت باشند، گردش چرخ‌ها متوقف می‌شود

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
چرخ‌های پشتی مریخ‌نورد فرصت در یک تله شنی فرو رفته‌اند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مریخ‌نورد فرصت در حال عبور از تپه‌های شنی در منطقه Meridiani Planum بود که در هشتم خرداد / 29می در تله شنی به‌دام افتاد.

این بار قرار بود فرصت 24 متر حرکت کند؛ اما پس از 1.5 متر جابجایی، حرکت متوقف شد. سیستم اندازه‌گیری لغزش به‌موقع مشکل را متوجه شد، وگرنه احتمالا فرصت در شرایط بدتری نسبت به تپه برزخی قرار می‌گرفت.تجربه تپه برزخی سبب شد مهندسان به شیوه مناسب خروج از شن‌های روان دست یابند. در این روش، چرخ‌ها مدام در جهت عکس حرکت می‌چرخند. در هر گردش، آج‌های روی چرخ شن را از جلوی چرخ به پشت آن منتقل می‌کند و مریخ‌نورد به‌آرامی خارج می‌شود.در ساعت 1:30 بامداد پنج‌شنبه به وقت جهانی، دستورهای خروج از تله شنی ارسال شد. کارشناسان امیدوارند فرصت به‌سرعت از این وضعیت خلاص شود و این تله شنی را بررسی کند. آنها می‌خواهند با بررسی دقیق هندسه این منطقه، دلیل به‌دام افتادن فرصت را بررسی کنند. پس از آن، فرصت مسیر خود را به سوی جنوب و گودال ویکتوریا ادامه خواهد داد. بیش از یک سال است که فرصت با سرعت 30 متر در روز به‌سوی این گودال در حرکت است و هنوز 900 متر دیگر با آن فاصله دارد.

حمام آفتاب

در سوی دیگر سیاره سرخ، مریخ‌نورد روح هم متوقف مانده‌است. روح در اوج زمستان محلی مریخ به‌دام افتاده است و انرژي تولیدی سلول‌های خورشیدی آن به 320 وات-ساعت کاهش یافته است (دی‌ماه 1382 / ژانویه 2004 که روح بر سطح مریخ فرودآمد، انرژی تولیدی سلول‌های خورشیدی‌اش 900 وات-ساعت بود). مهندسان درتلاشند توان تولید انرژی روح را افزایش دهند و از این‌رو، آن را در محلی با شیب 11 درجه به سوی شمال متوقف کرده‌اند تا پرتوهای خورشید به بهترین شکل به آن بتابند.

البته روح در این وضعیت بی‌کار نیست. دوربین‌های این مریخ‌نورد در تلاشند یک تصویر پانورامای 360 درجه با هر 13 فیلتر رنگی از اطراف خود تهیه کنند و تاکنون توانسته‌اند نیمی از این تصویر را آماده کنند. دیگر ابزارهای علمی روح هم به بررسی سنگ‌ها و شن‌های اطراف و هم‌چنین آسمان مریخ مشغولند. روح تا مردادماه در همین نقطه باقی خواهد ماند و پس از آن، اندکی دوران پیدا می‌کند تا آزمایش‌هایی را بر بستری سنگی که هم‌اکنون در دسترس بازوی روباتیکش نیست، انجام دهد. به احتمال بسیار زیاد، تا اواخر پاییز که زمستان مریخ به پایان می‌رسد، روح حرکتش را از سر نمی‌گیر

[Renjer Babi]

ماهواره TIMED که در سال 2001 به فضا پرتاب شد، توانسته‌است در طول این شش سال اطلاعات بسیار ارزشمندی را از مرزهای خارجی جو زمین جمع‌آوری کند. قرار بود ماموریت این ماهواره در پاییز امسال پایان یابد، اما مدیران برنامه TIMED تصمیم گرفته‌اند این مدارگرد تا سال 2010 به کار خود ادامه دهد
ماهواره TIMED که نامش مخفف عبارت انگلیسی «ماهواره بررسی‌کننده پویایی و انرژی ذرات گرماکره، یون‌کره و مزوسفر» است، از سوی آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جانزهاپکینز هدایت می‌شود. در طول شش سال گذشته، این ماهواره توانسته است رفتار لایه‌های میانی (مزوسفر) و فوقانی جو (گرماکره- یون‌کره پایینی یا MLTI) را نسبت به تغییرات فعالیت خورشیدی بررسی کند و اطلاعات ارزشمندی را در طول یک چرخه خورشیدی جمع‌آوری کند. قرار است این ماهواره در ماموریت جدید خود، به بررسی رفتار این لایه‌ها به تحریک‌های تفکیک‌شده خورشیدی و زمین‌مغناطیسی بپردازد. این نخستین‌بار است که دانشمندان می‌توانند فعالیت‌های خورشیدی و تاثیراتش بر ناحیه MLTI را در بلندمدت اندازه‌گیری‌ کنند. کارشناسان امیدوارند با اطلاعات بدست‌آمده به درک بهتری از تغییرات این بخش از جو دست یابند و با تاثیرات این لایه بر ارتباطات رادیویی، ره‌گیری ماهواره‌ها، طول‌عمر ماهواره‌ها، فرآیند خوردگی فلزاتی که در صنایع فضایی کاربرد دارند و هم‌چنین حرکت فضاپیماهای بدون سرنشین در آن بیش‌تر آشنا شوند.

یکی از مهم‌ترین اهداف تمدید ماموریت TIMED، بررسی چگونگی فرار ذرات هوا در لایه‌های فوقانی جو است. بررسی فرآیندهای حاکم بر فرار اکسیژن و هیدروژن در این لایه‌ها دانشمندان را در درک تحول جو دیگر سیارات منظومه شمسی مانند زهره و مریخ کمک می‌کند و آنان را به تخمینی از آینده جو زمین می‌رساند.

مدارگرد TIMED هم‌چنین قرار است به رصدخانه بزرگ فیزیک‌خورشیدی ناسا بپیوندد. این رصدخانه مجموعه‌ای از ماهواره‌های ناسا است که ماموریتشان، بررسی خورشید و تاثیرات آن بر زمین است. خورشید و تاثیر آن بر حیات و جامعه برای ناسا از اهمیت بالایی برخوردار است و مسوولان ناسا امیدوارند با بررسی داده‌های ارسالی TIMED، بتوانند نسل بعدی ماهواره‌های فیزیک‌خورشیدی را ارتقا دهند.

[Renjer Babi]

با ازکار افتادن ابزارهای جهت‌گیری و نشت تمام سوخت شیمیایی، امید ژاپنی‌ها به موتورهای یونی هایابوسا است که فضاپیما را به زمین برساند
مهندسان فضاپیمای ژاپنی هایابوسا که در ماموریت خود با مشکلات بسیاری مواجه شده‌است، پس‌از آزمایش دو موتور پیشران یونی این فضاپیما اعلام کرده‌اند هایابوسا انرژی لازم برای بازگشت به زمین را دارا است. اگر این فضاپیما طبق زمان‌بندی ازپیش‌تعیین‌شده در سال 1389 / 2010 به زمین بازگردد، دانشمندان بالاخره خواهند فهمید که آیا بشر توانسته‌است برای نخستین‌بار، نمونه‌هایی را از یک سیارک جمع‌آوری کند و به زمین منتقل کند یا خیر.

هایابوسا قرار بود در پاییز سال گذشته بر سطح سیارک ایتوکاوا فرود آید، ساچمه‌هایی را به سطح این سیارک 535 متری شلیک و مواد آزادشده را جمع‌آوری کند. اما دو بار تلاش فضاپیما برای فرود بر سطح سیاره ناموفق ماند. اطلاعات ارسالی نشان می‌داد که به‌دلیل وجود اختلال در فرمان‌های ارسالی رایانه مرکزی فضاپیما به ابزارهای جمع‌آوری غبار سیارک، ساچمه‌ها هیچ‌گاه شلیک نشده‌اند. با این‌حال، مدیران این برنامه امیدوارند که برخی ذرات غبار سیارک تصادفا راه خود را به داخل مخزن نگهداری مواد باز کرده باشند، ازاین‌رو تصمیم گرفته‌اند هایابوسا را طبق برنامه به زمین بازگردانند
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اما فضاپیما در مسیر بازگشت به زمین هم خوش‌شانس نبود. اوایل آذرماه گذشته، نشت سوخت در یکی از موتورهای شیمیایی سبب‌شد هایابوسا دوران پیدا کند و کنترلش از دست مرکز هدایت زمینی خارج شود. دو ماه بعد که مرکز هدایت زمینی توانست با فضاپیما ارتباط برقرار کند، مهندسان پرواز فهمیدند تمام سوخت ذخیره‌شده در 12 موتور پیشران شیمیایی خالی شده‌است. امیدها برای بازگشت موفقیت‌آمیز هایابوسا کم‌رنگ شد.

این دوازده موتور شیمیایی جایگزین چرخ‌های واکنشی پایدارکننده فضاپیما شده بودند که چند ماه پیش‌از حادثه نشت سوخت از کار افتاده بودند. این چرخ‌ها به یک موتور الکتریکی متصل بودند که آنها را با سرعت ثابتی می‌گرداند و تکانه‌زاویه‌ای فضاپیما را کنترل می‌کرد. هایابوسا برای رسیدن به جهت‌گیری جدید کافی بود سرعت دوران این چرخ‌ها را تغییر دهد تا با تغییر تکانه‌زاویه‌ای، فضاپیما را دوران دهد. اما اکنون که نه چرخ‌واکنشی وجود دارد و نه موتور شیمیایی، وظیفه تصحیح جهت‌گیری فضاپیما و تامین نیروی پیشرانش برای رسیدن به زمین برعهده چهار موتور یونی هایابوسا است. این موتورهای یونی گاز زنون ذخیره‌شده در موتور را یونیزه می‌کنند و سپس یون‌ها را در میدان الکتریکی شتاب می‌دهند. بدین‌ترتیب موتورها می‌توانند نیروی پیشران اندک ولی دائمی تولید کنند.

در طول این شش ماه، مهندسان پرواز نگران بودند ‌آیا نشت سوخت و دوران جدید فضاپیما به موتورهای یونی صدمه‌ای رسانده‌است یا خیر. به‌تازگی، آنها دو موتور از چهار موتور یونی این فضاپیما را آزمایش کرده‌اند و فهمیده‌اند که این موتورها در وضعیت بسیار مطلوبی قرار دارند. موتور سوم در دی‌ماه امسال آزمایش می‌شود، زمانی‌که هایابوسا به خورشید نزدیک‌تر می‌شود و آسیب‌های ناشی از سرمای فضا برآن کاهش می‌یابد. موتور چهارم، موتور اضطراری فضاپیما است و آزمایش نخواهد شد.

هم‌اکنون این سه‌موتور باهم کار می‌کنند، اما جون‌یی‌شیرو کاواگوچی، مدیر ماموریت هایابوسا می‌گوید که فضاپیما می‌تواند حتی با دو موتور یونی هم سفر بازگشت خود را به پایان برساند.

مهندسان به تازگی توانسته‌اند آهنگ دوران فضاپیما را به یک دور در هر پنج‌دقیقه کاهش دهند تا در مصرف گاز زنون صرفه‌جویی کنند. آنها برای کنترل دوران فضاپیما گاز زنون را از فضاپیما به بیرون می‌فرستادند. کاواگوچی می‌گوید که مسوولان کنترل پرواز مشکلی در ارتباط یا هدایت فضاپیما ندارند؛ اما فضاپیما در طول این مدت بسیار آسیب دیده‌است و ادامه ماموریت برای رسیدن به زمین کاری بسیار دشوار است.

برنامه‌ریزان آژانس فضایی ژاپن امیدوارند پرواز برگشت هایابوسا را در فروردین 1386 آغاز کنند. در این زمان، زمین و سیارک ایتوکاوا به کمترین فاصله از یکدیگر خواهند رسید. اگر فضاپیما بتواند در این تاریخ سفر خود را آغاز کند، سه‌سال بعد به زمین خواهد رسید و مخزن جمع‌آوری غبار خود را در خرداد 1389 / ژوئن 2010 به‌سوی صحرای مرکزی استرالیا پرتاب خواهد کرد.

[Renjer Babi]

مریخ‌نورد فرصت با رهایی یافتن از شن‌های روان، مسیر خود را به سوی گودال ویکتوریا ادامه می‌دهد
در هفتم خردادماه / 28 می، دو چرخ عقبی مریخ‌نورد فرصت که در حال عبور از بین دو خاکریز شنی بود، در شن‌های روان فرو رفت. قرار بود فرصت در آن روز 24 متر جابجا شود، اما چرخ‌ها در شن‌روان فرو رفتند و مریخ‌نورد بیش‌از 1.5 متر حرکت نکرد. مهندسان برای رها کردن فرصت از این دام، پنج‌شنبه گذشته دستورهای لازم را ارسال کردند و ازآن‌پس، فرصت روزی بین 5 تا 28 سانتی‌متر به عقب حرکت کرد تا بتواند خود را آزاد کند. در نهایت در ساعت 10 سه‌شنبه 16 خرداد (به‌وقت جهانی) اطلاعاتی دال بر حرکت هر شش چرخ بر بستر ‌سخت دریافت شد که نشان می‌داد مریخ‌نورد خود را آزاد کرده‌است.

مهندسان هنوز نمی‌دانند چه عاملی سبب شده‌است فرصت در شن‌های روان به‌دام بیفتد، از این‌رو به این خودروی هوشمند دستور داده‌اند از آن‌منطقه عکس‌برداری کند.

مدیران برنامه فرصت، این تپه شنی را جمرباگت (Jammerbugt) یا تپه سوگواری نام‌گذاری کرده‌اند. جمرباگت، نام خلیجی کوچک در ساحل شمال‌غربی دانمارک است که کشتی‌های بسیاری در طول تاریخ در آن‌جا غرق شده‌اند. مسوولان هم‌چنین تصمیم گرفته‌اند به افتخار مشارکت دانشمندان و مراکز علمی دانمارک در تحقیقات مریخ‌نورد فرصت و تقارن رهاشدن فرصت با روز تاسیس کشور دانمارک (دوشنبه گذشته روز تاسیس کشور دانمارک بود)، برای نام‌گذاری هر پدیده و عارضه جدیدی بر سطح مریخ که فرصت در طول چند هفته آینده کشف می‌کند، از نام‌های دانمارکی استفاده کنند.

برنامه بعدی فرصت، ادامه راه‌پیمایی به‌سوی گودال هشتصد متری ویکتوریا است که پس‌از یک‌سال راه‌پیمایی، به فاصله 900 متری رسیده‌است. پیش‌به سوی گودال ویکتوریا
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Renjer Babi]

در انتهای برنامه آپولو مقامات ناسا برنامه آینده فضایی ایالات متحده را بررسی می کردند. در آن زمان فضانوردان و تجهیزات توسط موشک های یکبار مصرف به فضا ارسال می شد و آنها به وسیله ای مطمئن و کم هزینه نیاز داشتند که بتوانند از آن چندین بار استفاده کنند. به این ترتیب ایده شاتل فضایی را بوجود آوردند. این یک کار بزرگ و پروژه ای طولانی مدت بود که برای ارسال 2 میلیون کیلوگرم تجهیزات و مسافربه مدار 185تا643 کیلومتری بالای زمین طراحی می شد. این شاتل نیاز به سه موتور اصلی و مخزن سوخت بیرونی و دو موشک جامد تقویت کننده و نیز سیستم مدیریت مقصد داشت. ناسا شروع به مطالعه و طراحی شاتل فضایی کرد و بالاخره پس از سالها آزمایش روی بخشهای مختلف 4 شاتل کلمبیا، آتلانتیس، دیسکاوری و چالنجرآماده پرواز شدند. پرواز اول در سال 1980 شاتل کلمبیا با خلبانی جان یانگ و رابرت کریمن با موفقیت انجام گرفت. در سال 1986 بخاطر ایجاد شعله در مخزن سوخت بیرونی شاتل چالنجر منفجر شد و تمام خدمه آن درراه علم از بین رفتند و این غمی بزرگ برای دوستداران فضا نوردی بود. برنامه سفر با شاتل ها جهت رفع اشکالات فنی چند سال به تعویق افتاد. بعد از این حادثه شاتلهای فضایی بازهم به کار خود ادامه دادند تا اینکه در روز شنبه 12 بهمن 1381 در حدود ساعت 14 به وقت جهانی هفت فضانورد شاتل کلمبیا در پایان یک مأموریت 16 روزه علمی آماده میشدند که به زمن بازگردند، اما در کمال حریت مردمان این فضا پیما در اثر یک مشکل در قسمت مخازن سوخت منفجر شد و ازبین فت. این دومین بار در تاریخ فضانوردی بود که غم دیگری را برای آنها بناگذارد. اما ناسا به تحقیقات خود ادامه داد و توانست جایگاه خود را بازیابد. امروزه شاتل های فضایی قادرند تا 100 پرواز به فضا را به راحتی انجام دهند. ماموریت شاتل های فضایی 7یا 8 روزه است. ولی قادرند بسته به ماموریت های محموله تا 20 روز هم پرواز کنند. اجزای حرکتی شاتل عمدتا عبارتند از:

1- دو موشک جامد تقویت کننده

2- مخزن سوخت بیرونی

3- سه موتور اصلی نصب شده روی مدار پیما

4- سیستم مدیریت مقصد در فضا نصب شده روی مدار پیما



موشکهای جامد تقویت کننده فراهم کننده بیشترین نیرو ( حدود 71%) برای بلند کردن شاتل فضایی از سکوی پرتاب هستند. موشکهای جامد آخرین بخشی هستند که پس از اجازه پرتاب روشن می شوند. چون پس از آتش گرفتن دیگر قابل خاموش کردن نیستند. ارتفاع هر یک از این موشکها 46 متر و وزن آنها همراه سوخت جامد به 600 تن می رسد. داخل هر یک از این موشکها سوخت جامد- موتور احتراق- سیستم کنترلی رها شدن ( جدا شدن از شاتل ) و چتر فرود ( برای فرود سالم در اقیانوس و استفاده مجدد از موشکها ) تعبیه شده است.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


مخزن سوخت بیرونی سوخت مایع موتورهای اصلی را در خود ذخیره دارد. ارتفاع این مخزن 48 متر و قطر آن 4/8 متر می باشد و

قادر است 2 میلیون لیتر سوخت ( با نسبت: اکسیژن یک و هیدروژن 6 واحد) را در خود نگاه دارد. سه موتور روی مدار پیما ( هر کدام با ارتفاع 3/4 متر و عرض 3/2 متر) نصب شده اند. که سوخت مخزن بیرونی را که شامل اکسیژن و هیدروژن است را با هم ترکیب می کنند و باقیمانده نیرو را ( حدود 29%) برای بلند کردن شاتل فراهم می کنند. موتورها قادرند حجم عظیمی از سوخت مخزن بیرونی را با سرعت و قدرت بسوزانند( معادل حجم یک استخر بزرگ در عرض 10 ثانیه). آب حاصل از ترکیب اکسیژن و هیدروژن بخاطر گرمای فوق العاده سریع بخار می شود و می توان بخار حاصله را به هنگام بلند شدن شاتل مشاهده کرد. دو موتور سیستم مدیریت مقصد هم در بخش عقب مدارپیما روی دم های آن قرار دارند. این موتورها برای قرار دادن شاتل در مدار نهایی و تغییر مکان شاتل از مداری به مدار دیگر و کم کردن سرعت شاتل به هنگام فرود تعبیه شده اند. داخل این موتورها دو مخزن هلیم و اکسیدایزر قرار دارد. خاصیت این مواد در این است که در نبود اکسیژن می توانند با هم ترکیب شده و فوراً آتش بگیرند. در ضمن روی دماغه هم 14 موتور جت کوچک نصب شده اند که از همین نوع سوخت استفاده می کنند.





[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مراحل پرتاب شاتل به فضا:



پس از آنکه شاتل در سکوی پرتاب آماده پرتاب شد از 31 ثانیه قبل از پرتاب مراحل زیر اتفاق می افتد:

31 ثانیه قبل: کامپیوترهای مرکزی تمام کنترل ها را بر عهده می گیرند.

6/6 ثانیه قبل: موتورهای اصلی نوبت به نوبت روشن می شوند و به 90% قدرت خود می رسند.

3 ثانیه قبل: موتورهای اصلی آماده پرتاب شاتل به فضا هستند.

لحظه پرتاب: موشکهای جامد تقویت کننده آتش می گیرند.

20 ثانیه بعد: شاتل به طور مستقیم به فضا پرتاب می شود.

60 ثانیه بعد: موتورهای اصلی به 100 % قدرت خود می رسند.

2 دقیقه بعد: در ارتفاع 45 کیلومتری موشکهای جامد تقویت کننده از شاتل جدا می شوند. در این لحظه چتر نجات موشکها ی جدا شده باز می شوند تا 200 کیلومتر دورتر و در اقیانوس آرام فرود آیند.

5/8 دقیقه بعد: موتورهای اصلی خاموش می شود.

9 دقیقه بعد: مخزن سوخت بیرونی از شاتل جدا می شود و بخاطر برخورد با سرعت بالا به مولکولهای هوا در جو زمین می سوزد.

5/10 دقیقه بعد: موتورهای سیستم مدیریت مقصد روشن می شوند تا شاتل را در مدار پایینی قرار دهند.

45 دقیقه بعد: موتورهای سیستم مدیریت مقصد دوباره روشن می شوند تا شاتل را در مدار بالا یی ( ارتفاع 400 کیلومتری از سطح زمین ) قرار دارند.

اکنون شاتل به یک مدار پیما تبد یل شده و خارج از جو آماده ادامه ماموریت است.



مدار پیما:

در بخش میانی مدارپیما تجهیزات و بازوی مکانیکی و در بخش پیشانی مرکز فرمانده ای و محل اسقرار خدمه و مخازن هوا و غذا قرار دارد. وقتی مدارپیما به ایستگاه مورد نظر رسید دربهای بالای بدنه باز شده و تجهیزات توسط بازوی مکانیکی که درون آن تعبیه شده به ایستگاه تحویل می شود. هرگاه لازم باشد که مدارپیما جابجا شود ( مثلا" برای تنظیم کردن تلسکوپ یا عکس برداری از زمین) موتورهای کوچکی که روی دماغه تعبیه شده اند برای چند لحظه روشن می شوند تا مدار پیما به راحتی بچرخد یا دور بزند. در دماغه مدارپیما هم دربهای مخصوصی قرار دارند تا خدمه بتوانند از آن بیرون بیایند و خارج از مدارپیما به کارهای نصب و تعمیرات ایستگاهای فضایی و ماهواره ها رسیدگی کنند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

پس از آنکه ماموریت مدارپیما به اتمام رسید نوبت بازگشت به زمین می رسد. در اول فوریه سال 2003 قدیمی ترین مدارپیمای ناسا ( کلمبیا) در ارتفاع 200 هزار پایی بالای سطح زمین منفجر شد و تمامی خدمه آن جان باختند. بازگشت مدارپیما یکی از حساسترین مراحل سفر است. ابتدا مدارپیما باید 180 درجه گردش کند و سپس تحت زاویه خاص ( 28 تا 36 درجه) گردش کند تا سطح زیرین آن به اتمسفر برخورد کند. مدارپیما در این حالت با سرعت 28 هزار کیلومتر در ساعت از اتمسفر زمین عبور می کند و دمای سطح آن در این لحظه به 3000 درجه سانتیگراد می رسد. به همین دلیل سطح مدارپیما را از مواد خاص (ترکیبات سخت کربن ) می سازند تا در برابر حرارت شدید مقاوم باشد پس از اینکه مدار پیما از جو عبور کرد به ارتفاعی می رسد که غلظت هوا در آنجا زیاد است. از این به بعد مدار پیما مانند هواپیما با کمک بالها در یک ناحیه s شکل ابتدا تحت زاویه 40 درجه وسپس 20 درجه به طرف زمین مانور میدهد تا سرعت سقوطش کم شود. پس از اینکه مدارپیما به باند فرود رسید دماغه را بالا می آورد وسپس چتر سرعت گیر را باز میکند تا آرام روی باند توقف کند .

[Renjer Babi]

روند احداث "ايستگاه بين المللي فضايي" (ISS) تا پايان دهه جاري ميلادي تكميل خواهد شد.

دكتر "مايك گريفين" اين خبر را پس از نشستي با روساي ساير آژانس‌هاي فضايي درگير در احداث "آي.اس.اس" اعلام كرد.

ناسا تا پيش از حادثه كلمبيا مي‌گفت تكميل فرآيند ساخت نيازمند ‪۲۸‬ پرواز شاتل است.

اما گريفين اكنون مي‌گويد، مي‌توان اين پروژه را با تنها ‪ ۱۶‬پرواز تا پيش از بازنشستگي شاتل‌ها در سال ‪ ۲۰۱۰‬كامل كرد.

اگر چه قبلا ناسا اعلام كرده بود انجام تحقيقات علمي در كنار پيش بردن برنامه ساخت اين ايستگاه از برنامه‌هاي فضا نوردان است، اما براساس برنامه كنوني ديگر وقتي براي انجام پژوهش علمي باقي نمي‌ماند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


كليه ‪ ۱۶‬پرواز فقط براي ارسال و مونتاژ قطعات مختلف كه با هزينه بسيار بالا توسط آژانس‌هاي فضايي ژاپن، روسيه و اتحاديه اروپا ساخته شده است انجام خواهد شد.

علاوه بر اين دكتر گريفين براي تامين هزينه تكميل اين ايستگاه ‪۶۰‬ ميليارد پوندي مجبور بوده است برخي از برنامه‌هاي علمي ناسا را معلق يا به كل لغو كند.

منتقدان نگرانند كه "آي.اس.اس" حتي پس از تكميل، هرگز براي انجام تحقيقات و آزمايش‌هاي جدي به كار گرفته نشود.

[Renjer Babi]

دیوید میلر، استاد مهندسی انستیتو فناوری ماساچوست (MIT)، در اولین جلسه درس مهندسی خود در سال 1999، فیلم جنگ‌های ستاره‌ای را برای دانشجویانش پخش‌کرد. در صحنه‌ای از فیلم، جایی‌که لوک اسکای‌واکر شمشیر لیزری‌اش را دربرابر یک جستجوگر هدایت‌شونده امتحان می‌کند، میلر پخش فیلم را برای لحظه‌ای متوقف کرد و به دانشجویانش گفت: می‌خواهم برای پروژه نهایی این درس، یکی از این جستجوگرها را برایم بسازید

پس از هفت‌سال تلاش، بالاخره بخشی از این درخواست استاد کهنه‌کار ام‌آی‌تی به حقیقت پیوست. در آخرین روزهای اردیبهشت‌‌ماه گذشته، ریزماهواره اسفی‌یرز (SPHERES) که ماهواره‌ای هدایت‌شونده به‌قطر تنها بیست سانتی‌متر است، در ایستگاه فضایی بین‌المللی به‌پرواز درآمد. نتایج این آزمایش‌ها که به‌تازگی اعلام شده‌است، نشان از پرواز موفقیت‌آمیز این ماهواره کوچک دارد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اسفی‌یرز به موشک یا لیزر مجهز نیست و برای حرکت از پیش‌ران‌های گاز فشرده دی‌اکسید‌کربن استفاده می‌کند. این ابزار درواقع، آزمایشگاهی است که برای آزمودن نرم‌افزارهای کنترل‌کننده مجموعه ماهواره‌ها به‌کار می‌رود. کافی است نرم‌افزار بر روی رایانه هدایت‌گر نصب شود تا اسفی‌یرز حرکت‌های برنامه‌ریزی‌شده را انجام دهد.
گام بعدی مسوولان اسفی‌یرز، ارسال نمونه‌های دیگر این ریزماهواره به‌وسیله شاتل‌های فضایی است. نزدیک‌ترین پرواز را شاتل دیسکاوری در هفته دوم تیرماه انجام خواهد داد.

[Renjer Babi]

كاوشگر مريخي "فرصت" (opportunity) سومين سال ماموريت خود را با انجام عملياتي بر روي سطح مريخ، پشت سر مي گذارد.

كاوشگر مريخي "فرصت" (opportunity) سومين سال ماموريت خود را با انجام عملياتي بر روي سطح مريخ، پشت سر مي گذارد. كاوشگر فرصت همراه با جفت خود روح(spirit) در حال كاوش بر روي سياره سرخ مي باشند تا دانشمندان را با شرايط محيطي اين سياره آشنا كنند.

اين دو كاوشگر در جهت ديگر مريخ به يافتن گونه هاي جديدي از سنگ بستر ادامه مي دهند. اين دو كاوشگر اطلاعاتي را در زمينه زمين شناسي مريخ در نواحي مارتين(Martin) جمع آوري كرده اند كه نشان مي دهد اين مناطق در يك دوره اي مرطوب و احتمالا داراي شرايط حيات مي بودند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

طول كشيدن اين ماموريت اين فرصت را در اختيار دانشمندان قرار داد كه آنان با استفاده از اين دو ماشين آهني تا جايي كه امكان دارد به كاوش هاي خود و كشف اسرار اين سياره سرخ ادامه دهند تا با كسب اين اطلاعات، ماموريت جديدي را براي آينده براي مريخ تدارك كنند.

سومين ماموريت براي اين دو كاوشگر، اگر بتوانند به كار خود همچنان ادامه دهند، اواخر ماه سپتامبر(اواخر شهريور ماه) در نظر گرفته شده است. كاوشگر "فرصت" كه در ماموريت خود بسيار موفق بوده تاكنون توانسته بيش از حد تصور دانشمندان سنگ هاي مريخ را آزمايش و بررسي كند. اين عيار مريخي، بستر سنگ هاي بين دو دهانه آتشفشان ايندورنس(Endurance) و ويكتوريا(Victoria) را كاوش كرده است. "فرصت" تاكنون شواهدي مبني بر وجود آب در زمان هاي بسيار دور در مريخ را بدست آورده است. هشت ماه پيش، چرخ راست جلويي "فرصت" از كار افتاد و اكنون اين كاوشگر با سه چرخ در حال سير برروي اين سياره شگفت انگيز مي باشد.

اين كاوشگر يكي از پنج ماموريت فعال مريخي به شمار مي آيد. به جز "فرصت" و جفت آن "روح"، مارس اوديسه(Mars Odyssey)، مريخ پيما(Mars Global Surveyor) و مدارپيماي مارس اكسپرس(Mars Express) تا كنون در حال فعاليت براي اين سياره سرخ مي باشند كه اين كاوشگر ها به كمك ماهواره هايي كه در حال چرخش به دور مريخ هستند، اطلاعات خود را به زمين ارسال مي كنند.

[Renjer Babi]

زمانيكه سفينه ها در مدار قرار ميگيرند ، در زمان شكستن و صدمه قطعات آنها ، مهندسين عملا به آنها دسترسي ندارند. اما آيا سفينه مي تواند خود را تعمير كند؟

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ساخت سفينه كار بسيار دشواري است. سفينه از سوار كردن قطعات بسيار دقيق با مهندسي فوق العاده پيشرفته ساخته مي شود. اما اگر زمانيكه سفينه در مدار قرار مي گيرد قسمتي از آن شكسته شود و يا آسيب ببيند مهندسين عملا به آن دسترسي ندارند. اما آيا سفينه مي تواند خود را ترميم كند؟

مهندسين بخش مهندسي هوا-فضا دانشگاه بريستول انگلستان با انجام يك مطالعه جديد گامي به سوي اين احتمال شگفت آور برداشتند. طبيعت الهام بخش اين مطالعه جديد است.

دكتر كريستوفر سم پريموسچنگ ، دانشمند مواد مركز پژوهش فناوري فضا كه اين مطالعه را نظارت مي كند مي گويد "وقتي قسمتي از بدن ما زخم و يا بريده مي شود ، نيازي نيست كه ما قسمتهاي بريده و زخم شده را به هم بچسبانيم ، بلكه ما در بدن خود ما يك مكانيسم "خودترميمي" داريم. خون ما با سخت شدن يك "درزگير" حفاظتي براي پوست جديد ايجاد مي كند تا در زير آن شكل بگيرد.

حرارتهاي شديد ، ريز شهابها و دانه هاي غبار كه با سرعت بالا در فضا حركت مي كنند مي توانند تركهائي در پوسته سفينه ايجاد كنند. اين تركها به مرور افزايش يافته و پوسته سفينه را ضعيف مي كنند و بدين ترتيب مشكلات فاجعه آميز غير قابل اجتناب مي شوند. وي و همكارانش روند التيام بريدگي ها در بدن انسان را قبل از اينكه به زخمهاي جدي تبديل شوند كپي كردند. آنها چند درصد از فيبر موجود در ماده رزيني بكار رفته در ساخت پوسته سفينه ها را برداشته و آن را با فيبرهاي توخالي حاوي يك ماده چسبنده جايگزين كردند.اين فيبرهاي توخالي از شيشه ساخته مي شوند تا به راحتي شكسته شوند. زمانيكه تركي در پوسته ايجاد مي شود اين فيبرها به سادگي شكسته مي شوند و مايع چسبنده آزاد مي شود تا تركها را پر كند.

در انسانها ، هوا بطور شيميائي با خون واكنش نشان مي دهد و باعث سخت شدن آن مي شود. در محيط بي هواي فضا ، رگهاي مكانيكي مي بايد با رزين مايع و يك سخت كننده خاص پر شوند تا زمانيكه فيبرها پاره مي شوند از رگهاي مكانيكي خارج شده و با هم تركيب شوند. اين دو مواد مي بايد كاملا روان باشند تا قبل از بخار و سخت شدن بتوانند تركها را پر كنند. وي مي گويد" ما اولين قدم را در اين راه برداشته ايم. اما يك دهه وقت نياز است تا اين فناوري در سفينه ها راه پيدا كند."

اين فناوري به ماموريتهاي طولاني ، بادوام و كم هزينه تر سفينه ها منجر خواهد شد.

اطلاعات بيشتر :

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Renjer Babi]

كشورهاي عضو آژانس فضايي اروپا (اسا) در جلسه اخير اين آژانس در برلين در مورد بودجه ماموريت فضايي "اگزومارس" به توافق دست يافته‌اند.

اگزومارس (‪ (ExoMars‬براي يافتن نشانه‌ها و آثار حيات در گذشته و امروز سياره سرخ، به كاوش در سطح و حتي حفر آن خواهد پرداخت.به گزارش پايگاه اينترنتي "بي بي‌سي"اين ماموريت گامي كليدي در برنامه موسوم به "آرورا" (‪ (Aurora‬است كه شامل اعزام فضاپيما و در نهايت فضانوردان به ماه و مريخ خواهد بود.براساس اين توافق، بريتانيا نقشي كليدي در ماموريت مريخ نورد بازي خواهد كرد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



دولت بريتانيا قرار است ‪ ۱۰۸‬ميليون يورو در آن سرمايه‌گذاري كند كه سهمي عمده را در ساخت اين كاوشگر روبوتيك به اين كشور واگذار خواهد كرد.برنامه آرورا در كوتاه مدت بر ماموريت‌هاي روبوتيك به مريخ تمركز مي مي كند،اگزومارس براي سال ‪ ۲۰۱۱‬و در پي آن يك ماموريت بين‌المللي براي نمونه برداري از مريخ و بازگرداندن آن به زمين.

وزراي علوم كشورهاي عضو آژانس اتمي اروپا در نشست اين هفته خود بودجه ‪ ۷۵۰‬ميليون يورويي ‪ 2011-2006‬برنامه آرورا را تصويب كردند.بخش اعظم بودجه صرف توسعه اگزومارس خواهد شد و باقي آن به تحقيقات مقدماتي در زمينه ماموريت‌هاي آينده مريخ و ساير كرات منظومه شمسي اختصاص مي‌يابد.توانايي حفر زمين براي اين مريخ نورد در اولويت خواهد بود.سهم بريتانيا در برنامه اگزومارس ‪ ۱۰۱‬ميليون يورو است و ‪ ۷‬ميليون يورو نيز به فعاليت‌هاي پژوهشي اختصاص مي‌دهد.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


به اين ترتيب صنايع بريتانيايي سهمي عمده در پروژه خواهند داشت كه به آنها امكان خواهد داد تجربه و تخصص به دست آمده از ماموريت ناكام"بيگل ‪"۲‬ كه بر مريخ سقوط كرد را پيش ببرند.بيگل با هدف جستجو براي يافتن آثار حيات در سياره سرخ طراحي شده بود اما در روز كريسمس ‪ ۲۰۰۳‬پس از ورود به جو مريخ ناپديد شد. ديويد پاركر، مدير برنامه علوم فضايي در مركز فضايي ملي بريتانيا گفت اگزومارس بر ميراث بيگل ‪ ۲‬بنا خواهد شد.وي گفت: "اما اگزومارس تنها به كاوش در سطح اكتفا نخواهد كرد زيرا مجهز به يك مته حفاري و ساير تجهيزات است كه براي نخستين بار مي‌تواند زير سطح را معاينه كند و همين توانايي است كه اين ماموريت را از سايرين منفك مي‌كند."
دو كاوشكر آژانس فضايي آمريكا موسوم به اسپيريت و آپورچونيتي از نزديك به دو سال قبل سرگرم گشت و گزار و تحقيق در سطح سياره سرخ بوده اند. بريتانيا در مجموع بيش از ‪ ۳۷۴‬ميليون يورو به برنامه‌هاي علمي اسا مي پردازد كه ‪ ۱۸‬درصد كل بودجه علمي آژانس فضايي اروپاست. اين كشور همچنين ‪ ۲۰۵‬ميليون يورو در يك رشته ماموريت‌هاي ماهواره اي نظارت بر زمين سرمايه‌گذاري كرده است. نخستين ماهواره از اين نوع، موسوم به "كرايوست" (‪ (Cryosat‬كه وظيفه‌اش نظارت بر سطوح يخي زمين بود طي پرتابي در ماه اكتبر منهدم شد.منابع آشنا به گفتگوها مطمئن هستند كه كرايوست بازسازي خواهد شد اما تصميم نهايي در مورد آن تا فوريه اتخاذ نمي‌شود.

[Renjer Babi]

آژانس اكتشافات فضایی ژاپن (جاكسا) که قرار بود فضاپیمای هايابوسا را در بهار سال 2007 به زمین برگرداند ، تصمیم گرفت این کار را تا سه سال دیگر به تعویق بیندازد .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


آژانس اكتشافات فضایی ژاپن (جاكسا) اعلام كرد: بازگرداندن كاوشگر فضايي بدون سرنشين "هايابوسا" به‌زمين را سه‌سال به تعويق مي‌اندازد.هايابوسا پس از تلاش نا موفق براي نمونه‌برداري از سيارك ايتوكاوا در اوايل آبان ماه، قرار بود، اواخر بهار سال ‪ ۲۰۰۷ميلادي به زمين بازگردانده شود. هایابو سا قرار بود كاوشگر Minerva را به سطح ایتوکاوا بفرستدوپس از نمونه برداری از این سیارک به زمین بازگردد اما Minerva بعد از جدا شدن از فضاپيماي حامل خود در فضا گم شد. ( كاوشگري كه در فضا گم شد) به‌گفته جاكسااز روز جمعه گذشته ارتباط مخابراتي با "هايابوسا" نيز دچار اختلال شده و اين سازمان در تلاش براي رفع اين اشكال است. جاكسا با توجه به اينكه كار تعمير اين كاوشگر فضايي نياز به زمان زيادي دارد، برنامه بازگرداندن آن به زمين را سه سال تعويق انداخته است. براي اينكه بازگراندان هايابوسا به زمين طبق برنامه قبلي انجام شود، بايد در ماه جاري اين كاوشگر بر روي مدار بازگشت قرار مي‌گرفت. جاكسا پيش بيني كرده است، اگر اشكال فني اين كاوشگر تا اوايل سال ‪۲۰۰۷ ميلادي برطرف شود، اين امكان وجود دارد، که حتی هايابوسا در سال ‪ ۲۰۱۰ميلادي به زمين بازگردانده شود.اگراين كاوشگر موفق به نمونه‌برداري و انتقال به كپسول ويژه به زمین مي‌شد براي نخستين بار بود كه از يك سيارك نمونه‌برداري صورت مي‌گرفت.ضمن اینکه براي اولين بار يك سفينه فضايي ژاپني موفق به فرود بر روي يك جرم سماوي مي‌شد.اما این ماموریت با شکست روبرو شد.اما ،باز هم دانشمندان امید وارند كه فضاپيماي هايابوسا پس از تمرينهايي كه به طور خودكار انجام مي دهد، موقعيت خودش را طوري تنظيم كند كه بتواند در نزديكي خرده سيارك قرار بگيرد و تا پايان ماموريت خود، يعني 25 نوامبر، نمونه بر داريهاي كوچكي از اين سيارك انجام دهد. بعد از انجام ماموريت، فضاپيما موتور خود را كه با سوخت يوني كار مي كند آتش كرده وراهي زمين خواهد شد

[Renjer Babi]

ناسا در نظر دارد در آینده ای نزدیک فضانوردان خود را به ماه و پس از آن به مریخ و شاید فراتر از آن بفرستند . اما در این بین یک مشکل بزرگ وجود دارد و آن تابش های الکترو مغناطیس مضرردر خارج از جو زمین است .

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

فضانوردانی با انجام این سفر ها خود را در معرض تشعشعات کیهانی و تابش های مضرر خورشید که عمدتا از ذرات پر سرعت الکترون و پروتون تشکیل شده اند ، قرار می دهند که باعث بروز سرطان و دیگر ناسازگاری ها در بدن آن ها می شود.یکی از ساده ترین راه ها برای مقابله با این مشکل استفاده از بتون می باشد مانند سازه هایی که در اطراف راکتور هسته ای وجود دارد اما ساختن یک فضاپیمای بتونی ایده معقولانه ای نیست همین امر باعث شده تا دانشمندان ناسا تلاش های بسیاری در این ضمینه انجام دهند و مواد گوناگونی را برای مقاومت در برابر این تشعشعات امتحان کنند مانند آلومنیوم، پلاستیک های پیشرفته و هیدروژن مایع که هر کدام دارای نقص هایی بوده و عملا قابل استفاده نمی باشد اما گزینه ای هوشمندانه برای رفع این مشکل وجود دارد :استفاده از یک میدان بزرگ الکترو مغناطیس برای محافظت فضانوردان .

می دانیم بار های هم نام یکدیگر را دفع میکنند ، پس می توان فضانوردان را در مکانی مستقر کرد که توسط یک میدان الکترومغناطیس احاطه شده و این میدان الکتریکی هم بار با تشعشعات ساطع شده از محیط باشد.البته بسیاری از کارشناسان در مورد احداث چنین پایگاهی بر روی ماه بدبین اند اما در میان آنها چارلز بولر و جان لین پژوهشگرا ناسا در مرکز فضایی کندی و مسئول تحقیق بر روی این پروژه عقیده دارند این کار قابل اجراست.بولر می گوید:(( استفاده از میدان الکترومغناطیس برای حفاظت از ضانوردان ، ایده ای بود که در دهه 1950 ارائه شد اما طرح های داده شده بسیار ابتدایی و ناشیانه بود ولی طرح های امروز بسیار جامع و عملی است))

طرح ارائه شده توسط بولر و لین شامل چندین گوی بزرگ با پهنای 5 متر است که بر فراز پایگاه استقرار فضانوردان قرار میگیرد .این حفاظ بزرگ قابلیت شارژ بسیار بالایی دارد و می تواند به یک میدان ایستایی الکتریکی 100 مگا ولتی تبدیل شود . هرچند مقدار این ولتاژ بسیار بالاست اما مقدار اندکی از آن جریان پیدا میکند در نتیجه نگهداری از آن نیروی زیادی لازم ندارد.

گوی های تشکیل دهنده این حفاظ از نوعی پارچه نازک و قوی ( مانند پوشش ضربه گیر مریخ نورد ها ) به همراه یک پوشش نازک از ماده ای رسانا مانند طلا ساخته می شود . این گوی های پارچه ای دارای قابلیت تا شدن برای آسان کردن حمل و نقل نیز هستند. .هنگامی که این حفاظ در محل خود قرار گرفت ، شارژ الکتریکی شده و گوی های تشکیل دهنده آن ، منبسط می شوند . سپس حفاظ در بالای پایگاه استقرار فضا نوردان نصب می شود.مطمئنا یک آرایش دقیق از این گوی های بار دار می تواند میزان برخورد تشعشعات خطرناک را با فضانوردان و تجهیزاتشان به حد اقل برساند .در بعضی جنبه های اضافی این طرح ، یک تور الکتریکی برای امنیت بیشتر در زیر حفاظ تعبیه شده است.بولر و لین همچنان در حال طرح ریزی بهترین مدل از این حفاظ هستند که قطعا مهمترین قسمت آن نحوه قرار دادن گوی هاست برای پرتو های دو گانه که هم بار مثبت و هم بار منفی دارند . این حفاظ باید طوری عمل کند که پرتو هایی با بار منفی را به بالای پایگاه و پرتو های مثبت را به سوی سطح ماه منحرف کند.بولر و لین یک مدل سه بعدی ساخته اند که بسیار کار آمد است و میتواند به طور دقیق عملی شود .

این طرح هرچند مراحل پایانی کار خود را میگذراند اما هنوز مشکلات علمی- مهندسی حل نشده ای دارد ، به عنوان مثال وزش بادهای خورشیدی شامل الکترون و پروتون از میان این حفاظ مشکلات عمده ای را بوجود می آورد .

[Renjer Babi]

ناسا جزئیات مقدماتی از جدید ترین و درعین حال ژرف ترین ماموریت خود به سوی مشتری را برای دانشمندان و تیم رهبری این ماموریت فاش کرد.


ماموریت 700 میلیون دلاری ((جونو)) از جدید ترین برنامه های ناسا است که در 30 جون 2010 آماده پرتاب میباشد و 5 سال برای رسیدن به مقصد خود مشتری در راه خواهد بود . جونو در یک مدار قطب به قطب برای مطالعه میدان مغناطیسی شدید مشتری قرار خواهد گرفت .

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


از دیگر وظایف جونو بررسی وجود هسته یخی برای مشتری و همچنین تعیین مقدار آب و آمونیاک موجود در جو این سیاره است .این مدارگرد همچنین بادهای شدید مشتری که سرعتشان به 600 کیلومتر بر ساعت میرسد را بررسی میکند .

دکتر دیوید ج مک کوماس یکی از رهبران این ماموریت از پژوهشکده جنوب غرب (SWRI), در این باره گفت : ماموریت جونو میتواند راز های شکل گیری بزرگترین سیاره منظومه شمسی ، مشتری را در طی چند بیلیون سال پیش آشکار کند .

گفتنی است آخرین کاوشگری که از جو سیارات مشتری مانند اطلاعاتی را به زمین مخابره کرد سفینه گالیله در سال 1995 بود که برای 58 دقیقه قبل از از بین رفتن داده های خود را به زمین مخابره کرد .

[Renjer Babi]

كاوشگر Minerva كه قرار بود خرده سيارك Itokawa –25143 را بررسي كند، بعد از جدا شدن از فضاپيماي حامل خود،Hayabusa در فضا گم شد.

كاوشگر Minerva كه قرار بود خرده سيارك Itokawa –25143 را بررسي كند، بعد از جدا شدن از فضاپيماي حامل خود،Hayabusa در فضا گم شد. Itokawa يك خرده سيارك 600 متري است كه احتمالا تكه اي از يك خرده سيارك بزرگترمي باشد وفضاپيماي Hayabusa توسط JAXA (سازمان تحقيقات فضايي ژاپن)
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

به گونه اي طراحي و برنامه ريزي شده بود ، كه در 12 نوامبر 2005 در 55 متري سطح اين خرده سيارك قرار بگيرد وكاوشگر رباتيك كوچك خود، Minerva را بر روي سطح آن رها كند وسپس از آن دور شده و خود را براي نمونه برداري از خرده سيارك در آينده اي نزديك آماده كند. اما در حاليكه انتظار مي رفت اين كاوشگر به آرامي بر روي خرده سيارك پايين بيايد تا بتواند تصاوير و اطلاعاتي در مورد سيارك و د ماي آن براي فضاپيما تهيه كند، در فضا رها گشت و هرگز به سطح آن نرسيد.

زمانيكه Hayabusa از خرده سيارك دور مي شد، پيامي از سوي JAXA فرستاده شد كه Minerva تنها با سرعتي حدود20 سانتي متر در ثانيه در حال دور شدن است. فضاپيما در حاليكه كاوشگر در فضا بي هدف در حال دور شدن بود از آن عكس گرفت و توانست تماس راديويي با آن برقرار كند.اما با اين حال سرنوشتMinerva هنوز معلوم نيست و همچنان سرگردان در فضا رها گشته است. كاوشگر Minerva كه در تصوير آن را مشاهده مي كنيد، تقريبا به اندازه يك گريپ فروت است و وزن آن تنهاد 590 گرم است وشامل سه دوربين كوچك رنگي و شش گرما سنج مي شود. به گفته يكي از اعضاي تيم، به نامTetsuo Yoshimitsa اين كاوشگر به گونه اي طراحي شده بود كه بتواند در يك مسير 15 متري وجب به وجب خاك خرده سيارك راطي و بررسي كند.

Minerva درآخرين د قايق جايگزين يك كاوشگر چهارچرخ ناسا شده بود كه مقامات آژانس به علت وزن و هزينه زيادش ،آن ماموريت را لغو كردند.عليرغم گم شدنMinerva ،باز هم دانشمندان انتظار دارند كه فضاپيماي Hayabusa پس از تمرينهايي كه به طور خودكار انجام مي دهد، موقعيت خودش را طوري تنظيم كند كه بتواند در نزديكي خرده سيارك قرار بگيرد و تا پايان ماموريت خود، يعني 25 نوامبر، نمونه بر داريهاي كوچكي از اين سيارك انجام دهد. بعد از انجام ماموريت، فضاپيما موتور خود را كه با سوخت يوني كار مي كند آتش كرده وراهي زمين خواهد شد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Renjer Babi]

تصاوير جديد كاسيني از زحل و اقمارش طي هفته پيش
پروژه کاسینی و هویگنس توسط سازمان فضایی آمریکا (ناسا) – آژانس فضایی اروپا و آژانس فضایی ایتالیا اجرا شده است . همین طور کاسینی دارای دو دوربین است که توسط جی پی ال ناسا طراحی و ساخته شده است .

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در 20 اکتبر 2005 فضاپیمای کاسینی از فاصله نزدیکی از دیون عبور کرد و عکس زیبایی را از سطح آن گرفت . این عکس 60 کیلومتر عرض دارد . در این عکس گودال های ایجاد شده بر سطح دیون به خوبی معلوم شده اند .




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در روز 22 اکتبر فضاپیمای کاسینی طی گردش به دور زحل از کنار قمر پرومته عبور کرد و با دوربین زاویه بسته خود از آن عکس گرفت . قمر پرومته در کنار حلقه F قرار دارد. این عکس با دوربین زاویه بسته کاسینی از فاصله 499000 کیلومتری گرفته شده است .




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
زاویه میان خورشید – زحل و کاسینی 144 درجه است . مقیاس تصویر هم 3 کیلومتر بر هر پیکسل است . گرانش این قمر بر روی این حلقه تاثیر میگذارد و آشفتگی هایی را در آن ایجاد میکند . همین طور در 26 اکتبر نمایان شد .Fکاسینی توانست عکسی از پرومته در کنار این حلقه بگیرد که در این عکس آشفتگی های حلقه




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]◄ در روز 25 اکتبر کاسینی از کنار قمر میماس عبور کرد . میماس قمری است که از رئا قمر دیگر زحل کوچکتر است . میماس 397 کیلومتر و رئا 1528 کیلومتر است . عکسی که کاسینی از این دو قمر گرفت در نور مرئی و با دوربین زاویه بسته از فاصله 5/1 میلیون کیلومتری از رئا و 670000 کیلومتر از میماس گرفته شده است .

[Renjer Babi]

طرح سكونت در ماه و تحقیقات مقدماتی با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل


هابل عکس های جالبی را از تنها قمر زمین٬ماه گرفته است.این عکس ها با وضوحی بالا از سطح ماه گرفته شده و در طیف فرابنفش جنس سطح٬دهانه ها٬ترکیبات و مواد معدنی موجود در سطح آن برای ایجاد رصد خانه ای علمی تحقیقاتی و استقرار بشر در ماه بررسی میشود.ارزیابی های مقدماتی برای طرح جدیدی که ترکیب تیتانیوم و ایرون اکسید برای تولید منابع اکسیژن که کلید اصلی حیات انسان میباشد شروع شده است.

قسمت Advance Camera تلسکوپ هابل عهده دار نقشه برداری٬بررسی و مطالعه از سطح و دهانه های ماه است.عکس های گرفته شده دارای مقیاس بسیار مناسب است که سبب میشود تا جزئیات بیشتری از ماه مشخص شود٬این عکس ها توسط طول موج فرابنفش و رادیویی (طول موج در مقیاس حدودی ۵۰ تا ۱۰۰ متر)مورد بررسی قرار میگیرند.آنها توسط شبیه سازی شرایط استقرار در ماه را بررسی می کنند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Renjer Babi]

مقام های فضايی اروپا می گويند معاينه های آسيب شناسی انجام شده به روی فضاپيمايی که قرار است به سوی زهره پرتاب شود نويدبخش به نظر می رسد.


اين فضاپيما موسوم به "ونوس اکسپرس" قرار بود چهارشنبه راهی فضا شود، اما پرتاب در پی کشف مواد زائد در داخل راکتی که آن را به فضا خواهد برد به تاخير افتاد.آژانس فضايی اروپا، اسا، گفت بررسی ها نشان می دهد که فضاپيما در وضعيت خوبی به سر می برد و هرگونه مواد زائد ظرف چند روز آينده از آن زدوده خواهد شد.هنوز تاريخ جديد پرتاب تعيين نشده اما يک سخنگوی اسا گفت تا پيش از چهارم نوامبر نخواهد بود.اين فضاپيما قرار است سوار بر يک راکت روسی از سکوی بايکنور در قزاقستان به فضا پرتاب شود.

مسئولان روز جمعه گذشته پس از کشف ذرات آلاينده خارجی در راکت، پرتاب روز چهارشنبه را لغو کردند.فضاپيما که در داخل راکت جای داده شده بود ناچار بار ديگر به ساختمان محل مونتاژ در قزاقستان منتقل شد

معاينه

مهندسان روز دوشنبه بازرسی فضاپيما برای کشف صدمات احتمالی آن را آغاز کردند و متوجه شدند تکه های عايق واقع در واحد فوقانی راکت که از فضاپيما محافظت می کند ريزش کرده است.فرانکو بوناچينا، سخنگوی اسا، گفت به نظر می رسد اين تکه ها تنها شامل قطعات درشت باشد که به راحتی قابل شناسايی و خارج کردن هستند.اسا ابراز اطمينان کرده است که فضاپيما تا پيش از 24 نوامبر که آخرين روز در فرجه فعلی پرتاب است راهی ماموريت خود خواهد شد."ونوس اکسپرس" نخستين فضاپيمايی است که اتمسفر زهره را به طور کامل مطالعه خواهد کرد تا چگونگی شکل گيری وضعيت شديد جوی آن را درک کند.اتمسفر زهره که عمدتا از دی اکسيد کربن تشکيل شده است گرمای شديد گلخانه ای توليد می کند به طوری که تشعشعات به تله افتاده خورشيد در آن، دمای سطح سياره را به طور ميانگين به 467 درجه سانتيگراد می رسانند. ستاره شناسان بر اين باورند که زهره می تواند اطلاعاتی درباره چگونگی واکنش اتمسفر زمين به انتشار گازهای گلخانه ای در اثر فعاليت های انسانی فراهم کند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Renjer Babi]

دومين فضاپيماي سرنشين دار چين موسوم به " شن جو -‪ " ۶‬ساعت ‪ ۹‬صبح روز چهارشنبه به وقت محلي (‪ ۴/۳۰‬صبح به وقت تهران) به فضا پرتاب شد.


در جريان اين ماموريت فضايي براي نخستين بارآزمايش علمي نيز با مشاركت انسان در يك فضاي واقعي انجام خواهد شد. مراسم پرتاب اين فضاپيما از مركز پرتاب ماهواره‌اي " جيو چوان" در استان "گان سو" در صحراي "گبي " واقع در شمال غرب چين به صورت زنده از چند شبكه تلويزيوني چين پخش شد. " في جين لونگ " ‪ ۴۰‬ساله و " نيه‌هاي شنگ" ‪ ۴۱‬ساله هر دو خلبان نيروي هوايي چين از سرنشينان فضاپيماي چين هستند كه قرار است به مدت پنج روز در فضا ماموريت‌هاي علمي انجام دهند. اين فضاپيما پس‌ازانجام ماموريت پنج روزه در ناحيه مركزي منطقه خودمختار مغولستان داخلي چين به زمين خواهد نشست.

دست اندركاران برنامه فضايي چين،امنيت سفينه دوم را بيشتر از فضاپيماي " شن جو - ‪ " ۵‬مي‌دانند كه سال ‪ ۲۰۰۳‬ميلادي با يك فضانورد به آسمان پرتاب شد و به دنبال آن چين به عنوان سومين قدرت جهان به باشگاه فضايي پيوست . فضاپيماي "شن جو - ‪ "۵‬در جريان ماموريت ‪ ۲۲‬ساعته خود ‪ ۱۴‬بار به‌دور مدار زمين چرخيد و سپس در منطقه مغولستان داخلي درشمال چين فرود آمد. پرچم نمايشگاه "اكسپو ‪ " ۲۰۱۰‬كه ميزباني آن را شهر شانگهاي از آن خود كرده است، با اين فضاپيما در فضا برافراشته خواهد شد. چين قصددارد تاسال ‪ ۲۰۱۰‬ميلادي يك‌ايستگاه فضايي‌ايجاد كرده و كاوشگر بدون سرنشين خود را به كره ماه بفرستد.

[Renjer Babi]

بالاخره پس‌از گذشت یک‌سال از آخرین پرواز شاتل دیسکاوری، مدیر ناسا اعلام کرد این فضاپیمای رفت‌وبرگشت روز دهم تیرماه / اول جولای به‌سوی ایستگاه فضایی بین‌المللی پرتاب خواهد

پس از فاجعه غم‌بار انفجار شاتل کلمبیا در زمستان سال 1381، تمامی سفرهای شاتل به‌حالت تعلیق درآمد و بسیاری از ماموریت‌های ارزشمند ناسا با صدمات سختی مواجه شدند. مهم‌ترین این‌ها، ناتمام ماندن بدنه ایستگاه فضایی بین‌المللی و لغو آخرین ماموریت به‌روزرسانی ابزارهای تلسکوپ فضایی هابل بود که می‌توانست آن‌را تا سال 1390/ 2011 در مدار زمین نگاه‌دارد

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

پس از گذشت دوسال‌ونیم تعلیق و بازبینی اساسی ماموریت‌های شاتل، دیسکاوری تیرماه گذشته راهی فضا شد. اما این پرواز هم بی‌خطر نبود و جداشدن چند قطعه، بخصوص یک توده عایق چهارصدگرمی از مخزن اصلی‌ و نارنجی‌رنگ سوخت که خوشبختانه خراشی بیشتر برجای نگذاشت، سبب‌شد تا برطرف‌نشدن خطرهای احتمالی، پروازهای شاتل مجددا معلق شود.
در طول یک‌سال گذشته، مهندسان و مدیران برنامه‌های شاتل به مدیریت وین هیل تلاش کردند خطرهای احتمالی را برطرف کنند. اقدامات آنها شامل طراحی جدید مخزن سوخت، حذف قطعه جداشده در پرواز سال‌گذشته، نصب دوربین‌های جدید در زاویه‌های مختلف اطراف شاتل و مخزن سوخت، تعبیه کردن ابزارهای جدید ترمیم و بتونه‌کاری درون شاتل، آموزش شیوه‌های تعمیر شاتل به فضانوردان و هم‌چنین حذف برخی حسگرهای دردسرساز درون مخزن بود که سیم‌کشی آنها به بیرون از مخزن نیاز به نصب قطعات خطرسازی داشت. اما شاید بزرگ‌ترین کار آنها، آماده‌کردن یک شاتل پشتیبان برای پروازهای اضطراری بود. پیش‌از انفجار کلمبیا، مهندسان برای هر پرواز تنها یک شاتل را آماده می‌کردند، اما پس از آن زمستان غم‌بار، مدیران ناسا تصمیم گرفتند در صورت بروز بدترین پیشامد، یعنی آسیب‌دیدگی شدید شاتل و خطر نابودی در پرواز برگشت به زمین، شاتل به ایستگاه فضایی متصل باقی بماند و سرنشینان شاتل در پروازی اضطراری به‌وسیله شاتل دیگری به زمین بازگردانده شوند.
ناسا از چندماه پیش، زمان پروازهای آینده شاتل را تیرماه و مردادماه سال جاری اعلام کرده‌بود. این زمان‌بندی نسبتا عجیب، این پرسش را پیش می‌کشید که آیا امنیت کافی برای پرواز دیسکاوری وجود دارد یا خیر. درست‌است که مهندسان مهم‌ترین قطعه‌های خطرساز را حذف کرده‌اند، اما هنوز نقاط خطرسازی وجود دارند که ممکن است خسارت به‌بار آورند. مهم‌ترین آنها، 34 قطعه‌ عایق است که بادست روی قلاب‌های مخزن خارجی سوخت پاشیده می‌شوند تا از چگالش بخارآب در مجاورت سوخت مایع و تشکیل یخ جلوگیری کنند. تشکیل یخ که با انبساط بلورهای یخ همراه است، به ترک‌خوردن بدنه فلزی، پدیدآمدن بار اضافی به‌هنگام پرتاب، جداشدن قطعات از بدنه و خطرهای مرگ‌آور بعدی منجر خواهد شد. در پرتاب قبلی، چهل‌گرم از این عایق‌ها چندثانیه پس‌از پرتاب جدا شد و به‌همین دلیل، این بخش از فهرست نقاط بسیارخطرساز شاتل سردرآورد.
درپایان هفته گذشته، نشستی دوروزه در ناسا برگزار شد تا تمامی دست‌اندرکاران برنامه شاتل بررسی کنند چه خطرهایی ممکن‌است این پرواز را تهدید کند و آیا مجموعه پیچیده تجهیزات، سامانه‌های پشتیبانی و روش‌های پیش‌بینی‌شده برای پرواز دیسکاوری آماده مقابله با این خطرها هستند؟ از قرار معلوم، دو نفر از مدیران بلندپایه برنامه شاتل به مشکل عایق‌های ضدشبنم اشاره کرده‌اند و گفته‌اند که شبیه‌سازی‌ها نشان می‌دهد قطعاتی تا وزن نودگرم می‌تواند در زمان پرتاب از این بخش جدا شود و این خطر بسیار محتمل است. آنها پیشنهاد داده‌اند تا طراحی جدید این عایق‌ها نباید پرتابی انجام شود.
اما شنبه‌شب گذشته، مدیر ناسا در گفتگوی مطبوعاتی خبر پرواز دیسکاوری را طبق برنامه ازپیش‌تعیین‌شده اعلام کرد. او در پاسخ به پرسش خبرنگاران در مورد خطر جداشدن عایق‌های ضدشبنم گفت: «براساس دستورهای رییس‌جمهور ایالات متحده، ناسا مجبور است تا سال 2010 پرواز شاتل‌ها را متوقف کند. ما 17 پرواز در طول این چهارسال برنامه‌ریزی کرده‌ایم تا بتوانیم سازه ایستگاه فضایی بین‌المللی را به‌پایان ببریم. هرگونه تاخیر در پروازهای فعلی سبب می‌شود پروازهای بیشتری در سال‌های پایانی انجام شود و احتمال بروز خطر هم افزایش یابد. از سوی دیگر قرار است در هر پرواز شاتل، تنها یک تغییر اساسی انجام گیرد و تغییر این پرواز انجام شده‌است. قطعه PAL که در پرواز سال گذشته دیسکاوری جدا شد، از بدنه مخزن سوخت حذف شده‌است. اما در مورد خطرسازی عایق‌های ضدشبنم باید بگویم 113 پرواز پیشین شاتل با همین عایق‌ها انجام شده ‌است و این قطعه‌ها خطر مهمی پیش نیاورده‌اند، بنابراین خطرسازی این عایق‌ها بسیار کم‌تر از آنی است که برخی اظهار داشته‌اند و به‌نظر من اصلا خطر محتمل محسوب نمی‌شود. البته این‌را هم بگویم که طراحی عایق‌های جدید آغاز شده‌است، ولی این عایق‌ها تا سه‌چهار پرواز آینده آماده نخواهند شد. ما برای مقابله با هر خطری آمادگی بالایی داریم. بدنه شاتل در طول پرواز دوبار به‌دقت بررسی می‌شود، یک‌بار در طول پرواز و بار دیگر در فضا. اگر صدمه‌ای دیده شد، تلاش می‌کنیم آن‌را در فضا ترمیم کنیم، اما اگر این صدمه قابل ترمیم نبود، شاتل فضایی آتلانتیس آماده‌است تا سرنشینان را سالم به زمین بازگرداند. این‌را هم بگویم اگر خدای‌نکرده فاجعه‌ای مانند کلمبیا روی داد، من نخستین کسی هستم که تمام تلاشم را برای متوقف‌کردن برنامه شاتل انجام خواهم داد».
پنجره پروازی دیسکاوری از دهم تیر آغاز می‌شود و تا 19 روز ادامه خواهد داشت. مهندسان پرواز تلاش می‌کنند پرواز دیسکاوری در زمان تعیین‌شده یعنی 19:48 دهم تیرماه به‌وقت جهانی آغاز شود. در این پرواز دوازده‌روزه، تجهیزات جدیدی به ایستگاه فضایی بین‌المللی منتقل خواهدشد و چند راه‌پیمایی فضایی برای تعمیر ایستگاه فضایی انجام خواهدشد. برای نخستین‌بار پس‌از انفجار کلمبیا، سرنشینان ایستگاه فضایی بین‌المللی به سه‌نفر افزایش خواهند یافت. توماس ریت‌نر آلمانی، سومین سرنشین ایستگاه فضایی است که با پرواز دیسکاوری به ایستگاه خواهد رفت و به فرمانده پاول وینوگرادوف و مهندس‌پرواز جفری ویلیامز ملحق خواهدشد. وی نخستین فضانورد آژانس فضایی اروپا است که در ایستگاه فضایی بین‌المللی اقامت طولانی‌مدتی خواهد داشت. وی پیش‌از این چندماهی را در ایستگاه فضایی میر به‌سر برده‌ بود و یکی از کارکشته‌ترین فضانوردان آماده آژانس فضایی اروپا به‌شمار می‌رود.

[Renjer Babi]

كاوشگر كاسيني در ادامه كاوشهاي خود , قمر ديگر زحل به نام Dion را طي روزهاي آينده بررسي ميكند.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ديدار جديد كاسيني با يكي ديگر از اقمار زحل. كاسيني همچنان به بررسي اقمار زحل ميپردازد و از روز سه شنبه دانشمندان مركز كنترل كاسيني اين مدارگرد را بر قمر ديگر زحل Dion متمركز خواهند كرد .


سه شنبه 19 مهر ماه فضا پيماي كاسيني به ديدار يكي ديگر از اقمار سياره زحل خواهد رفت تا از نزديك و از فاصله اي در حدود 500 كيلومتري سطح سفيد رنگ و يخ گونه اين قمر را بررسي و تصاويري با نماي نزديك از آن تهيه كند.Dion قمري با 1126 كيلومتر عرض است . در تصاوير اوليه از اين قمر نقاط براقي به چشم ميخورد كه توجه دانشمندان را به خود جلب كرده است . بررسي ها نشان ميدهد احتمالا اين نقاط سفيد رنگ مناطق يخ مانند وسيعي در سطح Dion هستند. تصوير برداري از عوارض سطحي اين قمر از ديگر برنامه هاي كاسيني طي اين سفر خواهد بود.

تصاوير و اطلاعات جديد را در روز هاي آينده دريافت خواهيد نمود .

[Renjer Babi]

گريگوری اولسون سومين جهانگردی است که عازم فضا شده است.


اين دانشمند آمريکايی که خود صاحب يک شرکت تحقيقاتی است صبح روز شنبه برای سفری ده روزه راهی ايستگاه بين المللی فضايی در مدار زمين شد.مبلغی که او بابت سفر به فضا پرداخته فاش نشده است اما تصور می شود وی بخش اعظم هزينه اين ماموريت 20 ميليون دلاری را پرداخته باشد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

قبلا دو نفر ديگر برای تعطيلات به ايستگاه فضايی رفته اند: دنيس تيتو از آمريکا در سال 2001 و مارک شاتلوورت از آفريقای جنوبی در سال 2002.به گزارش خبرگزاری آسوشيتد پرس دکتر اولسون که متخصص حسگرهای الکترونيکی است ساعاتی پيش از پرتاب در سکوی پرتاب بايکنور قزاقستان گفت: "پس از پرتاب موشک، من کاملا خونسرد و خوش خواهم بود. اين روزها مردم تمام مدت درحال پروازند. همين موضوع در مورد پرواز فضايی هم صادق خواهد بود - بعد از من توريست های بيشتری ظاهر خواهند شد."

ويليام مک آرتور از آمريکا به عنوان فرمانده پرواز و والری توکارف از روسيه به عنوان مهندس پرواز در اين سفر که با کپسول سويوز انجام می شود گريگوری اولسون را همراهی می کنند.دو فضانورد روس و آمريکايی در ايستگاه بين المللی جای سرگئی کريکالف و جان فيليپس که از آوريل در فضا بوده اند را خواهند گرفت.

کريکالف و فيليپس روز 11 اکتبر به همراه دکتر اولسون به زمين بازخواهند گشت.گريگوری اولسون، 60 ساله، مدير کل شرکت تحقيقاتی Sensors Unlimited در پرينستون است.تخصص اين شرکت توسعه و توليد فيلم و دوربين های عکاسی فوق العاده حساس است و با آژانس فضايی آمريکا، ناسا، کار می کند.آقای اولسون در جريان اين سفر قصد دارد برخی از تجهيزات توليدی شرکت خود و آزمايش های علمی که خود طراحی کرده است را محک بزند.

[Renjer Babi]

برنامه جديد هابل براي مطالعه چند كوازار در فاصله اي بسيار دور

کوازار ها از اجرام بی اندازه درخشان برون کهکشانی اند که تابش های قدرتمندی در طول موج های رادیوئی و مرئی گسیل میکنند.و دارای انتقال به سرخ زیاد هستند و اغلب همدم کهکشان هایی که بسیار فعالند و دارای سیاه چاله های بزرگ اند میباشند.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


این دو کوازار از بین 20 کوازار اوليه كه از همين نوع بوده اند انتخاب شده اند. مطالعات و تحقیق روی این دو کوازار توسط یک تیم از منجمان حرفه ای اروپا انجام شده است.این تیم طی تحقیقاتی که انجام داد به نتیجه رسید که ، کوازار سمت چپ HE0450-2958 (از مرکز فاصله ای حدود 5 ميليون سال نوری دارد) و کهکشان پر جرمی را نیز در پیرامونش ندارد و کوازار سمت راست ( از مرکز فاصله ای حدود 1.5 ميليون سال نوری دارد)و دارای کهکشانی معمولی از نوع مارپیچی با بازو های بلند است.

اگر چه 2958 از 2426 فشرده تر است اما کهکشانش به صورت کامل مشاهده می شود. HE0450-2958نبودن کهکشان پیرامون اشاره ای است به نادر بودن این اتفاق که بین یک کهکشان معمولی و یک جرم بیگانه که پناهگاهی برای سیاه چاله ای فوق پر جرم است میباشد.همچنین در تصویر چپ (بالای کوازار) یک کهکشان شدیدا آشفته را مشاهده میکنید،که نشان دهنده آن است که این کهکشان با کهکشانی دیگر یا ...تصادف کرده که چنین آشفتگی را به وجود آورده است.

رصد خانه وي ال تي نشان داده است که تولد و شکل گیری ستارگان در این ناحیه بسیار زیاد و پر سرعت است. کوازار ها از اجرام بی اندازه درخشان برون کهکشانی اند که تابش های قدرتمندی در طول موج های رادیوئی و مرئی گسیل میکنند.و دارای انتقال به سرخ زیاد هستند و اغلب همدم کهکشان هایی که بسیار فعالند و دارای سیاه چاله های بزرگ اند میباشند.

[Renjer Babi]

در ساعت 17:15روز دوشنبه به‌وقت جهانی (20:45 به وقت ایران) پیغام خطایی از تلسکوپ فضایی هابل به زمین مخابره شد که توان منبع الکتریکی 5 و 15 ولت در بخش الکترونیک سی‌سی‌دی دوربین پیشرفته نقشه‌برداری بالاتر از حد مجاز است. با مخابره این پیام، دوربین پیشرفته نقشه‌برداری ، بهترین ابزار چند سال اخیر تلسکوپ فضایی هابل، از کار افتاد. ناسا اعلام کرده است که تعمیر این ابزار را از هفته آینده آغاز خواهد کرد، اما مدیران هابل مطمئنند که این ابزار به‌زودی کار خود را از سر خواهد گرفت


دوربین پیشرفته نقشه‌برداری، ACS، در آخرین ماموریت تعمیر تلسکوپ فضایی هابل در سال 2002 روی این تلسکوپ نصب شد و تا به امروز، وظیفه اصلی رصدهای تلسکوپ فضایی هابل را برعهده داشته است. این دوربین به یک سی‌سی‌دی بسیار قوی با وضوح 18 میلیون نقطه مجهز است و نسبت به دوربین تصویربرداری زاویه‌باز و سیاره‌ای2، WFPC2، دو برابر حساس‌تر است و پنج‌برابر میدان دید بازتری دارد. با این ابزار، اخترشناسان توانسته‌اند توان اکتشاف خود را ده بار بیشتر کنند و تصاویر بی‌نظیری هم‌چون تصویر فراژرف هابل را تهیه کنند.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


بروس مارگون، از مهندسان موسسه علوم تلسکوپ فضایی در مریلند، ایالات متحده در مورد این رویداد ناخوشایند می‌گوید:«به‌نظر می‌رسد جریان برق آن‌بخش از ابزارهای الکترونیکی قطع شده است. از سال 2002 به این سو این دوربین بیشترین فعالیت را در میان دیگر ابزارهای هابل داشته است و به‌همین دلیل خیلی زود متوجه بروز این اتفاق شدیم.»
مسوولان برنامه تلسکوپ فضایی هابل 90 درصد مطمئنند که این، مشکلی جزیی است و به‌زودی حل خواهد شد. مورگان نیز مانند دیگر کارشناسان تلسکوپ فضایی معتقد است مشکل به بخش ساده‌ای از مدارهای الکترونیکی برمی‌گردد که زودتر از پیش‌بینی‌ها از کار افتاده است:« احتمالا یک مقاومت یا خازن یکصدتومانی که قرار بود بیست سال عمر کند، از بدشانسی ما فقط شش سال دوام آورده است.»
اگر مشکل واقعا از همین مقاومت سوخته باشد، می‌توان آن‌را به سادگی رفع کرد. مهندسان طراح مدارهای الکترونیکی، چنین رویدادی را پیش‌بینی کرده بودند (البته آنها انتظار نداشتند که این اتفاق به‌این زودی روی دهد) و از این رو، منبع ولتاژپایین دومی را نیز تعبیه کرده بودند. قرار است پس‌از تحلیل‌های مقدماتی، بررسی اطلاعات فنی ارسالی و مشخص کردن جزئیات این مشکل، مدار الکترونیکی شماره یک که منبع ولتاژ معیوب در آن قرار دارد، آزمایش شود. اگر این مدار که از ابتدای نصب دوربین مشغول به‌کار بوده، به‌خوبی کار نکند، مهندسان مدار شماره دو را فعال می‌کنند. البته فعال‌سازی مدار دوم نیازمند تغییراتی در الگوریتم‌ها و نرم‌افزارهای رایانه مرکزی هابل و تنظیم‌های جدید مدارهای دوربین پیشرفته مطالعاتی است که بیش از یک هفته به‌طول نمی‌انجامد.
اما این مشکل ممکن است منشا دیگری داشته باشد. احتمال اندکی وجود دارد که ذرات کیهانی پرانرژی از مدار حافظه این دوربین عبور کرده، بخشی از نرم‌افزارهای آن را مختل کرده باشند. این اتفاق خیلی هم دور از انتظار نیست. هرازگاهی پرتوهای کیهانی به ریزپردازنده‌ها برخورد می‌کنند و آنها را گیج می‌کنند! البته این مشکل سخت‌افزاری نیست و با یک خاموش روشن کردن ساده حل می‌شود.
اما اگر این ابزار صدمه‌ای جدی دیده باشد، توانایی‌های علمی تلسکوپ فضایی هابل به‌شدت کاهش خواهد یافت. ACS‌ ده بار سریع‌تر از دوربین WFPC2 اطلاعات را ثبت می‌کند و حجم و کیفیت اکتشافات آن بسیار فراتر از دوربین قدیمی هابل است که از سال 1993 مشغول به کار است. شاید اگر آسیب‌دیدگی این دوربین جدی باشد، فشارها بر ناسا برای تخصیص پرواز تعمیر هابل افزایش یابد. آخرین ماموریت تعمیر هابل قرار بود در سال 2004 انجام شود که به‌دنبال فاجعه انفجار شاتل کلمبیا در زمستان 2003 لغو شد. قرار بود در این پرواز، دو ابزار جدید، دوربین زاویه‌باز3 و طیف‌نگار اجرام کیهانی جایگزین WFPC2 و طیف‌نگار STIS شوند. مایکل گریفین، مدیر ناسا به‌تازگی اعلام کرده است ماموریت تعمیر هابل منتفی نیست و ناسا در حال بررسی چگونگی انجام این ماموریت با محدودیت‌های جدید است. اگر آخرین ماموریت تعمیر هابل تصویب شود، این تلسکوپ خواهد توانست تا سال 2010 و شاید بیشتر در مدار زمین باقی بماند و با ابزارهای بسیار قدرتمند خود، دوربین زاویه‌باز3، دوربین پیشرفته مطالعاتی، دوربین و طیف‌نگار فروسرخ و طیف‌نگار اجرام کیهانی، دورترین اجرام عالم را شکار کند

[roje_aria79]

پرتاب ماهواره ی چینی برای برنامه ی تلویزیونی فرانسه
چين درصدد پرتاب يك ماهواره برنامه‌هاي راديويي و تلويزيوني براي فرانسه است .
به گزارش روز شنبه خبرگزاري شين هوا ، قراردادي در اين خصوص ميان شركت صنايع ديوار بزرگ چين و "چاينا ست كام" هفته گذشته در پكن به امضا رسيد .
بر اساس اين قرارداد ، چين اين ماهواره را سال آينده ميلادي با يك فروند راكت " لانگ مارچ - ‪ ۳‬بي" ساخت اين كشور به فضا پرتاب خواهد كرد .
ماهواره ي ‌فرانسوي كه ‌با پرتاب آن ‪۳۰۰‬برنامه تلويزيوني به شبكه‌هاي تلويزيوني در چين، اقيانوس آرام و اقيانوسيه افزوده خواهدشد، از مركز پرتاب ماهواره " شي چانگ " در استان " سي چوان " در جنوب غرب چين به‌فضا پرتاب خواهدشد .
"لانگ مارچ " راكت حامل چين مي‌باشد كه از اكتبر سال ‪ ۱۹۹۶‬ميلادي تاكنون چين ‪ ۴۶‬پرتاب موفق با آن انجام داده است .
"چاينا ست كام" ، شركت ارتباطات ماهواره‌اي چين و يكي از شش شركت بزرگ مخابراتي اين كشور محسوب مي‌شود كه قصد دارد با همكاري شركت ديوار بزرگ چين ماهواره فرانسوي شركت "آلكاتل آلينا" فرانسه را به فضا پرتاب كند .

[roje_aria79]

پرتاب اطلس ۵ به تعویق افتاد !
وزش باد و وضعيت ناآرام جوي روز گذشته سازمان هوانوردي و فضايي آمريكا "ناسا" را مجبور كرد كه زمان پرواز كاوشگر هسته‌اي سياره "پلوتو" را به تعويق بيندازد .
سازمان "ناسا" قرار بود كه روز گذشته و راس ساعت ‪ ۶:۲۴‬بعدازظهر به وقت گرينويچ، سريعترين سفينه ساخت دست بشر را از پايگاه فضايي "كيپ كاناورال" در فلوريداي آمريكا توسط يك موشك "اطلس ‪ "۵‬به سوي دورترين سياره منظومه شمسي، سياره "پلوتو"، ارسال خواهد كرد .
سفينه ‪ ۷۰۰‬ميليون دلاري "نيو هورايزنز" (‪ (New Horizons‬به زودي سفر ‪۹‬ ساله خود را به سوي آخرين سياره اكتشاف نشده منظومه شمسي آغاز خواهد كرد و پس از مطالعه "پلوتو" و اقمار اين سياره، مسير خود را به سوي بيروني‌ترين منطقه منظومه شمسي موسوم به كمربند "كوييپر" ادامه داده تا بتواند اجرام آسماني يخي موجود در آن نقاط را نيز بررسي كند .
سياره "پلوتو" در سال ‪ ۱۹۳۰‬و توسط ستاره‌شناس آمريكايي "كلايد تامباگ" و در رصدخانه "لوول" در آريزونا كشف شده‌است .

[roje_aria79]

لباس فضايي سرگردان
فضانوردان در ايستگاه فضايي بين المللي ، دستگاه راديويي مخصوصي را درون يک لباس فضايي قديمي جاسازي کرده و در فضا رها کردند.اين دستگاه راديويي ،پيام هاي از پيش ضبط شده را به زبان هاي انگليسي ،روسي ،اسپانيايي ،ژاپني ،آلماني و فرانسوي به همراه تصاوير تلويزيوني و اطلاعاتي مانند دما و ذخيره ي باتري اين لباس به سمت زمين ارسال مي کند.اين عمليات بخشي از يک پروژه ي تحقيقاتي است و هم اکنون امواج ضعيف ارسالي اين دستگاه توسط گيرنده هاي زميني دريافت مي شود.



توضيحات جنبي مرتبط:

فرمانده ي ايستگاه فضايي بين المللي ، "بيل مک آرتور" و مهندس پرواز "والري توکارف" ، دستگاه راديويي را در لباس فضايي قديمي جاسازي کرده و در فضا رها کردند.اين لباس پس از چند هفته گردش به دور زمين در نهايت به جو زمين برخورد کرده و خواهد سوخت.




لباس فضايي رها شده از ايستگاه فضايي بين المللي



بلافاصله پس از پرتاب اين لباس ،گزارش هايي مبني بر دريافت امواج ارسالي اين لباس در ژاپن و چند مکان ديگر داده شد.اما شدت اين امواج بسيار ضعيف بود.در عرض دو ساعت ، مسئولين اعلام کردند که ارسال امواج به کلي متوقف شده و علت آن به احتمال زياد سرد شدن باتري ها و در نتيجه خاموش شدن دستگاه فرستنده بوده است.

با اين وجود ، در روز بعد نيز تلاش ها براي دريافت امواجي در فرکانس ۹۹/۱۴۵ مگا هرتز از اين لباس فضايي ادامه يافت.نتيجه ي اين تلاش ها دريافت امواج ضعيف و متناوب از لباس فضايي بود که در هنگام عبور آن از بالاي سر گيرنده ، شدت مي يافت.

اين پروژه که با نام Suitsat-۱ شناخته مي شود ، توسط "فرانک باور" ، رئيس برنامه ي راديويي آماتوري در ايستگاه فضايي بين المللي رهبري مي شود. او مي گويد:"تا کنون ۲۴ ساعت از رها شدن Suitsat-۱ مي گذرد و در اين ۲۴ ساعت ، افت و خيز هاي فراواني داشته ايم.ابتدا مردمي که به دنبال دريافت امواج بودند گزارش مي کردند که امواج ارسالي قطع شده اند و اين پروژه به پايان رسيده و حالا با خبرهاي جديدي که از امواج دريافتي از لباس فضايي داريم ، کمي خوش بين تر هستيم.کاملا مشخص است که Suitsat-۱ هنوز به کار خود ادامه مي دهد.ولي هنوز مشکل اصلي ، ضعيف بودن امواج است."

"امروز ، ما چندين بار صداي از پيش ضبط شده را دريافت کرديم.هنگامي که شدت اين امواج از شدت نويز بيشتر مي شود ، شما به وضوح صداي مربوط به دستگاه داخل لباس را مي شنويد.يکي از مشکلات اساسي ما هنگامي رخ مي دهد که به علت چرخش لباس به دور خود ، شدت امواج کم مي شود.ما اين مشکل را با آنتن و منبع برق فرستنده و يا ارتباط بين اين اجزا مرتبط مي دانيم.به هر حال اگر فرستنده با تمام توان در حال کار کردن باشد ،ما انتظار داريم که Suitsat-۱ حداکثر تا چند روز الي يک هفته به کار خود ادامه دهد.در غير اين صورت ، ارسال امواج ،مدت زمان بيشتري به طول خواهد انجاميد.

"از آنجا که ما دقيقا نمي دانيم که اين پروژه تا چه زماني ادامه خواهد يافت ،از کساني که ايستگاه هاي دريافت کننده در اختيار دارند تقاضا داريم تا به امواج Suitsat گوش دهند.مخصوصا هنگامي که درست از بالاي سر آنها عبور مي کند.اگر شما بتوانيد اين امواج را ضبط و براي ما ارسال کنيد ،کمک بزرگي براي ما خواهد بود.ما همچنان نسبت به ادامه ي اين پروژه خوش بين هستيم."

مسئولين اين پروژه به کساني که در تلاشند تا اين امواج را دريافت کنند ، سه نکته ي زير را گوشزد مي کنند:۱)شما ابتدا به يک آنتن بسيار بلند که بر روي دکل سوار شده نياز داريد. ۲)هنگامي که ارتفاع Suitsat در آسمان شما کمتر از ۴۰ درجه است ، شما نمي توانيد امواج آن را دريافت کنيد چون فاصله لباس فضايي از شما بيش از حدي است که شما بتوانيد اين امواج را تشخيص دهيد. ۳)مهم ترين نکته که در حال حاضر براي مسئولين پروژه اهميت دارد ، دريافت اطلاعاتي در مورد خود لباس و مدت زمان عملکرد دستگاه درون آن است.



"suitsat-۱ يکي از آزمايش هاي فضايي پيشرو در نوع خود است.اين نوع عمليات که براي اولين بار بدين شکل انجام مي شود ، جذابيت خاص خود را دارد.همان طور که واضح است ، ما توجه بسياري از مردم را به اين آزمايش جلب کرده ايم و تا اين لحظه از انجام اين آزمايش ، نکات فراواني را آموخته ايم.ما با همکاري شما به اين پروژه ادامه داده و کماکان به صداي اين لباس فضايي سرگردان گوش مي دهيم."

[roje_aria79]

صندلي هميشگي در فضا !
رييس آژانس فضايي روسيه اعلا‌م كرد كه يكي از سه جايگاه سفينه‌هاي فضايي " سايوز " روسيه بر اساس قردادهايي به طور دائم در اختيار فضانوردان ناسا قرار خواهد گرفت .

آناتولي‌پرمينوف گفت : سايوز جايگاهي براي سه نفر دارد , يك صندلي هميشه در اختيار ناسا است , يك صندلي در اختيار آمريكايي‌ها قرار خواهد گرفت كه آنها هزينه اش را پرداخت خواهند كرد و صندلي آخر در اين سفينه را شركت كنندگان غير حرفه‌اي فضانوردي اشغال خواهد كرد .

به گفته پرمينوف سومين صندلي در سايوز از قبل رزرو شده است.

وي تاكيد كرد : تا سال 2009 2008 ميلا‌دي اين مكان در حدود 90 درصد رزرو شده است.

اكنون مدت پرواز فضانوردان غيرحرفه‌اي 10 روز است و احتمال دارد به 6 ماه برسد .

[roje_aria79]

هوافضا
موشك بالستيك پريثوي هند
هند يكي از جديد ترين موشكهايش را آزمايش كرد. اين موشك كه توانايي حمل انواع كلاهكهاي اتمي و غيراتمي را دارد از دسته موشكهاي كوتاه برد است كه با سوخت مايع كار مي كند. آزمايش در روز يكشنبه ساعت يك و چهل دقيقه بعدازظهر در حومه شهر چانديپور انجام شد.
وزارت دفاع هند نام پريثوي را براي اين موشك بالستيك انتخاب كرده است. پريثوي ۹ متر طول و ۱/۱ متر قطر دارد و وزنش معادل چهار هزار كيلوگرم (چهار تن) و برد مؤثر آن ۱۵۰ كيلومتر است. به گفته مسئولان وزارت دفاع هند، تحقيقات ساخت آن از سال ۱۹۸۳ ميلادي آغاز شده و هم اكنون پريثوي قابليت هاي بسيار خوبي نظير توانايي پرتاب از سامانه هاي زمين پايه سيار دارد و به راحتي مي توان آن را به هر نقطه اي براي پرتاب انتقال داد و براي آماده شدن پرتاب تنها ۲ ساعت وقت لازم دارد. از تمامي مسائل مهم تر، دقت بسيار بالاي آن است.

[roje_aria79]

روسيه فضاپيماي كاوشگر به كره مريخ پرتاب مي كند
سازمان فضايي روسيه اعلام كرد اين كشور قصد دارد براي بررسي سطح مريخ و جمع آوري نمونه هايي از خاك يكي از قمرهاي آن، فضاپيماي كاوشگري را در سال ۲۰۰۹به سوي اين سياره سرخ فام پرتاب كند.
به گزارش خبرگزاري فرانسه از مسكو، پرتاب فضاپيماي «فوبوس گرانت» (Phobos-Grunt) براي اكتبر سال ۲۰۰۹برنامه ريزي شده است و ماموريت آن سه سال به طول خواهد انجاميد.
در مرحله اول اين ماموريت نمونه هايي از خاك قمر فوبوس مريخ براي تحقيقات مفصل در شرايط آزمايشگاهي به زمين ارسال مي شود. اين آزمايشها مي تواند پاسخ سوالات علمي در مورد فيزيك منظومه شمسي را پيدا كند. سازمان فضايي اروپا نيز قصد دارد فضاپيماي ۹۰۰ ميليون دلاري اگزومارس را در سال ۲۰۱۱ به كره مريخ اعزام كند.
نيكولاي سواستيانو رئيس شركت آر.ك.ك. انرژيا روسيه پيشتر گفته بود روسيه تا سال ۲۰۳۰ فضاپيماي سرنشين دار به كره مريخ پرتاب خواهد كرد.

[roje_aria79]

پرتاب 'ماهواره های مينياتوری' به مدار زمين
سازمان فضايی آمريکا، ناسا، ماهواره های مينياتوری طرح 'فناوری فضايی ۵' را با استفاده از موشک پگاسوز به مدار زمين پرتاب کرد.
هواپيمايی مخصوص، پس از بلند شدن از پايگاه هوايی واندنبرگ در کاليفرنيا، اين موشک را در ارتفاع ۱۲ هزار متری از سطح زمين به فضا پرتاب کرد.


اين در حالی است که پرتاب ماهواره های سه گانه اين پروژه، پيش از اين به خاطر نقص فنی دو باربه تاخير افتاده بود.

ماموريت ماهواره های مينياتوری طرح 'فناوری فضايی ۵' بر عهده مرکز فضايی گودارد ناسا است.

'ماهواره های مينياتوری'

طرح ۱۳۰ ميليون دلاری 'فناوری فضايی ۵' با هدف ساختن ماهواره های کوچکتر برای اجرای ماموريت های تحقيقاتی و علمی ناسا در قالب "برنامه هزاره جديد" اين سازمان در سال ۱۹۹۹ تصويب شد.

ماهواره های سه گانه اين طرح قرار است پيشگام نسل جديدی از ماهواره های کوچکی باشند که به طور کامل به انجام ماموريت های علمی، تحقيقاتی و مخابراتی خواهند پرداخت.



هدف ما اين است که با در اختيار داشتن ماهواره های کوچک تر بتوانيم در آن واحد اطلاعات بيشتری از سطح بيشتری داشته باشيم."


اردشیر آذربرزین

به گفته اردشير آذربرزين، مدير ايرانی اين طرح که پس از دريافت مدرک کارشناسی ارشد هوا- فضا از دانشگاه ايلينوی آمريکا در ناسا مشغول به کار بوده است، اين سه ماهواره که مانند دانه های تسبيح در يک مدار قرار می گيرند، ناسا را قادر به دريافت اطلاعات گسترده تری می کنند.

آقای آذربرزين می گويد: "در قديم ما هميشه يک ماهواره داشتيم و اين مشکل وجود داشت که اگر مشکلی پيش می آمد، ما ماهواره را به طور کامل از دست می داديم. الان هدف ما اين است که با در اختيار داشتن ماهواره های کوچک تر بتوانيم در آن واحد، اطلاعات بيشتری از سطح بيشتری داشته باشيم. در ضمن اگر برای يکی از اين ماهواره ها مشکلی پيش بيايد، ما هنوز دو ماهواره ديگر برای ادامه ماموريت داريم."

قرار است ماموريت اين سه ماهواره کوچک که هر کدام ۲۵ کيلوگرم وزن دارند، نود روز طول بکشد.

ناسا در هفت روز نخست ماموريت اين سه ماهواره، به بررسی عملکرد فنی آنها می پردازد و سپس تا پايان ماموريت ۹۰ روزه اين طرح، قابليت های علمی و تحقيقاتی ماهواره های سه گانه مانند جمع آوری اطلاعات از حوزه مغناطيسی زمين را مورد مطالعه قرار می دهد.

نحوه قرار گرفتن ماهواره های مينياتوری طرح 'فناوری فضايی ۵' در مدار نيز از مشخصات جالب اين طرح است.

به گفته آقای آذربرزين، وزن کم اين ماهواره ها به ناسا اجازه داده است تا بجای موشک های پر هزينه، موشک کوچک پگاسوز را برای پرتاب آنها در ارتفاع ۱۲هزار متری از هواپيمايی مخصوص در نظر بگيرد.

مدار اين ماهواره ها شمالی - جنوبی و ارتفاع آنها از سطح زمين، بين ۳۰۰ تا ۴۵۰۰ کيلومتر متغير خواهد بود.

ناسا موفقيت طرح 'فناوری فضايی ۵' را کمک بزرگی به ساخت هزاران ماهواره کوچک ارزان قيمت برای گسترش مطالعات فضايی خود می داند.

[roje_aria79]

بيست سال بعد از فاجعه انهدام شاتل فضايی چلنجر


بيست سال از فاجعه انهدام شاتل فضايی چلنجر در فضا می گذرد. اين انفجار باعث مرگ ۷ تن از سرنشينان فضاپيما شد.


کريستا مک اوليف يکی از سرنشينان فضاپيما قرار بود اولين معلمی باشد که به فضا می رود.



اين سفر، دهمين ماموريت چلنجر به فضا بود. سرنشينان فضاپيما به ترتيب از جلو خلبان مايک اسميت، به همراهی کريستا مک اوليف و دو فضانورد اليسون اونيزوکا و گرگوری جارويس بودند.



روز ۲۸ ژانويه ۱۹۸۶ به طور غيرعادی سرد بود و مرکز فضايی کندی در فلوريدا يخ زده بود. گفته می شود پايين بودن درجه هوا يکی از دلايل مهم وقوع اين حادثه بوده است.



به دليل سردی هوا پرواز شاتل چلنجر به فضا چندين بار به حالت تعليق در آمده بود. با اين حال شاتل چلنجر روز ۲۸ ژانويه در ساعت ۱۱:۳۸ به وقت محلی از مرکز فضايی کندی در فلوريدا به فضا پرتاب شد.



دقيقا ۷ ثانيه بعد از پرتاب شاتل فضايی چلنجر، دود غليظی مشاهده شد که به دنبالش صدای چندين انفجار شنيده شد.



ميليون ها تماشاگر تلويزيون در دنيا شاهد انفجار فضاپيمای چلنجر بودند.



ظاهرا اختلال در يکی از موشک های حمل کننده شاتل، عامل اصلی انفجار اين فضاپيما بوده است.



تکه های باقيمانده فضاپيما جمع آوری شده و در کيپ کاناورال نگه داری می شوند. بعد از اين اتفاق برنامه های ناسا به مدت دو سال عقب افتادند.



رونالد ريگان، رييس جمهور وقت آمريکا، از تمام سرنشينان اين فضاپيما به عنوان قهرمانان ملی ياد کرد.

منبع:بی بی سی

[roje_aria79]

يك زن ايراني در فضا
منابع خبري روسيه گزارش دادند كه انوشه انصاري، يك مدير ايراني مقيم آمريكا درصدد است طي چند ماه آينده به عنوان نخستين فضانورد گردشگر زن جهان به فضا سفر كند.

به گزارش سرويس «علمي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، انوشه انصاري اخيرا علاقه خود را نسبت به حضور در يك برنامه گردشگري فضايي اعلام كرده و به مركز آموزش‌هاي فضانوردي استارسيتي در روسيه نيز سفري داشته است.

انصاري و خانواده‌اش سابقه‌اي طولاني در فراهم آوردن مقدمات سفرهاي خصوصي فضايي دارند.

اين خانواده مبتكر جايزه 10 ميليون دلاري X Prize است كه براي طراحان و سازندگان فضاپيماهاي خصوصي كه قابليت پرواز در ارتفاع بيش از 100 كيلومتري زمين را داشته باشد در نظر گرفته شده بود.

اين جايزه دو سال پيش به سازندگان نخستين فضاپيماي خصوصي جهان موسوم به «سفينه فضايي يك» اعطا شد.

شركت تحت اختيار انصاري و خانواده‌اش كه در آمريكا مستقر است، در سال‌هاي اخير همكاري گسترده‌اي با شركت «ماجراجويي‌هاي فضايي» داشته است.

اين شركت به دنبال طراحي و ساخت فضاپيمايي موسوم به «كاوشگر» است كه قرار است حداقل از دو مركز از پيش برنامه ريزي شده در امارات و سنگاپور به فضا پرتاب شود.

اين درحالي است كه شركت ماجراجويي‌هاي فضايي براي اعزام يك گردشگر فضايي ژاپني كه در حال حاضر در حال گذراندن آموزش‌هاي ويژه فضانوردي و سفر به ايستگاه فضايي بين‌المللي است، قراردادي را امضا كرده است.

به گزارش ايسنا، هزينه اين سفر فضايي - گردشگري هم‌چون سفرهاي مشابه در گذشته حدود 20 ميليون دلار برآورد شده است.

به گزارش خبرگزاري اينترفكس و به گفته سخنگوي شركت ماجراجويي‌هاي فضايي در روسيه،‌ تنظيم قراردادي براي اعزام انوشه انصاري به ايستگاه فضايي بين‌المللي به وسيله فضاپيماي سويوز در دست بررسي است.

جزئيات اين قرارداد در حال مذاكره است و پيش‌بيني مي‌شود كه خانم انصاري آموزش‌هاي لازم را در مركز آموزش‌هاي فضانوردي روسيه سپري كرده و به عنوان نخستين گردشگر فضايي زن، همراه فضانورد ژاپني سپتامبر سال جاري ميلادي به فضا اعزام شود.. در ان راستا، وي زير نظر پزشكان متخصص روسي بوده و از لحاظ پزشكي هيچ مشكلي ندارد.

با اين حال شركت شركت ماجراجويي‌هاي فضايي اعلام كرده است كه هنوز هيچ تاييد رسمي در اين خصوص صورت نگرفته است.

[roje_aria79]

کاوشگر ویجر در یک نگاه

بدون شک ،شما تا کنون نام کاوشگر های ویجر 1 و ویجر 2 را شنیده اید و شاید اطلاعات مختصری نیز در مورد فعالیت های این دو کاوشگر فضایی داشته باشید.

در این مقاله به صورت مختصر به سرگذشت و اکتشافات ارزشمند این دو کاوشگر که بیش از سه دهه و سه نسل از متخصصین را به فعالیت وا داشته است،می پردازم.



اطلاعات کلی در مورد کاوشگر ها:

کاوشگر ویجر 1 در 5 دسامبر سال 1977 میلادی توسط ایالات متحده برای کاوش و بررسی دقیق سیارات گازی مشتری،زحل و فضای ژرف فراتر از آنها به فضا پرتاب شد.

این کاوشگر در تاریخ 5 مارس 1979 به نزدیک ترین فاصله خود نسبت به مشتری رسید و پس از بررسی و ارسال داده هایی بسیار ارزشمند و بنیادین از این سیاره به زمین، به سوی سیاره زحل پیش رفت و پس از گذر از این سیاره در 12 نوامبر 1980 به ورای منظومه شمسی و فضای بیکران بین ستاره ای پیش رفت تا سفر بی پایان خود را ادامه دهد.

کاوشگر ویجر 2 در تاریخ 25 آگوست1977(این بار برای کاوش و بررسی دقیق تر تمامی سیارات گازی منظومه شمسی، مشتری،زحل،اورانوس و نپتون) به فضا پرتاب شد. و پس از گذر از سیاره مشتری و زحل به ترتیب در تاریخ 9 ژوئیه 1979 و 25 آگوست 1981 خود را به سیاره اورانوس در24 ژانویه 1986 رساند و پس از عبور از سیاره نپتون در 25 آگوست سال 1989 همانند ویجر1 سفر خود را به سوی ژرفای فضا در پیش گرفت.

داده های بسیار ارزشمندی که این دو کاوشگر در ماموریت موفق شان، در اختیار دانشمندان قرار دادند، پایه گذار بخش نوینی از دیتا ها و کاوش های ما پیرامون سیارات گازی منظومه شمسی بوده است،به طوری که می توان این دو کاوشگر را پیشگام این عرصه نوین دانست

کاوشگر ها به بررسی دقیق سیارات گازی ، اقمار شان، میدان مغناطیسی و جاذبه آن ،محاسبه دقیق گرانش و همچنین حلقه های زحل و اورانوس پرداختند.

از دیگر ویژگی های این ماموریت ، کشف تقریبا 24 قمر برای سیارات گازی بود.

علاوه بر این دانشمندان به یاری داده های ارسالی این دو کاوشگر، به شواهدی دال بر وجود فعالیت های آتشفشانی (شبیه ساختار های زمینی) در یو قمر مشتری ،همچنین آب فشان های یخی تریتون بزرگترین قمر نپتون پی بردند.

همچنین کشف تعداد زیادی از حفره های موجود بر روی اقمار سیارات که حاصل برخورد بسیار شدید دنباله دارها و شهاب سنگ ها بود از دیگر اکتشافات این کاوشگر ها بود.

دانشمندان با در نظر گرفتن دیتا های ارسالی توسط ویجر ها توانستند : جرم و چگالی بیش از 17 قمر را محاسبه نمایند و همچنین ساختار های بنیادی اجزای تشکیل دهنده جو تیتان ، قمر زحل با جوی بسیار رقیق و اسرار آمیز (تا پیش از ماموریت فضا پیمای کا سینی و کاوشگر هویگنس) را تعیین نمایند.

این دو کاوشگر همراه خود ابزارهای بسیار دقیق پژوهشی حمل می کردند.

از جمله این ابزار آلات می توان به ابزاری برای اندازه گیری دقیق میدان الکتریکی(میزان توان یا قدرت،شکل و جهت آن در سیاره همچنین بررسی امواج موجود در پلاسما در میدان الکتریکی (پلاسما ماده ای است که از ذرات باردار پر انرژی اتم مانند الکترون تشکیل شده است، اما این ذرات خود جز اتم نیستند) اشاره کرد.

علاوه بر موارد ذکر شده 5 ابزار پژوهشی به بررسی و اندازه گیری امواج فرابنفش،امواج مرئی ،فرو سرخ و امواج های رادیویی(در طول موج های مختلف) که توسط سیارات ، اقمار و حلقه های شان تولید می شد، پرداخت.

از شگفت انگیز ترین پدیده های که در طی این سفر اکتشافی اتفاق افتاد،ایجاد اختلال در ارتباط بین کاوشگر ها و زمین در هنگام عبور این دو فضا پیما از پشت سیاره ها است،به عبارت دیگر این امواج رادیویی (شامل دیتا هایی پیرامون ساختار سیارات) بعد از ارسال توسط کاوشگر ها توسط اتمسفر سیارات و برخی از حلقه ها بلوکه می شد.

کاوشگر ویجر2 علاوه بر ابزار آلاتی مشابه ویجر1 ،لوحی از طلا که در آن فراز هایی از تمدن ما به زبان ریاضی(تمدن) حک شده است، همچنین تصویری از دو انسان (زن و مرد) با چهره ای خندان به همراه جایگاه زمین در منظومه شمسی و کهکشان راه شیری را با خور حمل می کند.تا شاید روزی توسط تمد نی فرا زمینی مورد بازدید قرار گیرد.

فرستنده و گیرنده های رادیویی و همچنین سایر ابزار آلات پژوهشی این دو کاوشگر تا سال 2000 میلادی به خوبی فعال بود.

اما به مراتب با زیاد شدن فاصله آن ها با سیاره زمین ،این امواج مدت زمان بسیاری را باید طی کنند تا به زمین برسند ،به همین دلیل در طی این فاصله دچار افت کیفیت می شوند و به صورت پالس های بسیار ضعیف در زمین دریافت می شوند.

دانشمندان تخمین می زنند که نزدیک ترین فاصله مرز خورشیدی(هلیو پوز) تا خورشید(فضای تحت تاثیر خورشید و فضای بین ستاره ای) در حدود 15 میلیارد کیلومتر باشد.

پیش بینی می شود ،کاوشگر گر ویجر 1 تا سال 2015 از منطقه تحت جاذبه خورشید(هلیو پوز )خارج شده و سفر خود را در فضای بین ستاره ای ادامه خواهد داد.

ویجر 2 نیز در طی سال های آتی همین مسیر را در پیش خواهد گرفت.
__________________

[roje_aria79]

شفق هاي قطبي در مريخ
فضاپيماي سريع السير مريخ ساختاري از الكترون هاي شتاب گرفته را در قسمت شب سياره مريخ نمايان ساخت كه به پديده ي تماشايي شفق قطبي كه در عرض هاي شمالي زمين و در سيارات غول منظومه شمسي يعني مشتري و زحل شاهد آن هستيم شبيه است .


مدارگرد مريخ(Mars orbiter) شواهد بيشتري را در مورد وقوع پديده ي شفق قطبي در مناطقي از مريخ كه در آن ها ناپايداري ميدان مغناطيسي به ثبت رسيده ، جمع آوري كرد .

فضاپيماي سريع السير مريخ ساختاري از الكترون هاي شتاب گرفته را در قسمت شب سياره مريخ نمايان ساخت كه به پديده ي تماشايي شفق قطبي كه در عرض هاي شمالي زمين و در سيارات غول منظومه شمسي يعني مشتري و زحل شاهد آن هستيم شبيه است .

شفق هاي قطبي زماني شكل مي گيرد كه ذرات پر انرژي حاصل از بادهاي خورشيدي به بالاترين سطح از اتمسفر برخورد مي كند . پس از وقوع اين اتفاق انرژي به صورت انوار رنگارنگ در آسمان پخش مي شود .
نمايي خيالي از شفق هاي مريخي!
محققان با اندازه ي گيري شدت نورهاي دريافتي متوجه شدند مقدار انرژي آزاد شده توسط ذرات شتاب دار ، با آن چه در زمين دريافت مي كنيم قابل مقايسه است .امّا علت تعجب دانشمندان از اين است كه مريخ ميدان مغناطيسي ضعيفي دارد و وقوع پديده ي شفق قطبي يا چيزي مشابه آن در مريخ دور از ذهن است .

امّا چند سال پيش طبق فرضيه اي امكان ايجاد شفق در مريخ پيشنهاد شد .طبق داده هاي سريع السير مريخ كه در سال ۲۰۰۴ به ثبت رسيد وقوع اين پديده در بخش هايي از مريخ كه آشفتگي ميدان مغناطيسي داشتند مشاهده شد .


اما قطعي شدن اين فرضيه به زماني موكول مي شود كه بتوانيم اتمسفر بالايي مريخ را با دقّت بيشتري بررسي كنيم . در ضمن عدم توانايي ما بر ديدن قسمت تاريك مريخ از زمين ،كار را مشكل تر كرده است.

[roje_aria79]

لغو مأموريت هاي ناسا
به دليل كاهش بودجه ناسا مأموريت ترميم تلسكوپ فضايي هابل و كاوش در قمر مشتري لغو مي شود، اما در عوض بودجه تحقيقات كوچكتر افزايش مي يابد. مايكل گريفين مدير اجرايي ناسا سعي دارد نظر بوش را در مورد پروازهاي فضايي همراه با سرنشين جلب نمايد.
ناسا براي تأمين اين هزينه ها خواستار كاهش ۱۴درصدي تحقيقات هوانوردي است، حتي به بودجه علوم فضايي كه گل سرسبد آژانس است تا ۵سال آينده فقط يك درصد اضافه مي شود. يعني ناسا قادر نخواهد بود تلسكوپ فضايي براي جست وجوي سياراتي مثل زمين يا كاوش در قمر يخ زده مشتري بفرستد.
بودجه ناسا تمام مخارج آن را تأمين نمي كند. اما برخلاف اعتراض هاي قبلي در مورد اينكه هزينه اتمام ايستگاه فضايي نبايد از سهام آژانس تأمين شود اين پروژه با كسري ۲ميليارد دلاري مواجه است. با اين وجود ناسا مي تواند تحقيقات كوچكتري انجام دهد. با اين بودجه ۵۰۰ميليون دلار در ۵سال آينده براي گسترش صنعت راكت فضايي فراتر از ويژگي هاي معمول، دريافت مي كند. پيشگاماني مثلx space- در حال طراحي راكت هاي فضايي هستند كه هزينه پرتاب هاي فضايي آنها بسيار كمتر از هزينه بالاي شاتل (ده هزار دلار در هر پوند) است. علاوه بر اين ناسا به دنبال راهي است كه فضانوردان و محموله ها را با هزينه كمتري به ايستگاه فضايي بفرستد تا بودجه خود را بيشتر صرف تحقيق كند تا نقل و انتقال.
در سال گذشته برنامه هزينه هاي ناسا موجب افزايش ۲/۳درصدي بودجه آن شد و از طرف كساني كه از پروازهاي فضايي همراه با سرنشين حمايت مي كنند مورد تجليل قرار گرفت و حتي موجب ترديد دانشمنداني شد كه نقش انسان را در پروازهاي فضايي همسان با ربات مي دانند و معتقدند در تحقيقات فضايي به جاي انسان بايد از ربات استفاده كرد. در عين حال عده اي اينكه بودجه برنامه هاي علمي صرف ادامه تحقيقات شاتل شود را شكست بزرگي براي برنامه فضايي آمريكا مي دانند و معتقدند كه آژانس بودجه برنامه هاي موفقيت آميز و كم هزينه را صرف برنامه هايي مي كند كه در نهايت با شكست مواجه مي شوند.
منبع:Christian science monitor

[roje_aria79]

طرح جديد ناسا براي تكميل ايستگاه فضايي
ناسا اعلام نمود كه طرح جديدي براي اتمام پروژه ناتمام ايستگاه بين المللي فضايي دارد تا سازه اين ايستگاه را پس از ۴ سال وقفه، تمام كند. بنابر گزارش رويتر از فلوريدا، ناسا همچنين قصد دارد تا سال آينده يك آزمايشگاه مجهز نيز در ايستگاه فضايي راه اندازي نمايد.
ناسا از سال ۲۰۰۳ و پس از انفجار فضاپيماي كلمبيا اين پروژه را متوقف كرده بود. كلمبيا به دليل اشكال در مخزن سوخت منفجر شد و كليه سرنشينانش از بين رفتند.پس از آن فقط ديسكاوري به اين ايستگاه فرستاده شد كه با مشكلات بسيار ناشي از مخزن سوخت به زمين برگردانده شد.
ناسا اميدوار است تا ماه مي فضاپيماي ديگري را به ايستگاه فضايي ارسال نمايد. ديسكاوري جولاي سال ۲۰۰۵ به مأموريت مشابهي رفته بود كه توانست بعضي از ابزارهاي لازم را به ايستگاه برساند ولي هنگام بازگشت دچار مشكل شد. فضاپيماي ناسا قرار بوده طي فواصل مختلف، قسمت هاي مختلف ايستگاه فضايي را به مقصد برساند ولي پس از سقوط كلمبيا، براي مدتي اين پروژه متوقف ماند. فضاپيماي ناسا كه مخصوص حمل قطعات است تا سال ۲۰۱۰ مي تواند به مأموريت فرستاده شود و پس از آن از رده خارج خواهد شد.
در طرح جديد ناسا، جلسه اي بين ۱۶ كشور مختلف كه در پروژه ايستگاه فضايي مشاركت دارند، مقرر شد كليه مأموريت هاي غيرضروري و بازديدها حذف گرديده و فضاپيما فقط قطعات را به ايستگاه ارسال نمايد تا علاوه بر كاهش هزينه ها، پروژه ساخت سريع تر انجام شود. ناسا معتقد است كه با حذف مأموريت هاي اضافي مي تواند تا سال ۲۰۱۰ و پيش از از رده خارج شدن فضاپيما، اين پروژه را به پايان برساند. طبق طرح جديد ناسا، فضاپيما مي بايست ۱۶مرتبه ديگر قطعات را به ايستگاه برساند. اين درحالي است كه پيش از حادثه كلمبيا، ناسا ۲۸مأموريت را براي اتمام پروژه در نظر گرفته بود.
طبق طرح جديد ناسا، ۶مأموريت اول فضاپيما براي انتقال قطعات كوچكتر و اجزاي ساخته شده توسط ژاپن مي باشد كه در سال ۲۰۰۷ انجام خواهد شد. ۷مأموريت بعدي مخصوص ارسال قسمت هاي اصلي ايستگاه مي باشد كه در سال ۲۰۰۸ انجام مي شود.
در سال ۲۰۰۹ نيز ۶ فضانورد براي تكميل نهايي ايستگاه خواهند رفت. در حال حاضر دو فضانورد در ايستگاه فضايي مشغول به كار مي باشند و انتظار مي رود در اولين مأموريت نفر سومي هم به آنها اضافه گردد.

[roje_aria79]

سرنشینان جدید 'آی اس اس' راهی مدار زمین شدند
پاول وينوگرادف روسی، جفری ويليامز آمريکايی و مارکوس پونتس برزيلی ساکنان جديد ايستگاه بين المللی فضايی، آی اس اس، هستند.
موشک سويوز حامل اين سه نفر تا دو روز ديگر به ايستگاه بين المللی فضايی می پيوندد.

اين موشک روز پنج شنبه از مرکز فضايی بايکونور روسيه که در قزاقستان قرار دارد، به مدار زمين پرتاب شد.

پاول وينوگرادف، فرمانده گروه و جفری ويليامز به مدت شش ماه در اين ايستگاه اقامت می کنند تا علاوه بر توسعه و تعمير آن، به انجام آزمايش های علمی بپردازند.

آنها همچنين در فضا راهپيمايی خواهند کرد.

مارکوس پونتس تنها هشت روز مهمان آی اس اس است و هشتم آوريل به همراه ساکنان قبلی آن يعنی بيل مک آرتور آمريکايی و والری توکارف روس به زمين بر می گردد.

'ساکنان جدید'

آقای پونتس ۴۲ سال دارد و بر اساس قراردادی ميان دولت برزيل و سازمان فضايی روسيه به مدار زمين فرستاده می شود.

او يک خلبان نظامی و دانش آموخته مهندسی هوا –فضا است و به مدت هفت سال و نيم برای سفر به آی اس اس مشغول تمرين بوده است.


پاول وينوگرادف ۵۲ ساله و جفری ويليامز ۴۸ ساله برای بار دوم به ايستگاه بين المللی فضايی سفر می کنند.

آقای وينوگرادف که يک مهندس علوم موشک و تحليلگر سيستم های رايانه ای است، پيش از اين در سال ۱۹۹۷ به مدت ۱۹۸ روز در اين ايستگاه سکونت داشته است.

آقای ويليامز که سرهنگ نيروی هوايی آمريکا است، در سال ۲۰۰۰ به ايستگاه بين المللی فضايی سفر کرد و از سال ۲۰۰۲ مشغول کسب آمادگی برای سفر جديد خود بوده است.

قرار است توماس رايتر آلمانی تابستان امسال به وسيله سفينه رفت و برگشت ديسکاوری به وينوگرادف و ويليامز بپيوندد.

آقای رايتر از سوی سازمان فضايی اروپايی به ايستگاه بين المللی فضايی فرستاده می شود.

ساخت اين ايستگاه که هنوز در حال توسعه است از سال ۱۹۹۸ با مشارکت ۱۶ کشور آغاز شده است.
__________________

[roje_aria79]

سرنشینان جدید 'آی اس اس' راهی مدار زمین شدند
پاول وينوگرادف روسی، جفری ويليامز آمريکايی و مارکوس پونتس برزيلی ساکنان جديد ايستگاه بين المللی فضايی، آی اس اس، هستند.
موشک سويوز حامل اين سه نفر تا دو روز ديگر به ايستگاه بين المللی فضايی می پيوندد.

اين موشک روز پنج شنبه از مرکز فضايی بايکونور روسيه که در قزاقستان قرار دارد، به مدار زمين پرتاب شد.

پاول وينوگرادف، فرمانده گروه و جفری ويليامز به مدت شش ماه در اين ايستگاه اقامت می کنند تا علاوه بر توسعه و تعمير آن، به انجام آزمايش های علمی بپردازند.

آنها همچنين در فضا راهپيمايی خواهند کرد.

مارکوس پونتس تنها هشت روز مهمان آی اس اس است و هشتم آوريل به همراه ساکنان قبلی آن يعنی بيل مک آرتور آمريکايی و والری توکارف روس به زمين بر می گردد.

'ساکنان جدید'

آقای پونتس ۴۲ سال دارد و بر اساس قراردادی ميان دولت برزيل و سازمان فضايی روسيه به مدار زمين فرستاده می شود.

او يک خلبان نظامی و دانش آموخته مهندسی هوا –فضا است و به مدت هفت سال و نيم برای سفر به آی اس اس مشغول تمرين بوده است.


پاول وينوگرادف ۵۲ ساله و جفری ويليامز ۴۸ ساله برای بار دوم به ايستگاه بين المللی فضايی سفر می کنند.

آقای وينوگرادف که يک مهندس علوم موشک و تحليلگر سيستم های رايانه ای است، پيش از اين در سال ۱۹۹۷ به مدت ۱۹۸ روز در اين ايستگاه سکونت داشته است.

آقای ويليامز که سرهنگ نيروی هوايی آمريکا است، در سال ۲۰۰۰ به ايستگاه بين المللی فضايی سفر کرد و از سال ۲۰۰۲ مشغول کسب آمادگی برای سفر جديد خود بوده است.

قرار است توماس رايتر آلمانی تابستان امسال به وسيله سفينه رفت و برگشت ديسکاوری به وينوگرادف و ويليامز بپيوندد.

آقای رايتر از سوی سازمان فضايی اروپايی به ايستگاه بين المللی فضايی فرستاده می شود.

ساخت اين ايستگاه که هنوز در حال توسعه است از سال ۱۹۹۸ با مشارکت ۱۶ کشور آغاز شده است.

[roje_aria79]

فضانورد برزيلی به زمين بازگشت
مارکوس پونتس، نخستين برزيلی که به فضا رفته است، پس از سفری نه روزه به ايستگاه بين المللی فضايی به زمين بازگشته است.
يک کپسول فضايی حامل آقای پونتس، بيل مک آرتور آمريکايی و والری توکارف روسی، اوايل روز يکشنبه در استپ های قزاقستان فرود آمد.

مقام های اتاق فرمان در مسکو گفتند: "سويوز به نرمی فرود آمده است."

حال هر سه خدمه کپسول پس از سفر سه ساعت و نيمه برگشت به زمين خوب گزارش شد.

کپسول آنها در ساعت سه و 47 دقيقه صبح به وقت مسکو فرود آمد.

سويوز روز شنبه گذشته در کنار ايستگاه بين المللی فضايی پهلو گرفته بود.

آقای پونتس پرچم برزيل و پيراهن تيم ملی فوتبال برزيل را با خود به فضا برده بود به اين اميد که شانس موفقيت تيمش در جام جهانی را افزايش دهد.

او يک خلبان نظامی و دانش آموخته مهندسی هوافضا است و به مدت هفت سال و نيم برای سفر به آی اس اس مشغول تمرين بوده است.

ماموريت مارکوس پونتس کمتر از سه سال پس از انفجار يک راکت فضايی برزيلی در هنگام پرتاب که 21 کشته به جا گذاشت انجام شد.

[roje_aria79]

اروپا به جنگ يك دنباله دار مي رود
ايسنا: آژانس فضانوردي اروپا (اسا) در سال ۲۰۱۱ ميلادي ماموريت جديدي تحت عنوان دون كيشوت (Don Quijote) خواهد داشت كه طي آن كاوشگر برخوردكننده اي به شدت به دنباله داري برخورد كرده و طي آن تغييرات و حوادث به وجود آمده را بررسي خواهد كرد. ستاره شناسان معتقدند كه دنباله دارها غالبا به زمين برخورد نمي كنند اما در صورت وقوع چنين حادثه اي يك فاجعه بزرگ روي خواهد داد. از اين رو آژانس فضانوردي اروپا (اسا) شديدا در حال تحقيق و بررسي پيامدهاي وقوع احتمالي چنين حادثه اي است.
در اين راستا، كاوشگر برخوردگري در سال ۲۰۱۱ ميلادي در قالب مأموريت فضايي دون كيشوت به دنباله داري برخورد خواهد كرد و در همين حال فضاپيماي حامل آن در مدار باقي خواهد ماند تا پيامدهاي چنين برخوردي با جزئيات كامل آن بررسي شود. در حال حاضر سه تيم از دانشمندان آژانس فضانوردي اروپا در حال بررسي دقيق روي مطالعات مربوط به اين مأموريت هستند.
__________________

[roje_aria79]

تلسكوپ فضايي سوئيفت
بي بي سي- جاناتان آموس:دانشمند ارشد پروژه تلسكوپ فضايي سوئيفت مي گويد: اين رصدخانه به زودي افق هاي ديد بشر از اعماق كيهان را خواهد شكست و دوردست ترين اجرام موجود در آن را آشكار خواهد كرد. اين رصدخانه فضايي ناسا قبلا موفق به ثبت نور يك انفجار خارق العاده عظيم ستاره اي در فاصله تقريبا ۱۳ميليارد سال نوري از زمين در كرانه هاي دوردست كيهان شده است.
اما دكتر نيل گرلز انتظار دارد كه سوئيفت حتي شاهد رويدادهايي در فاصله هاي دورتر باشد. اين منجم مي گويد كه تلسكوپ مزبور قابليت مشاهده احتمالا نخستين ستارگاني كه در كيهان به تابش درآمده اند را دارد. وي در نشست ملي نجوم بريتانيا كه امسال در دانشگاه ليستر برگزار مي شود، گفت: «اين اميد بزرگ ماست.»
دانشگاه ليستر از شركاي عمده ماموريت سوئيفت است و به ساخت يكي از ابزارهاي اصلي آن كمك كرده است. دكتر گرلز براي مرور يك سال رصدهاي اين تلسكوپ به بريتانيا آمده بود.
خيلي جوان
اين فضاپيما براي ضبط فوران هاي اشعه گاما (gamma-ray bursts) يا جي آر بي - تابش بسيار شديد اما گذراي تشعشعات پرانرژي كه نشانگر يكي از خشن ترين رويدادهاي كيهان است - طراحي شده است. سوئيفت پس از رديابي اين پديده، به سوي منبع جي آربي مي چرخد تا با كمك تلسكوپ هاي خود، آن را در طيف اشعه ايكس، مافوق بنفش و همچنين نور قابل رؤيت بررسي كند. سوئيفت همچنين ساير رصدخانه هاي زميني و فضايي را براي پيوستن به اين عمليات آگاه مي كند.
در روز ۱۲سپتامبر سال گذشته، سوئيفت يك جي آربي را كه احتمالاً از يك ستاره عظيم در حال مرگ و تولد يك سياهچاله نشات مي گرفت ثبت كرد كه درجه سرخ گرايي (redshift) آن ۳/۶ بود. سرخ گرايي، ميزان افزايش طول موج اشعه ساطع شده از يك جرم آسماني در نتيجه پديده اي موسوم به داپلر است و از آن براي اندازه گيري ميزان كشيده شدن نور در اثر انبساط كيهان استفاده مي شود. هرچه ميزان سرخ گرايي بيشتر باشد، جرم آسماني دورتر است و در تاريخ كيهان زودتر پديدار شده است.
سرخ گرايي ۳/۶ درجه اي به معني آن است كه انفجار مورد نظر در فاصله ۸/۱۲ ميليارد سال نوري در كرانه هاي كيهان روي داده است كه نشان مي دهد ستاره، تنها كمي كمتر از يك ميليارد سال پس از انفجار بزرگ (Big Bang) پا به هستي گذاشته است.
دكتر گرلز گفت: «اين يك فوران انفجاري با سرخ گرايي خيلي بالا بود (از نوعي كه تقريبا هر سه سال يك بار مشابهش را مي بينيم). آن حادثه به مراحل خيلي اوليه دوران شكل گيري ستارگان در جهان مربوط مي شود و من خيلي اميدوارم كه اگر بتوانيم براي چند سال به اين مطالعات ادامه دهيم، مي توانيم آن را عقب بزنيم. وقتي به سرخ گرايي ۸ يا ۱۰ رسيديم، آنوقت است كه واقعا به اولين ستارگان جهان نگريسته ايم.»
اين يكي از بزرگ ترين آرزوهاي اختر فيزيك است: تعيين زمان دقيق رويدادهاي مهم در مراحل اوليه كيهان. دانشمندان دوست دارند شواهد نخستين نسل ستارگان جهان را مشاهده كنند. اين ستارگان عظيم داغ و آبي، از گازهاي سرد خنثي كه در جواني كيهان يعني تنها چند صد ميليون سال پس از انفجار بزرگ در آن موج مي زد به وجود آمده اند.
تصور مي شود كه وقتي اين ستارگان روشن شدند، يك دوره ظلماني در تاريخ كيهان پايان يافت و همچنين گاز خنثي موجود در كيهان را «سرخ» كرد كه حاصل آن پيدايش پلاسماي پراكنده ميان كهكشاني كه امروز ميان ستارگان مشاهده مي كنيم بود.تنها مايه حسرت كار كردن با سوئيفت اين است كه اين رصدخانه، ستارگان را در پايان عمرشان مي بيند و اين مسئله كه آيا اجرامي با درجه سرخ گرايي ۸ تا ۱۰ به اندازه كافي پخته شده اند كه جي آربي توليد كنند يا خير، همچنان يك معماست.
__________________

[roje_aria79]

'ونوس اکسپرس' در مدار زهره قرار گرفت
فضاپيمای اروپايی 'ونوس اکسپرس' بالاخره پس از سفری پنج ماهه در مدار همسايه زمين در منظومه شمسی جای گرفته است.
اوايل روز سه شنبه، ماموران کنترل اين کاوشگر، موتور اصلی آن را آتش کردند تا از سرعت آن کاسته شود و در ميدان جاذبه زهره به دام افتد.

ونوس اکسپرس برای مطالعه اتمسفر زهره برای مدتی در حدود 500 روز (روز زمينی) دور اين سياره خواهد گشت.

دانشمندان انتظار دارند که اين ماموريت به درک بهتر مکانيسم تغييرات جوی در زمين کمک کند.

دان مک کوی، مدير اين پروژه، پس از استقرار کاوشگر در مدار گفت: "اين ماموريتی معرکه برای ماست. بالاخره به زهره رسيديم."

کالين ويلسون از دانشگاه آکسفورد و از دانشمندان اين ماموريت گفت او و همکارانش از مدت ها قبل منتظر چنين لحظه ای بودند.

وی به بی بی سی گفت: "از لحاظ فنی آنچه امروز انجام داديم کمی ساده تر از مرحله پرتاب بود، اما از آنجا که در فاصله ای بسيار دورتر انجام می شد، دلهره خيلی بيشتری داشتيم."

"اين آخرين مرحله پرخطر در ماموريت بود که خوشبختانه به خوبی تکميل شد."

مدار تنگ

در هفته های آتی، "ونوس اکسپرس" به مداری تنگ و بيضوی که آن را در فاصله 400 کيلومتری از سطح قطب شمالی قرار می دهد نزول خواهد کرد.

اين ماموريت 140 ميليون پوندی با هدف تحقيق درباره اين مساله انجام می شود که کره ای که از لحاظ ابعاد، جرم و ترکيبات تا اين اندازه به زمين شبيه است، چگونه ظرف 6/4 ميليارد سال (قدمت منظومه شمسی) روند تکاملی کاملا متفاوتی را پيموده است.

هرچند زهره به خورشيد نزديک تر است، اما وجود يک ابر ضخيم و غليظ با خاصيت بازتابندگی شديد در اطراف آن بدان معنی است که کمتر از زمين تشعشعات خورشيد را جذب می کند.

بنابراين شايد اين انتظار پديد آيد که شرايط سطحی دو کره به يکديگر نزديک است.

اما اتمسفر غليظ زهره که عمدتا متشکل از دی اکسيد کربن است، مانند روکشی که تشعشعات خورشيد را به تله می اندازد عمل می کند و باعث بالا رفتن دمای آن به ميانگين 467 درجه سانتيگراد می شود - حرارتی که برای ذوب سرب کافی است.

هرچند بعيد است زمين هرگز به اين اندازه داغ شود اما انباشت تدريجی گازهای گلخانه ای در اتمسفر ممکن است باعث شود کره ما نيز گام های ناخوشايندی در جهت پيدايش وضعيتی که بر زهره حاکم است بردارد.

بررسی اتمسفر زهره همچنين می تواند پاسخ هايی در مورد چگونگی عواقب پديده گرمايش زمين در دهه های آينده فراهم کند.

گرهارد شوئهم، سرپرست ماموريت های سياره ای آژانس فضايی اروپا (اسا) به بی بی سی گفت: "هدف اوليه ما مطالعه فرآيندهايی است که در داخل اتمسفر زهره جريان دارد."

"وظيفه تقريبا تمامی ابزارهای ونوس اکسپرس جمع آوری اطلاعاتی درباره عناصر تشکيل دهنده اتمسفر، دمای آن يا گردش جريان ها در آن است. می خواهيم بدانيم اين سيستم آنجا چگونه کار می کند چون هنوز معماهای زيادی در مورد زهره وجود دارد."

دانشمندان اين ماموريت اميدوارند دريابند که علت گردش بسيار سريعتر اتمسفر زهره نسبت به خود سياره چيست.

ونوس اکسپرس روز 9 نوامبر 2005 سوار بر راکت روسی سويوز از سکوی بايکنور در قزاقستان راهی فضا شده بود.
__________________

[roje_aria79]

رئيس سازمان ناسا : شاتل‌هاي فضايي سال 2010 به موزه‌ها سپرده مي‌شوند
رييس آژانس فضانوردي آمريكا (ناسا) اعلام كرد كه اين آژانس به استفاده از فضاپيماهاي روسي طي سال‌هاي آتي ادامه خواهد داد.


به گزارش سرويس «فن‌آوري» خبرگزاري دانشجويان ايران ( ايسنا)،‌ مايكل گريفين در تازه‌ترين اظهارات خود گفت: ناسا براي ارسال فضانوردان و محموله‌هاي مورد نظر خود به ايستگاه فضايي بين‌المللي هم‌چنان از فضاپيماهاي ساخت روسيه استفاده خواهد كرد.


رييس آژانس فضانوردي آمريكا در ادامه گفت: تكميل ساخت ايستگاه فضايي بين‌المللي بسيار مهم است و براي تحقق اين موضوع از كپسول‌هاي سويوز استفاده خواهد شد.


وي در ادامه خاطر نشان كرد: ما هم‌چنان از خدمات فضايي روسيه حتي پس از سال 2010 ميلادي يعني زماني كه فضاپيماي جديد ناسا نيز براي پرتاب‌هاي فضايي آماده نيست، استفاده خواهيم كرد.


گريفين سال 2010 ميلادي را زمان به موزه رفتن شاتل‌ها اعلام كرد.
__________________

[roje_aria79]

آخرين آمار از سفرهاي فضايي
فردا 12 آوريل (23 فروردين ماه) روز جهاني كيهان نوردي است. چهل و پنج سال پيش در چنين روزي يوري گاگارين در ساعت 06:07 به وقت جهاني گرينويچ، سكوي پرتاب پايگاه كيهاني «بايكونور» را به مقصد مدار زمين ترك گفت. سفر تاريخي او كه راهگشاي پروازهاي فضايي انسان شد، 108 دقيقه طول كشيد و ناو كيهاني «واستك-1» پس از يك دور گردش در مدار زمين در ناحيه «ساراتف» فرود آمد. از زمان سفر فضايي يوري گاگارين در 12 آوريل 1961 تاكنون،443 نفر از ساكنان زمين طي 989 ماموريت به ماوراي جو سفر كرده‌اند.

سيروس برزو، كارشناس تاريخ كيهان‌نوردي كه در چهل و پنجمين سالگرد نخستين سفر فضايي انسان با خبرنگار «علمي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، سخن مي‌گفت، با بيان اين مطلب خاطرنشان كرد: اگر معيار سفر به فضا را آنچه فدراسيون بين‌المللي هوا- فضانوردي اعلام كرده يعني رسيدن به ارتفاع 100 كيلومتري زمين بدانيم تاكنون 443 انسان زميني به مرزهاي فضايي دست يافته اند كه 403 نفر آنها مرد هستند و 40 نفر زن و بر همين اساس 998 بار انسان به فضا سفر كرده است.

به گفته وي، از لحاظ تعداد فضانوردان، آمريكا با 277 كيهان نورد مقام نخست را دارد و پس از آن روس ها هستند كه تاكنون 100 شهروند اين كشور ( البته به اضافه شهروندان شوروي سابق) به مدار زمين سفر كرده‌اند.

اين كشور از نظر تعداد زنان فضانورد نيز صاحب ركورد هستند و در كنار 245 مرد، 32 كيهان نورد زن نيز دارند كه از جمله آنها مي توان به «شانون لوسيد» با 223 روز و چهار ساعت اقامت فضايي ( از جمله 188 روز و چهار ساعت در مجتمع مداري «مير» روسيه) نام برد.

برزو خاطرنشان كرد: روس ها گرچه با اعزام «والنتيتا ترشكوا»، «نخستين زن فضانورد جهان» در سال 1963 پيشتاز شدند اما تا 20 سال بعد هيچ زني را به فضا نفرستادند.

پس از حدود 20 سال در اوت 1982 «اسوتلانا ساويتسكايا» به فضا رفت. همين كيهان نورد دو سال بعد نيز به مدار زمين سفر كرد كه طي آن «نخستين راهپيمايي يك زن» در فضا را به انجام رساند.

سومين زن فضانورد روس «يلنا كانتاكوا» نيز دوبار به مدار زمين سفر كرد يك بار با ناو كيهاني «سايوز تي ام-20» به ايستگاه مداري «مير» راه يافت و 169 روز و پنج ساعت و 21 دقيقه در آن بسر برد و سفر ديگر با كيهان‌پيماي «آتلانتيس» در سال 1997 به مدت 9 روز و پنج ساعت و 20 دقيقه به اين ترتيب، تناسب پرواز تعداد كيهان نوردان زن در روسيه نسبت به مردها 3 به 97 است.

اين پژوهشگر تاريخ كيهان‌نوردي در گفت‌و‌گو با ايسنا خاطرنشان كرد: با آغاز طرح «اينتركاسموس» در شوروي سابق، امكان سفر اتباع ديگر كشورها به مدار زمين ميسر شد. در دهه 1980 و ظهور فضاپيماهاي شاتل، اين ناوها اجازه دادند شهرونداني از كشورهاي غربي نيز راهي فضا شوند. تاكنون 66 فضانورد - كه تنها يك نفر آن‌ها زن بوده‌اند - از 33 كشور غير از آمريكا و روسيه، به فضا سفر كرده‌اند كه 32 نفر آنها به كمك آمريكا و يا روسيه و يك كشور ( چين) با سفينه هاي ساخت خود به فضا رفته‌اند.

وي تصريح كرد: در دستيابي به فضا، روسيه كه آغازگر كمك به ديگر كشورها در چارچوب برنامه اينتركاسموس بود به شهروندان چكسلواكي، آلمان شرقي ( سابق )، ژاپن، بلغارستان، افغانستان، برزيل، انگليس، كوبا، مجارستان، هند، مغولستان، لهستان، روماني، اسلواكي، آفريقاي جنوبي، اسپانيا ، سوئيس ، سوريه، بلژيك، اتريش، فرانسه امكان پرواز به مدار زمين را داد. شهروندان اسپانيا، سوئيس، آلمان، مكزيك، هلند، عربستان سعودي، رژيم اشغالگر قدس، مكزيك براي نخستين بار توسط آمريكا به فضا سفر كردند.

شهروندان برخي كشورها مثل فرانسه ، ژاپن، آلمان از امكانات فضايي هر دو كشور براي پرواز به مدار زمين استفاده كرده اند.

وي افزود: بعد از آمريكا و روسيه ( شوروي سابق ) آلمان با 10 نفر ( يك نفر از آلمان شرقي سابق )، فرانسه با 9 نفر، كانادا با 8 نفر در رديف هاي بعدي قرار دارند. تاكنون شش شهروند ژاپن به فضا سفر كرده اند و با پرواز خود اين كشور را در جايگاه ششم قرار داده است.

ايتاليا با چهار كيهان نورد مقام هفتم را از آن خود كرده است. چين كه يك سال قبل با داشتن تنها يك كيهان نورد در رده پائيني بود با پرتاب «شنزو-6 » اينك با سه كيهان نورد به رده هفتم ارتقاء پيدا كرد.

به گفته وي، مقام هشتم با دو كيهان نورد به طور مشترك به بلژيك، بلغارستان و هلند تعلق دارد.

افغانستان، اتريش، برزيل، انگليس، كوبا، چكسلواكي( سابق )، مجارستان، هند، رژيم اشغالگر قدس، مكزيك، مغولستان، لهستان، روماني، عربستان سعودي، اسلواكي، آفريقاي جنوبي، اسپانيا، سوئيس، سوريه و ويتنام با يك كيهان‌نورد به طور مشترك در آخرين صف قرار دارند.

برزو درباره مدت اقامت فضانوردان در فضا نيز به ايسنا گفت: در بين شهروندان آمريكا تنها چند نفري توانسته اند بيش از شش ماه در فضا به سر ببرند. در حالي كه تعداد شهروندان روسيه (و كشورهاي شوروي سابق ) از اين لحاظ زياد است و شمار كساني كه بيش از يك سال در فضا بوده اند به 21 نفر مي رسد.

وي با اشاره به اين كه نخستين سفر فضايي بشر توسط يوري گاگارين در 12 آوريل 1961 تنها 108 دقيقه طول كشيد، تصريح كرد: اين ركورد چند ماه بعد توسط هموطن وي «گرمان تيتف» شكسته شد و به مدت يك روز و يك ساعت و 18 دقيقه رسيد.

ناوهاي كيهاني «واستك»، «واسخد» و «سايوز» از سوي روس‌ها و «مركوري»، «جميني» و «آپولو» از طرف آمريكايي ها در سال‌هاي بعد راهي فضا شدند و مدت اقامت انسان در شرايط كيهاني، افزايش ضريب چشم گيري گرفت و به 24 شبانه روز، 28 شبانه روز، 52 شبانه روز و بالاخره 84 شبانه روز رسيد.

به گفته وي، ظهور ايستگاه مداري ساليوت-6 كه به دو دريچه اتصال مجهز بود و مي توانست پذيراي ناوهاي تداركاتي «پروگرس» شود اجازه داد كيهان نوردان مدت هاي طولاني تري در مدار زمين بسر ببرند. كسب تجربه در خنثي سازي اثرات منفي زندگي طولاني در شرايط بي وزني بر روي دستگاه هاي بدن انسان در بالا بردن ركورد اقامت فضايي از عوامل موثر در اين افزايش بود.

به اين ترتيب بعضي كيهان نوردان توانستند مدت هاي طولاني در ايستگاه هاي فضايي زندگي كنند. ركورد دار اين سفر ها دكتر «والري پولياكف» است كه در يكي از سفرهاي فضاييش در ايستگاه مداري «مير» 437 روز و 17 ساعت و 58 دقيقه در فضا زندگي و كار كرد.

اين پژوهشگر تاريخ فضانوردي اضافه كرد: كيهان نوردان ديگري نيز هستند كه طي چند سفر طول اقامت فضايي بشر را در مدار افزايش داده اند. از اين نظر «سرگئي كريكالف» در جايگاه نخست ايستاده است. او طي شش پرواز، مدت 803 روز و 9 ساعت و 39 دقيقه را در مجتمع مداري مير و ايستگاه فضايي بين المللي به سر برده است.

وي درباره ركورد تعداد سفرهاي فضايي نيز به ايسنا گفت: از لحاظ تعدد سفر هاي فضايي، «چانگ دياز» و «جري راس» با هفت ماموريت ركورد دار هستند. اولي طي اين هفت سفر 66 روز و 18 ساعت و 16 دقيقه و دومي 58 روز و 52 دقيقه در فضا به سر بردند.

«مايكل فوآل» جمعاً 373 روز و 18 ساعت و 18 دقيقه و «كورت براون» 57 روز و 17 ساعت و 7 دقيقه در مدار زمين زندگي كرده اند. اين دو تن هر يك شش پرواز فضايي داشته اند.

برزو اضافه كرد: در رديف هاي بعدي 13 مرد و 6 زن قرار دارند كه هركدام پنج بار به فراسوي مرزهاي زميني دست يافته اند.

51 مرد و شش زن، كيهان نورداني هستند كه چهار بار به فضا رفته اند.

تعداد مرداني كه سه پرواز در پرونده خود دارند 69 نفر و آمار زن فضانورد در اين رديف پنج نفر هستند.

108 تن دو بار و 177 نفر يك بار سفر فضايي داشته اند. از جمع كساني كه به فضا رفته اند 12 نفر در چارچوب برنامه آپولو در سطح ماه گام نهادند.

وي تصريح كرد: عنوان جوانترين فضانورد جهان با 25 سال به گرمان تيتف تعلق دارد و جان گلن كه در پرواز دومش 77 سال داشت نام خود را به عنوان پيرترين كيهان نورد به ثبت رساند.

اين پژوهشگر كيهان‌نوردي در ادامه درباره فضاپيماهاي استفاده شده در طول چهل و پنج سال سفر فضايي انسان نيز به ايسنا گفت: شوروي - و پس از آن روسيه - با ناوهاي وستك، وسخد، سايوز كيهان نوردان خود را راهي مدار زمين كردند. شش ناو وستك، دو ناو وسخد، 38 ناو سايوز ، 14 سايوز تي، 33 سايوز تي ام و هشت سفينه سايوز تي.ام.آ از سال 1961 تاكنون در خدمت پروازهاي سرنشين‌دار شوروي و بعد از آن روسيه بوده اند.

آمريكا براي ماموريت هاي فضايي شهروندانش طي سال هاي 1960-1980 از ناوهاي «مركوري» ( به تعداد شش فروند )، «جميني» ( با 10 فروند ) و «آپولو» ( 15 فروند) استفاده كرد.

وي خاطرنشان كرد: از دهه 1980 كيهان پيماهاي شاتل به خدمت ناسا در آمد و تاكنون كيهان پيماي «كلمبيا» با 28 پرواز)، «چلنجر» با 9 پرواز و «ديسكاوري» با 31 پرواز، «آتلانتيس» با 26 پرواز و «ايندور» با 19 پرواز نه تنها كار حمل و نقل كيهان نوردان به مدار زمين بلكه حمل بار را هم بر عهده داشته اند.

در اين بين، ناو آپولو سه كشته ( آپولو-1 ) و سايوز چهار كشته ( سايوز 1 و سايوز11 ) داشته‌اند اما بالاترين رقم تلفات انساني به كيهان پيماي شاتل تعلق دارد كه طي نابودي دو فروند آنها 14 تن از كيهان نوردان كشته شدند. به اين ترتيب جمع كيهان نورداني كه در حين انجام ماموريت فضايي كشته شده اند، به 21 تن مي رسد. البته اين جداي كساني است كه در حين تمرينات و آموزش در خارج از ناو كيهاني ( مثلاً پروازهاي تمريني و يا آموزشي) كشته شده اند.

بروز تصريح كرد: تا آغاز به سفر سايوز تي ام آ-8 كه اينك در مدار زمين بسر مي برد، مدت پرواز سفينه هاي روس سرنشين‌دار در فضا بالغ بر 18108 شبانه روز و 3 ساعت و 49 دقيقه، سفينه هاي آمريكايي 10637 شبانه روز و 23 دقيقه و ناو سرنشين‌دار شينزو 5 و 6 چين 10 شبانه روز و 12 ساعت و 29 دقيقه بوده است.

ركورد پرتاب سفينه هاي سرنشين‌دار به لحاظ تعدد نيز به آمريكا تعلق دارد كه تاكنون 142 بار ناوهايش به فضا سفر كرده‌اند - بدون احتساب پرتابي كه منجر به انفجار «چلنجر» شد - روس ها نيز تاكنون 100 پرتاب سرشنين‌دار را به انجام رسانده‌اند و چين با دو پرتاب در سكوي سوم قرار مي گيرد.
__________________

[roje_aria79]

ونوس اكسپرس در كنار دوقلوي زمين
پارس اسكاي- محسن بختيار : ونوس اكسپرس در ۹ نوامبر ۲۰۰۵ پرتاب شد و اكنون بعد از ۴۰۰ ميليون كيلومتر سفر در منظومه شمسي در ۱۱ اوريل به هدف خود يعني ناهيد مي رسد. مركز عمليات فضايي اسا (ESOC) واقع در Darmstadt آلمان كنترل اين پروژه را در دست دارد تا فضاپيما را در مدار مورد نظر قرار دهد. اين كنترل شامل يك سري ارتباطات از راه دور ، روشن كردن موتور و ديگر عمليات مي باشد تا سرعت فضاپيما به ۱۵ درصد سرعت فعلي خود (۲۹ هزار كيلومتر در ساعت) كاهش يابد.
فضاپيما بايد موتور اصلي خود را به مدت ۵۰ دقيقه روشن كند تا با كاهش شتاب بتواند خود را در مداري بيضي شكل به دور سياره قرار دهد .در اين جابجايي مقدار زيادي از ۵۷۰ كيلوگرم سوخت پيشران موجود در فضاپيما به پايان مي رسد. در روزهاي بعدي با كاركردن موتور ، فضاپيما طبق برنامه به مدارهاي پايين تر انتقال مي يابد تا در نهايت ونوس اكسپرس در ماه مي، در يك مدار ۲۴ ساعته به دور ناهيد قرار گيرد.
__________________

[roje_aria79]

طرح چيني ها براي اكتشافات فضايي
ايرنا: چين از اجراي طرح هايي در زمينه اكتشافات علمي فضايي مانندفرستادن كاوشگر به ماه به وسيله محققين اين كشور در يك دهه آينده خبر داد. لو گي معاون اداره امور فضانوردي ملي چين روز چهارشنبه گذشته در نشست خبري در پكن ، گفت كه چين تعدادي ماموريت فضايي در دهه آينده انجام مي دهد.
چين قصد دارد كاوشگري را براي جمع آوري نمونه ازسطح ماه به اين كره بفرستد كه اين كار در سال ۲۰۱۷ ميلادي انجام خواهد شد. دانشمندان چيني كاوش ماه را انتخاب اجتناب ناپذير اين كشور در جريان توسعه برنامه فضايي مي دانند.
مركز اكتشاف ماه چين سال ۲۰۰۵ ميلادي در پكن گشايش يافت و يكي از اهداف آن تحقق برنامه كاوش ماه ، ارسال وسيله متحرك به ماه تا سال ۲۰۱۲ و ساخت ماهواره ماه براي جمع آوري نمونه هاي تحقيقاتي از سطح اين كره تا سال ۲۰۱۷ميلادي است . مقام امور فضانوردي چين يكي ديگر از برنامه هاي اين كشور را فرستادن يك وسيله نقليه فضايي به فضا ذكر كرد كه بتواند ۲۵ هزاركيلوگرم بار را تا سال ۲۰۱۰ميلادي در مدار زمين قرار دهد. وي لازمه توسعه برنامه هاي فضايي را سرمايه گذاري زياد خواند و گفت كه چين به عنوان يك كشور در حال رشد هنوز براي تامين هزينه هاي برنامه هاي علمي فضايي با مشكلاتي روبروست .
وي سرمايه گذاري سالانه چين براي برنامه هاي فضايي را حدود ۵۰۰ ميليون دلار اعلام كرد، در حالي كه سازمان فضايي ناسا در آمريكا سرمايه اي به ارزش ۱۶ ميليارد و ۸۰۰ ميليون دلار براي برنامه هاي فضايي سال ۲۰۰۷ ميلادي در نظرگرفته است . چين همچنين درصدد انجام برنامه هاي فضايي و ايجاد شبكه هاي نظارتي براي پيش بيني بلاياي طبيعي و ارسال ماهواره هايي براي نظارت بر ميدان مغناطيسي زمين به منظور پيش بيني زمين لرزه است.
لو گفت كه چين تاكنون ۴۶ پرتاب موفق فضايي از سال ۱۹۹۶ ميلادي انجام داده است كه شامل پرتاب ۲۳ ماهواره و شش فضاپيماي بدون سرنشين و سرنشين دار است .
__________________

[roje_aria79]

جستجوي آب در ماه
سازمان هوانوردي و فضايي آمريكا، ناسا براي يافتن پاسخ اين سوال كه آيا مي توان در ماه به اندازه نياز فضانوردان آب پيدا كرد يا نه، يك كاوشگر ۲هزار كيلوگرمي را به سطح ماه مي فرستد. به گزارش سي نت نيوز.كام ، اين كاوشگر ۷۳ميليون دلاري موسوم به ال كراس كه ساخت آن در آينده نزديك آغاز مي شود، در سال ۲۰۰۸به سوي كره ماه پرتاب خواهد شد.
ناسا پيش از اين، در اواخر دهه ۶۰ و اوايل دهه ۷۰ميلادي اقدام به ارسال سفينه هاي سرنشين دار به سوي كره ماه كرده و هم اكنون قصد دارد با يك سفينه بدون سرنشين به اين كره بازگردد. سازمان ناسا در پي تصميمات دولت آمريكا هم اكنون برنامه بازگرداندن انسان به سطح كره ماه تا سال ۲۰۲۰و سپس ارسال انسان به سياره مريخ در سالهاي بعد از آن را نيز در پيش گرفته است.
دانشمندان ناسا عقيده دارند كاوشگر بدون سرنشين ال كراس پس از برخورد با سطح ماه حفره اي به عمق حدود ۵متر در سطح ماه ايجاد كرده و حجم بسيار زيادي خاك و مواد مختلف را از ماه كنده و به هوا پرتاب مي كند كه در همين هنگام يك سفينه كوچكتر كه جزيي از ال كراس بوده اما لحظاتي قبل از برخورد از آن جدا مي شود، به همراه تلسكوپهاي زميني و همچنين تلسكوپ فضايي هابل از اين انفجار تصويربرداري خواهند كرد. سفينه كوچكتر نيز پس از جمع آوري اطلاعات در مورد اجزاي كنده شده از ماه خود پس از پانزده دقيقه در همان نقطه سقوط كرده و انفجار كوچكتر ديگري را ايجاد مي كند.
تحقيقات قبلي نشان داده قطب جنوب ماه غني از هيدروژن است كه درصورت تركيب اين هيدروژن با اكسيژن، امكان وجود مقادير قابل توجه آب در ماه وجود خواهد داشت. ماموريت ال كراس زيرمجموعه اي از تلاشهاي سازمان ناسا براي جمع آوري اطلاعات در مورد ماه با هدف آماده سازي سفر انسان به اين سياره و حتي استفاده از آن به عنوان پايگاهي براي سفر به سيارات دورتر، محسوب مي شود. وجود آب در سطح ماه براي توليد اكسيژن مورد نياز فضانوردان و همچنين اكسيژن مورد نياز سوخت فضاپيماها داراي اهميت بسيار زيادي است.
همشهری
__________________

[roje_aria79]

سفينه باري «پروگرس- ام56» چهارم ارديبهشت ماه به فضا پرتاب مي شود
سازمان فضايي روسيه (روس كاسموس) اعلام كرد: پرتاب سفينه باري «پروگرس- 1م 56»، چهارم ارديبهشت ماه توسط موشك حامل «سايوز» از سكوي شماره يك پايگاه فضايي «بايكونور» به فضا پرتاب مي‌شود.


به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) در آسياي ميانه، عمليات مربوط به تدارك پرتاب موشك «سايوز» حامل سفينه باري «پروگرس- ام 56» درپايگاه بايكونور قزاقستان درحال انجام است.


عمليات سوخت گيري و گاز مايع سفينه باري «پروگرس-ام 56» نيز روز گذشته در ايستگاه سوخت گيري شماره 31 بايكونور انجام شد.
__________________

[roje_aria79]

«روح» به دنبال گريز از زمستان مريخ
ايسنا: مهندسان آژانس فضانوردي آمريكا (ناسا)، طي ساعات گذشته كاوشگر روح (Spirit) را روي سطح مريخ جابه جا كرده و هم اكنون به سوي يك دامنه بي خطر به سوي شمال در حال حركت است تا از زمستان اين سياره بگريزد.
از زماني كه اين كاوشگر مريخ در نيم كره جنوبي اين سياره حركت خود را آغاز كرده است، طي زمستان نور كمي از خورشيد دريافت كرده است. از سوي ديگر اين مانور حركتي بسيار مشكل بوده است، چون به جز دريافت نور كم از خورشيد، چرخ جلويي سمت راست آن از كار افتاده است اما اين كاوشگر همچنان مي تواند حركت كند. به گفته مهندسان آژانس فضانوردي آمريكا (ناسا)، اين كاوشگر نياز دارد تا زاويه مناسبي نسبت به خورشيد پيدا كرده تا انرژي لازم را از خورشيد دريافت كند.
__________________

[roje_aria79]

ادامه خوش شانسي دوقلوهاي مريخ نورد
ايسنا:مريخ نورد «روح» از زمستان سخت سياره سرخ گريخت.
خوش شانسي دوقلوهاي مريخ نورد همچنان ادامه دارد و مريخ نورد «روح» (Spirit) در نهايت توانست به نقطه امني در شرايط سخت زمستاني اين سياره برسد. در همين حال مريخ نورد «فرصت» (Opportunity) نيز پيشرفت خوبي به سوي مقصد تعيين شده اش در اين سياره داشته است. آژانس فضانوردي آمريكا با تاييد اين گزارش ها اعلام كرد كه آزمايشگاه پيشرانش جت اين آژانس در حال حاضر به خوبي مسيريابي اين دوقلوها را ادامه مي دهد.
__________________

[roje_aria79]

شن جوي ۶ براي كاوش ماه
ايرنا:چين روز سه شنبه اعلام كرد از دستاوردهاي تحقيقاتي كپسول فضايي شن جوي ۶ براي طرح كاوش ماه استفاده خواهد كرد.
چين سال گذشته ميلادي فضاپيماي سرنشين دار شن جوي ۶ را به فضا پرتاب كرد و دو فضانورد پس از چند روز به زمين بازگشتند، اما كپسول فضايي آن، در حال چرخش به دور زمين براي كارهاي تحقيقاتي باقي ماند. به گزارش راديو بين المللي چين، اين كپسول فضايي پس از گذشت ۱۸۰روز تاكنون بيش از ۲۹۰۰بار به دور زمين چرخيده است.
اين كپسول فضايي پس از بازگشت فضانوردان چيني از فضا، در مدار زمين رها شده بود. بنابر اين گزارش، به وسيله اين كپسول فضايي اطلاعات ارزشمند علمي توسط دانشمندان علوم فضايي چين جمع آوري شده است. چين در پي اجراي طرح هايي در زمينه اكتشافات علمي فضايي مانند فرستادن كاوشگر به ماه به وسيله محققين اين كشور در يك دهه آينده است. چين قصد دارد كاوشگري را براي جمع آوري نمونه از سطح ماه به اين كره بفرستد كه اين كار در سال۲۰۱۷ميلادي انجام خواهد شد.
دانشمندان چيني كاوش ماه را انتخاب اجتناب ناپذير اين كشور در جريان توسعه برنامه فضايي مي دانند. مركز اكتشاف ماه چين سال ۲۰۰۵ميلادي در پكن گشايش يافت و يكي از اهداف آن تحقق برنامه كاوش ماه، ارسال وسيله متحرك به ماه تا سال۲۰۱۲و ساخت ماهواره ماه براي جمع آوري نمونه هاي تحقيقاتي از سطح اين كره تا سال ۲۰۱۷ ميلادي است.
سرمايه گذاري سالانه چين براي برنامه هاي فضايي حدود۵۰۰ ميليون دلار است. چين تاكنون ۴۶ پرتاب موفق فضايي از سال۱۹۹۶ميلادي انجام داده است كه شامل پرتاب ۲۳ماهواره و شش فضاپيماي بدون سرنشين و سرنشين دار است.
__________________

[roje_aria79]

كاوشگر ناسا براي يافتن آب در ماه، سال 2008 به فضا پرتاب مي‌شود
آژانس فضانوردي ناسا در نظر دارد كه به منظور فراهم آوردن شرايط مناسب براي فضانوردان در جريان ماموريت‌هاي فضايي، اكتشافات خود در خصوص يافتن آب در قطب جنوب ماه را آغاز كند.


به گزارش سرويس «علمي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، از اين رو آژانس فضانوردي آمريكا (ناسا)، در نظر دارد تا كاوشگري را به سوي اين قمر پرتاب كند.


اين ماموريت فضايي ــ تحقيقاتي 73 ميليون دلار هزينه در بر دارد و به ماموريت «ماهواره حسگر و رصد كننده گودال قمر» معروف شده است.


اين كاوشگر وزني بالغ بر 543 كيلوگرم داشته و احتمالا در اواخر سال 2008 ميلادي به فضا پرتاب خواهد شد.


به گفته دانشمندان ناسا، ماموريت سال 2008 ميلادي اين آژانس با هدف يافتن يخ و آب در گودال‌هاي هميشه تاريك ماه در قطب جنوب آن صورت مي‌گيرد.


آنها افزودند كه اين مهم با بررسي توده‌اي از ذرات كه به وسيله برخورد كاوشگر به سطح ماه به دست خواهند آمد تحقق خواهد يافت.


به گفته دانشمندان اين ذرات به زمين ارسال خواهد شد تا بررسي‌هاي اكتشافي دقيق بر روي آنها انجام شود.
__________________

[roje_aria79]

تايوان 6 ماهواره به وسيله يك موشك آمريكايي به فضا پرتاب كرد

خبرگزاري فارس: يك موشك آمريكايي 6 ماهواره هواشناسي تايواني را در مدار زمين قرار داد.


به گزارش خبرنگار فارس از شرق آسيا به نقل از شبكه خبر آسيا، اين موشك از پايگاه هوايي واندربرگ در كاليفرنيا به سوي مدار زمين پرتاب گرديده است.
هدف از ارسال اين ماهواره‌ها به فضا به دست آوردن اطلاعات به موقع از توزيع فشار هوا، دما و بخار آب در اتمسفر زمين و همچنين چگالي الكترون‌ها در لايه يونسفر اعلام گشته است.
__________________

[roje_aria79]

«سريع‌السير زهره» به هدف خود نزديك مي‌شود

خبرگزاري فارس: اولين ماموريت فضايي كه در دهه اخير به سمت سياره زهره انجام شده است به نزديكي هدف خود رسيده است.


به گزارش خبرگزاري فارس به نقل از پايگاه اينترنتي بي‌بي‌سي، در اوايل صبح امروز، سه‌شنبه 22 فروردين ماه، فضاپيماي روباتيك آژانس فضايي اروپا در حالي كه به هدف خود،‌سياره زهره نزديك مي‌شد، سرعت خود را براي نزديك شدن به اين سياره به حدي پايين آورد تا جاذبه اين سياره،‌آن را به سمت خود نكشاند و اين فضاپيما باقرار گرفتن در مدار سياره زهره به سفر پنج ماهه خود به سمت هدف پايان داد.
فضاپيماي «سريع‌السير زهره» در حدود 500 روز زميني در مدار نزديك‌ترين سياره به سياره ما باقي خواهد ماند و جو اين سياره را كه مي‌تواند به شناخت دانشمندان از رشد گازهاي گلخانه‌اي در زمين كمك كند، مورد مطالعه و بررسي قرار مي‌دهد.
دانشمندان اميد دارند كه اين فضاپيما بتواند اسراري را در موردگرم شدن زمين و تغييرات آب و هوايي، در اختيار آن‌ها قرار دهد.
سياره زهره دومين سياره منظومه شمسي است و اين سياره از لحاظ ساختاري بسيار شبيه سياره ما است و در جو اين سياره دي اكسيد كربن نيز وجود دارد و دماي اين سياره در حدود 467 درجه سانتي‌گراد مي‌باشد. مطالعه بر روي اين سياره مي‌تواند به شناخت زمين كمك زيادي بكند.
گفتني است: فضاپيماي «سريع السير زهره» در تاريخ نهم نوامبر سال 2005 (18 آبان سال 84) توسط موشك سويوز روسيه از پايگاه فضايي روسيه در قزاقستان به فضا فرستاده شد.

[roje_aria79]

سومين سفر فضايي سرنشين‌دار چين در سال 2008

خبرگزاري فارس: نشريات دولتي چين گزارش دادند: پرواز فضايي بعدي سرنشين‌دار اين كشور كه سومين در نوع خود است، در سال 2008 انجام خواهد گرفت.


به گزارش خبرنگار فارس از شرق آسيا و به نقل از كانال خبر آسيا، زمان اين پرواز يك سال ديرتر از زمان اعلام شده قبلي مي باشد ولي اين نشريات هيچگونه توضيحي در اين مورد نداده اند.
اين نشريات اين پرواز را آغاز مرحله دوم برنامه فضايي ارسال فضانوردان اعلام كرده‌اند و آن را از لحاظ اجرايي پيچيده ناميده‌اند.
دومين پرواز فضايي چين در ماه اكتبر سال گذشته به مدت 5 روز با ارسال دو فضانورد به فضا انجام گرفت.
اولين پرواز فضايي چين در سال 2003 صورت گرفت و اين كشور را سومين كشور دنيا در زمينه ارسال فضانورد بعد از اتحاد جماهير شوروي سابق و آمريكا قرار داد.

[roje_aria79]

شش ماهواره هواشناسي به مدار زمين پرتاب شد
ايرنا: آمريكا شش ماهواره هواشناسي را در مدار زمين قرار داد. اين ماهواره ها طي ماموريت پنج ساله خود به بررسي وضع توفان ها، تغيير اوضاع اقليمي و وضعيت هواي كيهاني مي پردازند. به گزارش آسوشيتدپرس از پايگاه نيروي هوايي واندنبرگ در كاليفرنيا، درحال حاضر ايستگاههاي زميني پيامهايي را از اين شش ماهواره دريافت كرده اند. هزينه ۱۰۰ميليون دلاري انجام اين ماموريت را تايوان و هفت سازمان آمريكايي از جمله بنياد ملي علوم تامين كرده اند.
اين ماهواره ها با يك موشك پرتابي از پايگاه كاليفرنيا با موفقيت پرتاب شدند و در فاصله ۸۰۰كيلومتري از زمين در مدار قرار گرفتند سپس در مدار زمين از يكديگر جدا شده و تشكيل يك زنجيره دادند. اين ماهواره ها با استفاده از گيرنده هاي موقعيت يابي جهاني روزانه ۲۵۰۰اندازه گيري انجام مي دهند. اطلاعات دريافتي از اين ماهواره ها براي بهبود تحقيقات و پيش بيني وضع آب و هوا مورد استفاده قرار خواهد گرفت. دانشمندان اميدوارند وقوع توفانها را بهتر رديابي كنند و تغييرات دراز مدت اوضاع اقليمي را كنترل نمايند.
__________________

[Renjer Babi]

مهندسان ناسا در تلاشند با بررسی هرچه دقیق‌تر مشکل دوربین پیشرفته نقشه‌برداری تلسکوپ فضایی هابل، آن را برطرف کنند

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


دوشنبه گذشته پیام‌هایی از تلسکوپ فضایی هابل به زمین مخابره شد که نشان می‌داد ولتاژ یکی از منابع تغذیه بیش از حد معمول است و دوربین برای پیش‌گیری از مشکلات احتمالی خاموش شده است. مهندسان به سرعت دوربین پیشرفته نقشه‌برداری را از مدار خارج کردند تا راحت‌تر بتوانند به تعمیر آن بپردازند و مشکلی برای دیگر ابزارهای هابل پیش نیاید. رصدهای هابل با دیگر ابزارهایش همچنان ادامه دارد.
اد رویت‌برگ، جانشین مدیر شاخه اخترفیزیک مرکز پروازهای فضایی گدارد ناسا و از مسوولان دوربین پیشرفته نقشه برداری گفت: مهندسان معتقدند به درک کامل از مساله و چگونگی برطرف کردن مشکل نایل شده‌اند و در جلسه روز پنج‌شنبه خود، راه‌های پیشنهادی ادامه کار تلسکوپ را در همایشی بررسی خواهند کرد. مدیران برنامه تلسکوپ فضایی هابل نیز اعلام کرده‌اند که دوربین ACS زودتر از سوم جولای شروع به کار نخواهد کرد. مسوولان ناسا برای روز جمعه گفتگویی مطبوعاتی را برنامه‌ریزی کرده‌اند تا مردم را در جریان تعمیرات این دوربین قرار دهند.
دوربین پیشرفته نقشه‌برداری، سومین نسل از تجهیزات این تلسکوپ است که در اسفندماه 2002 در سومین ماموریت هابل روی این تلسکوپ نصب شد. این دوربین به سه دوربین الکترونیکی مجهز است که از وضوح 18 میلیون نقطه (مگاپیکسل) برخوردار است و پرتوهای نور فرابنفش تا فروسرخ نزدیک را مورد بررسی قرار می‌دهد.

[Renjer Babi]

مروری بر تصاویر ارسالی فضاپیمای کاسینی در سال 2006
منظومه سیاره زحل هر روز شگفت‌انگیزتر از قبل ظاهر می‌شود. حلقه‌های زیبا و اسرارآمیز زحل که پیش‌از این موادی جامد انگاشته می‌شدند، درحقیقت کولاک‌هایی از ذرات یخ‌آب هستند که با خرده‌سنگ و غبار درآمیخته‌اند و در پهنای تنها یکصد متر به‌دور سیاره مادر دوران می‌کنند. فضاپیمای کاسینی در سالی که گذشت، تصاویری بسیار بی‌نظیر از این منظومه سیاره‌ای ارسال کرد که برای نخستین‌بار، چشم ما را به اسرار دنیای پویای این منظومه سیاره‌ای باز کرد.




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کاسینی برا ثبت این تصویر می‌بایست شرایطی فراهم می‌آورد تا زحل در تاریکی کامل ثبت شود. برای این‌کار، فضاپیما به پشت زحل رفت و با پدید آوردن خورشیدگرفتگی، تاریکی را به‌حدی رساند که بتواند حلقه‌های این سیاره را در شکلی دیگر ثبت کند. دانشمندان در این تصویر توانستند حلقه‌های کم‌نور جدیدی را کشف کنند که پیش‌از این در درخشش سیاره زحل پنهان شده بودند(بالا). در این تصویر همچنین نمای زیبایی از زمین در فاصله یک میلیارد کیلومتری ثبت شده است.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

پایین» نمایی طلایی از بخش بیرونی حلقه B، شکاف کاسینی و بخش داخلی حلقه A
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پایین» شکاف کاسینی از زمین خالی به‌نظر می‌رسد، اما این تصویر رنگی ساختارهای متنوعی را درون این شکاف نشان می‌دهد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پایین» حلقه‌ها و رقص قمرها: دفنیس، قمر کوچک زحل درون شکاف کیلر به‌دور سیاره مادر می‌گردد. امواجی که در لبه‌های شکاف کیلر دیده می‌شود، مربوط به برهمکنش گرانشی بین قمر و حلقه‌ها است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پایین» جزئیاتی که در این تصویر از حلقه F ثبت شده است، پیش‌ازاین هرگز دیده نشده بود. این اختلالات منشا گرانشی دارد و مربوط به تعامل بین قمرواره‌های کوچکی است که درون حلقه یا نزدیک به هسته روشن این حلقه دوران می‌کنند. [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

پایین» قمر پرومتئوس دو باریکه بلند ذرات یخ را از حلقه F بیرون کشیده است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پایین» شکاف انکه و قمری که آن‌را جارو می‌کند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

پایین» مواد یخی درخشان در باریکه‌هایی که هریک ده‌ها هزار کیلومتر درازا دارند، از قمر انسلادوس به‌سوی حلقه E کشیده شده‌اند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پایین» نه روز پیش‌از ورود به مدار، کاسینی توانست این نمای رنگ طبیعی را در تصویری نفیس ثبت کند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پایین» تصویر رنگ کاذب از دو موج چگالی در حلقه A زحل.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پایین» بهترین نمای حلقه‌های زحل در نور فرابنفش. داده‌های فرابنفش به فهم منشا و تحول حلقه‌ها کمک می‌کند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پایین» حلقه‌های باریک، سیاره رنگی و بازی زیبای سایه‌ها روی سیاره.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پایین» چشمان دوتایی کاسینی می‌تواند همزمان اطلاعات کاملی را درمورد ساختار حلقه‌های زحل جمع‌آوری کند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


پایین» بزرگ‌ترین تصویر از زحل و حلقه‌هایش در رنگ طبیعی.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



parssky.com

[Mahdi Hero]

مروري بر ماموريت هاي فضايي سال ۲۰۰۷

سال ۲۰۰۷ ميلادي با چندين ماموريت فضايي از طرف ناسا و اسا آغاز شد.




ماموريت سپيده دم ( Dawn )



زمان پرتاب : ژوئن 2007
هدف : مدارگرد سياركي



" سپيده دم" بخشي از مجموعه ماموريت هاي "اكتشاف" ( Discovery) ناسا است. اين فضاپيما به سوي دو سيارك سرس (Ceres) و وستا (Vesta) ، دو تا از بزرگترين سياركهاي منظمه شمسي، خواهد رفت. هر يك از اين دو سيارك فرآيند تكاملي بسيار متفاوتي داشتند كه در چند ميليون سال اوليه پيدايش منظومه شمسي شكل گرفته است. سپيده دم با رصد هر دو آنها با ابزار هاي يكسان، در حقيقت به مطالعه و بررسي منظومه شمسي روزهاي آغازين مي پردازد و ويژگي هاي هر سيارك را نيز مورد بررسي قرار مي دهد.

همچنين اين فضاپيما با خود تراشه اي را حمل مي كند كه 360،000 نفر نام خود را در آن ثبت كرده اند تا به روي يكي از سياركهاي منظومه شمسي بفرستند.





ماموريت ققنوس (Phoenix)



زمان پرتاب: آگوست 2007

هدف: جستجوي آب در عرضهاي شمالي مريخ



ماموريت ققنوس اولين ماموريت از برنامه جديد ناسا براي فرستادن فضاپيماهاي كوچك و كم هزينه است. نام اين ماموريت، كه به نام پرنده اي افسانه اي است كه پس از نابودي، حيات ِدوباره مي گيرد، به اين دليل انتخاب شده است كه اين فضاپيما قرار است از سطح نشيني استفاده كند كه ماموريت شكست خورده Mars Surveyor Lander قرار بود از آن استفاده كند.
در ادامه جستجوي آب در مريخ، بهترين مكان براي بررسي، قطب ها هستند. ققنوس در بخش قطب شمال مريخ فرود خواهد آمد و در آنجا با بازوي روبوتيك خود لايه هاي يخ را تاعمق تقريبا نيم متر حفاري مي كند؛ اين لايه ها لايه هايي هستند كه به دليل تغييرات آب و هوايي فصلي ممكن است حاوي تركيبات آلي باشند كه براي شكل گرفتن حيات ضروري اند.

همچنين براي به روز كردن اطلاعات جوي و هواشناسي در مريخ، اين فضاپيما جو مريخ را تا ارتفاع 20 كيلومتري مورد بررسي قرار خواهد داد.







ماموريت رصدخانه هرشل ( Herschel)



زمان پرتاب: سال 2007

هدف: رصد در طول موج فروسرخ دور



رصدخانه هرشل يك تلسكوپ فضايي است كه كيهان را در طول موج فروسرخ دور رصد خواهد كرد. قرار است اين رصدخانه علاوه بر اجرام نزديك از نظر زمان و مكان، اطلاعات جديدي را از ستارگان و كهكشان هاي دوردست و اوليه عالم نيز به ما بدهد. همچنين نگاه ويژه اي نيز بر منظومه شمسي خواهد داشت.



طول موج فروسرخ دور، طول موجي است كه چشمهاي انسان قادر به ديدن آن نيست و براي اخترشناسان اهميت بسياري دارد، زيرا بخش زيادي از كيهان در اين طول موج تابش مي كند؛ مانند بخش هايي كه به دليل دماي بسيار كم نمي توانند در طول موج هاي مرئي يا پرتو X تابش كنند، اما در دمايي حتي كمتر از سردترين نقطه زمين، همچنان مي توانند در طول موج فروسرخ دور تابش كنند.



اين ماموريت را سازمان فضايي اروپا (اسا) ترتيب داده است و 10 كشور، از جمله آمريكا، در طراحي و ساخت اين رصدخانه همكاري داشته اند. انتظار مي رود اين تلسكوپ حداقل تا 3 سال داده هاي مناسبي براي ما بفرستد.





ماموريت پلانك (Plank)



زمان پرتاب : سال 2007

هدف : نقشه برداري از تابش ريزموج زمينه كيهان



فضاپيماي پلانك ِسازمان فضايي اروپا، در ادامه ماموريت هاي COBE و MAP، به مطالعه ساختار تابش ريزموج زمينه كيهان، كه بازمانده كيهان آغازين است، مي پردازد. اين فضاپيما از ساختارهاي بزرگ مقياس نقشه برداري خواهد كرد.



ماموريت برنامه ريزي شده پلانك، دوبار نقشه برداري كامل از آسمان در طي 15 ماه است، اما انتظار مي رود تا 5 سال قادر به گرفتن داده باشد.



داده هاي پلانك بر بسياري از موضوع هاي مطرح در اخترفيزيك و كيهان شناسي، مانند نظريه هاي كيهان اوليه و ساختار كيهان، تاثير خواهد گذاشت.



پلانك و هرشل در 3 ماه اول 2007م. با يك موشك پرتاب خواهند شد. پس از پرتاب از هم جدا مي شوند و در دو مدار مختلف دور نقطه لاگرانژي 2 زمين-خورشيد قرار مي گيرند.



منبع: مجله نجوم

[مرتضی nvcd]

این تاپیک به ماموریت های انجام شده و در حال انجام منظومه شمسی اختصاص دارد.

[مرتضی nvcd]

ناسا فضا پیمایPhoenix را به مریخ می فرستد
چون زمان این ماموریت نزدیک است سعی می کنم توضیحات کوتاهی از این مریخ گرد در اختیار بگذارم .
Phoenixبرای سوم اگوست اماده می شوداین سفینه از سایت مرکز فضایی جان اف کندی به وسیله راکت دلتا 2 به پرواز در خواهد امد.حدود 10 ماه طول خواهد کشید تا به مریخ برسد ودر ماه می سال 2008 وارد اتمسفر مریخ خواهد شد.این فضا پیما مجهز به سیستم پیشرانه برای کاهش سرعت در حال سقوط است .سیستم فرود تا حد ممکن ساده در نظر گرفته شده تا سفینه بتواند وسایل تحقیقاتی بیشتری همراه داشته باشد.در فرود مثل مدلهای پیشین از کیسه هوا استفاده نمی شود و در عوض از چتر نجات و پیشرانه برای فرودی ارام برروی سه پا بهره می برد.
بر خلاف دیگر مریخ گردان که برروی سطح سیاره سرخ گردش می کنندPhoenix در یک جا ثابت است.مریخ نشین در منطقه قطبی فرود خواهد امد و در همان جا به جستجو خواهد پرداخت.
هدف این سفر برای مشخص کردن این است که ایا حیات در سطح سیاره وجود داشته یا حتی هنوز وجود دارد.اگر چه سطح مریخ خشک و یخ زده است و با باد و غبار سایش یافته وبا اشعه های از خورشید و فضا تابانده شده ولی در زیر لایه رویی خاک می تواند اب یخ زده و حتی حیات وجود داشته باشد که از این عوامل ناگوار در امان مانده باشد.
Phoenix از بازوهای تاشوی 2.3 متری برای حفاری بروی سطح مریخ استفاده می کند.فضا پیمای ادیسه مریخ ناسا نشان می دهد که در چند سانتیمتری زیر سطح مریخ رسوبی از یخ اب وجود دارد.مریخ نشین ما نیز می تواند این لایه را بشکند وببیند در زیران چیززنده ای وجود دارد یانه.
بازوهای روبوتیک خاک نمونه را بروی محلی در سفینه بالا خواهند برد و انجا ابزار های علمی می توانند به ازمایش برای یافتن شواهدی از حیات بپردازند.
ابتدا نمونه را حرارت می دهند تاگازهای خارج شده را اندازه گیری کنند. بعد هم ان را از لحاظ شیمیایی مورد ازمایش قرار خواهند داد.
علاوه بر جستجو برای یافتن حیات در گذشته یا حال,Phoenixبرای پایگاه هوا شناسی در مریخ نیز استفاده خواهد شد تا تغییرات را ثبت کرده و به دانشمندان برای پیش بینی هوا در مریخ کمک کند.
]با امید به موفقیت Phoenix
منبع :[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Mohammad Hosseyn]

این تاپیک به ماموریت های انجام شده و در حال انجام مریخ اختصاص دارد.

با سلام ... عنوان تایپیک رو عوض کردم ... این تایپیک برای مطالب و اخبار ماموریت های فضایی منظومه ی شمسی قرار داده می شه ...
با تشکر ...

[Mohammad Hosseyn]

ایندیور آماده پرواز می شود

خدمه انديور به ايستگاه فضايي كندي در فلوريدا پرواز كردند.

خدمه ماموريت آتي شاتل فضايي انديور براي انجام آزمايش ها و تعليمات نهايي تا پيش از پرتاب شاتل به ايستگاه فضايي كندي در فلوريدا پرواز كردند. باربارا مورگان، فضانورد معلم و شش خدمه ديگر فضاپيما آزمايشگاه هاي شبيه سازي رايانه‌ ای و مجازي را در هوستون ترك كردند و سوار بر فضاپيماي انديوور شدند كه براي پرتاب در روز 16 مرداد با هدف انجام ماموريت ساخت و ساز ايستگاه فضاي بين المللي برنامه‌ريزي شده است. اسكات كلي، فرمانده انديور كه سومين سفر خود به فضا را انجام خواهد داد، گفت: حضور در اين مركز واقعا يك مزيت است و ما واقعا به دنبال ادامه تعليمات خود هستيم و از اين كه فرصت پرواز به ايستگاه را داشته باشيم، استقبال مي‌كنيم. هفت خدمه براي پرواز با انديور آماده مي‌شوند كه از اين تعداد چهار نفر براي اولين بار است كه به فضا مي‌روند. قرار بود شاتل فضائی ایندور، سفر خود را روز 18 مردادماه آغاز کند اما به علت تداخل برنامه های ناسا این سفر دو روز زودتر (16 مردادماه) انجام می شود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دو ماموریت مهم دیگر در برنامه کاری ناسا قرار دارد. یکی کاوشگر سیمرغ که به مریخ می رود و دیگری ماهواره ارتباطی نظامی آمریکا است که 20 مردادماه توسط موشک اطلس به مدار خود انتقال می یابد. ناسا تا پايان سال 2007 قصد دارد سه شاتل ديگر براي تكميل ساخت ايستگاه فضایی بین المللی به اين ايستگاه بفرستد. شاتل فضائی ایندیور که 16 مردادماه سفر خود را آغاز می کند. شاتل فضايي ديسكاوري در تاریخ 28 مهرماه و شاتل فضايي آتلانتيس در 15 آذرماه به ايستگاه بين‌المللي فضائی سفر می كنند. هم اکنون خدمه ایندیور در حال به پایان رساندن آخرین تمرینات خود هستند. هدف این ماموریت 11 روزه، تکمیل ایستگاه فضائی بین المللی اعلام شده است. ایستگاهی که پس از تکمیل، می تواند گنجایش یک تا دو فضانورد از هر کشوری را داشته باشد. این ایستگاه در طول حرکت در مدار خود 1.4 میلیارد کیلومتر را پیموده و هم اکنون میزبان سه فضانورد است. در سفر قبلی شاتل ها، خدمه شاتل فضائی آتلانتیس صفحاتی خورشیدی 18 تنی را که همراه با خود برده بودند، بر روی ایستگاه فضائی نصب کردند.




منبع SpaceFlightNow.Com

[Mohammad Hosseyn]

لباس فضائی جدید

بهره گیری از مدل لباس مرد عنکبوتی در ساخت لباسهای فضائی جدید
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دانشمندان موسسه فن‌آوري ماساچوست در آمريكا در تلاش براي طراحي نوع جديدي از لباسهاي فضايي هستند كه به فضانوردان امكان مي‌دهد در لباسهاي فضايي تحرك بيشتري داشته باشند. محققان موسسه فن‌آوري ماساچوست در اين زمينه مي گويند: در طول 40 سال انسانها به فضا سفر كرده‌اند و لباسهاي فضايي كه به تن مي‌كردند تغييرات اندكي داشته است. اين لباسهاي فضايي شامل انبوهي از سامانه‌ها و تجهيزات بودند تا از آنها در برابر خطرات احتمالي حفاظت كند اما در عين حال توانايي فضانوردان در ميان اين تجهيزات براي حركت كردن و جابه جايي بسيار محدود مي‌شود. دکتر داوا نيومن، استاد سيستم‌هاي مهندسي فضايي و فضانوردي در اين موسسه مشغول طراحي يك لباس فضايي زيبا و پيشرفته موسوم به «بيوسوئيت» است كه از تركيب نايلون و اسپاندكس ساخته مي‌شود. وي در طراحي اين لباس به مرد عنكبوتي مي‌انديشد. اين استاد به همراه چندين دستيار خود مدت هفت سال است كه بر روي اين پروژه مشغول به فعاليت هستند. نمونه‌هاي اوليه از لباس‌هاي فضايي كه اين گروه توليد كرده‌اند هنوز آماده پرواز نيست اما نشان مي‌دهند كه اين گروه در دستيابي به اهدافشان نزديكتر مي‌شوند. پيش بيني مي‌شود كه بيوسوئيت تا زمان آغاز ماموريت آژانس فضانوردي آمريكا (ناسا) براي اكتشافات مريخي در حدود 10 سال آينده آماده شود.

منبع Isna

[مرتضی nvcd]

ماموریت های گذشته به مریخ:
بین سالهای 1962 تا 1973 ازمایشگاههای جت پیشرانه ناسا 10 فضا پیما به نام مارینر طراحی و ساخت تا به کاوش در داخل منظومه شمسی – ملاقات با سیارات زهره و مریخ و عطارد در وحله اول و بازگشت دوباره به زهره ومریخ برای مشاهده بیشترونزدیکتر- بپردازد.مارینرها روباتهایی نسبتا کوچک بودند .انها با راکت Atlas و موشک هایی بالا برندهAgena یا Centaur به پرواز درامدند وهر کدام وزنی کمتر از نیم تن (بدون راکت ها) داشتند.
اما دربین انها مارینر های 3و4 اولین فضا پیماها برای مطالعه مریخ بودند و بعد از ان مارینرهای 6و7-8و9 به مریخ رهسپار شدند.
ادامه دارد.....

[مرتضی nvcd]

مارينرهاي 3و4:
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مارينرهاي 3و4 فضاپيماهايي مشابه هم بودند که براي سفر به مريخ طراحي شدند.مارينر3 در 5 نوامبر 1964 پرواز خود را اغاز کرد ولي پوشش راکت بالابرنده ان به درستي بازنشد و نتوانست به مريخ برسد.3 هفته بعد در28 نوامبر 1964 مارينر4 با موفقيت پرواز کرد و درمدت 8 ماه به سياره سرخ رسيد.
فضا پيما در14 جولاي 1965 از کنار مريخ گذشت [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
و اولين عکسهاي نزديک از سياره اي ديگر را گرفت.تصاويري که در طول زمان طولاني از يک نوار ضبط کننده فرستاده مي شد دهانه هاي برخوردي ماه مانندي را نشان مي داد(درست مثل عکس دهانه هاي ماه درنماي نزديک ) و بعضي از انها نيز درغروب سرد مريخ يخ بسته بودند.پيش بيني نمي شد فضاپيما بيشتر از 8 ماه بعد از رويارويي با مريخ بتواند سالم بماند اما توانست براي 3 سال در مدار منظومه شمسي بماند و مطالعه طولاني در مورد محيط باد هاي خورشيدي انجام دهد و با مارينر 5 که در سال 1967 به زهره پرتاب شد هماهنگ شود

[مرتضی nvcd]

مارينر 6و7:
زمان پرتاب
مارينر6: 24 فوريه 1969
مارينر7: 27 مارس 1969
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مارينر 6و7 دومين جفت از ماموريت هاي مارينر ناسا در کاوش منظومه شمسي دردهه ي 60 و اوايل دهه 70 بودند.مانند ديگر مارينرها انها نيز بوسيله راکت Atlas وپيشرانه هاي Agena يا Centaur به فضا پرتاب شدند.
در سال 1969 مارينر 6و7 اولين ماموريت دوتايي در مريخ را با پرواز بر روي استوا و منطقه قطب جنوب انجام دادند و به تجزيه و تحليل اتمسفرو سطح مريخ با حسگرهاي کنترلي و همچنين ثبت صدها تصاوير از ان پرداختند.بر حسب اتفاق هر دو بر روي منطقه دهانه اي پرواز کردند واتشفشانهاي بزرگ شمالي و دره هاي کانيون استوايي که بعدا کشف شد را از دست دادند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
عکس هاي انها از ان مناطق رسيد ولي سطحي تيره مثل سطح زمين که از دور ديده شود را نشان مي داد و از کانالها که درسالهاي 1800 تشريح شده بود خبري نبود.
ادامه دارد....

[مرتضی nvcd]

20 جولاي 2007
مريخ نوردان ناسا با طوفاني سخت مبارزه مي کنند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سه سال و نيم کاوش در مريخ درحالي که دراصل ماموريت براي سه ماه طراحي شده بود و حالا شايد مريخ نوردان با بزرگترين چالش موجود روبرو شوند.
يک سري از طوفان هاي غبار تابستاني مريخ براي تقريبا يک ماه بر روي مريخ نورد "فرصت" و کمي کمتر بر روي دوقلوي ان "روح" تاثير گذاشته است.غبار اتمسفر مريخ در بالاي سر "فرصت" تقريبا 99 درصد نور مستقيم خورشيد تنها نور کم فروغ براي نيروي برق ان را مسدود کرده است.دانشمندان از ادامه طوفان براي چندين روز يا حتي يک هفته بسيار نگران هستند.
معاون رئيس هيت ماموريت هاي علمي ناسا در واشنگتن "الن استرن" گفته است:
ما در حال تقويت مريخ نوردان هستيم تا از اين طوفان جان سالم بدر ببرند , اما انها براي چنين شرايط سختي برنامه ريزي نشده اند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تصوير (1) افق پيش روي فرصت در روز هاي متوالي
اگر نور خورشيد براي دوره هاي طولاني مسدود بماند مريخ نوردان ديگر نمي توانند نيروي کافي براي گرم نگه داشتن و عمل کردن توليد کنند و ممکن است حتي تا مرحله نيمه خاموشي پيش بروند.
انها از گرم کننده هاي برقي براي هسته هاي حياتي الکترونيک خود استفاده مي کند تا از سرد شدن ان جلوگيري کند.
قبل از شروع مسدود کردن نور خورشيد توسط طوفان در يک ماه گذشته , صفحه هاي خورشيدي "فرصت" در هر روز 700 وات-ساعت الکتريسيته - مقداري که براي روشنايي يک لامپ 100 وات در 7 ساعت کافي است - توليد مي کرد.اگر غبار هوا کاهش پيدا کند صفحه ها مي توانند تا کمتر از 400 وات-ساعت نيرو توليد کنند و تيم مريخ نورد اميد وارند بتوانند ان را راه بياندازند و بازو هاي روباتيک ودوربين وطيف سنج ان را روشن کرده و مکاني را که فرصت در ان است بررسي کنند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تصوير(2) سطح مريخ از بالا و مکان روح و فرصت در قبل و بعد از طوفان
در سه شنبه 17 جولاي خروجي صفحه هاي خورشيدي "فرصت" به 148 وات-ساعت کمترين مقدار تاکنون مريخ نورد رسيد.در روز بعد چهارشنبه حتي از اين مقدار کمتر شده و به 128 وات-ساعت رسيد.
مهندسين در حال پيش بيني عمليات مريخ نوردها هستند خصوصا "فرصت" که در فشار طوفان گير افتاده است.انها نشان دادند جان سختند.به "روح" که در جايي است که طوفان شدت کمي دارد فرمان داده شده نيروي خود را با محدود کردن فعاليت ها ذخيره کند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تصوير (3)مسير حرکت روح در مريخ
روز 1236 "فرصت" در مريخ که سه شنبه بود حرکت و کاوش علمي به حالت تعليق در امده است. مريخ نورد در حال حاضر بيش از مقداري که صفحه ان مي توانند در روز ذخيره کنند انرژي مصرف مي کند و اين باعث کاهش ذخيره باتري ان مي شود.و تنها کاري که مي تواند بکند فعاليت هاي ارتباطي است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تصوير (4)مسير حرکت فرصت در مريخ
براي به حداقل رساندن هدر رفتن انرژي در روز چهارشنبه 18 جولاي از کنترلر ها به فرصت فرمان داده شد تا ارتباط خود را در روز هاي پنج شنبه و جمعه با زمين قطع کند.اين اولين باريست که مريخ نورد ارتباط خود را براي يک روز يا بيشتر با زمين قطع مي کند.مهندسين محاسبه کردند اين کار باعث کاهش مصرف انرژي تا 130 وات-ساعت انرژي در روز مي شود.
پي امد اين طوفان ممکن است باعث از صدمه يا حتي از کار افتادگي مريخ نوردها شود.مهندسين توانايي هر کدام از انها بعد از طوفان ارزيابي خواهند کرد.
براي ديدن تصاويري ويدئويي از فرصت در حال انتضار براي فروکش کردن طوفان به اين ادرس سري بزنيد:
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[مرتضی nvcd]

نمونه ازمايشي ماه نورد در مناطق سرد قطبي مورد ازمايش قرار گرفت:
اين سوال که ايا انسان بايد به کاوش در فضا بپردازد يا روبات به تصميم ناسا بستگي دارد.ممکن است هردو باشند. ناسا پيش بيني کرد در اينده انسان با روبات برا ي جمع اوري و اناليز اطلاعات باهم بيشتر کار خواهند کرد و اين باعث بالاتر رفتن کيفيت کار در مقابل زماني است که تنها کار بکنند.اين سناريو ممکن است زماني که انسان دوباره روي ماه پا گذارد شروع شود.
دو ماه نورد ازمايشي در حال راهپيمايي در صحراي قطبي هستند تا به دانشمندان براي توسعه تجارب و مهارت در دنياي ديگر کمک کنند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
روباتها با نامهاي k10 سياه , k10 قرمز يک اسکنر ليزري سه بعدي و رادار زير زميني را همراه دارند.
اين ابزار براي مطالعات مختلف استفاده مي شود .مثلا اسکنر ليزري سه بعدي مي تواند نقشه محل را تا چندين کيلومتر بسازد و رادار ان مي تواند تا 5 متر زير زمين را بررسي کند.
اين روباتها در حال حاضر در دهانه Haughton در جزيره Devon کانادا قرار دارند و عمليات انها تا 31 جولاي ادامه خواهد داشت و دراين مدت انها حدود 500 متر مربع را جستجو خواهند کرد.

[مرتضی nvcd]

شستمين قمر زحل کشف شد:
اين قمر با مطالعه تصاوير کاسيني بدست امد.قمر جديد ابتدا به صورت نقطه اي کم نور در عکس هاي 30 مي امسال که از حلقه هاي زحل گرفته شد اشکار شد و بعد از اين اشکار سازي اوليه گروه بدنبال ثبت تصوير بهتر و نشانه هاي از اين قمر کرد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
قمر جديد با نام فرانک(ممکن است تغيير کند) در حدود 2 کيلومتر پهنا دارد و مثل بعقيه قمر هاي زحل از يخ و سنگ تشکيل شده است.مکان اين قمر براي ساکنان زحل بين قمر هاي ديگر Methone و Pallene قرار مي گيرد. اين پنجمين قمري است که توسط کاسيني کشف مي شود.
انيميشني از اين قمر را مي توانيد در اين ادرس بيابيد.

[مرتضی nvcd]

مارينر 8و9:
مارينرهاي 8و9 سومين و اخرين جفت از ماموريت هاي مريخ درسري مارينر ناسا در دهه 60 واوايل دهه 70 بود.هر دو به عنوان اولين مدارگرد هاي مريخ طراحي شده بودند تا کاوش در سياره سرخ را با گردش به دور ان نجام دهند.
متاسفانه پرواز مارينر 8 در 8 مي 1971 ناموفق بود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تصوير (1) مارينر 9
مارينر 9 با موفقيت در 30 مي 1971 پرتاب شد ودر 13 نوامبر1971 وقتي به ان رسيد و بدورش گرديد واولين ماهواره مصنوئي مريخ شد.مدارگرد توانست براي يک سال زنده بماند و اخرين پيام خود را در 27 اکتبر 1972 مخابره کرد.
بمحض رسيدن مارينر9 مشاهده کرد که طوفاني عظيم تمام سطح مريخ را پوشانده است.کنترلرهاي زميني به فضا پيما دستوردادند تا فروکش کردن طوفان صبر کند.گرد وغبار فرونشست و سطح به طور واضح ديده شد.طوفان به مدت يک ماه ادامه داشت ولي بعد از اتمام ان مارينر 9 سياره اي بسيار متفاوت از انچه تصور مي شد را نشان داد
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تصوير (2)از قله المپيک در مريخ
- اتشفشانهاي غول پيکر و دره هاي کانيون به طول 4800 کيلومترکه در سطح مريخ کشيده شده بود.مارينر9 از حد اوليه تصوير برداري با عکاسي از 100 درصد سطح سياره گذشت.همچنين فضاپيما اولين تصاوير نزديک از دوقمر کوچک و نامنظم مريخ يعني فوبوس وديموس را تهيه کرد.
ادامه دارد....

[Mohammad Hosseyn]

طوفان شديد غبار فعاليت مريخ نوردها را به تعويق انداخت

مریخ نوردهای روح و فرصت، پس از سپری شدن سه سال و نیم، با بزرگترین خطر ماموریتشان روبرو می شوند.


دو مریخ نورد روح و فرصت، در حالی که تنها برای ماموریتی سه ماهه طراحی شده بودند، سه سال و نیم از فعالیتشان در سیاره سرخ می گذرد؛ اما این بار با خطری جدی دست و پنجه نرم می کنند.

از حدود یک ماه پیش، طوفانهای تابستانی شدیدی مریخ نورد فرصت را، و در مقیاس کمتری روح را، تحت تاثیر قرار داده اند. غبار حاصل از این طوفانها، ۹۹ درصد نور خورشید را در آسمان بالای سر فرصت گرفته است و فقط بخش کمی از نور خورشید برای تامین انرژی مریخ نورد به آن می رسد. دانشمندان نگران هستند که طوفانها برای روزها یا حتی هفته ها ادامه پیدا کنند. به گفته یکی از مسئولان ماموریت، مریخ نوردها برای مقابله با طوفان آموزش دیده اند، اما شرایط کنونی بسیار سخت و شدید است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در اين تصوير افق جنوب غربي فرصت در طي ۳۰ روز مريخي به طور عمودي نمايش داده شده است.در اين تصاوير، روشنايي و تيرگي جو با دقت نمايش داده شده است.

نقشه سراسری مریخ را که چگونگی تغییر طوفانها و شدت یافتن آنها در جو مریخ را از اواخر ماه ژوئن نشان می دهد، می توانید در اینجا ببینید. رنگ آبی، آسمان صاف و رنگ قرمز، توده ضخیم غبار را نشان می دهد.

اگر مدت زمان پنهان شدن خورشید در پشت غبار بیش از این طول بکشد، مریخ نوردها قادر نخواهند بود انرژی کافی را برای گرم نگهداشتن خود و در کل برای ادامه فعالیت، تامین کنند. مریخ سیاره بسیار سردی است و مریخ نوردها برای گرم نگهداشتن برخی وسایل الکترونیکی خود نیاز به گرم کننده های الکتریکی دارند.

پیش از آغاز طوفانهای مریخی، فرصت در هر روز ۷۰۰ وات ساعت الکتریسیته تهیه می کرد؛ مقدار انرژی لازم برای روشن کردن یک لامپ ۱۰۰ واتی به مدت ۷ ساعت. زمانی که غبار آسمان را پوشاند این میزان به ۴۰۰ وات ساعت کاهش یافت و گروه پژوهشی، حرکت و بسیاری از فعالیت های فرصت را، از جمله استفاده از بازوی روبوتیک، دوربین ها و طیف سنج ها برای مطالعه مکانی که فرصت در آن قرار دارد، به تعویق انداختند.

در روز سه شنبه، ۱۷ جولای، خروجی صفحات خورشیدی فرصت به ۱۴۸ وات ساعت رسید و روز بعد از آن حتی به کمتر از آن، ۱۲۸ وات ساعت، رسید.

مهندسان ناسا، در پی انجام دادن اقداماتی برای زنده نگه داشتن مریخ نورد ها، به خصوص فرصت که با طوفان شدیدی روبرو شده است و در شرایط بسیار سختی قرار دارد، هستند. در منطقه ای که روح قرار دارد، طوفان شدت کمتری داشته و اکنون فعالیت های روح، به منظور حفظ انرژی، کم شده است.

از ۱۲۳۶ امین روز مریخی فرصت، که روز سه شنبه گذشته به پایان رسید، همه فعالیت های علمی مریخ نورد به تعویق افتاده است. اما مریخ نورد همچنان به انرژی بیشتری نسبت به آنچه از خورشید دریافت می کند، نیاز دارد. به گفته دانشمندان، تنها چیزی که برای متوقف شدن باقی مانده است، بخشی از ارتباطهای مریخ نورد با زمین است.

برای اولین بار، در روز چهارشنبه به مریخ نورد دستور داده شد که در دو روز آینده با زمین ارتباطی نداشته باشد و پیامی فرستاده یا دریافت نشود. با این کار میزان نیاز مریخ نورد به کمتر از ۱۳۰ وات ساعت می رسد.

نتیجه احتمالی این طوفان، آسیب دیدن بخشی از ابزارها یا از کار افتادن مریخ نوردها خواهد بود. پس از پایان یافتن طوفان، دانشمندان همه ابزارها را بررسی خواهند کرد.

منبع: science.nasa.gov

[Mohammad Hosseyn]

« توفان ترسناک» در مریخ ممکن است سبب نابودی مریخ نوردها شود



سایت space.com به طور رسمی اعلام کرد: « توفان غبار عظیمی که اکنون تقریباً تمام نیمکره جنوبی مریخ را فرا گرفته است می تواند آینده مأموریت مریخ نوردهای اکتشافی را برای همیشه به خطر بیاندازد.»

خطر و تهدید مضاعف دیگر توفان بزرگ دیگری است که اخیراً در سیاره سرخ ظاهر شده است.

اولین و بزرگترین توفان غبار، تابش مستقیم نور خورشید به سطح مریخ را تقریباً 99 درصد کاهش داد. این تهدید برای مریخ نوردهایی که انرژی خود را از خورشید می گیرند بی سابقه بوده است. نگرانی اصلی آن است که اگر توفان ادامه یافته و ضخامت غبار افزایش یابد، باتریهای مریخ نورد خالی شده و کاوشگرهای رباتیک را برای همیشه به خاموشی فرو برد.

مارک لمون (Mark Lemmon) دانشمند سیاره شناس در دانشگاه A&M تگزاس و عضو گروه مریخ نوردها می گوید: «این توفان ترسناکی است. اگر بدتر شود، وارد مرحله برنامه ریزی نشده ای خواهیم شد. بحثهای زیادی شده است که اگر مریخ نوردها توان کافی برای کار در روز را نداشته باشند چه باید کرد.»

توفان که اولین بار در سایت space.com گزارش شد، تا کنون جهانی نشده است. اما سطح غبار، ضخیم ترین مقداری است که تا کنون توسط مریخ نوردها تجربه شده است. لمون اضافه کرد: « این شرایط نظیر توفانهای سراسری سال 2001 و توفان دیگری در سال 1971 می باشد.»

او می گوید:« این توفان رکورد را در چند روز قبل شکسته است. خورشید 100% ضعیفتر از حالت عادی است. ما امیدواریم به زودی وقفه بزرگی در توفان ایجاد شود، اما این فقط یک امید است.»

مشکل غبار مضاعف

«دقیقاً در مدت 2هفته توفان غبار بزرگتر، همچون بادکنک از مساحت 230000 مایل مربع ( 600000 کیلومترمربع ) به اندازه فعلی آن یعنی حدود 7 میلیون مایل مربع ( 18 میلیون کیلومتر مربع ) رسید.» این مطلب را مایکل مالین (Michael Malin) از سامانه علوم فضایی مالین در یک مصاحبه ایمیلی عنوان کرد. تنها در مدت چند روز همدم کوچکتر آن به شکل یک ظرف غبار به مساحت 3 میلیون مایل مربع ( 7/7 میلیون کیلومتر مربع ) ظاهر شد . این دو با هم مساحتی بیش از ایالات متحده، کانادا و گرینلند را می پوشانند.

مالین اضافه کرد: « فعالیتها و رخدادهای بزرگ غبار فقط شامل یک توفان نمی باشد و در واقع از تعدادی توفانهای غبار در ابعاد محلی و منطقه ای تشکیل شده اند. آنها با بلند کردن حجم زیادی از غبار، ابرهای غول پیکری تولید می کنند که سطح سیاره را تیره و تار می نمایند. او افزود: « پس از بلند شدن غبار، جو گرم می شود و می تواند چرخه ایجاد مانع در برابر سطح سیاره را ایجاد نماید.».

لمون می افزاید: «گروه MER ( مریخ نوردهای کاوشگر Mars Exploration Rovers) در حال حاضر بیشتر از پیش به این پدیده توجه دارند. در اوایل پیدایش توفان، شرایط بادی، لایه های غبار مانع نور را از سطح روح و فرصت جاروب می نمود.»

بر اثر غبار مریخ و باد پایدار، رخداد های پاکسازی سبب شده تا توان مریخ نوردها به حدود 800 وات- ساعت در هفته قبل برسد و امیدها را برای رسیدن مریخ نورد فرصت به گودال ویکتوریا بسیار زیاد نموده است. با این حال همچنان که توفان کوچک شدت گرفت، توانایی جذب انرژی مریخ نورد فرصت به حد خطرناک 280 وات-ساعت در روز کاهش یافته است. این مقدار فقط برای روشن کردن یک لامپ 60 واتی برای کمتر از 5 ساعت کافی است.

لمون می گوید: « بدترین حالت آن است که به اندازه کافی غبار در آسمان وجود داشته باشد تا انرژی خورشید را به حدی کاهش دهد که مجبور شویم بسیاری از قسمتها را برای حفظ انرژی خاموش کنیم. مریخ نوردها با روشن نگه داشتن قسمتهای الکتریکی خود، باتری خود را برقدار نگه می دارند.»

جان کالاس (John Callas) مدیر پروزه مأموریت مریخ نوردهای کاوشگر در آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا در پاسادنا کالیفرنیا توضیح می دهد که « باتری مرده مریخ نورد ممکن است اجازه دهد تا دمای سرد، قسمتهای الکترونیکی فرصت را دچار مشکل کند.»

کالاس می گوید: « درست مثل آن است که لپ تاپ خود را در زمستان قطب جنوب بگذارید. اتصالات قطعات الکترونیکی می تواند به دلیل سرما منقبض شود. اگر مریخ نورد بیش از حد سرد شود قسمتهای اصلی و ضروری آن خراب می شوند.

کالاس توضیح داد که این وضعیت بی سابقه است، بنابراین گروه مطمئن نیست که مریخ نوردها، به خصوص فرصت تا چه اندازه می تواند در مقابل غبار مانع نور مقاومت کند.

سریع و خشن

کالاس اضافه کرد سرعت گسترش توفان خیره کننده و حیرت آور است.

او گفت: « مریخ نوردها قبلاً در معرض توفانهای ضعیفتری قرار گرفته اند که در طی دوره چند هفته ای گسترش پیدا می کرده اند، اما چنین موردی را هرگز تجربه ننموده اند. این اتفاق هیج جا رخ نداده است. سطح غبار به سرعت زیاد می شود.»

جان ویلسون (John Wilson) دانشمند سیاره شناس که مشغول مطالعه جو مریخ در مرکز ملی مدیریت جوی و اقیانوسی در پرینستون نیوجرسی است می گوید: « توپوگرافی نیمکره جنوبی مریخ احتمالاً موجب بروز این پدیده است.»

«نیمکره جنوبی به طور متوسط حدود 4 کیلومتر ( 5/2 مایل ) مرتفع تر از نیمکره شمالی است که این امر به تبدیل شدن طوفان غبار به یک پدیده سراسری کمک می کند.» ویلسون می گوید: « زمین نیز چنین پدیده ای را در نزدیکی هند تجربه می کند. تبت نسبت به هند مرتفع تر است، بنابراین با ایجاد شرایط بادی در ارتفاعهای کمتر سبب شدید شدن بادهای موسمی هند می شود.»

ویلسون می گوید: «اگر چه توفانها برای مریخ نوردها تهدید کننده اند، اما شانس بزرگی برای مطالعه و پیگیری توفان قوی دیگری از زمان شکل گیری تا پایان آن به ما می دهند. ما در حال مشاهده چگونگی شروع توفان و نحوه گسترش آن هستیم. سپس اطلاعات را به مدلی تبدیل می کنیم تا شرایط آب و هوایی مریخ را به کمک آن در آینده پیش بینی کنیم.»

کالاس توضیح داد که توفانهای سراسری غبار در حدود هر سه سال مریخی یکبار ( حدود 5/6 سال زمینی ) به وجود می آیند و دو توفان آخر حدود دو سال مریخی قبل بود. بنابراین پتانسیل توفان فعلی برای تبدیل شدن به یک توفان سراسری وجود دارد. اگر چنین شود کالاس و گروهش فقط می توانند انگشتان خود را در هم فرو برند.

او اضافه می کند: «واقعیت این وضعیت آن است که توانایی ما محدود است و فقط می توانیم مصرف برق را از زمین قطع کنیم. اگر توفان بدتر شود و ادامه یابد، موردی حیاتی برای بقای مریخ نورد فرصت خواهد بود. اگر مریخ بخواهد، می تواند کاوشگر را نابود کند.»

منبع: Space.com

نویسنده: دیو موشر (Dave Mosher)


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مسیر طی شده توسط مریخ نورد فرصت از زمان فرود تا 24 ژوئن 2007 در مدت 1215 روز مریخی


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مسیر طی شده توسط مریخ نورد فرصت حین کشفیات در حاشیه صخره ویکتوریا.

[Mohammad Hosseyn]

گامي تازه در جست و جوي حيات احتمالي در گذشته مريخ

دکتر عباس کنگي، عضو هيات علمي دانشگاه آزاد اسلامي و پژوهشگر زمين شناسي سياره يي موفق به کشف پديده گل فشان به جا مانده از فعاليت‌هاي آتشفشاني در سطح سياره مريخ شد.

به گزارش خبرنگار «پژوهشي» خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، يافته هاي جالب توجه اين محقق ايراني که به گفته وي احتمالا نخستين گزارش علمي از وجود گل فشان در سطح سياره سرخ است در قالب مقاله اي در شماره ماه مه 2007 مجله علمي معتبر(ACTA ASTRONAUTICA (Elsevier - مجله آکادمي بين المللي کيهان نوردي - ارائه شده است.

اثبات اين کشف مبني بر فعاليت گل فشانها در سطح مريخ که با بررسي يکي از آتشفشان هاي باستاني مريخ موسوم به Hecate Tholus و با بهره گيري از اطلاعات حاصل از فضاپيمايي مارس اکسپرس ناسا حاصل شده مي تواند فصل جديدي در کاوش ها در سياره مريخ بگشايد چرا که با توجه به آنچه در نمونه هاي مشابه زمين مشاهده شده، گل فشان ها از محل هاي داراي پتانسيل حيات فسيل شده در سطح سياره سرخ مي باشند.

دكتر عباس كنگي، عضو هيات علمي دانشگاه آزاد اسلامي واحد شاهرود و دانش آموخته دکتري زمين شناسي ساختماني واحد علوم و تحقيقات دانشگاه آزاد در گفت‌وگو با خبرنگار «پژوهشي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) با اشاره به اين که مطالعه بر روي زمين شناسي سياره مريخ را از حدود چهار سال پيش آغاز کرده است، اظهار داشت: در تحقيقات اخير که نتايج آن در شماره ماه مه ACTA ASTRONAUTICA ارائه شده به كمك تصاوير ارسالي از فضاپيمايي مارس اکسپرس (Mars Express) که در تاريخ يكم مارس 2004 تهيه شده بود، وجود پديده گل فشان در سطح اين سياره را كشف كردم.

وي در خصوص نحوه پيدايش اين پديده گفت: طي فعاليت هاي آتشفشاني علاوه بر قطعات سنگ، گدازه، خاكستر و گازهاي آتشفشاني، در برخي موارد محصولات غير عادي توليد مي شود. اين محصولات كه غالبا مخلوطي از آب و گرد و غبار آتشفشاني مي باشند، به صورت جريان هايي از گل مايع از دهانه آتشفشان خارج مي شود و گل فشان (mud volcanoes) ناميده مي شود. معمولا فعاليت گل فشان با چندين انفجار و صداي مهيب آغاز مي گردد. سپس مقادير زيادي گل سياه رنگ و بدبو به همراه آب داغ و گازهاي سوزان از دهانه آتشفشان خارج مي شود. جوشيدن آب و فوران گل از دهانه آتشفشان سبب انباشته شدن مقدار زيادي گل در اطراف آتشفشان مي گردد. نمونه‌هاي مختلفي از فوران گل فشانها در جزيره سيسيل در ايتاليا وجود دارد، كه در مجاورت آنها مجموعه اي از موجودات ميكروبيولوژيك رشد و تكامل مي يابند.

دكتر كنگي با بيان اين که چون مطالعه بر روي مريخ به صورت غير مستقيم انجام مي شود، در بيشتر موارد آن را با مدل‌هاي زميني تطبيق مي دهند، تصريح كرد: مطالعه حيات بر روي سياره مريخ به دو صورت جستجوي حيات زنده و موجودات فسيل شده انجام مي شود. وجود حيات زنده در مورد مريخ منتفي مي باشد، اما دانشمندان به دنبال شناسايي مناطقي هستند، كه آثاري از حيات گذشته در آنجا مشاهده مي شود. اثبات فعاليت گل فشانها در سطح مريخ مي تواند به عنوان يکي ديگر از محل هاي داراي پتانسيل حيات فسيل شده در سطح سياره باشد.

به عبارت ديگر ارگانيسم هاي گرما دوست، با سوخت و سازهاي متنوع، توانايي زندگي در شرايط نامناسب را دارند و مي توانند از تركيبات آهن و ديگر منابع انرژي موجود در محيط بهرمند شوند. بنابراين مي توان پيش بيني كرد مجموعه هاي حياتي در داخل رسوبات گل مانند حاشيه آتشفشان هکاتيس تالوس بر سطح مريخ بصورت مجموعه هاي ميكروبي، در شكل استروماتوليت و ميكرو فسيل ها قابل دسترسي باشد.

وي خاطرنشان کرد: هر دو سال يك بار فضاپيمايي براي بررسي سياره مريخ و كسب دستاوردهاي جديد به فضا ارسال مي‌شود كه برخي با فرود بر سطح آن و برخي با استقرار در مدار به صورت ماهواره اين كار را انجام مي‌دهند و انبوهي از اطلاعات تصويري، طيف سنجي TES، حرارتي، پرتوگاما و راديومتري مادون قرمز به زمين ارسال مي شود، که غالبا بر روي شبكه اينترنت براي مطالعه پژوهشگران جهان قرار مي‌گيرد. هدف نهايي از انجام اين تحقيقات گسترده، ساخت محل هاي سکونت طولاني مدت بر سطح سياره سرخ و اعزام انسان در سال 2019 به اين سياره اسرار آميز است.

کنگي افزود: هر روز هزاران تصوير و طيف‌هاي نوري توسط فضاپيماها مستقر در مدار مريخ تهيه و به زمين ارسال مي گردد. در چنين شرايطي با وجود فاصله بيش از 55 ميليون كيلومتري مريخ از زمين مي توان به کمک تکنيکهاي سنجش از دور علاوه بر بررسي ساختمانهاي زمين شناسي سطح سياره، خصوصيات مغناطيسي، جنس سنگها، درجه حرارت و ديگر خصوصيات مورد نياز را بدست آورد.

وي خاطر نشان كرد: آخرين فعاليت آتشفشاني كه در مريخ اتفاق افتاده مربوط به 20 ميليون سال پيش است و پديده گل فشان در آتشفشان هکاتيس تالوس جزو فعاليت‌هاي جديد سياره محسوب مي‌شود.

دکتر کنگي در ادامه در پاسخ به سوال خبرنگار ايسنا درباره روند مطالعه گل فشان هاي مريخ اظهار داشت: تا سال 1997 تصاوير تهيه شده از سطح مريخ داراي قدرت تفکيک پايين بود. بنابراين شناسايي بسياري از ساختمانهاي زمين شناسي از جمله گل فشانها در سطح سياره ممکن نبود؛ بنابراين، بحث وجود گل فشان ها در مريخ حداکثر در حد گمانه زني و طرح سوال بود.

از سال 1997 تا 2001 فضاپيما Global Surveyor در مدار مريخ مستقر شد و سطح سياره به صورت دقيق نقشه برداري شد. با استقرار فضا پيما مارس اکسپرس در سال 2003 در مدار مريخ تصاوير با رزلوشن بالا از بخش هاي مختلف سياره تهيه شد و دور جديدي از تحقيقات در سطح اين سياره آغاز شد.

دکتر کنگي که تمايل چنداني به طرح اين مطلب که مقاله وي، نخستين گزارش از وجود گل فشان در سطح مريخ است، ندارد به ايسنا گفت: مقاله من در آوريل 2005 براي مجله ارسال شده و پس از يک سال و نيم داوري در اکتبر 2006 تاييد و در مي 2007 چاپ شد. هرچند تا کنون هيچ مقاله اي در باره حضور گل فشانها در سطح مريخ ارائه نشده اما در برخي کنفرانس هاي بين المللي با شک و ترديد به احتمال حضور اين پديده در سطح مريخ اشاره شده است.

كنگي در پايان درباره احتمال وجود حيات در سياره سرخ گفت: مريخ در شراط كنوني سياره اي سرد با اتمسفري نازك مي باشد. اين سياره در مقايسه با ديگر سيارات منظومه شمسي شباهت بيشتري با زمين دارد. اما در اين سياره فرايندهاي بيولوژيك حفاظت كننده از حيات زميني وجود ندارد؛ بنابراين وجود حيات به صورت زنده در سطح سياره رد شده و دانشمندان به دنبال كشف موجودات مريخي نمي باشند؛ اما اين احتمال وجود دارد که در گذشته بسيار دور به دليل تشابه شرايط مريخ و زمين موجوداتي در سطح سياره تکامل يافته و آثار آنها به صورت فسيل شده در رسوبات موجود در سطح سياره يافت شود.

[مرتضی nvcd]

وايکينگ 1 و2:
مدار گرد:
پرتاب:20اگوست 1975 (وايکينگ 1) 9 سپتامبر 1975 (وايکينگ 2)
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تصوير (3)پرتاب وايکينگ
زمان رسيدن:19 ژوئن 1976 (وايکينگ 1) 7 اگوست 1976(وايکينگ 2)
سطح نشين:
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تصوير(4)سطح نشين وايکينگ
زمان فرود:20 جولاي 1976(وايکينگ 1) 3 سپتامبر 1976(وايکينگ 2)
وزن:576 کيلوگرم
ابزار هاي علمي:ابزار زيست شناسي , کروماتوگراف گازي و طيف سنج جرمي, طيف سنج اشعه ايکس, زلزله سنج, ابزار هاي هواشناسي, دوربين سه بعدي, ازمايشگاه بررسي خصوصيات فيزيکي و مغناطيسي خاک , از مايش خصوصيات ايروديناميک و ترکيبات اتمسفر مريخ در زماني که در ارتفاع قرار دارد.
پروژه وايکينگ ناسا زماني که توانست اولين ماموريت امريکا در نشاندن سطح نشين بروي سياره ي ديگر رابه سلامت انجام دهد و عکس هايي از ان مخابره کند در تاريخ نجوم جاي مهمي گرفت.اين دو فضا پيما شامل مدار گرد و سطح نشين بودند که ابتدا در مدار قرار گرفته و بعد سطح نشين از ان جدا شده و به سطح سياره فرود امده است.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تصوير(5)تصويري از مدار گرد وايکينگ 1
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تصوير(6)تصوير قله المپيک از مدار گرد وايکينگ 1
وايکينگ 1 در سراشيبي غربي Chryse Planitia (ميدان طلا) و وايکينگ 2 در Utopia Planitia مستقر شدند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تصوير(7)تصويري از مدار گرد وايکينگ 2
اين دو سطح نشين علاوه بر انجام ازمايش هاي علمي و گرفتن عکس به جستجو براي يافتن نشاني از حيات در سطح مريخ پرداختند که در نتيجه ان نشانه هاي مبهمي از فعاليت هاي شيميايي در خاک را به دنبال داشت ولي هيچ نشانه اي از ميکرو ارگانيزم زنده در ان پيدا نشد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تصوير (8)تصوير زاويه باز سطح نشين 1
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تصوير (9)تصوير پانارما از وايکينگ 1
به نظر دانشمندان درمريخ حياتي وجود ندارد و تابش نور فرابنفش خورشيد باعث اشباء خاک شده و خاک اکسيد شده ان از به وجود امدن حيات جلوگيري مي کند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تصوير(10)اولين تصوير ارسالي از وايکينگ 2
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تصوير(11)تصوير روز صاف در مريخ از وايکينگ 2
ماموريت وايکينگ براي نود روز بعد از فرود طراحي شده بود ولي هر کدام از مدار گردان و سطح نشينان بيشتر از ان زنده ماندند.مدار گرد وايکينگ 1 تا چهار سال يعني 1489 دور بدور مريخ گشت و در 7 اگوست 1980 ماموريت ان تمام شد
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تصوير (12)اخرين تصوير ارسالي از وايکينگ 1
در حالي که وايکينگ 2 تنها توانست تا 25 جولاي 1978 دوام بياورد.سطح نشين وايکينگ 1 اخرين پيام خود را در تاريخ 11 نوامبر 1982 مخابره کرد وسطح نشين وايکينگ 2 اخرين اطلاعات را در تاريخ 11 اوريل 1980 فرستاد.
ادامه دارد.....

[مرتضی nvcd]

رصد گر مريخ:
پرتاب:
25 سپتامبر 1992
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
بعد از 17 سال فاصله بين اخرين ماموريت به سياره سرخ, امريکا رصد گر مريخ را در 25 سپتامبر 1992 به مريخ فرستاد.فضا پيما در اصل براي ارتباطات تجاري زمين مداري ساخته شده بود که به مدار مريخ فرستاده شد.اين وسيله براي مطالعات زمين شناختي و ژئوفيزيک و اب و هواي مريخ طراحي شد.
اين ماموريت در تاريخ 22 اگوست 1993 زماني که تماس با ان کمي قبل از در مدار قرار گرفتن قطع شد به پايان رسيد.بعدها ماموريت رصدگر مريخ به دو مدار گرد نقشه بردار سراسري مريخ و اديسه 2001 داده شد.

[مرتضی nvcd]

مدار گرد هوا شناسي مريخ:
پرتاب:
11 دسامبر 1998
اين مدارگرد به عنوان فضاپيماي هواشناسي بين سياره اي و تقويت کننده ارتباطات سطح نشين قطبي مريخ (که بعدا فرستاده شد)طراحي شده بود.
مدارگرد همراه خود دو ابزار علمي :کپي ابزار جو شناسي که در رصد گر مريخ در سال 1993 از دست رفت و يک دوربين بسيار سبک که با لنز هاي زاويه باز و نرمال ترکيب شده بود را حمل مي کرد.
مدار گرد هواشناسي مريخ در بدو ورود در روز 23 سپتامبر 1999 ازکار افتاد.مهندسين به اين نتيجه رسيدن که فضا پيما بش از حد وارد اتمسفر مريخ شده و سوخته است.

[مرتضی nvcd]

26 جولاي 2007
گزارش وضعيت مريخ نوردان :اسپريت اسماني غبار الود را نشان مي دهد.
ازامروز مريخ نوردان روح و فرصت از نيروي باقي مانده در منبع تغذيه تقليل يافته خود استفاده خواهند کرد.انها مي توانند در اين شرايط زنده بمانند ولي ناسا هنوز به شدت از انجام فعاليت اين دو مريخ نورد جلو گيري مي کند.
روح در زير اسماني غبارالود که تا بحال در اين منطقه مشاهده نشده بود قرار دارد.اشعه خورشيد دراين منطقه بسيار بيشتر از منطقه اي که فرصت در ان قرار دارد گرفته مي شود ولي سختي شرايط به ان شدت يک هفته پيش براي مريخ نورد فرصت نيست.
سرپرستان ماموريت بعد از سه روز اولين گزارش وضعيت را از مريخ نورد فرصت دريافت کردند.اين تاخير در ارتباطات براي کاهش استفاده نيروي مريخ نورد برنامه ريزي شده بود.خروجي انرژي صفحه هاي خورشيدي فرصت به بيش از 200 وات در ساعت در مقابل 128 وات ساعت در هفته گذشته رسيد.
مريخ نورد فرصت شروع به اندازه گيري مقدار تيرگي خورشيد که براي چند روز است متوقف شده کرد.مقدار جديد رسيده درارتباط پنج شنبه کمي صاف را نشان مي دهد.اگر چه غبار هاي تازه نشسته برروي صفحه هاي خورشيدي مريخ نورد از افزايش بازده ان کاسته است.
هر کدام از مريخ نوردان 8 راديو ايزوتوپ گرما زا را براي گرم نگه داشتن ابزار هاي الکترونيکي و باتري هاي خود دارند.اين راديو ايزوتوپ هاي گرما زا از گرماي فرو پاشي اتم پلوتونيم-238 تغذيه کرده وهر کدام يک وات گرما توليد مي کنند.انها به مريخ نوردان در روزهاي کمبود انرژي و شب هاي سرد کمک مي کنند وبهر جهت بسيار ضروري هستند.
سرپرستان فرصت را فعلا در وضعيت بسيار کم مصرف قرار دادند بطوريکه ارتباط ان با زمين هر 3 روز انجام خواهد گرفت.
روح نيز بسياري از فعاليت هاي خود را به حالت تعليق در اورده ولي هنوز به ارتباط روزانه خود با زمين ادامه مي دهد.
منبع:ترجمه از سايت ناسا

[مرتضی nvcd]

قطب نشین مریخ/عمق اسمان 2:
پرتاب: 3 ژانویه 1999
عمق اسمان:
وزن:3.572 گرم
ابزارها:نمونه برداری وکاوش گرآب,ازمایش گر دمای خاک,شتاب سنج فرود در اتمسفر,سرعت سنج برخورد با سطح
مریخ نشین قطبی یک ماموریت بلند پروازانه برای نشاندن فضاپیمایی بر روی منطقه منجمد نزدیک کلاهک قطبی جنوب مریخ وحفر خاک ان برای بدست اوردن یخ منجمد بوسیله بازوهای روباتیک بود.همراه مریخ نشین دو کاوش گر کوچک با نام های Deep Space
2 نیزبود که برای ازمایش خاک منطقه با تکنولوژی جدید فرستاده شده بودند.
این ماموریت درراه رسیدن در تاریخ 3 دسامبر 1999 از دست رفت.

[مرتضی nvcd]

نقشه بردار کلي مريخ:
پرتاب: 7 نوامبر 1996
زمان اغاز ماموريت:12 سپتامبر 1997
پرتاب مقشه بردار مريخ در 7 نوامبر 1996 اولين ماموريت موفق به سمت مريخ بعد از دو دهه بود.بعد از يک سال و گردش بدور سياره براي کاهش مدار خود از بيضي به مسير دايره اي ,فضا پيما در تاريخ مارس 1999 شروع به نقشه بداري اوليه ازمريخ کرد.ماموريت تا نقشه برداري از سطح در ارتفاع کم وگذشتن از مدار قطبي براي اولين بار ادامه داشت.
اين ماموريت به مطالعه تمام مريخ ,اتمسفر و زير سطح مريخ مي پرداخت.يکي از هيجان انگيزترين مشاهده هاي که از سيستم زاويه باز دوربين,که به دوربين مداري مريخ معروف شده بود اين بود که سياره سرخ الگو اب وهواي تکرار پذيري دارد.هر روز دوربين به جمع اوري عکس ها براي ساخت نقشه کلي روزانه مي پرداخت.اي نقشه براي ثبت تغييرات اب و هوايي مريخ استفاده مي شد.الگو هاي اب و هوايي جمع اوري شده شامل بعضي طوفان هاي غباري بود که براي مدت يک يا دو هفته در محل تکرار مي شد واين در حالي بود که همان ها در سال هايي قبل نيز اتفاق افتاده بود.بر همان اساس اشفتگي هاي محلي و گرد بادهاي غباري ممکن است در هر زماني بعد از اولين روز بهار تا پاييز مريخ اتفاق بيافتد.
يک تصوير باقدرت تفکيک بالا از سطح مريخ که توسط نقشه بردار مريخ گرفته شده ابراه ها و بقايايي جرياناتي احتمالا از اب را مثل سفره هاي اب زيرزميني نشان مي دهد که در سطح يا نزديک سطح مريخ وجود داشته اند.مغناطيس سنج ها ميدان مغناطيسي کلي از سياره نشان نمي دهند واما معناطيس هايي متمرکز در پوسته را تشخيص داده اند.اطلاعات دمايي و تصاوير نزديک از قمر مريخ فوبوس نشان مي دهد که قمر پوشيده از لايه اي پودري مواد به ضخامت1متراست-که دراثرسايش برخورد شهاب ها بر روي سطح ان بوجود امده است.
بواسطه مطالعه چندين ساله مريخي (هر سال مريخ دوبرابر سال زمين است)نقشه بردار مريخ به مشاهده نحوه شکل گيري ابراه ها ,اثاري از صخره هايي بزرگ,دهانه هاي برخوردي جديد,کاهش ميزان يخ دي اکسيد کربن درنزديکي کلاهک يخي جنوب پرداخت.اطلاعات بدست امده از ارتفاع سنج ليزري فضا پيما اولين تصويري سه بعدي از کلاهک يخي شمال مريخ را نشان داد.تغييرات در امواج راديويي باز تابيده از اتمسفر مريخ توانست به دانشمندان در ساخت برش عمودي از دما و فشار اتمسفر کمک کند.شتاب ناشي از جاذبه بر روي فضا پيما توانست دانشمندان را از داخل مريخ مطلع کند.نتايج مانند اين نشان داد که مريخ سياره اي فعال با فصول مختلف است.
در سال 2006 دوربين مداري مريخ به عنوان راهنماي اب و هوايي و گزارش هاي روزانه به دو کاوش گر مريخ کمک مي کند.و به انها در پيش بيني گرد باد هاي غباري که ممکن است با ان مواجه شوند کمک خواهد کرد همچنين تصاوير با کيفيت ان مي تواند در شناسايي محل فرود دو مريخ نشين Phoenix و ازمايشگاه علمي که در سال هاي 2007 و2009 به مريخ خواهند رفت کمک شاياني کند.

[Mohammad Hosseyn]

شبیه سازی ماموریت بر روی سیارکها

یک شرکت کامپیوتری به تازگی دست به طراحی انمیشنی زده است که در آن فضانوردان به دیدار یک سیارک می روند

انسان همواره به دنبال قدم گذاشتن در دنیاهای ناشناخته بوده است ، هر چه زمان می گذرد این رویا هم گسترده تر می شود و انسان هر روز آن را به واقعیت نزدیک تر می کند . فضا نوردان تا کنون توانسته اند به ایستگاه های فضایی خارج از زمین مسافرت کنند و یا بر روی ماه قدم بزنند و دوباره به زمین بازگردند . ناسا تصمیم دارد پروژه های سفر به ماه را دوباره شروع کند و در آینده نزدیک انسان را در سطح مریخ فرود آورد و شاید در آینده های دورتر پایگاه هایی را بر روی ماه و مریخ احداث کند .

سفر به اجرام نزدیک زمین موسوم به NEOs (Near Earth Objects) یکی دیگر از پروژه های بلند پروازانه ناسا است که طرح آن تا پایان سال 2007 آماده خواهد شد .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اجرام نزدیک به زمین به سیارک هایی گفته می شود که مدار آن ها از نزدیکی زمین عبور می کند و یا به زمین برخورد می کنند و طرح جدید ناسا این موضوع را بررسی میکند که آیا امکان انجام ماموریت های فضایی توسط انسان بر روی این اجرام وجود دارد یا خیر .در صورتی که طرح سفر به این سیارات با موفقیت تکمیل و اجرا شود علاوه بر منابع مهم موجود در این اجرام ، دانش انسان از سیارکها نیز متحول خواهد شد .

همانطور که می دانید خطر برخورد سیارکها یکی از جدی ترین تهدیداتی است که نسل بشر را تهدید می کند و مقابله با این تهدید نیاز به دانش کافی از این اجسام دارد. و این ماموریت می تواند راه حل های مناسبی را برای مبارزه با خطر برخورد سیارک ها پیدا کند .

به تازگی یک کمپانی انیمیشن با نام DigitalSpace انیمیشنی را طراحی کرده که در آن فضانوردان بر سطح یک سیارک خیالی فرود می آیند . هرچند ساخت این انیمیشن به طور دقیق با یافته های ناسا در این مورد مطابقت ندارد اما در آن خطرات و مراحل مختلف سفر و همینطور انجام ماموریت به خوبی نشان داده شده است .

ساختن چنین انیمیشن هایی آن هم در زمانی که ناسا تنها یر روی طرح آن کار میکند نشان از اهمیت این موضوع دارد و به باید بزودی منتظر خبر های بیشتری در این مورد باشم.

برای یافتن اطلاعات بیشتر درباره این انمیشن اینجا کلیک کنید

منبع universetoday

برگرفته از : آسمان پارس

[Mohammad Hosseyn]

خداحافظ زهره، سلام عطارد

فضاپیمای مسنجر با زهره خداحافظی کرد و راه خود را به سوی عطارد در پیش گرفت.

فضاپیمای مسنجر، دومین و آخرین پرواز خود را بر فراز زهره انجام داد. فضاپیمایی که مدتی مهمان اله زیبایی بود. ونوس رومی، افرودیت یونانی، ایشتر بین النهرینی و آناهید ایرانی از القاب زهره در میان تمدن های مختلف است. زهره همچون جهنمی با دمای 482 درجه سانتیگراد است که در آن باران اسید سولفوریک می بارد و به جای رودخانه های آب، جریان هایی از گدازه ها بر روی آن روان است. حالا در می یابید که چرا همه از سفر به زهره صحبت می کنند، اما از زهره چیزی نمی گویند ! مسنجر در این عملیات همزمان که ارتفاع خود را از 60 کیلومتر به 90 کیلومتری سطح رسانده بود، تصاویری نیز تهیه کرد.(برای مشاهده کلیپ تصاویر به حجم 3 مگابایت اینجا را کلیک کنید.) اما این پایان کار مسنجر نیست. اینک این فضاپیما خود را برای ملاقات با عطارد آماده می کند. بهمن ماه امسال، مسنجر به عطارد می رسد و مهرماه 1387 و شهریورماه 1388 از نزدیک، بر فراز عطارد به پرواز در می آید. باید منتظر بمانیم و ببینیم که این کاوشگر یکسال و نیمه، چه رازهایی را از عطارد برای ما فاش خواهد کرد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

برگرفته از : آسمان پارس
منبع UniverseToday.Com

[Mohammad Hosseyn]

مریخ نشین ققنوس آماده پرتاب به سوی مریخ

فونیکس (Phoenix ) نام ماموریت و البته مریخ نشینی است که سازمان فضایی ناسا اخیراآن را برای بررسی قطب شمال سیاره ی سرخ طراحی کرده در این ماموریت که امید می رود در ماه آگوست ( اواسط مرداد امسال )آغاز شود قرار است به طور مستقیم تحقیق گسترده ا ی روی یخ و خاک سیاره مریخ در ناحیه قطبی آن صورت گیرد. همچنین فونیکس به دنبال آثاری از میکروب ها در زیر لایه های یخ –آب این سیاره خواهد گشت .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در این ماموریت بر خلاف ماموریت های قبلی مریخ ، بجای پرسه زدن درمیان گودال ها و تپه های مریخ ، در نقطه ای مشخص و ثابت از این سیاره به جستجو و تجزیه و تحلیل یخ و خاک مریخی پرداخته خواهد شد . دراین ماموریت یعنی ماموریت فونیکس قرار است یخ های موجود در قطب شمال مریخ به طور مستقیم مورد بررسی قرار گیرد تا تاریخچه ی آب در این سیاره برای دانشمندان بیشتر آشکار شود همچنین دراین ماموریت احتمال اینکه یخ ها طی دوره ای خاص توانایی ذوب شدن پیدا کنند مورد کنکاش قرار می گیرد . طراحان ماموریت فونیکس امید وارند که بتوانند به آثاری از حیات میکروبی باقیمانده ازگذشته در میان یخ های قطبی این سیاره پی ببرند .

مریخ نشین فونیکس بعد از ورود به جو به مانند سایر مریخ نشین ها ی قبلی از سیستم کاهنده ی سرعت - فرود فوق سبک – خود استفاده خواهد کرد که این امکان را فراهم می کند تا بتواند فرودی بسیار نرم را بر روی مریخ داشته باشد و بعد از کنترل سرعت فوق العاده زیاد مریخ نشین هنگام ورود به جو توسط سپر حرارتی ، چتر های مریخ نشین باز شده و سرعت به حدود 135 مایل در ساعت خواهد رسید و پس از آن فونیکس از چتر جدا می شود و به دنبال آن موشک های کاهنده ی سرعت که در خلاف جهت حرکت مریخ نشین عمل می کنند روشن خواهند شد تا اینکه سرعت به 5.5 مایل در ساعت برسد . و سپس مراحل نهایی فرود انجام می شود و مریخ نشین بر روی سطح سیاره آرام خواهد گرفت. پس از استقرار مریخ نشین با کمک دوربین پانارامای خود تصاویری از دورتا دور محیط را تهیه خواهد کرد و بر حسب آن جستجو در مریخ آغاز خواهد شد البته لازم به ذکر است که فونیکس توانایی حرکت در سطح مریخ را ندارد و در جای خود ثابت خواهد بود و با کمک بازوی روبوتی خود محیط پیرامون خود را پویش می کند .

این مریخ نشین در حالت باز بودن صفحات خورشید ی اش حدود 5.5 متر پهنا و 1.5 متر طول دارد و علاوه بر آن بازوی روبوتی 2.3 متری آن این امکان را می دهد تا بتوان محیط پیرامون خود را تا شعاع وسیع تری بررسی کند . بازوی روبوتی فونیکس ابزار مخصوصی دارد که با کمک آن می تواند تا چند اینچ از سطح یخ زده ی قطب مریخ را حفر کند و به یخ ها ی عمیق تر و مدفون شده در زیر سطح سیاره دست یابد و همچینن قادر است مقداری از خاک سطح سیاره را به عنوان نمونه وارد بدنه ی مریخ نشین کند . در خود بدنه ی فونیکس آزمایشگاه کوچکی وجود دارد که با حرارت دادن به این نمونه ها می توان به مواردی مثل آب و همچنین کربن ها ی سازنده ی بلوک های حیات دست یافت . ققنوس همچنین می تواند به بررسی جو سیاره نیز بپردازد به این صورت که در مریخ نشین نوعی لیزر تعبیه شده که با کمک آن میزان آب و غبار موجود در اتمسفر محل فرود مورد بررسی قرار خواهد گرفت . و در طی دوره ی 3 ماهه فعالیت مریخ نشین وضعیت جو سیاره در بهار و تابستان مریخی نیز تحلیل خواهد شد .

خانم deborah bass می گوید : چیزی که در این ماموریت اهمیت دارد این است که ما در درجه ی اول برای نخستین بار است که به قطب مریخ دست پیدا می کنیم و از طرفی این امکان فراهم می شود که بتوان به دنبال آثاری از حیات که بایستی در گذشته این سیاره ( به صورت میکروارگانیسم ) وجود داشته باشد پی ببریم .

پیتر اسمیت ( مسئول رسیدگی به ماموریت فونیکس از دانشگاه آریزونا ) خاطر نشان می کند که : نکته مهمی که در مورد این ماموریت وجود دارد این است که ما می توانیم فقط یک نقطه را برای فرود انتخاب کنیم ( و امکان جابجایی وجود نخواهد داشت ) و این خیلی مهم است که نقطه ای انتخاب شود تا به حد کافی یخ و شاید شرایط لازم برای جستجو برای آثار حیات را داشته باشد . به گفته ی مسئولین پرتاب این مریخ نشین قرار است که در نیمه ی اول ماه آگوست از پایگاه فضایی ایالت فلوریدا – کیب کاناورال – به سوی مریخ پرتاب شود . در صورت پرتاب این مریخ نشین درتاریخ مقرر، فونیکس اواسط سال 2008 به مریخ خواهد رسید .

منبع : انجمن نجوم آماتوری ایران

برگرفته از :

Mars.jpl.nasa.gov

Jet Propulsion Laboratory - California Institute of Technology

[Mohammad Hosseyn]

کاوشگر های ناسا گرفتار در توفان شدید مریخ

سیاره مریخ برای حدود سه سال و نیم مورد اکتشاف کاوشگر های ناسا قرار گرفت آن هم در ماموریتی که در اصل برای 3 ماه طراحی شده بود ومریخ نورد های ناسا اکنون در حال مقاومت در برابر مشکلات جدیدشان هستند .



برای تقریبا یک ماه سلسله ای از توفان های سخت تابستان مریخی کاوشگر های فرصت و به میزان کمتری کاوشگر روح را تحت تاثیر خود قرار داده و غبار موجود در اتمسفر بالای سر کاوشگر فرصت به میزان 99 درصد جلوی نور خورشید را سد کرد و انرژی کاوشگر محدود به نور پخش شده در آسمان مریخ است ، که از طریق این نور اندک انرژی مریخ نورد ها تامین می شود . دانشمندان از این بیم دارند که این توفان ها توانایی این را پیدا کنند که تا روز ها و یا حتی هفته ها ادامه یابند . الن استرن می گوید : ما نگران سالم ماندن کاوشگرهایمان در این توفان ها هستیم چون آن ها برای چنین شرایط سختی طراحی نشده اند .



تصویری که در زیر می بینید نمایی از نقشه ی سراسری مریخ است که به صورت انیمیت(متحرک) شده افزایش غبار و کدری جو سیاره را به خوبی نشان می دهد. ( مناطقی که با رنگ آبی مشخص شده بیان گر مناطقیست که عاری از غبار می باشد و مناطق قرمز رنگ شامل مناطق پر گرد و غبار مریخی است ) :




[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بالا : تصویری از میزا ن تمرکز غبارو کدری جو سیاره مریخ که توسط ابزار THEMIS مدارگرد

اودیسه مریخ تهیه شده است . Larger movie



درصورتی که نور خورشید برای مدت بیشتری به کاوشگر ها نرسد ، آن ها قادر نخواهند بود که انرژی لازم برای گرم نگه داشتن خود و یا اداره کردن تمام فعالیت هایشان را تولید کنند و حتی این انرژی برای حالت استراحت کاوشگر ( حالت غیر فعال کاوشگر ) نیز کافی نخواهد بود . مشکل این است که مریخ سیاره ای بسیار سرد است و مریخ نورد ها به انرژی الکتریکی برای گرم نگه داشتن خود و هسته الکتریکی آن احتیاج دارندو باید به میزان کافی انرژی لازم را از صفحات خورشیدی اشان دریافت کنند .



قبل از آغاز توفان غبار مریخی یعنی یک ماه قبل از آن صفحات خورشیدی کاوشگر " فرصت " چیزی حدود 700 وات در ساعت انرژی تولید می کردند که معادل انرژی مصرفی یک لامپ 100 وات در مدت 7 ساعت است . اما بعد از افزایش غبار در اتمسفر سیاره این میزان انرژی به 400 وات در ساعت کاهش یافته ، که به دنبال آن تیم مسئول حرکت دادن مریخ نورد و همچنین سایر ادوات مریخ نورد نظیر بازوی روبوتی ، دوربین ها و طیف سنج ها به طور موقت از فعالیت باز داشته شدند تا مازاد انرژی صرف نگه داری کاوشگر شود .



در روز سه شنبه 17 جولای بازده ی صفحات خورشیدی کاوشگر فرصت به 148 وات ساعت کاهش یافت . و همچنین در روز چهارشنبه بازده ی صفحات خورشیدی کاوشگر فرصت باز هم کاهش پیدا کرد و به 128 وات ساعت رسید .

مهندسین سازمان فضایی ناسا به دنبال اقداماتی برای سالم نگه داشتن کاوشگر ها بویژه کاوشگر فرصت که فشار بیشتری را از سوی توفان غبار مریخ متحمل شده ، هستند . در منطقه ای که کاوشگر روح قرار دارد توفان از شدت کم تری برخوردار است و این کاوشگر طوری برنامه ریزی شده که بتواند با انجام فعالیت های محدود تر انرژی باتری های خود را ذخیره سازد .



جان کالاز ( یکی از مدیران پروژه دو کاوشگر از جی پی ال . پاسادنا ) می گوید : ما بسیار نگران نیرو ها ی خطرناک از جانب توفان به هر دو کاوشگر هستیم .



بعد از هزارودویست وسی وششمین روز فعالیت کاوشگر فرصت درسیاره مریخ بیشتر فعالیت های این کاوشگر ملغی گردید و تنها بخش مصرفی انرژی در بخش ارتباطات آن همچنان به کار خود ادامه می داد تا آنکه مهندسین در روز بعد یعنی 18 جولای به طور موقت این بخش را نیز از کار انداختند تا انرژی کاوشگر به حدود 130 وات در ساعت برسد .



نتایجی که این توفان ممکن است در بر داشته باشد خساراتی جبران ناپذیر و یا حتی از کار انداختن یکی یا هر دو کاوشگر است . که بعد از محو شدن توفان سیاره ، مهندسین به بررسی این موضوع خواهند پرداخت .



منبع :
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[nkhdiscovery]

آقا چیز ترجمه شده در مورد پروژه Cev چیزی دارید؟من انگلیسی داشتم حال نداشتم بخونم ترجمه کنم..چیزی هم نفهمیدم باید درست بخونم!اگه فارسی دارید بدید و بگید حدودا چیه؟ راستی تا این جا عالی بوده!

[مرتضی nvcd]

کاهش انرژي فرصت را از کار خواهند انداخت:
همانطور که در دو هفته گذشته گزارش شد طوفان هاي سهمگيني در سطح مريخ بوجود امده که دو مريخ نورد ناسا روح و فرصت در وسط ان قرار گرفته اند.امروز ناسا خبر ناراحت کننده اي را مخابره کرده که نگراني ها را در مورد فرصت افزايش داده است.
همانطور که مي دانيد مريخ نوردان از نور خورشيد انرژي خود را بدست مي اورند و تمام اعمال انها اعم از:حرکت در سطح مريخ,استفاده از ابزارالات و ارتباط با زمين به نيروي الکتريسيته اي که از خورشيد بدست مي اورند بستگي دارد.
انرژي چيزي اختياري نيست بلکه لازم و ضروري است.زيرا انها از انرژي براي گرم نگه داشتن ابزار هاي خود در شب هاي سرد مريخ استفاده مي کنند.
اخرين پيغام رسيده در تاريخ 30 جولاي 2007 خبر ترسناکي را باز گو مي کند.گرد و غبار طوفان, بر روي صفحه هاي خورشيدي مريخ نورد رسوب کرده وباعث کاهش بيشتر مقدار نور دريافتي شده است.
مريخ نوردان در حالت جيره بندي انرژي قرار دارند و از کمترين مقدار انرژي براي زنده ماندن استفاده مي کنند .اين در حال است که نور دريافت شده نيز همچنان در حال کاهش است.
حتي اگر هوا کمي گرمتر شود باز هم ابزارهاي فرصت در شب يخ خواهند زد.در حال حاضر دما به پايين تر از 37 درجه سيلسيوس رسيده است و اين تنها دوبرابر مقداري است که مريخ نورد براي روشن نگه داشتن بخاري هاي خود احتياج دارد.در نتيجه گرم کننده ها به اهستگي در حال خالي کردن انرژي باتري هاي مريخ نورد بيشتر از مقداري که انها از نور خورشيد دريافت مي کنند هستند.
مهندسين ناسا طرحي ريسکي ارائه دادند.انها مي خواهند مريخ نوردان از انرژي خود مدت بيشتري در روز استفاده کنند.ولي اگر هوا خوب نشود ممکن است ذخيره برق تمام شده و باتري ها به حالت خاموش درايند و مريخ نوردان در انتظار براي نور بيشتر خورشيد به خواب بروند.انها ممکن است براي روزها, هفته ها و شايد ماهها از کار بيافتند و منتظر نور کافي براي حرکت بمانند.

[Mohammad Hosseyn]

ماموریت ناسا در زیر آب

این بار برای شبیه‌سازی شرایط سفرهای فضایی، ناسا فضانوردان خود را به دنیای زیر آب خواهد فرستاد.


ناسا قصد دارد سه فضانورد و یک مهندس هوافضا را به اعماق اقیانوس در نزدیکی سواحل فلوریدا اعزام کند. هدف از این ماموریت آزمایش ایده‌های سفر به ماه و همین‌طور آزمایش مجموعه‌ای از لوازم پزشکی برای سفرهای طولانی مدت فضایی خواهد بود. این ماموريت از ۱۶ تا ۲۶ مرداد ماه انجام خواهد شد.
«نیکلاس پاتریک»(Nicholas Patrick)، فضانورد و غواص باسابقه ناسا، رهبری این ماموریت را به آزمایشگاه «آکواریوس» بنیاد ملی جو و اقیانوس(NOAA) بر
عهده خواهد داشت.

«ریچارد آرنولد»(Richard Arnold) فضانورد ناسا، «ساتوشی فوروکاوا»(Satoshi Furukawa) از آژانس فضایی ژاپن و «کریستفر گرتی»(Christopher Gerty) او را در این سفر همراهی خواهند کرد.
در طول این ماموریت که «نیمو »۱۳(Extreme Environment Mission Operations ۱۳ Nasa) نام گرفته است فضانوردان مجموعه‌ای از آزمایش‌هاي ماه پیمایی را انجام خواهند داد. آن‌ها عملیات اکتشافی آینده در ماه را که با استفاده از تجهیزات ناوبری و ارتباطی پیشرفته صورت می‌گیرد٬ آزمایش خواهند کرد.
«بیل تاد»(Bill Todd)مدیر پروژه‌ی نیمو از مرکز جانسون ناسا در این باره می‌گوید:"این گروه نسبت به گروه‌های قبلی با استقلال بیش‌تری عمل خواهد کرد. این شرایط همانند آن چه در ماه یا مریخ با آن روبه رو هستیم، فضانوردان را مجبور می‌کند تا درباره‌ی فعالیت‌های روزانه به طور لحظه‌ای تصمیم بگیرند. هدف این سفر، بررسی چگونگی تطبیق با شرایط پیش رو است."

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

از دیگر برنامه‌های این ماموریت می‌توان به نصب یک برج مخابراتی نظیر آن چه در ماه نصب خواهد شد،بررسی ویژگی‌های لازم برای ابزارهای فضایی آینده و شرکت در تحقیقات برای شناخت تاثیر انسان بر این اقلیم اشاره کرد.
مسئولیت پشتیبانی مهندسی زیر دریا بر عهده «جیم باکلی»(Jim Buckley) و «لری وارد»(Larry Ward) از دانشگاه کارولینای شمالی که در این پروژه با NASA و NOAA همکاری می‌کند، خواهد بود.
«شان رودن»(Sean Roden)،به عنوان عضو ذخیره در این ماموریت انجام وظیفه خواهد کرد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]









آکواریوس
آزمایشگاه آکواریوس به عنوان تنها آزمایشگاه و پایگاه زیر آبی در جهان، اندازه‌ای برابر اقامتگاه ایستگاه فضایی بین المللی دارد. این پایگاه در ۴.۵ کیلومتری سواحل دریایی حفاظت شده فلوریدا و در عمق ۲۰ متری آب قرار دارد. آکواریوس شرایط لازم برای زندگی در زیر آب را برای دانشمندان و محققان فراهم می‌کند.
این پایگاه در اواسط دهه ۱۹۸۰ به وسیله‌ی NOAA ساخته و در سال ۱۹۹۶ بازسازی شد.

منبع:سایت ناسا

برگرفته از nojum.ir

[Mohammad Hosseyn]

ققنوس و مشکل بادهای مریخی
مریخ‌نشین ققنوس تا چندی دیگر ماموریت خود را بر سطح مریخ آغاز می کند، اما بادهای مریخی کار این مریخ‌نشین را سخت خواهد کرد.
بابک سلطانی
مریخ هم مانند زمین جوی دارد که حرکات آن باعث به وجود آمدن باد و طوفان می‌شود.
مریخ‌نشین «ققنوس»(phoenix) تا مدتی دیگر بر سطح سیاره‌ی سرخ خواهد نشست و ماموریت خود را آغاز خواهد کرد. اگرچه احتمال این که باد‌های مریخی برای ققنوس مشکل جدی ایجاد کند بسیار کم است اما باعث پیچیده شدن فرآیند مربوط به استخراج مواد از سطح زیرین مریخ می‌شود. ققنوس در منطقه‌ایی از قطب شمال سیاره فرود می‌آید که وزش بادهایی با سرعت ۱۱ کیلومتر بر ساعت در آن متداول است.
ققنوس به کمک یک بازوی روباتی ۲.۵ متری نمونه‌هایی از خاک زیر سطحی و یخ مریخ را جمع آوری و آزمایش می‌کند. بازوی ققنوس مانند یک بیل مواد را از زیر سطح به بالا می‌آورد و سپس با ابزار دیگری آن مواد را مکیده و در اختیار تجهیزات آزمایشگاهی خود می‌گذارد. این مکنده می‌تواند در فاصله‌های مختلفی از بیلی که مواد را از زیر سطح بیرون می‌کشد قرار گیرد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
قرار است ققنوس با بررسی و تهیه‌ی نمونه از زیر سطح مریخ به دانشمندان کمک کند تا به بررسی مکان‌هایی بپردازند که احتمالاً در گذشته برای وجود حيات ميکروبي مناسب بودند.


بادهای مریخی می‌توانند در فاصله‌ی بین مکنده و بیل متصل به بازوی روباتی٬ ذرات استخراج شده از زیر سطح را منحرف کنند و مانع از جمع آوری آن توسط مکنده شوند. طبق محاسباتی که دانشمندان انجام داده اند، در شرایطی مشابه آن چه ققنوس در آن فرود خواهد آمد، نزدیک به دو سوم این مواد از مسیر خود منحرف شده و وارد مکنده و سیستم‌های آنالیزگر نمی‌شود.
برای حل این مشکل دانشمندان، راه‌ حل‌های مختلفی ارائه دادند. از جمله اینکه فاصله‌ی بین مکنده و بیل متصل به بازوی روبوتیک را به ۲ سانتی متر برسانند تا باد مواد را با خود نبرد. راه حل دیگری هم وجود دارد. دستگاه آنالیزگر به ۱ گرم ماده نیاز دارد و در صورتی که مکنده در هر بار مکش، چندین گرم ماده را به سمت سیستم جمع آوری کند حتی اگر دو سوم این مواد نیز از مسیر ورود به دستگاه منحرف شود، باز هم ماده‌ی کافی برای انجام آزمایش‌های مورد نظر به وسیله ی دستگاه‌های داخلی ققنوس، وارد مکنده و سپس سیستم آنالیزکننده خواهد شد.
طبق برنامه ققنوس ۱۲ مرداد امسال سفر خود را از پایگاه پرتاب خود در فلوریدای آمریکا به سوی مریخ آغاز خواهد کرد.



منبع:
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[Mohammad Hosseyn]

یک روز تاخیر در آغاز پروژه فونیکس


به دلیل شرایط نا مساعد جوی ، ناسا پرتاب فونیکس به سمت مریخ را یک روز عقب انداخت .

ناسا امروز اعلام کرد که پرتاب راکت دلتای II با یک روز تاخیر انجام خواهد شد . به این ترتیب فونیکس در 4آگوست سفر خود را به سمت مریخ آغاز خواهد کرد . ناسا پیش بینی کرده که راکت حامل فضاپیمای فونیکس بین ساعت 5:26 am EDT تا 6:02 am EDT از زمین پرتاب شود .

گفته می شود دلیل این تاخیر وضعیت نا مناسب جوی در بعد الظهر روز قبل در اطراف مرکز فضایی کندی است که ممکن است باعث اختلال در سوخت رسانی در مراحل مختلف پرتاب شود .

-------------------------------------------------------------------------------------------------

پس از ماموریت موفقیت آمیز دو مریخ نورد روح و فرصت که بر خلاف پیش بینی ها هنوز به کار خود ادامه می دهند ، ناسا خود را برای پروژه بزرگتری در مریخ آماده می کند . مریخ نشین فونیکس یا ققنوس در 13مرداد (چهارم آگوست) بوسیله یک راکت دلتا II به سمت قطب شمال مریخ پرتاب خواهد شد .

فونیکس بر خلاف ماموریت های قبلی همچون روح و فرصت به جای حرکت در میان دشت ها یا دره ها ، در جای خود ثابت می ماند . در این ماموریت فونیکس با حفاری به عمق سنگ ها و یخ های قطب شمال مریخ نفوذ می کند تا به طور مستقیم آنها را بررسی کند . این بررسی به دانشمندان کمک خواهد کرد تا تاریخچه آب در این سیاره را بهتر بشناسند ،دانشمندان امیدوارند به کمک این ماموریت به آثاری از حیات میکروبی باقیمانده از گذشته دست پیدا کنند و یا احتمال ذوب شدن یخ ها در دوره های مشخص را بدست بیاورند .

راکت دلتا که فونیکس را تا مریخ حمل خواهد کرد در سکوی پرتاب 17A در پایگاه فضایی کندی در جنوب فلوریدا آماده می شود ، همزمان با این کار فونیکس از مرکز فضایی کلورادو به نزدیکی پایگاه فضایی کندی انتقال میابد تا در یک "clean room" مورد بازبینی نهایی قرار می گیرد و آماده پیوستن به راکت اصلی شود (در مرکز فضایی کلورادو فونیکس را در یک محیط بیابانی شبیه به مریخ تحت آزمایش قرار داده بودند ) .

پس از این مرحله فونیکس به پایگاه فضایی کندی انتقال می یابد و در آنجا آخرین تست قبل از پرواز بر روی آن انجام می شود ، برای مثال صفحه های خورشیدی ، چتر نجات ، رادار پرواز و سپر حرارتی برای آخرین بار کنترل می شوند .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
قرار گرفتن فونیکس در کپسول مخصوص در فضاپیما نیز در سه مرحله انجام می شود . ابتدا آن را در یک محفظه حفاظت شده قرار می دهند و سپس آن را تا محل فضا پیما حمل می کنند و در آخرین مرحله ، فضا پیما را بالا برده و در جای مخصوص قرار می دهند .

هم اکنون فونیکس به راکت اصلی خود متصل و آماده است تا چند روز دیگر به سمت سیاره سرخ پرتاب شود و تمامی عملیات بالا تا سه هفته قبل از پرتاب به پایان رسیده است .

پس از پرتاب این فضاپیما بیش از نه ماه در راه خواهد بود تا به مقصد برسد ، پس از رسیدن فونیکس به مریخ نوبت به فرود بر سطح مریخ می رسد که یکی از حساس ترین مراحل کار است . در هنگام فرود چتر نجات و موتور هیدروزین هردو وظیفه دارند تا با کاهش و کنترل سرعت ، فضاپیما را به سلامت بر روی سطح سیاره فرود آورند . پس از برخورد فضاپیما با جو مریخ ، همزمان با کاهش ارتفاع چتر نجات و موتور هیدروزین تعبیه شده سرعت را از حدود 125 مایل بر ساعت به 5 مایل بر ساعت کاهش می دهند تا فضاپیما بتواند دقیقا در نقطه مورد نظر در قطب شمال مریخ به آرامی بنشیند .

هنگامی که فونیکس به سلامت بر روی مریخ فرود آمد 30 دقیق صبر می کند تا گرد و غبار بوجود آمده در اثر فرود محو شود سپس دو صفحه خورشیدی مدور خود را باز می کند و بعد از آن دیگر ابزار های خود نظیر بازوی روباتیک ، دکل کوچک هواشناسی و دوربین خود را فعال خواهد کرد .
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هنگامی که این مریخ نشین صفحات خورشیدی خود را باز کند 5.5 متر پهنا و 1.5 متر طول خواهد داشت ، بازوی روباتیک آن 2.3 متر طول دارد و به مریخ نشین این امکان را می دهد تا محیط اطرافش را به راحتی بررسی کند این بازو قادر است یخ های مریخ را تا چند اینچ حفاری کند و از لایه سطحی یخ ها عبور کرده به یخ ها ی عمیق تر و مدفون شده در زیر سطح سیاره دست یابد و همچینن قادر است مقداری از خاک سطح مریخ را به عنوان نمونه وارد آزمایشگاه کوچکی کند که در بدنه مریخ نشین طراحی شده . در این آزمایشگاه بوسیله حرارت به این نمونه ها می توان به مواردی مثل آب و همچنین کربن ها ی سازنده ی بلوک های حیات دست یافت . دکل کوچک هواشناسی ققنوس نیز می تواند به بررسی جو سیاره بپردازد و میزان آب و غبار موجود در اتمسفر محل فرود را مورد بررسی دهد . و در طی دوره ی 3 ماهه فعالیت مریخ نشین وضعیت جو سیاره در بهار و تابستان مریخی نیز تحلیل خواهد شد .این پروژه توسط گروهی از دانشگاه آریزونا به سرپرستی پیتر اسمیت هدایت خواهد شد.

منبع nasa

[مرتضی nvcd]

3 اگوست 2007
همه چيزبه پرتاب فونيکس در روز شنبه موکول شده است:
تمام شرايط براي پرتاب مريخ نشين فونيکس ناسا ازسايت مرکز فضايي جان اف کندي در روز شنبه به نظر عالي مي رسد.اگر همه چيز طبق برنامه پيش رود,ديدار اينده از سياره سرخ در اوايل 4 اگوست ساعت 09:26 زمان بين المللي (5:26 Edt) با راکت بويينگ دلتا 2 به پرواز در خواهد امد.همچنين پرتاب دوم نيز در همين روز قابل انجام خواهد بود.
راکت دلتا 2 فونيکس را در مدار قرار خواهد داد و سپس 90 دقيقه بعد با نيرويي ان را در مسير پرواز قرار مي دهد.اين اغاز سفر 8 ماهه به سياره مريخ خواهد بود و فضا پيما با طي مسير 679 ميليون کيلومتري در 25 مي 2008 به مريخ خواهد رسيد.
وقتي به مريخ رسيد مستقيما وارد جو سياره شده و به دنبال نقطه فرود در عرض جغرافيايي 68.35 درجه شمال جاي مشابه شمال الاسکا در زمين خواهد گشت.مريخ نشين با استفاده از چتر نجات و راکت ترمز گيربر روي سطح خواهد نشست.
همين که به زمين نشست مريخ نشين-نه مريخ نورد- در جاي خود نصب خواهد شد.حال با استفاده از ابزارهاي علمي همراه خود که شامل بازوي بلند حفاري است به کاوش در اطراف مي پردازد.اين کاوش در زير سطح براي پيدا کردن اب خواهد بود.ابزار هاي مريخ نشين به دنبال شواهدي از دوره تناوب ذوب يخ خواهند بود.اين به دانشمندان کمک خواهد کرد تا بفهمند ايا در اين منطقه محيطي مناسب براي زنده ماندن ميکروب ها وجود دارد يا نه.

[مرتضی nvcd]

3 اگوست 2007
منشاء حلقه G زحل کشف شد:
وقتي به زحل نگاه مي کنيد,به راحتي مي توان حلقه هاي زحل را با شکاف هايي در بين ان ديد.دانشمندان فکر مي کنند منشا بعضي از حلقه ها را مي دانند:چندين قمر سياره که به تکه هايي کوچک تبديل شده و حلقه ها را ساخته اند. حلقه مرموز G تا زماني که کاسيني در سال 2004 به زحل فرستاده شد يک معما باقي مانده بود.اما حالا دارد راز هاي خود را فاش مي کند.
ذرات حلقه Gزحل به دليل واکنش گرانشي متقابل قمر ميماس زحل در منطقه محدودي قرار گرفته اند.سنگ هاي اسماني نيز با انها برخورد کرده و ذرات را بسيار خرد وکوچک و به اندازه غبار مي کند.ميدان پلاسما که توسط ميدان مغناطيسي زحل ايجاد مي شود ابر ذرات را جارو کرده و بهترين ها را که حلقه G مي سازند جدا مي کند.
اين کشف که بر اساس مشاهدات کاسيني در سال هاي 2004 و 2005 است در 2 اگوست در مجله ساينس به چاپ رسيد.تصاوير جمع اوري شده توسط کاسيني به صورت فيلمي که حرکت انتقالي کامل را نشان مي دهد در امده است.حلقه G به صورت کماني درخشان در لبه داخلي حلقه ها مشخص است.براي مشاهده اين انيميشن به ادرس زير مراجعه کنيد:
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
حلقه هاي ديگر زحل نيز به قمرهاي خاصي پيوند خورده اند. مثلا: فوران هاي انسلادوس مواد حلقه Eرا تامين مي کند.قمر هاي ديگرقالب و شکل حلقه ها را به وجود مي اورند مثلا اثرات پرومتئوس و پاندورا ب روي حلقه F نمايان است.اما اين شرايط براي حلقه G وجود ندارد.
اخرين تصاوير رسيده از کاسيني نشان داد که حلقهG بصورت کماني با 150 کيلومتر پهنا تنها 6/1 اطراف زحل را در بر مي گيرد و مواد زيادتري ازقمرها يخي جدا گانه با 100 متر پهنا را در خود دارد.اين موضوع چندين بار از زمان رسيدن کاسيني به زحل ديده شده بود ولي تا به الان در مورد ان تحقيقي نشده بود.

[مرتضی nvcd]

10 اگوست 2007
فضا پيمايي فونيکس ناسا در مدار خود به سمت مريخ قرار گرفت:
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مريخ نشين فونيکس در اين روز اولين و يکي از بزرگترين مراحل طراحي شده براي در مسير قرار گرفتن ان به سمت مريخ را با موفقيت پشت سر گذاشت.
فونيکس در روز 4 اگوست زمين را ترک کرد و براي روز 25 مي 2008 که در جايي اطراف قطب مريخ فرود خواهد امد عازم اين سفر شده است.مريخ نشين در انجا با بازوهاي روباتيک زير سطح را کاوش کرده و نمونه ها را در ازمايشگاه مجهز خود براي يافتن شواهدي از حيات بررسي خواهد کرد.
فونيکس در حال حاضر با سرعت 33180 متر بر ثانيه نسبت به خورشيد در حال حرکت است.اولين تصحيح مداري نيز براي افزايش سرعت به ميزان 18.5 متر بر ثانيه انجام گرفت.فضا پيما چهار موتور متوسط خود را براي 3 دقيقه و 17 ثانيه روشن کرد تا بتواند به سرعت درست برسد.
فعاليت هاي بعدي که چند هفته ديگر انجام خواهد گرفت شامل تست ابزارهاي ازمايشگاهي , رادار و سيستم ارتباطي که در زمان فرود استفاده خواهد شد مي شود.
دومين مانور تصحيح مسيربراي اواسط اکتبر برنامه ريزي شده است.بدون اين تصحيح مداري فضا پيما 950000 کيلومتر از مريخ دور خواهد افتاد و سومين تصحيح در راه نيزبراي جلوگيري از برخورد با مريخ انجام خواهد گرفت.
عمليات اصلي در زمان فرود خواهد بود. اين عمليات در ساعت 11:30 PDT شروع مي شود.هر يک از چهار موتور تصحيح کننده مداري فضا پيما 15.6 نيوتن نيرو را تامين مي کند.موتور هاي کوچکتر کنترل کننده فرود نيز در موقعيت يابي درست فضا پيما چند دقيقه قبل از عمليات اصلي و کمي بعد از فرود براي ذخيره انرژي خورشيد و ارتباط با زمين به ان کمک خواهد کرد.ظرفيت اين موتور ها نيز 4.4 نيوتن است.موتور هاي دوازده گانه بزرگ فونيکس هر کدام 293 نيوتن نيرو تامين مي کنند که تنها در چند دقيقه پاياني فرود استفاده خواهد شد.
به اميد موفقيت فونيکس

[مرتضی nvcd]

10 اگوست 2007
فضا پيماي انديور به ايستگاه رسيد:
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
امروز شاتل فضايي انديور به مقصد خود, ايستگاه فضايي بين المللي رسيد.شاتل با فرماندهي ناخدا "اسکات کلي" به ايستگاه متصل شد.
درست قبل از اتصال "کلي " شاتل را در 400 متري ايستگاه متوقف کرد و سپس به اهستگي درهاي را باز کرد.فضا نوردان داخل ايستگاه توانستند از بالهاي شاتل و قسمت داخلي ان عکس هايي بگيرند.مهندسين ناسا به بررسي اين عکس ها پرداختند تا ببينند ايا اسيبي به کاشي هاي حرارتي شاتل در موقع پرتاب رسيده است يا نه.
وقتي بررسي ها تمام شد ايستگاه و انديور در ساعت 2:02 بعد از ظهرEDT به هم متصل شدند و فضا نوردان ايستگاه براي خوش امد گويي به پيش باز فضا نوردان انديور رفتند.فرمانده ايستگاه "فئودور يورچيخين" زنگي مخصوص که در قديم در کشتي ها به معني رسيدن به مقصد مي زدند را به صدا در اورد.
فضا نوردان در اواخر روز بعد از وارسي اتصال دو فضا پيما وارد ايستگاه شدند.انها به همراه خود محموله اي براي فضا پيمايي و نصب پايه S5 داشتند.
اولين سيستم اتصال انرژي شاتل – ايستگاه نيز در غروب همين روز انجام گرفت که به خوبي کار مي کرد.اين سيستم براي انتقال نيرو از ايستگاه به شاتل است و با اين کار ماموريت شاتل از 11 روز به 14 روز افزايش يافته و فضا پيمايان مي توانند زمان بيشتري به فضا پيمايي بپردازند.

[مرتضی nvcd]

13 اگوست 2007
ناسا ميزان خسارت وارده به شاتل را بررسي مي کند:
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
به محض رسيدن به ايستگاه بين المللي فضايي انديور با حرکتي عقب گرد به ايستگاه متصل شد وفضا نوردان عکس هايي با کيفيت عالي از محل هاي حساس و در خطر تهيه کردند و به ناسا براي بررسي ميزان اصيب ديدگي شاتل در موقع پرتاب فرستاند.شواهد حاکي از اتفاق خوبي نبود.
مهندسان ناسا خراشي که بوسيله قطعه اي يخ در زمان پرتاب در سيستم کاشي محافظتي ان ايجاد شده بود را پيدا کردند.ميزان خراشيدگي توسط ليزر و دوربين که بر روي بازوي روباتيک شاتل متصل شده بود به دقت اندازه گيري شد.شکاف در تمام طول يک کاشي در سطح زيرين انديور کشيده شده و سطح فلزي زير را نمايان کرده است.مهندسين همچنين ازمايش هاي گرمايي نيز بر روي شکاف انجام دادند تا خصوصيات دمايي محل اسيب ديده را بدست بياورند.ازمايش هاي فيزيکي بر روي کاشي اصيب ديده ميزان خطري که انديور را موقع برگشت تحديد مي کند به درستي نشان خواهد داد.
وقتي که انها اندازه و ميزان خطرپذيري محل اسيب ديدگي را بدست بياورند ناسا تصميم خواهد گرفت که ايا و چگونه فضا نوردان بايد به تعمير اين ضايعه بپردازند.انها 3 کار مي توانند انجام دهند:محل را رنگ اميزي کنند,صفحه اي محافظ بر روي ان نصب کنند يا شکاف را با ماده اي چسبنده پرکنند.
بر طبق ماموريت هاي اصلي ,اولين فضاپيمايي در روز شنبه 11 اگوست انجام گرفت که "Rick Mastracchio " و "Dave Williams" براي نصب پايه سمت راست قسمت پاياني ايستگاه به فضا پيمايي پرداختند.کل زمان ماندن انها در فضا 6 ساعت و 17 دقيقه طول کشيد.
دومين فضا پيمايي روز دوشنبه اغاز خواهد شد.در اين زمان ""Mastracchio و "Williams " دوباره به بيرون از ايستگاه قدم خواهند گذاشت تا ژيروسکوپ شکسته اي که ايستگاه براي جهت گيري استفاده مي کرد را تعويض کنند. اين فضا پيمايي تقريبا 6.5 ساعت طول خواهد کشيد و فضا پيما مي تواند با دو ژيروسکوپ به جهت يابي بپردازد.
منبع:
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[asghar_206]

مهندس _ انشتین " داداش مرتضی خوبی.

[مرتضی nvcd]

مهندس _ انشتین " داداش مرتضی خوبی.



سلام دوست عزیز

ما زیر سایه تون هستیم .یه سری به ما بزن هر چند وقت.

[مرتضی nvcd]

کاشي هاي اسيب ديده انديور خطرناک نيستند:
15 اگوست 2007
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
با بدست اوردن جزئيات دقيق از منطقه اسيب ديده زيرين شاتل انديور ,مهندسين ناسا محل را تحت شديد ترين ازمايش ها و مدل سازي رايانه اي قرار دادند.خبر خوش اينکه انها به اين نتيجه رسيدند که احتمالا اين اسيب در بازگشت انديور خطرافرين نخواهد بود و فضا نوردان به تعمير ان در فضا احتياجي ندارند.
براي انجام اين ازمايش ها انها يک کپي دقيق از قسمت اسيب ديده انديور ساختند و ان را در اتاقکي قرار دادند.اين اتاقک شرايطي که براي کاشي هاي شاتل در بازگشت به زمين اتفاق مي افتد را باز سازي مي کند.دما در اين جا بر روي سطح کاشي ها به 1090 درجه سيلسيوس مي رسد و اين درحالي است که بيشترين مقدار دما در قسمت زيرين شاتل فقط به 170 درجه سيلسيوس خواهد رسيد و اين مقدار پايين تر از دماي مورد ازمايش ناسا است.
هرچقدر که دما بالاتر باشد با اين حال ناسا سعي مي کند از تعميرات طولاني و پر هزينه روي زمين دوري کرده و تعميرات را به عهده فضا نوردان بگذارد.
در مقايسه با مقدار ماده اي جدا شده در شاتل کلمبيا با وزن 750 گرم که باعث منهدم شدن ان شد اين مقدار در انديور تنها 8 گرم است و همچنين منطقه اسيب ديده در کلمبيا در لبه بالهاي ان جايي که دما بيشترين مقدار را دارد قرار داشت ولي در انديور اين منطقه در زيروعقب ان واقع است جايي که دماي بسيار کمتري خواهد داشت.
اگر مشتاق هستيد تا از محل اسيب ديده بيشتر بدانيد به اين ادرس رفته و انيميشن سه بعدي که توسط ناسا تهيه شده را ببينيد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ممکن است به نتايجي که انها به ان رسيده اند شک داشته باشيد ولي حتما خواهيد ديد که انها بسيار به شرايط حادثه واقفند و کاملا محل اسيب را مي شناسند.

[مرتضی nvcd]

انسلادوس احتمالا محل حيات نيست:
15 اگوست 2007
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
وقتي کاسيني ابفشانهاي يخ اب فوران شده از قمر زحل انسلادوس را کشف کرد ,به راحتي فکر کرديم که مي تواند در جايي که مثل زمين اب مايع وجود دارد حيات هم وجود داشته باشد و به اين نتيجه رسيديم که دانشمندان شواهدي از ميکروارگانيسم هايي از حيات را که در سخت ترين شرايط زنده ماننده اند پيدا خواهند کرد.اما يک مدل جديد که نحوه تشکيل ابفشانها را در انسلادوس نشان مي دهد امکان وجود حيات و زنده ماندن ان را بعيد مي داند.
وقتي براي اولين بار ابفشانها کشف شد دانشمندان ان را "Cold Faithful" ناميدند.در اين مدل بر هم کنش هاي جزر و مدي بين انسلادوس و زحل باعث گرم شدن قمر مي شود و گودال هاي اب کم عمقي را در زير پوسته يخي ان به وجود مي اورد.فشار زير يخ ها باعث شکسته شدن يخ و فوران اب يخ در فضا مي شود.
اما مدل جديد ساخته شده توسط محققين در دانشگاه ايلي نويز به توضيح چگونگي تشکيل ابفشانهاي يخ واب بدون امکان وجود حيات در ان مي پردازد و در عوض ان را "Frigid Faithful" ناميدند که چندان احتياجي به اب مايع ندارد.
انسلادوس از لايه اي يخ خشک که تا عمق دهها کيلومتر ادامه دارد پوشيده شده است و به واسطه منبع گرمايي معتدلي در زير قطب جنوب ان اين لايه ها مي توانند شيارهايي راه راه و ترک هايي را همانطور که مشاهده شد به وجود بياورند.
درنتيجه بجاي وجود استخري از اب يخ نزديک سطح شيارهايي با عمق بيش از 35 کيلومتر و کوههايي يخ زده که دمايي حدود 150 درجه زير صفر دارد وجود خواهد داشت و نمي تواند محل زندگي موجود زنده اي باشد.
پس اين فواره ها از کجا به وجد مي ايد؟ وقتي اين لايه يخ از هم باز مي شود گازهايي تشکيل مي شوندکه به سمت بالا سعود مي کنند.اين گاز ها به فضا تراوش مي شود و همانطور که کاسيني ديد ابفشان هايي را به وجود مي اورند.

[Mohammad Hosseyn]

سلام خانم معلم

بارابارا مورگان در سه برنامه آموزشی با دانشجویان خود از فضا صحبت می کند...

" باربارا مورگان " یکی از هفت خدمه ایندیور است که هم اکنون در ایستگاه فضایی بین المللی به سر می برد. وی 21 سال پیش (1985 میلادی) به ناسا پیوست. در حقیقت جانشین ذخیره معلمی به " کریستا مک آلیف " شده بود که در حادثه انفجار شاتل فضایی چلنجر، جان خود را از دست داده بود. اما او حتي پس از شكست دو ماموريت فضايي امريكا، تغيير عقيده نداد و برنامه ناسا را براي اعزام يك معلم به فضا رها نكرد. او هنگام پرواز در صندلي وسط كابين در بخش زيرين سفينه ، يعني جاي مك آليف نشسته بود. گريس كوريگان، مادر مك آليف كه از تلويزيون خانه‌اش در ماساچوست پرتاب سفينه را نگاه مي‌كرد ، گفت: بسيار خوشحالم كه كار با سلامت انجام شد و در حالي كه صدايش مي‌لرزيد گفت: " همه ما با عشق‌مان او را بدرقه كرديم. " بيش از نيمي از 114 معلمي كه در سال 1985 براي رفتن به فضا داوطلب شده بودند ، همراه با صدها معلم ديگر در محل پرتاب حضور داشتند همچنان كه بيوه ديك اسكوبي، فرمانده چلنجر حضور داشت. او گفت: " براي مورگان و همراهانش دعا مي‌كند و تا دو هفته ديگر كه به سلامت به زمين برگردند ، آرام نخواهد گرفت. " مورگان در سال 1998 به عنوان مربی متخصص فضانوردان، انتخاب شد. این معلم 55 ساله قرار است که طی 3 برنامه آموزشی با دانش آموزان سراسر جهان، گفت و گو کند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اولین برنامه او روز سه شنبه، بعد از اینکه همراه یکی از خدمه تجهیزات سنگینی را بر روی ایستگاه نصب کردند، به مدت 20 دقیقه اجرا شد. دانشجویان او در آیداهو بودند و او در فضا. وی در پاسخ به یکی از دانشجویان که درباره نقش دوگانه او سوال کرده بود، گفت : " اینجا همه کار یکسانی را انجام می دهند. چه فضانورد یا معلم. یک معلم در مکانی که بچه ها در آن مشغول به کار هستند، چیزهای زیادی را یاد می گیرد همانطور که یک فضانورد در فضا اطلاعات زیادی را به دست می آورد. فضانورد بودن با معلم بودن تفاوت چندانی ندارد. ما اکتشاف می کنیم، پیدا می کنیم و آن را با همه در میان می گذاریم. کارهای حیرت آوری است. " وی دو برنامه دیگر برای دانشجویان خود در ویرجینیا و ماساچوست اجرا خواهد کرد. اینک هفت خدمه ایندیور در تلاش هستند تا علاوه بر کارهای که به آنها محول شده به تعمیر شکاف 8 سانتیمتری ایجاد شده در زیر شاتل، بپردازند. این شکاف، 58 ثانیه پس از پرتاب به علت فوران قطعات یخ جدا شده از مخزن سوخت و برخورد آنها با بدنه ایجاد شده است. پیش تر قرار بود که ماموریت ایندیور 11 روز به طول انجامد اما به علت منفذ ایجاد شده، ناسا این ماموریت را سه روز دیگر تمدید کرد. ناسا تا پايان سال 2007 قصد دارد دو شاتل ديگر براي تكميل ايستگاه فضایی بین المللی به اين ايستگاه بفرستد. شاتل فضايي ديسكاوري در تاریخ 28 مهرماه و شاتل فضايي آتلانتيس در 15 آذرماه به ايستگاه بين‌المللي فضا سفر می كنند.
برگرفته از : پارس اسکای منبع Space.com

[Mohammad Hosseyn]

اولین فضانورد کره جنوبی



دو کاندیدای فضانوردی کره‌ جنوبی در انتظار انتخاب تک گزینه‌ اصلی این کشور هستند.




دو کاندیدای فضانوردی کره‌ جنوبی که روز 16 مردادماه را با یک کنفرانس خبری گذراندند، در انتظار انتخاب تک گزینه‌ اصلی این کشور هستند. آقای " کو سان " 31 ساله که سابقا در موسسه تحقیقات پیشرفته‌ سامسونگ فعالیت می‌کرده به همراه خانم " یی سوی ئون " که دانشجوی دکترای موسسه علوم و فناوری کره است، دو گزینه‌ اصلی کره برای احراز موقعیت اولین فضانورد کره هستند. این دو که از میان 36000 داوطلب و پس از پروسه‌های طولانی برگزیده شده‌اند، منتظر نتایج ماه آینده هستند که در آن فضانوردی که ماه مارس سال آینده از سوی کشور کره‌جنوبی به فضا خواهد رفت، معین خواهد گردید. فضانورد کره‌ای به کمک یک فضاپیمای سایوز و از پایگاه پرتاب بایکونور قزاقستان به ایستگاه فضایی بین‌المللی انتقال داده خواهد شد و در این سفر او را مهندس پرواز و خلبان همراهی خواهند کرد. هم اکنون این دو کاندیدا در فضایی دوستانه در حال انجام آزمایشات جاذبه ناچیز هستند. منبع Isa
Parssky.com

[Mohammad Hosseyn]

ویجر ها در سرزمین عجایب



مسافرت فضا پیما های ویجر به سی و مین سال خود رسید.





دو فضا پیمای ناسا با نام های ویجر 1 و ویجر 2 در آستانه رسیدن به سی ومین سال پرتاب خود هستند.فضا پیمای ویجر 2 در تاریخ 20 آگوست 1977 و فضاپیمای ویجر 1 در تاریخ 5 سپتامبر 1977 از سازمان فضایی ناسا به فضا پرتاب شدند.این دو فضا پیما اکنون در ادامه کار خود اطلاعات را از مکانی دورتر ار سیاره پلوتو و در خارج منظومه شمسی به زمین ارسال می کنند.
پیشرفت و رسیدن این دو فضاپیما به مکان هایی دور و خارج از منظومه شمسی بسیار قابل توجه و دستاوردی بسیاربا اهمیت و بی سابقه درتاریخ می باشد.اکنون این دو فضاپیما در حال رسیدن به ابتدا و مرز فضای بین ستاره ای هستند.

ادامه خبر : [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])




اطلاعاتی در باره کاوشگرهای ویجر

دو کاوشگر ویجر که در سال 1977 به فضا پرتاب شدند با موفقیت مأموریت کاوش مشتری ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] 85%D8%B4%D8%AA%D8%B1%DB%8C) ٬ زحل٬ سیاره اورانوس ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] A7%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%B3) و نپتون ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) را تا انتهای حوزه
سیارات منظومه شمسی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] A+%D9%85%D9%86%D8%B8%D9%88%D9%85%D9%87+%D8%B4%D9%8 5%D8%B3%DB%8C) انجام دادند. ویجر 1و 2 بسوی مشتری و زحل رفتند و سپس ویجر 2 به تنهایی سفرش را به اورانوس و نپتون ادامه داد. کاوشگرها تصاویر مفصلی از سیارات حلقه‌ها و اقمارشان ارسال نمودند و قمرها و حلقه‌های تازه‌ای در هر سیاره کشف کردند. سفر پیچیده ویجر 2 تنها به این علت امکان پذیر شد که به هنگام پرتاب تمام سیارات گازی بزرگ به شیوه‌ای منظم شدند که کاوشگر بعد از عبور از هر سیاره در مدار سیاره دیگری قرار می‌گرفت. این منظم شدن سیارات خارجی دیگر تا سال 2155 اتفاق نمی‌افتد، به هنگام ملاقات با هر سیاره سفینه ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] 81%D8%B6%D8%A7%DB%8C%DB%8C) از جاذبه هر کدام از آن غولهای گازی برای افزایش سرعت و قرار گرفتن در مسیر سیاره بعدی استفاده می‌کرد.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این کاوشگر بخاطر فاصله‌اش
از خورشید بیشتر از پیل هسته‌ای استفاده
کرد تا صفحه خورشیدی.


اطلاعات کلی در مورد کاوشگرها

کاوشگر ویجر 1 در 5 دسامبر سال 1977 میلادی توسط ایالات متحده برای کاوش و بررسی دقیق سیارات گازی مشتری ، زحل و فضای ژرف فراتر از آنها به فضا پرتاب شد. این کاوشگر در تاریخ 5 مارس 1979 به نزدیک ترین فاصله خود نسبت به مشتری رسید و پس از بررسی و ارسال داده‌هایی بسیار ارزشمند و بنیادین از این سیاره به زمین ، بسوی سیاره زحل پیش رفت و پس از گذر از این سیاره در 12 نوامبر 1980 به ورای منظومه شمسی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] 7+%D8%B4%D9%85%D8%B3%DB%8C) و فضای بیکران بین ستاره‌ای پیش رفت تا سفر بی پایان خود را ادامه دهد. کاوشگر ویجر 2 در تاریخ 25 آگوست1977(این بار برای کاوش و بررسی دقیق تر تمامی سیارات گازی منظومه شمسی ، مشتری ،زحل ، اورانوس و نپتون) به فضا پرتاب شد و پس از گذر از سیاره مشتری و زحل به ترتیب در تاریخ 9 ژوئیه 1979 و 25 آگوست 1981 خود را به سیاره اورانوس در24 ژانویه 1986 رساند و پس از عبور از سیاره نپتون در 25 آگوست سال 1989 همانند ویجر1 سفر خود را بسوی ژرفای فضا در پیش گرفت.

داده‌های بسیار ارزشمندی که این دو کاوشگر در مأموریت موفقشان ، در اختیار دانشمندان قرار دادند، پایه گذار بخش نوینی از دیتاها و کاوشهای ما پیرامون سیارات گازی منظومه شمسی ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] B6%D8%A7%DB%8C%DB%8C) بوده است، بطوری که می‌توان این دو کاوشگر را پیشگام این عرصه نوین دانست.

به نقل از دانشنامه رشد. ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
منبع Spaceref.com
parssky.com

[Mohammad Hosseyn]

ایندیور، به خانه خوش آمدی



گزارشی از فرود ایندیور در ایالت فلوریدا





اسکات کلی(فرمانده) : " هوستون. ایندیور. چرخ ها ایستاد. "
کریس فرگوسن از مرکز کنترل در هوستون : " پیام رو گرفتم. چرخ ها ایستاد. تبریک می گم. به خونه خوش اومدید. "

هنگامی که شاتل بر فراز اقیانوس هند با سرعت 5 مایل بر ثانیه در حال پرواز بود، اسکات کلی (فرمانده شاتل) و چارلی هوبا (خلبان شاتل) راکتهای دوگانه کاهنده سرعت را به مدت 3 دقیقه و 33 ثانیه روشن کردند. سرعت کاهش یافت. نیم ساعت بعد.... اکنون اگر شما در پایگاه فضایی کندی حضور داشتید، می توانستید به راحتی ایندیور را در آسمان ببینید و دقایقی بعد... شاتل فضایی ایندیور در ساعت 12:32 ظهر به وقت محلی در فلوریدا به زمین می نشیند. اسکات کلی فرمانده شاتل در مصاحبه مطبوعاتی گفت : " ما خیلی خوشحالیم که بدون تعمیر محل آسیب دیده شاتل توانستیم ماموریت را صد در صد با موفقیت انجام دهیم. " اینک هر هفت فضانورد ایندیور در فلوریدا به سر می برند و تصمیم دارند که قبل از رفتن به پایگاه فضایی جانسون (در هوستون) شب را در فلوریدا بگذرانند. برای آگاهی بیشتر از جزئیات ماموریت اینجا ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) را کلیک کنید.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

منبع SpaceFlightNow.Com

parssky.com

[Renjer Babi]

شاتل ایندیور، صد و نوزدهمین مأموریت شاتل ها را به پایان رساند. اين گزارش، خلاصه‌اي است از آن چه در اين ماموريت ۱۰ روزه رخ داد.


روند پرتاب شاتل‌های فضایی که در ۱۲ آوریل ۱۹۸۱ با پرتاب شاتل کلمبیا آغاز شد، تاکنون دو بار با وقفه روبرو شده است. یک بار در سال ۱۹۸۶ با انفجار شاتل چلنجر، تنها لحظاتی بعد از پرتاب، و بار دیگر در سال ۲۰۰۳، با انفجار شاتل کلمبیا، تنها لحظاتی قبل از فرود. پس از شکست مأموریت STS-۵۱-L و انهدام چلنجر، ناسا شاتل ایندیور را به عنوان جانشین به ناوگان خود افزود.
این شاتل در ۱۷مرداد سال جاری، برای بار بیستم عازم فضا شد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
شاتل ایندیور که بعد از ۵سال برای پرتاب آماده می‌شد، روز چهارشنبه ۲۷ تیر مسافت ۵/۵ کیلومتری آشیانه تا سکوی پرتاب را پیمود. وظیفه تیم هفت نفره شاتل ایندیور به فرماندهی کاپیتان «اسکات کلی»(Scott Kelly) و عضویت ۵ نفر به همراه «باربارا مورگان»(Barbara Morgan)، عضو ذخیره کریستا مک اولیف(Christa McAuliffe) در آخرین مأموریت چلنجر، تعویض ژیروسکوپ از کار افتاده ایستگاه فضایی بین المللی، نصب قسمت‌های جدید بر آن و همچنین حمل تجهیزات مورد نیاز بود.
ایندیور با یک روز تأخیر در روز ۱۷مرداد پرتاب شد. دو روز بعد، جمعه ۱۹مرداد عملیات اتصال به ISS با موفقیت انجام شد. بررسی‌های انجام شده در یکشنبه ۲۱مرداد با استفاده از بازوهای روبوتیک شاتل، سوراخی کوچک را برروی سپر حرارتی آن نشان دادند. اظهارات اولیه مسئولین ناسا خبر از احتمال اضافه شدن یک راهپیمایی فضایی به برنامه کاری خدمه‌ی ایندیور برای تعمیر سپر حرارتی می‌داد.
در همین روز، اولین راهپیمایی فضایی خدمه STS-۱۱۸ انجام شد. در این راهپیمایی قسمت جدیدی به بدنه ISS افزوده شد.
دومین راهپیمایی این مأموریت در حالی در روز دوشنبه آغاز شد که نگرانی‌ها پیرامون وضعیت بازگشت همچنان پابرجا بود. دراین راهپیمایی، یکی از ژیروسکوپ‌های ایستگاه فضایی بین المللی تعویض شد.
راهپیمایی سوم به دلیل مشکلات به وجود آمده در لباس فضایی «ریک ماستراچیو» زودتر از برنامه به پایان رسید.
بعد از پایان سه راهپیمایی اول٬ خدمه شاتل ایندیور در شرایطی برای راهپیمایی بعدی آماده می‌شدند که مرکز فضایی جانسون در هوستون همچنان امن بودن بازگشت شاتل به زمین را تأیید نکرده بود. این راهپیمایی که قرار بود در روز جمعه انجام شود به شنبه موکول شد تا در صورت نیاز، تعمیر ایندیور نیز به برنامه فضانوردان اضافه شود.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
باربارا مورگان، معلم بازنشسته ای که 22سال قبل، در فاجعه‌ی انفجار چلنجر عضو ذخیره بود. او در این مدت برای اعزام مجدد معلمین به فضا تلاش کرده است. او در این ماموریت از فضا با دانش آموزان ارتباط برقرار کرد و کلاسی فضایی تشکیل داد.


سرانجام این بررسی‌ها نشان داد که شرایط برای بازگشت ایندیور به زمین مهیاست. از سوی دیگر، به گفته مسئولین ناسا تعمیر شاتل می‌توانست مخاطره آمیز باشد. بنابراین چهارمین راهپیمایی طبق برنامه ریزی قبلی دنبال شد.
در همین حال طوفان «دین(Dean)« با سرعت ۲۳۰ کیلومتر بر ساعت به سمت هوستون و مرکز فضایی جانسون (مرکز کنترل مأموریت) در حال حرکت بود. این طوفان سبب شد ناسا سفر ۱۱روزه ایندیور را یک روز کوتاه کند. شاتل ایندیور، در روز یکشنبه ۲۱ مرداد از بدنه ISS جدا شد و خود را برای فرود آماده کرد.
دو روز بعد، در روز سه شنبه ۲۳مرداد ساعت ۱۷:۳۲ به وقت محلی، شاتل ایندیور با موفقیت بر باند مرکز فضایی کندی فرود آمد.
براي ديدن تصاوير بيشتر ار اين ماموريت به گزارش‌هاي تصويري مراجعه کنيد:
گزارش تصویری ۱: [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

گزارش تصویری ۲: [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
گزارش تصویری ۳: [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مشخصات شاتل ایندیور:

سال ساخت: ۱۹۸۷
اولین مأموریت: STS-۴۹- می ۱۹۹۲
تعداد مأموریت ها: ۲۰
زمان طی کرده در فضا: ۲۰۶.۶۰ روز
تعداد گردش به دور زمین: ۳۲۹۵
مسافت طی کرده: ۱۳۶۹۱۰۲۳۷ کیلومتر
تعداد اتصال به ايستگاه فضايي بين المللي: ۷


منبع:nojum.ir

[Mohammad Hosseyn]

جمیز وب تعمیر میشود!

مهندسین مجموعه ای از الگوریتم ها و برنامه های نرم افزاری راجهت دقیق تر و عملکرد بهتر تلسکوپ فضایی جیمز وب طراحی کردند.


این برنامه ها طوری طراحی شده اند که 19 آینه ی مجزا ی تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا را قادر می سازد که مانند یک تلسکوپ حساس عمل کند و بتواند به طور دقیق تر و با حساسیت بالاتری به انجام ماموریت خود در آینده بپردازد...


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]) ادامه خبر


نگاه کلی به تلسکوپ فضایی جیمز وب :

تلسکوپ فضای جیمز وب قرار است در آینده به جای تلسکوپ هابل قرار گیرد.این تلسکوپ در فاصله 5/1 میلیون کیلومتری از سطح زمین قرار می گیرد.طول این تلسکوپ 24 و ارتفاعش 12 متر است .
آینه تلسکوپ فضا یی جیمز وب هم اکنون در حال ساخت است. زمانیکه قطعات این آینه پرداخته و کنار هم سوار شوند، آینه ای را ایجاد می کنند که مساحت آن بیش از هفت برابر آینه تلسکوپ فضایی هابل است.

حساسیت این تلسکوپ یا میزان نشان دادن جزئیات، رابطه ی مستقیمی با اندازه ی آینه تلسکوپ که نور کیهان را جمع می کند، دارد. یک سطح بزرگ می تواند نور بیشتری از عمق آسمان جمع کند، درست مانند سطل بزرگی که در زیر باران آب بیشتری جمع می کند. آینه ی تلسکوپ فضایی جمیز وب (JWST) دارای قدرت تفکیک عالی است. آینه این تلسکوپ از 18 تکه تشکیل شده که زمانیکه در کنار هم قرار گیرند 25 متر مربع را می پوشانند.

هریک از این 18 تکه قدرت حرکت انفرادی را دارند. پس می توانند هریک در مکان خود قرار گیرند و در نهایت یک آینه بزرگ ایجاد کنند. پس دانشمندان و مهندسان تنها می توانند زمانی که تلسکوپ در فضا گسترده شد نقایص آنرا بر طرف کنند. قطعات این آینه بزرگ از یکی از سبک ترین فلزات یعنی بریلیوم ساخته شده اند. این عنصر در تلسکوپ های فضایی دیگر هم بکار رفته و کارایی خوبی را در دمای بسیار پایین فضا از خود نشان داده است.

هریک از قطعات 18 گانه تلسکوپ به شکل شش گوشه و با قطر 1.3 متر و وزن تقریبی 20 کیلوگرم است. آینه ی نهایی قطری 2.5 برابر تلسکوپ هابل که قطرش در حدود 2.4 متر است، داراست.

قدرت تفکیک بالای آن به دانشمندان اجازه می دهد تا به عقب برگردند، به زمانیکه نخستین کهکشان ها بعد از انفجار بزرگ شکل گرفتند. تلسکوپ بزرگ در تمام جنبه های نجوم مفید است و می تواند مطالعات نحوه تشکیل سیستم های سیاره ای و پیشرفت آنها را متحول کند.

18 قطعه تلسکوپ هم اکنون به مکانی در ریچمند در کالیفرنیا حمل شده اند تا در آنجا تراش و پرداخت شوند. بعد از آن قطعات را برای سوار کردن به مرکز فضایی گدارد خواهند برد.

بمحض پرتاب موفقیت آمیز در سال 2013 ، JWST اولین ستاره ها و کهکشان های بعد از انفجار بزرگ را مورد بررسی قرار خواهد داد.


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])
منبع spaceref.com
parssky.com

[Mr.Shaibow]

کاسینی در ملاقات نزدیک با لاپیتوس گردوی منظومه ی[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] شمسی :

فضا پیمای کاسینی که توسط ناسا ساخته شده در حال انجام یکی از مهمترین ماموریت هایش در طول این هفته است . این فضا پیما به سرعت در مسیر ملاقات با لاپیتوس یکی از اقمار زحل در روز 10 ستامبر است (19 شهریور ) این ماوریت را می توان مهمترین مامورین این فضا پیما دانست . به خواطر اینکه این فضا پیما در اولین ملاقاته بسیار نزدیکش با لاپیتوس قرار دارد . این قمر به خاطر عواملی که نام خواهم برد یکی از عجایت منظومه شمسی است و سوالاته زیادی در مورد ساختار این قمر مطرح شده که هنوز پاسخ آنها به طور قطع داده نشده . حال بیاید کمی در مورد لاپیتوس حرف بزنیم ."توضیحات بسیار کاملی در مورد این قمر در ضمیمه های نجوم دینامیکی وجود دارد"
این قمر یک قمر واقعا عجیب است همان طور که در عکس مشاهده می کنید درزی در امتداد استوا قرار دارد . جالب است که بدانید این درز به هیچ وجه شکافی در سطح سیاره نیست بلکه رشته کوهی است که ابعادش را خدمتتان عرض می کنم : پهنای دامنه حدود 20 کیلو متر (12 مایل) و ارتفاعه ان در حدوده 13 کیلو متر (8 مایل ) و درازای این رشته کوه حدودا 1300 کیلو متر (800 مایل) می باشد که در استوا امتداد یافته .

این امکان وجود داره که این رشته کوه به این علت به وجود آماده که این قمر در گذشته (تقریبا هنگام شکل گیری ) سریع تر از حال می چرخیده یا شاید قسمتی از نوعی ماده ی یخ زده بوده که از داخل قمر به بیرون آمده و حال ظاهرا ثابت شده. این امکان نیز وجود دارد که این برآمدگی بر اثر جاروب کردن یکی از حلقه های زحل به وجود آمده باشد . به هر حال این رشته کوه یکی از عجایبه این منظومه ی خورشیدی است .
دومین چیزه عجیب در این قمر این است که این قمر دارای دورنگه متفاوت در دو نیم کره است . یک نیم کره درخشان مثل برف و نیم کره ی دیگر تیره و تاریک. ماده ی تیره احتمال دارد که از قمر دیگری آمده باشد یا شاید از همان ابتدا در سطح سیاره وجود داشته و یا از مرکز این سیاره برخواسته و به سطح آمده. حالا فکر می کنم بتوانید درک کنید که این قمر چرا اینقدر عجیب است .
سوم : این قمر شکل گردویی عجیبی به خود دارد و شما به راحتی می توانید این مسئله رو در عکس ببینید .شاید در ذهن برخی این سوال تداعی شود که احتمالا این شکل عجیب و غریب به خاطر مشکل دوربیین است که واقعا هم این طور نیست. این شکل مانند این است که کسی این قمر رو از وسط بریده و دوباره به هم چسبونده
این را هم بدانید بد نیست که ویجر 2 از فاصله ی 966000 کیلومتری این قمر گذشت و اولینتصاویر را به زمین مخابره کرد البته در تاریخ 22 آگوست 1981"آلان فکر کنم ویجر از منظومه خارخ شده " فضا پیمای کاسینی نیز در 31 دسامبر 2004 تصاویری از این قمر در فاصله ی 123000 کیلومتری گرفت که یکی از آنها را مشاهده می کننین

[Mr.Shaibow]

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

فضا پیمای کاسینی که توسط ناسا ساخته شده در حال انجام یکی از مهمترین ماموریت هایش در طول این هفته است . این فضا پیما به سرعت در مسیر ملاقات با لاپیتوس یکی از اقمار زحل در روز 10 ستامبر است (19 شهریور ) این ماوریت را می توان مهمترین مامورین این فضا پیما دانست . به خواطر اینکه این فضا پیما در اولین ملاقاته بسیار نزدیکش با لاپیتوس قرار دارد . این قمر به خاطر عواملی که نام خواهم برد یکی از عجایت منظومه شمسی است و سوالاته زیادی در مورد ساختار این قمر مطرح شده که هنوز پاسخ آنها به طور قطع داده نشده . حال بیاید کمی در مورد لاپیتوس حرف بزنیم ."توضیحات بسیار کاملی در مورد این قمر در ضمیمه های نجوم دینامیکی وجود دارد"
این قمر یک قمر واقعا عجیب است همان طور که در عکس مشاهده می کنید درزی در امتداد استوا قرار دارد . جالب است که بدانید این درز به هیچ وجه شکافی در سطح سیاره نیست بلکه رشته کوهی است که ابعادش را خدمتتان عرض می کنم : پهنای دامنه حدود 20 کیلو متر (12 مایل) و ارتفاعه ان در حدوده 13 کیلو متر (8 مایل ) و درازای این رشته کوه حدودا 1300 کیلو متر (800 مایل) می باشد که در استوا امتداد یافته .

این امکان وجود داره که این رشته کوه به این علت به وجود آماده که این قمر در گذشته (تقریبا هنگام شکل گیری ) سریع تر از حال می چرخیده یا شاید قسمتی از نوعی ماده ی یخ زده بوده که از داخل قمر به بیرون آمده و حال ظاهرا ثابت شده. این امکان نیز وجود دارد که این برآمدگی بر اثر جاروب کردن یکی از حلقه های زحل به وجود آمده باشد . به هر حال این رشته کوه یکی از عجایبه این منظومه ی خورشیدی است .
دومین چیزه عجیب در این قمر این است که این قمر دارای دورنگه متفاوت در دو نیم کره است . یک نیم کره درخشان مثل برف و نیم کره ی دیگر تیره و تاریک. ماده ی تیره احتمال دارد که از قمر دیگری آمده باشد یا شاید از همان ابتدا در سطح سیاره وجود داشته و یا از مرکز این سیاره برخواسته و به سطح آمده. حالا فکر می کنم بتوانید درک کنید که این قمر چرا اینقدر عجیب است .
سوم : این قمر شکل گردویی عجیبی به خود دارد و شما به راحتی می توانید این مسئله رو در عکس ببینید .شاید در ذهن برخی این سوال تداعی شود که احتمالا این شکل عجیب و غریب به خاطر مشکل دوربیین است که واقعا هم این طور نیست. این شکل مانند این است که کسی این قمر رو از وسط بریده و دوباره به هم چسبونده
این را هم بدانید بد نیست که ویجر 2 از فاصله ی 966000 کیلومتری این قمر گذشت و اولینتصاویر را به زمین مخابره کرد البته در تاریخ 22 آگوست 1981"آلان فکر کنم ویجر از منظومه خارخ شده " فضا پیمای کاسینی نیز در 31 دسامبر 2004 تصاویری از این قمر در فاصله ی 123000 کیلومتری گرفت که یکی از آنها را مشاهده می کننین
مبع : universetoday.com
متارجم : o,nl :46:

[Mr.Shaibow]

اگه سایتی که عکسای کاسینی توشه رو دارین بدین

[مرتضی nvcd]

سپر مغناطيسي براي فضا پيما ها
دانشمندان انگليسي با همكاري پژوهشگران همگداخت (fusion ) در حال طراحي سپرهاي دفع كننده پرتو هاي كيهاني هستند. ممكن است در آينده اين سپرها فضا پيماها را در خود بپوشانند و فضانوردان را در مقابل طوفانهاي اين پرتو هاي مرگبار محافظت كنند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

دكتر راث بامفورد ، پژوهشگر آزمايشگاه آكسفورد شاير مي گويد" تا زمانيكه مشكل محافظت در مقابل اين پرتو ها بر طرف نشود ، فضا نوردان در مسافرتهاي بين سياره اي با خطر مرگ روبرو خواهند بود.
دانشمندان ايده استفاده از يك ميدان مغناطيسي براي منحرف كردن ذرات باردار كه توسط فورانهاي خورشيدي و فضاي بين سياره اي گسيل مي شوند را از "كره زمين" عاريه گرفته اند.
سياره ما خطرناكترين پرتوهاي خورشيدي و طوفانهاي ذرات را با استفاده از ميدان مغناطيسي موسوم به "مگنوسفر" كه بصورت طبيعي ايجاد مي شود منحرف و دفع مي كند.
بامفورد مي گويد " اين راه حل كه طبيعت آن را پيش پاي ما گذاشته داراي جنبه هاي خاصي است كه بسيار جذاب است.
يكي از اين جنبه ها مقايسه سپر هاي مغناطيسي سبك و كم هزينه با سپرهاي فلزي حجيم و سنگين است. هزينه سوار كردن و حمل سپرهاي فلزي بسيار زياد و حركت دادن آنها در فضا مستلزم سوخت زياد است.
بامفورد ادامه مي دهد كه سپر مغناطيسي مزيت ديگري هم دارد. بر خلاف سپرهاي فلزي ، اين سپر بعد از اينكه سالها توسط پرتوها بمباران گردد آلوده به راديو اكتيو نمي شود.
وي مي گويد " براي توسعه اين فناوري جديد مي بايد از دانشمندان دانش همگداخت استفاده كرد زيرا اين دانشمندان در زمينه كنترل ميدانهاي مغناطيسي درون راكتورهاي اتمي تخصص دارند."
به عقيده بامفورد نخست مي بايد ثابت شود كه يك ميدان مغناطيسي به اندازه يك فضا پيما عملي خواهد بود و اينكه توانائي دفع پرتوهاي كيهاني را خواهد داشت. بعد از مي بايد اين تجربه از آزمايشگاه خارج و بطور عملي بكار گرفته شود.
پژوهشگران ديگر هم بر اين عقيده هستند كه يك ميدان مغناطيسي رويكردي منطقي براي حفاظت از جان فضا نوردان خواهد بود.
پروفسور روبرت وينگل از كه به مدت طولاني بر روي اين ايده كار مي كند مي گويد" اين يك انتخاب كاملا عملي است". وي به كاربردهاي ديگر اين نوع سپر اشاره مي كند از جمله حفاظت از فضا نوردان در ماه و مريخ كه بقاياي پراكنده ميدانهاي مغناطيسي در آنجا وجود دارند.
همچنين ، مي توان از برخورد پرتوها با يك سپر مغناطيسي بعنوان يك راه بسيار موثر براي شتاب دادن به فضا پيما ها در سفر هاي طولاني استفاده كرد. اين مورد شبيه استفاده از بادبان در يك كشتي مي باشد.

[مرتضی nvcd]

بعد از موفقیت ماموریت دو مریخ نورد رو ح و فرصت که با همکاری دکتر فیروز نادری، مدیر ارشد جی.پی.ال ناسا به انجام رسید ،داده های بسیار ارزشمندی از این سیاره در دسترس ما قرار گرفت و به بسیاری از سوالات پاسخ داده شد ، اما از طرف دیگر با گشوده شدن افق هایی تازه از این سیاره ،دانش اندک ما نسبت به ویژه گی های برجسته سیاره سرخ، بیش از پیش خودنمایی می کند.

به راستی ما از این سیاره چه می دانیم ، سیاره ای که شاید روزی زمین دوم ما خواهد بود ،رازهای فراوانی را در خود نگاه داشته است و ام.آر.او می رود تا پرده از این اسرار بردارد...



ماموریت جدید ناسا تحت عنوان ام.آر.او(مدارگرد اکتشافی مریخ) که تا چند ماه دیگر کار خود را آغاز خواهد کرد، یکی از برجسته ترین گام هایی است که توسط ناسا در جهت اکتشاف سیاره سرخ برداشته می شود.این کاوشگر که برای بررسی بسیار دقیق از سیاره مریخ طراحی شده است، داده های جدید و ارزشمندی از این سیاره برای ما ارسال خواهد کرد .این مدارگرد که بیش از هفت ماه پیش (آگوست2005)سیاره زمین را به سمت مریخ ترک کرد، در کمتر از یک ماه دیگر (مارس2006)به هدف خود نزدیک می شود.هنگامی که این مدارگرد به مریخ نزدیک می شود(اوایل اسفند 84 ،مارس2006)موتور های کاهنده کاوشگر برای کم کردن سرعت و قرار دادن آن در مدار مورد نظر(بوسیله گرانش سیاره) پیرامون مریخ شروع به کار می کنند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
وقتی که این مدار گرد در پشت مریخ قرار می گیرد،همزمان با شروع فعالیت موتور های بحرانی، برای مدت کوتاهی(حدود 30دقیقه) ارتباط رادیویی خود را به مرکز هدایت زمینی از دست می دهد،سپس شرایط به وضعیت طبیعی بازگشته و در مدار ویژه خود قرار می گیرد. به گفته مک کیزشن مدیر اجرایی ماموریت اکتشافی مریخ از ویژگیهای منحصر به فرد این ماموریت اکتشافی می توان علاوه بر گسترش داده های ما نسبت به این سیاره و شناخت بهتر آن از دیدی بسیار دقیق تر نسبت به ماموریت های پیشین،به ایجاد شرایطی بسیار مناسب و مطمئن برای ماموریت های رو بوتیک مریخ در دهه های آتی و همچنین هموار کردن راه برای فرستاده انسان به این سیاره اشاره کرد.او در ادامه افزود: همچنین این مدار گرد در تعیین محل آزمایشگاه تحقیقاتی علمی در مریخ و از آن مهمتر جایگاهی برای فرود و فعالیت انسان نقشی بسیار حیاتی دارد.



مدار گرد اکتشافی مریخ همراه خود ،شش نوع ابزار پژوهشی برای کاوش قسمت های مختلف سیاره (لایه های سطحی تا قسمت های فوقانی جو ) حمل می کند.در میان این ابزار آلات، تلسکوپ بسیار قدرتمند و دقیقی وجود دارد که توانایی ثبت عوارض سطحی مریخ به بزرگ نمایی یک میز تحریر را دارا می باشد.همچنین در این ماموریت، کاوش هایی برای جستجوی آب چه به صورت مایع،یخ و یا بخار نیز صورت می پذیرد.حساسیت این ابزار ها به حدی است که دانشمندان در نظر دارند ، آثار احتمالی آب در زیر خاک این سیاره را نیز جستجو کنند.علاوه بر موارد ذکر شده، مدارگرد سطح سیاره را از نظر تغییرات جوی و دمایی و همچنین هواشناسی بررسی خواهد کرد.



جیم گراف مدیر این پروژه می گوید: از دیگر ویژگی های این کاوشگر همانطور که در بالا ذکر شد، علاوه بر گسترش اطلاعات ما نسبت به این سیاره ،می توان به افزایش در سرعت و مقدار ارسال داده ها (تا10 برابر بیشتر نسبت به ماموریت قبلی) اشاره کرد. این امر بوسیله آنتن بسیار قوی به پهنای سه متر(ساخته شده از سلول های خورشیدی)صورت می گیرد.



دانشمندان با بررسی داده های آتی از این سیاره و کاوش های بسیار دقیق مدار گرد، اطلاعات بسیار مفیدی پیرامون تغییرات بوقوع پیوسته در جو مریخ و همچنین مراحل و عوامل تشکیل دهنده ساختار های سطحی و تغییرات ناشی از آن و وجود آب چه در گذشته یا حال بدست خواهند آورد.شاید مهمترین بخش این ماموریت پاسخ به این پرسش باشد که آیا حیات در گذشته در مریخ وجود داشته یا خیر؟ و یا ایجاد و گسترش حیات بر سطح این سیاره ممکن خواهد بود؟



از برجسته ترین ویژ گی های این مدار گرد می توان به این نکته اشاره کرد که حتی پس اتمام ماموریت دو سال اش، به عنوان یک رله برای تبادل داده ها از سایر کاوشگر های رو بوتیک برروی مریخ به فعالیت خود ادامه می دهد.در پایان باید اضافه کنم که مدارگرد اکتشافی مریخ شرایط بسیار مناسبی برای کاوشگر ققنوس که قرار است در اواخر سال 2008 میلادی در نواحی قطب شمال سیاره فرود بیاید، ایجاد می کند.این مدار گرد پیش از اینکه ماموریت اصلی خود را شروع کند، بیش ازشش ماه را برای قرار گرفتن در مدار مورد نظر (مداری بسیار نزدیک به سطح سیاره)طی خواهد کرد.



مراجعه کنیدبرای دستیابی به اطلاعات بیشتر پیرامون مدارگرد اکتشافی مریخ به سایت [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


اگه سایتی که عکسای کاسینی توشه رو دارین بدین

این سایت ناسا در مورد ماموریت زحل.کاسینی و ماموریت انجام شده و در حال انجام اون اینجا قرار داره

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[مرتضی nvcd]

طلوعي ديگر براي طلوع

علي پزشکي
فضاپيماي طلوع براي پرواز به پايگاه فضايي کيپ کاناورال در فلوريدا منتقل شد
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

موقعيت ديگري براي پرواز فضاپيماي طلوع پيش آمده است. سفري که قرار بود آذرماه سال 1382 انجام شود ولي تا به حال چند بار به تاخير افتاده است. آخرين موقعيت براي پرواز طلوع، تيرماه امسال در نظر گرفته شده بود که به دلايلي چون آب و هواي نامناسب، مسائل ايجاد شده در دومين مرحله سوخت گيري موشک و... به تعويق افتاد. مجموع تاخيرهاي صورت گرفته، تاکنون حدود 25 ميليون دلار به هزينه 500 ميليون دلاري فضاپيما اضافه کرده است. طلوع، روز سه شنبه گذشته به پايگاه فضايي کيپ کاناورال منتقل شد و انتظار مي رود که اين فضاپيما، سفر خود را به همراه يک موشک دلتا 2 در ساعت 7:25 صبح روز 4 مهرماه آغاز کند. فضاپيماي طلوع به منظور بررسي کمربند سيارک ها (منطقه اي ميان مريخ و مشتري شامل صد هزار خرده سنگ) به طور عمومي و انجام تحقيقات بر روي دو سيارک وستا و سرس، به طور اختصاصي تدارک ديده شده است. از مشخصه هاي طلوع مي توان به آنتن بزرگ، صفحات خورشيدي طويل، سه موتور يوني و... اشاره کرد. اين فضاپيما پس از پيمودن مسافت 5 ميليارد کيلومتري در سال 1399 به وستا و در سال 1404 به سرس مي رسد. سيارکي که شواهدي مبني بر وجود آب، در زير سطح آن وجود دارد. فضاپيماي طلوع طرحي مشترک ميان چند سازمان فضايي بزرگ نظير ناسا، آلمان، ايتاليا و... است. اين فضاپيماي 1250 کيلوئي، حاوي لوح فشرده اي از نام 360000 نفري است که در اين طرح ثبت نام کرده اند و اينک طلوع، نام آنها را به کمربند سيارک ها مي برد.


منبع:parssky

[مرتضی nvcd]

فرصت در ويکتوريا

علي پزشکي
مريخ نورد فرصت وارد گودال ويکتوريا شد
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در شرايطي که طوفان هاي غبار بر روي مريخ امکان انجام هرگونه حرکتي را مي گيرند، مريخ نوردهاي ناسا (روح و فرصت) مانند سربازان وظيفه شناس، تحت هر شرايطي به فرمان مهندسان ناسا به اين طرف و آن طرف مي روند تا شايد شواهدي از وجود آب بر روي مريخ بيابند. مريخ نورد فرصت حركت پرخطر خود را به درون دهانه آتشفشاني ويكتوريا از روز سه شنبه آغاز كرد. جست و جوي آب در گذشته مريخ هدف اين عمليات در نظر گرفته شده است. دانشمندان ناسا معتقدند كه سنگ‌هاي درون اين دهانه 800 متري نشان‌دهنده لايه سطحي قديمي مريخ است و مطالعه آنها مي‌تواند سرنخ‌هاي مهمي درباره آب و هواي گذشته اين سياره در اختيار محققان قرار دهد. اولين اقدام فرصت، فرود به درون دهانه آتشفشان بود. حركتي كه شامل جمع كردن 6 چرخ مريخ نورد در زير و كناره‌هاي آن و تخمين فوري وضعيتش بود. اينک فرصت در حال پايين رفتن از ديواره هاي پر شيب ويکتوريا است. طي كنفرانس ماه جولاي، مديران ناسا پذيرفتند كه اين ماموريت براي مريخ نورد فرصت بسيار خطرناك است اما با اين حال تصميم گرفتند كه تحت هر شرايطي اين كار را انجام دهند.

[Mohammad Hosseyn]

شرايط نامطلوب جوي، پرتاب مدارگرد كره ماه ژاپن را به تعويق انداخت


شرايط نامطلوب آب و هوايي ژاپن را وادار كرد كه پرتاب مدارگرد قمري خود را به تعويق بياندازد.


به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين مدارگرد با هدف جمع‌آوري اطلاعات براي تحقيق بر روي منشاء و روند تكامل كره ماه پرتاب مي‌شود.

پرتاب اين مدارگرد از مركزي فضايي در جزيره كوچك تانگاشيما به مدت يك روز تا ساعت 10 و 31 دقيقه صبح روز جمعه به تعويق افتاد.

اين ماموريت يك ساله تاكنون چند سال است كه به دليل نقص فني از زمان برنامه‌ريزي شده قبلي به تعويق افتاده است.


اين مدارگرد كاوشي شامل يك واحد اصلي است كه 100 كيلومتر در بالاي كره ماه خواهد گرديد و هم چنين داراي دو ماهواره كوچك است.


مدارگرد ژاپني به جمع‌آوري اطلاعات درباره توزيع عناصر شيميايي، توزيع مواد معدني، ساختارهاي توپوگرافي و سطحي، ميدان جاذبه و نيز وضعيت زيست محيطي كره ماه خواهد پرداخت.

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: علمي

[dariushiraz]

كاوشگر «آپورچونتي» وارد دهانه آتشفشان مريخ مي‌شود
خبرگزاري فارس: كاوشگر «آپورچونتي» در ماموريتي خطرناك و بدون بازگشت وارد دهانه آتشفشان مريخ مي‌شود.
به گزارش خبرگزاري فارس به نقل از خبرگزاري آسوشيتدپرس، اين مأموريت قرار بود دو ماه قبل انجا شود اما به علت وزش طوفانهاي شني در سطح مريخ، فعاليت اين مريخ‌نورد متوقف شد و اين ماموريت به تاخير افتاد.
مقامات آژانس فضايي آمريكا (ناسا) اعلام كردند: مريخ‌نورد «آپورجونتي» در سفري كه شايد برگشت نداشته باشد،‌ وارد بزرگترين دهانه آتشفشاني مريخ «ويكتوريا كراتر» خواهد شد و اين مريخ نورد با انجام اين مأموريت پرخطر، آثار و شواهدي در مورد تاريخ زمين‌شناسي اين سياره در اختيار دانشمندان قرار خواهد داد.
دانشمندان «آپورچونتي» را تا ارتفاع 40 فوتي اين آتشفشان به پايين مي‌فرستند تا بتوانند اطلاعات بيشتري در مورد شرايط جوي اوليه اين سياره به دست آورند.
دانشمندان ناسا اعلام كردند:‌ اين مريخ‌نورد 6 چرخه، بعد از داخل شدن به دهانه اين آتشفشان قادر نخواهد بود از ارتفاع اين دهانه بالا بيايد و از آن خارج شود ولي اطلاعاتي كه اين مأموريت در اختيار دانشمندان قرار مي‌دهد، بسيار ارزشمند است.
كاوشگر «آپورچونتي» به همراه دوقلوي خود كاوشگر «اسپريت» از ژانويه 2004 بر روي اين سياره هستند و اين دو كاوشگر توانسته‌اند اطلاعاتي درباره وجود آب بر روي اين سياره در گذشته در اختيار دانشمندان قرار دهند.
هزينه انجام مأموريت اين دو كاوشگر در حدود 900 ميليون دلار بوده است.

[مرتضی nvcd]

علی پزشکی
اولین مسلمان روزه دار فضانورد 11 مهرماه به فضا می رود


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

دولت مالزي اميدوار است اولين فضانورد مسلمان روزه‌دار را در ايام ماه مبارك رمضان به فضا بفرستد. هم اكنون ۲نامزد فضانوردي از كشور مالزي در پايگاه بايكانور قزاقستان آموزش فضانوردي مي‌بينند. يكي از اين فضانوردان دندانپزشك ارتش (دكتر شيخ مظفر شكر 34 ساله) و ديگري یک پزشك (دكتر فائز خالد 26 ساله) است كه هر دو مسلمان هستند و يكي از آنها كه داراي بهترين شرايط براي انجام ماموريت ۱۱روزه باشد، در روز دهم اكتبر (‪۱۱مهرماه) به فضا خواهد رفت. زمان روزه براي اين فضانورد بر اساس وقت محلي از مبدا پرواز، يعني پايگاه بايكانور خواهد بود. فرد انتخاب شده براي اين ماموريت، اين اختيار را خواهد داشت تا فريضه روزه خود را طي اين ماموريت و يا در بازگشت در پايگاه روسيه به جاي آورد. فضانورد منتخب چند روز از ماه مبارک رمضان را و همچنین عید سعید فطر را در ایستگاه فضایی بین المللی سپری می کند. تاكنون چندين مسلمان به فضا رفته‌اند، اما هيچكدام از ماموريت‌هاي فضايي آنها طي ماه مبارك رمضان نبوده است. در صورت انجام اين ماموريت، فضانورد مالزيايي نهمين مسلماني خواهند بود كه به فضا خواهد رفت.

[مرتضی nvcd]

جایزه‌ی گوگل برای سفر به ماه

پس از جایزه ی 10 میلیون دلاری خانواده‌ی انصاری برای سفر نخستین فضاپیمای خصوصی سرنشین دار به فضا٬ این بار شرکت گوگل جایزه‌ای 30 میلیون دلاری برای سفر نخستین فضاپیمای خصوصی به ماه تعیین کرده است.
پيمان اکبرنيا
۲۴ شهریور ۱۳۸۶ در سال ۲۰۰۴ ٬ خانواده‌ی انصاری حامی مالی جایزه‌ای ۱۰ میلیون دلاری برای سفر نخستین فضاپیمای خصوصی به فضا شدند و طراحان فضاپیمای «SpaceShipOne» موفق به کسب این جایزه شدند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

این بار شرکت معروف گوگل٬ ارائه دهنده‌ی خدمات گسترده‌ی اینترنتی٬ با همکاری بنیاد «ایکس پرایز»(X PRIZE)٬ جایزه‌ای با نام «Google Lunar X PRIZE» برای سفر به ماه تعیین کرده است.
جایزه‌ی اول و ۲۰ ميليون دلاري این مسابقه به گروهی تعلق می‌گیرد که رباتی را روی سطح ماه فرود آورد و پس از طی مسافت ۵۰۰ متر روی سطح آن و ارسال داده‌هایی مانند فیلم و عکس از سطح ٬ آن را به زمین بازگرداند. این ماموریت باید تا پایان سال ۲۰۱۲ انجام شود.
اگر ماموریت از پایان سال ۲۰۱۲ تا پایان سال ۲۰۱۴ انجام شود مبلغ جایزه ۱۵ میلیون دلار خواهد شد.
جایزه ی دوم این مسابقه ۵ میلیون دلار خواهد بود که به گروه دوم تعلق می گیرد.
درنهایت ۵ میلیون دلار به گروهی که یکی از ماموریت‌های زیر را انجام دهد٬ اهدا می‌شود:
-پیدا کردن آثاری از ماه نشین های آپولوی آمریکایی یا سوویت روسی
-یافتن یخ آب در ماه
-سالم نگه داشتن ماه نورد در طول شب در ماه ( هر شب ماه تقریبا معادل ۱۴ شبانه روز زمینی است)
باز آلدرین(Buzz Aldrin)٬ مشاور بنیاد ایکس پرایز و دومین فردی که روی سطح ماه فرود آمد٬ می‌گوید:" ما سعی داریم تا این گونه مسابقات را گسترش دهیم تا علاقه‌ی مردم برای بازگشت به ماه و سفرهای فضایی بیش‌تر شود."
پیتر دیاماندیس(Peter Diamandis) موسس بنیاد ایکس پرایز٬ ضمن تایید گفته‌های آلدرین می‌گوید:" ما قصد داریم نظر مردم را نسبت به ماه عوض کنیم. ماه بندرگاهی برای سفرهای فضایی و معدنی با ارزش از مواد مختلف است."
از زمان فرود بشر روی سطح ماه چند دهه می‌گذرد و احتمالا تا ۶ الی ۸ سال آینده چنین سفری به صورت دولتی اتفاق نخواهد افتاد. بنابر این٬ این بار شرکت‌های خصوصی می‌توانند از دولت ها پیشی بگیرند و ماموریتی بدون سرنشین٬ روی سطح ماه اجرا کنند. منبع: مجله نجوم

[مرتضی nvcd]

مقامات آژانس فضانوردي ناسا اعلام كردند كه فضانوردهاي آتي براي كار بر روي كره ماه احتمالا در سكونتگاه‌هاي بزرگتري زندگي خواهند كرد و ماه‌نوردهاي جديد ورزشي را با قابليت راهپيمايي دو هفته‌يي هدايت خواهند كرد.

(ايسنا)، آژانس فضانوردي آمريكا در حال حاضر اميدوار است كه به جاي مونتاژ كردن يك پست خارجي روي ماه به مرور زمان از توده‌اي از واحدهاي كوچك و جداگانه پرتاب شده، سه سكونتگاه بزرگ را در تعداد پروازهاي كمتري براي احداث يك سرپل روي كره ماه فرود آورد. دوگ كوك ،‌معاون دستيار رييس ناسا در بخش سيستم‌هاي اكتشافي در اين زمينه گفت: برنامه تغيير يافته كره ماه ناسا شامل پرتاب سكونتگاه‌هاي بزرگتر به كره ماه با پروازهاي باري بدون سرنشين خواهد بود. وي افزود: با اين روش فضانوردان ناسا خيلي سريعتر از روش حمل كردن واحدهاي كوچك به مرور زمان به كره ماه و مونتاژ آنها و سخت‌افزارها روي هم، مي‌توانند موفق شوند.

منبع:parssky

[مرتضی nvcd]

سازمان فضایی ناسا ماموریت های اخترفیزیکی خود را دوباره از سر گرفته است


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سازمان فضایی ناسا ماموریت های اخترفیزیکی خود را دوباره از سر گرفت، بخش مهمی از این ماموریت ها شامل کشف منابع یرتو ایکس است. که در نهایت منجر به کشف سیاهچاله های جدید در عالم می شود.

به همین منظور آرایه تلسکوپ طیف هسته (The Nuclear Spectroscopic Telescope Array)، یا NuSTAR برای پاسخ به پرسش هایی بنیادین در این زمینه طراحی شده است. اینگونه سوالات مانند: سیاهچاله ها چگونه در عالم توسعه پیدا کردند؟ چه عناصری و چگونه سبب پیدایش جهان شده اند؟ نیروهای موجود در کهکشان بسیار فعال چگونه و چه مقدار است؟، هستند. این آرایه جدید قابلیت پاسخگویی به سوالات فوق را خواهد داشت، و خواهد توانست پیش بینی های دقیقی را از آینده جهان نشان دهد، که در نهایت سبب می شود تا دانش بشری و فهم ما از ستارگان و کهکشان ها بسیار افزایش یابد.

این ماموریت در سال 2006 به علت مشکلات در بودجه بندی به حال تعلیق درآمد، اما امروزه این سازمان فضایی آماده است تا با تکمیل این پروژه تا سال 2011 آن را در خدمت جامعه علمی قرار دهد.

فایونا هریسون (Fiona Harrison)، پرفسور نجوم و فیزیک در موسسه تکنولوژی کالیفرنیا می گوید:" این بسیار ارزشمند است که ناسا از سر گیری این ماموریت را آغاز کرده." وی همچنین اظهار داشته که آنها می توانند با چنین آرایه قدرتمند و حساسی، به اکتشافات مهمی در علم نائل آیند.

تیم هریسون بیش از ده سال است که در حال بررسی تکنولوژی مناسب برای این آرایه است. آنها کار را با بالون های مخصوص حمل و نقل شروع کردند، که در نهایت منجر به ساخت تلسکوپ کانونی کننده انرژی های قوی شد (HEFT). آنها با بسط آشکارسازها و اپتیک توانسته بودند از انرژی های موجود در طیف پرتو ایکس تصویر برداری کنند. آنها این تکنولوژی را با به پرواز در آوردن بالون و استفاده HEFT در هوا تجربه کردند. و اکنون آنها با کامل کردن و توسعه این تکنولوژی و انطباق آن با آرایه جدید قصد دارند تا مشاهداتی بسیار دقیق تر و با کیفیت تری را نسبت به گذشته انجام دهند.

HEFT، قبلا با همکاری JPL و Alliant Techsystems Inc برای نقشه برداری راداری به کمک شاتل ها ساخته شده بود. و اکنون تلاش ها بر آن است تا با ساخت NuSTAR و با کمک پرتابه ای کم هزینه آن را به مدار فرستاده و درنهایت تحقیقات ارزشمندی را انجام دهند.

منبع: Space Flight Now ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])

[مرتضی nvcd]

تکرار مطلب...

[مرتضی nvcd]

آژانس اكتشافات فضايي ژاپن (جاكسا) اعلام كرد: كاوشگر"كاگويا" اين كشور روز شنبه با موفقيت دومين تمرين تنظيمي دوره‌اي خود را در مدار اطراف زمين انجام داد و آماده قرار گرفتن در مدار ماه مي‌شود.


روزنامه ژاپني "آساهي" روز دوشنبه به‌نقل از جاكسا گزارش داد: كاوشگر ماه بر اساس برنامه ريزي انجام شده در راستاي تنظيم برنامه سفر به ماه، روز شنبه به هشت هزار و ‪ ۵۰۰‬كيلومتري زمين نزديك شد. به گزارش ايرنا به‌نقل از آساهي، كاگويا نام يك شاهزاده اسطوره‌اي ژاپني است كه براي كاوشگر ماه ژاپن انتخاب شده و قرار است ظهر روز سه‌شنبه به مدار ماه برسد. اين كاوشگر ‪ ۵۵‬ميليارد يني كه ماموريت كاوش ماه را برعهده دارد و در ‪ ۱۴‬سپتامبر (‪ ۲۳‬شهريور) از پايگاه فضايي ژاپن در تانه‌گاشيما به فضا پرتاب شد، دوبار مدار بيضي شكل زمين را در مدت دو هفته طي خواهد كرد.
اين گزارش مي‌افزايد: فاصله ميان زمين تا ماه در حدود ‪ ۳۸۰‬هزار كيلومتر است كه اگر اين ماهواره بخواهد به‌طور مستقيم به سمت ماه حركت كند، در طي چندين روز به ماه خواهد رسيد. با اين حال آژانس اكتشافات فضايي ژاپن خواستار آن است كه كاگويا مدار زمين را دوبار طي كند تا زمان لازم براي آماده شدن تجهيزات آن به منظور انجام اين سفر فراهم شود. وقتي كاگويا نزديك ماه شود، انتظار مي‌رود در مدار اوليه ماه كه يك مسير بيضوي از يكصد كيلومتري به ‪ ۱۳‬هزار كيلومتري است، قرار گيرد. اگر اين چارچوب انجام شود، برنامه ريزي شده است دو ماهواره كوچك كاگويا از آن جدا شوند و سفر آرام خود به ماه را آغاز كنند.
انتظار مي‌رود ماهواره چهارمتر و ‪ ۸۰‬سانتيمتري كاگويا ماموريت بررسي ماه را در اواسط دسامبر پس‌از آن كه به مدار يكصدكيلومتري بالاي ماه برسد، آغاز كند. كاوشگر ژاپني كاگويا ساعت ‪ ۱۰‬و ‪ ۳۰‬دقيقه روز ‪ ۱۴‬سپتامبر با استفاده از موشك ملي "اچ..‪۲‬اي" ژاپن از پايگاه‌فضايي تانه‌گاشيما در استان كاگوشيما در جنوب اين كشور به فضا پرتاب شد و با موفقيت در مدار خود قرار گرفت. آژانس اكتشافات فضايي ژاپن (جاكسا) اعلام كرد: پرتاب موفقيت‌آميز نخستين ماهواره اكتشافي ماه (كاوشگرماه) از سوي اين كشور،درها را بر روي ماموريت جهاني براي اكتشاف ماه از زمان انجام برنامه آپولوي آمريكا در دهه‌هاي ‪۶۰‬ و ‪ ۷۰‬به اين سو، فراهم كرد. قرار بود اين كاوشگر ژاپني شانزدهم ماه ميلادي آگوست (‪ ۲۵‬مرداد) به فضا پرتاب شود كه به دليل بروز نقص فني در آن ،اين پرتاب به تاخير افتاد. ماهواره اكتشافي كاگويا دارا سه تن وزن، دو متر و ‪ ۱۰۰‬سانتيمتر عرض، دو متر و ‪ ۱۰۰‬سانتيمتر طول و چهار متر و ‪ ۸۰‬سانتيمتر ارتفاع است.
دو ماهواره كوچك همراه اين ماهواره اكتشافي هر كدام داراي ‪ ۵۰‬كيلوگرم وزن هستند. اين كاوشگر به همراه دو ماهواره كوچك همراه آن مجهز به ‪ ۱۴‬نوع تجهيزات تحقيقاتي مي‌باشد و قرار است از چندين كيلومتر از سطح ماه نقشه‌برداري و از ميدان مغناطيسي،جاذبه سطح آن و ديگر خصوصيات مربوط به ماه‌اطلاعاتي را جمع- آوري كند. اين كاوشگر با خود دوربين‌هاي توسعه يافته‌اي را حمل مي‌كند و قرار است كه تصاويري از فراز زمين نيز تهيه كند. ماموريت سازمان‌فضايي ژاپن در پرتاب كاوشگر به‌ماه نخستين طرح اكتشافاتي اين كشور در كره ماه، پس از ماموريت ماهواره "آپولو" آمريكا محسوب مي‌شود.

[مرتضی nvcd]

سفر به مريخ
در ابتدا امريکا و شوروي در صدد بودند تا با به کارگيري از رآکتور هاي هسته اي در سفينه هاي فضايي برنامه ي سفر به مريخ را شروع کنند.

در ابتدا اين برنامه بسيار ساده به نظر مي رسيد زيرا هر دو کشور مي پنداشتند که با ساختن رآکتور اتمي با برودت هيدروژني سفر به مريخ بسيار ساده خواهد شد.امريکايي ها بسيار سريع اولين مدل از راکتور را براي سفينه ي فضايي در سال 1959به آزمايش گذاشتند.اين راکتور KIWI-A نام گرفت.اين آزمايش ها نشان داد که رآکتور را مي توان براي سوزاندن هيدروژن به کارگرفت.اما ساخت اين راکتور براي دما هاي بالا مناسب نبود.بنابراين ساخت رآکتور مناسب پيچيده تر شد.
شوروي وزن موتور سفينه ي فضايي را حدود 14 تن بر آورد کرد و به کارگيري از موشک پروتون براين حمل موتور 14 تني بسيار مناسب بود.يکي از تفاوت هاي اصلي شوروي با امريکا (در طرح موتور هاي با رآکتورهسته اي)اين بود که طراحي موتور به سبک امريکايي نا همگن بود.در طراحي موتور به روش همگن سوخت هسته اي و کند کننده يا مدراتور(وسايلي که در راکتور ها نوترون هاي سريع را کند مي کنند.) به صورت يکنواخت توزيع شده اند.در طراحي موتور به روش همگن کند کننده در دماهاي بسيار پايين کار مي کند .شوروي در برنامه ي خود طراحي موتور را به روش همگن در نظر گرفت.
سوخت مورد استفاده
ترکيبي از کربور اورانيوم و تنگستن براي سوخت سفينه ي فضايي در نظر گرفته شد.در دماهاي بالا کريستال هاي کربور تنگستن سبب استحکام سوخت مي شدند.شوروي دو مدل براي موتور هاي راکتور هاي هسته اي طراحي کرد.يکي از اين مدل ها به نام EVG نام گذاري شد اينگونه موتور هسته اي مي تواند به صورت پي در پي تا دو ساعت کار کند.به کار گيري از اين موتور سبب مي شود تا شرايط کار روي سوخت هسته اي بررسي شود.در آن زمان در اطراف مسکو از توربو پمپ ها استفاده مي کردند.با به کارگيري از اين دستگاه ها و راکتور ها موتور هاي راکتور آماده مي شدند.
پرواز ها
27 مارس سال 1978 اولين راکتور مدل 11B91-IR-100 آزمايش شد(در اين مدل دماي هيدروژن پنج برابر مي شد).اين راکتور داراي توانايي هاي بالايي بود براي نمونه دماي هيدروژن به کار رفته در آن به 1500 سلسيوس مي رسيد.سپس قابليت هاي اين راکتور افزايش پيدا کرد و توان آن از 25 مگا وات به 42 مگا وات و دماي هيدروژن آن به 2360 سلسيوس رسيد.
تا نزديکي اواسط دهه ي 1980 آزمايش راکتور ها ادامه پيدا کرد و در امريکا نيز توان موتور هاي راکتور افزايش يافت.در سال 1985 راکتور مدل 11B91-IR-100 آماده ي اولين پرواز فضايي خود بود اما براي اين کار نياز به بلوک هاي افزايش دهنده ي سرعت بود اين پروژه به هيچ يک از شرکت هاي فضايي شوروي سفارش نشد و همچنين به دلايل بسيار ديگر اين پرواز انجام نشد. در سال 1988 پروژه موتور هاي الکترو راکتور متوقف شد و چندي بعد در سال 1990 ايده ي ويتالي ميخايلويچ ايولف در استفاده از موتور هاي الکترو راکتور در شوروي به کلي فراموش شد.
بازگردان:صبا اکبري
برگرفته از مجله ي مکانيک عمومي چاپ ژانويه ي2007
سايت مجله ي مکانيک عمومي:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[مرتضی nvcd]

اولين فضانورد روزه‌دار

شيخ مظفر شکور، اولين فضانورد مالزيايي و اولين مسلمان روزه‌دار، چهارشنبه به ايستگاه فضايي بين‌المللي فرستاده شد. همچنين در اين ماموريت، براي نخستين بار يک زن فرمانده‌ي ايستگاه فضايي مي‌شود.
بابک سلطاني
۲۱ مهر ۱۳۸۶
«شیخ مظفر شکور»(Sheikh Muszaphar Shukor)، اولین فضانورد مالزیایی٬ چهارشنبه از پایگاه فضایی بایکانور قزاقستان، به وسیله‌ی موشک سایوز روسیه، به ایستگاه فضایی بین المللی رفت.



«شکور»(Shukor) سفر خود به فضا را مانند سفر آرمسترانگ به ماه، گامی بزرگ برای کشورش توصیف می‌کند. او اولین مسلمانی است که در ماه مبارک رمضان به فضا رفته است. وی از بین یازده هزار نامزد مالزیایی برای سفر به فضا برگزیده شده است. مالزي در قراردادي با روسيه با پرداخت يک ميليارد دلار به همراه خريد جت هاي روسي، هزينه اين سفر را نيز پرداخته است. شکور به همراه «پگی ویتسن»(Peggy Whitson) انگلیسی و فضانورد روسی «یوری مالنچنکو»(Yuri Malenchenko) به ایستگاه فضایی بین المللی رفت. شکور پس از ۱۱ روز به زمین بازمی‌گردد ولی دو فضانورد دیگر برای ۶ ماه دیگر در مدار می‌مانند و به انجام پروژه های خود می‌پردازند.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

شکور نفر اول از سمت راست
البته این سفر از جنبه‌ی دیگری هم مورد توجه است، چراکه برای نخستین بار یک زن فرماندهی ایستگاه فضایی بین المللی را بر عهده می‌گیرد. پگی ویتسون، فضانورد انگلیسی جای فرمانده‌ی روسی ایستگاه بین المللی را گرفت و نام خود را به عنوان نخستین زن فرمانده‌ی ایستگاه فضایی بین المللی ثبت کرد. ویتسون دومین بار است که به ایستگاه فضایی بین امللی سفر می‌کند. وی٬ جمعه ۲۰ شهریور فرماندهی ایستگاه را بر عهده گرفت. منبع: سایت مجله نجوم

[مرتضی nvcd]

ديسکاوري روز 23 اکتبر اماده پرتاب مي شود:
ناسا اعلام کرد امروز فضا پيماي شاتل بطور رسمي براي پرتاب روز 23 اکتبر اماده خواهد شد.اگر همه چيز خوب پيش رود شاتل در ساعت 11:38 صبح به وقت محلي از سکوي کيپ کارناوال پرواز را شروع خواهد کرد و 7 فضانورد را در ماموريت STS-120 به ايستگاه بين المللي فضايي خواهد برد.
چندين مشکل ايمني وجود داشت که ممکن بود ماموريت را به تاخير بياندازد.مهندسين و مرکز ايمني اعلام کرده بود مشکلاتي احتمالا در لايه کربن تقويت شده لبه صفحه بالهاي شاتل وجود دارد.اژانس براي حل اين مسئله به بحث و گفتگو نشت و سر انجام به اين نتيجه رسيد که تعويض بالها نياز نخواهد بود.
در طول 14 روز سفر فضايي فضا نوردان مدل هاي هما هنگ ساز ي را در ايستگاه بين المللي نصب خواهند کرد که به عنوان مرکز فعاليت ازمايشگاهي ايستگاه در اينده خواهد بود.
فضا نوردان براي 4 فضا پيمايي برنامه ريزي کرده اند و پيش بيني مي شود شاتل در روز 6 نوامبر به زمين بر خواهد گشت.

منبع: universetoday.com

[مرتضی nvcd]

ناسا ماموریت دو مریخ نورد خود را تا سال 2009 تمدید کرد.



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

همانطور که می دانید ، روح و فرصت دو مریخ نورد دوقلوی ناسا هستند که قرار بود تنها چند ماه بر سطح این سیاره دوام بیاورند اما بیشتر از سه سال است که آنها همچنان بر روی سطح مریخ به حرکت خود ادامه می دهند و ناسا تصمیم گرفته تا بار دیگر این مامویت را تمدید کند.
این پروژه با مدیریت دکتر فیروز نادری آغاز شد و برای پنجمین بار است که ناسا آن را تمدید می کند ولی این بار برخلاف دفعات گذشته مدت تمدید ماموریت بیشتر شده و ناسا آن را تا سال 2009 میلادی تمدید کرده است.
این دوقلوهای کاوشگر در ژانویه سال 2004 بر سطح مریخ فرود آمدند ،در آن زمان دانشمندان عقيده داشتند که در عرض چند ماه غبار موجود در مریخ ، سطح صفحات خورشیدی مریخ نوردها را می پوشاند و ماموریت کاوشگرها بدون دریافت انرژی به پایان خواهد رسید . اما بعد ها معلوم شد آب و هوای مریخ آنقدر ها هم سختگیر نیست و حتي طوفان ها و گردبادهای کوچک مریخی باعث شدند تا سطح صفحات خورشیدی به طور نسبی تمیز شود و کاوشگرهای جان سخت بتوانند به حرکت خود ادامه دهند .
نتایج کار این دو کاوشگر بسیار شگفت انگیز است . کاوشگر "روح"(Spirit ) تا کنون 7.26 کیلومتر در مریخ حرکت کرده و 102000 عکس به زمین ارسال کرده و کاوشگر "فرصت"(Opportunity ) نیز موفق به پیمودن مسیری معادل 11.57 کیلومتر و ارسال 94000 تصویر به زمین شده است.
از مهمترین اطلاعات بدست آمده توسط این دو مریخ نورد می توان به یافتن دلایل محکمی برای وجود آب در گذشته مریخ اشاره کرد که با بررسی صخره ها و مواد معدنی موجود در مریخ بدست آمده اند. آنها همچنین موفق به يافتن شهاب سنگ های فلزی در مریخ شده اند ، شهاب سنگ هایی که گاهی به نمونه های برخورد کرده به زمین بسیار شبیه بوده اند .

[مرتضی nvcd]

شاتل فضايي «ديسكاوري» و هفت خدمه ماموريت STS-120 در ساعت 8 و 40 دقيقه روز پنج‌شنبه (به وقت شرق آمريكا) به ايستگاه فضايي بين‌المللي رسيدند.









[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]شاتل ديسكاوري دو روز پيش در صد و بيستمين ماموريت شاتل‌هاي فضايي ناسا، بيست و سومين سفر خود را به سوي ايستگاه فضايي بين‌المللي آغاز كرد. پاملا ملروي به عنوان دومين زن فرمانده شاتل، فرماندهي اين ماموريت را بر عهده دارد. در اين ماموريت كه حدود دو هفته به طول مي‌انجامد، پنج راهپيمايي فضايي براي تکميل بخش‌هاي مختلف ايستگاه فضايي بين‌المللي انجام خواهد شد.
شاتل فضایی دیسکاوری در پی پرتابی موفق از مرکز فضایی کندی در ایالت فلوریدا ماموریت 14 روزه خود به ایستگاه بین المللی فضایی (آی اس اس) را آغاز کرده است.
علیرغم نگرانی ها درباره وضعیت بد هوا در روز دوشنبه، شاتل در ساعت 11 و 38 دقیقه صبح به وقت محلی از سکوی پرتاب بلند شد.ماموریت اصلی هفت خدمه شاتل در این سفر نصب یک قطعه 14 تنی موسوم به "هارمونی" روی ایستگاه فضایی است که امکان اتصال آزمایشگاه اروپایی "کلمبوس" به آن را فراهم خواهد کرد. این آزمایشگاه فضایی قرار است در ماه دسامبر به ایستگاه فضایی منتقل شود."هارمونی" در ایتالیا ساخته شده است و نصب آن با هدایت پائولو نسپولی، فضانورد ایتالیایی، انجام خواهد شد.دیگر ماموریت پرواز شماره STS-120 به فرماندهی خانم پم ملروی تعویض خدمه آی اس اس خواهد بود.دانیل تانی جانشین کلیتون اندرسون خواهد شد که تقریبا پنج ماه را در این ایستگاه مداری گذرانده است.دستور پرتاب امروز علیرغم کشف آسیب هایی در سه صفحه محافظ بال ها در روزهای پایان هفته گذشته صادر شد. مهندسان این آسیب ها را جدی تشخیص ندادند.
روز دوشنبه همچنین در مورد وضعیت جوی نگرانی وجود داشت با این حال تا صبح روز سه شنبه وضعیت بهبود یافت و شمارش معکوس آغاز شد.در این ماموریت دو هفته ای عملیات احداث ایستگاه بین المللی فضایی پیگیری خواهد شد.شاتل های ناسا در سال 2010 بازنشسته خواهند شد و ناسا هم اکنون برنامه فشرده ای را برای پرتاب آنها به فضا جهت تکمیل ایستگاه فضایی دنبال می کند.

منبع:parssky

[مرتضی nvcd]

«چانگ ۱» پرتاب شد

اولین ماه‌گرد چینی، ساعاتی پیش به فضا پرتاب شد. این فضاپیما با استفاده از ابزار خود از سطح ماه به صورت سه بعدی نقشه برداری خواهد کرد. رئیس جمهور چین این پرتاب موفق را تبریک گفت.
بهزاد هوشمند
۲ آبان ۱۳۸۶

مدارگرد ماه چینی چانگ ۱، حرکت خود را به سوی ماه آغاز کرد.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


اولین مدارگرد ماه(ماه‌گرد) چین، ساعاتی پیش با موفقیت پرتاب شد.
«لی شانگ فو»، مدیر پرتاب «چانگ ۱» این خبر را پس از قرار گرفتن آن در مدار زمین و باز شدن صفحات خورشیدی اعلام کرد.
چین در ساعت ۶:۰۵ بعد از ظهر به وقت محلی از از مرکز فضایی زی چانگ پرتاب شد. ۳A موشک
در روز ۳۱ اکتبر، فضاپیما در مسیر زمین-ماه قرار خواهد گرفت و در ۵ نوامبر به مدار ماه وارد می شود.
چانگ ۱ با استفاده از دوربین های چندگانه و طیف سنج پرتو ایکس خود، نقشه ای سه بعدی از سطح ماه تهیه خواهد کرد.


انتظار می رود اولین تصاویر از ماه در نیمه دوم نوامبر ارسال شود.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




پرتاب این مدار گرد، اولین مرحله از طرح سه مرحله ای چین برای ارسال یک مدارگرد به ماه، فرود یک ماه نورد در سال ۲۰۱۲ و بازگرداندن خاک ماه به زمین در سال ۲۰۱۷ است. «هو جینتائو»، رئیس جمهور چین، پرتاب موفقیت آمیز چانگ ۱ را به تمامی دست اندرکاران این پروژه و مردم چین تبریک گفت.
منبع:
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[مرتضی nvcd]

در آستانه چهل و هفتمين سالگرد نخستين پرواز انسان به فضا تازه‌ترين خبرها از ماموريت‌هاي فضايي سرنشين‌دار روسيه به بهانه پرتاب امروز فضاپيماي «سايوز تي.ام.آ-12»


فضاپيماي «سايوز تي.ام.آ-12» روسيه حامل نخستين فضانورد كره جنوبي، امروز و در آستانه چهل و هفتمين سالگرد نخستين پرواز انسان به فضا از همان سكويي كه يوري گارگارين نخستين انسان فضانورد در سال 1961 از روي آن براي انجام ماموريت تاريخي‌ خود به فضا پرتاب شد، راهي ايستگاه فضايي بين‌المللي شد.
سيروس برزو، پژوهشگر تاريخ كيهان‌نوردي مقيم روسيه كه در آستانه پرتاب اين فضاپيما در بازديد از شهرک «زوزدني» (شهر ستاره‌يي) در ملاقات با چند تن از كيهان‌نوردان در يکي از جلسه‌هاي آموزشي دو کيهان‌نورد سايوز تي.ام.آ-12 براي تمرين مرحله رديابي و اتصال سايوز به ايستگاه فضايي بين‌المللي شركت داشته، در گفت‌و‌گو با خبرنگار علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) توضيحاتي درباره اين پرتاب و برخي ماموريت‌هاي آتي ديگر آژانس فضايي روسيه و ناسا به ايستگاه فضايي ارائه داد.
پرتاب امروز سايوز چه ويژگي‌هايي دارد؟ [ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
برزو: اين پرتاب واقعه جالبي در تاريخ کيهان‌نوردي است. ناو کيهاني سايوز تي.ام آ- 12 با سه كيهان‌نورد از سکوي پرتاب شماره 1 در مرکز فضايي بايکونور به فضا پرتاب مي‌شود. اين همان سکويي است که 47 سال پيش، يوري گاگارين، نخستين پرواز انسان به فضا را از آن آغاز کرد. اين پرواز گرچه ظاهرا يکي از ماموريت هاي عادي ناوهاي کيهاني سايوز به شمار مي‌رود تا طبق روال عادي، گروه کشيک جديد را به ايستگاه فضايي بين‌المللي منتقل مي کند اما ويژگي هاي خاصي دارد که در زمره « نخستين هاي فضايي» قرار مي گيرند. در مرحله اول مي خواهم اشاره کنم به حضور نخستين کيهان نورد کره جنوبي.
خانم ئي سوئيون که از بين 36 هزار و 206 داوطلب سفر به فضا در اواسط سال 2006 انتخاب شد و تا قبل از آن به عنوان پژوهشگر سامانه هاي بيوتکنولوژي در انستيتوي علوم و فن‌آوري در دايجئون فعاليت مي کرد. در يک تصادف شگفت انگيز، تنها مدت کوتاهي قبل از پرتاب از سمت کيهان نورد جانشين، به عنوان فضانورد اصلي، «جاي کو سان» سرنشين اوليه سايوز تي.ام.آ-12 را گرفت.
روس ها «کو سان» را به دليل رفتار نامناسب و انتقال اطلاعات به شکل غير قانوني، از اين پرواز محروم کردند و کره‌يي ها هم بالاجبار پذيرفتند خانم ئي سوئيون به جاي فضانورد اصلي راهي ايستگاه فضايي بين‌المللي شود. اين تقريبا شبيه اتفاقي بود که براي خانم انصاري افتاد. او هم قرار بود حدود شش ماه بعد به فضا سفر کند اما مشکل کيهانگرد ژاپني باعث شد سفر خانم انصاري زودتر انجام شود.
اما نکته مهمتر در اين سفر حضور سرگي ولکف کيهان نورد جوان و تازه کار است. او در اول آوريل 1973 در شهر چوگويف اوکراين به دنيا آمد. پنج ساله بود که پدرش به عنوان فضانورد انتخاب شد و آنها به «شهرک ستاره‌يي» در 40 کيلومتري مسکو کوچ کردند. سرگي تحصيلات ابتدايي و متوسطه خودرا در دبيرستان «ولاديمير کمارف» در شهرک ستاره‌يي به پايان رساند و دنباله روي پدر شد. در 1990 به آموزشگاه عالي هواپيمايي نظامي «تامبوف» روي آورد و پنج سال بعد با تخصص خلباني هواپيماهاي شکاري- بمباران، آنرا به پايان رساند. خلباني هواپيماهاي مختلف از جمله تو-134 و ايل-76 را بر عهده داشت و توانست به عنوان يک خلبان خوب خود را نشان دهد اما او بلند پرواز تر از سقف پروازي اين هواپيما ها بود.
توانايي‌هاي فوق العاده او و علاقمنديش به سفرهاي فضايي، باعث شد داوطلب پيوستن به جرگه کيهان‌نوردان شود. در 28 ژوئيه 1997 از سوي نيروي هوايي روسيه براي عضويت در گروه کيهان نوردان روسيه معرفي شد و توانست از مرحله دشوار آزمون هاي پزشکي و علمي برآيد و از 26 دسامبر 1997 به عنوان دانشجو و داوطلب فضانوردي پذيرفته شد. حدود دو سال بعد يعني در 1 دسامبر 1999 رسما گواهينامه کيهان نوردي در دست داشت و تمرين آموزش براي سفر به ايستگاه فضايي بين المللي را شروع کرد. تاکنون چند بار به عنوان «کيهان نورد جانشين» در دوره هاي آموزشي گروه‌هاي اعزام به ايستگاه شرکت داشته و بالاخره پس از 9 سال انتظار به زودي راهي فضا خواهد شد و نام خود را به عنوان نخستين فضانوردزاده فضانورد به ثبت خواهد رساند!
چرا يک فضانورد بايد اين همه در انتظار پرواز بماند؟
برزو: گرچه 9 سال، زماني طولاني به نظر مي رسد اما فضانوردان زيادي وجود دارند که بسيار بيشتر از اين منتظر سفر به فضا مانده اند اما به طور کلي مي توان گفت انتخاب يک کيهان نورد براي سفر به فضا بستگي به مسايل مختلفي از جمله نوع تخصص، ميزان پرتاب هاي فضايي، برنامه‌هاي پيش بيني شده و يا نشده و موارد ديگري دارد. در شرايط بعد از فروپاشي شوروي سابق، يکي از مهمترين پارامتر ها، مشکلات اقتصادي بود که باعث تاخير در پرواز کيهان نوردان تازه کار شد. بعد از سانحه کلمبيا وضع بدتر شد و تا مدت ها از سه صندلي ناو سايوز، يکي به کيهان نوردان آمريکايي تعلق گرفت.
يک محل ديگر هم به کيهانگردان فروخته مي شد، تنها يک صندلي باقي مي ماند. طبيعي است که آنرا هم به کيهان نوردان تازکار نمي سپردند. بعد از آن که پروازهاي شاتل فضايي مجددا به راه افتاد، فرصتي پيش آمد که روسيه بتواند کيهان نوردان جوان خود را وارد کار کند تا تجربه به دست آورند زيرا به زودي و پس از بازنشسته شدن کيهان‌پيماهاي شاتل، باز عرصه پرواز براي کيهان نوردان روس تنگ خواهد شد و بار ديگر در پروازهاي سايوز تنها يک فضانورد روس شرکت خواهد نمود.
مگر قرار نيست آمريکا پس از بازنشسته شدن شاتل از ناو فضايي اوريون استفاده کند؟
برزو: فاصله بين حرف تا عمل بسيار است. اوريون در حال حاضر تنها يک « طرح» است تا رسيدن به مرحله بهره برداري معلوم نيست چقدر بايد صبر کرد. اعتمادي هم به قول و قرارها نيست زيرا بسياري از مشکلات در مرحله عمل خود را نشان مي دهد. مثلا همين سامانه ترابري چندباره کيهاني يا به اصطلاح شاتل فضايي در مرحله طرح قرار بود خيلي بيش از آنچه تاکنون انجام داده خدمات مي داد. براي هر فروند از شاتل هاي فضايي يکصد پرواز پيش بيني شده بود يعني پنج فروند شاتل بايد 500 بار سفر مداري انجام مي‌داد اما در عمل چه شد؟
با انفجار چلنجر در سال 1986 و نابودي کلمبيا در 2003 نه تنها خطرناک بودن اين سامانه به اثبات رسيد بلکه انجام تعدادي از طرح ها به تعويق افتاد و بسياري از برنامه هاي پيش بيني شده لغو شد. امروز شاتل فضايي روي دست آمريکايي ها مانده و چاره اي جز استفاده از آن ندارند. حال اوريون تا کي آماده شود و آيا از مرحله آزمايش بتواند طبق برنامه، روسفيد بيرون آيد و کاربرد عملي پيدا کند، کسي نمي تواند ضمانت دهد.
آيا تاخير و تعليق ها در وضعيت ايستگاه فضايي بين المللي هم تاثير داشته است؟
برزو: کاملا، اين ايستگاه قرار بود تا سال 2001 کاملا ساخته شود و تا سال 2010 فعال باشد. در ايستگاه بايد شش نفر فعاليت مي کردند. به دليل تکميل نشدن امکانات ايستگاه، اولا هنوز تعداد کيهان نوردان آن کامل نيستند و تا همين سال گذشته تنها دو نفر در آن فعاليت داشتند. از سوي ديگر برخي اجزا و واحد ها فراتر از زمان پيش بيني شده بايد کار کنند. اگر خاطرتان باشد، اين ايرادي بود که مجتمع مداري مير گرفته مي شد که برخي واحد هاي آن از زمان تضميني بيشتر کار کرده اند و همين بهانه جويي ها وسيله نابودي اين مجتمع استثنايي در تاريخ کيهان‌نوردي را فراهم کرد.
امروز ايستگاه فضايي بين‌المللي دارد چنين سرنوشتي را پيدا مي کند. گرچه اين تنها بهانه‌اي بود تا روس ها ايستگاه فضايي مستقل و مفيد خود را ازدست بدهند زيرا ايستگاه فضايي بين‌المللي مسير را طي مي کند که همانند مير نمي تواند مساحت قابل توجهي از روسيه را پوشش دهد.
به هر حال آمريکا هم تصميم دارد در آخرين سال هاي زندگي شاتل فضايي، عقب افتادگي هاي خود در زمينه تکميل ايستگاه فضايي بين المللي را جبران کند و با توجه به سوابق، بايد دعا کرد که شتاب دادن به برنامه پرتاب هاي شاتل باعث نشود همچون گذشته مسئولان ناسا در برابر مشکلات فني کوچک و بزرگ سامانه حمل و نقل مکرر چشم پوشي کنند و احيانا فاجعه ديگري بوجود آورند.
درباره پرواز سايوز تي. ام. آ-12 چه اطلاعاتي مي توانيد در اختيارمان بگذاريد؟
برزو: اين پرواز قرار است در 8 آوريل 2008 آغاز شود. کيهان نوردان شرکت کننده در آن عبارتند از سرگي ولکف، اولگ کاناننکو و ئي سوئيون
اولگ کاناننکو گرچه حدود 10 سال از فرمانده ناو پيرتر است اما همانند او تاکنون تجربه عملي سفر به فضا را نداشته است. او مهندس برجسته طراح سامانه هاي فضايي موسسه صنعتي انرگيا به شمار مي رود و از سال 1998 به عنوان فضانورد آموزش مي بيند.
همسفر شدن سه فرد تازه کار و بدون سابقه سفر به فضا در حقيقت زيرپا گذاشتن قانوني است که در سال 1977 تصويب شد. در آن سال و به دنبال بررسي هاي انجام شده بر روي چند پرواز ناکام، کارشناسان فضايي روسيه به اين نتيجه رسيدند که در جمع کيهان نوردان هر ناو کيهاني، حتما بايد حداقل يک فضانورد باسابقه پرواز فضايي حضور داشته باشد و از آن پس ( به جز يک مورد) اين قانون رعايت شده است.
چرا چنين قانوني به تصويب رسيد؟
برزو: بررسي ها نشان مي دهد بيشتر افراد در نخستين شبانه روز پرواز، وضعيت خوبي ندارند. حالت دل آشوب و سر درد، ناراحتي ناحيه کمر و ستون فقرات از ويژگي هاي عادي نخستين روز سفر در اکثر افراد است. در مواردي کيهان نورد توانايي هاي واقعي خود را به دليل همين مشکلات از دست مي دهد. به همين علت، نه تنها در جمع کيهان نوردان هر ناو بايد يک کيهان نورد باسابقه وجود داشته باشد بلکه پروازي تا دو شبانه روز را براي عادت کردن به وضعيت بيوزني در نظر مي گيرند و عمليات مهم اتصال دو ناو را براي بين يک تا دو شبانه روز بعد از پرتاب برنامه ريزي مي شود تا کيهان نوردان کاملا بر اوضاع مسلط شده باشند.
بر اساس برنامه، ناو کيهاني سايوز تي.ام.آ-12 ، حدود دو شبانه روز پس از پرتاب به بخش روسي ايستگاه فضايي بين المللي متصل خواهد شد. گروه تازه وارد تقريبا 9 روز در ايستگاه خواهند ماند سپس ولکف و کاناننکو وظايف گروه قبلي را برعهده خواهند گرفت و پگي ويتسون و يوري مالنچنکو به همراه ئي سوئيون کيهان نورد کره جنوبي به زمين برخواهند گشت.
من براي هر دو کيهان نورد که با آنها ملاقات و گفت‌وگو هم داشته ام آرزوي پرواز موفقي دارم و اميدوارم بتوانند به سلامت کارشان را در ايستگاه فضايي بين المللي به انجام رسانند.
به اين ترتيب مي‌توان گفت که فضانوردي سال جديد شمسي را با پرتاب سايوز تي.ام.آ-12 آغاز مي کند. ادامه پرواز هاي سرنشين‌دار چگونه خواهد بود؟
برزو: امسال بر اساس پيش بيني ها، سال پرترافيک و پرباري خواهد بود. بعد از پرتاب سايوز تي.ام.آ-12 در 20 فروردين، در 5 خرداد ماه قرار است کيهان پيماي ديسکاوري با هفت سرنشين راهي فضا مي شود تا ضمن تعويض يکي از افراد کشيک گروه آمريکايي اين ايستگاه، بخش اصلي آزمايشگاه ژاپني را به مدار ببرد و آنرا به ايستگاه فضايي بين المللي متصل کند.
حدود سه ماه بعد يک گروه کيهان نورد با کيهان پيماي آتلانتيس به طرف تلسکوپ فضايي هابل خواهند رفت تا آنرا بازسازي و تعمير کنند. اين ماموريت که بر سر انجام آن مدت ها جنجال بود سرانجام با موفقيت دانشمندان و عقب نشيني مسئولان ناسا به نتيجه رسيد.
در 21 مهرماه امسال بار ديگر بايکونور شاهد پرتاب يک ناو کيهاني سايوز خواهد بود که به فرماندهي ساليجان شاريپف کيهان نورد روس و با مشارکت مايکل فينکل و ريچارد گاريوت راهي مدار زمين مي شود. ريچارد گاريوت کيهانگرد ميليونر آمريکايي، پسر آون گاريوت فضانورد قديمي ناسا است و به اين ترتيب دومين فضانورد زاده‌اي است که به فضا راه پيدا مي کند.
طبق برنامه اعلام شده از سوي سازمان فضانوردي آمريکا- ناسا- ، در 25 مهر ماه کيهان پيماي اينديور ضمن ماموريتي 11 روزه بايد به ايستگاه فضايي بين المللي مي پيوندد تا يکي از اعضاي گروه آمريکايي را عوض کند. اما شايد بتوان گفت هيجان انگيز ترين برنامه فضايي امسال که حدود دو سال علاقه مندان را منتظر نگاه داشته پرتاب ناو « شينژو-7 » چين باشد. براي اين ناو برنامه جالبي تدارک ديده اند: پرواز سه کيهان نورد و انجام يک راهپيمايي فضايي. در گذشته ثابت شد که چه ناو اين کشور و چه لباس فضانوردانش، مثل بسياري از صنايع پايه آن، کپي برداري علني از نمونه هاي روسي است. حال بايد ديد لباس راهپيمايي فضايي را با چه طرحي ساخته اند. چين برنامه هاي بلندپروازانه و بسيار خوبي در زمينه سرنشين‌دار در دست اجرا دارد که اگر هزينه هاي لازم آنرا تامين کند به سرعت مي تواند در سال هاي آتي خود را به دو قدرت فضايي مستقل يعني آمريکا و روسيه برساند.
پرواز بعدي در سال جاري را کيهان پيماي ديسکاوري برعهده خواهد داشت که در جمع سرنشينان آن کويچي واکاتا فضانورد ژاپن به همراه شش کيهان نورد آمريکايي حضور دارند و قرار است در 14 آذر به طرف ايستگاه فضايي بين المللي پرتاب شود. با اين پرتاب ، پرونده سفر هاي فضايي در سال 1387 بسته مي شود.
در صحبت‌هايتان از ناو کيهاني «اوريون» نام برديد. آيا براي پرتاب اين سفينه هم پيش بيني‌هايي شده است يا خير؟
برزو: پيش بيني که البته. حتي برنامه پروازهاي آنرا تاسال 2020 هم بر روي کاغذ آورده اند که شامل پرواز هاي آزمايشي بدون سرنشين، آزمايشي با سرنشين، پرواز هاي مستقل در مدار زمين، پروازهاي مشترک با ايستگاه فضايي بين المللي و حتي پرواز در مدار ماه است!! اما همانطور که گفتم بيش از آن که يک کار واقعي به نظر برسد يک تخيل به شمار مي آيد.
چرا؟ مگر در مورد طرح آپولو كه ناسا قول داده بود تا پايان دهه 1960 انسان به ماه بفرستد، به وعده‌اش عمل نکرد؟ در صورتي که اين طرح هزينه بسيار زيادي را به آمريکايي ها تحميل کرد.
برزو: طرح آپولو مقوله اي کاملا متفاوت بود . در آن زمان جنگ سرد بين دو ابرقدرت، چنان پيش رفته بود که هر کدام براي کسب حيثيت، دست به اقدام هاي عجيب و غريب مي زدند. به طور مثال روس ها براي پيشي گرفتن از آمريکايي ها با انجام تغييراتي از جمله حذف لباس ايمني فضايي، ناو يک نفره «وستک» را به سفينه سه نفره ، کوچک و خطرناک «وسخد» تغيير دادند صرفا براي آن که قبل ناو دو نفره «جميني» حريف بتوانند سفينه اي سه نفره داشته باشند و يا ناو «وسخد-2» را براي انجام عمليات راهپيمايي فضايي به مدار زمين فرستادند. حتي از فرمانده ناو تعهد گرفتند که اگر براي همکارش مشکلي پيش آمد او را در فضا رها کند و به زمين برگردد. در جريان سفر، بيش از 10 بار کيهان نوردان با خطر مرگ مواجه شدند.
شرايط امروزي آمريکا و روسيه، چنان برخوردي را نمي طلبد به همين دليل طرح هاي بلندپروازانه فضايي نمي تواند پشتيباني ملي را در پي داشته باشد.
از برنامه سرنشين‌دار فضايي روسيه چه خبر؟ ديگر مدتي است نامي از کيهان‌پيماي «کليپر» برده نمي شود.
برزو: کيهان پيماي «کليپر» از همان آغاز که طرح آن توسط مسئولان موسسه صنعتي «انرگيا» مطرح شد حتي در بين کارشناسان خود اين موسسه هم مخالفاني داشت؛ البته، اين طرح، تنها يک پيشنهاد بود که روسيه به طور عملي آن را تصويب نکرد. در حال حاضر ظاهرا سر و صداي آن خوابيده و حتي در نمايشگاه هوا- فضايي امسال مسکو ماکت آنرا همچون دوره قبل، به نمايش نگذاشتند. آن طور که از قرائن و شواهد و گفته برخي کارشناسان روس بر مي آيد اين کشور تصميم دارد ناوي مشابه سايوز که طي ساليان سال به خوبي از عهده آزمايش‌ها برآمده را به خدمت بگيرد. در دهه 1980 روس‌ها بدون سرو صدا، ناوي با ظرفيت پنج نفر ساخته بودند که حتي آنرا در زير عنوان کاسموس به فضا پرتاب کردند. بخش سرنشيندار اين سفينه شبيه به کابين فرماندهي ناو آپولو بود و در جريان پرواز توانست کارآيي خود را به اثبات برساند اما بنا به دلايلي به عنوان ناو سرنشين‌دار به كار گرفته نشد. آن‌گونه که از حرف هاي سربسته برخي مهندسان فضايي روسيه بر مي آيد کار بر روي ناو مشابهي در دست انجام است اما تا نرسيدن به نتيجه نهايي، ناو سايوز همچنان فعال خواهد ماند.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ([ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ])


منبع: parssky

[مرتضی nvcd]

سرنشینان 16-مین گروه پژوهشی ایستگاه فضایی بین المللی در قزاقستان بر زمین فرود آمدند. امدادگران برای منتقل سازی آنها به فرودگاه فضایی به دنبال آنان رفته و فضانوردان را از دستگاه فرود خارج ساختند.


به گزارش «نووستی» از مرکز هدایت پرواز،"یوری مالنچنکو" فضانورد روسیه، "پگی ویتسون" کیهان نورد ناتو و "لی سو ان" اولین فضانورد زن کره جنوبی بر زمین فرود آمدند که خبر دادند حال آنها خوب است. دستگاه فرود در 420 کیلومتری از نقطه مقرر شده فرود آمد و برای اینکه امدادگران به آنها برسند، نیاز به زمان بود.
بزودی فضانوردان توسط هلیکوپتر به فرودگاه فضایی بایکانور منتقل می شوند و از آنجا با هواپیما به "شهرک ازویزدا" در حومه مسکو (مرکز هدایت پرواز و آماده سازی فضانوردان) پرواز خواهند کرد.
[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

منبع: parssky

[مرتضی nvcd]

كانادا در تلاش براي ساخت نخستين تلسكوپ فضايي دو منظوره جهان براي شناسايي و رديابي سيارك‌ها و ماهواره‌ها است.

هزينه ساخت اين تلسكوپ 12 ميليون دلار برآورد شده است. تلسكوپ جديد، NEOSSat يا ماهواره نظارت اشيا نزديك زمين نام گرفته است. NEOSSat فضاپيمايي است كه شرايط بهتري براي نظارت بر سيارك‌هايي كه احتمال برخورد خطرناك با زمين را دارند، فراهم كرده و از طرفي هم مجهز به فن‌آوري‌هاي ابداعي براي رديابي ماهواره ها در مدار بالاي سطح زمين است. تلسكوپ 65 كيلوگرمي ماموريتي براي به نمايش گذاشتن مهارت كانادا در رقابت طرحي «ميكروماهواره‌ها» است. NEOSSat به اندازه يك چمدان بزرگ است و به دليل اندازه كوچك بسيار مقرون به صرفه است. هزينه اين ماموريت از سوي مركز توسعه و تحقيق دفاعي كانادا و آژانس فضايي كانادا تامين مي‌شود.
اين دو مركز پروژه مشتركي را موسوم به «آفيس پراجكت» با هدف مديريت مراحل طراحي، ساخت و پرتاب NEOSSat، طراحي و راه‌اندازي كردند. اين تلسكوپ دو منظوره قرار است در سال 2010 به فضا فرستاده شود. گفتني است، كه كانادا در نظر دارد ابداع و نمايش مهارت‌هاي فن‌آوري خود در زمينه ساخت ماهواره‌هاي كوچك را ادامه دهد.





[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

منبع: parssky

[مرتضی nvcd]

دومین نمونه از خاک مریخ با موفقیت در آزمایشگاه شیمیایی فینیکس قرار گرفت


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مریخ نشین فینیکس به کمک بازوی روباتیک خود ، دومین نمونه از خاک مریخ را به داخل آزمایشگاه شیمیایی خود موسوم به Wet Lab رساند . این آزمایشگاه بخشی از آنالیزور (تحلیل گر) میکروسکوپی- الکترو شیمی – رسانشی مریخ نشین فینیکس است .
داده های دریافتی از فینیکس در یک شنبه شب نشان می دهد که این نمونه با موفقیت در سلول شماره یک آزمایشگاه قرار گرفته است . تصویر بالا بیلچه ی بازوی روباتیک مریخ نشین را در بالای سلول شماره یک Wet Lab در 6 جولای نشان می دهد . نتایج های بدست آمده از این آزمایش با اطلاعات بدست آمده از نمونه ی اول مقایسه خواهد شد که دو هفه ی پیش مورد آزمایش قرار گرفته بود .
.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
فینیکس همچنین در روز شنبه روش جدیدی را امتحان کرد تا قسمت های یخی خاک مریخ را به بیلچه ی واقع در انتهای بازوی رباتیک برساند . تصاویر گرفته شده در حین انجام این کار و همچنین تصاویر موجود از قبل و بعد آن ، به دانشمندان کمک می کند تا به ارزیابی کارایی این روش بپردازند . در صورت موفق بودن این روش تیم تحقیقاتی پروژه ، از آن برای جمع آوری نمونه و رساندن آن به آنالیزور حرارتی فینیکس (TEGA) استفاده خواهد کرد . آنالیزور حرارتی نمونه را حرارت می دهد و بخار بوجود آمده را آزمایش می کند . تیم تحقیقاتی در نظر دارد که رساندن نمونه به اجاق برای حرارت دادن تا جایی که امکان دارد با دقت و به سرعت انجام شود زیرا احتمال دارد این آخرین باری باشد که می شود از این اجاق برای حرارت دادن نمونه استفاده کرد .

منبع: parssky

[Rahe Kavir]

پژوهشگرانی که مسئول تجزیه و تحلیل اطلاعات ارسالی توسط ویجر 2 هستند دریافته‌اند بر خلاف تصورات قبلی، خورشیدکره، متقارن و کروی نیست بلکه شکلی کدو مانند دارد.

منظومه‌­ی شمسی به وسیله‌ی حبابی از ذرات حاصل از بادهای خورشیدی احاطه شده است که اصطلاحا خورشیدکره (heliosphere) نامیده می‌­شو‌د‌‌.‌‌ ‌هر فضاپیمایی که بخواهد از ‌‌‌‌منظو‌مه‌­ی‌ ‌‌‌شمسی خارج شود باید از مرز بین خورشیدکره با فضای بین‌­ستار‌‌‌‌‌‌‌‌‌ه­ ‌ا‌‌‌ی‌‌‌‌‌ ‌‌عبور کند. به این مرز اصطلاحا «شوک پایانی» گفته می‌­شود


[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

پژوهشگران مسئول ویجر 2 مشاهده کردند که این کاوشگر در فاصله‌­ا‌‌‌ی‌ نزدیک‌­تر ‌ا‌ز‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌فاصله‌­ی مورد انتظار از ناحیه‌­ی شوک پایانی عبور کرده است. این رخداد می‌­تواند به این معنی باشد که خورشیدکره نامتقارن است و در محلی که ویجر 2 از آن عبور کرده است، به وسیله‌ی یک میدان مغناطیسی میان­‌ستار‌ه‌­ای به طرف خورشید فشرده شده است. این یافته­‌ها به محققان کمک می‌­کند تا درک بهتری از نحوه‌­ی برهم کنش خورشید با محیط بین‌­ستار‌ه‌­ای داشته باشند.

دو کاوشگر ویجر 1 و 2 در سال 1977 به هدف بررسی مشتری و زحل به فضا پرتاب شدند. مسیر پرواز ویجر 1 به هنگام عبور از زحل به سمت بیرون از صفحه‌­ی مداری منظومه‌­ی شمسی تغییر کرد. اما ویجر 2 در این صفحه به مسیر خود ادامه داد تا علاوه بر مشتری و زحل، با اورانوس و نپتون نیز ملاقات کند. این دو فضاپیما دورترین ساخته­‌ها‌ی‌ ‌بشر در کیهان هستند. ماموریت کنونی ویجرهای 1 و 2 رسیدن به مرز فضای بین‌­ستاره‌­ای است.

[مرتضی nvcd]

تصاویر جدید مارس اکسپرس از دره Echus Chasma ، یکی از منابع مهم آب گذشته ی مریخ

اینگونه دره ها در سطح مریخ چگونه بوجود آمده اند ؟ ممکن است بارش باران هایی در گذشته ی مریخ آن ها را بوجود آورده باشد یا جوشیدن چشمه ی آبهای زیر زمینی و یا شاید جاری شدن ماگما بر روی سطح این سیاره .
این سوال در مورد بسیاری از دره های مریخ مطرح است . بسیاری از زمین شناسان سیاره ای این احتمال را می دخند که این دره ها به خاطر جاری بودن آب بر روی سطح مریخ بوجود آمده اند. تصویری که مشاهده می کنید(تصویر زیر) بوسیله ی دوربین HRSC مدارگرد اروپایی مارس اکسپرس از دره ی Echus Chasma تهیه شده است . این دره بسیار شبیه به نمونه های شبکه های بوجود آمده در اثر آب بر روی زمین است ، شاید Echus Chasma یکی از بزگترین ناحیه های دارای منابع آب در مریخ باشد .
توان تفکیک این تصویر زیبا تقریبا 17 متر در هر پیکسل است و به طور شگفت انگیزی واضح و شفاف است .



[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دره Echus Chasma حدود 100 کیلومتر طول و 10 کیلومتر عرض دارد . دانشمندان گمان می کند در گذشته منابع آبی موجود در این دره ، باعث بوجود آمدن ناحیه ی Kasei Valles شده باشد . Kasei Valles دره بزرگی است که هزاران کیلومتر به سمت شمال مریخ توسعه پیدا کرده است . تصویر زیر این ناحیه را نشان می دهد که توسط دوربین HRSC مارس اکسپرس تهیه شده است .

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پرتگاه عظیمی که مشاهده می کنید در قسمت شرقی Echus Chasma واقع شده است و 4000 متر ارتفاع دارد . احتمالا در گذشته آب از بالای این پرتگاه به پایین می ریخته و آبشار بسیار بزرگی را بوجود می آورده ، سطح دره در پایین پرتگاه به طور قابل ملاحظه ای صاف و صیقلی است و این فرضیه را تا حدودی تایید می کند .

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

منبع : parssky

[مرتضی nvcd]

آن زمان(24 آوريل 1990) كه شاتل فضايي ديسكاوري او را بر پشت خود سوار كرده بود و به فضا مي برد چه كسي باورش مي شد كه اين ابزار اهل ناكجا آباد بخواهد بيش از 18 سال عمر كند! تلسكوپي كه از زمان تولدش تا ديروز صبح توانسته 100000 بار به دور زمين بچرخد! ركوردي كه به اين زودي ها شكسته نمي شود. با سرعت 7500 متر بر ثانيه هر 90 دقيقه يكبار به دور زمين گردش مي كند. مسافتي كه پيموده باور نكردني است: 4.38 ميليارد كيلومتر تا به حال. هم اكنون در 18 سالگي به سر مي برد. اگر از جديدترين دستاوردهايش بخواهيم سخن به ميان آوريم بايد تصوير ديروزش از سحابي كنار خوشه ستاره اي NGC 2074 (كه در بالا و سمت چپ تصوير ديده مي شود) را يادآور شويم. تصويري كه ساخته و پرداخته دوربين ميدان ديد باز و سياره اي 2 هابل است. سحابي زيبايي را كه در تصوير مشاهده مي كنيد از بزرگترين زادگاه ستارگان در عالم به شما مي رود. اين سحابي در ابر ماژلاني بزرگ واقع شده است.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
قرار است مهرماه سال جاري ماموريت جديدي به وسيله شاتل فضايي آتلانتيس براي نصب دو ابزار طيف نگار كيهاني و دوربين ميدان باز و سياره اي 3 انجام گيرد. همچنين در اين ماموريت ژيروسكوپ هاي هابل مورد بازنگري قرار مي گيرند. ژیروسکوپ ها حیطه ی حرکتی تلسکوپ را زیر نظر دارند. مانند یک قطب نما حرکات تلسکوپ را حس می کنند. به کامپیوتر های پرواز می گویند که تلسکوپ در مسیر اشتباهی قرار دارد و از هدف در حال دور شدن است. سپس کامپیوتر پرواز، میزان جا به جایی و جهت آن را برای اینکه بر روی هدف باقی بماند را حساب می کند و پس از آن به چرخ های واکنشی دستور جا به جایی و حرکت تلسکوپ را می دهد. مي توانيد فضانورداني را كه در اين ماموريت شركت مي كنند در هفته جاري درNASA TV مشاهده نماييد. بررسي بيشتر كوازارها از جمله اهداف بعدي هابل بعد از نصب ابزارهاي ياد شده است. کوازار ها از اجرام بی اندازه درخشان برون کهکشانی اند که تابش های قدرتمندی در طول موج های رادیوئی و مرئی گسیل می کنند و دارای انتقال به سرخ زیاد هستند و اغلب همدم کهکشان هایی که بسیار فعالند و دارای سیاه چاله های بزرگ اند می باشند. در حال حاضر مرکز پرواز های فضایی گدارد ناسا در گرینبلت ایالت مریلند مسئولیت هدایت مداری روزانه این تلسکوپ و اجرای ماموریت های تعمیراتی و مدیریت برنامه های هابل را بر عهده دارد. موسسه علمی تلسکوپ فضایی(زیر نظر ناسا) در بال تیمور ایالت مریلند به همراه انجمن تحقیقات دانشگاهی ستاره شناسی، مسئولیت اجرای برنامه های تلسکوپ هابل را بر عهده دارند.





منبع : parssky

[مرتضی nvcd]

اين روزها شاتل فضايي آتلانتيس در حال آماده سازي براي انجام ماموريت STS- 125 جهت تعمير و به روز رساني ابزار تلسكوپ فضايي هابل است. آتلانتيس كه افتخار انجام حدود 30 ماموريت موفق را در طول عمر 30 ساله اش در كارنامه خود دارد، شب گذشته جهت اتصال مخرن اصلي و دو راكت بالابرنده به ساختمان ويژه تعميرات منتقل شد. چندي پيش ناسا اعلام كرد كه آتلانتيس براي آماده سازي روز شنبه آينده(9 شهيرورماه) به سكوي پرتاب A39 منتقل مي شود و ماموريت خود را روز شنبه 20 مهرماه آغاز مي كند.

[ برای مشاهده لینک ، لطفا با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

انتقال آتلانتيس به سمت سكوي پرتاب توسط كراولر صورت مي گيرد. وسيله اي كه آنقدر كند حركت مي كند كه زمان انتقال آتلانتيس از ساختمان اصلي تا سكوي پرتاب در حدود 6 ساعت به طول مي انجامد! شاتل فضايي آتلانتيس در طول انجام ماموريت هاي خود 244 روز را در فضا سپري كرده و در اين مدت 7 بار به ايستگاه فضايي مير و 8 بار به ايستگاه فضايي بين المللي متصل شده است. در اين ماموريت دو ابزار طيف نگار كيهاني و دوربين ميدان باز و سياره اي 3 بر روي هابل نصب مي شوند. همچنين ژيروسكوپ ها نيز مورد بازنگري قرار مي گيرند.

منبع: parssky