تك بيتي ها و دو بیتی های زیبا

[magmagf]

همیشه حجم غمهای مراتنها تو می فهمی

غم امروز و فردای مرا تنها تو می فهمی

من آن دریای خاموشم، تلاطم های قلبم کو

بیا موجم، که غوغای مرا تنها تو می فهمی

[magmagf]

ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز
کان سوخته را جان شد و آواز نیامد
این بیخبران در طلبش مدعیانند
آن را که خبر شد خبری باز نیامد

[magmagf]

آن را که جفا جوست نمی باید خواست
سنگین دل و بد خوست نمی باید خواست
مارا ز تو غیر از توتمنایی نیست
از دوست به جز دوست نمی باید خواست

[magmagf]

ای جلوه برق آشیان سوز تو را
ای روشنی شمع شب افروز تو را
ز آن روز که دیدمت شبی خوابم نیست
ای کاش ندیده بودم آن روز تو را

[N.P.L]

یکی برزیگری نالان درین دشت
به خون دیدگان آلاله می کشت
همی کشت و همی گفت ای دریغا
بباید کشت و هشت و رفت ازین دشت

[pooria roohie]

به جسم بس که لطیفی به جان تو میمانی
ز جان عزیزتری زانکه بهتر از جانی
هزار درد که از تست باشدم درمان
به درد من تو چنانی که به ز درمانی

[pooria roohie]

مرا تار است دایم روز روشن
ز مویی کوست چون مشک تتاری
شب و روزم ز هجر روی و مویت
گذشت اما همه در سوگواری

[pooria roohie]

کجا جنت چو ماوای تو باشد
کجا حورش به سیمای تو باشد
بهشت از اتش دوزخ بسوزد
درون دوزخ ار جای تو باشد

[pooria roohie]

نه بلبل ز اتش گل شد به فریاد
ز یاد دی نموده شکوه بنیاد
نه اب و سبزه بینی بلکه هر سال
کند خاک از عزار نوخطان یاد

[pooria roohie]

الا ای جای بنموده به محمل
بت لب شکر شیرین شمایل
چو با من همسفر باشی نخواهم
که تا محشر برم ره سوی منزل

[pooria roohie]

تو را از خاره چون اتش به تاب است
مرا دل از چه رو هر دم کباب است
نمک در چشم مست تست دایم
روان از چشم من اب از چه باب است

[pooria roohie]

چو روی یار گل در باغ بنگر
چو خطش سبزه اندر راغ بنگر
به کوه از اتش لاله چو عاشق
به هر سینه هزاران داغ بنگر

[magmagf]

الهی راست گویم فتنه از توست

ولیک از ترس نتوانم جکیدن .

اگر ریگی به کفش خود نداری

چرا بایست شیطان آفریدن ؟

[magmagf]

زان لحظه كه ديده بررخت واكردم

دل دادم و شعر عشق انشاء كردم



ني، ني غلطم، كجا سرودم شعري

تو شعر سرودي و من امضاء كردم

[magmagf]

در نظربازی ما بی‌خبران حيرانند
من چنينم که نمودم دگر ايشان دانند

عاقلان نقطه پرگار وجودند ولی
عشق داند که در اين دايره سرگردانند

[sise]

گرمردرهی میان خون بایدرفت
ازپای فتاده سرنگون بایدرفت

توپای به راه درنه وهیچ مپرس
خودراه بگویدت که چون بایدرفت

[magmagf]

این قافله ی عمر عجب میگذرد

دریاب دمی که با طرب میگذرد

ساقی غم فردای حریفان چه خوری

پیش آر پیاله را که شب میگذرد

[magmagf]

جهان مست از می نام تو باشه

دوبیتی بسته ی کام تو باشه

شناسنامم زمانی کامله که

تو برگ دومش نام تو باشه

[magmagf]

دیشب غزلی سرودعاشق شده بود

بادست ودلی کبودعاشق شده بود

اورابه گناه ساده ای دار زدند

آدم که نکشته بودعاشق شده بود

[magmagf]

عطرگل چای ریخته بر تن تو

سرشاراز گل بهشت پیراهن تو

با این شکر سرخ که برلب داری

چه قهوه ی تلخی ست ننوشیدن تو

[sise]

آرند یکی و دیگری بربایند
بر هیچ کسی راز همی نگشایند

ما را ز قضا جز این قدر ننمایند
پیمانه عمر ماست میپیمایند

[magmagf]

نشان غربت این ایل هستی

تومظلومیت هابیل هستی

زچشمان زلالت میشودخواند

که با آیینه هافامیل هستی

[sise]

این کوزه چو من عاشق زاری بودست
در بند سر زلف نگاری بودست

این دسته که بر گردن او میبینی
دستیست که بر گردن یاری بودست

[magmagf]

عشق است اینجا و عرصه ی حیرانی
گر خضری ، نیز ، باز در می مانی
می پرسی ، حاصلم چه آمد از عشق ؟
سرگردانی و باز سرگردانی ...

[magmagf]

چنین خراب دل کی دگر سرای من است
نه دل که دشمن من ، درد بی دوای من است

گذشت عمر به خون خوردن و ندانستم
من از برای دلم یا دل از برای من است ...

[sise]

هرذرّه که درخاک زمینی بوده ست
پیش ازمن وتوتاج ونگینی بوده ست

گرداز رخ نازنین به آزرم فشان
کان هم رخ خوب نازنینی بوده است

[pooria roohie]

بشنو این نی چون شکایت میکند
از جدایی ها حکایت میکند
کز نیستان تا مرا ببریده اند
در نفیرم مرد و زن نالیده اند

[pooria roohie]

میروم خسته و افسرده و زار
سوی منزلگه و ویرانه خویش
به خدا میبرم از شهر شما
دل شوریده و دیوانه خویش

[pooria roohie]

ما رفته ایم در دل شبهای ماهتاب
با قایقی به سینه امواج بیکران
بشکفته در سکوت پریشان نیمه شب
بر بزم ما نگاه سپید ستارگان

[pooria roohie]

یک شب ز ماورای سیاهی ها
چون اختری به سوی تو می ایم
بر بال بادهای جهان پیما
شادان به جستجوی تو می ایم

[pooria roohie]

اسمان همچو صفحه دل من
روشن از جلوه های مهتاب است
امشب از خواب خوش گریزانم
که خیال تو خوشتر از خواب است

[pooria roohie]

از شرار نفسش بود که سوخت
مرد چوپان به دل دشت خموش
وای ارام که این زنگی مست
پشت در داده به اوای تو گوش

[pooria roohie]

چه بپوشم که چو از راه اید
عطشش مفرط و افزون گردد
چه بگویم که ز سحر سخنم
دل به من بازد و افسون گردد

[pooria roohie]

اتشی شد بر دل و جانم گرفت
راهزن شد راه ایمانم گرفت
رفته بود از دست من دامان صبر
چون ز پا افتادم اسانم گرفت

[pooria roohie]

از بیم و امید عشق رنجورم
ارامش جاودانه میخواهم
بر حسرت دل دگر نیفزایم
اسایش بیکرانه میخواهم

[pooria roohie]

در درونم راه می پیمود
همچو روحی در شبستانی
بر درونم سایه می افکند
همچو ابری بر بیابانی

[magmagf]

سه غم آمد به جانم هر سه یک بار
غریبی و اسیری و غم یار
غریبی و اسیری چاره دارد
غم یار و غم یار و غم یار

[magmagf]

ای دوست بیا تا غم فردا نخوریم
این یک دم عمر را غنیمت شمریم
فردا که از این دیر کهن در گذریم
با هفت هزار سالگان سر به سریم

[magmagf]

هنگام سپیده دم خروس سحری
دانی که چرا همی کند نوحه گری
یعنی که نمودند در آیینه صبح
که از عمر شبی گذشت و تو بی خبری

[sise]

برخیز و بیا بتا برای دل ما
حل کن به جمال خویشتن مشکل ما

یک کوزه شراب تا به هم نوش کنیم
زان پیش که کوزه ها کنند از گل ما

[persian365]

دیگر همیشه در شک هستم
من بیهشم یا این بار مستم؟؟؟
از هر چه رویا دیریست خستم
من راه را با بی راه بستم

[pooria roohie]

این شعر را برای تو میگویم
در یک غروب تشنه تابستان
در نیمه های این ره شوم اغاز
در کهنه گور این غم بی پایان

[pooria roohie]

این اخرین ترانه لالائیست
در پای گاهواره خواب تو
باشد که بانگ وحشی این فریاد
پیچد در اسمان شباب تو

[pooria roohie]

بگذار سایه من سرگردان
از سایه تو دور و جدا باشد
روزی به هم رسیم که گر باشد
کس بین ما نه غیر خدا باشد

[pooria roohie]

ائینه همچو چشم بزرگی
یکسو نشسته گرم تماشا
بر روی شیشه های نگاهش
بنشانده روح عاصی شب را

[pooria roohie]

تو خسته چون پرنده پیری
رو میکنی به گرمی بستر
با پلک های بسته لرزان
سر مینهی به سینه دفتر

[pooria roohie]

گریند در کنار تو گوئی
ارواح مردگان گذشته
انها که خفته اند بر این تخت
پیش از تو در زمان گذشته

[pooria roohie]

فردا اگر ز راه نمی امد
من تا ابد کنار تو میماندم
من تا ابد ترانه عشقم را
در افتاب عشق تو میخواندم

[pooria roohie]

احساس میکنی که دریغ است
با درد خود اگر بستیزی
میبویی ان شکوفه غم را
تا شعر تازه ای بنویسی

[pooria roohie]

انگه ستارگان سپید اشک
سو سو زدند در شب مژگانم
دیدم که دستهای تو چون ابری
امد به سوی صورت حیرانم

[pooria roohie]

عاقبت خط جاده پایان یافت
من رسیدم ز ره غبار الود
نگهم پیشتر ز من میتاخت
بر لبانم سلام گرمی بود

[pooria roohie]

محو شد در جنگل انبوه تاریکی
چون رگ نوری طنین اشنای من
قطره اشکی هم نیفشاند اسمان تار
از نگاه خسته ابری به پای من

[pooria roohie]

دیگرم گرمی نمیبخشی
عشق ای خورشید یخ بسته
سینه ام صحرای نومید یست
خسته ام از عشق هم خسته

[pooria roohie]

از من جز این دو دیده اشک الود
اخر بگو چه مانده که بستانی
ای شعر ای الهء خون اشام
دیگر بس است اینهمه قربانی

[pooria roohie]

ره نمیجویم به سوی شهر روز
بی گمان در قعر گوری خفته ام
گوهری دارم ولی ان را ز بیم
در دل مردابها بنهفته ام

[pooria roohie]

با امیدی گرم و شادی بخش
با نگاهی مست و رویایی
دخترک افسانه میخواند
نیمه شب در کنج تنهایی

[pooria roohie]

غنچه شوق تو هم خشکید
شعر ای شیطان افسونکار
عاقبت زین خواب درد الود
جان من بیدار شد بیدار

[pooria roohie]

گیسویم در هم و لبهایم خشک
شانه ام عریان در جامه خواب
لیک در ظلمت دهلیز خموش
رهگذر هر دم میکرد شتاب

[pooria roohie]

میشنیدم نیمه شب در خواب
هایهای گریه هایش را
در صدایم گوش میکردم
درد سیال صدایش را

[pooria roohie]

مرگ من روزی فرا خواهد رسید
در بهاری روشن از امواج نور
در زمستانی غبار الود و دور
یا خزانی خالی از فریاد و شور

[pooria roohie]

من تکیه داده ام به دری تاریک
پیشانی فشرده ز دردم را
میسایم از امید بر این در باز
انگشتهای نازک و سردم را

[pooria roohie]

لب من از ترانه میسوزد
سینه ام عاشقانه میسوزد
پوستم میشکافد از هیجان
پیکرم از جوانه میسوزد

[pooria roohie]

اه ای زندگی منم که هنوز
با همه پوچی از تو لبریزم
نه به فکرم که رشته پاره کنم
نه بر انم که از تو بگریزم

[pooria roohie]

همه ذرات جسم خاکی من
از تو ای شعر گرم در سوزند
اسمانهای صاف را مانند
که لبالب ز باده روزند

[pooria roohie]

من تورا در تو جستجو کردم
نه در ان خوابهای رویایی
در دو دست تو سخت کاویدم
پر شدم پر شدم ز زیبایی

[pooria roohie]

اه ای زندگی من اینه ام
از تو چشمم پر از نگاه شود
ورنه گر مرگ بنگرد در من
روی ائینه ام سیاه شود

[pooria roohie]

پیشانی بلند تو در نور شمع ها
ارام و رام بود چو دریای روشنی
با ساقهای نقره نشانش نشسته بود
در زیر پلکهای تو رویای روشنی

[pooria roohie]

بعد ها نام مرا باران و باد
نرم میشویند از رخسار سنگ
گور من گمنام میماند به راه
فارغ از افسانه های نام و ننگ

[pooria roohie]

میشتابند از پی هم بی شکیبب
روزها و هفته ها و ماهها
چشم تو در انتظار نامه ای
خیره میماند به چشم راهها

[pooria roohie]

لیک دیگر پیکر سرد مرا
میفشارد خاک دامنگیر خاک
بی تو دور از ضربه های قلب تو
قلب من میپوسد انجا زیر خاک

[magmagf]

مرسی پوریا جان از زحمتی که می کشی
البته خیلی از دو بیتی هایی که همه ما اینجا می ذاریم از وسط یک شعر انتخاب شده و موردی هم نداره
اما من چند پست اخر شما را که خوندم احساس کردم با چند مورد جا افتادگی دارم شعر کامل فروغ را پشت سر هم می خونم

درسته همه شعرای فروغ قشنگه
اما این جور پشت سر هم قرار دادن دو بیتی از یک شعر ( 3 ، 4 تکه از یک شعر پشت سر هم ) فکر نکنم با هدف تاپیک جور در بیاد
برای قرار دادن یک شعر کامل می تونی از تاپیک مشاعره هم استفاده کنی

بازم ممنون

[pooria roohie]

سلام اقای magmagf.
میدونی که پیدا کردن دو بیتی تک کار خیلی مشکلی هست و نوشتن شعر کامل هم توی یک پست خیلی مشکله.
در نظر دارم به تاپیک مشاعره هم سری بزنم. ممنون از کمک و راهنمایی خوبت.

[magmagf]

با «نه» شنيدن از تو كه من كم نمي‌شوم!


مجنون‌نمـــاي مــردم عالم نمي‌شوم




اين اوّليـــن خطاي تو، حوّاي سنگ‌دل


پنداشــــتي بدون تو آدم نمي‌شوم

[magmagf]

در حیرتم از مرام این مردم پست


این طایفه زنده کش مرده پرست


تا هست به ذلت بکشندش ز جفا


تا مرد به عزت ببرندش سر دست

[sise]

گر می نخوری طعنه مزن مستان را
بنیاد مکن تو حیله و دستان را

تو غره بدان مشو که می می نخوری
صد لقمه خوری که می غلامست آنرا

[pooria roohie]

من امشب خلوتی با یار دارم
که از سودای جنت عار دارم
سراپا کارم اوباشی و رندیست
کجا از کار خود انکار دارم

[pooria roohie]

در راه عشق هرچه قدم بیشتر زدم
از خار غم به جان و جگر نیشتر زدم
از عشق او نصیب من این شد که در غمش
گه پیرهن دریدم و گاهی به سر زدم

[persian365]

با خيال تو لحظه ها گذشت
از نگاه تو آينه شکست
در نبود تو، بی حضور تو
اين غبار غم روی دل نشست

[persian365]

سحر خندد به نور زرد فانوس
پرستويي دهد بر جفت خود بوس
نگاهم ميدود بر سينه راه
ترا ديگر نخواهم ديد افسوس

[pooria roohie]

هر گه که تیر جور و جفا در کمان کنی
از کین وجود خسته ما را نشان کنی
بر هر ولا بلا ز پی ازمایش است
اینک ستاده ایم اگر امتحان کنی

[pooria roohie]

بنمای گاه گاهی بر عاشقان جمالی
تا زان جمال یابد این عشقشان کمالی
در هجر روی و موییت هر صبح و شام کردم
از موی همچو مویی وز ناله ممچو نالی

[pooria roohie]

نخواهم سایه در پای تو باشد
نه یک همسایه همپای تو باشد
جهانی مختصر خواهم که در وی
همی جای من و جای تو باشد

[pooria roohie]

گل روی تو را هر گه کنم یاد
چو بلبل بر کشم از سینه فریاد
ز من مجنون تر نا دیده لیلی
ز تو شیرینتر نشنیده فرهاد

[pooria roohie]

چو باید کرد یاران حل مشکل
که مقتولم من از هجران قاتل
دل اندر ارزویش مرد و شد نیست
ولی هست ارزویش زنده در دل

[pooria roohie]

مرا صد سنگ از این کوه است بر دل
که شد بین من و دلدار حایل
از این اشک روان و اب دیده
مدامم بر لب دریاست منزل

[pooria roohie]

بتا با تو بیا بنشسته باشیم
چو جان و دل به هم پیوسته باشیم
به سوی یکدگر بگشاده دیده
به روی غیر در را بسته باشیم

[pooria roohie]

از فقر و فنا تاج بسر خواهم کرد
در بحر بقا سیر و نظر خواهم کرد
لنگر ز تبرزین و شراع از خرقه
با کشتی کشکول سفر خواهم کرد

[pooria roohie]

اوقات شریف ای به جهالت شده جفت
از هر نحوی صرف تو کردیم به مفت
تلخی به سرشت و تلخ باشد ثمرت
در شان تو هست انچه فردوسی گفت

[shakahislap]

اي بس كه نباشيم و جهان خواهد بود
ني نام ز ما و ني نشان خواهد بود
زين پيش نبوديم و نبد هيچ خلل
زين پس چو نباشيم همان خواهد بود

(حكيم عمر خيام )

[pooria roohie]

دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند
گل ادم بسرشتند و به پیمانه زدند
ساکنان حرم ستر و عفاف ملکوت
با من راه نشین باده مستانه زدند

[pooria roohie]

بر هم چو میزد ان سر زلفین مشکبار
با ما سر چه داشت بهر خدا بگو
هر کس که گفت خاک در دوست توتیاست
گو این سخن معاینه در چشم ما بگو

[pooria roohie]

تاب بنفشه میدهد طره مشک سای تو
پرده غنچه میدرد خنده دلگشای تو
ای گل خوش نسیم من بلبل خویش را مسوز
کز سر صدق میکند شب همه شب دعای تو

[pooria roohie]

جان بی جمال جانان میل جهان ندارد
هر کس که این ندارد حقا که ان ندارد
با هیچ کس نشانی زان دل ستان ندیدم
یا من خبر ندارم یا او نشان ندارد

[pooria roohie]

پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد
وان راز که در دل بنهفتم به در افتاد
از راه نظر مرغ دلم گشت هواگیر
ای دیده نگه کن که به دام که در افتاد

[pooria roohie]

برو به کار خود ای واعظ این چه فریاد است
مرا فتاده دل از ره تو را چه افتادست
میان او که خدا افریده است از هیچ
دقیقه ایست که هیچ افریده نگشادست

[sise]

گر دل دل ماست جمله بیدرد مباد
در کار جنون و عشق دلسرد مباد

آنکس که فزایدش غمی بر سر غم
یارب که ز غم به دامنش گرد مباد

[pooria roohie]

ای نسیم سحر ارامگه یار کجاست
منزل ان مه عاشق کش عیار کجاست
شب تار است و ره دادی ایمن در پیش
اتش طور کجا موعد دیدار کجاست

[sise]

شوریده سری چو من در این شهر مباد
آزرده دلی چو من در این دهر مباد

اندوه گرفته سخت در چنگ مرا
چون من دگری به پنجه قهر مباد!

[pooria roohie]

باده کو تا خرد این دعوی بی جا ببرد
بیخودی اید و ننگ خودی از ما ببرد
خوش بهشتیست خرابات کسی کان بگذاشت
دوزخ حسرت جاوید ز دنیا ببرد

[pooria roohie]

دوستان شرح پریشانی من گوش کنید
داستان غم پنهانی من گوش کنید
قصه بی سر و سامانی من گوش کنید
گفت و گوی من و حیرانی من گوش کنید

[sise]

یاران موافق همه از دست شدند
در پای اجل یکان یکان پست شدند

بودیم به یک شراب در مجلس انس
یک دور زما بیشترک مست شدند

[pooria roohie]

انچه کردی انچه گفتی غایت مطلوب بود
هر چه گفتی خوب گفتی هرچه کردی خوب بود
من چرا در عشق اندیشم ز سنگ طعن غیر
انکه مجنون بود اینش در جهان سرکوب بود

[pooria roohie]

عمرت دراز باد که ما را فراق تو
خوش میبرد به زاری و خوش زار میکشد
مجروح را جراحت و بیمار را مرض
عشاق را مفارقت یار میکشد

[sise]

امشب غم من ز باده کمتر شده است
عقل و دل و دین در سر ساغر شده است

من مست و دو جام دیده لبریز زاشک
معذورم اگر که دامنی تر شده است!

[pooria roohie]

دیگر من و شکایت ان بی وفا از او
هیچم امیدواری مهر و وفا مناند
سوی مصاحبان تو هرگز کسی ندید
کز انفعال چشم تو بر پشت پا نماند

[pooria roohie]

به راز عشق زبان در میان نمیباشد
زبان ببند که انجا بیان نمیباشد
میان عاشق و معشوق یک کرشمه بس است
بیان حال به کام و زبان نمیباشد

[pooria roohie]

ایول بابا پروفشنال.


ای همنفسان بودن و اسودن ما چیست
یاران همه کردند سفر بودن ما چیست
بشتاب رفیقا که عزیزان همه رفتند
ساکن شدن و راه نپیمودن ما چیست

[pooria roohie]

به طعنه پیش سگی گفت گربه کای مسکین
قبیله تو بسی تیره روز و ناشادند
میان کوی بخسبی و استخوان خواهی
بد اختری چو تو را کاشکی نمیزادند

[pooria roohie]

بلبلی شیفته میگفت به گل
که جمال تو چراغ چمن است
گفت امروز که زیبا و خوشم
رخ من شاهد هر انجمن است



شاهد هر انجمن است یا شاهد هر تاپیک است؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[sise]

ماییم که اصل شادی و کان غمیم
سرمایه دادیم و نهاد ستمیم

پستیم و بلندیم و کمالیم و کمیم
آیینه زنگ خورده و جام جمیم

[pooria roohie]

دید موری در رهی پیلی سترگ
گفت باید بود چون پیلان بزرگ
من چنین خرد و نزارم زان سبب
که نه روز اسایشی دارم نه شب

[pooria roohie]

به سر خاک پدر دخترکی
صورت و سینه به ناخن میخست
که نه پیوند و نه مادر دارم
کاش روحم به پدر می پیوست

[pooria roohie]

بنفشه صبحدم افسرد و باغبان گفتش
که بیگه از چمن ازرد و زود روی نهفت
جواب داد که ما زود رفتنی بودیم
چرا که زود فسرد ان گلی که زود شکفت

[pooria roohie]

به ماه دی گلستان گفت با برف
که ما را چند حیران میگذاری
بسی باریده ای بر گلشن و راغ
چه خواهد گشت گر زین پس نباری

[pooria roohie]

خواهش میکنم دوست عزیز این شعر تقدیم به شما.

شنیده ای که اسایش بزرگان چیست
برای خاطر بیچارگان نیاسودن
به کاخ دهر که الایش است بنیادش
مقیم گشتن و دامان خود نیالودن!!!!!!!!!!

[pooria roohie]

برزگری پند به فرزند داد
کای پسر این پیشه پس از من تراست
مدت ما جمله به محنت گذشت
نوبت خون خوردن و رنج شماست

[pooria roohie]

گفت با صید قفس مرغ چمن
که گل و میوه خوش و تازه رس است
بگشای این قفس و بیرون ای
که نه در باغ و نه در سبزه کس است

[persian365]

به تو گفتم دلم صد آه دارد
نگاه آشنا را دوست دارد
تو گفتی آشنا را برده امروز
نگاه عاشق شیدای دیروز

[boy iran]

خوشا صبحی که چون از خواب خیزم
به آغوش تو از بستر گریزم
گشایم در به رویت شادمانه
رخت بوسم ، به پایت گل بریزم

[boy iran]

ناله ی پروانه ها را هیچ كس باور نكرد
شمع باور كرد و بی آتش شبی را سر نكرد
عشق معشوقانه سوزاننده تر از عاشقیست
شمع خود افروخت، یك پروانه را بی پر نكرد.

[boy iran]

شور تنهایی غمی افكند در اندیشه ام
تا رهایی گفتگو با دیگران شد پیشه ام
آه تنهایی كجایی؟ خانه ات بی من كجاست؟
كاش بازآیی كه بی تو ترد همچون شیشه ام.

[boy iran]

« زندگی زیباست » را بر برگهای سرنوشت
كودكی نوپا نوشتش با خطی سحرین سرشت
راز زیبایی نه در پاسخ كه در پرسیدن است
«زندگی زیباست؟» را بر هر ورق باید نوشت

[boy iran]

بیم آنم بود دل با دیدنش افسون شود
درنوردد این جهان را در پیَش، مجنون شود
قطره ای را دید دل اما نه دریا را هنوز
عزم آن كرده ست تا از این جهان بیرون شود.

[boy iran]

هیچ ترسم نیست از مرگی كه بیدارم كند
رهسپار راه بی همراه دیدارم كند
وای اگر سیمای آن را ناشناسانم به خویش
هیبتش هنگام بیداری بسی زارم كند.

[boy iran]

گر "کامران" ز صحنه برون گشته، غم مخور

"هومن" که آزموده ی نقش است در ره است.


تا "آذر" است همره وی، کام او رواست

عشق ار مدد کُنَدش، سلامت میسر است.

[boy iran]

خوش آنروزي که دل را دلبري بود


نهال عشق را شاخ و بري بود


حديث قيس و ليلي بر زبانها


عناد و ظلم و کين را آخري بود

[boy iran]

غم عالم همه کردی به بارم
مگر مولوک مسته سرقطارم
مهارم کردی و دادی به ناکس
فزودی هر زمان باری به بارم

[boy iran]

به روی دلبری گر مایلستم
مکن منعم گرفتار دلستم
خدارا ساربان آهسته میران
که مو وامانده این قافلستم

[boy iran]

دو چشمونت پیاله پر ز می بی
دو زلفونت خراج ملک ری بی
همی وعده کری امروز و فردا
ندونم مو که فردای تو کی بی

[boy iran]

ببین بوره ببین حالم تو دلبر
دلم تنگه شبی با ما به سر بر
تو گل بر سر زنی ای نوگل مو
به جای گل زنم مو دست بر سر

[boy iran]

رحال خویشتن مو بیخبر بیم
ندونم در سفر یا در حضر بیم
فغان از دست تو ای بی مروت
همی دونم که عمری دربدر بیم

[boy iran]

شکسته سنگ غم آئينه دل

دريده تيغ هجران سينه دل

نگيرم خرده بر جور زمانه

که بود اين طالع ديرينه دل

[boy iran]

نوشتم نامه اي سويت نديدي؟
و يا ديدي ولي آنرا دريدي؟
نخوانده نامه ام را پاره کردي
مگر از جان بيمارم چه ديدي؟

[boy iran]

نوشتم شعر سوزاني برايش
نهادم با اميد آنرا به راهش
گرفت و پاره بنمود و بخنديد
شکست اين دل که بشنيدم صدايش

[boy iran]

ای کاش نبود این دل بیمار



ای کاش نبود آن رخ دلدار



ای کاش ز خال لب و رویش



می گشت دل غمزده بیزار

[boy iran]

غـم زوزه کشید و باد ها هـوهـو را...

می رفت و نشستم آنقدر گیسو را...

آنقدر عزیـز است خدا هـم بردش

باید به خـدا نمی سپـردم او را...

[boy iran]

تو که رفتی من رو غم ها بردند

تکه تکه روح من رو خوردند



تو که رفتی قلب من هم ایستاد

ناگهان عشق و امید م مردند.

[boy iran]

بياور آتش و منقل بياور

بلوط كهنه از جنگل بياور

مرا چون شمع نذري روز نوروز

بسوزان عاشق از اول بياور

[boy iran]

دوباره چشم کابل مي شود باز

پر از نسرين و سنبل مي شود باز

پاز از عطر اکاسي ها و سنجد

پراز آواز بلبل مي شود باز

[ali reza majidi 14]

من مستم و تو دیوانه ما را که برد خانه


صد بار تو را گفتم کم نوش دو سه پیمانه

[ali reza majidi 14]

گر خواهی دنیا در کف اقبال تو باشد


خواهان کسی باش که خواهان تو باشد

[magmagf]

عنوان تاپیک تغییر پیدا کرد
پس اگه تک بیتی های زیبا و با مفهومی هم داشتید همین جا قرار بدید
ممنون

[pooria roohie]

هرکه او از همزبانی شد جدا
بی نوا شد گرچه دارد صد نوا

[pooria roohie]

یاقوت لب لعل تو مرجان مرا غوت
یاقوت نهم نام لب لعل تو یا غوت

[pooria roohie]

به دو چشم خون فشانم هله ای نسیم رحمت
که ز کوی او غباری به من ار توتیا را

[pooria roohie]

خوش گوی و گزیده گوی چون در
تا ز اندک تو جهان شود پر
لاف از سخن چو در توان زد
ان خشت بود که پر توان زد

[pooria roohie]

عیب پاکان زود بر مردم هویدا میشود
موی اندر شیر خالص زود پیدا میشود

[pooria roohie]

دود اگر بالا نشیند کسر شان شعله نیست
جای چشم ابرو نگیرد گرچه او بالاتر است

[pooria roohie]

بی کمالی های انسان از سخن پیدا شود
پسته بی مغز چون لب وا کند رسوا شود

[pooria roohie]

سعدی از سرزنش غیر نترسد هیهات
غرقه در نیل چه اندیشه کند باران را

[pooria roohie]

ادمی پیر چو شد حرص جوان میگردد
خواب در وقت سحرگاه گران میگردد

[pooria roohie]

به جز از علی که ارد پسری ابوالعجایب
که علم کند به عالم شهدای کربلا را

[pooria roohie]

ز نوای مرغ یاحق بشنو که در دل شب
غم دل به دوست گفتن چه خوش است شهریا را

[pooria roohie]

در خون من غرور نیاکان نهفته است
خشم و ستیز رستم دستان نهفته است
در تگنای سینه حسرت کشیده اغم
گهواره بصیرت مردان نهفته است

[pooria roohie]

ای ابشار نوحه گر از بهر چیستی
چین بر جبین فکنده ز اندوه کیستی
دردت چه درد بود که چون من تمام شب
سر را به سنگ میزدی و میگریستی

[pooria roohie]

عشق چون اید برد هوش دل فرزانه را
دزد دانا میکشد اول چراغ خانه را
انچه ما کردیم با خود هیچ نابینا نکرد
در میان خانه گم کردیم صاحب خانه را

[pooria roohie]

برو طواف دلی کن که کعبه مخفیست
که ان خلیل بنا کرد و این خدا خود ساخت

[pooria roohie]

شمعیم و خوانده ایم خط سرنوشت خویش
ما را برای سوز و گداز افریده اند

[pooria roohie]

پر وانه نیستم که به یک شعله جان دهم
شمعم که جان گدازم و دودی نیاورم

[pooria roohie]

نالم به دل چو نای اندر حصار نای
پستی گرفت همت من زین بلند جای

[pooria roohie]

صبحدم چون کله بندد اه دود اسای من
چون شفق در خون نشیند چشم خون پالای من

[pooria roohie]

به زندان قفس مرغ دلم چون شاد میگردد
مگر روزی که از این بند غم ازاد میگردد

[pooria roohie]

بیاموزمت کیمیای سعادت
ز همصحبت بد جدایی جدایی

[pooria roohie]

اشتر به شعر عرب در حالت است و طرب
گر ذوق نیست تو را گژ طبع جانوری

[pooria roohie]

کهتری را که مهتری یابد
هم بدان چشم کهتری منگر
خرد شاخی که شد درخت بزرگ
در بزرگیش سر سری منگر

[pooria roohie]

بدین زور و زر دنیا چو بی عقلان مشو غره
که این ان نوبهاری نیست کش بی مهرگان بینی

[pooria roohie]

اسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است
با دوستان مروت با دشمنان مدارا

[pooria roohie]

می بهشت ننوشم ز جام ساقی رضوان
مرا به باده چه حاجت که مست بوی تو باشم

[pooria roohie]

انان که محیط فضل و اداب شدند
در جمع کمال شمع اصحاب شدند
ره زین شب تاریک نبردند برون
گفتند فسانه ای و در خواب شدند

[pooria roohie]

امد موج الست
کشتی قالب ببست
باز چو کشتی شکست
نوبت وصل و لقاست

[pooria roohie]

بی پیر مرو تو در خرابات ای یار
هرچند سکندر زمانی

[pooria roohie]

همه کارم ز خود کامی به بدنامی کشید اخر
نهان کی ماند ان رازی کز ان سازند محفلها

[pooria roohie]

شوخی مکن که مرغ دل بیقرار من
سودای دام عاشقی از سر بدر نکرد
هر کس که دید روی تو بوسید چشم من
کاری که کرد دیده من بی نظر نکرد

[pooria roohie]

مژده ای گل که دگر باد صبا باز امد
هدهد خوش خبر از طرف سبا باز امد
بر کش ای مرغ سحر نغمه داوودی باز
که سلیمان گل از باد هوا باز امد

[magmagf]

یاقوت لب لعل تو مرجان مرا غوت
یاقوت نهم نام لب لعل تو یا غوت

یاقوت لب لعل تو مرجان مرا قوت
یاقوت نهم نام لب لعل تو یا قوت
قربان وفاتم به وفاتم گذری کن
تا بوت مگر بشنوم از رخنه تابوت

[pooria roohie]

سلام magmagf عزیز بقیه این شعر رو خودم بلد بودم تک بیتی نوشتمش.
از اینکه توجه میکنی ممنونم.

[pooria roohie]

اظهار عجز پیش ستم پیشگان خطاست
اشک کباب مایهء طغیان اتش است

[boy iran]

چون ابر به نوروز رخ لاله بشست
برخيز و به جام باده كن عزم درست
كين سبزه كه امروز تماشا گه توست
فردا همه از خاك تو بر خواهد رست

[boy iran]

من به می ناب زیستن نتوانم
بي باده كشيد بار تن نتوانم
من بنده آن دمم كه ساقي گويد
يك جام دگر بگير و من نتوانم

[boy iran]

از آمدنم نبود گردون را سود
وز رفتن من جاه و جلالش نفزود
از هيچ كسي نيز دو گوشم نشنود
كين آمدن و رفتنم از بهر چه بود

[boy iran]

بنگر ز جهان چه طرف بربستم هیچ
وز حاصل عمر چيست در دستم هيچ
شمع طربم ولي چو بنشستم هيچ
من جام جمم ولي چو بشكستم هيچ

[boy iran]

از آمدن و رفتن ما سودی کو؟
از بافته وجود ما پودي كو؟
در چنبر چرخ جان چندين پاكان
مي‌سوزد و خاك مي‌شود دودي كو؟

[boy iran]

افسوس که بی فایده فرسوده شدیم
وز داس سپهر سرنگون سوده شديم
دردا و ندامتا كه تا چشم زديم
نابوده به كام خويش نابوده شديم

[boy iran]

جامی است که عقل آفرین می زندش
صد بوسه مهر بر جبين مي‌زندش
اين كوزه گر دهر چنين جام لطيف
مي‌سازد و باز بر زمين مي‌زندش

[boy iran]

در کارگه کوزه گری بودم دوش
ديدم دو هزار باده گوياي خموش
هريك به زبان راز با من گفتند
كو كوزه‌گر و كوزه‌خر و كوزه فروش

[boy iran]

آنان که محیط فضل و آداب شدند
در جمع كمال شمع اصحاب شدند
ره زين شب تاريك نبردند به روز
گفتند فسانه‌اي و در خواب شدند

[boy iran]

از جمله رفتگان این راه دراز
باز آمده اي كو كه بما گويد راز
هان برسر اين دو راهه راز و نياز
چيزي نگذاري كه نمي‌آيي باز

[boy iran]

این قافله عمر عجب می گذرد
درياب دمي كه با طرب مي گذرد
ساقي غم فرداي حريفان چه خوري؟
پيش آر پياله را كه شب مي‌گذرد

[boy iran]

یاران به مرافقت چو دیدار کنید
شايد كه زدوست ياد بسيار كنيد
چون باده خوشگوار نوشيد به هم
نوبت چو بما رسد نگونسار كنيد

[boy iran]

ساقی غم من بلند آوازه شده است
سرمستي من برون ز اندازه شده‌است
با موي سپيد سرخوشم از مي تو
پيرانه سرم بهار دل تازه شده است

[boy iran]

ساقی ، گل و سبزه بس طربناک شده است

دریـاب که هفته دگـر خـاک شده است

می نـوش و گـلی بچـین کـه تـا در نـگری

گل خاک شده است سبزه خاشاک شده است

[boy iran]

گویند که دوزخی بود عاشق و مست
قولي است خلاف دل در آن نتوان بست
گر عاشق ومست دوزخي خواهد بود
فرداست بهشت همچون كف دست

[boy iran]

تا کی غم آن خورم که دارم یا نه؟
وين عمر به خوشدلي گذارم يا نه؟
پر كن قدح باده كه معلومم نيست
اين دم كه فرو برم برآرام يا نه؟

[boy iran]

قومی متفکرند اندر ره دین
قومي به گمان فتاده در راه يقين
مي‌ترسم از آنكه بانگ آيد روزي
كي بيخبران راه نه آن است و نه اين

[boy iran]

من ظاهر نیستی و هستی دانم

من باطن هر فراز و پستی دانم

با این هـمه از دانش خود شرمم باد

گـر مرتبه ای ورای مستی دانم

[boy iran]

ما لُعبَتکانیم و فلک لُعبت باز
از روي حقيقتي نه از روي مجاز
يك چند در اين بساط بازي كرديم
رفتيم به صندوق عدم يك يك باز

[boy iran]

چون عمر بسر رسد چه بغداد و چه بلخ

پیمانه چو پر شود چه شيرين و چه تلخ

خوش باش که بعد از من و تو ماه بسی

از سـلخ بـه غره آیــد از غـره بـه سلخ

[boy iran]

این بحر وجود آمده بیرون ز نهفت
کس نیست که این گوهر تحقیق نسفت
هر کس سخنی از سر سودا گفتند
ز آنروی که هست کس نمیداند گفت

[boy iran]

گردون نگری ز قد فرسوده ماست

جیحون اثری ز اشک آلوده ماست

دوزخ شرری ز رنج بیهوده ماست

فردوس دمی ز وقت آسوده ماست

[boy iran]

از مـن رمقی بـه سعی سـاقی مانده است

وز صحبت خلق بی وفایی مانده است

از بـاده دوشــین قــدحی بـيش نــمـاند

از عـمر نـدانم که چه باقی مانده است

[boy iran]

چون آمدنم به من نبد روز نخست

وین رفتن بی مراد عزمی ست درست

بر خیز و میان ببند ای ساقی چست

کاندوه جهان به می فرو خواهم شست

[boy iran]

دوری که در او آمدن و رفتن ماست

او را نه نهایت نه بدایت پیداست

کس می نزند دمی در این معنی راست

کاین آمدن از کجا و رفتن به کجاست

[boy iran]

ای دوست بیا تا غم فردا نخوريم

وين يکدم عمر را غنیمت شمریم

فردا که ازين دير کهن در گذریم

با هفت هزار سالگان سر بسریم

[boy iran]

تا دست به اتفاق بر هم نزنیم

پایی ز نشاط بر سر هم نزنیم

خيزيم و دمی زنیم پيش از دم صبح

کاين صبح بسی دمد که ما دم نزنیم

[boy iran]

صبح است دمی با می گلرنگ زنیم
وین شیشهء نام و ننگ بر سنگ زنیم

دست از عمل دراز خود بازکشیم
در ذلف دراز و دامن چنگ زنیم

[boy iran]

دوران جهان بی می و ساقی هیچ است

بی زمزمـه نـای عـراقی هیـچ است

هر چند در احــوال جــهان می نگرم

حاصل همه عشرت است و باقی هیچ است

[boy iran]

اسرار ازل را نه تو داني و نه من
وين حرف معما نه تو خواني و نه من
هست از پس پرده گفت‌وگوي من و تو
چون پرده بر افتد نه تو ماني و نه من

[68vahid68]

مرا درديست بي درمان اگر گويم زبان سوزد
اگر پنهان كنم ترسم كه مغز استخوان سوزد

اميدوارم كه تكراري نباشه توو انها كه من خوندم كه نبود

[68vahid68]

من قامت بلند تو را در قصيده اي
با نقش قلب سنگ تو تصوير مي كنم

حميد مصدق

[68vahid68]

تا رفته به شاهراه وصلت گامي
تا يافته از حسن جمالت كامي
نا گاه شنيدم ز فلك پيغامي
كز خم فراق نوش بادت جامي
رودكي

[68vahid68]

هر كه آمد بار خود را بست و رفت
ما همان بدبخت و خوار و بي نصيب.
ز آنچه حاصل جز دروغ و جز دروغ؟
زين چه حاصل جز فريب و جز فريب ؟
م.اميد

[68vahid68]

همه گويند: تو عاشق اويي
-گرچه ميدانم همه عاشق اوييند -
ليك مي ترسم يا رب!
نكند راست بگوين
م.اميد

[68vahid68]

اينجا چرا ميتابي ؟ اي مهتاب برگرد
اين گورستان غمگين دبدني نيست
جنبيدن خلقي كه خشنودند و خرسند
در دام يك زنجير زرين ديدني نيست
ميخندي اما گريه دارد حال اين شهر

مهدي اخوان ثالث (م.اميد)

[68vahid68]

چه كسي مي خواهد من و تو ما نشويم
خانه اش ويران باد

حميد مصدق

[68vahid68]

هر شب ستاره اي بر زمين ميكشند و باز
اين آسمان غمزده غرق ستاره است
گلسرخي

[boy iran]

رفتم مگو ٬ مگو ٬ كه چرا رفت ٬ ننگ بود

عشق من و نياز تو و سوز و ساز ما

از پرده خموشي و ظلمت ٬ چو نور صبح

بيرون فتاده بود به يك باره راز ما

[boy iran]

خار را كي مي رسد دستي زند دامان گل

سر خوشم در پاي آن گل همچو يك خارم هنوز

گردن يار مرا بوسيد زنجير گران

من به زنجير حسد در بند آزارم هنوز

[boy iran]

كسي مرا به آفتاب
معرفي نخواهد كرد

پرواز را به خاطر بسپار
پرنده مردني است

[boy iran]

اگر به هر سر موييت صد خرد باشد
خرد به كار نيايد چو بخت بد باشد

[boy iran]

راه پنهاني ميخانه نداند همه كس
جز من و زاهد و شيخ و دو سه رسواي دگر

[boy iran]

كاش ميشد با محبت قفل دل را باز كرد
در كنار اشك و لبخند زندگي آغاز كرد

[boy iran]

دلت پاك است اما با تمام سادگي هايت
به قصد عشق آزاري معما مي شوي گاهي

[boy iran]

دل مي كنم روي درختي يادگاري
دل مي كنم از زندگي گاهي گداري

[boy iran]

بسترم صدف خالي يك تنهايي ست
و تو چون مرواريد گردن آويز كسان دگري

[boy iran]

رازي است با تو و عشق ٬ مثل زمين و خورشيد
عشق از تو زاده است آه ٬ اما تو را كه زاده ؟!

[boy iran]

نشان هوشياري بود آن عصيان ابليسي
زماني كه ملايك خاك را تعظيم مي‌كردند

[boy iran]

در عرض عمر با تو سفر كرده‌ام نه طول
تا هر دقيقه با تو به عمري برابر است

[boy iran]

بوديم و كسي پاس نمي داشت كه هستيم
باشد برويم و بدانند كه بوديم ؟

[boy iran]

ديگرم گرمي نمي بخشي
عشق اي خورشيد يخ بسته
سينه ام صحراي نوميدي است
خسته ام از عشق هم خسته ....

[boy iran]

من تمنا کردم که تو با من باشی
تو به من گفتی هرگز هرگز
پاسخی سخت و درشت
و مرا غصه این هرگز کشت...

[boy iran]

هر چه كني بكن، مكن ترك من اي نگار من
هر چه زني بزن، مزن طعنه به روزگار من
هر چه دهي بده، مده زلف به باد اي صنم
هر چه شوي بشو، مشو تشنه به خون زار من

[boy iran]

از تو بگذشتم و بگذاشتمت با دگران
رفتم از كوي تو ليكن عقب سر نگران
ما گذشتيم و گذشت آنچه تو با ما كردي
تو بمان و دگران واي به حال دگران

[boy iran]

آبي تر از آنم كه كه بيرنگ بميرم
از شيشه نبودم كه با سنگ بميرم
من آمده بودم كه تا مرز رسيدن
همراه تو فرسنگ به فرسنگ بميرم

[boy iran]

بي تو دور از ضربه هاي قلب خويش
قلب من مي پوسد اينجا زير پا
من پذيرفتم شكست خويش را
پندهاي عقل دور انديش را

[boy iran]

من همسفر شراب از زرد به سرخ
من همره اضطراب از زرد به سرخ
يك روز به شوق هجرتي خواهم كرد
چون هجرت آفتاب از زرد به سرخ

[Payan]

نازار دلي را كه تو جانش باشي
معشوقه ي پيدا و نهانش باشي
زان مي ترسم كه از دل آزردن تو
دل خون شود و تو درميانش باشي

[Payan]

تا آب شدم سراب ديدم خود را
دريا گشتم حباب ديدم خود را

آگاه شدم غفلت خود را ديدم
بيدار شدم به خواب ديدم خود را

[magmagf]

بوديم و كسي پاس نمي داشت كه هستيم
باشد برويم و بدانند كه بوديم ؟

بودیم و کسی پاس نمی داشت که هستیم
بـاشــد که نـبـاشــیم و بـدانـنـد که بـودیـم

[magmagf]

بي تو دور از ضربه هاي قلب خويش
قلب من مي پوسد اينجا زير پا
من پذيرفتم شكست خويش را
پندهاي عقل دور انديش را

مطمئنید درست نوشتید و این دو بیتی هست ؟ چون ظاهرا که به هم نمی خوره و شعری هم که من شنیده بودم این بود


من پذيرفتم شكست خويش را

پندهاي عقل دورانديش را


من پذيرفتم كه عشق افسانه است


اين دل درداشنا ديوانه است


ميروم شايد فراموشت كنم


در فراموشي هم اغوشت كنم


مي روم از رفتن من شاد باش


از عذاب ديدنم ازاد باش


ارزو دارم بفهمي درد را


تلخي برخوردهاي سرد را
:46:

[boy iran]

مطمئنید درست نوشتید و این دو بیتی هست ؟ چون ظاهرا که به هم نمی خوره و شعری هم که من شنیده بودم این بود


من پذيرفتم شكست خويش را

پندهاي عقل دورانديش را


من پذيرفتم كه عشق افسانه است


اين دل درداشنا ديوانه است


ميروم شايد فراموشت كنم


در فراموشي هم اغوشت كنم


مي روم از رفتن من شاد باش


از عذاب ديدنم ازاد باش


ارزو دارم بفهمي درد را


تلخي برخوردهاي سرد را
:46:

magmagf جان شما استادی ما که مثل شما نمیتونیم کار کنیم شرمنده اگر اشتباهی هم میشه :46:

[boy iran]

در ره منزل ليلي كه خطرهاست به جان
شرط اول قدم آن است كه مجنون باشي

[boy iran]

مخور صاپب فريب فضل از عمامه زاهد
كه در گنبد ز بي مغزي صدا بسيار مي پيچد
گر به عمامه كسي كوس فضيلت مي زند
گنبد مسجد شاه از همه فاضل تر بود

[boy iran]

جز من اگرت عاشق شيداست بگو
ور ميل دلت به جانب ماست بگو
ور هيچ مرا در دل تو جاست بگو
گر هست بگو نيست بگو راست بگو

[boy iran]

با هر چه عشق نام تو را مي توان نوشت
با هر چه رود نام تو را مي توان سرود
بيم از حصاريست كه هر قفل كهنه را
با دستهاي مهربان تو مي توان گشود

[boy iran]

از زندگي از اين همه تكرار خسته ام از هاي و هوي كوچه و بازار خسته ام
دلگيرم از ستاره و آزرده ام زماه امشب دگر زهركه و هركار خسته ام

[boy iran]

كجاست جاي تو در جمله ي زمان... كه هنوز
كه پيش از اين، كه هم اكنون، كه بعد از آن، كه هنوز
و با چه قيد بگويم كه دوستت دارم؟
كه تا ابد، كه هميشه، كه جاودان، كه هنوز

[boy iran]

سودای تو را بهانه ای بس باشد
مدهوش تو را ترانه ای بس باشد

[boy iran]

شكفتي چون گل و پژمردي از من
خزانم ديدي و آزردي از من
بد آوردي ، وگرنه با چنين ناز
اگر دل داشتم مي بردي از من

[boy iran]

چه سرنوشت غم انگيزي ، كه كرم كوچك ابريشم
تمام عمر قفس ميساخت ، ولي به فكر پريدن بود

[boy iran]

دل ربودي و بحل كردمت اي جان، ليكن
به از اين دار نگاهش كه مرا ميداري